หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[wattanai]

เกลียดแม็ก  เค  แล้วก็ติ๊ก โจอะ..........

นิสัยไม่ดี...........

ที่หลังมันก็จะย้อนกับมาทำกับนนท์ด้วยนะ...หากไปเปงแฟนกะไอโจมัน................

เขียร์นัทสุดแรงใจ..........

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก..........แทคแคร์ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกก

อิอิ...........

[lomekung]

แอบดัน

[wattanai]

แอบมาดันรอบบ่านงับ


อื้บบบ   

[ExecutioneR]

อ่ะ บวกหนึ่งครับ 

ปล. อย่าอ่านกันเร็วนักสิ พิมพ์ไม่ทัน 5555

 

[ExecutioneR]

b11


โจ


เมื่อครั้งแรกที่ไอ้เคเล่าให้ผมฟังถึงแผนการที่พวกมันวางเอาไว้ ผมก็รู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมาในทันที และผมก็ปฏิเสธไปในทันทีเลยด้วยว่าผมจะไม่ขอมีส่วนร่วมในเรื่องนี้กับพวกมันโดยเด็ดขาด

“กูไม่เอาด้วย” ผมพูด

“อ้าว” ไอ้เคมีสีหน้าไม่พอใจขึ้นมาในทันที “มึงเป็นเหี้ยอะไรของมึงวะ ไอ้โจ”

“กูไม่ได้เป็นเหี้ยอะไรทั้งนั้นแหละ แต่กูไม่ชอบ กูไม่อยากทำ”

“เอาน่าๆ.......” ไอ้แม็กซ์พูดขึ้น “มึงอย่าไปซีเรียสนักดิ่ว่ะ ไอ้โจ มันก็แค่ขำๆเอง”

“แต่ถ้าทำแบบนั้นมันจะไม่เหมือนว่าพวกมึงเป็นเกย์ไปกับมันด้วยเหรอวะ” ไอ้เอกถามขึ้น “แถมกูก็ไม่คิดว่ากูจะทำได้เหมือนกันว่ะ”

“พวกมึงเป็นเหี้ยอะไรกันไปหมดวะเนี่ยย” ไอ้เคโวย “พวกเราไม่ได้มีใครเป็นเกย์นะว้อยย กูบอกแล้วไง ไอ้เหี้ยนั่นที่ชอบมองพวกมึงบ่อยๆต่างหากที่เป็นเกย์ และไอ้พวกตุ๊ดอย่างไอ้เหี้ยนี่แม่งหิวครวยกันขนาดไหน พวกมึงก็รู้”

“แต่กูก็เห็นเหมือนไอ้เคนะ ว่าไอ้เด็กที่ชื่อปั๊กเนี่ย มันชอบมองไอ้แม็กซ์อยู่บ่อยๆจริงๆ...... แล้วบางทีกูก็เห็นมันมองมึงอยู่จริงๆด้วยนะเว้ย ไอ้โจ” ไอ้ติ๊กพูดขึ้นบ้าง “กูเอาด้วยว่ะ หมั่นไส้แม่งเหมือนกัน ทำกูพลอยโดนด่าไปด้วยเมื่อวันก่อน แม่งงง”

“เหลือแค่มึงแล้วนะ ไอ้โจ ไอ้เอก” ไอ้เคหันมามองหน้าผมกับไอ้เอก

“ก็ได้ แต่กูไม่ขออยู่วงในก็แล้วกันนะเว้ย.......” ไอ้เอกพูด “พวกมึงว่าไงกูก็ว่างั้นอยู่แล้ว”

“แล้วมึงล่ะ โจ” ไอ้แม็กซ์หันมาพูดกับผม “มึงไม่อยากทำในสิ่งที่มึงไม่อยากทำก็ได้ แต่กูอยากให้มึงช่วยกูแค่นิดๆหน่อยๆเท่านั้นเอง แค่นี้มึงทำไม่ได้เหรอวะ”

ผมกับมันจ้องหน้ากันอยู่ครู่หนึ่ง จนกระทั่งในที่สุดผมก็เป็นฝ่ายต้องยอมแพ้สายตาของมัน

“ก็ได้ กูช่วยพวกมึงก็ได้........ แต่กูขอเป็นคนคิดแผนทั้งหมดใหม่เอง โอเครึเปล่า” ผมพูด

ผมรู้จักกับพวกไอ้แม็กซ์มาตั้งแต่มอหนึ่งแล้ว และคนที่ผมสนิทด้วยที่สุดในกลุ่มก็เห็นจะเป็นไอ้เอกกับไอ้แม็กซ์นี่แหละ สำหรับไอ้เอก ผมสนิทกับมันก็เพราะว่าเราเป็นคนพูดน้อยเหมือนๆกัน และดูเหมือนว่าเราจะสื่อสารภาษาเดียวกันมากที่สุด ส่วนไอ้แม็กซ์ ผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร แต่มันคงจะเป็นเพราะความเป็นผู้นำบางอย่างในตัวของมันที่สามารถชักจูงผมและคนอื่นๆให้เดินไปในทิศทางที่มันต้องการได้อย่างดีนั่นแหละ ที่ทำให้ผมสามารถเดินตามมันไปได้ และมันเองก็ไม่ใช่คนชอบมายุ่งวุ่นวายอะไรกับผมมากอยู่แล้วด้วยเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ผมก็เลยสามารถยอมรับในตัวของมันได้มากพอสมควร

ถ้าถามว่าผมมาเริ่มคบกับพวกมันกลุ่มนี้ได้อย่างไรหรือตั้งแต่เมื่อไหร่...... ก็คงต้องบอกว่ามันเริ่มต้นมาจากการที่ผมเป็นคนไม่ค่อยนิยมคบหาสมาคมกับเด็กคนอื่นๆเป็นกลุ่มๆเหมือนใครเขาอยู่แล้วนั่นล่ะ ผมชอบที่จะอยู่คนเดียว คุยน้อยพูดน้อย และไม่ค่อยสุงสิงกับใครเท่าไหร่นัก ผมไม่ถนัดในการเปิดใจและเข้าหาใครๆมากนักหรอก และไอ้นิสัยแบบนั้นมันจึงยิ่งทำให้ใครๆต่างก็ไม่ค่อยกล้าเข้ามาคุยกับผมก่อนเองด้วยเหมือนกัน และครั้งหนึ่งเมื่อไอ้แม็กซ์เป็นฝ่ายเข้ามาเริ่มทำความรู้จักและสนิทสนมกับผม ผลมันก็ปรากฎว่าผมสามารถอยู่กับมันได้อย่างดีกว่าเข้าไปอยู่ในกลุ่มเดียวกับเด็กคนอื่นๆมาก เพราะผมรู้ดีเลยว่ามันเองก็ไม่ได้คาดหวังความสนิทสนมหรือความจริงใจอะไรจากผมสักเท่าไหร่อยู่แล้ว และนั่นก็ทำให้ผมสามารถเดินไปกับพวกมันได้โดยที่ผมไม่ต้องคิดอะไรมาก ดังนั้นนับจากนั้นมา ผมจึงกลายเป็นสมาชิกถาวรของกลุ่มเล็กๆกลุ่มนี้ไปโดยที่ผมไม่ทันรู้ตัวเสียด้วยซ้ำ......

เรื่องที่ไอ้เคมันคิดขึ้นมาก็เป็นเรื่องเหี้ยๆอีกเรื่องนึงที่พวกมันเห็นกันว่าเป็นเรื่องสนุก เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนพวกเราถูกอาจารย์โค้ชเรียกไปตักเตือนโทษฐานมีเรื่องวิวาทกันในสระ และทำให้ถูกลงโทษต้องซ้อมหนักกว่าเดิมอีกนิดหน่อย ซึ่งสำหรับผมแล้วผมก็เห็นว่ามันเป็นแค่เรื่องธรรมดาๆเท่านั้น แต่สำหรับพวกมันแล้วนั่นคือการเสียหน้าที่พวกมันรับไม่ได้

ไอ้เคเล่าว่าเด็กที่ชื่อปั๊กนั้นคงจะเป็นเกย์และแอบชอบไอ้แม็กซ์อยู่ มันจึงเสนอให้พวกเราลองแกล้งพิสูจน์เด็กคนนั้นดูว่ามันจะเป็นเกย์จริงรึเปล่า ซึ่งแผนการที่ไอ้เคเสนอขึ้นมานั้นมันรวมผมเข้าไปอยู่ในห้องๆเดียวกับพวกมันด้วย เพราะมันบอกว่าไอ้ปั๊กนั่นก็แอบมองผมอยู่ด้วยเหมือนกัน แต่ผมก็ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวเรื่องพวกนี้ด้วยเลยแม้แต่นิดเดียว ที่ผ่านๆมาผมก็ทำอะไรเหี้ยๆกับพวกมันเพราะความสนุกและความคึกคะนองมามากแล้วอยู่หรอก แต่ในตอนนี้ผมไม่รู้สึกอยากจะทำอะไรแบบนั้นอีกแล้วเลยจริงๆ และที่สำคัญ แผนการที่ไอ้เคมันคิดขึ้นมาก็ช่างห่วยแตกและมีแต่ช่องโหว่เต็มไปหมด ดังนั้นผมถึงได้เป็นคนเสนอขอคิดแผนการขึ้นมาให้พวกมันใหม่เองทั้งหมด..........

“เออ ไอ้โจแม่งคิดเข้าท่าว่ะ” ไอ้แม็กซ์พยักหน้าเห็นด้วยหลังจากที่ผมพูดถึงสิ่งที่พวกมันควรจะทำเสร็จ “ตกลงทำอย่างที่ไอ้โจบอกดีกว่าว่ะ”

“ว่าแต่มึงไม่เอากับมันด้วยแน่เหรอวะ ไอ้โจ เผลอๆอาจจะได้เอาน้ำออกด้วยนะเว้ย” ไอ้ติ๊กหัวเราะ “กูได้ข่าวว่ามึงก็กำลังทะเลาะกับเมียมึงอยู่ไม่ใช่เหรอ”

ผมหันไปมองหน้าไอ้ติ๊ก “ไม่ กูยังไม่ได้อยากมากถึงขนาดนั้น”

“เฮ้ย ไม่ติ๊ก กูเองก็ไม่ได้คิดถึงขนาดที่จะเอาน้ำออกหรอกนะเว้ย ก็แค่จะไปแกล้งๆมันเล่นเท่านั้นเอง” ไอ้แม็กซ์พูดขึ้น

“และจะได้หาเรื่องปิดปากและสั่งสอนมันไปด้วยเลย” ไอ้เคพูดเสริม

“แต่ถ้าแม่งจะมาอมให้กูฟรีๆนี่ก็ไม่แน่เหมือนกันนะเว้ย” ไอ้แม็กซ์หัวเราะ “กูอาจจะยอมให้มันอมให้กูก็ได้ ถ้าแม่งอยากครวยกูมากนักจริงๆล่ะก็นะ”

ผมส่ายหน้าเบาๆแล้วก็ขอตัวเดินกลับห้องก่อนเพราะไม่อยากจะฟังสิ่งที่พวกมันพูดกันต่อจากนั้นมากไปกว่านี้อีกแล้ว ผมแค่เสนอแผนการและความคิดให้พวกมัน เป็นคนปูทางให้พวกมัน แต่พวกมันอยากจะทำอะไรกันต่อไปนั้น ผมไม่ได้อยากจะรับรู้แม้แต่นิดเดียวเลยจริงๆ

เมื่อถึงวันศุกร์หลังชมรมเลิก ผมก็เริ่มทำตามแผน ซึ่งนั่นก็คือ ผมรู้ว่าในวันศุกร์หลังหมดชั่วโมงชมรม อาจารย์จะต้องไปทำธุระที่อาคารหนึ่งทุกครั้ง แต่ในวันนี้ผมก็แค่เร่งให้เขาต้องเดินออกจากสระไปที่อาคารหนึ่งไวกว่าปกตินิดหน่อย โดยการที่ผมให้ไอ้เอกเป็นคนไปบอกอาจารย์ว่าพ่อกับแม่ของมันอยากจะคุยด้วยเรื่องการแข่งว่ายน้ำครั้งต่อไปของมันตรงที่ลานจอดรถหน้าอาคารหนึ่ง และแน่นอนว่าเมื่ออาจารย์ไปถึง เขาก็จะไม่พบกับใครเลย และเขาก็จะต้องนั่งรอพ่อและแม่ของไอ้เอกที่จะไม่มีวันโผล่มาคุยกับเขาแน่ๆอยู่อีกพักหนึ่ง ก่อนจะถึงเวลาที่เขาจะต้องขึ้นไปทำธุระที่อาคารหนึ่งต่อไป

และเวลาแค่นั้นมันก็คงจะเพียงพอแล้วสำหรับสิ่งที่พวกไอ้แม็กซ์จะทำ แต่ถึงยังไง ไอ้เอกก็จะยังคงเป็นคนคอยถ่วงเวลาและรายงานให้ไอ้ติ๊กรู้ได้ตลอดเวลาอยู่ดีว่า ณ ตอนนั้นๆอาจารย์อยู่ที่ไหนแล้ว และเขากำลังจะกลับมายังห้องชมรมหรือยัง

สำหรับไอ้ติ๊ก ผมบอกให้มันเป็นคนแอบไปหยิบเสื้อผ้าของไอ้ปั๊กไปซ่อนเอาไว้ก่อนที่จะหมดชั่วโมง เพื่อที่ว่าหากมีอะไรผิดแผนไปบ้าง ไอ้ปั๊กมันก็จะได้ยังกลับบ้านก่อนไม่ได้ และตัวผมเองก็จะเป็นคนเดินเข้าไปหาตัวไอ้ปั๊กเพื่อบอกให้มันไปพบอาจารย์ที่กำลังรออยู่ในห้องพักเอง ซึ่งจริงๆแล้วในห้องนั้นก็มีเพียงไอ้แม็กซ์และไอ้เครออยู่เท่านั้น จากนั้นผมก็จะเป็นคนพามันเดินไปส่งที่ห้องของอาจารย์ และให้ไอ้ติ๊กเป็นคนคอยดูต้นทางอยู่ที่หน้าห้องชมรมอีกที

เมื่ออาจารย์เดินออกจากสระไปพร้อมกับไอ้เอกแล้ว ผมก็เดินเข้าไปหาไอ้ปั๊กทันที โชคดีที่ตอนนี้มันเองก็กำลังนั่งอยู่คนเดียว ผมจึงไม่ต้องรับมือกับพวกไอ้ค็อปเพื่อนของมันมากนัก.........

“ปั๊ก อาจารย์วานพี่ให้มาตามน่ะ”

“ผมเหรอครับ” มันเงยหน้าขึ้นมามองผม “อ้าว เมื่อกี๊ผมนึกว่าอาจารย์ออกไปแล้วซะอีก”

“ใช่ เขารอเราอยู่ในห้องน่ะ รีบไปได้แล้ว ท่าทางอาจารย์เค้าจะรีบ”

“งั้นเดี๋ยวผมขอไปเปลี่ยนชุดแป๊บนะครับพี่” เขาพูดกับผม

ผมมองหน้ามันอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็อดคิดที่จะล้มเลิกความคิดนี้ไม่ได้ จากนั้นผมก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ “ไม่ต้องหรอก รีบไปเหอะ มา ตามพี่มา”

เมื่อผมหันหลังแล้วออกเดิน ปั๊กก็จำต้องรีบลุกขึ้นแล้วเดินตามผมมาทันที ผมเดินผ่านไอ้ติ๊กนำมันเข้าไปยังห้องชมรมและไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องพักอาจารย์

“เข้าไปซะ อาจารย์เค้ารออยู่ เดี๋ยวพี่จะไปอาบน้ำแล้ว” ผมหันไปบอกมัน

ปั๊กพยักหน้าอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรก่อนที่จะเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในห้อง และเมื่อประตูห้องถูกปิดลงแล้ว ผมก็เดินออกจากห้องชมรม ผ่านไอ้ติ๊กที่กำลังเดินสวนกับผม แล้วตรงเข้าไปยังห้องอาบน้ำที่อยู่ในสระว่ายน้ำทันที เมื่อผมเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ ผมก็เห็นพวกไอ้ค็อปกำลังเดินตามหาไอ้ปั๊กกันอยู่พอดี และผมก็ได้ยินเพื่อนคนหนึ่งของพวกมันพูดว่าเสื้อผ้าของไอ้ปั๊กไม่อยู่แล้ว มันคงจะกลับบ้านไปแล้ว ทำให้พวกมันเลิกตามหาเพื่อนของพวกมันต่อและตัดสินใจที่จะแยกย้ายกันกลับบ้านของตัวเอง เมื่อได้ยินอย่างนั้นผมก็ได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปเปิดฝักบัวชำระล้างคลอรีนออกจากร่างกายของตัวเอง

ถึงแม้ว่าสายน้ำเย็นจะไหลผ่านร่างกายของผมไป แต่มันก็ไม่สามารถช่วยชำระความหงุดหงิดในใจของผมนี้ไปได้เลยแม้แต่นิดเดียว.....

ผมไม่รู้เลยว่าพวกไอ้แม็กซ์มันจะทำอะไรกับไอ้ปั๊กบ้าง และผมก็ไม่รู้เลยด้วยว่าเรื่องราวอันเกิดมาจากแผนการที่ผมเป็นคนคิดขึ้นมานี้จะออกมาในรูปแบบไหน แต่ที่แน่ๆ ผมมั่นใจว่ามันคงจะไม่ออกมากลายเป็นเรื่องดีๆอย่างแน่นอน.......

เมื่อผมแต่งตัวเสร็จ ผมก็เห็นว่าท้องฟ้ามันเริ่มมืดครึ้มลงมากแล้ว ทำไมแม้แต่สภาพอากาศมันถึงยังได้ย่ำแย่ตามสภาพจิตใจของผมไปด้วยแบบนี้กันนะ ผมมองไปรอบๆสระก็เห็นว่าเด็กคนอื่นๆต่างก็ทยอยออกจากสระกันไปจนเกือบหมดแล้ว ผมจึงคว้ากระเป๋าเสื้อผ้าของไอ้ติ๊กออกมาจากล็อกเกอร์ของมัน และเดินไปหาไอ้มันที่นั่งอยู่บนม้านั่งหน้าห้องของชมรม

“เอ้านี่ กระเป๋ามึง มือถืออยู่ข้างใน” ผมโยนกระเป๋าให้มัน “แล้วมึงซ่อนเสื้อผ้าน้องมันไว้ที่ไหน”

“มึงจะทำไมวะ” ไอ้ติ๊กถาม

“ตอนนี้ไอ้ปั๊กมันก็อยู่ในห้องกับพวกไอ้แม็กซ์แล้ว มึงไม่จำเป็นต้องเอาเสื้อผ้ามันไปซ่อนแล้ว บอกกูมาว่ามึงเอาของๆมันไปไว้ที่ไหน”

ไอ้ติ๊กยักไหล่เบาๆก่อนจะยื่นกุญแจเล็อคเกอร์ของไอ้แม็กซ์ให้กับผม ผมรับกุญแจมาจากมันแล้วไปไขเอากระเป๋านักเรียนและกระเป๋าเสื้อผ้าของปั๊กออกมา จากนั้นผมก็เอาไปวางไว้ที่หน้าล็อคเกอร์ของมัน เพื่อที่ว่าอย่างๆน้อยๆมันก็จะได้มีเสื้อผ้าไว้เปลี่ยนกลับบ้านได้

ผมเดินออกจากสระแล้วมองไปยังหน้าห้องชมรมแล้วก็ส่ายหน้าเบาๆออกมาอย่าหัวเสียอีกครั้ง ก่อนที่จะหันหลังเดินออกจากบริเวณสระไปโดยไม่ได้สนใจเสียงเรียกชื่อผมของไอ้ติ๊กที่ดังตามมาจากทางด้านหลังอีกเลย

นี่ผมเป็นอะไรไปกันแน่นะ........ ผมเดินคิดอย่างหงุดหงิดอยู่เพียงคนเดียว ผู้คนจำนวนมากมายเดินสวนกับผมแต่ผมก็ไม่ได้สนใจ ผมสนใจแค่เพียงสิ่งเดียวเท่านั้นนั่นก็คือตอนนี้ผมอยากจะเดิน เดินไปที่ไหนก็ได้แล้วแต่ขาของผมมันจะพาไป และผมจะเดินต่อไปจนกว่าผมจะเดินไม่ไหวนั่นแหละ เดินจนกว่าผมจะลืมและเลิกคิดถึงสิ่งที่อาจจะกำลังเกิดขึ้นในห้องของโค้ชตอนนี้ให้ได้

มันอาจจะเป็นเพราะผมรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ไม่ค่อยสบายอยู่แล้วและยังต้องมาว่ายน้ำอีกกว่าชั่วโมงครึ่งในวันนี้ด้วยรึเปล่านะ ที่ทำให้ผมรู้สึกปวดหัวและหงุดหงิดง่ายถึงขนาดนี้ ทั้งๆที่แต่ก่อนผมก็ไม่เคยหงุดหงิดหรือไม่ชอบใจกับสิ่งที่พวกไอ้แม็กซ์ทำมากขนาดนี้มาก่อนเลย ถึงผมจะไม่คิดว่าผมเป็นเด็กเลวและเป็นหนึ่งใน “กลุ่ม” ของพวกมันอย่างเต็มตัว เพราะผมก็แค่อยู่กับพวกมันในฐานะที่พวกมันนั้นกวนใจและวุ่นวายกับผมน้อยที่สุดแล้วก็เท่านั้นเอง แต่แล้วทำไมพักหลังๆนี้ทำไมผมถึงได้รู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านและขวางหูขวางตากับอะไรหลายๆอย่างได้มากและง่ายดายขนาดนี้กันนะ และทำไม...... ทำไมผมถึงแทบไม่เคยกล้าแข็งกร้าวกับไอ้แม็กซ์ได้เลยแม้สักครั้งเดียว บางทีมันอาจจะเป็นเพราะความเป็นผู้นำและความเอาแต่ใจของมัน บวกกับนิสัยของผมที่พยายามจะหลีกเลี่ยงการมีปัญหากับคนแบบมันอยู่แล้วก็เป็นได้ ที่ทำให้ผมต้องเป็นฝ่ายยอมมันอยู่เรื่อยไป ไม่ว่าจะในเรื่องใดๆก็ตาม.......

แต่เรื่องในวันนี้ก็เป็นเพียงเรื่องเดียวที่ผมรู้สึกไม่ชอบใจอย่างรุนแรงมากที่สุดเท่าที่เคยเป็นมา โดยสิ่งที่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกของผมมากที่สุดก็อาจจะเป็นเพราะเหตุผลที่พวกมันไปหาเรื่องแกล้งไอ้ปั๊กแบบนั้นก็เป็นได้.......

เหตุผลที่พวกมันบอกว่าไอ้ปั๊กมันเป็นเกย์

และนอกจากนั้น ในตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกหงุดหงิดกับความใจอ่อนและความไม่รู้เหตุผลของตัวเองมากด้วย ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผมถึงไม่กล้าที่จะปฏิเสธไอ้แม็กซ์มันไปอย่างเด็ดขาดอย่างที่ผมอยากทำ และที่สำคัญก็คือ ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำผมจู่ๆผมถึงได้รู้สึกเบื่อและเซ็งกับการทำตัวเกเรของพวกไอ้แม็กซ์มากขนาดนี้ ทั้งๆที่แต่ก่อนผมก็ไม่เห็นจะเคยใส่ใจกับเรื่องพวกนี้เลยแม้แต่นิดเดียว

ผมแทบไม่เคยแคร์ความรู้สึกและสายตาของคนอื่น แต่ในตอนนี้จู่ๆผมก็รู้สึกว่าผมทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว.......

มีความเป็นไปได้อยู่เพียงอย่างเดียวที่ผมพอจะนึกออกในตอนนี้........ ความเป็นไปได้ที่ทำให้ผมรู้สึกไม่อยากจะทำอะไรแบบนั้นกับพวกไอ้แม็กซ์อีกแล้ว ความเป็นไปได้ที่ทำให้ผมเริ่มอยากจะเป็นคนที่ดูดีขึ้นบ้างในสายตาของคนรอบข้าง และที่สำคัญ มันก็ยังเป็นเรื่องที่กำลังกวนใจผมมากที่สุดในพักหลังๆนี้ด้วยเช่นกัน........

ผมเดินคิดเดินหงุดหงิดอยู่คนเดียวอย่างไร้จุดหมายไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเมื่อสายฝนเริ่มเทลงมาบนร่างกายของผม ผมถึงได้รู้สึกตัวว่าผมเดินออกมาจากโรงเรียนไกลมากถึงขนาดนี้แล้ว แต่ทว่าเท้าทั้งสองข้างของผมมันก็ยังคงย่ำต่อไปเรื่อยๆ สายตาของผมจับจ้องอยู่แต่ปลายเท้าของตัวเองที่กำลังก้าวเดินไปข้างหน้าจนไม่ได้สังเกตเห็นรถเก๋งคันหนึ่งที่วิ่งเข้ามาจอดเทียบอยู่ข้างตัวผม

“โจ! ขึ้นรถก่อน เร็ว!” คนบนเบาะหลังเลื่อนกระจกรถลงแล้วตะโกนฝ่าสายฝนออกมา

ตอนแรกผมก็สงสัยว่าเจ้าของเสียงคนนี้คือใคร แต่เมื่อผมเห็นว่าคนที่กำลังเรียกชื่อผมอยู่นั้นคือนนท์ เด็กใหม่ที่ผมบังเอิญเจอและเดินสวนกันอยู่บ่อยๆ ผมก็อดที่จะยิ้มออกมาน้อยๆไม่ได้ทันที

ใช่แล้ว....... นี่แหละ เจ้าหมอนี่แหละ ตัวการที่ทำให้ผมต้องกำลังรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองอย่างมากในช่วงหลังๆนี้........

และใครจะไปคิดล่ะว่าสุดท้ายแล้ว ในคืนนั้นผมก็จะได้ไปนอนที่บ้านของเขาเข้าจนได้ และนอกจากนั้นแล้ว ช่วงเวลาสั้นๆที่ผมได้อยู่กับเขาแค่ไม่กี่วัน มันก็ทำให้ผมรู้สึกสบายใจกับสิ่งเหี้ยๆที่ผมทำลงไปได้มากทีเดียว........

[krappom]

คุณน้องคะ พี่มาแล้ว
ลงไปถึงไหนแล้วเนี่ย
ช้านอ่านม่ายทันนนนนนนนนนนนนนนนน
 

[ExecutioneR]

คุณน้องคะ พี่มาแล้ว
ลงไปถึงไหนแล้วเนี่ย
ช้านอ่านม่ายทันนนนนนนนนนนนนนนนน
 

ว้ายยย วันนี้คุณน้องแอบเห็นคุณพี่ออนเอ็มด้วยค้าาา

สะบายดีก่อ เล่นเน็ตได้ตลอดแล้วก๊ะ เรื่องสมัครงานเป๋นจะได๋พ่อง

อิอิ

[mackerel]

มอบแต้ม+ ที่ 328 ฝากให้แม็กซ์
จากแม๊ค
****
อ๊าก--ผมชอบคนเลว ครึครึครึ

[jaideejung007]

มาให้กำลังใจ และมาฝากตัวอ่านเรื่องเล่า ด้วยคนครับ

ฝากด้วยนะครับ

โจ้คับ

[ExecutioneR]

มาให้กำลังใจ และมาฝากตัวอ่านเรื่องเล่า ด้วยคนครับ

ฝากด้วยนะครับ

โจ้คับ

หน้าตาดีขนาดนี้ รับฝากทั้งหัวใจเลยครับ 5555

 

[zene]

ตัวการสำคัญ...คือนนท์นี่เอง

[rero]

โอ๊ย   :call:ขอให้เรื่องของปั๊กและแม็กซ์ คลี่คลายไปในทางที่ดีด้วยนะ

กลัวมันจะมีผลกับโจจัง

[august_may]

ง่ะ มาลงแค่นี้เองอ่ะ  ตอนนี้ก็รู้ตื่นลึกหนาบางเกี่ยวกับเรื่องแกล้งน้องปั๊กแล้ว

จริงๆที่โจอยากเปลี่ยนไปเป็นคนดีก็เพราะนนท์นี่เอง แหมๆๆๆ ความรักทำให้คนเราเปลี่ยนแปลง ฮ่าๆๆๆ

[น้ำค้าง]

นนท์มีอิทธิพลกะโจจริงๆ ด้วย

โจจีบนนท์ให้ได้นะ เอาใจช่วยอ้ะ

[blackberry2214]

 


กอดทั่นพี่

[THIP]

โจของช้านนนนน  ทำไมทำงี้ 

[patz]

โอ้ว... ตัวอิทธิพลที่ทำให้โจอยากเปลี่ยนตัวเอง คือนนท์นี่เอง


เชียร์โจ เชียร์โจ โย่วๆ 

[mole eye man]

โจคร้าบ  จูงมือเอกออกมาจากกลุ่มนั้นเถอะ  =w="

แล้วจะรอติดตามต่อนะฮะ  ^^\

[qq_car]

เชียร์โจ เชียร์โจ

^^"

[andy_kwan]

จริงๆแล้วโจก็ไม่ถึงกับแบดบอย
ป้าเชียร์"โจ"   อิอิ

[*SparklinG*]

  อ่านทันแล้ว ดีใจๆ 

เชียร์โจค่ะ     อิอิ

[mantdash]

โจเริ่มโลเลหลังจากเห็นนนท์สินะ

อยากดูดีในสายตาคนอื่น อื้ม

[myxt]

โหยยย คุณต้นเอา b side ของโจมาสารภาพแบบนี้
ท่าทางเรียกคะแนนโจได้โขอยู่นะเนี่ย
แล้วไอ้ที่หักไปแต้มนึง ทำไงดีหว่า บวกคืนโจดีมั้ย ด้วยเหตุอยากทำตัวดีเพื่อน้องนนท์ของเรา

นัทค้าบ นัทอยู่หนายยย มาทำคะแนนหน่อยเร้ว
(ตกลงช้านเชียร์ใครเนี่ย - -")

[M@nfaNG]

ยังไงๆโจก็ผิดอยู่ดีที่ร่วมมือแกล้งปั๊ก
เป็นพระเอกก็ทำผิดได้ แต่จะเสียใจกับสิ่งที่ทำไปหรือเปล่าซิ น่าคิด

[Caution]

เสธ โจ จอมวางแผน

 

ซื่อๆอย่างนนท์ จะรอดมือได้เร้ออ

ต่อให้กี่นัท ก็คงสู้ไม่ไหวแน่ๆ คริ คริ...



สงสัยว่า เด็กในคลิปที่หลุดๆ ที่ได้มาตามเนตวันก่อน

จาใช่ปั๊กป่าวหว๋า หย๋า... น่าสงสาน

(อย่ามาขอหลังไมค์นะคับ ผมไม่ให้หรอก)

[❝CHŌN❞]

โจขาาา จอมวางแผนขนาดนี้

อย่างงี้วางแผนรวบหัวรวบหางนนท์เลย 



อยากอ่านเอไซด์แล้วอ่ะ  พี่ต้น  คิดถึงนัท 

[wattanai]

โจจจจจงับ........

วางแผนเก่งขนาดนี้.........มาวางแผนรวบหัวรวบหางป๋มดีก่านะ........

555+++

ปล.คิดถึงนัทมากกกก........ยังไงก็เชียร์นัทใจขาดดิ้น.........ชอบปู๋ชายอบอุ่นจังเลยยยย
 

[~•SAkurAIro•~]

โจเอ้ยยยยย น่าจะเด็ดขาดกว่านี้ ไม่น่าไปวางแผนช่วยไอ่พวกนั้นเล้ยย
สงสารน้องปั๊ก กลายเป็นของเล่นพวกไอ่แม็คไปซะงั้น
ถึงหล่อแต่เลวก้ไม่สนหรอกนะ (จริงเร้ออ เอิ๊กๆ)

แต่ก้ยังดีนิดนึงที่ยังรุ้สึกผิด เพราะ ''นนท์'' ฮ่า ฮ่า แพ้ทางนนท์ซะงั้นน

รอตอนต่อปายยยย 

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

เพิ่งกลับมาจากสอบ เซ็งมากมาย...
อ่อ ต่งต๊นกะจะ B ให้ถึงว่าทำไมโจถึงมาตากฝนนี่นะ ไอ้เราก็นึกว่าอกหักมาซะอีกที่ไหนได้....

งี้ชาตินนท์ก็มีสิทธิ์ถูกโจทิ้งไปหา ญ. อ่าจิ

บอกว่าให้เอา A มาๆ เอามาหลายๆตอนด้วย เรื่องหลักเป็นไงชักจะลืมๆละ

ขอบคุณและจะติดตามครับ
ปล.พรุ่งนี้ทำงานอีกละ
ปล.2 ไม่ต้องรีบนะ คนอื่นเค้า "รอ" อยู่

[three]

ตอนแรกก็รู้สึกสงสารนายโจอยู่หน่อยๆพอมาอ่านตอนนนี้แล้วรู้สึกว่าไม่อยากให้อภัยเลยอ่ะ