บทที่ 14...ผมกำลังขี่มอเตอร์ไซค์ไปซิซเลอร์กับไอพุธ
หลังของผมสัมผัสได้ถึงแผงอกอุ่นๆของมันที่มาเบียดหลังผมอยู่...
ก่อนที่เสียงโทรศัพท์มือถือจะปลุกผมให้ตื่น! 
...ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา... นี่ผมตื่นเต้นขนาดเก็บเอาไปฝันเลยสินะ - -"
..."Cuz with every kiss and every hug,
You make me..."...เสียงเรียกเข้ามือถือผมยังคงดังอยู่...
ตาพุธโทรมา
"โหล?" ผมรับสายไปด้วยเสียงงัวเงีย
"ต้น ไปกินซิซเลอร์กันเที่ยงนี้เลยได้ไหม พุธไม่ว่างตอนบ่ายสี่โมงอ่ะ"
"...อ่า...ได้ ยังไงก็ได้ แล้วโทรหาแก้วยัง?"
"ยัง โทรไม่ติดอ่ะ"
"- - กรรม ลืมไปๆ มือถือแก้วหายน่ะ... เออ เดี๋ยวกุไปรับแก้วพอดี เดี๋ยวบอกแก้วให้ละกัน"
"อืมๆ... รีบๆนะ พุธหิวแล้ว
"
...แล้วพุธก็วางสายไป ก่อนที่ผมจะรีบอาบน้ำแต่งตัวไปรับแก้ว
แล้ว... พี่ใหม่โทรเข้ามือถือผม ธุระด่วนอีกตามเคย - -"
ผมเลยใช้เวลาในช่วงที่รอพี่ใหม่ ส่งsmsไปหาพุธ
"พุธ รอแปบนึงนะครับ ไม่ก็เข้าไปกินก่อนก็ได้นะ"หลังจากเสร็จธุระกับพี่ใหม่แล้ว ผมก็รีบไปยังที่นัดหมายกับแก้วทันที
แต่แอบแวะซื้อบราวนี่เทพ(บราวนี่ที่อร่อยมากกก)มาสองชิ้น... เพราะเมื่อวันก่อนตั้งใจจะให้พุธลองชิม แต่พุธดันไม่อยู่ - -"
พอไปถึงซิซเลอร์ พุธก็กินสลัดหมดไปหนึ่งจานแล้ว
ผมเกือบสั่งเสต็คเนื้อบดเทริยากิด้วยแน่ะ! เกือบลืมไปว่าไม่กินเนื้อ - -" (ที่บ้านไม่กินกัน เพราะฝ่ายแม่เป็นคนจีน นับถือเจ้าแม่กวนอิมฮะ)
ระหว่างนั่งกินกันอยู่ พุธก็พูดขึ้นมาว่า...
"เนี่ย อาถรรพ์จริงๆด้วย พี่ที่ร้านเค้าบอกว่าต้องมากินกับน้องใส่แว่นแน่ๆ"
(พี่ที่ร้าน คื พี่ที่ทำงานอยู่ที่ร้านที่พุธทำงานอยู่ ส่วนน้องใส่แว่น คือ ผมครับ)
"อ่อ... กุมากินด้วยนี่อาถรรพ์ใช่มะ... เออ งั้นแยกบิลก็ได้ฟระ!"
(- -" ก็มันเป็นคนชวนผมเองนี่นา เชอะ!)
"ล้อเล่นนน"
"
"
ระหว่างไปตักของกินที่บาร์ ผมบอกแก้วตอนตักซุปว่า
"ระหว่างร้อนนะ"
พุธมันก็สวนขึ้นมาว่า
"แถวบ้านเรียกเย็น"
ผมเลยเดินไปหยิบถ้วยซุปที่แก้วตัก ทำท่าจะราดใส่พุธ
"...อยากเย็นมะ?"
" :m29:ไม่เอา..."
ผมกินไปค่อนข้างเยอะเลยล่ะ ฮ่าๆๆ(ค่อนข้างเยอะของไอ้ต้น=เยอะมากๆของมนุษย์ธรรมดา)
แล้วแก้วก็พูดถึงร้านที่พุธทำงานพาร์ตไทม์
"ร้านแกนะ ขายของแพงมากกก"
"อืม... ไม่เห็นจะอยากกินเลย" ผมพูดขึ้นมา
ยัยแก้วก็ นะ เอาอีกแล้ว อีนี่
"แต่ที่ไปเนี่ย ไปเพราะพนักงานร้าน..."
ผมพยายามควบคุมความซึนเดเระเอาไว้...
"เปล่า... ก็ อย่างอื่นมันก็โอเคดี"
...ผมไม่กล้ามองหน้าพุธหรอกนะ ไม่อยากเห็นหน้ามัน ไม่งั้นผมซึนแตก(ระเบิดอาการซึนเดเระ)แน่ๆ
ผมยื่นบราวนี่ให้พุธกับแก้วเป็นของหวานปิดท้าย แต่พุธอิ่มแล้ว เลยเอาเก็บไว้ค่อยกิน ส่วนแก้วไม่กิน ผมเลยต้องกินแทน
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปเลือกซื้อมือถือใหม่ให้ยัยแก้วกัน
พุธมันก็หาเรื่องผมได้ตลอดทางแหละ!
ผมก็ตบหน้ามันเบาๆ หรือ ดึงหูมัน แล้วแต่ระยะห่าง...
( :m23:เป็นกริยาสั่งสอน กึ่ง หยอก ที่ใช้กับมันได้แค่คนเดียว...)
เวลาที่ดูมือถือกันอยู่ ถ้าผมเป็นคนถือ ยัยแก้วกับพุธก็จะยื่นหน้ามาใกล้ๆ
พอผมรู้ตัวว่าหน้าพุธอยู่ใกล้ๆ ผมก็จะเกิดอาการประหลาด ยัดมือถือใส่มือยัยแก้วแล้วผมถอยออกมา...
ถ้าหน้าผมกับหน้าไอพุธอยุ่ใกล้กันเข้าเขตระยะ "ไม่ปลอดภัย" ผมก็หวั่นไหวตามเรื่องตามราว!
แล้วพอบ่ายสี่โมง มันก็ไปทำธุระของมัน... มันไปติดต่อเรื่องที่มันจะมาสัมภาษณ์สมัครเป็นพนักงานที่iStudio
กรรม... ตอนมันทำงานร้านไอติม ผมแวะไปหามันเกือบทุกอาทิตย์
ถ้ามันมาทำงานร้านiStudioเนี่ย ผมกลัวว่าผมจะไปเผลอสอย iPod มาสักตัวแหงๆ!
(อันที่จริงผมเป็นคนบ้าAppleในสายเลือดอยุ่แล้วล่ะ - -")
.
.
.
เฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ
ป.ล. ก่อนกลับ พุธไปหยอกอะไรแก้วก็ไม่รู้ แก้วมันเลยถามว่า
"พุธ นี่แกเห็นชั้นเป็นอะไร?"
พุธตอบว่า "เพื่อน"
...ถ้าผมถามพุธว่า... มันเห็นผมเป็นอะไร บ้างล่ะ...
มันจะตอบว่าอะไรนะ?
つづく。_________________________________________________________________________________________
ป.ล. สุขสันต์วันคริสต์มาสอีฟครับ^^
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
