ตอนที่ 44 part1 เที่ยวกลางคืนนนนนนน
ผมพูดเสร็จ……ไอ้พวกที่เหลือทำหน้าไม่เชื่อ…….. ชิ…ไม่เชื่อกรูเลยนะพวกมรึง……..ก็จริงนี่ครับแก้วเดียวมันจะไปเมาได้ไง ดีกรีน้อยกว่าเหล้าอื่นๆตั้งเยอะ
“เริ่มแล้วสิเนี่ย ปกติพูดกรูซะที่ไหน”ไอ้ชาร์คเปิดฉาก…..ไอ้พีพยักหน้าตามสายตาระแวงทิ่มแทงผมเหลือเกินครับ
“เฮ้ยยย คิดมากไปได้น่า เรายังรู้ตัวดีอยู่เลยนี่ไง”ผมยิ้มให้พวกมัน.. แหะๆ เชื่อกรูหน่อยดิ….แต่พวกมันเงียบครับ
“……………..”
“…….เอ่อ…..ว่าแต่จบงานนี้แล้วจะไปไหนกันต่อมั๊ยครับ”พี่คีธถามขึ้นมาสลายความเงียบ
“ก็ยังไม่ได้วางแผนอะไรไว้เลยครับ”ผมตอบ
“งั้นไปฟังเพลงกันต่อมั๊ยหละ” พี่คีธเสนอ…..น่าสนใจแฮะ
“จะไปได้ไงพี่อายุยังไม่ถึง”ไอ้พลเตือนความจำ……อืมมมม จริงด้วย
“ไม่เป็นไร จัดการได้ เดี๋ยวพาไปร้านน้องชายพี่เอง………..”อืมมม…..พวกผมเริ่มลังเล
“………….แล้วพี่ก็เลี้ยงด้วยนะ….. สนใจปะ”พี่แกเสนอต่อ………..…พวกผมจะปฏิเสธก็เกรงใจแกน่ะครับ ……..…ก็เลยรีบรับโดยพลัน อิอิ………..ตกลงกันเสร็จก็เลยไปขออนุญาตคุณแม่ ซึ่งพอพี่คีธแกไปช่วยพูดด้วย ก็เลยได้ไปโดยดีครับ
พวกผมออกกันมาก่อนงานเลิกนิดหน่อยครับ กลัวไปดึกมากแล้วคนจะเต็ม……..... ที่ๆไปเนี่ยก็ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยผมสักเท่าไหร่ครับ…… เคยเห็นผ่านๆอยู่บ้างช่วงกลางวัน ….ดูๆแล้วก็เป็นย่านเงียบๆธรรมดา …..แต่พอมาจริงๆตอนกลางคืนนี่……มันต่างไปมากๆเลยครับ ดูมีสีสัน ดูมีชีวิตขึ้นมาทันที
พี่คีธแกพาพวกผมเข้าไปได้โดยไม่ต้องโดนตรวจบัตรจริงๆด้วยครับ………ตอนนี้คนก็เริ่มมากันเยอะแล้ว……. เสียงเพลงก็ดังชนิดต้องตะโกนคุยกัน……ดีหน่อยที่โต๊ะผมอยู่ริมๆ ไม่ต้องโดนเบียดมาก……….แต่ยังไงก็ตกเป็นเป้าสายตาชาวบ้านอยู่พอควรครับ ……. เพราะแต่งตัวเต็มยศกันมาซะ
แน่นอนครับ….. ผมน่ะอยู่ในสุดแถมถูกประกบสองข้างด้วยไอ้ชาร์คกะไอ้พี…….ยืนก็ไม่ยืนเปล่าครับพวกมันคอยสอดส่องรอบตัวดูว่ามีใครส่งสายตามาให้บ้างรึเปล่า….. ถ้าเจอ พวกมันก็จะส่งสายตาอาฆาตอำมหิตไล่กลับไปครับ ……อย่างกะคนคุมนักโทษเลยแฮะ
“ไม่ต้องเป็นห่วงเราขนาดนั้นก็ได้…..”ผมบอกมันสองคน……ห่วงกรูนะจริงพวกมรึง……เขินนะเว้ยยยย
“เปล่า เราห่วงสภาพพวกมันต่างหาก”ไอ้พีตอบ……อ้าว เฮ้ย
“ขี้เกียจไปโรงพัก” ไอ้ชาร์คเห็นด้วย……………@!#$!#$%#$%#$%#@$%@ เออ กรูเป็นสัตว์ประหลาดโว๊ยยย
ระหว่างที่ผมยืนเซ็งทำหน้าเหมือนถูกจี้จับตัวประกันอยู่นั้นเอง …..ไอ้พลกับพี่คีธก็คุยอะไรกันไม่รู้ครับหัวร่อต่อกระซิกกันซะออกนอกหน้า…… ครั้นจะขอฟังด้วยก็ไม่ได้ยิน………น่าสงสัยครับ…..….แต่ความสนใจผมก็ถูกดึงไปที่ข้างๆแทนจนได้ครับ
“หวัดดีครับ น่ารักจัง มากับเพื่อนเหรอครับ”ใครก็ไม่รู้ครับอยู่ๆก็มาพูดกะไอ้ชาร์ค…..สงสัยคงเริ่มเมา มือไม้เริ่มจับมั่วไปหมด………..ไอ้ชาร์คก็คงรำคาญน่าดูครับ…….เดี๋ยวมันต้องว๊ากไปแน่ๆ……….อ้าว….แล้วเสรือกยิ้มให้มันทำไมหละน่ะ……….เฮ้ยยยยย…..ยื่นหน้าไปคุยใกล้เกินไปแล้วมรึงงงงงงง…………………….อ้าว…….ทำไมไอ้นั่นหน้าหงิกกลับไปวะ
“เฮ้ย ชาร์คพูดไรอะ………. ทำไมมันถึงยอมกลับไปง่ายๆงั้น” ผมถาม……ความอยากรู้มันแตกซ่านครับ
“อ๋อก็ไม่มีอะไร แค่บอกมันว่ามากับปั๋วน่ะ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ชาร์คตอบขำๆแล้วก็ชี้มาที่ผม………เชรี่ยยย ใครเป็นปั๋วมรึง……..อ้าว………...หันมาอีกทีไอ้พลกะพี่คีธก็หายไปซะละ…………….เมื่อกี้ยังอยู่ด้วยกันอยู่เลยนี่หว่า
อ้าววววเฮ้ยยยยย ……
เดี๋ยวต่อครึ่งหลังให้พรุ่งนี้ละกันนะครับวันนี้ไม่ค่อยสบายอะ