หัวข้อ: เพราะรัก(แน่เหรอ).....ครับผม โดย aoikyosuke ตอนที่ 50-53(จบ) 21/03/2012

[nanalonely]

ตอน  เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป (จบ)



พี่เวรเป็นนิจยังคงเป็นคนเดิม
ผ่านไปนานแค่ไหน มันก็ยังเหมือนเดิม
แกล้งเหมือนเดิม หาเรื่องเหมือนเดิม

นี่ไม่คิดจะทำตัวให้เข้ากับหน้าตาตัวเองเลยหรือไง

เรื่องบ้า ๆ บอ ๆ ทำได้ทุกอย่าง ขอแค่นึกบ้าขึ้นมาอะไรมันก็ทำ

แกล้งหมาเป็นงานอดิเรก ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเป็นเรื่องสนุกสนานไปหมด

แต่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ

ทะเลาะกันบ้าง ด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง

โกรธกันบ้าง ด้วยเรื่องไร้สาระ

แล้วสุดท้ายต่างฝ่ายต่างก็แกล้งมึน ทำเป็นลืม ๆ ไปซะเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นและไม่เคยคิดจะเก็บเอามาใส่ใจให้ปวดหัว

แต่เราไม่เคยทะเลาะกันเรื่องงาน

เราเป็นพาร์ทเนอร์ที่ดีต่อกัน

พูดคุยกันตรง ๆ ไม่เคยเก็บความสงสัยเอาไว้
เพราะอยากให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี
การอยู่ด้วยกันด้วยความเข้าใจ และต่างฝ่ายต่างยอมรับสิ่งที่อีกฝ่ายเป็นได้
นั่นเป็นส่วนหนึ่งของการอยู่ร่วมกัน

แม้เราไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกันตลอดเวลา แต่เราก็แชร์ความรู้สึกนึกคิดกันเสมอ

และเมื่อถึงวันหยุดพักผ่อน เราก็เลยมีเวลาได้ใช้เวลาว่างร่วมกัน

“ไปยัง”

ไปไหนไม่รู้ แต่พี่เวรเป็นนิจบังคับขู่เข็ญให้ตื่นแต่เช้า
ไม่อยากไปก็ต้องไป เพราะพี่ท่านย้ำนักย้ำหนาว่าสำคัญ ห้ามเบี้ยวห้ามช้าห้ามสาย จะไปไหนของมันไม่รู้ ถามก็ไม่ยอมบอก

“สายสองนาทีนะพี่ ไหนบอกเจ็ดโมงเช้าเป๊ะ” แกล้งกวนประสาทไปอย่างนั้นแล้วก็เห็นว่าไอ้พี่เวย์ทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอเหมือนไม่พอใจ

แถมยังทำหน้างี่เง่าใส่อีก

แล้วถามจริง ๆ กลัวที่ไหน

เคยกลัวด้วยเหรอ

ฝันไปเปล่าพี่

“พูดจาให้มันดี ๆ ให้สมกับที่รักหน่อย”

โหหหหหหหหหหห

เหอะ

พอเห้อออออออออ

กวนไปแล้วโดนพูดใส่หน้ากลับมาแบบนี้ สายใจก็เลยมีอันต้องทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนจะแกล้งเบะหน้า และแอบหัวเราะขำกับคำพูดของอีกฝ่าย

ที่จริงชอบ
แต่รู้สึกขัดเขินกับคำพูดหยอกล้อแบบนั้นอยู่บ่อยครั้ง
หลัง ๆ พี่เวย์มันชอบแกล้งพูดให้ใจสั่นอยู่บ่อย ๆ
ขอแค่มีจังหวะซะหน่อยเถอะ ได้เรื่องตลอด

“เห้อออออออออออ รักอาร๊ายยยยยยยยย วันก่อนยังให้เราซื้อไอติมเลี้ยงอยู่เล้ยยยย คิดจะใช้คืนบ้างมั้ยนั่น ตังค์อ่ะ”

การทวงเงิน ถือเป็นหน้าที่หลักของสายใจ
ห้าบาทสิบบาท ขอให้ได้ทวง

ทวงแล้วสบายใจ

ไม่ใช่เฉพลาะสายใจที่ได้ทวงแล้วสบายใจ แต่คนถูกทวงก็สบายใจไม่แพ้กัน

พี่เวย์เป็นคนแปลก ๆ

ชอบให้สายใจซื้อขนมให้กิน อยากได้ของฝากเล็ก ๆ น้อยที่สายใจหามาให้

มันคือการอ้อน

อ้อนให้เอาใจ ในแบบของพี่เวรเป็นนิจ

“ไม่คืนอ่ะ ถ้าจะไม่ซื้อให้ก็ลองดู”

งอน

ไม่ใช่งอนแบบสมบูรณ์แบบ แต่เป็นการงอนเพื่อให้ง้อ งอนเพื่อให้โอ๋
งอนเพื่อให้เห็นว่าสำคัญ

“ใครจะกล้า ขืนไม่ซื้อให้ ท่านหักเงินเดือนผมก็ยุ่งสิคร้าบบบบบ”

แกล้งบ่นไปอย่างนั้น และก็ได้เห็นว่าหน้าของคนแกล้งงอน กลายเป็นหน้าอมยิ้ม ดีใจนะนั่น รู้ทันหรอก

ชอบล่ะเซ่

เวลาได้ของถูกใจ หรือคำพูดถูกใจเนี่ย

“ตกลงบอกได้ยังนี่ จะพาไปไหน”

คุยกันไปถามกันไป แกล้งกันไป จนมานั่งอยู่บนรถ โดยมีพี่เวย์เป็นสารถี

จะไปไหนก็ไม่บอก

แต่บอกว่าสำคัญมาก

ไปงานอะไร ทำไมต้องไปตั้งแต่เช้า
แล้วเล่นแต่งตัวซะหล่อ ซึ่งปกติก็หล่ออยู่แล้ว

จะไปไหนของเขา
งานเดินแฟชั่นโชว์หรือไง

เล่นแต่งตัวซะเต็มยศ

“เออน่า เดี๋ยวก็รู้เองแหละ”

อยากรู้

ไปไหน

ที่บอกว่าสำคัญน่ะมันสำคัญขนาดไหนกัน

ลุ้นนะนี่ ลุ้น จะบอกใบ้ให้หายลุ้นซักนิดหน่อยไม่ได้เลยหรือไง

ไม่เคยเข้ามาซะที ป่าช้าแบบฝรั่งเนี่ย

แล้วอยู่ดี ๆ ก็โดนไอ้พี่เวย์ลากมาด้วยกัน

เดินวนไปวนมา

แล้วก็มาหยุดยืนที่หน้าหลุมศพของใครคนหนึ่ง

แพททิเซีย

ชื่อคุ้นยิ่งกว่าคุ้น

เหมือนเคยเห็นหน้าจากรูปของใครซักคน

และ..........นามสกุลก็.....

“หม่ามี๊.....เอ่อ...แม่ครับ”

รู้ได้ด้วยตัวเองในทันที
ว่าทำไมถึงรู้สึกคุ้นหน้า

เพราะรูปจากกระเป๋าสตางค์ของพี่เวย์ที่พกติดตัวเอาไว้ตลอดเวลานี่เอง

สายใจรีบยกมือไหว้แทบไม่ทัน

ถึงแม้อีกฝ่ายจะล่วงลับไปแล้ว แต่พอได้รู้ว่ากำลังยืนอยู่ต่อหน้าใคร
สายใจก็มีอันต้องยืนตัวเกร็ง และเริ่มทำตัวไม่ถูก

เอาไงดี

แม่ของไอ้พี่เวย์

คือ...........


“นี่น้องสายครับ ไออยากให้หม่ามี๊รู้จัก”

ง่า

สวัสดีครับ

เอ่อออออ

“สะ สะ สวัสดีครับ คุณหม่ามี๊” ยกมือไหว้แบบสวยงามที่สุดในชีวิต

แล้วก็เหลียบสายตาขึ้นมองหน้าไอ้พี่เวย์เป็นพัก ๆ

เห็นว่าคนตัวโตกว่า หันมามองและส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ ก็เลยต้องยิ้มตอบกลับไปแบบแหย ๆ

อะไรกันวะเนี่ย

พามาหาหม่ามี๊ก็ไม่บอก

รู้งี้แต่งตัวให้ดีกว่านี้แล้ว เสียภาพพจน์หมดเลยจริง ๆ
จะบอกให้เตรียมตัวก่อนก็ไม่ได้หรือไงวะคนเรา

“หม่ามี๊ครับ หม่ามี๊เป็นยังไงบ้าง ยังรักไอเหมือนเดิมมั๊ยครับ”

ปลายนิ้วของคนพูด

แตะลงบนรูปถ่ายใบหน้าของหญิงสาวสวยที่กำลังยิ้ม
แตะสัมผัสอย่างแสนคิดถึง ห่วงหา

ไล้ปลายนิ้วไปมาบนป้ายหินที่สลักชื่อของผู้ที่ล่วงลับ อย่างทะนุถนอม

“คิดถึงหม่ามี๊มากจริง ๆ ครับ”

คิดถึง

เหรอ

สายใจยืนกุมมือนิ่งและก้มหน้าลงเล็กน้อย
บางอย่างกำลังท่วมท้นจากคนตัวโตที่ยืนอยู่ข้าง ๆ

พี่เวย์ยืนเหม่อมองภาพใบหน้าของแพททีเซียผู้จากไป

ยืนนิ่ง ๆ เหมือนอยากจะสื่อความรู้สึกบางอย่างเพื่อไปให้ถึง
แม้จะไม่มีทางรู้ว่าความรู้สึกนั้นจะไปถึงหรือไม่

สายใจแตะมือเบา ๆ ลงที่บ่าของคนตัวโตที่ยืนอยู่เคียงข้าง

ส่งยิ้มให้ เหมือนอยากจะแบ่งเบาความรู้สึกหมองเศร้ามาที่ตัวเองบ้าง

“น้องสายนี่คือแม่ของพี่เองนะ อยากพาน้องสายมารู้จักตั้งนานแล้ว”

ครับ

บอกตามตรางผมดีใจมากที่พี่พาผมมารู้จักแม่ของพี่

ผมดีใจมากจริง ๆ นะที่วันนี้พี่พาผมมาที่นี่

เวนิชนิ่งมองใบหน้าของสายใจนิ่งๆ
แค่มองหน้าก็รู้ถึงความรู้สึกของอีกฝ่าย
ความเข้าอกเข้าใจที่ต่างฝ่ายต่างมีให้กัน

ฝ่ามือของคนสองคนที่เอื้อมมาเกาะกุมกันเอาไว้
โดยไม่มีคำพูดใด ๆ นอกจากสายตาที่ยังจ้องมองกันนิ่งอยู่อย่างนั้น

“ไอรักน้องสายครับหม่ามี๊ ไออยากอยู่ด้วยกันกับน้องสายตลอดไป”

อึ้ง

พูดอะไรไม่ออก

ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี สายใจได้แต่ยืนนิ่ง ๆ ด้วยความมึนงง
ตามด้วยความรู้สึกอุ่นวาบที่หัวใจ

เหมือนหัวใจกำลังพองลม มีความรู้สึกปลาบปลื้มท่วมท้นเอ่อล้นอยู่ในนั้น

“แต่งงานกับผมนะครับ”

แล้วสายใจหน้าเอ๋อ ก็กลายเป็นสายใจอึ้ง ก่อนที่หยดน้ำจะเริ่มคลอที่หน่วยตาและไหลลงมาที่ข้างแก้ม

จากที่น้ำตาหยดคราวนี้ เริ่มไหลพราก อยากจะปล่อยโฮหนัก ๆ ก็ไม่กล้า
ก็เลยได้แต่ยกหลังมือขึ้นเช็ดน้ำตาป้อย ๆ เหมือนเด็ก ๆ

อะไรว๊า

พี่เวย์แม่ง

กร่นด่าคนที่ลงไปคุกเข่าอยู่ตรงหน้า และกำลังหัวเราะชอบใจกับท่าทางของคนที่ทำอะไรไม่ถูก เพราะโดนทำให้ร้องไห้แบบไม่ได้ตั้งใจ

“เอ้ยยยยยยยย ร้องไห้ทำไมอ่ะ ซึ้งเหรอ ขอแต่งงานนะนี่ เอาไงจะแต่งไม่แต่ง
รอแล้วมันลุ้นเหมือนกันนะ จะเอายังไงก็ว่ามา”

หน้าของคนลุ้น

ทำให้สายใจต้องทั้งหัวเราะทั้งร้องไห้ในเวลาเดียวกัน

ทำอะไรของมันวะไอ้พี่เวย์ มันทำบ้าอะไรของมัน

“เอ้า........ไม่ตอบอีก จะหัวเราะหรือร้องไห้ เอาให้แน่ ว่าไงเนี่ยแต่งไม่แต่ง”

คนหนึ่งร้องไห้ไปหัวเราะไป

คนหนึ่งทั้งลุ้นทั้งตื่นเต้น ทั้งเขิน
ค้นหาแหวนในกระเป๋าเสื้อและเปิดออกพร้อมกับลุกขึ้นยืนและดึงมือของคนที่ไม่ยอมตอบว่าจะเอายังไงมากุมเอาไว้

“แต่งนะ” หวั่นใจเพราะกลัวคำตอบ และ ถามย้ำอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ

ถามอะไรของมันวะ

ถามแล้วยังจะทำท่าเก้ ๆ กัง ๆ เหมือนทำอะไรไม่ถูกอีก

จนป่านนี้แล้วนะพี่

อยู่ด้วยกันตั้งขนาดนี้แล้ว

ยังจะมาถามอะไรอีก

ผมเออออไปกับพี่ตั้งเป็นปีเป็นชาติแล้ว

สายใจไม่พูดเพราะพูดอะไรไม่ออก

คำตอบที่ทำได้คือสายใจพยักหน้าจนคอแทบหลุดเหมือนกลัวว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนใจ ยกหลังมือขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลไม่หยุด แล้วก็นึกอนาถใจตัวเองเหลือเกินที่ไม่สามารถควบคุมอะไรได้เลยในเวลาแบบนี้

“แหวนจะใส่ได้มั้ยนี่ ต้องได้สิ ก็วัดมาแล้วมันก็น่าจะได้”

พี่เวย์กลายเป็นคนบ้าบออย่างสมบูรณ์แบบ
พูดจาเพ้อเจ้อไปเรื่อยเปื่อย โดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่

พูดไปยิ้มไป พูดไปเขินไป
แผนที่วางไว้ว่าควรจะเป็นบรรยากาศซาบซึ้งตรึงใจ พังทลายล่มไม่เป็นท่า
ในเวลานี้เหลือแค่คนบ้าสองคนที่ทำตัวเพ้อเจ้อไร้สติ และทำอะไรงก ๆ เงิ่น ๆ ขาด ๆ เกิน ๆ ชนิดที่ไม่มีใครเขาทำกัน

“อะไรวะพี่ ขอแต่งงานที่ไหนเขาทำกันแบบนี้วะ”

สายใจพูดไปร้องไห้ไป หัวเราะไป และยิ่งได้เห็นหน้าตาประหลาดของไอ้พี่เวย์แล้วยิ่งพาลจะขำไม่หยุด

ยื่นมือให้สวมแหวน แล้วก็ยกหลังมือขึ้นดู ก่อนจะโดนคว้ามือไปจูบที่หลังมือหนึ่งครั้งชนิดที่ว่าหาความหวานไม่มีเจอเลยสักนิด

“หม่ามี๊ครับ น้องสายเป็นคนในครอบครัวของเราแล้วนะครับ”

น้ำตายังไม่หยุดไหล พร้อมกับที่สายใจหน้ายิ้มเปลี่ยนเป็นยืนก้มหน้านิ่ง ๆ
ตั้งใจฟังทุกคำพูดที่เวนิชพูดออกไปทุกคำ เงยหน้าขึ้นอีกครั้งหลังจากฟังคำพูดของคนที่เปลี่ยนสถานะกลายเป็นคนครอบครัวเดียวกันไปแล้วในเวลานี้


เราเป็นของกันและกัน

เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว

หม่ามี๊ครับ ผมสัญญาจะดีกับพี่เวย์ให้มาก ๆ จะเป็นคนที่สามารถรับฟังทุกสิ่งทุกอย่างของพี่เวย์ให้ได้ จะยอมรับทุกอย่างที่พี่เวย์เป็น
จะอยู่ข้าง ๆ ทั้งยามสุขและยอมเศร้า

ผมสัญญาครับหม่ามี๊

................

“พี่....”

………..
………..

“หือ....”

……….
……….

“สายรักพี่เวย์ครับ”



Fin.





จบกันไปแล้วกับน้องสาย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใช้เวลาโพสยาวนานมาก
จนไม่แน่ใจว่าคนอ่านรุ่นแรกๆยังจะตามอ่านกันอยู่ไหม หรือหายไปหมดแล้ว

ขอบคุณเท็นที่เข็นเรื่องนี้ออกมาจนจบ พอเท็นหาย แนนก็หาย เข้ามาอีกทีตกใจ อร๊ากกกกกกกกกก
เท็นแต่งจบแล้ว ดีใจ เลยรีบเอามาโพสให้อ่านกันก่อน เดี๋ยวแนนค่อยหาเวลาแว่บไปอ่านบ้าง

ขอบคุณพื้นที่เล้าและแอดมิน+โมฯ มากนะคะ ที่ให้โพสเรื่องได้จนจบ 

 
**อีดิทเพิ่ม เรื่องรันนิ่ง ตอนนี้อยู่ห้องโพสไม่จบนะคะ แต่อัพให้แล้ว 3 วันที่ผ่านมาอัพไป 13 ตอน เท่ากับที่เท็นแต่งแล้วนะคะ

[Rafael]

แอร๊ยยย ซึ้งแบบขำๆดีนะคู่นี้
ยังามอ่านอยู่ค่ะ ถึงแม้ความทรงจำจะเลือนลางไปบ้างแล้ว(ฮา)
อยากรู้ว่าคูรเท็นจะมีผลงานใหม่ๆออกมาอีกไหม อ่านอ่านจังค่ะ อิอิ
ขอบคุณคุณแนนที่เอามาโพสต์ให้อ่านกันนะคะ ขอบคุณค่ะ

[nanalonely]

แอร๊ยยย ซึ้งแบบขำๆดีนะคู่นี้
ยังามอ่านอยู่ค่ะ ถึงแม้ความทรงจำจะเลือนลางไปบ้างแล้ว(ฮา)
อยากรู้ว่าคูรเท็นจะมีผลงานใหม่ๆออกมาอีกไหม อ่านอ่านจังค่ะ อิอิ
ขอบคุณคุณแนนที่เอามาโพสต์ให้อ่านกันนะคะ ขอบคุณค่ะ

ตามไปอ่านเรื่อง รันนิ่งได้คะ กำลังโพสอยู่ 11 ตอน
ช่วงนี้คุณเท็นฟิตคะ เดือนมีนาเดือนเดียว อัพ 8 ตอน เห็นแล้วต้องร้อง OMG!!!!!!!!
แนนเข้ามาเห็นแล้ว ปาดเหงื่อกันเลย

จะบอกว่า แนนจำชื่อยูสนี้ได้ล่ะเออ 

[yeyong]

แทบลืมไปเลย
แต่ก็ดีใจที่คุณเท็นแต่งจนจบ
พี่เวย์ยังเพี้ยนเหมือนเดิม
สายใจน่ารัก

[Nus@nT@R@]

  ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก
แต่แอบรอนานนะคะเนี่ย จนลืมไปเลย 

[CanonDNattari]

นึกว่าไม่มาต่อซะแล้ว
แต่ก่อนตามอยู่เวปคุณเท็น ครึ่งปีมานี้ไม่ได้เข้าเลยเพราะงานยุ่ง t_t
ขอบคุณเท็นและน้องแนน (แอบเนียนเรียก)ที่มาต่อค่ะ

[sam3sam]

หายไปนานมากนึกว่าไม่มาต่อซะแล้ว
ตอนจบทั้งซึ้งทั้งขำ  สายใจน่ารักจริงๆ
ไอ้พี่เวย์ก็แกล้งเจ้าก๊อตซิลล่าซะมันกลัวจนน่าสงสารเลยว่ะ
ขอบคุณคุณเท็นที่สร้างผลงานดีๆเรื่องนี้มาให้ได้อ่านกัน
แล้วก็ขอบคุณคุณแนนที่นำผลงานของคุณเท็นมาโพสต์ให้อ่านด้วยนะคะ
ต่อไปก็เหลือเรื่อง Running สินะ

[MoMoRin]

เริ้ดค้าาาาา มาต่ออีกทีหลายตอนแถมต่อจนจบเลย สะใจค่ะฮ่าาาาาา
ปล.สองคนนี้หวาน??กันแบบงงๆเนาะ ฮ่าๆๆๆๆ

[roseen]

 

[Mickii]

จบแล้ว..... หลังจากที่ตามอ่านมาเรื่อยๆๆๆ

เป็นอีกคู่ที่น่ารัก ปนแปลกๆ แหวกแนวกว่าคนอื่นๆ เค้าแต่เราก้อชอบนะ

อยากอ่านอีกคู่นึงด้วยอ่ะ อยากให้มีมากกว่านี้อีกนิดนึง

[NUTSANAN]

และแล้ววก้จบบบบบบบบบ
หลังจากลุ้นมาเนิ่นนานเหลือเกินน น
 

[nanalonely]

เรื่องรันนิ่ง ตอนนี้อยู่ห้องโพสไม่จบนะคะ
แต่อัพให้แล้ว 3 วันที่ผ่านมาอัพไป 13 ตอน
เท่ากับที่เท็นแต่งแล้วนะคะ

[davil_will_cry]

สนุกมากค่ะ อ่านแล้วอินจัดถึงกับร้องไห้ในบางตอน

[nco1236]

น่าร๊ากกกกกได้ทุกเรื่องเลยนะ   

[Karn12]

น้องสายกับพี่เวย์น่ารักมาก ๆ

[wolfram]

ตอนแรกๆก็เหมือนจะไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเองกันทั้งคู่เลย
แต่ก็จบลงด้วยดี หวานมากๆเลยค่ะ!!

สนุกมากๆเลยค่ะ!!
ขอบคุณ คุณเท็นที่แต่งเรื่องนี้ให้ได้อ่าน และ คุณแนนมากๆเลยนะคะที่นำเรื่องนี้มาลงให้ได้อ่านกัน!! 

 

[Horizon]

ไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสอ่านตอนจบ
น่ารักไปอีกแบบสำหรับคู่นี้
ขอบคุณทั้งคนเขียนและคนโพสท์นะครับ
+1

[Chiffon1030]

จบแบบซึ้งๆ แช่มชื่นหัวใจ ><"
น้องสายใจ จะอยู่ในใจของพี่ตลอดไป... พี่เวนิชก็หล่อมาก!!
อยากจะบอกว่าแอบซุ่มมาอ่านนานมากแล้ว แต่เพิ่งสมัครสมาชิกได้
กำลังจะตามอ่านนิยายของคุณ aoikyosuke ให้ครบทุกเรื่องเลย

[yuyie]

 

[nunda]

ชอบนิยายของคุณเท็นมาก
กำลังตามอ่านอยู่เจ้าค่ะ
ขอบคุณแนนด้วยจ้า 

[@Iriz]

ตามอ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ (ตอนแรกไม่กล้าอ่าน เห็นว่าคุณเท็นยังแต่งไม่จบ กลัวค้างอ่ะ)
พี่เวย์นี่เถื่อนได้ใจจริงๆ แกล้งน้องสายตลอด แต่หลังๆนี่ชักหวานเกิน 
ส่วนน้องสาย ถึงจะดูบ้าๆบ๊องๆแต่ก็น่าร๊ากน่ารัก  แถมเก่งอีกด้วย ทนนิสัยอิพี่เวนิชมันได้เนี่ย

ขอบคุณ คุณเท็น กับ คุณnana lon€ly™ ค่า 

[NIMME]

ชอบเรื่องนี้
ชอบพี่เวย์กับน้องสาย
แต่อยากได้เรื่องของแดนกับวัชเพิ่มอ่ะๆๆ

[akeins]

ชอบพี่เวและน้องสายดูน้องสายเอ๋อๆดี

[nunda]

ตลก เศร้า เคล้าน้ำตา ฮากระจาย สุดท้ายก็รักกันนนนน
ในที่สุดก็จบจนได้ เย้ๆๆๆๆ
มาตามอ่านอีกครั้ง ถึงได้รู้ว่าเราก็เป็นคนอ่านรุ่นเกือบแรกๆนี่หว่า
เหอๆๆ ลืมไปเลยนะเนี่ย ถ้าไม่ได้เห็นโพสของตัวเองเมื่อ 3 ปีก่อน

ขอบคุณทั่นเท็น และแนนมากจ้า 

[katte]

  ตกใจที่เห็นเรื่องนี้ในห้องจบ
โอยยย คลุ้มคลั่ง
เพิ่งเห็น

เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องของคุณเท็นที่ประทับใจมาก
ในที่สุดก็ถึงบทสรุปเสียที
ขอคุณคุณเท็น
และขอบคุณคนโพสที่เอามาโพสให้อ่านค่ะ 

[sazzy_pee]

พี่แนนนน ยังอยู่มั๊ย

อยากบอกว่าตามอ่านนิยายของคุณเท็นมาตลอด ชอบมากกกกกกกกกกก

แต่ตามไม่ทัน ไม่ได้แบเรียลไทม์ซักที ดีใจที่เรื่องนี้จบ เย้ๆๆๆ

ชอบมากกกกกกกกกกกก เรื่องนี้สนุกมากๆ อ่านตอนแรกๆคิดว่า พระเอกนายเอกแม่ง บ้าๆบอว่ะ

สงสัยเรื่องนี้จะเน้นฮาอย่างเดียว ไร้สาระ อ่านขำๆแก้เครียด ที่ไหนได้ โอ้โห หลังนี่ๆมีสาระมากอะ

ชอบๆๆๆ เป็นเรื่องที่เรื่อยๆ ให้เรารู้สึกพัฒนาไปพร้อมกับตัวละคร

ตอนแรกสงสารน้องส่ายมาก คือ รู้สึกจะเป็นบ้าตามไปด้วย อึดอัด อยากจะกรี๊ด อยากกระโดดถีบไอพี่เวร

แง่มมมมมม

แต่ตอนหลังๆก็รู้สึกดีขึ้นๆ น่ารักมากกกกกกกกกก

จบซึ้งโคตรๆๆๆๆๆๆ

ตอนแรก คิดว่าถิงเน่ โรแมนติคดี๊ด๊าแล้วนะ เรื่องนี้โรแมนติคกว่า อาจไม่หวือหวา แต่เรียบๆ แบบอบอุ่นหัวใจ

ชอบบบบบบบ

รักน้องสาย

อ่อ อยากจะบอกว่่า น้องสายรั่วได้ใจ คิดๆอยู่ว่า ถ้ามาเจอกับหนูยิ้มนี่ โลกคงแตก

เอ๋อ รั่ว มึน ก่งก๊ง พอกัน ถ้าเป็นเพื่อนกันคงจะฮาน่าดู

กอดพี่แนน

โบตามอ่่านนิยายนคุณเท็น ตามเม้นให้ตลอดนะคะ

ถึงจะมาช้ากว่าชาวบ้านเค้า แต่ก็ดีกว่าไม่มาเนอะๆ

เดี๋ยวจะตามไปอ่่านเฮียก๋วยนะคะ

[icetim]

อั้ยยยยยยย   เขินๆๆๆ 

[Cardiac]

เรื่องนี้น่ารัก 

[inspirer_bear]

อ่านแล้วก็ฮาาา

น่ารักดีค้าบบ

[MiniMax]

ขอบคุณนะคร้าบ