คือวันนี้ประชุม งานเข้าอ่าครับ
ทั้งวันเลย
กลบมากหลับซะงั้น
นี่เพิ่งตื่น
ไงวันนี้เอาไปตอนเดียวก่อนนะคับ
"นัท ไปได้แล้ว"
"ครับเก่ง"
วันนี้เก่งกับนัทเดินเข้าไปในห้องเรียนด้วยกัน ทำให้เพื่อนหลายคนต้องหันกลับมามองเพราะ่ว่าโดยปกติแล้ว เดือนกับขวัญใจคณะ จะไม่ค่อยรงลอยกัน เพื่อนหลายคนต่างก็ทำหน้าส่งสัยกัน แต่ทว่าหลายคนสงสัยได้ไม่นาน
ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
"สวัสดีครับ คุณเก่งอยู่มั้ยครับ" เด็กส่งดอกไม้กล่าวขึ้น
"เอ่อ .. ผมเก่งครับ"
"มีคนส่งดอกไม้มาให้คุณเก่งครับ บอกว่าให้มาส่งที่ห้อง... เวลา..."
"ขอบคุณครับ" เก่งรับดอกไม้แล้วมองดูที่การ์ดว่าใครเป็นคนส่งมาให้ เมื่อเก่งมองไปที่การ์ดพบว่าคนส่งคือ .... อาท
"เก่งครับ.... ยกโทษให้นัทนะครับ" ตอนนี้อาทลงไปคุกเข่ากบพื้น
"เอ่อ..........."
"ถ้าเก่งไ่ม่ยกโทษให้นัท นัทจะคุกเข่าอยู่ตรงนี้นะครับ"
"เอ่อ................." เอาไงดีว้าาาาาาาาาาาา
"..................."
"เก่ง....แกยกโทษให้นัทเหอะ ทำอย่างนี้เป็นชั้น ชั้นรักตายเลย" มดเดินเข้ามาหาเก่งและให้คำแนะนำเพื่อน
"จะดีหรอ มด ถ้าเค้ามาทำอีกละ"
"เก่งคิดว่านัทจะทำอีกมั้ย"
"เราไม่รู้ ไม่มีอะไรมารับประกัน"
"อืมนะ ..... ยังไงก็คิดดีๆแล้วกัน"
"ขอบใจมากมด"
"นัท.. เราไม่รู้ว่าตอนนี้เรายกโทษให้นายรึยัง เพราะสิ่งที่นายทำมันทำให้เราเจ็บมาก รู้มั้ย"
"เก่งครับ เมื่อเช้านัทอ่านไดอารี่ของเก่ง นัทรู้ครับว่าเก่งเสียใจมาก นัทมันโง่ครับ ทีทำให้คนดีๆอย่างเก่งต้องเสียใจ แต่นัทไม่ได้ตังใจครับ นัทโกหกความรู้สึกของตัวเอง นัททำให้คนที่นัทรักต้องเสียใจ นัทมันโง่ครับ เก่งจะยกโทษให้คนโง่ๆอย่างนัทได้มั้ยครับ"
"ได้เก่งจะยกโทษให้นัท แต่ถ้ามีครั้งหน้า นัทจะไม่ได้รับโอกาศอีกนะ"
"ไชโย เก่งยกโทษให้นัทแล้ว" ท่ามกลางเสียงตบมือของเพื่อนๆในห้องเรียน นัทกระโดเข้ากับกอดและขโมยหอมแก้มคนตัวเล็ก
"นายนัท......." ตอนนี้เก่งตีหลังนายนัทเพื่อลงโทษนัท ทำให้เขาอาย
"เก่งครับ.... คบกับนัทนะ"
"ไม่........................"
"ทำไมละครับ "
"บอกว่าไม่ก็ไม่ไง .... จะเอายังไง ได้คืบจะเอ่ศอก อย่าคิดว่าหายโกรธแล้วนะ ยังจำเรื่องที่บอกได้มั้ย ต้องทำให้เก่งหายโกรธให้ได้ สิบส่วนก่อน แล้วเรื่องอื่นค่อยว่ากัน วันนี้ให้เหลือ แปดส่วนแล้ว เข้าใจ๋ อย่าคิดนะว่าเก่งจะง่ายๆ สามปีที่เก่งรู้สึกเหมือนกยคนโง่ สิ่งที่นัททำไว้กับเก่ง นัทต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าสิ่งที่ำไปเกิดจากการหลงผิด แต่ถ้าพิสูจน์ไม่ได้ เราคงเป็นได้แค่เพื่อนกนเท่านั้น โอเค "
"ครับ เก่ง...ยังไงนัทจะพยายามนะครับเก่ง"
"อือ .. ไปน่งเรียนได้แล้ว อายเพื่อน วันหลังอย่ทำแบบนี้อกีได้มั้ย ครับ"
สิ่งที่นัททำไปในวันนี้ ถ้าถามผมว่าผมรู้สึกยังไง ผมก็รู้สึกดีอยู่ละครับ แต่ผมไม่ยอมให้นัทมาเป็นแฟนตอนนี้หรอกครับ เพราะผมกลัวว่าสักวัน ถ้าเกิดอะไรขึ้นอีก นัทก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม เพราะเขาไม่มั่นคงกับความรู้สึกของตัวเอง ทำให้ต้องมาทำร้ายคนที่เขารักอีก ตอนนี้ผมให้นัทได้เพียงคำว่าเพื่อนเท่านั้นครับ อาจจะพิเศษกว่าคนอื่นหน่อย ก็ตรงที่ เพื่อนคนนี้มันัวติดกับผมตลอด จะไปไหนมาไหนก็ต้องไปกับมัน มันชอบมาจับนู่นจับนี่ผมตลอด ใครเข้ามาคุยกับผมมันก็ส่งสายตาดุให้ เห้ออออออออออออ ตอนนี้นัทมันมาอยู่กลุ่มผมเรียบร้อยแล้วละครับ กลุ่มผมก็เลยมีประชากรเพิ่มมากขึ้น ได้แก่ อาท มด(สาวคนเดียวในลุ่ม) นัทและก็ผม ส่วนหวานหายไปแล้วละครับ ไม่รู้ว่าหายไปไหน ถามมดมดก็ตอบเพียงว่าหวานทำตัวห่างๆจากมดไปตั้งแต่วันที่มดได้ตำแหน่งแล้ว อีกอย่างหวานไม่ได้อยู่โต๊ะเดียวกันกับผม ก็เลยทำให้ห่างๆกันครับ
ช่วงนี้เป็นช่วงแห่งการสอบกลางภาค พวกเราทั้งสี่ก็ยึดห้องของ อาท มาเป็นขุดศูนย์กลางของการติดครับ ซึ่งผมก็ต้องรับหน้าที่การติวให้กับทั้งสามคนละครับ ติวไปติวมาก็เลยต้องอยู่ห้องอาทไม่ได้ไปไหนเลย กับนิวก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เพราะนอกจากนิวต้องไปติวกับเพื่อนๆของเขาแล้ว ก็ต้องทำหน้าที่....ดีให้กับเกมละครับ
ก็เลยไม่ค่อยได้คุยกันมาก แต่เราสองคนจะกลับบ้านหลังสอบเสร็จครับ เพราะว่าคณะของเราสองคนจะสอบเสร็จก่อนในช่วงสอบกลางภาคของมหาลัย อีกทั้งมีวันหยุดติดต่อกันหลายวันหลังสอบเสร็จ ก็เลยจะกลับไปเยี่ยมบ้านครับ นัทบอกว่าเขาก็จะกลับด้วย ส่วนเกมนิวบอกว่าต้องรอให้นิวสอบเสร็จก่อน เกมสอบเสร็จหลังผมสองวันครับ ก็เลยตัดสินใจกันว่าจะรอเกมก่อน
ผมกับนัทเลยตัดสินใจไปเที่ยวทะเลครับ (ก็คนไม่เคยไปนิครับ) ชวนอาทกะมดก็ไปไม่ได้ มันบอกว่ายากกลับบ้านไปดูแลน้องพุดดิ้งของมันครับ ส่วนนิวก็ต้องไปคุมเกมอ่านหนังสือมิเช่นนั้นอาจจะได้เรียนไหม่ ผมก็เลย้องไปกับนัทสองคน (มารู้ทีหลังว่าไอเพื่อนทั้งสามคน มันวางแผนไว้ให้ผมกับนัทไปกันสองคนครับ เผื่อกลับมามันบอกว่าข้าวสารจะกลายเป็นข้าสุก ดีมันสิครับ ส่งเพื่อนไปเลย ไม่เป็นห่งผมเลยครับ ให้ผมไปอยู่กับมัน ผมก็.....สิครับ)
"เก่งครับ เตรียมของเสร็จยังครับ"
"อืม...แล้วนัทละ"
"ยังเลย รอใหเก่งมาจัดให้"
"ฝันไปเหอะ"
"นะครับ คนดีของนัท"
"ก็ได้...."
"นัท จะเอาเสื้อตัวไหนไป"
"แล้วแต่เก่ง"
"นัทจะใส่กางเกงไหน"
"แล้วแต่เก่ง"
"นัทเครื่องอาบน้ำจะเอาอะไรไปบ้าง"
"แล้วแต่เก่งครับ"
"นัทจะเอากาเกงในตัวไปไหนไป"
"แล้วแต่เก่งครับ"
"นัทเก่งว่าไม่ต้องไปละ"
"แล้วแต่.......เฮ้ยทำไมครับ"
"ก็มาจัดของเองสิ ใครจะรู้ว่าจะเอาอะไรไป ถ้าไม่มาจัดก็ไม่ต้องไป หรือไม่ก็ไปแล้วไม่มีของใช้ เลือกเอา"
"งั้นไม่ต้องเอาของไปก็ได้ครับ เอาไปแค่ชุดเดียวพอ"
"อ้าว ทำไมเอาไปแค่นั้น"
"ก็...... ไม่ต้องไส่ไงครับ เวลาอยู่ในห้องเราสองคนก็ไม่ต้องใส่อะไรกัน ทั้งวันทั้งคืนไม่ต้องออกไปไหน แล้วค่อยกลับทีเดียว"
"ประสาทละ"
"อ้าว....ไม่ดีหรอครับ ไม่เปลือง แล้วเรายังได้ทำกิจกรรมเข้าจังหวะกันไง"
"นัท เอาดีๆ จะมาเก็บมั้ย ถ้าไม่มาเก็บก็ไม่ต้องไป เอาไง นับ หนึ่ง สอง สาม...."
"ครับ ดุจังวุ้ย"
"อะไรนะ"
"ป่าวครับ เดี๋ยวเก่งไปรอนัททีห้องนะครับ เดี๋ยวนัทเก็บของเสร็จจะไปตามนะครับ"
"อืม..."
วันนี้แค่นี้นะครับ เหนื่อยมากมาย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
