กวนๆๆแบบนี้จะมีใครถ้าไม่ใช่เจ้าเอครับ
ตัวจริงครับทุกท่าน
จะมีอะรายก็ด่าได้เลยครับเพราะเขาเป็นตัดตอนเองกับมือ
ม่ายช่ายผมหง่ะ
เอิ้กๆ และแล้วเราก็เอาความดีความชอบยกให้เอหมดเลย
คิกคิก
*****************************************************
ตอนที่ 29 และแล้ว...
" ไรของมึงเนี่ยะ " ผมเดินมาที่หน้าห้องน้ำ พยายามมองลอดประตูที่แง้มไว้อยู่
ผมมองไม่เห็นไอ้พัดเลย
" เข้ามาดิ " ไอ้พัดพูด
" โหย มึงเนี่ยะนะ " ผมชะโงกหน้าเข้าไป เห็นไอ้พัดยืนตัวแข็งอยู่ข้างๆฝา
" เอ ช่วยกูหน่อย " ผมเห็นสีหน้ามันแปลกๆ
" อะไรของเมิง ไอ้พัด "
" นี่ๆๆๆ " ไอ้พัดมันก้มลงมองข้างล่าง
" เฮ้ยยยย " ผมเห็นมันมองลงไปที่เป้ากางเกงมัน
" ดูดิเอ มัน....มัน " คิดอะไรของมันอยู่เนี่ยะ มันอยากจะมีไรกะผม
ทำไมต้องมาที่ห้องน้ำนี่ด้วยว่ะ
" อารายเนี่ยะ ทะลึ่งล่ะ " ผมก้าวเข้าไปในห้องน้ำเพื่อให้แน่ใจ
" ตุ๊กแก " มันชะโงกหน้ามองลงไปที่..เป้าเอ้ยยย ไม่ใช่ดิ เท้าต่างหาก
ผมคิดสัปดนไปเอง
" โห ไอ้ควายกูก็นึกว่าอะไร " ผมถอนหายใจ นึกว่าจะได้กะมันในห้องน้ำซ่ะแล้ว
ที่แท้ก็ตุ๊กแกตัวโตที่อยู่ตรงพื้นห้องน้ำนี่เอง
" ช่วยกูด้วย " หน้าตามันแหยเกมากขึ้นเมื่อตุ๊กแกขยับไปใกล้ๆเท้ามัน
" ไอ้สาดตัวยังกะควายกลัวตุ๊กแก " ผมล้อ
" เอ้ยย ช่วยกูก่อนดิ ให้มันออกไปก่อน " ไอ้พัดด้วยน้ำเสียงไม่ดีเต็มที
" 555555+++ " ที่แท้ก็เรื่องแค่นี้เอง ผมก็ดันคิดไปไกลว่ามันจะอยากมีไรกะผม
หรืออยากจะบอกรัก คนเราน่ะอย่างงี้ล่ะครับ คนมันแอบรัก
มันคิดไปได้ไกลถึงไหน ขนาดในห้องน้ำมันยังคิดกันไปได้
ผมจำใจต้องเป็นหมอตุ๊กแก เอาน้ำสาดไล่ให้มันออกไปไกลๆ ไอ้พัดจึงได้ออกมาจากห้องน้ำ
ผมรู้นะว่ามันกลัว มันเคยบอก
แล้วก็พอเข้าใจแล้วว่าทำไม มันถึงอยากออกไปอาบน้ำที่อ่างข้างนอกมากกว่าอาบในห้องน้ำ
" ควายเอ้ยยย ทำเป็นกัว " ผมด่ามันตอนที่เรามานั่งคุยกันที่บันได
" โห มึงไม่กัวมั่งให้รู้ไป " หน้าตามันยังซีดไม่เลิกครับ
เหงื่อเม็ดโตยังไม่ไปจากหน้ามัน
" 555555 กูเป็นเกย์ยังไม่กัว "
" อย่างมึงจะกลัวไรมั่งเนี่ยะ หาาา " มันตบหัวผม แล้ววิ่งลงไปข้างล่าง
" เค้าเรียกคนเก่งเว้ย " แต่มีอย่างนึงที่กลัว.....กลัวมึงไม่รักกูไง
" ไปนั่งตรงนั้นป่ะ " มันชี้ไปที่ บันไดทางที่จะลงไปชายหาด ผมเดินตามมันไปตามเคย
" ไม่ง่วงแล้วเหรอ " ผมถามมันตอนที่นั่งลงข้างๆ
" ไม่อ่ะ มันได้นอนแล้วไง "
" เหมือนกันว่ะ " ผมตอบ
" พรุ่งนี้ก็กลับแล้วอ่ะดิ " ไอ้พัดหันหน้ามาถามผม
" อืม งี้แหละ ถ้าสนุกอ่ะมันจะรู้สึกว่าผ่านไปเร็ว " ผมบอก
" ดีเนอะที่ยังสนุก ถ้ากูเป็นมึงกูก็ไม่รู้จะทำไงกะชีวิต " ไอ้พัดพูด
" มันก็งี้แหละมันเลือกไม่ได้ " โดยเฉาพะเรื่องความรัก.....
" เดี๋ยวก็เปิดเทอมแล้ว เบื่อว่ะขี้เกียจ "
" โหยใกล้จะจบแล้ว จะมาขี้เกียจอะไรเนี่ยะ " ผมลูบหัวมัน จะไปว่า
กริยาที่ผมกะไอ้พัดแสดงออกต่อกันนี่มันแปลกๆเหมือนกันนะ
" กูชอบลมทะเลว่ะ " ไอ้พัดพูหลังจากที่นิ่งไปสักพัก
" ช่าย เย็นดี " ผมเสริม หลังจากนั้นก็มีแต่ความเงียบเข้ามาปกคลุม จนผมเผลอ
เอนหัวไปซบไหล่มัน
" ฮืมมม " มันเอียงคอมาถามผม
" ป่าว " ผมยังซบที่ไหล่มันอยู่ นี่คงเป็นอีกหนึ่งในน้อยครั้งที่ผมจะกล้าทำกะมันแบบนี้
มันไม่ถามหรอกครับว่าผมทำไปไม แล้วผมก็เองก็ยังไม่ได้ให้คำตอบด้วยว่า ผมซบไหล่มันไป
ทำไมมันก็แค่....คนขี้เหงาคนนึงเท่านั้นแหละ พอมีอะไรที่รู้สึกว่าอยู่ใกล้แล้วอบอุ่น
ก็อยากจะอยู่กับมันไปนานๆก็แค่นั้น ทั้งที่รู้แล้วว่าไม่ได้อยู่กับมันไปตลอด
ความเงียบยังคงอยู่ ผ่านไปอีกหลายนาที เสียงที่ได้ยิน ก็มีเพียงแต่ เสียงลมกะคลื่นทะเลที่ซัดเข้าฝั่ง
" ไม่ง่วงเหรอมึง " มันเอาคางมาเกยไว้ที่หัวผม
" ไม่อ่ะ เย็นดี แต่ไม่ง่วง " ผมตอบ
" อืม ช่าย "
" มึงง่วงเหรอ " ผมได้แต่ภาวนาให้มันตอบอย่างที่ผมต้องการ
" ไม่หรอก " มันตอบอย่างที่ผมอยากจะให้เป็น ผมกับมันเงียบลงอีกครั้ง
อยู่ๆก็ไม่รู้มีอะไรดลใจให้
ผมร้องเพลงๆนึงออกมา
หากคืนนี้มีดาวอยู่ล้านดวง
ฉันขอได้ไหมสักดวงหนึ่ง
ช่วยฟัง ฉันที
เพราะว่าคืนนี้
ฉันมีเรื่องร้อนใจ
อยากอธิษฐานและขอดวงดาวให้
ช่วยฉันสักที...
ผมร้องให้มันเบาลงอีก จนกลายจะเป็นฮัมเพลง
ทั้งที่อยากให้ความหมายนี้เข้าไปกระทบใจเจ้าของไหล่ที่ผมซบอยู่บ้าง
เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึก
จิตใจมันอ่อนไหว
อยากจะรู้ว่าเค้า...เป็นยังไง
จากคำพูดวันนี้
เพราะฉันเพิ่งบอก..รักไป
และเขาก็รับฟัง
ทุกอย่าง ทุกถ้อยคำ
เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ
พรุ่งนี้เรื่องของเรา
จะสุขหรือแสนเศร้า
จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอกที.....
แล้วน้ำตาผมมันก็ซึมลงมาแบบไม่ได้ตั้งใจ ผมก้มหน้าลงเอามือปาดออกให้เบาที่สุด
เพื่อที่จะไม่ให้ไอ้พัดสงสัย
" เหอะ " ผมขำตัวเองที่ทำไรลงไปก็ไม่รู้
" เป็นไรว่ะ " มันเอาหน้ามันออกจาหัวผม
" ป่าว 55+ " ผมขำอีก
" บ้านะเมิงเนี่ยะ "
" 555 " มันคงไม่รู้หรอกครับว่าทำไรลงไป ไม่รู้หรอกว่าผมร้องเพลงนี้เพราะอะไร
ร้องเพลงนี้ให้ใคร
ผมนั่งอยู่ท่านั้นสักพัก ไอ้พัดมันก็เอามือมันมาโอบเอวผมไว้
" เหมื่อยเหรอ " ผมทำท่าจะยกหัวขึ้น
" ไม่หรอก " มันเอนคอมันลงให้หัวมันทับบนหัวผม
ผมหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ ผมรู้แต่ว่ามันมีความสุขจังครับที่ได้ทำแบบนี้
" เอ ตื่นเหอะ " ผมงัวเงียขึ้นมาตามเสียง
" อืม ไม "
" จะเช้าแล้ว ขึ้นไปห้องนอนเหอะ "
" อืม ไปดิ " ตายังไม่ลืมหรอกครับ แต่สมองมันสั่งไอ้พัด มันจูงมือผมขึ้นไปบนห้องนอน
แล้วผมก็หลับต่อแบบไม่ได้สติ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
" ตื่นได้แล้วเว้ย สายแล้ว " ผมได้ยินเสียงรุ่นพี่ตะโกนขึ้นมาจากข้างล่าง
" โหไรว่ะเนี่ยะ เพิ่งได้นอนแปบเดียวเอง "
แล้วผมก็นึกเรียบเรียงเหตุการณ์เมื่อคืน....
" เอ้าลุกๆๆๆ " ผมเริ่มส่งเสียงให้คนอื่นตื่น บางคนตื่นแล้ว
บางคนก็กะลังงัวเงียขึ้นมาเก็บที่นอนเหมือนผม ยกเว้นไอ้พัด
" พัดๆ ลุก " ผมสะกิดมัน ไม่มีสัญญาณตอบรับครับ
" อืม แปบนึง " มันตอบผมแล้วเอาผ้าห่มคลุมหัว หรือว่าเมื่อคืนมันไม่ได้นอน เออ ใช่
ผมหลับบนบ่ามันนี่หว่า แล้วมันจะนอนได้ไง
ผมเลยลุกจากที่นอน เก็บทุกอย่าง ลงไปอาบน้ำแล้วเดินขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้า
เห็นไอ้พัดลุกขึ้นมาพอดี
" กี่โมงแล้วเนี่ยะ " ไอ้พัดถามผม
" 10 โมงแล้ว เร็วๆ ตื่นมากินข้าวต้มข้างล่าง " ผมตอบ
" เมื่อคืนพวกมึงงไปไหนกันมาว่ะ " ไอ้แจ๊คเดินขึ้นมาตามหลังผม
" ไร ....." ผมหันไปถามไอ้แจ๊ค
" ก็กู ตื่นมาแล้ว ตรงที่ที่มึงกะไอ้พัดนอนไม่มีคนอยู่ กูนึกว่าโดนผีอำไปล่ะ "
" สาด .....55555+ " ไอ้พัดขำ
" ไปวัดเหลี่ยมกันมาเหรอพวกมึง " ไอ้แจ๊คกวนต่อ
" Kเหอะ " ผมด่ามัน
" แล้วไปไหนมา " ไอ้แจ๊คทำหน้าตาสงสัย
" กูพาไอ้พัดไปห้องน้ำ " ผมตอบ
" ไปไมว่ะสองคน แค่นี้เอง ห้องน้ำข้างล่าง.... ทำตัวน่าสงสัยนะพวกเมิง "
" มันกัว เมื่อเจอตุ๊กแก หน้าซีด " ผมจำต้องเผามันออกไป
" Sad........ไร กูไม่เคยกัว " ไอ้พัดแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
" อย่ามาเมื่อคืนยังหน้าซีดอยู่เลย "
" Kล่ะ ไม่มีอ่ะ " มันโบ้ยย ครับ
" เออ เดี๋ยวจะจับมาโยนใส่ " ไอ้แจ๊คขู่ เพราะมันไม่รู้ว่าไอ้พัดกลัวจิงหรือไม่จิง
" ไปอาบน้ำได้แล้วเมิงง่ะ " ผมไล่ไอ้พัดไปอาบน้ำตัดปัญหา ผมเดินเข้ามาแต่งตัวในห้อง
ไอ้แจ๊คก็แยกย้ายไปมุมของมัน
" เอ " ไอ้พัดเรียกชื่อผม แล้วลุกขึ้นมาใกล้ๆ
" ไม "
" อาบให้หน่อยดิ อิอิอิ " มันกระซิบข้างๆหูผม
" สาด " ผมด่ามัน
" 5555 " มันหัวเราะร่าแล้วเดินลงไป
ผมเริ่มเก็บของบางอย่างเข้ากระเป๋าแล้วครับ เพราะเราจะกลับกันในตอนบ่ายนี้
เวลาแห่งความสุขนี่มันสั้นดีเนอะ แต่ก็อย่างน้อยก็ยังดีใจว่าเราได้เจอกับมัน
ถึงแม้จะแปบนึงก็เหอะ ดีกว่ามีแต่ความทุกข์ จิงป่ะ
" กลับไปนี่ ไปไหนว่ะแจ๊ค " ผมถามอีกแจ๊คที่มันยังแต่งตัวที่อีกมุมนึงของห้อง
" ว่าจะกลับบ้าน "ไอ้แจ๊คตอบ
" ไปขอเงินแม่เหรอ " ผมพูด
" 555 รู้ทันน่ะเมิง "
" โหย กูเพื่อนมึงนะ "
" เออ ช่วงนี้ใช้ตังเยอะฉิบหาย " ไอ่แจ๊คบ่นไปแต่งตัวไป
" ประหยัดๆมั่งเหอะ เลิกแดกได้แล้วเบียร์อ่ะเปลือง "
ผมด่ามันขณะที่ยังเก็บของตัวเองไปเรื่อย
" เออ แม่งเดี่ยวนี้แดกทุกวัน ไม่มีมึงแล้วไง เลยไม่ต้องเกรงใจใคร " มันพูดประชดผม
" ไอ้สาดกูไม่ใช่พระนะ "
" แต่อย่างน้อยมึงอยู่ มึงยังคอยด่าไง ด่าทีพวกกูหมดรมณ์แดก "
" 555555 " ผมขำ
" แล้วเมิงง่ะเอ "
" ก็ สอบ ยังไม่ได้สอบเลย "ผมตอบ
" เหรอ แล้วผ่านมั่งป่ะว่ะ"ไอ้แจ๊คถาม
" เออ ก็เก็บได้เยอะแล้ว "
" อืม กูรู้มึงทำได้ มึงเก่ง "
" 5555555 " ผมขำ อยู่ๆมายอกันแบบนี้
" แล้วงานอ่ะเอ "ไอ้แจ๊คถามอีก
" ยังไม่ได้ว่ะ คงรอไปเรื่อย ๆ "
" แล้วมันได้ตังพอแดกป่ะเนี่ยะ "
" ก็อยู่ไปได้เรื่อยๆ " ผมตอบ
" อืม " แล้วผมก็เดินมาหาหวีในกระเป๋าไอ้พัด ค้นๆอยู่สักพัก
" หาไรว่ะ" ไอ้แจ๊คถาม
" หวี มึงมีป่ะ " ผมพูด
" ไอ้พัดน่ะ น่าจะมี ไม่ขาด "
" เออ นั่นดิหาไม่เจอ " ผมตอบ
" เฮ้ยนึกออกล่ะ " อยู่ๆไอ้แจ๊คก็ร้องตะโกนออกมา
" อยู่ไหนล่ะหวี " ผมตกใจ นึกว่าหาหวีเจอ มันต้องดีใจขนาดนี้เลยเหรอ
" ป่าว วันนั้นย้ายหอกูเห็นไอ้พัดมันเก็บกล่องอันนึงไว้ ของเมิงป่ะ" มันพูดพร้อมทำท่าทางประกอบ
" อืม ของกูมั้ง "
" เออ มันบอกกูว่าเมิงสั่งให้เก็บไว้ " ไอ้แจ๊คเล่า
" อืม กูบอกเองง่ะ กล่องใส่ของ "
" ใส่ไดอารี่เหรอ " ไอ้แจ๊คพูด
" หาาา...มึงรู้ได้ไง " ผมตะโกนออกไปล่ะครับ
" ก็กูเห็นไอ้พัดมันเอาไปอ่านน่ะ "
" เอ้าเหรอ " ผมเริ่ม งง คิดไรไม่ออก
" ตอนแรกกูนึกว่ามันใส่แต่รูป กูเคยเปิดดู "
" สาดด ค้นของกู " ผมด่า
" ป่าว ตอนนั้นไปเก็บห้องย้ายหอช่วยไอ้พัดไง "
" แล้วมันอ่านเหรอ " ผมยังถามย้ำอีก
" โหยเห็นมันนั่งอ่านที่ คณะ ทั้งวัน " ไอ้แจ๊คเล่า
" เหรอ " ผมได้แต่นั่งนิ่งคิดทบทวนเหตุการณ์ ทำไมมันยังบอกผมว่ามันไม่ได้อ่าน
แล้วก็ไม่รู้มี
อะไรในนี้ ผม งงไปหมด
" หาเจอ ยัง " ไอ้แจ๊คถามผม
" อะไร "
" หวีไง "
" เอ้า ยังๆๆๆๆ " ผมรนไปหมด
" หาไรเอ " เสียงไอ้พัด มันเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับใส่ผ้าเช็ดตัว
" หวีๆๆๆ " ผมตอบโดยที่ไม่ได้เงยมองหน้ามัน
" อยู่นี่ไง " มันก้มลงมาที่กระเป๋าแล้วหยิบ
" อืม " ผมก้มหน้าลง
" อะไร เป็นไรว่ะ "
" เหอะๆๆ ป่าวววว " ตอนนี้ผมทำไรไม่ถูกแล้วครับ
มันได้อ่านแล้วเหรอ มันอ่านแล้วมันรู้สึกไงอ่ะ มันอ่านแล้วมันเป็นยังไง
มันจะยังเป็นพัดคนเดิมป่าวเนี่ยะ มันอ่านแล้ว
มันจะเห็นผมเป้นเพื่อนเหมือนเดิมไหม มันอ่านแล้วมันจะ...........
คำถามพวกนี้อยู่ในหัวผมเต็มไป
หมด ผมคิดไปตลอดเวลาที่เดินทางจะไปขึ้นรถทัวร์กลับที่ บขส.
" เอ....ไปซื้อไรกินกัน " ไอ้พัดมันเรียกผมตอนเดินหารถที่ขึ้นกลับกรุงเทพ
" เหรอ อืมม เอาดิ " สติผมไม่ค่อยอยู่กะเนื้อกะตัวแล้ว
ผมเดินตามมันไปเรื่อยๆโดยที่ไม่ได้ซื้ออะไรสักอย่าง ในหัวผมตอนนี้มีแต่คำถาม
ความกังวล อะไรที่มันคาใจมานาน ตอนนี้มันดันขึ้นมาจนจะล้นอยู่แล้ว
ผมอยากถามมันตรงๆจังเลยครับ
" พัด ...."
" ไร ว่ะ "
" มึง...."
" ไร "
" มึงได้อ่านแล้วเหรอ "
--------------------------------------------------------------------------------------------
จบแล้วครับ ตอนนี้สั้นหน่อยแต่ก็
ตั้งใจเขียนเหมือนเดิมครับ
เครดิตเพลง ดาว .... มีให้ฟังด้วย 2 เวอร์ชั่น
http://www.doo-dd.com/music/play.php?id=1580 คริสติน
http://www.doo-dd.com/music/play.php?id=280 B5
ขอบคุณที่ติดตามน่ะครับ
โดย A-lone
หัวข้อ: ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท..ยิ่งไม่มีสิทธิ์ by A-lone (อ่าน 263233 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก