หัวข้อ: ห้ามยังไง...ก็จะรัก (ด้านมืดของ อย่ารักกู...)

[broke-back]

รักแล้วประชด...ประชดรัก
ผลลัพธ์เลยหนีไม่พ้น รันทดใจทั้งคู่

เคยเม้นท์ไปแล้วครั้งหนึ่งในกระทู้นู้น ขอพูดซ้ำ้นะคับ
งง...งง...งงกับความคิดของตั้ม ง่ะ
ตั้มไม่กล้าคบกับเอก เพราะเป็นผู้ชายด้วยกัน
แต่กล้าคบกับพี่บาสได้ แล้วมันไม่ใช่ผู้ชายเร๊อะ ไอ่คุงชาย

 :กอด1:น้องเอก อีกไม่นานคงเลิกเศร้าได้แล้วนะคับ

[luv_yj]

ไม่มีอะไรจะพูดเลยย
นอกจาก
เจ็บปวดจังค่ะ

มันทรมานอ่ะ

ยังไงก้อสู้ต่อไป  :กอด1:เอกแน่นๆ

[C2U]

  กอดน้องเอก   

[Cloud~]

  สงสารน้องเอก 

[khun_Kling]

เศร้าได้อีกกกก แงๆๆๆ 

คิดถึงมี๊นะคับ

[sexyman]

 

[mhu_porm]

เลิกไปเลย ปอมแนะนำ 

[eak_Krub]

“เอก ไหนเมื่อตะกี้ตั้มบอกว่ากลับพร้อมกัน  แล้วทำไมเอกไม่กลับไป  ตกลงจะกลับบ้านพร้อมเราหรือเอายังไง”  นุ่นถามผม  เพราะปกติผมกับนุ่นจะกลับพร้อมกันถ้าหากผมไม่ไปนอนบ้านตั้ม
“ตั้มคงลืมนะนุ่น  ไม่เป็นไรเดียวเราไปเองก็ได้”
“ตามใจเอกแล้วกัน  งั้นเราไปก่อนนะ”  
“เดี่ยวเราเดินไปส่งนุ่นก็แล้วกัน”
ผมกับนุ่นเดินมาที่ขึ้นรถที่หน้าโรงเรียน  จากนั้นผมก็เดินกลับไปที่ร้านเพื่อจะเอากระเป๋านักเรียน  เบียร์กับโมกำลังจะกลับบ้านพอดีสองคนนั้นเลยชวนผมกลับด้วย  ผมมาถึงบ้านตั้มก็พบแม่นั่งทำสวนอยู่ข้างบ้านผมเลยเข้าไปทักทายท่าน  ผมคุยกับท่านไปช่วยท่านทำสวนไปด้วย  เมื่อเราเห็นว่าใกล้จะมืดแล้ว  เลยพากันเข้ามารอตั้มในบ้านและไม่นานตั้มก็กลับมาถึง

“เจ้าลูกบ้ามานี้เลย” ผมรู้สึกเหมือนแม่ค่อยข้างจะไม่พอใจตั้ม  และนั้นยิ่งทำให้ผมหวั่นๆว่าต่อไปต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่นอน
“หวัดดีครับแม่  มีอะไรคร๊าบบบ”  ตั้มเดินเข้ามากอดแม่แล้วนอนหนุนตัก
“ไม่ต้องมาอ้อน  รู้ตัวไหมว่าทำไรลงไป”
“แหะๆๆๆ  โทษทีครับ  พอดีตอนนั้นมัน.....”  
“ไม่ต้องมาแก้ตัวเลย”  แล้วแม่เริ่มตีและบิดเนื้อตั้ม
“โอ๊ยๆๆๆๆ  แม่ครับ โอ๊ยๆๆ  เจ็บนะแม่”
“เจ็บนะซิดี  ว่าไงมีอะไรจะแก้ตัวไหม  ลูกเอกเล่าให้แม่ฟังหมดแล้วนะ”  ตั้มหันมามองผมตาขวาง  ก่อนจะระเบิดอารมณ์ใส่ผม
“นี้มันเรื่องของเรา  นายเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมายุ่ง  แล้วทีหลังก็เลิกยุ่งเรื่องของเราอีก”
   เมื่อตั้มพูดจบตั้มก็เดินขึ้นห้องไปเลย  แม่เรียกยังไงตั้มก็ไม่ลงมาตั้มคงเกลียดมากๆ  นี้ผมทำผิดอีกแล้วใช่ไหม  ผมทำผิดตรงไหน  ตรงที่ผมพูดเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้  ผิดตรงที่ผมไปยุ่งวุ่นวายกับตั้มมากเกินไป  หรือผิดตรงที่ผมรักตั้ม   ผมอยากจะคุยกับตั้มให้รู้เรื่องผมทนอึดอัดแบบนี้ไม่ไหวแล้ว  จะเอายังไงก็ว่ามา ผมพร้อมแล้วที่จะสูญเสียเพราะทุกวันนี้มันก็ไม่ได้ต่างอะไรกันเลย  ผมเลยตัดสินใจโทรขึ้นไปหาตั้ม  ตั้มไม่รับสายแต่เปิดประตูออกมาจากห้องแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าบันได  พร้อมตะโกนลงมาว่า

  “เลิกยุ่งกับกูซักที  จะไปตายที่ไหนก็ไป”

   ทันทีที่ผมได้ยินประโยคนั้น  น้ำตาผมก็ไหลออกมา  ผมยอมแล้วผมยอมแพ้แล้ว  ตั้มคงเกลียดผมมากจริงๆ  แม้แต่คำว่าเพื่อนตั้มคงจะไม่ต้องการอีกแล้ว  ผมเดินออกมาจากบ้านของตั้มแต่ผมยังไม่รู้เลยว่าผมจะไปที่ไหน  ผมรู้แค่ว่าผมไม่สามารถอยู่ที่นั้นได้อีก  คอยบอกตัวเองว่าอย่ากลับไปนะ  อย่ากลับไปรักเขาอีก  แต่ยิ่งห้ามใจตัวเองยังไง  มันก็เหมือนเป็นการกระตุ้นให้ผมรู้ตัวว่าผมรักเขามากแค่ไหน

“น้องเอกอยู่ไหนครับ”  พี่ปิงโทรเข้ามาหาผม
“...................”  
“น้องเอกได้ยินไหม”
“...................”
“น้องเอกเป็นอะไรหรือเปล่า”
“พี่ปิง ฮึก เอก  เอกอยู่ที่หน้า.....”
“น้องเอกเป็นอะไร  ร้องไห้ทำไม”
“พี่ปิงมาหาเอกหน่อยนะ”
“ครับๆ  พี่เพิ่งเลิกเรียนพอดี  อีก 20 นาทีพี่ไปถึงนะครับ  น้องเอกอยู่รอพี่ตรงนั้นแหละครับ”

[luvY]

  ทำไมเศร้ายังงี้

[C2U]

เศร้าอ่ะ    
ตั้มใจร้ายมาก  พูดงี้ได้ไง  

เอก เปลี่ยนใจ ทันมั๊ย  พี่ปิงน่ารักมากๆ  
จะได้ไม่ต้องร้องไห้อีก  

[khun_Kling]

  :กอด1:มี๊เอกน่ารัก น่าสงสาร

  พี่เอกกะตืบลุงตั้มเลย ไอคุณลุงนิสัยม่ายดี ชิชิ

[i_ang]

เศร้าได้อีก

[sexyman]

 

แลบลิ้น ปลิ้นตาหลอกทุกคนที่เข้ามาต่อว่าคนน่ารักอย่างเรา

 

ช่วยด้วย  คนหล่อแย่แล้ว

[khun_Kling]

หล่อ (หลอ)
 

[imageriz]

มาช่วยน้องเอก กับ น้องหมิว  คนหล่อ (ซะไม่มี) 

......................................................................................


ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว สงสารทั้งสี่คนเลย 

[IZE]

ใจร้ายที่สุดเลยอะ  ไอ้ตั้มเนี่ย

[broke-back]

  เฮ้อออออ...เวน-กามมม
เอกผิดเองแหละ...ผิดที่ไปรักไอ่คุงชาย
ใจร้าย...ใจดำชิ๊บ
ขอซักทีเหอะ คุงชายตั้ม ทนไม่ไหวแล้ววุ๊ย 

 :กอด1:น้องเอก
ตอนนั้นเป็นทีของคุงชายมัน ตอนนี้เป็นทีของเรา เอกเอามันคืนให้หนักๆๆๆๆเลย

[luv_yj]

ทำไมชีวิตเอกถึงได้เศร้าอย่างนี้ล่ะ
ฮึกกกก
..
คุณตั้มก็ใจร้าย เมื่อไหร่จะคุยกันดี ๆ รู้ใจกันซักทีเนี่ย
ฮือออ

 

[manami1155]

พี่ตั้มบ้า!!!พูดงี้กับพี่เอกได้งัยอ่า
พี่เอกก็น่าสงสารเกิ้น แต่ที่น่าสงสารกว่าก็คงเป็นพี่ปิง

[LIZZ]

โดนตะโกนใส่แบบนี้เป็นใครก็เสียความรู้สึกละนะ เฮ้อออออ

[wan]

จะโกรธ ก็ไม่ได้ เพราะขณะนั้นทั้งความรู้สึกและอารมณ์คงทำให้ ตั้ม พูดออกไปอย่างนั้น

แต่ก็นั่นแหละหนา ไอ้ไล่ให้ไปตายนี่มันน่า เพราะรู้ทั้งรู้ว่าตัวเองก็รักเอกเข้าแล้ว ยังไม่ระวังอารมณ์

และคำพูดอีก  มามะขอสักทีเถอะ นายตั้ม  แล้วหันไป  น้องเอก

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นั้นแหละ ทำไงได้รักน้องทั้งสองคนแล้ว สู้ ๆ +1 ให้น้องเอกด้วยนะครับ

[Yurameki]

  >>> ให้พี่ตั้มยกเซต

สงสารพี่เอกอ่า 



กว่าจะรักกันได้ 

[mist]

โหย ใจร้ายอ่ะ ทำกันได้ลงคอ 

[sexyman]

   ทู๊กโคนใจร้ายมากมาย

เออใช่สิ  ไอเรามันมีแฟนน่ารักทุกคนเลยอิจฉาใช่ไหมล่ะ

 

ปล.ไอเราว่าจะใจดีลงเรื่องให้อ่านต่อ  แต่ขอใจร้ายแล้วกัน

 

ปล.ลดการใช้อีโมรุนแรงกันบ้างก็ดีนะครับ   แล้วเจอกันอีกทีหลังจากไอตั้มพาแฟนไป ลั้ลล้า นะคร๊าบบบบบบ

[khun_Kling]

^
^
คนหล่อนั้นเหละใจร้ายว่ะ

[PEAK]

กว่าจะรักกันได้ ในมุมน้องเอกน่าสงสารจังวู้ย~!!  ...  ว่าแต่ คุณแม่น่ารักนะครับ ^__^

ขอบคุณน้องเอกนะครับ  ... เขียนเล่าเรื่องได้ดี น่าอ่านมาก ๆ ครับ ... บวก 1   

[StillLoveThem]

 ..เหอะๆๆ คุณชายมันโดนเล่นงานวุ้ย...
..เม้นไม่ค่อยออกว่ะ ทำไมเขียนได้แบบ...บีบคั้นอารมณ์..เช่นนี้
..คุณชายมีแฟนด้วยเหรอ..อ๋อ..คนที่ตบมัน..วันก่อนนี่เองใช่ปล่าวหว่า..สม

[RAKDEK_KA]

     
เด๋วกับไปอ่านของตั้มอีกทีดีก่า
เริ่มต่อเรื่อมะถูกง่ะ กรู ติส
โง่ งง 

ปล.น้องเอก สู้ๆๆๆ
ปล.2 น้องเอกเก่งจังเลยรุได้ไงว่าตั้มอยู่ไหน  (จากเรื่องนู้นอ่ะ) เล่นซะเสือหลบเลย

[namtaan]

อืมมม อ่านช่วงนี้แล้ว
มันสมกะชื่อเรื่องจริงๆ
ห้ามยังไง...ก็จะรัก (ด้านมืดของ  อย่ารักกู...)

[Forever_ever]

ตามมาจากเรื่องโน้นนนนนนน

อ่านภาคมืดแล้ว
นับถือใจน้องเอกจริงๆ เลยจ้า
 

รักกันนานๆ นะจ๊ะ