ตอนพิเศษ โอ้ทะเลแสนงาม2
ผมเดินไปตามชายหาดด้วยความสุขใจ ก่อนที่ไออู้ดจะวิ่งตัดหน้าผมไปแล้วกระโดดลงทะเล
"ยะฮู้ววววววว"
แล้วปรมณูก็ลงทะเล ก่อเกิดระเบิดน้ำเป็นวงกว้าง
"ไอ้เชี่ย มึงจะกระโดดให้น้ำกระเซนเพื่อ"
เสียงไอวิทตะโกนด่าไออู้ด แต่ผลตอบแทนคือกระสุนน้ำลูกเบ้อเริ่มจากถังน้ำในมือไออู้ด
"ลงมาเด้ๆๆ"ไออู้ดท้ามัน ไอวิทเลยสนองให้ด้วยการกระโดดลงไปลอคคอไออู้ดถึงที่ แล้วไอไม้กับไอเคน และก็ไออ้นก็ตามลงไปด้วย
ผมหัวเราะกับภาพตรงหน้า เห็นไอ้เพื่อนๆของผมสนุกแบบนี้ก็ดี
ทันใดนั้นก็มีกระสุนน้ำสาดมาที่ผม
"ไอธัณลงมาดิวะ"
ผมเอามือปาดน้ำออกจากหน้า ก่อนจะตะโกนไปว่า
"กูแพ้แดด ไอสาดดดด"
นั่นแหละเหตุผลที่ทำไมผมถึงได้แต่เดินตามชายหาด ไม่ลงไปกะพวกมัน มิหนำซ้ำยังต้องมีร่มกางเหนือหัวผมตลอดเวลา
"แม่งเหมือนสาว เลยท่ามึงถือร่มเนี่ย"
และนั่นคือนิยามที่ไอเชี่ยอู้ดให้ผม
เอาเหอะ ถึงความอยากเล่นมันจะมีมากมายแต่ก็แลกกับการที่ต้องเสี่ยงลงไปตากแดดจนอาจเป็นลม ผมเลือกที่จะยืนดูไอ้พวกบ้านั่นเล่น
ต่อสู้กันใต้น้ำแบบนี้ดีกว่า
ตอนนี้พวกเราทั้งหมดอยู่ที่เกาะมันนอกครับ วิธีการเลือกสถานที่ๆจะไปก็เป็นไปดังนี้
"กูเอาเกาะเต่า" ไอวิทพูด
"กูเอาภูเก็ต" ไอพาพูด
"กูที่ไหนก็ได้"ไอไม้บอก
"กูเหมือนไอไม้"ไออ้นบอก
"กูอยากไปพัทยา"ไอเคนบอก
"ห๊ะ พัทยาเนี่ยนะ"
"กูอยากดูอัลคาซ่าร์ ฮาาาาา"
แล้วพวกผมก็หัวเราะกันลั่น
"กูไปเกาะพีพีว่ะ"ไออู้ดพูด
"ผมไปที่ไหนก็ได้"เกอแลงพูดแล้วสบตาวิทอย่างมีความหมาย ไอวิทหน้าแดงแล้วหันไปทางอื่น
"แล้วมึงล่ะวะไอธัณ ไปไหน?"ไออู้ดหันกลับมาถามผม
"กูแพ้แดด"
นั่นคือคำตอบ
"สาด เราจะไปเที่ยวนะเว้ยเห้ยไม่ได้ถามว่ามึงเป็นอะไร"
"ก่อเพราะกูแพ้แดดไง กูถึงได้ไม่เลือก"ผมยังยืนกราน
"เห้ย เลือกมาซักที่ดิวะแสด เขาเลือกกันหมดแล้วเนี่ย"
"เออ มึงก่อเลือกกันไปเหอะ"
"งั้นมาโอน้อยออกกัน"
ผลสรุป เราทั้งหลายก็มายืนอยู่ที่เกาะมันนอก อันเป็นที่ๆผมเลือกนั่นเอง
เนื่องจากตอนแรกไม่ได้เลือกไว้ พอโอได้(ไออู้ดบังคับ) เลยใช้วิธีปิดตาจิ้มเอา
"โอ้ว กูจะจมน้ำตายแล้วววววว" ไออู้ดตะโกนบอก ผมหันไปดู สภาพมันเหมือนหมู อืดพองน้ำที่มีอะไรบางอย่างรัดคอ
และไอ้บางอย่างคือขาไอวิท....
"สม เป็นไง ท้ากูดีนักๆ" ไอวิทพูดพลางเอามือตบหัวมันอย่างสะใจ ก่อนที่ไอไม้จะผลักทั้งคู่จมน้ำไป
ไอไม้หัวเราะ แล้วก็โดนถีบลงน้ำไปอีกคนด้วยฝีตีนไออ้น แต่ก็ไม่ลืมจะคว้าไอคนถีบลงไปด้วย แล้วไอเคนก็กระโจนตาม ไปตะลุมบอลกัน
ในน้ำ
ผมถอนหายใจอย่างปลงจิต แม่งกูก้ออยากเล่นเหมือนกันนะ...
"ไงที่รัก"
แล้วผมก็สะดุ้งโหยงเมื่อไอพาโผล่มาจากข้างหลัง
"ไรแวะ ตกใจหมด" ผมด่ามัน ไอพาหัวเราะ
"เอ้า แล้วนั่นเกิดไรขึ้นน่ะ" มันว่าแล้วชี้ไปที่กลุ่มสนามรบสึนามิ
"เด็กเล่นน้ำ" ผมตอบไปเซงๆ
"แหม น่าสงสารเด็กคคนนี้จัง"ไอพาลูบหัวที่เปียกน้ำของผมเบาๆ(กระสุนน้ำไออู้ด)
"เหอะๆ"ผมหัวเราะ
"แล้วมึงไม่ไปบ้างอ่ะ"
"ไม่อะ ขี้เกียจ"
"อ่อเรอะ..." ผมมองหน้ามันเซงๆ แล้วทิ้งตัวลงนั่งบนหาด
"ฮาๆ ก้อนั่งเป็นเพื่อนแกไง" มันว่าแล้วนั่งลงข้างผม
"แล้วเกอแลงอะ?"ผมถาม
ไอพาชี้นิ้วไปที่กลุ่มสึนามิ
ก้อเห็นไอเกอแลงอยู่ใกล้ๆโน่น
"วิทครับขึ้นมาก่อนเถอะ ยังไม่ได้ทานข้าวเลยนะครับ"
ออ ที่แท้ก็ไปตามลูกตัวเองขึ้นมากินข้าวนี่เอง
"เดว ขอกูฆ่าไอหมูนี่ก่อน" ไอวิทว่าพร้อมลอคคอไออู้ดอีกรอบ
เกอแลงส่ายหัวอย่างปลงอนิจจัง ก่อนจะเดินกลับไปตรงที่นั่งรอ
"แหม ดูเด็กนี่เหนื่อยนะ"ผมว่า
"ไอวิทตั้งแต่มีพ่อนี่มันก็เลิกขี้บ่นไปเยอะนะ"ไอพาพูด
แล้วผมกับมันก็หัวเราะ
"หัวเราะกิ๊กกั๊กอะไรกานสองคนวะ ไอ้คู่โฮโมนี่" เสียงไอเคนนั่นเอง
"โคยสัด เล่นน้ำไปไป๊"ผมตะโกนใส่มัน มันก็หัวเราะแล้วไปต่อ
"อานะ โฮโม งั้นหรอ"ไอพาทวนคำแล้วทำท่าคิด
"ไรวะ?"ผมถามมัน
"เราเป็นโฮโมจริงๆด้วยสิเนี่ย"ไอพาหันมาพูดกับผม
"นี่มึงคบกูมาจะครึ่งปีแล้วยังเพิ่งรู้สึกตัวหรอวะ"ผมด่ามันไป
"เอ้า ก่อปกติกูไม่ได้มองผู้ชายนิหว่า"
"กูก็เหมือนกันแหละ ผู้ชายก็ต้องมองสาวดิวะ ถามง่าวๆ"
"แล้วไหงเราถึงได้มาเป็นงี้ได้วะ"
"ถามกูแล้วกูจะถามใครต่อเนี่ย" ผมตอบพลางเกาหัว
ก็มันน่าเหลือเชื่อมั้ยล่ะ ผู้ชายธรรมดาๆ สองคนที่ชอบแข่งกันเหล่หญิงอยู่เป็นนิจ กินเหล้าเมาเบียร์กอดคอกันอยู่ทุกวัน
อยู่ดีๆดันกลายมาเป็นแฟนกันซะงั้น
ขนาดผมยังแปลกใจตัวเองเลย คิดดู...
"แล้วเป็นห่าไรอยู่ดีๆมาถามกูเรื่องนี้เนี่ย" ผมถามมันกลับ
มันส่ายหน้าทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วยักคิ้วให้ผม
แหม่เห็นแล้วมันน่า....-*-
"ไรๆ ทำหน้ากวนตีนแม่ง"
"ฮ่าๆ ไปละ ไปฆ่าบอสหมูน้ำก่อน ช่วยไอวิทมัน เดี๋ยวมานะ" แล้วมันก็วิ่งไป ปล่อยผมนั่งดูคนเดียว
ชริ ไรว้าๆ
"ธัณไปนั่งตรงที่ร่มๆดีกว่ามั้ยครับ เดี๋ยวไม่สบายเอานะ" เกอแลงเดินมาหาผมแล้วพูดชวน
"อือ ไปก็ได้" ผมว่าแล้วเดินตามมันไป
อิจฉาไอวิทนิดๆว่ะ ถ้ามีคนแทคแคร์ดีๆแบบนี้ก้อดีดิ
ผมคิดตอนเดินไปนั่ง แล้วอยู่ดีๆก็มีเสียงโวยวาย เกอแลงก็เลยรีบวิ่งไปที่กลุ่มบอสหมูน้ำ
เกิดไรขึ้นอะ?
ผมคิดแล้วก็หยิบร่มเดินไปดู สภาพกูเหมือนคุณนายจริงๆด้วยว่ะแม่ง...
ปรากฎว่าเดินไปได้นิดเดียว เกอแลงก็เดินกลับมาแล้ว พร้อมวิทในอ้อมกอด....
ท่าแบบเจ้าหญิง....
ขอถอนคำพูด มันเหมือนคุณนายมากก่ากูอีก กร๊ากกกกก
"เป็นไรวะไอวิท" ผมถามมัน
"ขาเป็นตะคริวน่ะครับ"เกอแลงตอบแทน
เออ ไอวิท มึงมีกิ๊ก หรือมึงมีคนใช้เหนี่ย?
"โอ้ย เจ๊บๆๆ"ไอวิทร้องเมื่อเกอแลงมันออกแรงนวดขาให้
"ก็บอกแล้วไง ว่าอย่าเล่นอะไรแผลงๆ แล้วนี่ลงน้ำไม่ได้วอร์มร่างกายใช่มั้ย เฮ้อ จริงๆเลย.."แล้วมันก็บ่นอะไรไม่รู้ยาวเหยียด ผมเงยหน้า
ไปมองไอวิทเห็นมันทำหน้าบูดใส่
เหี้ย เปลี่ยนสถานะด่วน มันไม่ใช่คนใช้ มันเป็นพ่อไอวิทนี่เอง ฮาาาาาาา
"บ่นจริง"ไอวิทพึมพำเบาๆ แต่เหมือนอีกฝ่ายจะได้ยิน เลยเงยหน้าขึ้นมามอง
"อุ้ย..."ไอวิทอุทานเสียงเบาเมื่อได้รับสายตาดุๆ
ก่อนจะจ๋อยไปตามระเบียบ
ผมเห็นแล้วอดขำไม่ได้เลย ก็แหม ไอคนที่ชอบบ่นเหมือนแม่พวกผม มาเจอคนขี้บ่นกว่างี้ ก็จ๋อยไปตามระเบียบสิครับ ฮ่าๆ
"เอ้ยยยย"แล้วผมก็ร้องลั่นเมื่อโดนอะไรบางอย่างกระโจนใส่ จนล้มไปกองกะพื้นทราย โดยที่ไอบางอย่างที่ว่าก็หัวเราะร่วนอย่างสนุกสนาน
"ไอ้เลววว แม่งดีนะที่พื้นทรายนี่ไม่ใช่พัทยา" ผมด่า
"อ่าวเกี่ยวห่าไรกะพัทยาวะ" ไอเคนว่าอย่างไม่พอใจ
"มึงนิเป็นเชี่ยไรกะพัทยานักวะ เอ้ย หนัก ลุกเด๊ะ" ผมหันไปถามไอเคน ก่อนจะหันกลับมาตีไอสิงโตยักษ์ที่ทับผมอยู่
"ว่าไป แค่นี้เองไม่น่าจะอะไรขนาดนั้น ทรายที่นี่ออกจะนุ่ม" ไอพาพูดแล้วลุกขึ้นไปยืนปัดตัว
"สัด ลองให้ไออู้ดพุ่งชนมึงเดะ" ผมบ่นอุบ ลุกขึ้นมานั่งเซงๆพลางเอามือนวดๆหลังคอ
"ไม่เอา โดนหมูน้ำชน กูกระดูกแหลกพอดี"ไอพาพูดแล้วหันไปยิ้มแหย่ไออู้ด
"โห ว่าไงนะไอพา มึงมานี่เลยๆ" แล้วไออุ้ดก็วิ่งไล่อย่างไม่เจียมสังขาร เพิ่งเกือบขาดอากาศหายใจมาหมาดๆ
