หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[mole eye man]

เป็นไรมากมั้ยอ่ะพี่ต้น   

รักษาสุขภาพด้วยเน่อ     

ขอให้หายไว ๆ นะฮะ  ^^\

[gumrai]

รักษาสุขภาพด้วย พักผ่อนเยอะๆๆ สู้

[lomekung]

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยรักษาสุขภาพด้วยครับบบบ

[จันทร์ผา]

หาป่วยไวๆน๊าคุณต่นต้น

[seasons]

รักษาตัวด้วยนะคับคุงต้น

กินยา พักผ่อนให้เพียงพอ

ขอให้หายไวๆคับ 

[andy_kwan]

พักผ่อนมากๆนะจ๊ะ
ถ้ายังไม่ดีขึ้นก็หาเข็มฉีดยาอันโตของน้องโจมาใช้
รับรองได้ผล อิอิ

[myxt]

  ส่งกำลังใจเยี่ยมคนป่วยค่ะ
คุณต้นพักผ่อนเยอะๆนะคะ
ขอให้หายป่วยเร็วๆค่ะ 

[patz]

หายไวๆนะคร้าบบบ 

[three]

ขอให้หายป่วยไวๆสุขภาพแข็งแรงนะครับ

[orangedew]

ฉีดยายัง ...

ฉีดให้มั้ย ...

[ExecutioneR]

ยังไม่หายเลยครับ เหมือนจะทรงตัว ไม่ดีขึ้นไม่แย่ลง
แต่วันนี้อ้วกไปสามรอบ หมดแรงเลย
 

ฉีดยายัง ...

ฉีดให้มั้ย ...

ไม่เป็นไรจ้ะ พอดีชอบเป็นคนฉีดมากกว่า
วันนี้เพิ่งฉีดให้ไอ้ทึ่มไป 5555

(เอ๊ะ ตกลงกรูป่วยแน่ป่าววะเนี่ยย -"-)

ถ้าหัวไม่เบลอมาก คืนนี้จะมาต่อให้นะครับ
ขอบคุณมากๆๆๆสำหรับกำลังใจ

 

ปล. เข็มไอ้โจอันไม่เท่าครึ่งของเข็มไอ้ต้นหรอกครับ 5555

[mole eye man]

"วันนี้เพิ่งฉีดให้ไอ้ทึ่มไป 5555"  โห..  เห็นบรรทัดนี้สงสารไม่ค่อยลง...     

ยังไงก็รีบ ๆ หายแล้วกันฮะพี่ต้น  อย่าหักโหมด้วยล่ะ...    รึไม่ว่าง ๆ ก็ให้คนอื่นฉีดยาให้ดู   

หายไว ๆ นะฮะ  ^^\

[ExecutioneR]

A 34


เมื่อถึงตอนเช้า ผมก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกว่าบรรยากาศและความคุ้นเคยจากรอบข้างมันเปลี่ยนไปจากที่ผมเคยชิน ผมหันไปมองรอบๆห้องอีกครั้งแล้วถึงค่อยๆนึกขึ้นมาได้ว่าตอนนี้ผมไม่ได้กำลังนอนอยู่ที่ห้องของตัวเอง แต่เป็นห้องนอนอีกห้องที่โจใช้นอนเมื่อคืนนี้ และเมื่อคิดได้อย่างนั้นแล้วผมก็ล้มตัวกลับลงไปนอนอยู่ใต้ผ้าห่มอีกครั้ง........

แต่แล้วผมก็ต้องสะดุ้งลุกขึ้นมานั่งอีกหนเมื่อเกิดนึกสงสัยขึ้นมาว่าทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ และเมื่อสมองของผมเริ่มทำงาน ผมจึงนึกได้ว่าเมื่อคืนนี้ผมลุกออกมากลางดึกและสุดท้ายก็เลยมานอนอยู่กับเขาที่นี่ แต่เมื่อผมมองไปข้างๆและรอบๆห้องก็พบว่าผมกำลังนอนอยู่บนเตียงคนเดียวและไม่มีวี่แววของโจอยู่ในห้องเลยแม้แต่น้อย ผมอ้าปากหาวอย่างขี้เกียจอีกครั้งก่อนจะเลื่อนตัวลงกลับไปซุกอยู่ใต้ผ้าห่มเหมือนเดิม เมื่อคิดว่าเขาคงจะตื่นแล้วและอาจจะกำลังไปทำธุระส่วนตัวของเขาอยู่ หรือเผลอๆเขาอาจจะกำลังนั่งดูทีวีอยู่ข้างล่างแล้วก็เป็นได้........

แต่ทว่าสุดท้ายผมก็ต้องผลุดลุกขึ้นนั่งอีกครั้งจนได้ เมื่อคิดได้ว่าผมจะมามัวนอนอยู่ได้ยังไง ในเมื่อนี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วก็ไม่รู้ ตอนนี้โจไปทำอะไรอยู่ที่ไหนอยู่ก็ไม่รู้ และที่สำคัญที่สุดก็คือ แล้วนัทล่ะ ตอนนี้เขาตื่นแล้วรึยัง เขาจะคิดยังไงที่จู่ๆผมก็หายไปตอนกลางดึกแบบนั้น และที่สำคัญ ถ้าทั้งสองคนต่างก็ตื่นกันขึ้นมาทั้งคู่แล้ว และตอนนี้พวกเขาจะกำลังไปทำอะไรอยู่ที่ไหนกันอยู่ล่ะเนี่ย!

ผมรีบสะบัดผ้าห่มออกแล้วลุกออกจากเตียง จากนั้นก็เดินตรงกลับไปที่ห้องของตัวเองทันที แล้วก็เป็นอย่างที่ผมคิดเอาไว้นั่นก็คือ นัทไม่ได้นั่งหรือนอนอยู่ในห้องอีกแล้ว ผมหันไปดูนาฬิกาก็เห็นว่ามันเพิ่งเป็นเวลาแค่แปดโมงเช้าเท่านั้นเอง ทำไมพวกเขาสองคนนี้ถึงได้ตื่นเช้ากันนักนะ

“อ้าวนนท์ ตื่นแล้วเหรอ” เสียงของนัทดังขึ้นจากทางด้านหลังของผม

เมื่อผมหันกลับไปดูห็เห็นว่าเขากำลังจะเดินเข้ามาในห้องอยู่ และจากผ้าขนหนูที่พาดอยู่ที่คอของเขา ก็ทำให้ผมเดาได้ว่าเขาคงเพิ่งจะออกมาจากห้องน้ำแน่ๆ

“นัท ขอโทษจริงๆนะ คือว่าเมื่อคืนนนท์........ นนท์ไปนอนที่ห้องของโจมาน่ะ” ผมพูดออกมาอย่างอึกอัก

นัทปิดประตูห้องลงแล้วเดินเข้ามาหาผม “แล้วหลับสบายดีรึเปล่า”

“หมายความว่ายังไงอ่ะ” ผมถามเขาอย่างไม่ค่อยสบายใจ

“ก็หมายความแบบนั้นนั่นแหละ........” เขาเดินมาจูงมือผมไปนั่งลงบนเตียงข้างๆเขา จากนั้นเขาก็มองหน้าผมด้วยสายตาที่ไม่เหมือนกับนัทคนเดิมหรืออย่างน้อยๆก็นัทคนเมื่อคืนก่อนนี้เลยแม้แต่นิดเดียว แต่แล้วก่อนที่เขาจะเริ่มพูดอะไรต่อ เขาก็ยิ้มออกมาอีกครั้งจนได้ “นนท์ไม่ต้องขอโทษหรอก จะขอโทษนัททำไมกันเล่า”

“ก็นนท์ไม่ได้บอกนัทก่อนว่า....... ว่านนท์จะไปนอนกับโจน่ะ”

เขาส่ายหน้า “นัทไม่ได้ใส่ใจเรื่องนั้นหรอก....... โอเค นัทยอมรับว่านัทเองก็ไม่ได้ชอบใจสักเท่าไหร่หรอกนะเว้ย หรือถ้าให้พูดตรงๆก็คงจะ ‘หึง’ นั่นแหละมั๊ง แถมคนๆนั้นก็ยังเสือกเป็นไอ้โจซะด้วยนี่สิ”

“เฮ้ยย แล้วนัทจะหึงทำไม นนท์กะมันไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย คุยกันที่โรงเรียนก็ยังแทบไม่ค่อยได้คุยกันเลยด้วยซ้ำไปนะ”

“ก็นั่นแหละ นัทถึงได้ยิ่งหึงเข้าไปใหญ่ไง”

ผมมองหน้าเขางงๆ

“ยังจะทำหน้างงอีก” เขาหัวเราะเบาๆ “เอางี้ นัทขอพูดก่อนก็แล้วกันว่า ใช่ นัทหึง แล้วนัทก็นอนไม่ค่อยหลับด้วยเพราะพอนัทตื่นขึ้นมาแล้วยังไม่เห็นว่านนท์กลับมาอีก นัทก็เลยกังวลนิดหน่อย แต่นัทก็พอจะเดาได้แหละว่านนท์คงจะไปนอนกับมันนั่นล่ะมั๊ง แต่ถึงอย่างงั้นนะ นัทก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมจู่ๆนนท์ถึงไปนอนกับมันได้ เดินออกจากห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็เลยเดินไปเคาะประตูห้องของมันแล้วก็ขอมันเข้าไปนอนด้วยอย่างนั้นน่ะเหรอ ยิ่งคิดแบบนั้นนัทก็เลยยิ่งเครียดยิ่งกังวลเข้าไปใหญ่.........”

“เฮ้ย แต่คือว่ามันไม่ใช่แบบนั้นนะ นัท คือเมื่อคืนน่ะ นนท์.......”

“ไม่เป็นไร นนท์” นัทจุ๊ปากแล้วส่ายหน้าเบาๆ “นัทยังพูดไม่จบเลย ขอให้นัทพูดให้จบก่อนนะ”

ผมพยักหน้า “อืมมม นนท์ขอโทษที”

“คืองี้ ตอนแรกนัทก็คิดมากแหละ หึงด้วย โกรธไอ้โจด้วย แล้วก็........ งอนนนท์ด้วย” เขามองหน้าผม “แต่ว่านัทก็รู้ว่านนท์คงไม่มีทางที่จะทำอะไรแบบที่นัทคิดอยู่แล้ว อยู่ดีๆจะเดินออกจากห้องไปเคาะประตูห้องไอ้โจแล้วขอเข้าไปนอนด้วยน่ะนะ มันคงเป็นไปไม่ได้เลยอ่ะ และที่สำคัญก็คือ นัทบอกไปแล้วว่านัทรู้ว่านนท์จะต้องไม่มีวันจงใจทำให้นัทเสียใจแน่นอน และนัทก็จะรับมันได้ทุกอย่างด้วย เพราะงั้นนัทก็เลยคิดว่านัทเข้าใจน่ะนะ”

“งั้นนนท์ขอเล่าให้นัทฟังก็แล้วกันนะว่าจริงๆแล้วเมื่อคืนนี้มันยังไงกันแน่ นัทจะได้สบายใจ โอเคป่ะ” ผมพูด

“อืมม ถึงนนท์ไม่เล่านัทก็ต้องถามอยู่แล้ว” เขาพยักหน้า

“คือเมื่อคืนตอนที่นนท์ออกมาเปลี่ยนชุดอ่ะ นนท์เจอไอ้โจเข้าพอดี บังเอิญว่ามันเองก็นอนไม่ค่อยหลับเหมือนกัน แล้วเราก็เลยไปนั่งคุยกันที่ห้องมันด้วยกันแป๊บนึง แล้ว........ แล้วนนท์ก็เลยหลับอยู่ที่ห้องมันไปเลยอ่ะ”

“แล้วมันทำอะไรนนท์รึเปล่า”

“เฮ้ย! ‘ทำอะไร’ นี่มันหมายถึงอะไรอ่ะ”

“ก็หมายถึง......... นั่นแหละ” เขาจ้องหน้าผม “กอดเกิดหรือ........ อย่างอื่น”

ผมหน้าแดง “เฮ้ย บ้า ไม่มีหรอก มันไม่ทำอะไรนนท์แบบนั้นหรอกน่า นัทคิดเหรอว่าคนอย่างโจน่ะนะจะทำอะไรแบบนั้นได้”

เขายักไหล่ “ก็แล้วทำไมจะเป็นไปไม่ได้ล่ะ ใครจะรู้........”

“ไม่เอาๆ ไม่พูดเรื่องนี้ดีกว่า ว่าแต่ว่าตอนนี้ไอ้โจอยู่ไหนแล้วล่ะเนี่ย และนี่นัทอาบน้ำมาแล้วเหรอ”

“ยังไม่ได้อาบหรอก นัทอาบเองไม่ไหวอยู่แล้ว ก็แค่เพิ่งไปแปรงฟันมาเอง ส่วนไอ้โจนัทเองก็ยังไม่เห็นมันเลยเหมือนกัน”

“งั้น...... งั้นเราไปอาบน้ำกันก่อนดีมะ แล้ววันนี้จะได้ออกไปข้างนอกกัน”

“แล้วไอ้โจล่ะ”

“ไม่รู้อ่ะดิ่ ไม่รู้มันจะเอายังไงเหมือนกัน เผลอๆกลับบ้านไปแล้วรึยังก็ไม่รู้นะเนี่ย”

“นนท์ไปคุยกับมันก่อนก็ได้ แล้วเดี๋ยวเราค่อยว่ากันอีกที”

ผมพยักหน้า จากนั้นก็เดินออกจากห้องไปเพื่อที่จะตามหาโจว่าเขาอยู่ที่ไหน เมื่อผมปิดประตูห้องลงแล้ว ผมก็อดที่จะรู้สึกผิดที่ต้องโกหกนัทออกไปแบบนั้นไม่ได้ มันก็จริงที่ผมไม่ชอบและไม่ได้อยากจะโกหกเขาเลย แต่ผมก็คงไม่สามารถบอกเขาไปตามตรงได้อยู่ดีว่าผมกับโจเคยกอดกัน....... เอ่ออ หรือไม่ก็คือผมเคยกอดเขาอย่างน้อยๆก็ตั้งแต่ที่เขามาที่บ้านผมครั้งแรกแล้ว ผมไม่อยากทำให้เขาเสียใจหรือไม่สบายใจอย่างที่เขาบอกจริงๆนั่นแหละ และถึงผมกับโจจะเคยกอดกันบ้างไม่กี่ครั้ง แต่มันก็เป็นแค่การกอดแบบเพื่อน ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นเลยแม้แต่นิดเดียว........ รึเปล่านะ

ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมเป็นอะไร แต่ผมชักจะเริ่มรู้สึกแปลกๆกับโจมากขึ้นเรื่อยๆแล้วด้วยสิ โดยเฉพาะไอ้ความฝันเมื่อคืนของผมนั้น มันก็ยิ่งทำให้ผมต้องสับสนและหงุดหงิดใจตัวเองมากขึ้นไปใหญ่เลย

ก่อนหน้านี้ผมเคยบอกนัทไปแล้วว่าผมชอบนัท ผมชอบเขาจริงๆ ผมชอบที่ได้เห็นรอยยิ้มและแววตาขี้เล่นของเขา ชอบที่ได้อยู่กับเขา และชอบความอบอุ่นที่ได้จากเขาด้วย ผมจึงอยากทำให้เขาสบายใจที่ได้อยู่กับผม และทำให้เขามีความสุขมากเท่าๆกับความสุขที่ผมได้รับจากเขา แต่สำหรับโจแล้ว เวลาที่ผมอยู่กับเขานั้น มันจะเป็นคนละเรื่องกับเวลาที่ผมอยู่กับนัทเลย เพราะเวลาที่ผมอยู่กับโจ ผมรู้สึกว่าผมสามารถแกล้งเขาได้ แหย่เขาได้ เราชอบทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง และผมยังรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่ลึกลับนิดๆที่ดูเหมือนกำลังพยายามทำตัวให้เป็นอย่างที่ตัวเองไม่ได้เป็นอยู่จริง และนั่นก็ทำให้ผมรู้สึกสนุกที่ได้คุยและได้เรียนรู้หรือรู้จักนิสัยจากตัวตนจริงๆของเขา นอกจากนั้นแล้ว บางครั้งบางคราวผมยังมีโอกาสได้เห็นด้านที่อ่อนแอของเขาด้วย และมันก็เลยทำให้ผมรู้สึกเหมือนกับว่าผมเป็นฝ่ายที่สามารถปกป้องเขา หรืออย่างน้อยๆก็กำลังถือไพ่ที่เหนือกว่าเขาอยู่ด้วยเช่นกัน

อืมมม....... ถ้ากับนัทแล้วมันคือความอบอุ่นและความสบายใจที่ได้อยู่ด้วยแล้วล่ะก็ สำหรับโจแล้วมันอาจจะเป็นความสนุกและความสบายใจในอีกแบบนึงที่ต่างกันออกไปก็ได้ล่ะมั๊ง
 
เมื่อผมเดินลงบนไดไปยังชั้นหนึ่งและตรงไปยังห้องนั่งเล่นแล้ว ผมก็เห็นเขากำลังเดินกลับเข้ามาในบ้านพอดี

“ไปไหนมาวะ” ผมถามเขา “กูว่าจะเดินลงมาตามหามึงอยู่เลย”

“เดินเล่นแล้วก็คุยโทรศัพท์”

“โห นี่มึงอาบน้ำแล้วด้วยเหรอเนี่ย แบบนี้นี่มึงตื่นตั้งแต่กี่โมงแล้ววะเนี่ย”

เขาเดินมานั่งลงบนโซฟารับแขก “เจ็ดโมงมั๊ง”

“แล้วไมมึงไม่ปลุกกูอ่า”

เขาหันมามองหน้าผมแล้วยิ้ม และรอยยิ้มของเขามันก็ทำให้ผมต้องรู้สึกเขินออกมาอีกแล้วด้วย ทำไมกันนะ นี่ผมเป็นอะไรไปแล้วกันแน่เนี่ย!

“ก็แล้วกูจะต้องปลุกทำไม” เขาถามพร้อมรอยยิ้มที่ดูขี้เล่นต่างไปจากเคยๆ

“อะ เอ่ออ อืมมม” มันก็จริงอย่างที่เขาว่าแฮะ แล้วผมจะให้เขาปลุกผมไปทำไมกันล่ะเนี่ย “ว่าแต่เมื่อคืนมึง....... มึงนอนหลับสบายดีป่าว”

“ก็ดี” เขาตอบ “แล้วที่มึงตามหากูเนี่ย มีอะไร”

“อ๋อ คือกูจะถามว่าวันนี้มึงจะทำอะไรรึเปล่า เพราะว่ากูกะว่าพวกกูจะออกไปซื้อของข้างนอกกันน่ะ”

“ไปกับไอ้นัทน่ะเหรอ”

“อืมม เพราะว่ากูจะไปซื้อของขวัญวันเกิดให้ไอ้ป๊อปมันอ่ะ”

เขายิ้มที่มุมปากและทำเสียงหัวเราะเบาๆในลำคอแบบนั้นออกมาอีกแล้ว “ไม่ต้องห่วงหรอก กูก็กะว่ากำลังจะกลับอยู่แล้วพอดี”

“อย่าบอกนะว่ามึงตั้งใจจะกลับไปตอนที่กูหลับอีกแล้วน่ะ” ผมนิ่วหน้า

“ก็แล้วกูทำแบบนั้นไม่ได้รึไง” เขายืนขึ้นแล้วมองไปรอบๆห้องก่อนจะเดินเข้ามาหาผม จากนั้นเขาก็ชะโงกหน้าเข้ามาพูดกับผมเบาๆ “กูยอมให้มึงกับไอ้นัทแค่บางครั้ง ไม่ได้หมายความว่ากูจะยอมให้พวกมึงตลอดไปนะเว้ย”

“อะ อะไรของมึง” ผมหน้าแดง ทั้งหมดนี่มันเป็นเพราะความฝันบ้าๆกับคำพูดที่เขาพูดกับผมเมื่อคืนแท้ๆเชียว

“ก็ไม่ทำไมหรอก เมื่อคืนกูก็บอกมึงไปแล้วนี่ว่ากูไม่ได้พูดเล่นน่ะ.......”

“ไอ้โจ กู....... กูไม่.......” ผมหลบสายตาเขา

“มึงไม่อะไร........”

“กู....... คือกู........”

“หึ มึงจะทำไมไม่รู้ล่ะ แต่กูน่ะ.......” เขามองหน้าผมด้วยสีหน้าและแววตาที่จริงจัง “อยากได้มึงมาเป็นของกูแค่คนเดียว”

“เฮ้ย คือว่ากู........ ไม่ได้........ คือ แต่ว่ากู........” ผมพูดตะกุกตะกัก รู้สึกว่าถ้าเกิดเขายังจะพูดอะไรมากไปกว่านี้อีกล่ะก็ ผมจะต้องเขินจนเลือดออกหูตายแน่ๆ!

“มึงจะแต่อะไรก็เรื่องของมึง ไม่เกี่ยวกับกู” เขายักไหล่ “อีกเดี๋ยวกูก็จะกลับแล้ว แต่มึงจำเอาไว้ก็แล้วกันว่ากูไม่มีวันยอมแพ้คนอย่างไอ้นัทหรอกนะเว้ย”

เมื่อพูดจบ เขาก็เดินขึ้นบันไดไปทันที ทิ้งให้ผมยืนงงทำอะไรไม่ถูกอยู่ตรงนั้นแค่คนเดียว นี่เขาพูดจริงหรือเนี่ย นี่ตกลงเขาคิดอย่างนั้นกับผมจริงๆน่ะเหรอ คนอย่างโจเนี่ยนะที่จะคิดหรือพูดอะไรแบบนั้นกับผมออกมาจริงๆ และที่สำคัญ เขายัง.........

“อ้าว ตื่นแล้วเหรอลูก”

“อ้าว แม่” ผมสะดุ้งและหันกลับเห็นว่าแม่กำลังเดินออกมาจากทางห้องครัว “มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย”

“เป็นอะไรของเราน่ะ หน้าแดงเชียว ไม่สบายรึไง”

“ปล่ะ เปล่าครับ งั้นนนท์ขึ้นไปอาบน้ำก่อนก็แล้วกันนะครับ วันนี้นนท์ขอออกไปซื้อของกับเพื่อนตอนสายๆนะ”

แม่พยักหน้า “อาบน้ำอาบท่าเสร็จแล้วก็ตามเพื่อนๆลงมากินข้าวกันด้วยก็แล้วกัน”

“ครับ” ผมรับคำ จากนั้นก็เดินกลับขึ้นไปบนห้องอีกครั้ง

เมื่อผมกลับเข้าไปในห้องแล้ว ผมกับนัทก็พากันไปอาบน้ำด้วยกันเหมือนเดิม และดูท่าทางว่าเขาก็คงจะอาการดีขึ้นมากแล้ว เพราะว่าเขาสามารถก้มหรือเงยหน้าได้มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และเขาก็สามารถเอี้ยวตัวซ้ายขวาได้มากขึ้นแล้วด้วยเหมือนกัน ซึ่งก็ทำให้ผมไม่จำเป็นต้องช่วยฟอกสบู่ให้เขาทุกส่วนเหมือนกับเมื่อตอนแรกๆแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังยืนยันที่จะให้ผมช่วยอาบน้ำและให้ผมช่วยฟอกหลังให้เหมือนเดิมอยู่ดี

“ชดเชยที่เมื่อคืนนนท์หนีนัทไปนอนกับคนอื่นไง” เขาหันมายิ้มให้ผมขณะที่ผมกำลังถูหลังให้เขาอยู่

“อะไร ชดเชยยังไง” ผมถาม

“ก็แค่วันนี้นนท์ต้องฟอกสบู่ข้างหน้าให้นัทด้วยเท่านั้นเอง.......”

“เฮ้ยย บ้าน่าาา!” ผมร้องออกมา

“หรือไม่งั้นนนท์ก็ต้องให้นัทเป็นคนฟอกให้นะ”

“งั้นนนท์ขอเลือกเป็นคนทำดีกว่า” ผมตอบเบาๆ “........แต่ว่าขอเป็นเย็นนี้นะ เดี๋ยวลงไปกินข้าวช้าแล้วแม่จะว่าเอาน่ะ”

“ก็ได้ แต่ห้ามเบี้ยวก็แล้วกัน” เมื่อพูดจบ เขาก็หันกลับมาหอมแก้มผมเข้าฟอดหนึ่ง “นัทชอบนนท์นะ”

คำพูดและการกระทำของเขามันทำให้ผมต้องสะดุ้งออกมาและเขินจนหน้าแดงอีกครั้งจนได้

โอ๊ยยยยยย! นี่ผมต้องทำยังไงผมถึงจะชินกับความรู้สึกที่เขามีให้ผมและความรู้สึกที่ผมรู้สึกกับเขาแบบนี้สักทีนะ เพราะว่าผมจะได้หายจากอาการหน้าแดงทุกครั้งที่เขาทำแบบนี้ได้เร็วๆสักทีเนี่ย!

[ExecutioneR]

บวกหนึ่งให้ทุกคนนะคับ

 

[mole eye man]

ฟอกด้านหน้าบ่อย ๆ เดี๋ยวก็ชินแล้วล่ะนนท์   

แล้วจะรอติดตามต่อนะฮะ  ^^\

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

ต่นต๊น
  มากไปก็ทำให้ป่วยได้

แสดงว่าแก  มากไปหรือเปล่า ไอ้

ดูแลสุขภาพภรรยาด้วย เดี๋ยวจะช้ำหมด 

ขอบคุณและจะแช่งให้หายไวไวครับ

[ExecutioneR]

แหม ก้อคนมันไม่ได้เจอกันมาตั้งสองอาทิตย์เนอะ
คริๆ 

[tarkung]

จะติดตามต่อไปนะ

[น้ำค้าง]

งานนี้โจเอาจริง  ไม่ยอมแพ้นัท

ฟาดฟันกันต่อไปเลยโจ นัท  ใครดีใครได้ 

แต่แอบเชียร์ซัน เอ๊ย โจ โจ  โจ คนเดียว จุ๊บๆๆๆๆๆ

[artkung]

โอ้ยยยยย
โจ นายแรงมากเลยยยยยย
สู้ๆ เค้านะ นายแน่มาก !!!

นนท์คงจะเจอฝันที่เป็นจริงเข้าให้แล้ววววว !!!
รีบๆ เขี่ยนัทให้พ้นทางไวๆ เลยนะโจ 

แล้วมาต่อไวๆ นะคร้าบพี่ต้น 

[zene]

มาอีหรอบนี้

....นัทอ่ะของจริง....

....โจอ่ะแค่หนุกหนาน....

ใช่มั้ยน้องนนท์???

[gumrai]

  เชียร์นัท นัทนัท

 :serius2:โจ

[THIP]

เชียร์โจ เชียร์โจ


 

[myxt]

โจเร่งเครื่องรุกเต็มที่ 555
น้องนนท์เอ๊ย หวั่นไหวอะดิ๊
....
คุณต้นไม่สบาย ยังมีแรงไปฉีดยาเค้าอีกเนอะ 
ท่าทางแบบนี้ คงหายดีในเร็ววัน
 

[Taurus]

 

[wan]

ถ้ายังไม่มีผลสรุปออกมาว่ายังไง

อีกหน่อยคงต้องมีการโหวต ว่าจะเอาใครคู่นนท์แน่ ๆ เลย 

+1 ให้ต้น ขอให้หายป่วยไว ๆ ( สงสัยจะหายยากก็เล่น ... สนุกสนานเลย )

[จันทร์ผา]

เชียร์นัทสุดใจขาดดิ้น

เพราะนัทคือความอบอุ่น

[blueclystals]

ถ้านนท์ทิ้งนัทเราเคืองจิงๆด้วย

[seasons]

ทำไมนัทนี่ ถึงเหมือนกับ........ อย่างเน้ 

โอ้ย คิดถึง 

นัทสู้ๆ 

[orangedew]

มาแระ ...

คนดีมักจะไม่ใช่จริงๆ เหรอ .... งั้น เลว เลย นัท...