หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[prawy]

สู้ๆ ฟ่า กะ เตอร์


รักกันมากกกกกกกก


 

[oaw_eang]

แวะเข้ามาเยี่ยมมาเยียนคะ

เจ้สอง 

[sNow]

 :fire:แอร๊ยยยย เกิดอาการงง

นังสาวคนนี้มาจากไหน เธอหลงละเมอไปเองรึเปล่า อยู่ๆก็มาด่าเอาๆ

ดีที่น้องเตอร์จัดการไปนะนี่

[LIZZ]

ยัยนั้นเป็นใครอ่ะ  โทรมาด่าๆ โรคจิตเป่าเนี่ยยยยยยยย

มาส่งกะลังใจให้ฟ่ากะเตอร์

อย่าสนใจยัยประสาทนั้นนะ

[PeaNutBuTTeR]

  มาอ่านแล้วแอบน้ำตาซึม

โอ๋ๆๆๆ มามะพี่ฟ่าเดี๋ยวหนูกอดปลอบให้ (ห้ามหึงนะเตอร์^^)

รู้สีกว่าชีวิตรักของพี่ฟ่าจะมีอุปสรรคเยอะจังเลยนะคะ

แต่ยังไงหนูก็ขอชื่นชมพี่ฟ่าอย่างนึงนะคะ ที่ไม่ด่าแบบหยาบคายกลับไปในสถานการณ์แบบนั้น

มันทำให้คนๆนั้นที่โทรมาดูต่ำไปเลยค่ะ

แต่เคยได่ยินมาความอุปสรรคเป็นตัวชี้วัดความมั่นคงในรักนะคะ(ยิ่งมีอุปสรรคก็ยิ่งรักมั่นค่ะ  )

ยังไงก็ขอให้รักกันรักกันตลอดไปนะคะ

ป.ล.ถ้าเฮียพี่ฟ่าสนใจจะหาแฟนเมื่อไหร่พี่ฟ่าช่วยเชียร์หนูให้เฮียด้วยนะค๊า....

[NATYU]

ใคร ใคร โทรมา อ่ะ  เลวสุดๆ เลย



น่าจับไปฆ่า   


พี่ฟ่า สู้ ๆ   อย่าออนแอน้า   ต้องเข้มแข็ง

[wan]

ใครกันช่างบังอาจ เจอตอกกลับหน้าไม่หงายไปเลยเหรอ

รีบมาไข ให้กระจ่างนะนุ้งฟ่า ว่าใครบังอาจโทร ฯ มาก่อกวน

+1 เป็นกำลังใจให้ต่อไป อัลฟ่า  คอปเตอร์

[PeaNutBuTTeR]

มาดูอีกทีตอนดึกๆ

ขอเดาว่าเสียงในสายนั้นเป็น สนิมสร้อย ค่ะ(ไม่รู้ว่าใช่รึเปล่าน๊อออ...)

[lomekung]

 เค้าผู้นั้นเปงคัยยยยย

 

[hipolymer]

ทำไมต้องมีเรื่องเข้ามาอยู่เรื่อยเลยเนาะ สงสารฟ่าจังฟ่าทำไรผิดต้องมาโดนแบบนี้ใช่มะ ได้แต่ทัมใจแอสไพริน ดันมีแฟนหน้าตาดี ไม่รู้ว่าโชคดีรึโชคร้ายเนอะ ฮ่าๆ ฟ่าสู้ๆนะ  :กอด1:ถ้าเราคิดดีเรื่องร้ายๆก็จะหมดไปเองล่ะ เตอร์น่ะ  :m16:ทำอะไรบ้างนะดูดิมีใครที่ไหนมะรุ้มาทำให้ฟ่าร้องไห้ เปงกำลังใจให้ทั้งคู่นะค้าบบ 

[mma419109]

     เวลาพวกโรคจิตแบบนี้โทร.มาตั้งสติให้ดี แล้วเราต้องโรคจิตให้ยิ่งกว่า
 ไปโกรธโวยวายเข้าทางมันเลย เราต้องจีบปากจีบคอแบบนางร้ายในเมียหลวง
 ถามว่าทำยังไงให้ผัวหนีมาหาเราได้ สงสัยจะจืดชืดเหมือนแกงจืดค้างหม้อ
 จะบอกให้เอาบุญว่าต้องแบบนี้สิ แล้วก็ใส่ไข่ละเลงสีเอาช๊อตเด็ดมาเม้าท์ให้เว่อร์ไว้
 อย่าให้มันมีโอกาสแทรกได้นะ ดูซิใครจะจิตกว่ากัน เซ็กโฟนให้ฟังไปเลยยิ่งดี
 เพื่อนเคยโดนโทร.มาด่าที่บ้าน พอมันตั้งสติได้แล้วมันใส่เลย สุดท้ายก็บอกว่าเอา
 ปัญญาไปคิดวิธีมัดใจผัวให้อยู่จะดีกว่า  ตอนนั้นแฟนมันก็อยู่ เขาก็รู้ว่าใครก็เคลียร์
 กันเลย เสร็จแล้วจูงมือไปแจ้งความถูกข่มขู่ทำร้าย แต่จากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก
 ตอนนี้แต่งงานกันไปแล้ว มาคุยกันทีหลังขำๆกันว่าถ้าไม่มีคนโทร.มาวันนั้นมันคง
 ยังไม่ได้แต่งงานเป็นแน่แท้ ของดีใครก็อยากได้เนอะ
     คอปเตอร์ต้องเคลียร์ให้หมดจดน่ะ เป็นกำลังใจให้นุ้งฟ่า รักนุ้งฟ่าตลอดไป
 

[broke-back]

ค้างงงงงงงงงงงงงง อ่ะ นุ้งฟ่า
อย่างแรง ต่อเห๊อะ
Come on, babe.
 

[broke-back]

แว๊กกกกกกกก... ตกไปหน้า 2 แว้ว
คืนนี้นุ้งฟ่ามาลงเรื่องต่อเหอะน๊ะ
เหลือง-แดง ขอร้อง (เอามาหมดอ่ะ เยอะดี) 

[StillLoveThem]

 ...ฟ่า..เตอร์..คิดถึงมากๆๆๆ..

[bixzz]

ฟ่า เตอร์ ไปเที่ยวไหนกันเอ่ย
รออ่านต่อนะครับ 

[broke-back]

  วิ๊งงงงงง....แปลงร่างเป็นจิ้งจกเกาะมอนิเตอร์
เกาะติดขอบจอ สอดส่ายสายตาหา นุ้งฟ่า
 

[un_john2006]

คำพูดฟังดูเป็นยังงัยไม่รู้นะ


คิดมากไปเองหรือเปล่ากไม่รู้



 


 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

*****************************
*****************************
*****************************
ผมต้องตื่นลืมตาอีกครั้งด้วยเสียงของโทรศัพท์บ้าน ผมลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ก็โนด่าอีกเป็นชุดสรุปแล้วนี้มันอะไรกันวะเนี่ยงงไปหมอแล้วอ่ะ แล้วใครกัน

มาด่าเราเนี่ย  เอ้าปล่อยให้มันด่าไป ผมเอาโทรศัพท์วางไว้ข้างนอกให้มันพล่ามไปคนเดียวนั้นแหละ  แล้วนี้เตอร์ไปไหนอ่ะ ผมหลับไปตั้งนานแล้ว

ทำไมยังไม่มาอีกตกลงไปไหนเนี่ย ผมค่อนข้างหงุดหงิดถ้าตื่นมาแล้วไม่เจอหน้ามันอยู่ข้างๆเตียง เพราะปรกติแล้วถ้าใครตื่นก่อน ก็จะมาหอมแก้มอีก

คนมาแหย่โน้นแหย่นี้ให้ตื่น มันเลยเหมือนขาดหายอะไรไปบางอย่าง  แต่ก็นะแอบคิดไม่ได้ว่าตกลงมันไปไหนกันแน่เนี่ย  อารมณ์เสีย
เสียงคนเปิดประตูเข้ามาแร้ววววววว
"ไปไหนมาอ่ะ" ผมทำหน้าละห้อยเหมือนคนรอคอยความห่วงใย
"ไปจัดการไอ้คนที่มาป่วนเรานี้ไง แล้วมานั่งเศร้าอะไรตรงนี้ทำไมไม่นอนอ่ะ"
"ก็ตื่นมารับโทสับอ่ะ มีคนโทรมาด่าอ่ะแหละ"
"แล้วไปฟังทำไมเสียสุขภาพจิตป่าวๆ"
"ไม่ได้ฟังแค่รับแล้วก็วางไว้ แล้วใครอ่ะที่ทำเรื่องพวกนี้"
"ใครก็ไม่รู้อ่ะ"
เสียงเคาะประตูที่หน้าประตูห้อง เตอร์เดินไปเปิด
"เห้ยเข้ามาก่อนๆ" แตมกะยุ่งมาครับ
"อะไรกันหรอเตอร์โทรไปตกอกตกใจหมด"
"ใครไม่รู้อ่ะโทรมาด่าพวกเราทั้งวันเลยด่าฟ่าว่าไปแย่งผัวมัน"
"ผัวมันก็คือเมิงใช่ม๊ะ"
"เออดิ"
"อ่าวแล้วมันเป็นใครเมิงไม่รู้หรอ"
"กรูจะรู้ได้ไงยุ่งถ้ากรูรู้กรูจะโทรไปถามมรึงหรอ"
"ฟ่าไปไม่เป็นไรนะ"
"อืมไม่เป็นไรหรอกแตม สู้ๆ"
"แต่หน้าฟ่ามันไม่สู้เลยนะ"
"ฟ่าเจออะไรหลายอย่างในเวลาเดียวกันอ่ะแตม มันก็เลยล้าบ้างอ่อนเพลียบ้างเป็นเรื่องธรรมดาอ่ะ"
"สงสัยโดนเยอะแน่คราวนี้ เมิงทำอะไรอีกอ่ะเตอร์"
"กรูผิดเองแหละ พี่น๊อตอ่าดิวันนั้นที่พวกเมิงกลับกันไปแล้วอ่ะกรูก็เดินเล่นในงานดันไปเจอพี่น๊อตเค้าชวนกรูไปลอยกระทงด้วยกรูก็ปฏิเสธ ก็บังคับกรู

อีกกรูก็เลยต้องไป พอไปแม่งเอ๊ยพี่น๊อตกะฟ่าดันรู้จักกันมาด้วยกัน งานเข้าเลยเมิง ยุ่งเมิงเชื่อป่ะพี่น๊อตแม่งยังแกล้งสวีทกะกรูให้ฟ่าเห็นอีก"
"แล้วเมิงก็เล่นไปกะเค้า สมควรแล้ว"
"โหไม่ได้เล่น เค้ารุกกรูขนาดนั้นกรูต้องจำใจหว่ะ"
"แล้วเค้าทำเพื่อไร" แตมถามขึ้นมา
"ก็อยากรู้ว่าฟ่าเป็นรึป่าวไง เพราะเค้าเคยจีบฟ่าแล้วฟ่าปฏิเสธเค้า บอกว่าไม่ได้ชอบผู้ชายอ่ะ"
"อ๋อ ร้ายใช่เล่นแล้วเรื่องโทรมาด่านี้พี่แกรึป่าว"
"ไม่น่าใช่นะเพราะโทรไปถามเฮียเบนซ์เฮียบอกว่าอยู่กะพี่น๊อตทั้งวันไม่เห็นไปโทรด่าใครเลย แล้วพี่น๊อตเค้าก็มีแฟนแล้วด้วยเค้าจะโทรมาด่าฟ่า

ทำไม"
"นั้นดิแล้วใครหว่ะ"
"แตมกะยุ่งกินอะไรมารึยัง เดี๋ยวกินข้าวด้วยกันนะ เดี๋ยวฟ่าไปทำกับข้าวก่อน"
"เดี๋ยวแตมช่วยนะฟ่า"   ฟ่ากะแตมไปทำกับข้าวกันแล้วก็คุยปรึกษากันโน้นนี้นั้น
"แตมว่าฟ่าอย่าคิดมากเลย คงเป็นพวกโณคจิตมากกว่า"
"หวังว่าคงเป็นเช่นนั้นนะ ถ้าเป็นคนของเตอร์ฟ่าคงต้องแย่แน่เลย"
"เตอร์มันรักฟ่าจะตายมันไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก"
"น้อยไปสิ มันเคยทำมาแล้ว"
"เจงหรอเวอร์น่ะ แตมไม่เคยเห็นมันมองใครเลยนะที่มหาลัยอ่ะ"
"เรื่องมันมีอยู่ว่า.......(ผมเล่าเรื่องอีเอ็มให้แตมฟัง)"
"โห  คนชื่อเอ็มนี้ร้ายมากถ้าไม่ได้เฮ๊ยนี้ไม่รู้จะเแนไงเลยเนอะ"
"อืม ดีนะที่เฮียมาทันเวลาพอดี"
เราเตรียมอาหารกันสองคนนั้นนั่งคุยอะไรกันไม่รู้ท่าทางเครียด สักพักโทรศัพท์เจ้ากรรมนั้นก็โทรมาอีก ทุกคนไปสุมหัวฟังว่าเป็นเสียงใครกัน ผมฟัง

เท่าไรก็ไม่คุ้นหู
"อีนิก มรึงใช่มั้ย กรูว่าอีนิกว่ะเตอร์" แตมตะโกนผ่านสายโทรศัพท์ ปลายสายรีบวางทันที
"เออ อีนิกแน่เลย" เตอร์รีบเดินไปหยิบโทรศัพท์หาใครไม่รู้คงเป็นคนชื่อนิกนั้นแหละ
"ใครหรอแตม"
"มันมาขอเบอร์เตอร์ เตอร์ไม่ให้มันก็มาขอจากพวกแตม แตมก็ไม่ให้อีกสุดท้ายมันเอามาจากไหนก็ไม่รู้ แล้วมันก็โทรมาจีบโทรมากวนทั้งวันจนเตอร์

ต้องไปด่ามันนั้นแหละ แล้วมันเอาเบอร์ฟ่ามาจากไหนอ่ะ ก็คงจากคนในนั้นแหละ"
"หรอแต่เค้าจะทำเพื่ออะไรอ่ะ"
"เห้ย..แต่วันนั้นกรูคุยรู้เรื่องแล้วนะ นิกมันก็บอกว่าเออจบ เป็นแค่เพื่อนกัน กรูมีแฟนแล้วมันก็ไม่ยุ่ง"
"มรึงเชื่อมันหรอ"
"แตมก็ว่านิกมันดูเจ้าเล่ห์นะ"
"ใช้จ้ะที่รัก"
"เออๆๆหยุดหวานบนปัญหาของเพื่อนสักวันได้ม๊ะ"  ฮ่าๆๆๆๆ ทุกคนเริ่มมีรอยยิ้มเกิดขึ้น
"งั้นไปหาอีนิกกันเตอร์"
"ยุ่ง ฟ่าว่าอย่าเลย อาจจะไม่ใช่เค้าก็ได้ พวกเราก็ไมได้บาดเจ็บอ่ะไรมันก็ได้แค่โทรมาด่าเท่านั้นแหละเดี๋ยวเค้าก็เหนื่อยไปเองแหละ"
"นางฟ้าชัดๆ" ดูที่รักผมพูดสิ มันไม่ได้ชมนะ มันประชด
"เตอร์  คิดดูดีดีนะถ้าไม่ใช้นิกขึ้นมา ก็เท่ากับเราไปใส่ร้ายเค้านะ แล้วเค้าจะรู้สึกยังไง"
"พอเหอะฟ่าก็ยังงี้ทุกทีอ่ะ" เริ่มเหวี่ยงแล้วไงแฟนผมอ่ะ
"เตอร์มรึงมันก็นิสัยแบบนี้ทุกทีอ่ะ ใจร้อนเกินไปป่าว"
"เออกรูมันไม่ดี" แล้วมันก็เดินไปกินข้าวซะงั้น ไม่เรียกใครด้วย
"แตมกะยุ่งไปกินข้าวกันเถอะอย่าไปสนใจมันเลยฟ่าชินซะแล้วหล่ะ"
"จริงๆแล้วเตอร์มันไม่มีอะไรหรอกฟ่ามันก็โซยวายไปงั้นแหละ ปากมันไม่ค่อยดีอ่ะ"
"แต่บางทีฟ่าก็ไม่ไหวนะแตม ฟ่าก็เสียใจเป็น ถ้ามันบ่อยเกินฟ่าก็ต้องเสียใจน้อยใจบ้าง ฟ่าเองคำน้อยคำหนักไม่เคยจะทำให้เสียใจแต่อีกคนพูดให้

เสียใจทุกวันคนอย่างฟ่ามันก็ต้องเสียใจบ้างแหละ  ช่างเหอะๆกินข้าวดีกว่าซีเรียสทำไมเนอะเรื่องแค่นี้"
"ยุ่งว่าเตอร์เสียใจมากนะแต่อดทนไว้ไม่พูด" สองคนนั้นกระซิบคุยกันขณะเดินตามผมมากินข้าว
"ขณะที่ผมเดินไปถึง มันก็อิ่มแล้วลุกเดินเอาจานข้าวไปล้าง" ผมยอมรับนะว่าน้ำตาแทบร่วงแต่ก็ต้องอดกลั้นไว้กลัวเพื่อนสองคนจะไม่สนุก
"เห้ยอิ่มแล้วหรอว่ะ ไวจัง"
"กินไม่ลง ตามสบายนะเว้ยเดี๋ยวกรูมา" สองคนนั้นมองหน้าผม
"ช่างเหอะ กินข้าวเถอะแตมยุ่ง"
"ฟ่าไม่เป็นไรนะ"
"สบายมากแตม ชินแล้วไง"
สองคนนั้นพยายามทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารสนุกสนานแต่ผมก็ทำมันพังไม่เป็นท่า ในขณะที่ผมจับช้อนกะซ้อมเขี่ยข้าวไปมาน้ำตาก็ไหลร่วงริน

สองแก้ม เตอร์กะเเตมเห็นก็นิ่ง มองมาที่ผมด้วยสีหน้าตกใจ แต่ด้วยที่สองคนนี้รู้สาเหตุที่มาของการร้องไห้เลยไม่ได้ซักถาม ได้แต่มองด้วยความสงสาร
"ฟ่าไหวมั้ย"
"ไหวดิ" ผมเอามือปาดน้ำตา แล้วฝืนยิ้มให้สองคนนั้น  แตมเอามือมาตบที่ไหล่ผมเบาๆ
"ถ้าไม่ไหวก็ร้องเถอะ อย่าเก็บไว้เลย" แตมพูดจบน้ำตาผมไหลทันที  ผมเดินไปนั่งตรงระเบียงที่เดิมเอามือไล่จับปลาเหมือนเดิมร้องไห้เหมือนเดิม

แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือตอนนี้มีเพื่อนสองคนนั่งมองผมอยู่ใกล้ๆๆ
"เห้อ...โอเคแระ"
"ดีขึ้นแล้วใช่มั้ยฟ่า"
"อืม.ไปเที่ยวกันดีกว่า"
"แล้วเตอร์หล่ะ"
"ปล่อยมันเหอะ ฟ่าจะไม่รองรับอารมณ์ไม่แล้วมันจะทำไรก็ช่างไปเที่ยวกันดีกว่าช็อปปิ้งดับทุกข์" (ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างนะครับเพราะมันเปลืองทำ

ได้แต่อย่าบ่อย ฮ๋าๆๆๆ)
"โอเคจัดไปอย่าให้เสีย"
ผมไปอาบน้ำแต่งตัว สอนคนนั้นแค่ล้างหน้าล้างตัวเพราะแต่งสวยหล่อกันมาแล้ว
"ว่าแต่เราจะไปไหนกันอ่ะ"
"สยามนี้แหละใกล้ๆ"
"อืมมมม"
"ฟ่า วันนั้นที่บอกว่าเบสยี่ห้อไรนะที่เลิศๆๆอ่ะ"
"นี้ไงลองดิลองเลยอ่ะๆๆ"
"อ่ะยุ่งอันนี้ของยุ่งทาซะ"
"ยุ่งไม่ชอบทาอ่ะไม่เอาหรอก"
"ทาเหอะ คนเราต้องดูแลตัวเองมั้ง"
"ไม่เอา"
"เดี๋ยวแตมจัดการเองฟ่า ฟ่าแต่งตัวเหอะเดี๋ยวเวลาช็อปเราจะน้อยลง"
"โอเค จัดไปอย่าให้พร่อง"
เมื่อพวกเราพร้อมแล้วก็เดินลงข้างล่างเป้าหมายไปสยามโดยบีทีเอส แต่ก็ไปสวนมันที่หน้าล็อบบี้
"เห้ยเตอร์ไปสยามกัน"
"ไม่ไป"
"เห้ยไรว่ะ ไปดิ"
"พวกมึงไปเหอะ กูไม่เหมาะจะไปกะพวกมึงหรอกกูมันคนไม่ดี"
"เอ้าไอ้นี้กวนตรีนแล้วไงเมิงเป็นไรว่ะ" แตมมองหน้าผมที่ตอนนี้ตาแดงอีกแล้ว แตมเดินมาจับมือผมเบาๆบ่งบอกว่าอดทนไว้นะ
"ไปเหอะยุ่ง แล้วเค้าจะรู้ว่าสิ่งที่เค้าทำมันทำลายคำสัญญาที่เค้าให้ไว้เมื่อเช้านี้หมดลงแล้ว"
ผมเดินไปขึ้นบีทีเอสสองคนนั้นหันซ้ายหันขวาแล้วก็เดินตามผมมา
"ฟ่าจะดีหรอทำแบบนี้อ่ะ"
"แตม..เตอร์อ่ะถูกตามใจตั้งแต่เด็กยิ่งเราตามใจ เค้าจะยิ่งชอบใจและได้ใจขึ้นไปอีก เชื่อฟ่าเราทำแบบนี้ถูกแล้ว"
"เออยุ่งเห็นด้วยปล่อยให้ไอ้บร้านั้นมันอยู่คนเดียวสักพักเผื่อมันจะคิดอะไรได้เรื่องนิดเดียวทำให้เป็นเรื่องใหญ่"
"ยุ่งอ่ะแทนที่จะให้เค้าดีกันกลับยุยงส่งเสริม"
"อย่าดุยุ่งเลยแตม ฟ่าว่าเราทำดีที่สุดแล้ว"
เราสามคนถึงสยามแล้ว  ได้เวลาผีเข้าอีกรอบ ฮ่าๆๆๆ โอ้ยพระเจ้าหนุ่มๆเต็มไปหมดเอีญไม่ใช่เสื้อผ้ารองเท้ากระเป๋าเต็มไปหมด  พวกเราซื้อโน้นซื้อนี้

กันสนุกสนานดี
"เหนื่อยเหมือนกันเนอะ หิวแล้วด้วย กินไรดีอ่ะแตมยุ่ง"
"ฟูจิม๊ะ"
"น่าสนอยู่"
"งั้นฟูจิจัดไปอย่าให้เสีย"
"เรียกเตอร์มากินด้วยดีมั้ยฟ่า"
"โทรไปดิถ้าไม่อยากโดนมันด่ากระแทกแดกดันกลับมา"
"เอาไงอ่ะยุ่ง" แตมให้ไปถามยุ่งที่ทำท่าว่ไม่ต้องโทรหรอก
"ไม่ต้องหรอกไอ้หมาบ้านั้นอ่ะปล่อยให้มันอยู่กับตัวเองสักพัก"
"จะดีหรอ"
"ดีแตม เชื่อฟ่าเถอะว่าดีแล้ว"
"โอเคดีก็ดี"
เราสามคนมุ่งตรงสู้ฟูจุ  เอ๊ยฟูจะ  เอ๊ยฟูจา  เอ๊ยฟูจู  เอ๊ยฟูจิ  เอ๊ย  ถูกแล้ว55555+
เมื่อมื้ออาหารจบลงเราสามคนก็กลับกัน ฟ่าชวนให้สองคนนั้นค้างด้วยกันที่คอนโดเพราะว่าจะทำขนมกัน อิอิ
"เดี๋ยวใส่เสื้อผ้าฟ่าก็ได้"
"แล้วไอ้หมาบ้านั้นอ่ะ"
"ช่างเหอะนี้มันห้องฟ่านะ"
"โอเคแต่กลัวพวกเราจะโดนกัดไปด้วยอ่าดิ"
"ไม่หรอกทำเป็นงอลเอาไว้เดี๋ยวมันก็หงอย"
"แน่นะ"
"ฟ่าใช้บ่อยได้ผลทุกครั้งยิ่งเรียกน้ำตาได้ยิ่งมั่นใจได้เลยว่าสำเร็จ"
"ร้ายเหมือนกันนะฟ่าเนี่ย"
"อยู่กับคนอารมณ์ร้ายก็ต้องแบบนี้แหละ"
พวกเราสามคนถึงห้องก็เปิดประเอาของวางแล้วก็นั่งชมของที่ซื้อมากัน คุญโน้นคุยนี้สนุกสนานไอ้ตัวดีสงสัยนอนหลับอยู่ในห้องอ่ะ
แล้วสักพักมันก็ออกมา
"เห้ยไปฟัดกะหมาที่ไหนมาว่ะ"ผมเงยหน้าไปมอง หน้ามันแดงเป็นจ้ำปากเจ่อเชียว
"หมาเชี้ยไรอ่ะ"
"เตอรเป็นไรอ่ะใครทำ เตอร์ไปโดนไรมา เจ็บมั้ยอ่ะ แล้วทำไมไม่โทรไปบอก เตอร์เจ็บตรงไหนอีก ไปหาหมอมั้ย"
"แล้วจะให้เตอร์ตอบคำถามไหนอ่ะ"
"ฟ่า" ยุ่งเรียกผม
"อะไรยุ่ง"
"โกรธกันอยู่ไม่ใช่หรอ เมื่อกี้ยังบอกให้งอลเอาไว้เลย"
"โห..ยุ่งนี้ก็มันห่วงมากกว่าไง"
"เจ็บมั้ยอ่ะ"
"เจ็บดิ"
"เดี๋ยวฟ่าทายาให้นะหรือจจะไปหาหมอ"
"ทายาดีกว่า หมูขอโทษแมวนะที่อารมณ์เสียใย่แมวแล้วยังพูดจาไม่ดีอีก"
"เพิ่งคิดได้ตอนโนตรีนเนี่ยหรอเมิง"
"เรื่องของครอบครัวว่ะ อย่ายุ่งเลยไอ้ยุ่ง"
"เออ เรื่องของผัวเมียเค้า เราไปหาที่เงียบๆทำอะไรดังๆกันเหอะที่รัก"
"ทะลึ่ง   ไอ้บ้า"  แตมหันไปค้อนตาเขียว
ผมเดินไปหยิบยามาทาให้ สองคนนั้นั่งมองแล้วก็อมยิ้มกันสองคน
"ยิ้มอะไรกันสองคนนี้อ่ะ"
"ก็มันน่ารักดีนะห่วงใยกัน ไม่เหมือนเมื่อกี้อ่ะหน้าฆ๋าทิ้ง"
"คนรักกันมันก็แบบนี้แหละยุ่ง ทะเลาะก็ไม่เกินวันหรอก ยังไงมันก็ตัดไม่ขาด"
"ถ้าเค้าเป็นไรแตมอย่าลืมทายาให้แบบฟ่าทาให้เตอร์นะ"
"อืม"
"งั้นเอาเลยมั้ยเดี๋ยวตื๊บให้"
"ไม่เอาเว้ยคนเค้าจะสวีทยุ่งน่ะเมิงอ่ะ"
"ปากเจ่อแล้วยังจะซ่าส์อีกนะ"
"เบาๆดิฟ่าเจ็บนะเนี่ย"
"แล้วไปทำไรมาแน่เนี่ยถามก็ไม่ตอบ"
"ตกบันได"
"หรอ"
"อืม"
"แน่นะ"
"แน่"
"ให้โอกาสอีกครั้ง"
"เอออออืม"
"นี้แหน่"  ผมเอาสำลีชุบแอลกอฮอล์แล้วก็กดไปที่แผลมัน"
"โอ๊ยยยยจะฆ่าผัวรึไง"
"แล้วโกหกทำไม"
"รู้ได้ไงว่าโกหก"
"คนอย่างเตอร์หรอจะขึ้นลงบันได เราไม่ได้อยู่ชั้น1ที่รักกกกก" ผมหยิกไปที่แขนของมัน
"โอ๊ยยยยเจ็บ  เออยอมรับก็ได้"
"แล้วไปโดนอะไรมา"
"ไปต่อยคนมา"
"หาาาาาาาาาาาาาา" เราสามคนอุทานพร้อมกัน
"ไม่ต้องหาหรอกนั่งอยู่เนี่ย"
"ต่อยใคร ไปมีเรื่องได้ไงไหรเล่ามาสิ"
"ก็ไปต่อยไอ้คนที่โทรมาด่าเราไง"
"แล้วรู้ได้ไงว่าเป็นใคร"
"ก็ให้คนช่วยเช็คเบอร์ที่โทรมาอ่ะว่ามันที่ไหน"
"แล้วใครอ่ะ"
"เพื่อนฟ่า"
"ใคร" ผมตกใจจ้องหน้ามัน
"ไอ้ต้น"

****************************************************
****************************************************
ขอโทษนะครับที่หายไปไม่ลา
มีภารกิจรักนิดหน่อย
เที่ยวนั้นแหละครับ
รักทุกคนมากมาย
ตอนนี้เพิ่งกลับมาถึงง่วงมาก
ขอไปนอนก่อนเน้อ

รักนะผู้ใหญ่ฉลาด

อิอิ

[jokirito]

คิดถึงนุ้งฟ่านะครับ
แหม ครั้งนี้เตอร์โชว์แมนอีกล่ะ
แต่เตอร์นี่มีอะไรไม่เคยบอกฟ่ารึปรึกษาฟ่าเลย ชอบพยายามแก้ปัญหาคนเดียวทุกที แก้ได้บ้างไม่ได้บ้าง บานปลายบ้าง เฮ้อ
เด็กมันกำลังจะโตอ่ะนะ อิอิ

[Ak@tsuKII]

โย่วๆๆ เย่ๆๆ

ฟ่ามาต่อละ  ๆๆ   

+1 น้า  ขอไปอ่านก่อน เดี๋ยวมา อีดิทเม้น

[prawy]

 

[sNow]

เตอรืก็คงอยากโชว์ว่าจัดการให้ฟ่าได้สินะ

แต่ก็ทำให้ฟ่าเป็นห่วงล่ะเจ็บตัวมานี่


ว่าแต่ต้นนี่มันใครแล้ว

[sakiko]

แม่เจ้า

เดา ผิดคน   

[PeaNutBuTTeR]

  ง่ะ! ทำไมเป็นต้นไปได้ล่ะ เห็นด่าอย่างนี้นึกว่าเป็นชะนีซะอีกนะเนี่ย

ต้นไปกินยาบ้ามาเหรอ

พี่ฟ่าน่าสงสารอีกแล้ว โอ๋ๆๆ

แอบสงสัยเตอร์แกล้งทำเป็นไม่พอใจเพื่อที่จะได้ไปจัดการกะต้นรึเปล่าน๊อ...

ป.ล.ไปเที่ยวมาสนุกไหมคะพี่ฟ่า
ป.ล.2เมื่อวานหนูเกือบตกน้ำตอนขึ้นเรือด่วยเจ้าพระยาแหน่ะ คนขับมันบ้าจอดเรือไม่ชิด แล้วช่างเครื่องก็ไม่คล่อง ทำไปทำมาต้องขึ้นเรือใสสภาพเรือตั้งฉาก 90 องศากับท่าเรือ(ได้เป็นไอ้แมงมุมกันเลยทีเดียว ) แถมตอนขึ้นยังเป็นตอนกลางคืนอีก ถ้าตกลงไปในน้ำคงจะไม่ได้โผล่ขึ้นมาอีกเพราะน้ำไหลเชี่ยวมาก-*-

พี่ฟ่าขึ้นรถขึ้นเรือก็ระวังตัวด้วยนะคะ เป็นห่วงค่ะ แล้วจะรอตอนต่อไปค่า

[broke-back]

แต่ทำไมเราอ่านแล้ว คิดว่าเตอร์มันเป็นผู้ใหญ่แล้วหว่า
เพราะผู้ใหญ่มักจะชอบทำมากกว่าพูดอ่ะ

เจอมาก็เยอะนะ คนลักษณะแบบนี้ ไม่ค่อยชอบพูดแต่ลงมือทำเลย
ส่วนตัวชอบน่ะ บุคลิกเข้มแข็ง แมนดี
กดให้คะแนน ตื๊ดดดดดดดด...ตื๊ดดดดดดด เตอร์ เอาไปเลย A  
นุ้งฟ่า ไม่ต้องน้อยใจนะ อย่างฟ่าอ่ะ ความน่ารักไม่ต้องกดให้คะแนนหรอก เพราะ A อยู่แล้นนน  

 :pig4:ขอบคุณคับ นุ้งฟ่า +1 ช่วยไล่พายุกลับไป ไม่ต้องเข้ามา ชิ้วชิ้ว  
 :L1:ลัฟยู ฟ่า&เตอร์  เบ่เบ๋ น่าร้ากกกกก  
ป้อล่อ...รู้สึกว่าตอนนี้ นุ้งฟ่าจะพิมพ์ตกๆหล่นๆ หลายที่เลยนะ
..ไปเที่ยวกะเตอร์มาจริงง่ะ เหรอว่าง่วง เพลียเพราะ รึเปล่า ฮ่าฮ่า  

[—“L•nely_l3”—]

ไม่ได้อ่านหลายวัน

คิดถึงพี่ฟ่าจังเลย

ว่าแต่เพื่อนคนนั้น ชั่งกล้า คบกันมาตั้งหลายปี อย่างงี้ต้องให้ผม  สั่งสอนซักหน่อย

 

[Ak@tsuKII]

กลายเป็น คนรู้จักไปซะได้  เอิ้กกกกกกก 

ด่าซะไฟแลบ  นึกว่าใคร

 
    ให้ฟ่ากะเตอร์ คนละช่อ

[l3iZal2l2e]

เตอร์แมนได้อีกกกกกกกกกกกกกกก
 

[StillLoveThem]

...เห็นม้ายยยยยย..เตอร์เผยภาวะการเป็นผู้นำ....แล้ว
...เมียข้า...ใครอย่าด่า
...แต่ไหงเป็น..เพื่อนฟ่า...หว่าที่มาด่า
...หรือว่าเพื่อนฟ่า...แอบรักปั๋วเขา
...ไปตจว กันมาเหรอจ๊ะ กทม. สุดฮ๊อนๆๆๆ

[gundola1]

เอิ้กๆๆ

เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดไปแล้วว

ฟ่า สู้ๆ อย่ายอมแพ้น้า