หัวข้อ: << เดี๋ยวจะโดน...นะ >> ตอนที่23 .....END [30.01.2011]

[none_ny]

โอ เพิ่งมาติด ดูอีกที โอ้ สามเดือนแล้วเหรอ หึหึหึ คุณว่างวนอัพปีละครั้ง เรายังรอได้เลย  สู้ ๆ

[popeye]

มาต่อไวๆนะ เพิ่งเข้ามาอ่านติดงอมแงมเลยง่ะ

[zatamare]

เอ่อ นี่เราอ่านทันแล้วจริงๆหรอ - -*

[krit24]

สนุกมากค่า รีบมาต่อนะคะ

[Safina_safe]

น่ารักมากเรย....รีบมาต่อนะจะ

[~l3aml3ery~]

 

[Zurruz]

อืม เรื่องนี้เคยอ่านในมือถือ สมัยยังไม่ต่อเน็ตนู่น

อ่านเเล่วก็ไม่ได้เป็นสมาชิก เม้นไม่เป็น ทำไรไม่เป็นเยย อ่านเป็นอย่างเดียว

ตอนนี้มาเจอเเล้ว ก็เลยเม้นให้เเล้วกัน ดองเก่งจริงๆเลย กินได้เเล้วมั้งนิ

 

[loveorlike]

ตอนพิเศษ ...ฝนตก...


เบื่อมากเลยครับตอนนี้ ...ทำได้แค่นั่งมองฝนที่ตกอยู่ข้างหน้าต่าง ทำไมต้องตกเยอะขนาดนี้ด้วยนะ..เฮ้อออ
ผมคิดว่าหลายๆคนคงจะรู้สึกเหมือนกับผม หรือว่าอาจจะไม่ชอบฝนไปเลยก็ได้
ผมไม่ได้ไม่ชอบฝน แต่ที่มันน่าเบื่อก็คือ ผมเป็นคนแพ้ฝนง่ายนี้สิ ...สรุปคือตอนนี้ผมป่วยอีกแล้วครับ

กริ๊งๆๆ.....

ผมเหลือบไปมองโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างโซฟา ก็ค่อยๆโน้มตัวไปรับ ก่อนที่มันจะตัดไป

“ครับแต๊ปพูดครับ”
“มือถือมีทำไมไม่รับ แล้วนี้อยู่ตรงไหนของห้อง ทำไมไม่พักผ่อน ยาล่ะกินแล้วยัง กลับข้าววางอยู่บนโต๊ะนะเห็นหรือเปล่า “
“เดี๊ยว....”
“แล้วจานนะไม่ต้องล้างนะ เดี๋ยวกลับไปล้างเอง วางไว้ที่ซิงค์นั้นแหละ กินน้ำเยอะๆด้วย ห้ามเอาในตู้เย็นมากินล่ะ เอาวางไว้ให้บนโต๊ะแล้ว สองขวด กินแบบไม่เย็นๆ ไปก่อนแล้วกัน”
“ยังจะเงียบอีก แล้วตกลงอยู่ไหนของห้องเนี้ย แต๊ป...ฟังอยู่หรือเปล่าเนี้ย”
“ฟัง...ครับ แต่ไม่รู้จะตอบตอนไหน อันก่อนดี ก็ที่รักเล่นมาเป็นชุดเลย”
“อย่ามาๆ...ก็ทำให้เป็นห่วงทำไม”
“คร๊าบๆ อยู่ที่โซฟาหน้าทีวีนะ กำลังรอใครบางคนกลับมาหาอยู่”
“อย่ามาตลกพึ่งออกมาไม่ถึง 2 ชั่วโมงเลย อีกนานเลยแหละกว่าจะได้กลับม๊าดูจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆ..แล้วทำไมไม่พักผ่อน เดี๋ยวก็ไม่หายหรอก”
“พึ่งออกมาเองนะ กำลังนั่งมองฝนอยู่ ว่าจะหนาวถึงใครอีกคนบ้างหรือเปล่า”
“อย่ามาเน่า...”
“เขินอะดิ...คิดถึงเขาอะดิ “
“อื้อ...”ได้ยินแล้วอยากหายป่วยแล้วตามไปจูบให้ชื่นใจจริงๆเลย ทำไมน่ารักอยากงี้กันนะ แฟนผมเนี้ย
“ไงก็ดูแลตัวเองก่อนแล้วกัน กรจะรีบกลับไปก่อนมื้อเย็นแล้วกัน กินข้าว กินยาแล้วไปนอนเลย  อย่าให้รู้ว่าเกเร โดนดีแน่แต๊ป”
“คร้าบบบบ...จะเป็นเด็กดีคร้าบบ จะได้หายเร็วๆรอกอดคนบางคนให้เต็มที่จะแย่แล้วเนี้ย”
“คิดได้แต่เรื่องแบบนี้จริงๆเลยนะ กรต้องวางแล้ว ม๊าเรียกแล้วล่ะ ดูแลตัวเองนะ หมาโง่...แค่นี้แหละ”
แล้วกรก็วางไปครับ ผมก็ยังนั่งยิ้มมองโทรศัพท์ที่พึ่งวางไป อื้มกินข้าวกินยาดีกว่าจะได้หายไว้ๆ


 
++++++++++


ผมตื่นขึ้นมาอีกที่เกือบห้าโมงแล้วครับ ในห้องนี้ดูมืดกว่าปรกติเยอะ อาจเป็นเพราะว่าวันนี้ท้องฟ้ามีแต่ฝนก็ได้ ผมนอนมองตะแคงมองออกไปนอกหน้าต่างซักพักก็ค่อยลุกขึ้นนั่ง



กลับมาแล้วยังนะ



แอ๊ดดด..



“อ้าวตื่นแล้วเหรอ เป็นไงมั้งปวดหัวมั้ย มีไข้อยู่เปล่า”  ผมได้ยินแล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ครับ ก็ที่รักผมมาเป็นชุดอีกแล้ว
“อืมดีขึ้นเยอะแล้วล่ะ สงสัยกำลังใจดี”
“ไม่ต้องมาพูดเล่นเลยไหนมาวัดดูก่อน” ว่าแล้วกรก็ขยับเอาหน้าผากมาชนหน้าผากผม  แต่ว่าผมนี้สิ อะไรๆ ไปแล้ว จะรู้มั้งมั้ยว่ายั่วคนอื่นโดยไม่รู้ตัวแบบนี้บ่อยแค่ไหน ไอ่ตัวยุ่ง


“เหวออออ..”
“จะทำอะไร..ป่วยแล้วไม่เจียมนะ” กรว่าค้อนผมเล็ก เพราะว่าตอนนี้ผมจับตัวอีกฝ่ายให้ลงมานอนอยู่บนเตียงใต้ตัวผมแล้วล่ะครับ
“ก็จะพิสูจน์ไงว่าหายแล้วจริงๆ” ผมยิ้มให้อีกฝ่ายที่หันหน้ามาทำตาโตใส่ผม
“ฮ่าๆๆ...ล้อเล่นหรอกน่า คิดถึงจังมากอดหน่อย” แล้วผมก็ล้มตัวลงนอนกอดกรเอาไว้ทั้งตัวเลย ได้แกล้งนิดหน่อยๆก็มีความสุขแล้วครับ
“ไอ่บ้าแกล้งตลอด...มานี้เลยจะกอดให้กระดูกหักเลย” ว่าแล้วกรก็หันมากอดผมตอบ แต่ไม่ได้รุนแรงเหมือนที่พูดเลยสักนิด กลับเอาหัวมาคลอเคลียอ้อนไปมาแถวอกผมให้หลุดยิ้มได้มากกว่าเดิม
“ไม่ชอบให้แต๊ปป่วยเลย”
“แต๊ปก็ไม่ได้ชอบซะหน่อยนิมันเป็นเอง”
“แต๊ป ไม่กวนซักเรื่องได้มั้ย”
“เอ๊า...จริงๆ”
“พอเลย...ปล่อยจะลุกแล้ว” ว่าแล้วก็ดันตัวออกใหญ่เลยครับ
“โอ๋ๆๆ..อย่าพึ่งงอนเลยนะ ไม่กวนแล้วๆ มากอดต่อนะ”
“ที่จริงแต๊ปป่วยก็ดีเหมือนกันนะ”
“ดีตรงไหน กรไม่เห็นชอบเลย”
“ก็ดีตรงที่กรค่อยดูแล อยู่ใกล้อย่างงี้ไง”
“ติ๊งต๊อง...ไม่ป่วยก็ดูแล อย่ามาทำเป็นพูด”
“ฮ่าๆๆ.....ที่หลังจะพยายามไม่ตากฝนโอเคมั้ยจะได้ไม่ป่วยบ่อยๆ”
“ก็พูดอย่างงี้ทุกที่ ตัวเองโดนฝนแล้วป่วยก็ยังจะมากางร่มมาทางกรเยอะจนตัวเองเปียก ไม่เคยจะเจียมอ่ะ”
“ที่รักใจร้าย ใครจะปล่อยให้แฟนตัวเองเปียกฝนได้ลงคอกัน”
“ก็เลยยอมป่วยดีกว่าว่างั้น”
“ก็เขารักของเขานิ ...ไม่เอานะๆ ที่หลังจะระวังกว่านี้นะครับ..นะๆ”



“อื้อ...กรก็รักเหมือนกัน ขอบคุณนะ” กรซุกตัวเข้าใกล้ผมมากขึ้น จนเสียงพูดที่ดังออกมานั้นอู้อี้ เราสองคนก็นอนกอดกันอยู่อย่างงั้นซักพักล่ะครับ คุยโน่น คุยนี้กันไป มีความสุขครับ เราสองคนก็เป็นแบบนี้แหละครับ งอนง้อ เป็นห่วง แล้วก็ดื้อ...รักนิครับทำไงได้....เน๊าะ


++++++++++++++++++++++++

 :-[หายไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ฮ่าๆๆรู้สึกผิดอย่างรุนแรงเลย ขอโทษนะค่ะ

เลยเอาตอนพิเศษมาให้กันก่อน อาจจะสั้น 

แต่ก็ฝากด้วยนะค่ะ จะมีใครจำได้มั้งเนี้ย

ขอแนะนำ...อ่านย้อนกันนิดหน่อยนะ เพราะจะมาต่อตอนหลักให้เร็วๆนี้แล้ว เดี๋ยวจำไม่ได้ กร๊ากกกกก

[lomekung]

จริ้มๆๆๆๆๆๆ

 

มาซะสั้นเลยอะ

[Little Devil]

ขออ่านก่อน

[kms]

ยังจำได้ค่ะ

รีบๆกลับมาต่อเถอะน่ะค่ะ T_T

[@BUA@]

มาเร็วๆ น๊า   

[Miyabi]

รอตอนหลักอยู่จ้า 

[roseen]

 :L1:อยากเอาใจแบบนี้บ้างจังแต่.........หือๆๆๆเหนื่อยใจ

[มะลิลา]

ขยี้ตาหลายสิบรอบจนตาช้ำแล้วเนี่ย??? 

น้องกรของพี่ (ใช่เหรอ?)
 :laugh5:กลับมาแล้ว 

พร้อมกับความน่ารักน่าฟัด 

อิจฉาแต๊ปจริง ๆ

มาต่อตอนหลักเร็ว ๆ น้า 

คิดถึง คิดถึง คิดถึงที่สุดเลย 

ขอบคุณที่มาต่อให้ค่ะ
 

[golove2]

สนุก + น่ารักทั้งคู่เลยจ้า         

[Whatever it is]

  น่ารักจังน้า ทั้งตอนพิเศษตอนหลักเลย แต่แบบว่าพอตอนพิเศษมาคั่นแล้วอารมณ์มันเปลี่ยนไปเลย เหอะๆ

พูดแล้วอยากกระโดดขาคู่แต๊ป 555 

[mascot]

มาอ่านด้วยคน

[lasom]

หึ หึ ไม่เป็นไรกลับไปอ่านใหม่แต่แรกแล้ว
ขอตอนหลักฮับ มาเร็วๆเน้อ

[didi]

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

[kokikung]

สนุกเนอะ

อ๊ากกก

น่าีัรักกก

ชอบแต๊ป

เพิ่งเข้ามาอ่านน่าเสียดายน่าจะเจอเร็วกว่านี้

กร๊ากกกกกกกกก

[amito]

ถึงไม่สบายตัวเพราะป่วย แต่สบายใจเพราะมีคนเป็นห่วง ก้อดีเหมือนกันนะแต๊ป

อยากอ่านเรื่องหลักต่อด้วยนะคะ

[none_ny]

เรื่องหลักมันถึงไหนแล้วหว่า นานจัดจนจำไม่ได้ว่า ตัวพระตัวนางชื่อไรกันแน่ 555

[SoN]

^^

[กะทิน้อย]

ตอนพิเศษมาต่อแว้วววววววววววววววววววววว
ว้าววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ฝนตก ฝนตก
นึกว่าจะได้อ่านเอ็นซีเร้าร้อนท่ามกลางสายฝน หุ หุ 
อ้า ~~~~~~~~~
อ่านตอนไหนก้อชอบแต๊ป
แน่นอน อิช้าน ลำเอียง คร้า คุณพี่นักเขียน
ว่าแต่ตอนนี้ กรดุจังเนอะ
แต่แต๊ปก้อโคดอ้อนได้น่าฮักแต้ ๆ

รีบ ๆ มาต่อตอนหลักเรยนะคะพี่

[fungfung]

ยังน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย

[phanupatkung]

หวาน หยด ย้อย มากกกกกก

[kun]

ไรเตอยังมีชิวิตอยุ่
นึกว่าต้องประกาศตามจับซะแล้ว
555555555555

ตอนพิเศษมาแล้ว
ตอนต่อไปมาอย่างไว อย่างยาว ให้หายคิดถึงเลยน่ะ
5555555555555

[phanupatkung]

รออยู่นะครับ

[krappom]

ไปอ่านตอนเก่าย้อนรอแล้วนะ
รีบมาต่อล่ะ