มาทักทายตอนเช้า ก่อนจะบินไปเมืองหลวงว่า
จริงๆแล้ว เมื่อวานผมได้สายตรงมาจากเมืองหลวงว่า
ให้ผมช่วยลง เรื่องนี้ใหอีกตอน ผมก็โอเคเด่วลงให้
แต่พอไปหาๆ ค้นๆ ดูในแฟ้มงานของมัน
ปรากฏว่ามันมีหลายตอนมาก แต่แมร่งไมมันไม่เขียนชื่อตอน
หรือลำดับตอนด้วยว๊า แล้วกูจะรู้ไหมว่ามึงจะให้ลงตอนไหน (แอบบ่นในใจ)
ผมเลยโทรกลับไปหามัน มันบอกว่าไงรู้ป่ะ
มันบอกว่าก็เอาตอนต่อไปไง ผมถามมันว่าแล้วตอนไหนเล่า
มันก็บอกกลับมาว่า ลองอ่านเรื่องตอนที่แล้ว ว่าถึงตรงไหน แล้วเอาตอนต่อไปมาลง
พระเจ้าช่วยกล้วยทอดหมด มันอยู่เวิร์ดอยู่เป็น สิบๆ ครั้นจะให้ผมเปิดดูที่ละงานทั้งคืนก็หาไม่เจอ
ก็คุณพี่ท่านไม่พิมพ์ชื่อตอนทีหนึ่งแล้ว ยังไม่ตั้งชื่อไฟล์อีก เวลกำ ผมก็เลยตัดใจที่จะไม่ลงให้มัน
จะกล่าวโทษอะไร ก็ไปว่าไอบ้านนอกเข้ากรุงเองก็แล้วกัน ผมไม่เกี่ยว อร๊ากกกกกกกกกกกกก