สวัสดีตอนบ่ายครับ
รีบมาโพสให้จบบทที่ 31 แล้วก็รีบไป กลับโดนประทุษร้ายเพราะเรื่อง คดีรัก ภาคสองทำเหตุ
เปลี่ยนเพลง "ประกอบ" การอาบแดดเป็นเพลงสไตล์บอสซาโนว่าเข้ากับบรรยากาศริมทะเล แทนหลับตาลงแล้วนึกภาพท้องทะเลสีมรกตที่เขากำลังจะลงไปสัมผัสให้ฉ่ำอุราภายหลังจากพลิกตัวด้านหน้าขึ้นมาอาบแอบไปอีกซักสิบห้านาที
แทนกระดิกเท้าเข้ากับเสียงเพลงจนเพลงจบจึงได้เวลาพลิกตัว
...อ้าว เอ๊ะ ใครมายืนค้ำหัวอยู่นี่...
"ดื่มน้ำปั่นไหมแทน" กริชยื่นแก้วน้ำปั่นสีแดงให้
"ยังไม่ไปอีก" แทนพึมพำ
"เปิดเพลงดังๆ เลยนะ ให้ลำโพงแตกไปเลย ยังไงเราก็จะนอนอยู่ที่เดิม" กริชยักไหล่ หดมือกลับไป ดูดน้ำปั่นแก้วที่อยู่ในมือสลับกัน
"อร่อยนะแทน ดื่มอะไรเย็นๆ จะได้สดชื่น"
"แหวะ กินไม่ลง จะให้กินยังเอาไปดูดอีก น่าเกลียด" แทนแสยะปาก ทำหน้าสะอิดสะเอียน
"ทำไมละ รังเกียจกันขนาดนั้นเลยหรือ น้ำลายเราสะอาดปลอดภัยไร้กังวล ไม่มีโรคร้ายอะไร เราไม่เคยเที่ยวจูบแลกลิ้นกะใคร"
...ไอ้กริช...
แทนรู้สึกว่ากริชหลอกด่าเขาว่าแรด ไม่ก็สำส่อน หรืออะไรอย่างอื่นทำนองเดียวกัน
"ไม่ ไปไกลๆ เลยนะ เดี๋ยวเปิดเพลงร๊อคอีกซักสิบเพลงซะนี่" แทนโวยวาย
"บอกแล้วไง ตามใจ อยากเปิดก็เปิด อยากทำลายบรรยากาศก็ทำ ชอบอยู่แล้วไม่ใช่หรือ" กริชพูดกวนโมโหแล้วไปนั่งที่ของตัวเอง ถือเครื่องดื่มสองแก้วอยู่ในมือและผลัดกันยกขึ้นดื่ม ซ้ายมืน้ำสีเหลือง ขวามือสีแดง
"แทน ถามจริงเถอะ ไม่ชอบหน้าเราอะไรนักหนา เจอทีไรมีแต่หาเรื่อง" กริชถามหลังจากดื่มน้ำในแก้วสีเหลืองไปครึ่งค่อนแก้ว
"ใครหาเรื่องใครกันแน่ นี่มาถึงนายหาเรื่องก่อน"
"ก็พูดดีๆ" กริชแก้ตัว
"พูดดีกะผีนะสิ มาถึงก็เหน็บแนม จะจับจองพื้นพี่ตรงไหนก็ได้นะแทน เราไม่หวงไว้คนเดียวหรอก นึกว่าตัวเองปากดีนักหรือไง" แทนบีบเสียงกระทบกระเทียบ พูดโดยไม่หันไปมองหน้าอีกฝ่าย คางเกยอยู่บนผ้าขนหนูผืนเล็กที่ม้วนทำเป็นหมอนเช่นเคย
"ขอโทษ" กริชพูดเบาๆ
"ขอโทษแล้วมันหายอารมณ์เสียหรือเปล่าล่ะ"
"งั้นดื่มอะไรเย็นๆ นะ จะหายมู้ดดี้" กริชยิ้ม แต่คนที่กำลังอารมณ์เสียยังมองไม่เห็นอยู่ดีเพราะเอียงแก้มลงวางแนบกับหมอนผ้าขนหนู หลับตาพริ้มแล้วพูดว่า
"ดื่มเข้าไปได้ยังไง เล่นดูดจ๊วบๆ ขนาดนั้น น้ำลายไหลลงไปหมด"
"เดี๋ยวไปซื้อให้ใหม่" กริชลุกขึ้นทันใด
"แตงดมนะ อย่าเอาแอปเปิ้ล เบื่อแล้วไ แทนสั่ง แต่ "เด็กเสิร์ฟ" จำเป็นไม่ตอบรับ ก้มลงหยิบของในเป้สะพายแล้วเดินจากไปช้าๆ
...ก็คงได้แตงโมนานั่นล่ะ บนเกาะจะมีแอปเปิ้ลปั่นได้ยังไง...
แทนพลกตัวอีกครั้งให้พระอาทิตย์โลมเลียผิวของเขาให้เสมอกันทั้งหน้าหลัง แต่คราวนี้เขานอนตะแคง ตั้งใจว่าให้ด้านข้างได้รับแสงอาทิตย์ด้วย ชายหนุ่มจึงยืดแขนขึ้นเหนือศรีษะเพื่อให้แดดได้สัมผัสทุกอณูของผิวกาย
...อูย ร้อนรักแร้...ไม่เอาแล้ว พลิกอีกข้างดีกว่า...
แทนพลิกตัวนอนตะแคงอีกด้าน จึงเห็นกริชเดินกลับมา ในมือถือแก้วเครื่องดื่มที่ไม่ใช่สีแดง
สถาปนิกหนุ่มถอนหายใจเบาๆ
...นึกแล้วเชียว กริชต้องกวนเขาอีกรอบ...
"โทษทีนะแทน แตงโมเขาไม่มี กินน้ำแอปเปิ้ลปั่นก็แล้วกัน" กริชยิ้มกว้าง ท่าทางดูพอใจที่ได้ "ซื้อ" เครื่องดื่มแบบที่แทนอยากดื่มมาให้
...ขี้เกียจเถียงกับมันแล้ว แอปเปิ้ลก็แอปเปิ้ลวะ แล้วนี่ไปหาแอปเปิ้ลมาจากไหนกันละเนี่ย...
"ขอบใจ ขอให้เจริญๆ นะ" แทนกล่าวสั้นๆ แล้วยื่นมือไปรับแก้วเครื่องดื่ม
"ขอบใจอย่างเดียวไม่พอหรอกแทน ขออะไรตอบแทนอย่างได้ไหม" กริชยื่นข้อเสนอ
"งั้นไม่กินก็ได้" แทนหดมือกลับทันที
"ข้อเสนอง่ายนิดเดียว ฟังหน่อยน่า" กริชยังคงมีน้ำเสียงใจเย็น ไม่ฉุนเฉียวอย่างที่เคยเป็นตอนเรียนมหาวิทยาลัย
"ว่ามา สั้นๆ กระชับนะ ขี้เกียจฟังอะไรยาวๆ"
"อ๋อ ชอบสั้นๆ ไม่ชอบยาว" กริชอดกวนไม่ได้
"ไอ้กริช" แทนกระชากเสียง
"โอเคๆ" กริชรีบพูด "ก็ วันนี้ ขอสงบศึกซักวัน มาพักผ่อนกันเถอะ"
...ได้เลยกริช...
แทนรับคำในใจ แล้วหยิบหูฟังขึ้นมาเสียบเข้ากับเครื่องเล่นเพลง เข้าสู่โลกของตัวเองในทันใด
...ต่างคนต่างอยู่ จะได้ไม่เถียงกัน...
กริชวางแก้วเครื่องดื่มลงตรงข้างแก้ของสถาปนิกหนุ่ม แนบชิดจนแทนสะดุ้งเพราะความเย็นแล้วเดินไปยังที่ของตัวเองในร่มรำไรไม่ห่างจากคนอยากผิวคล้ำเท่าใดนัก หยิบหนังสือขึ้นมาอ่านอย่างสบายใจ นึกไม่ถึงว่แทนจะยอมง่ายๆ เช่นนี้
...นี่นะสงบศึก ขนาดขอสงบศึกยังกวนอยู่อีก เฮ้อ...
...ใครจะอยากไปทะเลาะด้วย ก็แค่หาอะไรทำสนุกๆ...
...แต่เอ๊ะ ดูๆ ไปกริชก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิด ขนาดเขาแกล้งเปิดเพลงรบกวน ยังไปหาน้ำปั่นเย็นๆ มาให้ดื่ม ว่าแต่ว่า ในน้ำปั่นคงไม่ใส่อะไรแกล้งเขานะ...
แทนยอมสงบศึก นอนฟังเพลงอย่างสบายอารมณ์พร้อมจิบเครื่องดื่มเย็นๆ ไปพลาง หันไปมองวิศวกรหัวเกรียนก็เห็นว่านอนหลับสบายไปแล้ว มีหมวกสานใบใหญ่ปิดหน้า มือประสานไว้บนหน้าท้อง ขายาวๆ ไขว้กันนิ่งไม่กระดุกกระดิก
หลังจากอาบแดดจนพอใจและรู้สึกร้อนได้ที่ แทนก็โผลงไปแช่น้ำทะเลให้เย็นกาย ดำผุดดำว่ายไล่จับปลาตัวเล็กๆ ที่มาตอดขาเขาเล่นอยู่อย่างเพลิดเพลิน
เล่นน้ำอยู่เป็นนานสองนานก็ชักเหนื่อย แทนจึงกลับเข้าฝั่ง เดินก้มหน้ามองเท้าตัวเองที่ก้าวไปบนทรายละเอียดใต้น้ำทะเลใสแจ๋วราวกระจก ปลากหลายสีสันว่ายไปมารอบๆ ขาของเขา บางตัวพยายามตอดขาเขาไม่ยอมหยุดทำให้ชายหนุ่มหัวเราะเพราะความจั๊กกะจี้
เมื่อลุยน้ำจนถึงเข่า แทนเงยหน้าขึ้นมองตรงไปข้างหน้า แต่ต้องชะงักเมื่อร่างสูงใหญ่คุ้นตายืนอยู่ใกล้ๆ ร่มไม้ที่กริชนอนหลับอยู่
...ตายละหว่า ยักษ์บุกหาด ภูวนัยมาได้ยังไงเนี่ย...
...วิ่งหนีซะเลยดีไหม หายตัวไปเลย ถ้ากริชไม่เห็นเขากลับเพราะหายไปนานก็คงเก็บของไว้ให้เขา รวมถึงเครื่องเล่น MP3 ตัวแสบพลังเสียงสะใจเครื่องนั้น...
...หรือไม่ก็หลบไปหาอะไรทานดีกว่า เริ่มจะรู้สึกหิวพอดี...
แทนเลี้ยวขวา เปลี่ยนจุดหมายปลายทางทันใด ค่อยๆ เดินลุยน้ำขึ้นชายหาดแล้วเดินหนี "ยักษ์วัดแจ้ง" ช้าๆ
ภูวนัยตัวโตแต่เดินเร็วและเงียบมาก แทนสะดุ้งอีกครั้งเมื่อเสียงห้าวดังขึ้นข้างหู
"จะไปไหนคุณแทน"
"ไปห้องน้ำ" แทนตอบทันที ก้มหน้าเดินไม่ยอมหยุด
"เห็นลงทะเลตั้งนาน ยังไม่ได้ทำธุระให้เสร็จหรือ"
...เหตุผลดีๆ ทั้งนั้น นึกว่าเขาจะเชื่อหรือ กระบี่ไม่ได้กว้างจนเขาตามหาไม่เจอหรอก หลบได้หลบไป แต่ถามคนที่ท่าเรือ โชว์รูปผู้ต้องหาหน้าตี๋ที่ "หลบหนี" คดีสำคัญนิดเดียวก็รู้แล้วว่าแทนจ้างเรือมาส่งที่เกาะนี้ แถวนี้วันๆ มีแต่ชาวตะวันตก หนุ่มน้อยรูปหล่อคนหนึ่งท่าทางสดชื่นร่าเริ่งผ่านมาใครก็จำได้
"ไปหนักครับ ไม่ใช่เบา" แทนพยายามทำเฉไฉไปเรื่อย "อย่าบอกนะว่าจะตามไปนั่งคอยหน้าห้องน้ำ"
"ตามสบายครับ ผมจะไปนั่งคอยที่เรือ เราไปเที่ยวอีกเกาะกัน" ภูวนัยบอกด้วยเสียงเรียบๆ
...บ้าหรือ จะมาบังคับเขาได้ยังยัง เขาจะอยู่เกาะนี้...
"ผมกำลังอาบแดด"
"เกาะอื่นก็มีแดด" ภูวนัยให้เหตุผล
...อยากจะเถียงว่าแดดเกาะนี้อาบดีก็เกาะอื่นแต่เขาไม่กล้า ตอนนี้ภูวนัยทำให้เขาอึ้ง...
"เกาะนี้ก็มีแดด จะไปเกาะอื่นทำไม" แทนเถียง
"แต่เกาะนี้ไม่ได้มีเราเพียงสองคน" ภูวนัยเสียงเข้ม "ไหนคุณว่าไม่ถูกกับวิศวกรไงล่ะ ทำไมมานอนอาบแดดด้วยกัน"
...หึงหรือ ภูวนัยหึงกริชหรือ...บ้าแล้ว...
...แล้วนี้ทำไมจะต้องมาบีบบังคับเขา ไม่ใช่เด็กนะ จะได้ลากไปไหนมาไหน...
"ว่าไงคุณแทน"
...เซ้าซี้อยู่ได้ เอาแต่สั่ง สั่ง สั่ง ทำยังกับหึงแฟนยังไงยังงั้น..
...หึงหรือ งั้นจะยั่วให้อกแตกตายไปเลย ยั่วให้หัวหมุน เคยคิดมาตั้งแต่แรกๆ ตอนที่ภูวนัยเอาแต่ทำหน้าเคร่งกับเขาแล้วว่าจะแกล้งให้หัวหมุน คราวนี้ได้โอกาสแล้ว ดูซิว่าคราวนี้จะเป็นยังไง
"มันเป็นเรื่องบังเอิญ กริชมาได้ยังไงก็ไม่รู้ อ้อ คงนั่งเรือมา ว่ายน้ำมาคงไม่ไหว มาถึงก็มาเกะกะแถวที่ผมอาบแดดอยู่ คุณภูวนัยไปช่วยพูดให้เขาย้ายไปที่อื่นหน่อยสิครับ" แทนเสแสร้งทำหน้ามุ่ยเหมือนรู้สึกลำบากใจยิ่งนัก
...ไม่หลงกลหรอกคุณแทนเอ๋ย แต่เอาเถอะ เขาจะลองเล่นไปตามเกมบ้าง เมื่อครู่กริชก็พูดอย่างที่แทนพูด ใครพูดจริงพูดหลอกทายได้ไม่ยาก จะมีใครล่ะ หากไม่ใช่คนเจ้าเล่ห์คนนี้...
ภูวนัยเดิน "คุม" สถาปนิกหนุ่มกลับมาที่เดิม เฝ้ารอดูว่าแทนจะทำอะไรต่อ
กริชที่อนเอนตัว ศอกค้ำอยู่บนพื้นทรายเปลี่ยนเป็นยันตัวขึ้นนั่งเมื่อแทนกับภูวนัยเดินเข้ามาใกล้
"กริช ไปกันเถอะ คุณภูวนัยชวนไปเที่ยวเกาะอื่น เกาะนี้พลุกพล่านไปหน่อย"
...แสบนักเชียว นึกไม่ถึงเลยจริงๆ...
ภูวนัยอึ้ง ไม่คาดคิดว่าแทนจะหลอกเขาซึ่งหน้า ทั้งที่คิดไว้แล้วว่าชายหนุ่มคงเล่นลูกไม้อะไรซักอย่าง แต่เขาไม่คิดวาแทนจะชวนกริชแบบนี้
"คุณกริชเขาคงอยากนอนพักผ่อนอยู่ตรงนี้ อย่ากวนเลยครับ" ภูวนัยหันไปหาแทน พูดเสียงนุ่ม ใบหน้ายิ้มๆ แต่ตาวาบวับ คาดโทษ
"ได้ไง มาด้วยกัน ต้องไปด้วยกัน เลือดสุพรรณฯ ทิ้งกันไม่ลง นะกริชนะ ไปด้วยกัน นะนะ จะได้ช่วยสอนเราดำน้ำสน๊อคเกิ้ล"
เหนือความคาดหมาย กริชพยักหน้า ไม่สนภูวนัยที่เมื่อครู่ส่งความนัยว่าไม่อยากให้ร่วมทางไปด้วย
...จะทำอะไรอีกล่ะแทน ให้เขาสอนดำน้ำนี่นะ จะแกล้งจับเขากดน้ำสิไม่ว่า...กริชนึกสนุก
...กริชไม่เข้าใจหรือไม่สน อย่าบอกนะว่าเป็นหนุ่มรายใหม่ที่แทนหว่านเสน่ห์ ไหนบอกว่าไม่ชอบหน้ากันอย่างไรเล่า...ภูวนัยสงสัย
...เดี๋ยวจะปั่นหัวหมุนทั้งสองคนเลย คอยดูสิ...แทนมาดมั่นในใจ
ภูวนัยยืนรอ
...ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ไปด้วยกันทั้งสามคนนี่ล่ะ ให้มันรู้ไปว่าแทนจะทำฤทธิ์อะไรอีก ผิดนักเขาจะจับตัวตรึงกับผืนทราย จูบกลางแจ้งกลางวันแสกๆ ซะเลย ไม่ก็ให้กริชเห็นชัดๆ จะได้ไม่มายุ่งกับแฟนเขาอีก...
...แฟนหรือ...นี่เขาคิดไปไกลกับแทนขนาดนั้นแล้วหรือ
..วิริญญาล่ะ จะทำยังไง...
*******************31*************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
