ประธานฝึกงาน END
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ประธานฝึกงาน END  (อ่าน 8286 ครั้ง)

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ประธานฝึกงาน END
« เมื่อ02-06-2019 00:14:56 »

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม






ประธานฝึกงาน

 

"คุณยู ยังไงก็ช่วยเทรนด์คุณแทน น้องฝึกงานคนใหม่ด้วย"
คุณยู เทรนด์เรื่องงาน แต่
แทน จะเทรนด์เรื่องหัวใจให้คุณยู เอง


#ประธานฝึกงาน #วาย #แทนยู




คุณยู และเด็กฝึกงาน



"Iced americano no sugar ค่ะ คุณยู

เอิ่ม!!! คุณยูคะ คุณยู กาแฟค่ะ น้องซื้อมาฝาก"



"หืม!! อ่อ ขอบคุณครับ คราวหลังอย่าลำบากเลยครับ"



"คุณยูไปพบลูกค้ามั๊ยคะวันนี้ ท่านประธานแจ้งว่าจะเข้ามาบ่ายๆ เกือบเย็นน่ะค่ะ"



"อืม~~ งั้นผมรีบออกไปช่วงเช้าแล้วกันครับ บ่ายจะเข้ามา"







 : นั่นน้องฝึกงานใหม่ใช่ป่ะ ที่เดินตามท่านประธานเข้ามา

 : คิดว่านะ ไม่รู้ญาติทางไหน ลงจากรถคันเดียวกับท่านประธาน แบบพอก้าวเท้าลงมา นึกว่า Idol Korea สุดๆ อ่ะเธ๊อออ~~

 : +1

 : +1

 : +1

 : +1





"คุณน้องครับ ช่วยเชิญคุณยูที่ห้องผมหน่อย"



"ค่ะท่าน

ขออภัยค่ะท่าน คุณยู ยังไม่เข้ามาค่ะ ไปพบลูกค้าตั้งแต่เช้า แจ้งว่าจะเข้ามาบ่าย"



"ถ้าคุณยู มาถึง เชิญที่ห้องผมเลยนะครับ ขอบคุณ"



"First Impression คือต้องให้รอซินะครับ รู้งี้ไปนอนซักพักก็ดี ยิ่ง Jet Lag อยู่"



"อีกหน่อยน้องแทน ก็ต้องเดินทางบ่อยๆ แล้วนะครับ ควรจะฝึกไว้ ถือเป็นบทเรียนแรก"



"บทเรียนแรก คือการรอรุ่นพี่ให้มาฝึกงานให้มากกว่าครับ

ผมขอเดินเล่น ดูรอบๆ office ดีกว่า"



"เดี๊ยว!!! น้องแทน จะเดินเล่นไปทั่วไม่ได้นะครับ ยังไม่ได้เริ่มฝึกงานเลย

รอคุณยู ดีกว่า"



"เฮ้อ~~~~ คร๊าบ~~~ คุณยู คุณยู"





"คุณยูคะ คุณยู ไหนว่ากลับบ่ายไงคะ นี่น้องก็รอกลับบ้าน แต่รอแจ้งคุณยูก่อน ว่าท่านประธานรอที่ห้องค่ะ"



"พอดีลูกค้าต้องการดู Software เพิ่มนะครับ ผมเลยปิด Job ไปพร้อมกับ Hardware เลย"

คุณน้องกลับเถอะครับ ขอบคุณมาก ผมจะรีบไปพบท่าน"



"ค่ะ" ^.^ (พอขายของได้ พูดเพราะกะเราเลยนะ ฟิน~~)



ก๊อกๆๆ



"เชิญครับ"



"ขอโทษครับท่าน ที่ให้รอ"



"อ่อ! คุณยู เชิญๆ เอางี้เราไปทานข้าวไป คุยไป ก่อนกลับบ้านกันเลยดีกว่า นี่ก็จะค่ำละ"



"เอิ่ม -""- ผมว่า แจ้งคุณยู ที่นี่เลยดีกว่าครับ ผมอยากกลับบ้านแล้ว"



"อ้าว งั้นหรา ก็ได้ ก็ได้"

"คุณยู นี่น้องฝึกงานคนใหม่ ผมฝากให้คุณยู ช่วยเทรนด์งานหน่อยนะครับ

ยังไงก็ขอหลักสูตรบริหารงาน ต้องรู้งานของบริษัททุกอย่างนะครับ ฝึกงานเสร็จคือต้องบริหารงานได้เลย

ผมวางใจแค่มือหนึ่งของเราอย่างคุณยู นะครับ"



 -_-

"ครับ จะเริ่มฝึกงานวันไหนครับ"



"พรุ่งเลยก็ได้ครับ ขอบคุณมากนะครับคุณยู" ^.^



 -""-

"แต่ผมว่า ผมขอเริ่มงานวันจันทร์หน้าดีกว่าครับ

พรุ่งนี้ผมยังไม่พร้อม"



 -.-



 -_-

"งั้นผมขอตัวไปเคลียร์งานก่อนนะครับท่าน

สวัสดีครับท่าน"







"น้องแทนครับ ..."



"กลับบ้านกันดีกว่าครับ ผมหิวแล้ว" ^.^









______________________________



สวัสดีค่ะ เรื่องแรกน๊า

มาลองอ่านกันดูเนอะ



#ประธานฝึกงาน
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-06-2019 00:04:08 โดย beindependence »

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
การประชุมวิชาการนานาชาติร่วมสาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ และวิศวกรรมซอฟท์แวร์ ครั้งที่ 2" (The 2th International Joint Conference on Computer Sciences and Software Engineering) จัดขึ้นที่ประเทศ Singapore และคุณยู Marketing Manager และทีมงาน ก็เป็นตัวแทนบริษัทไปร่วมงาน ทริปนี้ 2 วัน 1 คืน



"ดีจังเลยนะครับพี่ยู เจ้าภาพจัดที่พักไว้ให้ผู้ร่วมงานที่เดียวกับสถานที่จัดงานเลย ผมเห็นคนเต็มทุกห้อง"

"เด๋วผมนอนห้องเตียงคู่กับกุ๊กกี้เองครับ พี่ยูนอนห้องเตียงใหญ่ไปเลยจะได้สบาย ผมให้พนักงานเอากระเป๋าไปเก็บให้แล้ว นี่ครับคีย์การ์ด เราไปรอเปิดงานกันเลยดีกว่า"



"ขอบใจมากจีม เดี๊ยวพี่ขอเข้าห้องน้ำแป๊ป เจอกันหน้างานเลยนะ"



"ครับ / ครับ"





"Oh ah ah~~ Calm down baby. Please wait tonight."



"Oh my honey. I can't wait"



"Ah~~~ Please~~~~~~~~~"



"Ok See you."





 =_=

(นี่ห้องน้ำงานสัมมนาแน่ป่ะวะ ว่าแต่ผู้ชายรูปร่างคุ้นๆ เสียงก็เหมือนเคยได้ยิน เหอะ สงสัยจะบ้าเรา)





"พี่ยู พี่ยูครับทางนี้"



"จีมไปไหนล่ะ"



"เจอเพื่อนน่ะครับ เป็น IT Support บริษัทที่จัดบู๊ทในงานด้วย จีมเลยไปทักทายนิดหน่อย เผื่อมีข่าว วงนอก วงใน ไรงี้ 555"



"ไป งั้นเราเข้างานกัน เดี๋ยวช่วยไปตามบู๊ทให้พี่หน่อย ขอ contacts ที่น่าสนใจไว้ เผื่อเอาไปต่อยอด พี่จะไปดูพวก Software พัฒนาใหม่ๆ ซะหน่อย บริษัทเปิดตัวใหม่แข่งกันอวดงานกันน่าสนใจดี เดี๋ยวเราไปเจอหน้าบู๊ท Microsoft นะ ไปดูที่เค้าเตรียมอัปเดตให้ Windows ทำงานร่วมกับ Linux ได้อย่างสมบูรณ์แบบมากขึ้น โดยใส่ Linux Kernel เข้ามา กับที่จะปล่อย Edge เวอร์ชั่นใหม่ที่พัฒนาบนพื้นฐานของ Chromium สามารถใช้งานได้เกือบทุกแพลตฟอร์มด้วย"









"ว่าไงจีม หายไปตลอดงานเลยนะ ได้ไรมามั่งล่ะ"



"พอได้ครับพี่ แต่ก่อนออกจากงานมาเจอเรื่องบัค ที่พบช่องโหว่ใหม่ใน Internet Explorer ก็ส่งผลกระทบต่อผู้ใช้อ่ะนะ แม้ว่าปกติจะไม่ได้ใช้มันเลยก็ตาม 555 ส่วนใหญ่เราก็ใช้เว็บเบราว์เซอร์อื่นนะ แต่ก็ยังมีสิทธิ์ถูกโจมตี แถมทาง Microsoft ไม่แก้ด้วยนี่ดิ"

"แถมเมื่อกี้เห็นน้องฝึกงานที่ท่านประธานพาเข้าบริษัทวันก่อนอ่ะกุ๊กกี้ แต่ดันเห็นเข้าห้องนางแบบที่เป็นต้นแบบในเกมส์ ที่ขึ้นเวทีร่วมเปิดงานเมื่อเช้าอ่ะ"



"เฮ้ยตาฝาดป่าว จะมาได้ไง เพิ่งอยู่ไทยเมื่อวานซืน ใครจะบินไป บินมาเหมือนเราหะ"



"เหมือนพี่จะเห็นที่ห้องน้ำเมื่อเช้าก่อนเข้างานนะ"



"เฮ้ย!! / จริงดิพี่"



"เรื่องของเค้าเถอะ เราแยกย้ายพักผ่อน อย่าลืมเก็บกระเป๋า พรุ่งนี้ปิดงานแล้วบินกลับเลย"



"ครับ แต่น้องนี่สุดจริง มากินนางแบบถึงที่นี่ ไม่ใช่เล่นๆ เลยนะเนี่ย"







"โอ๊ะ!! Sorry!!

หืม!! เอ่อ..คือ..สวัสดีครับ คุณ.."



"ยู ครับ หวังว่าวันจันทร์คงจะพร้อมฝึกงานนะครับ"



"อ้าว!! น้องฝึกงานจริงๆ ด้วยอ่ะจีม"



"ผม แทน ครับ จะเริ่มฝึกงานวันจันทร์ ยินดีที่รู้จักครับ"



"ครับ ผมกุกกี้ครับ คนนี้จีม ทีมเดียวกับพี่ยู"



"พักที่นี่หราครับ ชั้นเดียวกันเลย"



"ครับคุณจีม ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ วันจันทร์เจอกัน"



"ครับ / เดินทางปลอดภัยนะครับ"



-_-



_______________________________



ยังไม่ถึงวันฝึกงานนี่เนอะ



#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

"Good morning everybody วันนี้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเลยนะคะ มีอะไรให้น้องช่วยบอกได้นะคะ วันนี้ท่านประธานไม่เข้า Executive Secretary ปลีกตัวได้ค่ะ โดยเฉพาะคุณยู everytime เลยคร่า~~~~ "



 -_-

"ไม่รบกวนดีกว่าครับ

ว่าแต่ เด็กฝึกงาน คนใหม่ มารึยังครับ"



"มาแล้วนะคะ น้องเห็นขึ้นลิฟท์มาก่อนน้องอีก"



"งั้นวันนี้คงต้องรบกวนคุณน้องแล้วล่ะครับ ช่วยพาเค้าไปพบ คุณฮป ที่ฝ่ายบุคคลนะครับ ผมแจ้งคุณฮปไว้แล้ว ฝึกงานวันแรก ควรไปดูเรื่อง "คน" ก่อน ยังไงก็ฝากด้วยนะครับ"



"หืมมม~~ คุณยูก็ อย่าพูดแบบเกรงอกเกรงใจน้องเลยค่ะ สำหรับคุณยู ได้ทุกอย่างเลยค่ะ *.* งั้นเดี๋ยวน้องไปตามหา คุณแทน ก่อนนะคะ"









"คุณแทน คะ อยู่ที่นี่เอง มารอพบท่านประธานก่อนหรือคะ วันนี้ท่านไม่เข้าค่ะ"



"ผมทราบแล้วครับ เข้าใจว่าให้ผมฝึกงานที่ห้องนี้"



 >o<

"คุณแทน น่าจะเข้าใจผิด เชิญทางนี้ค่ะ วันนี้คุณยู ให้น้องรับหน้าที่พาคุณแทนไปที่ฝ่ายบุคคลค่ะ"



"ฝ่ายบุคคล? ไปทำไมครับ แล้วทำไมคุณยู ไม่มาฝึกงานให้ผม"



"เอ่อ... อันนี้น้องก็ไม่ทราบค่ะ เชิญดีกว่าค่ะ สายมากแล้ว" ^.^"



"คุณน้อง พาผมไปพบคุณยู ดีกว่าครับ ผมต้องการเหตุผลว่าทำไมคุณยู ไม่มาดูแลผม ทั้งที่ท่านประธานสั่งไว้แล้ว"



"เอ่อ........ ค่ะ ค่ะ งั้นเชิญทางนี้ค่ะ"

(ไรฟะ อุ๊ย! ไรคะ ทำไมถึงเป็นน้องดูแลเองไม่ได้ T.T )







"ขอโทษด้วยค่ะคุณยู พอดีคุณแทนเธออยากพบคุณยู ยังไงน้องขอตัวนะคะ"

(น้องสัมผัสได้ถึงความมาคุ เผ่นดีกว่า)





"ต้องการพบผม? มีอะไรครับ"



"ผมต้องการเหตุผลว่าทำไมคุณ ไม่มาฝึกงานให้ผม ทั้งที่คุณรับปากท่านประธานไว้แล้ว"



"ผมก็กำลังทำอยู่"



"ทำอะไรครับ ที่คุณโยนผมให้คุณน้องมาพาผมให้ไปที่อื่น คืออะไรครับ?"



 -_- (จะเดินมาใกล้เพื่อ?? ใกล้ไปแล้วววววววว)

"ท่านประธานกำชับว่าให้ฝึกงานให้คุณแบบผู้บริหาร ผมเห็นสมควรว่าอย่างแรก คุณควรจะเรียนรู้เรื่องงานบุคคล ในฐานะผู้บริหาร ก็แค่นี้"



(น้ำหอมกลิ่นอะไร หอม หวาน กว่าผู้หญิงบางคนซะอีก มองใกล้ๆ ผิวค่ดใส ขาวเวอร์ น่าจะไม่เมคอัพ ผู้ชายจริงป่าวเนี่ย)

"งั้นก็ได้ครับ แต่คุณต้องเป็นคนพาผมไป ตามที่คุณรับปากท่านประธานไว้"



(เจ้าเด็กนี่ เอะอะ อ้างท่านประธานอย่างเดียว กลัวไม่รู้ว่าเป็นเด็กเส้นรึไง)

"งั้นก็ตามมาครับ"









"นี่คุณฮป ครับ Human Resource Manager ของเรา

ส่วนนี่ คุณแทน น้องฝึกงาน "ที่ท่านประธานย้ำให้ฝึกงานสำหรับผู้บริหาร" เลยต้องรบกวนคุณฮป ที่เมื่อเช้าโทรมาน่ะครับ"



"สวัสดีครับ ผมแทน ยินดีที่รู้จักครับคุณฮป"



"เชิญนั่งครับ แล้วคุณยู จะอยู่ต่อมั๊ย หรือกลับแผนกเลย เดี๋ยวผมจะได้หาอะไรให้ดื่ม"



"ผมจะกลับ....... / คุณยู จะอยู่นี่ครับ "ตามที่รับปากท่านประธานไว้" ใช่มั๊ยครับ"



(เด็กนี่ อ้างท่านประธานอีกแล้ว -.-* มันน่านัก)

"รบกวนด้วยนะครับคุณฮป ไม่ค่อยได้มาเยี่ยมซะนาน"



"5555 ครับ ครับ"

(คุณยู นี่มีมุมแบบนี้ซะด้วย ยอมคนได้ไงแปลก อิ.อิ)







"บริษัทเราก็จะมีระบบการคัดเลือกผู้สมัครงาน แบบมุ่งเน้นการพยากรณ์ลักษณะนิสัยใจคอจากพฤติกรรมในอดีตหรือพฤติกรรมในปัจจุบัน ซึ่งจะไม่สามารถเสแสร้งหรือแกล้งหลอกผู้ทำหน้าที่คัดเลือกได้ง่าย และการคัดเลือกผู้สมัครงาน ก็ได้ถูกออกแบบมาเพื่อพิจารณาผู้สมัครงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น จะยกตัวอย่างวิธีการคัดเลือกคร่าวๆ นะครับ



อย่างแรกก็จะมีการสังเกตพฤติกรรม (Behavior Observation)

เราจะสังเกตผู้สมัครงานตั้งแต่เริ่มเข้ามาในองค์กร โดยจะมีผู้สังเกตพฤติกรรมของผู้สมัครงานตั้งแต่การสอบถามรปภ. หรือพนักงานต้อนรับ การวางตัวในขณะนั่งรอการเดินสำรวจสถานที่การพูดคุยกับผู้คนรอบข้าง ซึ่งบางครั้งอาจจะมีหน้าม้าแกล้งมานั่งใกล้ ๆ กับผู้สมัครงาน เพื่อจะดูว่าผู้สมัครงานมีมนุษยสัมพันธ์เป็นอย่างไร นอกจากนี้อาจจะมีการสังเกตดูพฤติกรรมการรับประทานอาหารร่วมกันกับผู้สมัครงานรายอื่น สรุปว่าการสังเกตพฤติกรรมนี้เราไม่สามารถเสแสร้งได้นานและนิสัยที่แท้จริงของเราจะปรากฏให้เห็น ได้ไม่ยากไม่เหมือนอยู่ในห้องสัมภาษณ์งานที่เราเตรียมตัวมาอย่างดี"



"น่าสนใจมากครับ แล้วอย่างคุณยู พฤติกรรมเป็นไงครับ" ^.^



(เด็กนี่ วอนอีกแล้ว หึ่ม -_-)



"555 พอดี ผมมาทีหลังคุณยู น่ะครับเลยไม่ได้ใช้วิธีนี้เลย เรามาต่อกันดีกว่านะครับ



ต่อไปก็จะมีการแสดงบทบาทสมมติ (Role Play)

ผู้สมัครงานจะได้รับมอบหมายให้แสดงบทบาทสมมติตามหัวข้อที่กำหนด บางตำแหน่งอาจจะต้องแสดงบทบาทสมมติ ในการเจรจาต่อรองซึ่งองค์กรได้เตรียมคู่เจรจาไว้ให้เราเรียบร้อยพร้อมกับโจทย์ที่เขาต้องการ บางตำแหน่งอาจจะให้แสดงบทบาทสมมติด้านการนำเสนอ อาจจะให้เวลาเพียง 10 นาทีพร้อมอุปกรณ์ การนำเสนอ เช่น กระดาษ ปากกา แผ่นใส หรือเครื่องคอมพิวเตอร์ แล้วให้นำเสนอตามโจทย์ที่กำหนด แบบให้ภายในเวลาไม่เกิน 5 นาที สิ่งที่จะประเมินได้คือ การจัดเตรียมเอกสารว่าช้าเร็วเหมาะสมกับเรื่องหรือไม่ ทักษะการนำเสนอการสื่อสาร รวมถึงบุคลิกภาพในการนำเสนอ ถ้าผู้สมัครงานไม่มีความสามารถในด้านนี้ จริง ๆ ต่อให้เตรียมตัวดีอย่างไร ก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าผู้สมัครงานคนนั้นไม่มีความสามารถ"



"แบบนี้บทบาทสมมติที่มอบให้นี่ตามสายงานที่เค้าต้องการสมัครหรือเปล่าครับ"



"ไม่เสมอไปนะครับ อาจเป็นหัวข้อที่แสดงให้เห็นทักษะ ที่นำไปใช้กับตำแหน่งงานที่สมัครได้ จะอยู่กับบริษัทเราต้องพร้อมรับงานหลายด้านนะครับ เหมือนคุณยู ไง เก่งไปซะทุกอย่าง เสียอย่างเดียว ไม่มีแฟน 555"



 *.* (ไม่อยากจะเชื่อ)

"จริงดิ!!"



"ผมว่าเราข้ามเรื่องนี้ไปเลยดีกว่าครับคุณฮป หรือจะมาต่อช่วงบ่าย นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว แต่ช่วงบ่ายผมต้องไปพบลูกค้าสำคัญ"



"ต่อเลยดีกว่าครับ พี่ฮป ผมขออนุญาตเรียกพี่เลยแล้วกันนะครับ เอาให้จบเลย บ่ายผมจะได้ไปกับคุณยู"



(โอ๊ยยย...เด็กนี่...จะตามติดไปมั๊ย -.-* )

"คุณไปทานข้าวกับคุณฮปเลยครับ ผมต้องไปทานข้าวกับลูกค้า พร้อมคุยงานกันต่อเลย"



"อ้าว!! คุณยู แล้วผมล่ะ"



"พอจบจากคุณฮปแล้ว คุณก็ไปพบคุณน้องได้เลยครับ ผมจะฝากให้คุณน้องเตรียม Presentation บริษัท ไว้ให้คุณศึกษา จากนั้นก็กลับบ้านได้ จบงานวันนี้"



"แต่.. / ไปครับคุณแทน เดี๋ยวพี่ฮปเลี้ยงเองมื้อนี้ ต้อนรับน้องไงครับ"



"แต่.. เฮ้อ.. ก็ได้ครับ"

(ไปกินข้าวกับลูกค้าจริงป่ะ แน่ใจว่าไม่มีแฟน หรือเอาลูกค้ามาอ้าง คิดจะชิ่งกันตลอดแบบนี้)



"ฝากด้วยนะครับคุณฮป ผมขอตัว"









"มาร้านนี้บ่อยหราครับพี่ฮป"



"ครับ มีอาหารหลายเชื้อชาติดี แทน สั่งเลย ตามสบาย"



"พี่ฮปครับ ที่พี่บอกว่าคุณยู ไม่มีแฟน นี่จริงป่ะ ผมไม่อยากจะเชื่อ"



"555 จริงครับ ใครๆ ก็ไม่อยากจะเชื่อทั้งนั้นล่ะ แต่อยู่ไปก็จะเห็นเองว่า คุณยู มุ่งมั่น ทุ่มเทกับงานมาก มาก่อน กลับทีหลังนี่เรื่องปกติของเค้าเลย อีกอย่างดูเหมือนจริงจังกับชีวิตมาก แต่บางทีก็เหมือนไม่ยึดถืออะไรเลย อันนี้พี่ก็ไม่ค่อยเข้าใจสไตล์เค้าเท่าไหร่ เดาทางไม่ออก"



"พี่ฮปดูจะรู้จักคุณยู ดีนะครับ"



"สารภาพเลย พี่เคยคิดจีบคุณยู ด้วยนะ 555 แต่ตอนนั้น กลัวเค้าดุ เลยไม่กล้า 555 อย่าบอกให้คุณยู รู้เชียว"



"อ่อ ครับ"









"แทนดื่มกาแฟมั๊ย ที่มุมห้องชงได้เลยนะ แบบดริฟก็มี"



"ไม่เป็นไรครับ เรามาต่อกันดีกว่า"



"อ่ะ งั้นต่อที่เรื่องบทบาททางสังคม (Social Role)

บางเคสเราก็จะประเมินผู้สมัครงานโดยใช้กิจกรรมทางสังคมเข้ามาช่วย เช่น นำผู้สมัครงานไปเข้าแคมป์เพื่อประเมินความสามารถที่ต้องการไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการกำหนดบทบาทของตัวเองต่อสังคม การวางตัวในสังคม ภาวะผู้นำ ความมีน้ำใจ ทัศนคติในการทำงานเป็นทีม รวมถึงบางครั้งอาจจะมีการทดสอบความอดทนไปในตัวด้วยก็ได้ และผู้สมัครงานจะถูกติดตามประเมินตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นเวลาที่อยู่ในกลุ่ม เวลาที่อยู่ในที่พัก หรือแม้กระทั่งเวลารับประทานอาหาร ถ้าเป็นตำแหน่งผู้บริหารเราอาจจะเชิญไปทั้งครอบครัว เพื่อดูลึกไปถึงพฤติกรรมและความสัมพันธ์ของครอบครัวด้วยก็ได้ เพราะสามารถดูได้ว่าสมาชิกในครอบครัวคนใดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของผู้สมัครงาน รวมถึงดูพฤติกรรมของผู้สมัครงานคนนั้น ๆ จากความประพฤติของคนในครอบครัวก็ได้ บางองค์กรอาจจะเปิดโอกาสให้ผู้สมัครได้ทดลองทำงานจริงในระยะเวลาสั้น ๆ เพื่อดูว่าเขามีความเหมาะสมกับสังคมการทำงานขององค์กรมากน้อยเพียงใด โดยเข้าไปคลุกคลีและทำงานกับกลุ่มที่จะต้องทำงานด้วยจริง ๆ และ คะแนนส่วนหนึ่งจะมาจากเพื่อนร่วมงานที่ผู้สมัครงานได้เข้าไปทำงานด้วยนะครับ"



"ผมเข้าใจละ ว่าทำไมที่นี่ทำงานกันเหมือนครอบครัว ทั้งที่บริษัทใหญ่ขนาดนี้ ที่แท้พาครอบครัวมาที่ทำงานตั้งแต่แรก สุดยอดเลยครับ ดีๆ"



"มาถึงการสัมภาษณ์เชิงลึก (Depth Interview) นะครับ

การสัมภาษณ์แบบนี้มุ่งเน้นการเจาะลึกถึงพฤติกรรมในอดีตที่เคยเกิดขึ้น เพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่ตอบว่า “ใช่” “มี” หรือ”เป็น” นั้นจริงหรือไม่ เช่น ผู้ถูกสัมภาษณ์งานบอกว่าเป็นคนที่มีความอดทน ให้ถามต่อว่าคุณอดทนอย่างไร และขอให้เล่าให้ฟังว่า เหตุการณ์ที่เคยเจอมาหนักที่สุดในอดีตคืออะไร ซึ่งคนส่วนมากมักจะเล่าในเรื่องที่เกิดขึ้นจริงแล้วเท่านั้น ถ้าใครกุเรื่องขึ้นมาจะไม่สามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำและมีโอกาสถูกจับผิดได้ง่าย สิ่งที่ผู้สัมภาษณ์งานมักจะบันทึกการสัมภาษณ์แบบนี้ เขาจะเรียกว่าการบันทึก STAR ครับ



Situation หมายถึง เหตุการณ์อะไร เมื่อไหร่

Task หมายถึง งานอะไร

Action หมายถึง การกระทำของเราที่เกิดขึ้นมาแล้วในอดีต

Results หมายถึง ผลที่เกิดจากการกระทำของเราในเหตุการณ์นั้น ๆ



สุดท้ายเมื่อคณะกรรมการสัมภาษณ์บันทึกผลของคำถามทั้งหมดไว้แล้ว ก็สามารถนำเอาผลที่ได้ไปเปรียบเทียบกับผู้สมัครงานรายอื่นๆ ได้ไม่ยากนัก เช่น จะดูว่าใครมีความอดทนมากกว่าใครก็ดูว่าเหตุการณ์ของใครมีความรุนแรงหรือหนักกว่ากัน บางคนอาจจะผ่านการฝึกความอดทนมาเพียงเรื่องเล็ก ๆ แต่บางคนอาจจะผ่านเหตุการณ์ที่ต้องใช้ความอดทนสูงมากรูปแบบการคัดเลือกบุคคลแบบนี้ ได้รับอิทธิพลมาจากบริษัทข้ามชาติ ส่วนหนึ่งเป็นการตื่นตัวขององค์กรในประเทศไทยเองที่มักจะประสบปัญหาเรื่องคนอันมีผลสืบเนื่องมาจากระบบการคัดเลือกที่ไม่มีประสิทธิภาพน่ะครับ"



"สุดยอดมาเลยครับพี่ฮป ดีใจแทนท่านประธานที่มี Human Resource Manager แบบพี่ฮปจริงๆ"



"ชมเกินไปครับ ถ้าอยากรู้อะไรเพิ่ม มาหาพี่ได้ตลอดนะ แล้วให้ไปส่งที่โต๊ะคุณน้องมั๊ย ไปถูกยัง"



"ครับ ไปได้ครับ ขอบคุณมากครับพี่ แล้วเจอกันครับ"















___________________________






ตอนนี้เนื้อหาแน่นไปมั๊ยคะ แต่อยากมีไว้บ้างเผื่อใครกำลังจะใช้ชีวิตมนุษย์เงินเดือนเนอะ ว่าเดี๋ยวนี้เค้าเคี่ยวกันขนาดนี้แล้ว



ส่วนคุณยู กับ แทน มีแอบจิกกันในใจเบาๆ เนอะยังไม่สนิทไง





#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

"สวัสดีครับ คุณยู วันนี้จะฝึกงานอะไรให้ผมครับ"



"ครับ สวัสดี แต่ยังไงคุณช่วยไปนั่งที่โต๊ะด้านข้างพาร์ติชั่นก่อนดีกว่านะครับ ไม่ต้องมายืนใกล้ผมขนาดนี้ก็ได้ ผมไม่ถนัด"



มุมปาก แทน ยกขึ้นเล็กน้อย คล้ายกับพอใจ แต่คุณยู ไม่เห็นหรอกเพราะมัวแต่มองหน้าจอคอมฯ แทน เดินออกมาดูโต๊ะที่มีคอมฯ ติดตั้งพร้อม และแฟ้มเอกสารบางอย่าง ก็เดินย้อนกลับเข้าไปหาคุณยู อีก



"นั่นโต๊ะผมหราครับ มีพาร์ติชั่นกั้นแบบนี้จะเรียนงานกันยังไง"



"ตลอดเวลาที่ฝึกงานที่นี่ คุณคงไม่ค่อยได้นั่งโต๊ะซะเท่าไหร่ เพราะผมจะพาคุณไปเรียนรู้งานทุกส่วนงานของบริษัท"



"แต่ยังไง "เรา" ก็ต้องอยู่ด้วยกันตลอดไม่ใช่หราครับ ส่วนงานของคุณก็ต้องสอนผมอยู่ดี แบบนี้จะคุยกันยังไง ไม่เห็นหน้ากันแบบนี้"



 -_-*

(เด็กนี่เรื่องเยอะไปเกินแล้ว)

"แล้วคุณเห็นว่ายังไง อยากจะนั่งตรงไหนครับ จะนั่งโต๊ะเดียวกันเลยดีมั๊ยล่ะ"



นอกจากคำพูดประชดประชันของคุณยู แล้ว สีหน้าคุณยู ก็เอือมขั้นสุด ไม่เคยพบเคยเจอใครที่นอกจากไม่เกรงกลัว หรือแม้แต่เกรงใจเค้า แถมยังจะกล้าเรียกร้องนั่นนี่อีก ชักจะไม่ชอบมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วซินะ



ฝ่าย แทน สีหน้าดูจะท้ายทาย มุมปากยกยิ้มบาง ความรู้สึกอยากแกล้งก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆ ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน คนอะไรทำให้ แทน รู้สึกหมั่นเขี้ยวจริงจัง



"ได้ก็ดีครับ แต่คงวางคอมฯ 2 เครื่องไม่พอ อืม~~ งั้นเดี๋ยวผมจัดโต๊ะใหม่แล้วกัน ขอแรงยกโต๊ะหน่อยซิครับ"



 คุณยู หมดคำพูด ได้แต่อ้าปากน้อยๆ ค้าง นี่มันอะไรกัน ไม่มีใครกล้าใช้แรงงานเค้าแบบนี้ คิ้วขมวดเข้าหากัน ใบหน้าง้ำงอชัดเจน

 แทน ไม่รอช้า ถอดปลั๊ก ปลดสายคอมฯ เตรียมเคลื่อนย้ายโต๊ะเข้ามาภายในพาร์ติชั่นของคุณยูทันที



"อ้าว! แทน ทำไรครับ พี่ยูเพิ่งให้ผมกับกุ๊กกี้ช่วยจัดเมื่อวาน"



"อ่อ ครับ จะย้ายเข้าไปในพาร์ติชั่นน่ะครับ ไหนๆ ก็ขอแรงหน่อยนะครับ" ^.^



"ได้ครับ กุ๊กกี้ๆ มาช่วยกันย้ายโต๊ะเข้าห้องพี่ยูหน่อย"



"หืม! ย้ายอีกแล้วหรา ได้ๆ มาๆ"



 3 หนุ่มช่วยกันย้ายโต๊ะ จัดคอมฯ เข้าที่เข้าทาง โดย แทน หันโต๊ะทำมุมฉากกับโต๊ะคุณยู โดยหันหน้าไปทางคุณยู ด้านหลังเป็นทางออกพาร์ติชั่น ถ้าคุณยูจะเข้า-ออก ก็ต้องเดินผ่านหลัง แทน ออกไป เพราะอีกด้านของโต๊ะคุณยู ก็ชิดผนังแล้ว ภายในพาร์ติชั่นมีพื้นที่ไม่มาก เพราะกั้นไว้สำหรับคนเดียว แต่ห้องคุณยูกว้างหน่อยตามตำแหน่ง แต่ก็ดูอึดอัดสำหรับวาง 2 โต๊ะอยู่ดี



 สีหน้าคุณยู เรียบเฉย แต่แววตาเอือมระอาขั้นสุด ไม่พูดไม่จา หันหน้าทำงานกับคอมฯ จนชายหนุ่ม 3 คน จัดการโต๊ะเสร็จ แยกย้ายกัน



"แบบนี้ค่อยดีหน่อย จะได้ฝึกงานกันอย่างใกล้ชิด ดีมั๊ยครับคุณยู" ^.^



 -.-*

"เอาที่สบายใจคุณเลยครับ หวังว่าจะพร้อมแล้วนะครับ เราต้องไปประชุมแล้ว"



"พร้อมครับ แต่เรียกผม แทน ก็ได้ครับ อันที่จริง อายุผมคงไม่ต่างจากคุณมาก ผมแค่เรียนนานไปหน่อยแค่นั้น "



"แต่ยังไงผมก็คงอายุมากกว่าคุณอยู่ดีนะครับ คุณจะเรียก พี่ยู ตามน้องๆ ในบริษัทก็ได้นะครับ"



"ผมขอเรียกคุณยู เหมือนเดิมดีกว่าครับ"

(หน้าใสขนาดนี้ จะเรียกพี่ลงได้ไง ไม่อยากให้เป็นพี่ด้วยซิ --ยิ้มร้าย--)



"เชิญครับ เราจะไปประชุมที่แผนก Software มีเรื่องด่วนเข้ามาพอดี คุณควรศึกษาไว้"







 ห้องประชุม



"ผลกระทบจากการมัลแวร์ขุดบิตคอยน์ตลอดปีที่ผ่านมาคิดเป็น 37% ขององค์กรทั้งหมด และมี 20% ของบริษัททั่วโลกยังคงถูกโจมตีทุกสัปดาห์จากมัลแวร์ขุดบิตคอยน์ มี 33% ที่ถูกโจมตีด้วยมัลแวร์บนโทรศัพท์มือถือ และมีแค่ 4% ที่โดนแรนซัมแวร์ในช่วง 12 เดือนที่แล้ว



มัลแวร์ขุดบิตคอยน์ติดสี่อันดับแรกของมัลแวร์ที่ชุกชุมที่สุดและส่งผลกระทบต่อองค์กรทั่วโลกจำนวน 37% ในปีที่แล้ว แม้ว่ามูลค่าของสกุลเงิน cryptocurrency ทั้งหมดเริ่มตก แต่บริษัทต่างๆ จำนวน 20% ยังคงถูกโจมตีทุกสัปดาห์จากมัลแวร์ที่แอบขุดบิตคอยน์ และเมื่อเร็วๆ นี้ มัลแวร์ขุดบิตคอยน์ยังได้พัฒนาไปอย่างมากโดยอาศัยช่องโหว่ที่รู้จักดีและหลบเลี่ยงระบบแซนด์บ็อกซ์และระบบความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์ต่างๆ เพื่อแพร่กระจาย



โทรศัพท์มือถือคือเป้าเคลื่อนที่: องค์กรจำนวน 33% ทั่วโลกถูกโจมตีโดยมัลแวร์บนโทรศัพท์มือถือ โดยมัลแวร์ 3 ประเภทแรกที่ติดอันดับได้พุ่งเป้าการโจมตีที่ระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ ในปีที่แล้ว พบหลายกรณีที่มัลแวร์บนโทรศัพท์มือถือถูกติดตั้งไว้ล่วงหน้า และมีแอพจากแอพสโตร์ซึ่งแท้จริงแล้วคือมัลแวร์เสียเอง



บ็อตเน็ตอเนกประสงค์ที่โจมตีหลายรูปแบบ: บ็อตเป็นประเภทของมัลแวร์ที่พบมากเป็นอันดับสาม โดยมีองค์กรจำนวน 18% ที่ถูกบ็อตใช้เป็นฐานในการโจมตีแบบระดมยิง หรือดีดอส (DDoS) และเป็นฐานในการเผยแพร่มัลแวร์อื่นๆ การติดมัลแวร์ประเภทบ็อตมีผลทำให้องค์กรเกือบครึ่งหนึ่ง (49%) ถูกโจมตีด้วย ดีดอสในปีที่แล้ว



แรนซัมแวร์โจมตีน้อยลง: แรนซัมแวร์ลดลงอย่างมากในปีที่แล้ว โดยส่งผลแค่ 4% ขององค์กรทั่วโลก



ตั้งแต่มัลแวร์ขุดบิตคอยน์ที่เป็นดาวรุ่ง ไปจนถึงการรั่วไหลของข้อมูลจำนวนมากและการโจมตีแบบดีดอสในปีที่ผ่านมาบริษัทต่างๆ ทั่วโลกต้องเผชิญกับการทำลายล้างทางคอมพิวเตอร์โดยไม่มีหยุดหย่อน ตัวการที่สร้างภัยคุกคามมีทางเลือกมากมายที่จะหาเป้าหมายและสร้างรายได้จากองค์กรในทุกภาคส่วน และตอนแรกของรายงานสรุปความปลอดภัย ปีนี้ ได้แสดงให้เห็นเทคนิคการหลบซ่อนที่ใช้กันมากยิ่งขึ้น



ข้อมูลจากหน่วยข่าวกรอง เทรดคลาวด์ (ThreatCloud) ซึ่งเป็นเครือข่ายความร่วมมือที่ใหญ่ที่สุดในการต่อสู้กับอาชญากรรมทางคอมพิวเตอร์ โดยให้ข้อมูลเกี่ยวกับภัยคุกคามและแนวโน้มของการโจมตีจากเครือข่ายเฝ้าระวังทั่วโลก นอกจากนี้ยังอาศัยข้อมูลจากการสืบสวนของเช็ค พอยท์ในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา และจากการสอบถามเจ้าหน้าที่ไอทีและและผู้บริหารระดับสูงที่ประเมินความพร้อมของตนต่อภัยคุกคามในปัจจุบัน ในรายงานได้สำรวจภัยคุกคามใหม่ล่าสุดในภาคธุรกิจต่างๆ และให้ภาพรวมที่ครอบคลุมของแนวโน้มที่สังเกตจากการแพร่กระจายของมัลแวร์ จากจุดที่ข้อมูลรั่วไหล และจากการโจมตีระดับชาติ





เรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อผลประกอบการด้าน Software ของเรานะครับ ทีมคุณยู คงต้องลำบากหน่อยที่ต้องเรียกความมั่นใจของลูกค้าให้เชื่อมั่นในศักยภาพการพัฒนา Software ของบริษัทเรา"



"ครับ ยังไงผมก็เชื่อใจผู้จัดการฝ่ายพัฒนา Software อย่างคุณจิน อยู่แล้ว ผมขอข้อมูลแนวทางการป้องกัน และแก้ปัญหา เพิ่มเติมด้วยนะครับ ผมคงต้องเรียนรู้เจาลึกซะหน่อย เดี๋ยวขายของไม่ได้ 555"



"คุณยู เก่งอยู่แล้วครับ ไม่ต้องถ่อมตัวไป แล้ววันนี้พาน้องมาฝึกงานหราครับ มาแผนกนี้วันแรกก็เจองานเข้าใหญ่ซะละ พี่ชื่อจิน นะครับ ดูแลเรื่องพัฒนา Software"



"สวัสดีครับ ผม "แทน" ครับ ฝากตัวด้วยนะครับ คงต้องขอความรู้พี่จินเยอะเลย"



"โน่นครับ คุณยู น่ะ รู้ทุกเรื่อง เก่งทุกอย่าง ควรสูบไปเยอะๆ เลย"



"555 ผมก็ว่างั้น น่าสนใจ "



 พอ แทน เอ่ยปาก นอกจากจะไม่ได้ยินเสียงคุณยูแล้ว ยังจะพบสีหน้าเอือมระอาขั้นสุดอีกแล้ว ผิดกับ แทน ที่มีใบหน้าประดับรอยยิ้ม แววตายังแพรวพราวเจ้าเล่ห์ มองคุณยู ไม่คลาดสายตา

 ทั้งสองคนเดินกลับโต๊ะ แต่ติดตรงทางเข้า แทน ที่เดินเข้ามาก่อน กลับไม่ยอมนั่ง ทำให้พื้นที่ในการเดินของคุณยู น้อยลง เมื่อเดินผ่าน ด้วยความสูงของ แทน ที่มากกว่า ทำให้คุณยู รู้สึกถึงปลายลมหายใจอุ่นที่สัมผัสข้างแก้มแผ่วเบา ใบหน้าขาวใสเกิดสีชมพูระเรื่อ คุณยูรีบเดินผ่าน นั่งหันหน้าเข้าคอมฯ ทันที คุณยู คนเก่งสงสัยจะแพ้ทางเด็กฝึกงานซะแล้วซิ ^.^









________________________





#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

"ไปไหนครับคุณยู"



"ทานข้าวครับ คุณก็เชิญไปพักตามสบาย บ่ายเราจะประชุมทีมปรับแผนกลยุทธ์"



"ทานที่ไหนครับ ผมไปด้วย"



"ผมชอบทานคนเดียวครับ"



"จีมครับ ช่วยพาคุณแทนไปทานข้าวด้วยครับ ขอบคุณ"



" เอ่อ... ครับผม ไปครับ แทน ทานข้าวกัน"







คุณยู เดินออกจาก office ด้วยสีหน้าเรียบเฉยเป็นปกติ ต่างกับ แทน ที่มีสีหน้าบึ้งตึงไม่สบอารมณ์ อย่างเห็นได้ชัด









"ร้านนี้อร่อยทุกอย่าง กินไรดีครับ แทน เดี๋ยวผมเดินไปสั่งป้าให้ อ่อ! ลืมถามไป ทานได้ใช่มั๊ยครับ ร้านแบบนี้ ลืมถามก่อน ขอโทษทีครับ"



"ได้ครับ ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ ผมขอข้าวผัดแล้วกันครับ ยังทานเผ็ดไม่ค่อยได้ กำลังฝึกอยู่"



"555 ใช้คำว่าฝึก งั้นก็สู้ๆ นะครับ ขอให้กินเผ็ดเก่งๆ พี่ยู นี่ขาดเผ็ดไม่ได้เลยครับ เห็นหน้านิ่งแบบนั้น"



"จริงอ่ะ แบบนี้ผมต้องรีบฝึกทานเผ็ดให้เก่งล่ะ"







ระหว่างที่จีมเดินไปสั่งอาหาร โทรศัพท์ของ แทน ก็สั่นเพราะมีสายเรียกเข้าแต่ปิดเสียงไว้ เป็นรอบที่ 7 ทั้งที่ผ่านมาแค่ครึ่งวันเช้า พร้อมกับสีหน้าเอือมของแทน ก่อนจะกดรับสาย







"ฮัลโหลครับ"



(แทนคะ อยู่ไหนคะ แพนติดต่อคุณไม่ได้เลย เพื่อนแพนบอกว่าคุณกลับไทยไปแล้ว จริงหรือเปล่าคะ ทำไมทิ้งแพนแบบนี้ล่ะคะ แพนตามหาคุณไปทั่วรัฐเลยนะคะ แทนคะ แทน ได้ยินมั๊ย แทน)



"ครับ "



(แทนคะ ทำไมทำแบบนี้ ฮือ~~ ฮือๆ)



"แพนครับ ผมว่าเราคุยกันเข้าใจตั้งแต่เริ่มรู้จักกันแล้วนะครับ คุณก็อิสระ ผมก็อิสระ แล้วตอนผมอยู่ที่โน่นคุณก็ดูชิวดี อิสระไปเดทคนนั้นคนนี้ มันก็แฟร์ๆ กันแล้วนะครับ"



(ไม่นะคะ แทน แพนรักแทน แค่คนเดียวจริงๆ นะคะ อย่าทำแบบนี้กับแพนนะคะ นะ)



"ถ้าแพนยังอยากให้เราเป็นคนรู้จักที่ดีต่อกันอยู่ ก็เลิกตามผมได้แล้วครับ ไม่งั้นก็คงไม่จำเป็นต้องรู้จักกันต่อไปนะครับ ผมวางสายนะครับ แค่นี้"



"เอ่อ..ข้าวครับ โทษทีบังเอิญได้ยิน" >.<



"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ"









ห้องประชุม



"จากข้อมูลของแผนก Software เราต้องปรับกลยุทธ์ เพื่อสร้างความมั่นใจและดึงความเชื่อมั่นของลูกค้าให้ยังคงรักษายอดสั่งซื้อกับเราให้มากขึ้น พวกคุณมีข้อเสนอแนะอะไรบ้างครับ"



"เท่าที่ผมหาข้อมูลวงในมา ฐานลูกค้าเก่าเราน่าจะยังไม่กระทบมากนะครับ ยังไม่มีท่าทีสรรหาแหล่งสินค้าใหม่"



"ขอบคุณครับจีม แต่ยังไงเราก็คงต้องรักษาฐานไว้ให้มั่นคง"



"ของผม สำรวจตลาดลูกค้ารายใหม่ สำหรับรายที่เคยโดนผลกระทบจากที่อื่น ถ้าแหล่งเดิมสร้างความเชื่อมั่นไม่ได้ คงจะเลิกซื้อ เพราะมีความเคลื่อนไหว กำลังสำรวจหาแหล่งสั่งซื้อใหม่อยู่ครับ เป็นโอกาศที่ดีที่เราจะเข้าไปเจาะตลาดครับ"



"ขอบคุณมากครับกุ๊กกี้ ตอนนี้เราคงต้องเตรียมแผนงานว่าจะต้องนำเสนอบริษัทเรายังไง ให้มีส่วนครองตลาดได้มากที่สุด"



"ผมขอเสนอว่าเราควรไปต่างประเทศครับ เลือกประเทศที่มีฐานลูกค้าเก่าอยู่ และมีลูกค้ารายใหม่ที่เป็นเป้าหมายมากรายอยู่ด้วย"







หลังจากจบประโยคเสนอะแนะจาก แทน ทุกคนในที่ประชุมต่างเงียบ และมองหน้ากัน จนคุณยู ที่เริ่มคิ้วขมวดเอ่ยประชุมต่อ







"ตลาดไทยเราก็มีฐานลูกค้าเก่าเยอะมากนะครับ ทำไมคุณถึงเสนอให้ไปต่างประเทศ"



"ผมเห็นด้วยกับพี่ยู เราน่าจะไปเยี่ยมลูกค้าเก่า คล้ายกับไปดูแล พร้อมกับแทรกความเชื่อมั่นเข้าไป แถมขายของใหม่ด้วย อิ.อิ"



"แต่ผมเห็นด้วยกับ แทนนะครับ พี่ยู จีม ลูกค้ารายใหม่ๆ ที่เราจะดึงมาได้จากที่ผิดหวังจากแหล่งเดิม มีโอกาศค่อนข้างสูง % ส่วนใหญ่ก็อยู่ต่างประเทศ"



"ฐานที่ไทยก็สำคัญมากครับ ผมเห็นด้วยกับคุณจีม คุณยู มากเลยครับ แต่ผมมั่นใจว่าลูกค้าที่อยู่กับเรามายาวนาน ย่อมมีความเชื่อมั่นไม่สั่นคลอนได้ง่าย แต่ลูกค้าในต่างประเทศ เราเพิ่งไปเปิดตลาด ควรจะรีบเร่งสร้างความมั่นใจให้ลูกค้าคงความเชื่อถือ และอีกอย่าง ไปทริปนี้เรายังเพิ่มเครดิตให้บริษัทเรา ดึงลูกค้าใหม่ๆ มาเพิ่ม ซึ่งเป็นตลาดใหม่ที่กว้างกว่า และแน่นอน เมื่อมีชื่อเสียงในต่างประเทศแล้ว ลูกค้าในไทยจะหลั่งไหลมาเองครับ ด้วยเครดิตบริษัทอินเตอร์ของเรา งานนี้ลงทุนครั้งเดียวได้หลายต่อ ถือเป็นการประหยัดงบประมาณไปในตัวด้วยครับ"







ทุกคนในที่ประชุมมีสีหน้าเหมือนกันคือทึ่งในความคิดเห็นของ แทน รวมทั้งคุณยู ที่มีแววตาเป็นประกาย มุมปากยกยิ้มเล็กน้อย สีหน้าบ่งบอกความพอใจอย่างเห็นได้ชัด จนคนอื่นแปลกใจ เพราะไม่ค่อยได้เห็นสีหน้าแสดงอารมณ์ของคุณยู มากนัก







"เอาล่ะครับ ผมให้ทุกคนปรึกษากันสักครู่ เราจะมาสรุป ปิดประชุมกัน"



"แทน คุณสุดยอดเลย ขนาดแค่ฝึกงานยังเจ๋งขนาดนี้ ผมเห็นด้วยกับคุณสุดๆ เลยครับ"



"ขอบคุณครับกุ๊กกี้ "



"ผมยังเห็นฐานลูกค้าที่ไทยสำคัญกว่านะครับ แต่ถ้าจะไปต่างประเทศคุณว่าเราควรไปที่ไหนครับ แทน"



"จีม จำที่สิงคโปร์ได้มั๊ย ทริปนั้นพวกคุณไม่ได้เปิดบูทนำเสนองานของบริษัทเรา ทั้งที่เรามีฐานลูกค้าอยู่แล้ว และลองได้จัดงานระดับนานาชาติแบบนี้ ผมว่าขยายตลาดได้กว้างมากด้วยครับ แถมไม่ไกลด้วย อีกอย่างงานคราวก่อนเราก็เห็นผลงานคู่แข่งแล้ว แต่ในงานที่เป็นเป้าหมายลูกค้ารายใหม่ของเรารวมทั้งคู่แข่ง ยังไม่มีใครเห็นผลงานเรา ถือว่าเรารู้เขา แต่เขาไม่รู้เรา เราควรฉวยโอกาศที่ได้เปรียบนี้ไว้นะครับ ไปทริปเดียวเราน่าจะได้ประโยชน์เยอะเลย"



"คุณแทน ผมนับถือคุณเลย คุณทำให้ผมเห็นด้วยกับคุณ 100% แล้วครับ 555"







คุณยู ที่ได้ยินการสนทนาโดยตลอด ยกยิ้มพอใจเป็นอย่างมากโดยที่ไม่มีใครสังเกต ไม่คิดว่าเด็กฝึกงานที่ท่านประธานฝากฝังไว้จะมีคุณสมบัติของผู้บริหารอยู่ในตัวแบบนี้



1.มีภาวะผู้นำ

ผู้บริหารต้องมีศิลปะในการครองใจคน สามารถจูงใจคนให้เต็มใจร่วมมือหรือให้การสนับสนุน เป็นนักประสานความเข้าใจของทุกฝ่าย สามารถบริหารความขัดแย้งระหว่างบุคคลและประสานประโยชน์ให้เกิดกับองค์กรได้



2.ต้องอยู่บนพื้นฐานของเหตุผลและความถูกต้อง

ในการทำงานถ้ามีหลักการที่ชัดเจน การทำงานก็จะง่าย สะดวก เร็วขึ้น มีความเป็นธรรม และตัดสินใจปัญหาต่าง ๆ ได้แม่นยำ



3.เป็นนักคิด นักวิเคราะห์

นักบริหารที่ดีต้องคิดสร้างสรรค์ให้บังเกิดสิ่งที่เป็นไปได้ และต้องมีความสามารถในการจัดระบบความคิดให้เชื่อมโยง มองถึงองค์กรรวมของปัญญาทั้งหมด นอกจากการคิดอย่างมีระบบแล้ว ยังต้องรู้จักวิเคราะห์สถานการณ์ต่าง ๆ ได้ชัดเจน มีความสามารถในการคิดแก้ปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ



4.มีการสร้างวิสัยทัศน์

นักบริหารที่มีความสามารถต้องมองเห็นเหตุการณ์ในอนาคตออกและคาดการณ์ได้อย่างแม่นยำ ด้วยสายตาที่กว้างไกล จากประสบการณ์ที่สะสมมานานปี ด้วยการศึกษาและพัฒนาอย่างต่อเนื่องยาวนาน มองเห็นภาพรวมทั้งระบบ ข้อมูลที่ถูกต้องสมบูรณ์



5.มีทักษะหลายด้าน

นอกจากจะเป็นนักคิด นักวิเคราะห์แล้ว ยังต้องมีทักษะในเรื่องต่อไปนี้ ทักษะในการตัดสินใจ ต้องมีการจัดการที่ดี มีทีมงานที่แข็งแกร่ง มีข้อมูลที่ถูกต้องมากพอและทันสมัย ทักษะในการแก้ไขปัญหา ทักษะในการสร้างทีมงาน



6.รอบรู้และมีข้อมูลที่ทันสมัย

เพราะการมีข้อมูลที่ดีช่วยให้การตัดสินใจถูกต้อง แม่นยำขึ้น จึงต้องรู้ลึก รู้รอบ รู้กว้าง รู้ไกล กระตือรือร้นอยู่เสมอ เป็นนักอ่าน ขยันใฝ่หาความรู้ ช่างสังเกต รู้จักฟัง



7.กล้าตัดสินใจ

ในหลักวิชาการบริหารกล่าวกันว่า สิ่งที่ยากที่สุดของนักบริหารคือ การตัดสินใจ แม้จะมีข้อมูลครบถ้วนในมือแต่ก็ไม่กล้าตัดสินใจ เพราะขาดความมั่นใจ กลัวที่จะต้องรับผิดชอบกับผลที่เกิดจากการตัดสินใจนั้น องค์กรใดที่มีผู้บริหารแบบนี้องค์กรนั้นคงเจริญเติบโตได้ยาก มองไม่เห็นอนาคตด้านความเจริญก้าวหน้า



8.มียุทธวิธีและเทคนิค

กลยุทธ์เป็นปัจจัยสำคัญหนึ่งที่จะนำไปสู่ความสำเร็จของงาน ส่วนเทคนิคจะช่วยประหยัดเวลาและทรัพยากรอื่น ๆ มิให้สิ้นเปลือง เทคนิคที่ดีไม่ควรมีความสลับซับซ้อนมากเกินไป สามารถเข้าใจและง่ายต่อการปฏิบัติให้เกิดผลสำเร็จได้

--------------





"มาครับ ที่ประชุมลงมติกันว่ายังไงบ้างครับ"



"ทุกคนเห็นตรงกันตามที่คุณแทน เสนอครับพี่ยู"



"OK ครับ งั้นจัดเตรียมงาน และลิสต์รายชื่อลูกค้าเก่า และเป้าหมายใหม่กันเลย วีคหน้าเราจะไปสิงคโปร์กันอีกรอบ เลิกประชุมครับ"







แทน สบตากับคุณยู ตลอดที่คุณยู กล่าวปิดประชุม สัมผัสได้ถึงความรู้สึกดีที่คุณยู มีเพิ่มให้เค้ามากขึ้น ดวงตาและมุมปากที่ยิ้มน้อยๆ ของคุณคุณยู ทำให้อัตราการเต้นของหัวใจ แทน เริ่มผิดปกติจนรู้สึกได้









"วันนี้คุณเยี่ยมเลยครับ ผมขอชมจากใจ ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมท่านประธานถึงกล่าวฝากฝังคุณ"



"ขอบคุณครับ แต่ผมขอเปลี่ยนจากคำชม เป็นทานข้าวกับผมซักมื้อได้มั๊ยครับ" ^.^



"ทานด้วยกันที่สิงคโปร์แล้วกันครับ ทีมคงจะทานข้าวพร้อมกันทุกมื้อ"



"โธ่!! คุณยู"













_______________________



โธ่!! คุณยู ทานข้าวกับน้องหน่อยก็ไม่ได้ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปสิงคโปร์ก็คงใกล้ชิดกันกว่านี้เนอะ ^.^




#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

"อะไรนะ!! เราพักที่ Marina Bay Sands??"





ตึกมารีน่า เบย์ แซนด์ เป็นสัญลักษณ์สำคัญอย่างหนึ่งของประเทศสิงคโปร์ ด้วยสถาปัตยกรรมของตึกที่คล้ายกับเรือขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านบน ซึ่งนอกจากจะมีห้องพักสุดหรูหราให้นักท่องเที่ยวได้มาพักผ่อนแล้ว ที่ด้านบนสุดของอาคารมารีน่า เบย์ แซนด์ ยังเป็นที่ตั้งของสระว่ายน้ำลอยฟ้าแบบอินฟินิตี้ไร้ขอบสระ ขนาด 150 เมตร ซึ่งสามารถมองเห็นวิวของตึกต่าง ๆ บริเวณอ่าวมารีน่าได้อย่างสวยงาม ไม่เพียงเท่านั้นด้านหนึ่งของดาดฟ้ายังเป็นที่ตั้งของสกายปาร์คอันเป็นจุดชมวิวสิงคโปร์มุมสูงที่สวยที่สุดของสิงคโปร์ ยิ่งยามค่ำคืนบรรยากาศด้านบนนี้จะสวยมากขึ้น เพราะแสงไฟจากตึกต่าง ๆ รอบอ่าวจะส่องประกายแสงระยิบระยับ โรแมนติกและฟินขั้นสุดเลยล่ะ





"เอ่อ...ครับพี่ยู พอดี แทน เค้ารับหน้าที่จัดหาที่พักอ่ะครับ ผมกับกุ๊กกี้ ก็เพิ่งทราบตอนลงเครื่องก่อนพี่แป๊ปเดียว"



"แทน ไหนคุณบอกว่าทริปนี้เราจะได้ลดงบประมาณไง แล้วพักที่นี่งบไม่บานรึไงหะ!!"



"ทริปนี้ไม่ใช้งบบริษัทครับ เรื่องที่พัก ผมขอให้ทุกคนคิดซะว่ามาพักผ่อนไปในตัวนะครับ ของขวัญจากผมนะครับทุกคน"



"นี่มันจะได้ยังไง.... / ขอบคุณครับ ^o^ / ขอบคุณมากๆๆ เลยครับ" ^.^



"จีม!! กุ๊กกี้!!"



"แหะๆ พี่ยูครับ พี่ก็ทำงานหนักไม่เคยพักผ่อนมานานมากแล้วนะครับ ไหนๆ น้องเค้ามีน้ำใจ ก็อย่าขัดศรัทธาเลยนะครับพี่ยู นะครับ"



"ใช่ครับพี่ยู นะครับ นะ นะ นะ นะ"



"เฮ้อ!! แต่อย่าลืมนะครับ งานต้องทำด้วย หลังจากนั้นจะพักผ่อนกันก็ตามสบาย"









Marina Bay Sands





-_-

"รบกวนสอบถามข้อมูลห้องพักที่เค้าจองไว้หน่อยครับ"



"ค่ะ ตามที่ลูกค้าได้จองไว้นะคะ



ห้องออร์คิดสวีทพร้อมวิวเมือง (Orchid Suite City View)

ขนาดห้อง: 71 ม²/764 ฟุต²

วิว: เมือง

ห้องปลอดบุหรี่

ฝักบัวและอ่างอาบน้ำ

สิทธิ์ใช้เอ็กเซกคิวทีฟ เลาจน์

1 เตียงคิงไซส์

ค่าบริการคืนละ 53,021 บาท

มีส่วนลด 61% คงเหลือคืนละ 20,494 บาทค่ะ





คลับ เตียงคิงไซส์ วิวเมือง (Club King City View)

ขนาดห้อง: 50 ม²/538 ฟุต²

วิว: เมือง

ห้องปลอดบุหรี่

ฝักบัวและอ่างอาบน้ำ

สิทธิ์ใช้เอ็กเซกคิวทีฟ เลาจน์

1 เตียงคิงไซส์

ค่าบริการคืนละ 47,488 บาท

มีส่วนลด 66% คงเหลือคืนละ 16,344 บาทค่ะ





รวม 7 วัน เป็นเงิน 257,866 บาท

ชำระแล้วด้วย Black card ค่ะ





กระเป๋าพนักงานนำไปเก็บให้ที่ห้องพักแล้วนะคะ ขอให้มีความสุขที่ Marina Bay Sands ค่ะ" ^.^





"OMG / แบล๊คการ์ด" *0*



-_-



"ไปครับทุกคน ไปพักผ่อนกันก่อนนะครับ เดี๋ยวผมพาไปห้อง ซักทุ่มนึงมาเจอกันที่เลาจน์นะครับ ผ่อนคลายกันเบาๆ ซักหน่อย"









"สุดยอดไปเลย สูงมาก~~~ ถ้าไม่ได้ แทน ชีวิตนี้ผมคงไม่กล้าจ่ายมาพักที่นี่แน่นอนเลย มันสุดยอดจริงๆ" T^T



"Club King City View สวยมากๆ ครับ นี่ผมนอนกับจีมใช่มั๊ยครับ ให้ผมนอนกับจีมแล้วกัน ผมชินแบบนี้ อ่อ กระเป๋าอยู่นี่แล้วนี่ แทน รู้ใจจัง ขอบคุณครับ"



"ตามสบายเลยครับ งั้นผมขอตัวพาคุณยูไปพักผ่อนก่อน ทุ่มนึงเจอกันครับ"



-_-









"ทำไมไม่เลือกห้องเตียงคู่ ราคาเบาๆ กว่านี้ก็ได้ ทำไมต้องเลือกห้องสวีทครับ"



"ห้องนี้วิวสวยสุดแล้วครับ ห้องก็กว้างขวางสุด ผมอยากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้คุณยูนะครับ"



"แต่เตียงเดียวกันนี่หราครับ จะดีกว่าถ้าผมได้นอนคนเดียว"



"นอนสองคนดีแล้วครับ ผมคงจ่ายเพิ่มไม่ไหว อีกอย่าง คุณยู จะได้เทรนด์งานผมก่อนไปพบลูกค้าเลยไงครับ เนอะ ^.^ ผมไปอาบน้ำก่อนดีกว่า"



-_-



ระหว่างที่แทนอาบน้ำ คุณยู ก็นำเสื้อออกจากกระเป๋าจัดแขวนเข้าตู้ เดินชมรอบห้องซักพัก ก็เอาโน๊ตบุ๊คมาเปิดเตรียมข้อมูลที่จะไปพบลูกค้าพรุ่งนี้ จนได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิด เลยลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวจะไปอาบน้ำบ้าง แต่ก็ต้องหยุดกระทันหัน เพราะเกือบชนกับ แทน ที่นุ่งผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนเดียวหมิ่นเหม่อยู่ที่สะโพก พร้อมทั้งกล้ามหน้าอก กล้ามท้องซิกแพค ที่เรียงตัวกันสวยงาม ตามแบบฉบับของคนออกกำลังกายดูแลตัวเองเป็นอย่างดี และหยดน้ำพราวโปร่งใสเกาะตามกล้ามเนื้อกระทบแสงไฟ แก้มใสขึ้นสีระเรื่อทันทีแบบหลบสายตาคนสูงกว่าแทบไม่ทัน เพราะเผลอมองไล่ตามลอนกล้ามเนื้ออย่างลืมตัว ฝ่าย แทน ยกยิ้มมุมปาก สายตาบ่งบอกถึงความเจ้าเล่ห์ชัดเจน แต่คุณยู ที่ไม่กล้าสบตาเลยไม่ได้เห็นสายตานั้น คุณยู รีบเดินเบี่ยงหลบเพื่อที่จะรีบเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุด กลับคล้ายได้ยินเสียงหัวเราะ ฮึๆ เบาๆ ก่อนที่ประตูจะปิดลง แผ่นหลังที่แนบพิงประตูเหมือนกลัวว่าใครจะเปิดเข้ามา พร้อมทั้งแก้มใสที่แดงระเรื่อลามไปถึงใบหู มือขวาพลันยกขึ้นมากุมอกซ้าย หายใจเร็วแรง จนคุณยู รู้สึกได้ถึงความผิดปกติของตัวเองอย่างชัดเจน พลางคิดว่า แล้วที่ต้องนอนห้องเดียวกันจนครบสัปดาห์จะทำยังไง





หลังจากคุณยูอาบน้ำเสร็จก็ต้องสงบสติอารมณ์อยู่นาน กว่าจะแง้มบานประตูให้เปิดออกมาทีละน้อย เพราะลืมตัวเหมือนตอนที่มักจะพักคนเดียว เผลอหยิบเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเข้ามาในห้องน้ำ จึงโผล่แค่เพียงใบหน้าออกมานอกประตูก่อน สอดส่องสายตามองหาอีกคน โชคดีไม่เห็นอยู่บริเวณตู้เสื้อผ้า ได้ยินคล้ายเสียงคุยโทรศัพท์อยู่ตรงจุดชมวิว คุณยู รีบเดินอย่างรวดเร็วไปเปิดตู้เสื้อผ้า คว้าเสื้อยืดตัวย้วยสีขาวที่ใส่นอนประจำสวมศีรษะทันที ก่อนจะคว้ากางเกงรีบเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำอีกครั้ง พลางหมายมั่นกับตัวเองว่าคงจะลืมนำเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไม่ได้อีกทั้งสัปดาห์















______________________



เค้าจะนอนเตียงเดียวกันแล้วคร่าาา~~~ อิ.อิ



โปรดติดตามตอนต่อไป



#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : คืนแรก
«ตอบ #6 เมื่อ02-06-2019 00:42:59 »

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย คุณยู ก็ขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง พร้อมทั้งยกโน๊ตบุ๊ค มาเปิดไฟล์เตรียมนำเสนอลูกค้าในวันพรุ่งนี้ ซึ่งจะไปเยี่ยมบรรดาลูกค้าเก่าก่อน ระหว่างที่ทำงานไป สายตาก็สอดส่องหาอีกคน ที่ยังไม่เข้ามาในโซนห้องเตียงนอน แต่คุณยู ก็ดึงสติกลับมาที่หน้าจอจนได้ เป็นแบบนี้หลายครั้ง จน แทน เดินเข้ามา



"อ้าว!! คุณยู ทำไมใส่ชุดนี้ล่ะครับ เรานัดจีม กับกุ๊กกี้ ไว้ตอนทุ่มนึงนะครับ"



"พวกคุณตามสบายเลย คืนนี้ผมคงต้องขอเตรียมงานให้เรียบร้อยก่อน ไว้คืนอื่นนะครับ"



"ไหน ดูซิ ผมช่วยอะไรได้บ้าง"



พลัน แทน ก็ก้าวขึ้นเตียงอย่างรวดเร็วไปพิงหัวเตียงใกล้กับคุณยู แต่ลำตัวยังไม่เข้ามาใกล้มาก ศีรษะ เลยเอนเอียงมามองหน้าจอ คล้ายไม่ตั้งใจที่เกือบจะซบไหล่คุณยู แต่มุมปากกลับยกยิ้ม โดยที่คุณยู ไม่ทันได้เห็น



"นี่ คือสินค้าที่ลูกค้าซื้อไปหรือครับ อืม..ลูกค้ารายนี้ น่าสนใจจัง ประวัติการซื้อหลากหลาย ทั้ง Software และ Hardware"



(...........)



"หืม..คุณยู ครับ คุณยู"



"หะ อ่ะ ครับ"



ด้วยความที่มักจะอยู่คนเดียวมาตลอด ไม่ชอบสุงสิงใกล้ชิดกับใครมานาน ทำให้คุณยู ชะงักเล็กน้อยเมื่อ แทน ขึ้นมานั่งบนเตียงเดียวกัน แถมยังเข้ามาใกล้ชิดจนเกือบจะซบไหล่กันแบบนี้ จน แทน เอ่ยเรียกชื่อ ถึงพอได้สติขึ้นมาบ้าง



"เมื่อกี้ว่าอะไรนะครับ"



"ผมว่าประวัติลูกค้ารายนี้น่าสนใจดีครับ"



ฝ่าย แทน ที่มุมปากยกยิ้มอยู่ตลอด ไม่มีท่าทีตื่นเต้นใดๆ ขยับเข้าไปใกล้คล้ายแกล้ง จนคุณยู ต้องเบี่ยงตัวหลบ แบบไม่ให้น่าเกลียด พลางพูดคุยกันต่อ



"ครับ ลูกค้ารายนี้ค่อนข้างติด Brand เรา สั่งซื้อทั้ง Software และ Hardware เกือบจะทุกประเภทครับ ผมถึงต้องเตรียมข้อมูลทั้งเก่าให้ดี และเตรียมสินค้าตัวใหม่เตรียมไปนำเสนอ เพื่อเพิ่มยอดขายติดมือกลับบริษัทรอบนี้ไงครับ"



"เก่งจังเลยนะครับ ตัวแค่นี้" ^.^



เพราะคำพูดเชิงเอ็นดูที่ออกมาจากปาก แทน ทำให้แก้มใสของคุณยู ขึ้นสีแดงระเรื่ออีกครั้ง ขัดกับความคิดในใจเจ้าตัวที่ดูจะขัดแย้งกับหัวใจยังไงชอบกล



(เอ็นดูบ้าอะไร เด็กนี่ ชั้นอายุมากกว่าเธอนะ กล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กัน)



เมื่อคุณ ยู เงียบไป แทนเลยเงยหน้าเอียงคอมามองหน้าคุณยู เมื่อได้สบตากัน ทั้งคู่ก็นิ่งชะงัก ต่างคนต่างมีความคิดที่ไม่ค่อยตรงกันสักเท่าไหร่



(หอมจัง คอเสื้อนี่จะย้วยไปถึงไหนนะ ขาวมาก หน้าก็ใส แก้มแดงๆ นี่ก็น่ารัก อยากใกล้กว่านี้จัง จะใกล้กว่านี้ได้มั๊ยนะ อยากซุกซอกคอจัง ถ้ากอดจะนุ่มนิ่มแค่ไหน ฮึ ฮึ)



(ใกล้ ใกล้เกินไปแล้ว ทำไงดี นั่งแบบนี้ไม่ได้แล้ว ใกล้เกินไป ถ้าลุกไปเลยจะน่าเกลียดไปมั๊ย ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว)



คุณยู รีบลุกไปนั่งปลายเตียง แกล้งกระแอมไอเล็กน้อย ก่อนจะพูดทั้งที่หันหลังให้ แทน



"ผมขอเข้าห้องน้ำก่อน คุณลองดูงานที่เตรียมนำเสนอในโน๊ตบุ๊คไปก่อนแล้วกัน ถ้ามีคำถามอะไรก็โน๊ตไว้ หรือจะเสนอแนะก็บอกได้ อ่อ! นี่ก็จะทุ่มแล้ว ยังไงคุณก็ลงไปเลยก็ได้นะ ไม่ต้องรอ"







.......อ่า……..







แทน เห็นคุณยู รีบลุกเดินไปเข้าห้องน้ำก็พลันถอนหายใจ แต่รอยยิ้มกลับกว้างขึ้น ดูงานในโน๊ตบุ๊คไปซักพัก คุณยู ก็ยังไม่มีทีท่าจะออกมาจากห้องน้ำ แทน มองนาฬิกา 19:00 น.พอดี เลยหยิบคีย์การ์ด และกระเป๋าเงิน เดินออกจากห้องไป



ฝ่ายคุณยู พอได้ยินเสียงประตูปิด ก็ค่อยๆ เปิดประตูห้องน้ำออกมา พลางถอนหายใจโล่งอก เดินไปเช็คที่ประตูห้องว่าปิดล็อคเรียบร้อยดี ก็กลับมานั่งที่เตียง เตรียมงานต่อ จนรู้สึกง่วงจึงเก็บโน๊ตบุ๊ค และดึงผ้าห่มมาคลุมร่างก่อนจะเคลิ้มหลับไป











เอ็กเซกคิวทีฟ เลาจน์



"อ้าว! จีม กุ๊กกี้ ทำไมไม่เข้าไปด้านในล่ะครับ"



"แฮะๆ ไม่กล้าเข้าครับ ไม่เคย เกิดมาอย่างมากก็เคยไปแค่ผับ ร้านเหล้า ร้านเกะ"



"หรูมากเลยครับ ผมกะจีมจะจ่ายไหวมั๊ย"



"คืนนี้เครดิตผมเองครับ เต็มที่เลยครับทั้งสองคน จะดื่มอะไร หรือเรียกน้องคนไหน ตามสบายเลยครับ มาครับ เข้าไปกัน เอาเป็นโซฟาแล้วกันนะครับ"



^0^ / ^.^









ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังเพลินกับการดื่มกับน้องๆ สาวสวยโซนเอเซีย ฝ่าย แทน ที่เปิดเป็นไวน์มาละเลียดดื่ม โดยไม่ได้เรียกน้องมานั่งด้วย เพราะใจลอยคิดถึงคนตัวเล็กที่อยู่บนห้อง ทั้งกลิ่นหอมเฉพาะตัว ผิวกายขาว และแก้มใส ครุ่นคิดใจลอยอยู่ซักพัก ถึงได้สติรู้สึกตัว



(นี่เราเป็นอะไรของเรา เหมือนอยากจะหยุดใจไว้ที่คนๆ นี้ ... ไม่จริงน่า เพิ่งจะเจอกันไม่นาน ทำไมกัน คงต้องพิสูจน์ซะละ นี่เราจริงจังไปเปล่าเนี่ย เริ่มปวดหัว แต่คนๆ นี้ คงจะทำเล่นๆ ผ่านๆ ไปเหมือนคนอื่นๆ ไม่ได้ซะด้วย เฮ้อ!! แต่อยากกอดจัง)



"แทนครับ นี่ดึกมากแล้ว ไปพักผ่อนกันดีกว่า พรุ่งนี้ต้องลุยงานกัน"



"นั่นดิ ขอบคุณมากนะครับ สำหรับคืนนี้"



"อ่อ ครับ ว่าแต่พวกคุณไม่เห็นถามถึงคุณยู เลย ไม่แปลกใจหราครับ ที่เจอผมคนเดียว"



"ไม่หรอกครับ พี่ยู น่ะ ถ้าเป็นเรื่องสังสรรค์ จะเจอตัวได้เฉพาะงานที่มีลูกค้าเท่านั้นล่ะครับ"



"มีอีกงานนะจีม ก็งานที่ท่านประธานเป็นเจ้ามือแล้วไปด้วยตัวเองไง แบบนั้นล่ะขัดไม่ได้ 555"



"555 จริงด้วย"



"แล้ว อย่างทานข้าวล่ะครับ คราวก่อนผมชวนไปทานข้าวกลางวันก็บอกชอบทานคนเดียว"



"ใช่ครับ พี่ยูแกมีโลกส่วนตัวสูงครับ เคยบอกว่าเวลาอยู่คนเดียวแล้วไอเดียเกิด ผมว่าคงจริง ไม่งั้นบริษัทเราคงไม่มีรายได้ขนาดนี้"



"ผมกับจีม นับถือพี่ยู มากเลยนะครับ บางทียังอดคิดไม่ได้ว่าเหมือนกินแรงพี่ยู เลย เพราะคนที่ลูกค้าติดหนึบทุกรายมีแต่พี่ยู เท่านั่นล่ะครับ พวกผมนี่ลูกมือดีๆ นี่เอง"



"งั้นผมคงต้องเรียนรู้จากคุณยู ให้มากๆ แล้วล่ะครับ ยิ่งมีโอกาสใกล้ชิดแบบนี้แล้วด้วย"



"จริงซิครับ พี่ยูไม่เคยนอนรวมกับใครเลยนะครับ ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา แล้วนี่พี่เค้าว่าอะไรป่าวครับเนี่ย"



"ไม่นี่ครับ อืม นี่ก็ดึกแล้วจริงๆ ไปครับ แยกย้ายกันพักผ่อนดีกว่า"



"ครับผม / OK"









แทน ค่อยๆ เปิดปิดประตู เข้ามาภายในห้อง ก้าวเท้าเบาๆ ไปข้างเตียงนอนก็เห็นคุณยูนอนหลับแล้ว เลยคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป



ฝ่ายคุณยู ตื่นตั้งแต่ได้ยินเสียงประตูแล้ว ถึงแม้จะเบาแค่ไหน แต่คนเคยอยู่คนเดียวย่อมรู้สึกได้ไวถึงความผิดปกติ เมื่อมีคนอื่นเข้ามา แต่คุณยูก็ไม่ลืมตา ยังคงหลับอยู่ท่าตะแคงข้างอยู่เหมือนเดิม เพียงลืมตาเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องน้ำปิดลง ถามว่าหลับต่อมั๊ย แน่นอน ว่า จะหลับตาลงไปได้ยังไง ในเมื่อมีคนอีกคนกำลังจะมานอนร่วมเตียงด้วย งื้อ~~~~~ คุณยู ได้แต่ตาสว่างอยู่อย่างนั้น จนเสียงน้ำหยุดลงซักพัก คล้ายประตูห้องน้ำจะเปิด จึงแกล้งหลับตาไว้เหมือนเดิม



แทน เดินออกมาจากห้องน้ำก็ไปปิดไฟ ก่อนจะอ้อมไปอีกด้านของเตียง ยืนมองคุณยู อยู่นาน จึงค่อยๆ สอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน ค่อยๆ เขยิบตัวเข้าไปใกล้ทีละนิด ทีละนิด แทน หยุดก่อนที่ผิวจะสัมผัสกัน นอนตะแคงมองแผ่นหลังคุณยู รวมถึงลำคอขาวที่แม้ไร้แสงไฟแต่ก็ยังเหมือนมีออร่าเห็นได้ชัดในความมืด แทน เอ่ยเรียกคุณยู แผ่วเบา







"คุณยู ครับ



คุณยู"



(.........)







ไร้เสียงตอบรับจากคนหลับ แทน ค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปจน อกแนบแผ่นหลัง ของคุณยู แขนก็มุดลอดผ้าห่มเข้าไปกอดเกี่ยวเอวคุณยู จนร่างกายแนบชิดกัน จนอดไม่ได้ที่จะวางจมูกไว้ที่หลังคอขาว สูดกลิ่นหอมจนพอใจ หลับตาลงพร้อมกลับกลิ่นหอมที่พึงพอใจ



คุณยู ที่แกล้งหลับ รับรู้ทั้งเสียงเรียกชื่อ แต่ก็ไม่กล้าแม้แต่จะขานรับ ไม่กล้าแม้แต่จะขยับร่างกาย รับรู้ทุกสัมผัส ความอบอุ่น ความแนบชิดของร่างกาย รวมถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่ตอนนี้ยังรินรดต้นคอ คลอเคลียอยู่ไม่ห่าง รับรู้แม้กระทั่งอัตราการเต้นของหัวใจที่แทบทะลุออกมานอกอก บังคับร่างกายให้แกล้งนอนแน่นิ่งได้ แต่หัวใจนี่จะบังคับได้ยังไงให้เต้นเป็นปกติซะที ถ้าไฟสว่างคงได้เห็นแก้มแดง หูแดง หรือแดงไปทั้งตัว คุณยู พยายามบังคับลมหายใจให้เป็นปกติ ขัดกับอัตราการเต้นของหัวใจ จนไม่นานก็เผลอหลับไป















_________________________



แทน คะ เร็วไปมั๊ยคะ

ถึงเนื้อถึงตัวกันแล้วววว~~~~ T^T



คุณยู งื้อ~~~ ทำไมยอมเค้า

เพราะเขิลลล~~ เกินไปใช่ม๊ายยย~~





#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : สะพาน Helix
«ตอบ #7 เมื่อ02-06-2019 00:46:34 »

คูณยู ตื่นขึ้นเพราะเสียงมือถือที่ตั้งปลุกไว้ ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงเพียงลำพัง ด้วยความที่ที่เพิ่งตื่นทำให้หลงคิดไปว่า อ้อมกอดเมื่อคืนนี้คือความฝันหรือเปล่า แต่พอร่างกายและสมองตื่นเต็มที่ คิดทบทวนแล้ว แก้มใสก็ขึ้นสีระเรื่อ เพราะทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่ความฝัน คุณยู สลัดความคิดฟุ้งซ่านก่อนจะลุกขึ้นเข้าห้องน้ำเตรียมตัวไปพบลูกค้า







_____________________

Team U (3)



U

พร้อมกันรึยังครับ เราสองคน 07:15



Jeem

พร้อมแล้วครับผม เจอกันที่ล็อบบี้เลยนะครับ 07:16 



U

แทน อยู่กับพวกนายหรือเปล่า 07:18



Jeem

ไม่นะครับ 07:18 



U

ไปไหนของเค้า 07:19



Jeem

ให้ผมโทรตามมั๊ยครับ 07:20 



Jeem

หรือดึงเข้ากลุ่มเลยดีมั๊ยครับ 07:21 



U

ไงก็ได้ เพราะพี่ก็ไม่มีเบอร์เค้า 07:21



U

แล้วเจอกันที่ล๊อบบี้เลย 07:22



     07.25

Jeem เชิญ Tan



     07.25

Tan เข้าร่วมแชท



Tan

ผมรออยู่ที่ล๊อบบี้แล้วครับ 07:26 



_____________________







"อืม ครบแล้วไปกัน รถที่ให้เช่าจอดไหนล่ะ"



"ทางนี้ครับ ผมเอาตัวอย่างสินค้าไปไว้ที่รถเรียบร้อยแล้ว กุ๊กกี้รอที่รถครับ"



"ให้ผมช่วยถือมั๊ยครับ คุณยู"



"คุณยู ไม่ฟังเสียงเรียกของ แทน ไม่สบตากัน ซ้ำยังเดินผ่าน นำหน้าไปที่รถ"



(เป็นอะไรของเค้านะ หรือเมื่อคืนไม่ได้หลับจริง)









จีมขึ้นไปนั่งข้างคนขับตามความเคยชิน แทน เลยได้นั่งเบาะหลังคู่กับคุณยู แทน แอบมองคุณยู ที่นั่งหน้าตรงไม่หันข้างมาทางเค้าซักนิด จนจีม เอ่ยถามขึ้น



"พี่ยู ครับ วันนี้เราเช้าบ่ายเลยใช่มั๊ยครับ"



"อืม ตามตารางที่แพลนไว้"



"ดีเลยครับ ตอนกลับเราไปชมวิวที่สะพาน Helix กัน ไหนๆ ก็มาแล้วขอแวะนิดๆ หน่อยๆ นะครับ ผมมองมาจากห้องกลางคืนสวยมากเลยครับ"



"เอาซิ"



"ถ้ามีเวลา ผมขออาสาพาทุกคนเที่ยวเองครับ จะพาไปนั่งชิงช้าสวรรค์ Singapore Flyer ไปดู Merlion มาสิงคโปร์ทั้งทีต้องไปดูนะครับไม่งั้นถือว่าไม่ถึง อ่อ แล้วก็ไปอธิฐานขอพรที่ Fountain of Wealth Suntec city ด้วย"



"อยากไปจังเลยครับ พี่ยู เราพอจะมีเวลาเที่ยวมั่งมั๊ย / มาทั้งทีพอจะจัดเวลาได้มั๊ยครับ พี่ยู"



"น่าจะคืนก่อนสุดท้ายวันนึง กับวันสุดท้าย พอดีลูกค้ารายใหม่ที่เป็นเป้าหมายเรา มีนัดกับคู่ค้าที่เป็นลูกค้าเก่าที่เราจะเข้าไปพบช่วงบ่ายนี้ เค้าสนใจจะพบเราเลย ถือว่านำเสนอรอบเดียวได้ทั้งยอดจากลูกค้าเก่า และใหม่ไปเลย"



"ดีเลยครับ งั้นผมจะพาทุกคนไปล่องเรือ Singapore River Cruise สักช่วงเย็นถึงค่ำๆ กำลังดี ไปเจอสะพานสีรุ้งกำลังสวยเลย

สถานที่น่าสนใจหลากหลายแบบที่เรือจะแล่นผ่าน

– รูปปั้นสิงโตพ่นน้ำ เมอร์ไลอ้อน(Merlion) จะได้ไม่ต้องไปทางบก

– อาคารรูปเรือ มารีน่า เบย์ แซนด์(Marina Bay Sands) ที่เราพักอยู่

– พิพิธภัณท์อารยธรรมเอเชีย(Asian Civilisations Museum)

– Clarke Quay ย่านกลางคืน สำหรับกิน ดื่ม ที่คืนนี้เราจะแวะหาของกินกัน

– สะพานคาเวนาห์ Cavenagh Bridge

– ย่านออฟฟิศตึกสูงระฟ้า แถวๆ Boat Quay

– Fullerton โรงแรมสุดหรูและคลาสสิคอยู่ริมแม่น้ำ และรูปปั้นเด็กกระโดน้ำ

– Promenade โรงละครริมน้ำ ที่มีรูปทรงตึกเป็นหนาม หลายคนเรียกว่าตึกทุเรียน

– พิพิธภัณท์ศิลปะวิทยาศาสตร์ ArtScience Museum Singapore

– สะพานเกลียว Helix Bridge ที่คืนนี้เราจะไปเดินเล่นก่อน

– โรงละครวิคตอเรีย(Victoria Theatre & Concert Hall)

– สะพานสีรุ้ง เอลกินน์(Elgin Bridge)"



"อู้ว์ /ดีครับ ชอบๆ"



"ดูคุณจะคุ้นเคยกับที่นี่นะครับ"



"นั่นซิ คราวก่อนเราก็เจอ แทน นี่ก่อนที่จะมาฝึกงานอ่ะ ที่จีมเห็นเข้าห้องนางแบบ อ่ะ"



"เอ่อ..."



(...............)





(............................)



"แฮะๆ ขอโทษครับ"









"เฮ้อ!! เคี่ยวเหมือนกันนะครับ ลูกค้าใหม่นี่ แต่พี่ยู สุดยอดเลยครับ เก็บยอดไปหลายอย่างเลย"



"เก่งจริงๆ ครับ ตัวแค่นี้"





คุณยู หันขวับไปมองหน้า แทน ทันทีที่ได้ยินประโยค ชวนเอ็นดูนั่นอีกแล้ว เมื่อสองคนสบตากัน เหมือนกับ แทน รอคอยเวลานี้มาทั้งวัน เพราะคุณยู ไม่มองหน้าเค้าเลยตั้งแต่เช้า รอบยิ้มของ แทน กว้างขึ้นๆ จนคุณยู ต้องเป็นฝ่ายละสายตาหลบไปก่อน แทน ก็ยังไม่หุบยิ้ม ยังมองคุณยู ไม่วางตา





หลังจากการพบปะลูกค้าของวันนี้จบลง พร้อมยอดขายติดมือกลับมาด้วย ทุกคนก็แวะ Clarke Quey ซึ่งเป็นย่านรวมร้านอาหารดังๆ ประเภทผับ บาร์ เหมาะที่จะนั่งกินลมชมวิวเคล้าบรรยากาศยามค่ำคืน ละก็ยังมีร้านค้าทั้งของกิน ของที่ระลึกให้เดินเล่นช้อปปิ้งกันชิลล์ๆ แต่ทุกคนอยากพักผ่อนกันแล้ว เมื่อทานอาหารเสร็จ ก็เลยพากันมาเดินที่สะพาน Helix กัน แสงไฟและสะพานรูปเกลียวที่เชื่อมต่อจากฝั่งโรงละคร Esplanade ไปยังฝั่ง Marina Bay Sands สวยงามมาก เรียกได้ว่าโรแมนติกพอสมควร จีมเป็นแบบให้กุ๊กกี้ ถ่ายรูปจากกล้องที่ชอบพกติดตัวเสมอ เดินกันไปมุมต่างๆ หลายรูป หลายแอค ขณะที่ แทน แกล้งเดินช้าลง เพื่อที่จะมาเดินข้างๆ คุณยู และเดินคู่ไปพร้อมกัน ความรู้สึกสบายใจก่อตัวขึ้นกับทั้งสองคน ทั้งๆ ที่ไม่มีการพูดจาใดๆ กัน คนบางคนแค่ได้อยู่ด้วยกัน แม้ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ ก็รู้สึกดี รู้สึกอยากอยู่ใกล้ๆ อยากจะอยู่ด้วยกันไปตลอดตราบเท่าที่จะนานได้ แขนที่แกว่งไกวเบาๆ พลั้งเผลอจนนิ้วก้อยทั้งสองสัมผัสกัน แทน ไม่ปล่อยโอกาสนั้น รีบสอดประสานมือเข้ากับอีกคนทันที ฝ่ายคุณยู ไม่มีคำพูดหรือปฏิกิริยาใดๆ ทั้งคู่ยังเดินจับมือกันไปช้าๆ ตามแนวทอดยาวของสะพานและแสงไฟยามค่ำคืน











__________________________


#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : ฝันดีนะครับ
«ตอบ #8 เมื่อ02-06-2019 00:50:05 »



"ยังไม่นอนอีกหราครับ ดึกแล้ว"



"ขอสรุปรายการสั่งซื้อที่ได้มาวันนี้แป๊ปนึง คุณนอนก่อนเลยครับ"



(นอนทีหลังแบบนี้จะกอดยังไง)



อันที่จริงงานคุณยูก็ไม่ได้เร่งด่วนอะไร แต่ที่นั่งตาแข็งไม่ยอมนอนอยู่นี่ ก็เพราะกะให้ แทน หลับไปก่อน คุณยู ยังทำใจไม่ได้ที่จะต้องนอนร่วมเตียงกับคนที่นอนกอดกันตลอดคืนที่ผ่านมา ไหนจะช่วงหัวค่ำที่เผลอตัวเดินจูงมือไปกับเค้าอีก พอกลับมาถึงห้องก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ อาบน้ำเสร็จก็ไม่พูดไม่จา แกล้งทำหน้าเครียด จ้องหน้าคอมแอคท่าทำงานจน แทน อาบน้ำเสร็จเลยเดินมาตามให้ไปนอน คุณยูก็รีบปฏิเสธไปทันที ฝ่ายแทนที่ไม่อยากรบกวนคนทำงานก็เลยเข้านอนก่อนตามที่คุณยูสั่ง



ความปวดเมื่อย และดวงตาที่ปรือปรอยเพราะความง่วงอย่างมากทำให้คุณยูยอมแพ้ ค่อยๆ เดินมาที่เตียง ก็เห็น แทน หลับอยู่ ก็ค่อยโล่งอก ค่อยๆ สอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่ม นอนหันหลังให้ แทน พลางคิดว่า ค่อยยังชั่ว ที่ แทน หลับแล้ว ไม่งั้นก็ไม่รู้จะกล้าเดินมานอนร่วมเตียงกันได้ยังไง



ฝ่าย แทน ที่คราแรกหลับไปแล้ว แต่ก็รู้สึกตัวตื่น แต่ยังคงแกล้งหลับ รอจนรู้สึกว่าคนข้างตัวนิ่งสนิทแล้ว จึงลืมตามองเห็นคุณยู นอนหันหลังให้ หักห้ามใจตัวเองอยู่ไม่นานก็ต้องพ่ายแพ้หัวใจตัวเอง พลิกตัวตะแคงไปหาอีกคน ใช้แขนเอื้อมไปกอดเกี่ยวเอวคนตัวเล็ก ออกแรงเพียงนิดหน่อยก็ดึงร่างอีกคนมาชิดร่างตัวเองได้ ฝ่ายคุณยู ที่ยังไม่ทันหลับดี ก็ตกใจ แต่ส่งเสียงเพียงเล็กน้อย แล้วก็ไม่พูดอะไรต่อ



"อ๊ะ!!"



"ขออนุญาตกอดนะครับ ไม่งั้นผมคงนอนไม่หลับ"



คุณยู หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ พลางคิดในใจว่า อีกคนต้องกอดตัวเองเพื่อให้หลับ แต่คนที่จะนอนไม่หลับนี่คือเค้าเองต่างหาก ก็คืนนี้อีกคนรู้ว่าเค้ายังไม่หลับ และรู้สึกตัวตลอดเวลาที่ร่างกายแนบชิดกัน ยิ่งลมหายใจอุ่นๆ ที่รินรดอยู่ที่หลังคอนั่นยังชวนให้นึกถึงคืนก่อนที่โดนจมูกและปากของอีกฝ่ายสัมผัสหลังคอขาว พาลให้หัวใจยิ่งเต้นเร็วขึ้นจนห้ามไม่ได้



แทนเห็นคุณยู เงียบไป แต่ร่างกายกลับดูเกร็งๆ ก็รู้ว่าคุณยู ไม่หลับแน่ๆ ก็ยิ่งได้ใจ กระชับอ้อมกอดให้แน่นแนบชิดเข้าไปอีก ด้วยความหมั่นเขี้ยวคนตัวเล็ก แทน จึงเผลอ ฟัดจมูกสูดดมแก้มคุณยู คลอเคลียมาถึงซอกคอขาว จนคุณยู ส่งเสียง อื้อ!! ถดคอหนี แทน ที่เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ เพราะเคลิ้มไปกับความหอม ความนุ่มนิ่ม ก็จับพลิกตัวอีกคนให้นอนหงาย และขึ้นคร่อมทาบทับร่างกาย โดยยันศอกไว้กับเตียงคร่อมร่างอีกคน เพื่อจะมองหน้า มองแก้มแดงๆ หอมๆ นั่น



สองสายตาสบกันในความมืด มีแสงรำไรที่ได้รับจากจุดชมวิวที่ทำให้เห็นหน้าตากันได้ชัดเจน อารมณ์ที่ก่อตัวขึ้นทำให้ แทน ลดศอกลง เคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ หมายจะฉกชิงริมฝีปากบางๆ นั่น แต่คุณยู ที่ได้สติเพราะสัมผัสถึงช่วงล่างที่มีบางส่วนของอีกคนเริ่มก่อตัวขึ้นมาเสียดสีจนตกใจ จึงยกแขนขึ้นค้ำอกดันไม่ให้ แทน เข้ามาใกล้กว่านี้ ทัังลมหายใจที่แรง เร็วเพราะความตื่นเต้น และตื่นกลัว ไม่อยากให้อะไรๆ เกิดขึ้น จนถลำลึกไปมากกว่านี้ คุณยู เลยเอ่ยปากพูดขึ้นเบาๆ ที่พอจะได้ยินกันสองคน



"นอน...เถอะครับ"



"ครับ"



แทน ตอบรับพร้อมพลิกตัวปลดปล่อยร่างคนตัวเล็กให้เป็นอิสระ ทิ้งตัวนอนหงายอยู่ข้างๆ อันที่จริงก็ได้สติตั้งแต่ถูกคนตัวเล็กค้ำยันอกตัวเองไว้แล้ว แทน ครุ่นคิดว่าไม่มีใครเคยมีปฏิกิริยาปฏิเสธเค้าแบบนี้ ใจนึงหงุดหงิดอยากจะเอาชนะ แค่อีกใจนึงก็รู้สึกผิด เพราะอีกคนอาจจะยังไม่มีใจให้เค้า แต่ก็ยังสับสน ก็ในเมื่อคืนก่อนก็ยอมให้กอดจนเช้า เมื่อตอนค่ำก็ยอมให้จับจูงมือ แต่ทำไมถึงปฏิเสธเค้า หรือเพราะ แทน อาจจู่โจมเร็วไป หรือเพราะหน้าที่การงานที่ค้ำคออยู่ แทน คิดไม่ตก ก็ทอดถอนหายใจแต่ก็อดไม่ได้หันกลับไปคว้าเอวคุณยู เข้ามาในอ้อมกอดอีกครั้ง ได้ยินเสียงคนตัวเล็กตกใจเบาๆ ก็กล่าวปลอบกระซิบข้างหู



"ขอแค่กอดนะครับ ฝันดีครับ"



คุณยู ที่ตกอยู่ในอ้อมกอดไม่กล้าแม้จะขยับตัว คิดปลอบใจตัวเองว่า ก็แค่กอดเหมือนเมื่อคืนไง นอนเถอะนอนๆๆๆ ท่องอยู่ในใจอย่างนั้นจนไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหน ก็รู้สึกตัวอีกทีตอนลืมตาเห็นแสงแดดรำไรที่จุดชมวิวแล้ว แต่ร่างกายยังหนักอึ้งเพราะตัวเองยังอยู่ในอ้อมกอดอีกคนที่ยังไม่ตื่น คุณยู มองจนแน่ใจแล้วว่า แทน ยังไม่ตื่นแน่ๆ จึงค่อยๆ ยกแขนของอีกคนออกจากเอว ค่อยๆ ขยับร่างกายออกห่างทีละนิด ยกยิ้มดีใจ คิดว่า รอด แล้ว แต่ร่างกลับถูกดึงกลับเข้าไปในอ้อมกอดอีกครั้ง พร้อมกับคำกล่าวทักทายจากอีกคน"



"อรุณสวัสดิ์ครับ" 'จุ๊บ'



"อ๊ะ!! ฮื่อ!!"



คุณยู ร้องเสียงหลง เพราะนอกจากถูกดึงไปกอดกระทันหันยังไม่พอ ยังถูกอีกคน จุ๊บ แก้มขาวใสแบบไม่ทันตั้งตัว พร้อมกับสายตาที่มองสบมาไม่ละไปไหน แก้มขาวใสเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว ร่างกายมีปฏิกิริยาตอบกลับอัตโนมัติ รีบผลักตัวอีกคน พลันลุกขึ้นรีบเดินไปคว้าเสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว วิ่งเข้าห้องน้ำไป พร้อมกับได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ที่เร่งให้รีบปิดประตูดัง ปัง!




_________________________



#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : หน่วง
«ตอบ #9 เมื่อ02-06-2019 00:55:11 »

วันนี้ทีมคุณยู มาพบลูกค้าย่าน Raffles Place และเป็นอีกวันที่คุณยู ไม่สบตา รวมทั้งไม่พูดคุยกับแทน ยกเว้นเรื่องงานที่หลีกเลี่ยงไม่ได้



แทน ไม่ได้รู้สึกอึดอัดกับสถานการณ์ระหว่างเค้ากับคุณยู เพราะคิดว่ายังไงเมื่อกลับถึงที่พักก็จะคว้าเอวคนตัวเล็กมานอนกอดเหมือนสองคืนที่ผ่านมา และก็เป็นแบบนี้ตลอด 6 วัน จนคืนสุดท้ายที่ทุกคนไปล่องเรือ Singapore River Cruise ตามที่วางแผนกันไว้ แทน ถึงได้มีโอกาสแอบจับมือ คุณยู ในที่สาธารณะตลอดลำน้ำ และได้พูดคุยกันบ้างเมื่อ แทน อธิบายสถานที่สวยงามต่างๆ ที่เรือล่องผ่าน ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ แทน ได้เห็นรอยยิ้มบางของคุณยู









สนามบินชางฮี (Changi Airport)



"นั่นมัน........"



"นางแบบคนนั้นใช่ป่าว?"



(..............)



"Hi Tan!  Honey!"



"เอ่อ..ผมขอตัวสักครู่นะครับ ยังไงเจอกันบนเครื่องเลยแล้วกัน"



จีม สังเกตเห็นนางแบบคนเดิมเมื่อครั้งที่เจอ แทน เข้าไปในห้องพักของเธอ ในงานสัมมนาคราวก่อน จนทุกคนต้องหันไปมองตาม เมื่อหล่อนเห็น แทน ไม่เพียงแต่เอ่ยทัก ยังโผร่างเข้ากอดฝ่ายชายแบบไม่ทันตั้งตัว ท่ามกลางความตกตะลึงของอีกสามคน พอ แทน ขอตัว พร้อมกับจูงมือนางแบบสาวห่างออกไป คุณยู ก็เดินนำทั้งสองคนขึ้นเครื่องไปทันที



"กุ๊กกี้ มานั่งกับพี่ครับ พี่จะคุยงานด้วย ถ้า แทน มาก็ให้นั่งกับจีม ไปเลยนะ"



"ครับ / ครับ"









เมื่อ แทน ขึ้นเครื่องมาก็พบว่าที่นั่งของตัวเองที่ควรจะอยู่ข้างคุณยู ถูกแทนที่ไปแล้ว แถมทั้งสองคนยังคุยงานกันดูเคร่งเครียด แทนจึงจำใจยอมเดินกลับมานั่งข้างจีม









"เฮ้อ!..."



"เอ่อ..คุยไม่ลงตัวเหรอครับ โทษทีมีอะไรให้ผมช่วยมั๊ย"



"ไม่มีอะไรมากหรอกครับแค่ One Night Stand แต่เธอพยายามสานต่อ เมื่อกี้ผมเคลียร์จบแล้วครับ"



"เหมือนจะบอกเลิกคนอื่นบ่อยเลยนะครับคุณ ยังไม่เจอคนที่ใช่เหรอครับ"



"คิดว่าเจอแล้วครับ แต่ไม่รู้จะพัฒนา จะสานต่อยังไง"



"ขอโทษนะครับ แต่ผมพอจะมองแทน กับคุณยู ออก หวังว่าจะไม่ได้มาทำเล่นๆ กับพี่ผมนะครับ ผมเตือนแบบจริงจัง ตั้งแต่ผมรู้จักพี่ยู มา ก็ไม่เคยเห็นพี่ยู ใจอ่อนให้ใคร ถ้าคุณจะมาทำให้พี่ยู เสียใจ ผมคงไม่ยอม"



(..............)







ที่แทนเงียบไป ไม่ใช่เพราะตั้งใจจะมาทำเล่นๆ กับคุณยู แต่ แทน ไม่ยังไม่แน่ใจว่าจะพัฒนาความสัมพันธ์ของเค้ากับคุณยู ไปได้ไกลแค่ไหนเพราะ แทน ตระหนักดีว่ายังมีสิ่งอื่นที่ต้องทำมากกว่านี้มากๆ และคงได้อยู่ที่นี่อีกไม่นาน ใจนึงก็ยังไม่อยากยึดติดกับใครตอนนี้ แต่อีกใจก็ไม่สามารถจะปล่อยคุณยู ไปเฉยๆ ได้ ทั้งที่รู้ว่าอาจจะเป็นการทำร้ายอีกคน เพราะ แทน ก็มั่นใจว่าคุณยู ก็มีใจให้ ที่ผ่านมาสิ่งที่ แทน แสดงออกไปกับคุณยู มาจากความจริงใจ ความรู้สึกจริงๆ ไม่เหมือน One Night Stand หรือใครๆ ที่เคยผ่านมา แทน คิดแล้วคิดอีก แต่ก็ไม่คิดจะปล่อยมือคุณยู ตอนนี้อยู่ดี







"ผมจริงใจครับ ไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไง แต่ก็อยากบอกคุณว่าผมจริงจังกับคุณยู จริงๆ ครับ"



"คงต้องดูกันต่อไปนะครับ"









หลังจากกลับจากสิงค์โปร์ คุณยู ก็หลบเลี่ยง แทน มาโดยตลอด ทั้งหลบตา ทั้งหลีกเลี่ยงการอยู่ตามลำพังสองคนกับแทน จะมีคุยกันแค่เรื่องงานเท่านั้น ทุกครั้งที่ แทน พยายามชวนคุณยู พูดคุยนอกเรื่อง ก็มักจะถูกคุณยู ตัดบทเสมอ เวลาไปพบลูกค้าข้างนอก ก็ให้เค้าอยู่เฝ้าออฟฟิต Line ไปก็ไม่อ่าน โทรไปก็ไม่รับ จะคุยโต้ตอบเรื่องงานใน Line กลุ่มเท่านั้น อย่างตลอดสัปดาห์นี้ก็พาเค้ามาทิ้งไว้กับผู้จัดการฝ่าย Hardware แล้วก็หายตัวไปเลย



"สวัสดีครับคุณม่อน สัปดาห์นี้ ผมฝากน้องฝึกงานด้วยนะครับ นี่ คุณแทน ครับ แล้วก็ คุณแทนครับ นี่คุณม่อน ผู้จัดการฝ่าย Hardware"

"ยังไงผมขอตัวเลยแล้วกันนะครับ"



"ได้เลยครับคุณยู ตามสบายเลย"



"...........สวัสดีครับ พี่ม่อน"



"ครับ เรื่อง ฮาร์ดแวร์ (HARDWARE) ก็อย่างที่น่าจะทราบอยู่แล้วนะครับ หลักๆ เลย



ฮาร์ดแวร์ก็เป็นองค์ประกอบของตัวเครื่องที่สามารถจับต้องได้ ก็พวก วงจรไฟฟ้า ตัวเครื่อง จอภาพ เครื่องพิมพ์ คีย์บอร์ด พวกนี้



ถ้าจะแบ่งส่วนพื้นฐานของฮาร์ดแวร์ก็จะแบ่งเป็น 4 หน่วยสำคัญนะครับ



1. หน่วยรับข้อมูลหรืออินพุต (Input Unit) ทำหน้าที่รับข้อมูลและโปรแกรมเข้า เครื่อง เช่น คีย์บอร์ดหรือแป้นพิมพ์ เมาส์ เครื่องสแกน เครื่องรูดบัตร Digitizer จำพวกนี้



2. ระบบประมวลผลกลางหรือซีพียู (CPU : Central Processing Unit) ทำหน้าที่ในการทำงานตามคำสั่งที่ปรากฏอยู่ในโปรแกรม ปัจจุบันซีพียูของเครื่องพีซี รู้จักในนามไมโครโปรเซสเซอร์ (Micro Processor) ไมโครโปรเซสเซอร์ มีหน้าที่ในการประมวลผลข้อมูล ในลักษณะของการคำนวณและเปรียบเทียบ โดยจะทำงานตามจังหวะเวลาที่แน่นอน เรียกว่าสัญญาณ Clock เมื่อมีการเคาะจังหวะหนึ่งครั้ง ก็จะเกิดกิจกรรม 1 ครั้ง เราเรียกหน่วยที่ใช้ในการวัดความเร็วของซีพียูว่า “เฮิร์ท” (Herzt)



3. หน่วยเก็บข้อมูล (Storage) ซึ่งสามารถแยกตามหน้าที่ได้เป็น 2 ลักษณะ คือ

อย่างแรก หน่วยเก็บข้อมูลหลักหรือความจำหลัก (Primary Storage หรือ Main Memory) ทำหน้าที่เก็บโปรแกรมหรือข้อมูลที่รับมาจากหน่วยรับข้อมูลเพื่อเตรียมส่งให้หน่วยประมวลผลกลางทำการประมวลผล และรับผลลัพธ์ที่ได้จากการประมวลผลเพื่อส่งออกหน่วยแสดงข้อมูลต่อไป

อย่างที่สอง หน่วยเก็บข้อมูลสำรอง (Secondary Storage) เป็นหน่วยที่ทำหน้าที่เก็บข้อมูล หรือโปรแกรมที่จะป้อนเข้าสู่หน่วยความจำหลักภายในเครื่องก่อนทำการประมวลผลโดยซีพียูและเก็บผลลัพธ์จากการประมวลผลนั้นด้วย ก็พวกฮาร์ดดิสก์ (Hard disk) อ่ะครับ



4. หน่วยแสดงข้อมูลหรือเอาต์พุต (Output Unit) ทำหน้าที่ในการแสดงผลลัพธ์ที่ได้จากการประมวลผล ได้แก่ จอภาพ และเครื่องพิมพ์ เป็นต้น ทั้ง 4 ส่วนจะเชื่อมต่อกันด้วยบัส (Bus)ere to edit.



บริษัทเราขายทุกอย่างครับ 555 ตอนนี้ก็มีนวัตกรรมหลากหลายเลย ตลอดสัปดาห์นี้ ผมจะพาคุณไปดูส่วนต่างๆ นะครับ จะได้เก่งเหมือนคุณยู รู้ทุกอย่าง"









ไม่ว่าจะเจอใคร คุยกับใคร ทุกคนก็ต่างเอ่ยปากชมคุณยู พูดถึงคุณยูเสมอ แล้ว แทน จะหยุดคิดถึงคุณยู ได้ยังไง ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียดกับความห่างเหิน หมางเมินที่คุณยู แสดงออกกับ แทน ความรู้สึกตอนนี้มัน หน่วง มาก ตั้งแต่กลับมา ทั้งที่ตอนที่อยู่ด้วยกันที่สิงคโปร์ก็นอนกอดกันทุกคืน คืนหลังๆ คุณยู ก็ไม่มีท่าทีขัดขืน ไม่ว่า แทน จะกอด จะหอม จะจุ๊บแก้ม ซุกไซ้ซอกคอ นับได้ว่า แทน ได้ฟัดคุณยู จนสมใจ คลอเคลียกันตลอดคืน แค่ไม่ล่วงเกินไปมากกว่านั้น












_________________________





#ประธานฝึกงาน

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ประธานฝึกงาน END : หน่วง
« ตอบ #9 เมื่อ: 02-06-2019 00:55:11 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : Maybe I, I can never fly
«ตอบ #10 เมื่อ02-06-2019 01:01:06 »


"คุณยู ครับ เราจะไม่คุยกันจริงหรือครับ"



(...........)



"ต้นเดือนหน้าผมก็ครบกำหนดฝึกงานแล้วนะครับ"



"ครับ ผมให้คุณผ่านงาน คุณมีความสามารถเหมาะสมกับตำแหน่งผู้บริหาร ขอให้คุณโชคดีนะครับ ผมขอตัว"



"คุณยู !!"









"คุณยู คะ ท่านประธานเชิญที่ห้องค่ะ"



"ครับ"









"ขออนุญาตครับ"



"เชิญนั่งครับ คุณยู



เป็นไงบ้างครับ น้องฝึกงาน"



"ตามที่ผมเซนต์ในใบผ่านงานเลยครับ คุณแทนมีความสามารถมากครับ"



"ขอบคุณคุณยู มากนะครับที่ช่วยสอนงาน ยังไงต้นดือนหน้าคุณยู ต้องไปงานเลี้ยงส่ง แทน ให้ได้นะครับ ผมจัดที่ลานหน้าคอนโดผม หลังบริษัทนี่เอง"



"ต้องขออภัยด้วยครับ ต้นเดือนผมมีนัดกับลูกค้าที่ต่างประเทศ คงไปร่วมงานไม่ได้ ยังไงก็ขอให้คุณแทน โชคดีนะครับ"



"อ้าว! งั้นก็ตามสะดวกนะครับ ผมมีเรื่องสำคัญอีกเรื่อง คุณยู สนใจจะไปเปิดตลาดที่สาขาใหม่ของเรามั๊ยครับ ระยะแรกๆ ผมอยากให้คนที่ผมไว้ใจ ไปดูแลก่อน ไปช่วยคุม ช่วยเทรนด์ทีมใหม่ที่สาขาใหม่ของเรา ไม่ต้องห่วเรื่องที่พัก ผมมีคอนโดนอยู่ที่โน่น คุณไปอยู่ได้เลย"



"ที่สิงคโปร์หรือครับ"



"ใช่ๆ ก็ฐานลูกค้าที่คุณยู สร้างไว้นั่นล่ะ มีเยอะมากจนสมควรที่เราจะไปเปิดสาขา ดูแลลูกค้าอย่างใกล้ชิด และขยายตลาดด้วยน่ะครับ"



"แล้วท่านจะไปดูแลด้วยตัวเองเลยหรือเปล่าครับ"



"อ่า ใช่ครับ ช่วงแรกๆ คงต้องไปดูแลด้วยตัวเอง ที่สาขาใหญ่นี่ก็มีแต่มือโปร ไว้ใจได้ ผมไปดูที่โน่นสักพัก พออะไรๆ ที่นั่นลงตัวแล้ว ผมค่อยกลับมา"



"อืม! ก็น่าสนใจนะครับ ผมก็มีเป้าหมายจะขยายตลาดที่นั่นอยู่ แต่ขอเวลาคุยกับจีม กับกุ๊กกี้ ให้ต่องานทางนี้ได้ก่อนนะครับ คงไม่นาน น้องๆ เก่งกันอยู่แล้ว"



"ดีเลยครับ ยินดีที่จะได้บุกเบิกงานใหม่ๆ กันอีกครั้งนะครับ"



"ครับ"











"คุณยู ไม่มาจริงๆ หรือครับจีม"



"เอ่อ..ครับ พี่ยู ไปต่างประเทศแล้ว"



"ผมเศร้ามากเลยครับ ไม่มีโอกาสได้คุย ได้ปรับความเข้าใจกันเลย คุณยูไม่เปิดโอกาสให้ผมอธิบายอะไรเลย ตั้งกำแพงปิดกั้นผมตลอดเวลา"



"อย่างที่ผมบอกล่ะครับ พี่ยู ไม่เปิดใจให้ใครง่ายๆ คุณก็อย่าเสียใจไปเลยนะครับ ผมว่าคนดีๆ มีเข้ามาให้คุณเลือกเยอะแยะ"



"แต่จีม ครับ ก็อย่างที่ผมบอกเหมือนกัน ว่าผมจริงจัง จริงใจกับคุณยู จริงๆ ผมกลับไปแก้ไขอดีตก่อนที่ผมจะมาเจอคุณยู ไม่ได้หรอกครับ แต่ผมก็อยากจะลอง อยากจะคว้าคุณยู ไว้ แต่นี่มันเหมือนตราบาปที่ผมเคยสร้างไว้ กลายมาเป็นกำแพงสูงที่กั้นกลางระหว่างผมกับคุณยู แล้วผมจะเอื้อมถึงคุณยู ได้ยังไง ผมจะบินไปหาคุณยู ได้ยังไง"



"เบาๆ ครับ แทน อย่าดื่มมาก"



"คืนนี้ผมขอเถอะครับ ไม่ไหวจริงๆ วันสุดท้ายแม้แต่หน้าก็ไม่มาให้เห็น ผม ผม ไม่ไหวจริงๆ ครับ"



"เอา ครับ เอา มาๆ ผมจะดื่มเป็นเพื่อนแล้วกัน ผมก็เศร้าเหมือนกัน อีกหน่อยพี่ยู ก็ไม่อยู่ที่นี่แล้วเหมือนกัน"



"อะไรนะครับ คุณยู จะไปไหน"



"พี่ยู มาบอกว่าจะย้ายไปประจำสาขาที่สิงคโปร์ครับ ไปบุกเบิกกับท่านประธาน คงไปสักพักใหญ่ พออะไรลงตัวแล้วถึงกลับมาน่ะครับ"



"เมื่อไหร่ครับ"



"ก็น่าจะปลายเดือนน่ะครับ ตอนนี้ท่านประธานก็ไปดูก่อน ส่วนพี่ยู ต้องเคลียร์งาน ช่วยต่องานกับพวกผมก่อนน่ะครับ"



(สาขาที่สิงค์โปร์ซินะ)













เพลง Awake - Jin (BTS)





믿는 게 아냐

มิดนึน เค อายา

ผมไม่ได้ไม่เชื่อหรอกนะ



버텨보는 거야

พอทยอโบนึน คอยา

ผมแค่พยายามอดทนกับมันต่อไป



할 수 있는 게

ฮัล ซู อิทนึน เค

เพราะสิ่งที่ผมสามารถทำได้



나 이것뿐이라서

นา อีกอทปูนีราซอ

มีอยู่เพียงแค่นี้



머물고 싶어

มอมุลโก ชีพอ

ผมอยากจะหยุดพัก



더 꿈꾸고 싶어

ทอ กุมกูโก ชีพอ

อยากให้ความฝันมันไปได้ไกลมากกว่านี้



그래도 말야

คือแรโด มารยา

แต่ไม่ว่ายังไง



떠날 때가 됐는걸

ตอนัล แตกา ทแวทนึน คอล

ก็คงถึงเวลาที่ต้องจากไปแล้ว



Yeah it's my truth

มันคือความจริงของผม



It's my truth

เรื่องจริงของผมทั้งนั้น



온통 상처투성이겠지

อนทง ซังชอทูซองีเกทจี

บนร่างกายกลับเต็มไปด้วยบาดแผลลึก



But it's my fate

แต่มันคงจะเป็นชะตากรรมของผมเอง



It's my fate

ชะตากรรมของผมเองทั้งนั้น



그래도 발버둥치고 싶어

คือแรโด พัลบอดุงชีโก ชีพอ

แต่ไม่ว่ามันจะเป็นยังไง ผมก็จะสู้ต่อไป



Maybe I, I can never fly

บางทีนะ ผมอาจจะไม่สามารถบินได้จริงๆด้วยซ้ำ



저기 저 꽃잎들처럼

ชอกี ชอ โกชิพดึลชอรอม

เหมือนอย่างดอกไม้ที่ปลิวสไวพวกนั้น



날갤 단 것처럼은 안 돼

นัลแกล ทัน คอทชอรอมึน อัน ดแว

ต่อให้ผมมีปีก ผมก็บินขึ้นไปไม่ได้หรอก



Maybe I, I can't touch the sky

บางทีนะ ผมคงไม่สามารถขึ้นไปแตะท้องฟ้านั่นได้



그래도 손 뻗고 싶어

คือแรโด ซน ปอดโก ชีพอ

แต่ไม่ว่ายังไง ผมก็ยังอยากจะเอื้อมมือออกไปคว้ามันไว้



달려보고 싶어 조금 더

ทัลรยอโบโก ชีพอ โชกึม ทอ

แม้จะเพียงสักนิด ผมก็ยังอยากจะวิ่งออกไป





__________________________



#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : Who r U
«ตอบ #11 เมื่อ02-06-2019 01:05:09 »


หลังจากงานเลี้ยงส่ง แทน ได้ 2 วัน คุณยู ก็บินกลับมาไทย พร้อมกับโหมงานอย่างหนัก ซึ่งทุกคนก็เข้าใจว่า คุณยูต้องเร่งรีบสะสางงานที่ค้างคา เพราะจะต้องไปดูแลสาขาใหม่ที่ต่างประเทศ มีเพียงคุณยู เท่านั้นที่รู้ว่า การที่ต้องทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำอยู่เป็นเดือนนั้น เพียงเพื่อจะลืมใครบางคน ลืมความรู้สึกดีๆ ลืมอ้อมกอด ลืมกลิ่นกาย แค่เพราะคนๆ เดียว









สิงค์โปร์



"เชิญครับ"



"อ่า~ ห้องนี้หรือครับ"

(หรูหราเกินไปหรือเปล่าเนี่ย)



"ใช่ครับ นี่เป็นคอนโดส่วนตัวของท่านประธานครับ ท่านสั่งไว้ว่าให้คุณยู พักที่นี่เสมือนบ้านของตัวเองเลย"



"อ่อ ครับ ขอบคุณมาก"









สองเดือนแล้วที่คุณยู มาอยู่ประจำที่สาขานี้ แต่ก็มีบินกลับไทยบ้าง ไปช่วยจีม กับกุ๊กกี้ รับมือลูกค้ารายใหญ่ ที่ไม่เคยปล่อยให้สองคนนั่นรับมือเอง ส่วนทีมงานใหม่ที่นี่ค่อนข้างมือโปร ไม่ต้องเทรนด์อะไรมาก แค่อบรมให้รู้จักกับสินค้าของบริษัทเรา คุณยู ค่อนข้างสบายใจกับทีมงานนี้พอสมควร แต่ที่คุณยู ยังทำงานหามรุ่งหามค่ำจนทุกวันนี้ และเหมือนจะหนักกว่าอยู่ที่ไทยด้วยซ้ำ เหตุผลเดียวก็เพราะ ที่นี่ยิ่งตอกย้ำทำให้คุณยู ยิ่งคิดถึงใครอีกคน บนถนนที่สัญจรผ่าน สถานที่ ริมแม่น้ำ แม้แต่ตึก Marina Bay Sands ที่มองจากคอนโดที่พักก็เห็นได้ชัดเจน ทุกที่ล้วนแต่ทำให้คิดถึงอีกคน ลืมไม่ได้ หรือส่วนลึกของหัวใจไม่อยากจะลืมกัน













"สวัสดีครับพี่ยู ดีใจจังที่กลับมา รอบนี้อยู่กี่วันครับ อยู่ช่วยผมกับจีม นานๆ เลยได้มั๊ยอ่ะครับ"



"ขอบคุณมากครับพี่ยู ที่มาช่วย ส่วนนาย กุ๊กกี้ อย่ารบกวนพี่ยู มากซิ แค่นี้พี่ยู ก็บินไปบินมาจนเหนื่อยแล้ว นี่ตลอดสอง สามเดือนนี่ก็บินไปบินมาตลอด"



"เอาๆ ไม่เป็นไร ยังไงพี่ก็ต้องดูแลพวกเราอยู่แล้ว แต่ตอนนี้พวกนายก็เก่งกันแล้วนะ อีกไม่นานคงต้องดูแลน้องๆ ในอนาคตบ้าง อีกหน่อยเราก็จะขยายสาขาที่ไทยเพิ่มอีก"



"โห...ให้จีมก่อนเลยครับ ผมขอเป็นผู้ช่วยไปอีกนานหน่อยนะครับ ไม่อยากเป็นพี่เลย ขอเป็นน้องแบบนี้ต่ออีกหน่อยนะครับ นะ นะ"



"555 นายนี่มันจริงๆ เลยกุ๊กกี้"



"โอ๊ย! จีม อย่ายีหัวผมซิครับ"



"พอๆ ทั้งสองคนไปๆ กินข้าวกันก่อนแล้วค่อยไปทำงานกัน มื้อนี้พี่เลี้ยงเอง เสร็จงานเดี๋ยวพี่ต้องบินกลับเลย"













คอนโดที่คุณยูพัก สิงคโปร์



(ทำไมอากาศเย็น เหมือนข้างในเปิดแอร์ หรือเราลืมปิด?)



"อ๊ะ!!"



"นายมาอยู่ที่นี่ได้ไง"



"ครับ?? ก็นี่คอนโดผม"



"เดี๋ยวๆ นี่มันคอนโดผม เอ่อ..คอนโดที่ท่านประธานให้ผมพัก แล้วคุณเข้ามาได้ไง"



"ก็ต้องได้ซิครับ ผมเป็นเจ้าของก็ต้องเข้าออกได้ซิ"



"นี่มันอะไรกัน ผมจะลงไปถามคนดูแลที่นี่"





คุณยู หันหลังยังไม่ทันจะก้าวเดินก็ถูก แทน คว้าเอว ดึงเข้ามาแนบชิด จนลมหายใจอุ่นรินรดต้นคอ คุณยู เบี่ยงตัวหลบ แต่ก็ทำให้แก้มใสเข้าใกล้ริมฝีปากของอีกคนมากเข้าไปอีก หัวใจที่เต้นดังขึ้นทุกที ความสับสน ความคิดถึง ความโหยหา และความอยากจะลืม ตีรวนจนคิ้วขมวดเข้าหากัน กี่เดือนแล้วที่คุณยู ต้องทำงานอย่างหนัก เพียงเพื่อจะลืมคนๆ นี้ แต่แค่ได้สบตา ได้เห็นหน้า แม้เพียงตกอยู่ในอ้อมกอดไม่ถึงนาที หัวใจกลับทรยศ โอนอ่อนผ่อนตาม เหลือเพียงร่างกายที่ยังต่อต้าน ทั้งสองคนแน่นิ่งสนิท



แทน ละสายตาจากแก้มใส และริมฝีปากบางไม่ได้เลย อยากจะจู่โจมขบเม้มให้ริมฝีปากบางนั้นปริแตก อยากจะฟัดแก้มใสนั้นให้ช้ำ ให้สมกับที่ต้องห่างกันมาหลายเดือน ใช่ ห่างกัน เพราะทันทีที่ แทน รู้ว่าคุณยู จะย้ายมาที่นี่ ความเศร้าของแทน ก็จางหายไปเป็นปลิดทิ้ง เพราะยังไงคุณยู ก็หนีความรักของเค้าไม่พ้น แถมยังมาอยู่กับเค้าถึงที่ และถึงเวลาที่จะบอกความจริงคุณยู ซะที ครั้งนี้แทน จะไม่มีวันปล่อยให้คุณยู เย็นชา ห่างเหิน และจากกันไปไหนอีก





"ปล่อยครับ"



"ไม่ปล่อยครับ จนกว่าคุณจะฟังผมอธิบายก่อน"



"ไม่มีอะไรที่ผมอยากจะฟังจากปากคุณ ผมจะไปพบคนดูแลที่นี่"





ควมดื้อดึง ใจแข็งของคุณยู พลางบิดตัวต้องการจะผละร่างให้หลุดจากอ้อมกอดของอีกคน นั่นทำให้แทน ยิ่งกอดแน่นขึ้น





"ฟังผมก่อนนะครับคุณยู นะครับ"



"ไม่ครับ ปล่อยผม ปล่อยนะ"



"คุณยู!! อย่าดิ้น"





คุณยู เริ่มออกแรงหนักขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้าย แทน ทนต่อไปไม่ไหว ยึดร่างเล็กให้แน่นิ่ง พร้อมทั้งประกบปากแนบสนิทกับริมฝีปากบาง เริ่มแรกแทน เพียงต้องการให้คุณยู หยุดฟังเค้าเท่านั้น แต่นอกจากอาการชะงักของคุณยู เมื่อเริ่มแรกที่ริมฝีปากสัมผัสกัน คุณยู กลับออกแรงจะผละร่างให้หลุดพ้นจากแทน ให้ได้ แทนอดรนทนไม่ไหวจึงยิ่งบดขยี้ลุกล้ำริมฝีปากบาง สอดลิ้นเข้าไปชิมรสหวานและอ่อมนุ่ม ยิ่งชิมได้มากเท่าไหร่ก็ไม่พอ ยิ่งคุณยู ดิ้นมากเท่าไหร่แรงบดริมฝีปากก็มากขึ้นเท่านั้น จนไม่นานร่างเล็กก็สงบลง พร้อมกับสัมผัสตอบรับที่ค่อยๆ เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มขาดอากาศหายใจ





"อื้อ!!!"



จุ๊บ! "ฟังผมหน่อยนะครับคนดี"





แทน ละริมฝีปากออก ให้โอกาสอีกคนได้เติมลมหายใจ ก่อนจะสัมผัสริมฝีปากบางแผ่วเบาอีกครั้ง จึงเคลื่อนมากระซิบข้างหูที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อไม่แพ้แก้มใส



คุณยู ไม่กล้าเงยหน้า ไม่กล้าแม้แต่ขยับตัวอีก ยืนแน่นิ่ง จนแทน ต้องประคองร่างเล็กไปนั่งที่โซฟา แต่เป็นแทน เองที่นั่งโซฟา ก่อนจะดึงคุณยู มานั่งบนตักตัวเอง โอบแขนรอบเอวแน่น เพราะเกรงว่าอีกคนจะดิ้นหนีไปอีก





"ปล่อย....ผมก่อน....ได้มั๊ยครับ"



"ไม่ปล่อยครับ ขอผมได้อธิบายทุกสิ่งทุกอย่างให้คุณเข้าใจก่อน"



"เรื่องอะไรครับ แต่ผมว่า....นั่งแบบนี้ไม่เหมาะ...."



"นั่งแบบนี้ดีที่สุดแล้วครับ คุณจะได้ไม่หลบหน้าผมอีก วันนี้ผมจะอธิบายทุกเรื่องที่คุณอยากรู้ให้เข้าใจเลยครับ"



"แต่ผมไม่อยากรู้ อยากนั่งดีๆ กว่านี้ด้วย"



"งั้นนั่งแบบนี้แล้วกันครับ"





ยังไม่ทันที่แทน จะพูดจบ มือก็คว้าขาข้างนึงของอีกคนยกขึ้นมาคร่อมตักแทน ไว้ คนตัวเล็กตกใจผวา กลายเป็นการเปิดโอกาสให้ แทน ได้จัดท่าอย่างพอใจ พอสติคุณยู กลับมาก็พบว่าตอนนี้นั่งอยู่ในท่าล่อแหลมหนักกว่านั่งบนตักอีกคนในตอนแรกเข้าไปอีก ใช่ คุณยูนั่งคร่อมตัก โดยร่างหันเข้าเผชิญหน้ากับแทน บางส่วนของร่างกายที่ไม่ควรสัมผัสกัน ตอนนี้ก็เสียดสีมีเพียงผิวผ้ากั้นเท่านั้น คุณยู ไม่กล้าแม้แต่จะขยับร่างซักเซนติเมตรเดียว กลัวว่าอะไร อะไร จะยิ่งแนบชิดแนบแน่นกันเกินไปกว่านี้ ไม่กล้าแม้แต่จะสบตา จึงก้มหน้าแนบหน้าผากลงบนไหล่อีกคน จนแทน หัวเราะแผ่วเบาด้วยความเอ็นดู





"ทีนี้คงฟังผมได้แล้วนะครับ หรือจะไปฟังกันที่เตียงดี?"









__________________________



#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : เข้าใจ
«ตอบ #12 เมื่อ02-06-2019 01:09:31 »

"อ๊ะ!! ฮื่อ....."



ด้วยความที่คนตัวเล็กนิ่งเงียบ ซ้ำยังก้มหน้างุด ไม่ยอมเงยหน้ามาพูดคุยกับเค้าซะที แทนเลย จุ๊บ เบาๆ ที่ใบหูขาว จนคุณยู ตกใจ ไม่เพียงไม่เงยหน้า ยังมุดไหล่ของ แทน จนแทบอยากจะทะลุร่างลงไปเพื่อหนีความเขินอาย ในใจคุณยู ปั่นป่วนคิดอะไรไม่ออก มีแต่ความรู้สึกขวยเขินจนแก้มแทบจะแตกให้ได้ ไม่กล้าเงยหน้าเพราะรับรู้ว่าทั้งแก้มใสบัดนี้ได้กลายเป็นสีแดงฉ่ำไปแล้วแน่นอน





"คุณยู ครับ เงยหน้ามาคุยกับผมหน่อย

คุณยู ครับ ฮึๆ"





แทน รู้สึกเอ็นดูคนตัวเล็กอย่างมาก จึงยอมปล่อยให้คุณยู นั่งนิ่งไปนานตราบเท่าที่ต้องการ ทำเพียงโยกตัวเบาๆ พร้อมทั้งมีคุณยู ในอ้อมกอด กลายเป็นคล้ายการกล่อมเด็กไปก็ไม่ปาน เผลอคิดอยากจะร้องเพลงกล่อมด้วยซ้ำ รอยยิ้มของแทน กว้างขึ้นอย่างพอใจมากที่สุด ตลอดเวลาที่ได้ใกล้ชิดกัน





คุณยู พยายามทำใจ เพื่อที่จะเงยหน้าขึ้นมาคุยกับอีกคน แต่ยิ่งแทน โยกกล่อม กลับกลายเป็นความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ทำให้คุณยู รับรู้ถึงแรงเสียดสีผ่านเนื้อผ้ามากขึ้น อะไร อะไร ที่ควรสงบนิ่งกลับเริ่มตื่นตัวจนคุณยู อดรนทนไม่ไหว เงยหน้าขึ้นแต่ไม่กล้าสบตาอีกคน เอ่ยปากพูดเบาๆ พร้อมใช้แขนน้อยพยายามดันตัวออกห่าง





"ปล่อยผมก่อนนะครับ แล้วค่อยคุยกัน"



"หืม!!" ฟอด....



"ฮื่อ!!!!!"





เมื่อแทน เห็นแก้มใสที่ขึ้นสีแดงเป็นลูกตำลึง ก็หักห้ามใจตัวเองไม่ไหว หอมแก้มใสไปฟอดใหญ่ จนคุณยู ดิ้นรนอย่างหนัก จนหลุดจากอ้อมกอด ลุกขึ้นยืนได้ก็รีบวิ่งหนีเข้าห้องนอน รีบปิดล็อคประตูทันที





คุณยู ไปนั่งที่เตียง ยกมือขวาขึ้นกุมตรงตำแหน่งหัวใจ พลางถอนหายใจ ล้มตัวลงนอนหลับตาพริ้ม หมายมั่นว่าจะสงบสติอารมณ์ ตั้งหลักให้เป็นปกติเหมือนดั่งเคย แต่คุณยู คงลืมว่า แทน เคยเอ่ยปากว่าเป็นเจ้าของคอนโดนี้ สามารถเข้าออกได้ดั่งใจ และด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการเดินทาง จึงเผลอไผลหลับไปในที่สุด





แทน ที่ยังนั้งอยู่ที่โซฟาเนิ่นนานเพราะเข้าใจว่าคุณยู อาจจะตั้งรับไม่ทัน เลยแกล้งปล่อยเวลาให้โอกาสคนตัวเล็กได้ตั้งหลักสักพัก จึงลุกขึ้น เดินไปหยุดที่หน้าบานประตูห้องนอน ค่อยๆ ปลดล็อคให้เบาเสียงที่สุด เมื่อประตูเปิดก็พบว่าอีกคนนอนหลับสนิทแล้ว จึงค่อยๆ ก้าวขึ้นเตียงเข้าไปกระชับให้คนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอดอย่างเบามือที่สุด สูดกลิ่นหอมที่โหยหามาหลายเดือน มองเสี้ยวหน้า แก้มใส และร่างเล็กอย่างนั้น ตั้งใจจะมองให้เนิ่นนานให้ความคิดถึงเบาบางลงซะที









เมื่อคุณยู รู้สึกตัวก็รู้สึกได้ถึงความอึดอัด พร้อมกลิ่นที่เคยคุ้น ยังไม่ลืมตาก็รู้แล้วว่าตัวเองตกอยู่ในอ้อมกอดของอีกคนแน่นอน คุณยู เริ่มคิดหนัก จะลืมตายังไง คนข้างๆ หลับอยู่หรือเปล่า ถ้าไม่หลับจะทำไงต่อ หรือถ้าขยับตัวเค้าจะตื่นมั๊ย เผลอครุ่นคิดจนคิ้วขมวดทั้งที่ยังหลับตา





คนที่เฝ้ามองคนหลับอยู่ตลอด เห็นคิ้วของคนหลับขมวดขึ้น กับลมหายใจที่สะดุด ก็ยิ้มกว้างเพราะรู้ว่าอีกคนตื่นแล้วแต่ไม่ยอมลืมตา ยิ่งรู้สึกเอ็นดูมากขึ้นไปอีก เลยแกล้งหอมแก้มแดงไปอีกฟอด...ใหญ่ ฝ่ายคนแกล้งหลับก็ตกใจ เผลอลืมตาขึ้นสบกับคนขี้แกล้ง ร่างเกร็งไม่กล้าขยับ แทน จึงค่อยๆ เคลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆ หมายจะฉกชิมริมฝีปากบาง คนตัวเล็กด้วยความที่เพิ่งตื่น และใบหน้าที่อยู่ใกล้กันเกินกว่าจะผินหน้าหนีได้ จึงค่อยๆ หลับตาพริ้ม เตรียมใจพร้อมรับจุมพิตอย่างยินยอม





แทน เห็นคุณยู หลับลงก็รู้สึกเอ็นดู เบี่ยงหน้าเปลี่ยนจากจุมพิตเป็นหอมแก้มใสอีกฟอด..แล้วหัวเราะเบาๆ จนคนตัวเล็กลืมตาขึ้น ความอยากแกล้งก็ส่วนนึง แต่ก็อยากคุยกันให้เข้าใจมากกว่า ไม่อยากให้ค้างคา ผิดใจกันต่อไป อยากให้คุณยู รับรู้ว่า แทน รัก คุณยู มากแค่ไหน







"ตื่นแล้วหรือครับคุณยู"



"อืม....."



"มีอะไรจะถามผมก่อนมั๊ยครับ"



"เอ่อ.....คุณ..คุณมาอยู่ที่นี่ได้ไง แต่ปล่อยผมก่อนได้มั๊ย"



"555 ครับ ครับ มา มา ลุกขึ้นนั่งคุยกันดีกว่า นอนคุยแบบนี้ผมคงอดใจได้ไม่นาน"



"นายนี่มัน...."







พอ แทน ปล่อยร่างคุณยู ให้เป็นอิสระ คุณยู ก็รีบลุกขึ้น พร้อมทั้งจัดเสื้อผ้าที่สวมใส่ให้เข้าที่เข้าทาง รีบเดินเปิดประตูห้องนอน ไปนั่งรอที่โซฟา







"สรุปว่าคุณมาอยู่นี่ได้ไงครับ"



"นี่คอนโดผมจริงๆ ครับ เอางี้ให้ผมเล่าตั้งแต่แรกเลยแล้วกันนะครับ ช่วยรับฟังผมหน่อยนะครับ



ความจริงแล้วผมเป็นลูกชายคนเดียวของท่านประธานครับ"



"เดี๋ยวๆ เท่าที่ผมทราบท่านประธานไม่มีบุตรนะครับ"



"ครับ ท่านประธานไม่มีลูกกับภรรยาคนปัจจุบัน แต่ผมเป็นลูกของภรรยาคนก่อนของท่านประธานครับ คุณคงไม่ทราบ เพราะคุณพ่อ กับคุณแม่ของผม แยกทางกันตั้งแต่ก่อนก่อตั้งบริษัทนี้นานพอสมควร ซึ่งคุณพ่อของผมก็ไม่ทราบว่ามีผมติดท้องคุณแม่ไปด้วย



ฐานะทางบ้านของคุณแม่ผมก็ไม่ได้แย่อะไรเลย แล้วตอนแยกทางกันคุณแม่ก็ไม่คิดจะมาเจอคุณพ่ออีก คุณแม่เลยไม่ได้บอกคุณพ่อผม



หลังจากแยกทางกันคุณแม่ผมก็ย้ายไปอยู่ที่อเมริกา ไปเปิดร้านอาหารน่ะครับ แล้วก็แต่งงานใหม่กับคุณพ่อชาวอเมริกัน พอผมโตพอจะรู้ความคุณแม่ถึงเล่าให้ฟัง แต่ขอร้องว่าไม่อยากพบคุณพ่อจริงๆ



พอคุณแม่เสียตอนผมจบ Undergraduate มาเกือบปี ปริญญาตรีน่ะครับ ตอนนั้นคุณคงทำงานที่นี่แล้ว ผมเลยปรึกษาคุณพ่อที่เลี้ยงผมมาว่าอยากให้คุณพ่อแท้ๆ มาส่งคุณแม่ขึ้นสววรค์เป็นครั้งสุดท้าย ผมเลยหาทางติดต่อนัดพบคุณพ่อจนได้น่ะครับ"



"ผมเสียใจด้วยนะครับ"



"ครับ คุณพ่อและภรรยาคนปัจจุบันของคุณพ่อก็ไปร่วมเคารพศพคุณแม่ผมเป็นครั้งสุดท้าย



คุณแม่...เอ่อ...ภรรยาคนปัจจุบันของคุณพ่อน่ะครับ ด้วยความที่ท่านไม่สามารถมีลูกได้ ท่านเลยขอผมเป็นลูกบุญธรรม เราก็ไปมาหาสู่กันบ้าง แต่ก็ไม่ได้ป่าวประกาศกับคนอื่นน่ะครับ



ผมก็เรียนที่อเมริกาจนจบ Graduate โทน่ะครับ คุณพ่อก็เลยอยากให้มารับช่วงบริษัทต่อ เริ่มจากอยากให้มาบริหารสาขาย่อยดูก่อน



ตอนผมไปฝึกงานก็เพิ่งเรียนจบ ที่หายไปก็ไปเคลียร์เรื่องปริญญาน่ะครับ"



"แล้ว.....คุณยังไม่ตอบคำถามผม ว่ามาอยู่นี่ได้ไง"



"ก็คุณเล่นหลบหน้าผม วันฝึกงานวันสุดท้าย จนวันเลี้ยงส่งคุณก็หายหน้า พอดีคุณจีมพูดถึงคุณ ว่าจะมาประจำสาขาที่นี่ ผมก็เลยสารภาพกับคุณพ่อ ว่า รักคุณ มากแค่ไหน แถมขอร้องอ้อนวอนให้ผมมาเริ่มงานจริงๆ ที่นี่น่ะครับ ก็ผมคิดถึงคุณนี่นา"



"หยุดเลยคุณ หยุด ช่วยตอบคำถามผมก่อนว่าคุณมาอยู่ในห้องนี้ได้ไง นี่มันที่พักส่วนตัวผม"



"แฮะๆ นี่คอนโดผมจริงๆ ครับ ผมบอกคุณพ่อเองว่าให้คุณพักที่นี่ คุณพ่อยังไม่ทราบว่าผมกลับมาที่นี่แล้ว"



"คุณนี่มัน....ผมจะย้ายออก"



"เดี๊ยว..เดี๋ยว..คร๊าบ~~~ ใจเย็น อยู่ที่นี่ต่อเถอะครับ นะครับ นะ อยู่กับผม ได้โปรด"



"ไม่ครับ"



"ทำไมล่ะครับ อยู่ฟรีเลยนะครับ คุณก็น่าจะคุ้นชินแล้วด้วย"



"แต่ผม ไม่ ชิน กับ คุณ ครับ ชัดนะ"



"โธ่..คุณยู ครับ เราทั้งกอดทั้งจูบกันแล้วนะครับ ยังไม่คุ้นอะไรอีก"



"พอเลยครับ พอ นั่นมันคุณขืนใจผม"



"ห๊ะ!! ผมยังไม่ทันขืนใจคุณเลยนะครับ ผมมีสติตลอดนะคุณ"



"ไอ้บ้าแทน..ฮึ่ย!!.."



"โอ๋ๆๆ ไม่แกล้งแล้วครับ อยู่กับผมนะครับ ผมคิดถึงคุณจะแย่แล้ว"



"ไม่ครับ ผมไม่อยากวุ่นวายกับบรรดาคู่ขาทั้งหลายของคุณ"



"อ่อ..............หึงนี่เอง"



"ใครหึงคุณกัน ผมไม่อยากหาเรื่องวุ่นวายมาใส่ชีวิตอันแสนสงบของผมต่างหาก"



"ผมสัญญาเลยว่าจะไม่ให้ใครมาวุ่นวายกับคุณเป็นอันขาด แต่ผมก็ยอมรับว่าชีวิตอเมริกันชนของผมก็ผ่านมาค่อนข้างเยอะ ผมอยากให้คุณเข้าใจว่าอาจจะมีใครเคยรู้จักผมบ้าง แต่ผมรับรองว่าวันนี้ และต่อจากนี้ไป ผมจะมีแค่คุณคนเดียวเท่านั้น ให้ผมสาบานได้เลยครับ"



"แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมผมต้องอยู่ด้วย"



"พูดงี้ งั้นเป็นตอนนี้เลยดีมั๊ยครับ มา"



"ไม่ ไม่ เดี๋ยวๆๆ.... ผมยอมอยู่ด้วยแล้ว ห้ามทำอะไรผมนะ"



"ฮึๆ ครับผม"

(ชูสามนิ้ว)



__________________________

#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
"พรุ่งนี้เข้าออฟฟิตหรือเปล่าครับ"



"คงต้องไปแต่เช้า มี order เข้าไทย แต่ลูกค้าอยู่ที่นี่ ต้องไปประสานงานต่อ ดึงมาให้สาขานี้ดูแล ผมพบลูกค้าที่ไทยมาแล้วก่อนกลับ"



"งั้นผมไปด้วย แต่ไปในฐานะผู้ช่วยคุณนะ"



"หืม! คุณจะเล่นอะไรอีกมิทราบ คุณจะมาเป็น CEO ที่นี่ไม่ใช่รึไง"



"นั่นล่ะครับ ผมก็ต้องขอขี้โกงแอบศึกษางานก่อนซิครับ มีแฟนเป็น Marketing Manager ทั้งที"



"เดี๋ยว...นี่คิดหาประโยชน์จากผมหรา แล้วใครเป็นแฟนคุณกัน "



"อ้าว!! ที่นอนกอดกันอยู่ตอนนี้ ไม่เรียกว่าแฟนแล้วเรียกว่าอะไรครับ หึ"



"อืม....เพื่อนร่วมห้อง หรือหมอนข้างดีนะ"



"555 เดี๋ยวเถอะคุณยู แกล้งผมหรา ฟอด......"



"เอ๊ะ! คุณนี่ เอะอะ หอม เอะอะ จูบ เกินไปแล้วนะครับ ไหนบอกจะไม่ทำอะไรผม"



"คนเป็นแฟนกัน เรื่องแบบนี้ก็ปกตินี่ครับ ใจจริงผมอยากทำมากกว่านี้ด้วยซ้ำ"



"พอเลยคุณ เรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน จำไว้"



"คุณยู!! อย่าทำอย่างนี้ซิครับ ผมน้อยใจนะ"



"นั่นมันก็เรื่องของคุณ ไปเลย ถอยไปนอนดีๆ ได้แล้วผม อึดอัด"



"ไม่จริงอ่ะ คราวก่อนผมนอนกอดคุณทั้งคืน ทุกคืนด้วย ตกดึกคุณยังซุกเข้าหาอกผมอีก ปากน่ะให้มันตรงกับใจหน่อยครับ ที่รัก"



"พูดเพ้อเจ้อ มโน แล้วคุณ ใครซุกซบอะไร ไม่มี๊" (เสียงสูง)



"ทำไมดื้ออย่างนี้นะ"



"อย่ามาว่าผมนะ ผมอายุมากกว่าคุณนะ คุณนั่นล่ะ จอมตื้อ แถมเข้าข้างตัวเองอีก หน้าไม่อาย"



"โหย...ดื้อมาก มาเป็นชุดงี้ ผมไม่ยอมแล้วนะ"



"อะไร อย่ามา..   ช่วยรักษาคำพูดด้วย แล้วเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน no สน no แคร์ 555"



"คุณยู จะเอาแบบนี้ใช่มั๊ยครับ"



"มา อง มาเอา อะไร ไม่เอาอะไรทั้งนั้นครับ ผม จะ นอน ราตรีสวัสดิ์ครับ"



"ทำงี้แล้วคิดว่าผมจะปล่อยให้คุณนอนหราครับ มานี่เลย~~~~"







แทน ดึงคนตัวเล็กจับให้นอนหงาย พลางดันตัวเองให้ขึ้นคร่อมร่างอีกคน



ร่างเล็กที่ถูกทาบทับแบบไม่เหลือช่องว่าง ทั้งยังเสียดสีส่วนสงวนอย่างหนักหน่วง



ระหว่างที่แทน ซุกไซ้ซอกคอขาว พลางกดเข่าแทรกหว่างขาให้คุณยู อ้ากว้างให้แทนแทรกต้นขาเข้าไปซ้อนใต้ล่างทั้งสองข้าง



แทน ขยับสะโพกให้ยิ่งบดเบียดขึ้นลงซ้ำๆ จนส่วนสงวนเสียดสีกันจนคุณคุณยู สัมผัสได้ถึงความหนักหน่วงทั้งที่ยังมีเสื้อผ้ากั้น



สองคนจูบกันนัวเนียลึกซึ้ง ส่งลิ้นหยอกล้อทั้งในโพรงปาก และแลบเลียออกมาภายนอก



สองสายตาสบกันด้วยแรงอารมณ์ ที่แทน สร้างขึ้นด้วยการกระเด้าร่างบดเบียดไม่หยุดหย่อน



ทั้งที่เสื้อผ้าทั้งคู่ยังอยู่ครบ แต่คุณยู รับรู้สัมผัสดั่งได้เสพสังวาสจนอารมณ์ปะทุ ละทิ้งความขัดขืน เรียกร้องเพิ่มเติมให้ถึงที่สุด



สาบเสื้อคุณยู ถูกแยกออกอย่างรวดเร็วพร้อมใบหน้าและริมฝีปากที่ซุกไซ้ขบเม้มไปทั่วทุกที่ที่เสื้อหลุดหายเหลือแต่เพียงเนื้อเปลือยเปล่า



แทน ประคองคุณยู ให้ลุกขึ้นเพื่อที่จะถอดเสื้อทิ้ง กลายเป็นว่าร่างเล็กมานั่งคร่อมตัก on top



ขณะที่เสื้อทั้งคู่หลุดลอยอย่างรวดเร็วด้วยฝีมือแทน ไม่คิดว่าคุณยู จะเร่งร้อนบดเบียดสะโพกเล็กลงบนส่วนสงวนของแทน อย่างหนักหน่วง จนแทนทนไม่ไหวส่งเสียงพึงพอใจ





"อ๊า~~~~ คุณยูครับ อืม......ถอดกางเกงนะครับ ผมไม่ไหวแล้ว"





คุณยู ดันตัวขึ้นชันเข่า แขนที่คล้องคอเคลื่อนดันไหล่แทน เพื่อให้ยืดตัวขึ้นได้สุด



แทนรีบดึงกางเกงนอนคุณยูลงอย่างรวดเร็ว พร้อมกับตาเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าคุณยู ไม่ใส่กาเกงใน



ยูน้อย ที่ไม่คิดว่าจะแข็งตัว กลับดีดขึ้นชี้หน้าจนแทน หัวเราะอย่างพึงพอใจ



แทน จับคุณยู ให้นอนลงแล้วรีบถอดกางเกงตัวเองให้พ้นทางอย่างรีบร้อน ก่อนจะทาบทับร่างเล็กอีกครั้ง



ร่างกายที่เปลือยเปล่าทำให้สัมผัสทั่วร่างทุกสัดส่วนแนบแน่นเสียดสี เร่งเร้าอารมณ์จนถึงที่สุด



ริมฝีปากแทน ที่พรมจูบ ขบเม้ม ไปทั่วร่าง พร้อมทั้งเข่าที่แทรกผ่านหว่างขา ดุนดัน แทนน้อย (ที่ไม่น้อย) เข้าไปแนบชิด



บดเบียดกันอยู่ไม่นาน มือข้างหนึ่งของแทน ก็จับรวบ ยูน้อย และแทนน้อย (ที่ไม่น้อย) เข้าด้วยกัน ชักรูดเสียดสี จนคนตัวเล็กร้อง อือ~~ อา~~ อย่างไม่ปิดบัง



ริมฝีปากที่เคลื่อนมาบดขยี้กันของทั้งสองคนยิ่งเร่งเร้า ให้แทน ชักรูดให้แรงขึ้น เร็วขึ้น กอรปกับมืออีกข้างของแทน ที่ฟอนเฟ้นก้นขาวบดบีบอย่างเมามันส์



ไม่นานน้ำแรกของคู่รักคู่ใหม่ก็ปลดปล่อยเปรอะเปื้อนหน้าท้องทั้งคู่





"ไปอาบน้ำนะครับ เดี๋ยวผมล้างรู เตรียมตัวให้คุณเอง"



"ผม.... ผมทำความสะอาดข้างในเรียบร้อยแล้วครับ"



"หืม!! นี่คุณ 555 เตรียมพร้อมให้ผมแทงขนาดนี้ ยังมาปากแข็งอีก"



"ใครว่า ผมเผื่อฉุกเฉินหรอก"



"ถ้าคุณสะอาดแบบนี้ ผมไม่ใช่ถุงนะ นะครับ ขอสดๆ เนื้อแนบเนื้อ กับคุณนะครับ คุณยู แค่คุณ"



"ผมจะรู้ได้ไงว่าคุณจะไม่เอาโรคมาติดผม"



"ผมป้องกันอย่างดีครับ ทุกคนไม่มีข้อยกเว้น แต่ผมอยากรักคุณอย่างลึกซึ้งเป็นคนแรก นะครับ นะ ที่รัก จุ๊บ!"



"อืม...."





แทนรวบร่างเล็กให้ยืนขึ้น โอบกอดลูบคล้ำทั่วทั้งร่างจนถึงห้องน้ำ



คุณยู หันไปเปิดฝักบัวหมายจะล้างคราบคาวขาว ก็ถูกแทน สวมกอดพร้อมทั้งดึงร่างให้แนบชิดจากทางด้านหลัง



แทน ปล่อยให้คุณยู ล้างตัว แต่ตัวเองกลับลูบไล้ ฟอนเฟ้นเนื้อขาวจนขึ้นสี มือนึงสะกิด บีบตุ่มไตสีชมพูที่หน้าอกคุณยู จนส่งเสียงเสียดเสียว



เแทนน้อย (ที่ไม่น้อย) ที่อยู่เบื้องหลัง ชี้โด่แทงเข้ากับร่องสวาท



ด้วยความสูงที่ต่างกัน แทนต้องกางขา ย่อตัวเพื่อให้แทนน้อย แทงเสียดสีได้ตรงกับรูร่านที่หมายปอง



คุณยู ปิดน้ำฝักบัว เบี่ยงหน้าไปรับรสจูบเร่าร้อน มือนึงคล้องหลังดึงผมอีกคนเพื่อลดความเสียดเสียว มือนึงดันผนังห้องน้ำให้ยืนได้อย่างมั่นคงเตรียมรับแรงกระทั้นกระแทก



แทน ไม่รอช้า หยิบสบู่ที่ชั้นผนังใต้ฝักบัว ชโลมปากทางเข้า พร้อมทั้งสอดนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าไปในรูเพิ่มความหล่อลื่น





"โคตร ฟิต"



"ก็ผมไม่ได้ เอา กับใครมาตั้งแต่จบมหาลัย นี่ก็หลายปีแล้วนะ อื้ม~~~"



"เข้ามาเลยครับ ผมไม่ใช่เด็กน้อยเวอร์จิ้น"



"คุณนี่มัน อ่าห์~~ โคตรแน่น โคตรเสียวเลย"





แทน จับแทนน้อย (ที่ไม่น้อย) จ่อรู ใช้หัวเขี่ยปากปากทางเข้าไม่นาน ก็ค่อยๆ ดันเข้ารูร่าน ดันไป พร่ำไป ว่าแน่น ว่าเสียว



ฝ่ายคุณยู ที่ไม่ได้ผ่านสนามรักมาหลายปี พอได้สัมผัสอีกครั้งกลับเจอความแข็งขืนทั้งใหญ่ ทั้งยาว รูคับแน่น ทั้งจุก ทั้งเสียว ร้องอือ~~ อา~~ ไม่หยุด





"เดี๋ยวครับ คา ไว้ก่อน ผมจุก อืม~~"



"รูคุณโคตรดี ตอดจนผมแทบจะแตกในตั้งแต่แทงเข้าไป ซี๊ด~~"



" K คุณก็ทั้งใหญ่ ทั้งยาว นี่คุณยัดเข้ามาสุดหรือยัง ผมจุก"



"อีกนิดนะครับ ทนหน่อย อยากกระเด้าคุณจะแย่แล้ว"



"ช้าๆ ก่อนนะครับ อ่าห์~~ ค่อยๆ ดันเข้ามา อ่า~อย่างนั้น อืม~~"



"มิดลำแล้ว ขอผมขยับเลยนะ ไม่ไหวแล้ว"



"อ๊ะ!! อ๊ะ! อ๊ะ!! คุณมันหงี่มาก"



"ซี๊ด~~ อื้ม~~ โคตรดี เสียวสุดๆ ซี๊ด~~"





ท่อนเนื้อยาว ที่ดันเข้า ออก ไม่หยุด สร้างความเสียดเสียวอย่างมาก เพราะความใหญ่โตของท่อนลำ และรูฟิต ทำให้ปากทางไม่มีช่องว่าง เนื้อเอ็นเสียดสีผนังแนบแน่น



พอแทงเข้าก็กดลึกจนมิดลำ พอถอนออกก็เกือบสุดจนเกิดเสียงบ๊วบๆ อยู่ตลอดการกระเด้า พาร่างเล็กแทบทรงตัวไม่อยู่





"ผม..อ่าห์~~..จะยืนไม่ไหวแล้ว น้ำจะแตกแล้ว อืม~~~~~~"





แทน ส่งมือไปช่วยชักรูด ยูน้อย ที่ชี้โด่ พร้อมทั้งเร่งกระเด้าแท่งร้อนรุนแรงเน้นหนัก จนน้ำสีขาวของยูน้อย พุ่งพ่นใส่ผนัง



แทน หยุดท่อนลำที่ยังค้างอยู่ในรูร่าน มือนึงกอดประคองเอวคนขาสั่นให้ยืนไหว ก่อนที่อีกมือจะหยิบฝักบัวเปิดล้างคราบให้คนตัวเล็กก่อนปิดฝักบัว



แทน ใช้สะโพกที่มีแท่งเนื้อฝังอยู่ในตัวอีกคนดันร่างให้ออกเดิน พร้อมทั้งสองแขนที่โอบรัดลูบไล้ ประคองคนตัวเล็กไปถึงเตียง



ยิ่งเดินก็ยิ่งเสียดเสียวทุกย่างก้าว จนอารมณ์คุณยู ที่ถึงฝั่งไปเมื่อกี้เริ่มจุดติด ส่งเสียงอือ~~ในลำคออีกครั้ง



แทน จัดแต่งร่างคุณยู ได้ราวตุ๊กตายาง จนตอนนี้คุณยู ชันเข่า ชันแขน ยกก้นขึ้น อยู่มุมเตียงในท่า doggy



ท่อนที่ยัดอยู่ในรูร่านที่ยังไม่ได้ถอนออกก็เหมือนเปิดสวิทช์ กระเด้า ชักเข้า ชักออก เร่งเร้ารุนแรง จนร่างคุณยู แทบล้มพับ ถ้าไม่ได้สองมือของแทน ดึงรั้งสะโพกเล็กไว้ให้ตรงเป้า ซ้ำยังดึงสะโพกเข้าหาตอนที่แท่งร้อนจะดันเข้า เกิดเสียง ตั๊บ ตั๊บๆๆ คลอไปกับเสียงหวีดร้อง เสียดเสียวของร่างเล็กที่ปลดปล่อยพุ่งรดผ้าปูที่นอนอีกรอบ



แทน เห็นร่างเล็กใกล้ทรงตัวไม่ไหวจริงๆ จึงรีบสาว กดกระแทกดุ้น เน้นๆ อีกไม่นานก็ปลดปล่อย ฉีดพุ่งอยู่ในร่างคุณยู ชักออก ชักเข้า อีกสองสามครั้ง จนน้ำขาวขุ่นค่อยๆ ไหลติดออกมาจนเปรอะเปื้อนซอกขาคนตัวเล็ก



แทน ถอดถอนแท่งร้อนออก น้ำขาวขุ่นก็เริ่มไหลเยิ้มด้วยแร่งขมิบแบบไม่รู้ตัวของคุณยู แทนจึงอุ้มคนตัวเล็กลอยหวือ เข้าไปอาบน้ำอีกรอบ ก่อนจะออกมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอน เพื่อเข้านอน คลอเคลียกันจนหลับไป







คุณยู ที่ตื่นก่อนแต่นอนหมดเรี่ยวแรงยังคงไม่ลุกไปไหน ถ้ารู้ว่าจะถูกจัดหนักแบบนี้ คงไม่แกล้งยั่วโทสะอีกคน



ฝ่ายแทน ที่หลับสบายตัว รู้สึกถึงร่างเล็กที่ขยุกขยิกอยู่ในอ้อมกอด เลยตื่นขึ้นเห็นแก้มใสทำหน้าบู้บี้ ก็เลยหอมแก้มไปฟอด....ใหญ่





"ฮื่อ~~~ ผมต้องไปทำงาน"



"วันนี้พักผ่อนก่อนดีกว่าครับ อย่าฝืนเลย คุณไปไม่ไหวหรอก"



"แต่ว่า....."



"เชื่อผมนะครับ คนดี อยากทานอะไร เดี๋ยวผมสั่งมาใหั หรือกินข้ามต้มมั๊ย ผมใส่ของไว้ในตู้เย็นเต็ม เดี๋ยวผมทำให้ทาน ดีมั๊ย จะได้กินยา"



"อืม...ก็ได้ครับ"



จุ๊บ...."งั้นเดี๋ยวผมทำเสร็จจะยกเข้ามาป้อนนะครับ" จุ๊บ จุ๊บๆ....





ก่อนที่แทน จะลุกไป ก็ไม่วายที่จะ จุ๊บแก้มซ้าย ขวา หน้าผาก รวมถึงริมฝีปากบางจนพอใจ ถึงได้ผละตัวลุกไปอย่างอ่อยอิ่ง เพื่อไปเตรียมข้าว เตรียมน้ำ เตรียมยา มาให้คนรัก หัวใจพองโตที่เมื่อคืนได้สมใจทุกอย่าง ถึงเวลาที่ต้องดูแลคนรักให้เต็มที่ เท่าที่รอคอยมานานหลายเดือนซะที



__________________________



#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
"เดี๋ยวผมไปส่งคุณก่อน แต่ไม่ได้เข้าไปด้วย พอดีต้องแวะไปหาคุณพ่อก่อนนะครับ"



"อ่า..งั้นไม่ต้องไปส่งผมหรอกครับ ไปคนละคันเลย เที่ยงผมมีนัดกับลูกค้า"



"OK ครับ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ มาจุ๊บที"



"อ๊ะ!!"









คุณยู ขับรถเข้าบริษัทตามปกติ หลังจากลาป่วยไป 1 วัน วันนี้มีประชุมประจำไตรมาสที่สอง ทำให้คุณยู เร่งทำพรีเซ้นต์ จนไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างที่ต่างตื่นเต้นกับบุคคลมาใหม่ ซึ่งหายเข้าไปให้ห้องท่านประธาน







หลังจากที่แผนกต่างๆ นำเสนอรายงานประจำไตรมาสแล้ว ระหว่างที่แต่ละฝ่ายนั่งถกปัญหากัน ท่านประธานก็ต่อสายหาใครบางคน ก่อนที่ แทน จะก้าวเข้ามาในห้องประชุม







"ทุกท่านครับ วันนี้ผมอยากจะขอแนะนำประธานคนใหม่ของที่นี่

นี่ครับ คุณแทน ลูกชายคนเดียวของผมเอง"





"สวัสดีครับทุกคน ยินดีที่จะได้ร่วมกันนะครับ

บางท่านคงคุ้นหน้าคุ้นตาผม มาจากที่ไทยแล้ว"









ท่ามกลางเสียงอื้ออึง บ้างแปลกใจเรื่องบุตรชายของท่านประธานที่ไม่มีใครเคยทราบ บางคนตกใจที่จะมีการเปลี่ยนตัวประธาน บางคนปลาบปลื้มกับความหนุ่ม ความหล่อของท่านประธานคนใหม่ มีเพียงคุณยู ที่ไม่แสดงความตื่นเต้น เพียงยิ้มให้ท่าประธานคนใหม่เล็กน้อยจนไม่มีใครทันสังเกต









"คุณยู คะ คุณพอล มาพบค่ะ รอที่ประชาสัมพันธ์"



"อ่อ ครับ ขอบคุณ"









หลังจากคุณยู ไปพบคุณพอล ก็พากันออกไปจากบริษัทด้วยรอยยิ้ม ขัดสายตาใครอีกคนที่แม้จะฟังการบรีฟงานอยู่ แต่กลับมองตามคุณยู จนละสายตาไป









"เอ่อ..ผมขอขัดนิดนึง คุณพอลที่ออกไปกับคุณยู นั่นใครครับ"









"อ๋อ คุณพอล ลูกค้าคนสนิทของคุณยู น่ะค่ะ ตามมาจากที่ไทย"



"คนสนิทหรือครับ"



"ค่ะ มาเทียวไล้เทียวขื่อตลอด แต่คุณยู ก็เก็บยอดขายมาได้ตลอดเหมือนกัน จะเรียกว่าลูกค้าประจำก็ได้ค่ะ"



"แล้วออกไปข้างนอกกันแบบนี้บ่อยหรือครับ"



"ถ้าอุ้มคุณยู ได้ คุณพอลเธอคงจะอุ้มไปแล้วล่ะค่ะ นี่ก็ชอบมารอไปทานข้าวกลางวันด้วยหลายครั้งละ"



"แล้วดินเนอร์เคยหรือเปล่าครับ"



"ไม่ค่อยเห็นนะคะ แรกๆ ก็มาครั้ง สองครั้ง ก็ไม่เห็นคุณยู ไป คิดว่าคงจะปฏิเสธกันไว้ คุณพอลก็ดูดีนะคะ ทั้งหล่อ ทั้งรวย แต่คุณยู ไม่ใจอ่อนซะที"



"อ่อ คงไม่ใจอ่อนหรอกครับ พอดีคุณยู เค้ามีแฟนแล้วน่ะครับ"



"ห๊ะ!! คุณแทน ไปฟังใครมาคะ คุณยู เนี่ยนะคะมีแฟน ไม่เคยเห็นเลย"



"มีแล้วครับ ยังไงก็ฝากบอกคนอื่นด้วย ว่าคุณยู มีเจ้าของแล้วนะครับ"



"เอ่อ......."



"ใกล้เที่ยงแล้ว แยกย้ายกันทานข้าวดีกว่าครับ เชิญตามสบายครับ"







"ทำไมบ่ายไม่เข้าออฟฟิตล่ะครับ"



"ไป Support ลูกค้ามาน่ะครับ เห็นเย็นแล้วเลยกลับคอนโดเลย"



"อ่อ.. คุณพอลคนที่มารับไปทานกลางวันนั่นหรา"



"หืม..รู้จักคุณพอลแล้วหรือครับ"



"ก็ไม่นะ แต่ได้ยินคนพูดกันว่าสนิทกับคุณยู ม๊ากมาก~~ นี่มากถึงขั้นไหนหราครับ"



"ก็ลูกค้าน่ะครับ ว่าแต่ว่า คุณพอลจะสนิทกับผมขั้นไหนแล้วยังไงมิทราบ ยังไงผมก็รู้จักคุณพอลมาก่อนคุณนะ"



"คุณยู!!"



"ครับ "



"ใครรู้จักก่อนผมไม่สำคัญ เพราะตอนนี้คุณเป็นของผมนะครับ จำไว้"



"ใจเย็นครับแทน ผมเป็นมนุษย์ ไม่ใช่สิ่งของ ของใคร"



"แต่เราเป็นแฟนกันนะครับ"



"คุณขอผมเป็นแฟนตอนไหนมิทราบ แล้วผมก็จำได้ว่าผมยังโสด"



"แบบนี้อีกแล้วนะครับ ทำไมดื้อ ถึงขั้นเรามีอะไรกันแล้วนะครับ"



"คุณอย่ามาโมเม ทึกทักเอาเองนะครับแทน แค่มีอะไรกันก็เรียกว่าแฟนได้หราครับ ผมไม่ใช่ของ ของใครครับ"



"ทำไมร้าย ได้ครับ ได้ ถ้าคุณไม่ยอมรับแบบนี้ ผมจะตีตราคุณเอง อย่ามาร้องแล้วกัน"



"คิดจะทำอะไร เดี๋ยวครับ หยุดก่อน โตๆ กันแล้วนะ คุณแทน ไม่เล่นแบบนี้"



"ใครว่าผมเล่น ไม่รอดแน่"







แทนก้าวยาวไปรวบร่างคุณยู ไว้ในอ้อมกอด มือสอดเข้าไปใต้เสื้อคนตัวขาว ลูบไล้ไปทั่วจนสะกิดตุ่มไตสีชมพู บีบเน้นคลึง ไปพร้อมกับประทับจูบไปทั่วแก้ม ริมฝีปาก และลำคอขาว



คุณยู ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดอีกคน พลางหลบจมูกโด่งที่ซุกไซ้ไปทั่วซอกคอขาวที่อีกคนหมายมั่นจะประทับฝากรอยตีตราคนตัวเล็กให้แจ่มชัด ให้ใครต่อใครที่มาวุ่นวายรับรู้ว่าคุณยู มีเจ้าของแล้ว



และแน่นอนเนื่องด้วยหน้าที่การงานคุณยู ที่ไม่ต้องการให้มีร่องรอยทิ้งไว้โผล่พ้นเสื้อผ้า ได้แต่หลบเลี่ยงขัดขืนการถูกกอดรัดพัวพันกันจนมาล้มที่โซฟา



"อื้อ~~ เดี๋ยวก่อนแทน อย่าทำรอย อื้อ~~ อืม~~"



จุ๊บๆ "มีรอยซิดี นายพอลนั่นจะได้เลิกตอแยเมียผมซะที"



"ใครเมียคุณ บ้า!!"



"หืม...ที่ทำกันอยู่นี่ไม่เรียกเมียจะให้เรียกอะไรครับ หรือลืมรสรักผมแล้ว เดี๋ยวจะเตือนความจำให้หนักๆ เลยดีมั๊ยครับ"



ไม่ว่าเปล่า แทนดึงรั้งกางเกงคุณยู ลงพร้อมชั้นในอย่างรวดเร็ว



ยูน้อย สัมผัสแอร์เย็นได้ไม่นานก็ถูก กอบกุม บี้หัว เค้นโคนจนตื่นตัว



หัวนมสีชมพูสดก็ถูกบี้จนตั้งแข็งชูชัน



ริมฝีปากก็ถูกบดกลืนกิน ลามเลียไม่หยุดหย่อน



คุณยู ถูกจู่โจมทั้งบน กลาง ล่าง รวดเร็ว หนักหน่วง จนเกินทานทนไหว



ความเสียวซ่านก่อตัว พัดพาอารมณ์ให้พลุ่งพล่านจนลืมปัดป้องการประทับรอยตีตราบนลำคอขาว



ยิ่งถูกดูด ขบกัด ร่างกายก็ยิ่งตอบสนอง ส่งเสียง อือ... อา... ด้วยความเสียดเสียว



ฝ่ายแทนที่คุกเข่าแทรกกลางหว่างขาของคุณยู ที่ถูกจับแยกออก และผลักดันคร่อมให้ร่างแนบชิดไปกับโซฟา ก็รีบเร่งถอดกางเกงตัวเองออก ไม่สนใจเสื้อและเนคไทด์ที่ยังผูกคอทั้งคู่อยู่ครบ



พอรับรู้ได้ถึงความเคลิบเคลิ้มของคนตัวขาว แทน ก็ลดตัวแทรกใบหน้าเข้ากลางหว่างขา พร้อมทั้งผลักดันให้อ้ากว้างขึ้นจนลิ้นร้อนแทรกเลียปากรูสีหวานได้ถนัด แม้มือยังคงชักรูดยูน้อย ไม่หยุด



ลิ้นร้อนแยงเข้าร่องลึกจนสุดปลายลิ้นเกี่ยวตวัดละเลงรัวจนเจ้าของช่องทางเกร็งร่างบิดเร่า



ไม่รอช้าแทนเคลื่อนตัวขึ้นไปจูบปากบางบดคลึงอีกครั้ง เพื่อแอบควานหาเจลหล่อลื่นที่แอบไว้ตามจุดต่างๆ ทั่วคอนโด



นิ้วที่ชโลมเจลปัดป่ายทั่วปากทางแล้วรีบเร่งแทงเข้ารูร้อน ชักเข้า ชักออก กดลึกควานไปทั่วผนังช่องทางภายใน จนคุณยู แอ่นตัวขึ้นด้วยความเสียว ส่งหัวนมชมพูลอยเด่นยั่วให้ปากลงไปงับดูดดึงละเลงลิ้นให้ร่างบิดเร่าขึ้นไปอีก



แทนละปากออกจากหัวนมชมพู ก้มมองรูร่านที่ตอดนิ้วแน่น พลันชักนิ้วออกก็รีบจับแทนน้อย (ที่ไม่น้อย) จ่อหัวที่ปากทาง ยกฟาดไปสองสามทีก็จับยัดเข้ารูแน่นไปอย่างรวดเร็วจนคุณยู ร้องเสียงหลง



"ฮื่อ!! ซี๊ด!! เบาๆ ครับแทน อย่างเพิ่งกระแทก ผมจุก"



"ฮึ... แล้วโยกแบบนี้ดีมั๊ยครับ รูคุณโคตรแน่น ตอดผมซะ อ๊าห์~~~"



แทน ก้มแทรกร่างพาริมฝีปากเข้าไปบดบี้ปากคุณยู จนแท่งร้อนเสียบมิดลำ ก็ค่อยๆ โยกขยับเน้นเนื้อแนบเนื้อ โคตรเสียว



คุณยู ดูดลิ้น ดุนเลีย จูบตอบรับ พร้อมกับรู้สึกได้ถึงแท่งยาวใหญ่ที่เริ่มเคลื่อนเข้าออกทีละน้อยจนเร็วขึ้น กระเด้าชักออก ดันเข้าจนมิดลำ กระแทกกระทั้นจนร่างบนโซฟาโยกไหวไปตามแรง



แทน จับขาคุณยู อ้ากว้างดันขึ้นโซฟาพร้อมกับร่างที่โถมทับขึ้นไปตรงหว่างขากระเด้าตามไปติดๆ ไม่ให้ความเสียดเสียวขาดช่วง



บดเบียดเอ็นเนื้อเน้นๆ เข้ารูคับแน่นไปอีกสองสามที แทนก็ดึงแขนคุณยูขึ้นพร้อมกับตัวเองที่นอนลงไปบนโซฟา แต่ยังกระแทกกระทั้นจนคนด้านบนเข้าที่เข้าทาง on top ได้



"บดผมซิครับคุณยู อื้ม~~ ดีครับ อย่างนั้น"



ฝ่ายคุณยู เมื่อเป็นผู้คุมเกมส์ได้ก็ไม่รอช้าให้อารมณ์ขาดห้วง เร่งโยกร่าง บดเบียดแท่งร้อนที่คารู จนสมใจ



แทน ปล่อยคุณยู ร่อนสะโพกตามใจไปซักพัก สองมือก็ช่วยยกสะโพก พร้อมทั้งยกตัวช่วยกระแทกสวนขึ้นจนคุณยู ร้องซี้๊ด..



บดร่อน กระแทกดุนดันกันจนใกล้แตะปลายทาง แทนก็จับคุณยูพลิกร่างลงนอนแนบโซฟา เร่งกระเด้าจนคุณยู น้ำแตก ก่อนที่แทน จะฉีดน้ำขุ่นขาวเข้าร่างรีดเล้นทุกหยาดหยด พร้อมทั้งฝากรอยประทับตีตราไว้ทั่วลำคอขาวอย่างสมใจ



__________________________



#ประธานฝึกงาน


ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : แฟนคุณยู
«ตอบ #15 เมื่อ02-06-2019 01:18:06 »


"คุณ...นี่มันฤดูร้อนนะ แต่งตัวอะไรแบบนี้ครับ"



"ก็เพราะใครล่ะ..ห๊ะ..คอผมลายไปทั่วเลยเนี่ย แล้วจะไปพบลูกค้า เจอลูกน้องยังไง"



"ไหน ไหน มาดูหน่อยซิ อู้ว..คอขาวๆ นี่มันแดงดีจริงๆ ชอบๆ"



"หึ่ย!! นายนี่มัน"











: นี่เธอ คุณยู ภูมิแพ้กำเริบหรือเปล่านั่น คอเป็นจ้ำๆ แดงๆ อ่ะ เดี๋ยวไปถามดีกว่าว่ามียาทานหรือยัง



: เดี๋ยว..อย่านะ นี่ไม่เห็นหรือไง มีรอยฟันด้วย



: OMG!! จริงด้วย งั้นที่เค้าพูดกันว่าคุณยู มีแฟนแล้วก็จริงน่ะซิ โหย..เสียดายอ่ะ เล็งมาตั้งนาน



: ดูท่าแฟนคุณยู คงจะร้อนแรงน่าดู ปกติคุณยู เนี๊ยบจะตาย พอมีข่าวว่ามีแฟนนี่ รอยเต็มคอเลย











เสียงซุบซิบตลอดทางที่คุณยู เดินเข้ามาในบริษัท แม้กระทั่งเสียงจากห้องทำงาน มันชวนให้คุณยู หงุดหงิด พาลโมโหใครอีกคนที่นั่งอยู่ในห้องท่านประธาน ที่แยกรถมากันคนละคันวันนี้











"คุณยู คะ คุณพอลมารอที่ประชาสัมพันธ์ค่ะ"



"เอ่อ..รบกวนช่วยแจ้งว่าผมติดงาน ไม่สะดวกพบนะครับ"



"อ่อ ได้ค่ะ"



"เชิญคุณพอลมาที่ห้องนี้ได้เลยครับ ผมอยากทำความรู้จักลูกค้าคนสนิทของคุณยู ซะหน่อย ยังไงคุณยู ก็ช่วยแนะนำหน่อยนะครับ"











"วันนี้ทำไม คุณยู ใจดีให้ผมเข้ามาล่ะครับ ดีใจจัง แล้วนี่??"



"สวัสดีครับ ผมเป็นคนเชิญคุณเข้ามาเองครับ ไม่ใช่คุณยู ผม แทน CEO ที่นี่ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"



"อ้าว!! สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะครับ"



"เชิญนั่งครับ ได้ยินมาว่าคุณเป็นลูกค้าเก่าแก่ ลูกค้าคนสนิท..ของคุณยู"



"ครับ เราทำธุรกิจกันมานานแล้ว ผมแทบจะซื้อ Software กับคุณยู แทบทุก Ver. ส่วนความสนิทก็อยากสนิทมากกว่านี้น่ะครับ 555"



"อ่า..ผมขอตัวก่อนนะครับ เชิญคุณพอล กับคุณแทน ตามสบาย"



"เดี๋ยวซิครับคุณยู แล้วนั่นคุณยู ไม่สบายหรือเปล่าครับ ตัวแดงๆ"



ไม่ใช่หรอกครับ เมื่อคืนคุณยู เค้าอยู่กับแฟนน่ะครับ คงจะหนักไปหน่อย"



"Shut up!!"



"เอ่อ..คุณยู มี มี แฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ทำไมผมไม่รู้ แล้วดูสนิทกับท่านประธานดีนะครับ พูดเล่นกันซะรุนแรงเลย"



"ขอโทษครับคุณพอล พอดีผมมีงาน ไม่สะดวกพบ ขออนุญาตเชิญกลับนะครับ"



"คุณยู ไล่ลูกค้าได้ไงครับ ไม่ชวนลูกค้าทานข้าวหน่อยหรือครับ อุตส่าห์มารอ"



"ไม่ ไม่ เป็นไรครับ ผมขอตัวกลับดีกว่า เอ่อ..สวัสดีครับ คุณยู คุณแทน"











"5555 ชอบแบบนี้"



"นายนี่มัน อย่าบอกนะว่าเสียงซุบซิบว่าผมมีแฟนแล้ว กับสายตาแปลกๆ ของคนทั้งออฟฟิตนี่เป็นเพราะคุณ"



"ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ ผมแค่พูดความจริงเอง ว่าคุณยู มีเจ้าของแล้ว"



"หืม....คุณนี่มันจริงๆ เลย"



"อะไรจริงๆ อ่อ..หล่อจริงๆ ใช่มั๊ยครับ"



"ไหนครับแฟนผม ไม่เคยมีใครเคยเห็นซักคน คุณเลิกปั่นชีวิตผมได้แล้วนะ"



"โหย..อย่ามา..หลักฐานเต็มคอยังไม่ยอมรับอีก หรือต้องมากกว่านี้คร๊าบ..."



"หยุด หยุด!! นี่มันที่ทำงานนะ"



"คนอื่นไปทานข้าวหมดแล้วครับ มาม๊ะ ขอจุ๊บโหน่ย..."



"ออกไปเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นคืนนี้นอนนอกห้อง"



"โอย..ใจร้ายจัง หน้าตาก็ออกจะน่ารัก"



"ไม่ต้องมาพูดดีเลยครับ คุณมันตัวป่วน"



"ป่วนหัวใจคุณน่ะหรา 555 ไปครับ ไปทานข้าวกัน เดี๋ยวผมขับรถให้เองนะครับที่รัก"



"ห้ามพูดแบบนี้ต่อหน้าลูกน้องนะครับ ยังไงคุณก็เป็นถึง CEO จะมาง้องแง้ง งอแง กับผมแบบนี้ดูจะไม่เหมาะ"



"อ่ะ อ่ะ ตามใจทุกอย่างแล้วครับ ไปทานข้าวกันดีกว่า ผมหิวแล้วนะครับ นะ นะ น๊า~~"



"อืม.."











: เธอๆ..ดูนั่นซิ ท่านประธานคนใหม่ออกมากับคุณยู ด้วยล่ะ นั่นๆ ขึ้นรถกันไปแล้ว มีเปิดประตูให้กันด้วย



: มิน่าล่ะ คุณพอลถึงเดินหน้าจ๋อยกลับไปคนเดียว



 : แล้วแบบนี้ แฟนคุณยู จะไม่ว่าเอาเหรอ ไหนสายข่าวบอกว่าคนปล่อยข่าวเรื่องแฟนคุณยู คือท่านประธานนี่นา



: หรือว่า.......



: คิดเหมือนกันใช่มั๊ย??



: อิ.อิ ฟินเฟร่อ!!





__________________________



#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : Connection
«ตอบ #16 เมื่อ02-06-2019 01:21:03 »


"พรุ่งนี้จะมีทีมไทยมาคุยเรื่องลูกค้าสายใหม่นะครับ ถ้าต่อ Connection กันได้ก็จะโอนทั้งสายมาให้สาขาเราดูแลเลย ยังไงพวกคุณก็เรียนรู้จากคุณ กุ๊กกี้ ไว้มากๆ นะครับ เค้าเป็นบุคลากรที่มี Connection ดีมากทีเดียว"









"สวัสดีครับพี่ยู"



"อ้าว! กุ๊กกี้ จะมาห้องพี่ก่อนก็ไม่บอก นึกว่าจะเข้าบริษัทเลย"



"ใครมาครับ?"



"โอ้ว....คุณแทน....สวัสดีครับ แหม~~~ อยู่นี่จริงๆ ด้วย"



"หืม! หมายความว่าไง"



"เข้ามาก่อนซิครับ กุ๊กกี้ เชิญๆ เดี๋ยวผมเล่าให้นะครับคุณยู"









"อย่าทำตาเขียวอย่างนั้นซิครับที่รัก"



"อู้ว~~ มีเรียกที่ร้งที่รัก กันด้วย ไม่เบาเลยนะครับ"



"หยุดเลย กุ๊กกี้ ส่วนคุณพูดมาให้หมด"



"ก็ตั้งแต่ตอนที่ผมไปฝึกงานที่ไทยนั่นล่ะครับ ก็ช่วงที่คุณยู หมางเมิน ปิดกั้นผม ไอ้ตัวผมเองก็เครียด ก็เลยไประบายกับจีม อีกอย่างจีม เค้าก็เป็นห่วงพี่ยู ของเค้า กลัวผมจะไปหลอกลวง ไปทำให้คุณเสียใจ"



"แล้วกุ๊กกี้ รู้ได้ไง เรื่อง...ที่เราอยู่ด้วยกัน"



"โธ่..พี่ยู ครับ ผมกับจีม ก็น้องพี่นะครับ เราเป็นห่วงพี่จะตาย ก็ต้องช่วยกันแอบแสกนคนที่เข้ามาหาพี่หน่อยซิครับ แล้วคุณแทน เค้าก็แสดงความจริงใจสุดๆ พวกผมเลยแอบช่วยนิดๆ หน่อยๆ แหะๆ"



"คุณยู ครับ อย่าโกรธน้องเลย ทั้งหมดก็เป็นเพราะผมรักคุณนะครับที่รัก"



"อ่ะแฮ่ม! อิจ ครับ หวานจริงเชียว"



"แล้วนายพักที่ไหนล่ะกุ๊กกี้"



"อ่อ คุณแทน เปิดห้องให้ผมแล้วครับ ข้างล่างนี่เอง นี่ก็แวะมาแซว เอ๊ย! แวะมาทักทายน่ะครับ อิ.อิ"



"งั้นก็มากินข้าวด้วยกันเลย พี่ทำไว้เยอะเลย มาๆ "









"แฟนคุณแทน นี่แม่ศรีเรือนจริงๆ นะครับ"



"อย่าพูดดังครับ เดี๋ยวมีงอนอีก ง้อกันทีก็น้ำหมดตัว"



"หืม!!! ถนอมพี่ผมหน่อยนะครับ เดี๋ยวช้ำกันพอดี"



"555 จะพยายามนะครับ แต่อดใจไม่ค่อยไหวด้วยซิ"









"ทุกคนครับนี่คุณกุ๊กกี้ จากสาขาใหญ่ที่ไทย เชิญคุณกุ๊กกี้ ให้ความรู้ทีมใหม่หน่อยนะครับ"



"ครับ สวัสดีครับทุกคน



Connection สำหรับในการทำธุรกิจนั้น ถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมากนะครับ ซึ่งผมไม่ปฎิเสธว่าเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้คุณทำธุรกิจได้ง่ายขึ้น ขายของได้ดีขึ้น ซึ่งไม่แปลกเพราะใครจะยอมทำธุรกิจกับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยได้ล่ะครับ ความไว้วางใจนั้น บางทีต้องใช้เวลาในการสร้าง ช้าหรือเร็วก็ขึ้นอยู่กับความเป็นมืออาชีพของคุณเอง

เพียงแต่คุณต้องอย่าเอาความรู้สึก 'เห็นแก่ได้' มาใส่ในหัวคุณเท่านั้นเอง เพราะสิ่งนี้จะทำให้คอนเน็คชั่นของคุณจับได้ว่าคุณเป็นคนอย่างไร แล้วก็จะเริ่ม 'ถอยห่าง' ไปจากชีวิตคุณ คุณต้องเป็น 'ผู้ให้' นอกจาก 'ผู้รับ' ด้วยครับ

ถ้าคุณเป็นคนที่กว้างขวาง รู้จักคนเยอะก็อาจจะง่ายหน่อย แต่ถ้าคุณเป็นคนเพื่อนน้อย ไม่ค่อยเข้าสังคม รู้จักคนไม่เยอะก็ไม่ต้องเสียใจไปนะครับ เพราะผมมีข่าวดีมาบอกว่าการสร้างคอนเน็คชั่นจาก 0 นั้นสามารถทำได้ไม่ยากครับ



วิธีสร้างคอนเน็คชั่น (Connection) ที่ใครๆ ก็ทำได้



1. ออกไปทำกิจกรรมที่ชอบแบบหมู่คณะ

ในยุคนี้มีหลายกิจกรรมที่คุณชื่นชอบและตั้งกลุ่มขึ้นมาเพื่อทำกิจกรรมแบบเดียวกับคุณ เช่น ปั่นจักรยาน ออกทริปรถบิ๊กไบค์ วิ่งมาราธอน ฯลฯ ซึ่งคุณสามารถเข้าร่วมก๊วนกับพวกเขาได้เลย เพราะชื่นชอบในการทำสิ่งเดียวกัน

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีมากๆ นะครับ เพราะง่ายที่พวกเขาจะเปิดใจรับคุณเข้ามาอยู่ในกลุ่ม กลายเป็นคอนเน็กชั่นใหม่ๆ ได้ทันที ที่สำคัญคือสมาชิกหลายๆ คนนั้นมีประวัติที่ไม่ธรรมดา บางคนเป็นเจ้าของธุรกิจ เป็นผู้บริหาร เป็นนักแบ่งเวลาที่ชื่นชอบในการทำกิจกรรมใหม่ๆ แบบเดียวกับคุณ ทัศนคติและแนวคิดของพวกเขาจะเป็นสิ่งที่มีประโยชน์กับคุณมากๆ ยิ่งในยุคนี้มีไลน์ เฟสบุ้ค ทำให้ติดต่อสื่อสารกันได้อย่างง่ายดาย





2. สร้างประสบการณ์ในสายงานขาย

เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ทำให้คุณได้คอนเน็คชั่นกับลูกค้าระดับต่างๆ ในวงการของคุณ ไปจนถึง CEO เจ้าของกิจการระดับร้อยล้าน พันล้าน ได้เลย ขึ้นอยู่กับธุรกิจที่คุณทำ ยิ่งถ้ามีมูลค่าสูงและส่งผลกับธุรกิจของลูกค้ามากเท่าไหร่ คุณยิ่งมีโอกาสได้คอนเน็คชั่นระดับสูงขึ้นมากขึ้นเท่านั้น

สำหรับวิธีการนั้นก็ง่ายๆ เพียงแค่คุณทำนัดเข้าพบลูกค้าเท่านั้น คุณก็ได้คอนเน็คชั่นตั้งแต่เริ่มยกมือไหว้สวัสดี พร้อมกับแลกนามบัตรแล้วครับ สิ่งนี้จะเป็นประตูบานแรกสำหรับคอนเน็คชั่นในการเริ่มธุรกิจของคุณ เพราะมีทั้งชื่อ นามสกุลจริง เบอร์โทร อีเมลล์และตำแหน่ง

ยิ่งมีนามบัตรในมือเยอะเท่าไหร่ ยิ่งหมายความว่าคุณมีคอนเน็คชั่นที่สร้างขึ้นมาเองกับมือและได้มาจากงานขายมากขึ้นเท่านั้น ไม่มีอาชีพไหนได้นามบัตรเยอะเท่าอาชีพเซลล์แล้ว ที่สำคัญคือคุณสามารถหยิบขึ้นมาติดต่อได้เลยในกรณีที่คุณย้ายบริษัทไปแล้ว หรือออกไปทำธุรกิจส่วนตัว ถ้าคุณมีผลประโยชน์ไปมอบให้ พวกเขายินดีคุยกับคุณแน่นอนครับ จงเก็บรักษานามบัตรทั้งหมดที่ได้มานะครับ มีประโยชน์กับชีวิตคุณแน่นอน



3. ใช้ Linkedin.com ในการหาคอนเน็คชั่นใหม่ๆ ตามความต้องการได้ทันที

สิ่งที่คุณควรค้นหาภายในนั้นคือชื่อของบุคคลที่มีตำแหน่งใหญ่โต หรือที่คุณต้องการสร้างคอนเน็คชั่นกับพวกเขาด้วยการขอ 'Add' เป็นเพื่อนได้ง่ายๆ ซึ่งมันจะช่วยประหยัดเวลามากกว่าการนั่งโทรหรือทำนัดเข้าไปเจอหน้า เพราะถ้าทำนัด เต็มที่คุณอาจจะเจอได้แค่ 5 คน เท่านั้นเอง แต่ถ้าใช้ Linkedin คุณมีสิทธิ์ 'Add' เป็นเพื่อนกับเขาได้ 100 คน ภายใน 10 นาที (ว้าววว)

ที่สำคัญคือมันสามารถส่ง 'Message' เหมือนเวลาคุณส่งข้อความไปทักสาวสวยที่พึ่งรับแอดคุณในเฟสบุ้ค แล้วรอจนกว่าเธอจะตอบกลับมาหาคุณ (ฮา..) ลิ้งอินเองก็สามารถทำได้แบบนั้นเลยครับ ดังนั้นเมื่อคุณมีเวลาว่างเมื่อไหร่ จงอย่าลืมเล่นลิ้งอินผ่านแอปบนมือถือแล้วหาคนที่คุณอยากเป็นคอนเน็คชั่นทุกครั้งนะครับ

คุณจะได้รู้ว่าคนใหญ่คนโตนั้น กว่าพวกเขาจะถึงจุดนี้ได้ต้องเรียนจบอะไรมาบ้าง มีประสบการณ์อะไรมาก่อน แค่นี้คุณก็เรียนรู้ชีวิตคนอื่นได้มากแล้วครับ ไม่เชื่อลองค้นหาชื่อคนที่ทำงานใน Google Thailand ดูสิ ประวัติว้าวทุกคนเลย (ยิ้ม..)



4. พยายามตีซี้กับเพื่อนหรือคนใกล้ตัวที่ประสบความสำเร็จ

นี่คือวิธีลัดที่ใครๆ ก็ทำได้แบบง่ายๆ คือการเข้าหาและไปเป็นเพื่อนกับคนรวย คนที่กำลังทำธุรกิจ คนที่ทำงานเก่งๆ มีความก้าวหน้า มีความทะเยอทะยาน ไม่ถือตัว แนะนำให้คุณลองพยายามมองหาจากเพื่อนใกล้ตัวที่ยิ่งสนิทกับคุณมากก็ยิ่งดี เพราะพวกเขาพร้อมที่จะเปิดใจคุยกับคุณแน่นอน ถือว่าเป็นคอนเน็คชั่นที่มีประโยชน์มาก

ยิ่งถ้าคุณมีทักษะการขายยิ่งดี คุณจะสามารถช่วยเหลือเพื่อนคุณในการทำธุรกิจได้ แถมได้ผลประโยชน์ร่วมกันอีกต่างหาก เช่น การเสนอตัวเป็นนายหน้าช่วยขายสินค้า เป็นหุ้นส่วนทำธุรกิจใหม่โดยที่คุณดูแลในส่วนของการขาย เพื่อนคุณอาจจะเป็นนายทุนและผลิตสินค้า ทำให้คุณมีหุ้นและธุรกิจกับคนที่คุณไว้ใจได้ เป็นต้น

นอกจากนี้ พวกเขาสามารถช่วยเหลือคุณในยามที่คุณต้องการคำแนะนำด้านต่างๆ เช่น การทำงาน ทัศนคติ แนวคิด วิธีการใช้ชีวิต ฯลฯ คำแนะนำของบุคคลที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่มักจะเป็นคำแนะนำที่ดี เพราะพวกเขาผ่านประสบการณ์จากการลองผิดลองถูกและพร้อมที่จะช่วยให้คุณสำเร็จไปด้วยกันแน่นอน



5. เข้าร่วมงานสัมมนาที่เกี่ยวกับธุรกิจหรือเรื่องที่คุณสนใจ

ลองแบ่งเวลาในยามว่าง เช่น วันหยุดสุดสัปดาห์ในการเข้าร่วมสัมมนาเกี่ยวกับเรื่องที่คุณสนใจ ถ้าคุณสนใจเรื่องหุ้นและการลงทุน จงลองลงเรียนคอร์สสัมนนาเกี่ยวกับหุ้นซะ หรือถ้าสนใจสัมมนาที่เกี่ยวกับการตลาดออนไลน์ ลองหาคอร์สที่คุณสนใจแล้วเรียนดูก็ไม่เสียหาย เป็นต้น

เพราะสิ่งที่คุณจะได้พบเจอคือประสบการณ์ใหม่ๆ ในการพบกับคนที่มาจากอาชีพที่หลากหลาย บางคนมีกิจการใหญ่โต บางคนเป็นพนักงาน ผู้บริหารระดับมืออาชีพ ซึ่งนับว่าเป็นคอนเน็คชั่นที่จะทำให้คุณรู้จักพวกเขาในทางที่ดีได้เร็วมาก เพราะแต่ละคนสนใจในเรื่องเดียวกันนั่นเอง

จงแลกนามบัตรและพูดคุยเพื่อทำความรู้จักดูไว้ก็ไม่เสียหาย ดีไม่ดีคุณอาจจะเจอคนที่ใช่จนกลายเป็นมีผลประโยชน์ร่วมกัน ไปจนถึงการกลายเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจคนใหม่ได้เลย โดยที่คุณไม่จำเป็นต้องรวยมาก่อนเลยก็ได้ ขอเพียงแค่มีดีในเรื่องที่คุณสนใจและเป็นประโยชน์กับคนอื่นก็พอ



6. กด 'Add' เป็นเพื่อนใน Facebook กับคนที่ประสบความสำเร็จ

มีลิ้งอินอย่างเดียว อาจไม่พอ เพราะลิ้งอินนั้นยังมีความเป็นทางการเกินไป เห็นเฉพาะโปรไฟล์หรือเรซูเม่ของคนที่คุณสนใจเท่านั้น

คุณควรเพิ่มช่องทางในการหาคอนเน็คชั่นใหม่ๆ ที่ง่ายแสนง่าย ด้วยเฟสบุ้คนี่แหละครับ พี่มาร์กเขาทำมาให้เราใช้อยู่แล้ว แนะนำให้คุณลองค้นหาบุคคลที่มีชื่อเสียง เพื่อน รุ่นพี่ หรือใครก็ตามที่มีโปรไฟล์ที่น่าสนใจ การขอเป็นเพื่อนกับพวกเขานั้นก็สามารถทำได้ง่ายแสนง่าย

สิ่งที่คุณจะได้เรียนรู้นอกจากการเป็นแค่เพื่อนในเฟสบุ้คเฉยๆ คือการมองเห็นไลฟ์สไตล์ ชีวิตประจำวัน สิ่งที่พวกเขาคิด สิ่งที่พวกเขาโพสต์ได้ทุกวัน บางทีพวกเขาอาจจะโพสต์ข้อคิด แนวคิด ประสบการณ์ดีๆ ให้คุณอ่านได้ทุกวันแบบง่ายๆ เลย สิ่งเหล่านี้จะเป็นประโยชน์ต่อชีวิตคุณในแง่ของการศึกษาชีวิตของคอนเน็คชั่นที่ประสบความสำเร็จหรือน่านับถือ แล้วนำมาประยุกต์หรือนำไปปรับใช้กับชีวิตของคุณได้แบบง่ายๆ เลย



7. ทำเพจบนเฟสบุ้คเพื่อเขียนบทความที่คุณถนัดและชื่นชอบ

สั้นๆ ง่ายๆ เหมือนที่ผมกำลังทำอยู่คือการเขียนบทความเกี่ยวกับการขายเพื่อนำพาพวกคุณที่เป็นนักขายและนักธุรกิจมาเจอกันนี่แหละครับ ผมทำสิ่งเหล่านี้เป็นงานอดิเรกจนได้เจอกับนักธุรกิจ นักขายมืออาชีพ นักศึกษา ผู้สนใจมากมายจนได้แลกเปลี่ยนหรือเป็นที่ปรึกษาซึ่งกันและกันในหลายๆ เรื่อง

คุณสามารถนำประสบการณ์กับสิ่งที่ผมทำตรงนี้ไปประยุกต์ใช้กับสิ่งที่คุณถนัดและสนใจได้เลย เช่น ถ้าคุณชื่นชอบเกี่ยวกับรถยนต์ ให้คุณลองทำเพจที่เกี่ยวกับเรื่องรถ คุณก็จะได้คอนเน็คชั่นเป็นคนมากหน้าหลายตาที่ชื่นชอบเรื่องเดียวกันกับคุณ เผลอๆ คุณสามารถสร้างรายได้จากการขาย เช่น ช่วยขายรถ ขายอะไหล่ ฯลฯ ได้เลย



เห็นหรือยังครับว่าไม่จำเป็นต้องเกิดมารวย นามสกุลดัง จบสถาบันดังแต่อย่างใด คุณก็สามารถสร้างคอนเน็คชั่นที่ดีได้ด้วยตัวคุณเอง คอนเน็คชั่นคือทักษะในการบริหารความสัมพันธ์ให้เป็นไปได้อย่างราบรื่น ผมขอให้คุณฝึกฝนการหาคอนเน็คชั่นที่ดีเอาไว้เยอะๆ นะครับ



ส่วนเรื่องสายลูกค้าใหม่นี่อยู่แถบอินโดนีเซีย เดี๋ยวผมจะนัดทานข้าววงใหญ่กันเลยนะครับ พวกคุณจะได้เห็นหน้าเห็นตากันไว้ เราค่อยๆ ถ่ายโอนการ Support ลูกค้าเรื่อยๆ พอลูกค้าคุ้นชินแล้วค่อยให้ที่นี่ดูแลไปเลยนะครับ ใกล้ดี ติดต่อกันสะดวก"



"ครับ ต้องขอบคุณ คุณกุ๊กกี้มากนะครับที่มาให้ความรู้วันนี้"











"พี่ภูมิใจในตัวนายมากนะ กุ๊กกี้ โตขึ้นมากแล้วจริงๆ"



"ขอบคุณครับพี่ยู ก็เพราะได้พี่ยู คอยชี้แนะสั่งสอนมาตลอด ถ้าไม่มีพี่ยู ก็ไม่มีผมในวันนี้นะครับ"



"ผมภูมิใจมากกว่าครับ ที่บริษัทผมมีคนเก่งๆ อย่างพวกคุณ ขอบคุณมากนะครับ และที่ภูมิใจสุดๆ เลย ก็ที่ได้คุณยู มาเป็นแฟนนี่ล่ะ 555"



"555 ยินดีด้วยนะครับ พี่ยู คุณแทน"



-_-









__________________________

#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ beindependence

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ประธานฝึกงาน END : เดท (END)
«ตอบ #17 เมื่อ02-06-2019 01:24:30 »



"เสาร์นี้มีนัดกับลูกค้าหรือเปล่าครับคุณยู"



"อืม..ไม่มีนะครับ"



"งั้นเราไปเดทกันนะครับ"



"หืม..เดท..ไปที่ไหนครับ ผมอยากนอนคุณก็รู้"



"นะครับ นะ ไปเดทกัน คราวก่อนผมยังไม่ได้พาคุณขึ้นชิงช้า Singapore Flyer เลย มันสูงมากพอๆ กับตึก 42 ชั้น สูงจากพื้นดิน 165 เมตร เลยนะครับ ในแคปซูลก็ปรับอากาศ เราขึ้นกันไปประมาณ 30 นาที ไปช่วงค่ำๆ ตอนกลางคืนวิวสวยมากๆ เลยครับ"



"ไหน นั่นน่ะหราครับ สูงพอๆ กับคอนโดเราเลย"



"ใช่ครับนั่นล่ะ ลงชิงช้าแล้วผมจะพาคุณไป Garden by the Bay ต่อเลย"



"สวนหรือครับ"



"ครับ สวนพฤกษศาสตร์ มีสถาปัตยกรรม มีพันธุ์ไม้หลายชนิดจากทั่วโลก แล้วก็ยังมีโดมปรับอากาศเรือนกระจกรูปทรงเปลือกหอยด้วย พวกกลุ่มต้นไม้ยักษ์นี่ก็สวยมาก เรารอดูการแสดง Garden Rhapsody (OCBC Light and Sound Show) หรือการแสดง แสง สี ของกลุ่มต้นไม้ Supertree ประกอบจังหวะเพลง Rainforest Orchestra – Australasia และ Oceania ด้วยเลย คุณต้องชอบที่นี่ มันโรแมนติกสุดๆ"



"หรา...ครับ...รู้จักที่โรแมนติกแบบนี้ดีจังเลยนะครับ คงพาใครๆ ไปบ่อยเนอะ"



"โธ่!..คุณยู อย่าพูดถึงอดีตซิครับ ตอนนี้คุณคือปัจจุบัน และอนาคตของผมนะครับที่รัก อีกอย่างแค่มีคุณ ผมก็ไม่มีเรี่ยวแรงไปต่อกับใครแล้ว อิ่มไม่รู้จะอิ่มยังไง ทั้งหอม ทั้งหวานไปทั้งตัว กินเท่าไหร่ก็ไม่พอ"



"แล้วตอนนี้ไม่หิวหราครับ แต่ผมหิวแล้ว"











หลังจากฝักบัวชำระล้างคราบขาวที่แก้มใสจนหมด แทนก็รีบตะโบมจูบจนเกิดเสียงเฉอะแฉะจากน้ำลายและริมฝีปากที่บดเบียดพอๆ กับร่างที่แนบแน่นบิดเร้า มือปัดป่ายไปทั่วร่างของอีกฝ่ายด้วยความกำหนัด



แทน ช้อนก้นขาวขึ้นให้คุณยูนั่งบนขอบใกล้อ่างล้างหน้า แหกขาคุณยู เป็นรูปตัว M ปากทางเข้าหมิ่นเหม่จนอดไม่ไหวรีบแทงหัวหยักเข้าไปจนมิดลำ



"อ๊า~~ เสียวครับแทน อื้อ~~"



แทน คาท่อนมิดรู ไว้เพื่อป้อนจูบอย่างมัวเมา ก่อนจะกดลำกระแทกเข้าจนเนื้อแนบชิดให้คุณยู ได้ร้องเสียงหลง



หยอกล้อจนพอใจ ก็ถอนลำร้อนเกือบสุด แล้วยัดเข้าไปอีกให้มิดลำ ทำช้าๆ ให้เอ็นเนื้อครูดผนังสร้างความเสียดเสียวก่อนจะเร่งกระเด้าจนคุณยู ร่างไถลจนสองแขนต้องคว้าคอกอดเกี่ยวตะโบมจูบกันพัลวัน จนสองร่างปลดปล่อย แท่งนึงฉีดพ่นเข้าร่างคนตัวขาว อีกแท่งฉีดพ่นจนเลอะหน้าท้องทั้งสอง



พอลมหายใจเหนื่อยหอบกลับมาเป็นปกติก็พากันไปอาบน้ำลูบไล้ด้วยความหลงไหล ก่อนที่คุณยู จะจูงมือร่างเปลือยเปล่าตรงไปที่เตียงนอน



คุณยู ผลักแทน ลงไปนอนหงายอยู่บนเตียง สองขาก็พาตัวเองขึ้นคร่อม ก้มหน้าดูดอมโลมเล้าจนแทนน้อย (ที่ไม่น้อย) ผงาดขึ้นอีกครั้ง



คุณยู ไม่รอช้ารีบยกร่างจ่อรู กดแท่งร้อนเข้าจนสุดโคน



"เบาครับคุณยู อูย~~~ ซี๊ด~~~ อ่าห์~~~"



ก้นขาวบดเบียดแนบแน่นควงวนบนร่างอีกคนเน้นๆ



ยูน้อย ตื่นตัวกระดกฟาดโคนคนอยู่ร่างทุกครั้งที่เด้งเด้าขยับขึ้นลง



แทน นอนมองคนตัวเล็กไหวร่างขึ้นลงเซ๊กซี่จนตัองเลียกัดปากตัวเองดับความเสียว



"อ่าห์~~ ผมจะแตกแล้วครับที่รักแรงอีก"



แทน ส่งมือช้อนใต้สะโพกช่วยยกเร่งความเร็วเร่าร้อนจนร่างกระตุกฉีดพ่นน้ำขาวเข้ารูร่านไหลเยิ้มลงมาตามร่องขา



คุณยู เร่งบดเบียดเด้าอยู่ไม่นานก็ปลดปล่อยน้ำกามพ่นไปทั่วร่างคนนอนหมดแรงจนต้องพากันไปอาบน้ำกันอีกรอบ แล้วจูงมือกันมานอนตระกองกอดเกี่ยวพันกันอยู่บนเตียง









จุ๊บ! "ที่รักไม่ปราณีผมเลย"



"ก็อยากให้คุณอิ่มไง ผมก็อิ่มมาก~~"



"อิ่มจนจุกแล้วครับ" ฟอด....



จุ๊บๆ "ฝันดีนะครับแทน"



"ฝันดีครับคุณยู สุดที่รักของผม"















Singapore Flyer



"หนาวหรือเปล่าครับ"



"ไม่นะ อากาศดี ไฟก็สวย คุณว่าห้องที่เราเคยพักอยู่ชั้นไหน"



"น่าจะชั้นนั้นนะครับ ก็ผมจงใจเลือกห้องสวีทนี่นา"



"ว่าแล้วเชียวคุณนี่วางแผนไว้แต่แรกเลยใช่มั๊ย"



"แน่นอนซิครับ ระดับนี้แล้ว สารภาพเลยถ้าเป็นคนอื่นคงไม่รอดมาถึงป่านนี้ แต่เพราะเป็นคุณ ผมก็อยากจะทะนุถนอม แค่ได้กอดกันก็ดีมากแล้วล่ะครับตอนนั้น ผมรักคุณนะ"



"ไม่ถามผมมั่งหราว่ารู้สึกไงตอนนั้น"



"ไม่เอาอ่ะ กลัวคุณบอกไม่รัก ช้ำใจตาย ไม่อยากฟังครับ กลัวเสียใจ"



"รู้ได้ไง"



"หืม...หมายความว่าไงครับ ตอนนั้นคุณรักผมแล้วจริงอ่ะ"



"ยังไม่บอก 555 ชิงช้าจะลงไปแล้ว ไปต่อกันเถอะ"



"มาทำให้อยากแล้วจากไปนะ"















Garden by the Bay



"สวยสมคำเล่าลือเลยนะครับ ผมชอบมากจริงๆ"



"มีรางวัลให้คนพามามั๊ยนะ"



จุ๊บๆ



"โอย..ผมจะตาย คุณนี่หวานขึ้นทุกวัน"



"ขอบคุณนะครับสำหรับทุกอย่าง"



"หืม..อะไรกันครับ ทำซึ้งแบบนี้ ใจผมจะรับไหวมั๊ยอ่ะ"



"ขอบคุณจริงๆ ที่เข้ามาในชีวิตผม"



"ครับ"



"อันที่จริงผมก็รู้สึกดีมากๆ กับคุณ ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วนะ"



"ไม่จริงอ่ะ คุณทั้งเย็นชา หมางเมินผม จนผมท้อเหอะ ถ้าไม่รักไม่ทนนะครับ"



"ฟังก่อนซิครับ จะฟังมั๊ย หรือจะกลับเลย"



"โอ๋ๆ ฟังครับ ฟัง ฟัง ไม่งอนเนอะ จุ๊บ.."



"ผมก็เคยผ่านความรักมา แต่ผมไม่ศรัทธาในความรักมานานแล้วครับ ไม่เคยเชื่อเลย แม้แต่ตัวผมเองก็ไม่เคยคิดว่าจะรักใครจริงๆ ได้ ที่ผ่านมาในชีวิตผม มันไม่ใช่ความรักสักอย่าง แค่หลงคิดว่านั่นคือความรักก็แค่นั้น แต่พอย้อนกลับไปดูก็รู้ว่ามันไม่ใช่ ผมใช้ชีวิตแบบปิดกั้นคนอื่นและหัวใจตัวเองมาตลอด จนมาเจอคุณ คุณมันตัวป่วน มาวอแว ไม่ยอมไปไหน ผมทั้งเย็นชา ไม่สนใจคุณก็ยังไม่ยอมไป ตอนแรกผมคิดว่าคุณก็แค่ตื่นเต้นที่ได้เจอคนใหม่ๆ แต่พอนานไปผมก็เริ่มสนใจในตัวคุณ ไม่งั้นผมไม่ยอมให้จับมือ ไม่ยอมให้กอดหรอกครับ เหมือนหัวใจผมมันมีน้ำมารถให้ชุ่มฉ่ำ คุณทำให้หัวใจผมมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง"



"ขอบคุณครับ เพราะคุณคือสิ่งดีๆ ที่เข้ามาในชีวิตผมไงครับ ผมรักคุณ แล้วผมก็ดีใจที่เราคิดตรงกัน คุณรักผมแล้วใช่มั๊ยครับ ช่วยตอบให้ผมชื่นใจหน่อยได้มั๊ย"



"ครับ ผมรักคุณครับ  ยู รัก แทน นะ"



"แทน ก็ รัก ยู ครับ รักที่สุดเลยครับ"





END







__________________________



จบแล้วเรื่องแรก ขอบคุณทุกๆ กำลังใจเลยจร้า



#ประธานฝึกงาน

ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: ประธานฝึกงาน END
«ตอบ #18 เมื่อ02-06-2019 10:35:50 »

สนุกมากเลยค่ะ :mew2:

ออฟไลน์ Philosophy

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 55
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
Re: ประธานฝึกงาน END
«ตอบ #19 เมื่อ02-06-2019 14:10:18 »

แหม คุณยูนี่ก็ร้ายไม่เบานะ มีการจัดการตัวเอง เผื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน 555 นึกว่าเป็นคนใสๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ประธานฝึกงาน END
« ตอบ #19 เมื่อ: 02-06-2019 14:10:18 »





ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1962
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
Re: ประธานฝึกงาน END
«ตอบ #20 เมื่อ02-06-2019 18:07:52 »


ออฟไลน์ Secret_Deer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 35
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
Re: ประธานฝึกงาน END
«ตอบ #21 เมื่อ02-06-2019 21:50:03 »

อ๊ายยยย น่ารักกกก เขินฉากนั้นจริงๆ :jul1:

ออฟไลน์ sk_bunggi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 398
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
Re: ประธานฝึกงาน END
«ตอบ #22 เมื่อ06-06-2019 09:12:39 »

พอดีเข้ามาอ่านบอกว่าเป็นเรื่องแรกเนอะ เนื้อเรื่องค่อนข้างดีค่ะ แต่ว่าติดตรงบรรยายไปหน่อย เพราะเวลาคุยจะแยกไม่ค่อยออกว่าใครเป็นใคร อยากให้บรรยายให้ครบหน่อยเนอะ คนอ่านจะได้ไม่งง ส่วน NC ค่อนข้างเขียนได้ดีเลยนะคะ แต่ก็ติดตรงบรรยายอย่างที่บอกไปหน่อย ทำให้ยังไม่เข้าถึงสถานะการ์ณและตัวละครเท่าไหร่ค่า
สู้ๆนะค่า เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่า  o13 o13

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6
Re: ประธานฝึกงาน END
«ตอบ #23 เมื่อ16-04-2020 11:20:48 »

 :pig4:

ออฟไลน์ Vergintomza

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 31
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: ประธานฝึกงาน END
«ตอบ #24 เมื่อ06-09-2021 17:02:41 »

 :-[

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด