หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

 







“ อ้าว ไม่สบายเหรอลูก ทำไมไม่บอกแม่ล่ะ ไหนๆ เป็นอะไร ตัวร้อนไหม “ แม่ผมดูท่าจะเป็นห่วงผมไม่น้อย

“ ไม่เป็นไรมากหรอกแม่ ต้งอ่ะ พูดซะเว่อร์เลย เดี๋ยวอี้กลับไปนอนพักก้อหายแล้ว “ ผมบ่ายเบี่ยงไป

“ แน่น่ะ อย่าโกหกแม่น่ะ ถ้ามีอะไรก้อบอกแม่น่ะ ต้งจ้ะ น้าฝากอี้ด้วยน่ะลูก น้าคงไปส่งอี้ด้วยไม่ได้ เพราะว่าน้าต้องคุมคนในนี้ น่ะจ้ะ น้าฝากด้วยแล้วกัน “

“ แม่อ่ะ จะมาฝากทำไม แค่ให้ต้งไปส่งเฉยๆ แม่ก้อพูดซะ “ ผมทำหน้าง้ำใส่แม่

“ ครับคุณ น้า เดี๋ยวต้งจะดูแล อี้เอง คุณน้าไม่ต้องห่วงน่ะครับ “

“ โอ๊ยยยยย พอๆเลย ไม่ต้องมาฝาก มาฝังกันแล้ว ไปกันได้รึยัง อี้ง่วงอ่ะ แม่ครับ อี้กลับก่อนน่ะครับ ยังไงอี้ฝากร้านด้วยน่ะครับ ไว้ว่างๆอี้จะมาช่วยดูร้านน่ะครับ “

“ ไม่ต้องมาเลยก้อดี ชั้นจะยึดร้านนี้แล้ว หนอยๆๆ ไม่ยอมสนใจร้านเลย ไปๆได้แล้ว ไปดีๆล่ะ “

    จากนั้นผมก้อออกมาขึ้นรถไปกับต้ง โดยต้งมาส่งผมถึงคอนโด พอถึงคอนโดของผม ตอนแรก ต้งจะขอขึ้นไปส่งข้างบน แต่ผมไม่ยอมให้เค้าไป ต้งก้อพยายามที่จะขึ้นไปให้ได้ จนผมต้องทำเสียงเข้ม บอกให้เค้าไปดูร้านต่อ ไม่งั้นแล้ว ผมจะไม่พูดด้วย ต้งก้อเลยต้องยอมกลับไปแต่โดยดี คงจะกลัวผมไม่พอใจมั้ง

   จากนั้นผมก้อขึ้นไปที่ห้องของผม จังหวะที่ผมกำลังจะปิดประตูนั้น ก้อเหมือนมีคนดันประตูเข้ามา ผมเองก้อผงะออกไป แล้วคนๆนั้นก้อดันตัวเข้ามาในห้องของผมเรียบร้อยแล้ว ไอ้ดิวนั่นเอง......ที่เป็นคนดันประตูแล้วเดินเข้ามา

   มันไม่พูดพร่ำทำเพลงครับ เลยเข้ามาผลักผมจนล้มลงไปกองกับพื้น ผมไม่ทันตั้งตัวเลยล้มลงไปอย่างแรง ก้นกระแทกกับพื้นอย่างแรง จนผมเจ็บไปหมด จากนั้นผมก้อหันหน้าไปมองมอง หน้าตามันดูโกรธสุดๆ

“ นี่เมิงจะลองดีกับกรูใช่ไหม ฮ่ะ นี่แค่วันแรกเมิงยังกล้าขนาดนี้ เมิงคิดว่ากรูไม่กล้าทำอะไรเมิงใช่ไหม “ ไอ้ดิวตะคอกใส่ผมเสียงดัง

“ ลองดีอะไร ผมไปทำอะไรให้คุณ “ ผมถามกลับไป

“ ก้อที่กรูบอกให้เมิงรอกรูไง แล้วนี่ เมิงไม่เพียงไม่รอกรู แต่ยัง แรดๆๆๆไปกับไอ้ต้ง เมิงนี่ร่านมากน่ะ หรือว่าเมิงอยากโดนอีก “ ไอ้ดิวไม่หยุด แถมยังด่าผมเสียๆหายๆอีก

“ อ้าว ก้อผมเห็นคุณไม่กลับมาซะทีนี่ ผมก้อนึกว่าคุณจะไม่มาแล้ว แล้วนี่ ต้งก้อมารับผมไปทานข้าวที่ร้านเฉยๆ เราไม่ได้ไปไหนกัน อีกอย่าง เราก้อทานกันหลายคนด้วย ไม่เชื่อคุณก้อไปถามคนที่ร้านผมสิ “ ผมพยายามอธิบายเหตุผล

“ เมิงไม่ต้องมาแก้ตัว กรูไม่เชื่อเมิงหรอก อีกอย่างน่ะ ถ้าเมิงสังเกตดีๆน่ะ เมิงจะเห็นว่ากรูน่ะ กลับไปทำงานตั้งนานแล้ว แต่กรูอ่ะ ดูแลลูกค้าอยู่แถวๆนั้นแหละ ถ้าเมิงไม่แรดไปให้ท่าเค้ามากมาย คงจะพอเห็นกรูอยู่หรอก นี่อะไร พอกรูไม่อยู่หน่อยเดียว อ่อยเค้าไปทั่วแล้ว เมิงนี่มันแรดกว่าที่กรูคิดไว้อีกน่ะ “ นี่มันอะไรกัน อยู่ๆก้อมาด่าผมฉอดๆๆ ผมไม่ได้ทำอะไรน่ะ

“ อ่อยอะไร แรดอะไร ผมไม่ได้ทำอะไรน่ะ “ ผมพยายามปฏิเสธไป

“ กรูไม่ได้ตาบอด หูหนวกน่ะ กรูเห็นทุกอย่าง เมิงอ่ะ ทำทีว่าไม่สบายบ้าง เดินไม่ไหวบ้าง จนมีหลายๆคนมาช่วยพยุงเมิง นี่เมิงกะจะอ่อยเค้าไปทุกคนเลยใช่ไหม กรูขอถามหน่อยเหอะ “ ไอ้ดิวมันเค้นผมใหญ่เลย

“ ไม่น่ะ ผมไม่ได้อ่อย ผมไม่สบายจริงๆ อย่าๆ อย่าทำผมเลย “ ผมพยายามอ้อนวอน และยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองไว้

[Alexie333]

 



โทษทีน่ะครับ



คือแบบว่า เกเร ไปเที่ยวตางจังหวัด หลายวัน


เลยม่ะได้ลงเรื่องให้อ่าน



อิอิ  มาล่ะๆๆ



ร๊ากกกกกกกกกกก ทุกคนน่ะครับ

[LingNERD*]

ดิวโหดร้ายวะ  อ๊ากกกกกกก

[broke-back]

 
อย่าบอกนะ.....ว่ายังรักกันอยู่


กรู....ม่ายยย...เชื่ออออออ


  ขอบคุณครับ อเล็กซี่

[Yurameki]

เข้ามาอ่านต่อ
เฮ้อ
เมื่อไหร่พี่อี้จะหมดเวรกรรม 

[thaitanoi]

แล้วจะทรมาณกันไปถึงไหนกันครับ ขอบคุณครับ

[Forever_ever]

ใครไปเป่าหูดิวเนี่ย
แล้วก็มาลงกับอี้แบบนี้
ใจร้ายไปแล้วววววววววววว

ทำไมไม่คุยกันดีดีล่ะ
จะได้รู้ความจริงว่ามันเป็นยังไง

ขอให้ผ่านไปด้วยดีนะคะ

[Alexie333]

 




“ อ่อยอะไร แรดอะไร ผมไม่ได้ทำอะไรน่ะ “ ผมพยายามปฏิเสธไป

“ กรูไม่ได้ตาบอด หูหนวกน่ะ กรูเห็นทุกอย่าง เมิงอ่ะ ทำทีว่าไม่สบายบ้าง เดินไม่ไหวบ้าง จนมีหลายๆคนมาช่วยพยุงเมิง นี่เมิงกะจะอ่อยเค้าไปทุกคนเลยใช่ไหม กรูขอถามหน่อยเหอะ “ ไอ้ดิวมันเค้นผมใหญ่เลย

“ ไม่น่ะ ผมไม่ได้อ่อย ผมไม่สบายจริงๆ อย่าๆ อย่าทำผมเลย “ ผมพยายามอ้อนวอน และยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองไว้

“ ไม่ต้องมาแก้ตัว ใครเค้าจะเชื่อคำตอแหลของเมิง แล้วนี่อะไร เมิงยังมีหน้ามาปิดมือถือหนีกรูอีกเหรอ หนอย กรูเผลอหน่อยเป็นไม่ได้เลยน่ะ แรดเชียว แล้วยังจะนัดแนะไอ้ต้งให้มารับอีก  มึงนี่มันร่านอย่างที่เค้าว่าจริงๆเลย ถามจริงๆเหอะ ว่าเมิงนี่ มีกรูคนเดียวไม่พอรึไงถึงได้อ่อยคนเค้าไปทั่ว ถ้าไม่หนำใจน่ะ เดี๋ยวกรูจัดให้ “ แล้วไอ้ดิวก้อก้าวย่างเข้ามาหาผม ผมเองก้อพยายามขยับตัวหนีมันไปทางด้านหลัง

“ ไม่น่ะ ผมไม่ได้ปิด มือถือแบตมันคงหมดอ่ะ ผมไม่รู้ตัวเลย อย่าทำอะไรผมเลยน่ะ ผมเจ็บไปหมดแล้ว ปล่อยผมเหอะ “ ผมทั้งดิ้นหนี แล้วก้อร้องขอความเห็นใจไปด้วย ผมกลัว กลัวจริงๆ

“ ไม่ต้องมาสำออย ในเมื่อเมิงขัดคำสั่งกรู และก้อ โทษฐานที่เมิงแรดนัก เมิงต้องโดนอย่างนี้ “

   ว่าแล้วไอ้ดิวก้อกระชากแขนผมอย่างแรง แล้วลากตัวผมไปกับพิ้น ผมเจ็บมาก แต่ป้องกันตัวเองไม่ได้เลย ได้แต่ร้องให้เค้าปล่อยตัวผมอย่างเดียว คนอย่างผมจะทำอะไรได้ ในสภาพอย่างนั้น จนมันลากผมมาถึงที่โซฟา จากนั้นมันก้อเหวี่ยงตัวผมไปจนกับโซฟาอย่างแรง ผมโดนที่ท้องอย่างแรง จนรู้สึกจุกไปหมด

“ ในเมื่อเมิงแรดอยากมีผัวนัก กรูก้อจะจัดให้อีก ต่อไป เมิงจะได้ไม่ต้องไปอ่อยคนอื่นอีก “ แล้วไอ้ดิวก้อกระโจนเข้าหาผมอย่างแรง จากนั้นมันก้อพยายามแกะเสื้อผมออก ผมได้แต่ร้องขอความเห็นใจ


“ อย่าๆๆ อย่าทำอะไรผมเลยนะ ผมกลัวแล้ว ผมไม่ได้อ่อย ผม ผม อย่าๆๆ ปล่อยผมเหอะน่ะ ได้โปรด “ ผมร้องอ้อนวอนได้ดิวอย่าสุดความสามารถ ผมยอมรับว่าผมกลัวมากๆ ที่จะโดนแบบนั้นอีก

“ กรูไม่ปล่อย กรูจะทำให้เมิงรู้ว่า การทำให้กรูไม่พอใจนี่ มันจะต้องโดนอะไรบ้าง “ แล้วไอ้ดิวมันก้อซุกไซร้ตามตัวผมอย่างหนัก ผมได้แต่ปัดป้องตัวเท่าที่กำลังตัวที่เองที่มีเหลืออยู่น้อยจะทำได้ จนในที่สุด ผมก้อกรีดร้องออกมาเสียงดัง จากนั้นสติผมก้อขาดไป...............

   โอ๊ยยยยย ทำไมตามตัวผมถึงได้ปวดอย่างนี้ นี่ผมตายไปหรือยัง แล้วๆๆ แล้วผมมานอนอยู่บนเตียงได้ไง ใครพาผมมา แล้วเสื้อผ้าผมไปไหน โอ๊ย ผมเจ็บที่ท้องจังเลย สงสัยจะตั้งแต่ตอนที่ไอ้ดิวมันเหวี่ยงผมไปโดนโซฟาแน่ๆเลย คอผมก้อแห้ง ผมพยายามขยับตัวจะไปหยิบน้ำ แต่ก้อไม่มีแรงนัก

“ ตื่นแล้วเหรอ สลบไปตั้งนาน แล้วนี่เมิงจะเอาอะไร “ เสียงไอ้ดิวที่อยู่อีกฝั่งของเตียงพูดขึ้น

“ น้ำ ผมหิวน้ำ ขอน้ำผมหน่อยน่ะ “ ผมพูดไปด้วยเสียงที่เหือดแห้ง เพราะผมคอแห้งและหิวน้ำมากๆ

“ น้ำเหรอ ได้ เดี๋ยวกรูเอาให้น่ะ “ จากนั้นไอ้ดิวก้อเดินไปหยิบน้ำมา จากนั้น มันก้อเดินมาที่เตียง แล้วก้อป้อนน้ำให้ผม มันป้อนเร็วมาก จนผมสำลักน้ำ และผมพยายามดันมือมันออก แต่มันก้อขืนมือไว้ จนผมแทบจะทนไม่ไหวแล้ว เท่านั้นมันยังไม่พอ มันยังสะบัดมือผมออกอย่างแรง จากนั้นมันก้อเอาน้ำในแก้วที่เหลือ ราดหัวผมอีก แล้วมันก้อหัวเราะเสียงดังอย่างสะใจ ผมเองสำลักน้ำเกือบตาย เจ็บใจนัก ที่โดนไอ้นี่มันย่ำยีอีกแล้ว ทำไมมันไม่ฆ่าผมไปเลยน่ะ จะได้จบๆกันไป

[anawas]

^
^
^
อี้จะรอดไหมอะ 

[thaitanoi]

รุนแรงไปแล้วนะดิว

[broke-back]

 
ยังนึกไม่ออกเลยว่า...
ตอนที่ดิวรู้ความจริง ตัวเองเข้าใจอี้ผิดมาตลอด

จะไถ่โทษกับความผิดครั้งนี้แบบไหน
แล้วคอยดูซิว่า....อี้จะหายโกรธได้ยังไง

เป็นผมให้รัก หรือเคยรักขนาดไหน
มาทำร้ายร่างกาย จิตใจกันถึงขนาดนี้
ฮ่ะ ฮ่ะ.....จะมาขอโทษกรูเหรอ
รับ teen กรูดีกว่ามั๊ย ไอ่....ห่า....เอ๊ยยยย 

+1 ขอบคุณครับ อเล็กซี่ 

[LingNERD*]

เลวที่สุด




ดิวมันบ้าไปแว้ว

[i_lost in..]

    อ้าาาา ไอดิว  ทำไมทามงี้อ่ะ


อี้สู้สู้นะ

อยากรู้จริงจริงถ้าดิวรู้ความจิงจะเป็นไงเนี่ย

 

[LoFT]

อยากรู้นัก ว่าตอนจบ





ดิวจะเป็นยังงัย

[Alexie333]

 


เขียนไป ก้อโมโหไป



เกือบทำใจจะเขียนต่อไม่ได้แล้ว



แต่เพราะผู้อ่านทุกท่าน ผมเลยต้องเขียนต่อไป



ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ อีกครั้งน่ะครับ

[Yurameki]

ดิวกู่ไม่กลับซะแล้ว 

ไม่เป็นไรนะ พี่อี้ 

[:+vitamin+:]

  กร๊าซ ชั่วร้ายเกินไปแล้ว
ไม่ฟังกันบ้างเลยห๊ะ

[sakura]

       อ๊ายอยากรู้...... ถ้าดิวรู้ความจริงจะทำยังไงน้า

   ต้องลงโทษให้เข็ด

[Alexie333]

 








“ น้ำเหรอ ได้ เดี๋ยวกรูเอาให้น่ะ “ จากนั้นไอ้ดิวก้อเดินไปหยิบน้ำมา จากนั้น มันก้อเดินมาที่เตียง แล้วก้อป้อนน้ำให้ผม มันป้อนเร็วมาก จนผมสำลักน้ำ และผมพยายามดันมือมันออก แต่มันก้อขืนมือไว้ จนผมแทบจะทนไม่ไหวแล้ว เท่านั้นมันยังไม่พอ มันยังสะบัดมือผมออกอย่างแรง จากนั้นมันก้อเอาน้ำในแก้วที่เหลือ ราดหัวผมอีก แล้วมันก้อหัวเราะเสียงดังอย่างสะใจ ผมเองสำลักน้ำเกือบตาย เจ็บใจนัก ที่โดนไอ้นี่มันย่ำยีอีกแล้ว ทำไมมันไม่ฆ่าผมไปเลยน่ะ จะได้จบๆกันไป

“ อีนี่ กรูให้น้ำกิน ยังจะมาดันมือออก ไม่ขอบคุณ แต่ยังมามองหน้ากูแบบกวนตีนอีก อยากโดนอีกรึไง “ ไอ้ดิวทำท่าเหมือนจะกระโจนใส่ผมอีก จนผมต้องถอยร่นหนีไป

“ ไม่ๆๆ อย่าๆ อย่าทำอะไรผมเลย ผมกลัวแล้ว “ ผมอ้อนวอนอีกที

“ โอ๊ยยยย นี่เมิงคิดว่ากรู พิศวาสเมิงนักรึไง กูหมดอารมณ์ไปตั้งแต่ตอนที่เมิงสลบไปแล้ว คนบ้าอะไร ร้องกรี๊ดๆ แล้วก้อน็อคไป กรูเลยไม่มีอารมณ์จะเอาเมิงแล้ว ไม่ต้องสะดีดสะดิ้งมาก “

“ ถ้างั้น คุณก้อกลับไปได้แล้ว ผมจะนอน พรุ่งนี้ผมต้องทำงานให้คุณอีกน่ะ “ ผมหาเหตุผลไล่มันกลับไป

“ เรื่องอะไรกรูจะกลับ เรื่องอะไรกรูจะปล่อยให้เมิงหลุดรอดสายตากรูไปได้อีก เดี๋ยวถ้ากูกลับ เมิงก้อจะนัดแนะใครมาหาอีกล่ะทีนี้ ไม่เอาหรอก เมิงต้องอยู่ในสายตากรูตลอด และคืนนี้ กรูก้อจะนอนที่นี่ นอนกับเมิงเข้าใจไหม “ ไอ้ดิวสั่งเสียงเข้ม

“ ไม่ๆ ผมไม่นัดใครมาหรอก น่ะ เชื่อผมเหอะ ผมจะไม่ทำให้คุณไม่พอใจอีกแล้ว “ ผมยังพยายามต่อ

“ ไม่ต้องพูดแล้ว กรูจะนอน เมิงมานี่เลย “ ว่าแล้วไอ้ดิวก้อกระชากตัวผมเข้าไปกอด แล้วก้อล้มตัวลงนอน

“ เมิงนอนอยู่ตรงนี้และ อยู่ข้างๆกรู แล้วก้อหลับได้แล้ว อย่าให้กรูโมโห ไม่งั้น ถ้ากรูโกรธขึ้นมาอีก เดี๋ยวอารมณ์กรูจะขึ้น แล้วเมิงจะซวย เข้าใจไหม นอนได้แล้ว “

   ผมจำต้องนอนอยู่ในอ้อมกอดของไอ้ดิว ทั้งๆที่ผมไม่อยากนอนอย่างนี้เลย แต่ผมจะทำอะไรได้ล่ะ ผมต้องฝืนให้ตัวเองนอนหลับ แม้ว่ามันจะยากนักหนา และผมก้อหลับลงจนได้ ด้วยความเหนื่อยล้า และเจ็บปวดสุดๆ .......................

   ผมตื่นเช้าขึ้นมา ก้อพบว่าไม่เห็นไอ้ดิวอยู่บนเตียงกับผมแล้ว สงสัยมันคงจะกลับบ้านไปแล้วมั้ง ก้อดีเหมือนกัน ให้มันไปไกลๆซะก้อดี จากนั้นผมก้อพยายามลุกขึ้นจากเตียง วันนี้ ผมพอจะมีเรี่ยวแรงขึ้นมาหน่อย เพราะได้พักผ่อนไปบ้าง แต่ก้อยังเจ็บตามร่างกายอยู่ คงอีกหลายวันกว่าจะหาย โดยเฉพาะที่ก้นของผม มันระบมมาก ผมไม่คิดเลยว่า การที่โดนครั้งแรกมันจะเจ็บขนาดนี้ เห็นเค้าว่าสนุกกัน แต่ผมไม่สนุกด้วยเลย หรือว่าเพราะไอ้ดิวมันทำรุนแรงกับผมน่ะ มันถึงได้เจ็บขนาดนี้

   จากนั้นผมกอเข้าไปอาบน้ำ แล้วก้อแต่งตัว เพื่อที่จะออกไปทำงานตามปกติ อีกไม่กี่วัน งานของผมที่จะต้องทำกับไอ้ดิว มันก้อจะจบแล้ว เพราะว่ากลุ่มของคุณอลันต้องไปที่อื่นต่อ แต่ผมไม่รู้ว่า เรื่องระหว่างผมกับไอ้ดิวนี่ มันจะจบเลยหรือเปล่า ผมคิดว่าคงไม่แน่ๆ แต่ไม่เป็นไรหรอก ถือว่าผมชดใช้กรรมที่เคยก่อไว้กับมันแล้วกัน คิดแบบนี้ก้อค่อยปลงขึ้นมาหน่อย ได้แต่หวังว่า มันจะไม่ทำอะไรรุนแรงกับผมอีก ....ผมได้แต่หวังไว้อย่างนั้น


                                                ---------------------   จบตอนที่  45   -----------------------

[thaitanoi]

แล้วจะจบกันยังไงนะ

[Forever_ever]

สงสารอี้จัง
ดิวใจร้ายยยยอ่ะ

[StillLoveThem]

...โสรยา จ๊ะ ทนๆๆ หน่อยนะจ๊ะ
...ถ้าทนไม่ไหว ก็แอบ เอายานอนหลับใส่ในเหล้าให้กินซักสองเม็ด
...แล้วจัดการ...เปิดเล้าเป็ด...สับๆๆๆๆให้เป็ดกินซะ
...เป็นอะไร Alex จะเขียนไม่ได้เพราะอะไร มันผ่านไปแล้ว
...อดีตที่ไม่น่าจดจำ ก็อย่าไปจำมันจ้า พูดง่ายเนอะแต่อาจทำยาก
...แต่ก็พยามนะนึกถึง เรื่องดีๆๆ ที่นายหัวหฤษฎ์ มันทำให้เราซิ
...คิดถึงแต่ตอนหน้า..ดิว หล่อๆๆๆ..ตอนดิวหน้าเหมือนยักษ์ ก็อย่าไปจำมัน

[woradach]

อ่านแล้วเศร้าจายยย เซ็งเป็ดเลยครับ 

[Yurameki]

 
แต่ตอนนี้พี่อี้ก็ตื่นจากฝันร้ายแล้วนี่คะ
ไม่เป็นไรนะ โอ๋ๆๆๆ

[jokirito]

   โห... มีแบบประมาณว่า จิกหัวลากเข้าถ้ำด้วยอ่ะ

ไอ้ดิวมันกลายเป็นมนุษย์ยุคหินเก่าไปซะแล้วเหรอเนี่ย

เผลอเมื่อไหร่ อี้ก็เอาฉมวกแทงตรูดมันคืนซะเลยนะอี้

[Alexie333]

 





บทที่ 46 คนเคยรัก / นักโทษ  ( Beloved / Prisoner )

   พอผมออกมานอกห้อง แล้วก้อกำลังจะเข้าไปทำอาหารเช้าทาน ปรากฏว่า ผมเห็นข้าวของหลายอย่างถูกเตรียมไว้ เหมือนกับว่ามีใครกำลังจะลงมือทำอารหารเช้ายังไงอย่างนั้น

“ เมิงตื่นมาก้อดีเลย กรูหิวแล้ว ทำกับข้าวต่อด้วย กรูทำค้างไว้ พอดีต้องส่งเมลล์หลูกค้าด่วน เมิงทำเดี๋ยวนี้เลยน่ะ อย่าให้กรูโมโหหิว ไม่งั้น กรูจะไม่ปราณีเมิงอีก “ เสียงๆนึงแว่วมาจากทางที่โต๊ะคอม ใช่เลยครับ พอผมหันไป ผมก้อเห็นไอ้ดิวมันนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะนั่น

“ แล้วคุณจะทานอะไรล่ะ ผมไม่รู้ว่าคุณจะทำอะไร “ ผมถามกลับไป

“ นี่เมิงโง่จริงๆ หรือว่าแกล้งโง่ว่ะ อยากทำห่าอะไรก้อทำสิ ถามอยู่ได้ ขออย่างเดียวอย่าแกล้งกรู ด้วยการทำอะไรแปลก หรือว่าใส่ยาถ่ายให้กรูแล้วกัน ถ้ากรูรู้ เมิงนั่นแหละที่จะเจ็บหนัก “ ไอ้ดิวขู่ผมเสียงเข้ม

   ผมก้อไม่ได้ตอบโต้อะไร เงียบๆไป จากนั้กน้อลงมือทำอาหารตามที่มันสั่ง ผมเองก้อไม่รู้ว่ามันอยากทานอะไร ก้อเลยทำข้าวผัดกุ้ง กับต้มจืดอีกอย่างนึงก้อคงพอ หวังว่ามันคงไม่เรื่องมาก พอผมทำเสร็จแล้ว ผมก้อยกไปวางไว้ที่โต๊ะ จากนั้นผมก้อลงมือทาน ผมก้อทานของผมไปเรื่อยๆ จากนั้น ไม่รู้อารมณืไหน ไอ้ดิวเดินจ้ำๆเข้ามาหาผม จากนั้นมันก้อปัดจานข้าวของผมจนปลิวตกไปกับพื้นแตกกระจาย ผมเองก้องงว่าเกิดอะไรขึ้น เลยหันไปมองหน้ามัน มันก้อทำหน้าเหมือนกับว่าอยากจะฉีกผมออกเป็นชิ้นๆ

“ นี่เมิงกะจะแดกข้าวโดยไม่รอกรูเลยเหรอ เมิงกล้ามากน่ะที่ทำอย่างนี้ เมิงอยากเจ็บตัวรึไง “ มันตะคอกใส่ผมอีกแล้ว

“ ก้อผมจะไปรู้ได้ไงเล่า ผมก้อเห็นว่าคุณนั่งทำงานอยู่นี่ ผมก้อคิดว่าคุณคงจะมาทานหลังจากที่ทำงานเสร็จ “ ผมพยายามอธิบาย

“ เมิงไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีกับกรู ไม่ต้องมาทำเป็นสุภาพ กรูรู้ว่าทั้งๆที่ตอนนี้ เมิงเกลียดกรูอย่างกับอะไรดี แต่ทำไมเมิงไม่ด่ากรูออกมาเลยล่ะ จะมาทำเป็นพูดเพราะกับกรูทำไม ฮ่ะ !!! “

“ ผมไม่จำเป็นต้องพูดไม่ดีกับคุณ แม้ว่าการกระทำของคุณที่ทำกับผม มันสมควรจะได้รับอะไรที่มันเลวร้ายมากกว่านี้ แต่ผมไม่ทำ ผมอยากให้คุณรู้ว่า แม้ว่าคุณจะทำเลวกับผมแค่ไหน ผมก้อจะยิ่งพูดดีกับคุณมากขึ้นเท่านั้น เพื่อให้คุณรู้ว่า ผมน่ะเกลียดคุณแค่ไหน “

    ดูท่าไอ้ดิวจะโกรธผมมากๆ ที่ได้ยินผมพูดไปแบบนั้น มันเลยกระโจนเข้าใส่ตัวผม แล้วก้อบีบปากผมอย่างแรง ตาก้อจ้องตาผมอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อ ส่วนผมก้อมองกลับไปแบบไม่สะทกสะท้าน

“ นี่เมิงกล้าพูดอย่างนี้กับกรูเหรอ เมิงรู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้ากรูโกรธ จนควบคุมตัวเองไม่ได้ เมิงรู้ใช่ไหม “ ไอ้ดิวพูดเสียงเยือกเย็น อำมหิต แต่อารมณ์ตอนนั้น ผมกลับไม่กลัวมันเลย

“ เอาเลยสิ จะทำอะไรกับผมก้อเชิญ ผมสู้อะไรคุณไม่ได้อยู่แล้ว “ ผมท้ามัน

“ นี่เมิงท้ากรูเหรอ “

“ เปล่า ผมไม่ได้ท้า “ ผมย้อนกลับไป ไอ้ดิวมันจ้องหน้าผมอยู่นาน แล้วก้อปล่อยมือ จากการบีบปากผมออก

“ กรูจะยังไม่เล่นงานเมิงตอนนี้หรอกน่ะ เก็บไว้โอกาสเหมาะๆดีกว่า ไม่ใช่ว่ากรูกลัวเมิงหรอกน่ะ เอาเป็นว่า ตอนนี้น่ะ กรูขอสั่งให้เมิงเก็บกวาดเศษจานให้หมด จากนั้นก้อตักข้าวให้กรูกินด้วย เข้าใจไหม “

   พอไอ้ดิวมันพูดจบ ผมก้อทำตามที่มันสั่งทุกอย่างโดยที่ไม่ปริปากพูดออกมาเลยสักคำ ผมเลือกที่จะไม่ตอบต็ หรือพูดคุยอะไรกับมันเลยดีกว่า เพราะผมไม่รู้ว่าต้องใช้คำพูดไหน ถึงจะให้มันรู้สึกพอใจได้ จากนั้นผมก้อเก็บเศษจานข้าวที่มันแตกจนหมด จากนั้นผมก้อนำจานข้าวใบใหม่มาให้ไอ้ดิวมันทาน แล้วผมก้อเดินไปล้างจานชามที่แช่ไว้อยู่ที่อ่างล้างจาน

“ เมิงไม่กินข้าวรึไง “ เสียงไอ้ดิวตะโกนถามผมมา

“ ไม่ละครับ ผมอิ่มแล้ว “ ผมตอบกลับไปเสียงเรียบ

“ อิ่มอะไร กรูเห็นเมิงกินไปหน่อยเดียวเอง อย่ามาตอแหลหน่อยเลย นี่จะหาโอกาสไปกินข้าวกับไอ้ต้งอีกละสิ บอกได้เลยน่ะว่า ไม่มีทาง ต่อจากนี้ไปน่ะ เมิงต้องอยู่ในสายตากรูตลอดเข้าใจไหม “

“ ผมอิ่มแล้วจริงๆ แล้วผมก้อไม่ได้หาเรื่องจะไปกินข้าวกับใครด้วย คุณวางใจได้ “ ผมตอบกลับไปแบบไม่สะทกสะท้าน

“ กรูบอกให้มากิน เมิงจะมาหรือไม่มา อย่าให้กรูนับนะ เมิงโดนแน่ “ มันยังขู่ผมอีก

    ผมก้อเลยต้องทำตามที่มันสั่งอีกครั้ง ตามระเบียบ เพราะว่า ถ้าขัดใจมันไป ก้อมีแต่รังจะเจ็บตัวเจ็บใจไปเปล่า สู้ทนทำไปรอเวลาของผมที่จะมาถึงในอีกไม่ช้าดีกว่า ผมเองก้อไม่รู้ว่าจะต้องทนอีกนานแค่ไหน ได้แต่ภาวนา ขอให้สวรรค์เห็นใจผมด้วยเถิด..........

   หลังจากทานเสร็จแล้ว ไอ้ดิวก้อพาผมไปทำงานกับมันต่อ ขอบอกไว้เลยน่ะครับว่า ผมกับมันตัวแทบจะติดกันตลอดเวลา มันแทบไม่ให้ผมคลาดสายตาไปไหนได้ และช่วงบ่ายๆ นังหลิง หลิง ตัวดีก้อแวะมาหาไอ้ดิวอีกตามเคย มันเลยช่วยกันไอ้ดิวออกไปได้บ้าง แม้ว่าหลายๆครั้งนัก ที่ไอ้ดิวมันมักจะดึงผมไปเกี่ยวข้องกับมันด้วยเสมอๆ แต่หลิง หลิงก้อจะต้องหาวิธีแยกดิวออกไปจากตัวผมให้ได้ มันก้อดีเหมือนกัน จะไปรัก จะไปใคร่กันที่ไหนก้อตามใจเลย ผมไม่แคร์อะไรทั้งนั้น

   ช่วงเย็นๆ ตอนใกล้จะเลิกงาน ผมเห็นว่าไม่มีอะไรมากแล้ว และไอ้ดิวมันก้อดูยุ่งๆกับพวกลูกค้าอยู่ ผมเลยเดินออกมานั่งพักด้านนอกอาคารที่เรามาประชุมกัน เพราะว่าผมยังรู้จักปวดไปทั้งตัวเหมือนเดิม นี่กะว่าตอนเย็นจะไปหายามาทาเองบ้างแล้ว คงจะช่วยบรรเทาได้บ้าง ไอ้ครั้นว่าจะไปหาหมอนั้น ผมก้อไม่กล้าไป เพราะผมคงไม่กล้าไปบอกหมอหรอกว่า ผมโดนผู้ชายข่มขืนและทำร้ายร่างกายมา มันคงแปลกประหลาดพิลึก และผมคงทนอายไม่ได้แน่ ผมนั่งเล่นอยู่สักพัก ผมก้อเห็นนัง หลิง หลิง เดินตรงมาที่ผม ผมเห็นดังนั้น ก้อลุกขึ้น ตั้งท่าจะเดินหนีหล่อนไป แต่หล่อนวิ่งมาตัดหน้าผมไว้เสียก่อน

“ จะรีบหนีชั้นไปไหนล่ะ ชั้นไม่ใช่ผีน่ะ จะได้วิ่งหนี เอ๊ะ หรือว่าแกกลัวชั้นกันแน่ “

[subaru]

อ่านแล้ว อยากตบนังหลิง ๆ

[sakura]

  อ๊าย หลิงๆๆมาทำไมเนี่ย

[Alexie333]

 







   ช่วงเย็นๆ ตอนใกล้จะเลิกงาน ผมเห็นว่าไม่มีอะไรมากแล้ว และไอ้ดิวมันก้อดูยุ่งๆกับพวกลูกค้าอยู่ ผมเลยเดินออกมานั่งพักด้านนอกอาคารที่เรามาประชุมกัน เพราะว่าผมยังรู้จักปวดไปทั้งตัวเหมือนเดิม นี่กะว่าตอนเย็นจะไปหายามาทาเองบ้างแล้ว คงจะช่วยบรรเทาได้บ้าง ไอ้ครั้นว่าจะไปหาหมอนั้น ผมก้อไม่กล้าไป เพราะผมคงไม่กล้าไปบอกหมอหรอกว่า ผมโดนผู้ชายข่มขืนและทำร้ายร่างกายมา มันคงแปลกประหลาดพิลึก และผมคงทนอายไม่ได้แน่ ผมนั่งเล่นอยู่สักพัก ผมก้อเห็นนัง หลิง หลิง เดินตรงมาที่ผม ผมเห็นดังนั้น ก้อลุกขึ้น ตั้งท่าจะเดินหนีหล่อนไป แต่หล่อนวิ่งมาตัดหน้าผมไว้เสียก่อน

“ จะรีบหนีชั้นไปไหนล่ะ ชั้นไม่ใช่ผีน่ะ จะได้วิ่งหนี เอ๊ะ หรือว่าแกกลัวชั้นกันแน่ “

“ เปล่าเลย เธอไม่ใช่ผีหรอก แต่เธอมันเลวร้ายกว่าผีห่าตัวไหนๆเยอะเลย และจะบอกให้ฟังอีกอย่างน่ะ ชั้นไม่เคยกลัวเธอเลย “

“ นี่ยังกล้าปากดีใส่ชั้นอีกเหรอ แกก้อรู้นี่ว่า ถ้าชั้นบอกดิวว่าแกว่าชั้นยังไง แล้วหลังจากนั้น แกจะเจออะไรบ้าง “

“ เชิญเลย หลิง หลิง คงไม่มีอะไรที่มันเลวร้ายไปกว่าที่ชั้นเคยเจอหรอกน่ะ “ ผมย้อนกลับไป

“ ทำไม ดิวทำอะไรแกเหรอ บอกหน่อยสิ ชั้นว่าน่ะ ดิวคงจะเห็นธาตุแท้จองแกแล้วแน่ๆเลย ดิวเลยไม่สนใจ ไม่รักแกอีกต่อไปแล้ว ชั้นเสียใจด้วยน่ะ ที่มันต้องเป็นแบบนี้ แต่มันก้อช่วยไม่ได้ แกทำตัวของแกเองน่ะอี้ ไอ้ชั้นก้อเคยเตือนแกแล้วน่ะ ว่าอย่ามายุ่ง แต่แกดันแส่หาเรื่องเอง นี่คงจะโดนดิวทิ้งมาให้เจ็บใจล่ะสิ เลยมาทำเป็นอารมณ์เสีย แต่แกจะเศร้าไปทำไมล่ะ ยังมีผู้ชายโง่ๆอีกเยอะ ที่มาหลงรักแกนี่ แกก้อกลับไปหาพวกนั้นสิ จะไปยากอะไร “

“ สิ่งที่ไอ้ดิวมันได้ทำไว้กับชั้นน่ะ มันเลวร้ายเกินกว่าที่เธอคิดแน่นอน หลิง หลิง และชั้นสาบานเลยว่า ชั่วชีวิตนี้ ชั้นไม่มีวันให้อภัยมันแน่นอน “ ผมเริ่มมีอารมณ์โกรธๆนังนี่แล้ว ที่หล่อนมายั่วโมโหผม

“ แกจะโดนอะไรมาก้อช่าง ชั้นไม่สนใจหรอกน่ะ ชั้นคิดว่าสิ่งที่แกโดนอ่ะ มันสมควรแล้ว ก้อชั้นเตือนแกแล้วไงว่า อย่ามายุ่งกับดิว แกก้อไม่เชื่อเอง ฮ่าๆๆๆ มันเจ็บมากใช่ไหมล่ะ ที่โดนคนที่ตัวเองรักทำร้าย อยากบอกให้รู้เลยน่ะว่า แกยังต้องโดนมากกว่าที่ชั้นเคยโดนมาซะอีก จำไว้เลยน่ะ อีเกย์นรก “

“ เธอต้องการอะไรกันแน่หลิง หลิง บอกมาเลยดีกว่า ถ้าชั้นให้ได้ ชั้นยินดีให้ทุกอย่างเพื่อให้เราจบๆกับไป ไม่ใช่ว่าชั้นกลัวเธอหรอกน่ะ แต่ชั้นเบื่อที่จะต้องมาเจออะไรบ้าๆอย่างนี้อีก พอกันที “ ผมเริ่มหมดความอดทนแล้ว

“ เปล่า ชั้นไม่ได้ต้องการอะไรมากมายหรอกน่ะ เพราะสิ่งที่ชั้นต้องการที่สุด ชั้นก้อได้กลับมาแล้ว และชั้นก้อจะไม่มีวันเสียมันไปอีก รู้ไหมว่า ตอนนี้น่ะ ดิวกับชั้นน่ะ เรารักกันมากเลย รักมากกว่าครั้งที่แล้วอีก ดิวเค้าเอาใจใส่ชั้นมากๆเลยน่ะ ตัวเรานี่แทบจะไม่ห่างกันเลยน่ะ แต่ชั้นก้อเข้าใจน่ะ ว่าเวลาทำงาน ดิวเค้าก้อต้องไปทำงาน ชั้นก้อให้เค้าทำงานเต็มที่ ไม่ตามติดประกบตลอดหรอก และต่อจากนี้ไป เราก้อวางแผนที่จะทำอะไรๆร่วมกัน วางอนาคตร่วมกัน เรามีความสุขมากๆเลย แกรู้ไหม “ หล่อนพูดไปยิ้มไป เหมืนคนมีความสุขนัก แต่ผมรู้สึกสะอิดสะเอียนยิ่ง ผมไม่รู้สึกหึงหวง หรืออะไรเลยแม้แต่น้อย


“ แล้วเธอมาบอกชั้นทำไม ชั้นไม่ได้อยากรู้เลย “ ผมตอบกระแทกกลับไป จนหล่อนสะอึก แต่ก้อปรับสีหน้าให้ปกติตอนนี้

“ ก้ออยากให้แกรู้ไงว่า ตอนนี้น่ะ ชั้นชนะแกแล้ว ชนะขาดลอย ชนะอย่างราบคาบ ก้อเท่านั้นเอง “

“ แค่นี้ใช่ไหม โอเค ชั้นรับรู้แล้ว ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม งั้นชั้นไปน่ะ “ ผมจะเดินหันหลังไป แต่หล่อนก้อเดิน มาขวางผมไว้อีก

“ ยังมีอีกอย่างน่ะ สิ่งที่ชั้นจะทำหลังจากนี้ ชั้นก้อแค่ อยากทำอะไรที่มันสะใจตัวเองเล่นเท่านั้น เธอเองก้อต้องทนหน่อยน่ะ ถ้าหลังจากนี้ อาจจะเจอเหตุการณ์ไม่คาดคิดตามมาอีก เตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลย “

[Alexie333]

 






เงียบเหงาจังเยยยยยยย




แฟนๆ หายไปไหนหมดน๊ออออออออออ




อิอิอิ