หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[namtaan]

นุ้งฟ่าไปช่วยงานบอล กลับมาคงเหนื่อยแน่ๆเลย
พักก่อนแล้วค่อยมาต่อก้อได้นะจ๊ะ 
เราเชียร์อยู่หน้าจอให้ม.เราชนะ แต่ก้อพลาดไป
แต่แข่งขันเพื่อความสามัคคีแพ้ชนะไม่เป็นไรอยู่แล้ว
แต่ว่าฟ่าอย่าไปยอมแพ้ใครๆเด็ดขาดนะเรื่องเตอร์อ้ะ
ยกเว้นว่าเค้าจะไม่รักเราแล้วเท่านั้นหละ

ขอบคุณเตอร์ที่มาส่งข่าวด้วยนะ แต่เตอร์มีโทษผิดติดตัวจากในอดีตอยู่ไม่ใช่เหรอ
ข้อหาทำนุ้งฟ่าที่น่ารักเจ็บปวดกายและใจ แล้วยังจามาข่มขู่แฟนๆอีกนะเนี่ย
เด๋วจาโดน

จุ๊บๆๆๆๆๆนุ้งฟ่าดีกว่า นุ้งฟ่าน่ารักที่สุด สู้ๆๆๆๆๆนะจ๊ะ

[LIZZ]

ในเมื่อตัดสินใจลุยแล้ว ก็ต้องลุยให้เต็มที่!!!!

เอาให้มันรู้กันไปเลย ว่าไผ๋เป็นไผ๋!!!

 

[april]

นุ้งฟ่าไปช่วยงานบอล
ขอบคุณน้องเตอร์ที่มาบอก

ชอบจังเวลาที่น้องเตอร์เรียกฟ่าว่าคุณเค้า
น่ารักดี 

[bixzz]

เซงบอลแพ้...เนทต่างจังหวัดก็ช้าาาา...
กลับกรุงเทพแล้วจะรีบไปอ่านเรื่องนะน้องฟ่า

[ชินจัง]

  อยากฟังเหตุผลเตอร์จัง คิดอะไรอยู่น๊า
  อีโมสำหรับเอ็ม ไม่ชอบเลยอ่ะ พวกระรานชาวบ้านเนี่ย
  กอดปลอบใจอัลฟ่านะคะ แต่คงต้องเหนื่อยกับความรักอีกเยอะแน่ๆ ดูท่าแล้ว 

[LingNERD*]

มาปูเสื่อ นอนรอ พี่ฟ่า

[Magnolia]

คอปเตอร์     อัลฟ่า   



 :กอด1:ทั้งคู่ ..เพื่อความเสมอภาค 55

[อัลฟ่าบ้าบอ]

เบื่อพวกมาป่วนบอร์ดจริงๆเชียว

ถึงจะเหนื่อยแค่ไหนนุ้งฟ่าก็ต้องมา

ไม่เบี้ยวแน่

แล้วใครที่คิดจะกีดกันขอโทษทีเดี๋ยวพ่อเหวี่ยงกระจุย

อิอิ

เดี๋ยวจัดหน้าแปปเดี๋ยวมาต่อขอเวลา3นาทีเน้อพี่น้อง

[namtaan]

อร้ายยยยยยยยยยยยยยยย
นุ้งฟ่ามาจริงๆด้วย
ไม่เหนื่อยเหรอจ๊ะ นุ้งฟ่าจ๋า งานบอลอ้ะเป็นสตาฟด้วยใช่มิ
นุ้งฟ่าน่ารักที่สุดเลย
บวก 1 ให้ฟ่าล่วงหน้าเลย จะได้ครบ 100 
รอๆๆๆๆๆๆๆ นะ

[sNow]

มากรี๊ดรอ

ดีใจที่คนขัดขวางไม่สำเร็จ  

 :กอด1:ต้อนรับ

[MifA]

ผมเพิ่งสมัครmember อ่ะ
แต่ก็อ่านเรื่องของ พี่ฟ่ากะ พี่เตอร์มานานแล้ว
คู่พี่ น่ารักดีนะค้าบ

[namtaan]

^
^
  MifA
เจาะไข่ เด็กใหม่แต่อยู่มานานแล้ว
ระหว่างรอนุ้งฟ่านะจ๊ะ

[MifA]

เปลี่ยนเป็นผมจิ้มพี่เองจะได้ไหมค้าบ

[buppar]

รอนุ้งฟ่าน้าคร่าๆๆๆ   

ขอให้มาลงดั้ยด้วยเถิ้ดดดดดดดดดดดดดด 

ม่ายงั้นนะ 

[namtaan]

เปลี่ยนเป็นผมจิ้มพี่เองจะได้ไหมค้าบ

อิอิ ใจดีมากมาย
มาเมนท์ให้จิ้มแล้วจ้าน้อง MifA

ว่าแต่นุ้งฟ่าจ๋า มันเกิน 3 นาทีมาหลายรอบแล้นน้า รอ ร้อ รอ นะ

[myxt]

นุ้งฟ่าจัดหน้าสามนาที
แต่ทำอย่างอื่นต่ออีกครึ่งชม.
หรือเหนื่อยจนสลบไปแล้วหนอ 

[buppar]

นุ้งฟ่ายังม่ายมาเลยยยยยยยยย 

รึว่า....    จะโดนคนใจร้ายล่อลวงไปซะแล้วววววววววววววววววว 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

อยากบอกทุกคนว่า เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผมรู้สึกถึงความไม่แน่นอนของชีวิต
เราไม่ควรยึดมั่นถือมั่นจริงๆ

ตลอดที่ฟ่าถ่ายทอดเรื่องราวตอนนี้เป็นตัวหนังสือ
น้ำตาฟ่าไม่เคยหยุดไหลเลยนะครับ
อยากให้ทุกคนใช้ใจอ่านในตอนนี้ด้วย
มันกลั่นมาด้วยความรู้สึกทั้งน้ำตาจริงๆ
ทั้งรักทั้งแค้นแต่ต้องตัดใจทั้งๆที่อยากกลับมาเหมือนเดิม
และพร้อมจะให้อภัยไม่ว่าเค้าจะทำผิดอะไรก็ตาม
แต่มันก็ต้องตัดใจ  ตัดใจในรักที่ไม่หมดรักง่ายๆๆ







   ผมคิดถึงภาพครั้งก่อนที่เคยเห็นมันกับอิเอ็มมายืนกันอยู่ตรงนี้ ผมนั่งไปสักพักคิดโน้นนี้นั้นไปเรื่อยๆๆ
ก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตู   นั้นไงมันอยู่นั้น อิเอ็มมันอยู่นั้น หลบมุมก่อนเรา  
   ผมรู้แล้วมันอยู่ห้องนั้น  มันอยู่ห้องน้านนนเองงงงง รอให้มันลงไปก่อนเดี๋ยวเมิงตายไอ้แฟนชั่ว
เดี๋ยวเมิงตายคามือกรูแน่ เสียงฝีเท้าคนเดินเงียบไป เสียงสัญญาณการเปิดประตูหอออกไปดังตี๊ด  
ผมตัดสินใจไปเคาะประตูห้องนั้น บิดลูกบิดก่อนดีกว่า เห้ยไม่ได้ล็อคแหะ เข้าทางเราแล้ว
   เปิดไม่เปิด  เปิดไม่เปิด  เปิดไปเร้ยยยยยยยย

           เอ้า...เปิดก็เปิดฟร่ะ

           หน้าชา ชาจนร้อนไปทั้งตัว ภาพที่เห็นคือ..........

   แฟนผมนอนใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวบนเตียง เตียงคนอื่นที่ไม่ใช่เตียงผม เตียงของแฟนเก่า แล้วผมจะยืนดูอีกนานมั้ย
ผมเดินไปล็อคประตูห้องก่อนดีกว่า เดี๋ยวมีคนกลับมาผมจะยุ่ง

      
      "กลับเถอะฟ่า" นางฟ้าน้อยยังไม่ตายอีกหรอเนี่ยโดนไฟแห่งความแค้นไปอ่ะ
      "กลับไปไม่ได้นะเว้ยจัดการมันสองคนก่อน" ทำไมต้องมาพร้อมกันด้วยเนี่ย
      "กลับเถอะปล่อยเค้าไป"
      "ลุยเลย"
      "ปล่อยเค้าไป"
      "กรูบอกให้ลุย  นี้แหนะ  ไฟแห่งความแค้นนนนนนนนนซุปเปอร์"
      "โอ้ยยยยยยยย" นางฟ้าน้อยเธอตายแน่ครั้งนี้

(เอาตอนนี้มาเติมทีหลังจะได้ไม่ต้องเศร้ากัน)

"เตอร์  เตอร์  ตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่อง" เสียงที่สั่นเครือพร้อมจะหลั่งน้ำตาได้ตลอดถ้าสมองสั่ง  
ผมเอามือไปเขย่าแขนมันให้ตื่น มันยังคงนิ่ง ในใจผมคิดได้แต่  ฉากในละครที่ต้องเอาน้ำสาดหน้ามัน
ท่านว่าผมทำหรือไม่ทำ  คำตอบคือทำ ผมเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาราดที่ตัวมัน
นี้แล้วกันน้ำแร่ออร่ามันจะได้ได้แร่ธาตุ เผื่อจะฉลาดขึ้น
   เสียงน้ำไหลไปกระทบกับใบหน้าสาดกระเซ็น  วัตถุที่สัมผัสของเหลวใสรู้สึกตัว สะดุ้งเล็กน้อย ลืมตามาเห็นวัตถุอีกสิ่งหนึ่งยืนถือขวดน้ำแร่อยู่ตรงหน้า วัตถุสิ่งนั้นสีหน้าซี๊ดขาว ไม่มีเลือดหล่อเลี้ยง แล้วสายตาก็มองไปรอบๆห้องแล้วมาหยุดที่ตัวเอง จนมาหยุดสายตาอยู่ที่วัตุถุตรงหน้าซึ่งกำลังถือขวดน้ำแร่

"ฟ่า"
"เออ ฟ่าเอง"
"คือ......"
"คืออะไร คือว่าฟ่านี้มันโง่ใช่มั้ย โง่ โง่ที่รักเตอร์หมดหัวใจ ใช่มั้ย ใช่มั้ย(เสียงดังขึ้นเรื่อยๆ)"
"ฟ่าฟังก่อนสิ"มันเอื้อมมาจับมือผม แต่ผมชักมือหลบ
"ฟังคำแก้ตัวงั้นหรอ ฟังมามากพอแล้วนะครับ" พูดเพราะให้มันเกรงใจไม่ขึ้นมึงกูกับผมอีก
"ฟ่าอย่าร้องไห้ได้มั้ย เตอร์ไม่อยากเห็นฟ่าร้องไห้"
"เตอร์ไม่อยากเห็นฟ่าร้องไห้ แต่คนที่ทำฟ่าร้องไห้ทุกครั้งมันคือเตอร์นะ"
"ฟ่า เตอร์ขอโทษ"
"พอเถอะ เราสองคนคงทำบุญมาเท่านี้ เท่านี้จริงๆ"
"ไม่นะฟ่า ไม่  เตอรไม่มีทางเสียฟ่าไปนะ"  มันลุกมากอดผม  กลิ่นเหล้าเข้ามาเตะจมูกอ่อนๆ มันคงเมาหลับไปแน่
คนเมามักทำอะไรไม่คิด แล้วมันอยู่กันสองต่อสอง มันจะทำไรโดยไม่คิดกันรึเปล่านะ
ผมยืนเฉยร้องไห้ มันค่อยๆๆคลายอ้อมแขนออกจากตัวผมแล้วเอามือมาเช็ดน้ำตาที่แก้ม
ตอนนี้ผมเจ็บเจ็บจนจะขาดใจ ไม่เข้าใจทำไมมันทำแบบนี้กับผมไม่เข้าใจจริงๆ

"อย่ามาโดนตัวฟ่าอีก น้ำตานี้แหละ ฝีมือเตอร์ไง เป็นไงผลงานออกมาดีมั้ยหล่ะ"
"ฟ่า" มันโผจะเข้ากอดผมอีก ผมถอยหนี
"อย่ามาโดนตัวฟ่าอีก  แค่ฟ่ามายืนที่นี้ฟ่าก็ขยะแขยงจะแย่อยู่แล้ว"
"ฟ่าเรากลับไปคุยกันที่ห้องเราเถอะนะ" มันเดินไปหาเสื้อผ้า
"ไม่มีคำว่าเราแล้วนะเตอร์ ไม่มีคำว่าเราแล้ว มันจบแล้ว"
"ไม่ เตอร์ไม่จบ เตอร์ไม่มีทางจบแบบนี้แน่" กลับมาอีกแล้วครับ  คุณหฤษฎ์จะกลับมาทำร้ายโสรยาอีกแล้ว
"ยอมรับความจริงเถอะนะ ว่าเตอร์เป็นคนให้มันจบแบบนี้เอง"
"ไม่........... กลับห้อง" มันเดินมากระชากข้อมือผมอีกแล้ว น้ำแร่หลุดจากมือ ข้อมือที่มันเคยทำไว้ตอนนี้มันบวมอยู่นะเว้ย
"โอ้ย ปล่อยฟ่านะ"มันเห็นผมร้องด้วยความเจ็บ มันเลยปล่อยมือ หน้าเสียเลยครับมันอ่ะ
"เจ็บหรอ เตอร์ขอโทษนะ" มันเอื้อมมือมาจับข้อมือผมเพื่อไปดูอาการ
"พอเถอะฟ่าไม่ไหวแล้วนะ เราสองคนพอได้แล้ว ฟ่าเจ็บจนจะขาดใจแล้ว ทั้งกายและใจฟ่าเจ็บ เจ็บจริงๆ"
"เตอร์ทำฟ่าเจ็บเตอร์มันเลว มันเลวเหมือนที่ฟ่าบอกจริงๆ โว้ยยยยเว้ย"
มันเหวี่ยงเสื้อทิ้งแล้วเอามือทุบลงไปบนที่นอน ทำไมมรึงไม่ทุบกำแพงอ่ะ โหไม่ใจเลย
ผมจับข้อมือขึ้นมาดู มันช้ำๆเป็นจ้ำๆ มาเจ็บซ้ำมันคงระบม  มันเดินมาดูมือผมอีกครั้ง

"ปล่อยมือฟ่าเถอะ ฟ่าไม่เจ็บแล้ว แล้วก็ปล่อยฟ่าไปได้แล้ว
ฟ่าอ่อนแอเกินกว่าจะรับการทรมานจากเตอร์ได้แล้ว
หาของเล่นชิ้นอื่นมาเล่นเถอะนะ ชิ้นนี้ไม่สนุกแล้วหล่ะ"
ผมก้มลงไปหยิบขวดน้ำที่ผมกำลังจะเหยียบอยู่ตรงหน้าแล้วจะก้าวออกไปจากที่นี้

"ฟ่าอย่าทำแบบนี้ได้มั้ย" มันเดินมากอดผมจากข้างหลังที่ตอนนี้ผมจับลูกบิดประตูพร้อมที่จะเดินออกไป  
ในใจคิดว่าถ้าผมก้าวออกจากห้องนี้เมื่อไร ทุกอย่างต้องจบลง จบลงแล้วอัลฟ่าเอ๋ย

"ปล่อยเถอะ มันจบแล้ว" ผมหันไปบอกมันเบาๆพร้อมกับแกะมือของมันออกจากเอวผม  
ผมไม่ทันบิดลูกบิดประตูก็มีคนบิดมันซะก่อน

"คนของเตอร์มาแล้ว ฟ่าต้องไปแล้วหล่ะ เค้าบอกฟ่ามาทีหลัง ตอนนี้ฟ่าเป็นอดีตไปแล้วนะ "

"ฟ่า"

"คนของเธอมาแล้วนะ......ที่รัก" สิ้นคำว่าที่รัก น้ำตาผมไหลจนจะเป็นสายเลือด  
เสียงลูกบิดประตูยังคงดังต่อเนื่องสลับกับเสียงทุบประตู


เอาอีกป่าวต่อเลยมั้ย
เดี๋ยวอารมณ์มันค้างไปถึงเช้า ฟ่าจะบาปหนาไปกว่านี้

อิอิ

[namtaan]

มาแล้วจริงๆด้วย
จุ๊บๆๆๆๆๆ
ขอบคุณจ้า
เด๋วขอไปอ่านก่อนแล้วจากลับมาเมนท์นะจ๊ะ

ยังไงก้อต้องสู้ๆๆๆๆๆๆนะจ๊ะ
------------------------------------
ตอนต่อไปจายิ่งเศร้ากว่านี้อีกใช่มั้ยเนี่ย
มันค้างคาจริงๆด้วยจ้าฟ่า
"คนของเธอมาแล้วนะ......ที่รัก"
สงสารฟ่าจังเลยอ้ะ ยิ่งอ่านยิ่งเศร้า

[Poes]

ต่อเลยจ้า เดี๋ยวอารมณ์ขาดตอน กำลังเศร้า 

[myxt]

นุ้งฟ่า
กลับมาก๊อนนนนนนนนนนนนนนน  
มันค้างค้าบบบบบบบบ  

[sNow]

กรี๊ดแค่นี้ก็ค้างแล้วค่ะน้องฟ่า


ถ้าต่อไหวก็เอาค่ะ ค้างอยู่แล้วไม่มีอะไรจะเสียแระ


ไม่ได้ดั่งใจเลยเตอร์นี่


ถัดจะนี่จะฉะกับนังเอ็มสินะคะ

[buppar]

เง้อออออออออออออออออ 

อาวววววววววววววววววววววววววววววววววฟ่าๆๆๆๆ

มาต่อเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[MifA]

ให้แค่นี้เลย  


 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

เปลี่ยนเป็นผมจิ้มพี่เองจะได้ไหมค้าบ

อิอิ ใจดีมากมาย
มาเมนท์ให้จิ้มแล้วจ้าน้อง MifA

ว่าแต่นุ้งฟ่าจ๋า มันเกิน 3 นาทีมาหลายรอบแล้นน้า รอ ร้อ รอ นะ

มาจิ้มอะไรกันที่นี้เนี่ย
เดี๋ยวก็เกิดอุบัติเหตุรักมาเคาะประตูอีกคู่หรอก

เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ



รอนิดรอหน่อยทำมาบ่นกันนะเนี่ย
ต่อสู้กับอุปสรรคที่ขัดขวางอยู่อ่ะสิ
ตอนนี้มันแพ้งอลเป็นตุ๊ดอยู่ในห้องโน้นแหนะ
มาอยู่ในเล้าของเราดีกว่าปล่อยให้มันนอนหงอยคนเดียวนั้นแหละ
โทษฐานป่วนเล้าดีนัก

[buppar]

จิ้มตูดดดดดดดดดดดดดดนุ้งฟ่า เย้ๆๆ

[myxt]

นุ้งฟ่าต่อสู้กะอุปสรรคอิท่าไหนเนี่ย
หายเงียบไปเลย 

[buppar]

    เย้ๆๆๆ  จะ  100 หน้าแล้วน้าคร่านุ้งฟ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

มาเลยน้าๆๆๆๆ ฉลอง  100 หน้ากันนนนนนนนนนนนนนนน 

[buppar]

มัวแต่ไปง้อคัยน๊าาา 

[Huo_To]

เข้ามาตอนตีสาม กะว่าจะซุ่มแล้วหนี   

    คงต้องค้างซะแล้วเรา

เจ้าอุปสรรคนี่มันน่าจับตีจริงๆๆ