ตอนที่58.2 การเปลี่ยนแปลงของผมมมมมมมมมม
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทำไมน่ะเหรอครับ………ที่ต้องร้องอย่างงี้ก็เพราะว่าอยู่ๆผมก็ถูกไอ้พี่อั้มลากมาที่ร้านอาหารแถวหน้ามหาวิทยาลัยตอนที่ผมกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำอะสิ……… ไอ้แค่ที่ถูกพามามันก็คงไม่แปลกใช่มั๊ยครับ……… แต่ที่ๆมันแปลกก็เพราะว่าแกเล่นจับผมมาบังคับให้นั่งฟังแกสารภาพอะไรก็ไม่รู้นี่แหละครับ!!!!
“…………….เอก………..”พี่อั้มนั่งนิ่งไปนานกว่าจะพูดชื่อผมขึ้นมา…………….สบตาผมแป๊บนึงแล้วก็ก้มหน้าลงไปมองน้ำในแก้วต่อ………………
“……..ครับ……” ผมตอบพร้อมกับรอคอยสิ่งที่พี่แกจะพูด………..
“…………คือ…………” พี่แกหลุดมาอีกคำก่อนจะนิ่งไปอีก……คราวนี้หน้าแกก็ซีดขึ้นซีดขึ้นพร้อมกันไปด้วย
“……..ครับ……” ผมตอบอีกครั้ง………………ว่าแต่เมื่อไหร่จะพูดให้จบซะทีเนี่ย……….. เอ ……….ถ้าผมจะขอตัวลุกไปฉี่ก่อนนี่พี่แกจะด่าผมมั๊ยเนี่ย……… ………ดูแกมาเป็นทางการเหลือเกินคงจะมีเรื่องอะไรอยู่หละสิ………… ก็พอเข้าใจอยู่หรอกนะครับ แต่ไอ้ที่มัวแต่พูด………เอก……..เอ่อ………..คือ………เอก……..เอ่อ………..คือ………เอก……..เอ่อ………..คือ ……………วนไปวนมาไม่รู้กี่รอบในหนึ่งชั่วโมงนี่ผมก็จะไม่ไหวแล้วสิครับ
“……….พี่อั้ม…….. มีอะไรก็บอกเอกมาเถอะนะ อย่ากลั้นเลย ยิ่งนานมันยิ่งทรมาน………..” ผมบอกพี่อั้มพร้อมกับยื่นมือไปกุมมือพี่แกไว้………………… แน่นอนครับผมรู้ดีว่าการกลั้นน่ะมันทรมานแค่ไหน………..โดยเฉพาะผมตอนนี้ที่มันแทบราดแล้วคร๊าบบบบบบบบบบ
“…………………………………….”
อ้าวเฮ้ยยยยยยยย………………. แล้วพี่อั้มจะร้องไห้ทำไมหละเนี่ย………………กรูยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยนะ ………… เฮ้ยยยยยย ……………… ตัวสั่นอีก เอาเข้าไป…………….เออ จะกุมมือผมเอาไปเช็ดน้ำตาอะได้ไม่ว่าหรอกแต่………..เอ่อ………พี่ครับนั่นมันน้ำมูกเปล่าเนี่ยยยยยยยยยยย
“เอก…………….พี่ขอโทษนะ!!!!!”พี่แกพูดเสร็จก็วิ่งออกไปนอกร้านพร้อมทั้งน้ำตา…………….เอ่อ……….ครับ พี่แกปล่อยให้ผมนั่งช็อคฉี่แทบราดไปอยู่คนเดียว……………… สรุปผมก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าลากกรูมาทำไม ก็คงพอๆกับโต๊ะข้างๆที่หันมาดูแล้วงงไม่แพ้กัน
และแล้ววันแข่งกีฬาก็มาถึงครับ……………… เวลามันช่างผ่านไปรวดเร็วเหมือนโกหก ไอ้ที่ว่าซ้อมโหดๆ มาถึงตอนนี้ก็บอกได้แค่ว่าดีใจที่จะได้จบๆซะที ไม่งั้นถ้าหนักกว่านี้คิดว่าไปเข้าค่ายทหารแทนดีกว่าครับ
พวกผมโดนลากมาที่ศาลายาตั้งแต่รุ่งสาง………… โทรมกันเป็นแถวเพราะเมื่อคืนก็ซ้อมกันซะดึก ตอนเช้าก็นัดมารวมซะเร็ว ผมว่าการพักผ่อนที่เพียงพอมันน่าจะดีกว่านะเนี่ย
“เอ้า…….. เอก” ไอ้โต้งโยนขวดยาชูกำลังมาให้ขวดนึง เฉียดหัวผมไปนิดเดียว…………….เออ ไม่กระแทกเข้าหัวกรูไปเลยหละมรึง ……….ยิ่งง่วงๆไม่ทันระวังอยู่ด้วย
“กินๆไปจะได้ไม่ง่วง” ไอ้โต้งบอกผมแล้วหันไปดื่มของมันอั๊กๆๆๆ ………………….นี่มันกินไปกี่ยี่ห้อแล้วเนี่ย………..จะครบทุกยี่ห้อแล้วมั้งครับ หลังๆเห็นมันกะไอ้เต้กินกันเป็นว่าเล่น อย่างกะคนขับสิบล้อแหนะ ………..เอ้า ดื่มก็ดื่มครับ…………..เพราะยังง่วงอยู่ เมื่อเช้าก็ทานกาแฟไปแก้วนึงแล้วแต่เหมือนไม่สะเทือน
ตอนนี้ไอ้สองคนนี่ยิ่งกว่าผมอีก มันง่วงจัดเลยมานอนหนุนตักผมหลับไปทั้งคู่แล้วครับ………….นอกจากผมจะง่วง ขาผมก็ชาไปด้วยแล้ว ทั้งซ้ายทั้งขวาจากหัวไอ้สองคน …………คนอื่นเค้าก็เห็นภาพพวกนี้เป็นปกติแล้วครับ จากที่เคยแซวก็เลิกแซว ไอ้ผมที่แรกๆอายก็เลิกอายแล้วด้วย…….. ถึงตอนนี้ท่าทางมันจะกลายเป็นทีมบาสY แล้วมั้งครับมีผมสามคน ไอ้พร้อม ไอ้โต้ง ไอ้เต้ จะหมดทีมแล้วครับเนี่ย
สักพักพวกไอ้ป้องก็มากันครบองค์ครับ……………..เอ่อ……………….ดูตอนแรกนึกว่าพวกมันจะมาปิกนิคกันที่ชายทะเลครับใส่กางเกงขาสั้นสวมแว่นกันแดด กางร่ม อีกมือถือตะกร้า มีผ้าผืนใหญ่มาปูแทนเสื่อ…………
แต่ฟากมหาวิทยาลัยนู้นก็พอกันครับ ผมเห็นกลุ่มผู้ชายกลุ่มนึงเดินเข้ามาในสนามกีฬา ………คงมาสำรวจสถานที่กัน…………..เอ่อ…………..พวกหล่อนใส่ขาสั้น รองเท้าสานขึ้นมาถึงน่องแล้วก็ถือพัดขนนกด้วยครับ!!!!
แต่ยังไม่ทันไรไอ้ป้องก็ลุกพรวดขึ้นจนคนอื่นตกใจ………….ยืนจ้องคนในกลุ่มนั้นนิ่ง……………..ทางฟากนั้นพอเห็นไอ้ป้องก็ชะงัก……………..ทั้งสองจ้องกันได้สักพักท่ามกลางความงุนงงของชาวบ้าน………..
เฮ้ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เอาแล้วครับ ทั้งสองฟากพุ่งเข้าไปใส่กันแล้วครับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ต่อตอนหน้าดิ อิอิ
หัวข้อ: รักจากpanic!!ตอนที่63.3 ความลับของดวงดาว(จบ) (อ่าน 320505 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก