บทที่ 18วันนี้มีพี่คนรู้จักของผมคนหนึ่งมาจากกทม. ชื่อพี่ตั้ม เค้ามาเพื่อมาเที่ยวครับ
เค้าอยากเจอผม เลยโทรนัดผมออกมาหาเค้า
(ช่วงนี้คนรู้จักผมมาเที่ยวบ๊อย บ่อย - -")
ก่อนที่เราจะตกลงไปทานเค้กกันที่ร้านชื่อดังแห่งหนึ่ง
สั่งมากันเกือบๆ 7-8 ชิ้น(ถือว่าเยอะมาก สำหรับสองคน)
กินกันไปได้สักพัก พี่ตั้มก็ยื่นกล่องที่ถืออยู่มาให้ผม
"ของขวัญวันคริสต์มาสย้อนหลังครับ^^"
(เป็นของขวัญคริสต์มาสชิ้นที่สอง ชิ้นแรก มีพี่คนหนึ่งให้เป็นกระเป๋าเก็บเหรียญน่ารักๆ)
ผมตั้งใจจะไปเปิดเมื่อกลับหอ ตามธรรมเนียมญี่ปุ่น(กระแดะถือธรรมเนียมญี่ปุ่นไปอย่างงั้นแหละ)
แต่พี่ตั้มไม่ยอม พี่เค้าอยากให้ผมเปิดดูเลย...
ข้างในเป็นช็อคโกแลตเฟอร์เรโรรอชเชอร์ กับผ้าพันคอผืนหนึ่ง
แค่ผมเห็นช็อคโกแลต ผมก็ยิ้มแล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ
พอเห็นรอยยิ้มของผม พี่ตั้มก็ดูร่าเริงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
พอกินกันเสร็จ ไปๆมาๆ พี่ตั้มเลี้ยงซะงั้น(หมดไปเกือบห้าร้อยกว่าบาท) ผมจะช่วยออก พี่ตั้มก็ไม่ยอม - -"
พอแยกกัน ผมเลยส่งsms ไปหาพี่ตั้มว่า "Arigatou gozaimasu."
แล้วพี่ตั้มก็ส่งกลับมาว่า "Happy 2 be with you."
^^
หลังจากนั้น ผมก็แวะไปที่ซุ้มEventละครเวทีของคณะ ที่ถนนคนเดิน
เจอโฟมอีกแล้ว และโฟมก็หลบหน้าไปในเวลาอันรวดเร็ว
ก่อนที่ผมจะไปโรงละครต่อ ผมเลยแอบเดินเงียบๆไปข้างหลังโฟมที่กำลังนั่งเก้าอี้อยู่
ก่อนที่จะเอามือวางบนไหล่เค้าเบาๆ(โฟมสะดุ้งเล็กน้อย)
"Happy New Year ล่วงหน้านะครับ"
โฟมรับรู้ว่าเป็นผม แต่โฟมก็ยังไม่ยอมหันมา
ซึ่งผมคาดการณ์ไว้แล้วล่ะ ว่าต้องเป็นอย่างนี้ ฮ่าๆๆ
เอาเถอะ ผมแค่ทำในสิ่งที่ผมคิดว่าผมอยากจะทำ ผมไม่อยากให้ทิฐิของผมมันติดค้างตามผมไปในปีหน้า
ผมเดินจากมา ก่อนที่จะไปที่โรงละครต่อ(วันนี้ไอ้ต้นงานเข้าจริงๆ)
...
คนที่คิดถึง...แอบหลับจากเหนื่อยอ่อนอยู่ที่มุมหนึ่งของโรงละคร
...
ไม่กวนมันดีกว่า ปล่อยให้มันได้นอนหลับพักผ่อนบ้าง
ผมนั่งคุยกับเพื่อนคนอื่นๆ จนทั้งโรงละครเหลือแค่ ผม เพื่อน และ พุธที่หลับอยู่(คนอื่นออกไปธุระ)
พุธตื่นขึ้นมา ก่อนจะถามว่า "เปียโนตัวนี้เล่นได้ไหม?"
พุธชี้ไปที่เปียโนที่อยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง
"ก็เล่นไปดิ"
แล้วพุธก็เดินไปนั่งเล่นเปียโน...
ซึ่งในตอนแรกผมนึกว่ามันจิ้มเล่นๆ แต่พอมันเล่นเป็นเพลงเท่านั้นแหละ...
ผมรู้นะว่าไอ้พุธมันเก่ง มันทำอะไรได้หลายอย่าง แต่นี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่ผมเห็นมันเล่นเปียโน
(ก่อนหน้านี้เคยเห็นมันกดคีย์บอร์ดของรุ่นพี่คนหนึ่งเล่นๆ เล่นเป็นเมโลดี้สั้นๆ แต่ไม่รู้ว่ามันเล่นเพลงอื่นได้)
...เล่นเพี้ยน ไม่สิ จริงๆแล้วคือ พุธเล่นโดยไม่มีโน้ต เหมือนมันนึกเพลงในหัวเอา แล้วเทียบเสียงเอา
พอเสียงไหนไม่ตรง มันก็เล่นท่อนนั้นใหม่
"พุธเคยเรียนเปียโนเหรอ?" (รู้สึกช่วงนี้ผมไม่ค่อยพูด กุ เมิง กะมันแฮะ)
"เคยเรียนตอนอยู่ป.หก แล้วก็ครูพักลักจำมาเรื่อยๆจากที่เห็นเพื่อนเล่น"
โห... ไอ้คุณพุธ นี่ถ้าแกเอาดีด้านดนตรี แกคงรุ่ง... ร้องเพลงเสียงก็เพราะ(เคยอยู่ในวงดนตรีประสานเสียงด้วยนะเออ) หัดเล่นเปียโนได้เองอีก
ไม่สิ อย่างมัน เอาดีด้านอะไรก็รุ่งหมดทุกอย่าง ฉลาด หน้าตาก็โอเค เก่งภาษาอังกฤษขั้นเทพ ฯลฯ
ไม่ใช่ว่าเพราะผมรักมันแล้วผมเลยเห็นมันดีทุกอย่างนะ แต่มันเป็นของมันแบบนี้จริงๆ ผมเองแหละที่หาเรื่องมันอยู่ได้น่ะ
พุธหันมาถามผม
"จะรีเควสเพลงอะไรไหม?"
ไวเท่าความคิด
"ดาว"พุธยิ้ม ก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงว่ามันเล่นเพลงนี้ได้...
แล้วเสียงดนตรีก็เริ่มบรรเลง...
และผมเผลอร้องคลอไปโดยไม่รู้ตัว
http://media.imeem.com/m/T5qzXR2S3A.
.
.
"หากคืนนี้ มีดาวอยู่ล้านดวง ฉันขอได้ไหมสักดวงหนึ่ง ช่วยฟังฉันที
เพราะว่าคืนนี้ ฉันมีเรื่องร้อนใจ อยากอธิษฐานและขอดวงดาวให้ ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไง จากคำพูดวันนี้
เพราะฉันเพิ่งบอก...รักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่าง ทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ พรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุข หรือแสนเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก...ที
หากว่าตัวเขา มีใจให้ฉันจริง ฉันขอได้ไหมให้ทุกสิ่ง เป็นจริงเรื่อยไป
ให้ต่อจากวันนี้ เขามีแต่ฉันในหัวใจ อยากอธิษฐานและขอดวงดาวให้ ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไง จากคำพูดวันนี้
เพราะฉันเพิ่งบอก....รักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่าง ทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ พรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุข หรือแสนเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก...ที
ช่วยบอกให้ฉันรู้...ให้มั่นใจ การรอคอย มันยากเกินทนไหว
ได้โปรดช่วยบอกฉัน และตอบหน่อยได้ไหม ว่าพรุ่งนี้เขากับฉัน นั้นจะเป็นยังไง
เพราะฉันเพิ่งบอก....รักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่าง ทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ พรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุข หรือแสนเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก...ที"ชื่อจริงของพุธ(ในโลกแห่งความจริง ไม่ใช่ชื่อสมมุติที่ชื่อว่าพุธฐา) เป็นชื่อที่แปลก เพราะมีสองความหมาย
ความหมายแรก แปลว่า ดีงามด้วยความรู้... ซึ่งก็ตรง
ความหมายที่สอง ...
ผู้เป็นที่รักของปวงชน...
พุธเคยบ่นกับผมว่า ความหมายของชื่อ ไม่เห็นจะตรงกับตัวมันเลย
แต่มันไม่รู้ตัวหรอกว่า... ไม่มีชื่อไหนอีกแล้วในโลกนี้ ที่จะมีความหมายตรงกับตัวมันได้ขนาดนี้...
หลังเล่นเปียโนเสร็จ ผมถามพุธ
"มีเรื่องเกี่ยวกับแมน จะบอกให้ฟัง อยากฟังไหม?"
"เรื่องดี หรือไม่ดี"
"ดี"
"ดีสำหรับพุธ หรือ ดีสำหรับแมน?"
"สำหรับทั้งคู่มั้ง?"
"ว่ามา..."
ผมเล่าเรื่องที่ผมได้คุยกับแมนเมื่อวันก่อนให้พุธฟัง
ก่อนที่พุธจะตอบกลับมาสั้นๆว่า
"อืม... ขอบคุณที่บอก"
...ผมรักพุธ แต่มันคงยังไม่มากพอ เหมือนกับคราวที่ผมยอมเสียสละโฟมให้พุธไปเมื่อครั้งหนึ่ง
ผมรักพุธ แต่รักพุธไม่พอ ที่จะเห็นแก่ตัว ที่จะไม่แคร์ความรู้สึกของแมน
ผมรักพุธ แต่ยังรักไม่พอ ที่จะเผยความในใจกับมัน ตราบใดที่เรื่องของพุธและแมนยังเหมือนมีสิ่งที่ยังค้างคา(ในความรู้สึกของผม)
ผมไม่ผิดใช่ไหม?
ผมไม่ได้เป็นผู้ชายที่เอาแต่ซึนเดเระไปวันๆแล้ว
ผมเป็นแค่คนๆนึง ที่รักตัวเองไม่พอ รักตัวเองไม่พอที่จะพยายามทำเพื่อความสุขของตัวเองบ้าง...
ผมไม่ผิดใช่ไหม?
つづく。
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
