อยากจับหัวกุ้งแดกข้าวเสร็จอิ่มๆ
แล้วนอนมาเต็มคราบทั้งวัน
ตกกลางคืนตาพวกกูงี้ใสแหน๋วเลยเชี่ย...
แม่งไม่มีร่องรอยของความง่วงนอน
แววตาแต่ละตัวงี้เป็นประกาย
จะทำเชี่ยไรกันดี
โลตัสเสือกไม่มาสร้างอยู่หน้าบ้านกูอีก
ทำเชี่ยไรดีวะ
กิจกรรมของเศรษฐีบ้านนอกอย่างกู
ทำไรดีวะ
ขี่มอเตอร์ไซค์ไปเซเว่นละกันสัด
.
.
ไม่มีตัวเลือก
หรูสุดแล้วด้วยตอนนี้
555+
"ไอ้สัดบิดมึงมาขี่"
"ไรวะไอ้เก่ง มึงขี่แบบเมื่อกลางวันแหละดีแระ ลงตัวสุสุ" มันตอบทำเสียงเหมือนกะเหรี่ยงขายหนังควายตากแห้ง
"ลงตัวพ่อมึงเหอะ.... ทำตามสั่งอย่าลีลามาก"
"แมร่ง.....แน่นปึ๋ง เล่นซะกูเกือบเสร็จอ่ะมึงไอ้เก่ง" มันพูดสีหน้ากามสัดๆ
อ่ะ...ไอ้เชี่ยนี่ระยำแระ
ไฝ่จะเล่นของสูง
"มึงจะไปมั้ย เรื่องแค่นี้เรื่องมากชิบหาย" กูบ่น
"มึงให้กูขับแล้วให้แสบนั่งหน้าป่ะ" หน้าแม่งหื่นยิ่งกว่าหมาติดสัด
"มึงไปกะอีหวานไป....กูรำคาญมึงแระ"
" อะ อะ กะได้วะะ" แล้วมันก็รีบขึ้นรถด้วยความที่กลัวจะไม่ได้ไป
แล้วพวกกูก็ยกโขยงกันไป "ถล่ม" เซเว่น ยังจะไปงานบวชลูกชายอบต.แถวบ้าน
ทันทีที่ถึงเซเว่นเท่านั้นแหละ
พระเจ้าช่วย!!..............
แม่งหอบกันยังกะชอปปิ้งฟรีนาทีทอง
ดูๆแล้วยังกะพวกกูเพิ่งออกมาจากสถานพินิจยังงั้นอ่ะ
"ไอ้สัดเหยิน แถวบ้านพ่อมึงไม่มีเซเว่นเหรอวะ" กูล่ะอายแทนแม่ง
"ไม่มี" มันตอบสั้นๆ กุลีกุจอ รัวลิ้นเลียสเลอปี้อย่างเมามัน
กูเองก็คิดไม่ถึงว่าแถวบ้านมัน จะกันดารถึงขนาดไม่มีเซเว่น
"แล้วพวกมึงอีก สัดแก้วเดียวแดกตั้งสามสี่คนเนี่ยนะ"
มันไม่ตอบหันมายิ้มๆ
"พ่อแม่มึงสั่งสอนมั่งป่ะวะเนี่ย มึงรู้จักความอายมะ"
"น่าอายตรงไหน" ไอ้เชี่ยเหยินหันหน้ากลับมาสบตากูคราบสเลอปี้ไหลย้อยไปถึงคาง
หัวใจกูฝ่อ
หมดความหยิ่งทรนงสิ้น
หมดเรี่ยวแรงจะถกเถียงกับไอ้พวกไม่มีอารยะธรรมอย่างพวกมันอีกต่อไป....
"ผัวะ...... ไอ้สัดนี่ เค้าให้จ่ายตังก่อนค่อยแดก "
"ไม่ใช่แดกให้อิ่มแล้วค่อยไปจ่ายตัง"
"ผัวะ"
"เซเว่นบ้านพ่อมึง........เค้าทำเหมือนบุฟเฟต์โออิชิเหรอไอ้สัด"
แล้วมันก็เอาแขนเสื้อปาดเอาคราบเสลอปี้ที่แก้ม....
