ตอนที่59.1 และแล้วคนๆนั้นก็ปรากฏตัว!!!!
“ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ขณะที่ผมรอลุ้นอย่างแตกตื่นตกใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เสียงนกหวีดก็ดังสนั่นขึ้นมาครับ.......... กิจกรรมที่กำลังเกิดขึ้นทุกอย่างในยิมต่างยุติลงทันทีพร้อมกับที่ทุกคนหันไปมองทางเดียวกัน
“เอ้า!!!! วอร์มๆๆๆ มัวแต่มานั่งอ้อยอิ่งกันอยู่ได้ ถ้าวันนี้ใครพลาดละก็...โดน!!!!” ครับเสียงไอ้คุณพี่อั้มนั่นเอง...... พี่แกประกาศก้องดังลั่นโรงยิมหลังจากที่เป่านกหวีดเสร็จ........ วันนี้พี่แกกลับมาโหดเหมือนเดิมแล้วหละครับ........ ไม่เหลือร่องรอยความเศร้าอันน่าพิศวงแบบครั้งก่อนไว้เลย
ทุกคนในทีมรวมทั้งไอ้พีไอ้ชาร์คที่พึ่งสะดุ้งตื่นก็รีบลุกพรวดกันออกไปวอร์มนรกตามคำสั่งโดยพลัน.................. แต่ผมสิครับ............. ทันทีที่รีบลุกขึ้นมา..........หน้าผมก็หงายเกือบล้มลงฟาดพื้น...........ก็เพราะไอ้ขาสองข้างที่มันชาจาการโดนทับตอนนี้มันมีตะคริวร่วมด้วยแล้วน่ะสิครับ.................เฮ้ยยยยยยยยยยยยย
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ”…………ผมสำรวจตัวเอง.......... อ้าวตรูยังไม่ล้มแฮะ................ ก่อนที่ผมจะหน้าฟาดพื้นหัวแตกก็มีคนใจบุญเข้ามาประคองผมไว้ได้ทัน……….
“ขอบคุณมากครับ......ผมไม่เป็นไร.......เอ่อ....” ผมตกใจนิ่งไป........เพราะทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาแล้วเห็นใบหน้าของคนที่เข้ามาช่วยผม....................... เอ่อ.............นี่มัน........................ คนที่ผมเจอที่มหาวิทยาลัยนี่นา.................คนที่ผมเจอตอนวันเปิดสายรหัส......... คนที่ผมเห็นแล้วเกิดอาการใจสั่น!!!!!!!!!
“เฮ้ยยยย....... เกิดอะไรขึ้น” ไอ้พีวิ่งถลาเข้ามาถามทันที ........มันส่งสายตาระแวงใส่ผู้ชายคนนั้น..........ก็คงตกใจที่หันมาเห็นผมกำลังอยู่อ้อมแขนของผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มั้งครับ........ จริงๆก็สมควรจะตกใจอยู่หรอกครับ........เพราะผมก็ไม่รู้ว่าเผลอจ้องหน้าเค้าไปนานแค่ไหนแถมใบหน้าผมกับเค้าตอนนี้ใกล้กันมากๆเลยครับ
“อ๋อ พอดีเราขาชาน่ะพี......... พอดีรีบลุกเร็วไปก็เลยจะล้ม........ นี่ได้เค้าเข้ามาช่วยเลยรอดไป” ผมตอบพร้อมกับรีบพละจากผู้ชายคนเมื่อกี้
“เอ้าเหรองั้นมานั่งนี่มา……อ้อ ขอบใจนะ” ไอ้พีหันไปพูดกับคนเมื่อกี้เสร็จก็รีบเข้ามาแทรกตัวเข้ามาแล้วก็ลากผมไปนั่งอย่างเร็ว...........ผู้ชายคนเมื่อกี้หันมายิ้มให้แล้วก็เดินออกไป..............
“เอก.....มองไร”ไอ้พีพูดพร้อมกับจับหน้าผมหันไปมองหน้ามัน………….ตอนนี้ผมตกใจกว่าเดิมอีกครับก็เพราะปากไอ้พีมันห่างจากปากผมไปไม่ถึงเซนต์………ลมหายใจมันก็รดหน้าผมอยู่เนี่ยหละครับ..........นี่มรึงจะจูบกรูเร้ออออออออออ~!#@!$#@%#$^@$#@%$#^%^$%^^%
แต่ยังไม่ทันไรไอ้พีก็โดนจับเหวี่ยงออกไปแทบหงายหลัง................. ก็ฝีมือไอ้ชาร์คนั่นแหละครับ........... มันหันมาเจอไอ้พียื่นหน้ามาประชิดพอดี................. สรุปก็กลายเป็นผมนั่งดูมันสองคนเถียงกันอีกจนได้ ก่อนที่พี่อั้มจะเข้ามาลากพวกผมสามคนไปวอร์มนรกกันต่อครับ
ระหว่างวอร์มผมก็เหลือบไปเห็นว่ามีคนเริ่มทยอยๆกันเข้ามาแล้วครับ................ ตอนนี้จุดสนใจคงจะมีอยู่สามจุดนั่นคือ.......... หนึ่งพวกผมที่วอร์มกันอย่างกะฝึกรด............... สองคือกลุ่มพวกผมที่เหลือที่นำโดยไอ้ป้องคนงามที่ตอนนี้งัดหมวกปีกกว้างออกมาใส่เป็นที่ตื่นตะลึงแก่คนทั่วไป...............และสาม กลุ่มพวกผู้ชายสุดเปรี้ยวของมหาลัยฝ่ายตรงข้ามที่กำลังนั่งโพสท่านางแบบ แถมยังพัดด้วยพัดขนนก................ถ้ามองไม่ผิดผมว่าตอนนี้พวกเค้ากำลังหันหน้าไปประชัญกะพวกไอ้ป้องอยู่ด้วยครับ.................... เอ่อ.....ผมแอบคิดเลยนะว่า.......... นี่มันต้องมีเพิ่มการแข่งขันประลองความแปลกขึ้นเป็นอีกหนึ่งประเภทกีฬารึเปล่าเนี่ย
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
อยู่ๆเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นจนผมแทบสะดุดล้มหงายหลัง.............. ผมรีบหันไปดู................. สาเหตุที่ทำให้เกิดเสียงร้องและ กลายเป็นจุดสนใจอย่างที่สี่ก็ค่อยๆเดินเข้ามา………….. ครับ ทีมบาสของฝ่ายตรงข้าม............. ก็น่ากรี๊ดอยู่หรอกครับ..................เพราะผมก็ไม่แน่ใจว่ามันคัดมาประกวดmister universityหรือมาลงแข่งบาสอะครับ.................ต้องยอมรับว่าพวกคุณๆหุ่นดีหน้าตาดีกันอยู่ทีเดียวแถมเสริมหล่อกันมาสุดๆ
ต่างกับทีมผมราวฟ้ากะเหวเลยครับเพราะพวกผมแต่ละคนเปียกเหงื่อเหมือนไปวิ่งตากฝนมาแถมหน้ามันผมยุ่งมอมแมมกันอย่างกะอะไรดี..............
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!นั่นนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!
ต่อตอนหน้าอะดิ อิอิ
หัวข้อ: รักจากpanic!!ตอนที่63.3 ความลับของดวงดาว(จบ) (อ่าน 320453 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก