หัวข้อ: +++ สะดุดรัก ไอ้คิ้วเข้ม +++

[ranaways]

จะอ่านตอนต่อไปดีป่ะเนี่ย


เครียดอ่ะ


จะทำงานไหวป่ะ เนี่ย



โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[sexyman]

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

พูดไม่ออก  บอกไม่ถูก

[HadsaNah]

ต้องโทษที นะ คับ อาจจะ หายไป นิดหน่อย สัก สี่ห้าวัน

เพราะว่า ช่วง นี้ สอบ

ต้องอ่านหนังสืออย่างหนักหน่วง

ไง ก็ อย่า พึ่ง ทิ้ง กานไปไหน คับ

มิส ๆ ทุกคน เลย

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

จิ้ม นะห์
อ่านหนังสือเลยคับ
รอได้คับ
ตั้งใจอ่านหนังสือหล่ะคับ 

[C2U]

เป็นกำลังใจให้ค่ะ น้องนะห์    

มากด + C2U ให้ได้ 69  อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย

แอรั๊ยยยยยยยยยยยยย   ไม่ต้องกด  69อ่ะ ได้อยู่แล้วมั๊ย    

[andy_kwan]

ป้าขวัญรอด้วยความเต็มใจจ๊ะ
ขอให้ได้ A ทุกวิชานะจ๊ะ

[Dangerous_patz]

 






เจบ อก แทน โดย บัดดล





T^T





เข้าใจผิดกันอีกแล้ว

[Ottomechan]

ปัญหามากมาย



สงสารเฟย จิงๆ


 

[boboaje]

 . . .บีบคั้นได้อีกนะคะ . . .เมื่อไหร่จะเข้าสู่ภาวะปกติเนี้ย . . . เข้าใจค่ะว่าชีวิตต้องมีอุปสรรค แต่ดูเหมือนจะผิด

จากคนปกติเกินไปนะคะ  .. . . เฮ้ออ อ อ อ อ  งานเข้าชุดใหญ่เลยเวย์เอ๊ย  . .. .

[three]

+ 1  ให้แล้วนะครับขอให้ได้ A ทุกๆรายวิชานะครับและก็ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆไปได้ด้วยดีนะครับอยากบอกว่าอ่านแล้วจิตตกมากๆอ่ะเครียดไปหลายอ่ะ

[yee]

มาได้แล้วคุนเฟยผู้น่ารัก

[● MaYa~Boy ●]

เรื่อบแบบว่ายิ่งกว่าช่อง 7 อีก อิอิ

[titansyui]

เฮ้ออออ  อ่านตามทันแระ   
บีบคั้นเจรง ๆ เลยเรื่องนี้ 
นู๋เฟยมีแต่ปัญหาวิ่งเข้าชนชนิดไม่ว่างกันเลย
สงสารจัง T^T

[dokjarn]

 

อ่านหนังสือสอบเลย เยอะ ๆๆ

โชคดีในการสอบเน้อ

เป็นกำลังใจให้

แล้วกลับมาจัดการไอ้พวกพี่ ชั่วๆ ด้วยนะครับ

เวย์+เฟย ก็ ไม่ต้องงานเข้าทุกตอนก็ได้ สงสาร

เฮ้อ...ชีวิต  นิยาย...ยังไงเนี่ย

 

[yinmee]

ตั้งใจสอบน๊าาา
ตั้งใจอ่านหนังสือน๊าาาาาา  พี่นะห์

แล้วจะรอคอยการกลับมา  ของ มหาไตรภาค เฟย & เวย น๊าาาาาาาาาาา

[HadsaNah]

ตอนที่ 53 การเอาชนะของผู้หญิง

ผมตื่นมา มองเพดานที่ผมเห็นขณะลืมตาขึ้น เป็นเพดานที่ผมไม่คุ้นเคยและไม่เคยนอนที่นี่เลยสักครั้ง แต่ความรู้สึกเหมือนๆ กับปกติ คือจะมีคนที่ในวงแขนของผม ผมหันไปมอง


"เฮ้ย..............."  ผมตะโกนเสียงลั่นพร้อมกับรีบถอดตัวเองออกห่างจากผู้หญิงผมยาวที่นอนอยู่ในวงแขนของผม


ผู้หญิงคนนั้นเริ่มรู้สึกตัวก่อนที่จะทำตาปรือๆ มองผม


"นอนต่อเหอะ บียังง่วงอยู่เลย" เขาบอกด้วยเสียงัวเงีย


ผมรีบลุกออกจากที่นอนที่นั้นโดยไว และรวดเร็ว ผมจำอะไรไม่ค่อยได้พยายามนึกทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้น


ผมโดนให้กินไรไปไม่รู้แต่ผมรู้สึกควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ หลังจากนั้น เฟยก็เข้ามาหาผมนี่นา แล้วเฟยก็พาผมมานอน


หรือว่า.... ผมเบลอไปเองหรือเปล่า  นั่นคงไม่ใช่เฟยแน่ๆ แต่เป็นบี แล้วนี่ก็คือบ้านของบี โอ้ย แย่แล้วเว้ยผม แล้วตอนนี้ เฟยเป็นยังไงบ้าง


สมองตอนนี้อื้ออึงไปหมด รู้สึกเหมือนไม่ใช่สมองของตัวเองยังไงยังงั้น การประติดประต่อเรื่องดูเหมือนมันจะไม่ค่อยต่อกันซักเท่าไหร่ แต่สิ่งที่มั่นใจคือ ผมนอนกอดกับบีตั้งแต่เมื่อคืน จนถึงเช้า ผมทำอะไรไปหรือเปล่าเนี่ย โอ้ย......แค่คิดก็จะบ้าตายแล้ว


"เฟยอยู่ไหน" ในเมื่อผมอยากรู้ผมก็ต้องถามคนตรงหน้าแหละดีที่สุด


"บีไม่รู้ แล้วบีก็ไม่สนใจด้วย" คนบนเตียงเริ่มทำเสียงแข็งกลับมาหาผม ตอนนี้คงตื่นแล้วหละ


ผมไม่ถามอะไรต่อ ผมเดินไปที่ประตูก่อนที่จะบิดลูกบิด 


"เมื่อคืนเวย์ทำอะไรบี เวย์รู้หรือเปล่า" เสียงเหล็กที่แหลม เหมือนแทงเข้าไปในร่างกายผม คำๆ นี้มันทำให้ผมสะดุดยิ่งนัก


ในความจำที่เลือนลางผมจำอะไรไม่ค่อยได้ แต่ผมมั่นใจได้ว่าผมไม่ได้ทำอะไรไปทั้งนั้น แต่เอ..... หรือว่าผมทำไปแล้วผมไม่รู้ตัวหละครับ 


ผมกับบีคบกันตั้งแต่ม.5 ไอ้เรื่องอย่างว่า บอกตรงๆ ว่าผมไม่เคยมีไรกัน แต่ตอนที่ผมคบกับบีผมเองก็มีไปเรื่อยเปื่อย เพราะพวกนั้นไม่ได้คิดอะไรด้วย ไงซะก็เป็นแค่กิ๊กหรือก็ลองคบกันดูเล่นๆ แต่สำหรับบีผมเองก็ให้เกียรติบี เพราะคิดว่าบีน่าจะเป็นแม่ที่ดีในอนาคตได้ ผมเลยไม่อยากทำให้แปดเปื้อน และสิ่งที่ผมคิดว่าทำไมบีถึงรักผม อาจจะเป็นเพราะจุดนี้ก็ได้มั้งผม จุดที่ผมไม่เคยมีไรกับบี บีเลยเห็นว่าผมเหมาะสมควรที่จะเป็นพ่อของลูกเขาหละมั้ง ผมไม่เคยทำให้บีเสื่อมเสีย แค่กอดกับหอมก็อาจจะมีบ้าง ผมกับบีคบกันเพราะเพื่อนๆ ยุ แต่ตอนนี้บีจะเอาสิ่งนี้มาผูกมัดให้ผมอยู่กับบีหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ ผู้หญิงเวลาต้องการอะไร แล้วร้ายน่าดู แล้วบีเองก็ไม่น่าจะเป็นผู้หญิงแบบนั้นด้วย แต่เพียงแค่ความรัก แต่หรือไม่ใช่ความรัก หรือเป็นแค่เพียงความอิจฉา แต่ไหนแต่ไรมา บีไม่เคยยอมใครทั้งนั้น เรื่องเรียน เรื่องอื่น ๆ บีมักจะเป็นที่หนึ่งตลอด พอมาเห็นว่าบีต้องแพ้ สัญชาติญาณการเอาชนะมันเลยแสดงออกมาซะงั้น แต่ผมสมควรทำยังไงดีหละครับ เพื่อยืนยันตัวเองว่าผมไม่ได้ทำอะไรบีจริงๆ


"เวย์ไม่ได้ทำอะไร เวย์มั่นใจ" ผมตอบกลับไปก่อนที่จะหันหลังแล้วบิดลุกบิดประตูอีกครั้ง


"เวย์รู้ตัวด้วยหรอ?  เวย์จำอะไรได้บ้าง ตอนกอดบี ก็เอาแต่เรียกชื่อเขา ได้กันกี่ครั้งแล้วหละ ท่าทางเก่งไม่เบา" บียังคงตามด้วยคำส่อเสียดออกมา ซึ่งผมไม่คิดว่าจะเป็นคำที่ออกมาจากปากบี มันดูขัดกับภาพลักษณ์ที่ผมรู้จักลิบลับ ตอนนี้บีดูแย่มากๆ ไม่ต่างอ่ะไรกับพวกเด็กๆ ที่ไร้สมองไร้การศึกษาจริงๆ 


ตอนนี้ผมเริ่มชักจะไม่มั่นใจแล้วว่าตัวผมกับบีไม่ได้มีอะไรกัน ผมเริ่มวิตกมากขึ้น ผมกลัว กลัวไปหลายๆ อย่าง กลัวว่าบีจะท้อง กลัวภาระผูกพันธ์ กลัวที่บ้านจะรู้แล้วจะแย่ๆ เพราะมันไม่เหมือนกับการมีอะไรกับเฟย ยังไงซะเฟยก็ผู้ชายปัญหาคงไม่มีเหมือนผู้หญิงแน่ๆ ผมรู้ว่าผมคิดได้แย่มากๆ แต่ยังไงผมก็คือผู้ชาย ผู้ชายมันก็คิดได้แต่เรื่องพวกนี้อันดับหนึ่งนี่นา ผมคงไม่พร้อมแน่ๆ ถ้าต้องมีปัญหาใหญ่ๆ ตามมาตอนนี้ อนาคตผมคงแย่เลย ไหนจะพ่อแม่ผิดหวังอีก


ผมไม่รู้ว่าสิ่งไหนที่จะยืนยันความบริสุทธิ์ตัวผมเองได้ เอาวะไหนๆ ก็ไหนๆ


ผมเดินเข้าประตูห้องน้ำในห้องบี จัดการทำร้ายร่างกายตัวเอง โดยการรูดขึ้นรูดลงอย่างรวดเร็ว ตอนนี้อารมณ์ผมมันไม่ได้มีหรอก แต่ผมต้องทำไปเพื่อที่จะพิสูจน์ตัวเอง


"อึก...อ้า...."  น้ำสีขาวขุ่นๆ ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย ปริมาณมากมายพอที่จะทำให้ผมคิดได้ว่ามันยังไม่เคยออกมาเลยตั้งแต่เมื่อวาน   แค่นี้หละ บทสรุปของผม ผมไม่ได้มีอะไรกับบี


การเช็คร่างกายของตัวเอง ตัวผมเองก็ย่อมรู้อยู่เป็นธรรมดา ตอนนี้ผมมั่นใจได้ทันที และร้อยเปอร์เซ็น ว่าผมกับบียังไม่มีอะไรกัน เพราะถ้ามีจริง ผมคงเห็นบีเป็นเฟย และมันคงไม่จบแค่รอบเดียวแน่ๆ แต่นี่สิ่งที่มันอัดอั้นอยู่ในตัวผม มันยังไม่ถูกระบายออกมาซะหน่อย แล้วผมกับบีจะมีอะไรกันได้ยังไง  จะว่าก็ว่าไป บีนี่ก็ร้ายไม่ใช่เล่นนะเนี่ย มันทำให้ผมเริ่มรู้สึกกลัวผู้หญิงขึ้นมาจับใจ เวลาผู้หญิงจะร้ายเนี่ย คงไม่คำนึงถึงความสูญเสียและศักดิ์ศรีเลยจริงๆ ต่างกับผู้ชาย มีเรื่องก็ซัดกันตรงนั้นเลย ง่ายกว่าเยอะ


ผมเปิดประตูห้องน้ำ และเดินตรงไปที่ประตูทันที


"เวย์จะยังไปอีกใช่ไหม เวย์ไม่รับผิดชอบ"  บียังคงถากถางผมด้วยคำส่อเสียดแบบนี้


"เวย์ว่าบีอย่าทำแบบนี้เลย มันน่าอายนะบี ถ้าไม่อายเวย์ก็หัดอายตัวเองบ้างเหอะ แลดูแย่" ผมคงไม่ดีด้วยแล้วหละครับแบบนี้ ผู้หญิงอะไรกลายเป็นแบบนี้ไปได้ ภาพลักษณ์ภายนอกที่ดูดี ไม่คิดว่าจะกลายเป็นแบบนี้ หมดกันพอกันที แต่ก็ดีมันเป็นแบบนี้ทำให้ผมกล้าพูดได้เต็มปากว่า


"แล้วก็อย่ามายุ่งกับเวย์อีกนะ ลาขาด" ผมบอกพร้อมกับเปิดลูกบิดประตูด้วยมือซ้ายและยกมือขวาขึ้นมาโบกมือ แต่ไม่ได้หันกลับมามอง


ผมหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋า กดโทรออกไปอย่างรวดเร็ว ด้วย speed diel   เบอร์ที่โทรออก เป็นเบอร์ของคนที่ผมกำลังเป็นห่วงและคิดถึงที่สุด


--- เมียกู ---


"หมายเลขที่ท่านเรียกขณะนี้ยังไม่สามารถติดต่อได้" เสียงผู้หญิงหวานๆ กรอกตามกลับมา


ผมโทรไปอีกเป็นสิบรอบก็ได้คำตอบเดียวกันจากผู้หญิงเสียงหวานนั้น


"โครม....."  ผมล้มลงจากแรงถีบของใครบางคน


"มึงเอาเฟยไปไว้ไหน ไอ้สัดว์" อ้าวเฮ้ย.................. ไอ้พี่หน้าโหดมันมาได้ไงวะเนี่ย แล้วแม่งถีบมาเต็มๆ เลย ห่าเอ้ย 


ผมรีบลุกขึ้นยืนอย่างเร็ว แม่งเอ้ย เมื่อวานก็โดนถีบโดนต่อย วันนี้ยังโดนอีก กูไม่ไหวแล้วนะ วันนี้ตายเป็นตาย


ผมกับพี่หน้าโหดมันเริ่มตะลุมบอลกันอีกรอบ ผมสังเกตุดูเหมือนพี่หน้าโหดมันจะแรงเอื่อยๆ ลง หรือเป็นเพราะผมเก่งขึ้นวะ แต่ช่างเหอะ ตอนนี้ผมกับมันสูสีกันมาก ทั้งๆ ที่แต่ก่อนผมนี่สู้มันไม่ได้เลยแท้ๆ


"ไอ้ใหญ่ มึงทำแบบนี้มึงก็จะยิ่งโดนเกลียด กูบอกให้" เสียงของไอ้พี่หน้าตี๋มันดังขึ้นมาจากในห้องนอนอีกห้องนึง


ผมกับพี่หน้าโหดมันหยุดการโจมตีใส่กัน


"มึงหมายความว่าไงไอ้ซี" พี่หน้าโหดมันพูดพร้อมกับเดินเข้าไปในห้องนอน


ความรู้สึกของผมยังรู้สึกแปลกใจ ทำไมผมต้องหยุดตามมันด้วย ทั้งๆ ที่ตอนที่มันหยุดผมก็ใส่มันได้ต่อ แต่ทำไมผมไม่เข้าใจ หรือเป็นเพราะคำพูดของพี่หน้าตี๋ของมัน หรืออาจจะเป็นเพราะว่าลึกๆ แล้วผมรู้อยู่แล้ววว่าพี่หน้าโหดมันเป็นอะไรกับเฟยมาก่อน แล้วผมเองเป็นคนที่แย่งมา ความรู้สึกผิดนี้หละมั้งทำให้ผมหยุดตามด้วย ผมกับพี่หน้าโหดมันก็คงไม่ได้ต่อยกันจริงจัง แต่เป็นอารมณ์ของผู้ชายที่มันถึงจุดๆ นี้แล้วคงต้องระบายกันแบบนี้หละหรือผมคิดผิด ผมอาจจะเป็นพวกชอบใช้กำลังก็ได้มั้ง


ผมค่อยๆ เดินตามพี่หน้าโหดมันแต่ไม่ได้เข้าประตูห้องนอน ยืนอยู่ห่างๆ  พี่หน้าโหดมันถามพี่หน้าตี๋มันว่า เฟยอยู่ไหน ไปไหนแล้ว มันได้คำตอบซึ่งผมเองก็ได้ยินคำตอบนั้นแบบชัดเจนเลยด้วย


"มันร้องไห้แล้วก็กลับไปกับพี่สาวมันแล้ว ไอ้ฮาร์ทมันมายำกูถึงนี่เลย เอ้อ....ไอ้นักบาส กูว่ามึงซวยสุดหวะ เฟยมันเห็นมึงนอนกับน้องกู" เสียงที่อู้อี้ๆ แต่พอจับใจความได้ อันเนึ่งมาจากปากที่โดนต่อยไปหลายหมัด ไหนจะแก้มที่บวมอีก แต่ผมก็ฟังรู้เรื่อง รู้เรื่องมากพอที่จะทำให้ผมแทบทรุด ผมจะแก้ตัวกับเฟยยังไงดีเนี่ย ในสมองที่ว่างเปล่าตอนนี้ ผมยังคงคิดอะไรไม่ออก แต่ก็ฟังๆ สองคนนั้นพูดอะไรกันไปเรื่อยๆ ได้ใจความประมาณว่า


เฟยโทรไปหาพี่ใหญ่ แต่พี่ใหญ่กำลังเมายาอยู่ แต่พอมีสตินิดหน่อย คิดว่าตัวเองไม่น่าจะไหวเลยโทรไปหาเล้กบอกให้โทรไปหาพี่ชายก่ะพี่สาวเฟย แต่โทรไม่ติดเหมือนกันเล็กเลยส่งข้อความไปแทน เป็นอันว่าพี่สาวกับพี่ชายมันเลยรู้ แต่พี่ใหญ่ทนไม่ไหวมาก่อน แต่ก็ทำไรไม่ได้ แถมน๊อคซะงั้น แล้วทีนี้พี่สาวกับพี่ชายมันเลยมาด้วย แล้วก็...................


ผมฟังยังไม่ทันจบ เรื่องทั้งหมดมันก็อยู่ในหัวผมหมดแล้ว เพราะเรื่องจากนั้นผมเองพอจะเดาออก ตอนนี้ผมวิ่งลงมาจากบ้านรีบออกไป เรียกแท๊กซี่


"ไปแยกสวนหลวง" ผมขึ้นแท๊กซี่อย่างรวดเร็ว


ถึงหน้าบ้านที่ผมคุ้นเคย จริงๆ แล้วบ้านหลังนี้หากผมหยุดยืนตรงหน้าบ้านผมก็จะมีความสุข บ้านหลังนี้ทำให้ผมมีความสุขมาตลอด แต่ทำไมตอนนี้แค่ผมยืนอยู่หน้าบ้าน ผมกลับทุกข์แบบแสนสาหัส ผมไม่รู้จะแก้ตัวยังไงกับเฟย ผมบริสุทธิ์ใจจริงๆ แล้วถ้าเกิดเฟยไม่ยอมฟังที่ผมจะพูดหละ หากว่าเฟยโกรธผมมากหละ ผมลองคิดย้อนดูตอนที่ผมเห็นเฟยมันอยู่กับพี่หน้าโหดมัน วันที่เมายา ผมยังแทบรับไม่ได้ ผมเจ็บข้างในแค่ไหน ตอนนี้เฟยเองก็คงเจ็บแบบผมเช่นกัน อาจจะเจ็บมากกว่าด้วยซ้ำ เพราะเฟยไม่รู้ความจริงว่าผมโดนมอมยา ป่านนี้เฟยคงคิดว่าผมตั้งใจทำแบบนั้นจริงๆ แน่ๆ เฟยคงเสียใจน่าดู


ผมเดินเข้าไปในบ้าน พี่สาว มันนั่งดูโทรทัศน์อยู่ด้านล่างคนเดีย พี่สาวมันเห็นผม


"ถ้าน้องกูเป็นอะไรไปมึงตาย กูรับรอง" พี่สาวมันพูดพร้อมกับเอามือชี้หน้าผม ตอนนี้ผมยิ่งหงอไปหมด ทั้งๆ ที่พี่สาวมันตัวเล็กกว่าเฟยอีก แต่ทำไมผมถึงรู้สึกกลัวกับคำพูดของเขานะ หรือมันอาจจะเป็นไปได้จริง ถ้าผมทำแบบนั้น


"มึงรีบขึ้นไปเคียร์เลย ยังจะยืนทื่ออยู่อีก" พี่สาวพูดไล่ผมให้รีบขึ้นไป   พี่สาวมันนี่ก็ตลกดีแฮะ เมื่อกี้ยังขู่ผมอยู่เลย ตอนนี้กลับไล่ให้ผมไปหามันซะงั้น แต่ก็เอาวะ ขอบคุณนะครับพี่สาวของผม มันช่วยทำให้ผมรู้สึกกล้าขึ้นเยอะ กล้าที่จะพูดกับเฟย กล้าที่จะแก้ตัว


ผมวิ่งขึ้นบรรไดอย่างรวดเร็ว ยังไม่ทันจะผ่านชั้นสองเลย พี่สาวมันตะโกนบอกว่า "กุญแจสำรองอยู่ใต้แจกัน"


ผมวิ่งขึ้นมาหน้าห้องค่อยๆ บิดลูกบิดเบาๆ มันล๊อค ผมนึกคำพี่สาว หันไปยกแจกันที่ตั้งอยู่บนพื้นหน้าห้องมันออก เห็นกุญแจสีเงินดอกเล็กอยู่ข้างใต้


"แกร๊ก.." ผมไขกุญแจสำรอง และเข้าไปในห้อง...

[HadsaNah]

ติดสอบ แต่ก็ยังแถร มาลงก่อน

กลัวว่า เดี๋ยวจะห่างหายกันไปนาน

ปมเริ่มค่อยๆ แก้ทีละปมแล้ว

ไงก้ติดตามนะคับ

วันนี้ก็มีสอบอีก

เฮ้อ ยากซะด้วย

ไปและ อ่านหนังสือก่อง

[jokirito]

  ขออีกตอนเถอะก๊าบบบ อยากรู้ว่าจะง้อยังไงอ่ะ

[nana]

เวย์สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Yokung]

เคี๊ยกกกกกก...เอาล่ะเว้ยยยยย
จะการให้เรียบร้อยนะพี่เวย์ - -
เมียเราสำคัญที่สุด เรื่องอื่นช่างหัวมันก่อน 5555
หึหึหึ....งานนี้จะตายมั้ยน้อออออ = ="
Ganbare ne, Way ni -___,- b

ขอให้ทำข้อสอบได้นะคร้าบบบบบบ
สู้ๆ ครับพี่ ^[+++++]^

[||WiTHOuT_YoU||]

สู้ๆ ขอให้ได้ A ในการสอบเน้อ

 

[kaewpoo]

เวย์สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ จะรออ่านนะค้า ตั้งใจอ่านหนังสือล่ะ 

[Magnolia]

 

เป็นกำลังใจให้คนแต่ง ..นะจ๊ะ

สอบได้ เอ ...ได้ เอ...

 

[MonsterP]

คนเราหนอ ขนาดติดสอบยังมาลงให้อยู่อีก  หลังสอบก็ได้นะครับ เอาเรื่องสอบมาก่อนละกันเน้อออออ สู้ๆ

[sodamini]

มาให้กำลังใจคนแต่งที่กำลังสอบ

สู้สู้น๊าคะ


Get AAA 

[ranaways]

จะลงตัวมั๊ยอ่ะ


อย่าโกรธกันเลยนะ


เวย์ถึงกับพิสูจน์ตัวเองแล้ว ว่าไม่ได้เอา


อิอิอิอิ

ออกมาซะเยอะเชียว

[┗◎┗◎]

พยายามเข้าเวย์

สงสารเฟยนะ

[Bg LoVe NT]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

นังบี ร้ายนะยะ


เง้ออออ เวย์สู้ๆนะ เฟยต้องเข้าใจดิ เฟยก็เคยโดนยาเหมือนกัน

เข้าใจกันเร็วๆน้าาา




แล้วก็น้องฟย น้องชายสุดที่เลิฟ

ขอให้โชคดีในการสอบนะจ้ะ

Get AAAAAAAA


รักนะจุ๊บๆ

[nOn†ღ]

จะสอบแล้วยังขยันมาต่อเรื่องให้ (ค้าง) ได้อีก

อิอิ โชค A ในการสอบจ้า 

[StillLoveThem]

 ...คบกันมาหลายปีมันเลยเกิดอาการ..หวง..ขึ้นมา...
...ผู้หญิงบางคนพอเลิกกับคนที่คบกันมา มันก็ใช้เวลานานหมือนกันที่จะเริ่ม
ต้นกับคนใหม่ มันก็เลยต้องยื้อกันเป็นธรรมดา..และยิ่งได้รู้ว่า...คนใหม่เป็นชาย
...มันจะมีคำถามๆขึ้นมาทันทีว่า..มันดีกว่าฉันตรงไหน..และคิดว่าตัวเอง..ดีกว่าผู้ชายเสมอ..
...มันก็เลยเกิด...การเอาชนะ...ขึ้นมาก ทีนี้มันก็ต้องอยู่ที่..คนกลาง..แล้วแหละ...
...ต้องถาม..ใจ..ตัวเองแล้วว่า..ใจอยู่ที่ใคร..อยู่กับใครแล้วทำให้ตัวเองมี..ความสุข..
...ไม่ยากเกินไปหรอกเวย์..แค่มั่นใจ..กล้า..ที่จะทำในสิ่งที่..ใจ..ต้องการทุกอย่างก็..จบ..
...น้องนะห์คะ อ่านหนังสือก่อนก็ได้ค่ะ หลังสอบค่อยเจอกัน โชค A ทุกวิชานะจ๊ะ..