ตอนที่29 ผ้าห่ม และ แฟนกัน Day2
………………ผีอำ!!!....... ผมคิดได้ดังนั้นเลยรีบลืมตาขึ้นมาดู.....แต่……สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าผมตอนนี้ทำเอาผมแทบช็อค!!!
อะไรน่ะหรือครับ ก็สิ่งที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้ามันคือ……………......ร่างคนนอนคว่ำหน้าทับตัวผมอยู่!!!!! ...................อะจ๊ากกกกกกก @#$@#!%@#$^#%$^$#%@!......................เกิดอะไรขึ้นกับกรู!!!!!
ผมตกใจมากครับ…….....นี่มันกำลังเกิดปรากฏการณ์วิญญาณในห้องผมเหรอครับเนี่ย…….....หรือว่าผมฝันอยู่ …… ผมอยากจะร้องตะโกนครับ……..แต่ก่อนที่ผมจะพูดอะไรออกมา…………...หน้านั้นก็ค่อยๆเงยขึ้นมา………….…...ทีละนิด……………...ทีละนิด………………...@!$@#!%!#$^!#%$^$@%$^%&^%^!!!!!
เอาแล้วครับกรู….....….ทำไงดีฟะ…....…เอาวะ…….ผมตัดสินใจพลิกตัวอย่างเร็ว……....ร่างนั้นก็เลยถูกสะบัดตกลงพื้น ดัง โครมมม!!!!!!!...................................พร้อมกับส่งเสียงออกมาว่า.......................
"โอ๊ย.....เจ็บนะเอก…..ล้อเล่นหน่อยเดียวเอง" ไอ้พีร้อง………………..อ้าวมรึงนี่เอง ไอ้@$@#%$^#@^#%$!!!!
"หน่อยเดียวอะไรกันเล่า!!!....ตกใจแทบตาย...." ผมโวย
“แหะๆ” ไอ้พีหัวเราะเจื่อนๆ
“….ว่าแต่มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย…..” งงสิครับก็อยู่ๆไม่รู้มันโผล่มาได้ไง
"ก็เอกลืมของฝากไว้ไงหละ.....เราเลยเอามาให้…. แม่เอกเลยบอกให้ขึ้นมาหาข้างบน"โหครับ.....น้ำใจงามมากๆ…..เออ…..คุณแม่ครับ…..แล้วคุณแม่ไม่กลัวมันมาทำมิดีมิร้ายลูกเหรอครับ….
"เอามาคืนแล้วทำไมต้องขึ้นมานอนทับเราด้วยห๊ะ" ผมโวยต่อ……แต่ก็ดีกว่ามันปล้ำกรูนะเนี่ย
"อ้าว …..ก็เราลองแปลงร่างเป็นผ้าห่มไง……เผื่อเอกจะสนใจเราบ้าง…." ไอ้พีพูดอ้อนๆ บวกทำตาใสซื่อ……. สนจนตกใจเลยนี่ไงมรึง……..แต่มันก็แอบน่ารักจริงแหละ แหะๆ
“เออ….เอาเข้าไป”ผมบอก
“ว่าแต่มันดูน่ารักดีใช่ปะ” ไอ้พีกระแซะถาม
“……ก็…..อืม…” ผมตอบ…….เขินดิครับ……ไอ้พียิ้มใหญ่เลยแถมยังยื่นหน้ามาใกล้ๆอีก……. อย่าทำหน้าน่ารักมากสิมรึงเดี๋ยวอดใจไม่อยู่ก็จับปล้ำซะเลย…….เอ่อ……...แต่ถ้างั้นก็เข้าทางมันสินะครับ
“แล้วนี่ทานข้าวยัง” ผมถาม
“ยังเลยว่าจะมาทานที่บ้านเอกนี่แหละ” พีตอบ…… แต่กระผมยังไม่ได้เชิญเลยนะครับ
“อะๆ เดี๋ยวบอกให้คนตั้งสำรับเพิ่มให้นะ” ผมตอบแล้วจะออกไปบอกที่บ้าน
“เฮ้ย…ไม่เป็นไรๆเมื่อกี้แม่เอกชวนเราทานแล้ว….แล้วเราก็ตอบตกลงไปแล้วด้วย อิอิ ….อยู่นี่แหละเดี๋ยวถ้าพร้อมแล้วแม่จะให้เด็กมาตาม” พีรีบบอกผมครับ..…..นี่ตามมามัดมือชกกันถึงบ้านกรูเลยเหรอเนี่ยยยย…..
“วางแผนไว้แล้วแน่เลยเนี่ย” ผมพูด……น่าสงสัยจริงๆ
“เปล๊า….. เออว่าแต่เล่นอะไรกันดีหละ” พีรีบเปลี่ยนเรื่อง…….เอากะมันสิครับ
“อยากทำไรหละ” ผมถาม…..บ้านผมไม่ค่อยมีอะไรเล่นนักหรอกครับ…..มีแต่หนังสือที่ผมชอบไปซื้อมา แต่ไม่ค่อยได้อ่านครับ มักได้แต่เอามากองไว้….ฮือๆๆๆ
“….งั้นเรามาเล่นอะไรกันให้ตื่นเต้น…..สำหรับสองคนมั๊ยครับ….” อะจ๊ากกกก……ไอ้พีพูดพร้อมส่งสายตาน่ากลัวใส่ผม……. แถมพูดก็ส่ออีก
“เอ่อ……จะทำอะไรหละ…” ผมเริ่มระแวงครับ…… อย่านะมรึง
“ก็นี่ไง” เฮ้ยยยยย…..ไอ้พีพูดเสร็จก็กระโจนเข้ามาหาผมเลยครับ……….แว๊กกกกกกกกกก……….มรึงจะทำไร…..ก…รู…… อ้าว……. มันเอื้อมไปหยิบอะไรข้างหลังผมหว่า
“นี่ไงเราชอบมากเลย uno strack ตอนอยู่บ้านไม่มีคนเล่นด้วยอะ” ไอ้พีหยิบกล่องมาเปิดทำท่าตื่นเต้นเหมือนเด็กๆ……ตกใจหมดเลยกรู
“อ้าวหน้าแดงทำไม….ไม่ปล้ำหรอกน่า….พีชอบสมยอมมากกว่า…...”พีพูด….โห รู้ทันกรูอีก
“……ถ้าจะทำก็คงทำไปตั้งแต่ตอนหลับแล้วหละ ไม่แค่จูบแบบเมื่อกี้หรอก…..อุ๊บ”ไอ้พีรีบเอามือปิดปากแล้วหัวเราะแหะๆ……….เฮ้ยยยยย……………แอบจูบกรูเรอะ
“อ้าว….งี้ก็สวยดิ” ผมเริ่มขวางครับ
“โห…อย่าโกรธเลยนะ นิดเดียวเอง……….ทีเมื่อคืนเอกยังจูบพีซะอ่วมเลยนะ”……เอ่อ…..อ่วมนี่ใช้กับจูบเลยเหรอครับ…………….เมื่อคืนตรูทำอะไรป๊ายยยยยย
“…..ขนาดนั้นเลยเหรอ…”ผมพูดหน้าเหวอครับ…..กรูจำม่ายยยยด๊ายยยย
“ก็ใช่น่ะสิ...... รับผิดชอบด้วย….” พีพูดพร้อมกับยื่นหน้ามาใกล้…….เฮ้ยยย เขินนะเว้ย
ตอนนี้ผมสองคนไม่มีใครพูดอะไรกันได้แต่มองตากันแล้วหน้าพีก็ใครเข้ามาเรื่อยๆ……เรื่อยๆ…… พวกผมเลย…..
ก็อกๆ…... “คุณเอกคะ สำรับพร้อมแล้วค่ะ” เสียงคนมาตามให้ไปทานข้าว…….ถือเป็นระฆังหมดยกแยกผมสองคนออกจากกันโดยไว……เกือบไปแล้วกรู
ผมเลยลงมาทานข้าวเย็นกับพีสองคน เพราะคนอื่นทานไปก่อนแล้ว……พีมันทานเร็วจังครับ สงสัยถูกปาก….สักพักก็อิ่มส่วนผมยังทานอยู่
“เอกเสร็จยัง…..เร็วดิ…ขึ้นข้างบนกัน” พีพูด….ทำไมมันเร่งจังวะเนี่ย
“จะรีบไปไหนหละน่ะ” ผมถาม
“……ก็จะได้ไปต่อไง…” ไอ้พีพูดหน้าแดง……. มรึงจะให้ต่ออาร๊ายยย
แต่ก่อนที่ผมจะว๊ากมันโทรศัพท์ก็ดังครับ …..ไอ้ชาร์คโทรมาครับ
“ว่าไงชาร์ค” ผมรับสาย…..ไอ้พีหน้าเซ็งครับ
“ทำไรอยู่” ชาร์คถาม
“ทานข้าวเย็นน่ะ” ผมตอบ
“ทานเสร็จยัง”
“ยังเลย กำลังทานอยู่…. ชาร์คทานยัง” ผมถาม……ไอ้พีจ้องเขม็งมา
“ยังเหมือนกัน ว่าจะไปขอทานด้วย”
“ฮ่าๆๆ ก็มาดิถ้าทันนะ” ผมแหย่
“งั้นก็จัดให้เราที่นึงเลยนะ” ชาร์คตอบ
“ทำเป็นพูดไป อยู่ไหนแล้วหละน่ะ”
“หน้าบ้านเอก” ชาร์คตอบเรียบๆ
“เฮ้ยยย จริงดิ” ผมรีบหันไปดูทางประตูบ้าน ไอ้พีรีบหันตาม........มันอยู่หน้าบ้านจริงๆครับ………..จะไม่ให้กรูพักเลยใช่มั๊ยยยย
พอไอ้ชาร์คเข้ามาถึงก็ตั้งหน้าตั้งตาทานเลยครับ…..เออ……ทำไมดูหิวขนาดนั้นหละครับ……ส่วนไอ้พีก็นั่งมองแล้วทำหน้าเป็นตูดของมันต่อไป
“คิดถึงเอกเลยมาหา” ไอ้ชาร์คพูดไปเคี้ยวไป……. ยังไม่มีใครถามเลยมรึง
“มาทำไมตอนนี้เดี๋ยวเอกก็ไม่ได้พักพอดี”…….มรึงก็ด้วยครับไอ้พี
“ขืนกรูไม่มา แล้วปล่อยเอกไว้กับมรึง มีหวังเอกมันไม่ได้พักหนักกว่าเดิมอะดิ” ชาร์คสวน…… เออ มีสิทธิๆ
พอพวกผมทานข้าวเสร็จก็ขึ้นไปบนห้องครับ ตอนนี้ดูชาร์คกับพีเคร่งเครียดกันมากครับ……ชาร์คมันค่อยๆจับแล้ว………………….ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ต่อตอนหน้านะโฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: รักจากpanic!!ตอนที่63.3 ความลับของดวงดาว(จบ) (อ่าน 320481 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก