เพิ่งตามอ่านเรื่องทัน รวมถึงกระทู้ของแสบ และกระทู้ใสๆ (เหรอ ???) ของโคอาล่ามาร์ช
อ่าน 3 กระทู้ด้านบน จะบอกว่าเป็นการพลิกมุมมองของ “คนรักกัน” ก็ว่าได้ เรื่องของเก่งกะแสบ เรียกได้ว่าหาความหวานไม่มี ความอ่อนโยนก็แทบไม่ปรากฏ แต่ทำให้เห็นมุมมองของคนสองคนที่รักกันด้วยความ “เข้าใจ”ในตัวตนของแต่ละคนจริงๆ
ถ้าอ่านเฉพาะที่เก่งเขียนใน เรื่องลับฯ ก็คงเห็นว่าเป็นเรื่องสนุกๆ ของผู้ชายห่ามๆ เหี้ยๆ คนนึง มีโมเม้นท์อ่อนแอบ้าง (ตอนบิดเสีย) มีช่วงเวลาอ่อนโยนกับแฟนบ้าง (ตอนภูกระดึง) และแอบหวานแบบขมๆ บ้าง (ตอนให้มือถือวันวาเลนไทน์อีก)
แต่พอได้อ่านที่แสบเขียนไว้ใน เบื้องหลังฯ โดยเฉพาะเรื่องทำบุญ เชื่อมั๊ย แสบทำให้คนอ่านเปลี่ยนมุมมองต่อเก่ง จาก คนเหี้ยๆ เป็น เทวดาเลยได้เลยแหละ
สุดท้าย...ท่ามกลางกลุ่มคำ ห่า เหี้ย เชี่ย สัด มันก็มีสาระจากการอ่านเอามันส์อยู่มากทีเดียว
รอตอนต่อไปนะโคอาล่ามาร์ช ฮ่าๆๆๆๆ