คู่แค้นแสนหวาน โดย คุณควันต้องลม --
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: คู่แค้นแสนหวาน โดย คุณควันต้องลม --  (อ่าน 414910 ครั้ง)

ออฟไลน์ Lady-Rabbit

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 167
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
 :z1: ขอลูกเค้าได้หน้าตาเฉย

ออฟไลน์ Cloud~

  • True love never run smooth....
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 456
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-0
 :-[  ช่างกล้าเนอะ คนเรา

ทำไปได้  o22

ออฟไลน์ sin_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 318
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1

anna1234

  • บุคคลทั่วไป
 
:z13: จิ้มคนโพส
มาต่อสักที่ดิ รออยู่ :3123:

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
เอิ่ม

ที่แรง อ่ะ สาโท

รึ พ่อตากะ ลูกเขยค่ะ
 

 :laugh:


-----  รอตอนต่อ ไป   :z2:

nai_nai

  • บุคคลทั่วไป
 :-[ :-[

ขอกันเห็น ๆ เลยนะครับ

ช่างกล้า

 :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ ● MaYa~Boy ●

  • ฉันมันคนขี้อิจฉา
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3990
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-2
555

ด่านนี้คุณพ่อผ่านฉลุย

^_^

ออฟไลน์ watermoonj

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 643
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-1

มาต่อแล้ว ขอบคุณทุกคอมเมนต์นะคะ ไม่ได้ไปเที่ยวไหนก็อยู่อ่านนิยายเป็นเพื่อนกันไปก่อนนะ

ปีนี้อยู่แต่บ้านไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย


.......

ตอนที่ 22 : ค่าของความรู้สึก 

.......
   
 

หลังจากผมกับไอ้เอกพักอยู่บ้านผมที่เชียงใหม่หนึ่งอาทิตย์ ไอ้เอกก็ลากผมกลับกรุงเทพ โดยให้เหตุผลว่า

"กลับเถอะ ไปทำงานหาเงินใช้มั่ง เราพักมานานแล้ว"

ผมก็เลยต้องกลับมากับมันอย่างงงๆ

ก่อนกลับพ่อแม่ผมมาส่งที่สนามบิน

เหมือนพ่อกับแม่ไว้ใจไอ้เอกยิ่งกว่าลูกตัวเองอีก ฝากฝังผมกับไอ้เอกอยู่ร่วมชั่วโมง

ไอ้นี่เสน่ห์มันเหลือร้ายจริงๆ แค่อาทิตย์เดียวผมเกือบเป็นหมาหัวเน่า
 
......

"มานอนตรงนี้ จะให้ดูอะไร" ไอ้เอกบอกผมให้ไปนอนข้างๆมัน

 ขณะที่มันกางเปิดแฟ้มเอกสารบางอย่างอยู่บนเตียงนอน

ผมเอาหัวผิงต้นแขนมันตาดูเอกสารที่กางอยู่ตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ

"นี่เป็นแฟ้มผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ของบริษัทพ่อผม ตัวนี้เพิ่งเปิดตัวไปเดือนหนึ่ง

ดูจากกระแสการตอบรับพ่อผมตั้งยอดไว้คือ  อีกหนึ่งเดือนข้างหน้าจะแชร์ส่วนแบ่งการตลาด 15 เปอร์เซ็นต์

ผมขอโปรเจคนี้มาทำภายใต้งบโฆษณาอะไรทุกอย่างเท่าเดิมผมจะตั้งยอดไว้ที่ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์

สิบห้าเปอร์เซ็นต์เราคืนบริษัท สิบเปอร์เซ็นต์พ่อผมจะยกให้เราถ้าเราทำได้ พอเข้าใจไหม"

เวลาไอ้เอกพูดอะไรยาวๆ ผมชอบมองมันจนเคลิ้มทุกที สงสัยผมออกนอกหน้าไป

ไอ้เอกเลยหันมาแลกลิ้นกับผมแทน จนผมเริ่มกับมันเริ่มจะยั้งไม่อยู่ ผมเลยผลักมันออก

"เฮ้ยๆ พอๆ ว่าต่อให้จบก่อน" แต่ดูเหมือนมันไม่สนใจอะไรแล้ว จะเข้าคลุกวงในอย่างเดียว

"ถ้าคุยจบจะให้ห้าครั้งเลยเอ้า" เหมือนเลขห้าจะเป็นเลขศักดิ์สิทธิ์

ไอ้เอกลงจากเตียงไปเก็บเอาแฟ้มที่ขว้างไปตะกี้นี้กลับมานอนดูกับผมต่อ

หลังจากที่เราคุยกันไปร่วมชั่วโมง ผมก็เข้าใจหน้าที่ตัวเองว่า

ต้องช่วยไอ้เอกประชาสัมพันธ์สินค้าให้ได้เกินเป้าที่บริษัทตั้งไว้

ดูจากแผนงานที่คนข้างกายผมแพลนไว้หนึ่งเดือนนับจากวันพรุ่งนี้ผมแทบไม่มีเวลาหายใจ

"เฮ้อ ปิดเทอมอันแสนเศร้าของผม"

....

งานแรกที่ผมกับไอ้เอกต้องทำรวมกันคือ ถ่ายโฆษณาสินค้าครับ

ตัวสินค้าเป็นโรลออนสำหรับผู้ชาย แต่เน้นกลุ่มเป้าหมายไปยังกลุ่มผู้หญิง

ผมฟังยังงง  คอนเซปท์ของโฆษณาคือ สิ่งดีๆ ที่ผู้หญิงแบบคุณทำเพื่อคนรักครับ

ฟังดูดีมาก เราใช้เวลาถ่ายโฆษณาสามวัน ทำงานหามรุ่งหามค่ำ

ผมแทบเป็นลม เพราะต้องรับมือกับงานภาคกลางคืนที่ไอ้ลามกมันไม่เคยสละสิทธิ์แม้แต่คืนเดียว แถมมันยังร้องขอแถมไม่เคยหยุดหย่อน

พักหลังผมเหนื่อยจนไม่มีแรงไปจับกดมันหรอก อยู่ข้างล่างมันตลอด  ไม่รู้มันเอาพลังมาจากไหน

"ทานเยอะๆ สิ เอ้านี่ อร่อย " มันสรรหาสาระพัดอาหารมาบำรุงผม

"เสร็จแล้วต้องทานขวดนี้ แล้วก็ทานวิตามินนี่ตามนะ" มันจัดยาบำรุงมาให้เพียบอีกต่างหาก

......

หลังจากถ่ายโฆษณาเสร็จ ขณะที่ทานอาหารเช้าอยู่ผมก็ถามไอ้เอกว่า

"วันนี้ไปไหน"

"ไปซ้อมคอนเสิร์ต"

"หาอะไรนะ" ผมตกใจหลังจากถ่ายโฆษณาแล้วยังต้องไปเป็นนักร้องอีกหรือนี่

ไอ้เอกนั้นผมรู้ความสามารถในการพูดและร้องเพลงของมันจากผับคืนนั้นแล้ว แต่ผมเกิดมายังไม่เคยขึ้นเวทีร้องเพลงเลยครับ

แม้จะร้องแค่เพลงสองเพลง เพื่อใช้เวลาออกไปจัดบูทแจกตัวอย่างสินค้าก็เถอะ

ทำให้วันนั้นทั้งวันไอ้เอกมันเอาแต่หัวเราะในจุดอ่อนของผม

"เพิ่งรู้ว่าคนรูปหล่อน่ารักอย่างนายแพ้ไมค์" มันแซวผมไม่หยุด

"ไม่ได้คาบไมค์ออกมาด้วยตอนเกิดนี่หว่า" ผมแถไปบ้าง

"ขอโทษนะ ผมลืมไปว่าเรายังไม่เคยฝึกใช้ไมค์บนเตียงเลย" มันเข้ามากระซิบที่หูผมเบาๆ

"ก็มึงไม่ฝึกกูเองนี่ช่วยไม่ได้" ผมพูดแล้วเดินหนีมันทันทีก่อนที่ไอ้บ้านั่นจะคลั่งจับผมกดต่อหน้าคนอื่น

.......

หลังจากปล่อยโฆษณาไปได้เพียงสามวันกระแสตอบรับมันเกินคาดมากๆ

สื่อทุกสื่อเล่นข่าวผมกับไอ้เอกทั้งแง่บวกแง่ลบ ส่งผลให้ตัวสินค้ามียอดสั่งจองมากกว่าที่ตั้งไว้ถึงสิบเท่า

 เราสองคนไปปรากฏตัวครั้งแรกในอีเว้นท์ที่ทางบริษัทจัดขึ้น ท่ามกลางบรรดาแฟนคลับและคนที่ให้ความสนใจล้นบริเวณงานที่จัดไว้ 

คนที่ตื่นเต้นที่สุดกลับไม่ใช่ผมกับไอ้เอกกลายเป็นแม่ของไอ้เอกเองที่กลายมาเป็นผู้จัดการคิวของเรา และคอยกรี๊ดเราสองคนอย่างลืมวัย

ไอ้เอกได้แต่มองแม่ตัวเองอย่างปลงๆ

"เพราะมึงคนเดียว ที่ทำให้แม่กูเป็นแบบนี้" มันกระซิบข้างหูผมขณะที่ยืนอยู่บนเวที

"เกี่ยวไร ไอเดียมึงทั้งนั้นนะ" ผมเถียง

"ถ้าไม่ใช่เพราะมึงกูก็ไม่ทำหรอก" มันทำตาวาวๆ ใส่ผมก่อนจะหันไปทักทายแฟนคลับอีกฝั่งหนึ่งของเวที

.......

หลังจากหนึ่งเดือนผ่านไปในงานเลี้ยงขอบคุณสื่อมวลชนและผู้ที่เกี่ยวข้อง

ผมกับไอ้เอกใส่สูทเต็มยศ ยืนเด่นอยู่บนเวทียิ้มขอบคุณบรรดาแขกเหรื่อ

ที่มามอบช่อดอกไม้ให้จนเมื่อยขา และหิวจนไส้กิ่ว พอลงจากเวทีมานั่งโต๊ะได้

ผมก็ซัดทุกอย่างที่ขวางหน้าโดยมีพ่อและแม่ไอ้เอกนั่งอมยิ้มดู

"ดูแลลูกชายเธอหน่อยสิแม่สา ปล่อยให้หิวซกทุกวันเปล่านี่ ดูผอมๆ" พ่อไอ้เอกพูดพลางลูบหัวผมเบาๆ

"ก็ตามดูแลอยู่ทุกวันแหละพ่อ แต่สงสัยถูกตาเอกดูดพลังไปหมดมั่ง ดูสิฝ่ายนั้นสมบูรณ์ยังกะอะไรดี"

เหมือนไอ้เอกจะสะดุ้งเล็กน้อยก่อนอ้อมแอ้มตอบ "ปะ เปล่านะแม่  เขาทานน้อยเอง"

"ยังไงก็เถอะ อุตส่าห์ลากเพื่อนมาช่วยงานก็ดูแลเพื่อนหน่อยสิ "พ่อไอ้เอกดุมัน

"ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจมาเอง" ผมออกรับแทนมัน

"ขอบใจมากนะตาภูมิงานนี้ไม่มีเราคงไม่มาถึงนี่ เรียนจบเมื่อไหร่อย่าลืมมาทำงานกับพ่อนะ "

"พ่อฟุ้งซ่านน่า อีกตั้งสองปี "ไอ้เอกกล่าวตัดบทพ่อมันดื้อๆ

แม่ไอ้เอกเห็นท่าไม่ดีจึงพูดขึ้นก่อนเกิดศึกสายเลือด

"พอๆ พ่อลูกคู่นี้ ป่ะคุณไปเต้นรำกับฉัน" แม่ไอ้เอกลากแขนพ่อของมันไปกลางฟลอร์

"ดูเหมือนพ่อกูอยากเอามึงมาบริหารบริษัทแทนกูซะแล้ว" ไอ้เอกตีคิ้วใส่ผม

"เหอะๆ แค่เดือนเดียว กูก็จะตายแย้ว"

"อ่อนๆ" ไอ้เอกยั่วผมไม่เลิก

"คืนนี้อย่ามายุ่งกะคนอ่อนๆ ก็แล้วกัน" ผมย้อน

มันยิ้มอ้อนทันทีเลยครับแถมกุลีกุจอตักอาหารบริการผมอีกต่างหาก ไอ้นี่กิ้งก่ายังอายจริงๆ

......


ผมล้มนอนบนเตียงข้างๆ ไอ้เอกหลังจากอาบน้ำเรียบร้อย 

ไอ้หน้าหล่อเหมือนรอท่าอยู่นานคว้าตัวผมมากอดทันที

มันหอมแก้มผมเบาๆ แล้วยื่นสมุดบัญชีธนาคารให้ผมซึ่งเมื่อเปิดดูเจ้าของบัญชีคือตัวผมเอง ในนั้นมีเงินฝากในบัญชีอยู่ห้าล้านบาท

"นี่คือค่าเหนื่อยนายตลอดหนึ่งเดือน" ไอ้เอกบอก

"ทำไมมันมากจัง"

"น้อยไปไม่ว่า กำไรเฉพาะเดือนนี้ของสินค้าที่เราทำหกสิบล้านกว่าๆ"

"โห ยังไงก็ให้กูมาเยอะอยู่ดี"

"อย่าคิดสั้นสิ นายขาดทุนด้วยซ้ำนะ เพราะนายส่งสินค้าติดลมบนไปแล้วได้แค่นี้น้อยมาก"

"ทีนี้เลิกคิดมากเรื่องทำงานได้แล้ว ไว้เรียนจบค่อยทำได้ไหม" สายตาไอ้เอกมันร้องขอ

"อืมส์" ผมตอบมันเพราะแค่นี้ก็เหลือกินเหลือใช้สำหรับผมแล้ว

"จูบผมหน่อยสิ" ผมจูบมันเบาๆที่ริมฝีปาก มันจ้องหน้าผมนิ่งแววตาของมันเหมือนจะสะกดผมให้มองลึกไปถึงสิ่งที่อยู่ในใจ

"ภูมิ อย่าตีราคาตัวเองต่ำ นะ นายมีค่ามากกว่าทรัพย์สินเงินทองที่ผมมีทั้งหมด ขอให้วางใจในผมบ้าง ผมไม่มีทางทำร้ายนายแน่นอน"
มันพูดกับผมด้วยแววตาจริงจังก่อนจะลงมือบรรเลงเพลงรักกับร่างผม

คืนนั้นเป็นคืนที่ความหงุดหงิดที่ค้างคาในใจผมมานานได้หายไปหมดสิ้น

ไม่ใช่เพราะเงินทองที่ได้มา แต่เพราะสิ่งที่ผู้ชายในอ้อมกอดผมคนนี้ต่างหาก

"เอก นายก็เป็นสิ่งที่ประเมินค่าไม่ได้สำหรับผมเหมือนกัน" ผมกระซิบที่ข้างหูเป็นมันเบาๆ

 
จบตอนที่ 22  ... พรุ่งนี้เจอกันตอนอวสาน

zeazaiz

  • บุคคลทั่วไป
โฮ่  รวดเร็วทันใจจริง  :กอด1:

+1ให้กับความขยันอีกครั้ง


รอตอนอวสานจ้า

ออฟไลน์ SANDSEAME

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 537
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-0
+1 ให้คนโพสค่ะ
กำลังเดินเล่นในเล้าเป้ด เห็นมาโพส ดีใจมากมาย
คืนนี้คงนอนหลับ ฝันดี

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ april

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1219
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +239/-12
หวานกันอย่างนี้ตลอดไปนะ

+1ให้คนโพสค่ะ  :L2:

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
สิ่งที่คนรักให้กัน คือกำลังใจ และความห่วงหา อาทรซึ่งกันและกัน

อ่านแล้วมีความสุขจัง พรุ่งนี้รอตอนอวสาน +1 ให้กับความขยันนะครับ

YO DEA

  • บุคคลทั่วไป
ประทับใจมากมายครับบบบ

+1 ให้กับความขยันของคนโพส


ขอบคุณครับ

 :กอด1:

mantdash

  • บุคคลทั่วไป
อืมอ่านไปอ่านมาก็พอจะเข้าใจความรู้สึกของภูมิเลยอะ แบบว่าพึ่งเอกตลอด เป็นผมคงไม่สบายใจเหมือนกันอะ งิงิ

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

พรุ่งนี้จบแล้วเหรอ
จบเร็วจัง
แล้วทั้งสองคนจะเปิดตัวกับพ่อแม่ป่าวน้า

 o18


FOAM

  • บุคคลทั่วไป
ไม่อยากให้อวสานเลยอ่ะ กะลังหวานได้ที่

+1 ให้คนขยังโพสต์ครับ

ออฟไลน์ ● MaYa~Boy ●

  • ฉันมันคนขี้อิจฉา
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3990
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-2

~Kalianeko~

  • บุคคลทั่วไป
หวานได้อีก


เหมือนแม่เอกจะรู้เลย.....ว่าลูกชายสูบพลังเค้าหมด


ก๊ากกกกกกกกกก

ออฟไลน์ epochii_upfun

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 817
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-3
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
แอบปลื้มเอก ค่ะคุณขา
ช่างเปงผู้ชายที่เฟอเฟคมากมาย

ขอแบบนี้ซักคนได้ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:

ออฟไลน์ Simply Blue

  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1107
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +120/-3
หวานมากกกกกกกกกกกก  น่ารักสุดๆๆๆไปเลย 555555

ชอบอะ ชอบมากเลย  ไม่น่าจบเร็วเลยอ่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
หวานอะไรกันขนาดนี้เนี่ย  :m25:  :impress2: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

เสียดายจังเลยอะจบซะแล้วหรอ แล้วจะรออ่านตอนอวสาร

เห็นคุณ ควันต้องลม จะชอบเรื่องนี้มากอะ จะมีตอนพิเศษ ปะ อิๆ

kibee

  • บุคคลทั่วไป
รอ ๆ ตอนจบ

ชอบคับแต่พระเอกหื่นไปหน่อย เหอะ ๆ  :haun4: :haun4:

 :n1:

nooww

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ menano

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1463
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-0
 :z1:

เอกนี่กะไม่ให้ภูมิพักบ้างเลยว่างั้นชิมิ

ใช้งานเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน

555555555+

จะสึกหรอบ้างไปไหมเนี่ย  :impress2:

anna1234

  • บุคคลทั่วไป
คู่นี้หวานหื่นไม่เกรงใจใครเลยเว้ย :3123:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-12-2008 10:30:01 โดย ไต๋ »

anna1234

  • บุคคลทั่วไป
เอกนีสมเป็นผู้บริหารจริงๆดิ
ในเมื่อภูมิอยากหาเงิน
ก็จับมาประชาสัมพันธ์สินค้าของบริษัทซะเลย
ได้ทั้งขึ้นทั้งลอง o13

ออฟไลน์ MiTo™

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +56/-1

 
จบตอนที่ 22  ... พรุ่งนี้เจอกันตอนอวสาน



กรี๊ดดด!!!

ไม่ชอบคำนี้ เลย

ออฟไลน์ watermoonj

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 643
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-1
......
ตอนที่ 23 : บอกรัก (ตอนจบ)  
......

"ไปเที่ยวต่างประเทศกันไหม"
ผมถามไอ้เอกขณะที่มันกอดผมไว้ในอ้อมแขน ตอนนี้เรากำลังแช่อ่างอาบน้ำด้วยกัน
"หืมส์ ว่าไงนะฟังไม่ชัด"ไอ้เอกถามซ้ำขณะที่มือมันเอาฟองสบู่มาลูบไล้หน้าอกผมเล่น
"ก็ตอนนี้กูพอมีตังก็เลยอยากตอบแทนมึงบ้าง"
"แค่ได้อยู่กับนายแบบนี้ มันก็เกินจะพอแล้ว" เจ้าตัวบอกพร้อมหอมแก้มผม
"ไปเหอะน่า กูไม่เคยไปต่างประเทศเลยนะ"
"งั้นให้เอกออกทุกค่าใช้จ่ายทุกอย่างนะ"
"ไม่ คราวนี้ทุกอย่างกูต้องออกเอง"
"ตกลง งั้นไปอเมริกานะตอนนี้มีหิมะตกด้วย" มันพูดพลางเริ่มซุกไซ้ซอกคอผม
"อยากเล่นสกีล่ะสิ หัดให้กูด้วยนะ ยังไม่เคยเห็นหิมะเลย"
"เปล่า เอกอยากมีอะไรกะภูมิกลางหิมะสักครั้ง" ไอ้เอกพูดพร้อมกับจับมือผมไปสัมผัสกับความรุ่มร้อนตรงหว่างขาของมัน
'เฮ้อ กูจะดีใจหรือร้องไห้ดีนี่' ผมคิดไม่ตกในใจ ก่อนจะต้องหมดสติสตังไปกับการรุกเร้าของไอ้ลามกเอก

......


ไอ้เอกเคยมาเรียนที่นี่อเมริกาสามปีตอนมัธยมมันจึงพาผมเที่ยวไปตามเมืองต่างๆ อย่างคล่องแคล่ว
เมื่อหลุดพ้นจากกรอบของสังคม ผมกับไอ้เอกก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันไปตามถนน
อยากจูบ อยากหอมแก้มกัน เราก็หยุดทำกันตามใจอยาก
ไอ้เอกเหมือนจะตามใจผมเป็นหลัก ทุกโปรแกรมมันให้ผมเลือกก่อนเสมอ
และเพื่อตอบแทนความเป็นคนน่ารักของมันผมก็เลือกไปพักบ้านบนเชิงเขาที่มีหิมะตกคลุม
มองไปทางไหนก็ขาวโพลนไปหมด พอไปถึงผมก็ลากไอ้เอกลงไปเล่นปาหิมะ ไอ้เอกวิ่งไล่จับผม
จนเราเหนื่อยนั่งหอบอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน
แก้มและริมฝีปากไอ้เอกแดงปลั่งดูหล่อและยั่วเย้าใจเป็นที่สุดผมจึงจับมันกดลงกลางหิมะขาวโพลนด้วยอามณ์ปรารถนา  
พร้อมกับจัดการกับเสื้อผ้ามันออกอย่างรวดเร็ว ไม่ช้าเรือนร่างเปลือยเปล่าที่เหมือนเทพบุตรของมันก็พร้อมที่จะสนองอารมณ์ให้ผม ความเย็นของหิมะทำให้บางส่วนของไอ้เอกแดงแจ๋น่าดูดน่ากินเป็นที่สุด
ผมเริ่มจากดูดเม้มหัวนมแดงแจ๋ของมัน จนชูชันแข่งกับน้องชายขนาดเขื่องที่มือผมกำลังกำรูดขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ
เสียงของไอ้เอกครางลั่น "ภูมิครับ เบาๆ หน่อย ซี้ด... เดี๋ยวแตกก่อน"
ผมไม่สนใจฟัง วันนี้ผมอยากแกล้งคนอึด  
ผมจัดการใช้ปากหยอกล้อกับหัวน้องชายขนาดมหึมาของมันอย่างจงใจ
หัวน้องชายอันแดงโร่ของมันคับปากผม จนผมขยับปากขึ้นลงอย่างยากเย็น
แต่ไอ้เอกเสียวกระสันต์จนแอ่นกายอันขาวเนียนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของมันตามจังหวะเข้าออกของปากผม

"ภูมิ ภะ ภูมิ เบาๆ เอกเสียว"
มือทั้งสองข้างของผมลูบไล้บีบเคล้นอยู่บริเวณหัวหน่าวที่เต็มไปด้วยเส้นขนเป็นแผงของมัน
ยิ่งผมวนมือมาลูบไล้กับพวงไข่ขนาดใหญ่คู่นั้นไอ้เอกถึงกับหลังไม่ติดพื้น
ตอนนี้กล้ามเนื้อท่อนเอ็นของมันในปากผมเขม็งเกลียวเหมือนจะปะทุออกมา

"ภะ ภูมิ ซี้ด  เอก จะ ทนไม่ไหวแล้วนะ"

เสียงหอบหายใจถี่ๆ ผสานกับเสียงซี๊ดซ๊าดที่ออกมาจากริมฝีปากยั่วยวนคู่นั้นบ่งบอกว่าไม่นานผมจะได้ลิ้มรสความซ่านเสียวสุดยอดของไอ้เอก ผมเร่งจังหวะเร็วขึ้นอีก น้องชายของไอ้เอกกระตุกอย่างรุนแรงในปากผมเหมือนทนไม่ไหวกับรสสัมผัสที่ได้รับ
ไอ้เอกแอ่นกายกระเด้าอย่างรุนแรงในปากผม ก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวเข้มรสชาติรัญจวญใจจนล้นปากผม
ไอ้เอกหายใจกระเส่าทำตาปรือหวานเยิ้ม มองผมอยู่อึดใจก่อนจะลุกขึ้นจากกองหิมะมาจูบปากผมอย่างหิวกระหาย

"เข้าบ้านเถอะเดี๋ยวเป็นไข้" ไอ้เอกพูดพร้อมกับลุกขึ้นอุ้มผมไว้ในอ้อมแขนเข้าไปบ้านพัก
บนเตียง ซุเปอร์แฟนของผมได้ลงโทษผมที่ทำให้มันน้ำแตกภายในเวลาเพียงไม่กี่นาทีเมื่อกี้นี้จนเราสองคนหลับใหลไปพร้อมกัน

....

วันนี้ไอ้เอกพาผมออกมาเดินเล่นกลางเมืองในตอนหัวค่ำ
เราเดินดูของร้านนั้นร้านนี้ จนผมรู้สึกเมื่อยเท้า นั่งแผละอยู่กลางถนนคนเดิน
ไอ้เอกยิ้มเดินมาโค้งตัวด้านหน้าผม "ขึ้นหลังผมสิที่รัก"
ด้วยความเขินผมก็กระโดดเกาะไหล่มันทันที  
ไอ้เอกเดินไปเรื่อยๆ ผมซบหน้าลงกับไหล่กว้างอย่างสบายใจ
จู่ๆ ความสุขมันก็พุ่งสูงขึ้นจนผมต้องกระซิบข้างหูไอ้เอกเบาๆ ว่า

"เอกเรารักนาย"

ไอ้เอกหยุดเดินนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนพูดขึ้นเบาๆ "พูดอีกทีได้ไหม"
"เรารักนาย" ผมกระซิบที่หูมันเบาๆ อีกครั้ง
"อีกครั้งจะได้ไหม"
"เรารักนายจริงๆ"
"จูบผมหน่อยผมเดินจะไม่ไหวแล้ว" มันบอกเบาๆ พร้อมเอียงคอมาประกบปากกับผม
เรายืนจูบกันอยู่เนิ่นนาน
มันหวานกว่าครั้งใดๆ เหมือนเวทมนต์ที่สะกดให้เวลานิ่งอยู่ที่เราสองคน

สักพักไอ้เอกก็เดินต่อ ผมสอดมือทั้งสองข้างเข้าไปในเสื้อด้านหน้าขอไอ้เอกลูบไล้แผงน่าอกกำยำนั้นเล่นอย่างหลงใหล

"แล้วเอกไม่รักภูมิเหรอ"

ผมพูดอู้อี้เขินๆ การขี่หลังไอ้เอกนี่ดีจริง มันทำให้ผมซ่อนความเขินได้ง่าย
"ไม่รู้จริงๆ หรือแค่อยากฟัง" มันเอ่ยพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
"ก็อยากฟัง"
"รักตั้งแต่นายจูบผมครั้งแรกแล้วมัง ทั้งรักทั้งหลง เพราะจากวันนั้นในหัวก็มีแต่นายมาตลอด"
ไอ้เอกพูดได้น่ารักจนผมจูบบ่าคนพูดเบาๆ
"แล้วภูมิล่ะ รักเอกตอนไหน "
"ภูมิไม่แน่ใจนะ มันมาเรื่อยๆ จนระยะหลังภูมิก็มีแต่เอกเหมือนกัน"
"ภูมิรู้ไหม ตอนนี้เอกเหมือนเดินอยู่บนสวรรค์เลยนะ อยากเดินแบบนี้ตลอดไป อยากให้ภูมิบอกรักเอกที่ข้างหูทุกนาที"
"ภูมิรักเอกนะ" ผมกระซิบที่ข้างหูเอกเบาๆ พร้อมกับจูบซอกคอสุดที่รักของผม
"คืนนี้ฉลอง เอกขอห้าครั้งนะที่รัก"
"ไม่เหนื่อยเหรอ เดี๋ยวกลายเป็นคนติดเซ็กส์นะ"
"เอกว่าเอกติดภูมิมากกว่า เอกไม่เคยเป็นแบบนี้นะ แต่กับภูมิเอกอยากกินภูมิทั้งตัว ไม่เคยอิ่ม"
"เอกชอบภูมิตรงไหนเหรอ ภูมิไม่ค่อยได้ใส่ใจเอกด้วยซ้ำ ขอโทษนะต่อไปภูมิจะดูแลเอกมากขึ้น"
"เอกรู้ ไม่เป็นไร เป็นตัวเองแบบที่ภูมิเป็นนั่นแหละ เอกรักภูมิแบบนั้น"
"แต่ภูมิรักเอกเพราะเอกหล่อล่ะ" ผมกระซิบบอก
"จริงเหรอ เอกหล่อตรงไหนเหรอ"
"ไว้คืนนี้จะบอกทีละจุด" ผมกระซิบ
"รอไม่ไหวหรอกที่รัก ตอนนี้เลยดีกว่า" ว่าแล้วไอ้เอกก็แบกผมวิ่งจี๋ตรงไปยังห้องพักเลยครับ

สุดหล่อของผมคนนี้เรื่องลามกมันไม่แพ้ใครจริงๆ  


The Eng.....^_^


เป็นไงบ้างคะ เอกกะภูมิ หวานซะไม่มีเนอะคู่เนี้ย แค้นกันอยู่สองตอนเอง

มีผลงานของคุณควันต้องลมอีกหนึ่งเรื่อง อ่านติดกันสองเรื่องไปแล้ว ถ้ายังไม่เบื่อก็ตามอ่านเรื่องที่สามได้วันพรุ่งนี้ค่ะ

ชื่อเรื่อง "พิศวาสสีน้ำผึ้ง" จัดอันดับความหื่นแล้ว เรื่องหน้าติดอันดับหนึ่ง แต่น่าเสียดายอย่างหนึ่งคือ เรื่องที่สามคุณควันต้องลมเขาเขียนไม่จบ ประมาณว่าหยุดเขียนเป็นการถาวร ถ้าชอบก็ตามไปอ่านได้ ถ้ากลัวอารมณ์ค้างก็ไม่ต้องก็ได้ แต่เท่าที่อานแล้วถือว่าเรื่องจบแฮปปี้ในระดับหนึ่งแล้วล่ะ

คลิ๊กเพื่อไปอ่านเรื่องใหม่ต่อ

ขอแฮบปี้นิวเยียร์ผู้อ่านทุกท่านล่วงหน้าด้วยค่ะ
ขอให้ปีหน้าฟ้าใหม่เป็นปีที่ดีๆ สำหรับทุกคน คิดอยากได้อะไรก็ขอให้สมดังปรารถนา  

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-09-2009 12:04:35 โดย watermoonj »

anna1234

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ boboaje

  • ไม่ชอบหวาน ชอบครบรส
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4
 . . . .ห๊ะ !!! จบแระ ไรอ่ะเร็วเกิ๊นนนน น นน น  ........

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด