หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[Tumz]

 

เข้ามาอ่านเรื่องนี้ด้วยคนนะครับ

 

เรื่องน่าอ่านดีครับ

จะพยายามอ่านให้ทันนะครับ ( :m23:ยังอ่านไม่ทันขอเม้นก่อนนะ)


ให้ฟ่ากับเตอร์รักกันมาก มาก นะ 


 

[LIZZ]

อาหารมื้อนี้ของโปรดทั้งนั้นเลย
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆ

หมูแดงนี้แอบขี้เกียจนะเนี่ย เดินเอาผ้าไปส่งยังไม่ไปเลยหรอออออ
อย่างนี้ต้องให้งานให้หนักแล้วฟ่า จะได้ชิน555

[Forever_ever]

อะแฮ่มๆๆๆ

ใครน้า.......บอกว่าเย็นนี้แน่นอน
นี่มัน 10 โมงเย็นแล้วน้า
ยังมิมาอีกเหรอจ๊ะ

ป้าตาจิปิดแล้วเอยยย

ไปนอนก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่

ฝันดีน้า
 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

อุ้ยๆๆๆๆๆ

นาฬิกาสงกาสัยมันจาเสีย

ทำไมน๊าราคาก็ไม่ถูกทำไมของเราเพิ่งสี่โมงเย็น

แล้วงี้ใครจะผิดนะ  แก็ซโซฮอล์ผิดแระกันเนอะๆๆๆๆๆๆ

ฮ่าๆๆๆๆๆ

*************************


***************
ในความสุขแห่งการนิทราก็ต้องลืมตาขึ้นเมื่อริมฝีปางบางๆถูกบรรจงวางมาที่แก้มซ้ายของผม ผมค่อยปรับความคมชัดของดวงตา แล้วมองไปตรงเจ้า

ของริมฝีปางเบาบางเมื่อครู่ แล้วก็เอ่ยวาจาเบาๆไปว่า
"ลักหลับหรอ" สามคำที่คิดได้ตอนนั้น  ฮ๋าๆๆๆ
"หมกหมุ่นแต่เช้านะ เมื่อคืนสงสัยค้างอ่าดิ"
"ไอ้บร้า" ผมลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ มันนะหรออาบเสร็จตั้งนานแล้ว
"ปึงๆๆๆ" มีคนมาเคาะประตูห้องน้ำจะเป็นใครหล่ะ ก็สามีอิฉันน่ะสิ
"ฟ่าร่ายคาถาอยู่รึไง ให้มันเร็วๆหน่อยอาบน้ำอ่ะ"
"เออ"
"พูดเพราะๆหน่อยสิครับ"
"เออครับ พอใจมั้ยว่ะ ครับ"
"เดี๋ยวออกมาจะโดนไม่ใช่น้อย"
"กลัวมากเลยคร๊าบบบบบบบบบ"
"อย่ามัวแต่เล่นนะอาบเร็วไเลยเดี๋ยวสาย คุณพ่อบีเค้ารอทานข้าวอยู่"
"หิวก็ไปกินดิ มาเพ้อเจ้ออะไรอยู่หน้าห้องน้ำเนี่ย น่าเบื่อเป็นที่สุดที่สุด"
"เห้อ"
"อย่ามาถอนหายใจนะ เมียไม่ปลื้ม"
เเล้วเสียงบ่นของคนน่าเบื่อก็หายไป ผมอาบน้ำอีกสักพักก็ออกมา คุณชายขี้บ่นก็นั่งอ่านหนังสือรออยู่บนเตียง แล้วชำเลืองมองผมด้วยหางตาเมื่อผมก้าว

ออกมาจากห้องน้ำ
"ล้าลาล่า ลันลา ใจของฉันมันเป็นของเธอไม่ว่านานเท่าไรรรรรรรรรร หืมหื้มมหืมมมมมมม"
"อารมณ์ดีจังนะปล่อยให้ผู้ฬหญ่รออ่ะมันไม่ดี"
"ก็ไม่ได้นัดล่วงหน้านี้ครับ แล้วก็ไม่มีใครแจ้งให้ผมทราบล่วงหน้าด้วย ผมก็ดำเนินชีวิตตามปรกติสิครับ"
"แล้วเมื่อไรคุณหนูจะแต่งตัวครับ"
"มันเรื่องของฉัน"
งืดดดดดดดดดด  งืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"หยิบโทรศัพท์ให้หน่อย"
"พูดเพราะๆ"
"ได้โปรดเมตตาและกรุณาหยิบโทรศัพท์ให้ผมด้วยเถอะครับ"
"ไม่หยิบถ้ายังจะประชด"
"ไร้น้ำใจ หยิบเองก็ได้  โหล ว่าไงบี เออ แล้วป๋ามายังอ่ะ หรอ เออดีดีจะได้ไม่ต้องรีบ เพราะมีคนมันเร่งแล้วเร่งอีกน่ารำคาญ อืมๆๆเดี๋ยวลงไป

เออๆๆๆๆ อย่ามาบ่นอีกคนนะเซ็ง" ผมปิดโทรศัพท์ฝาพับแบบนางเอกละครเวลาไม่พอใจอ่ะแล้วก็โยนไปที่เตียงกะองศาให้ตรงผ้าห่มนุ่มๆพอดีเครื่อง

จะได้ไม่กระเทือน
"ไม่พอใจอะไรรึไงทำมาเหวี่ยง"
"ชิ"
ผมก็เดินไปเดินมา แต่งตัวทาแป้งหวีผมอย่าสบายอารมณ์ ใส่างเกงใน ใส่กางเกงยีนต์แล้วก็ไม่ยืนทาครีมหน้าโต๊ะเครื่องแป้งแล้วก็ทำผม
"สบายใจเจงนะ"
"แล้วเตอร์จะเร่งฟ่าทำไมนักเนี่ย บีมันก็บอกแล้วว่าป๋ายังไม่มาไม่มา ไม่รู้เรื่องรึไง"
"ทำไมต้องอารมณ์เสีย"
"ไม่ได้อารมณ์เสีย แค่อธิบายให้ฟังเฉยๆๆๆๆๆ"
"แน่ใจ"
"แน่"
"เอาแต่ใจหล่ะสิไม่ว่า"
"แล้วไงอ่ะ"
"ก็ไม่ว่าไง แค่อยากบอกให้รู้ว่ามันไม่น่ารักเท่าไรหรอกนิสัยแบบนี้อ่ะ"
"เออจะได้รู้ไว้ ถ้ามันทนไม่ไหว  ก็ไม่ต้องรักมารักไอ้คนไม่น่ารักคนนี้"ผมเดินไปใส่เสื้อสวนเเจ็คเก็ตเเว่นตาดำหยิบกระเป๋าเดินออกจากห้องทันที ร้าย

ไม่หล่ะ(ห้ามตอบว่าร้ายนะคิดในใจก็ห้ามไม่งั้นจะงอลแล้วไม่มาเล่าให้ฟังอีกสามเดือนด้วย)
"ฟ่าหยุดเดี๋ยวนี้นะ ทำแบบนี้อีกแล้ว ชอบรึไงอยู่แบบทะเลาะกันเนี่ย"
"..........." ถอดแว่นตาออกเอาขามันมาอมไว้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
"มานี้ก่อนมาคุยกันให้รู้เรื่อง"
"มีไรก็ว่ามาดิ เดี๋ยวป๋ารอ"
"มานี้มาใกล้ๆ"
"อืมม" ผมเดินไปใกล้ๆๆมันแต่ไม่ใกล้มากเดี๋ยวมันกัดเอา
มันเอื้อมตัวมาดึงมือผมไปใกล้ๆมันอีก เตอร์นั่งห้อยข้างอยู่บนเตียงแล้วดึงผมไปใกล้ๆๆ
"มานั่งตักเตอร์นี้  เป็นอะไรครับคนดี อารมณ์บูดเดี๋ยวไม่สวยนะ ยิ้มสิ ยิ้มนะครับบบ แก้มก็หอมแต่หน้าบูดอย่านี้ไม่เข้ากันเลยน๊า"แล้วมันก็กอดผมไว้
"อืม"
"วันนี้เมียผมห๊อมหอม ไปกันดีกว่านะมันเอาไม่ทะเลาะกันแล้วนะครับ ต่อไม่นี้เราจะรักกันอย่างเดียวนะ"
"อืม"  เขิลอ่ะไม่ใช่ไรหรอก อยากบอกว่าโคตรจะเขิล  ฮ่าๆๆๆๆๆ
"เดี๋ยวถือเป๋าเองนะที่ร๊ากเดินสวยๆไปก็พอจ้ะ"
"ช่วยกันก็ได้"
"ไม่ต้องหรอกถือคนเดียวได้สบายมาก แมนๆๆๆ"
"ตามใจ"
เราสองคนเดินไปที่ล็อบบี้ ป๋าก็มาพอดี บีนั่งรออยู่ที่ห้องอาหารแล้วพวกเราเลยเดินไปพร้อมป๋า ป๋าสั่งให้พนักงานเอากระเป๋าไปใส่รถ เป็นเจ้าของ

โรงแรมนี้มันดียังงี้นี้เอง
"โห...กว่าจะมาได้นะคุณชาย"
"คุณป๋าดูมันดิ คอยเหน็บแนมฟ่าตลอด ไล่มันออกไปเลยครับ แล้วบอกด้วยว่าฟ่าเป็นหุ้นส่วนคนใหม่ของที่นี้ถือหุ้น40เปอร์เซ็น"
"ฮ่าๆๆๆ" ป๋าหัวเราะชอบใจใหญ่
"เอา40เลยหรอฟ่าเตอร์ว่าเอาสัก55ก็พอนะ จะได้นั่งแท่นผู้บริหาร"
"พอกันทั้งคู่อ่ะ อย่าว่าแต่40เลย0.4ก็อย่าหวัง"
"คุณป๋าว่าไงครับ"
"ฟ่าต้องมาช่วยป๋าทำงานดิเดี๋ยวป๋าให้ก่อนเลย20"
"งั้นไม่กลับแระอยู่นี้ดีกว่า"
"รีบกลับไปเลยป่ะ"
"งกอ่ะสิบีอ่ะ"
"ช่าย  งกสิ ของของบีจะให้ฟ่าได้ไง"
"เพื่อนกันนะยังงกอีก"
"ล้อเล่นนาาาแค่ให้พักฟรีอยู่ฟรีแบบนี้ยังไม่สปอรตพออีกหรอ"
"ทวงบุญคุณอ่าดิ"
"เอ้าๆๆๆเถียงกันอยู่นั้นอ่ะ ทานข้าวลูกเดี๋ยวตกเครื่องได้อยู่ที่นี่สมใจแน่เรา"
"กลับไปฟ่าคงคิดถึงคุณป๋ามากมายเลย"
"แล้วบีอ่ะ"
"ไม่คิดถึงหรอกคนงกๆแบบนี้"
"เออจำไว้"
"แล้วเมื่อไรคุณป๋าจะไปเที่ยวกรุงเทพอ่ะ"
"อืมเดี๋ยวว่างๆไปแน่ลูก คิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่เราเหมือนกันว่าจะหาเวลาไปเยี่ยมนานๆซักหน่อยไปทีไรไม่ได้คุยกันสักที"
"ก็ให้บีทำงานแทนดิครับแล้วเราก็ไปเที่ยวกัน"
"คงจะยอมหรอก"
"ช่ายไม่ยอม"
"คนเรานะ"
"เตอร์ๆๆกินนี้สิลูก ทนๆหน่อยนะ ไม่ได้พูดเลยสองคนนี้แย่งพูดหมด เค้าไม่ให้พูดก็กินอย่างเดียวไปเลยลูกกินให้หมดสองตัวนี้ได้กินไม่ทัน"
"ขอบคุณครับ ปล่อยเค้าเพ้อเจ้อกันไปเตอร์เก็ยสะเบียงก่อน"
"ไม่มีที่ไหนอร่อยเท่าที่นี้เเล้วนะเตอร์กินเยอะๆบีเลี้ยงเอง"
"ป๋าเลี้ยงมากกว่ามั้ง"
"ขัดตลอดแหละฟ่าอ่ะ"
"อ่ะๆๆๆๆเดี๋ยวฟ่าเอาของฝากไปให้พ่อกับแม่ด้วยนะลูก ป๋าแพคไว้เรียบร้อยแล้ว"
"ครับ ขอบคุณครับอย่างนี้แม่ก็รู้ดิผมหนีเที่ยวเนี่ย"
"เอ้าเราไม่ได้บอกแม่หรอ"
"ป่าวอ่ะ"
"ตายหล่ะ ป๋าเพิ่งโทรคุยเมื่อคืนนี้เอง"
"งานเข้า"
"ช่ายงานเข้าแล้วฟ่าเมิง"
"ป๋ามอบโชคให้ฟ่าแล้วเนี่ย"
"แต่แม่เค้าไม่ได้ว่าอะไรนะ แค่บอกอย่าตามใจเรามากใช้งานให้เยอะๆเลยอะไรประมาณเนี่ย"
"เนี่ยแหละสิ่งที่น่ากลัวที่สุด ไม่พูดกะเงียบทำเป็นเฉยให้สำนึกผิดอ่ะ"
"เดี๋ยวป๋าพูดให้เองไม่เป็นไร"
"ครับ"
"เป็นไงหงอยเลยดิอัลฟ่า ฮ่าๆๆๆ กรรมมีจริงบีบอกแล้ว"
"จำไว้เลย"
มื้ออาหารจบลง ป๋าขับรถไปส่งพวกเราแล้วก็บีถึงสนามบินก็ร่ำลากันตามประสา แล้วเราสองคนก็เดินขึ้นเครื่องไปแล้วเรื่องบนเครื่องก็เกิดขึ้น
"ทำไมสจ๊วตคนนี้มันชอบมาเดินตรงฟ่าจังเตอร์ไม่เข้าใจ"
"คิดมากหน่ะ"
"รับน้ำเพิ่มไม่ครับ"
"ไม่ครับ จะนอนครับ"
"ฟ่าจะเอาอ่ะ  เอาครับพี่ฟ่าขอได้เอทโค้กครับบ"
"รอสักครู่นะครับ"
"อ่อยใหญ่เลยนะรู้ว่าเค้าสนใจ"
"ประสาทหน่ะ ไหนบอกจะไม่ทะเลาะไง"
"ก็ด้ะ"
"ได้แล้วครับ"
"ขอบคุณนะครับ"
"มีอะไรเรียกได้ตลอดเลยนะครับ ยินดีให้บริการ"
"ไปบริการถึงบ้านเลยมั้ย" มันพูดเสียงเบาๆหันหน้าไปทางอื่น
"ไม่มีไรครับมันเพ้อเจ้ออ่ะ อย่าใส่ใจเลยทำงานต่อเถอะครับขอบคุณนะครับ"
"ใช่ซี้มันหล่อนี้ การงานก็ดี ดูอบอุ่น"
"เลอะเทอะแล้วเตอร์ถ้าแค่นี้ทำให้ฟ่าหวั่นไหว ไม่ต้องพี่คนนี้หรอก เตอร์ไปตั้งนานแล้วตั้งแต่พี่เต้ยแล้ว ไม่เคยมาเหน็บแนมประชดประชันด้วย ฟ่าเริ่มจะเครียดแล้วนะ"
"เตอร์ขอโทษ ก็คนมันหวงอ่ะ"
"เป็นแบบนี้ทุกทีอ่ะ ชักใบให้เรือเสียอยู่เรื่อย"
"ขอโทษค๊าบบบ " แล้วมันก็หลัยไปจนถึงกรุงเทพ ไอ้นี้มันหวงก้งแบบนี้แหละหึงทุกคนไม่ไว้หน้า
พวกเราเรียกแท็กซี่กลับบ้าน เหนื่อยอ่ะ ฟ่าขึ้นเครื่องทีไรหูจะอื้อมาก
"เหนื่อยอ่ะ เดี๋ยวฟ่าขอนอนแป๊ปนะเตอร์เตอร์นอนป่าว"
"ไม่อ่ะไม่ง่วงเล่นเกมดีกว่า"
"งั้นเย็นๆปลุกฟ่าด้วยนะฟ่าจะกลับบ้านเอาของไปให้แม่"
"ไปด้วยดิ"
"อืมเอาไปอยู่แล้วลูกเขยแม่อ่ะ"
"อิอิ"
"นอนแระนะมึนๆไงไม่รู้"
"กินยาป่าว"
"ไม่อ่ะ"
"ไหนดูดิตัวร้อนป่าวสงสัยต้องฉีดยา"
"ไอ้ทะลึ่ง"
"ไปนอนป่ะ เสื้อผ้าอ่ะเอาออกก่อน เยอะไปนะนั้นอ่ะ"
"อืมรู้แล้ว ถ้าหิวก็ซื้อไรมากินนะ ดูแลตัวเองนะ"
"จร้าไม่ต้องห่วงเค้าหรอกพักผ่อนเหอะ"
ผมเข้าห้องนอนไปมันก็คงทำโน้นทำนี้ไปเรื่อยอ่ะ
"ฟ่าๆๆๆๆตื่นได้แล้วเย็นแล้ว"
"หรอกี่โมงแล้วอ่ะ"
"หก"
"อื้มมมม"
"หายปวดหัวยัง"
"หายแล้ว"
"งั้นไปหามาม๊ากันเก็บของเรียบร้อยแล้ว"
"หรอ อืมๆๆเดี๋ยวฟ่าไปอาบน้ำก่อนนะ"
"ค๊าบ เร็วๆนะ"
"อืมๆๆๆๆ"
ดูมันจะเห่อกว่าผมอีกนะ และแล้วพวกเราก็มุ่งตรงสู้บ้านผม  อิอิ

แถมอาหารมื้อดึกไถ่โทษ

[MaIOcEaN]

^
^
^
^
ในที่สุด  เราก็ได้จิ้มเจ้าของกระทู้แล้ว เอิ๊กๆๆๆ
ว่าจะนอนละ แต่มีลางสังหรณ์ว่าจะมีคนโพส จริงด้วย
คู่นี้ประชดกันน่ารักจัง หยอกนิด หยอกหน่อย อิจฉาเจงๆ

หลับฝันดีนะคับ

[namtaan]

นุ้งฟ่ามาดึกดื่น
แต่คนอ่านมาใกล้เช้าเลย
มากอดทีสินุ้งฟ่า คิดถึงนะเนี่ย 
บวก 1 แต้มไปแล้วนะจอมหาเรื่อง 555

[myxt]

^
^
พี่สาวรีบนฮับ
คิดถึงๆ 
.........

ทุกทีอะนุ้งฟ่า นาฬิกาบ้านเราไม่เคยตรงกันหรอก
ปล่อยแก้สโซฮอลมันผิดไปนั่นแหละ ดีแล้ว 

ขอแอบชมเตอร์ตอนนี้หน่อย ตอนเกือบทะเลาะกันก่อนออกจะรร.อะ
เตอร์ความอดทนเป็นเยี่ยมมาก พลิกสถานะการณ์กลับมาทำให้นุ้งฟ่าแอบเขินได้ 555
ยังไงก็รักนะจ๊ะ จอมหาเรื่องคนเก่ง
 

[speedboy]

นายฟ่าเนี่ยเหวี่ยง..........ได้ทุกเวลาเลยนะคร้าบ


แสบได้ใจจริงๆนะคร้าบ.........น่ารักดีคร้าบ


 

[Forever_ever]

อรุณสวัสดิ์จ้านุ้งฟ่า

 
ขอกอดจอมหาเรื่องหน่อยเร้วววววว

ถึงจะเหวี่ยงแค่ไหนก็น่าร๊ากกกกกกก (เนอะ)

[bixzz]

Morning นะฟ่า...+1 ให้แล้วครับ
งอนกันนิดๆ หน่อยๆ ก็น่ารักดีนะครับ แต่อย่าโกรธทะเลาะกันจริงจังอีกเลยดีกว่าเนอะ

[pukpra]

  นุ้งเตอร์ เยี่ยมมมมม เดี๋ยวนี้ ดูอดทนขึ้น ชอบตอนที่เกือบจะทะเลาะกันอยู่แล้ว แต่ก็พลิกสถานะการณ์ให้นุ้งฟ่าเขิลได้ เริ่ดค่านุ้งเตอร์ อิอิ

[ranaways]

หาเรื่องได้ตลอดดดดดดดดด


ทั้งคู่

[PeaNutBuTTeR]

มาต่อซักทีนะคะพี่ฟ่า

พี่ฟ่าอ่ะ ชอบเอารูปของกินมายั่วนัทเรื่อยเลย เห็นแล้วหิวววววว ช่วงนี้ยิ่งกำลังไดเอทอยู่

รูสึกว่าพี่ฟ่ากะเตอร์จะทะเลาะกับบ่อยนะเนี่ย แต่ได้ยินว่ายิ่งทะเลาะยิ่งลูกดกจริงมั้ยคะ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

 


:จอมหาเรื่องไม่ได้หมายถึงนุ้งฟ่าซะหน่อยทำไมทุกคนต้องคิดว่าเป็นนุ้งฟ่าด้วยหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหา



 

[mma419109]

    เข้ามาแย่งหมูแดงกอดนุ้งฟ่า โกรธหมูแดงแล้วทำให้นุ้งฟ่าต้อง
 เหนื่อย เรียนเหนื่อยแล้วยังต้องมาทำงานบ้านเหนื่อยอีก หมูแดงอ่ะ
 ช่วยอะไรได้ก็ต้องช่วยกัน ไม่เคยทำก็ต้องหัดไว้  เราอยู่กันสองคน
 ก็ต้องช่วยกันสิ
      อ่านตอนนี้แล้วไม่รู้ใครหื่นกันแน่ แต่น่าอิจฉามากเลย อาหารก็ของ
 โปรดทั้งนั้นเลย หิวตาลายเลย

       โอ๋..โอ๋..นุ้งฟ่าอย่าน้อยใจนะ
    

[myxt]

โวยวายซะดัง
เจ็บคอมั้ยคะนุ้งฟ่าที่รัก
ตกลงใครหาเรื่องใครเหรอ
จำอะไรไม่ได้แล้ว 
ความจำเสื่อมชั่วขณะ

[broke-back]

อ้าววววว....เป็นเตอร์หรอกเหรอ ที่ชอบหาเรื่อง อ่ะ 

กลับไปอ่านใหม่ดีก่า คริคริ

  กอดนุ้งฟ่าซะ จะได้หายงอน
  เตอร์ ทนุถนอมที่รักให้มากๆๆๆๆ เลยนะ ถ้าทำได้ให้ +1 กิ๊ว กิ๊ว

[Forever_ever]

:จอมหาเรื่องไม่ได้หมายถึงนุ้งฟ่าซะหน่อยทำไมทุกคนต้องคิดว่าเป็นนุ้งฟ่าด้วยหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหาหา

อ้าววววววววววววววววว
เข้าใจผิดหรอกหรือนี่
ป้าแก่แล้วเลยมึนๆ
โอ๋ โอ๋ โอ๋   
ก็ด่ะ ก็ด่ะ  ให้เตอร์เป็นจอมหาเรื่องก็ด่ะ

 

[Akakame123]

 

อิอิ

ดูท่าพี่ฟ่าเริ่มฉุนแฮะ

หุหุ

เข้ามาดันด้วยคนฮับ

[clubza]

คนโบรานว่าทะเลาะกันบ่อยลูกตก

[LIZZ]

เตอร์นี่ขี้หึงเสมอต้นเสมอปลายดีจิงๆ

แต่ก็ทำให้รู้ว่า เตอร์รักฟ่ามากๆไง 

[yunjaelover]

ยอมให้เตอร์เป็นจอมหาเรื่องก็ได้ แต่ฟ่าเนี่ยก็เป็นจอมยั่วให้เรื่องมาหาเหมือนกันนะ คริๆ (แซวเล่นนะจ๊ะ)

[myxt]

ไม่มีอาหารเช้าหม่ำอีกแล้ว 
นุ้งฟ่าหายไปหนายยยยยย
โอยยย หิวโซ .... ผอมขึ้นมาทำไงเนี่ย นุ้งฟ่ารับผิดชอบด้วยน๊า 

คิดถึงๆ 

[wan]

พอ ๆ กันละไม่ว่า แต่ก็นะ วันละนิดจิตแจ่มใส ( หรือเปล่าวา )

+1 ให้นุ้งฟ่านะจ๊ะ อย่างอนดิ

[sakiko]

เข้ามานั่งรอตอนต่อ ไป

[HydrA]

ผลัดกันหาแล้วก้อผลัดกันง้อแล้วกันนะฟ่านะ งอนง่ายหายเร็ว

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาต่อให้แล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบ

อิอิ

หายไปแปปนุงอ่ะ หนีเที่ยว งิงิ

*******************
*******************
*******************
"ฟ่าๆๆๆๆๆๆเสร็จยังอ่ะเดี๋ยวค่ำมืดดึกดื่นมันจะอันตราย ขับรถอ่ะ"
"เออเสร็จแล้ว" ผมเปิดประตูห้องน้ำออกไป
"แต่งตัวเร็วๆนะ"
"เป็นไรมากป่ะเนี่ย ทำกะยังไม่เคยไปอ่ะ"
"เออน่ะ เร็วๆเข้าเหอะเดี๋ยวรถติดห้ามบ่นนะ"
"พิลึกคน"
"ฟ่าาาาาาาาาาา"
"อะไรอีกอ่ะ"
"ไมม่ต้องหล่อมากหรอกนะ เร็วๆ  ไปบ้านไม่ได้ไปเดินแบบ"
"ถ้ารีบมากก็ไปก่อนเลยป่ะ"
"เหวี่ยงอีกแล้วนะ"
"ก็เอออ่าดิ"
"แล้วอย่าลืมเอานิสัยแบบนี้ไปเล่าให้พี่ๆในบอร์ดเข้าอ่านด้วยนะ"
"ไม่ เขียนแต่ด้านบวกเท่านั้น ด้านลบไม่เขียนจ้ะ"
"นิสัยอ่ะ ไปแต่งตัวซักทีดิ"
"สักยกก่อนไปมั้ย หอมๆเลยเนี่ยเพิ่งออกมาจากห้องน้ำเลย กลิ่นครีมอาบน้ำหอมๆเนื้อนุ่มๆเนียนๆสักรอบก่อนไปมั้ย"
"ไม่ เร็วๆๆให้เวลา10นาที"
"จะบร้าหรอ 30"
"คนละครึ่งทาง15"
"ไม่นะ ไม่ได้อะไรเลย ขาดทุนนะเนี่ยให้ไม่ได้หรอก 20"
"เออ เร็วดิฟ่า"
"เออๆๆๆรำคาญจริงวุ้ย"
ผมเข้าไปแต่งตัว ห็เอ้อระเหย ตามปรกติ หมุนตัวสำรวจตัวเองบรรจงทาครีมทาแป้งแต่งตัวเป่าผม ช่างมีความสุขจริ๊งจริง
"ฟ่า" มันเปิดประตูห้องพร้อมยืนกอดอกอยู่หน้าประตู
"จ๋าที่รักกกกกกกก"
"เร็วหน่อยได้ไหม เตอร์รู้ว่าฟ่าแกล้งช้า"
"ป่าวไม่ได้แกล้ง ทำตัวปรกติเลย แต่ใจคนอ่ะมันร้อนไปเอง"
"จะทาอีกนานไหมครีมอ่ะ ไปทาบนรถก็ได้บนรถก็มีอีกขวด"
"เออๆๆเสร็จแล้วสามี ใจเย็นๆนะจ้ะเดี๋ยวคืนนี้เมียให้สอง"
"ไม่เอา เร็วๆเลย อย่ามากะล่อน"
"อ๊ะๆๆๆ พูดเองนะว่าไม่เอาแล้วอย่ามาสะกิดนะคืนนี้อ่ะพ่อจะดีดให้ตกเตียงเชียว"
"เร็วๆๆหน่อยได้มั้ยค๊าบบบบบ"
"โอเคเสร็จแล้ว ไหนของที่จะเอาไปฝากคุณแม่อ่ะเตรียมรึยัง"
"เอาไปใส่รถเรียบร้อยแล้ว แล้วก็โทรไปบอกแม่เรียบร้อยแล้วด้วยว่าจะไปกินข้าวเย็นด้วย"
"หรอ  แม่บ่นป่าว" ผมเริ่มวิตกกังวลเรื่องที่ไปเชียงใหม่ไม่บอกท่าน
"ไม่นิ ยังบอกให้ขับรถดีดีเลย"
"หรอ ค่อยหายใจทั่วท้องหน่อย"
"ป่ะเชิญเด็จได้แร้วเพคะสนมหยาง"
"ไม่ใช่ ฉันคือบูเช็คเทียน"
"พอไปได้แล้ว"
เราสองคนเดินไปที่รถพร้อมออกเดินทาง คนขับคือเตอร์รู้สึกจะรีบร้อนเกินไปแล้วนะ
"เตอร์ รถมันติดเตอร์ก็เห็นจะอารมณ์เสียทำไมเนี่ย มันไปทางอื่นไม่ได้แล้วได้ทางนี้ทางเดียว ใจเย็นๆๆหน่อยเดี๋ยวขึ้นทางด่วนมันก็ดีขึ้นแล้ว"
"อืม"
"ยังอีก เลิกทำคิ้วเป็นเชือกผูกรองเท้าซักทีได้ม๊ะเห็นแล้วหงุดหงิด  อื้มส์.....หายหงุดหงิดยัง" ผมหอมไปที่แก้มมันแล้วเอาจมูกขยี้ๆๆๆๆๆๆ
"หายจากหงุดหงิดเป็นหงุดเงี้ยวแทนแล้วเนี่ย"
"ไอ้บร้า"
"เตอร์ไปเซเว่นมาตอนฟ่าอาบน้ำอ่ะซื้อหนมมาให้ ในถุงข้างหลังอ่ะหยิบมากินดิ"
"เดี๋ยวกินข้าวฝีมือแม่ไม่ได้ กินแต่น้ำพอ เอามั้ย"
"เอาเป็ปซี่แม็กซ์ ในกระติกอ่ะ"
"อืม ดูดดิ  ไฟเขียวแร้วววววว" เราสองคนขึ้นทางด่วนตรงอนุสาวรีย์แล้วในไม่ช้าก็ถึงบ้านผมแล้วคร๊าบบบบบ
ภาพแรกที่เห็นยัยน้องสาวอยู่ในอ่างปลาเหมือนเดิมกะพ่อคอยคุมอยู่ขอบอ่างแล้วมีคุณแม่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ตรงม้านั่งหน้าบ้าน
"พี่เตอร์พี่ฟ่ามาแล้วแม่"
"พ่อหวัดดีครับแม่หวัดดีครับ"เตอร์ยกมือไหว้ตามผมพ่อยกมือรับไหว้ผมและเตอร์ แต่แม่สิเย็นชามากแล้วหันไปยิ้มให้เตอร์
"ทานข้าวมัารึยังลูก ไปทานข้าวกันแะ แม่เค้าทำเสร็จนานแล้วรอเราสองคนอยู่น่ะ ยัยหนุไปล้างมือลูก"
"ค่ะ..พี่ฟ่าหนูมีเรื่องจะเม้าท์เพียบเลยแหละ"
"หรอๆๆเออไปล้างมือก่อนไป"
"แม่สบายดีนะครับ" เอาแระไอ้เตอร์เริ่มประจบแล้ว
"สบายดีลูก"
"เตอร์กับฟ่าซื้อของมาฝากเพียบเลยนะครับ แล้วอันนี้คุณพ่อของบีฝากมาให้ครับ"
"ขอบใจๆมากลูก วันหลังไม่ต้องสิ้นเปลืองนะลูกเก็บเงินไว้ดีกว่าที่นี่ของกินเยอะแยะ"
"แต่ผ้าไหมที่นี่ไม่มีนี้ครับ" มันแอบไปซื้อตอนไหนว่ะ
"ขอบใจมากขอบใจมากลูก ไปทานข้าวกันเถอะป่ะ"แล้วแม่ไม่คิดจะพูดกับลูกตัวเองมั้งหรอไงเนี่ย
"นี่ๆพี่ฟ่า" น้องสาวผมเดินมาแล้วดึงให้ผมหยุดก่อนไม่ต้องเดินตามเตอร์กับแม่ไป
"อะไร ทำไมต้องกระซิบขนาดนี้"
"ก็แม่หน่ะสิโกรธพี่ฟ่าใหญ่เลย"
"เรื่องไรอ่ะ"
"เรื่องไปเชียงใหม่ไม่บอกอ่ะ บ่นตั้งแต่เช้าแล้วบอกถ้ามาถึงนะจะหยิกให้เนื้อเขียวเลย"
"ให้แม่หยิกพี่ยังดีกว่าเฉยแบบนี้นะ"
"แต่หนูว่าเฉยดีกว่านะเพราะหนูอ่ะเขียวไปทั้งตัวแล้ว"
"ก็เรามันดื้อนี้" ผมกอดคอน้องสาวเดินไปที่โต๊ะอาหารกัน
"สองคนพี่น้องคุยอะไรกันลูก ยัยหนูฝากพี่เค้าซื้ออะไรอีกอ่ะ"
"ป่าวค่ะพ่อ แค่ถามสารทุกข์สุขดิบ"
"กินข้าวๆลูก"ทุกคนดูมีความสุข แต่แม่ไม่ยอมพูดกับผมเนี่ยสิผมเลยกินอะไรไม่ค่อยได้เลย รู้สึกมันไม่สบายใจเลยอ่ะ
"เตอร์สนุกไหมลูกเชียงใหม่อ่ะ" แม่ถามเตอร์พร้อมหางตาที่มองมาที่ผม
"สนุกครับ สนุกมากเลยที่นั้นสวยมากครับ อาหารหร่อมด้วยแต่ยังไงก็สู้แม่ไม่ได้อยู่ดี"
"มาชมคนแก่ให้ดีใจ   แต่ก็อย่าเห็นคนแก่คนนี้เป็นหัวหลักหัวตอนะลูก" เอาแล้วงานเข้าแล้ว
"งานเข้าแล้วพี่ฟ่า" เออรู้แล้วไม่ต้องมากระซิบหรอก
"ไม่หรอกครับคุณแม่ เตอร์ไม่ทำอย่างนั้นหรอก" เอาเข้าไปเมิง
"ดีแล้วลูก คนเราอ่ะมันไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกยังมีคนที่เขาเป็นห่วงอีกเยอะแยะถ้าเป็นอะไรไปแล้วมันจะทำยังไง"
"ครับคุณแม่ เตอร์สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรแบบนั้นแน่นอน" มรึงนั้นแหละไอ้ตัวก่อเรื่องไอ้ทุเรศเอาดีเข้าตัว คุณพ่อมองหน้าผมประมาณจะสื่อว่าอย่า

ไปคิดมากเลยแม่เค้าก็บ่นเป็นเรื่องธรรมดาแหละ
"ดีแล้วเตอร์ คนเป็นแม่จะได้นอนตาหลับ"
"คุณแม่ต้องรักษาสุขภาพนะครับพักผ่อนเยอะๆ  อย่าเครียด เดี๋ยวแก่ไวนะครับ"
"จะแก่ไวก็เพราะต้องมานั่งห่วงคนที่เค้าไม่คิดถึงเราน่ะสิ"
"แม่ครับฟ่า...."
"เดี๋ยวแม่ไปเอาขนมมาให้ทานนะเตอร์"
"ครับ....เห็นไหมฟ่าแม่ไม่เห็นดุเลย คิดมากไปนะเราอ่ะ"
"หรอ"
"เนี่ยแหละยิ่งกว่าดุอีกพี่เตอร์"
"อ่าวหรอเจงดิพี่ไม่รู้นี้"
"ไม่ต้องคิดมากหรอกลูกฟ่าเดี๋ยวแม่เค้าก็หาย กินข้าวเถอะลูก"
"ครับพ่อ ฟ่าอิ่มดีกว่าเดี๋ยวฟ่าไปดูทีวีนะครับ"
"อิมแน่หรอลูกกินไปนิดเดียวเอง"
"อิ่มครับ"
"เดี๋ยวหนูไปคุยกับพี่ฟ่าดีกว่า"
"ฟ่าเค้าเป็นอย่างนี้แหละ ห่วงใยความรู้สึกทุกคน แล้วก็ขี้ใจน้อยด้วย"
"เตอร์ก็ว่างั้นแหละครับพ่อ" แม่ยกขนมมาจากในครัว
"ยัยหนูจะกินไหมลูกขนมอ่ะ"
"กินคร๊าาาาาา  พี่ฟ่าไปกินหนมกัน"
"ไปกินเหอะพี่ไม่ค่อยหิวอ่ะเดี๋ยวดูข่าวนี้แปปหนึ่ง"
"แน่ใจนะ"
"เออแน่ใจ"ผมนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆแม่ไม่คิดจะเรียกผมกินขนมมั้งหรอครับ ผมอยากกินนะแล้วในที่สุดนางเอกสายเลือดเดียวกะสุวนันท์ แอนทองประสม

ก็บ่อน้ำตาแตก ผมเอามือปาดน้ำตากลัวคนอื่นเห็นทำไมผมต้องร้องไห้นะไม่เข้าใจเลยยิ่งห้ามมันก็ยิ่งร้อง ผมตัดสินใจเดินออกไปข้างนอกไปนั่งดูปลาดี

กว่า ทุกคนยังคงหัวเราะสนุกกันที่โต๊ะอาหาร  ความรู้สึกถูกทอดทิ้งมันเป็นแบบนี้นี่เอง

"แพนเค้กเดี๋ยวฟ่าเป็นสิวนะ นั่งเฉยๆๆ" หมาโกลเด้นท์ตัวยังกะยักษ์ของฟ่ามันมาเลียหน้า มันยังคงเล่นกับผม แต่มันชอบเลียหน้าผมเนี่ยแหละ
"แพนเค้ก หงิงๆๆๆๆๆๆๆ"ผมดุมันเสียงดังมันเลยมุดไปอยู่ใต้เก้าอี้ ร้องหงิงๆๆๆๆๆๆๆๆ
"พี่ฟ่า เป็นไร" น้องสาวผมวิ่งมาดูนึกว่าผมฆ๋าอิแพนรึไง
"ป่าว แพนเค้กอะดิเลียหน้าพี่เนี่ยเหม็นไปหมดแล้วอ่ะ"
"ปรกติมันก็เล่นกับพี่แบบนี้นะ"
"ใช่....แต่ไม่ใช่ตอนนี้ "ผมเดินเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ  ผมเดินไปที่โต๊ะอาหารหลักจากล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยแล้ว
"พ่อครับแม่ครับ ฟ่ากลับก่อนนะครับพรุ่งนี้มีเรียนเช้า"
"ทำไมรีบกลับอ่ะเดี๋ยวดิอีกแปปนะ"
"งั้นก็ขึ้นแท็กซี่กลับเองแล้วกัน"
"แต่นั้นมันรถเตอร์นะครับคุณฟ่า"
"เออ" ผมยกมือไหว้พ่อกับแม่แล้วเดินไปหยิบกระเป๋า
"เดี๋ยวก่อนลูก ไปนั่งที่โต๊ะแม่มีเรื่องจะคุยด้วย" ผมไปนั่งรอแม่ที่หน้าทีวี แล้วทุกคนก็เดินตามมา
"โดนเเน่" ไอ้เตอร์ยังคงกวนประสาท
"ฟ่ารู้ใช่มั้ยลูกว่าฟ่าผิด ฟ่าขอโทษแม่รึยังลูก"
"ขอโทษครับ ฟ่าสัญญาว่าจะไม่ทำอีก"
"ใช่ๆๆต้องไม่ทำอีกรู้มั้ย" ไอ้เตอร์เดี่ยวเมิงโดนไอ้นี้
"ฟ่ารู้มั้ยว่าถ้ามันเกิดอะไรขึ้นแม่จะทำยังไง แม่จะไปตามฟ่าที่ไหน แค่โทรมาบอกแม่แค่นี้มันไม่ลำบากเลยลูก"
"ครับ"
"แม่มีลูกแค่สองคน สองคนคือดวงใจของพ่อกับแม่ ถ้าเป็นอะไรไปสักคนแม่อยู่ไม่ได้แน่นอนฟ่าเข้าใจใช่มั้ยลูก"
"ครับ"
"เข้าใจใช่มั้ยฟ่า" ไอ้เตอร์เมิงไม่ได้ตายดีแน่คืนนี้อ่ะ
"มาให้แม่กอดทีซิลูก ไอ้ขี้เเยลูกแม่แค่นี้ก็ร้องไห้" ผมเข้าไปกอดแม่
"ไม่ได้ร้องซะหน่อย"
"แล้วใครนะนั่งปาดน้ำตาหน้าทีวีอ่ะ แล้วยังจะพาลหมาอีก"
"หืมมมแม่อ่ะ"  ฮ่าๆๆทุกคนพากันหัวเราะผม
"ขอกอดมั้งดิ"
"กอดใคร"
"กอดแม่ดิ"
"ไม่ให้เว้ย "
"กอดอิแพนเค้กแทนมั้ยค่ะพี่เตอร์"
"กอดหนูแทนได้มั้ย"
"ไม่ได้ค่ะหนูเป็นสาวแล้ว"
"จร้า"
"ไปหยิบขนมมาให้พี่ฟ่าสิป่ะที่แม่แบ่งไว้อ่ะ ท้องร้องแล้วเนี่ย"
"ก็ฟ้าไม่ยอมกินไรเลยครับวันเนี่ยรอมากินฝีมือแม่อ่ะเตอร์ให้กินหนมก่อนก็ไม่กิน"
"โอ๋ๆๆลูกแม่ แม่ขอโทษนะลูกหยอกแรงไปหน่อยน้ำหูน้ำตาออกเลย"
"งอลแล้วด้วย งอลแล้วเดี๋ยวขอตังค์นะ"
"เอ้าตัวใครตัวมันนะแม่ พ่อไม่เกี่ยวไปดูกล้วยไม้ดีกว่า"
"แล้วนี้คุณพ่อบีสบายดีมั้ยลูก"
"สบายดีครับยังชวนแม่ไปเที่ยวเลยบอกให้ฟ่าพามาให้ได้นะ แล้วก็ว่างๆจะมาค้างบ้านเราครับ"
"ดีดีงั้นซัมเมอร์นี้สงสัยต้องไปซะแล้ว"
"ดีเลยค่ะ หนุจะได้ไปตามหาศิลามณีด้วย"
"บ้าละครอีกแระ"
"เดี๋ยวพี่เตอร์ซื้อให้มั้ย"
"ศิลามณีอ่ะหรอคะ"
"ป่าวจ้ะ ศิลาเฉยๆ"
"งั้นเก็บไว้เถอะ หนูไม่เอาหรอก"
เรานั่งคุยกันจนสามทุ่มก็ขอตัวกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้ต้องไปมหาลัยกันวันนี้ก็เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้วเตอร์ยังไม่ได้นอนเลยผมเลยขับรถกลับเอง และแม่ก็

ไม่ลืมที่จะกำชับให้ผมขับรถช้าๆ แต่ผมก็ขับปรกติ
"ฟ่าขับช้าๆก็ได้ คอนโดมันไม่หายหรอก"
"นั่งเฉยๆเหอะ"
"เราสองคนยังไม่มีลูกนะ ขับช้าๆหน่อย"
"ถามหน่อยตั้งแต่ซื้อรถมาเนี่ยเคยเหยืยบถึงแปดสิบมั้ย"
"เอาน่ะ ก็เค้าเป็นห่วงคนที่เค้ารักนี้นา"
"อ่ะจ้ะ"
เมื่อถึงคอนโดผมก็ถอดเสื้อผ้าอาบน้ำอาบท่า แล้วก็มีคนเดินเปลื้องผ้าตามเข้ามา กอดผมจากทางด้านหลัง
"คืนนี้งดละครหลังข่าว"
"ไหนบอกจะให้สองไง"
"พฤติกรรมไม่ดีแม้แต่ครึ่งทีก็อดเถอะย่ะ"
"งั้นปล้ำ"
"ลองดิฝาดด้วยขวดครีมอาบน้ำเนี่ย"
"ใจร้าย สระผมให้หน่อยนะไอ้ขี้แย"
"อืมๆๆนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆปากดีนัก" ผมเอายาสระผมเทใส่มือแล้วขยี้ที่หัวมันแรงๆ
"โอ๊ยเดี๋ยวหนังหัวก็หลุดหรอก เบาๆดิ"
"ก็ทำเองสิ" ผมขยับตัวหนีไปเปิดน้ำในอางแล้วเทผงแช่ตัวลงไป แล้วกลับมาล้างตัวอีกรอบ แล้วก็ลงไปแช่น้ำในอ่าง
"อาบด้วยนะอย่างอลนะเค้าก็แค่แกล้งเล่นอ่ะไม่นึกว่าจะร้องไห้อ่ะ"
"อืม ผ่านแล้วผ่านไปไม่อยากรื้อฟื้นทีใครทีมัน"มันล้มตัวมานอนทับผม
"เดี๋ยวหัวแตกนะ เล่นอะไรเนี่ย"
"ก็เค้ารักของเค้านี้ อืมๆๆๆๆๆๆๆๆจุฟๆๆๆๆๆๆ"มันหอมผมเหมือนอิแพนเค้กอ่ะ
"จั๊กกะจี้อ่ะ เดี๋ยวหัวโขกอ่าง เตอร์เลิกเล่นแบบนี้ โอ๊ยย" ผมแกล้งหัวโขกอ่าง ฮ่าๆๆๆ
"เป็นไรป่าวอ่ะ เตอร์ขอโทษ ฟ่าเป็นไรป่าว"
"เจ็บอะดิ สมองจะกระเทือนรึป่าวก็ไม่รู้เนี่ย"
"งั้นไปหาหมอนะ"
"ไม่ไปเปลือง"
"เดี๋ยวออกตังค์เอง นะ ฟ่าเจ็บตรงไหนขอเตอร์ดูหน่อย"
"นี้ไง โนรึป่าวก็ไม่รู้"
"โอมเพี้ยงๆๆๆหายไวไวนะ"
"บร้าติงต๊อง" ผมลุกออกไปล้างตัวหยิบผ้าเช็ดตัวมานุ่งแล้วเดินไปในห้องนอน
"อ้าวหายแล้วหรอเห้ยรอด้วยดิ"
ผมนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งพร้อมกับเป่าผมไปด้วย  เตอร์เดินตามเข้ามาพร้อมกับตัวที่เปียกอยู่
"ไปเช็ดตัวให้แห้งก่อนเลยเตอร์พื้นเปียกหมดแล้วนะนั้นอ่ะ"
"หาผ้าไม่เจออ่ะ"ผมเดินไปหยิบให้ในขณะที่มันยืนสั่นอยู่บนพรมเช็ดเท้า
"อ่ะไอ้ชีเปลือย"
"ขอบคุณค๊าบบบบ"
"มานั่งนี้เดี๋ยวเป่าผมให้"
"อิอิ" ผมยืนเป่าผมให้มันมันได้แต่มองผมในกระจกแล้วยิ้ม สงสัยบ้า
"ยิ้มอะไร ประสาท"
"ยิ้มทะลึ่งๆอ่ะ"
"ทำไม ขมขืนทางสายตาหรอ"
"อืม"
"ละลดเลิดมั้งนะ"
"ไม่มีทางอ่ะมีแต่จะเพิ่มขึ้น แบบนี้ไง"
"แบบนี้อ่ะสิ" ผมเอาไดร์เป่าหนอนมัน มันคงไม่ร้อนมากมั้งมีผ้าเช็ดตัวบังไว้
"ร้อนนะเนี่ย เดี๋ยวใช้งานไม่ได้ยุ่งเลย ปิดเลย ไม่ต้องเป่าแล้วไปนั่งโน้นเลย" มันโวยวายใหญ่เลยอ่ะแล้วทำไมผมต้องเชื่อมันไปนั่งที่เตียงด้วยวะนั้น
มันเดินมาที่ผมแล้วเปิดผ้าเช็ดตัวออก
"เป่าเลยนะเดี๋ยวพองขึ้นมายุ่งเลย"
"บร้า" ผมเดินจะเดินไปใส่เสื้อผ้าแต่โดนเตอร์ดึงไว้แล้วก็พรมจูบมาที่หน้าผมแล้วเตอร์ก็ปลดผ้าเช็ดตัวผมแล้วตัวมันเองแล้วก๋ดันผมให้นอนลงอย่า

ช้าๆ ริมฝีปากถูกประกบผมหลับตาลง แล้วก็มีเสียงกระซิบที่หูว่า "รักนะครับดวงใจของผม"
*********
*********
*********
*********






พักนี้รีบไม่ค่อยได้ตรวจทาน ถ้าผิดพลาดในการพิมพ์ประการใดขออภัยด้วยนะครับ

จุฟๆๆๆๆๆคิดถึงทุกคนคร๊าฟฟฟฟฟ

[myxt]

^
^
^
 
นี่ๆๆๆๆๆๆๆ จิ้มเด็กหนีเที่ยว ปล่อยให้เราคิดถึง
.....
นุ้งฟ่าโดนคุณแม่แกล้ง อิอิ น่าสงสารจางงงง
ก็เล่นหนีไปแบบนั้น เป็นใคร ใครก็ห่วงละน๊า(ป้าก็ห่วงด้วย  )
ดีใจที่นุ้งฟ่ามีคอปเตอร์ดูแล ^_^
.........
มีพรายมากระซิบว่านุ้งฟ่าจะมา เลยรีบมาปาด 555
คิดถึงนุ้งฟ่าจังเลยจ้า
 
V
V
V

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาจิ้มแต่เช้าเยยนะ

ฮ่าๆๆๆๆ

จุฟฟฟฟฟ

[อัลฟ่าบ้าบอ]

หยิบกันไปคนละลูกนะ












ขอให้วันนี้เป็นวันดีดีของทุกคนนะครับบบบบบ

อิอิ

เลิฟๆๆๆๆๆๆ