หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[butterfly_bee]

เฮือกก ยิ่วกับน้องป๊อบ   

[watcharet]

หนุกอ่ะๆ ขออีกหน่อยดิ กลิ่นองุ่นอ่ะ

[อากาศ]

 

[wisky]

น่ารักมากมายสมกับเป็นป็อปกับยิ่ว กลิ่นองุ่นคงลอยทั่วห้อง><

[Still_14OC]

ทันแล้ววววว ตามมาจนได้โฮ๊ะๆ มาสมัคร เข้า คลับ คนรัก โจ ด้วยคน ฮี่ๆๆ

[jira]

อร้างงงงงงง ยิ่วชนะอ่ะครั้งนี้  ผลัดกันจิ้ม >////<
น้องป๊อบน่ารักมากเลยค่ะ  เป็นรับแบบตรงดีจังเลยอ่ะค่ะ  รู้สึกยังไงก็บอกทันที  เป็นรับถาวรเลยดีมั้ยลูก?
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ  น่ารักที่สุดใน  3  โลก5555+
 

[อากาศ]

ดันจ้าาา

[Gulp]

 

[ExecutioneR]

A 143


“ไอ้นนท์ สะดวกคุยรึเปล่า”

“หืออ นี่ใครอะ”

“อะไรวะ นี่มึงยังไม่ได้เมมเบอร์กูเอาไว้อีกเหรอวะเนี่ย”

เสียงของคนที่อยู่ปลายสายฟังดูคุ้นหูอยู่เหมือนกัน แต่ผมก็นึกไม่ออกอยู่ดีว่าเขาคือใคร ผมเลื่อนมือถือออกมาดูที่หน้าจออีกครั้งเพื่อจะดูเบอร์ให้แน่ใจว่าผมพอจะรู้สึกคุ้นอยู่บ้างหรือเปล่า

“ฮัลโหล เฮ้ย”

ผมรีบแนบโทรศัพท์กลับไปที่หูทันที “เออๆ ฮัลโหลๆ”

“กูอยากคุยเรื่องของโจ” น้ำเสียงของเขาแสดงว่าเขาเริ่มหมดความอดทนแล้ว และพอเขาพูดชื่อของโจขึ้นมา ผมก็นึกได้ทันทีว่าเขาคือใคร

“ไอ้เอกเหรอ”

“ตอนนี้โจอยู่กับมึงรึเปล่า” เขาไม่สนใจที่จะตอบคำถามของผม “กูโทรไปหามันแล้ว แต่มัน..... มันไม่รับสายกู”

“มันคงยังไม่อยากคุยกับใครมั้ง”

“อย่ามากวนตีน ไอ้นนท์ กูถามมึงดีๆว่าโจอยู่กับมึงรึเปล่า กูมีเรื่องต้องคุยกับมัน”

ผมนิ่วหน้า นี่ผมไปกวนตีนเขาตอนไหนนะ “จะว่าอยู่ก็อยู่แหละ แต่ตอนนี้มันไม่อยู่อะว่ะ คือหลังจากกลับมาจากทะเลแล้วมันก็ไม่สบายมาก เลยต้องไปนอนโรงพยาบาลแทนที่จะมานอนอยู่ที่บ้านกับกูอะ”

“ตอนนี้ไอ้โจนอนอยู่โรงพยาบาลเหรอวะ”

“ใช่ ก็หลังจากที่พวกมึงทำแบบนั้นกับพวกกูนั่นแหละ” ผมจงใจพูดประชดเล็กน้อย “พอหลังจากที่มันต้องเจ็บตัวและช่วยกูตอนที่จมน้ำแล้วอาการมันก็ยิ่งแย่ลงอีก เพราะก่อนหน้านั้นมันก็ไม่ค่อยส......”

“เหี้ยเอ๊ย!” เอกสบถขึ้นก่อนที่ผมจะทันพูดจบประโยคเสียอีก แล้วจากนั้นเขาก็วางสายไปเลยทันที

ผมนั่งมองโทรศัพท์อย่างงงๆอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อกี้เขาด่าผมหรือว่าแค่สบถขึ้นลอยๆกันแน่นะ แต่ก็ช่างเถอะ ถึงยังไงผมก็ไม่ได้แคร์อะไรเขาอยู่แล้ว และยิ่งพอผมรู้ว่าโจไม่ยอมรับสายเขา ผมก็รู้สึกสมน้ำหน้าเขานิดๆบอกไม่ถูกแฮะ เพราะว่าเมื่อครู่นี้โจก็เพิ่งโทรมาหาผมอยู่เลย แต่ที่เขาไม่รับสายของเอกก็คงแปลว่าเขาไม่อยากจะคุยกับหมอนั่นจริงๆ และผมว่ามันก็สมควรแล้วล่ะกับสิ่งที่พวกนั้นทำ รวมทั้งโจเองก็ทำถูกต้องแล้วที่ไม่ควรจะไปยุ่งเกี่ยวกับคนพวกนี้อีก

ผมวางมือถือลงบนเตียงแล้วจู่ๆร่างกายก็สั่นไหวออกมาเล็กน้อยเมื่อนึกถึงความรู้สึกตอนที่ถูกพวกนั้นแกล้งและตอนที่จมน้ำขึ้นมา

ผมสะบัดความคิดเหล่านั้นออกไปจากหัวแล้วจึงเข้านอน ซึ่งก่อนที่ผมจะหลับลงไป ผมก็อดคิดถึงเรื่องที่ผมจะต้องตัดสินใจในเร็วๆนี้ไม่ได้ และมันก็ทำให้ผมต้องนอนกระสับกระส่ายอยู่นาน.....

ในความฝัน ผมฝันว่าผมกับโจเป็นแฟนกัน แล้วผมก็มีความสุขมาก ถึงเขาจะดื้อ ปากไม่ตรงกับใจ แต่เวลาที่เราอยู่ด้วยกันมันกลับยิ่งทำให้ผมรู้สึกสนุกที่ได้หยอกล้อเขาเล่นมากขึ้นไปใหญ่ และเขาก็รักผมมาก คอยดูแลผมทุกอย่าง แต่แล้วจู่ๆผมก็ฝันว่าผมได้มาพบเจอกับนัทในภายหลัง และเขาก็บอกว่าเขารักผม แต่จะยอมจากไปเพื่อให้ผมได้คบกับโจ ผมรู้สึกเสียใจมากทั้งๆที่เราเพิ่งรู้จักกันไม่นาน และถึงแม้ผมจะรู้จักและคบกับโจมาก่อน แต่ผมก็กลับรู้สึกเสียใจจนร้องไห้ฟูมฟายราวกับผมรักเขามานานแสนนานและกำลังจะสูญเสียเขาไปจากชีวิต จนในที่สุดผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นในตอนตีห้าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอาบแก้มจนเปียกหมอน

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรไปหานัท แต่เขาก็ยังไม่ยอมรับสายของผมอยู่ดี ผมกดโทรหาเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกนับสิบรอบ จนในที่สุดผมก็ยอมแพ้และส่งข้อความไปหาเขาแทน แล้วหลังจากนั้นผมก็นอนต่อไม่หลับอีกเลย

เมื่อพระอาทิตย์เริ่มทอแสง ผมก็ดีดตัวลุกออกจากเตียงแล้วเดินไปอาบน้ำ แม่ที่เห็นผมตื่นขึ้นมาเองยังพูดหยอกผมเลยว่าน่าแปลกที่ผมตื่นเองได้แต่เช้า แต่ผมไม่ค่อยมีอารมณ์จะพูดเล่นกับใครเท่าใดนัก ซึ่งแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะคงคิดว่าผมยังงัวเงียอยู่นั่นเอง

หลังจากอาบน้ำเสร็จแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมก็เตรียมตัวที่จะลงไปกินข้าวเช้าข้างล่าง และแล้วในตอนก่อนที่ผมจะเดินออกจากห้องอยู่นั้นเอง โทรศัพท์มือถือของผมก็ดังขึ้น เมื่อผมเห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามาแล้ว ผมก็รีบรับสายด้วยความดีใจทันที

“ฮัลโหล นัท!”

“อื้ออ เมื่อเช้านนท์โทรมาหลายรอบเลย มีอะไรรึเปล่า”

“เปล่า ก็ไม่มีอะไรหรอก นนท์.... ฝันร้ายอะ แล้วก็โคตรคิดถึงนัทเลย ทำไมนัทไม่เห็นโทรมาหานนท์บ้าง ทำไมไม่ยอมรับสายนนท์เลย”

“นัท.... นัทยังไม่ค่อยพร้อมน่ะ ขอโทษทีนะ แต่นัทก็ส่งเมสเสจหานนท์ตลอดไม่ใช่เหรอ”

“แค่นั้นน่ะนะ แค่ส่งเมสเสจเนี่ยน่ะเหรอ”

“นัทขอโทษ.....” เขาเงียบไปพักหนึ่ง “แต่นนท์สบายดีใช่มั้ย แล้วเมื่อคืนฝันว่าอะไร”

ก็น่าแปลกที่ตอนแรกผมโทรหาเขาเพื่อที่จะระบายความไม่สบายใจและเล่าความฝันให้เขาฟัง แต่พอผมได้คุยกับเขาเข้าจริงๆ ผมกลับไม่อยากพูดถึงมันขึ้นมาเสียเฉยๆ

“ก็เปล่าอะ ไม่มีอะไรหรอก นนท์เองก็จำไม่ได้แล้วเหมือนกัน.....”

“อ้าวเหรอ.....” น้ำเสียงของเขาฟังดูเหมือนจะไม่ค่อยเชื่อผมสักเท่าไหร่

“แล้วนัทอะ เป็นไงบ้าง กับพ่อโอเคใช่มั้ย”

“อื้อ โอเคเลยอะ พ่อเค้าดีกับนัทมากเลยนะเว้ย ตอนที่นัทไปถึงเค้ายังดึงตัวนัทเข้าไปกอดเลย” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริงขึ้นทันที จากนั้นเขาก็เริ่มเล่าให้ผมฟังว่าตั้งแต่ไปถึงเขาทำอะไรบ้าง อยู่ยังไง ช่วยพอทำงานอะไรในรีสอร์ทของพ่อที่เพิ่งเปิดใหม่ และอื่นๆอีกหลายอย่างที่ผมไม่ค่อยได้ตั้งใจฟังเท่าไหร่นัก ผมรู้สึกมีความสุขนะที่ได้รู้ว่าเขาสบายดีและมีความสุขอีกครั้งที่ได้อยู่กับพ่อ ดูเหมือนว่าทัศนคติของพ่อที่มีต่อนัทจะเปลี่ยนไปพอสมควร แต่ไม่รู้ทำไม ผมถึงไม่ได้รู้สึกกระตือรือร้นที่จะรับฟังเรื่องราวต่างๆของเขาขนาดนั้นก็ไม่รู้

ผมว่าผมคงกำลังรู้สึกน้อยใจนิดๆล่ะมั้ง

“แล้วนัทก็ได้คุยกับแม่ด้วยนะ แม่เค้าโทรมาหานัทด้วยล่ะ นนท์”

“หือออ จริงดิ แล้วแม่เค้าสบายดีมั้ย”

“แม่เค้าสบายดี แต่ก็คุยไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่หรอก เสียงมันแตกๆขาดๆน่ะ แล้วเมื่อวานอานกก็ลงมาหานัทด้วยนะ” ผมนึกภาพเขาพูดทั้งๆที่มีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าได้อย่างชัดเจน “แต่อานกก็จะกลับวันนี้แล้วล่ะ”

“ทำไมจู่ๆพ่อเค้าถึงได้ดีขึ้นแบบนั้นอะ นัท แล้วปกติแม่นัทเค้าก็ไม่ค่อยได้โทรหานัทไม่ใช่เหรอ”

“ก็ใช่.....” น้ำเสียงของเขาเจื่อนลงไปเล็กน้อย “แต่พ่อเองก็ไม่ได้แบบว่า โหหห เป็นพ่อที่ดี ยิ้มแย้ม รักนัท กอดนัท แสดงออกอะไรมากมายแบบนั้นหรอก ถ้าให้พูดตรงๆก็คือ เค้าดูพยายามที่จะยอมรับนัทมากขึ้นน่ะนะ ถึงบางทีมันอาจจะยังดูฝืนๆอยู่บ้าง แต่นัทก็โอเคแล้ว และนัทก็ยอมรับเค้าได้ทั้งนั้นไม่ว่าเค้าจะไปคบกับใครอยู่ด้วยเหมือนกัน อีกอย่าง แฟนใหม่พ่อเค้าก็ดีกับนัทด้วยแหละ และที่แม่เค้าโทรมาหานัทก็คงเพราะว่าเค้ารู้ว่านัทมาอยู่กับพ่อมั้ง ก็เลยโทรมาคุยกับนัทน่ะ”

“แล้ว..... นนท์ถามจริงๆเลยนะ นัทเคยสงสัยรึเปล่าอะว่าทำไมก่อนหน้านี้แม่เค้าไม่ค่อยจะโทรมาคุยกับนัทเท่าไหร่เลย อะไรแบบนี้น่ะ”

“อานกเค้าบอกว่าแม่เค้ารู้สึกผิดน่ะ ที่ทิ้งนัทไป แล้วก็เคยฝากให้พ่อเค้าเป็นคนดูแลนัทไปแล้วด้วย นอกจากนั้นก็เห็นเพราะเรื่องทางกฎหมายด้วยอะไรด้วยแบบนี้น่ะ นัทก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายด้วยอะ แค่นัทรู้ว่าแม่รักนัท นัทก็พอใจแล้ว”

“อื้อออ นนท์ก็รู้ว่าแม่นัทรักและเป็นห่วงนัทมากเหมือนกัน”

“ช่ายยย....”

เราสองคนเงียบกันลงไปครู่หนึ่ง

“แล้วไอ้โจเป็นไงบ้างล่ะ นนท์ ได้ยินมาว่ามันเป็นไข้เลือดออกนี่ มันดีขึ้นรึยัง”

“โอ๊ยยยยย! มันโคตรจะสบายดีเลยด้วยซ้ำเหอะ ไม่เห็นแม่งจะเหมือนคนป่วยเลย กินก็เยอะ บ่นก็เก่ง เรื่องมาก เอาแต่ใจ นี่ก็ไข้ลดลงเยอะแล้วด้วย แต่หมอเค้ากลัวมันจะชักน่ะ ก็เลยต้องให้อยู่โรงพยาบาลไปก่อน คิดว่าอีกสองสามวันก็คงจะออกแล้วล่ะมั้ง ถ้ามันไม่ได้จะดื้อขอกลับก่อนน่ะนะ”

“อ๋ออ เหรอๆ ก็ดีแล้ว” เขาหัวเราะในลำคอเบาๆ

“นัทหัวเราะอะไรอะ”

“ก็เปล่าหรอก เออๆ นนท์ นัทต้องไปแล้วนะ ต้องไปเตรียมตัวช่วยงานพ่อแล้วอะ เดี๋ยวจะโดนว่าเอา”

“อื้มม ไปเถอะ”

“ถ้างั้น....”

ทั้งเขาและผมต่างก็เงียบกันลงไปอีกครั้ง

“นนท์จะได้คุยกับนัทอีกทีในเร็วๆนี้มั้ย.....”

“บอกตามตรงนะ นัทก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะนนท์ แต่ว่านัทดีใจนะที่ได้คุยกับนนท์วันนี้น่ะ แล้วก็ดีใจมากด้วยที่เห็นนนท์สบายดีมีความสุขดี”

“นนท์คิดถึงนัทมากๆๆๆๆ มากเหี้ยๆๆๆเลยนะเว้ย”

“นัทก็คิดถึงนนท์โคตรๆๆๆเหมือนกัน อีกไม่นานก็จะเปิดเทอมแล้ว และเราก็จะได้เจอกันแล้ว รออีกน่อยเดียวเองนะ”

“อื้อออ......”

“ถ้างั้นนัทไปแล้วนะ เอาไว้..... เราค่อยคุยกันใหม่ก็แล้วกันเนอะ”

“อืมมมม..... เอ๊อะ เดี๋ยว นัท” แต่ทว่าก็ไม่ทัน เพราะว่าเขาวางสายไปเสียแล้ว

ผมวางโทรศัพท์มือถือลงบนเตียงแล้วนั่งนิ่งอยู่แบบนั้นไปอีกพักใหญ่ๆ ผมดีใจจริงๆนะที่ได้คุยกับเขาอีกครั้ง ที่เขาโทรกลับมาหาผม ความอบอุ่นที่ผมรู้สึกได้แม้แค่ผ่านการคุยโทรศัพท์แบบนี้เป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าที่จินตนาการเอาไว้เสียอีก แต่ในขณะเดียวกัน ความเหงาและความว้าเหว่ที่เกิดขึ้นภายในใจของผมนี้มันคืออะไรกันแน่นะ

[ExecutioneR]

ตอนนี้เบื้องหลังที่ 10 และ 11 แล้วนะครับ สำหรับนิยายเรื่องนี้ คราวนี้มาบอกว่าใครกลัวอะไร 5555 ใครยังไม่เคยอ่าน ไปอ่านได้ในแฟนเพจเน้ออ ^__^"

[ibeaver_error]

โอ่ยยย การที่จะต้องเลือกระหว่างนัทกับโจมันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องตัดสินใจในเร็วๆนี้นะหนูนนท์ มันควรจะตัดสินใจซะตอนนี้

ยิ่งเยื้อไว้ก้ยิ่งเจ็บมากขึ้นทุกๆฝ่ายนะโดยเฉพาะตัวนนท์เอง  :กอด1:กอดคุณต้นหนึ่งที กอดน้องโจด้วยตอนนี้โผล่มาแค่ชื่อแต่ก้ชื่นจายยยยยย

[Vampireblack]

หึหึ น่ารักดี คู่ ตี๋ กะ ป๊อบ > <
ส่วนคริส นี้กะน่าสงสารที่สุด -*- 

รักนัท แต่กะเชียร์ โจ >,< มาต่อไว ๆ นะก๊าบบบบบบบบบบบบบบบบ อิอิอิอิ

[ja ne]

นนท์กลัวนัทไม่รัก แต่ก็ไม่สามารถรักนัทได้อย่างใจนึก

[malula]

ถึงไม่ได้เป็นแฟนก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นะ
แล้วนายเอกโทรมาทำไร

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

ชาตินนท์เล่นเล่าเรื่องโจให้นัทฟังขนาดนั้น
จะไม่ให้นัทคิดอะไรได้อย่างไร

ขอบคุณและจะติดตามครับ

[wisky]

อึมครึมแปลกๆมันดูเหงาๆยังไงไม่รู้ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป เฮ้อ...คนอ่านปวดใจจนชาหมดแล้ว

[micky99]

แอบไปดูหน้านนท์มาแล้วในแฟนเพจคุณพี่ต้น อิอิ เอามาลงให้หมดทุกคนเลยดิครับ
แต่ยังไงน้องเก้าก็ต้องเป็นโจ ชอบอะไม่เปลี่ยนใจ

ปล.แฟนเพจคุณพี่ต้นอยู่หน้า279เน้อเพื่อนๆ

[keang]

 

[ExecutioneR]

จริงๆเมื่อวันก่อนเจอเด็ก รร กางเกงน้ำเงินคนนึงที่ mbk หน้าแบบว่า โอ๊ยยยย!! เห็นแล้วแทบกรี๊ดเลยอะ เป็นโจไป 85% แล้ว แอบถ่ายรูปมาด้วย เค้ารู้ตัวด้วย (ฮา) แต่ไม่ควรเอาลงเนาะ ไม่ดีๆ อิอิ แถมรูปที่ถ่ายมาเห็นหน้าแค่ครึ่งเดียวด้วย ผมเก็บไว้ปลื้มคนเดียวพอแล้วละกัน อิอิ

[oaw_eang]

ลงแบบคาดตาสิ

อยากกกกกกกกกกกกกกกกก เห็นมั่งอะมั่ง

อิอิ

[snack]

ว๊ากกตอนนี้ไม่มีน้องโจ..คิดถึงๆๆๆน้องโจ

นนท์อย่าลังเลเลยนะโจน่ารักที่สุด  ..(โดนแฟนคลับนัท )

[ExecutioneR]

ถ้าคาดตาก็ไม่เห็นอะไรเลยครับเจ๊ ฮ่าๆ เพราะน้องมันดันยกมือขึ้นบังช่วงปากลงไปพอดี แต่หน้าแบบว่า หล่อ เท่ กวนๆ มั่นๆ สกินเฮด ใช่เลยยยอะ

[จันทร์ผา]

  :เฮ้อ:อนิจจา
นัทไม่ได้ความรักจากนนท์ แต่ได้หัวใจ ก็ดีแล้วเนาะนัทเนาะ

[saintangel]

สวัสดีค่ะ เพิ่งสมัครสมาชิกไม่นาน ไม่ถึงเดือนค่ะ อันนี้เป็นคอมเมนต์แรกเลยนะคะ ขอสารภาพว่าตอนแรกมองข้ามเรื่องนี้ไปเพราะรู้สึกว่าชื่อเรื่องไม่ค่อยดึงดูดใจบวกกับคุณต้นบอกว่าเรื่องยาววววว เลยดองไว้ก่อน เหอๆ พอมาอ่่่านเรื่องนี้แล้วทิ้งทุกเรื่องที่อ่านอยู่แล้วอ่านอยู่เรื่องเดียวเลยค่ะ ชอบมากๆ  ชอบเรื่องเพื่อนๆแนวนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย โจเป็นพระเอกใช่ไหมคะ แบบว่าดูหนังเกาหลีมาเยอะ นัทนี่พระรองชัดๆ เหอๆ อยากขออะไรหน่อยค่ะ อยากเห็นแม๊กซ์หรือเคโดนกดอ่ะค่ะ  จะเป็นไปได้ไหมคะ แบบว่าแค้นแทนนนท์ ร้ายๆแบบคุณหนูอย่างนี้น่าจะโดนซะบ้าง 

[keang]

รีบน มาแรง 555

อยากเห็นแม็กด้วยคน ( หล่อ รวย โหด นักกีฬา ) 

[ExecutioneR]

ขออนุญาตตอบคุณ saintangel นะครับ

ขอบคุณมากๆครับ อ่านแล้วชื่นใจจังเลย อิอิ
แต่เรื่องแม็กซ์หรือเค อันนี้.... บอกไม่ได้ครับ อาจจะมีหรือไม่มี ขึ้นอยู่กัยอารมณ์ผมเนาะ (ฮา)
ส่วนโจเป็นพระเอก นัทเป็นพระรองแบบแนวซีรียส์เกาหลี บอกตามตรงว่าผมไม่เคยดูซีรียส์เกาหลีจริงๆจังๆเลยสักเรื่อง เลยไม่รู้ว่า pattern มันเป็นยังไง
แต่ถ้าพูดถึงเรื่องนี้ล่ะก็ ผมยังยืนยันครับว่าทั้งโจและนัทคือพระเอกหมด เพียงแต่ว่านนท์จะเลือกใครเท่านั้นเอง
ส่วนที่ผมทำให้นิสัยของสองคนนี้ฉีกกันแบบสุดๆแบบนี้ก็เพราะว่านิยายเรื่องอื่นๆ พระเอกมักจะแนวแบดบอยใช่มั้ยล่ะครับ ที่จะขายดีๆ
แต่นิยายผมเรื่องนี้ ..... รอดูตอนจบละกันเนอะ ฮ่าๆๆ

[Benze030]

กลัวตอนจบจังเลยอะพี่ต้น*0*

[PeeraDHa]

น่ารัก ใกล้ถึงเวลาแล้วซิเนอะ

[iota]

รอนนท์ว่าจะเลือกใคร..
แต่ระหว่างที่รอ...รู้สึกว่าหัวใจตัวเองทำงานหนักมาก
หน่วงทั้งหัวใจ หน่วงทั้งความรู้สึก เลยได้แต่มองผ่านๆ ของเนื้อเรื่อง
โดยยังไม่เน้นที่จะอ่านแบบจริงๆ จังๆ กลัวความรู้สึกตัวเอง รักมาก เสียใจมาก อะไรแบบนั้น
นัทกับโจ พี่ก็ชอบทั้งสองคนนะ แต่มีเพียงคนเดียวที่รู้สึก รัก จนหมดใจแอบลุ้นว่าจะเป็นคนเดียวกันหรือเปล่า
เลยขอรอความชัดเจนของนนท์.

 

[patz]

มีเรื่องให้นนท์ต้องคิดมากอยู่ตลอดเลยเนาะ แต่ไหนๆนัทก็เลือกที่จะเปิดทางให้แล้ว ก็เปิดใจกับโจให้มากขึ้นสินนท์


ปล.แอบสมน้ำหน้าเอกเล็กๆ