นี่กูทนคบกะมันไปได้ไง
แล้วมันก็พากันหอบของมาวางรอจ่ายตังค์
"ติ๊ด ติ๊ด" พนักงานเซเว่นยิงบาร์โคดเสร็จ
พวกมันหันมองหน้ากันไปมา
ท่าทางอึดอัด
แล้วก็รวมสายตาหันมามองที่กู
"หน้ากูเหมือนผัวแม่มึงเหรอไอ้สัด......มองเชี่ยไร"
"เก่งไม่จ่ายเหรอ" เสียงไอ้เชี่ยชิ้นแทรกขึ้นถาม
"จ่ายเชี่ยไร......กูให้พวกมึงมานอนบ้านกูก็บุญขนาดไหนแระ"
"กูว่าแระ" ไอ้เชี่ยบิดบ่น
แต่แม่งก็ไม่ควักนะ
กลายเป็นอีหวานเป็นคนจ่าย
อีหวานก็กำลังควักเงินจ่าย
"เอานี่ด้วยพี่" แล้วมันก็คว้าเอาถุงยางที่ตั้งขายอยู่ตรงหน้าวางลงตรงที่คิดเงินสองสามกล่อง
"มึงซื้อไปทำเชี่ยไร" กูถามมัน แบบแค่เดากูก็รังเกียจความคิดแม่งแระ
"รุ่นใหม่ๆ ซื้อไปลอง มึงดูดิมีทั้งปุ่มมีทั้งห่วง"
เชี่ยกว่านี้มีอีกมั้ย
แล้วก็กูคว้าแขนไอ้แสบเดินออกนอกเซเว่น
"กูรำคาญไอ้เชี่ยบิดว่ะ วันๆแม่งจ้องแต่จะเย็..มึงอย่างเดียว" กูพูดแล้วก็ก้มหน้าลงมองพื้น คือแบบว่ากูเซ็งของจริงเลยว่ะ
"ไม่เห็นมันจะน่ารำคาญตรงไหนเลย กูว่ามีมันแล้วไม่เหงาดีออก" มันตอบ
กูหันไปมองหน้ามัน
ไม่รู้มันคิดยังไง
ไม่รู้กูหึงไอ้แสบ
ไม่รู้กูหึงไอ้เชี่ยบิด
ไม่รู้ว่ากูเป็นเชี่ยไรเหมือนกัน.....
สับสนโคตรๆ
"แล้วทุกวันนี้มึงมีความสุขดีป่าวล่ะเก่ง" ไอ้แสบถามกูหน้าตางี้นิ่งชิบหาย
"สุขเกินไปด้วยซ้ำ"
"ก็เลือกมาทางนี้แล้ว จะสุขจะทุกข์ยังไงก็ต้องทนแหละ" มึงดูแม่งตอบ
กูเหมือนถูกด่า
กูเหมือนต้องทนกับสิ่งที่กูก่อขึ้น
และที่สำคัญ
กูเหมือน..........................."เหยื่อ"
มึงว่ากูเหมือนมะ
แล้วพวกมันก็ออกมาจากเซเว่น
"กูนึกออกแล้ว คืนนี้ทำเชี่ยไรดี" กูเปลี่ยนเรื่อง สีหน้าก็เปลี่ยน
"ทำไรเหรอ" อีหวานถาม
"ไปยิงกุ้ง" กูตอบพร้อมกับทำหน้าแบบว่าต้องสนุกแน่ๆ
"แหวะ" อีหวานส่งเสียงออกมา
"มึงจะแหวะหาพ่อมึงเหรอ......................อีดอก"
"ไปยิงกุ้งไม่เห็นน่าสนุกเลย"
"มึงจะไปมั้ย" กูจ้องหน้ามันแล้วถาม
"ก็แบบว่า .......ไปทำผมรอได้ป่ะ เรื่องแบบนี้ไม่เหมากะหวาน" มันตอบทำท่าดัดจริต
"ถุย... ผมสั้นเท่าหม-ยมด ยังกล้าเข้าร้านทำผม แล้วไปยิงกุ้งนี่เหมาะกับมึงที่สุดแล้ว เพราะกูจะเอาหัวนมมึงแหย่ลงน้ำล่อให้กุ้งมาตอด 555+++" กูพูดจบก็หัวเราะออกมาอย่างสะใจ
แล้วกูก็โทรบอกคนงานให้ไปเจอกันที่ริมแม่น้ำพร้อมอุปกรณ์
คงจะงงดิไอ้พวกควาย
บ้านนอกอย่างพวกมึงคงทำได้แค่เดินห้าง
ช่างกระจอกยิ่งนัก
ไปถึงริมน้ำ
คนงานหนุ่มก็ยืนถอดเสื้อรออยู่แล้ว
คนงานก็งี้แหละวะ
วันๆทำแต่งาน
ใช้แต่กำลัง
สัด
กล้ามงี้เป็นมัดเชียว
"เฮียลงเลยป่าว" มันถามทันที่พวกกูถึง
"เออสิวะ จะรอเชี่ยไรล่ะ" กูตอบ
"ไอ้เชี่ยบิด มึงทำตัวเป็นวัชพืชอีกแระ ไปหาฟืนมาก่อ่ไฟดิ"
"เฮียๆ ส่องไฟให้ผมหน่อย" เสียงคนงานแหกปากเรียกขึ้นมาจากในน้ำ
มันร้องให้กูถือสปอร์ตไลท์ส่องนำให้มัน
เพื่อที่มันจะได้เห็นตาของกุ้งที่สะท้อนแสงแวววาวอยู่ในน้ำ
แล้วมันจะได้เอาปืนกระสุนเหล็กแหลมมัดด้วยยางเส้นใหญ่
ยิงตัวกุ้งที่เกาะอยู่ตามเสาใต้น้ำของสะพาน
มันดำหายลงไปไม่ถึงนาที
"เฮียๆๆ เอาเยอะป่าว ข้างล่างเพียบเลย" มันทำเสียงตื่นเต้น
"แล้วมึงจะเลี้ยงเอาไว้ทำเชี่ยไรวะ" กูตอบไปอย่างไพเราะ
"โห...ตัวใหญ่ว่ะเก่ง ไม่น่าเชื่อว่าจะตัวใหญ่ขนาดนี้" ไอ้แสบตื่นเต้นเป็นการใหญ่ คงไม่เคยเจอของจริงแบบนี้
"เนี่ยกุ้งแม่น้ำ สดๆ แท้ๆ" กูตอบมันทำหน้าแสดงตัวเป็นผู้รู้
"กูลงไปยิงมั่งได้ป่าววะ" มันถาม
"ก็ลงไปดิ เอามือเกาะเสาแล้วดำลงไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เห็นกุ้งเองแหละ"
"ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ" มันถามด้วยความสงสัยจริงๆ
"มึงยิงให้ถูกแล้วกัน" กูตอบแบบไม่อยากให้มันลงไปเท่าไหร่
เพราะมันก็อันตรายอยู่นะ
แต่อย่างว่า
ไม่ต้องห่วงไรมาก
กูนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคน
แล้วมันก็ถอดเสื้อผ้าเหลือกางเกงในตัวเดียวผลุบลงน้ำหายไป
ไม่รู้ว่ามันจะยั่วกูไปถึงไหน
ใส่กางเกงลงไปกะได้.......
ทำไมต้องถอดให้เหลือแต่เกงในด้วยยยยยย...
และแล้ว......
อังศุมาลิน ก็ดำลงไปคลำหัวค-วย
เอ้ย.......
หัวกุ้งมาให้โกโบริ (อย่างกู)
555+
กูส่องไฟตามมันไป
ผิวขาวและเนียนจัดของมันสะท้อนกับแสงไฟอยู่ใต้น้ำ
เหมือนตัวมันเรืองแสง
ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นแบบนั้น
ตัดกับสีผิวของคนงานที่มัดกล้ามดำเป็นมันมะเมื่อมอยู่ในน้ำ
กูมองมันอย่างเพลิดเพลินใจ
"เก่ง ไอ้แสบไม่อยู่ กูขอไรมึงหน่อยดิ" ไอ้เชี่ยบิดฉวยโอกาสถามขึ้นมาในความเงียบและมืด
"เชี่ยไร.... จะขอเย็..ตูดกูเหรอไง"
"มึงอย่าพูดเล่นได้ป่าววะ.. กูซีเรียสนะโว้ย"
"ว่ามา..."
"จ๊วบ"
มันดึงกูไปประกบปาก
กูตั้งตัวไม่ติด
ตั้งหลักไม่ทัน
"กูขอแค่นี้แหละ" มันพูดไม่ยอมสบตากู
พอดีกับไอ้แสบโผล่ขึ้นมาจากน้ำพอดี
แค่เวลาแป๊บเดียว....ยังจะแอบจูบกันได้
นี่แหม๋.......ถ้ากูตั้งหลักได้นะ จะควานลิ้นลงไปให้ลึกถึงกระเพาะเยี่ยวแม่งเลย
อุอุ
แต่ไม่ทันแระ
แล้วไอ้แสบมันก็ขึ้นมานั่งข้างๆกูพร้อมกับเสียงหอบแล้วส่งกุ้งในมือให้กู
กางเกงในตัวเดียว
บางแนบเนื้อจนเหมือนไม่ได้ใส่
"ย่างกินเลยดิเก่ง" มันบอก
"เอางั้นเลยนะ" คือที่กูตอบแบบนี้เพราะว่าไม่มีอารมณ์จะแดกกุ้งแระ
ให้เชี่ยบิดแม่งบิวท์กูซะขยายตัวฟื้ดๆเลย
แล้วยิ่งเห็นร่างแม่งตอนนี้
แล้วก็แอบแว่บถึงหุ่นคนงานอีก
กูนี่ท่าทางเป็นเอามากว่ะ
"นี่ตัวใหญ่ให้เก่ง แล้วตัวนี้เล็กลงมาหน่อยให้บิด" มันพูดพร้อมยื่นกุ้งในมือให้พวกกูอีกครั้ง
กูรับกุ้งมันมาพร้อมกับความงวยงง
มีความหมายเป็นนัยอะไรรึป่าววะ
ตัวใหญ่เป็นผัวหลวง
ตัวเล็กได้เป็นผัวน้อยรึป่าว..
รึว่ากูคิดมากไปเอง
"ไอ้เชี่ย เหยิน เหยิน เหยิ๋น...(เสียงเอคโค่) มาแดกกุ้งได้แว้ว แว้ว แว้ว......" กูตะโกนเรียกมันให้มารุมหัวกันย่างกุ้งแดก
แต่ภาพที่กูเห็นทำลายบรรยากาศคืนพระจันทร์เต็มดวง
และความสวีทน่าผสมพันธุ์หายไปจนหมดสิ้น
พวกมันสามสี่ตัว
เอาผักตบชวามาพาดไว้บนหัว
เหมือนมนุษย์ผักกาด
ยิ่งไอ้เชี่ยหมัดมีโคลนติดเต็มหน้า
เล่นกันแบบไม่คิดชีวิต
ไม่มีการกลัวสิ่งใดๆอีกแล้วในโลก
...............................................................แม้กระทั่งผี
ส่วนอีหวานนอนนมย้วยอยู่บนสะพานมองพวกมันเล่นน้ำกันอย่างสบายอารมณ์
พร้อมมีขนมขบเคี้ยวที่ซื้อมาจากเซเว่นเข้าแถวจ่อคิวยัดใส่ปากมัน....
อย่างที่หาความสุขแบบนี้ที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นคืนนี้
ก็กลับทำให้คนทรามๆอย่างกู
มีความสุขไม่น้อยไปกว่าใครๆเหมือนกัน
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
คอมเม้นจากคนโพส
อ่านแระ ไอเก่งนี่สงสัยตอนเกิดแม่ไม่มีน้ำนมเลี้ยง
ปากแบบนี้สงสัยกินนมหมา ตั้งแต่เกิด เกินเยียวยาจริงๆ ปากมัน
หัวข้อ: เรื่องลับโรงเรียนดัดสันดานCredit:badmaner (18/03/11) P.179 "เจ็ด-จุด-เจ็ด" (อ่าน 1059019 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก