หัวข้อ: ก็กูมานจนอ่า .............ตอนนี้รวยแล้วครับ

[jantaro]

“เก่งครับ หายไปไหนมา นัทตามหาแทบแย่”
“..............................”
“เก่งครับ  เป็นอะไรมั้ยครับ ทำไมนัทติดต่อไม่ได้ละครับ”
“.........................”
“เก่งครับ  หายไปไหนมา ทำไมไม่พูดกับนัทครับ”
“...........................”
“เก่งครับ”
“หุบปากของนายซะนัท”
“มด ทำไมพูดยังนั้นละ”
“นายน่าจะรู้อยู่แก่ใจ ชั้นไม่อยากจะพูด”
“เรื่องอะไร...ละมด บอกมาดิ  เก่งครับนี่มันอะไรกัน”
“...............................”
“นายนี่มันเลวจริงๆนัด”
“นิว.......ทำไมว่าเราอย่างนั้น”
“เราอยากจะว่นายมากกว่านี้อีกนัท  กลับไปซะแล้วอย่ามายุ่งกับพวกเราอีก”
“เก่งครับ  พูดอะไรบ้างสิ”
“.....................................”
นัทตรงที่จะเข้าไปหาเก่งแต่
“หยุดเดี๋ยวนี้นัท ไปให้พ้น”
“อะไรของมึงอาท กูจะไปหาแฟนกู”
“มึงอย่ามาปากหมาแถวนี้ ไสหัวไปซะ แล้วอย่ามายุ่งกับเก่งอีก อย่าหาว่ากูไม่เตือน  ไปให้พ้น ไอคนชั่ว”
“มึงพูดงี้ มาตัวต่อตัวกับกูเลยมั้ย”
“เอาสิ”
“หยุดเดี๋ยวนี้น (เก่งตวาดขึ้น)... อาท  อย่าเอาตัวไปมีเรื่องกับคนชั่วๆเลย  ไปกันเอะ”
“เก่ง ทำไมพดอย่างงี้ครับ  เก่งครับ  มันเกิดอะไรขึ้น”
“.............................”

[woradach]

คนเลวเล่นละครน้ำเน่าต่อได้อีก 
แง่งๆ

[jantaro]

ผมไม่รู้ครบว่าจะทำยังไงดี 
นัททำเรื่องเลวๆไว้กับผม  ยังทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น 
ที่สำคัญ มันเดินเข้ามา แล้วบอกว่าตามหาผมแทบแย่  แต่ข้อความที่ได้รับจากโทรศัพท์ของผม  มีไม่กี่สายที่นัทโทรมาหาผมเท่านั้น  นี่หรอครับคนที่เรียกว่ารักกัน
ผมไม่รู้คับว่าผมไปทำอะไรผิดไว้กับนัท แต่ทำไมเขาทำอย่านี้กับผมอีก  ครั้งนี้มันเจ็บ จนชามากกว่าครั้งที่แล้วอีก มันชาจนไม่เหลือความรู้สึกอะไรอีกแล้ว
ผมไม่อยากเห็นหน้าคนๆนี้อีกต่อไป แต่มันเป็นไปไม่ได้ครับ เพราะเราเรียนอยู่ที่เดียวกัน ยังไงผมก็ต้องทน  ถ้าเรื่องแค่นี้ผมทนไม่ได้ ต่อไปมันมากยิ่งกว่านี้แล้วใครจะรบไหวละครับ  ตอนนี้ยังดีที่รู้เร็ว แต่ถ้าผมให้อภ้ยมัน แล้วมีครั้งต่อไป ผมจะทำยังละครับ  ตอนนี้ผมทำได้เพียงแค่การตัดไฟไว้ก่อน ก่อนที่มันจะลุกลามมากกว่านี้  ตอนนี้ผมจะเรียนอย่างเดียว  ระหว่างนัทกับผมจะไม่มีแม้แต่คำว่าเพื่อน  เพราะผมคิดว่าถ้าคุณเป็นเพื่อนกัน ก็ไม่ควรที่จะอย่างนี้กับเพื่อน  และยิ่งเป็นคนรักแล้ว คุณเอาความรักของผม  กระทำเหมือนกับมันไม่มีค่า ผมก็ไม่อยากได้ครับ


ตอนนี้ผมมีความสุขที่ได้อยู่กับพ่อ กับน้อง กับเพื่อนๆ ทุกคนรอบตัวผมล้วนแล้วแต่เอาใจใส่
โทรมาคุย พาไปเที่ยว แต่ผมก็อดไม่ได้ที่คิดอยู่บ้าง
มันก็จบไปแล้วจริงๆครับ
......................................................................................

ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี สี่แล้วครับ  หลังจากวันนั้น ผมกับนัทก็ไม่เคยแม้แต่ที่จะได้พูดกันเลย
นัทพยายามที่จะพูดคุยกับผม แต่ผมไม่ต้องการมันครับ  นัทตามตื้อได้เพียงไม่กี่เดือน นัทก็เริ่มมาคบกับหวานในฐานะคนรัก   ทั้งคู่แสดงความรักให้คนทั้งคณะรู้ว่านรักกัน
มีแต่คนแซว คนอิจฉา แต่ยกเว้นผมและเพื่อนๆผม ไม่รู้สึกยินดียินร้ายกับความรักของเขาเลย  ไม่ใช่ว่านัทจะหายไปจากชีวิตผม เพราะทุกวนเกิดนัทยังส่งของขวัญมาให้ วันวาเลนไทน์ก็ส่งข้อความ และดอกไม่มาให้กับผมตลอดสามปีที่ผ่านมา
ผมตั้งใจเรียน......................................
เรียน ทำกิจกรรม  อยู่กับเพื่อน 
มีอยู่บ้างครับที่มีคนเข้ามาจีบผม  ผมให้ได้เพียงแค่คำว่าเพื่อนเท่านั้น
เท่านั้นจริงๆครับที่ผมให้ได้
ถึงแม้ว่าในบางครั้งพี่เอก จะเข้ามาดูแลสภาพจิตใจของผมบ้าง จนผมเผลอใจให้บ้าง แต่ผมรู้ดีครับว่านั่นไม่ใช่ความรัก แต่เป็นความใคร่ ความหลง มากกว่า เพราะเราสองคนยังไม่มีใคร
อีกสองเดือนผมจะเรียนจบแล้วครับ  ผมวางแผนว่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศ
ไปเรียนพร้อมกับมด ไปหาสิ่งใหม่ๆในชีวิต  ให้ผมได้พบเจอกับคนใหม่ๆ ยิ่งระยะหลังมานี้ ผมได้ยินข่าวหนาหนาหูเรื่องของหวานกับนัท..............
ดูเหมือนว่าหวานกำลังตั้งครรภ์  แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องของเธอมากหรอกครับ เพราะว่า
ผมรู้เพียงว่าตอนนี้เธอกำลังมีชื่อเสียงมาก เธอดังมาก และมีคนให้ความสนใจกับหวานมาก และมีข่าวลือเกี่ยวกับหวานเยอะ  จนผมไม่รู้ว่าความจริงมันคืออะไรกันแน่
แต่ผมไม่สนใจครับ เพราะอีกสองเดือนเท่านั้น  ที่ผมกับมดจะไปสร้างอนาคตของตนเอง........... ที่ต่างประเทศ  จุดประสงค์ของการไปนอกจากไปเรียนแล้ว  ผมจะไปให้พ้นๆกับเรื่องต่างๆมากมายที่มันยังกวนผมอยู่ 
.........................................................................................

[ARMTORY]

  :z6:ไอ้นัท

สู้ต่อไปนะเก่ง

[woradach]

สู้ต่อไปครับเก่ง ก็แค่ผู้ชายเฮงซวยตัวเดียว เอิ๊กๆ 

[IZE]

อย่าไปได้ใส่ใจกับไอ้สารเลวนั่นเลย

[patee]

คนเราหนอทำไมมันโลเลแบบนี้

 

[originalprincessaae]

ขอให้อัฟหลายๆรอบนะวันนี้อิอิไปไกลๆนัทเลยเก่งฉงฉานสมน้ำหน้าน้ำหวานมาน

[jantaro]

สองปีกว่าแล้วครับ ทีผมใช้ชีวิตอยู่ที่อังกฤษ กับมด โดยที่ผมไม่มีโอกาสกลับไปที่เมืองไทยเลย
ตอนนี้ผมจบปริญญาโทแล้วครับ  อายุ 23 ปี
ช่วงที่อยู่ที่นี่ ผมไดคิดทบทวนสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น   เก็บความทรงจำที่ดีไว้ ส่วนเรื่องที่ควรจะลืม ก็ต้องลืมมันไป
ผมยังคงใส่สร้อยคอที่มีกรดูกของแม่ไว้ตลอดเวลา เพราะนี่เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองได้ใกล้ชิดกับแม่มากที่สุด ผมมักจะพาแม่ไปเที่ยวถานที่ต่างๆของประเทศอังกฤษ  ผมจะเล่าเรื่องต่างๆให้แม่ฟัง
เหมือนกับว่าแม่ยังคงอยู่ข้างๆผมตลอดเวลา
อีกสองวันผมจะบินกลับไปยังมาตุภูมิ  บ้านเกิดของผมแล้วครับ
ที่นั่น มีคนที่ผมรักและรักผมรออยู่ ผมตั้งใจว่าจะกลับไปช่วยงายบริษัทของนิว  ตอนนี้นิวดูแลกิจการที่บ้านอยู่
ผมต้องการตอบแทนบุญคุณยายของนิวที่ให้การเกื้อกูลผมเสมอมา และพ่อก็ยินดีที่จะให้ผมไปทำงานด้วย
...............................................................................
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
“สวัสดีครับพ่อ  ไงกาญจน์ โตขึ้นมากเลยนะเรา”
“เป็นไงบ้างลูก เดินทางเหนื่อยมั้ย มดไม่กลับมาด้วยหรอ”
“ไม่ค่อเยหนื่อยครับ คิดถึงคนที่นี่ ส่วนมดเห็นว่าจะต่อปริญญาเอก แล้วค่อยกลับมาครับ”
“อืม ดีแล้วลูก  กลับบ้านดีกว่านะ “
“ครับพ่อ”
“เดี่ยวผมถิอกระป๋าให้ครับพี่เก่ง”
“ขอบใจมากกาญจน์”

“คุณกร  หนูเก่ง หนูกาญจน์  สวัสดีค่ะไม่ได้เจอกันตั้งนานนะคะ”
“สวสดีครับคุณอา”
“แหม ทำไมเรียกซะห่างเหินขนาดนั้นละคะ  แล้วนี่ไปยังไงมายังไงกันละคะ”
“มารับเก่งครับ เพิ่งกลับมาจากอังกฤษ”
“ค่ะ  หนูเก่งโตขึ้นนะลูก  น่ารักเหมือนเดิมเลย”
“ขอบคุณครับ  คุณอาสบายดีนะครับ”
“ก็ดีตามที่เห็นละคะ ช่วงนี้ต้องเลี้ยงหลาน เลยเหนื่อยๆ”
“อ่อ  กัสครับ สวัสดีคุณปู่กร คุรอาเก่ง คุณอากาญจน์ครับ”
“สวัสดีครับ คุงปู่ คุณอา”
“สวัสดีครับ” ชายสามคนกล่าวทักทายเด็กชายตัวเล็ก
“ลูกของนัทเค้าละคะ  นี่ก็ได้สามขวบแล้ว พามารับพ่อเค้า พอดีไปดูงานที่อเมริกาคะ”
“เอ่อ  คุณอาครับผมขอตัวนะครับ พอดีรู้สึกเหนื่อยๆ”
“จะ  ยังไงให้อาเลี้ยงข้าวสักมื้อนะ อาอยากคุยด้วย”
“ไม่รบกวนครับคุณอา “
“อาอยากคุยกับหนูเก่งจริงๆนะลูก ให้อาคุยด้วยได้มั้ย”
“ถ้าเป็นคุณอาได้ครับ”
“งั้นผมไปก่อนนะครับ  สวัสดีครับคุณอา”
“จะ  แล้วอาจะติดต่อไปนะ”
“”กัท ลาคุณอาสิลูก”
“สวัสดีครับ คุณอาคนสวย  ไว้มาเล่นกับน้องกัทอีกนะครับ”
“เอ่อ............”
“สวัสดีครับน้องกัส  อาเป็นผู้ชานะครับไม่ได้เป็นผู้หญิง”
“คราบ แต่คุงอา สวยนิครับ เป็นผู้ชายก็สวยได้ คุงพ่อ ยังเคยบอกน้องกัสเลย”
“.................................”
..........................................................................
เด็กผู้ชายคนนั้น น้องกัทคงจะเป็นลูกของนัทกับหวานแน่ๆ  และข่าวลือของพวกเขาสองคนน่าจะเป็นจริง  น้องกัสอายุได้สามขวบ  เท่ากับว่านัทจะต้องมีน้องกัทก่อนที่จะเรียนจบ  ผมไม่อยากคิดมากเลยครับ แต่เมื่อเห็นเด็กผู้ชายคนนี้  มันเหมือนกับคนคนนั้นมากเลยครับ ทั้งตา   จมูก คำพูดก็คล้ายๆกัน  มันทำให้ผมอดที่จะปวดใจไม่ได้  คนคนนั้นเขาเป็นผู้ชาย ยังไงเขาก็คงต้องการที่จะมีครอบครัวเป็นของตนเอง ยังไงเราก็ขาดกันแล้วครับ
ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันทั้งสิ้น   
“พี่เก่งครับ”
“ว่าไงกาญจน์”
“เด็กผูชายคนนั้น”
“ทำไมหรอ”
“เป็นลูกของพี่นัทกับผู้หญิงคนนั้น”
“....................”
“พี่นัทครับ  ทำใจดีๆไว้นะครับ ผมอยู่กับพี่”
“เฮ้ย  กาญจน์นายเป็นอะไรไปวะ  สงสัยอาทต้องทำอะไรแน่เลย  มันเรื่องของเขาไม่เกี่ยวกับเราอยู่แล้ว น้องรัก”
“ครับพี่เก่ง  ผมอยากให้ที่ทำใจได้นะครับ ถ้าพี่รู้สึกไม่ดี  ผมยังอยู่ข้างพี่นะครับ ถ้าพี่จะร้องไห้ ผมยินดีที่จะปลอบพี่นะครับ”
“อืม  ขอบใจมากน้องรัก”  ผมอยากจะร้องไห้ออกมาตรงนี้ คำพูดของกาญจน์มันแทงใจผมมาก  ผมต้องพยายามทำหน้าตาสดใส เพื่อปิดปงความปวดร้าวที่อยู่ข้างในใจ  ผมไม่รู้ว่ามันจะทนได้ถึงเมื่อไหร่  ผมจะเก็บความทุกข์นี้ได้นานแค่ไหน .............................................................

...
“พ่อครับ  ทำไมพ่อมาที่บ้านหลังนี้ครับ”
“ตอนนี้พ่อกับกาญจน์ย้ายมาดูฉลคุณย่า”
“เอ่อ.................”
“เก่งไม่ต้องกังวลหรอก  ตอนนึคุณย่าทำอะไรใครไม่ได้แล้ว  ท่านป่วยมาก ท่านเดินไม่ได้ มาปีกว่าแล้ว พ่อกกับกาญจน์เลยตัดสินใจกลับมาดูแลท่าน  ถ้าเก่งไม่อยากอยู่ที่นี่เราย้ายไปอยู่ที่อื่นก็ได้นะ”
“ไม่เป็นไรครบับพ่อ  อยู่ที่ไหนก็ได้ครับ”
“ขอบใจเก่งมากลูก”
“ครับ”

“สวัสดีครับคุณหญิง”
“เก่งรึป่าวลูก”
“เอ่อ  ครับคุณหญิง”
“เรียกย่าสิลูก”
“เอ่อ.....”
“เก่งคงไม่ให้อภัยย่าใช่มั้ยลูก”
“เอ่อ....................”
“ย่าขอโทษนะลูก  กว่าย่าจะรู้มันก็สายไปแล้ว  ย่าขอโทษนะ  ฮือออ”
“เอ่อ”
“ย่ารู้ว่ามันยากสำหรับเก่ง  ย่าขอโทษ ย่าไม่ได้ตั้งใจพลาดเก่งจากพ่อของลูก  ตอนนั้นย่าคิดแต่ว่าอยากให้ลูกชายของย่าได้พบกับคนดีๆ  ฐานะเท่ากัน  ย่าเลยกีดกันแม่ของลูก  ตอนนั้นย่าโง่มาก ย่าท อะไรที่ไม่ควรทำ ย่ามันเลว  สิ่งที่ย่าทำไป มันไม่สมควรให้อภัย  ตอนนี้ย่าต้องรับกรรม ต้องนั่งรถเข็นตลอดชีวิต  ย่าไม่มีใคร กรรมคงตาม ย่าที่พรากลูกพรากเมีย”
“เอ่อ...  คุณหญิงครับ”
“ย่าไม่ขอให้เก่งให้อภัยคนแก่โง่ๆ  คนเลวๆอย่างย่าหรอกนะ  แต่ย่าอยากให้เก่งกลับมาอยู่ด้วยกัน อย่างน้อยบ้านหลังนี้ก็เป็นบ้านของตระกูลเรานะลูก  ย่าอยากให้เก่งกลับมาอยู่เป็นครอบครัวอีกครัง จะย่าออกไปอยู่ที่อื่นก็ได้”
“เอ่อ .....................” ผมหันไปทางพ่อเพื่อขอความคิดเห็น
“เก่งลูก   ย่าขอโทษ”  คุณหญิงพยายามลงมาจากรถเข็น เพื่อทีร่จะกล้มกราบหลานชายของหล่อน
“คุณห..........คุณย่าครับอย่าทำอย่างนี้ครับมันไม่ดี   เรื่องที่แล้วมาชั่งมันไปเถอะครับ อยู่ด้วยกันนะครับ”
“เก่งลูก...............ฮือ  มาให้ย่ากอดหน่อยลูก”
“ครับ”
ต่อจากนี่ไปเก่งจะได้อยู่ในครอบครัวที่สมบูรณ์  ย่าจากที่เคยรังเกียจ กลับคิดได้ว่าตนเองผิด  มันเกือบจะสายไปซะแล้ว   ที่เธอจะคิดได้  เธอตั้งใจเอาไว้ว่า สมบัติในส่วนของเธอจะยกให้หลานชายคนที่เธอตั้งแง่รังเกียจ เพราะเธออยากจะชดใช้สิ่งที่เธอทำไว้ทั้งหมด  ต่อแต่นี้ไปเธอจะดูแลหลานยายของตัวแองให้ดี  เพราะได้รับรู้ความทรมาร  โชคชะตาที่หลานชายต้องเผชิญ  ทำให้กลับมาโทษตัวเองว่าเป็นความผิดที่ตนเคยขับไล่หลานชายผู้น่าสงสารคนนี้
ส่วนเก่ง  ให้อภัยย่าของตนเอง เพราคิดว่าการที่ตนมีความแค้นอยู่ในอก มันไม่ทำให้ชีวิตของตนมีความสุขเลย   เก่งย่อมรู้ดี เพราะเขาเคยตกอยู่ในห้วงความแค้น เป็นช่วงที่ทรมานมาก  ถึงแม้ว่าเขาไม่สามารถให้อภัยยย่าของตัวเองได้หมด  แต่ทว่าต่อไปข้างหน้า ยังไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร  ความโกรธมันอาจจะค่อยหายไป ถ้าเขาได้ใช้ชีวิตร่วมกับหญิงชราผู้นี้ ............................
ที่สำคัญ      ตอนนี้เขาอยากให้พ่อและน้องไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องกังวลเรื่องของเขาอีก อยากทำอะไรเพื่อสองคนนี้ ให้สบายใจมากที่สุด เพราะทั้งสองทุกข์ใจกับเรื่องของเขามากพอแล้ว  การที่มาอยู่และยอมรับย่าของตนเอง  เพื่อที่จะให้คนที่เขารัก และรักเขา   ทั้งสองคนสบายใจ ไม่คิดมาก  ไม่ลำบาก

[Jesse]

แอบอ่านมาตั้งหลายวันแล้วนะคับ


สนุกมากๆ


ที่แรกว่าเดินเรื่องเร็วแบบรวบรัดจัง


แต่ก็น่าติดตามดีคับ


ขยันลงมาก


เป็นกำลังใจไห้นะคับ

[IZE]

หนีไปตั้งไกล  กลับมานึกว่าจะพ้นแล้ว

ก็ยังเจออะไรที่มันตามมาย้ำอยู่นั่นแหละ

สงสารเก่งจังๆๆๆๆๆ

 

เป็นเราสงสัยคงร้องไห้โหตั้งแต่เห็นเด็กนั่นแล้ว

อินไปป่าววะกู

เอิ๊กๆๆ

[Gussohigh]

ไอ้นัท

เบื่อคนชื่อนี้มากครับ

เห็นที่ไร อยากร้องไห้ทุกที

ใครก็ได้มาปลอบหน่อยเร้วว

 

[MonsterP]

อยากบอกว่า คนแต่ง ขยันมาก อัพเยอะมากครับ สะใจคนอ่านเลยครับ อิอิ

[fannan]

แล้วเก่งจะมีความสุขจิงๆๆๆๆไมเนี่ย




รอวันที่เก่งจะมีรักเบ่งบาน

[ifwedo]

มันจะมีเบื้องหลังอะไรรึเปล่านะรออ่านแอบติดมาอั๊พทุกวันน๊าจ๊ะ

[ARMTORY]

สู้ๆ นะเก่ง 

แล้วสักวันทุกอย่างมันจะดีเอง

[┗◎┗◎]

ตกลงยังไงๆๆๆ

[k_U_K_K_I_K]

 ::มีลูกกันด้วยอ่ะ ยังงี้ต้องเปลี่ยนพระเอกแล้วมั้ง อยากให้เก่งเจอคนที่ดีกว่านัท เพระแค่นี้ยังแบบนอกใจกันเห็นนน นัทเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงอะไรง่ายมากเลยอ่ะ เหมือนมันไม่ค่อยมีความมั่นคงยังไงไม่รู้คร้า
ปล.วันนี้ขออัพซัก 10 ครั้ง มันลุ้นจนไม่รู้จะลุ้นยังไงแล้วคร้า ตื่นเต้นตื่นเต้น
ปล2. กัส=เก่ง+นัท หรือป่าวเนี้ย

[jantaro]

“สวัสดีครับ เก่งพุดครับ”
“สวัสดีจะหนุเก่ง นี่แม่นะ”
“สวัสดีครับคุณอา”
“คือว่าแม่อยากเจอลูกจะ มีเวลามาพบแม่ได้มั้ย”
“ครับ”
“เจอกันที่ห้าง..นะลูก ตอนเที่ยงนะจะ”
“ครับ”
.............................................................
ณ  ห้าง.................
“สวัสดีครับ คุณอา”
“สวัสดีจะ ลูกเก่ง”
“กัส  ไหว้คุณอาเก่งสิลูก”
“ซา หวาด ดี คราบ คุณอาคนสวย”
“สวัสดีครับ น้องกัส”
“สบายดีนะลูก”
“ครับ  สบายดีครับ แล้วคุรอาละครับ”
“ก็เรื่อยๆ ตามปะสาคนแก่ละลูก  ตอนนี้แม่หยุดทำงาน เลี้ยงดูเจ้ากัสนี่ละ”
“ครับ”
“ตอนนี้แม่ก็ไม่ได้ทำงานอะไร ธุรกิจต่างๆก็ให้พ่อของกัสเขาดูแล  ส่วนคุรพ่อ(สามี) เสียไปแล้วตั้งแต่   5 ปีก่อน ตอนที่เก่งกับนัทเลิกกันอะจะ”
“ผมเสียใจด้วยนะครับคุณอา”
“ตอนนั้นธุรกิจเราไม่ค่อยดี้ท่าไหร่ คือว่า....”
“พ่อของผมถอนหุ้นออกใช่ม้ยครับ”
“จะ”
“ผมต้องขอทาแทนคุณพ่อด้วยนะครับ ที่ทำให้คุณอาต้องลำบาก”
“มันไม่ใช่ความผิดเก่งหรอกลูก ถ้ามันไม่ใช่เพราะคนของเรา มันก็คงไม่เกิดขึ้นหรอกจะ เพราะคุณกรเขาเคยบอกเราไว้แล้ว  ถ้าทำให้ลูกเสียใจเขาจะถอนหุ้นออกจากบริษัทเรา มันเป็นข้อตกลงกันจะ”
“ยังไงมันก็เป็นเพราะผม ขอทานะครับ คุณอาผู้ชายท่านเสียได้ยังไงครับ”
“คือ พ่อเขาทะเลาะกับนัทเรื่องเก่งจะ คือว่าคุณกรเล่าความจริงให้เราฟัง”
“เอ่ออ....”
“ไม่ต้องกังวลหรอกจะ  นัทเขายังไม่รู้เรื่องนี้”
“ครับ”
“คุณอาผู้ชายเขาเลยโกรธ  ตีเจ้านัทสะน่วมเลย  หลังจากนั้นก็เจ็บมาประมาณ 2-3 ปี  ท่านก็เสียชีวิตจะ”
“เสียใจด้วยนะครับ คุณอา มีอะไรให้ผมช่วยก็บอก”
“หลังจากนั้น ธุรกิจเราก้ไม่ดีขี้น  แม่ของเจ้ากัสก็ทิ้งเก่งไป  เขามีเจ้ากัสตอนที่เรียนอยู่ปี 4”
“ครับ”
“แม่ก็ไม่รู้นะว่าเรื่องนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง แม่ต้องขอทาเก่งด้วยละกันนะลูก  แม่ไม่มีโอกาสได้คุยกับเราเลย  นัทเขาก็คงรับกรรมจาสิ่งที่เขาก่อ  ตอนนี้เขาต้องทำงานหนักมาก  เพี่อพยุงให้บริษัทอยู่รอดได้  เลี้ยงแม่กับเจ้าตัวเล็กนี้ละจะ”
“แล้วตอนนี้เจ้าตัวเล็กเป็นไงบ้างครับ  ซนมั้ย”
“ก้ไม่เท่าไหร่หรอกลูก แต่ตอนนี้แม่ป่วยเป็นมะเร็ง ต้องไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล เก่งก้ไม่มีเวลาดูแลเจ้ากัส แม่ก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน”
“เอ่อ  คุรแม่ป่วยหรอครับ”
“จะ รู้มาหลายเดือนแล้ว แต่ก็เป็นไม่มาก  นัทเขายังไม่รู้ว่าแม่ป่วย แม่ไม่อยากให้เขาเครียดจะ ตอนนี้เรื่องานก็มีปัญหามากพอแล้ว ไม่อยากให้เขามากังวลเรื่องนี้อีก”
“มีอะไรให้ผมช่วยก็บอกนะครับ”
“แม่ไม่รบกวนลุกเก่งหรอกจะ”
“แม่เป็นไรครับ มีอะไรให้ผมช่วยก็บอก”
“ไม่เป็นไรจะ  แม่แค่อยากมาขอโทษลุกเท่านั้น”
“ดูเหมือนว่าตอนนี้คุณอากังวลเรื่องกัส”
“จะ เจ้ากัสเป็นเด็กที่เข้ากับคนอื่นได้ยากจะ  เพราะตอนเด็กๆหว่านเขาทำร้ายลูก  เขาเลยไม่ค่อยกล้าอยู่กับคนอื่น  แต่ว่ากับหนุ  แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเพราะอะไรถึงเรียกกว่า  คุณอาคนสวย”
“ให้ผมช่วยเลี้ยงกัสบางวันก็ได้ครับ ช่วงที่คุณอาไปโรงพยาบาล”
“จะดีหรอลูก”
“ไปเป็นไรครับ ผมช่วยได้ ตอนนี้ก็ว่างๆอยู่ อยากให้คุณอาไปรักษา  แต่มีข้อแม้ว่า ไม่ให้พ่อของเด็กรู้นะครับ”
“จะ  แม่ขอบใจเก่งมากๆนะลูก”
“ไม่เป็นไรครับ”
“น้องกัสครับ”
“คับ คุง อา”
“เดี๋ยวว่างๆ มาอยู่กับคุณอานะครับ อาจะพาไปเที่ยว”
“จิรง หยอ ครับ”
“ครับ ถ้าน้องกัสเป็นเด็กดี ไม่กวนคุรย่า อาจะพาไปกินไอติม ไปซื้อของเล่น”
“จริง ๆ นะ ฮับ  อย่าให้น้องกัส รอเหมือนคุงพ่อนะคับ”
“ครับ อาไม่ให้น้องกัสรอหรอกครับ”
“ครับ คุงอา”
“งั้นวันนี้ผมขอตัวก่อนนะครับ คุณอา รักษาสุขภาพด้วยนะครับ นี่เบอร์โทรศัพท์ผมครับ”
“ขอบใจเก่งมากนะลูก”
................................................

[k_U_K_K_I_K]

^

^

^

เยส คนแรก (หรือป่าวหว้า)

น่าสงสารพ่อนัทอ่ะ เริ่มตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆๆแล้วอิอิอิอิ วันอัพสัก 10 รอบเลยนะคร้า

[┗◎┗◎]

มีตัวกลางคืนดี แต่นัททำแบบนี้ไม่ไหวนะ

[salemon]

  :beat:หวาน บังอาจ ทำน้องกัส
  นัท ที่นอกใจเก่ง

[namtaan]

บวก 1 ให้เลยจ้า อ๋อมขยันจริงๆ 

มาอ่านรวบยอดสองวัน งงกะเจ้านัท
มันเป็นอะไรของมันกันอ้ะ
มันทำโดยไม่มีเหตุผลไรเลยเหรอ ซับซ้อนจริงๆ

แล้วกัสจะมาเป็นผู้ประสานรอยร้าวหรือไง
อย่าไปยอมนะเก่ง มันทำเกินไปแล้ว

[นางคุ้ม]

เก่งห้ามใจอ่อนนะเจ้า
เคยให้โอกาสแล้วแต่นัทก็ยังทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เดียวก็เสียอีกหรอกข่ะ

[Gussohigh]

มาถึงตอนนี้เก่งยางไม่เสร็จนัทใช่ปะ อิอิ

[Jesse]

ขยันลงดีจังคร๊าบบบบบบบบ


แต่ขอถามนิ๊สนึง


ทามมายปมเรื่องมันค้างๆงัยม่ายรุ๊ บอกไม่ถูก


แล้วมาต่ออีกนะคับ

[•JaJuJing•]

เข้ามาวันนี้อ่านไปหลายตอนเลย
ชอบอ่ะ มาลงอีกนะ รออ่านต่ออยู่ค่ะ

ไหนตอนแรกรักเก่งมากไง
แล้วทำไมถึงทำแบบนั้นล่ะ

อ่านแล้วมันจี๊ดอ่ะ
อยาก :z6:นัท

[sNow]

สวัสดีค่ะคนเขียน โนว์ค่ะ
เพิ่งมาอ่านรวดเดียวเลย
เนื้อเรื่องน้ำเน่ามาก(แต่ชวนติดตามสุดๆ)
ชีวิตเก่งช่างเศร้า

ไอ้นัทขอสักหน่อย (ไม่น่ากดโหวตให้เล้ย เสียดาย) ทำเลวกับเค้ามาตั้งหลายปี พอเริ่มทำดีไม่เท่าไหร่ก็ลายออกเลยนะเอ็ง แถมโง้วโง่ถูกสาวมาจับได้ไงวะ(นอกใจด้วย)

ปลดมันออกจากพระเอกได้มะคะ (อินมากมาย)

[IZE]

เก่งจะมาเป็นแม่เลี้ยงอะปะนะ

[ARMTORY]

ใช่เห็นด้วยกะ sNow

ปลดมันออกจากพระเอกได้มะ