ตอนที่ 41 งานเลี้ยง
อึ้งไปเลยสิครับ..........อะไรมันจะคุกคามกรูอย่างงี้เนี่ย..............เล่นไปขอกันทันทีเลยเรอะ........... ขืนแม่ผมตามใจพวกมันอย่างงี้ต่อไป อีกหน่อยมีหวังพวกมันคงจะขออนุญาตย้ายมาอยู่ด้วยเลยแหงๆครับ ฮือๆ ชีวิตส่วนตัวกรู.....
“ดีใจอะดิ” ไอ้พีถาม......... เออ......... กรูดีใจสุดตรีนเลยหละ….แต่ก่อนที่ผมจะพูดอะไรทันไอ้พลก็สะกิดผมครับ
“คือ..........อยากไปด้วยอะ” ไอ้พลพูดพร้อมส่งสายตาวิ้งๆ........ น่ารักมากเลยนะมรึงน่ะ
“เฮ้ออออ........เออๆ อยากไปก็ไป”ผมยอมแพ้พวกมันแล้วครับ……ไอ้พลเริงร่า....ไอ้สองตัวถลึงตาใส่
“ว่าแต่เอกใส่ชุดอะไรไปหละ”ไอ้ชาร์คถาม
“อ๋อ... สูทน่ะ”ผมตอบ
“สูทเลยเหรอ....งานใหญ่เหรอเอก”ไอ้พลถาม........ เออจริง...พวกมันยังไม่รู้สินะว่ากรูจะไปงานอะไร ฮึๆๆ ....พวกมรึงได้สนุกแน่.... แค่คิดก็มันแล้วครับ
“อืม ใช่ดิ ว่าแต่จะไปด้วยเนี่ย...มีชุดยัง”ผมถาม
“เอ่อ.....ยังอะ.....แต่ไม่เป็นไรหาได้”ไอ้พีพูดเสร็จก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าผม..... แล้วก็เริ่มปฏิบัติการรื้อตู้ครับ.............. แว๊กกกกกกกกกกกกกกก............... หาเอาจากบ้านกรูหมดเลยว่างั้นเถอะ..........เห็นกรูเป็นอาร๊ายยยยยย...........
“เฮ้ยยย....เล่นง่ายงี้เงยเรอะ”ผมท้วงเตือนสติมัน
“เออ.....งี้แหละ”ไอ้พีตอบ....แต่ก่อนที่ผมจะว๊ากมันต่อ ไอ้ชาร์คกะไอ้พลก็เดินไปจับตัวมันโยนออกมานอกรัศมีตู้ ........ ดีๆจัดการเลย....... เฮ้ยยยย แล้วพวกมรึงจะรื้อแทนทำม๊ายยยยยยยยยยย
สรุปพวกมันทุกคนก็ช่วยกันรื้อสูทในตู้ผมครับ.......... หยิบมาคนละสองสามชุดแล้วก็เริ่มลงมือแก้ผ้าเปลี่ยนลองกันตรงนั้นเลยครับ........ เอ่อ......... ทำไมไม่ไปเปลี่ยนกันให้เป็นที่เป็นทางฟะ......... คิดจะมายั่วกรูรึไงเนี่ยยยยย
ไม่ต้องตกใจนะครับว่าทำไมผมมีสูทเยอะ....ก็เพราะว่าผมต้องโดนลากไปงานบ่อยครับ แถมเดี๋ยวก็อ้วนเดี๋ยวก็ผอม ...... หุ่นเปลี่ยนทีก็ซื้อใหม่ที เบ็จเสร็จเลยมีมันตั้งแต่ไซด์ MไปยันXL........ อย่างกะร้านสูทเลยครับตู้ผมเนี่ย
ลองไปลองมาไอ้พลกะไอ้ชาร์คก็หาชุดที่มันถูกใจได้สำเร็จ.......ก็มันสองคนสูงใกล้ๆกับผมนี่ครับ..... ขาดก็แต่ไอ้พีครับที่มีปัญหา...... ทำไมเหรอครับก็แขนเสื้อกะขากางเกงมันยาวไปหน่อยสำหรับมันไง..... อิอิ
“เซ็ง.....”พีบ่นพร้อมกับทำหน้าเซ็งสุดชีวิต.............ส่วนไอ้สองคนก็ยืนขำอยู่ข้างๆ
“อดใส่ชุดของเอกเลยอะ......แต่ไม่เป็นไรทุกอย่างมีทางออกเสมอ”พีพูดเสร็จก็โทรบอกคนขับรถให้เอาสูทมาส่งให้ที่บ้านผมแทนครับ........... มันไม่ยอมแพ้จริงๆด้วย…………เอ่อ……….แล้วทำไมไม่ให้เอามาส่งแต่แรกฟะ
“ว่าแต่จะไปกันกี่โมงหละ”ไอ้ชาร์คถามบ้าง
“ที่บ้านจะออกกันสักหกโมงน่ะ ก็เดี๋ยวไปทานข้าวเย็นกันที่งาน…………เฮ้ยยยยย ไอ้พลทำไร” ผมตกใจเมื่อหันไปเห็นไอ้พลกำลังตั้งหน้าตั้งตาดมเสื้อผ้าผมอย่างเมามันแล้วทำหน้าสุขสุดๆ
“ก็กลิ่นเอก หอมดีอะ อดใจม่ายไหว แหะๆ”พลตอบยิ้มเจื่อนๆเมื่อถูกจับได้……..เจี๊ยกกกกกกกกกก…… ทำไมมันเผยความจิตขึ้นเรื่อยๆเนี่ยยยยยย………… ไอ้สองคนเริ่มไม่ไว้ใจไอ้พลมากขึ้น…….เอ่อ……กรูด้วยครับ
ระหว่างรอไปงาน พวกผมก็มานั่งเล่นไพ่UNOฆ่าเวลากันครับ…… ตอนแรกมันจะขอเล่นUno strackแต่ผมรู้ทันว่าเดี๋ยวพวกมันจะไม่ยอมเลิกกันง่ายๆ ก็เลยเอาไปซ่อนไว้ก่อนแล้วครับ อิอิ……..เล่นไปเล่นมารู้ตัวอีกทีก็ใกล้เวลาไปงาน ก็เลยไล่ไอ้พวกคุณๆให้แยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัว……
ผมแต่งตัวเสร็จก็ลงมารอข้างล่างครับ ตอนแรกว่าจะไปกันสามคนคือมีผม แม่ แล้วก็พี่โอ๊คพี่ชายผมครับ แต่เนื่องจากอยู่ๆก็มีพวกตัวแถมโผล่กันมาอีกตั้งสามตัว พี่โอ๊คก็เลยพาแม่ไปก่อนครับ……….
นี่กรูรอมาจะครึ่งชั่วโมงแล้วนะ ทำไมมันยังไม่ลงมากันอีกวะหรือว่ามันกระทืบกันบาดเจ็บสาหัสอยู่ข้างบนเนี่ย…….คิดๆก็มีสิทธิครับ ผมเลยว่าจะเดินขึ้นไปดูซะหน่อยแต่พวกมันก็ลงกันมาพอดี…………. โห…. เข้าใจแล้วครับว่าทำไมมันนานจัง….. ที่แท้เสริมหล่อกันอยู่นี่เอง………แต่ละคนเซ็ตผมกันซะอย่างกะไปร้านทำผมมา แถมเสื้อผ้าก็แต่งกันเนี๊ยบน่าดู…….จริงๆก็เสื้อกรูอะนะ………แต่ยอมรับเลยครับว่าพวกมันหล่อมากกกกกก ……. น่า……เฮ้ยยย อย่าหวั่นไหวสิวะไอ้เอก
“รอนานมั๊ยครับที่รัก” ไอ้พีเดินมาพูดกับผมใกล้ๆ………มันใส่น้ำหอมด้วยครับ กลิ่นจากมันทำให้ผมเริ่มใจเต้น ……… นี่มันก็น้ำหอมกรูไม่ใช่เรอะ
“แฟนผมหล่อจังครับ”ไอ้ชาร์คกระแซะบ้าง…….ชมมากๆนี่เขินนะมรึง……..อ้อ ไอ้นี่ก็ใส่ครับแต่คนละกลิ่น คงมาจากขวดข้างๆกันครับ ………….ไอ้พลเดินมามั่งครับ ไอ้สองคนเขม่นใส่……ไอ้พลไม่สนใจเดินมาหยุดตรงหน้าผมสามคน ………………………… ……………………………..แล้วจู่ๆก็รวบพวกผมมากอด
“หล่อทุกคนเลยค๊าบบบ”……………….. “เฮ้ยยยยย!!!!!!!!”
ขาไปนี่พวกผมนั่งรถไอ้ชาร์คไปกันครับ เพราะรถไอ้พีนั่งได้แค่สองคน……….ตอนแรกพวกมันเอาแต่แย่งกันจะไปนั่งข้างหลังกับผมสองคน แถมเกี่ยงกันขับด้วยครับ…….. เถียงกันไม่ได้ซะทีผมเลยบอกจะขับเองซะเลย พวกมันเลยยอมหยุด เงียบกันไป ………..อ้าว ทำไมเหรอครับก็ผมขับรถไม่เป็นน่ะสิ ขืนให้ผมขับก็คงไปได้ถึงแค่หน้าบ้านนี่แหละ แล้วก็ไปโรงพยาบาลกันต่อ หึๆ
“ว่าแต่ว่าที่ไปนี่เป็นงานอะไรอะเอก” ไอ้พลถามขึ้นมา…………ไอ้สองคนพยักหน้าอยากรู้ด้วย…….. หึๆ พึ่งนึกกันได้เหรอครับพวกมรึง
“งานนี้เป็นงานที่เพื่อนๆของคุณยายเราเค้าจะบังคับจัดกันทุกๆครึ่งปีน่ะ”ผมตอบ
“บังคับจัดงั้นเหรอ…….แบบเลี้ยงรุ่นอะเหรอ” ไอ้พีถาม
“อืมมม ก็ประมาณนั้นมั้ง” ผมยิ้ม
“งี้ก็มีแต่คนมีอายุอะดิ” ไอ้พลถามต่อ
“ก็ไม่หรอก แค่ส่วนหนึ่ง”ผมยิ้มต่อ
“มากันเยอะปะ”ไอ้พีถามบ้าง
“ เพื่อนๆคุณยายคงมากันแค่7-8คนมั้ง” ผมยิ้มมากขึ้น
“อ้าวงั้นงานนี้คนก็มากันไม่เยอะอะดิ” ไอ้ชาร์คถามบ้าง
“ก็……แล้วแต่อะนะ”ผมกลั้นหัวเราะ
“งี้มากันเพิ่มเค้าจะไม่ว่าเหรอ”ไอ้ชาร์คถาม……พึ่งสำนึกเหรอครับ
“ก็คนจะได้เยอะขึ้นไง”ผมตอบ
“อ้าวแล้วต้องใส่สูทมากันทำไมอะ”ไอ้พลงง
“ก็จะได้เรียบร้อยไงครับ”ผมว่าเริ่มเหมือนเรื่องหนูน้อยหมวกแดงไปทุกทีแล้วครับ ถามตอบๆเนี่ย……อิอิ แต่ผมเป็นหมาป่านะ
“แล้วเราจะคุยอะไรด้วยหละ” ไอ้พีเริ่มกังวล
“อิอิ เดี๋ยวก็รู้” ถึงตอนนี้ผมก็ไม่ยอมเฉลยต่อแล้วครับปล่อยให้พวกมันคาดเดากันไปเองต่างๆนานา ………พอถึงงานปั๊บ
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ไอ้สามคนช็อค
ฮ่าๆๆๆๆๆ แบร่ๆตอนหน้าๆ
หัวข้อ: รักจากpanic!!ตอนที่63.3 ความลับของดวงดาว(จบ) (อ่าน 329397 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก