หัวข้อ: << เดี๋ยวจะโดน...นะ >> ตอนที่23 .....END [30.01.2011]

[pongsj]

อิอิ เพิ่งได้อ่านวันนี้ ชอบพระเอกมากมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย บังคับขู่เข็ญได้ใจ 555

[moonlight]

ทั้งค้างทั้งสั้นเลยอะ จจ

ชอบทั้งแต๊ปและกรเลยอะ

น่ารักทั้งคู่เลย

[Jeremy_F]

^
จิ้ม...สจ
น้องกร ก็อ่ะนะ ยอมทุกอย่างเลย น่ารักจัง  

แล้วจะพาไปกินอะไรกันดีล่ะ

 

[Poes]

สั้นไปมั้ยยยยยยย 

[PYMMM]

ชอบเเต๊ปอ่ะ 555

จูบ จูบบบ   

[DeShiWa]

 

ชอบมากครับผม เรื่องใหม่ๆ

เพิ่งเห็นครับ ชอบ

เป็นกำลังใจให้ต่อไปครับ สู้ๆ

รออ่านตอนต่อไปครับ

 

[loveorlike]

^
^
^
^
^

 ::จิ้มทะลวงก่อนไปนอน

ให้หมดทุกคนเลยนะจ้า

อะไรสั้นๆไม่มี๊ๆๆ....

เพลินต่างหาก เพระว่าเพลิน เลยจบเร็ว

เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ปล.น้องเหมียวกับน้องหมีค่ะ เนียนมาเรียกกันเลยนะค่ะ

คนอื่นจะมองพี่จุ๊บไงเนี้ย....ฮ่าๆๆๆ


 

รักเหมือนกัน....จ๊วบบบบบบบบบบบบ

[Mint]

^
^

เข้ามาเพื่อ..

กระซวกๆๆแทงๆๆคนแต่ง

แอร้ยยย

คิดถึงแต๊บ รีบๆมาต่อน๊ะะะะะ

 

[nana]

กรอย่าขัดใจว่าที่ที่รักนะ

[Bobble]

สะ...สั้นนนนนน

ชอบจังคำว่า  "ชอบบังคับเนี่ยะ"    อีกไม่นานก็คงได้บังคับกันยาวแน่ๆ



โฮ๊กกกกกกกกกกกกกกกกก

[cavalli]

   ชอบอย่างแรง เรย



เรื่อง นี้



มา ต่อ ไวไว น่ะ ค้าบ

[dahlia]

กำลังสนุกเลย  รีบๆ มาต่อนะคะ

[ben~ya]

สั้น ค้าง
น้องกรจ๋า...มามะ พี่จะตามใจเอง

[juuuno99]

กรน่ารัก

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 

อยากจะบ้าตาย ไมนายกรน่ารักขนาดนี้เนี่ย

นายแต๊ปก็กวนได้ใจจริงๆ อิๆ

แล้วจะรออ่านต่อน๊าคราบ

[boboaje]

 . . . . .เฮ้อออออออ อออออ อ อ อ อ อ   สั้นจังอ่ะ . . . . ..  หนุกดีค่ะ มาต่อไวไวเน้อ  . . ..


 . ... ใกล้ปีใหม่แล้วเที่ยวกันหมดไม่มีให้อ่านเล๊ย ย ย ย   . .. . .

[ronlbb]

บังคับให้ตลอดละกัน

[menano]

มาอ่านด้วยจ้า

ชอบอ่ะชอบ 

น่ารักมากมาย

แต๊ปนี่น่ารักจริง ๆ เล้ย

มาตามจีบอย่างนี้นี่รักตายเล้ย

กรก็นะถ้าไม่มีใจให้คงไม่ยอมให้ทำอะไรแบบนี้หรอกเนอะ

   รอตอนหน้าจ้า

[kittyfun]

จะเป็นแฟนน้องก็ห้ามขัดใจน้องกร

เข้าใจหรือเปล่า

รอตอนต่อไปอยู่นะคะ

[กะทิน้อย]

คุณพี่นักเขียนขา !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

รีบต่อด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

อยากอ่านแร้วคร้า   

ชอบขนาดกับทางเลือกของกร 555555

ทางเลือกของกรมีแค่ต้องชอบตอบผมเท่านั้น

เผด็จการรักชะมัดพี่แต๊ป .. อย่างงี้รักตายเรยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

อีกอันชอบตอน ถอดแขน หุ หุ

ขะใจ๋ฟั่งมาลงเรยเน้ออิปรี้เฮย

เป๋นกำลังใจ๋หื้ออิปรี้นักเขียนเน้อเจ้า ปรี้เจ้า

[loveorlike]

^
^
^
 

 :กอด1:จ้าแล้วจะรีบมาลงเลยนะจ้า

ชอบเหมือนกันเลยตอนจะถอดแขนให้ถ้าทำได้

กีสสสสสสสสสสสสสสสสส


กอดดดดดดดดด ฮักแต้ๆบ่ได้ฮักเล่นนะเจ้า

จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบ

[Ottomechan]

 


กระซวกคนเขียน



อิอิ ><

[loveorlike]

ตอนที่ 6



ตอนนี้ผมกับมันก็เดินมาอยู่หน้าร้านที่ผมตั้งใจจะพามากิน ก็เป็นร้านอาหารไทยธรรมดานี้แหละครับยังไม่กล้าพาไปร้านแปลกๆเพราะกลัวมันจะกินไม่ได้ หันไปมองมันก็ยังทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่เหมือนเดิม ไม่เมื่อยบ้างหรือไง แต่ก็ปล่อยมันไปก่อน เวลาของเราสองคนยังมีอีกเยอะ


“สวัสดีค่ะ....สองที่นะค่ะ”

“ครับ”ผมตอบรับพนักงานที่มาค่อยให้การต้อนรับอยู่ด้านหน้า จากนั้นพนักงานก็เดินนำเราที่โต๊ะ ถ้าไม่ได้รู้สึกไปเองคนเกือบทั้งร้านเหมือนจะหันมาดูเราสองคนที่เดินจูงมือกันอยู่ แต่ผมไม่สนใจอยุ่แล้ว  ดีซะอีกเหมือนได้แสดงตัวเป็นเจ้าของยังไงไม่รู้เหมือนกัน ฮ่าๆผมคงประสาทอย่างที่มันว่าแล้วมั้งเนี้ย พอเดินมาถึงโต๊ะเท่านั้นแหละ  มันก็รีบบิดมือตัวเองออกแล้วเดินไปนั่งฝั่งตรงกันข้ามทันทีเลยครับ ผมก็ได้แต่หันไปยิ้มให้พนักงานที่รอให้บริการอยู่
 


“เมนูค่ะ”

“ขอบคุณครับ เดี๋ยวถ้าจะสั่งแล้วจะเรียกนะครับ” ยิ้มส่งให้  ตอนนี้โซนที่เรานั่งมีแขกนั่งอยู่แค่สองโต๊ะ ห่างกันพอสมควรครับ มันก็เลยดูเงียบ  แต่โต๊ะผมเนี้ยยิ่งกว่าเงียบอีก เหมือนมากินข้าวคนเดียว เพราะคนที่นั่งฝั่งตรงกันข้ามยังพยายามทำตัวเป็นธาตุอากาศตั้งแต่ลงนั่ง เมนูวางอยู่ด้านยังไม่ได้รับการสนใจจากมันเลยครับ ผมก็เปิดดูเมนูไปเหลือบมองมันไป ยังเหมือนเดิม อาการแบบนี้เขาเรียกอาการอยากโดน....จัดให้ครับว่าที่ที่รัก

“อืมๆอันนี้ก็น่ากินนะ ...หรือว่ากินอันนี้ดี”หลังจากดูอาการแล้ว ผมคงต้องเริ่ม

“อ๊ะ...มานั่งทำไมฝั่งนี้ไปนั่งที่ตัวเองสิ”

“ก็ไม่มีคนช่วยเลือกนิ แล้วอีกอย่างดูเหมือนเล่มด้านหน้านี่มันคงจะเปิดไม่ได้เลยเอามาให้ดู เลือกเร็วอยากกินอะไร”ผมยื่นเมนูแล้วก็นั่งเบียดมันไปกว่าเดิม มันก็รีบขยับเข้าไปซะชิดมุมเลยครับ ทางตันแล้วนะจ้าที่รัก เสร็จล่ะ

“ก็..ก็เลือกๆไปสิอะไรก็กินทั้งนั้นแหละ ขยับออกไปได้มั้ยยย”

“หืม...พูดอย่างงั้นได้ไง ก็แต๊ปไม่รู้นิครับว่ากรชอบกินอะไรบ้าง สั่งไปแล้วกรกินไม่ได้แต๊ปจะทำยังไง”ผมพูดด้วยหน้าตาใสซื่อ(แอ๊ป)เป็นห่วงมัน  มันก็มองหน้าแล้วทำเสียงจิ๊เบาๆ พร้อมกับเอามือเลื่อนจะหยิบเมนูที่วางบนโต๊ะขึ้นมาดูครับ แล้วเรื่องอะไรจะยอมดูคนล่ะเล่ม

“เฮ้ย!อะไรอีก หลบสิจะเอาเมนู”

“ดูด้วยกันนี้แหละ เร็วอยากกินอะไร”

“ไม่เอาจะดูเล่มโน่น แล้วก็ไปนั่งที่ตัวเองสิ”ไม่พูดเปล่า เอามือทั้งสองข้างออกแรงทั้งผลักทั้งดันผมออกจากเก้าอี้ข้างมัน

“หยุดเลย ตอนให้ดูไม่ยอมดู เพราะงั้นตอนนี้ดูด้วยกันนี้แหละ แล้วหยุดผลักเดี๋ยวนี้กร คงไม่อยากโดน...กลางร้านใช่มั้ย”หยุดมือแล้วทำหน้ามุ่ยกว่าเดิมสิบเท่าเลยครับ รู้กันแค่สองคนล่ะครับว่ามันกำลังจะโดนอะไรถ้าไม่หยุดผลักผม เอ๋หรือว่าคนอื่นจะรู้ด้วยเนี้ย ฮ่าๆ

“อยากกินอะไรครับ เลือกเร็ว”ยังนิ่งอีก รู้สึกตั้งแต่มาด้วยกันเด็กดื้อของผมเนี้ยจะชอบให้ผมออกแรงก่อนอยู่เรื่อยเลยนะถึงจะยอมทำ

“กรครับ ถ้าไม่ฟังกันดีๆแต๊ปพร้อมอยู่แล้วนะ”ผมพูดออกมาทั้งที่ตายังมองดูเมนูที่ตัวเองกำลังเปิดดูชื่ออาหารที่อยากทานวันนี้ แต่ก็รู้  ว่าตอนนี้มันมองหน้าผมแบบไหน  มองไม่ได้จริงๆครับหน้าแบบนั้น กลัวอดใจไม่ไหวขอไม่หันไปมองแล้วกัน เอิ๊กๆๆ

“ขยับมาใกล้ๆสิแบบนั้นจะมองเห็นเหรอ มะเดี๋ยวแต๊ปขยับเองแล้วกัน”

“ไม่ต้อง เห็น...เปิดไปสิเดี๋ยวอยากกินอะไรจะบอก”


ผมนึกขำมันในใจ อะไรจะกลัวการเข้าใกล้ผมซะขนาดนั้น ผมก็เปิดเมนุไปหันไปถามมันไป แล้วก็ตกลงกันได้ว่าอยากกินอะไรบ้างวันนี้ ผมก็หันไปเรียกพนักงานที่ยืนรอการเรียกของผมอยู่ใกล้ๆนี้แหละครับ

“ค่ะ รับอะไรดีค่ะ”

“เอา ต้มยำทะเลโป๊ะแตก ผัดยอดถั่วลันเตา ยำดอกขจรกุ้งแม่น้ำ แล้วก็ปลาหมึกยัดไส้ทอดกระเทียม ครับ”

“รับเครื่องดื่มเป็นอะไรดีค่ะ”



ผมหันหน้าไปหามันจะถามความเห็นแต่ดูมัน นั่งหน้ามุ๋ยมองแต่ดอกกุหลาบแดงในแก้วที่วางอยู่บนโต๊ะไม่สนใจผมเลย

“อยากกินน้ำอะไรเป็นพิเศษมั้ย”

“………..”เงียบอีกแล้ว ผมก็ได้แต่หันไปยิ้มกับพนักงานที่ยืนรอรับออเดอร์อยู่ครับ แล้วก็คิดได้

“เอ่อที่นี้มีน้ำอะไรที่ทำให้แฟนผมหายโกรธผมได้มั่งครับ”

“เฮ้ย!!ไอ่บ้า ไม่ช่ายนะครับ ผมไม่ได้เป็นแฟนมัน”ปฏิเสธไวเชียว แต่สายไปแล้วที่รัก

“อย่างงี้แหละครับเวลาเขางอนผม ชอบบอกคนอื่นว่าผมไม่ช่ายแฟน ยังไงช่วยเอาน้ำอะไรก็ได้ที่ทำให้แฟนผมหายโกรธมาให้ทีนะครับ”

“หยุดพูดเดี๋ยวนี้ เอาน้ำเปล่า!!”พูดเสร็จก็ชักหน้ามองไปดอกไม้มุมโต๊ะ  ผมยิ้มร่ากับคำตอบที่ได้ แล้วก็ส่งสัญญาณบอกพนักงานว่าแค่นี้แหละครับ เขาก็เหมือนงงๆ อึ้งๆ แต่ก็ยิ้มเดินออกไป


แล้วเราต่างคนก็ต่างเงียบไม่ใช่ว่าผมไม่มีอะไรคุยกับมันนะ แต่กำลังย้ายตัวเองมานั่งที่ฝั่งตรงกันข้าม นั่งเรียบร้อยก็ตัดสินใจจะเอากระเป๋าเงินให้มันเลยดีกว่า

“อ่ะ”ผมเอาถุงกระดาษที่ด้านในเป็นกระเป๋าเงินวางไว้บนโต๊ะหน้ามัน  มันก็มองแว๊บหนึ่ง

“ไม่เอา ”

“ไม่ดูข้างในก่อนเหรอว่าไม่เอาจริงๆ”

“จะเป็นอะไรก็ไม่เอา เอาคืนไปเลย”มันหยิบถุงกระดาษย้ายมาวางด้านหน้าผมแทน

“อืมๆไม่เอาสินะ กระเป๋าเงินใบนี้ก็สวยออกนะไม่อยากได้เหรอ”ตอนนี้ผมล้วงเข้าไปหยิบกระเป๋าเงินออกมาพลิกไปพลิกมาดู พอมันเห็นเท่านั้นแหละครับ

“ของกรูนิเอาคืนมา”

“ก็ไหนเมื่อกี้ให้แล้วบอกไม่เอาไง ตอนนี้อยากได้แล้วเหรอ”ผมตบกระเป๋าเข้ากับมือตัวเองไปมาระหว่างที่พูดถามมันไป มันก็เหมือนจะโกรธหน้าแดงเชี่ยว ตาก็มองมาที่กระเป๋าที่อยู่ในมือผม เหมือนกำลังคิดอยู่มั้ง ว่าจะทำยังไงดี

“ขอดีๆก่อนเร็วเดี๋ยวจะคืนให้ เอาดีๆเพราะๆนะไม่งั้นไม่ให้คืนจริงๆด้วย”มันได้ยินก็ทำหน้าบู้เลยครับ ต่อด้วยเสียงฮึดฮัดออกมาเบาๆ ผมก็ไม่ว่าอะไร นั่งมองมัน เพลินตาดีชะมัด  จะขอยังไงกันนะอยากรู้จัง อ๊ะๆๆจะเริ่มแล้วครับ

“เอ่อ..แต๊ป....กรขอกระเป๋าเงินกรคืนได้มั้ยครับ”




“ตุ๊บ”





ไม่ใช่เสียงอะไรครับกระเป๋าเงินที่เคยอยู่ในมือผมตอนนี้ลงไปนอนอยู่บนโต๊ะแล้วเรียบร้อย บอกให้ทำแต่เสียงแต่ว่าสุดที่รักของผมมาครบอ๊อฟชั่นเลย ใครใช้ให้ทำหน้าอ้อนแบบนั้น หัวใจเหมือนหยุดเต้นจะฆ่ากันหรือไงครับที่รัก ไม่ไหวแบบนี้ผมแพ้  น่ารักสุดๆไปเลย ทำกับแต๊ปคนเดียวนะครับหน้าแบบนี้  ไปแล้วสติผม ไม่เหลือแล้วตอนนี้


“ได้มั้ยครับ”ยัง ...ยังไม่หยุดครับ ผมเลยเหมือนโดนสะกดจิต พยักหน้าขึ้นลงเป็นอันตกไป อีกฝ่ายก็ดีใจยิ้มใหญ่เลย เอื้อมมือมาหยิบกระเป๋าเงินตัวเองไปนั่งสำรวจ  สนใจสำรวจหัวใจแต๊ปด้วยมั้ยครับกร ตอนนี้ได้แต่นั่งพิงเก้าอี้มองดูท่าทางของมันไปล่ะครับ น่ารักจริงว่าที่ที่รักของผม


ซักแป๊บอาหารที่สั่งไปก็ทยอยมาเสริ์ฟ เราเริ่มลงมือกินกันทันที มันก็ยอมกินดีๆนะครับไม่ต้องให้บังคับแฮะรอบนี้สงสัยจะหิว ผมก็กินเพลินแหละครับอาหารก็อร่อย คนกินด้วยก็น่ารัก หรือที่อร่อยเป็นเพราะคนที่มากินด้วยกันนะ

“อ่ะ”ผมตักปลาหมึกทอดกระเทียมให้มัน สงสัยจะชอบเพราะว่ามันเป็นคนสั่งเองเลยเมนูนี้ มันก็มองปลาหมึกที่ผมตักใส่จานให้แล้วเงยหน้าขึ้นยิ้มเหมือนขอบคุณผม จากนั้นก็ลงมือกินปลาหมึกที่อยู่ในจานไปครับ แต่ผมค้างไปแล้ว น่าร๊ากกกก


จากนั้นเราก็นั่งกินกันไปเรื่อยๆครับมันก็มีตักให้ผมเหมือนกันนะ จนเอาไปเอามากลายเป็นผลัดกันตักให้กันและกันไปซะงั้น พอสายตาเผลอประสานกัน เราก็ต่างคนต่างหลบสายตาแทบจะพร้อมกันที่เดียว ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันครับว่าทำไม รู้แต่เผลอมองนานๆไม่ได้จริง ๆ มีความสุขมากเลยครับตอนนี้





TBC.

[จันทร์ผา]

มาแล้วอิอิ

รักคนแต่ง

[Poes]

เริ่มมองตาแระ  ขอหวานๆมั้ง

[PYMMM]

วิ้วววว

น้องกร เริ่มมีใจ 555

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[charus]

เหมือนว่าแต๊บจะโดนหลอก

หรือยังไงหว่า
หุหุ

[marchmenlo]

  ถูกต้อง กรต้องหัดใช้ัเสน่ห์ในทางที่ถูกที่ควร 

เอามันให้เคลิ้ม 

[RN]

น่ารักโฮกกกกกก