หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
จิ้มนุ้งฟ่าแล้ว  ขยันแต่งกลอนจังเลยนะ
อ่านแล้วก็จริงอย่าวว่าแย่งของเขากินมันจะไปมีความสุขจริงๆได้ยังไง
ว่างจริงนะเนี่ยถ้าว่างขนาดนี้มานั่งแต่งเรื่องให้อ่านต่อเถอะ เอาช่วงที่อยู่คนเดียวก็ได้ ชอบๆ
นิว(ความเหงามักกินใจคน แต่ความสัปดนหาได้กินใจเรา)

[broke-back]

 
คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง.....นุ้งฟ่า
เตอร์....คงแค่คิดถึงและเป็นห่วงที่รัก

--- ก็สองคนนี้ ใจติดกันนี่นา ----
จริงมั๊ย 

ขอบคุณครับ นุ้งฟ่า&น้องเตอร์ +1 ณ ขณะคิดถึง 

[jayzaadt]

เหมือนฝนกำลังตั้งเคล้ามายังไงก็ไม่รู้เนอะ

ดูอึมครึมมาก ๆๆๆๆ

เด๋วพายุมันต้องลงแน่ ๆๆๆๆ

นุ้งฟ่ามางี้ที่ไร  เป็นไต้ฝุ่นถล่มฟิลิปินส์ทุกที

[┗◎┗◎]

ไต้ฝุ่นกฤษณา จะพัดมาบ่านฟ่ากับเตอร์นี่เอง

[Forever_ever]

ดูเตอร์แปลกๆ นะเนี่ย
มีไรเปล่าหว่า

รอลุ้นกันต่อไปจ้า

[Tabokung]

แล้วตอนนี้พี่เตอร์กลับมาจากค่ายยังอ่ะครับพี่ฟ่า

  พี่ฟ่า & พี่เตอร์

[mayoomay]

คิดถึงมากมาย....

เริ่มได้กลิ่นลางไม่ดี  ไม่เอานะ 

[Flirter_kung]

อื้ม ดีใจจังเยย นึกว่าจะไม่ได้อ่านซะแล้วอ่ะครับ

คนรักกันมันดีอย่างนี้นี่เอง เดี๋ยวต้องไปรีบคว้ามาไว้ข้างกายซักคนละ(คนเดิมนะ)

ถึงแม้จะเหงาแต่ถ้าไม่ใช่เขา(เธอ)เราก็รักไม่ได้ รักนะเด็กโง่ ฮ่าๆๆๆ

รอตอนต่อไปอยู่นะครับ จุ๊บๆ

[hipolymer]

ฟ่าฟ่า ไปเที่ยวปิดเทอมหรอ ไปเที่ยวไหนป่าว แน่ะๆๆแอบไปสวีวี่วีกันสองคน หึยยย อิจฉาคนรักกัน ชิชิ อย่าให้มีบ้างนะ

[myxt]

 :กอด1:กอดกันหน่อย ห่างหายกันไปนาน
นุ้งฟ่าจัดกระเป๋าให้เองเลยด้วย น่ารักจริงๆ
เตอร์ไม่อยู่ตั้งหลายวัน คงเป็นห่วงนุ้งฟ่าสินะ
คนอยู่ด้วยกันทุกวัน ห่างกันอย่างนี้ คงรู้สึกเหงาๆเนอะ

ปิดเทอมนี้นุ้งฟ่าเที่ยวไหนปะเอ่ย เที่ยวเผื่อด้วยน๊า
คิดถึงค่ะ

[broke-back]

  เข้ามาบอกว่า.....คิดถึง

และ.....และ.....และ

ยังรออ่านตอนหน้าอยู่
---- ด้วยใจจดจ่อ ----

**** ไม่เอานะ เตอร์......ไม่อยากให้นุ้งฟ่าเศร้าอีก (มันจะเยอะเกินไปแล้วนะ ไอ่หมูแดง) ****

[jayzaadt]

รอคอยนุ้งฟ้า

อย่ามัวแต่เที่ยวดิ

มาเล่นต่อเร็ว ๆ นะ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแว้วมาแว้วววว
แอบไปสวีทกันมาสองวัน
กลับไปเฝ้าบ้านให้ผู้ใหญ่เค้าไปทอดกฐินกันมาคร๊าบบบ
ไอ้ตัวดีไปด้วยตามเคย
อยู่บ้านกันทั้งวันเยยไม่ได้ไปไหนกินกะนอน
ว่าจะหาเรื่องเที่ยวกันอยู่แต่ฝนฟ้ายังไม่ค่อยเป็นใจ
เลยทำลูกอยู่บ้านดีกว่าไม่เปลืองด้วย  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
คิดถึงทุกคนนะครับ
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ทุกท่านทั้งหลังไมค์และหน้าเวที
อิอิ

รักนุ้งฟ่ามากและนานๆๆ ฮ๋าๆๆๆๆๆ
ส่วนเตอร์รักมันน้อยๆๆๆไม่ต้องบ่อยนัก

อิอิ

มาต่อกันเลยคร๊าบบบบ


แรงปะทะของจมูกมาที่แก้มซ้ายของผมซึ่งนอนหลับสนิทอยู่บนหมอนนุ่มๆสีขาว แรงหอมที่กดใบหน้าของผมให้ยุบตามหมอนใบนุ่ม จนผมต้องลืมตาหาที่มาของปลายจมูกนั้น  หยดน้ำจากศรีษะแล้วก็กลิ่นหอมของสบู่อ่อนๆเตะมาที่จมูกของผม ผมบิดตัวนอนหงายแล้วส่งยิ้มให้กับเจ้าของหอมเมื่อสักครู่นี้ ผมได้แต่นอนมองคนรักของผมยืนเช็ดหัวแล้วก็มองมาที่ผมเป็นระยะ ๆ ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี มันอาจจะเหมือนเด็กๆที่งอแงไม่อยากจากพ่อแม่ไปไหน ผมอยากจะลงไปดิ้น ชัก แหงกๆๆๆๆๆที่พื้นไม่ให้มันไปค่ายครั้งนี้ แล้วผมก็คิดว่าผมต้องทำสำเร็จด้วย
ทั้งนี้ทั้งนั้น เราสองคนโตแล้วต้องทำหน้าที่ของแต่ละคนให้สมบูรณ์ ผมเอื้อมไปหยิบบ็อกเซอร์ข้างเตียงมาใส่ แต่ก่อนที่มือผมจะคว้าบ็อกเซอร์นั้น มีอีกมือมาจับที่ข้อมือผมไว้ ซื้งจะเป็นมือใครไปไม่ได้นอกจากมือของที่รักของผม  ผมถูกแรงดึงจากมือนั้น ให้ลุกขึ้นผมยืนด้วยเข่าทั้งสองบนเตียงแล้วร่างกายของผมก็ถูกโอบรัดด้วยอีกร่างกายหนึ่งตรงหน้าอย่างแน่น ผมไม่สามารถกระดุกกระดิกตัวได้ แม้แต่หายใจยังลำบาก
"เตอร์ ฟ่าหายใจไม่ออกอ่ะ กระดูกจะป่นเเล้วเนี่ย" เตอร์ค่อยๆคลายมือออก
"เจ็บมั้ย เตอร์ขอโทษนะ ดูดิแดงหมดเลยอ่ะ"
"เจ็บดิ เตอร์รักฟ่ารุนแรงแต่เช้าเลยนะ หรือว่าชอบแนวดิบเถื่อน" ผมทำให้บรรยากาศมันไม่ตึงเครียดจนเกินไป ผมคว้าบ็อกเซอร์มาใส่ก่อนแล้วก็ซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มเหมือนเดิม เตอร์นั่งลงข้างๆผม
"ไม่อยากไปเลยอ่ะ"
"ทำเป็นเด็กไปได้โตจน........เบ้อเริ้มเทิ่มแล้วนะ"
"ทะลึ่งอย่ามากวนมันเดี๋ยวมันตื่น"
"ไปแต่งตัวได้แล้วเดี๋ยวสายนะ"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"อยู่คนเดียวได้แน่นะ เตอร์รู้สึกห่วงฟ่ายังไงไม่รู้อ่ะ"
"คิดมากไปป่าว ได้สิ สบายมาก"
"เรียนเสร็จแล้วไม่ต้องไปเดินเที่ยวที่ไหนนะ ขอห้าวันเอง ได้ป่าว"
"ได้ สัญญา"
"มาจุ๊ฟหน่อย" มันดึงมือให้ผมลุกขึ้น แล้วเตอร์ก็ค่อยๆบรรจงจูบผมเบาๆแบบมีศิลปะ ชอบการจูบแบบนี้ที่สุด
"เตอร์ไม่ต้องกังวลนะ ฟ่าจะดูแลตัวเองดีดี รอเตอร์กลับมา เชื่อใจฟ่านะ"
"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ฟ่าคือดวงใจของเตอร์เสมอนะ"
"เตอร์ก็คือดวงใจของฟ่าเช่นกัน ไปแต่งตัวได้แล้วเดี๋ยวฟ่าไปทำออะไรให้ทานนะ"
"ขอกอดอีกห้านาทีนะ ห้านาทีเท่านั้น"
"อื้มมมม  สร้างทายาทก็ได้นะ ห้านาทีก็พอ"
"ไม่เอา อยากกอดอย่างเดียว" มาแปลกวุ้ยวันนี้ ให้ท่าขนาดนี้ยังเมิน อ่ะกอดก็กอด

5นาทีผ่านไป เหน็บกินขาแล้วเนี่ย

"พอได้แล้วไอ้ลูกแหง่"
"เห้อ....................."เสียงถอนหายใจยาวๆ
"เดี๋ยวฟ่าไปทำกับข้าวนะ เตอร์ได้แต่งตัว อื้มแล้วจะไปไงอ่ะให้ฟ่าไปส่งหรือจะไปแท็กซี่"
"ไปแท็กซี่ดีกว่าฟ่าขับรถกลับคนเดียวมันอันตรายอ่ะ"
"เตอร์นั่งคิดไปด้วยนะว่าลืมของใช้จำเป็นอะไรรึป่าว"
"อื้ม"
"ร่าเริงหน่อยสิเตอร์ได้โอกาสไปซุกซนข้างนอกแล้วนะไม่ดีใจหรอ"
"น่าดีใจตายแหละ"
"ฟ่าไม่เข้าใจเตอร์เร้ยว่าเตอร์กังวลอะไรกันแน่"
"เตอร์ก็บอกตัวเองไม่ได้อ่ะว่าเรื่องอะไร รู้แต่ว่าห่วง ไม่อยากไป เราไม่เคยจากันห้าวันเลยนะ"
"ทุกคนต้องมีช่องว่างระหว่างกันเสมอแหละ ไม่มีใครติดกันได้ตลอดเวลา ไม่มีใครเข้าใจกันและกันทุกเรื่อง มันเป็นสัจธรรม"
"เวลานี้เตอร์ไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้นแหละ"
"งั้นฟ่าไปทำกับข้าวดีกว่า"
"เอาหมูทอดกระเทียมกะไข่ดาวก็พอนะ "
"จร้า" เดี๋ยวจะแถมซุปสาหร่ายร้อนๆให้อีกถ้วยด้วย
สักพักพ่อตัวดีก็เดินหน้าละห้อยออกมาเมื่อเเต่งตัวเรียบร้อยแล้ว แล้วก็มานั่งที่โต๊ะทานข้าว มองมาที่ผมทำหน้ายังกะหมาป่วย
"มาแล้ว ร้อนๆเลย" ผมยกอาหารมาให้มัน
"บอกเอาแค่หมูกระเทียมกะไข่ดาวไง ซุปอะไรเนี่ยนอกเหนือคำสั่ง" เอ้าผิดอีกกู
"ฟ่าเห็นมันแห้งๆอ่ะเลยทำเพิ่มจะได้มีอะไรซดคล่องๆคอไง"
"ไม่ได้สั่งนิ"
"เตอร์นี้พาลนะ"
"ก็คนมันไม่อยากไปนิ"
"ไม่เอาไม่พูดเรื่องนี้แล้ว เตอรเริ่มไม่มีเหตุผลแล้ว"
"ชิ" ผมเดินไปเตรียมของให้เตอร์ จะได้ไม่หลงๆลืมๆอีก
"ทำไมไม่มากินด้วยกันอ่ะ อยากให้ไปมากนักหรอไง"  อ่ะดูมัน หาเรื่องอีก
"เตอร์ นึกถึงภาพที่ดึงฟ่ามากอดในห้องเมื่อกี้นะแล้วนึกถึงภาพตัวเองตอนนี้แล้วเอามาเปรียบเทียบกัน อย่าให้ฟ่าพูดอะไรมากกว่านี้เลย"
"ขอโทษนะ" แล้วมันก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป แล้วก็เข้าห้องน้ำไปแปรงฟัน หรือไปแอบร้องไห้ก็ไม่รู้ ออกมาตาแดงๆ
"เตอร์ไม่ลืมอะไรเเล้วนะ"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"ขอกอดหน่อย"  ผมอ้าแขนให้มัน มันรีบโผเข้ากอด
"ดูแลตัวเองด้วยนะ เรียนเสร็จแล้วกลับห้องเลยนะ อย่าเอาโทรศัพท์ไว้ไกลตัวนะ ไม่ต้องไปหาอะไรกินในซอยนะ เข้าใจป่าว"
"อื้ม ไว้ใจและเชื่อใจกันบ้าง ณ ตอนนี้ต่อให้พี่โดมมาแก้ผ้าต่อหน้าฟ่า ฟ่ายังไม่หวั่นไหวเลย เพราะฟ่ามีเตอร์" กุโกหกเมิง แค่พี่โดมโชว์ขาอ่อนก็ลมจับแล้ว
"ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"คร๊าบบบบ" ผมโทรลงไปข้างล่างให้เค้าเรียกแท็กซี่ให้หน่อยแล้วผมก็หิ้วกระเป๋าไปส่งมันที่รถข้างล่าง สายตาเศร้าๆที่ส่งมาให้ผมจากภายในรถแท็กซี่ จนรถออกไปในที่สุด มันช่างติดตาผมอย่างบอกไม่ถูก  ผมขึ้นห้องไปทำโน้นทำนี้ แล้วก็อาบน้ำแต่งตัวไปเรียน ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทุกอย่างก็เป็นปรกติ แต่มีหรือที่ผมเลิกเรียนแล้วจะกลับบ้านเลย ขอแว๊บไปซุปเปอร์พารากอนซักหน่อยซื้อของตุนไว้ทำกินให้ได้ห้าวันเพราะสามีสั่งไว้ห้ามไปกินข้าวในซอย เห้อ ทำไมต้องเชื่อมันด้วยว่ะเนี่ย
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ฮัลโหล  เตอร์ถึงแล้วหรอ เป็นไงมั้งสนุกป่าว "
"ไม่เลยอ่ะ ก็เฉยๆอ่ะ ฟ่าทำไรอยู่ไหนอ่ะ"
"อยู่พารากอน"
"เตอร์บอกว่าไงให้กลับห้องเลยไม่ใช่หรอ"
"ก็ฟ่ามาซื้อของตุนไว้ทำกับข้าวให้ได้ห้าวันอ่ะ ก็เตอร์ห้ามฟ่าไม่ให้ไปกินข้าวในซอยนิ"
"รีบๆซื้อแล้วก็รีบๆกลับ เค้าเรียกแล้วเดี๋ยวเตอร์โทรไปใหม่นะ" มาไวไปไว โว้ยยยยยยยย เราก็ซื้อๆๆสวยๆเชิ่ดๆต่อไป ผมก็ซื้อของจนเสร็จก็กลับห้อง เอาของวางพ่อตัวดีก็โทรมาพอดี
"อยู่ไหน"
"ห้องจิ"
"กลับมานานแล้วหรอ"
"นานมากแล้วเตอร์โทรมาก่อนหน้านี้ฟ่าก็ซื้อเสร็จแล้ว"  มุสาอีกแล้วกรู
"ก็แค่โทรมาเช็คเฉยๆว่าถึงบ้านรึยังเดี๋ยวดึกๆโทรมาใหม่นะ แค่นี่นะ จุฟๆ"
"เออ............ตื๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สรุปไม่ฟังกันเลยแค่อยากจะบอกว่าดูแลตัวเองด้วยเท่านั้นแหละ เง้อ  เย็นแล้วท้องก็ร้องทำไรกินดีกว่า  จานหมูกระเทียมของสามีเมื่อเช้ายังไม่ได้ล้างเลยเดี๋ยวทำกินอีกดีกว่าแต่ไฮโซอย่าเราต้องกุ้งกระเทียมเท่านั้น ฮ่าๆๆๆๆ ขอไข่เจียวใส่ผักเยอะๆอีกสองฟองด้วยดีกว่า ผมก็เริ่มทำอาหารมื้อเย็นในขณะที่ตาก็หันไปมองโทรศัพท์อยู่ตลอดเวลาจนไข่เกือบจะไหม้ ทำอาหารเสร็จแล้วก็ยังไม่โทรมาอีกแหละ เห้อ  ผมเอาข้าวไปนั่งทานที่โซฟามองออกไปที่ระเบียง รู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูกอ่ะ ปรกติต้องมีคนมากวนประสาทอยู่ข้างๆตลอด มันไม่เหมือนเวลาที่ผมหนีมันกลับไปนอนที่บ้านยังมีพ่อกับแม่แล้วก็น้องสาวที่คอยมาป่วนผมอีกคน แต่ตอนนี้ผมอยู่คนเดียวนะ มองไปทางไหนก็ไม่มีใคร ตัดสินใจก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป ไม่อร่อยเลยอ่ะถ้าซื้อมาไม่ได้ทำเองจะเดินไปด่าแม่ค้าแล้วเนี่ย  เห้อๆๆๆๆๆไม่นึกเลยว่าตัวเองจะเป็นได้ถึงขนาดนี้ เมื่อไรจะโทรมาซักทีว่ะ กุคิดเถงเมิงน๊า
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"  โทรมาแว้วๆๆๆๆๆๆๆ
"ทำไรอยู่จ้ะที่รัก"
"กินข้าว เตอร์อ่ะทำไรอยู่"
"ก็เค้าปล่อยให้พักอาบน้ำอาบท่าอ่ะ เตอร์เพิ่งกินข้าวเสร็จ ไม่อร่อยเลยอ่ะ รสชาติฮ่วยแตกมาก สู้ฝีมือฟ่าก็ไม่ได้ซักนิด แล้วนี้นะอิแตมกะไอ้ยุ่งนะออกไปเดินสวีทกันโน้นแหนะทิ้งเตอร์ไว้คนเดียวอ่ะ หมั่นไส้มันสองคนจริงๆเลย แล้วเตอร์อ่ะคิดถึงฟ่ามากเลยรู้ป่ะ เมื่อไรจะให้กลับบ้านซักทีก็ไม่รู้ แล้วคืนนี้อ่ะเตอร์จะนอนหลับรึป่าวก็ไม่รู้ไม่มีคนให้กอดอ่ะ"
"เออเตอร์"
"จ๋า"
"ขอฟ่าพูดมั้งดิ"
"ก็พูดดิใครห้ามอ่ะ"
"ก็เตอร์เล่นพูดคนเดียวเลยนิ"
"อ่าวหรอ"
"เอออ่าดิ  แล้วตอนนี้คนอื่นเค้าทำอะไรกันอ่ะ"
"คนมีแฟนเค้าก็เดินดูโน้นนี้นั้นกัน บางส่วนก็อาบน้ำบางส่วนก็นั่งนินทาคนอื่น"
"แล้วเตอร์ไม่ไปสนุกกะเพื่อนอ่ะ"
"ไม่เอาอ่ะคิดถึงฟ่ามากกว่า ไม่รู้ตอนนอนจะคุยโทรศัพท์ได้ป่าวเลย"
"ส่งแมสเสจแทนก็ได้นิ ไม่ต้องห่วงฟ่าหรอกฟ่าอยู่ได้ นี่ฟ่าก็กำลังกินข้าวน๊า"
"หรอทำอะไรกินอ่ะ"
"กุ้งทอดกระเทียมใส่พริกไทยมากมายกะไข่เจียวใส่ผักอ่ะ"
"อร่อยไหม"
"ไม่เลย ไม่มีเตอร์กินด้วยจะอร่อยได้ไง"
"ปากหวานจริงเชียว ฟ่าอ่ะชอบทำให้เตอร์คิดเถิง แล้วนอนคนเดียวได้ใช่ไหม"
"ถ้าไม่ได้แล้วจะทำไงอ่ะ หาเด็กมัธยมมานอนด้วยหรอไง"
"อย่ายั่วโมโหขอร้อง ชอบทำให้คิดมากอยู่เรื่อยเลย"
"ล้อเล่นน๊า เด็กๆไม่เป็นงานหรอกสู้เตอร์ไม่ได้รู้งาน"
"ยังอีก ทำไมชอบพูดแบบนี้ให้ตัวเองดูไม่ดีหาาาาาา"
"ก็พูดกับเตอร์คนเดียวแหละ"
"ต่อไปนี้ห้ามพูดเข้าใจมั้ย"
"จร้า"
"กินข้าวหมดยัง"
"ยัง เดี๋ยวค่อยกินคุยกับเตอร์ตุนไว้ก่อน เดี๋ยวคืนนี้ไม่ได้นอนคุยกันต้องตุนไว้เยอะๆ"
"แหม๋ห่างกันไม่ได้เลยนะ" เสียงคนแทรกเข้ามา ผมเข้าใจว่าน่าจะเป็นเสียงยุ่งนะ
"เจือก ไปไกลทีนเลย แอบไปจี๋จู๋กันไม่แคร์เพือ่นเลยนะ"
"คนไม่มีคู่มาก็สมน้ำหน้าดิ"
"เออไปไกลทีนเลย  โหลๆๆฟ่า"
"อื้ม ใครอ่า"
"ไอ้ยุ่งอ่าดิ กวนประสาท ต่อๆๆเรื่องของเราดีกว่า"
"แล้วจะไปอาบน้ำตอนไหน อย่าเอากุงเกงในเปียกใส่ถุงไว้นะมันจาเน่า"
"จร้า"
"แล้วอย่าลืมกินวิตมินด้วยนะรู้ป่าว อากาศเย็นมั้ยอ่ะ"
"เย็นดิ"
"เดี๋ยวก่อนนอนกินยาแก้แพ้อากาศด้วยนะ"
"ครับบบบ"
"ดีมากแล้วแอบมองผู้ชายรึป่าววันนี้อ่ะ"
"ป่าว ไม่ได้มองใครเลยในสมองมีแต่ฟ่า ฟ่า แล้วก็ฟ่าคนเดียวเยยย" มันทำเสียงอ้อนแบบสุดๆๆ
"อ่าวเตอร์มายืนทำไรคนเดียวตรงนี้ "
"คุยกะแฟนครับ"
"หว้า ว่าจะมานั่งด้วยซะหน่อยงั้นพี่ไม่กวนแล้วตามบายตามบาย"
"โดนแซวอีกแล้ว"
"ก็เตอร์เล่นปลีกตัวมาคนเดียวนิ เป็นจุดสนใจไง"
"งั้นเดี๋ยวเตอร์ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าคนอื่นเค้าอาบกันหมดแล้วอ่ะเดี๋ยวดึกเกินเตอร์กลัวอ่ะ เดี๋ยวเตอร์โทรไปใหม่นะ ฟ่ากินข้าวแล้วก็อาบน้ำเดี๋ยวจะได้นอนคุยกะเตอร์นะ"
"อื้ม ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"ครับบบบบ รักนะครับ"
"รักเหมือนกันครับ"
ผมนั่งกินข้าวที่เหลือด้วยความอร่อยจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือ ฮ่าๆๆๆๆ เมื่อจัดการอาหารในจานเรียบร้อยจัดการงานบ้านเรียบร้อยผมก็ไปอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวนอนรอโทรศัพท์แค่เพียงช่วงอึดใจเดียวที่ล้มตัวนอนรอก็โทรมาพอดี
"ที่ร๊ากๆๆๆๆๆๆ"
"ครับ"
"ทำไร"
"นอนรอโทรศัพท์"
"อาบน้ำยัง"
"อาบแล้วไม่ได้กลิ่นหรอ"
"ถึงว่าอะไรหอมๆๆ ฟ่ารู้ป่ะเตอร์เอาเสื้อกล้ามที่ฟ่าใส่นอนเมื่อวานโน้นอ่ะมาด้วย"
"ยังไม่ได้ซกนิเอาไปใส่ได้ไง"
"ป่าวเอามานอนกอดเอามานอนหอมต่างหาก"
"ออกแนวจิตนะนั้นอ่ะ"
"กลิ่นหอมจากตัวฟ่ายังติดอยู่เลยนะ"
"เห้อๆๆๆเป็นเอามากนะ เดี๋ยวฟ่าไปหยิบกางเกงในเตอร์ในตะกร้ามาดมมั้งดีมั้ย"
"อันนั้นอ่ะจิตของแท้นะนั้นอ่ะ"
"แล้วเตอร์อ่ะอยู่บนเตียงนอนรึยัง"
"นอนเรียงกันเป็นตับเนี่ย"
"แล้วคุยโทรศัพท์เค้าไม่ด่าเอาหรอ"
"เตอร์ออกมาคุยข้างนอก หลายๆคนเค้าก็ออกมาคุย"
"อื้ม  คุยอีกซักพักก็ไปนอนได้แล้วเดี๋ยวน้ำค้างลงจะไม่สบายเอา"
"ไม่เอาๆๆๆยังไม่ไป"
"เดี๋ยวเช้าก็ไม่ไหวหรอก"
"ไหวจิ  อิสองตัวนี้มาอีกแหละ"
"ใคร"
"อิยุ่งอ่าดิ มาไมพวกเมิง"
"ก็มาดูคนคิดถึงแฟนจนนอนไม่หลับอ่าสิ"
"ฟ่าคิดถึงเตอร์อ่าดิ หาคนมานอนด้วยนิจะได้ไม่เหงา"
"กวนทีนแล้วไงพวกเมิง"
"ฟ่าอย่าไปฟังพวกมันนะ ไปเลยไปชิ้ว" เสียงเตอร์ไล่พวกไหนให้ไปไกลๆ
"โหลฟ่า"
"อื้ม"
"ไล่พวกมันไปแล้ว คุยต่อ"
"ดึกแล้วเตอร์ไปนอนเหอะ ฟ่าง่วงแล้ว"
"โห ขออีก10นาทีนะ "
"อื้ม"  เราคุยกันต่อจนครบชั่วโมงไม่ใช่สิบนาทีแล้วอ่ะ มันทดเวลาบาดเจ็บตลอดเลยกว่าจะได้นอนก็เที่ยงคืนโน้นแหนะ ผมต้องไล่มันไปนอนอ่ะ ไอนี้ถ้าจะเป็นเอามาก แต่ผมก็เป็นเอามากเช่นกันแหละคืนนั้นกว่าจะหลับก็ตีสามตีสี่นอนพลิกไปพลิกมา คิดถึงแต่คนทางโน้นอ่ะ จนเพลียหลับไปเอง เห้อเมื่อไรจะกลับมาซะที่น๊าที่ร๊ากกกกกก
"งืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" อะไรมาสั่นอยู่ข้างหูว่ะเนี่ย  โหยแต่เช้าเลยยยยย


พายุยังไม่เข้ารออีกนิสนุงกำลังก่อตัว อิอิ

นอนหลับฝันดีราตรีสวีทนะคร๊บบบบบบบบ

[MojiJung]

^
^
^
^
^
^
หลังจากอ่านมานานในที่สุดก็ได้จิ้มนุ้งฟ้าสักที หุหุ ดีจาย

[gboy]

 
น่ารักทั้งคู่เลย

[namtaan]

ฮาอ้ะ >> กุโกหกเมิง แค่พี่โดมโชว์ขาอ่อนก็ลมจับแล้ว << 
แต่ทิ้งท้ายให้เครียดนะเนี่ย พายุอะไรกัน
นี่แึ้ึิ่ค่วันแรก เหลืออีกสี่วัน พายุอะไร

บวก 1 ให้นุ้งฟ่า แหมๆๆๆ ขนาดเฝ้าบ้านให้ผู้ใหญ่ยังผลิตทายาทกันอีก จะหวานไปถึงไหน
รักนุ้งฟ่า แล้วรักคอปเตอร์ด้วยได้ป่าว อิอิ จุ๊บๆๆๆนะจ๊ะ 

[koo_jarm]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
สวี่วี่วี กันจริๆเลย ทำเอาผู้อ่านแทบคลั่งตาย
ได้ยินแว่วๆว่า พายุกำลังก่อตัว หวังว่าคงเป็นแค่ลูกเล็กๆนะ
อย่าได้เป็นพายุที่มีประสิทธิภาพทำลายล้างเลยนะ

คิดถึง นุงฟ่า กะ นุงเตอร์   

[┠┨ ¡ Þ Þ ☻ ❣ ╰╰]

พายุกำลังก่อตัว


ทิ้งท้ายดั้ย....ปวดจิตอ่ะ.....หวังว่า  มันจะ พัดมา แค่ผ่านๆ....อย่าโดนเต็มๆล่ะ


สงสาร  พี่ฟ่า....


รัก  พี่ฟ่า   ยุ่ง   แตม....พี่เตอร์ด้วยก่ะดั้ย....กิกิ

[Forever_ever]

พายุอะไรอ่า นุ้งฟ่า
เอาแค่ปลายๆ ก็พอนะ
อย่ามาเยอะเลย คนอ่านไม่ไว้ใจเล้ยยยจริงๆ

คิดถึงนะค้า
 

[Flirter_kung]

พายุอะไรๆๆๆๆๆๆ แต่ถ้าให้เดานะครับ(แบบมั่วๆนะ)

มันต้องเป็น มันต้องเป็น มันต้องเป็น....















พายุร้ากกกกกกกกกกก ระหว่างเตอร์กะฟ่าแน่ๆเยย ฮ่าๆๆๆๆ

แล้วฟ่าก็บอกเตอร์ว่าถึงแม่ตัวจะห่างไกลแต่ความรักเราอยู่ใกล้กัน จุ๊บๆ ฮ่าๆๆๆ

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

 

โทรหาแต่เช้า

๕๕๕

[jayzaadt]

ดูท่า ต้องลงหลุมหลบภัยแล้วแหละ

พายุลูกนี้ท่าจะแรง   

[DexTunG]

          






จะเกิดอะไรขึ้นหรอครับ









           

[broke-back]

พายุอะไรๆๆๆๆๆๆ แต่ถ้าให้เดานะครับ(แบบมั่วๆนะ)

มันต้องเป็น มันต้องเป็น มันต้องเป็น....

พายุร้ากกกกกกกกกกก ระหว่างเตอร์กะฟ่าแน่ๆเยย ฮ่าๆๆๆๆ

แล้วฟ่าก็บอกเตอร์ว่าถึงแม่ตัวจะห่างไกลแต่ความรักเราอยู่ใกล้กัน จุ๊บๆ ฮ่าๆๆๆ

^
คิดเหมือนกับ Flirter_kung ----- พายุรัก ของฟ่ากะเตอร์

  มีแต่สิ่งดีๆ มาให้ 

  จุ๊บ ฟ่า&เตอร์  ซู๊ดดดดด..ด ฮ่าฮ่า

[wan]

ทำไมสปอยไว้แบบนั้นละ นุ้งฟ่า

รีบจัดมาอย่าช้า คำพูดซ่อนเงื่อนไว้หลายข้อเลย อย่าช้า ๆ

+1 ให้นุ้งฟ่าเช่นเคยครับ

[pukpra]

หวานจริง ๆ เลยน้า ขนาดนุ้งเตอร์ไม่อยู่ยังโทรหากันตลอด น่ารักที่ซู้ดดด

[l3iZal2l2e]

พายุไรกันอะ
ไม่เอาได้มั้ยยยยยย
 

[potery]

มาทิ้งท้ายแบบนี้   

ขอให้เป็นพายุดีเปรสชั่นพอนะ  อย่าเป็นพายุไต้ฝุ่นเลย

มาต่อเร็วๆนะ  คิดถึงฟ่าคนน่ารัก

[HydrA]

กลัวจริงๆนะ กลัวคนไม่ประสงค์ดี
จะมาก่อกวนฟ่าอ่ะ

[aotkung]

พายุยังไม่เข้ารออีกนิสนุงกำลังก่อตัว อิอิ

นอนหลับฝันดีราตรีสวีทนะคร๊บบบบบบบบ

พายุรายอ่ะดูน่ากลัวจัง  คริคริ