อ่านแล้วอยากว่าซึ้งกินในการกระทำของแซคมากๆงะ
ไอ้เราเห็นเงียบๆไม่พูดอะไรที่แท้ก็เตรียมใจขอแต่งงานนี่เอง
เล่นเอาจิน้อยเหงาเลยนะเนี่ย
มันโรแมนติกมากๆอะ ขอแต่งงานก่อนวันวาเลนไทน์เนี่ย
มันดูเป็นอะไรที่เหมือนผ่านการตรองมาอย่างดีแล้ว
ว่าหลังจากวันนี้ไปเราคือคนรักกันที่เป็นเจ้าของกันและกันแล้วน๊า
ในวันรุ่งขึ้นวันแรกหลังจากแต่งงานก็คือวันแห่งความรัก
จะมีใครที่น่าอิจฉาไปกว่านี้อีกไหมเนี่ย
อ่านเรื่องนี้จบแล้วก็แอบได้คิดเหมือนกันว่า
โลกเราเอาแน่เอานอนไม่ได้เช่นเดียวกับความรัก
มันไม่ใช่ของตายที่จะมีก็มีจะหมดรักก็หมด
แต่ความรักมันต้องเกิดจากความรู้สึกดีๆที่ค่อยๆมีมากขึ้นเหมือนที่จิได้รับไง
ส่วนถ้าให้พูดถึงในแง่ของการเขียนถือว่าอยู่ในระดับดีพอสมควร
ดำเนินเรื่องกระชับฉับไวสมกับที่บอกว่าเป็นเรื่องสั้น
ตัวละครมีมุมมองเป็นของตัวเองชัดเจนน่าสนใจ
ถ้าจะมานั่งพิจารณาให้ละเอียดนะเรื่องนี้ดูจะยังอ่อนไปในเรื่องของการบรรยาย
แต่เราก็ควรจะต้องเข้าอย่างนึงแหละว่านี่มันเรื่องสั้นมึงจะเอาไรมากมายวะนั่นสินะ
โดยรวมเรื่องนี้จึงจัดอยู่ในทำเนียบเรื่องสั้นรักๆอินเลิฟที่น่าอ่านเรื่องนึงเลยทีเดียว
ถ้ามีเวลามากๆคาดว่าหลังเมษาจะมาอ่านใหม่อีกรอบนะ
เพราะเรื่องสั่นเนี่ยอ่านกี่รอบๆก็ยิ้มได้เสมอ อิๆ
แล้วจะรอเรื่องยาวที่บอกว่าจะลงให้อ่านน๊า
:กอด1:X ก่อนไป