หัวข้อ: เรียนวุ่น ธุรกิจรัก บทที่ 60 (10/11/09) อวสาน --- มีตอนพิเศษมาต่อให้

[woradach]

สู้ๆครับ ขอให้ได้เกรียรตินิยมมาชื่นชมครับ ตั้งใจเรียนตั้งจสอบนะครับ อย่าลืมเอาแบงค์กลับมาด้วยครับ แบงค์ยังไม่ได้กินนมเย็นเลย หึหึ 

[imageriz]

  จริง ๆ น้องเอม ขอให้ได้เกียรตินิยมนะ 

 

[DEMON3132]

+1 ให้น้องเอมนะคะ ขอให้ได้เกียรตินิยมอย่างที่หวังไว้นะคะ พี่ว่าน้องเอมต้องได้อยู่แล้ว เก่งขนาดนี้
 

[foozeballz]

ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าเอมเพิ่งอยู่ปีหนึ่งเองค่ะ แต่ยังไงพอจบปีสี่ก็ต้องเอาเกียรตินิยมมาให้ได้แหละค่ะ เพื่อความภูมิใจของตัวเราเองแล้วก็พ่อแม่ด้วย จริงไหมคะ?

gpa ตอนนี้ก็ 3.8 นิดๆมั้งคะ 

วลีเด็ดวันนี้ค่ะ

"100% of the shots you don't take don't go in"

ร้อยเปอร์เซนต์ของนัดที่ไม่ได้ยิงมันก็จะไม่โดนเป้า

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะคะ
ยังไงถ้าอีกสามปียังรักกันอยู่จะเอาเกียรตินิยมมาฝากค่ะ 

เอม

[DEMON3132]

วิ่งกลับมาจิ้มน้องเอมอีกที จะรอตอนต่อไป ถึงตอนนี้จะอยู่ปีหนึ่ง แต่จะเป็นกำลังใจให้ได้
เกียรตินิยมนะคะ 

[Vesi]

ข้าน้อย ขอคาราวะ ท่านเทพ

เก่งมากๆ เลย อ่า ตั้ง ๓.๘

ขอให้ได้เกียรตินิยม สมความตั้งใจน้า

[foozeballz]

ขอบคุณคุณ Vesi ค่ะ จริงๆเอมก็ไม่ได้เทพอะไรมากมายหรอกค่ะ ต้องขอบคุณคุณพ่อกับคุณแม่มากกว่าที่ท่านสอนมาดีนะค่ะ แล้วอีกอย่างพ่อแม่หนูเป็นคนฉลาดทั้งคู่ค่ะ.......พอเอามาเทียบกันแล้วเอมก็ดูธรรมดาไปเลยค่ะ

พ่อเป็นศิษย์เก่าสแตนฟอร์ดส่วนแม่ได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งจาก มธ แล้วไปต่อโทกับเอกที่คอร์แนลค่ะ

เรียกว่าได้ยีนส์ดีดีกว่าค่ะ

[mist]

ยินดีด้วยที่งานเสร็จเร็วค่า 

[astral]

เอมเรียนเก่งจัง  สู้ๆ ตลอด 4 ปีนะ

ไหงอาร์มเริ่มสู้ชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆล่ะนี่ ตอนแรกฟังจากเจนนี่นึกว่าพี่วุธเป็นกระเทยแอ๊บแมนนะเนี่ย   

[zilveria]

อยากรู้เรื่องแบงค์ค้าบบบบ


รออ่าน ๆ

[tawornfung]

ยังอ่านไม่จบแต่อยากเม้นท์ก่อน กว่าอาร์มจะรู้ว่าแบงค์ชอบเนี่ย
นานมาก ถ้าไม่บอกไปเนี่ย คงไม่สมหวังสักที แล้วต่อจากนี้จะเป็นยังไงเนี่ย

[โน๊อา]

ยังตามไม่ทันเลย   

[foozeballz]

งั้นเดี๋ยวให้คนอ่านตามอ่านให้จบก่อนดีกว่า อิอิ

[mma419109]

   
     แบงค์ต้องมีปัณหาเนื่องมาจากการตายของพ่อแน่ เพราะแบงค์กลับไปเรียนที่สแตนฟอร์ดเลย
โดยไม่กลับมาหาอาร์ม แต่แบงค์ต้องมาหาอาร์มแน่ แบงค์รู้จักบ้านอาร์มนี่นาคอยเวลาเท่านั้น
     น้องเจนี่ก็เริ่ดนะคะ แล้วพี่วุธนั่นอ่อนมากไม่รู้อะไรเลย ยังงี้อาร์มไม่ปลื้มอ่ะ

[White..BroccO]

จิ้ม อ่านมารวดเลย

แบงค์อาจจะมาในอีกไม่ช้านี่มั้ง - - มั่วอีกแระชั้น

เอิงเอย

เรารอคอยการกลับมาของแบงค์น่ะเนี๊ยะ คิดถึงๆๆ

[Fujitaga]

มีเรื่องน่าปวดหัวอีกแล้ว นะอาร์ม
ทำไมเรื่องยุ่ง ๆ เกิดบ่อยกันจังเลย เหนื่อยแทน

[ซากูระสีฟ้า]

ขอจองที่ก่อนน่ะ  เดี๋ยวตามอ่านก่อนน่ะครับ

[4559]

สงสารอาร์มอ่า

[patz]

เพิ่งเริ่มอ่านเมื่อวาน มาตามทันเอาวันนี้ เนื้อเรื่องน่าติดตามมากๆเลยอะครับ

ตอนนี้ติดใจเรื่องแบงค์เหมือนกันอะครับ หายไปไหนอะ รึว่ากำลังสร้างเนื้อสร้างตัว เพื่อสร้างบ้านหลังน้อยๆไว้อยู่กับอาร์ม อย่างที่เคยพูดไว้อะ

[foozeballz]

บทที่ 37 – แปลกไป

ผมยังไม่เคยชินกับบรรยากาศรถติดในตอนเย็นๆของกรุงเทพเท่าไหร่นักเพราะว่าระบบจราจรของที่นี่มันแตกต่างกับที่อเมริกาอยู่หลายอย่าง…….สายฝนที่กระหน่ำลงมาในตอนนี้ยิ่งทำให้สถานการณ์รถติดแย่ลงไปใหญ่…….เป็นเวลาเกือบๆชั่วโมงแล้วที่รถของผมยังเคลื่อนที่ได้ไม่ถึงสองร้อยเมตร…..ผู้คนมากมายพยายามวิ่งหลบฝน บ้างก็เข้าไปนั่งรอที่ป้ายรถเมล์ส่วนที่เหลือก็เดินเข้าห้างหรือไม่ก็สถานีรถไฟฟ้า….หนุ่มสาวหลายคู่เดินจูงมือกันกระหนุงกระหนิงแถมยังโอบกอดกันจนเป็นที่อิจฉาของใครหลายๆคน…………..ใจของผมก็อดนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานไม่ได้

…………………………………..

“น้องอาร์มกับน้องเจนี่ ไปกินข้าวด้วยกันไหมครับ” พี่วุธถามพวกเราตอนก่อนพักเที่ยง

“เอ….ก็ดีเหมือนกันนะคะ ว่าแต่วันนี้เราไปหาอะไรกินดีล่ะค่ะ”

“น้องอาร์มอยากกินอะไรล่ะครับ”

“ไปกินส้มตำนัวกันดีไหมครับ” ตอนนั้นอยากกินอาหารอีสานครับ ก็เลยบอกอย่างงั้นไป

“เจนี่ว่าไงล่ะ โอเคป่าว” พี่วุธหันไปถามเจนี่

“ได้หมดแหละค่ะ”………….

แต่ยังไม่ทันที่เราสามคนจะเตรียมตัวออกไปกินข้าวกัน…ยัยคุณแพทก็เดินอ้อนแอ้นเข้ามาคล้องแขนพี่วุธ

“คุณวุธคะ….คุณวุธว่างรึปล่าวคะ พอดีวันนี้แพทอยากจะปรึกษาเรื่องงานหน่อยนะค่ะเลยอยากจะชวนไปทานข้าวกลางวันด้วย”

“เอ่อ…..พอดีผมกำลังจะพาน้องๆสองคนนี้ออกไปกินข้าวพอดีเลย…ไปด้วยกันไหมครับ มีอะไรจะได้ให้น้องๆเค้าช่วยด้วย”

ตอนนี้ยัยคุณแพทส่งสายตาพิฆาตมาทางเราสองคนเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ…..

“เอาไงดีวะอาร์ม” เจนี่หันมากระซิบกับผม

“เราว่าปล่อยให้เค้าไปกันสองคนเหอะ…….ขืนพวกเราไปเค้าได้เอาชาวานมูชิเทใส่เราแน่เลย”

“เออ นั่นดิ….ยัยนี่ยิ่งบ้าๆบอๆอยู่”

………..
“งั้นเดี๋ยวเราสองคนไปกันเองดีกว่า….เชิญคุณแพทกับพี่วุธตามสบายเลยค่ะ” เจนี่หันไปพูดกับพี่วุธ

ส่วนหน้าตาของยัยแพทนั่นกำลังหิวผู้ชายเต็มที่

“….เอ่อ จะดีเหรอคะ คุณน้องขา พี่ละเกรงใจ๊เกรงใจ” ยังมีหน้ามาพูดอีก

“………ดีสิคะ พวกเราไม่อยากรบกวนนะค่ะ” หน้าของไอ้เจนี่ตอนนี้ระอาเต็มที

…
“วุธคะ เราไปกันดีกว่าค่ะ” แล้วยัยแพทนั่นก็ลากคุณวุธออกไปจากห้องทำงาน….เหมือนจระเข้จะคาบลูกวัวเข้าไปกินในถ้ำก็ไม่ปาน

…………………………..

นี่แหละครับเป็นสิ่งที่ทำให้ผมลำบากใจ จะว่าไปแล้วพี่วุธก็เป็นคนที่เรียกว่าค่อนข้างจะสมบูรณ์แบบคนนึงเลยทีเดียว ใครได้แกไปเป็นแฟนก็คงจะโชคดีไม่น้อย…มีหลายครั้งแล้วครับที่พี่วุธพยายามจะมาจีบผม จะพาไปกินนี่บ้างหละ ไปเที่ยวโน่นบ้างหละ แต่เจนี่ก็ช่วยให้ผมรอดพ้นจากสถานการณ์เหล่านี้ตลอด…..พูดตามตรงเลยนะครับ ถ้าให้เวลาผมอีกหน่อยผมอาจจะยอมเป็นแฟนกับพี่วุธก็ได้เพราะเค้าก็ทำตัวดีกับผมมาตลอด….จะมีก็แต่น้องวินแหละครับที่น่าสงสารเพราะน้องเค้าก็อุตส่าห์มาที่บ้านผมทุกวัน มาแต่ละทีก็เอาของติดไม้ติดมือมาเต็มไปหมด…ผมล่ะเกรงใจจริงๆ

………………….

เป็นเวลาหกโมงกว่าๆแล้วตอนที่ผมเข้ามาถึงที่บ้าน….. ให้ตายเหอะ ออกจากที่ทำงานตอนสามโมงกว่านิดหน่อยมาถึงบ้านหกโมงเพราะรถติด…….ชีวิตนี้คงไม่มี
เวลาเอาไปทำอย่างอื่นแล้วล่ะมั้ง…

“กลับซะเย็นเลยนะ พี่อาร์ม เนี่ยมุกกับวินรอกินข้าวอยู่”

“โทษทีๆ พอดีรถมันติดว่ะ”

“อะๆ เอาเหอะ เนี่ยวันนิ้วินมาซื้อของมาเต็มเลย” ไอ้มุกพูดแล้วก็ยิ้มๆ

ผมกับไอ้มุกเดินเข้ามาในบ้านพร้อมๆกันสองคนส่วนน้องวินก็กำลังอุ่นอาหารแล้วเตรียมเอาอะไรต่างๆมาวางที่โต๊ะไปพลางๆ

“มาน้องวิน เดี๋ยวพี่ช่วยครับ”

“พี่อาร์มกลับมาเหนื่อยๆไปนั่งเหอะครับ  เดี๋ยววินทำเอง”

“งั้นก็ได้ ขอบใจนะ”

“พี่อาร์มยังไม่มีแฟนใช่ไหมครับ”

“….เอ่อ ก็ยังไม่มีนิครับ….”

“วินจะรอจนกว่าพี่อาร์มจะพร้อมนะครับ” ส่งสายตาหวานเยิ้มมาอีก……ผมล่ะเซ็ง

“…….แฮะๆ ครับ งั้นเดี๋ยวพี่ไปล้างมือก่อนนะ”

“ครับๆ…...”

ส่วนตอนนี้ไอ้มุกมันก็นั่งหัวเราะก๊ากอยู่ที่โซฟา…ไม่รู้ว่ามันจะขำอะไรนักหนา…อยากเห็นพี่ชายตัวเองเป็นเกย์รึไง?

……..

“นี่พี่อาร์ม เดี๋ยวนี้พี่แบงค์เค้าไม่มาเยี่ยมบ้างหรอ” ไอ้มุกเริ่ม

“เค้ายุ่งๆมั้งมุก….น่าสงสารเค้านะ พ่อเค้ามาเสียก่อนที่เค้าจะจบ”

“นั่นสิ….แล้วพี่อาร์มไม่คิดจะโทรหาเค้ามั่งหรอ”

“โทรได้ก็ดีสิ นี่ตั้งแต่เค้าบินกลับไปงานศพพ่อเค้าพี่ก็ยังไม่ได้คุยกับเค้าเลย”

“เค้าไม่ได้ให้เบอร์หรอ”

“อืมๆ”


“…..แล้วทำไมต้องทำหน้าเศร้าด้วยพี่อาร์ม”

“แหม ก็สงสารเค้าล่ะสิ”

“แล้วไม่สงสารตัวเองเหรอไง” มันทำหน้ากวนตีน

“สงสารตัวเองทำไมวะ”

“ป๊าว ไม่มีไรหรอก” มันขึ้นเสียงสูง….เอ๊ะ หรือว่ามันจะรู้อะไรบางอย่าง

“ปะๆไปกินข้าวได้แล้ว มาพูดไร้สาระอยู่ได้”

ผมไล่ไอ้มุกจบมันก็หันหน้าไปยิ้มๆกับไอ้วินเหมือนกับพวกมันสองคนปิดบังอะไรผมอยู่

“นี่แกกำลังมีความลับอะไรกับพี่อยู่รึป่าว ไอ้มุก”

“แหม ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ปะๆ….โหย ดูสิกับข้าวน่ากินทั้งนั้นเลย มามะ มากินข้าว” มันทำตาวาวอยู่หน้าอาหาร

มันบอกว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรครับ…แต่ระหว่างกินข้าวผมก็เห็นไอ้สองคนนั้นมันซุบซิบอะไรกันเรื่อย เฮ้อ แต่ช่างมันเหอะ ผมคงคิดมากเกินไป
พรุ่งนี้ผมต้องเข้าประชุมตั้งแต่เช้าผมเลยต้องมานั่งอ่านเอกสารเพิ่มเติมแล้วก็รีบเข้านอน

“ฮัลโหล เจนี่ แกอ่านเอกสารเสร็จยังวะ โคตรเยอะอะ”

“โห ชั้นไปเดินเซ็นทรัลมา เพิ่งเข้าบ้านเนี่ย”

“ซวยแล้วเหอะ หลายสิบหน้า อ่านให้ทันนะ”

“อะเด่อ ดับนี้แล้ว ชิวๆว่ะ”

“ปากดีตลอดนะแก”

“เออนี่ วันนี้ชั้นเห็นอีคุณแพทนั่นอยู่กับผู้ชายในร้านอาหารด้วย ดูสิ ตัวเองก็มีแฟนแล้วยังจะมาโปรยเสน่ห์ใส่พี่วุธอีก”

“โห ร้ายจังเลยอะ” ผู้หญิงสมัยนี้เปลี่ยนไปเยอะเลยนะเนี่ย

“นั่นสิ แต่ไม่เป็นไรหรอก พี่วุธเค้าคงไม่สนใจยัยนั่นหรอก เพราะตอนนี้เค้าคงมีแกอยู่เต็มหัวใจแล้วล่ะ”

“แกอย่าพูดได้ไหม อยากจะอ้วกว่ะ”

“แหม เอาเหอะน่า พี่วุธเค้าก็ทั้งหล่อทั้งเก่ง ไม่สนใจเค้าเหรอ”

“เฮ้ย…เราไม่ง่ายขนาดนั้นนะเว้ย เพิ่งมาทำงานได้แค่สองอาทิตย์กว่าๆเอง”

“เออ เดี๋ยวชั้นจะคอยดู”

“….อือๆ งั้นแกคอยไปเหอะ……ว่าแต่พรุ่งนี้จะมากินข้าวเช้าด้วยกันไหม”

“อ๋อ มาแน่นอน เจนี่ไม่เห็นหน้าอาร์มแล้วคงกินข้าวไม่ลง” มันหัวเราะเอิ๊กอ๊ากมาตามสาย

“เออ ให้มันจริงเหอะ งั้นเดี๋ยวอาร์มไปอ่านเอกสารต่อนะ บ้ายบาย” แล้วผมก็รีบวางสายไปก่อนจะได้คุยกับมันยาว


tbc

[White..BroccO]

  ยัยแพมร้ายนักน่ะ

อย่าให้อาร์มรอนานน่ะ 

[astral]

น้องมุกมาล้วงความลับคู่ต่อสู้ให้วินนะสิเนี่ย

เดาว่าผู้ชายลึกลับที่นั่งทานข้าวกับแพทอาจเป็นแบงค์ !!!!!!!!!!!

[mist]

มุกกะวินมีอะไรปิดบังอาร์ม ที่เกี่ยวกับแบงค์รึเปล่านี่ ชักน่าสงสัยแฮะ 

[imageriz]

แล้วเราก็เข้ามาแบงค์ต่อไป 

แต่มุกกับวินนี่น่าสงสัยจริง ๆ 

[Vesi]

มาร่วมสงสัยด้วยคน
มุกกับวิน ปิดบังอะไรไว้
ผู้ชายลึกลับคนนั้นเป็นใคร

เมื่อใด แบ็งจะกลับมาน้า ชักเริ่มปันใจให้วินล่ะ 

[patz]

ทำไมอยู่ๆ น้องมุกถึงได้ถามถึงแบงค์ล่ะเนี่ย ต้องมีอะไรซักอย่างแน่เลย

[Black Angel]

 

คืดถึงแบงค์ อ่ะ

 

[Fujitaga]

คุณแพทน่ากลัวสุด ๆ เลยนะครับเนี่ย
ปากพูดหวานมาก ๆ แต่ไหง สายตาพิฆาตขนาดนั้นอะ

[4559]

ต่อครับ

[DEMON3132]

  เป็นกำลังใจให้น้องเอมนะคะ เกิดอะไรขึ้นกับแบงค์ สงสารอาร์มจังนะคะ แต่ละคนนี่มีความลับ
กันทั้งนั้นเลย อาร์มคงจะรู้สึกมืดแปดด้านไปหมด เพราะทุกคนมีท่าทางแปลก ๆ กันทั้งนั้นเลย สนุกค่ะ
จะรอตอนต่อไป .. ...