... พลิกผัน ห่างกัน ...
-------15-------
“นั่นไงแม่ ....คณะวิทยาศาสตร์” ผมชี้ให้แม่ดูป้ายคณะที่แม่ขับรถมาส่งผมสอบสัมภาษณ์
ป้ายภาษาไทยบ่งบอกชัดเจน มีตึกสูงกว่า 5 ชั้นอยู่หลายตึก ดูน่าเกรงขามจัง
ผมเตรียมเอกสารแล้วเดินขึ้นไปบนตึกหน้าสุด มีป้ายบอกว่าให้ไปรายงานตัวที่ฝ่ายธุรการชั้น3
ผมเดินไปตามทางที่ป้ายบอก รุ่นพี่ปีไหนกันบ้างก็ไม่รู้ เดินไปมาดูวุ่นวาย
พวกที่แต่งชุดนักเรียนอย่างผมมายืนรออยู่หน้าห้องหลายคนแล้ว
นี่ผมว่าผมมาเช้าแล้วนะ ผมได้เข้าสัมภาษณ์เป็นคนแรกๆ
อาจารย์ที่สัมภาษณ์ผมหน้าตาดุเชียว แกเป็นหัวหน้าภาควิชาที่ผมจะมาเรียน แต่จริงๆแล้ว แกใจดีครับ
“คะแนนเคมี น้อยกว่าวิชาอื่นนะ... อ้ะ ...แต่อังกฤษเกือบเต็ม” ผมยิ้มรับ นี่ก็เพิ่งรู้คะแนนตัวเองเนี่ยแหละ
“แล้วจะไหวมั้ย” อาจารย์มองลอดแว่น ถามผมยิ้มๆ
“ไหวครับผม.....ผมไม่มีทางทิ้งโอกาสนี้ครับ” ก็จะให้ผมตอบเป็นอย่างอื่นได้ไงล่ะครับ
ในที่สุดผมก็ได้เรียนคณะนี้ตามที่ผมสอบได้
พวกเราทุกคนถูกให้ไปนั่งในห้องเพื่อฟังการชี้แจงสำหรับกำหนดการ และระเบียบต่างๆ
“ปี๊บ..ๆ..ๆ..ๆ..ๆ..ๆ..” เสียงเพจเจอร์ของผมดังขึ้น (แม่ซื้อให้เป็นรางวัลที่ผมสอบได้ครับ)
“คิดถึงจัง....จากออย” ผมอ่านข้อความแล้วก็ยิ้มกับตัวเอง
“แฟนเพจมาเหรอ ...เออ...นาย ......มีหอหรือยัง”
ผมหันไปตามเสียง ก็พบกับสาวสวยในชุดนักเรียนกระโปรงแดง
นี่อย่าบอกว่า She จะมาชวนผมแชร์หอนะ
“เอ่อ...ยังไงนะครับ”
“อุ๊ย นึกว่ามาจากต่างจังหวัด พอดีเพื่อนเราหาหออยู่น่ะ
.......ผู้ชาย........ไม่ใช่เราหรอก....ก็เลยมาถามนาย”
:เฮ้อ:เฮ้อ......โล่งอก
“อืมครับ เราก็กำลังหาหอเหมือนกัน”
“งั้นดีเลย.......กฎ......” She กวักมือเรียกเพื่อนคนที่เธอว่า
คนที่ถูกเรียกว่า
“กฎ” ก็เดินตรงมาที่ผม
“นี่ กฎ ..... ส่วนเรา พลอย เราได้หอแล้วอยู่คนเดียว แต่ กฎ ยังไม่มี”
“หวัดดี นายชื่อไรอ่ะ” กฎถามผม
ให้ตายเถอะ นี่มันนายแบบชัดๆ
ชายหนุ่มผิวสีแทน ตาเล็กๆ จมูกโด่งเป็นสัน และตัวสูงใหญ่กว่าเด็กๆรุ่นเดียวกัน
อิจฉายัยพลอยจัง แฟนหล่อโคตร
“เราชื่อหนึ่ง” ผมตอบกฎ แต่หลบสายตาไปมองยัยพลอย ผมกลัวมีพิรุธน่ะครับ
“โอเค เดี๋ยวเราไปหาหอกันนะ….”
“ได้ เดี๋ยวเราไปบอกแม่ก่อน” ผมตอบตกลง
เราได้หอพักใกล้ๆกับมหาวิทยาลัยเลย เดินมาเรียนได้สบาย แต่กว่าจะได้ กฎ มันเรื่องมากน่าดู
มันเลือกแต่ละที่แพงเกินความจำเป็นทั้งนั้น
จนผมต้องบอกมันตรงๆว่า ผมไม่มีเงินพอที่จะจ่ายหรอกครับ
สุดท้ายมันก็ยอมเลือกหอที่ราคากลางๆ แต่ก็ยังแพงสำหรับผมอยู่ดี เฮ้อออออ
ผมกับกฎตกลงกันว่าเราจะย้ายเข้าหอก่อนมหาวิทยาลัยเปิดซัก 2 วัน
เพราะต้องมาเตรียมตัวรับน้องด้วย
“หนึ่งได้หอแล้วนะ มีคนแชร์ด้วย ประหยัดได้เยอะ” ผมเพจไปบอกออยอย่างนั้น
มีเพจเจอร์เนี่ยดีจัง ทำให้เราสองคนเหมือนอยู่ใกล้กันยิ่งขึ้น
“ทำไมไม่อยู่คนเดียว แล้วถ้าออยไปหา จะนอนที่ไหน” ออยเพจกลับมา
เออเนอะ แล้วมันจะนอนยังไงหว่า ช่างก่อน ตอนนี้ผมมีอีกหลายเรื่องที่ต้องเตรียมตัว
…………………………………………………………………………...............................................................
“กรกฎ…..ชื่อเท่ดีว่ะ” ผมพูดกับตัวเอง
เมื่อเห็นเอกสารของ กฎ ที่วางอยู่บนโต๊ะเราสองคนเพิ่งย้ายเข้ามาวันนี้เองครับ ข้าวของยังไม่ได้จัดกันเลย
“เฮ้ยหนึ่ง กฎว่า………”
“ปี๊บ…ๆ…ๆ…ๆ…” เสียงเพจผมดังขึ้นขัดจังหวะ
“เหอะ อ่านก่อนเหอะ แฟนเพจมาแน่ๆ” กฎเย้าผม
“ขนของเหนื่อยป่าว แย่จังออยไม่ได้ไปช่วย” แหม แค่ผมได้ข้อความจากออย ผมก็หายเหนื่อยแล้วล่ะครับ
“อ่ะ ต่อ กฎว่าไงนะ”
“เราจะบอกว่า วันนี้ เราไปสำรวจมหาลัยกันป่ะ ยังเดินไม่ทั่วเลย”
“ไปดิ จะได้หาข้าวกินกันด้วย”
ตอนนี้ ผมยืนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพฯครับ (อ่ะ งงกันใหญ่)
ผมสอบโควต้าไม่ติดครับ ก็อย่างว่านั่นแหละ
ผมทำแทบไม่ได้เลยนะ ตัวผมเองน่ะรู้ผลตั้งแต่ผมสอบเสร็จแล้ว แต่ไม่ได้บอกใคร
ส่วนออย ติดมนุษยศาสตร์ ครับ อันดับสองของมัน
ผมตั้งใจกลับมาอ่านหนังสือสอบเอนทรานส์อีกครั้ง
และตั้งใจมากกว่าเดิม เพราะผมเคยทำให้ทุกคนผิดหวังมาแล้ว
ครั้งนี้ผมต้องทำให้ได้ และผมก็ทำได้จริงๆ
“หนึ่ง อย่าเสียใจเลยนะ มีเอนท์ อีกทีนึง หนึ่งติดแน่นอน”
นี่คือคำปลอบใจของเพื่อนๆผม ผมยิ้มรับ
และขอบคุณพวกมันอย่างจริงใจ ผมไม่มีน้ำตาหรอกครับวันนี้
ผมบอกแล้วว่า ผมรู้ผลตั้งแต่สอบเสร็จแล้ว แต่ ไอ้ออยอ่ะดิ
“ทำไมออยต้องสอบได้คนเดียว ทำไมหนึ่งไม่ได้ด้วยกัน”
“แล้วเราจะได้เรียนด้วยกันมั้ย…..ทำไมๆๆๆๆๆๆ” มันร้องไห้ทำไมวะเนี่ย เมิงสอบติดนะเว้ยไอ้ออย
“ออยจะเอนท์ใหม่ เลือกที่เดียวกับหนึ่ง หรือไม่หนึ่งก็ต้องเลือก มช นะ”
“อยู่แล้วน่า ออย หนึ่งรักที่นี่ จะต้องมาเรียนที่นี่แน่นอน” ผมสัญญากับออย แต่ดูมันไม่ได้ดีขึ้นเลย
…………………………………………………………………………................................................................
“ตอนเอนท์ นายเลือกที่ไหนบ้าง” กฎ ถามผม
“ก็เลือกที่นี่อันดับสอง นอกนั้นก็ มช ทั้งหมด”
“ที่นี่อันดับสองเหรอ ท่าทางนายจะชอบ มช มากอ่ะดิ”
“ใช่ มันคือทั้งหมดของเรา ชีวิตเราอยู่ที่นั่น”
“แล้วทำไมไม่เลือก มช ทั้งหมดล่ะ”
“ก็คะแนนมันเป็นอย่างนี้นี่นา จริงๆเราก็ไม่คิดว่าจะหลุดมาอันดับสองหรอกนะ…….นี่ยัง งง อยู่เหมือนกัน”
ใช่ครับ ผม กับ ออย เคยเถียงกันเรื่องนี้ ตอนที่มันเห็นคณะที่ผมเลือก
ผมประเมินตัวเองต่ำไปหน่อยน่ะครับ แต่ที่นี่ก็ดีนี่นา ไม่ได้น้อยหน้าใครซักหน่อย
“ถ้าหนึ่งไม่เลือก มช ทั้งหมด ออยก็จะสละสิทธิ์ไปเอนท์ใหม่” ดูมันบ้าดิ
“ก็เอาดิ ถ้าออยเอนท์ใหม่ หนึ่งก็จะไม่เลือก มช เลย หนึ่งจะไปเลือก สงขลาฯ 4อันดับเลย” ผมขู่มัน
ผมรู้ว่า ถ้ามันมาเอนท์ใหม่ มันก็ติด เผลอๆ อาจจะดีกว่าเดิมด้วยซ้ำ แต่ผมจะให้มันเสี่ยงเพื่ออะไรล่ะครับ
“แล้วถ้าหนึ่งติดอันดับสองขึ้นมาล่ะ” มันทำสีหน้ากังวลจนเวอร์
“เราก็ยังมีชีวิตอยู่ไงออย…..เราก็ยังมีที่เรียน มีอนาคตต่อไป”
“และอีกอย่าง …. หนึ่งเกิดมาเพื่อเรียน เภสัชฯ จำไว้นะว่า หนึ่งต้องติดอันดับหนึ่ง”
ผมบอกมันไป ทั้งที่ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
แหมพี่หนึ่ง มีพี่กฎ โผล่มาแล้วจะเกิดอะไรขึ้นปะเนี่ย แล้ว จะรู้ว่า ...
ปล. สวัสดีก่อนวันปีใหม่หนึ่งวันนะคราบ อิๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
