หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[konnarak]

จะรอ นะครับบ

 

[tantalize]

ข่าวดีอาไร้อ่า อยากรู้ๆๆๆๆ

หรือว่าเรื่องนี้จะจบเเล้ว เย้ๆๆๆ (  ล้อเล่นนาครับ อยากอ่านต่อยาวๆขอเเค่ตอนจบโจชนะเป็นพอ กร๊ากกๆๆ )

[shoky_9]

จะรอคืนนี้นะคะ  ข่าวดีอะไรนะ

อยากรู้ๆๆ

ปล. FC นัท-นนท์

 

[peppier]

คืนนี้จะรอนะครับบ

[doudoh]

เชียยร์ทุกคน 555+
เกลียดพลอย นิสัยไม่ดี เลวจิงๆ  :angry2:มันน่า

[ลูกลิงแสดงตัว]

นับถอยหลังรอข่าวดีค่ะ
 

[Es]

ปูเสื่อรอฟังข่าวดี  

[~•SAkurAIro•~]

มาปุเสื่อรอออ

[ExecutioneR]

A 119


งานวันเกิดของพี่แม็ท พี่ชายของเจย์นั้น ถูกจัดขึ้นที่สวนหน้าบ้านของพวกเขานั่นเอง และบรรดาแขกในงานก็มีแต่เพื่อนสนิทของพี่แม็ทราวๆยี่สิบคน บรรดาผู้ใหญ่ที่เป็นเพื่อนของครอบครัวอีกจำนวนหนึ่งซึ่งไม่น่าจะเกินสิบคน และก็พวกเราอีกกลุ่มเท่านั้นเอง โดยพวกเขามีอาหารเลี้ยงแบบบุฟเฟ่ต์ และมีคาราโอเกะที่ดูเหมือนจะเป็นที่สำหรับพวกผู้ใหญ่มากกว่าด้วย ซึ่งเจย์บอกผมว่า ถ้าเป็นงานวันเกิดของเขากับพี่ชาย ปกติก็จะมีคนไม่มากประมาณนี้ตลอดอยู่แล้ว เพราะพวกเขาก็ไม่ได้ชอบให้มีคนเยอะแยะสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นงานของพ่อ แม่ หรือพวกงานปีใหม่แล้วล่ะก็ คนจะเต็มจนแทบล้นสวนกว้างๆแห่งนี้เลยทีเดียว

ช่วงหัวค่ำ พวกเราต่างก็นั่งกิน เล่น และพูดคุยกับเพื่อนๆของพี่แม็ทกันอย่างสนุกสนาน ยกเว้นก็เพียงแค่คนเดียวเท่านั้น ที่แม้จะมาถึงตอนนี้แล้ว เขาก็ยังดูไม่ปกติ และดูเหมือนกับพยายามฝืนยิ้มมาตลอดชอบกล.....

“นี่ไอ้เคนมันยังไม่ได้เคลียร์กะปูอีกเหรอวะ ไอ้เจย์” ผมหันไปกระซิบกับเจย์ที่นั่งอยู่ข้างๆผม

“เออ สงสัยคราวนี้แม่งจะเลิกจริงซะล่ะม๊างงง”

“แต่กูก็เห็นมันรักๆเลิกๆกันแบบนี้มาตั้งหลายหนแล้วไม่ใช่เหรอวะ” นัทหันมาร่วมกระซิบด้วยอีกคน

“ก็นั่นอะดิ เพราะงั้นไง กูถึงได้ว่ามันไม่ได้ซึมอะไรมากมายอะ แต่ถึงงั้นก็เหอะนะ หนนี้กูว่ามันดูแปลกไปนิดหน่อยจริงๆว่ะ.....”

“ยังไงวะ” ผมสงสัย

“กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ บอกไม่ถูกเหมือนกัน”
เจย์เล่าให้พวกเราฟังว่าเมื่อคืนวันก่อน เคนเพิ่งจะทะเลาะกับปูแฟนของเขาเรื่องที่เขามานอนบ้านของเจย์โดยไม่ได้บอกเธอก่อน และการทะเลาะกันวันนั้นก็กลายเป็นลุกลามใหญ่โต จนกระทั่งเมื่อวานตอนสายๆเขาเพิ่งถูกบอกเลิกไปอีกครั้ง และนั่นก็คือเหตุผลที่วันนี้เขาดูซึมๆและฝืนๆแบบนี้มาตั้งแต่เช้า ถึงแม้ว่าเขาจะดูดีขึ้นบ้างในบางช่วง แต่มันก็เป็นแค่บางครั้งเท่านั้นจริงๆ

“เฮ้ยย ไอ้แม็ท มีแขกมาอีกแล้วว่ะ” พี่บอล เพื่อนของพี่แม็ทตะโกนข้ามโต๊ะมาหาพี่แม็ทที่กำลังเดินตรงมาหาพวกเรา

“ใครวะ กูว่าพวกเราก็มากันหมดแล้วนี่หว่า” พี่แม็ทชะงักฝีเท้าลง และหันไปมองยังคนสองคนสามคนที่กำลังเดินเข้ามาในสวนด้วยความสงสัย

“สงสัยเพื่อนพ่อล่ะมั๊ง” เจย์พูดอย่างไม่ใส่ใจนัก

“ก็คงงั้นอะว่ะ พ่อเดินไปรับแล้วนี่ และงี้กูต้องไปด้วยมั๊ยวะเนี่ย กูว่ามีเรื่องอยากจะคุยกับมึงหน่อยพอดี ไอ้เจย์”

“มึงไปรับแขกก่อนเหอะ ถึงจะเพื่อนพ่อ แต่ก็งานมึงนี่หว่า”

“เออๆ งั้นเดี๋ยวกูมานั่งด้วย รอแป๊บนึง” พี่แม็ทหันไปอีกทางและเดินไปได้แค่เพียงสี่ห้าก้าว ก่อนจะชะงักฝีเท้าลง

“เฮ้ยยย!” เสียงของวายุที่ร้องขึ้นเบาๆ ทำให้พวกเราหันไปมองที่เขาเป็นตาเดียวกัน

“อะไรของมึง ไอ้ยุ” ป๊อปถาม

“มึงไม่ต้องมามองกูกัน มึงดูนู่น คนที่เดินมานั่นน่ะ คนที่พี่แม็ทกำลังจะเดินไปหานั่นน่ะเว้ย” วายุกระซิบพร้อมกับชี้ไปทางพี่แม็ทที่เริ่มออกเดินไปข้างหน้าอีกครั้ง

“ไอ้แม็กซ์เหรอวะ!!” ป๊อปอุทาน

“แม่งมาทำเหี้ยอะไรที่นี่วะ!!” เจย์ลุกพรวดขึ้นทันที

“เดี๋ยว ไอ้หมี! มึงใจเย็นก่อน!” วายุรีบดึงแขนเสื้อของเจย์เอาไว้ “พ่อไอ้แม็กซ์ก็มานะเว้ย เค้าเป็นเพื่อนพ่อมึงไม่ใช่รึไง มึงจะโวยวายเหี้ยไร ใจเย็นๆก่อนสิเว้ย”

เจย์นั่งลงอย่างขัดใจ “ห่าแม่งงง!!”

พี่แม็ทเดินตรงมาที่โต๊ะของพวกเราพร้อมกล่องของขวัญกล่องใหญ่ในมือ แต่เขาเดินเลยเอากล่องของขวัญไปวางไว้ที่โต๊ะด้านหลังก่อนจะเดินมาหาพวกเราอีกครั้ง

“เค้าเอาของขวัญมาให้กูด้วยว่ะ”

“เค้าอะใคร พ่อมัน หรือไอ้ตัวลูก” เจย์ถาม

“ตัวพ่อสิวะ อย่างไอ้เหี้ยแม็กซ์เรอะมันจะซื้ออะไรมาให้กู หน้าแม่งหงิกยังกะร่องดาก สงสัยโดนพ่อบังคับให้มาด้วยแหงๆอะว่ะ” พี่แม็ทนั่งลงบนเก้าอี้ที่ว่างอยู่ข้างๆเคน

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ!!” ป๊อปหัวเราะชอบใจ

“และทำไมพ่อต้องเชิญแม่งมาด้วยวะ กูไม่เข้าใจเลย”

“กูว่าเปล่าหรอก ฟังจากที่พ่อพูดกับพ่อไอ้แม็กซ์น่ะนะ ดูเหมือนพ่อเองก็จะคิดไม่ถึงเหมือนกันว่ามันจะมาว่ะ สงสัยแม่งคงไปได้ยินเรื่องงานเลี้ยงนี้มาจากไหน และไม่อยากจะน้อยหน้าพ่อเราล่ะมั๊ง ก็เลยโผล่มาพร้อมของขวัญให้กูกล่องเบ้อเริ่มแบบนั้นน่ะ ก็เหมือนๆเดิมแหละวะ อารมณ์ไม่ยอมแพ้บ้านเราเหมือนเดิมนั่นแหละ” พี่แม็ทถอนหายใจ

“เฮ้ยย ไอ้แม็ท!!” เพื่อนพี่แม็ทที่นั่งอยู่อีกโต๊ะหนึ่งตะโกนและกวักมือเรียก

“เออ กูไปหาพวกมันก่อนเว้ย มึงก็ใจเย็นๆละกัน ไอ้เจย์ กูว่าอีกแป๊บเดียวแม่งก็คงจะกลับแล้วล่ะว่ะ” พี่แม็ทพูดก่อนจะตบบ่าเคนเบาๆแล้วเดินออกจากโต๊ะไป

“เปลี่ยนเรื่องคุยเหอะว่ะ ไอ้เจย์ อย่าไปสนใจแม่งซะก็สิ้นเรื่อง เรามาคุยเรื่องไปทะเลกันดีกว่าว่ะ ตกลงจะเอาไงดี ไหนๆแม่ไอ้นนท์ก็อนุญาตแล้วนะเว้ย” ตี๋เล็กพูดขึ้น

“เออ นั่นดิ ตกลงว่าพ่อหรือแม่ใครจะไปกับพวกเรามั่งวะเนี่ย บ้านมึง หรือบ้านไอ้ยุ” ป๊อปถาม

“กูก็ยังไม่แน่ใจเลย พ่อกูเค้าอาจจะไปส่งได้เว้ย แต่อยู่ด้วยตลอดอะ คงไม่ได้” เจย์ตอบ

“ส่วนของกูก็ยังไม่เคลียร์เลยว่าคู่ป๊ากับพ่อเล็ก หรือคู่อาไคล์กับอาพีกันแน่ที่จะไป” วายุยักไหล่

“แต่ก็หมายความว่ายังไงก็มีคนไปจากบ้านมึงแน่ๆใช่มั๊ยละ” ผมถาม

“ช่ายแล้วว”

“กูอยากให้ไปให้หมดทั้งสี่คนเลยว่ะ สนุกดี แถมมีคนทำอาหารเก่งๆอร่อยๆให้แดกอีกต่างหาก” ป๊อปพูดอย่างร่าเริง

“เออ และตกลงพี่แม็ทไปป่าววะ” เคนถามขึ้นบ้าง

“ก็คงไปแหละว่ะ”

“แล้วเพื่อนๆพี่เค้าล่ะ”

“กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ ไอ้นนท์ แต่คงไม่ได้ไปมั๊ง ไม่เห็นมันพูดอะไรเลย และถ้ามีคนไป ก็คงมีแค่พวกพี่บอลไม่กี่คนอะว่ะ”

“เฮ้ยย พวกมึง” วายุส่งเสียงและสายตาเป็นเชิงปราม เมื่อมีคนสองคนกำลังเดินตรงเข้ามาหาพวกเรา

“คุยอะไรกันอยู่ หนุ่มๆ ท่าทางสนุกเชียวนะ” ผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่งพูดพร้อมกับยิ้มให้พวกเรา “เป็นไง เจย์ สบายดีมั๊ย”

เจย์ยกมือไหว้เขาคนนั้น “หวัดดีครับ ลุงชาญ...... พวกมึง นี่ลุงชาญ เพื่อนพ่อกู แล้วก็พ่อไอ้แม็กซ์ด้วย”

“สวัสดีครับ” พวกเราทุกคนยกมือไหว้เขาพร้อมๆกัน แต่ถึงเจย์จะไม่บอก พวกเราก็พออยู่แล้วล่ะนะว่าเขาเป็นพ่อของแม็กซ์ เพราะแม็กซ์เองก็กำลังยืนทำหน้าเซ็งอยู่ข้างๆพ่อของเขาด้วย

“ลุงฝากแม็กซ์นั่งด้วยอีกสักคนนะ ฝากดูแลมันหน่อยล่ะ” ลุงชาญตบบ่าลูกชายของตัวเองเบาๆก่อนจะเดินออกจากโต๊ะไปนั่งกับพวกพ่อและแม่ของเจย์

บรรยากาศของพวกเรากร่อยลงทันที

“เฮอะ อยู่กันพร้อมหน้าเลยนะ” แม็กซ์พูดด้วยน้ำเสียงและสายตาเหยียดๆก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ว่างอยู่ “แล้วไอ้โจไปไหนซะล่ะ เห็นพักหลังๆมันก็สนิทกับพวกมึงดีเหลือเกินนี่”

พวกเราต่างก็เงียบและไม่มีใครพูดอะไรตอบกลับเขาไปสักคน แม้แต่เจย์เองก็ยังเงียบ และยกแก้วโค้กของตัวเองขึ้นดื่มอย่างอดทน

“กูก็ไม่อยากมานักหรอกนะ ที่นี่น่ะ แต่แม่งจำเป็นว่ะ” แม็กซ์ยังคงพูดต่อ “เฮ้ยยย แล้วไหนล่ะวะ จานข้าว แก้วน้ำ ไม่เห็นเอามาให้แขกเลย เฮ้ย ไอ้เจย์”

“มึงอยากแดกเหี้ยอะไรก็จัดการหาเอาเอง” เจย์พูดอย่างเหลืออดพร้อมกับลุกขึ้นยืน “หญ้าเต็มสนาม มึงก็ไปแดกเอาเองสิวะ แต่อย่าขี้รดสนามหญ้าบ้านกูแล้วกัน อย่าเอาสันดานที่เคยใช้ที่บ้านมึงมาใช้ที่นี่!”

แม็กซ์หันมาจ้องหน้าเจย์อย่างเกรี้ยวกราด ท่าทางเขาเหมือนจะอยากสวนอะไรกลับมา แต่ก็อดทนเก็บเอาไว้ จนกระทั่งเขายิ้มน้อยๆออกมาในที่สุด “......หึ ปากจัดสมกับเป็นกะเทยเลยนะมึง!”

“มึงว่าไงนะ!”

“เดี๋ยว ไอ้เจย์!” วายุรีบรั้งแขนของเจย์เอาไว้ “เกรงใจพ่อแม่มึงหน่อยเว้ย ใจเย็นๆ! คิดถึงหน้าพ่อมึงเอาไว้!”

“ใช่ๆ นี่งานวันเกิดพี่ชายมึงนะเว้ย ใจเย็นๆไว้ก่อนเหอะ ไอ้หมี” เคนช่วยปราม

“กูว่าเราเข้าบ้านไปคุยกันต่อข้างในเถอะ ไอ้เจย์” คริสเสนอ

“ใช่ๆๆ ไปคุยเรื่องไปเที่ยวกันต่อในบ้านเหอะว่ะ ปล่อยให้หมาแม่งเห่าอยู่ข้างนอกนี่ไปเหอะ กูอยากรู้เหมือนกันว่าถ้าไม่มีคนมาคอยฟังแล้วแม่งจะยังเห่าออกอยู่รึเปล่า” ป๊อปลุกขึ้นยืนด้วยอีกคน “เสียบรรยากาศชิบหายยย แม่งงงง”

“เฮอะะ กูก็ไม่ได้อยากมานั่งอยู่ตรงนี้นักหรอกเว้ย” แม็กซ์ลุกขึ้นยืน แล้วจากนั้นก็หันมามองหน้าผม “ฝากมึงบอกไอ้โจด้วย ไอ้ตุ๊ด ว่าถ้าแน่จริงก็มาเจอพวกกูให้ได้อย่างที่ปากพูด อย่าเอาแต่หนีหน้าอยู่แบบนี้”

“มึงว่าใคร ไอ้แม็กซ์!” นัทตะคอก

“ทำปกป้องกันเข้าไป กูจะอ้วก!” แม็กซ์ทำหน้าคลื่นไส้ ก่อนจะเดินจากไปสู่โต๊ะที่พ่อของเขากำลังนั่งอยู่

“เฮ้ยยย” เสียงของพี่แม็ทดังขึ้น “เกิดอะไรขึ้นวะ พวกมึงฟาดปากกันอีกแล้วเหรอเนี่ย”

“นอกจากฟาดปากแล้วยังเกือบจะฟาดหมัดอีกด้วยซ้ำ พี่แม็ทเอ๊ยยย.....” ป๊อปเปรยขึ้นเบาๆ

“กูทนแม่งไม่ได้จริงๆว่ะ ไอ้แม็ท!” เจย์ฟึดฟัด “นี่ถ้าไม่ใช่วันเกิดมึงนะ กูเล่นแม่งไปแล้ว!”

“กูต้องขอบใจมึงมั๊ยวะเนี่ย ที่เห็นแก่วันเกิดกูเนี่ย ไอ้เจย์” พี่แม็ทส่ายหน้า “เกรงใจพ่อหน่อยเหอะว่ะ อย่าให้พ่อต้องเสียหน้าเลย กูว่าแม่งก็จงใจยั่วพวกมึงให้มึงหมดความอดทนและจะได้ทำเสียเรื่อง แล้วพลอยทำให้พ่อเราต้องอายต่อหน้าแขกคนอื่นๆนั่นแหละว่ะ มึงหัดใช้หัวคิดหน่อย ไอ้เจย์”

“เฮอะะะ....!!”

“พวกมึงไปนั่งในบ้านกันก่อนก็ได้ไป ไอ้เจย์ พาเพื่อนเข้าไปข้างใน และเดี๋ยวพอพวกมันกลับไปล้วกูจะเข้าไปตาม โอเค๊” พี่แม็ทแนะนำ

“เออ” เจย์รับคำอย่างไม่ค่อยพอใจ ก่อนจะพาพวกเราเดินเลี่ยงหลบสายตาผู้ใหญ่เข้าไปในบ้านทางประตูด้านข้าง แต่แทนที่พวกเราจะนั่งคุยนั่งเล่นกันอยู่ข้างล่าง เขากลับพาพวกเราเดินขึ้นไปบนห้องของเขาพร้อมกับน้ำและขนมที่หยิบมาจากในครัวอีกจำนวนหนึ่ง

“แม่งงง เสียอารมณ์ชิบหาย” เจย์พูดอย่างหงุดหงิดพร้อมกับเหวี่ยงตัวนั่งลงบนเก้าอี้

“เอาน่าๆ เอาใส่ใจเลย ไอ้เจย์ เดี๋ยวแม่งก็กลับไปแล้วน่ะ” เคนปลอบ

“มาคุยเรื่องไปทะเลกันต่อเหอะว่ะ เปลี่ยนบรรยากาศเว้ย” ป๊อปพูด

พวกเรานั่งล้อมวงคุยกันเรื่องที่จะไปทะเลกันต่ออีกพักใหญ่ๆ ผมเองก็มีเรื่องที่อยากจะบอกพวกเขาทุกคนอยู่แล้วเหมือนกัน แต่ก็ยังไม่รู้สึกว่าถึงช่วงเวลาเหมาะสมที่จะพูดสักที ดังนั้นผมจึงได้แต่รอต่อไปเรื่อยๆ จนบทสนทนาเริ่มเปลี่ยนจากเรื่องทะเลเป็นเรื่องสอบ เรื่องกีฬาสีในเทอมหน้า และเรื่องอื่นๆอีกมากมายไปแล้ว

“เฮ้ยย ทำอะไรกันอยู่วะ” พี่แม็ทเปิดประตูห้องของเจย์ออกพร้อมกับเดินเข้ามาข้างใน “ทำไมมานั่งกันอยู่ในนี้อะ ทำไมไม่ไปนั่งข้างล่าง”

“เออ ไม่เป็นไร มึงไปสนุกกะเพื่อนๆมึงเหอะ พวกกูอยู่นี่แหละ” เจย์ตอบ “ว่าแต่ไอ้เหี้ยแม็กซ์กลับไปยัง”

“กลับไปแล้ว กูเลยเดินมาเพื่อจะตามพวกมึงนี่แหละ” พี่แม็ทพูดพร้อมกับปิดประตูห้องลง “มึงจะพาเพื่อนลงไปข้างล่างมั๊ย”

“ไม่อะว่ะ กูว่าพวกพ่อก็คงเริ่มเมาแล้วด้วยว่ะ อยู่บนนี้แหละ ดีแล้ว”

“แน่ใจนะ” พี่แม็ทนั่งยองๆลงข้างๆเคน จากนั้นก็วางมือลงบนหัวของเขาพร้อมกับโยกเบาๆก่อนจะพูดขึ้นด้วยสีหน้าทะเล้น “เฮ้ยนี่ กินเหล้ามั๊ย พวกมึง เดี๋ยวกูแอบเอาขึ้นมาให้”

“ไม่ต้องๆๆเลย เดี๋ยวแม่รู้ก็โดนด่าตายห่า” เจย์รีบปราบ

“งั้นน้ำผลไม้ล่ะ”

“น้ำผลไม้อะไรอะ พี่แม็ท” ป๊อปถามพร้อมรอยยิ้มกว้าง “และทำไมพี่แม่งต้องทำหน้ากรุ่มกริ่มด้วยวะครับ”

“โถ่ อะไรวะะะ ก็น้ำผลไม้ไงงง เอาน่าาาา นานๆที แม่ไม่ว่าหรอก เดี๋ยวกูให้คนเอาขึ้นมาให้ โอเค๊” พี่แม็ทยักคิ้วให้พวกเรา ก่อนจะยื่นมือหยิบเลย์ในถุงที่วางอยู่กลางวงเข้าปากแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนพื้น

“อ้าว มึงไม่ลงไปหาเพื่อนมึงรึไง” เจย์ถาม

“เอาน่ะ เดี๋ยวกูค่อยลงไป ขอนั่งกับน้องๆที่รักของกูแป๊บนึงไม่ได้รึไงวะ” พี่แม็ทพูดก่อนจะถอนหายใจเบาๆ “เออ และกูก็มีเรื่องอยากจะปรึกษามึงด้วยว่ะ เจย์ กูไม่อยากถามพวกเพื่อนกูว่ะ กลัวแม่งจะหัวเราะเอาอะดิ”

“เออ ตกลงมึงมีเรื่องอะไรวะ”

“ก็เมื่อวานอะ ตอนกูไปสยาม แม่งมีคนมาติดต่อกูให้ไปถ่ายแบบด้วยว่ะ”

“เฮ้ยยยย จริงเหรอพี่แม็ท เอาเลยๆๆพี่ เจ๋งออกกก” ป๊อปร้องออกมาด้วยความดีใจราวกับเป็นเรื่องของตัวเอง

“แล้วมึงคิดว่าไงอะ ไอ้แม็ท”

“ไม่รู้ว่ะ กูเฉยๆอะ มึงคิดว่าไงอะ”

“เอ้า ก็เรื่องของมึงดิว่ะ มึงถามแม่มึงยังล่ะ”

“โหหห ถามได้ที่ไหนล่ะ สาสสส มึงก็พูดเป็นตลกไปได้ คุยกะแม่ก่อนก็ยาววววน่ะสิวะ ถ้าให้ก็ยาว แต่ถ้าไม่ให้กูก็โดนด่าก่อนอีก กูเลยจะปรึกษามึงเนี่ย”

“ทำไมอะ พี่แม็ท แปลว่าพี่ไม่อยากเหรอ” วายุถาม

“เอาเลยพี่ เอาเลยๆ น้องป๊อปอยากมีพี่เป็นดาราาาาาา”

“ครวย ไอ้ป๊อป นี่พี่กู ไม่ใช่พี่มึงนะ ไอ้ห่าาาา” เจย์หันไปพูดกับป๊อป

“อ้าว ก็มึงไม่สนับสนุนพี่มึงอะ ไอ้หมีควาย สาสสส กูก็สนับสนุนแทนสิวะ และพี่มึงก็เหมือนพี่กูด้วยนั่นแหละ จริงมะ พี่แม็ท”

“เออๆๆ เหมือนก็ได้วะ ไอ้ป๊อป” พี่แม็ทหัวเราะ ก่อนจะเหยียดแขนออกไปกอดคอเคนที่นั่งเงียบมาตลอด และในขณะที่เจย์ ป๊อป วายุ และคนอื่นกำลังหันไปคุยไปด่ากันอยู่นั้น ผมก็เห็นพี่แม็ทหันไปถามอะไรบางอย่างกับเคนเบาๆ แต่เคนก็แค่ส่ายหน้าตอบกลับพร้อมกับคำพูดสั้นๆแค่ไม่กี่คำเท่านั้น

“สรุป กูถามมึงจริงๆ ไอ้แม็ท มึงอยากรึเปล่า” เจย์หันกลับมาหาพี่ชายของเขา

“กูก็ไม่รู้ว่ะ เฉยๆนะ คือทำแบบสนุกๆขำๆก็คงได้อะ แบบ แอบแม่ทำ ไรงี้อะ จะดีป่าววะ”

“กูว่ามึงไปคิดดูดีๆก่อนเหอะว่ะ ลองถามๆเพื่อนมึงมั่งก็ได้ อย่างพี่บอลมันก็คงไม่หัวเราะมึงหรอกมั๊งง”

“เออ ก็จริงของมึงเว้ย...... เอาละๆ กูลงไปข้างล่างและดีกว่าว่ะ เอาไว้เพื่อนกูกลับหมดแล้วกูจะขึ้นมาหาอีกทีก็แล้วกัน” พี่แม็ทพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน

“อ้าว และพวกพี่บอลไม่นอนกับมึงแล้วเหรอวะ”

“ไม่อะ ไม่มีคนนอนแล้ว มันจะไปนอนที่บ้านไอ้ไม้กันอะ แล้วพรุ่งนี้มันจะไปเที่ยวกันต่อ แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน” พี่แม็ทยักไหล่ ก่อนจะพูดภาษาสเปนกับเจย์เร็วๆสองสามประโยค ทั้งสองคนโต้ตอบกันด้วยภาษาที่พวกเราฟังไม่ออกกันสั้นๆ ก่อนที่พี่แม็ทจะเปิดประตูห้องแล้วเดินจากไป

“มึงคุยอะไรกับพี่มึงวะ ไอ้เจย์”

“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก ไอ้ป๊อป มึงจะสงสัยอะไรมากมาย มันก็แค่พูดเรื่องไอ้แม็กซ์นิดหน่อยอะว่ะ”

“ไอ้คริสมันฟังออกแล้วนะเว้ยมึง อย่าลืมล่ะ” วายุเตือน

“เอออ กูไม่ได้โกหกนะเว้ยย ไม่เชื่อก็ถามไอ้คริสดิ จริงป่าววะ กูพูดกันแค่เรื่องไอ้แม็กซ์จริงๆใช่ป่าว” เจย์หันไปหาคริส

“อืออ ก็ประมาณนั้นแหละ”

“เห็นมะ พวกมึง สาสสสส”

หลังจากนั้นไม่นาน พี่แม็ทก็กลับขึ้นมาบนห้องอีกครั้งพร้อมกับขวดบาคาร์ดี้รสต่างๆในถุงหลายขวด พวกเราหลายคนร้องเฮกันขึ้นทันที โดยเฉพาะป๊อปที่ดูจะร่าเริงกว่าใครเพื่อน พี่แม็ทบอกว่าเพื่อนๆของเขาต่างก็กลับไปกันหมดแล้ว เหลือแค่เพียงพวกพ่อกับแม่ที่ยังคงนั่งกินเหล้าและร้องเพลงกันอยู่ ซึ่งเมื่อผมมองดูนาฬิกาข้อมือก็เห็นว่าเป็นเวลาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว

“ง่วงยังเนี่ย นนท์” นัทหันมาถามผม “ยังไม่ได้กินยาหลังอาหารเย็นเลยใช่ปะ”

“อืออ ใช่ ก็ถ้ากินแล้วมันจะง่วงอะ ก็เลยยังไม่อยากกิน แถมนี่เราก็กินขนมกันอยู่เรื่อยๆด้วย แต่ก่อนนอนก็อย่าลืมเตือนด้วยแล้วกัน”

“โอเคๆ แต่ไวน์เนี่ย ห้ามกินนะเว้ย เดี๋ยวจะปวดหัวเอาอีก”

“โหห ไรวะ สาดดดด” ผมโวยนิดๆ

“ไม่ต้องมาทำปากดีเลย” นัทเคาะหัวผมเบาๆ

“เออๆ ก็ได้วะ แม่งงงง” ผมยิ้มน้อยๆ

“ว่าแต่นี่เดี๋ยวทุกคนจะนอนที่นี่กันหมดเลยเหรอเนี่ย” พี่แม็ทถามขึ้น

“เอ้า ก็เออดิ ไอ้เหี้ย ดึกป่านนี้แล้ว จะให้พวกมันไปนอนไหนกันเล่า”

“ไม่ใช่ๆ กูหมายถึงว่ามึงจะให้เพื่อนมึงนอนที่ห้องมึงห้องเดียวเลยเหรอ ห้องอื่นก็ยังมีอีกตั้งเยอะนะเว้ย จะมานอนพื้นเบียดกันไปทำไม”

“ไม่รู้ว่ะ ก็แล้วแต่พวกมันนั่นแหละ กูยังไงก็ได้อยู่แล้ว” เจย์ยักไหล่

“นอนด้วยกันหมดนี่แหละ สนุกดี” ป๊อปเสนอ “จะได้นอนคุยกัน สาสสส ยังไม่หมดเรื่องคุยเลยนะเว้ย”

“โหห ยังไม่หมดอีกเหรอวะ ไอ้ป๊อป กูเห็นมึงพูดแทบไม่หยุดมาตั้งแต่บ่ายแล้วนะเว้ย” วายุหัวเราะเบาๆ

“ยังเว้ยยยย เอาจริงๆนี่กูก็ยังมีเรื่องที่สงสัยอยู่ตั้งหลายอย่างนะ ทั้งเรื่องไปเที่ยว เรื่องไอ้แม็กซ์เมื่อปะกี๊ เรื่องไอ้นัทที่ไปนอนกับนนท์ที่บ้าน เรื่องไอ้โจ......” เขานับนิ้ว “แล้วก็เรื่องที่ว่าทำไมแม่ไอ้นนท์ถึงไม่อยากให้มันไปทะเลขนาดนั้นด้วยอะ ทีให้ไปนอนบ้านไอ้ยุหรือมานอนที่นี่ยังไม่เห็นจะว่าอะไรเลย จริงปะวะ พวกมึงไม่สงสัยอะไรแบบที่กูสงสัยกันมั่งเลยเหรอวะ”

“ใครเค้าจะขี้เสือกสาระแนลั้ลลาเหมือนมึงล่ะวะ ไอ้ป๊อป” ตี๋เล็กส่ายหน้า

“เออ กูว่ามึงจะสงสัยมากไปละ ไอ้สัสตูดดด” เจย์ส่ายหน้า “แม่ไอ้นนท์เค้าก็คงเป็นห่วงลูกเค้านั่นแหละวะ แม่งงง นี่ก็ยังเพิ่งจะเกิดเรื่องได้ไม่นานนี่หว่า.....”

“แต่ก่อนจะเกิดเรื่อง ก่อนไอ้นนท์จะเข้าโรงบาล แม่เค้าก็ไม่อยากให้ไปอยู่แล้วด้วยนี่หว่า กูก็เลยสงสัยอะดิ”

“ก็เค้ารักลูกเค้านี่มึง เค้าก็เป็นห่วงอะดิวะ” นัทตอบ “ใครจะเหมือนมึงล่ะ พ่อแม่ปล่อยเพราะเค้าเบื่อที่จะสนใจมึงกันทั้งบ้านแล้ว”

“โหหห สาสสสส ปากงี้ต่อยกะกูเลยปะว่ะะะะ ไอ้เหี้ยถั่วววว” ป๊อปโวย

“จริงๆมันก็มีเหตุผลเว้ย ที่ทำให้แม่กูเค้าเป็นห่วงกูมากๆอะ” ผมพูดขึ้น ทำให้ทุกคนเงียบลงและหันมาหาผมอย่างพร้อมเพรียงกันทันที “ยิ่งไปทะเลด้วย แม่กูเค้าก็ยิ่งห่วงกูหนักอะ”

“ทำไมวะ มึงว่ายน้ำไม่เป็นรึไง ไอ้นนท์” ป๊อปหัวเราะชอบใจ แต่เมื่อเขาเห็นว่าผมไม่ได้หัวเราะไปกับเขาด้วย เขาก็เงียบลงทันที

“เออ ใช่ แต่มันไม่ใช่แค่นั้น........” ผมพูดต่อด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด นี่จะเป็นครั้งแรกที่ผมจะพูดเรื่องนี้ออกไปให้ใครหลายคนมากขนาดนี้ฟัง และจะเป็นครั้งแรกที่ผมได้เปิดเผยความจริงทุกอย่าง ทุกรายละเอียด เกี่ยวกับเรื่องราวในอดีตของผม ที่ผมเก็บมันเอาไว้ในส่วนลึกของความทรงจำให้คนอื่นได้ฟังด้วยเช่นเดียวกัน “เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อตอนกูเด็กๆแล้ว...........”

[ExecutioneR]

ประกาศข่าวดีจ้า!!

สำหรับข่าวดี ก็คือว่า ตอนนี้ แล้วก็ช่วงนี้ที่หายๆไป ต้นมีเหตุผลว่า นอกจากงานที่มีเยอะชิบหายแล้ว ยังมีโปรเจกต์ที่จะทำหนังสือเรื่องสั้นขึ้นมาอีกโปรเจกต์นึงด้วย ซึ่งตอนนี้เล่มแรก ใกล้จะเสร็จมากแล้ว (แน่นอนว่าแต่งใหม่หมดจด ไม่ใช่รวมเรื่องสั้นเหมือนเล่มแรก) ก็คิดว่าจะพยายามทำให้เสร็จพร้อมภายใน 1 เดือนนี้ ทำให้ต้องเจียดเวลาแบ่งไปทำตรงจุดนั้นด้วย แล้วก็ช่วงนี้ ต้นกำลังตื่นเต้นมากๆที่มันใกล้จะเป็นรูปเป็นร่างมากๆแล้ว เลยทำให้แอบเอาใจเอาเวลาไปทุ่มเทให้ตัวละครตัวใหม่เหล่านั้นเยอะไปนิสสสสสสนึงงงง 55555

นี่แหละครับ ข่าวดีของต้น สรุปง่ายๆก็คือ ต้นกำลังจะได้เงิน แต่คนอ่านกำลังจะเสียเงิน 55555 แต่ในข่าวร้ายของคนอ่าน ก็ยังมีข่าวดีที่ว่า มันจะราคาไม่แพงครับ แบ๊วๆ น่ารัก เหมือนคนเขียน ครุคริ ถ้าใครสนใจ ก็แสดงตัวได้นะ แต่ยังไม่ถึงกับสั่งจองนะครับ ให้มันพร้อมแล้วจะบอกอีกทีเน้อออ ต้องไปคุยกันในบอร์ดซื้อขาย จะได้ไม่ผิดกฎบอร์ด

ปล. ฝากบอกต่อด้วยนะครับ นี่ไม่ได้โฆษณานะ แต่มีสิ่งดีๆก็อยากบอกต่อ ใช้เวลาในเน็ตแค่เพียง 2-3 ชั่วโมง มีไฮไฟว์ เฟซบุ๊ค มีอีเมล แค่เนี๊ย (ไอ้ต้น) ก็ได้เงินแล้ว (ฮาาา)

[Es]

อ๊าก! ไม่ชอบแม็กเล้ย!

เรื่องรวมเล่มสนครับ แต่ต้องใช้เวลาเก็บตังค์ ๕๕๕
ช่วงนี้ช็อตมากมาย

แต่ก็เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ก่อนแล้วกันครับ
สู้ต่อไป ทาเคชิ!!

[~•SAkurAIro•~]

แล้วโจก้เงียบหาย TT
แต่รุ้สึกจะมีึึคุ่ใหม่มาให้เชียร์แล้วสิ 5555+
พี่แม็ทXเคน > < เชียร์คุ่นี้แล้ววววววววววววววววว

ตอนนี้เหมือนพี่ต้นจะพิมพ์ผิด

"เจย์เล่าให้พวกเราฟังว่าเมื่อคืนวันก่อน ตี๋เล็กเพิ่งจะทะเลาะกับปูแฟนของเขาเรื่องที่เขามานอนบ้านของเจย์โดยไม่ได้ บอกเธอก่อน และการทะเลาะกันวันนั้นก็กลายเป็นลุกลามใหญ่โต จนกระทั่งเมื่อวานตอนสายๆเขาเพิ่งถูกบอกเลิกไปอีกครั้ง และนั่นก็คือเหตุผลที่วันนี้เขาดูซึมๆและฝืนๆแบบนี้มาตั้งแต่เช้า ถึงแม้ว่าเขาจะดูดีขึ้นบ้างในบางช่วง แต่มันก็เป็นแค่บางครั้งเท่านั้นจริงๆ"

ตรงนั้นน่าจะเปลี่ยนจากตี์เล็กเป็นเคนรึเปล่าครับ

เหมือนเจออีกที่นึงแต่จำไม่ได้ว่าอยุ่ตรงไหน - -"

ส่วนเรื่องหนังสือแอบสนอยุ่ > < แต่ต้องดุงบตอนนั้นด้วยว่ามีเป่า ช่วงนี้เงินค่อนข้่างช๊อต TT

[ExecutioneR]

^
^

แว๊กกกกกก!! อาย!! พิมพ์ผิด (บ่อย)!!

5555555

แก้แล้วครับ แต่ลืมเซฟ เอาของเก่ามาโพส เวรจริงๆ 55555
ส่วนผิดอีกที่ ช่างมันเนอะ เอิ๊กกกก

ปล. เรื่องหนังสือ ไม่แพงจริงๆครับ เพราะเป็นเรื่องสั้น แบ๊วๆ กริบๆกรุบๆ อะไรแบบนี้~* (ฮา)

[KaorPaor]

หนังสือแต่งใหม่หมด ตัวละครตัวเดิมเปล่าค่ะ หรือใหม่เหมือนกันค่ะ

[peppier]

สนใจค้าบบบ '
อยากรู้เรื่องนนท์ง่ะ

อีกอย่าง ๆ อยากได้เฟสคุณต้นด้วยอ้ะ  pm ส่งหน่อยได้มั้ยครับบ ?   

[ExecutioneR]

หนังสือแต่งใหม่หมด ตัวละครตัวเดิมเปล่าค่ะ หรือใหม่เหมือนกันค่ะ

ใหม่หมดเลยครับ ไม่เกี่ยวอะไรกับเด็กๆพวกนี้เลย แตใบ้ว่าเรื่องนั้นก็เด็กใสๆไม่ต่าง 55555

สนใจค้าบบบ '
อยากรู้เรื่องนนท์ง่ะ

ตอนหน้านะคร้าบบ อิอิ

[จันทร์ผา]

หยอดกระปุกรอ

[anajulia]

แบ๊วๆ น่ารักๆ เหมือนคนเขียน

O_o

กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รอชมค่ะ

[kasarus]

รู้สึกว่าพักนี้คุณต้นจะแบ๊วขึ้นนะ มีอะไรรึเปล่าเอ่ย

[tantalize]

น้องโจหายไหน ไม่ไหวเเล้วอ่านไปไม่เจอโจ ก็เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง 

เศร้ามากมาย    เเต่ที่เเน่ๆเมื่อหร่ายจะมีใครขับรถมาชนไอเเม๊กซ์ซะที เอาให้สมองเสื่อมเเล้วกลายเป็นเกย์มาจีบน้องนนท์อีกคน 

[ExecutioneR]

รู้สึกว่าพักนี้คุณต้นจะแบ๊วขึ้นนะ มีอะไรรึเปล่าเอ่ย

สติเริ่มไม่ดีครับ โสดมาจะครบปีแล้ว 55555

[dragonnine]

อ้าวคุณต้น โสดเหรอคับ ม่ายน่าเชื่อเลย

ยังไงขอ Reqeust เรื่องสั้นด้วยคนนะครับสนใจฝีมือการแต่งของคุณต้น อิอิอิ

รักษาสุขภาพครับ พักผ่อนเยอะๆ จะได้มีแรงและกำลังใจมาเขียนเรื่องดีๆ ให้เราได้อ่านกัน

[shoky_9]

จะรู้กันแล้วอดีตของนนท์

[morrian]

 

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

นอนห้องเดียวกันมันเบียดเนอะ
เอาน้องเคนไปนอนกะพี่แม็ทจะดีมั้ย
อิอิ 

ห่าแม็กซ์น่ารำคาญได้ตลอดเวลาจริงๆ

[mole eye man]

โสดมาจะครบปี  แล้วก่อนหน้านี้แว็บ ๆ เห็นอะไรน้องหมอ ๆ     

เรื่องสั้นประมาณอีกเดือนนึงเหรอฮะ...  แย่จังแฮะ  -3-a

[Rawint_PK]

เป็นกำลังใจให้คุณต้นนะครับ
ทั้งเรื่องสั้น
และก็นิยายเรื่องนี้น้าาา

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

น่ะ หายไปพักใหญ่
แอบไปซุ่มทำหนังสือนี่เอง

คราวที่แล้วก็ซื้อไปทีละ คราวนี้ต้องเล่นตัวหน่อยดีกว่า
หึหึ

ขอบคุณและจะติดตามครับ

[maple4120]

นนท์จะเล่าแล้วๆ
อยากอ่านต่อจังเลย
ตอนต่อไปมาเร็วๆนะคะ
ปล. โจไม่มีบทเลยอ่ะ 

[iota]

อยากบอกต้นว่า "นี่แหละคือสิ่งที่รอคอย"
แบ่งเงินเตรียมรอไว้ล่ะ