หัวข้อ: ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท..ยิ่งไม่มีสิทธิ์ by A-lone

[gobgab]

" กูจะโกรธมึงได้ไง ก็มึงง่ะเพื่อนกู "

เพื่อนรัก...............ฉันเป็นแค่เพื่อนรัก...........ไม่ใช่ที่รัก.........จำไว้ใส่หัวใจ...........

[Junrai_Hyper™]

เฮ้ออออ

แล้วเมื่อไหร่เอจะสมหวังละครับ

[tamjai_sengped]

อย่างนี้แหละ...ดีแล้ว
อย่างน้อยนึกย้อนไปวันเก่า...ก้อทำให้เรายิ้มได้
ผมเคยเป็นนะ คิดถึงเพื่อนหนิดเมื่อไหร่ ใจมันเหมือนฟู ๆ
ยิ้ม ๆ กะตัวเอง...

แค่เป็นห่วง...เพื่อนคนหนึ่งสุดใจ 


รอตอนจบ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ตอนที่ 31 ความจริง

ผมลองนั่งคิดเรื่องราวตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ทบทวนถึงน้ำตาหลายๆหยดที่เสียไป
นึกถึงภาพความสุขที่ผมเคยมีและที่ไอ้พัดเคยมอบให้
 ผมว่ามันคุ้มแล้วมั้งที่ครั้งนึงผมเคยเป็นเพื่อนกะมัน

วันนี้ผมว่างก็เลยมีโอกาสไปดูทีมมหาลัยแข่งครับ

" เอ้ยยย มาไงเนี่ยะ " ผมเดินเข้าไปในชมรมก่อนที่จะมีการแข่งขัน
" โหไอ้คุณโอ๊ต เดี๋ยวนี้ดังใหญ่แล้ว " ผมเดินเข้าไปทักทายเพื่อนเก่า
" ดังไรว่ะ "
" ก็เห็นไป ถ่ายแบบไง ลงหนังสือ "
" 5555+ คนมันหล่อนี่หว่า "  ไอ้โอ๊ตยังชมตัวเองไม่เลิก
" สาด ชมไม่ได้เลยนะเมิง "
" 5555 แล้วไปไงมาไง ว่างเหรอ " ไอ้โอ๊ตถาม
" เออ ว่างไม่ได้ทำไร ใกล้สอบล่ะ " ผมตอบ
" แล้ววันนี้แข่งกันกี่โมง " ผมถามกลับ
" ก็นี่อีกสักพัก ทีมหญิงแข่งก่อน "
" เหรอๆๆ เออ งั้นเดี๋ยวกูไปนัง่รอข้างบนน่ะ " ผมบอกพร้อมกับลุกขึ้น
" เอ้ย งั้นกูไปด้วย " ไอ้โอ๊ตกะผมเดินขึ้นบรรไดไปบนอัฒจรรย์
เพื่อที่จะรอนั่งดูการแข่งขันของทีมตัวเอง
" อ้าวพี่อ้อย หวัดดี " ไปเจอพี่อ้อย นั่งอยู่พอดีครับ
" เอ้ยว่าไง มาดูแข่งเหรอ " พี่อ้อยทัก
" อืมเพ่ "
" โหมาก็เจอเด็กเก่า....เรยนะ " พี่อ้อยพูดไปอมยิ้มไป
" ครายอ่ะเพ่ " ผมทำหน้า งง
" อ้าวไอ้โอ็ตไง ไม่ได้รักกันนาน หรือคิดว่าจะเป็นใครล่ะ " พี่อ้อยแซวผมบ้าง
" 55555 " ผมขำ
" โหพี่มาว่าแฟนผมงี้ได้ไงเนี่ยะ จิงไหมที่รัก..เรายังรักกันอยู่เรย "
ไอ้โอ็ตพูดจบก็เอามือมาลูบที่จุดอ่อนผม
" สาด "
" อ๋อ เดี๋ยวนี้กล้าหือ เหรอ ได้คนใหม่แล้วลืมคนเก่าเหรอ "
มันลุกขึ้นมาจับแขนผมไว้ทั้งสองข้าง
" เอ้ยย โอ๊ตอย่าเล่น " ผมนั่งอยู่บนโต๊ะอ่ะครับ มันเป็นแบบพับได้ ถ้าเกิด
เขย่าแรงๆนี่มันสิทธิ์ขาโต๊ะพับลงมาได้ตกกันทั้ง 3 คน
" หาาา กล้าหือเหรอ " ไอ้โอีตก้มหน้าลงมาที่คอผม
" ไอ้สาดอย่าเล่นกูจะตก " ไอ้โอ๊ตมันโน้มตัวลงมาหาผมเรื่อยๆ
ผมเองก็หงายหลังลงไปเรื่อยๆเหมือนกัน
" 555+ เสร็จกูแน่มึง " คนเริ่มมองแล้วครับ ก็มันโรงยิมนี่นา คนเยอะเต็มไปหมด
ได้มาเห็นผู้ชายสองคนเล่นกันแบบนี้ มีเรอะ...
" ไอ้โอ๊ตปล่อยคนดูเต้มเลย มึงไม่อายเหรอ "
" ไม่อาย เรื่องของผัวเมียมองไรว่ะ " ไอ้โอ๊ตมันทำเป็นพูด
" ไอ้สาดกูจะตก " ไอ้โอ๊ตมันโน้นตัวลงมาละครับ จนแทบจะทับกันอยู่แล้ว
" เดี๋ยวเจอท่าไม้ตาย " แล้วมันก็ทำท่าซอยที่บั้นเอว เหมือนกะลังเอากะผมอยู่
" ไอ้สาดปล่อยกู คนมองหมดแล้ว "
" 555+ เป็นไงไม่ชอบเหรอ " ไอ้โอ๊ตมันขำได้ที
" อ้าวพัด ไปไหนมา " เสียงไอ้โอ๊ตพูดจนผมต้องหยุดขัดขืนแล้วหันหลังไปมองดู
" เล่นไรกันเนี่ยะ ไม่อายเค้าเหรอ ไอ้โอ๊ต " ไอ้พัดพูดเสียงแข็ง
" 5555+ หึงเหรอเมิง " ไอ้โอ็ตหยุดแกล้งผมแล้วกลับมานั่งท่าเดิม
" มาได้ไงเนี่ยะไอ้เกย์ " ไอ้พัดมันเดินอ้อมมาข้างหน้านั่งตรงเท้าผม
" ก็ว่างเลยมา ไม่ได้ทำงานแล้ว "
" เปลี่ยนบ่อยจังนะเมิง " มันพูดกะผมแบบเดิมไม่มีผิด
" ก็เปลี่ยนแหละ...เจ้านายประสาท "
" 555+  คนบ้ามาเจอกันเหรอ " ไอ้โอ๊ตแซว
" แล้วแฟนเมิงล่ะ " อยู่ๆผมก็โพล่งออกมา
" อืมมม "
" ไปไหนว่ะ "
" ไม่อยู่ ไปกะเพื่อน "  ไอ้พัดตอบหน้าเฉย
" เหรอ น่ารักไหม ปีไหน ขอดูหน้าหน่อย "
" มึงจะมาอารายเนี่ยะ " มันทำท่าโกรธใส่ผม
" อืม "

แล้วความเงียบก็เข้ามาครอบคลุมครับ   ที่ผมถามไปมันก็แค่ความอยากรู้
แต่จะอยากรู้ไปทำไมผมเองก็ตอบไม่ได้ เพราะคงเดา
ออกว่าถ้าตัวเองรู้แล้วคงรู้สึกไม่ดีเลย ไม่ใช่สิ รู้สึกแย่เลยล่ะ
แต่มันก็ไม่น่าจะมาโกรธใส่ผมเลยนี่นา
" กลับก่อนน่ะ " ผมบอกลาไอ้โอ็ตกะพี่อ้อยหลังจากที่ดุการแข่งขันเสร็จเรียบร้อย
" อ้าวไปกินข้าวด้วยกันดิ " ไอ้โอ๊ตชวน
" เออ นั่นดิไปหาไรกินกันก่อน " พี่อ้อยท้วงอีกคน
" โหพี่เย็นล่ะ รถติด " ผมอ้าง
" ทำไมจะรีบกลับไปหาแฟนเหรอ " ไอ้พัดพูด
" เสือก " ผมหันไปด่ามัน
" โหทะเลาะกันอีกล่ะไอ้สองคนนี้ " พี่อ้อย บอก
" ไปล่ะเพ่ ไว้เจอกันใหม่ "
" เออ โชคดีเว้ย " ไอ้โอ๊ตโบกมือให้ ผมก็รีบวิ่งขึ้นรถโดยที่ไม่ลาไอ้พัด
ตกลงนี่ผมยังจะต้องตามหึงหวง คอยเศร้าทุกครั้งที่มันมีความรักเหรอ
ผมน่าจะรักตัวเองมากกว่านี้บ้าง จะได้ไม่เจ็บไปกว่านี้
แต่ผมเองก้ไม่รู้จะทำอะไรได้ จะบอกรักเหรอ
ไม่ได้หรอก...ทั้งสายแล้วก็ไม่มีความเป็นไปได้ หรือจะเลิกรัก มันก็ยากครับ
อย่างที่รู้กันว่ารักแรก มันลืมยากแค่ไหน คนบางคนจำความรักครั้งนี้ได้จนชั่วชีวิต

---------------------------------------------------------

ตุลาคม 2548
" ฮัลโหล พัดเหรอ " ผมตัดใจโทรไปหาไอ้พัดในวันนึงด้วยความเป็นห่วง
" เออ ว่างายว่ะ " ไอ้พัดตอบมาจากปลายสาย
" อยู่ไหนเนี่ยะ "
" ใน ม. นี่แหละ "
" เหรอ แล้วไงใกล้ฝึกงานแล้วอ่ะดิ "
" อืมวันจันทร์นี้แล้วอ่ะ "
" แล้วหาหอ หรือยังเนี่ยะ "
" ยังเรย กะว่าจะไปหาพรุ่งนี้ " ไอ้พัด ดูเสียงมันตื่นๆ
" เออ ให้มันได้แบบนี้นะเมิง นิสัยเดิมไม่เคยเปลี่ยน "
" 55555+ " มันขำ
" ทำขำอีก แล้วเกิดหาไม่ได้เนี่ยะไปนอนไหน "
" ก็กลับบ้าน ใกล้บ้าน แล้วค่อยมาหาใหม่ "
" เออ เลือกหน่อยนะเว้ย " ผมบอก
" อืม "
" แล้วคุณอยู่ไหนเนี่ยะ " ไอ้พัดถามผมกลับ
" แถวๆห้องนี่แหละ "
" ไม่ได้ไปทำงานเหรอ "
" ยัง ว่างง่ะ กะลังสอบด้วย " ผมบอกไป
" เออ สอบให้ผ่านนะเว้ย "
" โหยแบบกู ผ่านอยู่แล้ว 5555+ "
" ทำไม ห่วงกูเหรอ " ผมถามย้ำ
" อืม "
" 5555+ " ต่างคนต่างขำครับ เพราะไม่เคยแสดงออกว่าเป็นห่วงกัน ทั้งด้วยคำพูดแล้วก็
อาการทางกาย ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา
พอนานๆได้มาพูดคำว่าเป็นห่วง หวานๆแบบนี้ เลยเขินๆ......หวานออกนะเนี่ยะ

" แล้วครายจะขนของให้ " ผมอดถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้
" พ่อ พ่อว่างง่ะ "
" เหรอ ให้ไปช่วยป่ะ "
" จะมาเหรอ "
" อืม ไม่ให้ลูกสะใภ้ไปหาหน่อยไง " ผมแซวมันบ้าง
" 555 เอาอย่างั้นเลยเหรอ " ไอ้พัดมันตอบ
" กูล้อเล่น "
" นึกว่าเอาจิง จะได้เตรียมขบวนขันหมาก "
" 555+ ไอ้สาด "
" แล้วทำไมเพิ่งมาเริ่มๆหาหอเอาวันนี้ นี่วันเสาร์นะเว้ย "
" ไม่มีเวลา "
" เวลาHereะไร แดกเหล้าอะดิเมิง " ผมกัด
" 5555 รู้ทันกูตลอด " ไอ้พัดขำ
" 5555 เอองั้นแค่นี้ก่อนน่ะ ไว้กูจะโทรไปถามใหม่ "
" โหทำยังกะเป็นแม่กู "
" เออ ให้มันรู้ใครเป็นใคร "
" จ้าแม่ทูนหัว " ไอ้พัดทำเสียงออดอ้อนมา
" 5555 ไปบอกแฟนเมิงโน่น "
" แค่นี้น่ะเว้ย "
" เออ สวัสดีครับ "
" สวัสดีครับ " เหอะๆๆลงท้ายด้วยคำเดิมครับ ผมพูดกะโทรศัพท์กะมันทีไร จะมึงกู
พ่อตายแม่ตายขนาดไหน
พอลงท้ายต้องพูดว่า หวัดดีครับตลอด ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
อย่างงี้ดิถึงเป็นเสน่ห์ให้ผมชอบคุยโทรศัพท์กะมัน
------------------------------------------

จะว่าไปผมเองก็อดไม่ได้ที่จะห่วงหรือถามข่าวคราวมันตลอดครับ
ทั้งที่มันเองก้น่าจะมีอนาคตดีมากกว่าผมอีก  ฝึกงานแล้ว
อีกหน่อยก็จบรับปริญญา 5555 แต่ไอ้พัดเองเคยเป็นยังไงก็ยังคงเป็นอย่างงั้นล่ะครับ
ไม่เคยเปลี่ยนไม่รู้มันจะคิดเหมือนผมไหม อะไรๆมัน
เปลี่ยนไปหมดแล้วมีแต่ผมนี่แหละที่ยังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยน ยังเจ็บ ยังรัก
อยู่เหมือนเดิม

" ตี๊ดๆๆ " เสียงมือถือผมดังขึ้น
" ฮัลโหล เอเหรอ "
" ครับเพ่ ว่างายยย "
" อืม วันนี้ว่างไหม "
" ก็ว่างพี่ ผมกะลังจะไปวิ่งง่ะ "
" ที่ไหน "
" สนามกีฬาแถวนี้แหละ "
" วันนี้มีทำบุญชมรม เข้ามาหน่อยดิ "
" เหรอครับ อืมๆได้เพ่ "
" เข้ามาได้กี่โมงว่ะ "
" อืมสัก 6 โมงทุม่นึงง่ะ "
" อืมๆเข้ามาแล้วกัน รุ่นน้องรุ่นพี่เค้าเข้ามาเพียบ "
" อ๋อ ครับ ได้ครับ "
ผมรับปากพี่เค้าไปครับ ดีเหมือนกัน เพราะไม่ได้เข้าไปที่ชมรมมาพักใหญ่แล้ว
จะหวังว่าจะได้เจอไอ้พัดเหรอคงยาก
เพราะมันจะฝึกงานแล้ว อีกไม่กี่วัน คงไม่ได้เข้ามา
อีกอย่างป่านนี้มันคงอบู่บ้านเรียบร้อยแล้ว

" หวัดดีครับ " ผมไหว้รุ่นพี่หลายคนขณะที่ผมเข้าไปถึง
" เอ้ยยย มาไงเนี่ยะ ไม่ได้เจอกันนาน " หลายเสียงทักแนวๆนี้
" เออ เอมาแล้วเหรอ " พี่อ้อยทักผม
" หวัดดีพี่อ้อย " สายตาผมมองไปเห้นใครสักคนคุ้นๆจากทางด้านหลังใส่เสื้อเหลือง
" เฮ้ยพัดดูดิว่าใครมา " พี่อ้อยชี้มาทางผม
" อ้าว ไอ้พัด "
" เอ้ยย ไอ้เอ "
" 555+ คุยกันก่อนน่ะ เด๋ยวพี่มา " ไม่ได้คุยกันหรอกครับ เขินๆกันน่ะ
เพราะเพิ่งบอกว่าเป็นห่วงกันเมื่อไม่กี่วันมานี่เอง ความอายเลย
ยังไม่จางหายไปไหน อีกอย่างรุ่นน้องหลายคนที่ไม่ค่อยได้เจอผม ก็เข้ามาทักทาย
แต่มันแปลกๆ มาขอหอมแก้ม ไรฟ่ะ ...งงกะรุ่นน้อง

" ดูมือถือให้หน่อย " มันคงไม่รู้จะทักผมด้วยวิธีไหนแล้ว
" อืมเป็นไรล่ะ " ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้
" ก็มันไม่มีเสียงง่ะ ลำโพงเปิดมะได้เลย "
" เหรอ คงต้องซ่อมง่ะ "
" เหรอ เออ นั่นดิ ตอนนี้ได้แต่เปิดสั่น 55 " ผมหัวเราะแบบเขินๆ
" แล้วเช็คดูยังว่าเปิดไม่ได้ยังไง "
" อืมก็ดูหมดแล้ว "
" เอ้าแล้วเอามาให้ดูทำไม กูไม่ใช่ช่าง "
" กูนึกว่าจะรู้ 55 "
" อืม ไหนดูดิ มือถือใหม่ตั้งแต่ซื้อยังไม่เคยดูเลย "
" งั้นฝากไว้ก่อนน่ะพี่เค้าเรียกล่ะ "
ผมก็ได้ทีครับ เพราะตั้งแต่ไหนแต่ไรไอ้พัดกะผมไม่ค่อยถือเรื่องมือกันอยู่แล้ว
เปิดกันจนชิน เปิดกันทุกซอกทุกมุม
แต่ที่ไม่อยากเปิดดูมากที่สุดก็คือ Gellery
เพราะคิดว่าถ้าเกิดเปิดคงได้เจอรูปอะไรๆแน่ๆ แล้วก้จิงๆครับ ผมเจอรูปมัน
รูปเพื่อนบ้างใส่เสื้อ ถอดเสื้อเบ่งกล้ามถ่ายโชว์หุ่นตามประสาผู้ชาย
แต่ที่สำคัญผมเจอรูปมันถ่ายกะแฟน น่ารักเชียวครับ แฟนมันน่ารักมาก สวยเลยล่ะ
ผมก็เริ่มรู้สึกทะแม่งๆในใจแล้ว แต่ไม่เอาไม่คิดดีกว่า
เพราะมันก็คงเป็นแบบเดิมคือผมเสียใจ

" เฮ้ย แฟนเหรอเนี่ยะ" ผมเดินเข้าไปหามัน
" อืม"
" โห เคยได้ยินแต่ชื่อ เพิ่งรู้ว่าน่ารักขนาดนี้ "
" อยู่แล้วเว้ยระดับกูซ่ะอย่าง " ไอ้พัดพูดท่าทางภูมิใจ
" 555+ " ผมขำครับ ทำเป็นขำมากกว่าทั้งที่ในใจผมมันก้คิดแบบเดิมรู้สึกแบบเดิม
คือเศร้าแล้วก็เสียใจ ผมทำได้แค่หัวเราะเพื่อให้มันสบาย
ใจแค่นั้นเอง ผมทำได้ทุกอย่างแหละครับเพื่อเพื่อนผมคนนี้
" ตี๊ดๆๆๆๆ " เสียงมือถือมันดังขึ้น
" พัดอ่ะมีคนโทรมา " ผมยืานไปให้ไอพัด
" ใครอ่ะ ดูดิ " มันชะเง้อหน้ามาบอกผม
" เอ้า ก็รับดิไม่ใช่ของกูนะ "
" เออ ดูก่อน " แล้วผมก็เปิดดู
" ใครว่ะ " ไอ้พัดถาม
" แฟนมึงง่ะ " ผมบอก
" เหรอ ...." ผมจำใจต้องยื่นให้มันครับ ยื่นโทรศัพท์ให้มันคุยกะแฟนต่อหน้าผม
ตอนนี้ผมแทบจะร้องไห้เลยล่ะผ่านไปกี่ปีกี่ปี
ผมก็ยังเหมือนเดิม รู้สึกเหมือนเดิม

" อ่ะ " มันยื่นมือถือให้ผมตอนคุยเสร็จ
" อืม อย่าเมามากนะเมิง เดี๋ยวไปฝึกงานไม่ไหว " ผมก็ทำหน้าที่เดิมครับ
คือถ้ากินเหล้าเมากันมันก้จะเอามือถือมาฝากผมไว้ให้ผมช่วยเก็บให้
กระเป๋าตังไอ้พัดมันไม่พกอยู่แล้ว ถ้าตังเยอะๆ มันจะเอามาฝากไว้
แต่ถ้าแบงค์ย่อยมันจะเก็บเอาไว้เอง
และแล้วภาพทุกอย่างในอดีตก็ย้อนกลับมาทีละน้อยๆ
จนผมต้องเดินหนีออกมานั่งคิดอะไรอยู่ข้างนอก
" คิดไรว่ะ" มันเดินตามผมมา
" ป่าว ไม่มีไร "มพูดเหมือนในละครทุกๆครั้งที่มีฉากง้องอน
" โห มาสนุก อย่าหน้าบึ้งดิ " มันทำมือจะมาขยี้จมูกผม
" เออ น่ากูไม่ได้เป็นไรซ่ะหน่อย " ผมรีบปัดออก
" 55+ เออ ไม่บึ้งก็ได้ว่ะ " ผมรีบบอกก่อนที่มันจะทำอะไรน่าอายไปมากกว่านี้
" ป่ะๆๆ งั้นไปแดกเหล้ากัน "
" อืม "...."
"มากันแล้วเหรอสองคน " รุ่นพี่คนนึงทักผมกะไอ้พัด
" โห ตั้งแต่เอ มานี่โดนพัดแย่งตัวไปหมดเลยน่ะ "พี่อีกคนตะโกนแซวมา
" 5555+ " ผมขำ
" มา......มา สายรหัส พี่ขอเพื่อพี่คนล่ะแก้วรวดเดียว "
" โห แก้วใหญ่เลยเหรอพี่ " ผมท้วง
" น่านะ .....เพื่อสายรหัส "

และแล้วนั่นก็เป็นแก้วแรกของคืนนั้นครับ ก่อนที่จะมีอีกหลายแก้วตามมาจนผมเซไปมา
นั่งไม่อยู่กับที่  ไอ้พัดก็พอกันเมาด้วยกันทั้งคู่ ผมเลยต้องต้งสติเข้าไปนั่งทำใจ
ในชมรม ดึกแล้วด้วยครับ
หลายคนทะยอยกลับไปแล้ว หลายคนก็เข้าไปสลบไสลในห้อง
ชมรม

" เขยิบไปดิ " ไอ้พัดมันเข้ามาหาที่นอนข้างๆผม
" อืม อาราย "
" กูนอนด้วย " ผมซุกตัวเข้ามาผมซ่ะจนใกล้
" มาเบียดทำไมว่ะ ยิ่งร้อนๆอยู่ " ผมฟึดฟัด
" มันไม่มีที่ว่างแล้ว "
" อืมๆ มีหมอนไหมล่ะ " ผมถาม
" ไม่มีว่ะ แบ่งมาดิ " ไอ้พัดเอาหัวดุนๆมาที่หมอนผม
" โห แม่งกลิ่นเหล้าคุล้ง " ผมบ่น
" 555+ เออดิก็แดกนี่หว่า " ไอ้พัดพูดยานๆ
" ร้อนเนอะ พัดลมถึงป่ะ "
" อืม " แล้วมันก็ถอดเสื้ออกครับ
ผมก็เริ่มเคลิ้มไปล่ะคนมันมึนๆนี่นา
ที่ผมกินวันนี้คงเพราะเรื่องที่ผมเห็นรูปไอ้พัดกะแฟนน่ะครับ แล้วยัง
รู้อีกว่ามันรักกันมากแค่ไหน แล้วผมเป็นอะไรได้แค่ไหนในความจิง ผมเลยอยากลืม
แค่ชั่วขณะก็ยังดี

" เกาหลังให้หน่อย "
" จะมาอารายเนี่ยะคนเต็มเลย "
" ไม่ได้เอากัน จะอายไรว่ะ " ไอ้พัดพูดมาแต่ละคำ
" โห มึงเนี่ยะนะ "
" หรืออยากโดน..หา " ไอ้พัดมันขำตาเยิ้มเชียวครับ
" อืมอยู่เฉยๆดิ " ผมเกาหลังให้มันตามที่มันอ้อนตามเคยครับ ทุกทีสิน่าคนเรา
" ตรงนี่ป่ะ " ผมเกา
" อืม ตรงนั้นแหละ "
" เออ ตรงนี้ล่ะ "
" อืม "
" พอยัง " ผมถามมันเบาๆ
" พัดพอยัง " เงียบครับไม่มีสัญญาณตอบรับ คงเหล้าไปแล้ว ตามนิสัยคนเมา
ผมลุกขึ้นมามองหน้ามันตอนนี้ น่ารักจังครับ
แก้มแดงไปหมดเพราะกินเหล้าหลับแล้วยังยิ้มอยู่ได้..ไอ้บ้าเอ้ยยย
นี่แหละครับความสำคัญของผมที่มีต่อเพื่อนคนนี้ที่พอจะทำให้
มันคบกะผมต่อไป ก็คือ การคอยเกาหลังให้มันอยู่ตลอดเวลาที่ได้นอนด้วยกัน
ถึงแม้ว่าบางทีผมอาจจะเผลอลวนลาม
กอดมันบ้าง ล้วงโน่นจับนี่มันบ้างก็ไม่เคยถือ ชอบด้วยซ้ำไป 5555+

"ขอหอมหน่อยนะ " ผมก้มลงหอมแก้มมันไปทีนึง เชื่อป่ะ 4 ปี รู้จักมา หอมแก้มมันไม่ถึง
5 ครั้ง

มาวันนี้ผมว่ามันน่ารักกว่าทุกวันครับ น่ารักเพราะมันมีความรักไง มีคนเคยบอกว่า
ถ้ามีความรักแล้วหน้าตาจะดูดีสดใสขึ้น
แบบว่าโลกทั้งโลกเป็นสีชมพู ผมก็ยินดีกะมันน่ะครับ
แต่จะให้แสดงออกก็คงไม่ดีกว่า เพราะยิ่งแสดงออกว่าดีใจเท่าไหร่ ในใจผมก็
ยิ่งเจ็บมากไปกว่าเดิม ผมเลยเลือกที่จะไม่..ดีกว่าครับ
ขอเก็บความเป็นเพื่อนกับมันต่อไป ขอที่จะเป็นเพื่อนรักที่แอบรักเพื่อนอยู่
แบบนี้ไปตลอด ไม่คิดที่เปิดเผยบอกไปหรอกครับเพราะเท่าที่เป็นอยู่มันก็ดีอยู่แล้ว
ผมมันไม่มีวาสนาหรอก......


ฉันมันไม่มีวาสนา
ขอเธอนั้นอย่า..อย่ามาสนใจ
ทิ้งฉันไว้คนเดียว
เหลียวแลฉันทำไม
ฉันมันไม่คู่ควรกับเธอ

รักเรานั้นเป็นเหมือนเส้นขนาน
พลาดมาพบกันก็คงไม่เจอ
เส้นทางที่เธอเดินสวยงานและเลิศเลอ
ส่วนฉันมันเดินอยู่กลางทางที่มืดมน

เกิดแล้วตายอีกกี่ครั้งยังไม่มีสิทธิ์
จะคิดว่าเราต่างเป็นคู่กัน
เกิดแล้วตายอีกกี่ครั้งยังไม่เทียมทัน
เธอกับฉันต่างกันเหมือนฟ้าดิน

ฉันมันไม่มีวาสนา
ฝืนดวงชะตาก็คงไม่ได้
เห็นเธอนั้นไปดี
ฉันเองก็ดีใจ
ฉันไม่หวังอะไรมากไปกว่านี้
เพราะฉันมัน....คนไม่มีวาสนา
คนไม่มีวาสนา.....

" อืม " ผมได้ยินเสียงไอ้พัดมันขยับตัวมาทางผมซึ่งนอนคะแคงหันหลังอยู่
" ฮืม.." มันกอดผมครับ เอาขาก่ายทับขาผม โอบเอวผมไว้จากทางด้านหลัง
เอาหน้ามาซุกที่ตรงคอพอดี
"ขอบใจนะ เอ "  ไอ้พัดพูดก่อนที่ผมจะหลับตา



------พัด มึงจะรู้บ้างหรือเปล่าว่าทุกครั้งที่กูกอดกะมึงกูมีความสุขมากที่สุดเลยเพื่อน-----



ผมกุมมือไอ้เพื่อนสนิทไว้ยังกะกลัวว่ามันจะหายไปไหนอีก ...


-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
 
จบแล้วครับ แบบสมบูรณ์ในความรู้สึก
ถึงแม้ไม่สมบูรณ์ในเหตุการณ์ก็เถอะนะ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เล่ามามันบอกตัวมันเองแล้วนะครับ
ว่าใครจะเป็นอะไรอย่างไหน จะยังไม่จบก็มีแค่ชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป...


โดย A-lone

[มูมู่น้อย]

จบแล้ว  อ๊ายยยยยยยย  อยากอ่านต่ออะ     

แต่จบแบบนี้ก็ดีคะ  ไม่สมบูรณ์ในเหตุการณ์ (ที่จริงสามารถจบแบบนี้ได้ตั้งแต่กลาง ๆ เรื่องก็ได้นะเนี่ย 5555)  แต่ก็สมบูรณ์ในแง่ความรู้สึกอย่างคุณเอว่านั่นแหละ  เรื่องราวเหตุการณ์ต่าง ๆ ไม่จำเป็นต้องจบเหมือนกับละครที่ต้องมีบทสรุปพระเอก นายเอกต้องรักกันหรือตายจากกันไป  แต่นี่เป็นความจริงของชีวิตที่ดำเนินไปเรื่อย ๆ แล้วแต่เราจะกำหนดให้มันไปทางไหน  ดีใจด้วยคะที่ทำใจให้รักเค้าแบบเพื่อนได้  ยังไงความเป็นเพื่อนมันก็ไม่หายไปไหนหรอกเนอะ 

แต่งเก่งดีนะคะ  ชอบที่มีบทสนทนา แล้วก็ใส่อารมณ์ในคำพูดของตัวละคร  ตัวละครแต่ละตัวก็มีลักษณะเฉพาะของแต่ละคน  จริง ๆ แล้วน่าจะอ่านยากนะ เพราะว่าบางครั้งไม่กำหนดบทพูดว่าใครพูดหรือรู้สึกอย่างไร  แต่คุณเอเก่งคะ  แต่งบทออกมาให้เข้าใจได้ง่ายว่าใครพูด แล้วก็สามารถสื่ออารมณ์ของคน ๆ นั้นได้อีกด้วย  แต่เสียอย่างนะคะ  พิมพ์ผิดเยอะไปหน่อยอะ  บางทีต้องกลับมาอ่านใหม่  ทำความเข้าใจด้วยตัวเองใหม่  อิอิ   แต่โดยรวมชอบเรื่องนี้มาก ๆ คะ  ดูหื่นๆ  ดีด้วย xxx ดี  ไม่น่าเบื่อ  ชอบ ชอบ 

ขอบคุณคุณเอนะคะ  ที่แต่งเรื่องดีดีให้เราอ่านกัน  มีเรื่องอื่นอีกปะ  จะตามอ่านนะ   

ขอบคุณเรย์ที่อุตส่าห์หาเรื่องหนุก ๆ มาโพสด้วยน้า  เรื่องที่เรย์เลือกเอามาลงนี่ไม่มีผิดหวังเลย   

[THIP]

ขอเก็บความเป็นเพื่อนกับมันต่อไป ขอที่จะเป็นเพื่อนรักที่แอบรักเพื่อนอยู่
แบบนี้ไปตลอด ไม่คิดที่เปิดเผยบอกไปหรอกครับเพราะเท่าที่เป็นอยู่มันก็ดีอยู่แล้ว
ผมมันไม่มีวาสนาหรอก......    

จบลงอย่างประทับใจไปอีกเรื่อง  

ขอบคุณ คนแต่งที่เขียนเรื่องราวมาให้อ่าน
ขอบคุณ คนโพสต์ที่อุตส่าห์ลงเรื่องดี ๆ ให้อ่านกัน

ขอบคุณมากค่ะ

[meemewkewkaw]

เพื่อน เป็นความสัมพันธ์ที่จีรังยั่งยืนเสมอสำหรับผม

ขอบคุณคุณคนแต่งนะครับ ที่ได้สร้างสรรค์เรื่องราวดีๆมาให้คนอ่านได้อ่าน
ขอบคุณคุณคนโพสต์ที่ได้นำเรื่องราวดีๆมาลงไว้ในเว็บบอร์ดแห่งนี้ ทำให้ผมได้อ่านและได้สัมผัสกับเรื่องราวดีๆอย่างเรื่องนี้
ขอบคุณมากๆนะครับ
ขอบคุณครับ

[GoneOn]

   มันบอกไม่ถูกอ่ะค่ะ   

คุณเอโชคดีนะคะที่เกิดมาได้เจอคนอย่างคุณพัด

ขอบคุณค่ะ   ...     "ขอบใจนะ เอ "

[gobgab]

ขอบคุณนะคับคุณเอ........

เป็นอีกเรื่องที่ประทับใจผมมาก................

ชีวิตคนมีวิถีทางของแต่ละคน......เราต้องเดินต่อไป......ถึงแม้จะไม่สมบูรณ์ในเหตุการณ์ก็ตาม.....

..........แต่ก็สมบูรณ์ในความรู้สึก..........เพราะเวลาที่ผ่านมามันเป็นตัวบอกความรู้สึกได้เป็นอย่างดี

ป.ล....ขอบคุณพี่เรย์ด้วยที่เอามาลงหั้ยอ่าน..............ขอบคุณคับ

[Junrai_Hyper™]

ไม่อยากเชื่อว่ามันจะจบลงไปแล้ว

ถึงแม้ว่าหลายเรื่องยังค้างคาใจอยู่ก็ตาม

ขอบคุณเอ สำหรับเรื่องราวที่เกิดขึ้น

เอถ่ายทอดเรื่องราวได้ดี มันทำให้มองเห็นภาพตัวละครเหล่านี้ แจ่มชัดขึ้น

รู้สึกอึดอัดไปกับเอ และไม่เข้าใจการกระทำของตาพัด

แต่มีอยู่อย่างหนึ่ง คือ

เพื่อนยังงัยมันก็คงยังเป็นเพื่อน เวลาผ่านไปนานแค่ไหนมิตรภาพของเพื่อนก็ยังคงอยู่

ขอบคุณเอ อีกครั้งสำหรับเรื่องราวดี

ขอบคุณหนูบลูที่เอามาลงให้อ่านกัน

ขอบคุณเซ็งเป็ดที่ทำให้เรารู้จักกัน

[dokebi]

ขอบคุณครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องราว ที่ผ่านมาทั้งหมด ที่เล่าให้ฟัง ครับ 

[maxdna60]

ได้แต่อ่านเรื่องของคุณเอมาตั้งนาน ขอบคุณมากๆครับ ที่นำเรื่องดีๆมาเล่าสู่กันฟัง

เสียดายจังที่ผมไม่ได้เป็นเพื่อนรึคนที่ดีขนาดทำให้เพื่อนผู้ชาย(แท้) มันชอบเรารึคบเราได้สนิทใจขนาดนั้น
อาจเป็นเพราะเราเองนั่นแหละครับ ที่ไม่ชัดเจน ไม่รู้จัก ซื่อสัตย์ และยอมรับตัวเอง
จะทำให้คนอื่นมายอมรับเราได้ยังงัย ใช่มั้ยครับ

คุณเอ โชคดีครับ ที่ความเป็นเพื่อนยังคงอยู่ และมันยังคงอยู่ตลอดไป
แต่บางคนทำให้มันเสียไป เพราะไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ และมานั่งเสียใจในสิ่งที่ทำ
นั่นต่างหากที่น่าละอาย

ดีแล้วครับ เพื่อนนี่แหละครับที่จะคงอยู่

ขอบคุณอีกครั้งครับ

[rarmz]

จบแล้ว`,,

ขอบคุณ คุณเอคับ ที่ได้เอาเรื่องส่วนตัวมาแชร์กับพวกเรา
ความรักมันมีหลายแบบคับ แล้วแต่ว่า ระหว่างคน2คนนั้นจะเลือกให้มันเป็นแบบไหน
ถึงแม้บางทีอาจจะไม่ได้สมบูรณ์แบบ หรือว่าสมหวัง,,,
แต่เราก็มีความสุข กับสิ่งที่"รัก"นั้นเป็น ใช่ป่ะ?
(อ่านแล้ว งง -- * --)

ถ้าหากมีความรักครั้งใหม่ ก็อย่าลืมมาแชร์กะพวกเราอีกน๊าคับ (ถ้ายังทนกะพวกเราๆได้อยู่น๊า ฮ่าๆๆ)


แล้วก้อขอบคุณพี่เรย์ด้วย ที่เลือกที่จะเอาเรื่องนี้มาลงให้เราได้อ่านกัน ขอบคุณคับ



ขอบคุณโลกใบนี้ ขอบคุณคุณเซ็งเป็ด ขอบคุณเว็บนี้ ขอบคุณทุกคน ขอบคุณ ฯลฯ ที่ทำให้เราได้มาเจอกัน ขอบคุณคับ
(เริ่มนอกเรื่องแล้ว - -*)



ขอบคุณมากๆคับ




RrMz`,,
ps.ชอบเรื่องนี้มากมาย~ย*`,,

[abcd]

   มิตรภาพแบบเพื่อนยั่งยืนที่สุด ควรค่าแก่การเก็บและรักษาเอาไว้ให้นานที่สุด



เธอคงให้ฉันได้แค่นี้
เท่าที่มีคงเพียงคำว่า " เพื่อน "
คำว่า " รัก " จากเธอยังลบเลือน
คงไม่เหมือนที่ฉันมีให้เธอ
จะอย่างไรก็ตาม
หากฉันบอกรักเธอแล้วจะห่างเหิน
ถ้าเช่นนั้นฉันพร้อมจะเป็นเพื่อนตามเดิม
เพื่อนที่คอยเติม " รัก " และ " ความห่วงใย "





ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก "เอ " มากนะ
ขอบคุณ " เรย์ "ด้วยที่ขยันโป๊ดเจงเจ๊งงงงง
หลายเรื่องมั่กๆ ตามอ่านเกือบม่าทัน 

[oaw_eang]

เห็ฯเค้าขอบคุณกันมากมายเจ้เลยอยากทำมั่ง

ขอบคุณ คุณเอ คนเล่าเรื่อง...เล่าได้หนุกจนเจ้ติดเลยอะ  ยอดมาก

ขอบคุณอีตาบลูที่เอาเรื่องนี้มาลงให้อ่านกัน

ขอบใจคุณเป็ดและคุณอ้อยที่ทำให้เกิดเวปนี้ขึ้น

สุดท้าย.............ขอบคุฯตัวเองที่พยายามหาเวลาอ่านเรื่องนี้จนได้  ขอบคุณจริงๆ

ปล.  เจ้นี้ท่าจะบ้าไปแล้ว  ว่ามะ? 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

มาต่อตอนเสริมพิเศษ ด้วยคนใจดีสุดหล่อ หาแฟนขาวตี๋นาม A-lone คิกคิก
************************************************************************************
ตอน Last Version 1
วันนี้คนดูเยอะเต็มไปหมด มากันมืดฟ้ามัวดิน อาการก็ร้อนยังกะอะไร โหนี้ขนาดไม่ได้รับพร้อมกันหมดน่ะเนี่ยะ
ผมใช้สายตาแหวกคนที่ยั๊วเยี้ยะอยู่ตรงหน้า มองหาจุดหมายที่ผมจะมาในวันนี้ ดูท่าทางแต่ล่ะคน ไม่ว่าจะคนรับ เพื่อน หรือครอบครัว
หน้าบานเป็นกระด้งเลยอ่ะ
"ตี๊ด ตี๊ดๆ " เสียงมือถือผมดังขึ้น จะว่าไปคนเยอะขนาดนนี้ผมไม่ได้ยินเสียงหรอกครับ
แต่ดีที่เอาไว้ในกางเกง มันสั่น สะเทือนไปถึงไข่ผม
" โหล... " ผมรับสาย
" เอ้ย ถึงไหนแล้วเนี่ยะ " เสียงคนคุ้นเคยของผม
" เออ ก็ยืนอยู่ตรงหน้าซุ้มเนี่ยะ คนเอยะกูมองมะเหนอ่ะ "
" งั้นกุจะเดินออกไปรับ มึงใส่เสื้อสีไร "
" ขาว "
" เกงล่ะ "
" ยีนส์ "
" รองเท้า "
" นันยาง " จะถามทำไมว่ะ
"เกงในล่ะ "
" สีดำ ลายกุหลาบ "
" เอ้ยยยย " ผมกับเจ้าของเสียงที่ปลายสาย อุทานพร้อมกัน
" นี่ๆๆ กูเดินมาแล้วมองเห็นกูไหม "
" เออ คงเห็นหรอก คนเป็นร้อยใส่ชุดสีเดียวกันหมด "
" นี่ๆๆ กูเห็นมึงแล้ว " ผมชะเง้อหามันอีกที
" อ๋อ " มองไปเจอ ไอ้ผู้ชายหน้าหล่อคนนึง ใส่ชุดครุย สีดำ แถบม่วง วันนี้----ไอ้เพื่อนผม----คนนี้มันดูหล่อเป้นพิเศษ
หวีผมซ่ะเรียบเชียวยังกะผู้ใหญ่บ้าน เคราก็โกนแล้ว หน้าของมันดูเด็กไปอีก 4 ปี ยังกะเจอมันตอนอยู่ ปี 1 ผมไม่รอช้าที่
จะเดินตรงไปยังจุดหมายที่ผมจะมาในวันนี้ .....
" เอ้ยยยย ระวัง " มือไอ้เพื่อนผมมันดึงแขนให้เซมาข้างหน้าอย่างเร็ว
" เอ้ยยยย ไรเนี่ยะ " ผมเซเข้าไปหามัน กึ่งจะกลายเป็นกอดกันอยู่แล้ว
"ไรเนี่ยะ มาดึงก็ทำไม "
" โน่น.." มันพยักหน้าให้ผมหันหลังกลับไปมอง
" เหอะ" ผมมีแต่เสียงนี้ออกมาจากลำคอ ภาพที่ผมเห็นข้างหน้า มันก็คือ ไอ้ซุ้มที่ผมยืนอยู่เมื่อกี๊มันล้มลงมาครับ แต่ยังไม่ทันจะล้มตึงงง
มีคนข้างๆ ซึ่งสงสัยเป็นเจ้าของซุ้มนั่นแหละ จับไว้อยู่ เห้นเค้าโวยวายกันว่าเชือกที่ผูกเป็นหลักไว้อ่ะหลุด
แล้วดันหลุดไอ้ตรงข้างที่ผมยืนพอดี ใครว่ะ.....คือเสียงที่เค้าตะโกนถามกัน
" 55555 สงสัยกูไปแตะก่อนเดินข้ามมาอ่ะ " ผมหัวเราะกะไอ้เพื่อนผม
" ทั้งปีอ่ะมึง อีตุ๊ดตาบอด "
" ไอ้สัตว์ " ผมตบหัวมัน
" อย่าๆขอร้องวันนี้ห้ามเล่นหัว " มันทำหน้าซีเรียส
"ไรว่ะ โห แม่ง " ผมบ่น
" เดี๋ยวกูเสียหล่อ "
" โห มึงง่ะหล่อตายล่ะ " ก็หล่อจิงๆอ่ะ
" 555 ไม่หล่อจิงไม่มีคนมาแอบชอบหรอกวุ้ยยยย "
" สาดดดด หลงตัวเอง " ผมเงยหน้าไปมองหน้าเพื่อนผมที่ทำสายตาแปลกๆ
ครับวันนี้เป็นวันรับปริญญา วันรับปริญญาเพือ่นเก่าผมสมัยที่ยังเรียนอยู่ที่มหาลัยปิดของรัฐอย่างที่ทุกๆคนรู้กัน
แต่มันเป้นวันพิเศษที่ผมต้องเอามาเล่า ไม่ใช่เพราะมีงานอะไรใหญ่หรอกครับ มันพิเศษอยู่ที่คนรับต่างหาก ....
คนที่รับปริญญาในวันนี้มันก็คือคนที่คุณก็รู้ว่าใคร.......
" พัด " ผมเรียกชื่อไอ้เพื่อนผมตอนที่จะเดินกลับที่ตรงๆที่เพื่อนๆของผมที่เหลือกะลังถ่ายรูปอยู่
" ราย "
" กูขอจับมือมึงได้ป่ะวันนี้ "
" อือ เอาดิ " ง่ายจังว่ะ
ผมเดินจับมือมึงไปเรื่อยๆ จนเกือบถึงกลุ่มเพื่อนผมล่ะ
" พัด "
" หะ "
" กูรักมึงนะ " ผมพูดเสียงเบาลง
" หะมึงพูดไรน่ะ กูมะได้ยิน "
" กูรักมึงว่ะ "
" ...... "
" ..... "
" อือ " ผมย้ำความตั้งใจของผมอีกที
" แล้ว...." ไอ้พัดเหมือนจะพูดตอบอะไร แต่ใจผมสิ สั่นไปหมดแล้ว
" แล้วมึงมาทำอะไรเอาตอนนี้ ..." ไอ้พัด หันหน้าไปทางอื่นไม่องหน้าผม
หน้าผมชาจังครับ ชาไปหมดแล้ว ปวดขาด้วย เหมือนจะเป็นเหน็บชา ก่อนที่จะไปคิดเรื่องอื่น ทำไม ประโยคแบบนี้
มันคุ้น คุ้นเหมือนผมเคยได้ยินที่ไหนสักที่ ก่อนที่อะไรๆมันจะเลยเถิดไปกว่านี้
" ตี๊ด ตี๊ดๆ "
เสียงไรหว้าาาาาา
เสียงนาฬิการปลุก....... มาดังไรตอนนี้เนี่ยะ

[abcd]

ค้างเยย  ฝานแน่ๆ มีเสียงนาฬิกาปลุก  

[THIP]

กรำ ดั๊นเป็นความฝัน   
แต่ก็ดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้ต่อ 

[A GE]

เข้ามาตามอ่านตอนพิเศษด้วยคนนะคับ 

[tamjai_sengped]

ง่ะ...   ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


มาต่อด่วนนนน 


รอตอนต่อปาย 

[oaw_eang]

 

แอบมาต่อไม่บอกเจ้เลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

สนุกเหมือนเดิมเลยเคอะคุณคนเขียนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน   

[Junrai_Hyper™]

อิอิ

ยังไม่จบ

แล้วจะจบแบบไหนละเนี้ย

[meemewkewkaw]

อย่าบอกนะว่ากำลังฝันอยู่ 

ตามอ่านครับ

[มูมู่น้อย]

ตอนอ่านคิดอยู่ว่าประโยคทำไมมันเหมือนในหนังฟระ  ก็นึกว่าพัดกำลังทำมิวสิคอยู่
ไม่อยากให้มันเป็นแค่ความฝันเลยอะ  คุณเอมาแต่งต่อให้มันเป็นจริงหน่อยดิ  นะนะ  รออยู่ 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

หุหุ ความฝันกับความจริง ห่างกันเพียงแค่ลืมตา
****************************************************
ตอน Last Version 2
แล้วมึงมาทำอะไรเอาตอนนี้ ..." ไอ้พัด หันหน้าไปทางอื่นไม่มองหน้าผม
หน้าผมชาจังครับ ชาไปหมดแล้ว ปวดขาด้วย เหมือนจะเป็นเหน็บชา ก่อนที่จะไปคิดเรื่องอื่น ทำไม ประโยคแบบนี้
มันคุ้น คุ้นเหมือนผมเคยได้ยินที่ไหนสักที่ ก่อนที่อะไรๆมันจะเลยเถิดไปกว่านี้
" ตี๊ด ตี๊ดๆ "
เสียงไรหว้าาาาาา
เสียงนาฬิการปลุก....... มาดังไรตอนนี้เนี่ยะ
"เฮ้อ..." ผมลุกขึ้นมาด้วยอาการเหงื่อแตกท่วมตัว โหนี่ผมเผลอหลับไปตั้งแต่กี่โมงง่ะ
จำได้ว่า ผมเช่า วีซีดี เรื่อง เพื่อนสนิท มานั่งดูตอนบ่ายๆ ดูยังไม่ทันจะจบผมเองก็ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ซ่ะก่อน
ตอนนี้ 1 ทุ่มครับ 5555 หลับไปขนาดนี้ ตอนกลางคืนจะนอนได้ไม่ไหมเนี่ย
ผมนึกย้อนกลับมาถึงเรื่องที่ผมฝันเมื่อกี้ มันดูเหมือนจะมีความสุขในแรก แต่พอตอนท้าย หลังจากที่ผมคิดจะบอกไอ้พัดออกไป
ขนาดในฝันเองผมยังไม่มีโอกาสจะได้รู้ต่อว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ผมว่านะมันคงมีบางสิ่งบางอย่างแหละที่มันไม่ต้องการ
จะให้ผมทำไปแบบนั้น คิดดูสิ..ขนาดจะฝัน ยังมีเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นมาซ่ะงั้นน่ะ
พอเริ่มตังสติได้ ผมก้เริ่มตั้งสมาธิล่ะครับ ก็เพิ่งตื่นนี่นา จัดการ เก็บกวาดห้องซ่ะ วันนี้ วันเสาร์ วันหยุดของผม แต่ผมก็ได้แต่นอนอดอู้
อยู่ที่ห้องทั้งวันไม่ได้ออกไปไหน ผมเป็นอย่างงี้มานาน แล้วก้เป็นอย่างงี้มาตลอด เมื่อก่อนเคยคิดว่าแค่ได้อยู่กะเพื่อนได้เจอกะเพื่อน
ไปไหนมาไหนกะเพื่อนมันก็คงพอ ในบางเวลาอาจจะช่าย แต่พอมาถึงจุดๆนึง จุดที่ความเหงามันเข้ามากินหัวใจซ่ะจน มันชา เรียกว่า
ยังไงดีล่ะ หัวใจด้านชา พอจะได้ไหมความสึกอยากออกไปไหนกะเพื่อน ไปโน่นไปนี่มันก็เริ่มจะหมดไป มันแต่ความเหงา หม่นๆยังไง
ก้มะรู้ พอเห็นคนอื่นเป็นแฟนกัน เดินจับมือกัน มันอิจฉากันน่าดู อยากมีแบบเค้ามั่งจัง ความต้องการรักมันก็เลยเข้ามาแทนที่ แล้วจะเอาจากไหน
อะครับ ความรักแบบแฟน ขนาดกิ๊กมันยังหามะค่อยจะได้เลย
" ตี๊ด ๆๆ ตี๊ดๆ " เสียงมือถือผมดัง อ๋อนึกออกล่ะ ไอ้เมื่อกี้ที่ดังนี่ มันไม่ใช่เสียง นาฬิกาปลุกซักกะหน่อย มันเป้นเสียงมือถือต่างหาก
" ครับ " ผมรับสาย
" ทำไมรับช้าจังมึง " เสียงปลายสายด่ามา
" เอ้า กูจะรู้ไหมล่ะ " ผมตอบไป
" แล้วมึงอยุ่ไหนเนี่ยะ ตุ๊ด "
" อยู่ห้อง "
" เออ เป็นไงบ้าง ยังทำงานที่เดิมป่าว "
" อืมช่ายๆๆ ที่เดิม "
" เหรอ "
" ว่าแต่ .." ผมถาม
" ว่าแต่ไร "
" ครายเนี่ยะ " ผมถามปลายสาย
" เอ้าา โห จำกูมะได้ "
" ครายหว่าาาาา" ผมทำเสียง
" กูเอง "
" กู น่ะใคร "
" แจ๊ค " ปลายสายตอบ
"แจ๊ค..........."
" เออ กู แจ๊ค คุยมาตั้งนานไม่รู้ว่ากูเป็นใครเหรอเมิง "
" 55555+ เมิงเองเหรอแจ๊ค " ผมขำตัวเอง
" เออ ดิ กว่ามึงจะรู้วุ้ยยย " ไอ้แจ๊คบ่น
" เป็นไงมาไงเนี่ยะ ฝึกงานเสร็จแล้วเหรอ " ผมเริ่มซัก
ไอ้แจ๊คก็สาธยายเรื่องราวชีวติของมันตั้งแต่ฝึกงานเสร็จ จนกระทั่งตอนนี้ ว่าทำงานแล้ว
" แปบเดียวเองเนอะ ตุ๊ด " ไอ้แจ๊คพูด
" เออ เผลอแปบเดียว ผ่านไป 4 ปีล่ะ " ผมจอบมัน
" อะไรๆมันก็ผ่านไปเร็วแหละ ทุกอย่างเมื่อเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน " ไอ้แจ็คพูดแปลกๆ
" อืม กูยังจำได้ ว่าตอนเรียนด้วยกันมันสนุกแค่ไหน 5555+ " ผมเริ่มนึกถึงความหลังตามไอ้แจ๊คบ้าง เริ่มคิดถึงใครบางคน
" เมิงง่ะน่าเสียดาย ถ้าเรียนด้วยกันป่านนี้ จบด้วยกัน แฮปปี้เอนดิ้งกะไอ้พัดไปล่ะ " แล้วไอ้แจ๊คก็พูดถึงคนคนนั้นออกมา
" ปี้ สัดไรล่ะ มั่วล่ะเมิง " ผมด่ามัน
" 555+ อย่ามา... พูดถึงไม่ได้เชียวเหรอ แตะไม่ได้เลยเหรอ " ไอ้แจ๊คล้อผม
" สัด " ผมด่ามัน
แล้วไอ้แจ๊คก็เล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ ตอนที่ผมยังเรียนอยู่กะมัน นึกไปนึกมาก็เพิ่งมารู้ว่า ตัวเองแก่แล้วนี่หว่า อายุก็ปาไป
เยอะจนจบปริญญาล่ะ
" พัดล่ะ มันเป็นไงบ้างตอนนี้ " อยู่ๆผมโพล่งถามขณะที่ไอ้แจ๊คกะลังเล่าอยู่
" อ้าวไอ้สัด กูยังพูดเรื่องของกูยังไม่จบเลย สอดเรื่องสามีมาเลยน่ะ 5555 "
" เอ้า ก็ถามเฉยๆ ในฐานะ รูมเมทเก่า " ใช่รูมเมท คนแรกและคนเดียวของผม
" มันก็ดี เห็นบอกว่าติดทหาร " ไอ้แจ๊คพูด
" เอ้ยยย เหรอ "
" อืม "
" เออ ช่ายมันไม่ได้เรียน รด. นี่หว่า " ผมพูด
" รู้ดีอีก สมกับที่เป็นเนื้อคู่กันจิงๆเรยพวกเมิงสองคนเนี่ย "
" สัด " ผมด่า
" ทำไม เมิงยังมะรู้เรื่องมันอีกเหรอ "
" ยัง ไม่ได้คุยกันนานแล้ว ตั้งแต่มันมาฝึกงานแหละ "
" เออ ตอนนี้มันก็อยู่กะแก๊สแหละ ที่ชลบุรี ไปหาแฟนมัน " ไอ้แจ๊คพูด
" แก๊ส.....? " ผมทำเสียงตกใจ
" อืมช่าย ไอ้แก๊สที่เป็นแฟนเก่ามันไง " ไอ้แจ๊คย้ำ
หลังจากนั้นผมก้คุยเรื่องสัพเพเหระกะไอ้แจ๊คไปเรื่อยครับ ผมเองก็ไม่ลืมที่จะคอยแอบหยอดถามข่าวไอ้พัดว่า
ตอนนี้มันเป้นยังไง ทำอะไรอยู่ที่ไหน แล้วงาน ของมัน ..ไม่วายที่ผมจะอดเป็นห่วงมะได้ทำไงได้อ่ะครับ ก้มันเพื่อนผมนี่
" แล้วทำไมมึงไม่โทรหามันเองอ่ะ มาถามไรกะกู " ไอ้แจ๊คเริ่มบ่นพอผมถามากๆเข้า
" ก็ ไม่รู้จะโทรไปทำไม " ผมไม่รุตอบคำนั้นไปได้ยังไง แต่ถ้าเกิดบอกไอ้แจ๊คไปว่า ผมไม่กล้าโทรไปเพราะอาย แล้วอีกอย่าง
เกิดผมโทรไปแล้วมันอยู่กะแฟน ผมคงทำใจไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่
" พวกมึงนี่ แปลกกันทั้งสองคนเรย "
" 555+ " ผมขำแก้เก้อ
" เออ กุมีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟัง "
" เรื่องไรว่ะ " ผมสงสัย
" เรื่องไอ้พัดอะ นานแล้ว ตั้งแต่พวกมึงยังอยุ่หอด้วยกัน "
" เรื่องไรหว่า นึกมะออก"
" เรื่องที่วันนั้น อ่ะไอ้สิทธิ์ พาแฟนมาที่ห้อง ก้เลยต้องไปนอนที่อื่น แล้วก็ไปขอนอนห้องเมิง "
" อืม....กะลังนึก" ผม เริ่มติดย้อนตาม "
" เออ ก็ไปหาเมิง พูดกะเมิง มึงก็บอกว่า นอนได้ห้องตั้งกว้าง อีกอย่างที่นอนที่เหลือ ผ้าห่มก็มี ให้กูนอนได้เลย "
" อืม....แล้วไง " ผมยังนึกไม่ค่อยจะออกสักเท่าไหร่
" คราวนี้เมิงก้เข้าไปอาบน้ำ ก็ก็เลยกางที่นอน นอนอ่านการ์ตูน กลิ้งไปกลิ้งมาสักพัก ไอ้พัดก็มา "
" อืม " ผมเริ่มนึกได้ลางๆ
" พอไอ้พัดมาถึงรู้ไหมมันพูดว่าไง มันบอกว่า เฮ้ยย ไอ้แจ๊คมึงมานอนนี่ได้ไง ใครให้เข้ามา "
" เหรอ ไม่รู้..ดิ นึกไม่ออก " ผมตอบ
" เออ มึงอาบน้ำอยู่ กูเรยบอกว่า วันนี้จะมาขอนอนด้วย แล้วมึงก็อนุญาตแล้ว "
อืม ..แล้ว " ผมตอบ
" ไอ้พัดมันก็เลย ถามกกูว่า กูมานอนนี่ทำไม ทำไมไม่ไปนอนห้องของกู "
" แล้วมึงว่าไงอะแจ๊ค "
" กูก็เรยอธิบายไป ไอ้พัดมันก็เลยบอกว่าทำไมไม่ไปนอนห้องไอ้โอ็ตมันอนคนเดียว "
" กูเลยงง เลย " ไอ้แจ๊คบอก
" 555+ แล้วมึงทำไง " ผมถาม
" เอ้าไอ้พัดมันไล่แล้วกูก็ไปดิ พูดเหมือนไม่อยากให้กูมานอนด้วยอย่างงั้นน่ะ " ไอ้แจ๊คบ่นถึงความหลัง
" 5555+ กุจำได้ล่ะ จำได้ล่ะ มิน่าพอกูออกมาจากห้องน้ำ ก็เจอไอ้พัดนอนอยู่ กูถามหาเมิง มันก้บอก
ว่ามึงเปลี่ยนใจไปนอนห้องไอ้โอ๊ตแล้ว " ผมตอบ
" เออ กูไปเล่าให้ใครฟังเค้าก็ขำกัน ว่าไอ้พัดมันบ้า " ไอ้แจ๊ค
" 5555+ ก็ชบ้าดิ " ผมขำ
" อืม ห้องตั้งกว้าง เพื่อนมาขอนอนแค่นี้ก็มะได้ มาไล่กูยังกะกูสกปรก ตัวเหม็นขนาดนั้น "
" 555+ แล้วมันใช่หรือเปล่าล่ะ "
" สัด ตุ๊ด หลอกด่ากู " ไอ้แจ๊คด่าผมกลับ
" 5555+ เปล่า "
" ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พวกกูก็เรยสรุปเอาว่า พวกมึงสองคนต้องเอากันชัวร์ เลยไม่อยากให้ใครมานอนด้วย "
" ไอ้สาดดดด " ผมด่ากลับ จะว่าไปมันก้จิง ไอ้พัดเองมันก้ไม่เคยที่จะให้ใครเพื่อนคนไหน มานอนทีห่องเลยสักครั้ง
ไม่ใช่สิ เค้าไม่มีใครมาขอเลย ถึงแม้จะไม่มีห้องนอนจิงๆ พวกมันก็จะไปเบียดกันอนห้องคนอื่น ซึ่งมะช่ายห้องผม
" พวกมึงก้คิดไปได้น่ะ " ผมพูด
" เอ้าาา จะให้พวกกูคิดว่าไงล่ะ มีความลับ จะนอนกันแค่สองคน ใครนอนด้วยก็มะได้ "
" สาดดดล่ะ คิดไปได้พวกเมิงเนี่ยะ"
" 55555+ มันน่าคิดนี่หว่า เกย์ กะผู้ชายอยู่ด้วยกันมันจะเกิดอะไรขึ้นอ่ะ ถ้าไม่กินถั่ว " ไอ้แจ๊คฝอยต่อ
" สัด " ผมด่าห้วนๆ
" ก๊อก ๆๆๆ ก๊อกๆๆๆ " เสียงคนมาเคาะประตูห้องผม
" ใครว่ะดึกป่านนี้มาเคาะห้อง สงสัยเพื่อน แถวนี้" ผมบ่นกะไอ้แจ๊ค
" ไปเปิดประตูก่อนดิ " ไอ้แจ๊คบอกผม
" อืม" ผมเดินไปเปิดประตู
" ใครมาว่ะ " เสียงไอ้แจ๊คดูแบบว่าอยากรู้อยากเห็นพิกล
" แปบดิ กะลังส่อง "
" เปิดเลยดิ มึงจะส่องทำไม "
" เออ สั่งกุจังน่ะเมิงเนี่ยะ ห้องกูนะ "
" 5555+ " ไอ้แจ๊คขำแบบมีพิรุธ
" เอ้ยยยยย " ผมอุทาน เมื่อเปิดประตูไปเจอคนที่มาเคาะ
" ฮ่าๆๆๆๆ เซอร์ไพรซ์.........." ไอ้คนมาเคาะ ขำซ่ะเสียงดัง

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนนี้ยังมะจบน่ะครับเดี๋ยวมาต่อให้


รักคนอ่าน

[THIP]

หุหุ เดาว่าเป็นแจ็คนั่นแหละ     
ถูกมั๊ย   

[abcd]

ม่ายง๊านก้อต้องเปงแจ๊คกะพัด มาเซอร์ไพรซ์กันทั้งคู่




--------------------------------------------------------------------------

รักคนแต่ง คริคริ 

[oaw_eang]

   ลุ้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อ่านเรื่องนี้ทีไรลุ้นตอนจบทุกทีเลย 

[meemewkewkaw]

  ไม่อยากทายอ่ะ แต่ขอเขินก่อนแล้วกัน


แจ๊คนี่ก็รู้อะไรมากเหมือนกันเนอะ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

หุหุ เดากันถูกป่าวหวา ติดตามกันเลย
*********************************
ตอน Last Version 2 (ต่อ)
***ก่อนที่เริ่มเรื่องราวต่อไป อยากให้ผู้อ่านทุกคน เปิดเพลงนี้ฟังนะครับ ขณะอ่าน
mms://streaming.gmember.com/wma/01554701.WMA
พลาด
ศิลปิน : เอ็นโดรฟิน (Endorphine)

คำร้อง: เผ่าพันธุ์ อมตะ
ทำนอง/เรียบเรียง: วัฒนกร ศรีวัง และ สุวัธชัย สุทธิรัตน์

ไม่หวัง ใจจริงไม่เคยจะหวัง
แต่ใจมีถ้อยคำเก็บไว้ จนมันล้นหลั่ง…เผลอพูดไป
ก็รู้ คงไม่เหมือนเดิมอย่างเคย
แค่มองดูท่าทีจากเธอ ก็ดูรู้เลย…ฉันพลาดไป

บอกไปแล้ว อยากจะย้อนไปแก้ไข แต่ฉันจะทำได้อย่างไร

จากนี้ จะมองหน้ากันได้ไหม
และจะทำตัวคุ้นเคยอย่างไร ให้เป็นเหมือนเดิม…ของเรา
เราจึงต้องห่างกันไปอย่างนี้ และคงต้องยอมรับสิ่งนี้
เมื่อฉันพลาดเอง ควบคุมหัวใจไม่ดี ไม่มีทางไหน

เราจึงต้องห่างกันไปอย่างนี้ และคงต้องยอมรับสิ่งนี้
เมื่อฉันพลาดเอง ควบคุมหัวใจไม่ดี
เราจึงต้องห่างกันไปอย่างนี้ และคงต้องยอมรับให้ไหว
ฉันไม่ต้องการให้ใคร ลำบากหัวใจ จากคำว่ารัก…ที่พลาดไป
**********************************************************************************



" เอ้ยยยยย " ผมอุทาน เมื่อเปิดประตูไปเจอคนที่มาเคาะ
" ฮ่าๆๆๆๆ เซอร์ไพรซ์.........." ไอ้คนมาเคาะ ขำซ่ะเสียงดัง
" เอ้ยยย " ผมงงจนพูดไรมะออก
" 5555+ เป็นไง ไอ้ตุ๊ด ตกใจอ่ะดิ " คนเคาะประตูจอบมา
" พวกมึงมาได้ไงเนี่ยะ " ภาพที่ผมเห็นตรงหน้า คือ ไอ้ แจ๊ค คนที่ผมกำลังคุยโทรศัพท์กะมันอยู่ ไอ้สิทธิ์ แต่ไอ้คนที่ยืนหลบอยุ่ข้างหลัง
ไอ้สิทธิ์ นี่ใครก็ไม่รู้ครับ คุ้นๆ แต่เค้าเล่นใส่หวมก ก้มหน้า ซ่ะจนผมมองไม่เห็นว่าใคร คงเป้นเพื่อนไอ้สิทธิ์ แหละมั้ง
" โห อยุ่ห้อง กว้างเรยน่ะเมิง " ไอ้แจ๊คถาม ขณะที่มันทั้งสามคนกะลังเดินเข้ามาในห้อง ไอ้สิทธิ์ เดินตามหลังไอ้แจ๊คไป
" พูดประชดกูป่าวเนี่ยะ " ผมหันหลังไป ตอบไอ้แจ๊ค
" ฮ่าาาา ๆๆๆๆ" ไอ้แจ๊คขำตอบขณะที่กำลังจะเริ่มสำรวจห้องผม
ผมกำลังจะหันฟลังไปปิดประตู แต่ก็ยังเห็นอยู่ว่า อีกคนยังมะได้เข้ามา เลยค้างมือไว้ แล้วทันใด้นั้น มือคนที่ใส่หมวก
ก็ มาจับที่มือผม
" เอ้ยย ไรเนี่ย " ผมสะดุ้ง
" ทำไม กูจับแค่นี้มะได้เหรอ " น้ำเสียงที่คุ้นเคยครับ คนใส่หมวกยกมือจับหมวกตัวเองขณะที่กะลังจะถอดออก
" ไอ้พัด " แค่ได้ยินเสียงผมก้ตอบได้แล้วว่าใคร....
" เออ กูดิ จะใครล่ะ " ไอ้พัดถอดหมวกออก เผยให้เห็น หนวดเคราครึ้มเรย ผมยาวกว่าตอนที่เจอกันครั้งสุดท้ายหน่อย
" เหอะ " ผมอึ้งครับ ไม่คิดว่ามันจะมา แต่หน้าตาไม่อึ้งหรอก ยิ้มซ่ะซ่ะจนผมเองก้ยังไม่เข้าใจตัวเองว่า ทำไมทุกทีที่เจอไอ้พัด
ผมต้องประ หม่า หรือว่าเขินแบบนี้ด้วย ...แค่เห็นเพื่อนตัวเองแท้ๆ ไม่ต้องถึงขั้นพูดกันหรอกครับ ย่างงั้นน่ะ ไม่กล้ามองหน้ามนด้วยซ้ำไป
กลัวสายตาตัวเองจะไปฟ้องอะไรๆให้มันรู้
" มองกูอยู่ได้ หลีกดิ ขวางทางกูจะเข้าห้อง " ไอ้พัด เดินเข้ามาประชิดตัวผม แล้วเบียดผมซึ่งยืนขวางประตูอยู่ แทรกตัวเข้าไปในห้อง
" เอ้าาา ห้องกุนะ อีกอย่างกุมาเปิดประตูเชิญมึงน่ะเว้ยยย " ผมเริ่มโวยวายกลบเกลื่อนอาการเขิน
" 555+ ตะลึงเลยเหรอที่เจอพวกกู ไอ้เอ " ไอ้สิทธิ์ ถามผม
" โห ใครจะไม่ตะลึง พวกมึงเล่นวางแผนซ่ะ โทรมาหลอกกุว่าทำงานแล้ว แม่ง ต้มกู "
" ก็กู กะไอ้สิทธิ์ ทำงานแล้วจิงๆ วันนี้วันหยุดน่ะเว้ย ใครเค้าทำงานกัน ไอ้ห่า " ไอ้แจ๊คตอบผม ขณะที่ กะลังเริ่มรื้อของในห้องผม
" เอ้า เอ รีบไป แล้วไอ้ ..พัดล่ะ ทำไรอยู่ " ผมมองไปที่ไอ้พัดซึ่งตอนนี้ยืนอยู่ที่ๆระเบียง ที่ๆมันชอบยืนทุกครั้งเวลาที่มาห้องผม
" ทำไม " มัน หันหน้ามามองผม แบบกวนๆ
" ไม่ถามก็ได้ว่ะ " เซ็งล่ะครับคนอุตส่าห์เป็นห่วง ถามดีๆก้มะตอบ หมดรมณ์คุย
" แหมมม พวกผัวเมียคู่นี้นี่จิงๆเรยน่ะ เจอกันหน่อยมะได้ กัดกันเชียว " ไอ้สิทธิ์ บ่น
" เหอะ...ว่าแต่ว่าพวกเมิงมาทำไรกันนี่ " ผมหันหน้าไปถามไอ้แจ๊ค แต่หางตายังมองที่ไอ้พัดอยู่ มองว่าเดี๋ยวมันก้ต้องตอบแบบกวนตีนมาทุกที
ให้ตายสิน่า..อยู่กะเพื่อนที่ไร ชอบกวนตีนผมทุกที ไม่เห็นเหมือนตอนอยู่กันแค่สองคน...เลย
" มาหามะได้ไง ซ่อนผู้ชายไว้เหรอ " ไอ้พัดตอบมา
" เออ " ผมตอบแบบไม่สบอารมณ์ เห็นมะ เป็นอย่างงี้จิงๆด้วย มันไปกินรังแตนมาจากไหนว่ะ
" เหอะๆ " เสียงไอ้พัด
" งั้นตอนนี้ผู้ชายเต็มห้องแล้ว ใครมีเมียก็กลับไปหาเมียน่ะ ห้องกูไม่ว่าง ระวังน่ะ ที่ห้องน้ำมีอีกสอง " ผมพูดประชด พลางซี้มือ
" โหยยยย เป็นไรกันเนี่ยะพวกมึงสองคน นานๆ จะได้เจอกันที " ไอ้แจ๊คว่า
" โน่น ไปถามเพื่อนมึงโน่น " ผมพาลไปใหญ่ รมณ์ไหนก้มะรู้ รู้แต่ว่าหมั่นๆไส้ไอ้พัด ..หึง....เหรอ
" ที่พวกกุมาเนี่ยะ จะมาชวนมึงไปเที่ยวด้วยกัน " ไอ้แจ๊คตัดบทก่อนที่สงครามจะเริ่ม
" เที่ยวไหนว่ะ " ผม สงสัย
" อาร์ซีเอ " ไอ้สิทธิ์ เสริมเข้ามา
" อ๋อ ใกล้แค่นี้เอง นั่งรถไปแปบเดียวก็ถึง " ผมบอก
" เหรอ เออ ดีๆๆๆๆ " ไอ้แจ๊คพยักหน้ารับ
" พวกมึงจะไปกันเหรอ ได้ เดี๋ยวกูบอกทางให้ เที่ยวเผื่อกูด้วย "
" สาดดดดด ไอ้ตุ๊ด มึงง่ะต้องไปกะกู ฉลอง เรียนจบเว้ยยยยย " ไอ้สิทธิ์ บอก
" กูเคยไปซ่ะที่ไหน ครั้งสุดท้ายที่ไปโน่นก็ตอน ปี 1 โน่น 4- ปีมาแล้วน่ะ " จำได้ไหมครับ วันที่ผมไป เที่ยว ขาดเรียน 5 วันติดกันไงแล้ว
ก็เกิดเหตุการณ์........
" อ๋อตอนนั้นที่มึงขาดเรียนหลายๆวันน่ะช่ายป่ะ แล้วที่ไอ้พัดนั่งร้องไห้คิดถึงมึงอ่ะ " ไอ้แจ๊ค บอกผมอมยิ้ม
" หาาาา " ผมอุทาน
" สาด ตอนไหน ตอนไหน ร้องไห้เฮี้ยไร มั่วล่ะเมิง " ไอ้พัดแก้ตัวเป้นพัลวัน
" ก็กูเห็น กูย่องดูทางบานเกร็ดที่หอเก่า ถามไอ้โอ็ตก็ได้ 55555++++ " ไอ้แจ๊คขำหนักกว่าเดิม
" เมิงมั่วล่ะ กูจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเกิดไรขึ้น " ไอ้พัดบอก ผมก้มหน้า แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
" เออ มันคงจำได้หรอก นานเกิน ใครจะไปจำ " ..เหอะ ถ้ามันจำมะได้จิงๆ วันนั้น เหตุการณ์ตอนนั้น มันคงลืมไปแล้วมั้ง
" 555+ ทำไมกูมะเห้นรู้เรยว่ะแจ๊ค " ไอ้สิทธิ์ถาม
" ก็วันนั้นก้จะมาเอาหนังสือไอ้เอ ไปถ่ายเอกสาร กูเลยเจอพอดี กูมะได้เล่าให้มึงฟังเหรอ "
" ป่าว " ไอ้สิทธิ์ทำหน้าตา งง ๆ
" 555+ พวกเมิงก็มั่วไปกันใหญ่ สรางเรื่องอีกล่ะ " ผมขำเพื่อนผม
พอนั่งคุยกันไปได้ซักพัก ไอ้เพื่อนผมก็เริ่มหิวกัน เลยตกลงว่าจะลงไปหาไรกินใกล้ๆหอผมก่อน แต่ไอ้พัดมันยัง
ไม่ออกมาจากห้องน้ำเลย
" พัด ขี้เหรอ " ไอ้แจ๊คตะโกนถาม
" ......" ไม่มีเสียงตอบ แต่มันคงได้ยินที่พวกผมคุยกันหมดแล้ว
" งั้น พวกกุไปกินข้าวก่อนน่ะ มึงเดินตามไปข้างล่างนะ " ไอ้แจ๊คตะโกนสั่ง
" อืม " ไอ้พัดมันตอบมาแค่นั้น
" ป่ะเอ " ไอ้สิทธิ์ ชวน ผม
" ลงไปก่อน กูใส่คอนแทคเลนส์ก่อน กุมองมะเห็นไรเรยตอนนี้เนี่ยะ "
" เออ แล้วตามลงไปพร้อมไอ้พัดนะ เดี่ยวพวกกูเดินๆ รอแถวนี้นี่แหละ"
" อืม " แล้วไอ้สองคนนั้นก็เดินออกไป พอสักแว๊บบนึง ไอ้พัดก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา หน้าบึ้งๆ กวนตีนอีกล่ะ
" หลีกดิ จะเข้าห้องน้ำ " ผมรีบแทรกตัวเข้าห้องน้ำไป เพื่อที่จะใส่ คอนแทคเลนส์
" ......" ไอ้พัดไม่ตอบไร แต่หลีกทางให้ ผม เดินห้องน้ำ กะลังจะล็อคประตู ไอ้พัดเอามือมาขวาง
" ให้รอไหม " ...ทำหน้าซื่ออีก ..ไอ้พัด
" ไม่ต้อง " ผมก้มหน้าตอบ ผมรีบปิดประตูห้องน้ำ ในใจก้คิดว่า ..เป็นไรของมันอีกเนี่ย เดี๋ยวก็ดี เดี๋ยวร้าย เหมือน ใครว่ะ ...เหมือนกูนี่หว่า
เคยแปลกใจกับอาการคนเราตัวไหมครับ ผมเองก็ไม่เคยคิดว่าจะเป้นคนที่แคร์ความรู้สึกคนอื่น หรือว่า อ่อนไหวทางความรู้สึก ขนาดนี้
อาจจะเป้นเพราะเวลาที่เราได้สนิทใจกะใคร มันอาจจะทำให้ หน้ากากที่มันคอยบังความรู้สึกภายนอกอยู่ ถูกถอดออกไป ชั่วขณะก็ได้
" ไปยังเนี่ยะ " ผมตะโกน ออกมาจากห้องน้ำ
" ........ " สงสัยไปแล้วเหรอ ก็ผมไม่ได้บอกให้มันรอนี่นา
เหอะๆๆๆ..การใส่คอนแท๊คเลนส์เป้นสิง่ที่ทรมานที่สุดอย่างนึงในชีวิตของผม นอกจากการเป็นเกย์ เพราะมันทุลักทุเลน่าดู กว่าจะ
ใส่ได้แต่ล่ะข้าง กลับไปใส่แว่นแบบเดิมดีกว่าม้าง
ผมเปิดประตูออกมา ก้มหน้าหลับตาก่อน เพราะ สายตายังปรับสภาพไม่ทันกลับสิ่งแปลกปลอมที่เข้าไปอยู่ข้างใน
" เอ้ยยย " มีใครมาจับมือผมมะรู้ ....เจ้าที่ป่าวว่ะ ตื่นตูมอีกแล้วผม
" ใครอ่ะ " ตายห่า ไอ้คอนแท็คเลนส์ดันพับอ่ะครับ ตอนนี้ตาผมมัวจัง ลืมตามะได้ข้างนึงง่ะ มันเคืองๆไงมะรู้ ว่าแต่ว่า อะไร ใครมาจับ
มือผมล่ะเนี่ยะ
" มึงโกรธ กูเหรอ " น้ำเสียงที่คุ้นเคย พูดอยู่ๆใกล้ๆตัวผม
" พัด " ผมหลับตาอยู่แล้วถอยหลัง จนตัวเองชนประตูกลับเข้าไปในห้องน้ำ
" มึงโกรธกูเรื่องไร " มันยังจับมือผมแน่น เสียงมันดูราบเรียบมากจนผมแปลกใจ ฟังไปฟังมามันก็ดูโรแมนตกดีน่ะเสียงมันเนี่ย
" ป่าว " ..ผมเริ่มโกหก ผมรุ้สึกได้ว่าไอ้พัดมันเดินตามผมเข้ามาที่ห้องน้ำ ผมเองก้กะลังพยายามที่จะหันรีหันขวางเพื่อที่จะ
ถอดเลนส์ออกแล้วเอามาใส่ใหม่แต่ตอนนี้ผมหลับตาอยู่ ไอ้กระจก มันหันอยู่ด้านไหนว่ะ
" แล้วทำไม ....ไม่.. " เสียงไอ้พัดมันพูดเข้ามาใกล้ผมซ่ะจนรู้สึกได้ว่า ลมหายใจของมัน รดอยู่ตรง จมูกผม ..คิดไปเองป่ะว่ะเรา
" ไม่ไร ถอยก่อนดิ "ผมพยายามผลักมันออก แล้วให้มันปล่อยมือ เพื่อที่ผมจะใส่คอนแท็คเลนส์ ใหม่ ผมเริ่มถอยหลังหันหากระจก
" อะไร พูดกะกูก่อนดิ " ไอ้พัดไม่ยอมปล่อยมือผม
" พูดห่าไรล่ะ เดี๋ยวแปบนึง " ผมเริ่มรมณืเสีย เจ็บตาแล้วนะเนี่ยะ..
" มึงคิดถึงกูไหม " ไอ้พัดถามผม
" อือ " ผมยังงง อยู่กับคำพูดของมัน แต่มันทำไม.....ไม่รู้ดิบอกมะถูก ไอ้คำว่า อือ ที่พูดออกไปมันไม่ล
ได้มีความหมายเชิงตอบรับ หรือ ปฏิเสธหรอกน่ะครับ
" ..... " ผมรู้สึกถึง เสียงถอนหายใจที่ไอ้พัดพ่นลมออกมา มันเครียดไรว่ะ
" ปล่อยกูได้ยัง "
" ทำไม จะให้กูปล่อยมือมึงทำไม "
" ปล่อยก่อน "
" มึงจะไปไหน " ไอ้พัดถามผม
" ไม่ได้ไปไหน ปล่อยกอ่ น"
" ทำไม ทำไมต้องปล่อยมือ กัวใครเหน " ไอ้พัดถามกวนอีก
" กูจะใส่คอนแท๊คเลนส์ มึงเหนไหมเนี่ยะ กุหลับตาค้างมา 5 นาทีแล้ว " ผมบ่น
" เอ้าา เหรอ กูก็แปลกนึกว่าที่มึงหลับตาเพระาไม่อยากมองหน้ากู "
" .... เออ ถ้ากูตาบอด เลี้ยงกูเลยน่ะเมิง เจ้บจะตายแล้วเนี่ย " แล้วผมก็ หันตัวกลับไปอีกด้าน แต่ขาผมนี่ดิ ดันไปสะดุดกะชักโครกครับ
ห้องน้ำก็แคยนิดเดียว หันไปหันมามากๆแบบนี้ ต้องสะดุดแหละ
" เอ้ยยยย " ไอ้พัดมันเอื้อมมึงดึงผมไว้ทัน แต่ผมอ่ะ เจ้บตาจนลืมไม่ขึ้นแล้ว ตอนนี้ ผมนั่งลงบนชักโครกล่ะ เพระาทรงตัวมะได้
" โห เหนมะ เกือบกูหัวฟาด " ผมด่า
ผมรุ้สึกว่าไอ้มันยังยืนอยู่ ตรงหน้าผม แล้วเอามือมาลูบหัวผม
" ไอ้เกย์ ตาบอดเอ้ยยยย "
" ความรักทำให้คนตาบอดดิๆไม่ว่า "
" 5555+ " ผมกะมันขำพร้อมกัน นานแค่ไหนแล้วนะ ที่ผมกะมันไม่ได้หวัเราะด้วยกัน แบบนี้ ขนาดที่ๆผมนั่งอยู่มันคือห้องน้ำ
ขนาดผมเอง ไม่ได้มองเห็นอะไร แต่ทำไม ผมยังสามารถรับรู้ถึงความสุขกับการที่ได้อยู่ใกล้คนที่เราแอบรักได้มากขนาดนี้ก็ไม่รู้
" ..... " จนเสียงเงียบลง ไม่มีใครเอ่ยพูดอะไร ผมกะมันอยุ่ๆก็ต่างเงียบ
.
.
.
.
" เฮ้ยยยยยย มึงสองคน ทำไรกันอยู่ น่ะ " แล้วก้มีเสียงใครก็มะรู้ ดังมากจาก ..รู้สึกว่าจะไม่ใช่ จากที่ๆห้องผมอยู่

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------