ไอวิทมองไอสองตัวนั่นรอบๆแล้วหัวเราะ ปากก็ร้องเชียร์ไออู้ดให้ทับไอพาเป็นระยะๆโดยมีเกอแลงนั่งมองยิ้มอ่อนใจอยู่ข้างๆ
พอหายปวดไปนิดหนึ่งผมก็ลุกขึ้นปัดทรายตามตัวก่อนจะพูดว่า
"ไออู้ด เอาให้แบน"
พอได้ยินงั้น ไอพาก็เปลี่ยนทิศวิ่งมาทางผมทันที
"เห้ย ไอ้ห่า อย่ามาทางนี้" ผมร้องด้วยความตกใจ ก่อนจะออกวิ่งอีกคน เพราะไอพามันวิ่งไล่ผมมาติดๆ
แล้วไอพาก็ใช้ไม้ตาย แมวกระโจนตะครุบผมจนลงไปนอนกับพื้นอีกรอบ ผมครางเบาๆด้วยความเจ็บ(หน้ากระแทกพื้นนะพ่อคุณ ถึงจะ
พื้นทรายก็เหอะ...) ก่อนจะร้องด้วยความตกใจเมื่อไออู้ดกระโดดใส่
"อ๊ากกกกกกก"
โครม!!!!!!!!
เสียงกระแทกดังสนั่น แต่ไม่ใช่ไออู้ดกระแทกผมกะไอพานะ แต่มันกระแทกพื้นต่างหาก....
ไอพาที่ตะครุบผมเมื่อกี้ พอเหลือบไปเห็นไออู้ดก็กลิ้งหลบทันที โดยดึงผมติดมือไปด้วย
อืม เจ๊าที่มึงแกล้งกูเมื่อกี้...-*-
"เชี่ย กูเพิ่งเห็นหมูดำทราย 555"
"จวยไอห่าเคน"ไออู้ดลุกขึ้นมาด่าไอเคน ผมเห็นว่าเลือดกำเดามันไหลด้วย
แล้วนั่นเรียกเสียงหัวเราะได้เป็นอย่างดี แน่นอนได้ผลกับผมด้วย
แผนการท่องเที่ยวของพวกเราคือ ใช้เวลาในเกาะมันนอกนี้สองวันแล้วก็ไปแวะพัทยาอีกวันนึง ก่อนจะกลับไปที่กทม.กัน แล้วกลับ
เชียงใหม่(ซึ่งตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้กลับเลยเชียงใหม่เนี่ย -*-)
อันที่จริงก็กะไปเล่นน้ำที่พัทยาด้วยแหละ 555
ตอนนี้ก้อเย็นแล้ว พวกผมก็เลยเลิกเล่นน้ำกัน แล้วแยกย้ายเข้าบ้านพักไปอาบน้ำเตรียมตัวไปกินข้าว
"ไอธัณเร็วๆ" ไออู้ดเร่งผม
"เออออ กูรีบอยู่" ผมตะโกนตอบมันไปผ่านห้องน้ำ
เรามีห้องพักอยู่สองห้อง ห้องนี้มีผม ไอพา ไออู้ดแล้วก็ไอเคนพัก อีกห้องมีเกอแลง ไอวิท ไอไม้แล้วก็ไออ้น
"เร็วดีเห้ยแม่งจะขัดสีไปนานแค่ไหนมึงก็ไม่ขาวขึ้นหรอก" ไออู้ดกัดผมอีกรอบ
"ไอ้หมูถ้ามึงรีบมากก็ไปห้องรวมดิวะแม่ง"
"โห ด่ากูหรอไอสาดดดดด" ไออู้ดทำเสียงดัง แล้วผมก็ได้ยินเสียงไอเคนพูดอะไรซักกะอย่าง ก่อนที่จะกลายเป็นเสียงดังโคดพ่อโคดแม่ ดี
นะที่เกาะมันไม่ค่อยมีคน เห้อ
"เฮ้ย กัดกันเส็ดยังวะไอพวกสัตว์ทั้งหลาย" ผมว่าเมื่อออกมาจากห้องน้ำ อืม สภาพแต่ละตัวเยี่ยงหมาจริงๆ ฟัดกันจะเป็นจะตาย
"เออ ออกมาซักทีไอคุณชาย จะอาบทีเป็นชั่วโมงเลยรึไงวะ แม่ง" ไออู้ดบ่นก่อนจะเข้าห้องน้ำไป ก่อนที่ผมจะสังเกตเห็นว่าไอเพื่อนที่เหลือ
สองตัวนั้นอาบเส็ดกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"แล้วไมเมิงไม่ลากไอ่อู้ดไปด้วยว่ะ?" ผมถาม
"มันไม่ยอมไปโว้ย บอกต้องการความเป็นส่วนตัว"
"เออะ ประสาทไอนี่"ผมบ่น ก่อนจะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า และ...
"เอ้ย!!!ไอ้พวกเวร ทำห่าไรเนี่ย!!!!" ผมอุทานเสียงดังเมื่อไอเคนและไอพาพร้อมใจกันดึงผ้าเช็ดตัวที่ผมพันสะโพกไว้(ดีนะกูคว้าทันแม่ง = =")
"ฮ่าๆๆๆๆๆ" แล้วมันก็หัวเราะเป็นลูกคู่กันเสียงดัง มือก็ยังคงพยายามกระตุกผ้าเช็ดตัวผม
"ไอ้เลว ปล่อยเว้ยเห้ย กูจะแต่งตัว" แล้วผมก็ใช้ตีนยันไอสองตัวหน้าหงายได้ ก่อนจะรีบคว้ากางเกงกะเสื้อแล้วหนีไปบ้านพักหลังข้างๆ
"อ่าว วิ่งมาไมวะไอธะ..." ไอวิทถามไม่ทันจบผมก็กระโจนเข้ามาแล้วปิดประตูห้งอทันที
"กูยืมห้องน้ำหน่อย"
"เอ่อ...เอาดิ" มันว่า แล้วมองผมหิ้วเสื้อในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเข้าห้องน้ำไป
"เกิดอะไรขึ้นหรอครับ?" เกอแลงเดินมาถามผมที่ยังคงยืนเอ๋อกับพฤติกรรมของไอเพื่อนสนิทผม
"ไม่รู้ไอธัณมัน" ผมตอบไป
"แล้วเราเดินได้แล้วหรอ"
"ก่อพอไหวน่ะ ไม่ได้ขาหักซักหน่อย"ผมประชดเมื่อเห็นว่ามันเริ่มตั้งท่าจะบ่น
แต่มันก็ไม่ได้ว่าไร แค่ถอนหายใจแล้วก็เดินผ่านผมไปหยิบของในกระเป๋า
"เตรียมตัวเสร็จแล้วบอกผมนะครับ เดี๋ยวไปด้วยกัน ห้ามไปคนเดียว" มันห้ามก่อนจะออกไปอาบน้ำที่อาบน้ำรวมข้างนอก
ชิ ทำเป็นสั่ง เหอะ
"ทำหน้าตูดทำไมวะ"ไอธัณที่ออกมาจากห้องน้ำทักขึ้น เล่นเอาผมสะดุ้งโหยง
"อะไร มึงว่าใครหน้าตูด" ผมวีนใส่มันนิดๆ มันเอียงคอทำท่างงๆ
"เออะ แค่ล้อเล่นทำไมต้องวีนกูแวะ" มันบ่นเล่นๆแล้วก็เดินออกไป
"เห้ยไอวิทถ้าจะไปแล้วเรียกกูด้วยนะ จะได้จับเหล่าทะโมนไปด้วย" ไอธัณตะโกนบอกผม ผมพยักหน้าให้มันเห็นเป็นเชิงตกลง
ก่อนจะเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เตรียมตัวไปกินข้าว
ผมกลับมาที่ห้องในชุดที่หยิบออกไปเรียบร้อย ก่อนจะพบว่า
"พวกมึงถอดเสื้อกันทำไมวะ"
ไอทะโมนที่เหลือตอบกลับว่า
"กูร้อน!!!"
ผมนิ่วหน้าก่อนจะพูด
"แอร์ก็มีไม่เปิดวะ..."
"ก็คิดว่าเมิงไม่น่านานไงเลยไม่เปิด เปลือง นี่ดันหายไปเกือบครึ่งชั่วโมง พวกกูจะกลายเป็นหมูอบละเนี่ย" ไออู้ดพูด
"เห้ยๆ พวกกูอะไร มึงตัวเดียวว้อย" ไอเคนพูด ซึ่งก็รับเกือกกี๊บ เอ้ย รองเท้าแตะลอยฟ้าของไออู้ดไปเต็มๆ
ผมส่ายหัวหน่ายๆอย่างระอา ก่อนจะเดินเข้าไปเก็บของให้เรียบร้อย
ผมหันไปทางไอพาที่ตอนนี้เปลือยท่อนบนนั่งเล่นโน้ตบุคอยู่
"เล่นไรวะ"ผมปีนขึ้นไปบนเตียงที่มันนั่งอยู่
"เล่นยิงลูกแก้ว"
"มึงประชดกูหรอวะ"
"ป่าว ก็กูเล่นจริงๆ"
"..."ผมหันไปดูที่หน้าจอ เออ มันเล่นเกมยิงลูกแก้วจริงๆด้วยเว้ย...
"ไม่มีอย่างอื่นเล่นหรอวะ"ผมบ่น มันส่ายหน้า
"เครื่องมึงเคยมีเกมที่ไหน"
เออว่ะ กูไม่เคยลงเกมในโนตบุค เยี่ยม...
ผมเกาหัวอย่างเซงจิต ก่อนจะล้มตัวลงนอนไป รอไอวิทมัน
"ไปกันยังวะมึง" ไออู้ดถามหลังจากที่มันทับไอเคนแบนไปเรียบร้อย และกำลังหักขาไอเคนที่ร้องโหยหวนอยู่
"รอไอวิทก่อน" ผมตอบไปทั้งยังไม่ลืมตา รู้สึกเพลียอย่างบอกไม่ถูก นี่ขนาดไม่ได้โดนแดดเยอะนะเนี่ย...
"หลับอีกและ"ไอพาบ่น แล้วแกล้งมาดึงจมูกผม ผมก็เลยกัดนิ้วมันไปที
"โอ๊ย ดุจริง" มันพูด
ผมหัวเราะเบาๆ แล้วไอวิทก็เดินมาที่บ้านผมพอดี
"ปะ ไปกันได้แล้ว" มันบอก ข้างหลังมีเกอแลงยืนอยู่ เหมือนมีผีเฝ้าตลอดเวลา ห้าๆๆ
"อืมๆ" แล้วเราก็ไปกินข้าวกัน
ทางรีสอร์ทเขาจัดอาหารทะเลชุดใหญ่ให้เรา กินกันเปรมเลยทีเดียว เกิดมาผมยังไม่เคยเห็นอาหารเต็มโต๊ะและหลากหลายขนาดนี้มาก่อน
เล่นเอาไม่รู้ว่าจะกินอะไรเลยทีเดียว เหอะๆ
"ไม่หิวหรอวะธัณ" ไอพาพูดแล้วหันมามองผมที่ยังไม่ได้เริ่มตักอะไรเลย
"เดวไอเชี่ยอู้ดกะไอเคนมันก็ธรณีสูบหมดหรอก"
ผมหันไปดูไอเพื่อนสองตัวนี่มันกำลังกระทำการเผาผลาญอาหารอย่างรวดเร็ว ข้างไอเคนไอไม้กะไออ้นนั่งกินไปคุยไปอย่างร่าเริง
"กูไปเจอสาวมา โคดน่ารักเลย สงสัยจะพักอยู่บ้านถัดไป"
"เหรอ อืมนะ ไว้เจออีกทีกูจะลองพิจารณาให้ว่าผ่านป่าว"
"เห้ย แบ่งสาวมาให้กูบ้างดิไอ้อ้นหน้าหวาน อย่าฮุบคนเดียว"
"มึงไปลดไซส์ตัวมาก่อนเดี๋ยวสาวก่อมองเองแหละ ห้าๆ"
บทสนทนาคนโสดดำเนินต่อไป
ถัดไปที่ข้างไออู้ด เกอแลงกำลังนั่งกินข้าวอย่างสงบในมาดผู้ดีอย่างรุนแรง
ส่วนวิทที่นั่งข้างผมก็แค่เอาส้อมเขี่ยอาหารอย่างเซงๆ
"ไม่กินวะ"ผมถามหลังจากที่ผมเริ่มตักแกงทะเลมากิน(ไอพาก็เอาปลามาโยนใส่จานผมแทบจะทันที)
"กูไม่หิวอ่ะ" มันตอบผม แล้วมองไปทางเกอแลงที่กินข้าวอย่างสงบ(เน้นว่าสงบจริงๆ...)
"ถ้าไม่หิว ก็ยังไม่ต้องกินก็ได้นะครับ"เกอแลงตอบ โดยที่ไม่ได้หันไปมองไอวิทเลย
ซึ่งนั่นนับว่าแปลกทีเดียว
ไอวิทเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนที่จะ...
"เกอ กลับห้องก่อนนะ" ไอวิทพูดแล้วเดินออกไปจากโต๊ะ
"..."เกอแลงมองตามวิทที่เดินจากไปอย่างรวดเร็ว
"เกิดไรขึ้นป่าววะ"ผมถามมันเบาๆเมื่อเห็นท่าทางแปลกๆของวิท
"โรคประจำตัวกำเริบน่ะครับ" เกอแลงตอบยิ้มๆ
"หะ?"
"โรคขี้งอนน่ะครับ" มันเน้นชื่อโรคอีกครั้ง
"ออ..ไปทำอะไรให้งอนนั่น" ผมหัวเราะแห้งๆแล้วถามมัน ไอพาหันหน้ามาด้วยความสนใจ
"ไม่รู้สิครับ" เกอแลงตอบแล้วก็กินอาหารต่อไป
ผมหันไปมองหน้าไอพางงๆ ซึ่งการที่มันยักไหล่ตอบ แปลว่ามันก็ไม่รู้เหมือนกัน...
ผมเดินไปที่บ้านพักฝั่งของไอวิท เพื่อดูว่ามันยังอยู่ในห้องมั้ย
ตอนนี้คนอื่นกำลังกินอาหารยังไม่เสร็จ ผมอิ่มแล้วเลยฉวยโอกาสออกมาดูเพื่อนรักผมหน่อย
"ไอวิท อยู่มั้ยวะ?"
ไม่มีเสียงตอบ
ผมเลยลองแหวกม่านดู ปรากฎว่าข้างในไม่มีใคร แต่ไฟห้องเปิดทิ้งไว้...
ผมวิ่งกลับไปที่ศาลาห้องอาหาร
"เห้ยมึง ไอวิทหายไปไหนก็ไม่รู้" ผมพูด
และนั่นทำให้คนบางคนตาโตด้วยความตกใจอย่างที่ไม่เคยเป็นได้ทันที
"เอ้า หายไปไหนวะนั่น"ไอพาตอบผมก่อน ส่วนคนอื่นเงียบ ไม่มีใครพูดอะไรเลย
"เดี๋ยวผมไปดูเอง" แล้วเกอแลงก็ลุกพรวดวิ่งไปทันที
"เขารักกันจริงเนอะ..."นั่นคือสิ่งที่หลุดออกมาจากปากไอเคนตอนนั้น
ผมเดินตามชายหาดยามกลางคืนคนเดียวอย่างล่องลอย เบื่อที่ต้องมามัวแต่คิดอะไรก็ไม่รู้อยู่คนเดียวประจำ
จริงๆก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรมากมายกว่าชาวบ้านเขาหรอก ก็แค่ติดใจอะไรนิดหน่อย
ป่าวหรอก อันที่จริงคืองอนคนบางคนที่ทำตัว...
ผมลงนั่งยองๆที่พื้นทราย แล้วเอาไม้มาเขี่ยเล่นเป็นรูปวงกลม โน่นนี่ไปเรื่อย
อยู่เงียบๆคนเดียวก็ดี ลมเย็นของทะเลช่วยผมได้เยอะ
หลายๆคน คงจะคิดไม่ถึงว่าผมเป็นคนที่คิดอะไรเล็กอะไรน้อย
ตอนนี้ผมก็กำลังคิดเรื่องเดิมๆ ที่ชอบคิดตั้งแต่ก่อนที่จะคบกับเกอแลงนั่นแหละ
เห้อ...
ผมเงยหน้ามองท้องฟ้า วันนี้ไม่ยักกะมีพระจันทร์ ดาวเต็มฟ้าไปหมดเลย
สวยจัง....
ที่เชียงรายบางทีวันที่ฟ้าเปิด ถ้าขึ้นดอยไปก็เห็นดาวเยอะแบบนี้เหมือนกัน
คิดถึงบ้านว่ะ...
ไม่รู้แม่จะเป็นไงแล้วบ้าง สบายดีมั้ยนะ...
"มานั่งอะไรคนเดียว"
ผมหันไปมองตามทิศทางของเสียง ก่อนจะหันหน้ากลับมามองทะเลอีกครั้ง
"นี่..."
เสียงของไอ้บ้านี่เริ่มแข็งนิดๆ ผมได้ยินเสียงเท้าเดินบนทรายเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
ก่อนที่ร่างสูงจะนั่งลงข้างผมอย่างช้าๆ
"เป็นอะไร หืม?" มันถามผม
ผมเงียบ ไม่ได้ตอบอะไร เกอแลงถอนหายใจหน่ายๆ ก่อนจะหันหน้าไปมองทะเลบ้าง
"วันนี้ คุณดูแปลกๆนะ" มันถามผม
"..."ผมเงียบ
"ถ้ายังเงียบอยู่แบบนี้ ผมจะรู้ได้ยังไงว่าคุณเป็นอะไร?"
"ก้อไม่มีอะไร"
"แล้วทำไมออกมาเดินคนเดียว"
"..."
"วิท รู้ตัวมั้ย เวลาที่คุณทำอะไรเงียบๆคนเดียว นั่นแปลว่าคุณคิดมากอยู่นะ"
"รู้ก้อดี"
"แล้วเรื่องนั้น สามารถบอกผมได้มั้ย?"
"ไม่"
มันมองหน้าผมอย่างเหนื่อยใจ ผมเห็นได้จากหางตาผม
"...งั้นก็ไม่เป็นไรครับ"
"อืม"
"มานี่สิครับ"
ผมหันไปมองเกอแลง ที่กำลังยิ้มอ่อนโยนให้ผม
"คุณรู้มั้ย เวลาที่ใครรู้สึกไม่ดีน่ะ การกอดจะทำให้ความรู้สึกนั้นหมดไปนะ"
มันไม่พูดเปล่า แต่ลุกขึ้นยืน ก่อนจะนั่งลงแล้วสวมกอดผมจากข้างหลัง
"คุณไม่บอกผมไม่เป็นไร แต่อย่างน้อยขอให้ผมได้ทำให้คุณรู้สึกดีบ้างนะ..."
ผมเม้มปากแน่น ก่อนจะก้มหน้าลงเพื่อข่มอารมณ์สะเทือนใจของตัวเอง
"ถามอะไรหน่อยสิ"
"ครับ"
"ทำไมนายต้องคอยบ่น คอยว่าชั้นอยู่เรื่อยเลยล่ะ?"
"...อะไรทำให้คิดแบบนั้น?"
"วันนี้ ขนาดมาเที่ยว มันควรที่จะสนุกสิ แต่นายก้อเอาแต่บ่น ว่าชั้น ตำหนิชั้นทางสายตาอยู่เรื่อย อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะ"ผมพูดออกไประลอก
ใหญ่
เกอแลงเงียบ ผมหันกลับไปมองหน้ามันอย่างเค้นคำตอบ แต่ที่ผมได้คือ...
มันยิ้มให้ผม
ยิ้มอ่อนโยนตามแบบฉบับมันนั่นแหละ
"ผมขอโทษ ถ้านั่นทำให้คุณรู้สึกไม่ดีนะ ผมทำไปเพราะเป็นห่วง ไม่ได้คิดจะตำหนิอะไรคุณหรอก"
"แต่..."
"คุณรู้อะไรมั้ย ใครๆก็มองว่าผมเป็นคนเพอร์เฟค ทั้งที่จริงๆไม่มีอะไรในโลกที่สมบูรณ์แบบ ผมก็แค่คนธรรมดาคนนึง ที่รัก เป็นห่วง และ
อยากจะทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ให้กับคนที่ผมรัก มันก็แค่นั้นเอง" มันพูดเสร็จแล้วก็มองไปบนฟ้า
"ฟ้าออกจะสวย อย่าให้อารมณ์ขุ่นมัวมาทำให้มันหมองสิครับ" มันกลับมายิ้มให้ผม
ผมค่อยๆยิ้มให้มันช้าๆ แล้วเอนไปซบมันข้างหลัง...
"เออ หนีมาสวีทที่ชายหาดนี่เอง" ผมบ่นอุบ
"เอาน่า ไม่ต้องไปยุ่งเขาหรอก เรากลับกันดีกว่า"ไอพาพูดกับผม
"เอ้ย นานๆจะได้เห็น กูอยากดูต่อ" ผมแย้ง
"แสด มึงทำยักกะแอบถ้ำมองคน"
"ฟาย กลับก็ได้วะ แม่งว่ากูซะเสียเลย"
แล้วผมกับไอพาก็กลับบ้านพักกัน ปล่อยให้คนสองคนเขาสวีทกันไป
ในคืนที่มีแสงดาวพราวเต็มฟ้า....
โรแมนติกชิบ...
to be continue
ปล่อยให้ไอสองคนนี้เด่นไปก่อน เดวพรุ่งนี้ได้รู้กัน ห้าๆ
ไปละจ้า หลับก่อน ง่วงนอนมากมาย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
