สองร้อยแว้วสองร้อยแว้ววววววววววววว
สองร้อยเย้เย้
สองร้อยวู้วๆๆๆๆๆๆๆ
ลันล้า
ช่วงนี้ก็ยุ่งนิดหน่อยต้องเดินสายขอบคุณสื่อ เอ๊ยไม่ช่ายยยยย เดินสายไปปาร์ตี้ทั่วสารทิศ อิอิ
หุหุ
" คุณหนูชอบปาร์ตี้กะสามีขี้หึง " อิอิ
55555+
"กลับมาแล้วหรอ กินไรกันมายังอ่ะ เฮียต้มน้ำลูกเกดไว้ในตู้เย็นอ่ะ แล้วก็ทำไข่พะโล้ไว้หม้อหนึ่งอ่ะ อยากกินไรเพิ่มก็ทำเอาเอง" ท่าทางสุขุมนุ่มลึกหลังจากที่ผมเปิดประตูเข้ามา เฮียนั่งพูดแต่ตาก็อยู่ที่หนังสือ
"แล้วเฮียกินข้าวยังอ่ะ"
"ยัง"
"อยากกินไรป่าวเดี๋ยวฟ่าทำให้"
"อะไรก็ได้แค่ไข่พะโล้ก็พอแล้ว"
"ไม่พอหรอก ของโปรดฟ่าเลยจะกินให้พุงแตกเลยอ่ะ ฝีมือเฮียด้วยแล้วไม่ต้องพูดถึง" ผมเดินไปหลังโซฟาแล้วเอาคางไปเกยทีไหล่เฮีย
"อย่ามาประจบ ไปไกลๆเลยรำคาญ" เฮียผลักหัวผมออก อ้อนหน่อยก็ไม่ได้
"เดี๋ยวผมยุ่งอ่ะ"
"เอ้าไอ้นี้ก็มายืนยิ้มคานค้ำกระบวยอยู่เนี่ยแหละ ตรูดไม่มีนั่งรึไง"
"เฮีย" ไอ้เตอร์มองหน้าเฮียแล้วยิ้มด้วยความสงสัย
"อะไร"
"เฮียเป็นไร่ป่าวอ่ะ ดูสุขุม ขรึมๆ"
"อ๋อ อยากให้โหด อยากโดนเตะว่างั้น"
"ป่าวๆๆๆๆเป็นไรป่าวเนี่ยบอกน้องสองคนได้นะ"
"อือๆๆๆใช่บอกเราสองคนได้นะ" ผมรีบเสริมทัพ
"ไม่มีไรทั้งนั้นอ่ะ เห็นป่ะว่าอ่านหนังสือเนี่ย เมิงจะให้มานั่งฉีกยิ้มรึไง หึ...... ไปทำกับข้าวป่ะ เบื่อขี้หน้าเมิงสองตัวเต็มทนแล้ว ไปๆๆๆๆเฮ้ยยย"
"ไล่ยังกะหมาเลย น้องนะเนี่ย"
"ก็ไล่หมาอ่าดิ พวกหมาเดือนสิบสองมันอยากจะติดเต้งอ่ะต้องไล่ไว้ก่อน เดี๋ยวถ้ามันติดเต้งเมื่อไรนะจะต้มน้ำร้อนราดให้ดู"
"รู้น๊า โตแร้ว"
"เออให้มันโตจิงๆเถอะคุณหนูฟ่า"
"ว่าแต่ฟ่าเป็นหมาก็เป็นน้องหมา พี่มันก็ต้องเป็นหมา นี้ก็ผัวหมา หมากันหมดเลย"
"แต่น้องอ่ะเริ่มจะปากหมาแระ ไปได้แระป่ะ โน้นครัวป่ะรีบๆเลย กวนประสาทให้ได้ทุกวันสิ"
"บ่นจัง อารมัณืไม่แน่นอน สงสัยไม่มีเมียแน่เลย เลือดลมเลยไม่ปรกติ" ผมเดินเข้าไปในครัวก็บ่นไปเบาๆให้เฮียได้ยิน
"ยังๆๆสงสัยไม่สลบไม่จบมั้งเรื่องนี้"
"โหด"
"เอ้าไอ้นี้ก็นั่งยิ้มอยู่ได้ ไปช่วยเมียเมิงโน้น มานั่งมองกูอยู่นี้แหละ คิดไรป่ะเนี่ย"
"ก็เห็นเฮียขาวอวบยังเงี้ย ใครมันจะอดใจไหว"
"เดี๋ยวโดนตีนจนได้อ่ะ" เฮียเอาหมอนขว้างไอ้เตอร์พร้อมกะรอยยิ้มที่อดกลั้นไว้ไม่ได้
"โอ๊ย..ไปแล้วๆๆๆๆ ฟ่าช่วยด้วยยยยยยย" เตอร์วิ่งมาที่ผม
"ไรไอ้บร้า แหกปากทำไม"
"เฮียอ่าดิ"
"ไปกวนติงเค้าอ่าดิ"
"นิดๆอ่ะ"
"ไม่มั้ง คงเยอะอ่ะ อยากกินไรป่าวเดี๋ยวฟ่าจะทำให้"
"อะไรก็ได้ที่เมียทำอ่ะกินได้หมดแหละ"
"ลูกปืนกินมั้ย"
"บร้า"
ผมทำกับข้าวอีกสองสามอย่างก็ตั้งโต๊ะ เราสามคนก็ทานข้าวด้วยกันก็เฮฮากันตามประสา แหย่กันนั้นแหละไม่มีอะไรหรอกแล้วก็แยกย้ายกันไปนอน ผมนอนกะเฮีย ไอ้เตอร์เอาที่นอนมานอนพื้นด้านล่าง ตอนแรกเฮ๊ยจะออกไปนอนข้างนอก แต่มันอ่ะให้เฮ๊ยนอนข้างในเพื่อที่จะได้รู้ว่ามันอ่ะตั้งใจจริงที่จะทำตามที่เฮียสั่ง เราสามคนนอนคุยกัน
"ถ้าวันหนึ่งเอ็งสองคนต้องเลิกกันจะทำไงหว่ะ"
"เฮียเป็นไรป่ะเนี่ย"
"ก็แค่ถามดู อะไรมันไม่แน่นอนนี่หว่า"
"แล้วถ้าเป็นเฮียเฮียจะทำไงอ่ะถ้าต้องเลิกกับคนที่เรารักเค้ามากอ่ะ"
"ก็คงไม่สามารถทำอะไรได้อ่ะคงอยู่อย่าไร้ความหมาย คือถ้าเฮียคิดจะรักใครซักคนเฮ๊ยคงต้องทำให้ดีที่สุดอ่ะ"
"เราสองคนก็คงเป็นแบบนั้นแหละมั้ง"
"เฮียเลยไม่กล้ารักใครไง เพราะเฮ๊ยรู้ว่าถ้าเฮียจะต้องรักใครซักคนเฮ๊ยต้องรักเค้ามากเหมือนที่เอ็งสองคนรักกันนี้แหละ"
"ที่แท้เฮียก็เป็นเจ้าบ่าวที่กลัวฝนนี้เอง"
"จะว่างั้นก็ได้"
"แล้วเฮียไม่รักใครมั้งหรอ"
"พยายามจะไม่รักไม่คิดเรื่องพวกนี้อ่ะ"
"แล้วคนที่มาจีบอ่ะ"
"ก็บอกเค้าว่าเราเป็นเพื่อนกันไปก่อนไง เฮียยังไม่ค่อยแน่ใจอ่ะว่าจะดูแลเค้าได้ดีรึป่าว"
"เฮียของฟ่าดูแลเค้าได้ดีอยู่แล้ว"
"เอ็งไม่เข้าใจหรอกน้อง"
"ทำไมจะไม่เข้าใจ เดี๋ยวหาให้ป่ะ"
"ไม่ต้องอ่ะ ถ้าจะมามันมาเอง"
"เห็นมาเยอะแยะก็ไม่เอา"
"เด็กพวกนั้นไร้สาระ หุงข้าวยังไม่เป็นเร้ยวันๆได้แต่ขอตังค์แม่ไปวันๆเอามาดูหนังช็อปปิ้งผลาญเงินไปวันๆ"
"ก็เค้ารวยนิ"
"รวยแล้วจนไม่ได้รึไง"
"แล้วเฮียชอบคนแบบไหนอ่ะ"
"ชอบคนอารมณ์ดี ขี้อ้อนนิดๆขี้หึงนิดหน่อย เอาใจใส่แฟน มองโลกในแง่ดี ไฮเปอร์หน่อยๆก็ดี มีความคิด"
"ถึงว่าทำไมไม่มีใครเอา"
"ทำไมว่ะ"
"ก็เลือกมากเกิ๊น"
"ก็รู้ว่าไม่มีใครเพอร์เฟคแบบนี้หรอก ก็แค่อยากได้ จริงๆแล้วอ่ะขอแค่ให้เค้าจิตใจดีก็พอ"
"อื้ม...แล้วหน้าตาอ่ะ"
"ก็ขอขาวๆดูสะอาดๆอ่ะ ตัวเล็กๆดูแล้วน่าปกป้องน่าทะนุถนอมอ่ะ"
"เฮียดูซีรี่ย์มากไปป่าวเนี่ย"
"ทำไมอ่ะ"
"ดูเพ้อฝันนะ"
"เออแล้วมาถามทำไมหว่ะ"
"แล้วไอ้ไฮโซที่มาจีบเฮียอ่ะก็เห็นขาวออร่า ตาหยี ซะขนาดนั้นอ่ะไม่เป็คหรอ"
"ก็โออ่ะ แต่มันเอาแต่ใจชิพ"
"ทนๆไปเหอะ รวยขนาดนั้น สบายไปทั้งชาติ"
"อิสรภาพของเฮียมีค่ามากกว่าเงินของมันหว่ะ"
"โอโห้ คิดได้นะ"
"เอ้า คิดดูนะกินแบบคนจนอย่างเราจะด่ากันจะคุยกันจะกินเสียงดังมันก็ทำได้ ไปกินแบบคนรวยผู้ดีต้องเลือกช้อนอันนี้เดี๋ยวช้อนอันนั้น เยอะเกิน อึดอัด"
"เฮียนั้นมันวัฒนธรรม"
"แต่มันไม่เข้ากับไลฟ์สไตล์ของเฮียเว้ยยยย"
"เข้าเมืองตาหลิ่ว"
"กูจะเอานิ้วจิ้มตา"
"ว่าไปนั้น แต่ดูๆพี่เค้าก็รักเฮียมากนะ "
"เค้าแค่อยากเอาาชนะมากกว่า"
"เฮียอคติ"
"เออเอ็งคนนอกไม่รู้เรื่องไรหรอก นอนๆๆได้แล้วไอ้เตอร์มันไปเฝ้าพระอินทร์นานแล้ว"
"อื้มๆๆๆๆฝันดีนะเฮีย"
"เออ แล้วอย่าไปแอบฝันกันข้างล่างอ่ะ"
"บร้า"
กว่าจะได้หลับไปแต่ละวันเราสองคนพี่น้องก็คุยโน้นคุยนี้กันทุกวันอ่ะครับ เลยทำให้เรารู้จักกันมากขึ้นในระยะเวลาที่เราห่างกัน เฮียดูภายนอกจะเข้มแข็ง เก่งทุกอย่างแต่จริงๆแล้วเฮียอ่อนไหวง่ายกว่าใครๆซะอีก คงจะด้วยความที่ต้อสู้มาด้วยตัวเองทุกอย่างทำให้เฮียต้องเข้มแข็งเพื่อปกป้องสิ่งที่ปวดร้าวเอาไว้ กรอบนอกนุ่มในอ่ะ(เกี่ยวกันป่ะว่ะเนี่ย5555+)
ผมตื่นนอนมาตอนเช้า เฮียหลับอยู่ผมก้มลงไปมองไอ้เตอร์ซึ่งตอนนี้หลับอย่างไร้เดียงสาน่ารักชะมัด ถ้าเฮียไม่อยู่นะโดนไปแล้วเมิง หุหุ ผมค่อยๆย่องลงจากเตียงเดี๋ยวสองคนนี้จะตื่น ผมเข้าครัวทำอาหารเช้า
"ตื่นแต่เช้าเชียว ทำไรกินอ่ะไอ้น้องชาย"
"ข้าวต้มทะเลอ่ะกะไข่เจียวเฮียอยากกินไรเพิ่มมั้ย"
"ไม่อ่ะเท่านั้นก็พอแล้ว เดี๋ยวเฮียไปซื้อปาท่องโก๋เอง ฟ่าจะเอาไรมั้ย"
"ฟ่าอยากกินหมูปิ้งอ่ะเฮีย"
"อื้ม" เฮียเดินออกไปซื้อหมูปิ้ง ไอ้ตัวดียังคงหลับสบายอยู่ในห้อง ผมหยิบผลไม้ออกมาปลอกแช่ตู้เย็นไว้ แล้วก็ไปปัดกวาดเช็ดถูบ้านิดหน่อย ซักพักใหญ่ๆเฮ๊ยก็กลับมาพร้อมอาหารมากมาย
"เห้ยเฮีย ซื้อไรมาเยอะแยะนี้อยู่กันสามคนนะ"
"เออ ตอนแรกก็ว่ามันน้อยเลยซื้ออีกแต่พอเดินกลับมาเพิ่งรู้ว่ามันเยอะอ่ะ อ้าวแล้วไอ้เตอรืตื่นยังเนี่ย"
"ยังไม่ได้ไปปลุกเลยอ่ะ"
"ไปปลุกมันมากินข้าวกินปลาดิ เดี๋ยวก็ไหลตายหรอก"
"อื้ม" ผมเดินไปปลุกเตอร์
"เตอร์ๆๆตื่นได้แร้ว" มันยังคงนอนนิ่งอยู่โดยไม่ฮือไม่อือใดใดทั้งสิ้น
"เตอร์ ตื่นไปกินข้าวได้แล้วเฮียรรออยู่ เตอร์ๆๆ" ผมเขย้าแขนมันเบาๆๆให้มันตื่น มันยังคงเฉญๆ มันต้องแกล้งแน่ๆ
"ไม่เรียกแล้วนะ" ผมทำท่าจะลุกเดินออกจากห้อง มันก็คว้ามือผมไว้
"มานี่"
"เห้ยย"ผมล้มตัวตามแนวแรงดึงขแงมัน มันกอดผมแน่นพร้อมกับแจกหอมชุดใหญ่
"หอมจัง ไม่ได้หอมแก้มก่อนตื่นนอนมาหลายวัน คิดถึ๊งคิดถึง เห้ออสดชื่นๆๆๆๆเมื่อไรจะครบสามเดือนน๊า ไม่รู้ไม่ทำกรรมอะไรไว้เห้อออออ"
"เอ้าเห้ยให้ไปปลุกมันตื่นนะเว้ย ไม่ได้ให้ไปปลุกนกเขามัน" เสียงเฮียตะโกนออกมาจากข้างนอก เพราะผมไม่ได้ปิดประตูเฮียคงได้ยินเราสองคน
"รู้แล้ว"
"ไว้ใจไม่ได้เลยเมิงสองตัวนิ"
"ไม่ได้ทำไรซักหน่อยเฮียนิ อย่ามาใส่ร้าย"
"อย่ามาใส่ร้ายยยยยยยย โหกล้สพูดถ้าไม่ห้ามไว้นะ รับรองมีเสียตัวแน่"
"เวอร์ไป"
"เออๆๆๆมากินข้าวๆ ไอ้เตอร์ไปล้างหน้าล้างตาแล้วมากินข้าว ตื่นอ่ะให้มันทันพระซะมั้งนะ นอนจนตะวันส่องดากแบบนี้ต่อไปจะทำไรเลี้ยงไอ้ฟ่ามัน" เฮียบ่นไอ้เตอร์ ผมได้แต่นั่งอมยิ้ม
"เฮีย"
"ไรอ่ะ"
"เหนื่อยป่ะ"
"ชินแระ"
"ขอบคุณนะเฮีย"
"ขอบคุณเรื่องไร"
"ขอบคุณที่เฮียไม่รังเกียจมันอ่ะ"
"ก็ทำไงได้อ่ะ ก็น้องเฮีย ดันไปรักมันแล้วนิ "
"อิอิ ไหนๆซื้อไรมามั้งอ่ะ"
"ไปล้างมือก่อน แล้วมานั่งกินดีดี ยืนกินเป็นเปรตไปได้"
"จ้ะ"
"แล้วไม่ต้องเข้าไปได้เสียกันนะส้วมนะเว้ย"
"จร้าาาาาา"เตอร์เดินออกมาพอดี ผมเข้าไปแล้วมันก็มานั่งทานข้าวกะเฮีย แล้วผมก็ตามออกมา แล้วก็เป็นอีกวันที่เราทานข้าวด้วยกันสามคน
หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201 (อ่าน 1054564 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก