-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
............................
เรื่องที่สองของคุณควันต้องลม
จริงๆ เรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นก่อนเรื่อง "ยากนัก รักไอ้หน้าหล่อ" นะคะ
ถ้าเจออะไรหลายอย่างที่คล้ายกันก็เป็นเพราะคนเขียนเขายังชอบเรื่องนี้มาก กลิ่นไอเลยปลิวไปเรื่องนั้นด้วย
เหมือนเดิม อ่านสนุกก็ขอคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้นักเขียนหน่อยนะคะ :m27:
ปล ... ขออนุญาตนักเขียนเรียบร้อยแล้วค่ะ
แนะนำเรื่องแบบย่อๆ
เรื่องราวของสองหนุ่มหล่อที่เริ่มความสัมพันธ์มาจากคู่แค้นที่แข่งกันหม้อสาว
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
-
:mc4: :mc4: :mc4:
เรื่องใหม่ๆ มาเจิมรอ
-
เดิมทีในกระทู้นี้จะโพสรูปไว้ แต่ขอเอาออกละกัน ให้คนอ่านจินตนาการตัวละครเองจะดีกว่า...
J
-
ตอนที่ 1 : เวทีแห่งความแค้น
"และแล้ว ผลการประกวดเดือนมหาลัยของพวกเราปีนี้ก็อยู่ในมือดิฉันแล้วนะคะ"
พิธีกรหญิงร่างเล็กบนเวทีพยายามตะโกนใส่ไมค์เพื่อแข่งกับเสียงกรี๊ดของบรรดานักศึกษาด้านล่าง ที่ตอนนี้ต่างส่งเสียงเชียร์ให้กับสองหนุ่มบนเวทีที่ตนเองชื่นชอบอย่างลืมเป็นลืมตาย
"เป็นเอก เป็นเอก เป็นเอก"
"ภาคภูมิ ภาคภูมิ ภาคภูมิ"
ชื่อของสองหนุ่มทั้งสองถูกตะโกนกึกก้องสลับกับเสียงเชียร์จนหอประชุมที่จุคนได้นับหมื่นของมหาลัยสั่นสะท้าน
"จะประกาศแล้วนะค้า" พิธีกรหญิงรีบฉีกซองในมืออย่างไม่สนใจพิธีรีตองใดๆ ด้วยหล่อนกลัวว่าหลังคาหอประชุมจะพังมาทับหัวตายเป็นผีไป
เพราะเสียงเชียร์เบื้องล่าง
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ กรี๊ดๆๆๆๆๆ"
เสียงกรี๊ดที่ดังปานฟ้าผ่าคลังแสงทำให้คนภายในหอประชุมเงียบกริบ จ้องมองไปยังพิธีกรบนเวทีเป็นจุดเดียว ซึ่งตอนนี้มีอาการเหมือนคนที่ควบคุมสติไม่อยู่ ส่งเสียงกรี๊ดใส่ไมค์อย่างหมดสภาพ
สต๊าฟที่เป็นประธานจัดงานอยู่ด้านหลังเวทีเห็นท่าไม่ดี เดินออกมาข้างๆ เพื่อนแล้วพยายามสะกิด
"มี่ มี่ อีมี่!!" เพียะ คำสุดท้ายที่มาพร้อมกับฝ่ามือที่ตบไปบนทรงผมฟูฟ่อง ซึ่งดูเหมือนจะได้ผล
"ห่ะ เอ่อ อ่า คะ ทุกท่านคะ ช็อคคะ ดิฉันช็อคคะ มหาลัยเราตั้งมาเกือบร้อยปี ปีนี้เป็นปีแรกค่ะ ที่เดือนมหาลัยมีสองคน ซึ่งเขาก็คือ น้องเป็นเอก และน้องภาคภูมิ จากคณะวิศวะกรรมนาโนค่ะ"
เสียงกรี๊ดและสายตาทุกคู่ส่งไปยังสองหนุ่มที่ใส่ชุดนิสิตของมหาลัยยืนเด่นดุจนายแบบบนเวที
เป็นเอกจะมีโครงร่างสูงใหญ่กว่าภาคภูมิ ภายใต้สีหน้าและแววตาที่นิ่งเฉยนั้น เป็นที่ลึกลับและน่าค้นหายิ่งนัก
ส่วนภาคภูมิถ้าเทียบกับเป็นเอกผู้ซึ่งสูง 190 เซนติเมตร คนสูง179 เซนติเมตรอย่างเขาเลยดูด้อยกว่า
แต่รอยยิ้มและแววตาที่เขาส่งกระจายไปทั่วหอประชุมขณะนี้ มันทำให้หญิงสาวและชายในร่างหญิงทุกคนล้วนสะเทิ้นอาย ด้วยบุคลิกและความหล่อเหลาที่กินกันไม่ลงส่งผลให้เดือนของมหาลัยตกเป็นของทั้งคู่
"ตอนนี้เชิญน้องพิ้งดาวมหาลัยออกมามอบช่อดอกไม้และแสดงความยินดีกับเดือนด้วยค่ะ"
สปอตไลท์ส่องไปยังร่างเพียวระหง ในชุดราตรีสีขาว เกาะอก ที่เดินออกมาจากเวทีด้านหลัง
ความสวย ใส และความขาว ทำให้หัวใจหนุ่มในหอประชุมเต้นแข่งกันไม่เว้นแม้แต่เดือนทั้งคู่ที่อยู่บนเวที
พิ้งรับช่อดอกไม้จากสต๊าฟแล้วยื่นให้เป็นเอกพร้อมส่งยิ้มหวานให้อย่างขวยเขินกับแววตาเจ้าชู้ที่เป็นเอกส่งให้
จากนั้นเธอก็ส่งช่อดอกไม้พร้อมรอยยิ้มหวานเช่นกันให้กับภาคภูมิ และเธอก็ต้องสะเทิ้นอายกับรอยยิ้มละลายใจของภาคภูมิ
ขณะที่เดือนยืนประกบดาวอยู่บนเวทีท่ามกลางเสียงกรี๊ดของคนในหอประชุมที่ไม่มีตกเหมือนทุกคนมีคอหอยเคลือบทองแดง
พิธีกรสาวบนเวทีก็ประกาศ "ต่อจากนี้คือรางวัลพิเศษของเดือนมหาลัย คือ จูบจากดาว ขอเชิญเดือนจูบดาวค่ะ"
สิ้งเสียงประกาศ พิ้งก็ตกอยู่ในอ้อมกอดของภาคภูมิ ผู้ซึ่งไวปานสายฟ้า เขาประกบปากกับพิ้งอย่างดูดดื่ม จนทำให้ดาวมหาลัยอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนจนเขาต้องอุ้มไปพักหลังเวที
ปล่อยให้เดือนอีกดวงกำมือแน่น ยืนตัวแข็งอยู่บนเวที เพราะเหมือนถูกหยามเชิงชาย
"ไอ้ภาค เกินไปแล้ว เมิงคิดว่าแน่สินะ ถึงทำกะกูแบบนี้ เดียวมึงจะรู้ น้องพิ้งต้องเป็นของกู" เป็นเอกประกาศศึกในใจด้วยความแค้น
จบตอนที่ 1
-
ตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรื่องใหม่ :z2:
คุณ watermoonj น่ารักจริงๆ มา up ให้ตลอด
-
หึ หึ
แค้นกันแบบนี้ท่าจะเสร็จกันเองซะหล่ะมั้ง
:L2: ให้กับคนโพสต์
-
ทำไมผมมาไม่ทันนิ๊ :m16:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: เจิม ๆ ๆ
เรื่องเก่าเพิ่งจบเรื่องใหม่มาเร็วทันใจจริง ๆ จะรออ่านต่อนะคร๊าบ ~
:pig4:
-
:mc4:เจิมเรื่องใหม่ :mc4:
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ กรี๊ดๆๆๆๆๆ อิจฉาน้องพิ้ง
ให้คนแต่ง + คนโพสต์ :จุ๊บๆ:
-
:L2: :L2: :L2: :L2:
ตามมาเชียร์เรื่องใหม่ อิๆ อยากอ่านต่อละ
เนื้อหาท่าทางจะมันสุดๆอะ
จริงๆอยาก +1 ให้ เจ อะแต่พึ่งบวกไปให้ตะกี้เอง
ต้องรออีก 12 ชม.งะ แล้วจะมาอ่านต่อนะ
-
กรี๊ดดด ทันใจมากค่ะคุณ :impress2:
+1ให้เลยค๊าา
-
เจิมเรื่องใหม่ :mc4:
-
เรื่องใหม่ ๆ :mc4:
-
ตามมาเจิมด้วยคนค่ะ :mc4:
เรื่องแนวคู่กัด คู่แค้นนี่ของชอบเลย :z1:
รอตอนต่อไปค่าาา :กอด1:
-
วุ๊ย! มาลงแบบไม่ให้รู้ตัวเลยอ่ะ อิอิ :o8:
จิ้ม ๆ ๆ ๆ :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
เข้ามาทักทายเรื่องใหม่จ๊ะ :L2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:really2:สนุกแน่ๆเรื่องนี้มาเป็นกำลังใจให้คนโพสท์ กะคนแต่งค่ะ
-
ว้าวววววววววววววววววววว น่าสนุก
-
:z2:
เรื่องใหม่ ^^
น่าอ่านมากๆเลยค่ะ :L2:
จิ้มทีนึง !!!
-
:z2: :z2: :z2:
โอ้ว คู่แค้นกลายเป็นคู่รัก
:z2: :z2: :z2:
-
:man1:
+1 ให้คนโพสเลยค่ะ
:กอด1:
ตามอ่านเรื่องใหม่ค่ะ
ต้องสนุกแน่นอน
-
ตอนที่ 2 : ไอ้อ่อน
ภาคภูมิฝ่าฝูงสาวๆ ที่มาดักคอยให้จดหมาย ดอกไม้ ของขวัญ และรอยจูบ มายังห้องแลปได้อย่างทุลักทุเล
โชคดีที่เพื่อนร่วมห้องของเขามีแต่ผู้ชาย และห้องแลปวิชานี้ไม่อนุญาตให้บุคคลที่ไม่เกี่ยวข้องเข้า มันจึงเหมือน
ที่พักผ่อนจากความวุ่นวายของเขาดีๆ นี่เอง
ขณะที่เขานั่งหลับตารอเรียน อยู่ๆ เสียงไอ้ชาย เพื่อนซี้ตั้งแต่ม.ปลายของเขาที่ติดสอยห้อยตามมาเรียนเอกเดียวกันก็มากระซิบข้างหู
"ไอ้ภูมิๆ น้องพิ้งที่มึงจูบเมื่อคืน เสร็จมึงยัง"
"ยัง" ภูมิตอบเบาๆ "เมื่อคืนมึงก็มอมเหล้ากูทั้งคืน แม่งจำไม่ได้เหรอวะ"
"เอ่อ กูลืม แหะๆ โทษทีว่ะเพื่อน แต่กูว่า มึงหมดหวังแล้วละว่ะ"
"ดูโน่น " ไอ้ชายจับหัวผมหันไปทางหน้าต่างซึ่งสามารถมองเห็นประตูทางเข้าหน้ามหาลัยได้
ภาพของไอ้เอกที่มันกำลังจูบลูบไล้กับน้องพิ้ง ดาวมหาลัยของผมอย่างไม่อายฝูงชนที่มุงดูอยู่หน้าทางเข้ามหาลัย
ทำให้ผมประกาศศึกกับมันในใจ "ไอ้สัด ไม่มียางอาย แม่งไอ้เอก เมิงกะกูจะได้เห็นดีกัน"
....
จากวันนั้นผมกับไอ้เอกก็ประกาศเป็นศัตรูหัวใจกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง มันจีบคนไหน ผมจีบคนนั้น ผลัดกันแพ้ชนะจนขึ้นปีสอง
แม้ผมกับมันจะเรียนห้องเดียวกันตลอด แต่พูดกันนับคำได้ มีแต่สายตาอาฆาต เยาะเย้ยเท่านั้นที่ผมกับมันสื่อสารกัน
และด้วยความที่ผมเกลียดมันเข้าใส้ พอรู้ว่าขึ้นปีสอง ผมแทบช็อคเมื่อเห็นประกาศหน้าตึกเรียน ว่าคนที่ผมต้องจับคู่ทำวิจัย คือ ไอ้เอก
ผมตรงดิ่งไปยังห้องพักอาจารย์ทันที พอไปถึงหน้าห้องพักอาจารย์ผมเห็นไอ้เอกยืนอยู่ก่อนแล้ว มันกับผมส่งสายพิฆาตใส่กันก่อนที่จะผลักประตูห้องอาจารย์เข้าไปพร้อมกัน
"อาจารย์ครับ ผมขอเปลี่ยนคู่"
"มีเหตุผลอะไร" อาจารย์เอ่ยถามพวกผมโดยไม่เงยหน้าจากกองเอกสารที่อยู่ตรงหน้า
ผมกับไอ้เอกช่วยกันยกเหตุผลร้อยแปดประการเพื่อที่ให้อาจารย์เปลี่ยนคู่ให้จนเหนื่อย
"อีกห้านาทีครูจะเข้าสอนไปรอที่ห้อง ถ้าไม่พอใจการจับคู่ก็ดรอปวิชานี้ไว้เรียนเทอมอื่น"
นั่นมันก็คือคำตอบที่มันทำให้ผมกับไอ้เบื้อกต้องมานั่งคู่กันทำแลปแล้วครับ
ผมกับไอ้เอกไม่ได้แข่งกันเฉพาะจีบสาวนะครับ เรื่องเรียนนี่ มันกับผมได้ 4.00 ทั้งคู่
มีเหรอที่ผมจะยอมแพ้ถ้าผมดรอปวิชานี้ไว้ก่อนก็เท่ากับแพ้มันสิครับ
แลปที่ทำในวันนี้จะเป็นหัวข้อที่จะทำวิจัยต่อไปซึ่งเราต้องทำให้เสร็จส่งอาจารย์พรุ่งนี้
ด้วยความที่เป็นหัวข้อเปิด และผมกับไอ้เอกไม่ได้รวมหัวกันคิด ต่างคนต่างคิดแล้วเอามาเลือก
ผมกับไอ้เอกนั่งหน้าเครียดใส่กันจนหนึ่งทุ่มก็ยังหาที่ลงไม่ได้
"เฮ้ย คู่นี้ รีบๆ ทำนะเว้ย คืนนี้มีปาร์ตี้รับน้อง มึงก็รู้ งานนี้เสียวขนาดไหน 5555"
ไอ้ชายยื่นหน้ามาแหย่แล้วมันก็แวบไป ไอ้เอกมันมองไปรอบๆ ตัวไม่เห็นใคร
"เฮ้ย ไอ้เชี้ย แม่งไปกันหมดแล้วว่ะ แม่ง สงสัยรีบไปมอมยาน้องลากเข้าห้อง พวดสาดนี่"
"ทำอย่างกะมึงไม่เคยทำแหละ" ผมลากไส้มันเล่น
"หึๆ อย่างกูเหรอต้องพึ่งยาช่วย คนเต็มใจมีเป็นพันเหอะๆ เฮ้ย อย่าบอกนะว่ามึงมือตกจนต้องพึ่งยา 5555"
ผมเงยหน้าจากเอกสารไปมองหน้ามัน ไอ้เอกตีคิ้วใส่ผมอย่างเย้ยหยัน
"กูไม่เห่าลมแข่งกับมึงหรอก รีบทำงานเชี่ยนี่ให้เสร็จแล้วมึงไปดูเรตติ้งกูที่งาน" ผมแสยะเขี้ยวใส่มัน
"เออ กูจะดู"
กว่าผมจะทำแลปเสร็จและเดินทางไปยังปาร์ตี้ที่ชั้นสิบของโรงแรมก็ปาเข้าไปเกือบสี่ทุ่ม
เมื่อก้าวเข้าไปในงานผมกับไอ้เอกก็หิวจนตาลายมองไม่เห็นสาวๆ ที่กรูกันเข้ามาเพราะผมกับมันแข่งกันกินเหมือนตายอดตายอยากมานับแรมปี
ผมแหวกวงล้อมของสาวๆ ไปหาน้ำดื่มด้วยความกระหายหลังทานอาหารเสร็จ
ผมมองเห็นไอ้ชายเดินผ่านก็เลยแย่งขวดเบียร์ในมือมันมาเฉย
"แม่งมันมีแต่เหล้ากับเบียร์ กูอยากกินน้ำ"
ผมตรงดิ่งกะจะลงลิฟท์ไปชั้น 1 เพื่อเปิดห้อง ดื่มน้ำ อาบน้ำ ก่อนจะมาหาสาวๆ ไปกกสักคน ผมวางแผนขึ้นสวรรค์ไว้ในใจ
แล้วผมก็เห็นไอ้เอกเดินถือกุญแจห้องแกว่งไปมา เดินออกมาจากลิฟท์
"เฮ้ย มึงเปิดห้องแล้วเหรอวะ"
"เออ งานนี้ กูว่าจะควงสอง " มันตีคิ้วหนาใส่ผมอย่างกวนตีน
"เออ เดี๋ยวกูจะควงสามให้ดู" ผมตอบไปอย่างไม่ยอมแพ้
ผมเดินตามไปมันไปที่ห้องที่มันเปิดไว้
"มึงตามกูมาทำไมวะ หรืออยากเป็นเมียกู"
"ไอ้สาดกูหิวน้ำโว้ย ดื่มเบียร์นี่ไปครึ่งขวด แม่งมันก็ไม่เหมือนน้ำว่ะ เอ้ากูยกให้มึง แลกกะน้ำขวดเดียว"
ว่าแล้วผมก็โยนเบียร์ในมือให้ไอ้เอก แล้วแย่งกุญแจห้องจากมือมันไขเข้าไปในห้อง ตรงไปเปิดน้ำในตู้เย็นของห้องพัก มาเปิดดื่มอย่างกระหาย
เหลือบเห็นไอ้เอกยกเบียร์ที่ผมฉกมาจากไอ้ชาย รวดเดียวหายวาบไปครึ่งขวด แล้วยังมาผลักผมออกจากหน้าตู้เย็น หยิบเบียร์กระป๋องในตู้เย็นออกมาดื่มรวดเดียว แล้วบีบกระป๋องเบียร์เปล่าครั้งเดียวแฟ่บ โยนลงถังขยะต่อหน้าต่อตาผม พร้อมยักคิ้วยั่วอย่างกวนตีน
"ทำเป็นป่ะ ไอ้อ่อน" ตอนนั้นผมลมออกหูแล้วครับ
คงสักประมาณครึ่งชั่วโมง เหล้าเบียร์ในห้องพักก็ถูกผมกับไอ้เอกจัดการจนเรียบ เรื่องเมาหยามกันได้ที่ไหน
จบตอนที่ 2
-
:กอด1:
รักคนโพสสสสสส
รวดเร็วทันใจมากค่ะ
-
โอย! กระซวกไม่ทั้น กำ
ช่างเห่อ ต่อ ๆ ๆ ๆ :sad4:
-
เรื่องใหม่ +1 เป็นกำลังใจครับ
เมากันทั้งคู่ จามีเสียตัวมั๊ยเนี่ย
-
โฮ๊ะๆๆ อาจมีได้เสีย งานนี้ :z1:
-
แข่งกันไป แข่งกันมา
เดี๋ยวก็รักกันเอง :o8:
แล้วมาเมาแบบนี้อีก
แอร๊ยยยย ไม่อยากจะจิ้น :z1:
-
:z1: :z1: :z1:
ท่าทางงานสงสัยเมาแล้วได้กัน อิๆ
-
:mc4:ยินดีกับเรื่องใหม่นะครับ +1 ให้เป็นกำลังใจ
เริ่มเรื่องก็งัดกันซะแล้ว แล้วตอนนี้คงเริ่มเมากันแล้ว
คงไม่ฟัดกันตั้งแต่เริ่มเรื่องเลยนะครับนี่
-
อิอิ....................แหมแบบนี้ ก็ได้เสียสิ 555
-
เมาอย่างนี้เดี๋ยวก็มีอะไรดีๆอีกนะ
-
อยาก อ่านต่อ อ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z3:
-
55555 สนุกดี 5555
งานนี้มีหรือจะรอด :z1:
-
ท่าจะเมาจนเป็นเรื่องแล้วมั้งเนี่ย :z1:
ขอบคุณค่ะ
-
:z1:
ชอบอ่านแนวนี่อะ
-
+ เป็นกำลังใจคนโพส...ชอบแนวประมาณนี้เหมือนกันจ้า อิอิ ท่าทางจะมีอะไรต่อจากแข่งกินเบียร์เน๊อะ :z1:
-
เมากันแล้วเดี๋ยวก็...
555
-
แว๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบ
มาอ่าน
o13 o13
-
มิตรรักผู้อ่านเดาถูกกันทุกคนเลย เก่งมากกกก :mc3:
.......
ตอนที่ 3 : เมาอะไรแน่
.......
ผมไม่เคยเมาแล้วคุมสติไม่อยู่ ผมดวลเหล้าในห้องแข่งกะไอ้ภูมิไปเยอะ จนผมกับมันเมาอ้อแอ้กันบนเตียงทั้งคู่ก็จริง แต่สติผมอยู่ครบรู้ตัวตลอดว่าทำไรอยู่
ตอนนี้ผมรู้สึกว่า ร่างกายผมมีบางอย่างผิดปกติแล้ว อารมณ์แห่งความปราถนา มันพุ่งไปทั้งร่างแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
ความรู้สึกนั้นมันรุนแรงจนร่างแทบจะระเบิดถ้าไม่ได้รับการปลดปล่อยในนาทีนี้
มันไม่ใช่ความต้องการทางเพศธรรมดาผมรู้ดี มันต้องมาจากโดนสารกระตุ้นแน่
ผมพยายามหาที่มา เบียร์ใช่แล้ว
"ไอ้ภูมิมึงมอมยากูเหรอ " ผมจับร่างไอ้ภูมิที่ฟุบอยู่อีกฟากหนึ่งของเตียง กระชากคอมันขึ้นมามองหน้าผม
"หืมส์ อะไรนะ ที่รัก" มันตอบ ไอ้เชี่ยภูมิเมากว่าผมจริงๆ
มันส่งยิ้มหวานทำตาปรือมาให้ผม
"มึงเอาเบียร์ที่ให้กูกินมาจากไหน"
"ไอ้ชาย ไอ้ชายจ๊ะที่รัก ขอเวลาภูมิแปปนะ ตอนนี้ภูมิก็อยากมากๆ แต่ไม่มีแรงที่รัก ทำให้ภูมิก่อนนะ เดี๋ยวภูมิจะช่วยปลุกอารมณ์ให้ "
พูดจบไอ้ภูมิมันก็ล็อคคอผมประกบปาก เกิดมาผมไม่เคยโดนผู้ชายจูบ ก็ได้แต่อึ้งจนหัวหมุน
รู้ตัวอีกทีไอ้บ้าภูมิ มันส่งลิ้นมาเข้ามาในปากเมื่อไหร่ไม่รุ้ ความรุ้สึกคุกรุ่นจากยากระตุ้นที่ทำให้ร่างกายผมแข็งจนกระตุกไปทุกสัดส่วน ยิ่งมาโดนจูบที่แสนจะช่ำชองของไอ้ภูมิ มันก็เหมือนกับจุดไฟโยนเข้าน้ำมันยังไงยังงั้น
หัวผมอยู่บนหมอนตอนไหนไม่รู้ ไอ้ภูมิมันทำยังกับผมเป็นคู่ขามัน ปากมันส่งความหวานมาให้ผมจนหายใจหายคอไม่ทัน
มือมันปลดเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ออกไปจนเกลี้ยง เร็วจนผมไม่รู้สึกตัว
จนกระทั่งความรุ่มร้อนจากแก่นกายของมันที่ทาบทับตัวผมอยู่ได้ทำลายสติสตังสุดท้ายผมหมดสิ้น
"ภูมิ กูทนไม่ไหวแล้ว" ผมครางกระเส่าพลิกตัวขึ้นคร่อมไอ้ภูมิที่ดูเหมือนมันไม่มีแรง แต่ส่งสายตาที่ฉ่ำไปด้วยความต้องการมาอ้อนวอนให้ผมช่วยให้มันขึ้นสวรรค์
ผมตอนนี้ได้ลืมทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว ในหัวมีแต่สายตาอ้อนวอนของไอ้ภูมิตรึงให้ผมติดตามไปช่วยมัน
ผมประกบปากกับไอ้ภูมิอีกครั้งรับรู้ถึงความปราถนาที่ร้อนรุ่ม มือผมลูบไล้ไปตามร่างกายอันขาวเนียนเหนือกว่าผู้หญิงบางคนที่ผ่านมือผมมา
กลิ่นกายของไอ้ภูมิมันหลอกล่อให้ผมบดริมฝีปากและซุกไซ้ดอมดม
เสียงครางกระเส่าเป็นระยะของมันยิ่งทำให้ผมฮึกเหิม
"ที่รัก ช่วยภูมิด้วย จะทนไม่ไหวแล้ว" ไอ้ภูมิครวญครางเมื่อผมจับน้องชายของมันกับผมมาเบียดกันไปมา
มันบิดร่างไปมาด้วยความเสียวเมื่อผมจับน้องชายของเราชักขึ้นลงพร้อมกัน
ผมมองหัวนมสีชมพูของมันที่ชูชันอย่างหลงไหลอดไม่ได้ที่จะใช้ริมฝีปากบดขยี้
เหมือนร่างกายไอ้ภูมิจะแตกเป็นเสี่ยงๆ น้ำหล่อหลื่นของมันเอ่อออกมาจนชุ่มมือผม
ตัวผมเองก็ไม่ต่างกัน ความรู้สึกอยากปลดปล่อยทำผมเจียนคลั่ง
"ภูมิ เอกขอนะ" ผมโน้มตัวไปกระซิบที่หูมันเบาๆ ก่อนจับขาไอ้ภูมิพาดบ่า
ผมพยายามสอดใส่ไอ้ภูมิอย่างนุ่มนวลที่สุด แต่สีแห่งความบริสุทธิ์ของประตูหลังมันก็หลั่งอยู่ดี ด้วยน้องชายของผมนั้นใหญ่เกินมาตรฐานทั่วไปหลายเท่าตัว
ความเสียวระลอกแล้ว ระลอกเล่าที่ผมกับไอ้ภูมิช่วยปรนเปรอให้กันและกัน จนเมื่อที่สุดของความปราถนาพวยพุ่งออกจากปลายน้องชายของเราทั้งสอง เหงื่อผมก็ไหลโทรมไปทั้งกาย ทั้งที่แอร์เย็นฉ่ำ
ผมฟุบลงบนตัวไอ้ภูมิ ทั้งที่น้องชายผมยังคั่งค้างอยู่ที่เดิม
ไอ้ภูมิดูเหมือนจะอยู่ในภวังค์ของการหลับไหล แต่แรงปราถนาจากฤทธิ์ยาของผมยังไม่หมด
น้องชายผมมันไม่ยอมหลับไหล เชื้อไฟในใจผมมันยังลุกโพลง จนทำให้ผมไม่มีทางออกนอกจากโน้มตัวไปกระซิบข้างหูไอ้ภูมิว่า
"ภูมิ เอกขออีกนะ"
จบตอนที่ 3
-
..............
ตอนที่ 4 : รู้สึกตัว
.............
ผมรู้สึกตัวแต่ยังไม่ลืมตา ภาพเหตุการณ์เมื่อวานค่อยๆ ทยอยเข้ามา
ผมมาทานน้ำในห้องไอ้เอก แล้วก็ดวลเหล้ากัน จากนั้น...
จากนั้นล่ะ ฝันร้าย ใช่แล้ว ฝันร้าย
เชี่ยเอ้ย ในฝันกูถูกไอ้เอกจับกด แล้วก็เสียตัวให้มัน
แม่ง ขนาดในฝันกูยังแพ้มันหรือนี่
อูย เจ็บ เจ็บก้น
อูย ใครลักหลับกูเมื่อคืนเปล่าวะ ทำไมเจ็บก้นฉิบหาย
เฮ้ย..... ผมลืมตาขึ้นมาทันที สิ่งที่เจอคือเพดานห้อง
เฮ้อ ผมถอนหายใจ ผ่อนคลายลมหายใจตัวเอง ก่อนที่จะรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารดอยู่ข้างแก้ม
ผมเหลือบตาไปมองข้างตัวอย่างไม่กล้าขยับ จมูกของไอ้เอกอยู่ห่างจากแก้มผมไม่ถึงเซ็นต์
ผมนอนหนุนแขนมันอยู่ มืออีกข้างของมันกอดรัดอยู่บนเอว
ผมชะโงกคอดูเบื้องล่าง น้องชายมหึมาของไอ้เอกแข็งตัวพาดหัวอยู่บนหน้าขาผม คราบน้ำกามเปรอะไปทั่ว
ผมช็อค
ผมพยายามผ่อนลมหายใจ พยายามตั้งสติ เหลือบดูนาฬิกาบนผนังเก้าโมงแล้ว
ผมผ่อนลมหายใจอีกครั้ง เหลือบดูหน้าไอ้เอกที่หลับตาพริ้ม มีรอยยิ้มเล็กๆ ที่เหมือนได้ครอบครองโลกทั้งโลกไว้ในมือมันเท่านั้นแหละ สติผมก็ขาดผึงทันที
"พลั่ก" ร่างของไอ้เอกกระเด็นจากเตียงไปติดฝาตามแรงถีบสุดแรงเกิดของผม ท่าทางมันคงคิดว่าฝัน พยายามพยุงร่างขึ้นยืน
"ไอ้เชี่ยเอก วันนี้วันตายของมึง" ผมลุกจากเตียงกำหมัดแน่นซัดเข้าที่ปลายคางของมัน
เลือดไหลกลบริมฝีปากไอ้เอก ดูเหมือนมันจะรู้สึกตัวแล้ว ก่อนที่ผมจะปล่อยหมัดที่สองเข้าที่ท้องของมัน มันก็รวบแขนอีกข้างผมบิดไว้ข้างหลัง มันผลักผมนอนไปบนเตียงโดยมีตัวมันคร่อมอยู่ด้านบน
เมื่อมืออีกข้างของผมโดนผมทับไว้ อีกข้างไอ้เอกจับไว้ ก็เหลือแต่ขาที่ดิ้นได้
แต่ก็เปล่าประโยชน์ เพราะไอ้เชี่ยเอกมันทับตัวผมไว้ยังกะคีมล็อค
"ไอ้เชี่ยกูไม่ได้ลงยูโดสายดำเหมือนมึงนี่" ผมด่ามันในใจ มันปล่อยให้ผมดิ้นไปดิ้นมาจนหมดแรง โดยไม่เอ่ยไม่ทำอะไรสักอย่าง
เลือดที่มุมปากหยดลงมาบนตัวผมแปะๆ มันก็ไม่คิดจะเช็ดหรือห้ามเลือด
"ไอ้เชี่ยนี่ มันคนเปล่านะ ดูมันไม่รู้สึกรู้สมอะไรเลย" ผมพยายามตั้งสติ หลังจากที่ทำอะไรไม่ได้
"บอกกูหน่อยมันเกิดไรขึ้น" ผมถามโดยไม่ยอมมองหน้ามัน
"มึงจำได้แค่ไหน" มันถามกลับ
"ก็ถึงตอนที่แดกเหล้าแหละ กูว่ากูเมาแล้วเบลอๆ "
"มึงวางยาปลุกเซ็กส์กู "
"ไอ้เชี่ยเอก ไหงพูดหมาๆ ยังงี้วะ" ผมโกรธจนควันออกหูอีกครั้ง พยายามดิ้นกระเสือกกระสนจะทำร้ายมันอีกครั้งจนหมดแรง ผมจึงพยายามผ่อนลมหายใจตั้งสติอีกครั้ง
"ไอ้สัด เมื่อไหร่จะปล่อยกู" ผมขู่ฟ่อพร้อมกับพ่นน้ำลายใส่หน้ามัน แต่มันก็ยังเฉย
"จะคุยให้รู้เรื่องไหม" มันถามเสียงเข้ม
"เบียร์ที่มึงเอามามียา " ไอ้เอกพูดต่อ
"กูไม่เชื่อ กูไม่เชื่อ" ผมหลับตาตะโกน ไม่สนใจอะไรด้วยความแค้น
"เอ้านี่ โทรศัพท์ กูต่อเบอร์ไอ้ชายให้มึงแล้ว ถามมันดู" มันเอาโทรศัพท์มาจ่อที่ปากผม
"ฮัลโหล ไอ้เอกเหรอ มีไรวะ โทรหากูแต่เช้า" เสียงไอ้ชายทัก
"เอ่อ ไม่ ไม่ใช่ไอ้เอก กูเอง กูยืมมือถือไอ้เอกใช้"
"เอ้า มึงอยู่กับไอ้เอกเหรอ ไอ้ภูมิเพื่อนเลิฟ มึงนี่แรงควายนะ กูนึกว่าวันนี้ฟ้ามึงจะเหลืองซะอีก"
"ไอ้เชี่ย ไร้สาระ"
"ไร้สาระตรงไหน มึงแย่งเบียร์ใส่ยาปลุกเซ็กส์กูไปตั้งขวด ยังจะมาด่ากูไร้สาระอีก ไอ้เชี่ย"
ผมเอาปากงับโทรศัพท์ตรงหน้าแล้วสะบัดทิ้งไปข้างเตียง
"พอ กูพอแล้ว ปล่อยกู กูจะไปอาบน้ำ"
ไอ้เอกปล่อยผมอย่างว่าง่าย ก่อนจะล้มตัวลงนอนหลับตาอย่างไม่สนใจผมอีก ผมกระชากผ้าห่มมาพันตัวเดินเข้าห้องน้ำอย่างหมดสภาพ
"ไอ้เชี่ย มันไม่คิดจะใส่เสื้อผ้าหรือไงนะ" ผมด่าคนที่นอนอวดรูปร่างตัวเองอยู่บนเตียงในใจอย่างหงุดหงิด
จบตอนที่ 4
-
:m22: ทนไม๊ ทันไม๊
อรุณสวัสดิ์จร้า
:pig4:
-
ชอบ ชอบ :L2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ชอบมากๆๆๆ มันอ่า สุดๆๆเลย ห้าๆๆ :impress2:
ต่อไวไวน่ะ :laugh:
-
เพิ่งเห็นอ่ะ
เข้ามาก็ 4 ตอนแระ
แบบว่าและแล้วก็ไม่แคล้วกัน
555+
จะเป็นไงต่อน้า
รอตอนต่อไปจ้า
-
ในที่สุดก็ o18 เรียบร้อยกันไปอีกราย เอิกซ์ซซซซ
-
:-[ โดนเอกกดซ่ะแร๊ววว อุส่าห์ว่าจะดวนกะเค้าดันหาเรื่องเข้าตัวซ่ะงั้น :monkeysad:
-
เกิด การเสียสาว ขึ้นอีกแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :impress2:
-
เสียตัวแล้วววว รอเสียหัวใจ
-
รวดเร็วทันใจจริงๆๆ แค่ตอน 3 ก็ :m25:
ขอบคุณค่ะ
-
อ๊าาาาาาาาา
ในที่สุด... :haun4:
ชอบจังเลยค่าาา
สนุกมากๆ o13
+1ให้กำลังใจ :L2:
:กอด1:
-
โถ่ๆๆๆ ได้เสียกัน เพราะ ยาปลุก อิๆ
น่าสนใจนะเนี่ย :-[ :-[ :-[
-
แล่วๆๆๆๆๆๆๆๆ
นั่นงายยยยเสียตัวจนได้
เด็กน้อย 555+
หยั่งงี้ต้องใส่ยาปลุกเซ็กบ่อยๆๆ
ศัตรูมาเลิฟกันได้เนี่ย :haun4:
-
เคยอ่านและเรื่องนี้ ตอนจบน่ารักมากกกกกกกกกกกกกก :haun4:
-
+1ให้กำลังใจค่ะ :L2:
ท่าทางจะสนุกนะเรื่องนี้
-
อ๊ะ เดือน ฟัดกันเอง ชอบมากเรยยยยยย คิคิคิ :z1: :z1: :m25:
-
:z1:
ติดตามตอนต่อไป
-
:haun4:เอิ่มมมมม!!!~ จบกันภาคภูมิ เดือนมหาลัย...เสียที เจ้าเอก เดือน มหาลัย(อีกคน) ซะแล้วววว!!!
แล้วไหง ภูมิมันเรียกหา ชายอ่ะ...
เจ้าเอก รับผิดชอบภูมิตัวน้อยๆ ด้วยน๊า...
-
อยากอ่านอีก
จะรอนะครับ
ภูมิน่ารักจังเลย
-
ว่าแล้ว :z2:
รีบมาต่อด่วนเลยนะครับ +1 ให้เป็นกำลังใจ
-
เหอะๆๆๆๆ
น่าติดตามๆๆๆ
อิอิ
-
:haun4:
ในที่สุดดดดด
ตอนหน้าๆๆ
เค้าจะอ่านๆๆๆๆ
:o8:
-
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเมนต์และคะแนนที่มีให้นะคะ :mc2:
เพื่อกันสับสน ขอบอกไว้ก่อนว่าเรื่องนี้จะสลับมุมมองระหว่างเอกกับภูมิคนละหนึ่งตอนค่ะ
.......
ตอนที่ 5 : สอบสวน
.......
ผมแอบมอง ร่างที่หุ้มตัวเองด้วยผ้าห่มเดินกระโผลกกระเผลกเข้าไปในห้องน้ำด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
ผมหลับตานอนกอดอกอยู่บนเตียง พยายามทบทวนและเข้าใจเรื่องราว
ริมฝีปากและซี่โครงรู้สึกปวดจากการอาละวาดของไอ้ภูมิ แต่ผมไม่คิดจะใส่ใจมัน
ยิ่งเห็นไอ้ภูมิเดินกระโผลกกระเผลกไปห้องน้ำ
ผมยิ่งรู้สึกว่า ผมโดนน้อยไปด้วยซ้ำ ผมรังแกมันสินะ
เมื่อคืนถ้าผมหยุดแค่ครั้งเดียว มันคงไม่เจ็บมากขนาดนี้
แต่ผมก็ไม่หยุด ทั้งๆ ที่อีกฝ่ายไม่รู้สึกตัวผมก็ยังเฝ้าหาความสุขใส่ตัวครั้งแล้วครั้งเล่า
จนอ่อนเพลียหมดแรงไปตอนรุ่งสาง "ไอ้ภูมิกูขอโทษ" คำนี้จุกอกผมอยู่ในตอนนี้
...
ผมนึกถึงสาเหตุที่ทำให้ตัวเองกลายเป็นคนบ้ากาม ไร้สติสตังจนรู้สึกน่าสมเพช
ก็พบว่าภาพร่างเปลือยเปล่าของไอ้ภูมิมันถูกฝังไว้ในสมองและกลิ่นกายของมันยังติดอยู่ปลายจมูก
เฮ้อ แค่คิดก็ทำให้น้องชายของผมโด่ขึ้นมาอีกแล้ว
"ไอ้ภูมิ มึงทำไรกูนี่ กูถึงอยากกินมึงไม่รู้จักอิ่ม"
"พลั่ก" ผมสะดุ้งลืมตาจากภวังค์จับสบู่ที่ภูมิมาขว้างใส่ หันไปมองหน้าไอ้ภูมิที่นุ่งผ้าเช็ดตัวหน้าเครียดแก้มแดงเข้มอยู่หน้าห้องน้ำอย่างตกใจ
"ไอ้เชี่ยเอก ไอ้ฟาย มึงจะลามกไปถึงไหนวะ นอนโด่ไม่ใส่เสื้อผ้า รอใครมาข่มขืนเมิงเรอะ"
"ใส่กางเกงเดี๋ยวนี้" มันตะโกนสั่งผม
"อื้อ" ผมโดดไปใส่กางเกงที่ข้างเตียงตามมันสั่งอย่างไม่รู้ตัว
ไอ้ภูมิเดินช้าๆ เหมือนพยายามฝืนตัวเองมานั่งที่เตียงโดยไม่ยอมมองหน้าผมที่จ้องมันอยู่ทุกฝีก้าว
แต่แล้วมันก็ทำท่าสะดุ้งโหยง ดีดตัวขึ้นหันขวับมามองผมด้วยสายตาที่อาฆาต แบบถ้ามันฆ่าผมได้คงฆ่าไปแล้ว
"ไอ้เชี่ย เมื่อคืนมึงใส่กูกี่ครั้ง"
"เอ่อ เอ่อ ครั้งเดียว" ผมตอบตะกุกตะกัก
"แม่ง ครั้งเดียวจริงนะ" มันจ้องตาผมคาดคั้น
"ใส่ครั้งเดียวจริงๆ จ๊ะ" ผมพยายามสู้ตามัน เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ
"ไอ้ภูมิ เมื่อคืนกูใส่มึงครั้งเดียวจริงๆ แต่กูไม่ถอดจนเช้าอ่ะ" ผมตอบความจริงมันในใจ
ดูเหมือนไอ้ภูมิจะยืนไม่ไหว นั่งไม่ได้ มันเลยพยายามเอนกายลงนอน แต่ตายังจ้องมาที่ผมอย่างไม่กระดิก ซึ่งผมเองก็ยืนนิ่งให้มันจ้อง
ไม่ขยับตัวไปไหน เหมือนมีอะไรมายึดขาผมไว้
"ไอ้เอก กูถามมึงตรงๆ เมื่อคืนมึงจำได้ทุกอย่างใช่ปะ"
ตอนนี้มันเปลี่ยนสายตาอาฆาตมาเป็นสายตาอ้อนวอนขอความเป็นจริง ซึ่งสำหรับผมมันยิ่งแย่กว่าเดิม
"ใช่"
"แล้วไมมึงไม่หยุดวะ มึงทำกูทำไม มึงทำทำไม" เสียงมันตะคอกใส่ผม ตอนนี้ผมเห็นมันเป็นเปาบุ้นจิ้นยังไงยังงั้น
"มึง... มึงยั่วกู มึงจูบกู ลูบกู จับกูถอดเสื้อผ้ากู กูก็เมา ของกูก็ขึ้น กูก็โดนยาด้วย" ผมพยายามให้ข้อมูลมันเท่าที่นึกออก ดูเหมือนคำตอบผมทำให้มันอึ้งกิมกี่
"โอ้ย กูจะบ้า กูปวดหัว กูเจ็บ กูหิว" ไอ้ภูมิโอดครวญพร้อมทั้งทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดอาลัยตายอยาก
ผมเดินเข้าไปข้างไอ้ภูมิชะโงกไปมองหน้ามัน ผมเผ้าที่สระมาใหม่ๆ ของมันดูยุ่งเหยิง
ตาของมันแวววับเหมือนเด็กๆ แก้มขาวๆ ของมันเหมือนแดงขึ้นเมื่อผมเข้าใกล้
"อะไร " มันถามผม
"กูขอโทษ กูผิดเอง" ผมพูดคำที่จุกลิ้นปี่ผมมานานออกไป ไอ้ภูมิจ้องตาผมนิ่งไปครู่หนึ่ง
"ขอโทษ หึๆ มันคงช่วยไรได้หรอก" แล้วมันก็หลับตาลงไม่สนใจผมอีก
"เดี๋ยวกูไปหาข้าวหายามาให้นะแปปหนึ่ง อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม"
"กุ้ง มังกร ไข่ปลาคาร์เวีย บัวหิมะ ถ้าไม่มาในสามสิบนาที กูจะฆ่ามึง" ไอ้ภูมิพึมพำโดยไม่ยอมลืมตา
ผมกระโดดเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่ไอ้ภูมิมันใช้ปากขว้างไปไว้มุมห้อง ดีที่พื้นเป็นพรม โทรศัพท์เลยไม่เป็นอะไร
ผมรีบหยิบกุญแจแล้วเผ่นออกจากห้องลงลิฟท์ไปยังชั้นหนึ่ง ระหว่างอยู่ในลิฟท์ผมโทรศัพท์ให้เชฟของโรงแรมในเครือของพ่อ
จัดหาอาหารมาส่งที่โรงแรมตามที่ไอ้ภูมิต้องการโดยให้เวลาพวกนั้นสามสิบนาทีถึงชั้นหนึ่งของโรงแรม
ผมเดินรี่เข้าไปถามพนักงานต้อนรับว่า แถวนี้มีร้านขายยาใกล้ๆ บ้างไหม
หลังจากวิ่งไปซื้อยา ผมก็นึกได้ถึงเสื้อผ้าที่ต้องการเปลี่ยน เลยโทรบอกให้คนที่บ้านจัดเสื้อผ้าของผมมาส่งที่ห้องสักสี่ห้าชุด
เหลือบดูนาฬิกาตอนนี้ผมใช้ไปแล้วสิบห้านาที
ผมยืนรออาหารอยู่หน้าห้องอย่างกระวนกระวายไม่ทันได้สังเกตสิ่งรอบตัว เมื่อไอ้ชายเพื่อนของภูมิมาตบบ่าผมจึงสะดุ้ง
ไอ้ชายหัวเราะร่วน ขำผม
"เฮ้ย เอกเป็นไรวะ มายืนแก้ผ้าไรหน้าห้อง นางฟ้ามึงไม่ให้เข้าห้องเหรอวะ"
"กูจะพาน้องหญิงกลับหอ" เหลือบตาไปยังผู้หญิงที่แอบๆ หลบๆ อยู่หลังมัน ผมพยักหน้ากับมันไปเรื่อย
"เอ้อ ไอ้ภูมิอยู่กับมึงหรือวะ เห็นเมื่อเช้าใช้โทรศัพท์มึงโทรหากู"
"ถ้าเจอมันฝากบอกด้วยนะเว้ยว่า กูคิดค่าเบียร์มันสองมื้อ ไปละว่ะ" โชคดีที่ไอ้บ้าชายมันถามไปเรื่อยเปื่อยแบบไม่ต้องการคำตอบ มันเลยไม่สังเกตเห็นเหงื่อที่ผุดขึ้นแถวๆ หน้าผม
"เอ๊ะ ไอ้ชายบอกว่าเราแก้ผ้า" ผมนึกขึ้นได้หลังจากไอ้ชายเดินจากไป
ผมเหลือบดูสภาพตัวเองเลยถึงบางอ้อ ผมใส่กางเกงยีนส์ตัวเดียว เสื้อรองเท้าไม่ใส่ วิ่งพล่านไปทั่วเพื่อหาของมาประเคนไอ้ภูมิมัน
"กูต้องบ้าแล้วแน่ๆ" ผมคิดในใจ
จบตอนที่ 5
-
.......
ตอนที่ 6 : กลับโลกใครโลกมัน
.......
ผมตื่นแล้วแต่ยังไม่ลืมตา อยากคิดว่าผมเพิ่งตื่นจากฝัน
แต่แม้จะไม่ลืมตา ความเป็นจริงเมื่อวานก็ยังแจ่มชัดในหัวผมอยู่ดี
ภาพของไอ้เอกที่มันวิ่งออกจากห้องไปทั้งที่ใส่กางเกงยีนส์ตัวเดียว แล้วสักครู่มันก็มาพร้อมกับกุ้งมังกร บัวหิมะ ไข่ปลาคาร์เวีย ที่ผมแกล้งพูดประชดว่าอยากกิน
แล้วด้วยความหิวผมก็ล่อซะเต็มคราบโดยมีไอ้เอกคอยบริการนั่นนี่ให้อยู่ไม่ห่าง จากนั้นมันก็ให้ผมทานยาแก้ปวด ด้วยความอ่อนล้าและเหนื่อยใจผมปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไปไม่ขัดไม่ขืน
เช้านี้หลังจากที่ได้พักผ่อนเต็มที่ตอนนี้ร่างกายและสมองของผมมันก็พร้อมจะทำงาน
"ความเจ็บปวดและผิดพลาดคืออาหารที่ทุกคนต้องกิน เพื่อการเติบโต" ผมคิดในใจก่อนลืมตาขึ้นเผชิญกับมัน
ผมเหลือบตามองไอ้เอกที่นอนยังไม่ตื่นอยู่ข้างๆ นาฬิกาที่แขวนอยู่ผนังบอกเวลาสามโมงเช้า
วันนี้วันอาทิตย์สิน่ะ แลปที่ทำกับไอ้เอกเมื่อคืนวันศุกร์ต้องพรีเซ็นส์พรุ่งนี้ แม่ง ยังไม่เตรียมไรเลย การบ้านอีกสองสามวิชาก็ยังไม่ได้แตะ
นึกถึงเสื้อผ้าที่กองในห้องพักที่ยังไม่ได้ซักยิ่งป่วนจิต
ผมหันกลับมามองหน้าไอ้คนที่นอนอยู่ข้างๆ ยิ่งคันยิกๆที่เท้า แต่ต้องระงับอารมณ์ไว้ รีบไปทำธุระในห้องน้ำ
"กูจะทิ้งมันให้นอนตายตากแอร์อยู่คนเดียว" ผมอาฆาตไอ้เอกในใจ
พออาบน้ำอาบท่าเสร็จ ผมก็นุ่งผ้าเช็ดตัว ออกมาค้นหาเสื้อผ้าตัวเองใส่ก็พบว่ามันถูกรีดเรียบกริบ หอมกรุ่นอยู่ในตู้ อารมณ์เลยรู้สึกดีขึ้น
"เฮ้ แล้วตะกี้กูใส่เสื้อผ้าใคร จำได้ว่าเมื่อวาน นุ่งผ้าเช็ดตัวนอนนี่หว่า" ผมนึกในใจ ต้องเป็นไอ้เชี่ยเอกแน่ที่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้
"ไอ้ตัวดี มึงลุกมาเดี๋ยวนี้นะ" ผมกระโจนคร่อมอกไอ้เอกกระชากคอเสื้อแล้วเขย่าหัวมันขึ้นลงให้มันตื่นมาคุย
"อาราย อีกล่ะ" มันงัวเงียถาม
"เมื่อคืนมึงทำไรกูไหม"
"ใครทำไร"
"ไม่ต้องทำลื่น ไอ้เชี่ยใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กู มึงใช่ไหม"
"อืมส์"
"ไอ้สัด มึงเปลี่ยนให้กูทำไม ในหัวมึงคิดจะแต่จะลวนลามกูใช่ไหม "
"เปล่า กูกลัวมึงไข้กลับ มึงจะอายทำไม กูเห็นมึงหมดแล้ว"
"ไอ้เชี่ย" ผมกระชากคอมันขึ้นลงไม่ปรานีปราศัย
"ไอ้คนไม่มียางอาย กูล่ะเชื่อมึงจริงๆ กูอยากฆ่ามึง มึงเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กูอย่างเดียวใช่ไหม มึงไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นใช่ไหม"
"ไอ้เชี่ย เวลากูพูดมึงมองหน้ากูสิไอ้สาด แล้วตอบกูมา" ตอนนี้ผมโกรธจนสมองแทบระเบิด มันไม่ยอมสบตาผมแสดงว่าเมื่อคืนมันต้องทำไรผมแน่
"กูไม่อยากมองหน้ามึง อย่างอื่นน่ามองกว่า" มันตอบเสียงแผ่วๆ
ผมเอะใจ มองตามว่ามันกำลังมองอะไรจึงไม่ยอมเงยหน้ามาคุยกับผม แล้วคำตอบที่ผมได้รับก็ทำให้ผมตัวแข็งค้าง
ผมลืมตัวว่าใส่ผ้าเช็ดตัวอยู่ ตอนขึ้นคร่อมหน้าอกไอ้เอกสงสัยผมรุนแรงไปหน่อย ผ้าเช็ดตัวมันตกอยู่ปลายเตียงแล้ว
ตอนนี้ผมเปลือยหมดจดอยู่บนอกมัน สายตาของไอ้เอกมันพุ่งไปที่น้องชายสุดหวงของผมที่วางพาดอยู่บนอกมัน ห่างปากมันไม่กี่คืบ
"ให้กูช่วยไหม" ไอ้เอกมันพูดเหมือนละเมอ แต่ความประดักประเดิดมันครอบงำผมจนไม่รู้จะลงที่ไหน
"กูหิวแล้วสั่งข้าวให้กูด้วย กูจะกินอาหารเช้าชุดใหญ่ สิบนาทีนะมึง" สั่งเสร็จผมลุกมันขึ้นยืนอย่างไม่สนใจใครเดิน ไปหยิบเสื้อผ้าในตู้แล้วเข้าไป
เปลี่ยนในห้องน้ำ เพื่อสงบสติอารมณ์
"กูอยากบ้าๆ" ผมตะโกนด้วยความอับอายอยู่ในใจ
สักพักไอ้เอกก็มาเคาะประตูห้องน้ำ ผมออกมาทานมื้อเช้ากับมันเงียบๆ
จนอิ่มจึงหยิบน้ำเปล่าไปยืนทานที่ขอบหน้าต่างกระจก มองดูวิวของกรุงเทพเบื้องล่าง รถวิ่งไปมา
"กูขอโทษ เมื่อคืนกูไม่ได้ใส่มึงจริงๆ สาบาน ถ้าใส่มึงต้องเจ็บสิ มึงน่าจะรู้" ไอ้เอกเอ่ยขึ้น มันมายืนข้างๆ ผม มองลงไปที่ถนนข้างล่างเหมือนกัน
จริงๆ ผมก็เข้าใจไอ้เอกอยู่หรอก แต่ผมหาทางออกไม่เจอ ผมสับสนเหมือนรถที่วิ่งอยู่บนถนนข้างล่างนั่น
"ภูมิ ผมไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน ผมไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ นายก็รู้ ผมให้นายเลือกนะ นายว่าไงผมก็ว่างั้น"
ไอ้เอกพูดสุภาพจนผมขนลุกเกรียว แต่ก็ถูกของมัน ต้องเดินต่อสิ หยุดได้ที่ไหนล่ะ ยังหายใจอยู่นี่นา
" ขำ ขำ แล้วกันว่ะ" ผมเอ่ยขึ้นเบาๆ อย่างปลงๆ พลางถอนใจแล้วพูดต่อ
"กูเองก็โวยวายไปหน่อย จริงๆ จำไรไม่ได้ด้วยซ้ำ มึงกะกูเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ..ได้ไหม" ผมถามมัน
"ได้ ผมสาบาน" มันตอบเสียงพระเอก
"เลิกพูดสุภาพกับกูได้แล้ว ไม่ซึ้งนะ จะอ้วก"
"อืมส์"
"เอก มึงจำไว้นะ เราไม่เคยมีอะไรกัน จากนี้ไปกูก็กลับไปโลกกู มึงก็ไปโลกของมึง ตกลงไหม"
"อืมส์"
"พรีเซ็นส์งานพรุ่งนี้มึงเตรียมทุกอย่างให้พร้อมนะเว้ย กูจะคลิกสไลด์ให้เฉยๆ ถ้าไม่ได้คะแนนเต็มกูเหยียบมึงแน่" ผมขู่
"ได้ ไม่ต้องห่วง ให้ช่วยไรอีกไหม"
"ไม่ต้อง กูจะกลับห้องพัก ซักผ้าทำการบ้าน"
"ให้ไปส่งไหม"
"ไอ้เชี่ย อย่ายุ่งกับชีวิตกู กูบอกแล้วนะ ไม่มีไรเกิดขึ้น กลับโลกใครโลกมัน" ผมย้ำกับไอ้เอกเป็นครั้งสุดท้าย
"กูจะจบเรื่องบ้าๆไว้แค่วันนี้ ไม่คิดไม่สนใจมันอีกต่อไป อย่ากลัวไปเลยภาคภูมิ พรุ่งนี้ก็วันใหม่แล้ว" ผมบอกกับตัวเอง
จบตอนที่ 6
-
ทิ่ม ๆๆๆๆ
o18
เรื่องนี้จะจบน่ารัก ๆ แบบเรื่องที่แล้วสัญญากับผมได้ไม๊!!!~
ถ้าไม่ได้ผมจะแก้ผ้าวิ่งออกจากกระทู้เดี๋ยวนี้แหละ :m29:
:pig4:
-
แหมงานนี้เดาได้เลยว่าเอกมีใจให้แล้วชัว
ชักอยากอ่านต่อละรีบมาลงน๊า อิๆ
-
โหเอกพร้อมรับผิดชอบทั้งหมดเลย
ภูมิสั่งอารายได้หมด
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านคับ
ดูท่าคุณควันต้องลมจะชอบแนวเนี้ยนะเนี้ย
วิดวะ เดือน อะไรประมาณนี้ 55555555555
แต่เอกติดใจภูมิไปแล้วนี่ .....งานรี้ภูมิงานเข้าแน่ อิอิ
ปล. คุณควันต้องลมใจร้ายจัง ออกตอนพิเศษอีกนิดหน่อย ก็ยังดีง่ะ แง่ม
-
:impress2: เรื่องใหม่... กรี้ดๆ ภาคภูมิ เป็นเอก :m25:
-
อยากอ่านฉากหวานๆแล้วน้าาาา :o8:
ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเรื่องลืมได้เท่าไหร่เล๊ยยยย :เฮ้อ:
มีอะไรกันขนาดนั้น ลืมได้หรอจ๊ะภูมิ+เอก :m12:
:กอด1: คนโพส... :L2:
-
คนเรานี่น๊า
เมื่อเริ่มรู้สึกดีกับใคร ทั้งคำพูดและท่าทางดูอ่อนโยนขึ้นทันที รึว่าทำไปเพราะรู้สึกผิด
แต่ผมว่าทั้ง2อย่างว่าไหมครับพี่เจ
เออ มิกซ์จำชื่อถูกใช่ไหมครับ เห็นนัทมันเรียกอยู่
แต่สิ่งที่ภูมิต้องการ ยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้ เมื่อความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแล้ว พร้อมทั้งเมื่อใจมันเริ่มจ ะติดๆกลิ่นกายหอมๆแล้ว ถึงแม้เอกจะสุภาพบุรุษแค่ไหนแต่ไอ้ความไม่ยอมคนคงไม่ยอมให้คนขี้ดื้อตัวหอมๆหนีไปได้หรอกครับ
จะรอดูว่าใครจะยอมวางทิฐิแล้วยอมแพ้ให้กับคำว่ารักก่อนกันนะครับ
-
แหม ๆ เป็นเอกปฏบัติตัวอย่างนี้กับภาคภูมิตั้งแรกแบบนี้ :z10:
สงสัยเตรียมตัวเข้าชมรมคนกลัวเมียแน่เลย :z3:
-
:กอด1:
ขอบคุณครับ
-
มันจะจบลงเหรอเนี่ย
-
Oh !!!!! my god
ตอนนี้คู่แค้นของเรากำลังจะกลายพันธุ์แล้วครับ ได้เข้ามาอ่านสักที ทันแล้วด้วย เฮ้อ :เฮ้อ: อ่านแล้วก็ลุ้น
เอกคงหลง.....รักภูมิเข้าแล้วล่ะสินะ ติดใจซ้า :z1: แต่ภูมิซิคงสับสนในชีวิตอีกนานเพราะเป็นคนรับนิเน๊อะ ไม่รู้จะจำอะไรได้บ้างมั๊ยนะ ฮิ ฮิ ^_^
สนุกมากเลยคุณคนแต่ง ขอบคุณคนโพสนะ แล้วเราจะรอตอนต่อไป
-
:a5: หายไปวันเดียว มาต่ออีก 4 ตอนรวด o13
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
กลับโลกใครโลกมันจริงหรอ
ทำได้จริงอ่ะ
:เฮ้อ:
จะลืมได้ยังง้ายยยยยยยยยยยยยยยย
:เฮ้อ:
รอตอนหน้าดีฝ่า
-
กลับโลกใครโลกมันไม่สนุกหรอก อยู่โลกเดียวกันสนุกกว่านะ
ขอบคุณนะคะ
-
หนุกๆ
มาต่ออีกเร็วๆ นะ
:3123:
-
ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นอีกครั้งค่ะ
กดบวกคืนเป็นรางวัลให้คนขยันเมนต์เหมือนกัน :m1:
ปล 1... อยากไปแก้ตอนจบเหมือนกัน จะได้เห็นคุณ Asahi วิ่งแก้ผ้าออกจากกระทู้ 555 o18
แต่ทำไม่ได้ เพราะงั้นก็แอบสปอย์สเลยละกันว่า เรื่องนี้ไม่จบเศร้าแน่นอน ชื่อเรื่องเป็นการันตี
จบน่ารักแน่นอน คุณ gtm เขามาเม้นเฟิร์มให้แล้วนา
ปล 2...คุณมิกซ์เรียก พี่เจ ถูกแล้วค่ะ...ถ้าจะให้บอกก็คงใช่ทั้งสองความรู้สึกล่ะค่ะ มันเจือๆ กันอยู่ยังแยกไม่ออก
คุณมิกซ์จะตีความพฤติกรรมคนได้ถูกอีกไหม อ่านตอนต่อไปต้องรู้แน่เลย o13
......
ตอนที่ 7 : แปรงฟัน
.....
ด้วยผมเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวที่ทุกคนคาดหวังจะให้เข้าสู่การบริหารงานของบริษัทได้อย่างเต็มภาคภูมิ
ผมจึงถูกอบรมบ่มมาตั้งแต่เด็กๆให้เป็นคนเก็บอารมณ์ ไม่แสดงออกให้มากเกินไปและน้อยเกินไปในที่สาธารณะ
ผมรู้ว่าหลายๆ คนมองว่าผมเย็นชา ไม่ใส่ใจต่อคนรอบกาย แต่ผมก็รู้อีกว่า ทุกคนล้วนมีหน้ากากเสมอเมื่อออกสู่สังคม เผอิญหน้ากากผมเป็นแบบนี้ มันก็แค่นั้น
.....
แต่กับภาคภูมิ หลังจากเหตุการณ์วันนั้น หน้ากากของผมคงไม่สามารถปิดบังเขาได้อีกต่อไป
ทุกครั้งที่เขาส่งสายตามายังผม ผมรู้สึกเหมือนเขาทะลุทะลวงเข้ามายังโลกของผมได้ตลอดเวลา
วันที่เขากระโจนมานั่งบนอกผม เพื่อให้ผมบอกว่าเมื่อคืนเขาถูกผมล่วงเกินอะไรบ้าง ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า
และน้องชายของเขาก็ห่างจากหน้าผมไม่กี่คืบ ร่างกายและสมองผมก็เกร็งและแข็งทื่อจนแทบจะไม่รู้เรื่องว่าเขาถามอะไร
ถ้าเขาอยู่บนอกผมนานอีกนิด สติสตังผมคงคุมไม่อยู่และอาจสารภาพออกไปหมดแน่ว่า ผมกอดจูบลูบไล้เขาทั้งคืน
"ห้ามใจได้ไง คนมันกำลังคลั่งนี่หว่า" ผมยิ้มให้กับรูปที่แอบถ่ายตอนเขาหลับ ซึ่งตอนนี้มันกลายมาเป็นวอลเปเปอร์
ของโน๊ตบุ้คผมเรียบร้อย
"ภูมิ พรุ่งนี้เจอกันนะ นายอย่าทำให้โลกของผมกระจัดกระจายไปยิ่งกว่านี้เลย แค่ภาพน้องชายของนายที่โชว์ให้เราดูตอนเช้านั่น มันก็ทำให้ผมไม่มีที่จะอยู่แล้ว" ผมพร่ำเพ้ออยู่กับภาพของไอ้ภูมิในคอม
"เฮ้อ บ้าไปแล้วจริงๆไอ้เอกเอ้ย" ผมปลงตัวเองหลังจากจ้องหน้าไอ้ภูมิในคอมอยู่นาน
.......
ผมตื่นไปถึงหน้ามหาวิทยาลัย ตอนประมาณสองโมงเช้า ซึ่งถือว่าเช้ามากสำหรับผม พอก้าวเข้ามหาวิทยาลัยไม่กี่ก้าว
น้องสา คู่ควงคนล่าสุดของผมก็วิ่งมาจากไหนไม่รู้มาประกบปากผม ซึ่งนับว่าสร้างความคึกคักให้กับชายหนุ่มอย่างผมไม่น้อย
แต่ไม่นานฝูงสาวๆ ก็มารุมทึ้งกันเอง ทำให้ผมได้โอกาสหลบฉากออกมา
ผมเดินตรงไปที่ตึกเรียนได้ยินเสียงกรี๊ดๆ ของสาวๆ หน้าตึก มองไปเห็นภูมิกำลังถูกสาวใจกล้าคนหนึ่งประกบปากอยู่ โดยมีสาวๆ รายล้อมอีกหลายคนที่พยายามยื้อแย่งให้ทั้งสองออกห่างกัน
"นั่นมันของผมนะ ผมไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร" นั่นคือสิ่งที่ผมคิดในใจตอนนี้ หัวผมเหมือนถูกปั่น ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าทำอะไรไป
คับคล้ายคับคลาว่าผมไปกระชากไอ้ภูมิออกมาท่ามกลางแฟนคลับของมัน แล้วลากมันไปเซเว่น
ผมซื้อแปรงสีฟัน ยาสีฟัน น้ำยาบ้วนปากอย่างละคู่ แล้วก็ลากมันมาที่ห้องน้ำข้างๆ ห้องแลปในตึกเรียน
"แปรงฟัน บ้วนปาก วันนี้พรีเซ็นส์งาน อย่าให้เสียคะแนนเพราะกลิ่นปาก" ผมบอกมันเสียงเรียบ
"ไอ้เชี่ย มึงเป็นบ้าไรเนี่ย กูล่ะยอมมึงจริงๆ เลย มึงลากกูไปลากกูมาเพื่อให้กูแปรงฟันเนี่ยนะ" ไอ้ภูมิพูดพลางเผาผมด้วยสายตา แต่มันก็ยอมทำโดยดี
หลังจากผมแปรงฟันเสร็จ ผมก็ยื่นหน้าไปให้ไอ้ภูมิดูความสะอาดใกล้ๆ
"ปากกูสะอาดยังตรวจให้กูหน่อย" ผมพูดพลางอ้าปากกว้างๆ ให้มันดูให้
"ไอ้เชี่ย สะอาดแล้วโว้ย ไม่ต้องยื่นมาใกล้กูมาก" มันผลักผมออกแล้วหันไปแปรงฟันตัวเองต่อ
"ปากกูสะอาดพอสำหรับมึงแล้วใช่ป่ะ" ผมถาม
"อืมส์" มันตอบพลางบ้วนปากพลาง
พอมันแปรงฟันเสร็จผมก็จับหน้าไอ้ภูมิหันมา "อ้าปากสิ กูจะตรวจความสะอาดให้" มันส่งสายตามาเผาผมอีกรอบแต่ก็ยอมอ้าโดยดี
ฟันของไอ้ภูมิสวยมาก เวลามันอ้าปากแบบนี้ความน่ารักน่าใคร่ของมันทำให้ผมสติแตกไปเลย ผมเลยประกบปากแลกลิ้นกับมันอยู่ครู่หนึ่งพอให้หัวใจผมคลายความรุ่มร้อน ก่อนจะหักห้ามใจถอนปากออก
"ริมฝีปากนี้ ลิ้นนี้ ส่วนนี้ของภูมิเป็นของเอก และเราทั้งคู่จะใช้แค่สองคนเท่านั้นนะภูมินะ" ผมบอกมันในใจ
แต่ดูเหมือนมันกำลังช็อคและสับสน อ้าปากค้างกับการกระทำของผม ผมเลยพูดกับมันหน้าตายๆ ต่อ
"อืม สะอาดละ ผ่านการทดสอบว่ะ มั่นใจ หอมสดชื่นแบบนี้ เต็มสิบแน่ ป่ะ ไปลุยกัน" ว่าแล้วผมก็ลากไอ้ภูมิออกจากห้องน้ำไปยังห้องเรียน
......
เมื่อเราพรีเซ็นส์งานจบผมกับไอ้ภูมิก็ได้เสียงชื่นชมจากเพื่อนๆ และอาจารย์เกินร้อย
แม้ไอ้ภูมิมันจะดูเหมือนคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวก็ตาม แต่คนพรีเซ็นส์งานคือผมนี่นาจะไม่เกินร้อยได้ไง
ยิ่งได้ประกบปากกับไอ้ภูมิก่อนขึ้นพรีเซ็นส์แบบนี้ ต่อให้คนฟังเป็นหมื่นหรืองานมันก็ยากกว่านี้ ผมก็เกินร้อย
.....
หลังจากได้หัวข้องานวิจัยเสร็จ อาจารย์ก็สั่งให้พวกผมไปค้นหาเอกสารอ้างอิงที่เกี่ยวข้องในห้องสมุด
ผมกลัวว่าจะเจอบรรดาแฟนคลับของเราทั้งคู่ลวนลามเหมือนเมื่อเช้าอีก จึงลากไอ้ภูมิมาที่หอสมุดของมหาวิทยาลัยอีกแห่งโดยอ้างกับมันว่า ใหญ่กว่าและตรงกับหัวข้อกว่า
ไอ้ภูมิมันก็ไม่ขัดขืน ดูเหมือนว่าตั้งแต่ผมเช็คความสะอาดปากให้มันตั้งแต่ตอนเช้า มันไม่ด่า ไม่โวยวายเหมือนเก่า และดูเหมือนผมจะลากไปไหนก็ไป
พอผมเลือกมุมสงบได้ ผมก็หางานวิจัยที่เกี่ยวข้องตามชั้นมาให้มัน ส่วนมันมีหน้าที่จดส่งอาจารย์
เวลาไอ้ภูมิเขียนหนังสืออย่างเอาจริงเอาจัง มันน่ารักชะมัด จนสุดท้ายผมซึ่งแกล้งทำเป็นหลับอยู่ข้างๆ อดใจไม่ไหว ขยับเข้าหาแขนขาวๆ ของมันอีกข้างที่อยู่ใกล้อย่างไม่รู้ตัว
"ยั่วดีนัก งับเลย" ผมงับแขนไอ้ภูมิอย่างมันเขี้ยว ไอ้ภูมิสะดุ้ง หน้ามันแดงก่ำ "ไอ้เชี่ย มึงทำไรกู"
"หม่ำๆ" ผมแกล้งทำเป็นนอนละเมอเนียนไป
"ไอ้บ้านี่ ตัวยังกะยักษ์ เสือกละเมอกินเหมือนเด็กๆ" มันบ่นพึมพำแต่ไม่นำพาอะไร ปล่อยให้แขนขาวๆ ของมันยังอยู่ในปากผม
"เออ กูรู้กูมันบ้า มึงก็ช่วยเข้าใจคนบ้าไวๆ หน่อยเถอะว่ะ ก่อนกูจะทำไรอุบาทว์ไปมากกว่านี้" ผมตะโกนบอกมันในใจ
จบตอนที่ 7
-
o18 มาทันอีกแล้วเรา
อรุณสวัสดิ์ครับ
:pig4:
-
เป็นเอก น่ารักมากมายอะพี่เจ
อยากรู้จังว่าละเมอไงไม่ให้รู้ว่าแกล้งหลับ อะ เผื่อเอาไว้ใช้อิๆ
อยากอ่านต่อเร็วๆจัง
-
น่ารักมากมายอ่า เป็นเอก ไม่ไหวแล้ว ชอบจังเลย
เพิ่งโผล่ขึ้นมาหลังจากแอบมุดไว้นานละ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนคับ :กอด1:
-
กร๊ากก พิสูจน์กลิ่นปากกันแบบนี้เลยเหรอ :m20:
เดี๋ยวจะเอาไปใช้มั่ง :laugh:
-
เฮ้ย !!!! นี่เอกเป็นโรคจิต ไปแล้วเหรอเนี่ย แค่คืนเดียวมันเปลี่ยนไปขนาดนี้ โอ๊ยอยากให้ภูมิรู้จริงๆๆว่าเอกมันคิดอะไรกับตัวเองอยู่ คงขวัญผวาน่าดู
แต่เราอ่านแล้วหัวเราะกลิ้งไปเลย :jul3:(ต้องชมคนแต่งนะ โรคจิตปนฮาสุดๆๆ)
แต่ภูมิก็ไงๆๆอยู่นา โดนเอกจูบซ้าขนาดนั้นยังยอมให้เค้าลากไปลากมาอีก น่าคิดแฮะว่าจะเปลี่ยนไป๊อีกคนแล้ว
เมื่อไหร่จะมี nc อีกนะ เอาตอนไม่โดนวางยานะ อยากรู้ว่าเอกมันจะมีความสามารถทำให้ภูมิยอมได้มั๊ย ?
รอ ติดตามตอนต่อไปนะ อัพไวดี :pig4:นะจ๊ะคนโพส
-
:jul3: :jul3: คืนเดียวก็สามารถเปลี่ยนพระเอกเราได้เลยแฮ่ะ
ท่าทางจะสิ้นลายก็งานเนี๊ย :jul3:
-
เอก น่ารักอะ อั๊ยๆ :-[
หลงเสน่ห์ภูมิเข้าให้แล้วอะดิ :m12:
แค่คืนเดียวเอ๊งงงง
อะไรจะปานนั้น :laugh:
-
อ่านแล้วยิ้มค้างงง :impress2:
ชอบจังแบบรักแล้วไม่แสดงออก
-
เหอๆ
ชอบมุกพิสูจน์กลิ่นปากฟร่ะ
:z1:
-
:-[ เค้าพิสูจน์ ความสะอาดด้วยวิธีนี้หรอ :laugh:
เจ้าเล่ห์นักนะเนี่ยะ o18
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
น่ารักที่สุดเลย
-
o18 คืนเดียวหลงเสน่ห์กันไปเลย
-
:กอด1:
มาอ่านเรื่องนี้โดยเฉพาะ
-
อ่าน แล้ว อยาก อ่านต่อ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รอ ตอนต่อไป :z2:
-
55555 เมื่อวานยังเขม้นกันอยู่เลย วันนี้ไมภูมิว่านอนสอนง่ายกะเป็นเอกจังวุ้ย หรืองานนี้ภูมิก็ติดใจเป็นเอกอยู่ไม่น้อยหว่า :impress2:
-
เป็นเอก นี่ เนียน ได้โล่ห์ จริงๆๆ
ขอบคุณค่ะ
-
น่ารักเกินไปไหมครับ*หัวเราะ*
โหย ~ผมไม่ใช่นักวิเคราะห์อะไรขนาดนั้นนะครับพี่เจ
อีกอย่างช่วงนี้ผมยังต้องปวดหัวกับไอ้ขี้เก็ก2ตัวที่เข้ามาป่วนชีวิตผม
ผมยังแซวไอ้นัทมันเลยว่าทำไมดวงหัวใจเราถึงคล้ายกันว่ะ
เพราะผมก็มีน้องปี1กับเพื่อนสนิทมาทำให้ปวดหัวเล่นๆ
โชคดีหน่อยก็ตรงที่พวกนั้นไม่ค่อยรุกผมเท่าไหร่
ก็พวกมันขี้เก็กไงครับ*หัวเราะ*
-
เพิ่งติดตามอ่าน
+1 เป็นกำลังใจให้คนโพสต์ค่ะ o13
-
กรี้ดดดดดดดดดด คิดได้ไงอ่ะ
พิสูจน์กลิ่นปาก :m20:
เป็นเอกน่ารักจังเลย อย่านี้ภูมิรักแน่ "คอมเฟิร์ม" :mc4:
-
น่ารักมากมายย
ว่าแต่ มีตัวอิจฉาป่าวเรื่องนี้
+1 ให้คนขยันครับ
-
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/Merry_Christmas_Glitter_Wreath.gif)
-
พระเอกเริ่มส่อเคล้าความหื่นนะเนี่ย
ดูท่านี่แบบเนียนเรยเชี่ยว
ภูมิคุงยังไม่รู้ตัวอย่างงี้ระวังจาเส็ดอีกรอบนะ
ชอบฉากนั่งบนอกอ่า น่ารักดี :o8: :o8: :o8:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เอกทำตัวน่ารักว่ะ คืนเดียวเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้เลยเหรอคับ :m20:
แต่ดูเหมือน ภูมิก็คงแปลกๆไปแล้วเหมืิอนกัน อืม
ปล ถึงมิกซ์ . ตอบเมนต์ไม่ต้องขายกรูไปด้วยก็ได้ แง่ม
Merry X'Mas นะคับ
-
น่ารักเกิน ชิส์ :-[
-
^
^
^
จิ้มรีบน ฮิฮิ เพิ่งอ่านจบก็ได้อ่านต่อแล้ว
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเมนต์ที่ชอบเรื่องนี้นะคะ ไม่ได้แต่งเองแต่ปลื้มแทนคนเขียน
ขอให้ผู้อ่านทุกคนมีความสุขในวันพิเศษนี้ยาวไปถึงปีหน้าเลยนะคะ
ปล...แอบเชียร์ให้คุณมิกซ์เขียนเรื่องแข่งกับนัทเลย :a9:
(http://i286.photobucket.com/albums/ll88/jarunee1979/Merry_Chrismas_02_by_Ardisrawr.jpg)
........
ตอนที่ 8 : ติดตาม
........
กูจูบกับผู้ชาย กูจูบกับผู้ชาย กูจูบกับผู้ชาย
สิ่งนี้มันก้องอยู่ในหัวผมมาตั้งแต่เมื่อเช้า ไอ้คนที่ทำให้ผมหัวหมุนติ้วๆ กับพฤติกรรมของมันก็คือ
ไอ้หน้าหล่อที่นอนแทะแขนผมอย่างมีความสุขเหมือนหมาได้กระดูกอยู่ข้างๆ นี่เอง
แม้ผมกับไอ้นี่จะเคยมีอะไรกันแล้ว แต่คืนนั้นผมเมามากจำอะไรได้ที่ไหน
สิ่งที่จำฝังใจคือความเจ็บช้ำของร่างกายและจิตใจเท่านั้น ซึ่งไม่ต่างอะไรกับถูกข่มขืนฝืนใจ
แต่เมื่อเช้า แม้มันบอกเป็นการเช็คความสะอาดปาก แต่สำหรับผมมันคือจูบ และรสสัมผัสมันทำให้ผมฟุ้งซ่านมาจนขณะนี้
"เฮ้อ" ผมถอนใจ มองไปยังไอ้คนที่หลับอย่างไม่สนใจว่าใครจะเป็นไงข้างๆ กาย
"ทำไมชีวิตมึงถึงเพียบพร้อมยังงี้นะไอ้เอก" ผมพึมพำกับตัวเอง ถึงผมจะรู้ว่าตัวเองหน้าตาดีใช่ย่อย แต่ไอ้คนที่นอนข้างผมตอนนี้
ไม่ว่าจะดูมุมไหนก็หาที่ติมันไม่ได้
"ไอ้เชี่ยนี่ขนาดยิ้มนิดๆ ตอนหลับยังขนาดนี้ ถ้ายิ้มบ่อยๆ เหมือนที่กูใช้ล่อสาว แม่งคงไม่มีใครมองกู"
ด้วยความหมั่นใส้ ในความหล่อของไอ้เอก ผมก็เลยฟาดหนังสือลงบนหัวมันดัง "โป้ก"
มันสะดุ้งตื่นลุกขึ้นมองผมอย่างเอาเรื่อง
"กูทำไรมึง มึงตีหัวกูทำไมวะ" มันพูดพลางคลำหัวป้อยๆ ท่าทางเหมือนเด็กๆ โดนแกล้ง
"ผลั๊ว" กำปั้นผมอัดมันเข้าที่ท้องเต็มแรง "อย่ามาสำออย งานเสร็จแล้ว มึงจะไปไหนก็ไป กูหิว จะกลับห้อง"
......
ผมเดินลิ่วออกมาจากห้องสมุดมายืนรอรถเมล์ที่ป้าย ไอ้เอกยังเดินตามผมมาติดๆ
"ไอ้เชี่ยนี่ ทำตัวติดดินน่าเหยียบจริงๆ รวยอุบาทว์ยังมาแย่งรถเมล์กูขี่" ผมด่ามันในใจ
พอดีรถเมล์สายที่ผ่านหอพักผมมาพอดี ผมก็กระโดดขึ้นรถโดยไม่สนใจมัน
ผมเห็นที่นั่งริมหน้าต่างว่างอยู่ที่หนึ่ง ก็รีบไปจับจองทันที
สายตาผมมองออกไปนอกหน้าต่างรถดูนั่นนี่เพื่อฆ่าเวลา เพราะอีกเป็นชั่วโมงแน่กว่าจะถึงห้องเช่า รถติดขนาดนี้
ผู้คนเบียดเสียดยัดเยียดกันเต็มรถเมล์ อ้าว ไอ้เอก มันมายืนทำหอกอยู่ทำไมข้างๆ ผม
ผมเหลือบตาขึ้นดูหน้ามัน หัวมันสูงจนเกือบชิดหลังคารถเมล์
เหงื่อจากความร้อนหยดเต็มใบหน้าหล่อเหลา ผมลดสายตามาระดับปกติ เพราะไม่อยากให้มันรู้ตัวว่าแอบมองมันอยู่
รถเมล์แน่นมาก ไอ้เอกมันไม่อยากโดนเบียดใคร มันก็พยายามมายืนชิดผมเข้าไว้ แต่ "ไอ้เชี่ย มึงจะรู้ไหมว่าหัวกูน่ะสูงระดับเดียวกันกับเป้ามึง"
ผมตะโกนบอกมันในใจ
เนื่องจากมันใส่เสื้อสั้น ขณะที่โหนราวรถเมล์ ผิวขาวผ่องบริเวณเอวของมันก็โผล่ออกมาโชว์ ทั้งกลิ่นเหงื่อ กับกลิ่นน้ำหอมอะไรไม่รู้ที่มันใช้ทำให้ผมรู้สึกเหมือนโดนปั่นหัว
"ไอ้นี่ฟีโรโมนมันแรงจริงๆ มิน่าตัวเมียจึงได้บินมาหามันถึงที่ไม่ขาดสาย"
ผมพยายามละเลยไม่มองกางเกงยีนส์เป้าตุงๆ ของมัน ด้วยเคยประจักษ์แก่สายตาแล้วว่าไอ้ที่อยู่ข้างในนั้นมันใหญ่และยาวขนาดไหน
"ไอ้เชี่ยเอกมึงจะสั่นประสาทลูกผู้ชายอย่างกูไปถึงไหน" ผมพึมพำอาฆาตมันไปตลอดทางจนรถเมล์จอดหน้าที่พัก
ผมก็เบียดเสียดผู้คนลงเดินดุ่มๆ ไปยังซอยทางเข้าห้องพัก โดยไม่สนใจว่าไอ้เอกมันจะไปที่ไหนยังไง
.......
ที่หน้าปากซอยผมวุ่นอยู่กับการเลือกข้าวราดแกงด้วยความหิว สุดท้ายตัดสินใจเลือกได้สามชนิด ก็บอกแม่ค้าตักให้
ไอ้เอกมายืนอยู่ข้างๆ ตอนไหนไม่รู้ "แม่ค้าครับ เอาแบบไอ้นี่สั่งอีกจาน" ไอ้เอกบอกแม่ค้าตักอาหารให้
"มึงมาทำไม" ผมถามมันด้วยความมึน
"กินข้าวสิ" พูดจบมันก็ลากผมไปนั่งโต๊ะ
"รอนี่ เดี๋ยวกูไปซื้อน้ำให้"
ผมกินข้าวไปมองหน้าไอ้คนที่กินข้าวอยู่ตรงหน้าไปด้วยสายตาที่มีปัญหา
"รถที่บ้านกูเสียซ่อมอยู่ กูไม่อยากแกร่วอยู่คนเดียวเลยมาหาไรกินกับมึง แล้วกูก็จะไปรอรถมารับที่ห้องมึง แค่นี้แหละ มึงมีปัญหาไรเปล่า"
ไอ้เอกบรรยายคำตอบที่แววตาผมถามให้ฟังยืดยาว
"กูบอกแล้วนะ กลับโลกใครโลกมัน มึงจำได้เปล่า" ผมย้ำกับมัน
"ได้ แต่แค่นี้มึงช่วยเหลือกูไม่ได้เหรอวะ ดีร้ายยังไง กูก็เพื่อนมึงนะเว้ย" ไอ้เอกกล่าวพลางจ้องหน้าผมเขม็งเหมือนวัดใจ
"เหอะ ก็ได้ ก็ได้ ไอ้เชี่ยไม่ต้องอ้างให้มาก แดกๆ ไปเร็วๆ กูอยากกลับห้องไปอาบน้ำ"
"คร้าบ รอแป๊ป" ว่าแล้วมันก็แดกแบบเทอร์โบให้ผมดู
"ไอ้เชี่ย แม่งทำอะไรทุเรศๆ ก็ยังดูดี วันนี้มึงอยู่ในโลกของกูทั้งวันเลยนะ" ผมด่ามันในใจไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไหร่ของวัน
จบตอนที่ 8
-
.....
ตอนที่ 9 : โคตรจะแมน
.....
ผมมาถึงห้องพักโดยมีไอ้เอกที่ทำหน้าเฉยชาตามปกติของมันติดมาด้วย
เมื่อเปิดประตูห้องพักอันแสนรกของผม ไอ้เอกก็เข้าไปยืนนิ่งอยู่กลางห้อง แล้วกวาดสายตาดูรอบห้องๆ ด้วยแววตาน่าถีบ
"รกมาก" มันพูดด้วยใบหน้าไร้อารมณ์
"ไอ้สาด ออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้เลย ไม่ต้องมาทำปากดี" ผมไล่มัน
"เอาน้ำมาให้กูกินหน่อย" มันทำเหมือนไม่ได้ยิน แถมยังนั่งลงบนเตียงผมเหมือนพื้นห้องผมสกปรกเต็มประดา
"หาแดกเอง คุณชาย กูจะอาบน้ำ" ผมโมโหในท่าทางที่เป็นคุณชายของไอ้เอกมากจึงไปอาบน้ำเพื่อสงบอารมณ์
.....
สายน้ำจากฝักบัวที่ไหลผ่านร่างกาย ค่อยทำให้ผมอารมณ์เย็นลง
สัปดาห์นี้อารมณ์ผมแปรปรวนจนผมเองเบื่อหน่ายตัวเองยิ่งนัก เพราะสาเหตุมันก็มาจากไอ้ผู้ชายคนเดียวที่เข้ามาป่วนชีวิตผม
พระเจ้า ท่านคงอยากจะทดสอบความเข็มแข็งของลูกผู้ชายที่ชื่อว่าภาคภูมิสินะ
"ผมจะเข้มแข็งให้ท่านดู" ผมตะโกนในใจ
"ไอ้เป็นเอก มึงก็แค่เพื่อนร่วมโลกกูคนหนึ่ง ทำไมกูจะรักจะทำดีกับมึงเยี่ยงมนุษย์ร่วมโลกที่เอื้ออาทรต่อกันไม่ได้" ผมคิด
.....
ผมอาบน้ำชำระความสกปรกของร่างกาย รวมทั้งอคติ ความโกรธแค้นออกจากจิตใจด้วย
เมื่อผมออกจากห้องน้ำ ผมจึงยิ้มละไมให้ไอ้เอกที่ดูเหมือนงุนงงกับรอยยิ้มของผม
"เอก ไปอาบน้ำสิ เอ้านี่ผ้าเช็ดตัว" ผมพูดเพราะพร้อมยื่นผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ที่ค้นมาจากตู้ให้
"ไปอาบเถอะน่า ร้อนจะตายชัก ห้องกูมีแต่พัดลมนะ เดี๋ยวกูจะได้เก็บของหน่อย รกจริงๆ"
"อือ" มันเดินเข้าไปห้องน้ำอย่างว่าง่ายแต่มิวายหันกลับมามองผมด้วยสายตาแปลกๆ
ผมจัดการข้าวของที่รกกระจัดกระจายอย่างรวดเร็ว ด้วยอารมณ์แจ่มใส คิดดีทำดีมันรู้สึกปลอดโปร่งอย่างนี้เอง
ผมจัดการรินน้ำผลไม้ใส่แก้วและนำขนมกินเล่นที่สะสมไว้ในตู้เย็นมาใส่จาน จากนั้นก็นำผ้าห่มมาปูบนพื้นเหมือนเสื่อเตรียมไว้สำหรับแขกวีไอพีของผม พอดีกับไอ้เอกออกจากห้องน้ำ
"เฮ้ อาบเร็วดีแฮะ ใส่เกงใส่เสื้อกูไปก่อนนะ นั่น" ผมชี้ไปเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ให้มันบนเตียง
"เอกมึงชอบดูสารคดีป่ะวะ นี่วันนี้มันจะฉายเกี่ยวกับสิบสุดยอดแมลงมีพิษว่ะ" ผมคุยกับมันโดยสายตาไม่ละไปจากทีวี สักครู่มันมานั่งพิงหมอนใบเดียวกับผม
"ทำไมไม่ใส่เสื้อ" ผมถาม
"มันคับ"
"ดีนะ ที่ยังใส่กางเกงได้ โทษทีว่ะ ไม่เคยมีใครมาห้อง เลยไม่ได้เตรียมไรไว้"
"กูคนแรกสินะ" มันหันหน้ามายิ้มกว้างกับผม และพยายามส่งสายตาบางอย่างที่ผมไม่อยากมอง
"ดูนั่นสิ เป็นไปได้ไง มดคันไฟ เป็นแมลงที่ดุร้ายอันดับที่แปด" ผมหักเหความสนใจมันไปที่ทีวี
"ก็ดูพิษมันสิเพราะมันมีสาร.... " ไอ้เอกมันอธิบายไปเป็นฉากๆ เหมือนผมมีดอกเตอร์ทางด้านกีฏะมาให้ความรู้ส่วนตัว
ผมเลยเพลิดเพลินพูดคุยกับมันไปดูสารคดีไปด้วยบรรยากาศที่ผ่อนคลาย
ใบหน้าอันหล่อเหลาของไอ้เอก เวลาพูดคุยด้วยมันน่าดูอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกตอนนี้เหมือนผมกับมันเป็นเพื่อนเก่าที่คบกันมานาน
ผมกับมันพิงหมอนใบเดียวกัน ทานขนมด้วยกัน คุยกันไป จนผมง่วงหลับไปโดยไม่รู้ตัว
.........
ผมตื่นขึ้นมาด้วยอารมณ์แจ่มใสที่สุดในรอบสัปดาห์นึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่ผมทำดีกับไอ้เอกยิ่งปลื้ม
แล้วผมก็รับรู้ถึงลมหายใจของไอ้เอกที่รดผมอยู่ข้างแก้ม ไอ้นี่มันคงลากผมมานอนบนเตียง เพราะผมจำได้ว่าเมื่อคืนหลับอยู่หน้าทีวี
เตียงผมเป็นเตียงเดี่ยวนอนคนเดียว เมื่อนอนสองคน ไอ้เอกก็โดนผมทับไปครึ่งตัว แต่ไอ้นี่มันเป็นเป็นตึก มันคงไม่รู้สึกไรสินะ ยังนอนด้วยรอยยิ้มฝันหวานเหมือนเดิม
และแล้วผมรู้สึกเหมือนมีอะไรดันอยู่บริเวณต้นขาด้านขวาของผมที่พาดอยู่กลางหว่างขาไอ้เอก
ผมรีบพยุงตัวผงกหัวขึ้นพร้อมกับชักขาออกจากจากหว่างขาไอ้เอกอย่างรวดเร็ว
แล้วไอ้ที่ผมสังหรณ์ใจไว้ก็ไม่ผิด น้องชายขนาดใหญ่ของไอ้เอกชูโด่ขึ้นทันที
โชว์ความยาวที่ทำให้ลูกผู้ชายอย่างผมรู้สึกด้อยในตัวเอง น้องชายของมันพยักหน้าหงึกๆใส่ผมพร้อมกับมีน้ำหล่อลื่นไหลซึมออกมา
เท่านั้นแหละสัญญาของผมกับพระเจ้าก็ขาดสะบั้นลงทันใด
"พลั่ก" ผมถีบไอ้ลามกลงจากเตียงสุดแรงเกิด
"โป้ก"
"โอ้ย อูย" ไอ้เอกโอดโอย เพราะหัวมันไปฟาดกับโต๊ะข้างเตียง
"มึงเป็นบ้าไรแต่เช้าไอ้ภูมิ"
"อูย" มันครวญคราง จ้องหน้าผมเขม็ง
"ใครบอกมึงแก้ผ้านอนไอ้เชี่ย" ผมใช้สายตาไฟเผามันเหมือนกัน
"มันร้อนมึงไม่รู้เหรอ เมื่อคืนไฟดับกูทนไม่ไหวก็เลยถอด กูถอดเสื้อให้มึงด้วย มึงไม่เห็นเหรอ"
"เฮ้ย" ผมก้มลงดูตัวเอง ท่อนบนผมล่อนจ้อน
"มึงก็ผู้ชาย กูก็ผู้ชาย จะอายทำไมวะ" ไอ้เอกยังร่ายต่อพลางลุกขึ้นยืนมาประจันหน้ากับผมที่อยู่บนเตียง
"ไอ้เชี่ยเอก ไอ้หน้าด้าน กูไม่ใช่เมียมึงนะ มึงจะโชว์น้องชายมึงไปถึงไหน ไอ้เชี่ยขนาดกูถีบกูด่ายังแข็งโด่อยู่ได้ ไอ้โรคจิต "
ผมหลับตาปี๋ลงด้วยไม่อยากเห็นอะไรที่มันชัดทุกรูขุมขนอยู่ตรงหน้า
"กูว่าแล้ว มึงต้องแอบแมน ไม่เคยแก้ผ้าอาบน้ำกับผู้ชายหรือไง โถ่ ผู้ชายวัยเราตามหลักมันก็โด่ตอนเช้าทั้งนั้นแหละหรือมึงอ่อนตลอด"
เสียงเย้ยหยันทำให้ผมลืมตา พยายามทำหน้าเฉยจ้องเขม็งไปที่น้องชายไอ้เอกตรงหน้าอีกครั้งเพื่อแสดงให้มันดูว่าผมไม่ได้อาย
"กูก็โด่ แต่กูไม่โชว์ ไม่ได้โรคจิตเหมือนมึงนี่"
"กูไม่เชื่อ มึงมันโม้ ไอ้อ่อน" ไอ้เอกยังยั่วโมโหผมต่อ
ผมลุกขึ้นยืนบนเตียง เดินไปใกล้ๆไอ้เอก ถลกกางเกงขาสั้นลงโชว์น้องชายที่ตื่นตัวเต็มที่ให้ไอ้เอกดูเต็มตา
เราทั้งคู่เงียบไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ผมยืนหายใจถี่ด้วยความโกรธ ความอาย และอีกหลายอารมณ์ที่บอกไม่ถูก
ส่วนไอ้บ้าเอกมันจ้องหน้าผมกับน้องชายผมสลับกันไปมา เหงื่อผุดขึ้นเต็มหน้ามัน
ที่สุดผมเห็นไอ้เอกพยายามกลืนน้ำลายผ่านคอก่อนจะจ้องตาผมด้วยสายตาวิงวอน และเสียงแหบพร่า
"หะ หะ ให้ กูช่วยไหม" ผมส่งสายตาไฟไปเผามันเป็นคำตอบ
"งั้น กูไปอาบน้ำนะ" พูดจบมันก็พาร่างเปลือยเปล่าของมันเข้าห้องน้ำไป
เมื่อไอ้เอก เข้าไปในห้องน้ำแล้ว ผมก็ทรุดตัวลงบนเตียงอย่างหมดเรี่ยวแรง
"โอ้ย กูจะบ้า กูทำไรนี่ พระเจ้า ผมยอมแพ้ไอ้ซาตานคนนี้แล้วพิษมันรอบตัวจริง" ผมพูดกับตัวเอง
จบตอนที่ 9 ...เรื่องนี้หื้น หื่น :z1:
-
^
|
|
:m19:
ทำไมเรามาทันจิ้มทุกวันเลยน๊า
สุขสันต์วันคริสต์มาสครับเจ
วันนี้นอนหลับฝันดีนะครับ
:pig4:
-
แวะมา...
(http://i290.photobucket.com/albums/ll280/pornthidee/47_80838_ddc9aede20b0e97.gif)
ค่ะ... :-[
--------------
อ๊าาาาา
มาต่อแล้วววววว
แต่จิ้มไม่ทัน... :m15:
-
ทำไมเอกไม่ได้ช่วย ภูมิสักทีนะ 5555555555
แต่เป็นผมก็คงไม่ยอมให้ช่วยหรอกมั้ง คึคึ
ปล. ไอ้นัทเล็กรู้คับ อยากเข้ามาดูในบอร์ดด้วย แต่ผมไม่ยอม เอิ๊กกกก ผมว่ามันคงไม่คิดว่าผมซีเรียสรอกคับ จริงๆนะ
เวลาผมเล่าอะไรกัน ผมมักหัวเราะเสมอ ไม่ได้ให้มันรู้ว่าเฮ กรูเครียดนะเนี้ย แต่ผมว่ามันก็เข้าใจคับ
ผมว่ามันก็โอเคแหละคับ เวลาคงจะช่วยทุกอย่างได้ ผมหวังว่าอย่างนั้นนะคับ
ปล่อยให้มันเป็นไปตามครรลองของมัน ผมว่ามันคงจะดีกว่า
เพราะมันไม่มีทางออกจริงๆ ข้ามๆมันไปเถอะเนอะ อิอิ
ปล.2 ผมไม่อยากขายไอ้มิกซ์มันเท่าไหร่คับ แต่ว่า มิกซ์มันก็แต่งนิยายเหมือนกันคับ ก๊ากกกกกกกกกก
แต่งคนละแนวกัน พูดมากกว่านี้ไม่ได้ เผื่อมันเอาเรื่องตั้งแต่สมัยพระเจ้าเหาของผมมาลงจะยุ่ง คึคึ
-
มาบวกหนึ่งให้คร้าบ หนุกดี ชอบแปรงสีฟันง่ะ หวงกันได้อีก
ว่าแต่มหาลัยเนี่ย ที่ไหนครับ ประกบปากได้ทุกที่ดี อยากไปเที่ยวบ้าง :jul3:
-
:laugh: ฮาตอนที่ถามว่าจะให้ช่วยไม๊
เอกก็ช่วยไปเล้ยถามทำไมกันหรือกลัวโดนถีบตกเตียง :jul3:
-
ก็แอบชอบกันเองมั้งคู่ล่ะสิ รู้หรอกน่า
-
เรียกผมคุณมิกซ์เรียกไอ้นัทว่านัท
ทำไมเลเวลการเอ็นดูต่างกันอย่างนี้ล่ะครับพี่เจ*ยิ้มบางๆ*
เออ. . .ผมว่าภูมิมันยุง๊าย ง่ายดีนะครับ ต้องบอกเอกว่าอยากได้อะไรต้องยุให้ยัวะ ถ้าจะดี
แต่ผมเวลาเข้าค่ายตอนอาบน้ำใส่กกน อ่ะครับ ไม่ขี้โชว์แบบเจ้าภูมิหรอกครับ
ก็มันมีของดีนิ่เนอะ
เรื่องให้ผมเล่าแข่งกับนัทคงไม่ไหวหรอกครับ
ก็มีแต่เรื่องชวนปวดหัว แถมอืดๆไม่ค่อยไปถึงไหนเพราะมันสุดแสนจะเก็กเสียจนผมรำคาญ
ที่สำคัญผมยังตัดใจจากแฟน ไม่สิ เขาให้ผมเป็นพี่ชาย
ผมยังคงรักไอ้หน้าแมวแม้มันจะทิ้งผมไป2ปีแล้วก็ตาม
2คนขี้เก็กเห็นแววกินแห้วลอยมาแต่ไกลเลยครับ*หัวเราะ*
-
^
^
^
^
^
l
l
จิ้มไปให้ถึงรีบน
555+
-
ขอตอนต่อไปด่วน
:-[
<a href="http://glitter.kapook.com/category.php?category_id=3&sid=3c2223467ed944305abf5c42dbd2d9ec" target="_blank"><img src="http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/24-12-2008_04.gif" border="0" alt="คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ..." title="คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ..."></a>
-
:pighaun: คู่นี้นี่ทำให้กรี้ดได้ทุกวัน :bye2:
-
หื่นแต่เช้าสุดยอดดดดดดดดดดดดดดดด
-
เรื่องนี้หื่นกว่าเรื่องที่แล้วเยอะเลยอิๆ
ยิ่งอ่ายิ่งชอบ เอก อะนะน่ารัก แถมกวน กับหื่นได้ใจ อะนะ
Merry X'Mas คราบ
-
Merry Christmas ค้าบ
เหอๆ
แต่เช้าเลยคู่นี้
:z1:
-
Merry X' mas
-
พี่เจครับ
มิกซ์ลองเล่าเรื่องของมิกซ์บางส่วนที่กระทู้ไอ่นัท
ลองไปอ่านดูนะครับ
ขอเตือนว่าอาจไม่สนุกเท่าเรื่องไอ่นัทนะครับ
ปล มิกซ์มีแพลนว่าจะลงเรื่องมิกซ์กับไอ้หน้าแมวตอนปีใหม่ กำลังลังเลว่าจะเอาไงดีอยู่ครับ
-
เมอร์รี่คริสมาส นะค้าบผม :กอด1: :L2: :3123: :L1:
-
น่ารักแบบฮาๆๆ
หื่น ๆ
กวนๆๆ
ชอบอ่า
ขอสักคน
-
Merry Christmas & Happy New Year 2009 :3123:
-
จะรักกันยังไงวะเนี่ย
-
^
^
จิ้มคุณ STAR ALLIANCE ^^
พอดีคุณ STAR ALLIANCE ถามมาว่าเรื่องนี้มีตัวอิจฉาหรือเปล่า ไม่อยากบอกตรงๆ ง่ะ :laugh3:
ขอเปิดให้ผู้อ่านทายกันดูละกัน ให้เวลาถึงเช้า 11.30 น. ถ้าใครก็ได้ทายถูกคนโพสจะใจดีอัพเดทให้สี่ตอนรวดเลย
ถ้าถึงเวลาแล้วไม่มีใครทายถูกก็อัพตอนเดียว เหะเหะ
ขอบอกเหตุผลประกอบด้วยนะ o14
-
MERRY 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ • •
。CHRiSTMAS 。 。° 。 ° ˛ ˚ ˛
_Π___＿ 。 ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •˛ •˚
/____＿/ ＼。˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •˛ •˚
｜ 田田｜門｜ ˚ ˛ ˚ ˛ •)
หุหุ
เรื่องนี้อ่านจบแล้วว
แต่มาให้กำลังใจคนลง!!~
-
เอิ่ม
มาทายด้วยอ่ะ
แต่ถ้าทายผิดอย่าว่าเค้านะ :m15:
เค้าทายว่ามี
นิยายจะได้มีรสชาติ
(ตรูจะทายผิดม้ายยยย)
-
^
|
|
o18
ข้างบนตอบว่ามีแล้วผมก็ต้องตอบว่าไม่มีอะดิ
เหตุผลเพราะ ,, ผมหล่อ :m29: ,,
งั้นก็แปลว่าต้องมีคนตอบถูกนะ
เพราะฉะั้นั้นเอามาเลย 4 ตอน o11
Merry X'mas ครับ
:pig4:
-
ที่จริงอ่านแล้ว กร๊ากกกกแต่ลืม :pigha2:
ไม่มีตัวอิจฉา(ไม๊) :sad4:
-
ตอบว่า ไม่มี แค่ตีกันเอง 2 คน ก็เหนื่อยแล้วเหอะ :laugh:
(http://i64.photobucket.com/albums/h200/BlackCrescent/Avatar/merry_christmas2.jpg)
Merry X'mas........best wishes to u all naka
-
ก็ต้องมีสิ นายอิจฉาน่ะ เราให้เรื่องนี้มีมากกว่า 1 ด้วยอ่ะ เพราะนายเอกและพระเอกของเราออกจะหล่อเวอร์ปานนั้น ก็ต้องมีคนหมายปองมากเป็น
ธรรมดาของโลก จริงป่ะ? แต่แค่พ่อสองคนนี้เรื่องก็วุ่นวายจะตายแล้ว ถ้าเพิ่มนายอิจฉามาอีกไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กันสักที เอ๊ะ !!! หรือว่าพอมีนาย
อิจฉาอาจทำให้ความสัมพันธ์ดีขึ้นก็ได้ เพราะคนมันอาจหึงจนหน้ามืด ปล้ำแล้วลากเข้าห้องขังเอาไว้ดูเล่นคนเดียวทั้งวันทั้งคืน :laugh:
-
เลยเวลาแล้วแต่อยากทาย
ทายว่าไม่มี (จะดีกว่านะ)
แค่มันตีกันสองคนก็เหนื่อยแล้วเหอะ
อีกอย่างก็ไม่อยากให้มีด้วย ทำไมล่ะ ก็ไม่อยากให้มีอ่ะ :laugh:
-
ขอบคุณทุกเม้น
มีสองคำตอบเลย ไม่บอกว่าใครถูก เอิ้กเอิ้ก ตามหากันเอง
สี่ตอนจัดไป
ปล...มิกซ์(เปลี่ยนเลเวลแล้วนา) บอกว่าภูมิยุง๊าย ง่าย มิกซ์ก็ยุง่ายเหมือนกันนา ยุให้เขียนก็เขียนทันที เอาไว้จะยุบ่อยๆ
เรื่องมิกซ์กับไอ้หน้าแมว ตามแต่มิกซ์สะดวกเลย ถ้าลงเมื่อไหร่ก็จะตามไปอ่านจ๊ะ
ไม่สนุกไม่เป็นไรเตรียมใจเศร้าไว้แล้ว จากกันตั้งสองปียังไม่ลืมลง
......
ตอนที่ 10 : พรสองข้อ
.........
ผมใช้เวลาทั้งเช้าไปกับการขอโทษไอ้ภูมิที่ผมไปยั่วอารมณ์มันแต่เช้า
ผมคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ เวลาอยู่ใกล้มัน อารมณ์ผมออกทะเลไปเรื่อย
มันชอบเถียงผมไปข้างๆ คูๆ และบางทีก็ทำร้ายร่างกายผมด้วยเหตุผลเล็กๆ
ผมเองกำลังพยายามปรับตัวยอมๆ มันอยู่ ผมไม่อยากให้มันโกรธจนเป็นไรไป
แต่เมื่อเช้านี้ แม้จะเจ็บจนหัวเกือบแตก แต่ผมว่าสุดคุ้มได้ดูน้องชายของไอ้ภูมิที่แข็งโด่ ชัดเจ๋วทุกขุมขนนี่ หัวแตก ขาหักผมก็ยอม
.....
"กูขอโทษ คุยกะกูหน่อยดิ" ผมกระซิบมันที่ข้างหูทุกสิบนาทีตั้งแต่เช้าจนจะเที่ยงไอ้ภูมิมันก็เฉยนั่งเลคเชอร์ไปเหมือนผมไม่มีตัวตน
"เฮ้อ" ผมถอนใจเอนหลังพิงผนักเก้าอี้หลับตาลงอย่างเหนื่อยใจ กูเป็นบ้าอะไรนี่เกิดมายี่เอ็ดปีไม่เคยง้อใคร
แต่ตอนนี้ดันมาง้อไอ้คนที่นั่งเก๊กท่าข้างๆ นี่ เราง้อมันเพราะอะไรนะ สวยก็ไม่สวย
เฮ้ย ก็มันเป็นผู้ชาย เราง้อมันเพราะหล่อเหรอนี่ กลุ้มๆ
"ตอนบ่ายไม่มีเรียน กูพามึงไปช๊อปปิ้งดีไหม อยากได้อะไรกูซื้อให้ทุกอย่างเลย" ผมยังไม่ลดละเดินตามไอ้ภูมิหลังเลิกเรียน เพื่อไถ่โทษที่ตัวเองทำไว้
"มึงจะไปไหนรอกูด้วยดิ" ผมวิ่งตามไอ้ภูมิที่มันวิ่งหน้าตั้งหนีผมไปที่ชั้นล่างของตึก
ผมกับมันวิ่งไล่กันตามบันไดลงมาจากชั้นหกกว่าจะถึงชั้นหนึ่งก็เล่นเอาหอบทั้งคู่
ขณะที่เรายืนพักหายใจอยู่ เสียงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อไอ้ภูมิดังขึ้น "ดีครับแม่ มีไรเหรอ"
"หาน้องพีเข้าโรงบาลเป็นไรมากไหม ขาหัก ครับๆ ได้ๆ ครับๆ ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"
เมื่อมันวางสายผมก็เอ่ยขึ้น "รถกูอยู่ทางนี้" ผมดึงแขนไอ้ภูมิไปยังลานจอดรถข้างตึก
"โรงบาลไหนวะ" ผมถามมันเมื่อขึ้นรถเสร็จ
"ศิริราช" ไอ้ภูมิบอกผมพลางหลับตาพิงเบาะเหมือนคนหมดแรง
"ไปโรงบาลศิริราช ด่วนหน่อยนะ " ผมสั่งคนขับรถแล้วหยิบมือถือมากดหาคุณศรเลขาผม
"ไอ้ภูมิ ตั้งสติหน่อย น้องมึงชื่อ นามสกุล เต็มๆ ว่าอะไร เข้าโรงบาลตอนกี่โมง บอกรายละเอียดหน่อย"
"พีระยา พัทธรธรรมรงค์ ประมาณสองชั่วโมงที่แล้ว" ไอ้ภูมิลืมตาขึ้นมาบอกรายละเอียด พลางจ้องหน้าผมไม่วางตา
"คุณศร ช่วยติดต่อหมอที่รับผิดชอบคนไข้ที่ชื่อ....ให้เวลาห้านาทีนะ เดี๋ยวผมโทรกลับ" ผมหันไปมองไอ้ภูมิที่ดูผมคุยโทรศัพท์อย่างไม่วางตา
"ใจเย็น" ผมตบไหล่มันเบาๆ
"มึงมีพี่น้องกี่คน"ผมชวนมันคุย
"สามคน พี่สาวกะน้องสาว กูคนกลาง น้องพีเป็นน้องสาวคนเล็กของกู น้องพีเดินตามกูต้อยๆ ตั้งแต่เด็ก
ตอนกูแยกมาอยู่ห้องพักคนเดียวตอนปีหนึ่ง ร้องไห้งอแงเหมือนเด็กอนุบาลเลยนะ ทั้งที่อยู่มอหนึ่งแล้ว"
ผมปล่อยให้ไอ้ภูมิพูดไปเรื่อยๆ เพื่อให้มันคลายความกังวล สักพักมือถือของผมก็ดังขึ้น
"อืมส์ ว่าไง ต่อสายเลย " ผมบอกเลขาให้ต่อสายถึงหมอเจ้าของไข้
"สวัสดีครับ คุณหมอ ผมเป็นพี่ชายน้องพีนะครับ ช่วยเล่ารายละเอียดให้ผมฟังที ตอนนี้ผมกำลังเดินทางไปโรงพยาบาล อีกสักชั่วโมงครึ่งคงถึงครับ ครับ ครับ ขอบคุณมากครับ ครับ เดี๋ยวเจอกันครับ สวัสดีครับ"
"เป็นไงบ้าง"ไอ้ภูมิถามผมอย่างร้อนรน ทันทีที่ผมวางโทรศัพท์
"ปลอดภัยดีทุกอย่าง มีแผลฟกช้ำบริเวณขาเท่านั้น ตอนนี้น้องนายรอเราอยู่ที่โรงบาล เราไปถึงก็รับกลับบ้านได้เลย"
ผมยิ้มให้กับยิ้มแรกที่ไอ้ภูมิมันให้ผมในวันนี้
.......
"พี่ภูมิ พีไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะ พี่กลับมหาลัยเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วงพี พี่พาตอนนี้กลับมารอที่บ้านแล้ว"
น้องพีหันหน้ามาบอกไอ้ภูมิที่นั่งอยู่เบาะหลังกับผมขณะเราเดินทางไปส่งน้องพี
"แน่ใจนะ พี่อยู่เป็นเพื่อนได้นะ" ไอ้ภูมิย้ำ
"แน่ใจสิคะ หนูมอสองแล้วนะคะ" น้องพีตอบก่อนพูดกับผมต่อ
"พี่ภูมิเป็นโรคติดน้องสาวค่ะพี่เอก กว่าจะไล่ให้มาอยู่หอคนเดียวได้แทบตาย ต้องอ้างสารพัดเหตุผล"
"อ้าว ไหนบอกพี่ตอนไปหาเราที่โรงบาลว่า น้องพีเดินตามเขาต้อยๆ" ผมถามพลางมองหน้าอายของไอ้ภูมิที่ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้อยู่ข้างๆ
"เดินตามตอนอนุบาลสิคะ ตั้งแต่ขึ้น ป. หนึ่งคนที่เดินตามหนูก็เป็นพี่ภูมิแทนแล้วค่ะ"
"เป็นงั้นเหรอภูมิ" ผมหันมาถามคนข้างๆ
"กูห่วงน้องโว้ย" ไอ้ภูมิพูดโดยไม่มองหน้าใคร เวลามันอายนี่ ผมล่ะอยากจับมันมากอดจริงๆ
"พี่เอกช่วยหาแฟนดีๆ ให้พี่ภูมิด้วยนะคะ หนูล่ะเป็นห่วงเห็นหม้อสาวไปทั่วกลัวได้คนไม่ดีมาเป็นพี่สะใภ้"
"เอางั้นเหรอ"
"งั้นสิคะ มีแฟนจะได้เลิกตามห่วงหนูซะที" น้องพีพูดพลางหัวเราะ
"เอ๋ ว่าแต่พี่เอกมีแฟนยังคะ" น้องพีวกมาหาตัวผม
"ยังครับ" ผมตอบพลางยิ้มให้
"ว้ายๆ เป็นไปได้ไงคะนี่ หล่อๆ อย่างพี่ทำไมมีคนปล่อยให้เป็นโสด ถ้าน้องพีโตกว่านี้ พี่เอกเสร็จน้องพีแน่นอน"
ผมขำกับท่าทางน้องพีจนหัวเราะออกมาเบาๆ
"พี่ภูมิขา ช่วยน้องพีหน่อยสิ" เธอหันไปอ้อนพี่ชายตัวเอง
"อะไรเล่า" ไอ้ภูมิพูดพลางหันมามองหน้าน้องสาวอย่างเอ็นดู
"ช่วยจีบพี่เอกหน่อยสิ หนูอยากได้พี่เอกมาเป็นพี่สะใภ้ เสียดายคนหล่อๆ ต้องตกเป็นของคนอื่นอ่ะ นะๆๆๆ"
"เฮ้ยๆ หยุดคิดบ้าๆได้แล้ว" ไอ้ภูมิโวยวายใส่น้อง แต่หน้าแดงก่ำ
"ไม่เป็นไรน้องพี ไม่ต้องจีบพี่หรอกพี่เต็มใจ" ผมได้ทีคว้าคนข้างๆ มากอดพลางหันไปยักคิ้วให้น้องพีที่หัวเราะชอบใจอยู่
........
กว่าผมกับไอ้ภูมิจะจัดการเรื่องน้องของมันเสร็จก็ปาเข้าไปห้าโมงเย็น
"มึงหิวไหม เอก" ไอ้ภูมิถามผมขณะที่เรานั่งรถกลับที่พัก
"หิวดิ ขนมที่ทานโรงบาลมันอยู่ท้องที่ไหน"
"พี่ๆ ช่วยแวะห้างข้างหน้าหน่อย" ไอ้ภูมิบอกคนขับรถผม
"ไปกินเอ็มเคกัน กูเลี้ยงเอง" ไอ้ภูมิหันมาบอกผมพร้อมรอยยิ้มที่ทำให้ผมอยากจะจับมันกดลงตรงเบาะหลัง
เราสองคนจัดการกับอาหารตรงหน้าอย่างหน้ามืดด้วยความหิวไม่สนใจต่อสายตาเชิญชวนของสาวๆที่จ้องเรามาตั้งแต่เข้าร้าน
ผ่านไปประมาณสามสิบนาที เมื่อพลังงานเต็มสูบไอ้ภูมิมันจึงเงยหน้ามามองผม
"มึงบอกจะซื้อของให้กู ทุกอย่างตามแต่ใจกูใช่ป่ะ"
"หือ อ้อ อือ ใช่" แม่ง แสดงว่าฟังเราทุกคำอยู่นี่หว่า ฟอร์มจัดนักนะไอ้ภูมิ ผมขำมันในใจ
"วันนี้กูติดหนี้มึง กูไม่เอาไรจากมึงหรอก แต่มึงขอจากกูได้สองอย่าง ยกเว้นให้กูไปตายกับทำผิดกฏหมาย นอกนั้นกูจะทำให้มึงทุกอย่าง"
"พูดจริงป่ะ" ผมถามย้ำมัน
"ดูตากูดิมันโกหกมึงไหม กูให้เวลามึงคิดหนึ่งนาที" ผมหยุดทานสบสายตากับมันตามที่มันเชื้อเชิญ
ผมก็ส่งสายตาเชื้อเชิญชวนมันทำบางอย่างเหมือนกัน ใจผมอยากบอกมันว่า "กูขอมีอะไรกับมึงสองครั้ง"
แต่มันคงจะทำให้คนที่อยู่ตรงหน้าหายไปจากชีวิตผมตลอดกาลแน่
"คืนนี้ค้างคอนโดกู คืนพรุ่งนี้ย้ายของจากห้องมึงมาพักอยู่กับกู" ผมพูดไปอย่างรวดเร็วกลัวมันเปลี่ยนใจ
"ตกลง" มันตอบเรียบๆ แต่หัวใจผมกระตุกเต้นระบำไม่เป็นส่ำ มันอิ่มจนกินอะไรไม่ลง
ผมกับไอ้ภูมิจะอยู่ห้องเดียวกัน ตั้งแต่คืนนี้และตลอดไป แค่นี้ให้ผมอดข้าวเป็นเดือนก็คุ้ม
จบตอนที่ 10
-
..........
ตอนที่ 11 : บนดาดฟ้า
...........
เพราะน้ำใจไอ้เอกที่มันให้ผมตอนน้องผมเข้าโรงพยาบาล ขณะที่ผมไม่รู้จะทำอะไรก่อนหลังเพราะอยู่ในภาวะของการวิตกกังวล มันกลับนิ่ง และจัดการกับปัญหาเหล่านั้นเหมือนเป็นธุระของตัวมันเอง
ถ้าผมไม่รู้ถึงน้ำใจมันผมก็คงไม่ใช่คนแล้ว ผมเลยคิดว่าทำอะไรให้มันตอบแทนสักอย่าง สองอย่างละกัน
พ่อผมเคยบอกเสมอว่า “ควรรู้จักรับและควรรู้จักให้ มันจะบอกคุณค่าของตัวเรา”
แต่ผมไม่คิดเลยว่าไอ้เอกมันจะบ้าแบบนี้ ผมเหวอไปเลย ตอนมันบอกว่า มันอยากได้อะไร
ให้ผมไปอยู่คอนโดมันนี่นะ คิดให้ตายคนที่ได้กับได้มันก็คือ ผม
........
ผมหลบผู้หลบคนมานั่งดูอะไรเพลินๆ บนดาดฟ้าของตึกเรียน ปล่อยให้อารมณ์คิดไรไปเรื่อยเปื่อยได้ไม่กี่นาที
เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อผมก็ดังขึ้น
“ว่าไง ไอ้ชาย”
“มึงไปหม้อสาวอยู่ไหนวะ วันวานกูกลับไปเชียงใหม่ แม่มึงบอกว่าน้องสาวมึงรถเฉี่ยวตอนนี้เป็นไงบ้างวะ”
“ไม่มีไร บาดเจ็บนิดหน่อย“
“ เหรอ ค่อยยังชั่ว พักหลังมึงทิ้งกูเลยนะเฟ้ย ตั้งแต่ไปคบกะไอ้เอก“ ไอ้ชายบ่นพึมพำ
“เฮ้ย คิดมากเชี่ย กูก็เห็นมึงมีเพื่อนเป็นโขยง กูจะคุยกะมึงทีไรก็เห็นมึงหม้อสาวหน้ามืดอยู่ทุกที”
“แหะๆ เหรอ กูผิดเหรอ โทษทีว่ะที่ทิ้งให้มึงเหงา งั้นเย็นนี้ กูจะเลี้ยงข้าวมึง พามึงไปดูหนังเอาป่ะ”
โธ่ มันคิดว่ากูเหงาเหรอวะนี่
“ขอบใจมากว่ะ แต่ตอนเย็นกูไม่ว่าง จะย้ายหอ” ผมปฏิเสธมันไป
“เหรอ เฮ้ย งั้นแค่นี้ก่อนนะเว้ย มีสายซ้อนอ่ะ แหะๆ เด็กกูโทรมา โทษทีนะเพื่อน”
“เออ ตามสบาย“ เห็นสาวสำคัญกว่ากูทุกทีนะมึง
ผมมองท้องฟ้าที่ครึ้มฟ้าครึ้มฝนมาแต่เช้า กำลังนึกว่าจะขนสมบัติไปคอนโดไอ้เอกยังไง
ก็ต้องสะดุ้งเมื่อมีมือใครไม่รู้ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของผมทั้งสองข้างจากด้านหลัง
“เฮ้ย ใครวะ” ผมเบี่ยงตัวหลบ แล้วหันกลับไปมองเห็นไอ้เอกโชว์กุญแจห้องพักผมแกว่งไปแกว่งมาอยู่
“กูขอนะ กูจะให้คนไปขนของห้องมึงไปไว้คอนโดเรา”
“ขอกูดีๆ ก็ได้ ทำไมต้องมาล้วงกระเป๋ากางเกงกู” ผมส่งสายตาไฟเผาคนที่ยืนยิ้มกริ่มอยู่ตรงหน้า
“มึงเขินกูเหรอวะ เอ้านี่” ไอ้เอกเข้ามายืนประกบผมจนชิดแล้วเอามือผมยัดเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของมันทั้งสองข้าง ผมไม่ทันคิดว่ามันจะทำยังงั้นเลยนิ่งแข็งไม่ขยับ
“มึงอย่าเฉยสิ จะลูบจะล้วงยังไงกูก็ยอมจะได้หายกันแล้วเลิกโกรธกู” มันมองจ้องตาผมอยู่ครู่หนึ่งก่อนพูดต่อ
“ภูมิมึงจะโกรธ หรืออยู่ในอารมณ์ไหนกับกู กูอยากให้มึงคุยกะกูบ้างเวลากูคุยกับมึงจะได้ไหม เวลามึงเงียบกูเหนื่อยใจไงบอกไม่ถูก”
คำพูดและแววตาของไอ้เอกมันทำให้ผมนิ่งงัน ผมมีอิทธิพลกับความรู้สึกมันมากขนาดนั้นเลยเหรอ ผมคิดในใจ
“ได้ไหม” มันถามย้ำ
“ดะ ได้” ผมตอบมันไปเหมือนคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“ ขยับ มือมั่งสิ “
“อะ อะไร “ ผมมองตามสายตามันจึงเพึ่งรู้ว่าว่ามือผมยังสงบนิ่งในกระเป๋ากางเกงมัน
ผมจึงชักมือกลับทันที หลบสายตายิ้มของมัน แล้วเดินลิ่วลงจากดาดฟ้าตึก
“จะไปไหน รอด้วยสิ”
“ไปไหนก็ได้ที่ไม่มีมึง ไอ้เชี่ย มึงจะป่วนจิตกูไปถึงไหน” ผมตะโกนบอกมันในใจ
.....
คอนโดไอ้เอกมันโคตรหรูอยู่ชั้นบนสุดของตึก ทั้งชั้นนั่นแหละเป็นคอนโดของมัน
ผมได้แต่ะละเหี่ยใจในความมั่งมีของมัน ชาติก่อนแม่งทำบุญด้วยไรฟะ
คอนโดมันมีห้องนอนสองห้อง ซึ่งแค่ห้องนอนก็กว้างกว่าห้องพักเก่าผมสามเท่ามัง
เมื่อผมเข้าไปยังห้องที่มันยกให้ผมก็พบว่าข้าวของผมถูกขนมาหมดแล้ว ผมลงมือจัดข้าวของตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง โดยมีไอ้เอกนั่งมองอยู่บนเตียง
“นี่ จะไปทำไรก็ไปทำสิ จะมานั่งทำไรอยู่นี่” ผมเอ่ยปากไล่โดยไม่มองมัน
“ก็นั่งมองมึงนี่แหละ มึงจะสนใจทำไม” เสียงตอบตรงๆ เรียบๆ ของมัน ทำไมมันเหมือนค้อนทุบหัวผมให้มึนงง
“กูไม่อยากให้ใครมายุ่ง มึงก็ให้เวลาเป็นส่วนตัวกูบ้างสิ” ผมพยายามกลั้นอารมณ์อธิบายให้มันเข้าใจ
“แล้วตอนไหน กูจะมาหามึงได้อีกล่ะ” มันพูดเหมือนคนโง่
“พรุ่งนี้ตอนเช้า“ ผมบอกมันไปให้มันจบๆ
“ก็ได้ ยืมเพลย์บอยของมึงเล่มนี้หน่อยนะ กูยังไม่เคยดู” ผมหันขวับไปทางต้นเสียง
ไม่รู้มันลงจากเตียงมาค้นกล่องสมบัติผมตั้งแต่เมื่อไหร่ ก่อนที่ผมจะพูดอะไร มันก็ส่งสายตาแวววับและรอยยิ้มกว้างมาสะกดให้ผมตัวแข็งแล้วมันก็เดินออกจากห้องไป
จบตอนที่ 11
-
.......
ตอนที่ 12 : ก่อนบิน
.......
ผมแก้ตัวกับไอ้ภูมิในเช้าวันแรกที่มันตื่นมาในอ้อมกอดผมว่าผมเพึ่งเข้ามาห้องมันตอนเช้าเอง เอาเพลย์บอยมันมาคืน พอดีง่วงเลยนอนต่อบนเตียงมัน เตียงมันไม่มีหมอนข้างเลยกอดมันแทน
"เพื่อนกอดเพื่อนมีปัญหาเหรอ" ผมพูดกวนๆ ใส่มัน ดูเหมือนจะได้ผล มันทำท่าเฉยๆ ด้วยสายตาปลงๆ ไม่ว่าไรผมสักคำก่อนลุกไปเข้าห้องน้ำ
ผมแอบยิ้มตามหลังมันเพราะที่จริงผมเข้ามาห้องมันตั้งแต่ตอนสี่ทุ่มแล้ว ไอ้นี่เป็นคนหลับลึก โดนผมจัดการภายนอกทั้งคืนยังไม่รู้สึกตัว "ภูมิ คืนนี้แหละ ผมจะบอกว่าทำไมผมติดใจคุณ" ผมนึกในใจอย่างครึ้มอกครึ้มใจ
.....
แต่ดูเหมือนความสุขของผมมันสั้นนัก ตอนเที่ยงขณะที่กำลังทานข้าวในโรงอาหาร
เลขาผมก็โทรมาบอกว่าผมจะต้องไปอเมริกาแทนคุณพ่อหนึ่งอาทิตย์ แม้ผมอยากจะบ่ายเบี่ยงแต่เป็นเพราะผมรู้ดีถึงสุขภาพของพ่อ ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรือสำคัญมากท่านจะไม่ให้ถึงมือผมแน่
ถึงกระนั้นผมก็รู้สึกทานข้าวไม่ลงเมื่อคิดว่าจะไม่ได้เห็นคนตรงหน้าอีกตั้งเจ็ดวัน
"มีอะไร กินไปไม่กี่คำ กินทิ้งกินขว้างนึกถึงคนไม่มีจะกินมั่งนะเว้ย" ไอ้ภูมิถามผม
"ไม่มีไร เอ่อ โดดเรียนไปเที่ยวเมกากะกูสักอาทิตย์ไหม" ผมจ้องหน้าไอ้ภูมิรอคอยคำตอบใจจดใจจ่อ
"หา ไปไหนนะ"
"เมกา อเมริกาน่ะ ช่วงนี้ที่โน่นหิมะตกด้วยนะ ไปไหม ไปนะ"
"ไอ้บ้าจะไปได้ไงตั้งหนึ่งอาทิตย์ ไม่โดดแล้วแบบนั้น เขาเรียกดรอปเรียนแล้ว"
"ไม่ต้องห่วง กูเคลียร์กับอาจารย์ได้ งานทุกชิ้นส่งทางเมลล์ เรียนไม่เสียแน่นอน" ผมพยายามบอกมันให้สบายใจ
"มึงนะเคลียร์ได้ เพราะมึงมีงานจริงอาจารย์เข้าใจ แต่กูนี่ แม้อาจารย์จะให้กูก็ไม่รับวะ มึงน่าจะรู้อยู่แก่ใจ"
"ผมรู้ภูมิ แต่ผมไม่อยากห่างนายไปตั้งหนึ่งอาทิตย์นี่" ผมคิดในใจ
ทำไงดีหว่า ดูท่ายังไงไอ้ภูมิก็ไม่ไปกับผมแน่
"มึงไม่ไปกับกูจริงๆ ใช่ไหม" ผมถามครั้งสุดท้ายเผื่อไอ้ภูมิเปลี่ยนใจ
"งั้นสิ มึงจะอะไรนักหนา แค่อาทิตย์เดียว" มันส่งสายตาตำหนิความวุ่นวายของผม
"งั้นกูขอร้องให้มึงโทรหากูทุกชั่วโมง ตั้งแต่มึงตื่นจนมึงหลับได้ไหม" ไอ้ภูมิมันทำหน้าคิ้วชนกันก่อนตอบว่า
"เออ" ท่าทางมันจะรับคำอย่างเสียไม่ได้
"ไม่ว่ากูจะตอบไม่ตอบ มึงก็ต้องโทรนะ บางทีกูอยู่ในสถานการณ์ที่พูดไม่ได้"
"เออ"
"ถ้ากูว่างกูจะโทรหามึงทันที ห้ามมึงไม่รับนะ"
"เออ"
"กูจะขึ้นเครื่องตอนห้าโมง ป่ะเราไปกันเถอะ"
"เห้ย มึงจะลากกูไปไหน ตอนบ่ายยังมีเรียนอีกวิชานะ " ไอ้ภูมิโวยวาย
"เอาน่า โดดเพื่อกูสักครั้งเถอะ" ว่าแล้วผมก็ลากมันขึ้นรถกลับคอนโด
"ไอ้เอก มึงจะให้กูช่วยเก็บของเหรอ" มันถามเมื่อผมจับพามันมาที่ห้องผม
"ใช่ แต่กูอยากคุยอะไรกับมึงก่อน" ผมดึงมันไปนั่งคุยกันบนเตียง
"ภูมิ มึงเกลียดกูไหม" ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอคำตอบจริงๆจากใจมัน
"ไอ้เชี่ย มึงเพื่อนกู จะถามทำไม" มันตอบผมพลางหลบตา
ผมจับปลายคางไอ้ภูมิดันหน้ามันให้มันหันมาสบตาผม
"ภูมิ มึงรู้ใช่ไหมว่ากูรู้สึกยังไงกับมึง" ผมถามพร้อมกับส่งความรู้สึกที่มันอัดแน่นในหัวใจผมให้มันรับรู้ทางสายตา ผมรู้สึกว่าแก้มไอ้ภูมิมันแดงขึ้น
"กะ กูไม่รู้ " มันพยายามจะหันหน้าหนี แต่ผมจับคางมันแน่น
"มึงอยากรู้ไหม มึงพร้อมไหม ถ้ากูจะบอกมึงตอนนี้ บอกกูตรงๆ ภูมิ" ตอนนี้ผมลืมสิ่งรอบตัวจนหมดสิ้น
สิ่งที่ผมรอคอยคือคำตอบจากริมฝีปากที่ยั่วยวนผมอยู่ตรงหน้า
"กะ กู ไม่อยากรู้" คำตอบของไอ้ภูมิทำให้จิตใจผมวูบลงจนขาดสติ
เมื่อมันไม่อยากรู้จากปากผมตรงๆ ผมเลยตัดสินใจประกบปากไอ้ภูมิเพื่อระบายสิ่งที่เก็บไว้
ดูเหมือนมันจะต่อต้านผม แต่ผมอาศัยกำลังที่เหนือกว่ากดมันไว้บนเตียง
ผมไม่รู้ตัวว่านานเท่าไหร่ที่ผมเฝ้าเก็บเกี่ยวความหวาน และความซาบซ่านจากไอ้ภูมิ
มันเหมือนผมเป็นคนกระหายที่เติมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม ผมอยากมีอะไรกับภูมิมากกว่าการจูบ
แต่ผมก็รู้ว่าถ้าผมทำเกินไปกว่านี้ ผมอาจสูญเสียสิ่งที่ผมต้องการไปตลอดชีวิต
"ภูมิ อย่าให้ผมรอนานนักนะ ผมจะบ้าอยู่แล้ว" ผมกระซิบบอกคนที่หายใจหอบ ใบหน้าแดงก่ำที่อยู่ข้างใต้ตัวผมเบาๆ ก่อนจะจุมพิตที่ริมฝีปากไอ้ภูมิอีกครั้ง แล้วพยายามหักห้ามใจเดินทางออกจากคอนโดมุ่งตรงไปที่สนามบิน
จบตอนที่ 12
-
........
ตอนที่ 13 : ไกล ใกล้
...............
ผมไม่อยากรับรู้สิ่งใดๆ ไม่ว่าถ้อยคำของไอ้เอกที่มันยังฝังอยู่ในหัวหรือรสสัมผัสที่มันฝากไว้
ไม่อยากยอมรับว่าผมไม่ได้ขัดขืนมันเท่าที่ควรจะทำ หนำซ้ำยังเผลอใช้ลิ้นไปกับมันด้วย
ผมยังไม่พร้อมเหมือนที่บอกกับไอ้เอกจริงๆ
"ชีวิตกูมันเป็นแบบนี้ได้ไงวะ โว้ยๆ" ผมตะโกนระบายความกลัดกลุ้มในใจอยู่บนเตียง
.....
"ไอ้ภูมิมึงปิดมือถือเหรอวะ" ไอ้ชายถามผมขณะที่หย่อนตัวนั่งข้างๆ ผมในห้องเลคเชอร์
"เหรอ" ผมควักมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ เออ จริงว่ะ สงสัยเผลอกดปุ่มปิด
"มึง โทรเข้าเหรอถึงรู้ว่ากูปิดมือถือ"
"เปล่า ไอ้เอกมันโทรมา บอกให้กูช่วยบอกมึงให้เปิดมือถือหน่อย"
"ไอ้เชี่ยเอก มึงจะบังคับกูไปถึงไหน" ผมนึกในใจ
พอผมเปิดมือถือ ก็พบว่ามีสายเข้าสามสิบกว่าสาย แน่นอนมันก็ของไอ้บ้าเอกหมดแหละ
ผมกดโทรไปหามันอย่างเซ็งๆ
"มีอะไร อีกห้านาทีจะเรียนแล้วนะ คุยไม่ได้นะเว้ย ต้องเที่ยงโน่นแหละ"
"คึดถึง" มันพูดตอบผมสั้นๆ แต่ไม่รู้ทำไม ผมถึงกับเบลอไปวูบหนึ่ง
"ขอโทษ และอย่าโกรธกูเพราะเรื่องเมื่อวานเลยนะ กูนอนไม่หลับเลยตลอดเวลาที่นั่งเครื่องมา กลัวมึงโกรธ" มันพูดต่อ
" มึงรู้นี่ เสือกทำทำไม" ผมย้อน
"กูอยากให้มึงมาเป็นกูจัง มึงคงเข้าใจกูมากขึ้น" มันทำเป็นโอดครวญ
"เพ้อเจ้อ ไอ้เชี่ย" ผมด่ามันพลางคิดในใจ ไอ้นี่มันลื่นเป็นปลาไหลจริงๆ
"ภูมิ ระหว่างที่เราไม่เจอกัน มึงอย่าโกรธกูได้ไหม ช่วยให้กำลังใจกูหน่อย
อ่านข้อความ โทรมาพูดคุยกับกูหน่อย กูขอมึงเถอะว่ะ กูอยากมีกำลังใจทำงาน" มันยังโอดครวญต่อ
"เออๆ อาจารย์มาแล้ว กูวางนะ ตั้งใจทำงานนะโว้ย" ผมพยายามตัดบท
"ครับผม ตั้งใจเรียนนะ คิดถึงกูด้วย" ผมกดปุ่มตัดสายไป เพราะกลัวไอ้บ้าเอกจะเพ้ออะไรมากกว่านี้
......
หลังจากนั้นผมจะทำไรได้ล่ะครับ ก็เล่นตามเกมมันไป
ว่างก็โทรหามัน ได้คุยกันมั่ง ไม่ได้มั่ง เพราะเวลามันไม่ตรงกัน และมันยุ่งจริงๆ
มันบอกได้นอนวันละสามสี่ชั่วโมงเท่านั้น แต่ข้อความนี่มันขยันส่งมาจริงๆ
ไอ้หน้านิ่งๆ เฉยๆ แบบมันนี่ นอกจากลามก คารมดีแล้ว แม่ง ช่างสรรหาคำมางัดแงะอารมณ์ผมได้ทุกเวลาจริงๆ
ทำเอาผมเผลอยิ้ม หัวเราะไปกับข้อความที่มันทยอยส่งมาตลอดเวลา เหมือนมันไปอเมริกาเพื่อพิมพ์ข้อความหาผม จริงๆ
ถ้าไม่มีข้อความมันมาให้อ่าน ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรเหมือนกัน
คอนโดมันเหงาๆ พิกลไงไม่รู้เวลาไอ้เอกไม่อยู่ มองตรงไหนก็นึกถึงภาพของมัน
ผมว่าจะออกไปเที่ยวผับกับกลุ่มไอ้ชาย ก็นึกถึงข้อความที่ไอ้เอกมันส่งมาตั้งแต่วันแรก
"อย่าไปเที่ยวผับบาร์กับใครนะ ขอร้องครับ กลับมาจะพาไปเอง" น่านเอากะมันสิ
"อย่าไปจีบใครนะ ขอร้องสงสารคนเหงาๆ เถอะ" เหอะๆ มันดักทุกทางจริงๆ
ตอนไอ้เอกอยู่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจนับวันเวลาเท่าไหร่หรอกครับ แต่พอมันไม่อยู่ผมก็เผลอมองปฏิทินเหมือนกัน
แต่วันนี้มันจะกลับแล้วล่ะ ข้อความสุดท้ายที่ส่งมาคือ
"กำลังขึ้นเครื่องกลับ ถึงสนามบินประมาณสองทุ่มได้โปรดมารับด้วยจำทางกลับบ้านไม่ได้"
.....
ผมไปรอรับมันตั้งแต่หกโมงเย็นไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แค่อยากไปก็ไป ผมไม่อยากคิดมาก
จนสองทุ่ม ผมก็เห็นไอ้เอกเดินมาจากช่องขาออก มันนุ่งสูทมาเต็มยศ ไม่เห็นมันไม่กี่วันดูมันสูงขึ้น
ท่ามกลางผู้คนมันดูเด่นสง่ามองยังไงก็เห็น
ภาพลักษณ์ของเป็นเอกในสายตาผมตอนนี้เหมือนมันไม่ได้เป็นนักศึกษา
นี่สินะที่เขาเรียกว่า บุคลิกที่ถูกขัดเกลาด้วยงานและประสบการณ์
ตอนนี้ไอ้เอกมันก้าวไปข้างหน้าห่างจากผมหลายช่วงตัวนัก ทั้งที่อยู่วัยเดียวกัน ผมยังไม่ได้ลงมือทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
"อุ๊บส์" ผมมัวแต่คิดเพลินไม่รู้มันมาถึงตัวเมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีลิ้นของไอ้บ้าเอกมันก็มาไล่พันลิ้นผมอย่างเอาเป็นเอาตายแล้ว มันจูบผมท่ามกลางสายตาผู้คนเต็มสนามบิน
ผมตกใจจนทำไรไม่ถูก ได้แต่ยืนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดมัน มันไม่แคร์คนมองเลยเหรอ
มันคิดบ้างไหมเนี่ยก่อนทำ "ไอ้เชี่ยเอก มึงโตแต่ตัวจริงๆ" ผมด่ามันในใจ
......
จบตอนที่ 13
-
วันนี้มาก่อนใคร อิอิ :jul3:
-
^
^
^
^
^
^
^
:m16:จิ้มซะเลยอยากมาก่อนดีนัก เชอะ
น่าจะเชลยหน่อยนะ รึเราจะตอบผิดหว่า
-
เพิ่งอ่านจบ เฮ้อ ไม่แคร์สายตาประชาชีเลยนะ ถ้าเอกมันกล้าขนาดนี้ แถมคารมเป็นต่อรูปหล่อเป็นของไอ้เอกอีก ภูมิคงหนีไม่รอดแล้วมั้ง ^_^
-
เมอร์รี่คริสมาส ค่า
ชอบๆๆๆชอบจังเลยอิอิมาตามอ่านค่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หวานสลบ :jul3:
ช่วงนี้มีแต่นิยายหวานๆจะเป็นเบาหวานตายแล้ว
-
เยอะสะใจจริงๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วมันมากเรื่องนี้ ภูมิเหมือนเริ่มเปิดใจให้เอกแล้วด้วย อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ เจ
-
น่ารักจังเลยค้าบบบผม :กอด1: :L2: :3123: :L1:
-
ซาหนุกจังเยย
ติดตามต่อปายยยยยยยยย :a1:
-
หนาวได้อีกนะค่ะเป็นเอก
:impress2: :-[
-
:-[ อ่านแล้วมีความสุขจริงวุ้ย 55555555555
สุขสันต์วันแห่งความสุขประจำปี :L2: 555555555
-
อิจฉาจังเลย :z3:
-
:o8:
แอบเขินแทน
จูจุ๊บ กลาง สนามบิน
-
. . .. .. น่ารักอ่ะ เป็นเอก ภาคภูมิ ... . . . .. ชอบค่ะถูกใจ หื่นดี . . . . o13
-
โอยจะลงแดงตายอยู่แล้ว
มาต่อเร็วๆเถอะค้าบบ
ขนาดมา อัพ ให้ทีตั้ง 4 ตอนอ่ะ ยังไม่อิ่มเรยย :เฮ้อ:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เง้ออออออออ
รู้สึกว่ามันค้างอะค่าาาา :serius2:
เอกเริ่มหวานขึ้นเรื่อยๆแล้วอะ
น่าร้ากกกกกก :-[
:กอด1: คุณเจ
-
ความรักและความคิดถึงทำให้ชั้นผิวหนังบนใบหน้าเราหนาขึ้นว่ามั๊ยครับ
เอกคิดถูกแล้วที่เลือกขอให้มาอยู่ด้วยกันเพราะมันมีระยะเวลาให้ได้ลวนลามทั้งทางสายตา ร่างกาย. . . .
และหัวใจ
เจ้าเล่ห์ไม่ใช่น้อยเลยนะพ่อเป็นเอก
ภูมิจะรู้ตัวรึยังนะ ว่าหัวใจตัวเองโดนลวนลามด้วยความรักจากคนที่ตนเคยเกลียดสุดใจ
อืม. . . .แค่สงสัยไปนานๆแกล้งคุณชายเป็นเอกให้ทำตัวน่ารักๆอย่างนี้ถ้าจะดี
แต่คิดอีกที่ตอนนี้ภูมิได้แก้แค้นโดยไม่รู้ตัว
ก็แก้แค้นโดยทำให้เอก'รัก'ได้ขนาดนี้
รึว่าต่างฝ่ายต่างแก้แค้นกันครับ*ยิ้ม*
-
ทำไมภูมิ ไม่กล้าเผยความรู้สึก
-
แก้แค้นด้วยการทำให้รักแน่เลยว่ะมิกซ์
กรูว่า .....ก็รักกันทั้ง 2 คนแล้วขนาดนั้น แต่ซึนไปหน่อย หึหึ
ปล. เอกยังน่ารักเวอร์หมือนเดิม ถ้าผมเจอใครแบบมัน ผมคงขอหลีกไปไกลๆเลยอ่ะ
-
โฮกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กล้า ด้ายอีก o13
-
สนามบินเปนสนามรักแล้ว
-
สนุกมากๆเลยละคร้าบ +1 เลยนะคร้าบ
ขอบคุณคร้าบเรื่องราวดีๆที่นำเสนอ
มาต่อให้ไวเลยนะคร้าบ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:-[ เอกน่ารักกกกกกกกกก
รออ่านตอนต่อไปนะคะ :L2:
-
เป็นเอกจะเปลี่ยนสนามบินเป็น.................รอตอนต่อไปนะ :laugh: :laugh:
-
เหอะๆๆ ทันแล้วคร๊าบบบบบ
:z2:
เอกน่ารัก หื่นด้วย :laugh:
-
ทันแล้วๆๆๆ
><
เอกคะ??
จะเอาให้ได้เลยใช่มั๊ย คนนี้อ่ะ หุหุ
^^
-
สนุกสนานดีครับ +1 ให้เป็นกำลังใจในการโพสครับ
และขอบคุณคนแต่งมา ณ. ที่นี้ด้วย
-
น่ารัก
^_____^
ชอบมากๆๆเลยค่ะ
อร๊ายยยย
-
อุ๊ยเขินอ่ะ
เจออย่างงี้นะรักตาย
-
เอก....ไม่แคร์สายตาใครเลยนะ
น่ารักนะคู่นี้ :impress2:
-
เขินแทนภูมิ....ไม่หวายแล้ว
:o8:
-
:m3: กรี้ดดดดดด จูบท่ามกลางฝูงชน กรี้ดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :L1: :กอด1: :pig4:
-
:impress2: แมนมากกกกกกกกกกกกกกกกก
จูบกลางสนามบิน แมนมากกกกกกกกกกกฮ่ะ :haun4:
-
^
^
สะกิดคุณไต๋ ^^
ขอบคุณสำหรับทุกเม้นนะคะ :man1:
ตอนต่อไปนี้คงโดนใจใครหลายๆ คนแน่เลย (ฟันธง :m19:)
ปล .. ถึงคุณ torto ไม่ต้องรอตัวอิจฉาก็มีฉากที่คุณหวังได้ คนแต่งเขาจัดให้
ปล.2 .. ความรักและความคิดถึงทำให้ผิวหนังหน้าหนาขึ้น มิกซ์เคยเจอกับตัวเองใช่มั้ยคะ o3
ปล.3..มิน่านัทถึงหนีมิว :m12:
................
ตอนที่ 14 : ตอกย้ำ
................
ขากลับจากสนามบิน ไอ้เอกกับผมไม่คุยอะไรกันเลย ผมเงียบเพราะโกรธและตัวมันเองก็ทำท่าเหนื่อยๆ
แต่ผมไม่สนใจมันหรอก ตอนนี้ผมอยากจะจัดการภาวะคาราคาซังระหว่างผมกับไอ้เอกให้สิ้นไป
ผมตัดสินใจแล้วว่าผมพร้อมแล้วที่จะฟังมัน
มันจะเป็นบ้าพูดไรมาผมจะฟัง แต่ผมจะย้ายออกจากคอนโดมันพรุ่งนี้แหละ
กลับโลกใครโลกมันซะที ไม่งั้นชีวิตผมคงกู่ไม่กลับแน่แล้ว
ผมจะไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้น
.....
"เอก กูขอคุยด้วยหน่อย" ผมไปยืนข้างๆ มันขณะที่มันกำลังถอดสูทอยู่บนเตียง
"มีไรว่ามา" มันตอบโดยไม่สนใจผม
"ก่อนไปมึงอยากบอกไรกู ตอนนี้กูพร้อม บอกตอนนี้ได้ไหมกูจะฟัง"
ไอ้เอกหยุดชะงัก เงยหน้ามองผมแล้วดึงผมนั่งลงข้างๆ มัน
"มึงพร้อมแล้ว จริงๆ เหรอ" ตามันแวววาว สุกใสจนผมอ่อนใจ
"เออ มีไรพูดมาตรงๆ" ผมบอกมัน
"เอ่อ รอกูคิดหาคำดีๆ แป๊ป" ผมเห็นแก้มมันแดงเข้มขึ้น เหงื่อหยดเล็กเริ่มผุดที่ปลายจมูก
สาวๆ มาเห็นสภาพไอ้เอกอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้คงกระโดดฟัดในความน่ารักน่าหลงของมันแน่
"พูดมาเร็วๆ" ผมเร่งมันก่อนสติสตังตัวเองจะหลุด
"กูอยากได้มึงเป็นเมีย"
"พลั่ก"
แม้ผมจะพยายามเตรียมใจแค่ไหน แม้ผมจะเตรียมคำพูดไว้มากมาย
แต่คำว่า กูอยากได้มึงเป็นเมีย ของไอ้เอกที่เอ่ยออกมาจากปากมันก็ทำให้ผมช๊อคอยู่ดี
สิ่งที่ผมตอบโต้ไปโดยอัตโนมัติคือ กำปั้นที่สวนใส่ปลายคางไอ้เอกจนมันตกจากเตียงไปนอนอยู่บนพื้น
มันมานั่งอยู่ข้างหน้าผมอีกครั้งตอนไหนก็ไม่รู้ ริมฝีปากมันมีเลือดไหลซิบๆ แต่ดูเหมือนมันไม่สนใจ
"ตอบกูมาสิ มึงว่าไง" มันถามทั้งที่เลือดกลบปาก
"กูจะย้ายออกพรุ่งนี้" ผมบอกมันเรียบๆ
"หึๆ" ไอ้เอกมันหัวเราะบ้าบอในลำคอไรของมันไม่รู้ ทั้งที่ตามันจ้องผมเขม็ง
แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรแล้ว จบแล้วนี่
ขอโทษว่ะเพื่อน กูไม่อาจบ้าได้อย่างมึง
.....
ผมมานอนกอดผ้าห่มอยู่บนเตียงห้องตัวเอง หลับตาลงพยายามลืมทุกอย่างรอบตัว
"พรุ่งนี้ทุกอย่างจะต้องมีทางออกที่ดี" ผมคิดในใจ
"เฮ้ย" ผมพูดได้แค่นั้น ไอ้เอกมันมาตอนไหนไม่รู้จับผมพลิกตัวหงาย
ประกบปาก ล็อคแขน ล็อคขาผมด้วยตัวมัน จนผมได้แต่ดิ้นส่ายไปส่ายมาอยู่ใต้ลำตัวมัน แต่ไม่สามารถหลุดออกมาได้ ลิ้นของมันเหมือนจะรู้ทางหนีทีไล่ในปากผมหมดแล้ว ผมพยายามจะกัดลิ้นมันให้มันรู้สึกตัวก็ได้แต่คิด
เสื้อผมถูกมันกระชากครั้งเดียวหลุด มือที่เหลือข้างเดียวของมันทำหน้าที่ปลุกเร้าอารมณ์ผมอย่างชำนิชำนาญ
จุดไหนคือจุดอ่อนแห่งความกระสันต์ของผม ไม่พลาดที่ความรุ่มร้อนจากมือมันจะได้สัมผัส
ผมไม่รู้ว่าเสื้อผ้าของเราหายไปตอนไหน รู้ตัวอีกทีน้องชายของผมก็ถูกไอ้เอกเอาไปแนบชิดอยู่กับน้องชายในอุ้งมือมันเรียบร้อย
มันใช้ร่างกายของมันในส่วนที่เหลือจากการจับผมกดไว้กระตุ้นความเสียวให้ผมจนผมเกร็งไปทั้งร่าง เผลอครางอู้อี้ออกมาเป็นระยะ
กลิ่นกายของไอ้เอก รสสัมผัสที่มันปรนเปรอทำให้ผมลืมสภาพรอบตัวจนสิ้น
ผมได้ยินแต่เสียงหายใจกระเส่าของผมกับมันที่เหมือนดังจังหวะดนตรีที่รุ่มร้อน
ขณะที่ความเสียวซ่านบิดเป็นเกลียวอยู่แถวท้องน้อยผม
ไอ้เอกได้จัดการแหวกทางให้น้องชายมันเข้าไปในตัวผมตอนไหนไม่รู้
แม้ผมจะรู้สึกเจ็บจนอึดอัด แต่ความเสียวมันกลบจนแทบมิด
มันแทบไม่เปิดโอกาสให้ผมหยุดพักหายใจ จังหวะการสอดใส่ถอดถอนของมันเร่งเร้า รุนแรง จนเราต้องใช้ลิ้นโรมรันพันเกี่ยวกันไว้
ผมไม่อาจต้านทานความรู้สึกเสียวที่โหมกระหน่ำไม่หยุดไว้ได้นาน สักพักน้องชายผมก็พ่นน้ำออกมาเต็มมือไอ้เอก
และไล่ๆ กันน้องชายไอ้เอกที่เข้าออกอยู่ในร่างผมก็พวยพุ่งความรุ่มร้อนใส่ในลำตัวผมมากมายจนเอ่อล้นออกมา
ไอ้เอกไม่มีพักยกให้น้ำ เสร็จยกหนึ่งมันก็ต่อยกสองทันที มันไม่เคยถอนปากออกจากปากผม
และไม่เคยถอดน้องชายของมันออกจากกายผมเหมือนกัน ผมได้แต่ให้มันนำผมขึ้นสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่า จนผมเหนื่อยอ่อน เผลอหลับไป
เมื่อผมตื่นลืมตาขึ้นตอนเช้า ความเจ็บระบมยังมีให้รู้สึก
และที่บ้าสุดๆ คือ น้องชายของไอ้เอกมันยังแข็งโด่อยู่ภายในตัวผม
"ไอ้เชี่ยนี่ มันคิดแต่จะใส่ไม่มีถอดเลยหรือเนี่ย"
จบตอนที่ 14
-
ขอบคุณคนแต่งนะ ได้อย่างที่ต้องการเลย น่ารักมาก จุ๊บทีนะ :-[
ส่วนคนโพส โค_ตร น่าร๊ากเลยอ่ะ อัพบ่อย จากเมื่อวานถึงวันนี้ มากอดที :กอด1:
-
โฮะๆเอกทำไปได้นะ คาไว้ไม่มีถอด อิๆ :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
:pighaun:
จิ้มรีบน
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
หุหุ
แร๊งงง!!!
-
:กอด1:
น่ารัก
-
ขอบคุณคนแต่งนะ ได้อย่างที่ต้องการเลย น่ารักมาก จุ๊บทีนะ :-[
ส่วนคนโพส โค_ตร น่าร๊ากเลยอ่ะ อัพบ่อย จากเมื่อวานถึงวันนี้ มากอดที :กอด1:
. . . . +1 ให้คนที่คิดเหมือนกัน (ไม่อยากบอกขี้เกียจพิมพ์ 5 5 55 ) . . . . บอกรักแล้วไม่ฟังก็ต้องโดน
ฟัดแบบเนี้ยแหละ . . . .. รอตอนต่อไปค่ะ อย่างด่วนนะค่ะ ขอร้อง . . . .. :z2:
-
:haun4:
ได้ใจจริงจริ๊ง
โดนมากมาย
มา 3 ตอนรวด แถมยังมาอีกตอนเพื่อความหื่นและสะใจ
เหอเหอ
ชอบมากมาย
อยากอ่านตอนต่อไปจางเลยยยยยยยยย
-
:-[ ยังคงคอนเซปต์เดิม ร๊ากกกกกเอก(http://i167.photobucket.com/albums/u149/hathaya/yenta4-emoticon-0090.gif)
-
ขอบคุณคนแต่งนะ ได้อย่างที่ต้องการเลย น่ารักมาก จุ๊บทีนะ :-[
ส่วนคนโพส โค_ตร น่าร๊ากเลยอ่ะ อัพบ่อย จากเมื่อวานถึงวันนี้ มากอดที :กอด1:
. . . . +1 ให้คนที่คิดเหมือนกัน (ไม่อยากบอกขี้เกียจพิมพ์ 5 5 55 ) . . . . บอกรักแล้วไม่ฟังก็ต้องโดน
ฟัดแบบเนี้ยแหละ . . . .. รอตอนต่อไปค่ะ อย่างด่วนนะค่ะ ขอร้อง . . . .. :z2:
คิดเหมือนกันเลยของ Copy ด้วยคนค่ะ :จุ๊บๆ:
-
:m25:
เอกนี่รุกดีจริงๆ
:oni2:
-
555555 ฟังภาษาคนไม่เข้าใจ เลยต้องใช้ภาษากายคุยกันซะงั้น
ว่าแต่เอกไม่คิดจะปล่อยน้องชายออกมาหายใจบ้างเลยเหรออออออ 55555
-
เป็นเอก สุดยอดดดดดดดดดดดดด :m25: :m25:
-
ทำท่าเหมือนจะใจแข็ง
ปากบอกจะย้ายออก แต่โดนเข้าหัวก็เคลิ้มซะงั้น :o8:
-
"ไอ้เชี่ยนี่ มันคิดแต่จะใส่ไม่มีถอดเลยหรือเนี่ย"
:m30: ป๊าดดดดดดด ประโยคนี้ได้ใจมาฮ่ะ :z9:
+1 ให้คนโพส
-
:jul1:ท่วมจอ
-
น้ำแตก .... ได้เวลาแยกทาง
-
เย้ยยย
เอาไว้ทั้งคืนเลยเหรอคับ
ปล. ผมไม่ได้หนีไอ้เสี่ยวเชี่ยนะ ผมก็แค่....เอ่อ
-
เอาไปหนึ่งบวก
โทษฐาน เอานิยายโดนใจมาลง อิอิ :z2:
-
+1 ด้วยคน................เอะอะก็ปล้ำ ดี รออ่านมานานแล้วอะไรหวิว ๆ แบบนี้ เอิ๊ก....เค้าเปล่าลามกนะพี่เจ เค้าอ่านเรื่องนี้เพราะเนื้อหาจริง ๆ ไม่ได้เพราะชอบอ่านเอ็นซีหรอกนะ สาบาน :impress2: :impress2: :impress2:
-
มันส์มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ได้ใจสุดๆ 555
-
สงสัยภูมิจารู้ความจริงแหละ
ว่าเอกใส่อย่างเดียวไม่ถอด
ใส่ครั้งเดียวน่ะจริง
แต่ขยับกี่ทีนี่ไม่รู้เรยทีเดียว
แร้วอย่างงี้ภูมิจาทำไง
อย่ากลับโลกของใครของมันนะ
อยู่เปงมะเมียเอกเนี่ยแหละ หล่อหรูรวยไม่ช่ายจาหาง่าย ๆ นะเก่งอีกต่างหาก
นอนสูบตังดูดีก่าเยอะนะ ชิวๆๆแลหญิงยังได้เรย
-
เอกแรงอ่ะ อิอิ
เขินๆ
-
ไม่มีไหว้ครูเลยนะ เอก ทำเอานายเอกของเรา อ่อนระทวยไปเลย
+1 เป็นค่าทำขวัญให้นายเอกของเราครับ
-
เองแรงดีจิงๆ
ถอยไม่ได้ ใส่ไม่ยั้ง :laugh:
-
ขอแบบนี้ อี
o13 :m25: :z1: :pighaun:
-
^
^
จิ้ม sakiko
อ่านคอมเม้นแล้วเขินทั้งเรื่องไม่ถอดกับเรื่องขยัน :o8:
สถิติการอัพเรื่องนี้เช้ารอบ เย็นรอบอยู่แล้วค่ะ ขยันผิดปกติเนอะ o16
ขอบคุณสำหรับทุกเม้นและทุกบวก ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาบวกคืนให้นะคะ
.......
ตอนที่ 15 : แฟนเดือนเดียว
......
พอผมออกจากห้องน้ำก็ต้องตกใจเมื่อไอ้เอกมารอผมอยู่หน้าห้องน้ำ แล้วอุ้มผมไปวางบนเตียงอย่างเบาๆ เหมือนกลัวผมจะแตก
จากนั้นมันก็เอาหมอนสองสามใบมาให้ผมพิง
"เจ็บมากไหม ทานโจ๊กก่อนนะ เดี๋ยวทานยา กูป้อนนะ"
มันถามพร้อมกับตักโจ๊กมาจ่อตรงหน้า
ผมขี้เกียจคิดเพราะสมองมันตื้อไปหมดเลยตามน้ำไปเรื่อยๆ
โจ๊กอร่อยๆ ที่ไอ้เอกป้อนจนหมดชามทำให้ผมอุ่นท้องขึ้นเยอะ
หลังจากส่งยาแก้ปวดให้ผมทานเสร็จ ไอ้เอกก็ยกสำรับไปเก็บ
แล้วมันก็กลับมานอนตะแคงอยู่ข้างๆ จ้องหน้าผมตาแป๋ว
"มึงกินข้าวแล้วเหรอ " ผมถามมันอย่างไม่รู้จะคุยอะไร
"กูขอโทษนะที่ทำแบบนี้ กูเห็นแก่ตัว กูมันเลวเอง กูกลัว กูไม่อยากเผชิญหน้าปัญหาคนเดียว"
มันพูดขึ้น ก้มหน้าไม่สบตาผม
"แล้วมึงทำแบบนี้ทำไม อย่าก้มหน้าสิ มาคุยกันให้มันจบ" ผมบอกมัน
ไอ้เอกเงยหน้าสบตาผม แววตามันดูเศร้าจนผมอ่อนใจ
"กูไม่อยากเป็นเกย์คนเดียว กูรู้ว่ากูชอบมีอะไรกับผู้ชายตั้งแต่ได้ลองครั้งแรกกับมึงแล้ว" มันพูดไปหน้าแดงไป
"เมื่อคืนกูเลยอยากให้มึงรู้ว่าทำไมกูถึงขอมึงเป็นเมีย อย่าโกรธกูเลยนะ ช่วยเป็นเกย์กับกูหน่อย" ผมอึ้งจนพูดไรไม่ออกสมองหมุนติ้ว
"เมื่อคืนมึงก็ชอบไม่ใช่เหรอ" มันพูดจี้ใจดำผม
"ไอ้เชี่ย มึงจะตอกย้ำกูไปถึงไหน" ผมด่ามันในใจ จะหลบตามันก็ไม่กล้าเพิ่งจะบอกไม่ให้มันหลบตาผมไปหยกๆ
"แล้วทำไมมึงไม่ไปหาคู่เกย์กับคนอื่นละ หล่อๆ มีถมไป มาดึงกูลงนรกกับมึงทำไม" ผมเบี่ยงเรื่อง
"กูลองแล้ว กูลองมองผู้ชายหล่อๆ ดูกูไม่รู้สึกอะไรเลย กูเป็นบ้าก็กับมึงนี่แหละ" แววตามันจริงจังจนผมจนตรอก
"แล้วมึงจะทำไงต่อไป คิดไว้บ้างหรือเปล่า"
"ปกติมึงฟันผู้หญิงกี่ครั้งถึงเบื่อ" ไอ้เอกไม่ตอบแต่ถามผมกลับแทน
"ก็ไม่รู้กี่ครั้งแล้วแต่คน สักเดือนนี่ก็เริ่มเซ็งๆ หาทางบอกเลิกแล้วล่ะ" ผมตอบ
"กูก็เหมือนกับมึง กูคิดไว้ว่าเรามาเป็นแฟนกันสักเดือนมันก็น่าจะเบื่อๆ แล้วก็กลับไปเป็นผู้ชายเหมือนเดิม กูคิดประมาณนี้มึงว่าไง"
ไอ้เชี่ยนี่สมเป็นผู้บริหารจริง ผมไม่คิดว่ามันจะหาทางออกจากวังวนไว้ขนาดนั้น
"ก็ดี หนามยอกก็เอาหนามบ่งสินะ" ผมบอกพลางถอนหายใจ
"งั้นตกลงนะ ระหว่างที่กูกับมึงเป็นแฟนกันนี่ กูอยากให้เราเปิด"
"เปิดอะไร" ผมงง
"มึงอยากทำอะไรกับร่างกายกูเอาให้เต็มที่ กูอยากทำอะไรกับมึงก็อย่าขัด"
"ทำไมต้องทำงั้น"
"อ้าว มันจะได้ไม่ต้องคาใจ จะได้เบื่อ ได้เซ็งเร็วๆ ไง" มันยักคิ้วให้ผมคงภูมิใจในความคิดตัวเองมากมั๊ง
"มึงอย่าคิดมากน่า ลูกผู้ชายอยากไร ทำแม่งไปเลย ลุยเป็นลุย จะกลัวอะไร" มันยื่นมือตรงหน้าผม
"อะไร"
"จับมือทำสัญญาลูกผู้ชาย"ไอ้เอกตอบ
"เออๆ" ผมยื่นมือไปจับมือส่งๆ ด้วยความเพลียอยากนอนสักงีบ
........
ผมตื่นมาอีกครั้งตอนเที่ยง ไอ้เอกเอาผมไปกอดตอนไหนไม่รู้ หลับสนิทเชียวนะมึง
ผมแกะแขนไอ้เอกออกแล้วพลิกตัวไอ้เอกให้นอนหงาย มันใส่บอกเซอร์แค่ตัวเดียว โชว์หุ่นเต็มตา
หุ่นมันเฟิร์มจริงๆ ซิกแพคบนหน้าท้องมันนี่สวยมาก กล้ามเนื้อหน้าอกของมันยกตัวขึ้นลง
ตามจังหวะหายใจ ผิวขาวผ่องชวนให้อยากเอามือไปลูบไล้ ผมเพิ่งเห็นท่อนบนมันเต็มๆ ตาวันนี้เอง
หัวนมแดงแจ๋ของมันชูชัน ตัดกับสีผิว มีขนขึ้นตรงหน้าท้องพองาม น่ากินนะไอ้นี่ผมนึกในใจ
"คิดไว้นะ ว่ามึงจะทำอะไรกับกูยังไง" ฉิบหายไม่รู้มันตื่นตอนไหน
"เออ คิดอยู่" ผมพูดตรงกับใจ แต่เลิกแอบมองมัน
"ทำตอนนี้เลยไหม"
"ไม่ หิวข้าว กูจะไปหาไรกิน" ไอ้เชี่ยมันกะจะกินเซ็กส์เป็นอาหารหรือไงนะ
ผมเดินออกจากห้องนอนไปค้นขนมในตู้เย็นมาทานพร้อมกับนั่งดูทีวีในห้องนั่งเล่น
"อย่าพึ่งอิ่มนะ โทรสั่งพิชช่าไปตั้งห้าถาด เดี๋ยวเสียของ" ไอ้เอกเอ่ยขึ้นข้างตัว
"เฮ้ย เอามาไรเยอะแยะ "
"กูอยากให้มึงได้เลือก มึงต้องทานเยอะๆนะ"
"มันจะขุนกูไปขายหรือไงวะ" ผมพูดหาเรื่องมันเล่น
"เปล่า กลัวมึงไม่มีน้ำใช้ เมื่อคืนเห็นหลั่งออกมาตั้งเยอะ"
มันตอบได้หน้าตายมาก ผมหน้าร้อนวูบวาบไม่อยากให้เข้าเนื้อตัวเอง เงียบดีกว่าเรา
"กูอยากให้มึงนั่งบนตักกูเวลาดูทีวี" ว่าแล้วมันก็ปฏิบัติทันทีโดยไม่ขออนุญาต
ผมได้แต่นั่งนิ่งๆ ไปดูทีวีไป พิงอกมันไป กินขนมไป ก็เข้าท่าดีนี่หว่า ตักไอ้เอกก็นุ่มดี กลิ่นกายของมันก็หอมดี
จบตอนที่ 15 :
-
^
^
จิ้มแล้วไปอ่าน
:laugh:
:z1:
-
:z1: :z1: :z1:
โฮะๆๆๆๆ อยากทำอะไรก็ทำอิๆ กลัวว่าสัญญานี้มันจะมะใช่ 1 เดือนอะดิ
มีการนั่งตักแล้วดูหนังอีกอะนะ ท่าทางงานนี้คงยาวชัว
-
:z1:
อยากทำอะไรก็ทำเหรอ
คราวนี้เดือนนึงคงไม่พอ ต้องต่ออีกแน่ๆ
-
^
^
^
จิ้มเอ :laugh: :laugh:
สัญญานี้น่าจะเกินเดือนนะ :z1:
-
เปลี่ยนเป็นสัญญาตลอดชีวิตนี้มั๊ยจ๊ะเป็นเอก ?
:-[
-
:impress2:
แฟน 1 เดือน
-
ตลอดหนึ่งเดือน :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
อ๊ากกกก เค้ากลัวว่าพวกตัวจะไม่เบื่อกันน่ะสิ กลับยิ่งติดใจ....
เป็นเกย์มันกลับตัวยากนะน้องนะ
พี่เองก็ไม่เคยเห็นคนที่เป็นเกย์กลับไปเป็นผู้ชายเต็มตัวได้ซักทีอ่ะ
-
ท่าทางยิ่งผูกยิ่งพันนะเนี่ยคู่นี้...น่ารักดีค่ะชอบๆ
-
น่ารักเนอะ รู้จักคิด นั่งตักกันด้วย น่ารักอะ :กอด1: :L2:
-
:-[
คิดได้เนอะ
เป็นแฟนกันเดือนนึง
อยากทำอะไรก็ทำให้สุด ๆ ไปเลย
จะได้เบื่อไว ๆ
5555+
อยากจะบ้าตาย
กลัวจะไม่เบื่อแถมติดใจนี่สิ :haun4:
-
o18 มันช่ายมายน่าน
เดือนนึงแล้วเบื่อ :oo1:
มันจะกลายเป็นเสพจนติด :haun5:
เลิกไม่ได้อยู่กันจนตายหดิ อิอิ :m32:
-
:-[ แค่เดือนเดียวจะพอหรอ o18
-
แบบนี้ขอแค่วันเดียวยังตกลงเลย :haun4:
-
"ช่วยเป็นเกย์กับกูหน่อย"
มันขอกันง่ายๆ งี้เลยวุ้ย
:z1:
-
รออีกเดือนดีกว่า
ว่าจะเป็นไงต่อ
-
สงสัยพอหมด 1 เดือน ขอต่อเวลาทันที :laugh:
ขอบคุณค่ะ
-
อิอิอิเปนแฟนกานแล้วและก้เดือนกลายเปนตลอดไป
-
เข้าท่าแบบนี้
สงสัยจะได้เป็นตลอดไปล่ะมั้งเนี้ย
-
ดูจากสถานณการแร้ว
ไอ้หนึ่งเดือนที่ว่าจาเปลี่ยนเปงหนึ่งเดียวแทน
แร้วคงได้นั่งหน้าทีวีแบบนี้ทั้งชีวิตเรยล่ะ
-
ดูจากสถานณการแร้ว
ไอ้หนึ่งเดือนที่ว่าจาเปลี่ยนเปงหนึ่งเดียวแทน
แร้วคงได้นั่งหน้าทีวีแบบนี้ทั้งชีวิตเรยล่ะ
กดบวกให้หนึ่งที
-
:haun4:
หวานน่ารักไม่ไหวแล้วววววววววว
อร๊ายยยยยยยย
-
อ่านแล้วเขิลลลลล.. เว้ย
:o8:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด น่ารักจะตายอยู่แล้ว
แง้วๆๆๆๆ
-
^
^
จิ้ม sakiko
อ่านคอมเม้นแล้วเขินทั้งเรื่องไม่ถอดกับเรื่องขยัน :o8:
สถิติการอัพเรื่องนี้เช้ารอบ เย็นรอบอยู่แล้วค่ะ ขยันผิดปกติเนอะ o16
ขอบคุณสำหรับทุกเม้นและทุกบวก ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาบวกคืนให้นะคะ [/color]
^
^
จิ้มเค้าทามม้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คนแต่ง ขยัน อัพ คนอ่านขยัน ment
:laugh:
ช่วยเป็นเกย์กับกูหน่อย
^
^
^
ขอกัลง่าย ดีเนอะ o13
"กูอยากให้มึงนั่งบนตักกูเวลาดูทีวี" ว่าแล้วมันก็ปฏิบัติทันทีโดยไม่ขออนุญาต
ผมได้แต่นั่งนิ่งๆ ไปดูทีวีไป พิงอกมันไป กินขนมไป ก็เข้าท่าดีนี่หว่า ตักไอ้เอกก็นุ่มดี กลิ่นกายของมันก็หอมดี
^
^
^
:-[
-
^
^
เวียนกลับมาจิ้ม sakiko อีกรอบ
Thanks for all comment^^
พูดไทยหลายรอบเวียนไปพูดภาษาอื่นบ้าง
.......
ตอนที่ 16 : ทานข้าวกันไหม
.......
"เฮ้ย เป็นไงบ้างสองหล่อ พักนี้ไม่เห็นพวกมึงหม้อสาวเลยนะเว้ย" ไอ้ชายทักผมกับไอ้เอกขณะที่เรากำลังทานขนมอยู่โต๊ะหินอ่อนข้างตึกเรียน
ข้างๆ กายไอ้ชายมีสาวหน้าตาจิ้มลิ้มคนหนึ่งซึ่งมันดึงแขนให้เธอร่วมวงสนทนากับพวกผม "น้องดา นี่พี่ภาคภูมิ กับพี่เป็นเอกเพื่อนพี่"
"น้องดา แฟนกูเอง เรียนอยู่อักษรปีหนึ่ง คนนี้รักจริงหวังแต่งว่ะ" ไอ้ชายพูดพลางมันยักคิ้วให้พวกผม
"สวัสดีค่ะ พี่ภาคภูมิ พี่เป็นเอก มีอะไรแนะนำด้วยนะคะ" ผมกับไอ้เอกรับไหว้น้องดาอย่างเอ็นดู
"จริงๆ ดา เป็นแฟนคลับพี่ทั้งคู่นะคะ ขอลายเซ็นต์หน่อยได้ไหมคะ" น้องดาพูดพลางยิ้มอายๆ
"ได้สิ จะให้เซ็นต์ตรงไหนล่ะ" ผมถามยิ้มๆ น้องดาค้นกระเป๋าถือสักคู่ก็ยื่นรูปผมกับไอ้เอกมาให้เซ็น
"ขอบคุณมากค่ะ เพิ่งได้เห็นพี่ทั้งสองใกล้แบบนี้หล่อกว่าในรูปมากมายเลยค่ะ"
"นี่ดาจ๋า ลืมไปหรือเปล่าว่าแฟนสุดหล่อของเธอก็นั่งอยู่ตรงนี้" ไอ้ชายขัดจังหวะแฟนสาวทำเอาพวกเราทั้งสามอดขำมันไม่ได้
......
"นี่น้องดาในฐานะผู้หญิง ดาว่าไอ้เอกกับไอ้ภูมิใครหล่อกว่ากัน" ไอ้ชายตั้งประเด็น
"อืมส์ ตอบแบบจริงๆ นะคะ ดาอยากได้ทั้งสองคนแหละค่ะ แต่ถ้าให้ดาเลือกจริงๆ ดาคงเลือกพี่ภูมิ "
"เพราะอะไร" ไอ้ชายถาม
"ปากของพี่ภูมิน่าจูบมากค่ะ และเวลายิ้มแต่ละที ดาแทบละลาย" น้องดาตอบแบบเขินๆ ไม่มองหน้าใคร
"ไม่น่าถามเลยกู เซ็งจิต ไม่หล่อมั่งแล้วไป" ไอ้ชายบ่นพลางเกาหัว
"โอ๊ะ พี่เอกอย่าน้อยใจนะคะ เผอิญดาชอบผู้ชายแนวพี่ภูมิแค่นั้นเพื่อนดาส่วนใหญ่คลั่งพี่เอกนะคะ" น้องดารีบพูดกับไอ้เอก
"ไม่หรอกครับน้องดา ผมก็ชอบไอ้ภูมิเหมือนน้องดาแหละ ปากของไอ้ภูมิก็น่าจูบจริงๆ"
ไอ้เอกตอบน้องดาแต่หันหน้ามาส่งตาหวานเยิ้มให้ผม ผมเลยเหยียบเท้ามันแรงๆ เป็นของตอบแทน
.....
ที่จริงเมื่อคืนผมขอไอ้เอกเป็นฝ่ายกดมัน มันก็ไม่มีขัดขืน
ทำตัวยั่วยวนอยู่ใต้ร่างผมทั้งคืน จนผมอัดมันไปตั้งสามรอบ
ยังมีหน้ามาบอกตอนเช้าว่าขอล้างหน้าไก่อีกรอบผมก็สนองเข้าให้
แต่มันก็ยังมามหาลัยได้เฉยไม่ได้นอนระบมพักเป็นวันเหมือนผม
ทั้งๆ ที่เมื่อคืนก็เป็นครั้งแรกของมัน และแม้ว่าผมพยายามสอดใส่นุ่มนวลแค่ไหน ก็ยังมีเลือดซึมอยู่ดี
ผมล่ะยอมแพ้ในความเป็นชายเหนือชายของมันจริงๆ
"พี่เอกต้นคอพี่ไปโดนไรมาคะ แดงเป็นจ้ำๆ" น้องดาถามไอ้เอกแต่ผมแอบสะดุ้ง
"อ้อ แฟนพี่ดูด เมื่อคืนเองครับ เขาบอกต้นคอพี่น่ากิน" ไอ้เอกมันตอบได้ปกติมาก
"เฮ้ย จริงเหรอไอ้เอก โห แฟนนายนี่ร้อนแรงไม่เบานี่" ไอ้ชายแซวบ้าง
"กูไม่ได้ซาดิสส์นะ แต่อารมณ์มันพาไป แล้วต้นคอไอ้เอกมาก็น่ากินจริงๆ นี่หว่า" ผมพึมพำในใจ
"มิน่าพักนี้กูถึงไม่เห็นมึงจูบใครโชว์หน้ามอ มีแฟนแล้วนี่เอง" ไอ้ชายยังแซวไม่เลิก
"อยากรู้จัง คนที่มัดใจพี่เอกได้นี่นิสัยเป็นยังไง" น้องดาจ้อต่อ
ผมแอบบิดต้นขาไอ้เอกไว้แต่เหมือนมันไม่รู้สึกตัว
"เขาเป็นคนเรียบร้อย ใจเย็น รักสงบ เอาใจเก่ง ครับ"
ไอ้บ้าเอก มึงไม่ต้องส่งสายตาเยิ้มมาทางกู ได้ทีแม่งประชดกูเชียวนะ
"อ้อ พี่เอกชอบผู้หญิงแบบนี้เอง แล้วพี่ภูมิชอบผู้หญิงแบบไหนล่ะคะ"
"เอ่อ น้องดา พี่กับไอ้ภูมิมีธุระด่วนต้องไป เดี๋ยวค่อยคุยกันวันหลังนะครับ ไปนะก่อนนะไอ้ชาย" ไอ้เอกผ่ากลางวงแล้วก็ลากผมขึ้นรถไปกับมัน
....
"มึงจะพากูไปไหนนี่ "
"ไปทานข้าวเย็น "
"ที่ไหน"
"เดี๋ยวก็รู้" มันไม่ยอมบอกเหมือนมีความลับเก็บไว้
"อีกห้าวันก็สอบกลางภาคนะเว้ย กูอยากอ่านหนังสือ กูอยากได้ 4.00 ทุกเทอมนะ มึงอย่าพากูเสีย"
"กูก็อยากได้ กูไม่พามึงเสียหรอกน่า ไว้ใจเถอะ"
"มึงไม่อ่านเตรียมเหรอ"
"ไม่ กูฟังในห้องก็พอ" มันตอบได้แทงใจผมมาก แสดงว่าไอ้นี่มันได้ 4.00 มาอย่างง่ายดายสินะ
ผิดกับผมที่ต้องเตรียมตัวสี่ห้าวันหามรุ่งหามค่ำกว่าจะได้มา โลกมันช่างเอียงไปทางไอ้เอกทุกเรื่องจริงๆ
....
ไอ้เอกพาผมเข้าไปในร้านอาหารหรูหรามาก ผู้คนที่มาทานล้วนแต่งสูท แต่งชุดราตรี
มันนำผมไปนั่งโต๊ะที่มีหญิงชายคู่หนึ่งวัยห้าสิบกว่าๆ นั่งรออยู่แล้ว
"ภูมินี่พ่อแม่ผม " ผมยกมือสวัสดีท่านทั้งสอง
"ไหว้พระเถอะลูก" ท่านทั้งสองรับไหว้ผม หลังจากเราเริ่มทานอาหารแม่ไอ้เอกก็ชวนคุย
"ตาภูมิเรียนอยู่คณะเดียวกันสินะ ฝากเอกด้วยนะเขาไม่เคยพาเพื่อนมาแนะนำแม่เลยพึ่งมีหนูนี่แหละ"
แม่ไอ้เอกพูดพลางจ้องมองผมไปพลาง
"ไอ้ลูกพ่อคนนี้ มันศิลปินเดี่ยวมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ภูมิช่วยดูแลมันหน่อยนะ" พ่อไอ้เอกฝากผมอีกคน
"ครับ " ผมได้แต่รับฟังและยิ้ม
"เป็นลูกชายแม่อีกคนนะภูมิ หน้าตาหล่อเหลาจริง เฮ้อ ยิ้มทีแม่จะละลาย" แม่ไอ้เอกทำเอาผมได้แต่ยิ้มเขินๆ
"นั่นน่ะสิ หล่อเหมือนพ่อตอนหนุ่มเลยใช่ไหมแม่ 5555" พ่อแม่ไอ้เอกทำไมต่างจากลูกชายที่ชอบเฉยชานักนะ
ทั้งคู่ดูอบอุ่นเป็นกันเองจนผมหายเกร็ง ตลอดเวลาที่ทานอาหาร เวลาพ่อแม่ถามไอ้เอก มันจะถามคำตอบคำ
"นี่ทานปูนี่สิภูมิ ม่ะ อ้าปาก แม่ป้อน" แม่ไอ้เอกทำเหมือนกับผมเป็นเด็กไปแล้ว "อร่อยไหม" "ครับ"
"ต้องทานกับผักชนิดนี้นะ อ่ะ อ้ำ" แม่ไอ้เอกส่งนั่นส่งนี่หรือบางทีก็ป้อนนั่นป้อนนี่ให้ผมลองทาน
"ภูมิ หนูน่ารักจัง ไม่เหมือนตาเอกแม่จะป้อนอะไร เขาก็ไม่ยอมอ้าปาก" แม่ไอ้เอกค้อนมันขวับๆ
"ผมโตแล้วนะแม่ไม่ใช่เด็กประถม แขนขาก็ไม่ได้พิการ" ไอ้เอกพูดหน้าเฉย
"เห็นไหมภูมิ แม่ต้องมีลูกชายที่เย็นชาขนาดไหน"
"อะ นี่ลองชิมเป็ดราดซอสนี่สิ แม่ว่ารสชาติเข้าท่าอยู่นะ" พูดเสร็จแม่ไอ้เอกก็มาเล่นกับผมต่อ
"ครับ นุ่มลิ้นดี เผ็ดนิดๆ"
"ใช่ๆ รสเผ็ดนี่เขาเอาไว้กันเลี่ยนจ๊ะ"
"ถ้าจะให้ลื่นลองกินกะไวน์ยี่ห้อนี้ดู " พ่อไอ้ภูมิส่งไวน์มาให้
"เป็นไง เข้าท่าไหม" ท่านถามผมต่อ
"ไม่มีกลิ่นคาวเป็ดเลยครับ"
"นั่นไง พ่อบอกแล้ว555" พ่อไอ้เอกหัวเราะชอบใจ
ผมกับไอ้เอกทานข้าวกับพ่อแม่มันเสร็จกลับถึงคอนโดก็ปาเข้าไปห้าทุ่ม เพราะท่านทั้งสองติดลมไม่ยอมปล่อยให้ผมกลับง่ายๆ
ผมอาบน้ำเสร็จก็ไอ้เอกก็นอนยิ้มกริ่มรออยู่บนเตียง
"คืนนี้อยากอยู่ข้างล่างหรือข้างบนครับ"
ผมไม่ตอบทิ้งตัวนอนแผ่อยู่ข้างๆ มัน
ไอ้เอกมันก็ขึ้นคร่อมผมทันทีอย่างรู้ทาง แล้วกระซิบที่หูเบาๆ
"คืนนี้ขอสี่นะ อยากออกกำลังกายเยอะๆ กลัวอ้วน"
มันรู้ว่าผมจะขอลด พูดจบมันก็จูบปากผมทันทีไม่ให้ผมได้เอ่ยอะไร
"เฮ้อ ครอบครัวนี้ ช่างบริการผมดีจริงๆ" ผมนึกในใจ
จบตอนที่ 16 :
-
......
ตอนที่ 17 : เที่ยวผับ
......
ผมยิ้มให้กับร่างที่อยู่ในอ้อมแขน
กว่าจะทำให้คนนี้มาอยู่ในอ้อมกอดได้รู้สึกว่าต้องออกแรงกายแรงใจไปมากมายอย่างไม่เคยทำกับใครมาก่อน
แต่มันก็คุ้มที่ตอนเช้าๆ ได้ตื่นขึ้นมาเจอหน้าคนนี้หายใจรวยรินอยู่ข้างๆ
ผมแอบหอมแก้มภูมิเวลาเช้าๆ เสมอ และแกล้งตื่นทีหลังเพื่อดูว่าเขาจะทำอะไรกับผมบ้าง
จากวันที่เราตกลงเป็นแฟนกัน แรกๆ ภูมิจะนอนจ้องเหมือนสำรวจตัวผม
จากนั้นพักหลังก็เริ่มมีเอามือมาจับแก้ม จับปลายคางผมลูบเบาๆ บ้าง
แต่เมื่อวันนี้ขณะที่ผมแกล้งหลับ ผมรู้สึกว่าริมฝีปากผมร้อนผ่าวเพราะริมฝีปากนุ่มๆ ของภูมิมาบดเบียดอยู่ครู่หนึ่ง
ทำเอาผมแทบคุมสติไม่อยู่ วันนี้ต้องเป็นวันดีๆ ของผมอีกวันแน่ๆ ผมยิ้มในใจ
......
"อะไร" ภูมิทำหน้าสงสัย เมื่อผมยื่นเครื่องเล่น mp4 ให้ขณะที่เรานั่งรถไปมหาลัย
"กูสรุปเนื้อหาวิชาที่จะสอบวันแรกไว้แล้ว ฟังไปเรื่อยๆ ตอนเย็นจะติวให้" ผมบอกมัน
"ไปแอบทำตอนไหนวะ" มันรับไปพร้อมบ่นพึมพำ เวลามันเขินน่ารักน่าจับกดมาก
"เสียงมึงนี่น่าจะเป็นดีเจนะ" ไอ้ภูมิเอ่ยขึ้นหลังจากเงียบฟังสรุปที่ผมอัดไปครู่หนึ่ง
"อยากให้เป็นเหรอ" ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แกล้งมัน
"แล้วแต่มึงสิ ถามกูทำไหม"
"ทำไรก็ต้องขออนุญาตแฟนก่อนไม่ใช่เหรอ" ถ้าไม่ติดว่ากลัวมันอายคนขับรถ ผมจะปล้ำมันตรงนี้เลย
เพราะภูมิมันค้อนผมด้วยสายตาได้น่ารักน่าใคร่จริงๆ
....
ตอนบ่าย รุ่นพี่ปีสี่มาขอร้องพวกเราไปช่วยขายเสื้อเพื่อระดมทุนไปออกค่าย
ซึ่งเมื่อไปถึงบริเวณที่ออกร้านมันกลับเป็นว่า ผมกับภูมิต้องไปยืนแจกยิ้มแจกลายเซ็นต์อยู่คนละมุมไปซะนี่
ผมเห็นภูมิถูกรุมจนเหงื่อแตกเต็มหน้าเพราะอากาศที่แสนร้อนอบอ้าว
ผมล่ะกลัวภูมิหน้ามืดจริงๆ เพราะเมื่อคืนผมกวนภูมิจนตีหนึ่ง จนเขาเหนื่อยหลับคาอ้อมกอดไปเลย
ผมจัดการปลดกระดุมเสื้อออกสามเม็ดโชว์แผงหน้าอกเพื่อจะดึงสาวๆ มาที่มุมผมเยอะๆ ซึ่งก็ได้ผล
สาวๆ ฝั่งภูมิลดลงกว่าครึ่งทันทีหันมากรี๊ดหน้าอกผมแทน
ผมแอบหันไปยิ้มให้ภูมิ "เพื่อภูมิเอกทำได้เสมอ แม้จะเขินเอกก็ทนได้" ผมส่งโทรจิตบอกมัน
แต่เหมือนไอ้ภูมิจะไม่พอใจผมสักอย่าง ส่งแววตาเฉยชาและหน้าบึ้งตึงมาแทน
"เอ๋ ผมทำอะไรผิดอีกนี่ " เห็นหน้าภูมิแบบนั้นแล้วผมจึงรีบแจกลายเซ็นต์อุตลุดเพื่อจะได้เสร็จเร็วๆ
ถึงกระนั้นผมก็ใช้เวลาไปสามสี่ชั่วโมง ดีที่ภูมิมันได้ไปพักก่อนผมสองชั่วโมงแล้วคงทำให้อารมณ์ดีขึ้นแล้วมั่ง อากาศร้อนๆ แบบนี้ คนเราอารมณ์แปรปรวนง่าย
แต่ผิดคาด ไอ้ภูมิยังเฉยชาไม่พูดไม่จากับผมจนกลับถึงคอนโด ไม่ว่าผมชวนคุยยังไงก็เฉย
ผมแสนจะข้องใจเลยล็อคเอวคนหน้าบึ้งไปกดไว้บนเตียงให้หันหน้ามาคุยกัน
"พูดมา ทำไมหน้าบึ้ง ทำไมไม่คุย"
"ไม่มีไร เหนื่อย" คนหน้าบึ้งตอบอู้อี้
"ต้องมี บอกมาตรงๆ สิ อย่าอ้อมค้อม อารมณ์เสียแบบนี้จะติวรู้เรื่องเหรอ"
"ไม่ต้อง อ่านเองได้ ไม่ต้องมายุ่ง" ผมยังได้รับคำตอบที่เฉยชา
ผมก็เลยประกบปากคนที่ไม่อยากให้ผมยุ่งด้วยไปหลายนาทีจนคนหน้าบึ้งหอบหายใจอยู่ใต้ร่างผม
"บอกได้ยัง ไม่งั้นไม่ต้องอ่านมันแล้วหนังสือ" ผมส่งแววตาหื่นกระหายข่มขู่
"ไม่ชอบ กูไม่ชอบ" คนข้างล่างผมยังหลบหน้าหลบตาตอบ
"ไม่ชอบไร กูทำไรผิด อย่าทำแบบนี้สิ กูทำไรไม่ถูกนะ"
"กูไม่ชอบ มึงบอกเป็นแฟนกู แต่มึงกลับยั่วยวนคนอื่นต่อหน้ากู"
ผมอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนประกบปากคนขี้หึงอย่างอ่อนโยน ผมไม่คิดเลยว่าแค่ผมปลดกระดุมเสื้อต่อหน้าคนอื่น
ภูมิจะหวงผมขนาดนี้ มันทำให้รู้สึกดีใจเหมือนตัวจะลอย ตอนนี้ผมอยู่ในสายตาของภูมิแล้วสินะ
"ผมทำไปเพราะไม่อยากให้นายยืนนาน ผมรู้เมื่อคืนนายเหนื่อย ขอโทษนะ
ต่อไปถ้าจะปลดกระดุม ผมจะขออนุญาตแฟนผมก่อน" ผมกระซิบบอกแถวริมฝีปากไอ้ภูมิ
"ไม่ต้องประชดเลย ปล่อยเถอะ กูอยากติวหนังสือ" ภูมิผลักอกออกไปค้นตำรามาวางกลางเตียง
ผมได้แต่มองตามยิ้มๆ คนอะไรงอนเก่งกว่าผู้หญิงอีก
"เอาวิชานี้ก่อน เฮ้ย จะติวให้ไหม ไม่ติวจะไปอ่านเอง" คนน่ารักขู่ผมฟ่อ
"ติวจ๊ะ ติว" ขืนผมไม่ทำตาม คืนนี้ผมคงต้องอดได้รางวัลสิ อุตส่าห์อดหลับอดนอนอัดเสียงตั้งแต่คืนวานจะให้ชวดคืนนี้ได้ไง
......
ผมรู้สึกปลอดโปร่งใจอย่างมากหลังสอบเสร็จ จึงชวนภูมิไปเที่ยวผับหาอะไรดื่มฉลองสอบเสร็จ และถือโอกาสเที่ยวกลางคืนด้วยกันด้วย
เพราะตั้งแต่คบกันมาผมรู้ตัวว่าหาแต่เวลาอยู่กันสองต่อสองในห้อง ผมบ้ากามไปแล้วก็มีสาเหตุมาจากไอ้คนที่นั่งดื่มอยู่ข้างผมนี่แหละ
ว่าแล้วแค่เห็นใบหน้าด้านข้าง ผมก็อยากจับกดมันอีกแล้วละ
"กลับห้องกันมะ" ผมชวนมันเผื่อฟลุค
"ไอ้บ้า มานั่งไม่ถึงนาที มึงจะรีบกลับไปทำไม" มันส่งสายตาพิฆาตมายังผม
"กูเงี่ยน" ผมกระซิบที่หูภูมิเบาๆ
"ไอ้เชี่ย คิดอยู่แต่เรื่องเดียว" ถึงมันจะด่าผม แต่หน้ามันแดงก่ำเลยครับ ผมเลยได้ทียิ้มยั่วไปเผื่อมันมีอารมณ์ร่วม
"พอเลยไอ้เอก ถ้ามึงขืนกวนตีนไม่หยุด กูจะให้มึงกอดหมอนแทนคืนนี้"
แหะๆ มันเล่นตีจุดอ่อนผมแบบนี้ ผมหรือจะกล้าหือ
"นักร้องคนนี้ เสียงเพราะนะ โหมีแม่ยกได้ได้พวกมาลัยตั้งหลายพวง" ไอ้ภูมิบอกให้ผมดูนักร้องหนุ่มบนเวที
"งั้นๆ กูร้องได้เพราะกว่า" ผมไม่ค่อยชอบให้ไอ้ภูมิชมใครต่อหน้าจึงพูดตามอารมณ์
"เหอะๆ หน้าอย่างนายนะ เป็นนักร้อง 5555" ผมเห็นคนหัวเราะตัวงออยู่ตรงหน้า แล้วก็นึกแผนดีๆ ได้
"ถ้ากูร้องแล้วได้พวงมาลัยมากกว่าไอ้อ่อนเมื่อกี้ มึงทำตามใจกูสามข้อไหมล่ะ" ผมท้าทายคนชอบเอาชนะ
"ได้เลย ขอให้มึงกล้าร้องเถอะ 555" ผมจึงส่งซิกเรียกพนักงานเสิร์ฟไปเคลียร์คิวบนเวทีให้
แป๊ปหนึ่งผมก็ได้ไปยืนอยู่บนเวที
"ขอโทษที่รบกวนเวลาแห่งความสุขของทุกท่าน ผมขอร้องเพลงให้แฟนผมฟังสักเพลง
และหวังอย่างยิ่งว่าทุกท่านในที่นี้จะมีความสุขกับเพลงแห่งความรักไปด้วยกันนะครับ"
พูดจบผมก็โชว์ลีลานักร้องเพลงรักอ้อนไอ้ภูมิ และผู้ชมข้างล่างอยู่บนเวที
แน่นอนผมได้พวงมาลัยจนล้นคอ แต่ที่ผมได้จากภูมิคือ แววตาที่ทั้งทึ่ง ทั้งอายมองมายังตัวผมเมื่อผมกลับมาที่โต๊ะ
"ขอข้อแรกเลยได้ป่ะ"ผมทวงทันทีที่นั่งลง
"แล้วแต่สิ" มันก้มหน้าหงุด ไม่ยอมมองผม แก้มแดงปลั่งทั้งที่ดื่มไปยังไม่หมดแก้ว
"กลับคอนโดกันเถอะ" ผมขอข้อแรกทันที
"ขอโทษนะภูมิ เพราะนายมันยั่วเกินห้ามใจ จริงๆ การเที่ยวผับของเราเลยไม่ถึงครึ่งชั่วโมง" ผมขอโทษไอ้ภูมิในใจ
จบตอนที่ 17
-
o13 +1เอาปายยยยยยยยย
น่ารักว่ะ บ้ากามดีช๊อบชอบ :m3:
-
มารอตอนกลับคอนโด
-
+1 ให้นะครับ บอกเลยว่า คู่นี้เขาน่ารักกันจังเลยอะ
อ่านไปรู้สึกหน้าแดงตามไปด้วยเลย มาต่อไวไวนะครับ
-
ใกล้จะครบเดือนยัง เมื่อไหร่จะเลิกกันเนี่ย
-
ง่ะ สงสารภูมิ ไม่เคยได้เที่ยวนานๆเลย
ทำไมเอกเป็นคนหื่นตลอดเวลางี้ง่ะ สงสารภูมิแย่
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ในหัวคิดแต่เรื่อง ... ถ้านายเอกมีตัวตนจริง ๆ จะขอโหวดตำแหน่งเลขา ฯ ให้เลย
ไปอยู่กับท่านประธาน นายโจ๊ก กับ ท่านรอง ฯ พี่พากษ์ :z2:
จากนี้ไปรีบ หลบก่อน เดี๋ยวโดนท่านประธาน ฯ กับ ท่านรอง ฯ :z6:
เล่นแซวข้ามบอร์ด +1 ให้นะครับ
-
เรื่องน่ารักจังนะครับ
วันนี้ไม่มีแรงเม้นยาวๆ
เหนื่อยกายทั้งใจ
ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ
ปล ผมชอบบรรยากาศตอนเช้าจังครับ น่าทำตามชะมัด แกล้งหลับเหรอ
แต่ผมดันขี้เซา
ที่สำคัญต้องหาคนมาให้นอนกอดให้ได้ก่อน
-
ถ้าจะบอกว่า
เที่ยวผับ แล้วกลับไปเสียว คงไม่ผิดชะมะ อิๆ
ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักภูมิ แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ
-
:z1:
-
อาบน้ำให้สดชื่นแล้วอ่านอีกรอบ
ผมรู้แล้วล่ะทำไมเอกถึงเย็นชา ขรึม
พ่อแบ่งงานของบริษัทบางส่วนให้รับผิดชอบ
แสดงว่าต้องมีลูกน้อง
แต่ดูครอบครัวนี้เลี้ยงลูกสิครับ
ถ้าหลุดทำตัวเหมือนภูมิบนโต๊ะลูกน้องล้อตาย
ความเคารพที่แฝงความแคลงใจที่เจ้านายอายุน้อยกว่าตนคงหายไป
หมดกัน
แต่ที่บ้านภูมิเลี้ยงภูมิยังไงให้หัวอ่อนขนาดนี้
-
ใกล้จะครบเดือนยัง เมื่อไหร่จะเลิกกันเนี่ย
:beat: เค้าสวีทกันอยู่ มะเหงรึง๊ายยยยยยยยย :angry2:
น่ารักกันจริงๆ แต่แหม บ่อยๆระวังหลวมนะจ๊า
-
สองคนนี้เค้าน่ารักจังเลย
-
ค อ น โ ด . . . ค อ น โ ด่
o13 o13 o13
-
ตกลงว่าภูมิกดเอกได้แค่คืนเดียว
ส่วนที่เหลือเอกกดภูมิชิมิ
-
น่ารักกันจริงๆคู่นี้
นี่ขนาดเป็นแฟนกันแค่เดือนเดียว......ถ้าเป็นตลอดไปจะเป็นไง :z1:
+1ค่ะกับความน่ารัก
-
อีกสองข้อเอกจะของอารายน้า
อยากรู้แล้วมาต่อด่วนมาก :serius2:
-
^
^
จิ้มจิ้มคุณไต๋
มาต่อด่วนแล้ว อีกสองข้อคืออะไรก็ตามมาด้วย
มีสองเสียงรีเควสตอนกลับคอนโด ขอแสดงความเสียใจด้วย เหอเหอ มันโดนข้ามไป o1
ตอนนี้เป็นตอนที่ครบสัญญาหนึ่งเดือนแล้ว คุณ STAR ALLIANCE ตามลุ้นมานาน
บทสรุปจะเป็นไงบ้างเชิญอ่านต่อเลยค่ะ :freeze:
ปล...น้องมิกซ์อ่านเรื่องนี้แล้วสบายใจก็ดีแล้ว :m18:
คำตอบเรื่องภูมิ...P' ไม่รู้เหมือนกัน :try2:
ปล2...ขอบคุณทุกคอมเม้นที่ไม่ได้เอ่ยถึงด้วยนะคะ ได้รับกำลังใจมากมาย
:
น่ารักกันจริงๆ แต่แหม บ่อยๆระวังหลวมนะจ๊า
อะไรหลวมเหรอคะ :z1: :-[
.......
ตอนที่ 18 : เลิกกันวันนี้
.......
ผมหลบผู้หลบคนมายืนมองอะไรเรื่อยเปื่อยบนดาดฟ้าของตึกเรียน
ที่นี่เป็นมุมสงบที่ผมชอบเวลาอยากคิดอะไรเงียบๆ
วันนี้เป็นวันครบเดือนของการเป็นแฟนกันของผมกับไอ้เอก
เป็นวันที่เราจะเลิกเป็นแฟนกัน กลับไปสู่โลกของใครของมัน
"เดือนหนึ่งเราคงเบื่อกันไปเอง" ผมคิดถึงคำที่มันพูด
เหมือนมันจะไม่จริงอย่างที่คิดไว้เลย เวลาที่ผมคบกับมันเหมือนเพิ่งเมื่อวาน
คำว่าเบื่อยังอีกห่างไกลนัก แต่ความในใจของไอ้เอกผมไม่อาจคาดเดา
แม้เมื่อคืนมันยังออดอ้อนขอโน่นขอนี่ผมเหมือนคนไม่อิ่ม แต่ถ้ามันจะมาบอกเลิกวันนี้ผมก็ไม่แปลกใจหรอก
แม้ผมจะรู้สึกจี้ดๆ ในใจเวลาคิดว่ามันจะบอกเลิกก็เถอะ
"เลิกก็ดี แค่นี้ก็เหมือนกับคนหลงทางแล้ว" ผมถอนใจ
.....
"คิดอะไรอยู่ เห็นแปลกตั้งแต่เช้าแล้ว" ไอ้เอกมันมาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
"วันนี้ครบเดือนแล้วนะ มึงจะว่าไง" ผมถามมันไปตรงๆ
"เหรอ นับวันหลงป่ะ กูว่าเหลืออีกตั้งอาทิตย์" ดูมันยังมั่วไปได้อีก
"อย่าป่วนนะ ป่วนมากูไม่คุย" ผมขู่มันเพราะอยากทำให้เรื่องมันจบๆ จบเร็วก็หายเจ็บไว
ไอ้เอกมันขยับเข้ามายืนจนแนบข้างผมยกมือมาโอบบ่าผมไว้
"กูว่ามึงรู้นะว่ากูเบื่อมึงหรือยัง"
"กูจะไปรู้มึงเหรอ กูไปนั่งในใจมึงหรือไง"
"เมื่อคืนนี้กูก็บอกมึงตั้งหลายยก มึงก็ไม่รู้เหรอ" เหอๆ หน้าเฉยๆ แบบมันพูดเรื่องแบบนี้ได้ไม่อายปากจริงๆ
"มึงจ้องตากูสิ แล้วบอกกูมาว่ากูเบื่อมึงหรือยัง" ไอ้เอกจับหัวผมหมุนไปมองตามัน
เฮ้อไอ้แววตาแบบนี้ผมก็อ่านออกหรอกครับว่ามันกำลังลุ่มหลงผม
"พูดมาเถอะ อย่าให้กูคิดเองเลย" ผมหลบตามันหันกลับไปมองฟ้า ผมไม่อยากคิดไรเข้าข้างตัวเองนี่ครับ
"กูไม่เคยเบื่อมึงเลย กูมีแต่อยากอยู่กับมึงมากขึ้น" ใจผมรู้สึกเหมือนยกของหนักออกจากอก
ทำไมผมรู้สึกดีกับสิ่งที่ได้ยินจังนะ หัวใจผมมันเต้นแรงขึ้นไม่เป็นจังหวะ
"เราอย่าไปกำหนดวันอีกเลยนะ อยู่เป็นเพื่อนกูไปก่อน แม้มันไม่เห็นทางออก" ไอ้เอกถอนหายใจก่อนพูดต่อ
"แต่กูก็อยากมีเพื่อนอย่างมึงอยู่ข้างๆ แม้ตอนนี้มึงจะบอกเลิกกับกู กูก็ไม่เลิกหรอก"
ไอ้เชี่ย แสดงว่าไม่คิดจะสนใจว่ากูจะคิดยังไงตั้งแต่ต้นแล้วสินี่
"แล้วมึงเบื่อกูป่ะ"
"มึงจะถามกูทำไม คิดเอาเองสิ ฉลาดนักนี่" ผมประชด
"บอกหน่อยนะ อยากฟัง"
"เบื่อแล้ว" ผมพูดส่งๆ เพราะหมั่นไส้ในความเชื่อมั่นในตัวเองของมันเหลือเกิน
.....
ไอ้เอกนิ่งไปนาน
นานจนผมต้องหันไปมองก็พบสายตามันจ้องหน้าผมอยู่
แววตาที่เหมือนจะขอความเห็นใจนั้นผมไม่เคยเห็นมาก่อน และไม่เคยคิดว่าจะเห็นจากผู้ชายที่เพียบพร้อมอย่างมัน
"เบื่อตรงไหน บอกได้ไหม จะได้ทำให้ถูกใจ บอกมาตรงๆ เลย" มันจับบ่าผมบีบแน่น
"กูพูดเล่นหรอกน่าไอ้บ้า จริงจังไปได้" ผมโกหกมันไม่ออก เห็นมันในสภาพนี้ผมรู้สึกเจ็บจี้ดๆที่ใจยังไงไม่รู้
ไอ้เอกดึงผมไปกอดแน่นจนแทบหายใจไม่ออก
"อย่าเพิ่งเบื่อกูตอนนี้เลยนะ กูยังไม่พร้อมจริงๆ กูรู้ว่ากูไม่ใช่คนเพอเฟ็กต์ แต่ช่วยเป็นแฟนกูต่อไปนะ"
"อือ" ผมพูดพลางผลักมันออกเพราะกลัวมีใครมาเห็น มันจุมพิตที่ปากผมเบาๆ ก่อนผละออกไปยืนมองผม
"มึงไม่อยากลองมีอะไรกับกูบนดาดฟ้าเหรอ" มันถามผมหน้าตายมาก คนที่ผมสงสารเมื่อกี้หายไปไหนนะ
"เออไว้กูคิดดูก่อน" ผมหลบตาตอบมันไปอย่างเซ็งๆ
"อย่าลืมบอกนะ กูพร้อมทุกเมื่อ" น่าน เชื่อมันเลย
"ภูมิ ยังค้างคำขอของเอกอีกสองข้อนะ รางวัลร้องเพลง จำได้ป่ะ" ผมนึกตามมัน นึกว่ามันจะลืมไปซะแล้ว
"ได้ มึงจะเอาอะไร"
"กูอยากให้มึงไปเที่ยวทะเลกับกู"
ดูอารมณ์ขึ้นลงของมันสิครับ อยู่ๆ มันก็จะพาผมไปที่ยวทะเล ตั้งแต่ผมคบมันมาไม่เคยเดาทางมันถูกสักที
.......
ยังไงผมก็นั่งหลับในรถไปกับมันอยู่ดีแหละครับ ตื่นอีกทีรถที่มันขับมาเองก็ถึงชายหาดแล้ว ด้วยเวลาที่บ่ายคล้อย
อากาศกำลังดี น่าเดินเล่นเป็นอย่างมาก ผมปล่อยให้ไอ้เอกขนของเข้าที่พัก
แหะๆ ชักรู้สึกว่ามีแฟนนี่มันดีงี้เอง ไปไหนมาไหนไอ้เอกมันบริการหมด
วิวสวยจริงๆ ครับ ซักพักไอ้เอกมาตอนไหนไม่รู้ คว้าเอวผมหมับ เหวี่ยงผมลงทะเลจนผมสำลักน้ำ
"ไอ้เชี่ย มึงอย่าหนี" ผมกับไอ้เอกไล่ปล้ำลากกันลงทะเล นานแค่ไหนไม่รู้ จนพลบค่ำ เราสองคนก็มานั่งหอบแฮ่กดู พระอาทิตย์ตกดินด้วยกัน
"ภูมิ ดูกูสิ"
"ดูทำไม" ผมหันไปมองดูมันอย่างงง
"กูนุ่งกางเกงขาสั้นตัวเดียว เปลือยอกแบบนี้ เซ็กซี่ไหม" ผมมองร่างที่เปียกปอนอยู่ตรงหน้าอย่างงงๆ
"ก็เซ็กซี่ดี แล้วมึงจะถามกูทำไม"
"มึงไม่อยากจูบคนเซ็กซี่มั่งเหรอ" มันไม่พูดเปล่า ยังยื่นหน้ามาใกล้ๆ หลับตาพริ้มอีกต่างหาก
ผมเหรอจะต้านทานการยั่วยวนมันได้เลยเล่นแลกลิ้นกับไอ้เอกจนรู้สึกว่าขืนไม่ห้ามใจคงได้เสียตัวให้คนเจ้าเล่ห์ตรงหน้ากลางทรายแน่
ผมผลักคนที่ติดลมให้ถอดริมฝีปาก แล้วดึงไอ้เอกลุกขึ้นไปห้องพัก
เมื่อถึงห้องพักผมตรงดิ่งเข้าห้องน้ำทันทีเพราะเหนียวตัวมาก
"เฮ้ย ขออาบก่อน มึงจะเข้ามาทำไร" ผมถามไอ้เอกที่เดินตามผมเข้ามาในห้องน้ำ
"คำขอสุดท้าย กูอยากอาบน้ำให้มึง"
ดูเผินๆ คำขอมันแต่ละข้อ เหมือนมันจะทำเพื่อผมนะครับ แต่คนที่มีแต่ได้กับได้รู้สึกจะเป็นมัน
การอาบน้ำด้วยกันของผมกับไอ้เอกกินเวลาร่วมสามชั่วโมง
ถ้าผมไม่บอกว่าหิวมันคงจะอาบให้ผมจนปอดบวมตายมั๊ง
ยกสุดท้ายหลังจากมันกระฉูดความเสียวซ่านในตัวผมแล้วจนล้นเอ่อมาข้างนอกแล้ว
ไอ้เอกก็มาขบที่ติ่งหูผมเบาๆ ก่อนกระซิบว่า "เราเพิ่งอาบน้ำด้วยกันครั้งแรกเอง อย่าเพิ่งเบื่อเลยนะ"
จบตอนที่ 18
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ดีนะที่ไม่มีไรเกิดขึ้นแล้วจะรออ่านต่อน๊า
ถ้าให้เดาจากเรื่อง ที่แล้วพอจะบอกได้ว่า
อีกไม่เกิน 4 ตอนน่าจะจบละ เศร้าจบเร็วจัง อิๆ
-
:haun4: วันนี้ตามอ่าน 3 ตอนรวด
(http://i167.photobucket.com/albums/u149/hathaya/yenta4-emoticon-0090.gif) ให้คนโพส
พร้อม +1 o13
-
:-[ เขินเว้ย เขินคนอะไรว่ะ น่ารักไม่เกรงใจใคร
อยากได้ซักคนอ่ะ อยากได้อ่ะ o9
-
:haun4:
เอกนี่แบบว่า.................
กะจะทำจนเบื่อหรือจะทำให้ติดใจมากขึ้นจ๊ะ
:laugh:
-
:man1:
แอบซึ้งกับความน่ารักของเค้าสองคน
-
:man1: :man1: :man1:
แอบซึ้งกับความน่ารักของเค้าสองคน
เอกนี่แบบว่า................. :oo1: :oo1:
กะจะทำจนเบื่อหรือจะทำให้ติดใจมากขึ้น
-
. . . .. :z10: เหนื่อยแทนอ่ะค่ะ คนโพสนะ ไม่จ๊ายยย เอกกะภูมิ 5 55 5+ 2คนนั้นได้เรื่อยๆ ค่ะ . . . ..
-
แล้วมันจะหวานต่อไปอย่างนี้อักนานมะ?
ขอถาม?
-
ว้าว เพิ่งเข้ามาก่อนครั้งแรก น่ารักมากมาย
รอตอนบอกรักกันอย่างเป็นทางการเน้อ อิอิ
-
ทำยังงี้คงเบื่อได้หรอก
หึหึ
-
อาบอะไรกันตั้งสามชั่วโมง
เปลือง "น้ำ"
:z1:
-
:haun4:
เปลืองน้ำเนอะ
อาบน้ำนานมากเลยอ่า !
^^"
-
รุสึกตอนนี้จาแอบ หวาน แฮะ :กอด1:
-
หวานกันจัง ชอบมากเรยค้าบ อิอิ :กอด1:
-
ตามอ่านแต่ต้นจนจบ
เอกน่ารักมาก ภูมิก็น่ารัก
เอกเนี่ยเดาทางไม่ถูกจริงๆ
-
ไม่ได้เข้ามา 2 วัน เค้าหวานกันได้ขนาดนี้แล้วเหรอ :เฮ้อ: เฮ้อ
ได้อ่านแต่ตอนที่ 18 เห็นชื่อตอนแล้วหวิวอ่ะ แต่พออ่านจบก็ยิ้มได้ เดี๋ยวต้องกลับไปอ่านตอนที่ 15
Love Love ja คนแต่ง + คนโพส
-
หมดกันเลือดหมดตัวกันพอดี เหอะๆๆ
คู่นี้เขาน่ารักกันจริง เกิดมาเพื่อกันและกันจริงๆ
-
เอาไปเลย +1
คิคิ มันสะใจตรงอาบน้ำ
3ชม เนี่ยแหละ เด๋วน้องภูมิ
ก้อเปงปอดบวมตายหรอก o18
-
สบายตอนขนของแต่ลำบากบนเตียง
ผมยอมขนของจนแขนลากครับ *จริงจัง*
-
หวานจนน่ากลัว
-
อย่าเลิกกันเลย อยู่อย่างเนี่ยแหละ น่ารัก
-
ว่าไปคู่นี้สร้างให้มารับมือกันจริง ๆ เมื่อไหร่เมื่อนั้น :z2:
เป็นกำลังใจให้นะครับ +1 ด้วย
-
หวานกันขนาดนี้ถ้าเบื่อเมื่อไหร่ขอซักคนนะ :-[
-
"มึงไม่อยากลองมีอะไรกับกูบนดาดฟ้าเหรอ" มันถามผมหน้าตายมาก คนที่ผมสงสารเมื่อกี้หายไปไหนนะ
"เออไว้กูคิดดูก่อน" ผมหลบตาตอบมันไปอย่างเซ็งๆ
"อย่าลืมบอกนะ กูพร้อมทุกเมื่อ" น่าน เชื่อมันเลย
ขอภาพประกอบด่วน นึกไม่ออกว่าเอกกับภูมิทำหน้ายังไง
นึกไม่ออกจริงๆ :serius2:
-
^
^
คุณไต๋รีเควสภาพประกอบ เจก็อยากเห็นเหมือนกัน ใครสามารถช่วยที
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเมนต์ ตามกดบวกเป็นกิ๊ฟให้แล้วค่ะ :pig4:
ช่วงตอบคำถาม
to..เจ้สอง---เรื่องนี้ขอการันตีว่าหวานเหมือนชื่อเรื่องเลย ไมีมีรสอื่นแซม
to...newykung ---ทายผิดไปนิดเดียวเอง อีกห้าตอนก็จะจบแล้วค่ะ(รวมสองตอนวันนี้ด้วยนะคะ) จบก่อนสิ้นปีแน่นอน
.....
ตอนที่ 19 : อิทธิพล
.....
ไอ้เอกช่วงนี้มันอยากฟิตหุ่นครับ มันให้บอกว่าถ้าหุ่นไม่เฟิร์มเดี๋ยวผมจะเบื่อมันเร็ว
"ไอ้บ้าเอ้ย แค่นี้มึงก็ทำกูครางจนคอแห้งทุกคืนแล้ว" ผมด่ามันในใจ
ถ้ามันจะฟิตคนเดียวผมก็ไม่ว่าไรหรอกแต่มันลากผมไปฟิตด้วยนี่สิ
มันเล่นซื้อเครื่องออกกำลังกายมากองไว้ในคอนโดเหมือนมันจะเปิดฟิตเนส
"ทำไมไม่ไปเล่นที่ฟิตเนสเลยประหยัดกว่า"ผมถาม
"กูไม่อยากให้ใครแตะต้องตัวมึงแม้สายตา" เอากะมันสิ เฮ้อ มันคือไฮเปอร์แฟนของผมจริงๆ
วันหนึ่งมันต้องบังคับผมออกกำลังกายกับมันวันละชั่วโมงเป็นอย่างน้อย
ส่วนมันดูเหมือนจะวันละสองชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ ผมไม่รู้มันจะบ้าพลังไปถึงไหน
......
วันนี้ขณะที่ผมออกกำลังกายเสร็จมานั่งให้การ์ตูนดูอยู่หน้าทีวีรอให้เหงื่อแห้งเสียงโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโซฟา ข้างๆ ผมก็ดังขึ้น
"เอก โทรศัพท์โว้ย" ไอ้เอกวิ่งออกมาจากห้องออกกำลังกายทำสภาพเหงื่อท่วมร่าง
"สวัสดีครับ แม่มีไรครับ"
"ไม่ครับ แม่ก็รู้ผมไม่ชอบ"
"กำลังออกกำลังกาย อยู่กับภาคภูมิครับ"
"ครับ"
ไอ้เอกยื่นโทรศัพท์มาตรงหน้าผมพร้อมบอกว่า
"แม่อยากคุยด้วย"
"สวัสดีครับแม่ ผมภาคภูมิครับ แม่สบายดีไหมครับ" ผมทักทายแม่ของเอก
"สบายดีจ๊ะ แล้วหนูละลูกเป็นไงบ้างไม่มาเยี่ยมแม่มั่งเลย ไม่คิดถึงคนแก่บ้างเหรอ"
"คิดถึงสิครับ แต่ไอ้เอกไม่พาผมไป"
ไอ้เอกหันควับจากทีวีมาจ้องหน้าผมทันทีครับ ผมตีคิ้วใส่มันอย่างสะใจที่โยนความผิดไปให้มันได้
"เฮ้อ แม่ว่าแล้วไอ้ลูกคนนี้ มันไม่รักแม่เลย เมื่อกี้แม่ขอร้องให้เป็นนายแบบให้ก็ปฏิเสธท่าเดียว
ก็หนังสือ... ของคุณหญิงมณีเพื่อนสนิทแม่น่ะสิอุตส่าห์มาขอแม่เองที่บ้าน
ท่านติดต่อตาเอกมาหลายปีแล้ว แต่ครั้งนี้ฉบับครบรอบยี่สิบปีของหนังสือท่าน
ตาเอกก็ยังไม่ยอมแบบนี้แม่ไม่รู้จะปฏิเสธเขายังไง กลุ้มๆ"
หนังสือที่แม่ไอ้เอกบอกนั้นมันเป็นนิตยสารอันดับต้นๆ ของประเทศเลยแหละครับ
"ภูมิช่วยพูดกับ ไอ้เอกหน่อยได้ไหมลูก นะคิดว่าช่วยแม่สักครั้ง นะลูกนะ" แม่ไอ้เอกฝากผมดื้อๆ
"อะ เอ่อ ครับ แต่ผม ก็ไม่รู้นะครับว่าจะทำได้แค่ไหน" ผมจำใจรับคำ เพราะไม่รู้จะปฏิเสธยังไง
"งั้นพรุ่งนี้ภูมิช่วยโทรบอกแม่ด้วยนะ ขอบใจมากนะลูก เอ้าตายละ แม่มีแขก แม่ขอวางสายก่อนนะคะ"
"ครับ สวัสดีครับ"
......
"แม่คุยอะไร" ไอ้เอกถามพร้อมกับยกตัวผมไปนั่งบนตักมัน จมูกมันก็ซุกไซ้อยู่แถวซอกคอผม
"แม่บอกให้กูกล่อมมึง ไปถ่ายแบบ" ผมตอบมันไปตรงๆ เพราะไม่รู้จะกล่อมมันยังไงเหมือนกัน
"แก้มนายนี่หอมจัง นายทาแป้งยี่ห้ออะไร" ไอ้นี่นอกเรื่องไปเรื่อยแหละครับถ้ามันอยากเลี่ยงอะไร
"จะไปไม่ไป พรุ่งนี้กูต้องโทรไปบอกแม่" ผมจับปลาไหลไว้ทันที
"อยากให้ไปไหมล่ะ ถ้าเกิดผมถูกเปลือยอก หรือถูกจับถอดเหลือแต่กางเกงใน นายจะอนุญาตเหรอ"
"อนุญาต" เพราะกูรู้ว่าหนังสือหัวนั้นมันไม่เคยถ่ายแบบนั้น 555 ผมขำไอ้เอกในใจ
"ไปก็ได้ แต่คืนนี้ขอห้าครั้งนะ" พูดจบมันก็จูบปากผมอุ้มผมตรงเข้าห้องนอนเลย
พอหลังผมแตะที่นอนมันก็ถอดเสื้อถอดกางเกงผมออกทันที ส่วนตัวมันล่อนจ้อนตั้งแต่ตอนไหน
ไม่ทราบน้องชายของมันชี้โด่โชว์ความยาวใหญ่เต็มที่มันจัดการเอาน้องชายของเรามาเสียดสีซึ่งกันและกัน
ความเสียวซ่านแล่นผ่านตัวผมจนต้องเม้มปาก ไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมา
ไอ้เอกพรมจูบไปทั่วตัวแล้วมาหยุดหยอกล้อกับหัวนมที่แข็งชูชันของผม
ความเสียวซ่านเพราะถูกกระตุ้นจากการเสียดสีของน้องชายไอ้เอกบริเวณแก่นกาย
ฝ่ามือที่ผ่าวร้อนของมัน การขบเม้มของริมฝีปากที่น่าหลงไหลของมัน
ทำให้หลังผมไม่อาจติดอยู่กับที่นอน ได้แต่บิดกายครวญครางออกมาเพราะความกระสันต์
ยิ่งนับวันไอ้เอกเหมือนจะรู้จุดที่จะระเบิดอารมณ์บนร่างกายผมมากกว่าตัวผมซะอีก
มือผมบีบต้นขาไอ้เอกแน่นขณะที่มันสอดใส่น้องชายที่ร้อนผ่าวเข้ามาในตัวผม
เสียงครางกระเส่าและลมหายใจที่ร้อนผ่าวของไอ้เอกดังอยู่ข้างๆ หูผม มันพรมจูบผมไปทั่วอีกครั้ง
เมื่อเริ่มขยับเอวตามจังหวะของอารมณ์ที่ลุกกระพือขึ้นทุกขณะ
มือข้างหนึ่งของมันยังชักดึงอยู่กับน้องชายที่แข็งแทบปริของผม
ความวาบหวามของอารมณ์ทำให้มือไม้ผมลูบไล้ไปตามลำตัวของไอ้เอกที่เต็มไปด้วยหยดเหงื่อ
เหมือนเป็นการกระตุ้นจากผมที่มันพึงพอใจยิ่งนักจนไอ้เอกส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะ
เนิ่นนานที่เราสองคนปรนเปรอรสสัมผัสให้กัน จนถึงจุดที่เกินขีดความอดกลั้น
ไอ้เอกยกตัวผมไปกอดแนบกับตัวมันจนแน่นก่อนที่จะพุ่งน้ำรักใส่ในตัวผม
เราทั้งคู่ฟุบตัวลงบนที่นอนภายใต้อ้อมกอดกันและกัน ผ่อนคลายลมหายใจรวยริน ก่อนจะแนบชิดปากบรรเลงเพลงหวานด้วยกันอีกครั้ง
....
ด้วยรูปสมบัติคุณสมบัติทำให้เป็นเอกนั้นติดอันดับหนึ่งในสิบหนุ่มโสดที่สาวๆ ทั้งประเทศคลั่งไคล้มาตั้งแต่มันแตกเนื้อหนุ่ม
ทั้งที่ตัวมันเองไม่ได้เคยโปรโมทตัวเองและไม่เคยถ่ายรูปลงนิตยสารเล่มใดเป็นชิ้นเป็นอันเลยสักเล่ม
เมื่อมีข่าวว่าเขาตกปากรับคำถ่ายแบบให้นิตสารชื่อดังเล่มนั้น ยอดสั่งจองหนังสือทะลุทะลวงสูงสุดนับตั้งแต่ตั้งสำนักพิมพ์มา
ข่าวการถ่ายแบบครั้งแรกของเขาการเป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์ไปเพียงข้ามคืนโดยที่เจ้าตัวไม่ได้รู้ตัวแม้แต่น้อย
ดูเหมือนสิ่งที่เขาสนใจที่สุดจะเป็นร่างชายหนุ่มที่อยู่ในอ้อมกอดเขาตอนนี้มากกว่า
เขาเฝ้าซุกไซ้ซอกคอของคนในอ้อมกอดเหมือนคนเคลิบเคลิ้มอยู่ในความฝัน
"เอก พอเถอะ สายแล้วนะ นัดถ่ายแบบสิบโมงเช้าไม่ใช่เหรอ"
ภาคภูมิเอ่ยเตือนเป็นเอกพลางพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดอันผ่าวร้อน
"อืมส์ ยังไม่ได้กินมื้อเช้าเลย" คนตอบเสียงอู้อี้และเหมือนไม่นำพาจะฟังยังคงซุกไซ้ลูบไล้ร่างในอ้อมกอดตามใจตน
"จะได้กินยังไง ถ้ามัวแต่อยู่บนเตียง"
"ก็กินอยู่นี่ไง อืมส์" พูดพลางรื้อผ้าห่มออกจากร่างภาคภูมิ
พร้อมกับใช้ริมฝีปากพรมจูบกดเม้มกับกล้ามเนื้อขาวผ่องรอบสะดือ
"ไอ้ลามก เพิ่งทำไปตะกี้หยกๆ " ภาคภูมิพูดพลางพลิกตัวหนีมือปลาหมึกของคนบนเตียงเดินเข้าห้องน้ำไป
ก๊อกๆ
"อาบด้วยซี่ นะๆ" เสียงอ้อนมาคนข้างนอก
"อย่ามาทำเนียน ไปเตรียมข้าวเช้าได้แล้ว หิวนะโว้ย" คนข้างในสั่ง
"คนใจร้าย" เป็นเอกบ่นดังๆ ให้คนข้างในได้ยินก่อนไปทำตามภาคภูมิสั่งอย่างรวดเร็ว
เพราะรู้ว่าถ้าขัดใจ คนที่ต้องเป็นบ้าต้องเป็นเขา และการทำตามใจภาคภูมิมันก็เป็นความสุขของเขาอย่างหนึ่ง
เวลาได้เห็นรอยยิ้ม สายตาชื่มชมของภาคภูมิที่ส่งมายังเขาครั้งใด มันรู้สึกตัวเบาๆทุกครั้งไป
เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยในแค่คนๆ หนึ่งจะมีอิทธิพลกับเขามากขนาดนี้
จบตอนที่ 19
-
.......
ตอนที่ 20 : คนนอก
......
เป็นเอกและภาคภูมิไปถึงสตูดิโอเพื่อถ่ายแบบตอนสี่โมงกว่า
ทันทีที่ลงจากรถบอดี้การ์ดของเป็นเอกต้องทำงานอย่างหนักกับบรรดาแฟนคลับและนักข่าวที่มารออยู่เต็มหน้าสตูดิโอ
ภาคภูมิตกใจมากเพราะเขาไม่คิดว่าจะเจอแบบนี้
เขารู้สึกหนักใจที่จะตกเป็นข่าว
"ให้ตายเถอะ กูไม่น่ามากะมันเลย ขออย่าให้มีรูปกูลงหนังสือพิมพ์เลย" ภาคภูมิคิดในใจ
พอเข้าไปในสตูดิโอปุ๊ป คุณหญิงมณีและแม่ของเป็นเอกก็มาต้อนรับขับสู้ เขาทั้งสองอย่างขมีขมัน
"ภาคภูมิลูกแม่ ไหว้พระเถอะลูก มะ มาตรงนี้ดื่มน้ำดื่มท่าก่อน"
แม่ของเป็นเอก รับไหว้ชายหนุ่มทั้งสองพลางกุลีกุจอนำน้ำ นำขนมมาวางตรงหน้า
"หล่อขึ้นทุกวันนะหลาน เอกขอบใจมากนะที่มาช่วยป้า"
คุณหญิงมณีเอ่ยพลางจ้องมองเป็นเอกอย่างชื่นชม
"ป้าขอบใจหนูภูมิด้วยนะลูกที่มาช่วยป้าอีกคน หล่อเหลาไม่แพ้ตาเอก อย่างที่เธอพูดจริงๆ นะสา"
คุณหญิงมณีพูดพลางหันมาจ้องอย่างชื่นชมจนภาคภูมิรู้สึกเขินๆ
"คอนเซ็ปต์คู่ซี้สุดฮอตของหนังสือป้า คงได้เป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์ทั้งปี "
ว่าแล้วคุณหญิงกับแม่เป็นเอกก็หัวเราะร่วนชอบอกชอบใจ
"เอ่อ คุณหญิงครับ ผะ ผม มาเป็นเพื่อนเป็นเอกเฉยๆนะครับ ไม่ได้มาถ่ายด้วย"
ภาคภูมิเอ่ยขึ้นเพราะดูเหมือนคุณหญิงมณีเข้าใจผิด
"อ้าว ก็ไหนเป็นเอกบอกป้าว่าเราจะมาถ่ายด้วยกัน ใช่ไหมเป็นเอก"
คุณหญิงมณีพูดพร้อมกับหันไปหาเป็นเอก
"ใช่ครับ ภาคภูมิต้องถ่ายด้วยครับถ้าไม่ถ่ายคู่ผมไม่ถ่ายผมเขิน"
ภาคภูมิอยากเตะคนเจ้าเล่ห์ที่นั่งอยู่ข้างๆ เพราะงานนี้เป็นเอกหลอกเขาซะเปื่อย
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ยิ่งแม่ของเป็นเอกพูดจาหว่านล้อมให้เขาช่วยเขาก็ต้องรับคำอย่างเดียว ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง
"ฝากไว้ก่อน ไอ้เอก แค้นนี้ต้องชำระ"
ภาคภูมิอาฆาตคนเจ้าเล่ห์ที่ส่งสายตาเยิ้มให้เขาอยู่ในใจ
.......
กว่าเป็นเอกและภาคภูมิจะถ่ายแบบเสร็จก็ค่ำ ทั้งคู่เหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก
หลังจากทานมื้อค่ำกับแม่ของเป็นเอกและคุณหญิงมณีเสร็จทั้งสองก็ขอตัวกลับคอนโด
ทันทีที่ถึงห้องพักเป็นเอกก็อุ้มภาคภูมิเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่สนใจคนที่ดิ้นหนีในอ้อมแขน
เขาอาบน้ำให้ภาคภูมิเหมือนกับอาบให้เด็กๆ เพราะหวังจะให้ภาคภูมิอารมณ์ดีก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
"ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกก่อนเรื่องถ่ายแบบ กูเขินจริงๆ เวลาอยู่หน้ากล้อง ถ้าไม่มีนายกูไม่ถ่ายหรอก"
"อย่าโกรธเลยนะ ขอร้องล่ะ อย่าโกรธเลยนะ"
ภาคภูมิเจอการออดอ้อนจากเด็กยักษ์หน้าตาหล่อเหลาตรงหน้าก็ได้แต่ถอนใจ
ก่อนจะผลุบหัวหายไปท่ามกลางฟองสบู่ในอ่างอาบน้ำ เพราะกลัวว่าจะเผลอยิ้มให้กับคนที่อยู่ข้างอ่าง
หารู้ไม่ว่าเปิดโอกาสให้เป็นเอกได้ถอดเสื้อผ้าตัวเองจนล้อนจ้อน ก่อนจะก้าวลงอ่างอาบน้ำด้วยกันกับคนที่อยู่ใต้ฟองสบู่
.....
หลังจากหนังสือวางแผง คนที่รู้สึกจะได้รับผลกระทบมากที่สุดก็คือภาคภูมิ
เพราะนอกจากต้องตอบคำถามคนรู้จักที่โทรมาจนเหนื่อยแล้ว ยังต้องมาคิดหนักกับบรรดาข้อเสนอของนิตยสารต่างๆไม่ต่ำกว่าสามสิบฉบับที่มาติดต่อให้เขารับงานถ่ายแบบอีกครั้ง
ตัวเขาเองอยากตอบปฏิเสธง่ายๆ เหมือนเป็นเอก แต่เขาไม่ได้อยู่ในฐานะที่ทางบ้านร่ำรวย จนสามารถทำตามใจได้ทุกอย่าง
ทุกวันนี้เขาเหมือนคนมาเกาะเป็นเอกกินมากกว่า ค่าคอนโดที่ไม่ได้จ่าย ค่าอาหารที่แทบไม่ได้ออกเอง
ไปไหนมาไหนด้วยรถของเป็นเอกซึ่งไม่ว่าจะคิดแง่ไหน เขาก็มีเป็นเอกซัพพอตทั้งสิ้น
"เรานี่มันไม่ต่างจากผู้ชายขายตัวเลยนะนี่" เขาคิดในใจ
.......
หากคำนวณ ค่าตัวที่ทางสำนักพิมพ์ต่างๆ เสนอมานั้นถ้าภาคภูมิรับทำสักสี่ห้าฉบับ
มันจะสามารถทำให้เขาสามารถยืนอยู่ได้ด้วยตนเองโดยไม่ต้องพึ่งพาทางบ้านและเป็นเอกอีกจนเรียนจบเลยทีเดียว
แต่คนที่เขากลัวใจที่สุดและไม่รู้จะพูดยังไงให้มันเห็นด้วยกำลังนั่งทานข้าวอยู่ตรงหน้านี่เอง
"เอก กูจะถ่ายแบบอีกนะ" ภาคภูมิพูดหยั่งเชิง
"ห้ามถ่าย" เป็นเอกตอบเสียงแข็งมาทันที
"อยากได้อะไรถึงอยากถ่าย บอกมาตรงๆ เลยจะหาให้" เป็นเอกถามต่อเมื่อเห็นสีหน้าอีกฝ่ายตึงๆ
"กูไม่อยากเกาะมึงกิน และอยากแบ่งเบาทางบ้านบ้าง"
"ตอนนี้มึงเป็นอะไรกับกู" เป็นเอกย้อนถามภาคภูมิเสียงตึงๆ
"กูเป็นแฟนมึงกูรู้ดี แต่มึงให้กูมากกว่าที่แฟนคนอื่นๆ ทำกันนะ "
ภาคภูมิเอ่ยพร้อมกับเอื้อมมือไปวางบนมือเป็นเอก
"กูเกรงใจมึงจริงๆ นะ กูอยากทำไรด้วยตัวเองบ้าง "
"กูดูแลมึงไม่ดีสินะ" เป็นเอกพูดอย่างน้อยใจ
"กูสิไม่ดีพอ แต่ถ้าหากวันข้างหน้าเราแยกกันไปล่ะ สิ่งที่ดีที่สุดคือกูควรยืนได้ด้วยตัวเองไม่ใช่เหรอ"
ภาคภูมิพยายามอธิบายยาวเหยียดหวังให้เป็นเอกเข้าใจ
"มึงคิดจะเป็นนายแบบเหรอ"
"เปล่ากูแค่จะถ่ายสี่ห้าฉบับก็พอ"
"จะได้กี่ตังเชียว"
"ก็พอที่กูจะไม่ต้องพึ่งมึงพึ่งทางบ้านจนเรียนจบแหละ"
"ถ้ากูจะจ่ายให้มึงเท่ากับที่มึงได้จากถ่ายแบบนั่นมึงก็จะไม่เอาสินะ แล้วก็จะตีเจตนากูไปแต่มุมแย่ๆ ใช่ป่ะ"
สายตาผิดหวังคู่นั้นทำให้ภาคภูมิเอ่ยออกมาว่า
"ก็มันไม่สมควรที่จะทำแบบนั้นนี่ เราก็แค่แฟนกัน" พูดพลางหลบสายตา
"แล้วจะให้กูอยู่ในฐานะไหนมึงจะเลิกเห็นกูเป็นคนนอก และรับผิดชอบชีวิตมึงได้ "
เป็นเอกจับปลายคางภาคภูมิให้เงยหน้าขึ้นจ้องตาเขาหลังพูดจบ แววตาเป็นเอกแสดงความน้อยอกน้อยใจคนเบื้องหน้ายิ่งนัก
เหมือนภาคภูมิจะรู้ตัวว่าพูดอะไรพลาด จึงหลบสายตาอีกครั้งก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ ว่า
"ไม่ถ่ายก็ได้ ไม่เห็นต้องโกรธ"
จบตอนที่ 20
-
เอกหวานจริงๆ
ตกลงเป็นแฟนกันจริงๆไม่เลิกแล้วใช่มั๊ย :impress2:
อีกไม่กี่ตอนจะจบแล้วเหรอคะ เสียดายเรื่องนี้น่ารักดี
-
+1 ให้คนโพส
น่ารักสุดๆ :กอด1:
-
ตอนท้ายๆ แอบเศร้า
:impress3:
-
ตังแต่คบกันนี่
กี่น้ำแล้วอ่ะ ที่เสียไป ใครนับไว้บอกด้วยเน้ออออออ
-
แหมเอกก็พูดซะว่าเป็นคนนอกไปได้อะ ก็เข้าจากข้างนอกและออกข้างในเป็นประจำอยู่แล้วนิ
อิๆ ท่าทางตอนหน้าจะมีง้อนะเนี่ย แล้วจะรออ่าน อยากบอกว่า เอกน่ารักน่าร๊ากจริงๆ
-
:impress2: :impress2:
หวานกันจิ๊งงงงงงงง
-
:เฮ้อ: ดูเหมือนปัญหาจะเกิดเลยดิ
-
แหมเอกก็พูดซะว่าเป็นคนนอกไปได้อะ ก็เข้าจากข้างนอกและออกข้างในเป็นประจำอยู่แล้วนิ
อิๆ ท่าทางตอนหน้าจะมีง้อนะเนี่ย แล้วจะรออ่าน อยากบอกว่า เอกน่ารักน่าร๊ากจริงๆ
เหอะๆๆๆๆๆ
-
คงไม่มีปัญหาอะไรตามมาใช่มั้ย
:serius2:
-
และแล้วก็ติดใจแทนเบื่อจริง ๆ ด้วยเนอะ
แต่ว่าคงไม่มีอะไรแย่ ๆ ชิมิ
น่ากลัวนา
-
เอกน่ารักเสมอเลย :L1:
Happy new year ล่วงหน้าให้ทั้งคุณควันต้องลมและคนโพสท์ค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ :L2:
-
:haun4: อ่านหลายรอบมาเรื่องนี้
ช๊อบชอบ แมนมั๊กมากว่ะ อิอิ :m3:
-
ตกลงใครแพ้ทางใครกันแน่เนี่ย :laugh:
ขอบคุณนะคะ
-
มีแฟนอย่างนี้รักตายเลย
-
:z13: ชอบตัวนี้อ่ะ กวนดี
...........
ตอนที่ 21 : กลับบ้าน
............
หลังจากวันที่ไอ้เอกมันไม่ยอมให้ผมรับงานถ่ายแบบ ผมเองยังรู้สึกไม่พอใจลึกๆ อย่างหาเหตุผลไม่เจอ
แต่ไอ้ตัวดีมันรื่นเริงเหมือนโลกนี้เป็นของมันคนเดียวเหมือนเคย
"ก็แน่ล่ะสิทุกอย่างได้ดังใจมันหมดนี่" ผมด่ามันในใจ
แม้ว่าเรื่องบนเตียง นอกเตียงมันปรนเปรอให้ผมจนล้นปรี่ แต่ทำไมผมยังรู้สึกไม่พอใจนะ
หรือผมคาดหวังกับอะไรอยู่เหรอ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
.......
"ว่าไงหนุ่มฮอต คู่ดูโอไปไหนล่ะ" ไอ้ชายเดินมาทักผม
"มันไปซื้อน้ำ แล้วน้องดาของมึงไปไหนล่ะ"
"กลับบ้านไปแล้ว กูพึ่งไปส่งที่สนามบินเมื่อคืน ว่าแต่มึงสิไม่กลับบ้านเหรอปิดเทอมนี้"
"กลับพรุ่งนี้เช้า กูไม่ชอบเดินทางกลางคืน มึงล่ะ"
"กลับไม่ได้ ต้องทำมาหากิน หาเงินไว้ใช้เทอมหน้า"
ไอ้ชายมันเป็นคนขยันทำงานพิเศษตั้งหลายที่ เพื่อส่งตัวเองเรียนผมล่ะนับถือมันจริงๆ
"อืม เข้าใจเดี๋ยวกูจะไปเยี่ยมพ่อแม่มึง ให้ไม่ต้องห่วง" ผมรู้ว่าไอ้ชายมันรักพ่อแม่มากแค่ไหน
"ขอบใจมากว่ะเพื่อน เปิดเทอมมึงอย่าลืมพกน้ำพริกมาเยอะๆ นะเว้ย กูล่ะคิดถึง"
"เดี๋ยวจัดให้ 5555 " ผมขำในความเห็นแก่กินของมัน
.......
ผมตื่นนานแล้วแต่ยังไม่อยากลุกจากเตียงไปไหน
จ้องมองใบหน้าหล่อคมเข้มของคนที่กอดผมมาทั้งคืนด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
ไม่คิดเลยว่าจากคนที่เขม่นกันมาเป็นปีด้วยเบียร์เพียงขวดเดียวพลิกผันให้ต้องมาอยู่นอนอยู่เตียงเดียวกัน
นี่ก็ย่างเข้าครึ่งปีแล้ว ความรู้สึก และการกระทำของซุปเปอร์แฟนของผมคนนี้ที่ให้ผมไม่มีน้อยลง
มีแต่จะเพิ่มขึ้นและมากกว่าที่ผมคาดคิดด้วยซ้ำ
"เอก นายรู้ใหม่ ตั้งแต่เกิดมาผมมีความสุขที่สุด ก็ตอนมีนายเคียงข้างนี่แหละ" ผมกระซิบบอกหัวใจตัวเองเบาๆ
ก่อนจะจูบริมฝีปากที่แสนรุ่มร้อนนั้นเบาๆ
"เฮ้อ แล้วเดือนนึงนี่จะคึดถึงนายมากแค่ไหนนะ" ผมได้แต่ถอดใจก่อนจะลุกไปอาบน้ำ
.......
"กูจะกลับบ้าน ที่เชียงใหม่วันนี้" ผมเอ่ยขึ้นระหว่างที่ทานอาหารเช้าอยู่
"อือ" ไอ้เอกตอบ สั้นๆ มันทำให้ผมน้อยใจนิดๆ รู้สึกอิ่มเอาดื้อๆ
"งั้นกูไปเก็บของล่ะ" ที่จริงผมเก็บของเสร็จแล้วแต่เมื่อคืน
แต่ไอ้บ้านั่นมันทำให้ผมเซ็งๆ
"จะแกล้งอาลัยอาวรณ์กันสักนิดก็ไม่มี" ผมบ่นพึมพำ
หนึ่งเดือนเชียวนะ ที่ผ่านมาถ้าผมกับมันห่างกันเกินสาบสิบนาทีเป็นยังทำท่าจะเป็นจะตาย
แต่นี่หนึ่งเดือน มันทำเหมือนไม่สนใจมิน่าล่ะแปลกๆ ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว
เพราะทุกเช้าผมจะตื่นขึ้นเพราะความซุกซนของมัน แต่เมื่อเช้าไม่มีอะไรเลย
หรือคงถึงเวลาเริ่มเบื่อกันแล้วสินะ
ผมรู้สึกหม่นหมองจนไม่มีแรงจะทำอะไร
ก่อนที่ไอ้เอกมันจะมาเห็นผมในสภาพนี้ผมกัดฟันลุกขึ้นลากกระเป๋าออกจากห้อง
ยังไงก็ไปให้พ้นคอนโดก่อนเถอะ ผมเห็นไอ้เอกยังอยู่ในชุดกางเกงขาสั้นเสื้อยืดชุดเดิมก็เข้าใจทันที
"มันไม่คิดแม้จะไปส่งกูเลยเหรอนี่" ในใจผมคิดอย่างนั้นแต่ผมกลับส่งยิ้มให้มัน "ไปละ"
"อือ" มันยิ้มตอบแล้วเดินมาลากกระเป๋าและจับมือผมลากเข้าไปในลิฟท์
"ยังดีที่มีแก่ใจไปส่งกูหน้าคอนโด"ผมคิดในใจผมห่อหี่ยวอย่างบอกไม่ถูก
ไม่อยากรับรู้อะไร ไม่อยากสนใจสิ่งรอบตัว
"มันจะเอากูไปทิ้งไหนก็ตามใจเถอะว่ะ" ผมบอกตัวเอง
แต่สิ่งที่ผมทำก็คือเกาะมือไอ้เอกแน่นไม่ยอมปล่อยแล้วหลับตาลงปล่อยให้มันจูงผมไป
ผมรู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อเสียงไอ้เอกมากระซิบเบาๆ ที่หู "คิดถึงบ้านมากเหรอ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงไม่ใช่เหรอ"
"อือ" ผมมองหน้าคนพูดที่ส่งสายตาแสดงความเป็นห่วงเป็นใยมาให้
"ถึงสนามบินละ ป่ะอย่ามัวแต่ใจลอยสิ ไม่กี่ชั่วโมงเดี๋ยวก็ถึง"
ผมเริ่มสังเกตสิ่งรอบตัว เฮ้ย นี่หมายความว่าไง
คนขับรถของไอ้เอกลากกระเป๋านับสิบใบมาจากไหนไม่รู้นำเราไปช่องทางเข้าสนามบิน
กว่าผมจะมั่นใจว่าไอ้เอกจะไปบ้านผมก็ต่อเมื่อมันนั่งอยู่ข้างผมบนเครื่องบินและมืออันซุกซนของมันก็เข้าไปอยู่ในกระเป๋ากางเกงผม
"ซักวันหนึ่งเราทำกันกลางอากาศนะ" มันกระซิบเสียงกระเส่าข้างหูผม
"ไม่ทำตอนนี้เลยล่ะ" ผมกระซิบข้างหูมันเบาๆ
ขอให้มีมึงอยู่ข้างๆ มึงจะลามกกะกูยังไงกูก็ยอม ผมนึกในใจ
.........
ผลพวงจากการยอมให้ไอ้เอกลามกด้วยในห้องน้ำบนเครื่องบิน
คือไอ้เอกมันมีกำลังม้าเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า ถ้ามันอุ้มผมได้ไม่กลัวผมอายผู้คนมันคงทำแล้วมัง
"ภูมิผมมีความสุขจัง คืนนี้เราไม่ต้องนอนดีไหม" น่านเอากับมันสิ ในหัวมันมีแต่เรื่องเสียวอย่างเดียวจริงๆ
"จะให้ผมบอกพ่อแม่นายไหมว่าเราเป็นแฟนกัน" จู่ๆ มันก็เอ่ยขึ้นมาระหว่างขึ้นแท็กซี่กลับบ้านผม
"อยากตายก็พูดสิ" ผมพูดประชด
"ถ้าเอกตายภูมิก็เป็นม่ายสิ" ผมอายคนขับแท็กซี่ เลยทำเป็นเฉยๆไปก่อน
แต่สิ่งที่ทำให้ผมตกใจมากก็คือ นอกจากบรรดาของฝากที่ไอ้เอกมันซื้อมาฝากพ่อแม่ผมจนล้นบ้านแล้ว
มันยังซื้อนาฬิกามาให้พ่อและแม่ผมคนละเรือน
ผมเองไม่รู้เรื่องนาฬิกาเท่าไหร่ เห็นก็นึกว่าเออสวยดีราคาคงไม่กี่พัน
และพ่อกับแม่ผมเหมือนจะชอบใจ ขอบอกขอบใจไอ้เอกยกใหญ่
แต่ผมดันมารู้ทีหลังว่าราคานาฬิกาสองเรือนนั้นร่วมสองล้านกว่าบาท (ซึ่งผมก็ทำไรไม่ได้แล้วเพราะพ่อแม่ผมใส่มันทุกวัน)
หลังทานข้าวเย็นเสร็จ พ่อ ผม และไอ้เอกก็ตั้งวงดื่มสาโทที่พ่อหมักเอง พ่อผมทำสวนชอบหมักเหล้าดื่มเองเป็นประจำ
ส่วนแม่ขอตัวไปช่วยงานแต่งงานลูกสาวเพื่อนครูที่ทำงานโรงเรียนเดียวกัน
ไอ้เอกมันคุยกับพ่อผมอย่างถูกอกถูกคอผิดไปจากไอ้หน้าเฉยชาที่ผมเคยรู้จักลิบลับ
สงสัยอากาศเปลี่ยนมังมันจึงร่าเริง อ้อนคนนั้นคนนี้ไม่มีหยุด
"พ่อครับ ไอ้ภูมิหล่อขนาดนี้แสดงว่า ตอนพ่อเป็นหนุ่มคงเสน่ห์แรงไม่ใช่เล่น"
พ่อผมหัวเราะชอบใจโม้เรื่องวัยหนุ่มให้ฟังยาวเหยียด
"พ่อครับ ผมกับไอ้ภูมิพักอยู่ด้วยกันนะครับมีอะไรให้ผมรับใช้ บอกผ่านไอ้ภูมิได้เลยนะครับ"
"เออ ขอบใจลูก ดีๆ จะได้ดูแลกัน" น่าน สงสัยพ่อผมเริ่มเมา
หลังดื่มไปอีกสักพักไอ้เอกก็ลุกขึ้นไปคุกเข่าต่อหน้าพ่อผมก้มหัวพร้อมพูดเสียงดัง
"พ่อครับ กรุณารับผมเป็นลูกชายด้วยนะครับ" พ่อผมถูกอกถูกใจรับปากรับคำยกใหญ่ เหล้านี่มันเปลี่ยนคนได้จริงๆ
แล้วผมก็ต้องสะดุ้งโยงเมื่อไอ้เอกมันพูดต่อว่า
"พ่อครับ กรุณายกไอ้ภูมิให้ผมดูแลด้วยนะครับ"
"ได้สิไอ้ลูกชาย ฝากไอ้ภูมิด้วยนะ มันขี้งอนมาตั้งแต่เด็กอย่าถือสามัน"
"ขอบคุณครับพ่อ ผมจะรักไอ้ภูมิเหมือนที่พ่อรักมันครับ" ว่าแล้วขี้เมาทั้งสองก็ชนแก้วกันต่อ
ปล่อยให้ผมนั่งอ้าปากค้างในความกล้าบ้าบิ่นของคนทั้งคู่
"สาโทนี่มันแรงจริงๆ" ผมได้แต่นึกในใจ
จบตอนที่ 21
-
อิอิ
:laugh:
แร๊งซซซซซซซซซซซซซซซซ์
ขอลูกเค้าเลยดิ
จัดไปๆ อย่าให้เสีย
-
o13
-
ภูมิถ่ายไปเลยคับ
55555
เข้าใจอารมณ์ บางทีคนเราก็ไม่ต้องการจะพึ่งพาอีกฝ่ายมากเกินไป
แม้จะรักกันแค่ไหน แต่ถ้าให้มากเกินไป มันก็รู้สึกไม่ดีอยู่ดี เฮ้ออออออออ
สาโทเนี้ย ของเค้าดีจิง 5555
-
:-[ หวานไม่เลิกเว้ย
-
ดีนะที่เครื่องบินไม่ตกตอนเอากัน
ไอ้หื่นทั้งสอง
-
:-[ หวานไม่เลิกเว้ย
-
บันไซ :mc4: มาต่ออีกแล้ว :pig4:ทั้งคนแต่งคนโพสเลยนะ เหลืออีกกี่ตอนกันนะ คงไม่เกิน 3 ใช่ป่ะ
กล้าบ้าบินดีจริง ไม่รู้วาพอฤทธิ้สาโทหมด พ่อของภูมิจะลุกขึ้นมาฆ่าลูกเขยทิ้งรึเปล่า 55555555 :laugh:
:-[ หวานไม่เลิกเว้ย
เออ "โต๋" ที่บ้านเราแบบนี้มันไม่เรียกว่าหวานนะ 2 คนเนี้ยโค_ตร หื่นเลยอ่ะ แถมดีกรีความหื่นก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆๆไม่มีวันสิ้นสุดซะด้วยนะ
-
คู่นี้หวานกันทุกตอนจริงๆๆๆ 555
:กอด1:
-
แหมมีความสุขกันจริงนะทำกันบนเครื่องเนี่ย เป็นสีสันแก่ชีวิตดี อะนะ
:pighaun: :pighaun:
เหอะๆนี่ไม่รู้นะว่า พ่อ ภูมิ ตื่นมาจะว่าไงบ้างไปขอลูกเค้าตอนเมาเนี่ย น่าติดตามจิงๆ
แล้วจะรออ่านต่อนะ เจ
-
. . . . ว้าว วว ว ว ว ขอกะคุณพ่อตาเลยอ่ะ กล้าเนาะ . . .. . . +1 ให้คนโพสแสนขยันค่ะ . . . . . .
. . . .. จะมีอุปสรรคไรเป่าน้อ . .. ... . .
-
โห..........เอกขอลูกชายเค้าเลยเหรอ
:z13:
-
o13
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก
อิอิ
-
ลงแดง ลงแดง ลงแดง :z3:
อ่านแล้วติดมากๆ เลย :z13:
มาต่อเร็วนะคร้าบ
มีเรื่องมาลงต่อเลยมั๊ยอ่ะ :impress2:
-
เอก หาฤกษ์แต่งได้แล้ว พ่อตา อนุมัติ ผ่านนนนนน
ฮิ้ววววววววววววววววว
-
:z1: ขอลูกเค้าได้หน้าตาเฉย
-
:-[ ช่างกล้าเนอะ คนเรา
ทำไปได้ o22
-
ของเค้าแรงจริงๆ
:mc4:
-
:z13: จิ้มคนโพส
มาต่อสักที่ดิ รออยู่ :3123:
-
เอิ่ม
ที่แรง อ่ะ สาโท
รึ พ่อตากะ ลูกเขยค่ะ
:laugh:
----- รอตอนต่อ ไป :z2:
-
:-[ :-[
ขอกันเห็น ๆ เลยนะครับ
ช่างกล้า
:laugh: :laugh:
-
555
ด่านนี้คุณพ่อผ่านฉลุย
^_^
-
มาต่อแล้ว ขอบคุณทุกคอมเมนต์นะคะ ไม่ได้ไปเที่ยวไหนก็อยู่อ่านนิยายเป็นเพื่อนกันไปก่อนนะ
ปีนี้อยู่แต่บ้านไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย
.......
ตอนที่ 22 : ค่าของความรู้สึก
.......
หลังจากผมกับไอ้เอกพักอยู่บ้านผมที่เชียงใหม่หนึ่งอาทิตย์ ไอ้เอกก็ลากผมกลับกรุงเทพ โดยให้เหตุผลว่า
"กลับเถอะ ไปทำงานหาเงินใช้มั่ง เราพักมานานแล้ว"
ผมก็เลยต้องกลับมากับมันอย่างงงๆ
ก่อนกลับพ่อแม่ผมมาส่งที่สนามบิน
เหมือนพ่อกับแม่ไว้ใจไอ้เอกยิ่งกว่าลูกตัวเองอีก ฝากฝังผมกับไอ้เอกอยู่ร่วมชั่วโมง
ไอ้นี่เสน่ห์มันเหลือร้ายจริงๆ แค่อาทิตย์เดียวผมเกือบเป็นหมาหัวเน่า
......
"มานอนตรงนี้ จะให้ดูอะไร" ไอ้เอกบอกผมให้ไปนอนข้างๆมัน
ขณะที่มันกางเปิดแฟ้มเอกสารบางอย่างอยู่บนเตียงนอน
ผมเอาหัวผิงต้นแขนมันตาดูเอกสารที่กางอยู่ตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ
"นี่เป็นแฟ้มผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ของบริษัทพ่อผม ตัวนี้เพิ่งเปิดตัวไปเดือนหนึ่ง
ดูจากกระแสการตอบรับพ่อผมตั้งยอดไว้คือ อีกหนึ่งเดือนข้างหน้าจะแชร์ส่วนแบ่งการตลาด 15 เปอร์เซ็นต์
ผมขอโปรเจคนี้มาทำภายใต้งบโฆษณาอะไรทุกอย่างเท่าเดิมผมจะตั้งยอดไว้ที่ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์
สิบห้าเปอร์เซ็นต์เราคืนบริษัท สิบเปอร์เซ็นต์พ่อผมจะยกให้เราถ้าเราทำได้ พอเข้าใจไหม"
เวลาไอ้เอกพูดอะไรยาวๆ ผมชอบมองมันจนเคลิ้มทุกที สงสัยผมออกนอกหน้าไป
ไอ้เอกเลยหันมาแลกลิ้นกับผมแทน จนผมเริ่มกับมันเริ่มจะยั้งไม่อยู่ ผมเลยผลักมันออก
"เฮ้ยๆ พอๆ ว่าต่อให้จบก่อน" แต่ดูเหมือนมันไม่สนใจอะไรแล้ว จะเข้าคลุกวงในอย่างเดียว
"ถ้าคุยจบจะให้ห้าครั้งเลยเอ้า" เหมือนเลขห้าจะเป็นเลขศักดิ์สิทธิ์
ไอ้เอกลงจากเตียงไปเก็บเอาแฟ้มที่ขว้างไปตะกี้นี้กลับมานอนดูกับผมต่อ
หลังจากที่เราคุยกันไปร่วมชั่วโมง ผมก็เข้าใจหน้าที่ตัวเองว่า
ต้องช่วยไอ้เอกประชาสัมพันธ์สินค้าให้ได้เกินเป้าที่บริษัทตั้งไว้
ดูจากแผนงานที่คนข้างกายผมแพลนไว้หนึ่งเดือนนับจากวันพรุ่งนี้ผมแทบไม่มีเวลาหายใจ
"เฮ้อ ปิดเทอมอันแสนเศร้าของผม"
....
งานแรกที่ผมกับไอ้เอกต้องทำรวมกันคือ ถ่ายโฆษณาสินค้าครับ
ตัวสินค้าเป็นโรลออนสำหรับผู้ชาย แต่เน้นกลุ่มเป้าหมายไปยังกลุ่มผู้หญิง
ผมฟังยังงง คอนเซปท์ของโฆษณาคือ สิ่งดีๆ ที่ผู้หญิงแบบคุณทำเพื่อคนรักครับ
ฟังดูดีมาก เราใช้เวลาถ่ายโฆษณาสามวัน ทำงานหามรุ่งหามค่ำ
ผมแทบเป็นลม เพราะต้องรับมือกับงานภาคกลางคืนที่ไอ้ลามกมันไม่เคยสละสิทธิ์แม้แต่คืนเดียว แถมมันยังร้องขอแถมไม่เคยหยุดหย่อน
พักหลังผมเหนื่อยจนไม่มีแรงไปจับกดมันหรอก อยู่ข้างล่างมันตลอด ไม่รู้มันเอาพลังมาจากไหน
"ทานเยอะๆ สิ เอ้านี่ อร่อย " มันสรรหาสาระพัดอาหารมาบำรุงผม
"เสร็จแล้วต้องทานขวดนี้ แล้วก็ทานวิตามินนี่ตามนะ" มันจัดยาบำรุงมาให้เพียบอีกต่างหาก
......
หลังจากถ่ายโฆษณาเสร็จ ขณะที่ทานอาหารเช้าอยู่ผมก็ถามไอ้เอกว่า
"วันนี้ไปไหน"
"ไปซ้อมคอนเสิร์ต"
"หาอะไรนะ" ผมตกใจหลังจากถ่ายโฆษณาแล้วยังต้องไปเป็นนักร้องอีกหรือนี่
ไอ้เอกนั้นผมรู้ความสามารถในการพูดและร้องเพลงของมันจากผับคืนนั้นแล้ว แต่ผมเกิดมายังไม่เคยขึ้นเวทีร้องเพลงเลยครับ
แม้จะร้องแค่เพลงสองเพลง เพื่อใช้เวลาออกไปจัดบูทแจกตัวอย่างสินค้าก็เถอะ
ทำให้วันนั้นทั้งวันไอ้เอกมันเอาแต่หัวเราะในจุดอ่อนของผม
"เพิ่งรู้ว่าคนรูปหล่อน่ารักอย่างนายแพ้ไมค์" มันแซวผมไม่หยุด
"ไม่ได้คาบไมค์ออกมาด้วยตอนเกิดนี่หว่า" ผมแถไปบ้าง
"ขอโทษนะ ผมลืมไปว่าเรายังไม่เคยฝึกใช้ไมค์บนเตียงเลย" มันเข้ามากระซิบที่หูผมเบาๆ
"ก็มึงไม่ฝึกกูเองนี่ช่วยไม่ได้" ผมพูดแล้วเดินหนีมันทันทีก่อนที่ไอ้บ้านั่นจะคลั่งจับผมกดต่อหน้าคนอื่น
.......
หลังจากปล่อยโฆษณาไปได้เพียงสามวันกระแสตอบรับมันเกินคาดมากๆ
สื่อทุกสื่อเล่นข่าวผมกับไอ้เอกทั้งแง่บวกแง่ลบ ส่งผลให้ตัวสินค้ามียอดสั่งจองมากกว่าที่ตั้งไว้ถึงสิบเท่า
เราสองคนไปปรากฏตัวครั้งแรกในอีเว้นท์ที่ทางบริษัทจัดขึ้น ท่ามกลางบรรดาแฟนคลับและคนที่ให้ความสนใจล้นบริเวณงานที่จัดไว้
คนที่ตื่นเต้นที่สุดกลับไม่ใช่ผมกับไอ้เอกกลายเป็นแม่ของไอ้เอกเองที่กลายมาเป็นผู้จัดการคิวของเรา และคอยกรี๊ดเราสองคนอย่างลืมวัย
ไอ้เอกได้แต่มองแม่ตัวเองอย่างปลงๆ
"เพราะมึงคนเดียว ที่ทำให้แม่กูเป็นแบบนี้" มันกระซิบข้างหูผมขณะที่ยืนอยู่บนเวที
"เกี่ยวไร ไอเดียมึงทั้งนั้นนะ" ผมเถียง
"ถ้าไม่ใช่เพราะมึงกูก็ไม่ทำหรอก" มันทำตาวาวๆ ใส่ผมก่อนจะหันไปทักทายแฟนคลับอีกฝั่งหนึ่งของเวที
.......
หลังจากหนึ่งเดือนผ่านไปในงานเลี้ยงขอบคุณสื่อมวลชนและผู้ที่เกี่ยวข้อง
ผมกับไอ้เอกใส่สูทเต็มยศ ยืนเด่นอยู่บนเวทียิ้มขอบคุณบรรดาแขกเหรื่อ
ที่มามอบช่อดอกไม้ให้จนเมื่อยขา และหิวจนไส้กิ่ว พอลงจากเวทีมานั่งโต๊ะได้
ผมก็ซัดทุกอย่างที่ขวางหน้าโดยมีพ่อและแม่ไอ้เอกนั่งอมยิ้มดู
"ดูแลลูกชายเธอหน่อยสิแม่สา ปล่อยให้หิวซกทุกวันเปล่านี่ ดูผอมๆ" พ่อไอ้เอกพูดพลางลูบหัวผมเบาๆ
"ก็ตามดูแลอยู่ทุกวันแหละพ่อ แต่สงสัยถูกตาเอกดูดพลังไปหมดมั่ง ดูสิฝ่ายนั้นสมบูรณ์ยังกะอะไรดี"
เหมือนไอ้เอกจะสะดุ้งเล็กน้อยก่อนอ้อมแอ้มตอบ "ปะ เปล่านะแม่ เขาทานน้อยเอง"
"ยังไงก็เถอะ อุตส่าห์ลากเพื่อนมาช่วยงานก็ดูแลเพื่อนหน่อยสิ "พ่อไอ้เอกดุมัน
"ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจมาเอง" ผมออกรับแทนมัน
"ขอบใจมากนะตาภูมิงานนี้ไม่มีเราคงไม่มาถึงนี่ เรียนจบเมื่อไหร่อย่าลืมมาทำงานกับพ่อนะ "
"พ่อฟุ้งซ่านน่า อีกตั้งสองปี "ไอ้เอกกล่าวตัดบทพ่อมันดื้อๆ
แม่ไอ้เอกเห็นท่าไม่ดีจึงพูดขึ้นก่อนเกิดศึกสายเลือด
"พอๆ พ่อลูกคู่นี้ ป่ะคุณไปเต้นรำกับฉัน" แม่ไอ้เอกลากแขนพ่อของมันไปกลางฟลอร์
"ดูเหมือนพ่อกูอยากเอามึงมาบริหารบริษัทแทนกูซะแล้ว" ไอ้เอกตีคิ้วใส่ผม
"เหอะๆ แค่เดือนเดียว กูก็จะตายแย้ว"
"อ่อนๆ" ไอ้เอกยั่วผมไม่เลิก
"คืนนี้อย่ามายุ่งกะคนอ่อนๆ ก็แล้วกัน" ผมย้อน
มันยิ้มอ้อนทันทีเลยครับแถมกุลีกุจอตักอาหารบริการผมอีกต่างหาก ไอ้นี่กิ้งก่ายังอายจริงๆ
......
ผมล้มนอนบนเตียงข้างๆ ไอ้เอกหลังจากอาบน้ำเรียบร้อย
ไอ้หน้าหล่อเหมือนรอท่าอยู่นานคว้าตัวผมมากอดทันที
มันหอมแก้มผมเบาๆ แล้วยื่นสมุดบัญชีธนาคารให้ผมซึ่งเมื่อเปิดดูเจ้าของบัญชีคือตัวผมเอง ในนั้นมีเงินฝากในบัญชีอยู่ห้าล้านบาท
"นี่คือค่าเหนื่อยนายตลอดหนึ่งเดือน" ไอ้เอกบอก
"ทำไมมันมากจัง"
"น้อยไปไม่ว่า กำไรเฉพาะเดือนนี้ของสินค้าที่เราทำหกสิบล้านกว่าๆ"
"โห ยังไงก็ให้กูมาเยอะอยู่ดี"
"อย่าคิดสั้นสิ นายขาดทุนด้วยซ้ำนะ เพราะนายส่งสินค้าติดลมบนไปแล้วได้แค่นี้น้อยมาก"
"ทีนี้เลิกคิดมากเรื่องทำงานได้แล้ว ไว้เรียนจบค่อยทำได้ไหม" สายตาไอ้เอกมันร้องขอ
"อืมส์" ผมตอบมันเพราะแค่นี้ก็เหลือกินเหลือใช้สำหรับผมแล้ว
"จูบผมหน่อยสิ" ผมจูบมันเบาๆที่ริมฝีปาก มันจ้องหน้าผมนิ่งแววตาของมันเหมือนจะสะกดผมให้มองลึกไปถึงสิ่งที่อยู่ในใจ
"ภูมิ อย่าตีราคาตัวเองต่ำ นะ นายมีค่ามากกว่าทรัพย์สินเงินทองที่ผมมีทั้งหมด ขอให้วางใจในผมบ้าง ผมไม่มีทางทำร้ายนายแน่นอน"
มันพูดกับผมด้วยแววตาจริงจังก่อนจะลงมือบรรเลงเพลงรักกับร่างผม
คืนนั้นเป็นคืนที่ความหงุดหงิดที่ค้างคาในใจผมมานานได้หายไปหมดสิ้น
ไม่ใช่เพราะเงินทองที่ได้มา แต่เพราะสิ่งที่ผู้ชายในอ้อมกอดผมคนนี้ต่างหาก
"เอก นายก็เป็นสิ่งที่ประเมินค่าไม่ได้สำหรับผมเหมือนกัน" ผมกระซิบที่ข้างหูเป็นมันเบาๆ
จบตอนที่ 22 ... พรุ่งนี้เจอกันตอนอวสาน
-
โฮ่ รวดเร็วทันใจจริง :กอด1:
+1ให้กับความขยันอีกครั้ง
รอตอนอวสานจ้า
-
+1 ให้คนโพสค่ะ
กำลังเดินเล่นในเล้าเป้ด เห็นมาโพส ดีใจมากมาย
คืนนี้คงนอนหลับ ฝันดี
-
หวานกันอย่างนี้ตลอดไปนะ
+1ให้คนโพสค่ะ :L2:
-
สิ่งที่คนรักให้กัน คือกำลังใจ และความห่วงหา อาทรซึ่งกันและกัน
อ่านแล้วมีความสุขจัง พรุ่งนี้รอตอนอวสาน +1 ให้กับความขยันนะครับ
-
ประทับใจมากมายครับบบบ
+1 ให้กับความขยันของคนโพส
ขอบคุณครับ
:กอด1:
-
อืมอ่านไปอ่านมาก็พอจะเข้าใจความรู้สึกของภูมิเลยอะ แบบว่าพึ่งเอกตลอด เป็นผมคงไม่สบายใจเหมือนกันอะ งิงิ
-
พรุ่งนี้จบแล้วเหรอ
จบเร็วจัง
แล้วทั้งสองคนจะเปิดตัวกับพ่อแม่ป่าวน้า
o18
-
ไม่อยากให้อวสานเลยอ่ะ กะลังหวานได้ที่
+1 ให้คนขยังโพสต์ครับ
-
น่ารักจัง
-
หวานได้อีก
เหมือนแม่เอกจะรู้เลย.....ว่าลูกชายสูบพลังเค้าหมด
ก๊ากกกกกกกกกก
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
แอบปลื้มเอก ค่ะคุณขา
ช่างเปงผู้ชายที่เฟอเฟคมากมาย
ขอแบบนี้ซักคนได้ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
-
หวานมากกกกกกกกกกกก น่ารักสุดๆๆๆไปเลย 555555
ชอบอะ ชอบมากเลย ไม่น่าจบเร็วเลยอ่ะ
-
หวานอะไรกันขนาดนี้เนี่ย :m25: :impress2: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
เสียดายจังเลยอะจบซะแล้วหรอ แล้วจะรออ่านตอนอวสาร
เห็นคุณ ควันต้องลม จะชอบเรื่องนี้มากอะ จะมีตอนพิเศษ ปะ อิๆ
-
รอ ๆ ตอนจบ
ชอบคับแต่พระเอกหื่นไปหน่อย เหอะ ๆ :haun4: :haun4:
:n1:
-
:n1:น่ารักมากเลย :z2:
-
:z1:
เอกนี่กะไม่ให้ภูมิพักบ้างเลยว่างั้นชิมิ
ใช้งานเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน
555555555+
จะสึกหรอบ้างไปไหมเนี่ย :impress2:
-
คู่นี้หวานหื่นไม่เกรงใจใครเลยเว้ย :3123:
-
เอกนีสมเป็นผู้บริหารจริงๆดิ
ในเมื่อภูมิอยากหาเงิน
ก็จับมาประชาสัมพันธ์สินค้าของบริษัทซะเลย
ได้ทั้งขึ้นทั้งลอง o13
-
จบตอนที่ 22 ... พรุ่งนี้เจอกันตอนอวสาน
กรี๊ดดด!!!
ไม่ชอบคำนี้ เลย
-
......
ตอนที่ 23 : บอกรัก (ตอนจบ)
......
"ไปเที่ยวต่างประเทศกันไหม"
ผมถามไอ้เอกขณะที่มันกอดผมไว้ในอ้อมแขน ตอนนี้เรากำลังแช่อ่างอาบน้ำด้วยกัน
"หืมส์ ว่าไงนะฟังไม่ชัด"ไอ้เอกถามซ้ำขณะที่มือมันเอาฟองสบู่มาลูบไล้หน้าอกผมเล่น
"ก็ตอนนี้กูพอมีตังก็เลยอยากตอบแทนมึงบ้าง"
"แค่ได้อยู่กับนายแบบนี้ มันก็เกินจะพอแล้ว" เจ้าตัวบอกพร้อมหอมแก้มผม
"ไปเหอะน่า กูไม่เคยไปต่างประเทศเลยนะ"
"งั้นให้เอกออกทุกค่าใช้จ่ายทุกอย่างนะ"
"ไม่ คราวนี้ทุกอย่างกูต้องออกเอง"
"ตกลง งั้นไปอเมริกานะตอนนี้มีหิมะตกด้วย" มันพูดพลางเริ่มซุกไซ้ซอกคอผม
"อยากเล่นสกีล่ะสิ หัดให้กูด้วยนะ ยังไม่เคยเห็นหิมะเลย"
"เปล่า เอกอยากมีอะไรกะภูมิกลางหิมะสักครั้ง" ไอ้เอกพูดพร้อมกับจับมือผมไปสัมผัสกับความรุ่มร้อนตรงหว่างขาของมัน
'เฮ้อ กูจะดีใจหรือร้องไห้ดีนี่' ผมคิดไม่ตกในใจ ก่อนจะต้องหมดสติสตังไปกับการรุกเร้าของไอ้ลามกเอก
......
ไอ้เอกเคยมาเรียนที่นี่อเมริกาสามปีตอนมัธยมมันจึงพาผมเที่ยวไปตามเมืองต่างๆ อย่างคล่องแคล่ว
เมื่อหลุดพ้นจากกรอบของสังคม ผมกับไอ้เอกก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันไปตามถนน
อยากจูบ อยากหอมแก้มกัน เราก็หยุดทำกันตามใจอยาก
ไอ้เอกเหมือนจะตามใจผมเป็นหลัก ทุกโปรแกรมมันให้ผมเลือกก่อนเสมอ
และเพื่อตอบแทนความเป็นคนน่ารักของมันผมก็เลือกไปพักบ้านบนเชิงเขาที่มีหิมะตกคลุม
มองไปทางไหนก็ขาวโพลนไปหมด พอไปถึงผมก็ลากไอ้เอกลงไปเล่นปาหิมะ ไอ้เอกวิ่งไล่จับผม
จนเราเหนื่อยนั่งหอบอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน
แก้มและริมฝีปากไอ้เอกแดงปลั่งดูหล่อและยั่วเย้าใจเป็นที่สุดผมจึงจับมันกดลงกลางหิมะขาวโพลนด้วยอามณ์ปรารถนา
พร้อมกับจัดการกับเสื้อผ้ามันออกอย่างรวดเร็ว ไม่ช้าเรือนร่างเปลือยเปล่าที่เหมือนเทพบุตรของมันก็พร้อมที่จะสนองอารมณ์ให้ผม ความเย็นของหิมะทำให้บางส่วนของไอ้เอกแดงแจ๋น่าดูดน่ากินเป็นที่สุด
ผมเริ่มจากดูดเม้มหัวนมแดงแจ๋ของมัน จนชูชันแข่งกับน้องชายขนาดเขื่องที่มือผมกำลังกำรูดขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ
เสียงของไอ้เอกครางลั่น "ภูมิครับ เบาๆ หน่อย ซี้ด... เดี๋ยวแตกก่อน"
ผมไม่สนใจฟัง วันนี้ผมอยากแกล้งคนอึด
ผมจัดการใช้ปากหยอกล้อกับหัวน้องชายขนาดมหึมาของมันอย่างจงใจ
หัวน้องชายอันแดงโร่ของมันคับปากผม จนผมขยับปากขึ้นลงอย่างยากเย็น
แต่ไอ้เอกเสียวกระสันต์จนแอ่นกายอันขาวเนียนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของมันตามจังหวะเข้าออกของปากผม
"ภูมิ ภะ ภูมิ เบาๆ เอกเสียว"
มือทั้งสองข้างของผมลูบไล้บีบเคล้นอยู่บริเวณหัวหน่าวที่เต็มไปด้วยเส้นขนเป็นแผงของมัน
ยิ่งผมวนมือมาลูบไล้กับพวงไข่ขนาดใหญ่คู่นั้นไอ้เอกถึงกับหลังไม่ติดพื้น
ตอนนี้กล้ามเนื้อท่อนเอ็นของมันในปากผมเขม็งเกลียวเหมือนจะปะทุออกมา
"ภะ ภูมิ ซี้ด เอก จะ ทนไม่ไหวแล้วนะ"
เสียงหอบหายใจถี่ๆ ผสานกับเสียงซี๊ดซ๊าดที่ออกมาจากริมฝีปากยั่วยวนคู่นั้นบ่งบอกว่าไม่นานผมจะได้ลิ้มรสความซ่านเสียวสุดยอดของไอ้เอก ผมเร่งจังหวะเร็วขึ้นอีก น้องชายของไอ้เอกกระตุกอย่างรุนแรงในปากผมเหมือนทนไม่ไหวกับรสสัมผัสที่ได้รับ
ไอ้เอกแอ่นกายกระเด้าอย่างรุนแรงในปากผม ก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวเข้มรสชาติรัญจวญใจจนล้นปากผม
ไอ้เอกหายใจกระเส่าทำตาปรือหวานเยิ้ม มองผมอยู่อึดใจก่อนจะลุกขึ้นจากกองหิมะมาจูบปากผมอย่างหิวกระหาย
"เข้าบ้านเถอะเดี๋ยวเป็นไข้" ไอ้เอกพูดพร้อมกับลุกขึ้นอุ้มผมไว้ในอ้อมแขนเข้าไปบ้านพัก
บนเตียง ซุเปอร์แฟนของผมได้ลงโทษผมที่ทำให้มันน้ำแตกภายในเวลาเพียงไม่กี่นาทีเมื่อกี้นี้จนเราสองคนหลับใหลไปพร้อมกัน
....
วันนี้ไอ้เอกพาผมออกมาเดินเล่นกลางเมืองในตอนหัวค่ำ
เราเดินดูของร้านนั้นร้านนี้ จนผมรู้สึกเมื่อยเท้า นั่งแผละอยู่กลางถนนคนเดิน
ไอ้เอกยิ้มเดินมาโค้งตัวด้านหน้าผม "ขึ้นหลังผมสิที่รัก"
ด้วยความเขินผมก็กระโดดเกาะไหล่มันทันที
ไอ้เอกเดินไปเรื่อยๆ ผมซบหน้าลงกับไหล่กว้างอย่างสบายใจ
จู่ๆ ความสุขมันก็พุ่งสูงขึ้นจนผมต้องกระซิบข้างหูไอ้เอกเบาๆ ว่า
"เอกเรารักนาย"
ไอ้เอกหยุดเดินนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนพูดขึ้นเบาๆ "พูดอีกทีได้ไหม"
"เรารักนาย" ผมกระซิบที่หูมันเบาๆ อีกครั้ง
"อีกครั้งจะได้ไหม"
"เรารักนายจริงๆ"
"จูบผมหน่อยผมเดินจะไม่ไหวแล้ว" มันบอกเบาๆ พร้อมเอียงคอมาประกบปากกับผม
เรายืนจูบกันอยู่เนิ่นนาน
มันหวานกว่าครั้งใดๆ เหมือนเวทมนต์ที่สะกดให้เวลานิ่งอยู่ที่เราสองคน
สักพักไอ้เอกก็เดินต่อ ผมสอดมือทั้งสองข้างเข้าไปในเสื้อด้านหน้าขอไอ้เอกลูบไล้แผงน่าอกกำยำนั้นเล่นอย่างหลงใหล
"แล้วเอกไม่รักภูมิเหรอ"
ผมพูดอู้อี้เขินๆ การขี่หลังไอ้เอกนี่ดีจริง มันทำให้ผมซ่อนความเขินได้ง่าย
"ไม่รู้จริงๆ หรือแค่อยากฟัง" มันเอ่ยพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
"ก็อยากฟัง"
"รักตั้งแต่นายจูบผมครั้งแรกแล้วมัง ทั้งรักทั้งหลง เพราะจากวันนั้นในหัวก็มีแต่นายมาตลอด"
ไอ้เอกพูดได้น่ารักจนผมจูบบ่าคนพูดเบาๆ
"แล้วภูมิล่ะ รักเอกตอนไหน "
"ภูมิไม่แน่ใจนะ มันมาเรื่อยๆ จนระยะหลังภูมิก็มีแต่เอกเหมือนกัน"
"ภูมิรู้ไหม ตอนนี้เอกเหมือนเดินอยู่บนสวรรค์เลยนะ อยากเดินแบบนี้ตลอดไป อยากให้ภูมิบอกรักเอกที่ข้างหูทุกนาที"
"ภูมิรักเอกนะ" ผมกระซิบที่ข้างหูเอกเบาๆ พร้อมกับจูบซอกคอสุดที่รักของผม
"คืนนี้ฉลอง เอกขอห้าครั้งนะที่รัก"
"ไม่เหนื่อยเหรอ เดี๋ยวกลายเป็นคนติดเซ็กส์นะ"
"เอกว่าเอกติดภูมิมากกว่า เอกไม่เคยเป็นแบบนี้นะ แต่กับภูมิเอกอยากกินภูมิทั้งตัว ไม่เคยอิ่ม"
"เอกชอบภูมิตรงไหนเหรอ ภูมิไม่ค่อยได้ใส่ใจเอกด้วยซ้ำ ขอโทษนะต่อไปภูมิจะดูแลเอกมากขึ้น"
"เอกรู้ ไม่เป็นไร เป็นตัวเองแบบที่ภูมิเป็นนั่นแหละ เอกรักภูมิแบบนั้น"
"แต่ภูมิรักเอกเพราะเอกหล่อล่ะ" ผมกระซิบบอก
"จริงเหรอ เอกหล่อตรงไหนเหรอ"
"ไว้คืนนี้จะบอกทีละจุด" ผมกระซิบ
"รอไม่ไหวหรอกที่รัก ตอนนี้เลยดีกว่า" ว่าแล้วไอ้เอกก็แบกผมวิ่งจี๋ตรงไปยังห้องพักเลยครับ
สุดหล่อของผมคนนี้เรื่องลามกมันไม่แพ้ใครจริงๆ
The Eng.....^_^
เป็นไงบ้างคะ เอกกะภูมิ หวานซะไม่มีเนอะคู่เนี้ย แค้นกันอยู่สองตอนเอง
มีผลงานของคุณควันต้องลมอีกหนึ่งเรื่อง อ่านติดกันสองเรื่องไปแล้ว ถ้ายังไม่เบื่อก็ตามอ่านเรื่องที่สามได้วันพรุ่งนี้ค่ะ
ชื่อเรื่อง "พิศวาสสีน้ำผึ้ง" จัดอันดับความหื่นแล้ว เรื่องหน้าติดอันดับหนึ่ง แต่น่าเสียดายอย่างหนึ่งคือ เรื่องที่สามคุณควันต้องลมเขาเขียนไม่จบ ประมาณว่าหยุดเขียนเป็นการถาวร ถ้าชอบก็ตามไปอ่านได้ ถ้ากลัวอารมณ์ค้างก็ไม่ต้องก็ได้ แต่เท่าที่อานแล้วถือว่าเรื่องจบแฮปปี้ในระดับหนึ่งแล้วล่ะ
คลิ๊กเพื่อไปอ่านเรื่องใหม่ต่อ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=7877.0)
ขอแฮบปี้นิวเยียร์ผู้อ่านทุกท่านล่วงหน้าด้วยค่ะ
ขอให้ปีหน้าฟ้าใหม่เป็นปีที่ดีๆ สำหรับทุกคน คิดอยากได้อะไรก็ขอให้สมดังปรารถนา
(http://i286.photobucket.com/albums/ll88/jarunee1979/FORYOUbyEspador.jpg)
-
:z13:
-
. . . .ห๊ะ !!! จบแระ ไรอ่ะเร็วเกิ๊นนนน น นน น ........
-
มารอเรื่องใหม่นะคร้า แล้วก้อมาส่งความสุขด้วยคร้า :mc4:
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/user/newyear001.gif)
-
o22
กลางหิมะเลยเหรอ
ดีนะหิมะไม่กัดเอา
เดี๋ยวจะใช้งานไม่ได้กันพอดี
:laugh:
รออ่านเรื่องต่อไปค้าบ
:3123:
-
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/20071029211648242-2.gif)
-
อ่านเรื่องนี้ทีไร ยิ้มได้ทุกที มีความสุขเล็กๆๆ
ขอบคุณคุณควันต้องลม + คุณเจ ด้วยนะคะ :กอด1:
-
กลางหิมะ แล้วไม่ออกมาเป็นน้ำแข็งเหรอ :laugh:
ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องน่ารักๆ :L2:
-
หวานกันกลางหิมะเลย.......อิจฉา :z13:
ขอบคุณค่ะ จะรอเรื่องใหม่นะคะ :L2:
-
จบซะแล้วหรอ เสียดายจังสั้นทุกเรื่องเลย
แล้วจะรออ่านเรื่องใหม่นะคราบ อิๆ
ปล. เล่นกันกลางหิมะแบบนี้ ท่าทางจะมันส์นะเนี่ย อิๆ
-
:-[
+1 ให้คนโพส ฉลองจบเรื่อง
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่เอามาลงนะคะ
รอเรื่องต่อไปค่ะ :กอด1:
-
โอ่ยยยย น้ำตาลขึ้น มาอ่านเรื่องนี้คอเรสเตอรัลขึ้นพรวด ๆ เรย หวานสมชื่อจริง ๆ :o8: :o8:
HAPPY NEW YEAR ล่วงหน้าเน่อ
ป.ล. :กอด1: & :z13: (555)
-
อีกหนึงผลงานดีดี ของคุณ ควันต้อง ลม
ขอบคุณนะค่ะ
:L2:
-
จะติดตามต่อออออไป
HAPPY NEW YEAR ด้วยคนนนนน
-
HAPPY NEW YEAR
มีความสุขมากๆๆ ในทุกๆๆวันนะค่ะ :L2:
-
+1 ให้คนโพส
จบซะแล้ว
เป็นฟิคที่อ่านแล้วมีความสุขจริงๆ
คุณควันต้องลม เขียนได้น่ารักมากมาย
แต่ว่าแต่ละเรื่องสั้นไปหน่อย (โลภอีก )
จะรออ่านเรื่องต่อไปนะคะ
ขอให้มีความสุขตลอดปี 2552
สุข สมปรารถนา ร่ำรวย นะคะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ :pig4: :L1:
-
มาอ่านตอนจบพอดี เรื่องน่ารักดีค่ะ ชอบ o13
-
อืม ที่หิมะ
หิมะไม่กัดเหรอคับ แหะๆ
ปล. รออ่านเรื่องต่อไปคับ
คุณควันต้องลมจบเร็วดีจริงๆ
-
เย้ ในที่สุดก็ได้อ่านตอนจบแล้ว
แล้วจะติดตามเรื่องต่อไปนะ หื่นได้อันดับขนาดนี้คงไม่พลาดหรอก :haun5: ฮิ ฮิ
-
:กอด1:
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่คุณควันต้องลมได้เขียนมาให้เราได้อ่าน
ขอบคุณคนโพสด้วยนะครับ
กับความขยัน
+ 1 ให้แล้วนะคร้าบบบบ
Happy New Year นะครับ
-
ขอบคุณครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
แอบกุ๊กกิ๊กอ่าตอนจบน่ะ
แอร๊ยยยยยยยย น่าร้ากก
-
ขอบคุณมากครับ +1 ให้คร้าบ ว่าแต่หื่นทั้งเรื่้องจริงๆเลยเนอะ อิอิ
-
เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นคู่แค้นแสนหื่นดีกว่ามะเนี่ย
เสียดายจัง ไม่อยากให้จบเลยครับ น่ารักมากๆ เรื่องนี้อ่านแล้วสบายใจครับ อ่านได้เรื่อยๆ
ขอบคุณคุณควันต้องลม ผู้แต่และคนโพสต์ด้วยครับ ที่เอาเรื่องราวดีๆ มาให้ได้อ่านกันครับ
ขอบคุณครับ
-
:pig4:
ขอบคุณคนแต่งครับ
เป็นกำลังใจให้ทุกเรื่องนะครับ
-
จบซะแล้ว :n1: :n1: :mc4: :mc4:
หวานมากๆเลยหล่ะค่ะ
:-[
มีอะไรกันกลางหิมะจริงๆด้วย !!
ปล.จะคอยติดตามเรทเรื่องหน้านะคะ :m25:
-
จบซะแล้ว กำลังสนุกเลย ชอบจัง
ขอบคุณ ทั้งคนแต่ง คนโพสต์ สุดขยันด้วยค่า :L2: HAPPY NEW YEAR :bye2:
++++++++++++++++++++++
---------------------------
น่ารักอ่ะคู่นี้ ยัง ฮาประโยคนี้ไม่หาย
"ไอ้เชี่ยนี่ มันคิดแต่จะใส่ไม่มีถอดเลยหรือเนี่ย"
-
หวาน + หื่น อย่างนี้ น่ารักอะ :o8:
ให้ +1 เลยค่ะ o13
-
โห...ตัดรอนกานมากมายอ่า
ไม่ต่อตอนพิเศษเอกไปขอมาแต่งหรือว่าบอกพ่อแม่เอกหน่อยหรอ
ว่าเปงอย่างวว่าแร้วอ่า
น่าจาประกาศให้โลกรู้ซะหน่อยนะ
หรือไม่ก้อไปจดทะเบียนกานเรยก้อได้
ไหนๆๆก้ออยู่ต่างประเทศแร้ว
พูดมาตั้งนานสุดท้ายเรย มาต่อหน่ยอเถอะน๊าาา อย่างนี้มันค้างคา
-
จบแล้วหรอ
สนุกมาเลยอ่ะ
อยากอ่านต่อจัง
ไม่น่าจบเร็วเลย
-
ชอบมากๆเลยค่ะ ^^
น่ารักดีอ่ะเรื่องนี้~
:o8:
ขอบคุณนะคะ :L2: :pig4:
-
ขอบคุณคนแต่งครับ
เป็นกำลังใจให้ทุกเรื่องนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ไม่รู้ว่ามัวไปงมโข่งที่ไหนมา
พอมาอ่านเรื่องนี้ก็ลงจนจบเสียแล้ว
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ หวานกันซะ เราอิจฉา อยากมีความรักดีๆ แบบนี้บ้าง
ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆ มาแบ่งปันกันนะคะ รับไปเลยค่ะ บวกหนึ่ง
แล้วจะติดตามผลงานเรื่องต่อไปปีหน้านะคะ
ขอให้มีความสุขกับปีใหม่ 2009 นี้เช่นกันค่ะ
-
ขอบคุณนะครับ สำหรับนิยายเรื่องนี้ อ่านไปยิ้มไป กับความหวานของคู่ นายเอก กะ นายภูมิ
+1 เป็นบทส่งท้ายของเรื่องนะครับ รอเรื่องต่อไปอยู่น้า
สุขสันต์วันปีใหม่ ของให้สุขภาพดี แข็ง แรงไม่ตก :z2:
-
กว่าจะตามอ่านทัน ก้อจบพอดี
เรื่องนี้หวานมาก ชอบๆๆ
:pig4:คนแต่ง
+1เป็นกำลังใจให้คนโพสค่ะ :L2:
(http://i107.photobucket.com/albums/m282/pure100/07/009/044.gif)
-
:laugh:
ได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆ เลยนะคู่นี้
แม้กระทั่งกลางหิมะ
หนาวบ้างม้ายยยยยยยยยยยย
แต่ก็จบอย่างสบายใจ เฮ้ออออ
รอเรื่องหน้าจ้า
ยิ่งรับประกันความหื่นยิ่งตั้งตารอเล้ยยยย
happy new year ด้วยนะคะ :L2:
-
(http://widget.sanook.com/static_content/full/diy_1/2336/278336/dfdd02485324d18231fefbd439c48061_1230628573.gif)
-
(http://glitter2.postjung.com/data2/2008123110/495aec2c8d73b.gif)
ขอบคุณคะที่มาโพสท์นิยายสนุกๆให้อ่านกัน :L1:
-
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/16-12-2008_07.gif)
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุกๆนะคะ เพิ่งตามอ่านจนจบ รอเรื่องต่อไปค่ะ
-
ชอบมากๆ เลยอ่ะครับ เรื่องของคุณควันต้องลม o13
ขอบคุณ คุณ watermoonj ที่เอามาลงให้อ่านนะครับ :pig4:
จะติดตามเรื่องต่อไปครับ
happy new year
-
o13
-
เรื่องนี้น่ารักมากๆ
หวานมากๆ
จะติดตามเรื่องต่อไปจ้า :impress2:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านครั้งแรก....อยากจะบอกว่ารวดเดียวจบเลยอ่ะ
น่ารักได้ใจไปมากมาย
เเละเข้ามาบอกคนแต่งว่า
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/09-12-2008_09K.gif)
เด๋วไปตามอ่านเรื่องใหม่อีก.....จ้อบบบบบบบมาก..อิอิ
[attachment deleted by admin]
-
HAPPY NEW YEAR!!!!!
:z2: :z2: :L2: :L2:
ป.ล. :กอด1: :กอด1:
-
ได้อ่านรวดเดียวอีกหนึ่งเรื่อง
นายเป็นเอกอารายจะหื่นขนาดนั้น แต่คนอ่านก็ชอบนะ :z1:
ขอบคุณคนแต่งและคนโพสสำหรับนิยายสนุก ๆ ค่า :L2:
-
น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มีตอนพิเศษอีกป่าว อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณที่นำเรื่องดีดีมาให้อ่านนะคะ o13 o13 o13
-
น่าร๊ากก :-[
ชอบอย่างแรง เพราะมันโดน!! :กอด1:
เอกหื่นดี ชอบครับชอบ หื่นๆแบบนี้ :haun4:
มีตอนพิเศษไหมคับ จาอาวตอนพิเศษ :z13:
-
สนุกจริงๆ
อิเจ้ :L2:
-
อ่านรวดเดียวจบ
โอย...ความดันขึ้นนนนนนนน :haun4:
สุดยอดดดด :pig4:
HAPPY NEW YEAR 2009 ย้อนหลังจ้า
-
ชอบมากน่ารักดี เปนความรักที่น่ารักคับบ
แอบอิจฉาเล็กๆๆๆ
-
เอก น่ารักอะ
น่ารักมากมายย
หวานกันขนาดนี้ :pighaun:
-
มาอ่านอีกเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ :bye2:
ชอบเจงๆ
รอลุ้น เรื่องพิศวาสฯ อยู่นะค้าบ :z2:
-
o13
มะวานแอบมาอ่าน
วันนี้แอบมา +1 จ้า
-
เรื่องนี้เด็ดดวงจริงๆค่ะ
คุณควันต้องลม แต่งได้น่าอ่านทุกเรื่องเลย
-
เพิ่งมาอ่าน
แค้นกันได้ แค่ สองตอน
แล้วก็หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
กันจนถึงตอนจบ
อ่านแล้วมีความสุข
:L1:
-
:-[ จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก่อนอ่าน อิอิ
:กอด1:
-
อ่านจบแล้ว อ่านไปซับเลือดไปเอกเนี่ยะหื่นมาก
แต่หลัง ๆ ภูมิก็หื่นนะเนี่ยะ สงสัยติดเชื้อกัน :pighaun:
สนุกมากเลย ขอบคุณมากนะคะ :กอด1:
ปล.ขอสารภาพจริง ๆ ตั้งใจจะอ่านเรื่องยากนัก รักไอ้หน้าหล่อ
เพราะมีคนแนะนำเอาไว้ แต่ด้วยความเบลออย่างแรงทำให้จำผิดเรื่อง :o8:
เลยได้อ่านเรื่องนี้ก่อนเลยซะงั้น แต่ก็สนุกเหมือนกัน + 1 ให้คุณคนโพสต์นะคะ :L2: ขอบคุณมากค่ะ
-
ของเค้าดีจริงๆ
-
ชอบอะ หื่นได้อีก :z13:
-
สนุกสุดยอดเลยครับ เอกหื่นมากกก
-
หวานๆ :impress2: หื่นๆ :m25: :haun4:
โหะๆ ชอบอ่ะ
เรื่องหน้าเอาอีก แต่ขอแบบตบจูบด้วยได้ป่าว :-[
-
เป็นเรื่องที่อบอุ่นมากๆเลยค่ะ
เอกเป็นผู้ชายที่น่ารักมากๆ perfect ทุกอย่าง หล่อ รวย ฉลาด ที่สำคัญที่สุดคือเป็นคนที่รักเป็น จะเห็นได้ว่าเอกคิดอะไรเผื่อไว้ทุกอย่าง อะไรที่ทำให้ภูมิได้เอกพร้อมจะทำทันที อันนี้เรารวมถึงเรื่องบนเตียงด้วย
ภูมิก้อน่ารักนะ ไม่เคยคิดเอาเปรียบเอกเลย ทั้งๆที่ตอนแรกเกลียดกันจะตาย แต่เราว่าไม่ว่าผู้ชายคนไหนเจอคนจีบแบบเอกเราว่ายอมเปลี่ยนทุกคนแหละ มันรุกคืบแบบไม่ให้หายใจหายคอเลย
รักกันต้องช่วยเหลือเกื้อกูลและรู้คุณค่าของกันและกันนะคะ ขอให้รักกันไปนานๆ
-
เข้ามากดบวกให้ผู้อ่านค่ะ
แม้เรื่องจะจบไปแล้ว แต่ก็มีคอมเมนต์มาเรื่อยๆ ขอบคุณทุกคนที่คอมเมนต์ไว้นะคะ
คุณเยี่ยมมาก o13
-
:mc4:
หนุกๆๆ ยังงี้ น่าจะมีอีก หลายๆๆ ตอนอะ
:กอด1:
-
เค้าชอบนะ แบบ แนวทะเลาะๆ แล้วร้ากกกกกันเนี่ย แนวเค้าเลย 55+
แล้วก็ชอบที่หื่นด้วย 55+ เค้ามะได้บ้ากามน๊า
-
น้ำตาลขึ้นแน่ ๆ เลย หวานมากเลยคร๊าบ
:mc4: :mc4: :n1: :mc4: :mc4:
-
:impress2:...เพิ่งอ่านได้ 3ตอนเอง..... :impress2:
....สงสัยคืนนี้คงจะไม่ได้นอนแน่ๆ..ถ้ายังอ่านไม่จบ....
:pig4: :pig4:
poom_โอ๋ :o12:
-
ชอบ ชอบ :pighaun:
-
เรื่องนี้ หื่นได้ใจจริง ๆ :pighaun: :pighaun:
-
ชอบเรื่องนี้จริงๆค่ะ
คุณควันต้องลม แต่งได้สุดยอดทุกเรื่องเลยอะ....... :haun4:
-
ชอบบบบบบบบบบบบบบ ชอบมากกกกกกกก
อ่านรวดเดียวจบเลย > <
เป็นเอกน่ารักมากเลยน๊า ถึงจะหื่นไปหน่อยก้เหอะ อิอิอิ
ภูมิ น่ารักจัง ชอบมากๆๆๆๆๆ เลยอ่า
คู่นี้ ช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน อิอิอิ
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากๆๆเลยนะเนี่ย
-
สนุกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่า
คุณควันต้องลมเก่งที่สุด
-
เพิ่งได้ตามมาอ่านรวดเดียวจบเหมือนกันคะ
น้องภูมิน่ารักมาก เอกก็เป็นผู้ชายที่แมนมากๆ อยากอ่านตอนพิเศษของทั้งคู่จัง ถ้ามีนะ
ขอบคุณคนแต่งมากคะที่แต่งนิยายน่ารักๆมาให้อ่าน แล้วจะรอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ :L2:
-
อยากอ่านตอนพิเศษจังคร้าบ :m15:
-
:L1: :L1: น่ารักมากมาย เอก ภูมิ :กอด1: :กอด1:
-
จบซะแล้วหรอ เสียดายจังสั้นทุกเรื่องเลย
แล้วจะรออ่านเรื่องใหม่นะคราบ อิๆ
ปล. เล่นกันกลางหิมะแบบนี้
ท่าทางจะมันส์นะเนี่ย อิๆ
:bye2: :bye2:
-
อ่านแล้วชอบเอกกับภูมิมากเลย o13
-
เอกน่ารัก จังเลย แหมน่ารักแบบนี้รักแบบไม่ลืมเลย อิอิ :m1:
อ่านแล้วอยากเป็นภูมิเยย เอิ๊กๆ
ปล.สงสัยจาชอบคนชื่อเอกซะแล้น(ล้อเล่นนน) :-[
-
น่ารักมากๆเลยคู่นี้ .. อ่นไปก็รู้สึกไม่อยกให้จบเลยอ่ะ
ขอบคุณคนแต่งนะคับ
:กอด1:
-
สนุกมากๆค้า คู่นี่น่ารัก เอกนี่แสดงความรักตลอด แล้วก็ดูแลภูมิดีมากๆเลย
อ่านแล้วอิจฉาตะหงิดๆ ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกเรื่องนี้นะคะ :L2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกก
เพราะเป็นเรื่องที่น่ารักกกกกกกที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลยหละ
พูดความจริงนะ
เรื่องอื่นๆที่อ่านมาก็สนุกดี สนุกมาก สนุกที่สุดก็มี
แต่เรื่องนี้มันน่ารักนี่น่า
จิงิจงแล้วยังอ่านไม่จบหรอก 55555555555
ไปรีบอ่านต่อก่อนดีก่า :pig4:
-
เหมือนที่มีคนเคยว่าไว้ป่าว
"มีอะไรกับผู้ชายถือว่าเ็ป็นชายยอดชาย"
นายยอดมาก เป็นเอก เอิ้กๆ
ภูมิก็น่าร๊ากกกกก
อ่านแล้วอิน มะไหวแล้ว อยากได้แบบนี้มั่งจัง :laugh: :laugh:
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกจิง ๆ คู่นี้
ทั้งหวาน ทั้งหื่น :z1:
-
:L1:
เขียนออกมาได้น่ารักมากเลย
ชอบนะ อ่านแล้วโรแมนติดสุดๆ
ฝันหวานเลยล่ะ ใจละลาย
อ่านไปๆมุมมองความรัก
ก็เริ่มเปลี่ยนไป มองความรักในทางบวกมากขึ้น
ตอนเริ่มต้นมันก็งั้นๆไม่เท่าไหร่นะ
แต่ไม่นึกว่าสุดท้ายแล้ว อ่านจบจะรู้สึกประทับใจขนาดนี้
เป็นกำลังใจให้คนเขียนและคนนำมาลง
สำหรับเรื่องดีๆแบบนี้ด้ย
-
<object width="300" height="110" data="http://media.imeem.com/m/Wa_foDa3I7/aus=false/" type="application/x-shockwave-flash"><param name="wmode" value="transparent" /><param name="src" value="http://media.imeem.com/m/Wa_foDa3I7/aus=false/" /></object><br><a href="http://enjoy.picdd.com/category/%e0%b9%82%e0%b8%84%e0%b9%89%e0%b8%94%e0%b9%80%e0%b8%9e%e0%b8%a5%e0%b8%87-hi5" target="_blank">โค้ดเพลงHi5</a>
-
<br />
<object classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=7,0,19,0" width="474" height="374"><param name="allowScriptAccess" value="always" /><param name="movie" value="http://music.gmember.com/player/html_player_vdo/swf/player_vdo.swf?0901728301"><param name="quality" value="high"><param name="wmode" value="transparent"><param name="FlashVars" value="mvid=0901728301&albumid=5692" /><embed src="http://music.gmember.com/player/html_player_vdo/swf/player_vdo.swf?0901728301" allowScriptAccess="always" quality="high" FlashVars="mvid=0901728301&albumid=5692" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" type="application/x-shockwave-flash" width="474" height="374"></embed></object><br />
<br /><a href="http://bigbang.bloggoo.com"><strong>ต้องการเพลงใหม่ๆ ใช่มั้ย คลิกที่นี่</strong></a><br />
-
o13
เรื่องนี้หวานจริงๆ
-
ตามอ่านวันเดียวจบ เฮ่อ! หวานจริงๆ
พรุ่งนี้คงต้องไปโรงพยาบาลตรวจว่าน้ำตาลในกระแสเลือดเกินไปหรือเปล่า 5555
อยากบอกว่ารักเป็นเอกและภาคภูมิ มากมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:o8:
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยยยย
จะหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนไปไหนครับพี่น้อง
อิจฉาโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
ชิ!!หาเมียมั่งดีกว่า - -
555555555
-
ขอบคุณทั้งคนเขียนและคนโพส
บอกตรงๆว่าหวานจนเลี่ยนเลยและ
กัวจะเป็นเบาหวานตายอยู่แล้วเนี่ย
พูดไป พูดมา ก็ชอบใช่มั๊ยล่ะ ชิส์ :z1:
-
:-[
เข้ามาอ่านอีกรอบแล้ว
-
น่ารักทั้งเอก ทั้งภูมิเลย
:L1:
-
จบแล้วเหรอเนี่ย
ขอบคุนน่ะค๊าบบบ
อิอิ
อยากมีแบบนี้มั่งอ่า
แหะๆๆๆ :o8: :-[ :impress2: :man1:
-
:monkeysad: จบแล้วววววว
มาอ่านรวดเดียวเลยค่ะ สนุกมากๆ
จะติดตามผลงานนะคะ :L2:
-
อาฮะ....
หวาน น น นน ซะ อิ อิ
แอบอิจฉา ภาคภูมิ นะเนี่ย :m1:
-
อ่านรวดเดียวจบเลย
หวานอ่า ๆๆๆๆๆๆๆ
เอกนี่แบบว่า นะ
ตลอดเวลา ฮร่า ๆๆๆ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เราอ่านรวดเดียวจบเลยอ่ะ สนุกมากเลยเน้ออออ
ขอบคุณนะต๊ะ ที่แต่งนิยายดีๆๆๆ มาให้อ่านกัน
เป็นกำลังใจเรื่องต่อไปนะค้า
o13 :L2:
-
เอก กับ ภูมิน่ารักมากค่ะ เรื่องนี้สนุกมาก ๆ เลย
จะเป็นกำลังใจให้ และจะติดตามผลงานต่อไปเรื่อย ๆ เลยจ้า
-
หวาน :กอด1:
-
หวานกันทุกตอน :-[
เรื่องของคุณควันต้องลม สนุกทุกเรื่องจริง :mc4:
-
น่ารักมากเลยค่ะ
หวานกันสุดๆๆๆๆๆๆๆอ่ะ
***เอก..นายเจ๋งว่ะ o13
-
น่ารักมากมาย o13
-
เค้าว่ากันว่า "เกลียดอะไร.. ก็จะได้อย่างนั้น"
ก็ .. จากเกลียดกลายเป็นรักกันไงหล่ะ .. งั้น ..
ต้องบอกว่า "เกลียดพวกคนหล่อ .. เกลียดพวกคนรวย" (ซะงั้น ฮุ ฮุ) :call:
(อยากให้มีคนมาเอาใจอย่างเอกบ้างจัง?)
-
อ่านจบมาหลายรอบ แร้ว โพส สักหน่อยน่ะ
อยากหลับตาอยู่อย่างนั้น ทำอยู่อย่างนั้น ฝันถึงเธอ เรื่อยไป
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
ชอบค้าบ
-
ขอบคุณมากมายที่มีเรื่องดีๆให้อ่าน :pig4: :pig4:
-
น่ารักมากมาย ... หวานกำลังดี หื่นกำลังสอง อิอิ
แต่ก่อนไม่ชอบเรื่องที่มันยาวเวิ่นเว้อ ... แต่พอเจอเรื่องที่จบเร็ว ก็เสียดายเหลือเกิน
อยากอ่านต่ออีกซักนิดนึง
ขอบอกต่อ คำพูดที่เราชอบนิดนึงนะ ... มี 2 ประโยค ที่ ... ทำให้หลงรักเรื่องนี้มาก ๆ
"เมื่อคืนกูเลยอยากให้มึงรู้ว่าทำไมกูถึงขอมึงเป็นเมีย อย่าโกรธกูเลยนะ ช่วยเป็นเกย์กับกูหน่อย" :haun4:
"แล้วจะให้กูอยู่ในฐานะไหนมึงจะเลิกเห็นกูเป็นคนนอก และรับผิดชอบชีวิตมึงได้ " :กอด1:
-
อ่านแบบรวดเดียวจบไปอีกเรื่อง
ฝีมือคุณควันต้องลมนี่สุดยอดจริงๆ
ทำเอาไม่อยากให้จบเลยทีเดียว :serius2:
ขอบคุณคนโพสด้วยนะคะ ที่ทำให้ได้อ่านนิยายสนุกๆค่ะ :3123:
-
:3123: สนุกมากๆๆค่า เป็นเอกกะภาคภูมิ คู่นี้น่าร้ากสุดๆๆ หวานแบบไม่เกรงใจใครเลย 555
แถมเข้าทางกะพ่อแม่สองฝ่ายได้เรียบร้อย เยี่ยมมากๆๆค่า o13
-
อ่านกี่ทีๆก็ยังน่ารักเหมือนเดิมนะครับ
-
สุดยอดของความหวาน น้ำตาลยังจืดเลย ขอบคุณคนแต่งคราบ
-
สนุกคร๊าบบบ..
-
มาแปะโป้งนะค่าเพิ่งอ่านถึงหน้า 7 เอง
เด่วจะมานั่งอ่านต่อ :impress2:
-
สนุกดีครับ อ่านรวดเดียวเลยครับ
-
เป็นเรื่องที่น่ารักมาก
ชอบมากๆเลยค่ะ
เอกเอาใจเก่งมากๆ
แต่ไม่ใช่ตามใจไปซะทุกอย่าง
ตามใจแบบมีเหตุผลที่เป็นแบบผู้ใหญ่
ขอบคุณนะค่ะ
สำหรับนิยายดีๆแบบนี้
-
:L2:
-
หนุกดีอ่า
ขอบคุณคร้าบ
:really2: :really2:
-
อ่านจบแว้วว
โรมานซ์มากๆ เลย
เมื่อไหร่จะเจอแบบนี้ซะทีน๊า.....เอิ๊ก
:impress3: :impress3: :really2:
-
สนุกมาก ๆ เลย
o13 :oo1: :oo1: :oo1: o13
-
น่ารักมากๆเลอ่ะคับ อ่านไปเขินไปเลยอ่ะ อิอิ
ชอบมากๆเลยนะคับ เป็นกำลังใจให้นะคับบ
o13 :-[ :laugh: :pig4:
-
น่ารักมากๆเลยค่ะเรื่องนี้
ชอบมากกกกกกกกกกกกก ก ก
อ่านรวดเดียวจบ
เขินไปหลายตลบ
เลือดหมดไปหลายถุง
> <
-
ชอบเอกและภูมิจัง
น่ารักมาก มากอ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ
แอบกริ้ดๆ เริ่มแรกก็ขำกร้ากเลย
ตอนจบก็น่ารัก
ชอบค่ะ :impress2:
-
:really2: :really2: :really2:
thx for story
ชอบคุณค้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
สำหรับนิยายดีๆอย่างนี้
อยากให้แต่งเรื่องๆสนุกๆอย่างนี้
ต่อไปนะค้าฟฟฟฟ
ปล.ชอบที่สุดเลย อิอิ ^ ^ o13
-
กุ๊กกิ๊กกันตลอดทุกตอนเรยๆๆๆๆ
ชอบมากๆๆๆเรยคับๆ
-
อ่านรวดเดียวจบเลยล่ะค่ะ
อ่านๆไปตายแล้ว ทำไมเอกถึงได้ติดหนูภูมิขนาดนี้นะเนี่ย
เบื่อมากกกกกเกินไปรึเปล่ายะ :m25:
แบบว่าว่างไม่ได้เลย หนูภูมิก็ไม่ว่าอะไรอีกด้วย
น่ารักอ่า เอกทุ่มเทให้กับภูมิมากๆเลยจริงๆ
น่ารักค่ะ น่ารัก รูปประกอบที่ให้มาทำเอาจิ้นไปด้วยเลย
ขอบคุณมากๆๆเลยนะคะ สำหรับเรื่องน่ารักๆอย่างนี้ :pig4: :กอด1:
ชอบจังเลยอ่าาา ขนาดว่าบทส่งท้ายเอกยังหื่นเลย
พักหื่นบ้างอะไรบ้างนะตัวเอง :-[
-
ดี ค่ะ
555
อ่านวันเดียวจบ พร้องทั้ง อีกเรื่อง ของบุ้ง อิอิ
มันมาก ค่ะ
:mc4: o18
-
อ่านแล้วก็รู้สึกดีเนอะ ขอบคุณ :pig4: :pig4: :pig4:
-
นิยายเรื่องนี้น่ารักจริงๆเลย
อ่านแล้วมีความสุข
ขอบคุณนะครับ :pig4:
^___^
ปล.เอกนี่หื่นได้ใจจริงๆ :haun4: :jul1:
-
สมกับชื่อเรื่องจริงๆ คู่แค้นแสนหวาน แค้นอยู่ไม่กี่ตอน o13 ที่เหลือหวานอ้วกเลย :z3:
-
หวานจนใจละลาย
ฮิ้ววววววววววววววววววววววว
-
สุดยอดดดดดดดดดดดดด ครับ
อยากมีแบบในเรื่องมั่งจัง
เฮ้อออออออออออออ
อยากอ่านเรื่องต่อไปแล้วน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
รีบๆหน่อยย รอไม่ไหวแบบที่เป็นเอก บอกล่ะ คริคริ
-
:haun4:
เอก หื่นอ่ะ
ทุกที่ ทุกเวลา ไม่เกี่ยง
แต่ ภูมิ อึด โค ตะ ระ
:o8: :-[ :impress2:
ดีนะคู่นี้ สมบัติผลัดกันชม :o8:
-
:o8:
สนุกมาก ๆ เลยค่ะ
เป็นเรื่องที่หวานแล้วน่ารักมาก ๆ เลย
ชอบทั้งนายเป็นเอก และภาคภูมิ เลย อ่านไปยิ้มไปทุกตอนเลย
ขอบคุณคนแต่งและคนโพส มาก ๆ ค่ะ o13
-
อ่านไปเขินไป
555
:o8:
-
:-[อ่านจบแล้ว เหมือนจะสำลักความสุข ตายยย :m25:
-
สนุกมากๆ อ่านแล้วให้ความรู้สึกสดใส น่ารัก หวาน อบอุ่น ที่สำคัญเอก หื่นได้โล่ห์ :laugh:
ขอบคุณ คุณควันต้องลมสำหรับเรื่องน่ารักๆ และคุณเจคนโพส :pig4:
ปล อยากรู้จังอีกสองเรื่องของคุณควันต้องลมนี่เรืองอะไรจะได้ตามไปอ่าน ติดใจซะแล้ว
-
หนูอ่าน 3 รอบแล้ววน่ะค่ะ
สนุกมากๆๆเลยย
-
:กอด1:อ่านไป ยิ้มไป แค้นกันเล็กน้อย แต่หวานกันทุกตอน
ประทับใจบุคคลิกเป็นเอกเหลือเกิน ผู้ชายเพอจริง ๆ นิสัยก็น่ารัก เอาใจทุกอย่าง
เวลาอ่านตอนเค้าสองคนอยู่ด้วยกัน ต้องแอบยิ้มบ่อย ๆ ก็น่ารักจัง ถึงเอกจะหื่นแบบโคต ๆ ก็เหอะ
อย่างว่า ก็คนมันรักนี่เนอะ ภูมิต้องทำใจน่ะจ๊ะ สามีรักขนาดนี้
ปล.คงไม่ต้องบอกพ่อกะแม่ทั้งคู่ละม้างงงง ดูท่าจะต่างฝ่ายต่างยอมรับ และรักเพื่อนของลูกกันน่าดูเชียว :-[
-
ขอบคุณมากกๆนะ
-
มะคืนอ่านเรื่องนี้รวดเดียวจบ หลับฝันดีเลย น่ารักมากๆ SUPER แฟน อยากมีสักคน อิอิ
-
น่ารักมากๆๆๆๆ อ่านไปยิ้มไปตลอด :-[
-
ชอบเอกจัง อยากได้อย่างนี้มั่งอ่ะ :o8:
-
เรื่องนี้ผมอ่านจบสองรอบแล้วนะคับ
สนุกมากๆ :-[ :-[
มันเป็นความฝันของคนหลายๆคนอ่ะ :impress2: :impress2:
ผมก็อยากมีความฝันอย่างนี้บ้างอ่ะคับ
ทำไง :o8: :o8:
.......แมวน้อย :z2: :z2:
-
เพิ่งอ่านนิยายที่เป็นชื่อไทย
น่ารักกกกกอะคะ
แค้นกันอยู่สองตอนเอง
ที่เหลือคุณเอกเธอช่างหื่นกับภูมิได้ตลอดเลยอะ
-
อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ
อ่านไปก็เขินไป
ชอบเอกมากเลย แมนมากๆ
ตั้งแต่มีอะไรกะภูมิ
ก็รัก..ดูแลภูมิไม่เคยห่างเลย
ดูแลไปจนถึงพ่อแม่และน้อง อบอุ่นจิงๆผู้ชายคนนี้
แต่หื่นมากกก 55555++
ส่วนภูมิก็น่ารักอ่า
ยิ่งตอนหลังๆ หวานกะเอกมากกกก
ชอบตอนที่บอกรักเอกอ่า
เท่านี้เอกก็ดีใจตายแล้วล่ะ
ขอบคุณคนแต่งที่แต่งฟิคหวานๆ น่ารักๆมาให้อ่านนะค่ะ
แถมยังขยันโพส ไม่มีกั๊กอีกด้วย น่ารักจิงๆ
อยากจิ้ม +1ให้บ้างจัง (เค้าจิ้มกันตรงไหนอ่ะ แหะๆ อายจัง)
:กอด1: กอดคนแต่ง
-
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขมาก ๆ เลย :impress2:
ขอบคุณมาก ๆ นะจ๊ะ :bye2:
-
น่ารักจัง
:o8:
ระวังมดนะหวานมาก o13
-
เรื่องนี้สนุกอ่ะ
ชอบๆๆ
อ่านหลายรอบแล้วว
-
สวัสดีครับ
อ่านเรื่องนี้ ยิ้มตลอดเรื่องจริงๆครับผม :man1:
เขียนได้น่ารักทุกตอนเลย
น่ารักทั้งคู่เลย :man1:
ชอบมากๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีดี
เดี๋ยวจะไปตามอ่านอีกสองเรื่องที่เหลือนะครับ
ขอเป็นกำลังใจ
ติดตามและเป็นแฟนคลับตลอดไปนะครับ :man1:
-
ฝันดีครับ :man1:
-
ฝันดีครับ
เป็นกำลังใจให้เสมอ :man1:
-
น่ารักมากมาย
ชอบมากเลย
จะรอเรื่องต่อๆไปนะ
:L2:
-
พระ-นาย น่ารัก
อ่านแล้วสนุก เพลินดี
:-[
-
:z2:ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ หากเป็นไปได้ อยา่กให้ผู้แต่ง แต่งต่อไปเรื่อยๆ
ขอบคุณคนโพสมากๆครับ
-
รอได้และเป็นกำลังใจให้เสมอ
ฝันดีครับ :man1:
-
รอได้และเป็นกำลังใจให้เสมอ
ฝันดีครับ :man1:
-
:o8: หวานซะมิมี
-
หวาน+หื่น+น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ได้ใจจิงๆ
ชอบอ่า
ขอบคุณนะคะ o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
:m1: อ่านไป ยิ้มไป น่ารักได้อีกอ่ะ
-
สวัสดีครับ :man1:
-
:man1:
-
ฝันดีครับ
เป็นกำลังใจให้เสมอ :man1:
-
เป็นกำลังใจใหัเสมอครับ
ฝันดีนะครับ
:man1:
-
สนุกมากคะ ขอบคุณท้ังคนแต่งและคนโพสนะคะ
-
ฝันดีครับ :man1:
-
ฝันดีครับ :man1:
-
แบบว่าชอบเรื่องนี้มากมาย
หวานได้ใจจริง ๆ เลยค่ะ
:L2:...เป็นกำลังใจให้ทั้งคนแต่ง+คนโพสนะคะ ^^
-
ฝันดีครับ :man1:
-
:man1:
-
ฝันดีครับ :man1:
-
เป็นกำลังใจให้เสมอ
ฝันดีครับ :man1:
-
สนุกมากเลยค่ะ อ่านแบบรวดเดียวจบเลย
จะติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะ
-
ราตรีสวัสดิ์ครับ :man1:
-
เรื่องนี้ตอนแรกสนุกฮาด้วย
มาตอนหลังนี่หวานซะจนอิจฉาเลย
ขอบคุณมากมายก่ายกองเลยนะจ๊ะ
o13 o13 o13 o13 o13
-
เป็นกำลังใจให้ครับ ฝันดีครับ :man1:
-
ฝันดีครับ :man1:
-
:3123: :L2: :L1:น่ารักมากครับขอบคุณนะครับที่หานิยายดีๆ
มาให้อ่านอยากบอกว่านิยายเรื่องนี้ทำให้คนขี่เหงาอย่างผมมีความ
สุขมากครับและอ่านนิยายทีไรรู้สึกคิดถึงตัวละครทุกตัว
ต้องขอบคุณอีกครั้งนะครับเดี๋ยวผมจะติดตามผลงานไปเรื่อยๆ
พร้อมกำลังใจที่เต็มเปี่ยมครับ
-
เป็นกำลังใจให้เสมอ
ฝันดีครับ :man1:
-
เรื่องน่ารักดีจริงๆๆ
ที่สำคัญ จบได้ไว้
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆครับ
-
ราตรีสวัสดิ์ :man1:
-
ราตรีสวัสดิ์ :man1:
-
:man1:
-
ฝันดีครับ :man1:
-
ฝันดีครับ :man1:
-
ชอบจังเลยมันหวานมากๆเลยง่ะจากคนที่ไม่ชอบกัน
ดันมากลายเป็นได้ถึง
คนรัก :impress3:โอ้ย โอ้ยภูมิของเอก น่ารัก
-
่อ่านรวดเดียวจบเลย น่ารักมากๆเลยอ่ะค่ะชอบ ไม่อยากให้จบเลยอ่าT^T
แรกๆก็นึกว่าจะไปยอมกันท่าไหน มาเริ่มที่เบียร์ขวดนึงซ๊ะได้
แถมจบแฮปปี้แบบนี้ต้องขอบคุณมากเลยนะคะสำหรับเรื่องดีๆ :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้เสมอ
ฝันดีครับ :man1:
-
:man1:
-
อ๊ากกก
น่าร้ากอ่าา
อยากมีแบบนี้ม่างจางงง
โอยยย
ใจจะขาด
-
สนุกมาก ๆ เลย อ่านแล้วอยากอ่านอีก อิอิ :impress2:
-
:L2:...เป็นกำลังใจให้อีกครั้ง
กลับมาอ่านครั้งที่สองแล้ว
แบบว่าชอบมากกกก
-
อ๊ากกก
อ่านตั้งแต่แรก
สนุกมากเลย
จากความไม่เข้าใจกันกลับกลายเป็นหวานจนน้ำตาลเรียกพี่อย่างนี้เลยค่ะ
ชอบภูมินะ จริงใจ ไม่เสแสร้ง น่ารักแบบห้าวๆ อ่ะ
ส่วนพี่เอกแกเย็นชาแต่แอบลามก สนุกมากๆ ค่ะ
-
เรื่องนี้น่ารักอ้ะค่ะ เกิดมาเพื่อกันและกันจริงๆเลย หื่นกันทั้งคู่ สมน้ำสมเนื้อ
แถมบทจะหวานก็หวานจนน้ำตาลยังอายได้อีก
ขอบคุณมากๆนะคะที่แต่งเรื่องสนุกๆอ่านแล้วอารมณ์ดีแบบนี้มาให้อ่าน o13
-
อ่านกี่รอบๆ ก็ชอบ สนุกมากๆ เลย
ขอบคุณคนโพสต์นะครับ ที่หาเรื่องดีๆมาให้ได้อ่าน อิอิ
-
เข้ามาอ่านรอบ 2 ชอบจังเลย ^^
-
อ่านหลายรอบละ
ก้อยังสนุกอยู่ดี
:z1: :z1: :z1: :z1:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
555 อ่านรวดเดียวจบ เอกกะภูมิน่ารักซะจริงๆ
ตอนหลังแอบเขิน กรี๊ด :-[ หิมะ หิมะ
แหะๆ ตามไปดูเรื่องใหม่โลด
-
อ่านกี่ทีๆก้อไม่มีเบื่อจริงๆ
-
สนุกอ่ะ
หวานโคต เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องอื่นๆนะคะ
><
-
ขอบคุณคับ
ชอบเรื่องนี้จังเลยคับ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายมาก ๆ เลยนะค่ะ
สนุกมาก ๆ เลย...เรื่องนี้หวานมาก...อ่านไปต้องฉีดไบร์กอนฆ่ามดไปด้วย
เพราะไม่งั้นมดคงขึ้นคอมแย่เลย...อิอิ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนแต่งต่อไปเรื่อย ๆ นะค่ะ
ชอบเรื่องนี้มาก ๆ เลยค่ะ..."ยิ้มหวาน"
-
ขอบคุณคับที่เอาเรื่องดี ๆ มาให้อ่าน
ผมอ่านรวดเดียวจบเลยคับ เหอ ๆ
-
:impress2:จายมานเต้นเป็นจังหวะรักๆๆๆๆ รักเธอๆๆๆๆๆ
โอะ โอะ สนุกมากครับ
-
กลับมาอ่านอีกครั้ง ก็ยังรูั้้สึกอบอุ่นเช่นเดิม
มากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
น่ารักจริงๆ
:L2: :L2: :L2:
-
ขอบคุณนะคะ :z2:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆคับ :pig2:
-
อ่านจบอย่างรวดเร็ว
รักกันหวานชื่น
เพราะเบียร์ผสมอย่าปลุกขวดเดียวแท้ๆ
อิอิ
-
จะ จบแล้ววววว โหหหห หวานจริงๆๆๆ หวานสมชื่อ!
อ่านมาเรื่อยๆ จนจบ เอิ๊กก อ่านแล้วนั่งอาย น่ารักจริงๆ หุหุหุ
-
เอกน่ารักมากอ่ะครับ
-
:m25: :m25: :m25:
-
ขอบคุณนะคะทั้งคนเเต่งเเละ คนโพสต์ อืม คู๋เเค้นเเสนหวานจริงๆอะ สุดยอดเลย เอกน่ารักมากอะ รู้ว่าจะเอาใจ ภูมิยัง เข้าใจว่าเค้าคิดอะไรอยู๋เเละกังวลอะไร น่ารักที่สุดเลย
-
สนุกมากมายครับ
อ่านแล้วทำให้มองโลกนี้สวยงามขึ้นเยอะ
ทั้งที่ความจริง........
ขอบคุนคร๊าฟ
-
บอกคำเดียวว่า o13 แล้วก็ +1
-
จบเร็วมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านไปเรื่อยๆ สนุกดี
ไม่มีอุปสรรค์อะไรเลยเนอะคู่นี้
เรื่องพ่อเรื่องแม่
แฮปปี้กันเสียจริง
ฮ่าๆๆๆๆ
-
โอ้ยยย อ่านแล้วอิจฉา ยิ้มแก้มแทบแตกทุตอนเลยอ่า
หวานกันสมชื่อจริง ๆ จะหวานกันไปไหน
อ่านแล้วอยากหาแฟนสักคนจริงจัง ห้า ๆ ๆ
เอกกะภูมินี่น่ารักแถมยังชอบกุ๊กกิ๊กกันตลอดเวลา
ช่วนรีดเดอร์ที ตอนนี้มดขึ้นคอมเพราะเรื่องนี้ล่ะ อิอิ
ขอบคุณค้าบบบบบบบบ
-
อ่านไปทั้งหวาน ทั้งอิจฉา...
ขำเอกอ่ะ..ไม่น่าเชื่อเลยว่าเป็นได้มากขนาดนี้ หื่นมันทุกที่ ทุกนาที ทุกเวลา555
ขอบคุณมากค่ะทั้งคุณคนแต่ง และคนโพสท์ สำหรับเรื่องดีๆค่ะ
-
:mc4:หนุกดี ไม่น่าเชื่อเป็นคู่แข่งกันแล้วกลายมาเป็นคู่รัก ขอบคุณมากค่า
-
น่ารักดีค่ะ
มีความสุข
แฮปปี้เอนดิ้ง
:กอด1:
-
ขอบคุณค้าบบ
ได้อีกนะเอก กลายเป็นคนติดภูมิไปซะแล้วว
-
หวานได้ใจครับ อ่านแล้วรมณ์ดี สบายใจมากมาย
-
เป็นนิยายที่อ่านแล้วไม่เครียด
มีความสุขมากครับ
ชอบๆๆๆๆ
:L2:
-
^-^
กี๊ดดดดดดดดดดดดดด
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากมีแบบนี้บ้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
น่ารักจังค่ะ แอบเหนื่อยแทนภาคภูมิที่แฟนขยัน แต่อีกใจก็แอบอิจฉาค่ะ :-[
-
อ่านแล้ว สนุกมากๆ ชอบมากๆด้วย
ขอบคุณนะคะ
-
ตามมาอ่านจากเรื่องีกับบุ้ง
โฮ้ววว .... ชอบอ่ะ เอกดุหื่นได้ตลอดเวลา
กร๊ีดด
อย่างเห็นตอนหิมะตอนจบจริงวว่าจะเป็นไงงง
ง่ำำ
แต่ดูท่าทางแล้วจะไม่ได้ิเห็นเราะเอกขี้หึงมว๊ากกก
ชอบตอนที่เวลาภูมิบอก เดี๋ยวให้ห้าครั้ง กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
น่ารักเนอะ
ชอบค่ะ ขอบคุณสำหรับนวนิยายนะคะ o13
-
โอ้! เรื่องนี้เหมือนเคยอ่าน 55+
แต่ไม่จบ (ซะงั้น - -*)
สนุกมากมาย ชอบภูมิกับเอกมาก
55+
-
อ่านไปแล้วก็รู้เลยว่า
ของเค้าดีจริงๆ
-
ตามมาอ่านเรื่องนี้ต่อจากเรื่องคุณหน้าหล่อค่ะ แหมดูจากชื่อเรื่อง ดูท่าจะซัดกันมันส์ นัวเนียๆเลยมั้ง ฮ่าๆๆ :laugh:
-
หวานมากมายค่ะ
น่ารักทั้งเอกทั้งภูมิ
แต่มันสั้นจังเลย
อยากอ่านตอนพิเศษ :call:
-
o13
-
:impress3: ชอบ
-
น่าจะมีตอนพิเศษออกมาซัก 2-3 ตอนนะคะ คึคึ
-
แวะมาตามเก็บโลดขอรับ :a9:
-
o13
สนุกมากๆค่ะ
เป็นเรื่องที่เริ่มได้น่ารัก การดำเนินเรื่องไม่มีติดขัด
ชอบที่หวานตลอด ไม่ค่อยมีอุปสรรค
ง่ายๆ เส้นทางรักราบรื่น
แบบนี้ก็สนุกไปอีกแบบ สู้ๆค่ะ
-
o13 o13 o13
-
แวะมาอ่านอีกรอบ
อ่านแล้วก็รู้สึกว่าน่ารักเหมือนเดิม 55+
ตอนจบหวานซะ ^^
อ่านหลายรอบแล้วล่ะ มีความสุข ^^
-
จะอ่านกี่รอบก็ชอบ
แต่มันคงเป็นแค่ในโลกนิยายชาววายอ่ะนะ
-
น่าร๊าาากก ค่ะ สนุกมากเลยเน้อ
ติดตามมาตั้งแต่เรื่องแรกค่ะ แต่ว่าคู่นี้น่ารักดี
แถมยังแถมน้ำตาลให้อีกอ่ะ สนุ๊ก สนุกค่ะ เนื้อเรื่องก็รวบรัดไม่ยืดเยื้อ
ขอบคุณมากค่ะที่เขียนนิยายดีๆ ให้อ่าน
-
หวานมาก :impress2:น่ารักอะ แต่จบไว อยากอ่านตอนพิเศษจัง :L2:
-
หวานเกิ๊นนนนนนนนน
เอก ภูมิ น่ารัก
:pig4: :pig4:
:L2: :L2:
-
เพิ่งตามอ่านรวดเดียวจบจ้า
แรกๆเรานึกว่าจาแรงๆ
หลังๆมา รู้สึกซอฟ แล้วน่ารักหวานตลอด
ชอบมากค่ะ เอกกะภูมิ ท่าทางจะเป็นโรค
ติดกันเองหนึบหนับ :laugh: :laugh:
ขอบคุณนะค๊าที่เอามาลงให้อ่านแล้วก็ขอบคุณคนเขียนด้วยจ้า
:L2: :L2:
-
:-[ :-[ :-[
ชอบเรื่องนี้มากๆ ขอบคุณที่มาอัพให้อ่านกันนะเค๊อะ
-
อ๊ากก หื่นได้ทุกอนูจิงเลย ถ้ามีแบบเอกซักคนก็คงดีโฮะๆๆ
แรกๆก็กัดๆกัน หลังๆนี้นะสิ
อ่านรวดเดียวจบเลย พรุ่งนี้เรียนเช้าด้วยจะลุกไหวม่ะเนี้ย
ขอบคุงมากๆเลยจ้า สำหรับเรื่องดีๆๆ แต่อีตอนถ่ายแบบอยู่ดีวิธีเขียนก็เปลียน แอบอารมเสียเล็ก แต่ยังไงกลับมาเขียนแบบเดิมต่ออยู่ดีช่างมาเถอะจ้า..
-
ชอบๆๆๆๆๆ มากก อ่านแล้วเพลินๆๆๆๆ
-
o13 o13 o13
อ่านรวดเดียวจบเลย สนุกมากกกกกกกกกกก
เป็นเอกหื่นได้ตลอดเวลา หาโอกาสฟัดภูมิจนหมดแรงกดตัวเองเลย :z1:
-
กลับมาอ่านอีกครั้งเเละ ต้องบอกว่า ขอบคุณ คนโพสต์ เเละ คนเเต่งถึงเเม้ว่าจะไม่เเต่งต่อเเต่เราก็ชอบนะคะ เรื่องไม่เครียดดีเเละไม่ค้างเคลียร์เเละจัดการปัญหากันเร็วดี คุคุคุ ส่วนเรื่องความหื่นให้ เกินร้อยเลย 55++
-
อ่านจบแล้ววววววววววววววว
เรื่องนี้น่ารักมากมายเลยชอบๆ
ชอบเป็นเอกที่เป็นคนเงียบๆ
แต่หื่นได้ใจมากนอกจากนั้น
ก็ตรงที่มีอะไรก็พูดตรงๆเลย
ภูมิน่ารักอ่ะเพราะน่ารักอย่างนี้
้เลยโดนเอกฟัดตลอดเลย
ขอบคุณทั้งคนเขียน คนโพสต์เลย
:กอด1: :L2: :pig4:
-
:m25: :m25:
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
น่ารักทั้งเรื่องเลยอ่า กริ้ดๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เรื่องนี้หนุกจัง หลังๆนิหวานกันซะน่าหมั่นไส้555
ขอบคุณคนแต่ง+โพสต์นะจ๊ะ (;
-
หมั่นใส้ไอ้เอกมาก กกกกกกกกกกกกกกกก
มันหื่นเกิ๊น นนน จะไม่ยอมใครเลยรึไง
o13 o13
-
อ่านแล้วอมยิ้มไปกับความหื่นของเป็นเอกทุกตอนเลย
ขอบคุณไรเตอร์สำหรับนิยายดีๆค่ะ
-
อ้าก จบแย้วหยอ
มาน่ารักให้เห็นอีกสิ
น่ารัก...น่ารัก...น่ารัก... :o8:
-
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/012-1.gif)เอกหวานมากกกกกกกกกกกกกก แต่ก้อหื่นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เหมือนกัน
สงสารภูมิ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b9.gif) ตั้งแต่เป็นแฟนกับเอก ได้จับเอกกดกี่ครั้งเนี่ย
-
:jul1: ละลายแย้ววววว น่ารักเกิ๊นนน อ่านไปนี่เขิลแทนภูมิตลอดดดปลื้มพี่เอกเกิ๊นนนนน :-[
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
o13 o13 o13 o13
-
อิอิ...อ่านแล้วเขิลล...
ชอบมากมายคร้าบบบ...^^
-
สนุกมากเลยค่ะ
เอกหื่นสุดๆ ภูมิไหวหรอ ทำทุกวันอ่ะ :oo1:
:z3: :z3:
-
:L2: I LOVE YOU :L2:
-
ขอบคุณค่ะ น่ารักมากมาย
-
เพราะเบียร์ขวดเดียวแท้ๆ
หวานมากๆเลย น่ารัก+หื่นทั้งคู่เลย
ขอบคุณมาก
-
แบบบว่าแม้มันจะหื่นไปหน่อย
แต่ตอนที่เค้าทำงานด้วยกัน
แล้วเอาเงินให้ภูมิเนี่ย
ทำให้รู้เลยว่าแพ้ราบคาบแล้วเอก
อิอิอิ
อิจฉามากๆๆๆๆๆๆๆ
สนุกมากกกกกกกค่า :bye2:
-
หนุกมากครับ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะครับ :3123: :3123:
-
ขอบคุณมากครับ ชอบมากมาย อยากมีแบบนี้มังจัง เมื่อไรจะเจอกับเค้าสักที
-
:z1: :z1: เรื่องนี้สุดยอดเลยครับท่าน
ผมมานั่งอ่านรวดเดียวจนจบ
ชอบมากเลย
:pig4: :pig4: :pig4: จริงๆนะครับ อิอิอิ
-
:o8: น่ารักอ่ะ น่ารักมากมายเลย 555+ แอบเขินแทนนะเนี่ย
-
ขอบคุณมากๆ จ้า
อ่านแล้วชวนติดตาม จนต้องอ่านให้จบ ^ ^
อย่างนายเป็นเอก ถ้าไม่เรียกว่าเพอร์เฟ็คจะเรียกว่า
อะไรดีละนี่ อยากให้มีแบบนี้สักเป็นแสนๆ คน อิอิอิ
(เผื่อจะตกถึงท้องเราสักคน 555+)
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ขอบคุณอีกครั้งจ้า
-
อ่านแล้วหวานมาก หวานแบบไม่เลี่ยน น่ารักน่าหยิก มีความสุขจริงๆ
ขอบคุณมากๆ นะ
-
:impress2: ผมอ่านเรื่องนี้เเล้วชอบจริงๆ
น่ารักได้อีกครับคู่นี้ หวานเเบบน่ารักครับ
ผมชอบตัวละครคู่นี้มากๆเลย ตั้งเเต่อ่านหน้าเเรก ยันหน้าสุดท้ายเลยเเหละ
ขอบคุณจริงๆคร๊าบ :call:
-
เป็นฟิคที่ เอิ่มม.... จะว่าหวานก็หวานมากนะ และหื่นก็หื่นมาก 55555
แต่สนุกค่ะ น่ารักมากทั้งเป็นเอกแล้วก้ภาคภูมิ หวานได้อีกอ่า >.<
แล้วคำพูดคำจาของเป็นเอกนี่ ชวนให้น้ำลายพี่พุ่งออกจากปากจริงๆนะ
:-[ :impress2: :o8: ยิ่งอ่านยิ่งเพ้อเจ้อ ชอบจริงๆเล๊ยยย
-
รักเรื่องนี้ที่สุดเลย :m13:
-
พระเอกเรื่องนี้มีความรับผิดชอบสูงมากเลยโดยเฉพาะตอนแรก น่านับถือมากค่ะ ฉากจบหวานซะให้รู้สึกกันเลยทีเดียว
ขอบคุณมากสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ :bye2: จริงๆแล้วอ่านจบมาหลายสัปดาห์แล้วค่ะแต่ไม่ได้เมนท์ เลยพึ่งมาเมนท์ให้ค่ะ
-
:z1:อ่านไป หยุดไป แค้นไปแป๊บๆ หวานกันทั้งเรื่อง ยิ้มได้เรื่อย ๆ ภูมิน่ารัก กว่าจะยอมรับใจตัวเอง เล่นเอกเหนื่อยไปเหมือนกันเนอะ ฮาเวลาเอกหลงภูมิช่วงแรก ๆ เนี่ยหล่ะ คิดในใจหื่น ๆ ตลอด เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น "คู่หื่นแสนหวาน" แทนได้ป่ะ :laugh:
-
:m25: :z1: :pighaun: :haun4:
อ่านจบแล้วเสียเลือดไปเยอะพอสมควร คริคริ
ภูมิโดนจัดหนักซะบ่อยเลยอะ
เอกหื่นได้อีกน้า :laugh: :laugh:
-
o18 แค่เห็นชื่อผู้แต่ง ก็รีบกระโดดเข้ามาอ่านแล้ว
แล้วก็ไม่ผิดหวังจิงๆ o13 เรื่องนี้ของเค้าดีจริง
ชอบมากๆๆเลย แรกเริ่มก็ไม่ถูกกัน แต่สุดท้ายก็รักกัน
อิอิ เข้าทำนอง ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ :กอด1:
-
อ่านรวดเดียวจบเลย
หวานกันจริงๆ อิจฉาอ่ะ อิอิ
อยากมีแฟนแบบเป็นเอกบ้าง
-
คู่นี้จิ้นกระจายเลย
-
คู่นี้หวานกันกระจาย ทำ กันได้ทุกที่ 555
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:ขอบคุณมากๆๆๆๆเจ้มาลงอีกนะหวานซะจนเราเองยังนอนฝันเลย :m21: :m21: :m3:
-
ชอบมากๆคะเรื่องนี้ :haun4: :haun4: :haun4: ตลอด
-
เอกน่ารักจัง ภูมิก้รีบใจอ่อนหน่อย :o8: :o8:
-
หนาวจนอิจฉา เพลียแทนภูมิ เอกหื่นตลอดเว อร๊าาาาาาาย :impress2: :-[ :o8:
-
เป็นเรื่องที่น่ารักมากเลยค่ะ >o<
แต่ว่าหากสาวๆ รู้คงร้องไห้กันแย่เลย
หนุ่มหล่อ 2 คน กินกันเอง คิคิ
-
หวานจริงๆ เอกเอาใจเก่งน่าดูเลย อย่างนี้ภูมิไปไหนไม่รอดหรอก
-
พออ่านจบก็รู้สึกว่า....รักคนแต่งค่า :mc4:
-
ยังไม่อยากให้จบเลยย :เฮ้อ:
:กอด1: :กอด1: สนุกมากเลยค่ะ อยากให้อัพเพิ่มอีกกก :call: :call:
-
น่ารักกกกก >//<
-
คู่นี้หวานจนน่าอิจฉา หื่นจนน่ากลัวเลยครับ แฮะๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะครับ ^^
-
หวานมากกกกกกกกกกกกกกกก
-
ตามมาอ่านจนจบแล้ว เย้ๆๆๆๆ
อยากอ่านตอน พิเศษจังเลยคนแต่งจ๋า
นะนะ อยากอ่านมั๊กกกกกกกกกก
:impress2: :impress2: :impress2:
-
อ่านจบแล้ว น่ารักมากๆๆเลย ทั้งเอกทั้งภูมิ :bye2: o13
-
เรื่องนี้หวานจัง เอกน่ารักและหวานกับภูมิมาก ภูมิโชคดีจริงๆ
-
อ่านจบแล้วแต่สั้นจัง
ขอบคุณนะครับ
-
เพิ่งอ่านจบ ฮะๆๆๆ
หวานมากกกกกกก
-
หวานและหื่น คำนิยายของนิยายยเรื่องนี้เลยนะเนี่ย ฮี่ฮี่ฮี่ ไม่ใช้ไม่ชอบ แต่มันนั้อยไป. :z10:
-
จะเก็บทุกเรื่องเลย หวานตั้งแต่ต้นจนจบ ชอบมากค่ะ o13
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ชอบมากกคับบบบ น่ารักทั้งคู่เลย
รวมคนแต่งด้วย :)
-
สนุกอะ..น่ารักทั้งคู่เลย
อย่างนี้ต้องให้เป็ด
ฮ่าๆๆๆ
-
จบซะแล้วว อ่านรวดเดียวเลย ฮ่าฮ่า
ชอบเอกมากอ่ะ หวาน หื่น น่ารัก ><
-
เรื่องนี้หวานจนมดขึ้น
ประทับใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณคุณควันต้องลมค่ะที่แต่งนิยายเรื่องนี้
:L2: :L1: :L2:
-
ชอบเอกกับภูมิมากครับ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
สนุกมากๆๆๆๆๆๆเลย
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จากที่แข่งกันจีบสาว
พอได้ซั่มกันแล้ว ก็ติดใจกับซะงั้น ><~~~~
ชอบเอกจัง..ดูเอาแต่ใจ แต่ก็ตามใจภูมินะ อิอิ
แต่แบบ...เอกหื่นสุดๆๆๆ ชอบจังเลยนะเลข 5 เนี้ย :o8:
แอบชอบตอนที่ภูมิบอกรักเอกตอนขี่หลังเอกอ่ะ
ดูน่ารักดี ^^
-
ชอบมากๆเลยล่ะ
-
ชอบจังเลยเรื่องนี้ หวานๆน่ารักๆ มีผลัดกัน รุก-รับ ด้วย แอร๊ยยยย เอกเป็นอะไรที่ ... เพอร์เฟ็กมากอะ o13
-
แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆ >/////<
เปิดมาตอนแรกก้อเกลียดกัน ไปๆ มาๆ สักพักก้อเรียบร้อยกันซะแล้ววว
หลังๆ น้ำตาลเรียกพี่ได้เลยนะเนี้ย หวานได้อีกมากๆๆๆ
ขอบคุนสำหรับนิยายดีๆ นะคะ
-
อยากอ่าน :jul1:
-
หวานมากๆๆๆๆๆๆ >///<
อ่านไปก็เขินไป เอกเป็นผู้ชายที่อบอุ่นได้โล่
ภูมิก็น่ารักอ่ะ ประเภทปากแข็งเหมือนกัน ขี้อายด้วย
อ่านเรื่องนี้น้ำตาลทะลักเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับคู่แค้นแสนหวานมากๆนะค๊า :)
-
เอกน่ารักอ่ะ
ดูแลเทคแคร์
อย่างดี :กอด1:
-
อ่านรวดเดียวจบ ....
แค้นสองตอน นอกนั้น หวานนนนนนซะไม่มีอะ
ขอบคุณค่ะ น่ารักมาก
-
น่ารักหวานแหว๋วมากอ่ะเรื่องนี้ :-[ :-[ :-[
อยากบอกว่าชอบเอก
จะติดตามเรื่องต่อไปนะคะ
-
เอกภูมิ น่ารักกกกก หวานมากๆๆ :-[
เป็นเอก เกลียดเค้าอยู่ดีๆ พอได้ไปครั้งนึงถึงกับกลับใจเลยนะ :m20:
ชอบเอกจัง ตามใจแฟนทุกอย่างเลย :กอด1: ถึงจะหื่นไปหน่อยก็เถอะ
ตอนแรกๆภูมิแมนมากเลย หลังๆเริ่มใจอ่อนมาหวานกะเอก :L1: สนุกค่าาๆ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ๊ากกก :haun4: ขอบอกว่าไม่ได้เวอร์เลยผมเฝ้าอ่าน7รอบ บอกได้คำเดียวว่าสุดยอด o13ขอบคุณ คุณคุณควันต้องลมมากครับที่แต่งนิยายดีๆมาให้เราอ่าน ขอบคุณเล้าเป็ดแห่งนี้ครับขอบคุณ :กอด1:
-
:pighaun: :pighaun:
สุดยอดดดดด น่ารักน่าหยิกมากคู่นี้ มีแฟนแบบเอกนะ
ชาตินี้คงไม่ขออะไรอีกแล้วล่ะ
-
ขอบคุนครับ สนุกจริงๆ
-
:o8:น่ารักมากชอบๆๆๆ o13
-
หวานเกิ๊นนนนน
คนอ่านน้ำตาลขึ้นแล้ว :z2:
-
สนุกมากเลยค่า
ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องทั้งหมดเกิดเพราะเหล้าขวดเดียว :a5:
จะรอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ :pig4:
-
เอก หื่นมากมายอะ
5555 ชอบค้าบ น่ารักดีจัง
-
โหยๆๆ เรื่องนี้จบเร็วจังอ่ะ ยังอ่านไม่จุใจเลย
ตอนจบรู้สึกว่าฉากสวย แล้วก็จบสวยด้วยอ่ะ
บอกไม่ถูกอ่ะนะ แต่รู้สึกว่ามันสวย
ดูสมบูรณ์ในความรู้สึกของทั้งคู่ เอาเป็นว่าชอบละกัน
แต่ว่าจบไม่เคลียร์เท่าไร ตรงที่เรื่องของที่บ้านทั้งคู่อ้ะนะ
ทางบ้านภูมิยังพอว่า แต่ที่บ้านเอกล่ะ จะว่าไง
ในเมื่อเป็นลูกชายคนเดียว และเป็นลูกคนเดียวด้วย
แล้วไหนจะสังคมที่เอกจะต้องเผชิญในวันข้างหน้าอีก
มันยังคาใจตรงนี้แหล่ะ อย่างน้อยถ้าเรื่องที่บ้าน
เรื่องครอบครัวเคลียร์นี่จะโอเคมากเลย
ส่วนเรื่องสังคมที่ต้องเจอต่อไปนี่ชั่งมันก็ได้
เพราะมันดูไม่ใช่ปัญหาใหญ่เท่าไรนัก (ในความรู้สึกเราอ่ะนะ)
ยังไงก้ขอเป็นกำลังใจให้คนแต่ง และคนโพส ต่อไปนะ
:L2: :pig4: :L2:
-
อ้ากกกกกกก น่ารักมากมายเลยค่ะ
อ่านไปเขินไป><
-
:mc4: แฮปปี้
ขอบคุณมากค่า :pig4:
-
สนุกมากมายหวานซะจนน่าอิจฉา :L1:
-
สนุกมากเลยค่ะ!!
เรื่องนี้หวานมากๆเลย!!
น่ารักมากๆ!!
ขอบคุณนะคะ!! :L2:
:pig4: :pig4:
-
น่ารักกกกอ้ะ ถูกใจมากเรื่องนี้
o13 o13 o13
-
เอกภูมิน่ารักดี
-
เอกกับภูมิน่ารักมากค่ะ :o8:
เพิ่งจะอ่านจบ
แต่ทำเอายิ้มไม่หุบเลย สุดยอดเลยค่ะ o13
-
อ่านแล้วแบบว่า
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
สนุกมากเรยยยยย :กอด1:
-
:z13:
เข้ามาอ่านเป็นรอบที่สองงง >"<
-
น่าร้ากกกกก ชอบคู่นี้ หวานแลนหื่นได้ใจ o13
:bye2:
-
สนกมากกก ชอบบมากกก
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆนะคะ
อิอิ
-
ขอบคุณนะคะ ชอบมากค่ะ ^^
-
จบซะแล้ว...สนุกมากๆๆๆๆเลย
-
:haun4:
เิอกหื่นมากตั้งแต่ต้นยันจบ
แต่มีมุมน่ารักมากทั้งคู่
อยากได้แบบนี้สักคน อิอิ
:oo1:
-
สนุกดี ถึงจะเลิกเป็นศัตรูมาเป็นคู่รักเร็วไปหน่อย
แต่ทำให้ๆด้ดูซีนหวานเพียบ :)
-
เรื่องนี้น่ารักมาก :-[
ชอบเอกมากเลยอะ
ทำทุกอย่างได้เพื่อภูมิเลย
ซุปเปอร์แฟนแบบนี้หายากนะ :กอด1:
-
:L1: :pig4: :L1: :pig4: :L1: :pig4: ขอบคุณน้าาา สนุกที่สุดเลย :L1: :pig4: :L1: :pig4: :L1: :pig4: :L1: :pig4:
-
สนุกดีครับ ชอบมากๆ น่ารักทั้งคู่เลย..
-
เป็นเอกหื่นมาก อะไรจะหิวโหยขนาดนั้น
แต่ก็ออกมาหวานๆ ฮาๆ ได้อ่ะนะ
ขอบคุณมากนะคะ
อ่านรวดเดียวจบเลย
-
:o8: :o8: :o8:
-
:haun4:
-
สนุกมากค่ะ
เสียดายจบเร็วไปหน่อย
อย่ากอ่านอีก
เอกนี่สุดๆอ่ะ ชอบเลข 5 ตลอด
:-[
-
น่ารักอ่ะคู่นี้ชอบมากๆๆๆ :L1:
-
สนุกมาก :mc4:
-
o13
-
เอ่อ จบเร็วมาก อ่านรวดเดียวจบไม่รู้ตัวเลย สนุกน่ารักดีค่ะเรื่องนี้ ขอบคุณสำหรับนิยายนะค่ะ
-
เป็นความหวานปนความหื่น ฮ่าๆๆ
ชอบมากค่ะ เรื่องสนุกดี
-
หวานซะ น้ำตาลขึ้นเลยอะครับ สำหรับเรื่องนี้
-
ขอบคุณค่ะ
-
สนุกมาก ชอบๆๆ o13
-
สนุกดีค่ะ เพิ่งได้มาอ่าน
-
หวานมากอ่ะคู่นี้ น่ารักดี ชอบๆๆ
-
:bye2: o13 o13 o13 :bye2:
-
หวานมากมากกกกกก เป็นเรื่องที่น่ารักจริงๆเลย ชอบเนื้อเรื่องที่จะออกไปทางรวดเร็ว กระชับและตัวเอกที่นิสัยสุดจะแมนทั้งคู่
อย่างนี้ต้องตามไปอ่านผลงานของคุณควันต้องลมเรื่องอื่นๆบ้างซะแล้ว
-
น่ารักดีจังงง
เอกหื่นมากกกกกกกก
-
สนุกมาก ๆ คู่นี้น่ารักจัง....
-
ขอจิ้มไว้ห่อน :z13:
-
อ่านทีเดียวจบเลย
น่ารักมากค่ะ
:katai2-1: :katai2-1:
ปล. ชอบคุณพ่อคุณแม่ของทั้งสองคนมาก น่ารักจัง :mew1:
-
ได้แฟนอย่างเอกสักคน คงดีไม่ใช่น้อย
หวานกันตลอด ขอบคุณคนเขียนสำหรับเรื่องดีๆ
-
น่ารักมากค่ะ จากคู่แข่งกลายมาเป็นคู่รัก><
-
:L2: ขอบคุณคนแต่ง ขอบคุณคนโพส อ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ :mew1:
-
สุดยอดเลย o13
อ่านแล้วไม่เครียด หวานหยดตลอดๆ :m25:
-
เอกหื่นจริงๆ เลยค่ะ จากนี้คงกลายเป็นคนที่ขาดภูมิไม่ได้แล้วล่ะ จากที่เกลียดๆ กันเรื่องแย่งผญ.กลายมาเป็นลงเอยกันแถมรักกันทั้งดูดทั้งดื่ม แหมๆๆๆ น่าสงสารเหล่าสาวๆ ที่หมายปองสองหนุ่ม เฮ้อออออ~ กินกันเองแบบนี้คนหล่อคงสูญพันธุ์หมด 55+ เรื่องนี้อ่านเพลินดีค่ะ ไม่มีมาม่าให้ต้องหน่วงจิต ขอบคุณนะคะที่นำมาลงให้ได้อ่าน :mew1:
-
จะบอกว่าเห็นเรื่องนี้ผ่านตาไปมาอยู่หลายปี
ไอ้เราก็รู้สึกว่าเคยอ่านแล้ว ก็เลยไม่เคยกดเข้ามาดูเลย
จนเมื่อวาน ก็เห็นเรื่องนี้อีกครั้ง เกิดความรู้สึกว่า
ขออ่านระลึกความหลังหน่อยซิ ก็เลยกดเข้ามาอ่าน
ปรากฎว่า เฮ้ยๆๆๆ ตูไม่เคยอ่านนี่หว่า พลาดอย่างแรง
รู้สึกว่า เราปล่อยให้เรื่องสนุกๆอย่างนี้ผ่านไปได้ไงวะตั้งหลายปี
ยังไงก็ขอบคุณน๊าาา สำหรับเรื่องนี้ที่สนุกมาก หวานมาก น่ารักมาก และก็...
หื่นมากกกกกกกก อิอิ ^^
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆๆๆๆ :pig4: :pig4:
จากคู่แข่งกลายมาเป็นคู่รักที่หลายๆๆๆๆคนต้องอิจฉา :mew1:
เอก+ภูมิ น่ารักและหวานกันมากมาย (ชอบตงเลข 5 เป็นเลขมหัศจรรย์นี้ละ 555+ อะไรก็ 5 )
แต่อยากให้มีต่อน๊ะ :z1: เพราะชอบคู่นี้มากกกกกก :o8: :-[
-
เข้ามาอ่านอีกแล้ววววววววว
ขอบคุณค๊าบบบบบบบ
-
:กอด1: ขอบคุณคนแต่งแล้วก็คนโพสมากเลยนะเจ้าคะ
เรื่องนี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกก :mew1:
เอกเอาใจเก่ง ภูมิก็น่าร๊ากกกกกกกก หวานมากกกกกกกก
//จะละลายอยู่หน้าคอม กรี๊สสสสสส
-
หวานเจี๊ยบ :impress3:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตามมาจากเรื่อง ยากนัก รักไอ้หน้าหล่อ (ชอบมากกกกกกก)
และเรื่องคู่แค้นแสนหวานก็ไม่ทำให้ผิดหวัง อ่านสนุกจริงๆ ติดใจคุณควันต้องลมซะแล้ว
ขอบคุณ คุณ Watermoonj ผู้โพสท์มากๆด้วย //จะไปอ่านเรื่อง "พิศวาสสีน้ำผึ้ง" ต่อเลย กำลังอิน
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขอวี๊ดว๊ายกระตู้หู้แปป :laugh:
แถมเอกจังก็หื่นซะคนอ่านเลือดจหมดตัวละ :jul1:
โอ๊ยยยย รักคนแต่งที่สูดดดดด
-
:mew1: :mew1:
-
ขอบคุณ คุณควันต้องลม นะคะนิยายสนุกมากค่ะ :pig4:
ขอนคุณคนโพสด้วยนะคะ :pig4:
-
สนุกอ่ะ...หวานจนยิ้มไม่หุบกะตอนจบ.. :-[
-
สนุกมากๆเลยครับ ^.^
-
เป็นอีกเรื่องที่ผมชื่นชอบครับ :o8:
-
แค้นๆๆๆ กันนี้ตอนหลังมาคงรักกันหวานหยด อิอิ
-
หลังจากอ่านจบมาหลายวันแล้ว มัวแต่อ่านเรื่องอื่นๆต่อ ก็เลยไม่ได้มาคอมเม้น วันนี้แว๊บมาคอมเม้นบอกว่า สนุก ตื่นเต้น ตามแบบฉบับวัยรุ่น ดีจริงๆ ชอบครับ จากคู่แค้น กลายเป็น คู่รัก เย้ๆๆๆ อยากมีแบบนี้มั้งจัง
-
ชอบมากกกก มากจนรักกกกมากกก
-
หวานมากๆ ชอบคู่นี้จริงๆ
ขอบคุณนะค้า :hao3:
-
น่ารักมากเลยครับ
เอกก็แกล้งตีมึนเนียนไปเรื่อย...จนทำให้ภูมิรักจนได้ เนียนดีแท้ นับถือๆๆ
ว่าแต่....เอกจะหื่นไปไหนครับเนี่ย จัดหนักจัดเต็มตลอด... คึคึ
ถามว่าสงสารภูมิมั้ย? ตอบเลยว่าไม่ครับ เพราะว่าภูมิเองก็คงชอบ.....มากเหมือนกัน
ไม่งั้นไม่ยอมเอกตลอดๆๆขนาดนี้แน่
ขอบคุณครับ
-
หวานค่าาาาาา เอกน่ารักจัง5555
-
ขอบคุณครับผู้แต่ง
เรื่องนี้หวานตลอดเรื่อง เหมาะสำหรับคนที่ต้องการพักจากดราม่าเข้มข้นๆจริงๆ
-
อ่านรวดเดียวจบค่ะ หวาน+หื่นมากๆ ทั้งภูมิและเอกเลย
ชอบค่ะ อ่านแล้วไม่เครียด เพลินๆกันไป
ไว้จะตามไปอ่านเรื่องใหม่นะคะ
ให้กำลังใจคนเขียนค่ะ ^^
-
o13 หวานมากเลยอ่าาา
-
ขออนุญาติ นำไปโพสต์ ในเฟสบุ๊คต่่อน๊ะครับผม :pig4:
-
จริงๆอ่านจบได้สักพักแล้ววววววว
คุณเอก คุณภาค น่าร๊ากกกกก
รักคนแต่งมากมายย ย ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านน้า :bye2:
-
เรื่องนี้ หื้นหื่น... แต่ชอบมาก ถถถถถ
-
:กอด1: หื่นแรงงงงงงงงง 555
ชอบคู่นี้นะน่ารักดีอ่า จากคู้แค้นมาเป็นคู่รัก อัยย่ะ5555 :katai2-1:
ไม่ม่า สาบานนนน ใครชอบหวานๆฟินๆแนะนำเลย
ขอบคุณคนแต่งคนโพสนะค่ะ จุฟ :mew3:
-
น่ารักมากฮะ. :pig4: o15
-
:pig4: ตามมาอ่านเรื่องที่สองแล้ว สนุกมากๆ คู่นี้หวานจนน้ำตาลขึ้นเลย ขอบคุณคนเขียนและคนโพสต์ค่ะ
-
ชอบผลงานของคุณควันต้องลมนะ อ่านสบายๆ ไม่เครียดมาก สนุกด้วย
ขอบคุณทั้งคนโพสและผู้แต่งนะครับ
-
เรื่องนี้น่ารักมากกกก :hao6:
แถมเอกหื๊นหื่น 5555
-
สนุกมากเลย คุณควันต้องลม จะรอดูผลงานต่อๆไปน้า :hao6: :impress2: ฟิน :z1:
-
:impress2:เริ่มเรื่องก็มันเลย
-
เนื้อเรื่องน่ารักดีค่ะ เอกนี่หื่นตลอดเวลา ภูมิก็ไม่เคยขัดใจเลยเนอะ ^_^
-
ทะเลาะกันมาสักพัก คิดจะรักก็จัดหนักจัดเต็มเลยนะคุณชายยยย หื่นตัวพ่อเลยอ่ะเอกเนี่ย
-
สนุกจังเลย ชอบๆๆๆๆ หวานอ่ะไม่มีเรื่องอะไรมาสะดุด ชอบๆๆ :ling2:
-
เรื่องนี้โดนใจสายหื่นสุดๆ ขอบคุณสำหรับนิยายจ้า^^
-
นิยายเรื่องนี้อ่านแล้วมีความสุข น่ารักมากๆ :pig4:
-
คิดถึงเรื่องนี้เลยเข้ามาอ่าน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่ทำให้รู้จักสถานที่นี้ รักทุกคน :mew1: :mew1:
-
เนื้อเรื่องน่ารักดีนะ แต่ขอติงนิดนึงคือตามหลักความเป็นจริงเดือนมหาวิทยาลัยมันเป็นตัวแทนคณะมาประกวด ถ้าจะเกิดกรณีชนะคู่ก็ย่อมเกิดขึ้นได้แต่มันต้องมาจากคนละคณะกัน แต่อันนี้บอกว่าคณะชนะมาจากคณะวิศวกรรมนาโนทั้งคู่มันเลยผิดหลังความเป็นจริงไปน่ะ ถ้าผู้เขียนต้องการผูกเรื่องให้เป็นแบบนี้น่าจะเรียกว่าประกวดเดือนคณะถึงจะถูก และรางวัลให้ดาวจูบนี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่เลยมันไม่สมควร ส่วนในส่วนอื่นๆก็สนุกดี แต่มีแค่ส่วนตรงนี้เท่านั้นแหละที่มันทำให้รู้สึกขัดๆกับหลังแห่งความเป็นจริงไปหน่อย รู้ว่ามันเป็นนิยายแต่เราก็อยากให้มันสมจริงน่ะ
:hao3: :hao3:
-
ชอบเรื่องนี้มากกกกกก อ่านหลายรอบแล้ว
และจะกลับมาอ่านใหม่เรื่อยๆ
อยากให้ผู้แต่งยังแต่งนิยายเรื่องอื่นๆต่อมากมาย
-
ขอบคุณมากค่าาาา เป็นเอกกับภาคภูมิน่ารักมากกกก :hao5: :-[ :o8:
-
กลับมาอีกครั้ง เพลิดเพลินเช่นเดิม ^^
-
น่ารักมาก
-
ฟินเลย น่ารัดดี
-
เรื่องนี้น่ารัก อบอุ่น ไม่มีดราม่า โดนใจจังๆ :z3:
-
น่ารักมากก ไร้ดราม่าโดยสิ้นเชิงง
น่ารักอบอุ่นมากก
เอกนี่จะหลงภูมิมากมายอะไรขนาดนั้นนน หวาน้ำตาลขึ้นจริงๆอะ
ภูมินี่ก้น่ารักแรกๆสายซึน หลังๆหวานเว่อร์
คู่นี้แบบไร้อุปสรรคใดๆทั้งสิ้น อ่านคลายเครียดเติมน้ำตาลให้ร่างกายดีจริงๆ
ขอบคุณค่ะ
-
เอกกก ดูท่าจะรักเมียหลงเมียมากเลยนะนั่น :impress2: :z1:
-
:pig4: :mew1: :hao7:
-
ขอบคุณค่ะ
น่ารักมาก
:กอด1:
-
สนุกมากๆเลยค่าา. ขอบคุณสำหรับนิยายที่ทำให้เรายิ้มตามตลอดการอ่านเลยนะคะ
สนุกจริงๆ
-
:sad4: :sad4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ว่างๆก็กลับมาอ่านอีกรอบ ^^
-
กลับมาอ่านใหม่ :z2:
-
Simply Classic
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
นับเป็นคู่ปรับโดยแท้ ไม่แพ้คู่กันเอง
-
o13
-
ขอบคุณสำหรับ เรื่องราวดีๆ 1 เรื่อง
-
สนุกดี
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
กลับมาอ่านใหม่
ยังสนุกเหมือนเดิม
-
:กอด1: :กอด1: :pig4: :pig4: :pig4: