EP.9.1 สามเฮียของเธียรวิชญ์
Part’s เฮียธัน ผมชื่อธัน ผมเป็นน้องพี่ชายเธียรวิชญ์ แก่กว่ามันหนึ่งปีเอง ผมพึ่งจะมาเป็นผู้อำนวยการได้ปีเดียว ผมจบมาก่อนไอ้เธียรวิชญ์หนึ่งปีแต่ว่าผมกลับมาก็มีเรื่องทันที เพราะว่าผมไปแข่งรถชนะลูกนักการเมืองชื่อดังและผมดันไปมีเรื่องจนมันเกือบจะฆ่าผมแต่ผมก็ป้องกันตัวและผมก็พลั้งมือฆ่าไอ้คนนั้นตาย แต่ว่ากำลังจะเอาปื้นจ่อหัวผมอยู่ มันต้องแลกว่าใครจะตาย ผมไม่ยอมตายเด็ดขาด ผมเลยต้องสู้จนเฮือกสุดท้าย และผมก็ต้องใส่กำไรที่ข้อเท้า กว่าผมจะเคลียร์ทุกอย่างป๊าก็วิ่งเต้นจนเกือบจะเสียงานไปด้วยเหมือนกัน ตอนนี้ผมเลยต้องกลับมาทำหน้าที่ผู้บริหารที่ดีให้ได้
“ผับนี้หรูดีนะคะ ผับของใครเหรอคะธัน” พี่ลินดา เธอแก่กว่าผมเกือบห้าปีได้ เธอเป็นทีมที่เข้ามาช่วยผมทำเอกสารตรวจสอบมาตรฐานโรงเรียนของผม พี่ลินดาเขาเก่งมาก ผมก็เลยต้อง นิดนึง ผมพาเธอมาเที่ยวเป็นการตอบแทน
“ผับนี้เป็นผับของเพื่อนพี่ชายผมครับ เฮียธีนะครับ “ผมตอบพี่ลินดา เขาพยักหน้า ผมหันไปมองเจ๊ธามที่นั่งดื่มคอกเทล
“พี่ลินดาครับ เรื่องที่เราคุยกันโอเคนะครับ” ผมถามเธอ ผมนั่งเบียดอยู่กับเธอ เธอสวมชุดแซกสั้น เนื้อผ้าแนบชิดเข้ารูป ปกติเธอสวมเสื้อสูททับแต่พอมาเข้าผับกับผมเธอก็ถอดเสื้อสูทเธอออก มันทำให้ผมเห็นเรือนร่างที่อวบแบบเต็มไม้เต็มมือ พี่ลินดาเธอก็ไม่ใช่สาวซิ่งอะไร
“ถ้าคุยกันเสร็จแล้วขอตัวกลับก่อนนะครับ เพราะว่าผมก็ทำงานมาตั้งแต่เช้าแล้ว จะให้มาทำสว่างคาตาไม่ได้นะครับ” เจ๊ธามของผมพูด ผมหันไปมองเจ๊ธามของผมแต่ถ้าอยู่บ้านต้องเรียกเฮีย เพราะว่าเจ๊ลับหลังป๊าผมแค่นั้น ดูซิเอคเซนเซอรี่ ที่บ่งบอกได้ว่าพี่แกไม่ได้แมนเต็มร้อยแน่นอน ผมแบมือไปว่าทำไมเขาคือทีมผู้ตรวจสอบ เอาใจเขาหน่อย เจ๊ธามแอบมองบนใส่อีก
“เจ๊ เด็กในโอวาทสเจ๊อ่ะ ไอ้ดีเจเดย์น่ะ “ผมบอกเจ๊ธามของผม
“ของมึงละ ป้าในโอวาทส” เจ๊ธามกระซิบกับผม แม้ชมพี่ลินดาซะผมหันไปมองเลย
“ไปว่าพี่ลินดาเขา เดี๋ยวสาขาเจ๊ก็สอบตกหรอก” ผมพูด เจ๊ธามสะบัดหน้ามาหน้าผมทันที
“และผมกับพี่ลินดาห่างกันแค่ห้าปีเอง ไม่เยอะ” ผมพูดกับเจ๊ธามของผม
“ของกูมันห่างจากกูแค่สี่ปีเหมือนกัน ก็ยังไม่เยอะ” เจ๊ธามพูด ก่อนจะลุกขึ้น ไอ้เดย์มันมายืนรอแล้ว ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเจ๊ธามต้องประชดชีวิตแบบนี้ด้วยตั้งแต่แฟนเฮียเสียไปตอนวันที่เจ๊ธามผมรับปริญญาตรีและนั้นชีวิตเจ๊ธามผมก็เปลี่ยนไปเลย
“ว่าแต่ไอ้ตี๋น้อยมันจะกลับไหมว่ะ นี้จะเรียนให้ถึงปริญญาเอกค่อยมาบริหารงานโรงเรียนเหรอ ป๊าเรียกผู้อำนวยการสาขาที่จะให้ไอ้ตี๋ดูแลน้อยมาคุย ให้เขาอยู่ต่ออีกปีหนึ่ง” เจ๊ธามพูด
“ป๊าน่ะบอกไปแล้วว่าให้เวลาแค่ปีหนึ่งและยังบอกเจ๊คกันด้วยว่า ถ้าปีหนึ่งไอ้ตี๋น้อยเรียนไม่จบ ให้เจ๊กกันเตรียมลาออกจากเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยมาดูแลสาขานั้นแทนไอ้เธียรวิชญ์ได้เลย” ผมพูดเจ๊ธามหันมามองหน้าผม
“แล้วไอ้เธียรล่ะ” เจ๊ธามถามผม
“ก็โดนลอยแพรไงและป๊าพูดรอบนี้ป๊าเอาจริงนะ” ผมพูด
“กูว่ามันคงจุดพลุฉลองให้ตัวเองและมันคงกระโดดไปเป็นนักแข่งรถเต็มตัวซิไม่ว่าและนี้คือการชี้โพรงให้กระรอกชัดๆ ไม่ใช่ทำโทษให้มันเข็ดหลาบนะมึง” เจ๊ธามพูด
“ป๊าขู่มันแต่ป๊าก็กลัวเองเหมือนกันเพราะว่าป๊ารู้ว่าจริงๆ มันชอบอะไร” ผมพูด
“แต่เชื่อดิว่า เจ๊กกันน่ะต้องเข็นให้มันจบให้ได้ เพราะเจ๊กแกไม่อยากมาทำตรงนี้” ผมพูด จังหวะนั้นดีเจน้องเดย์ของเจ๊ธามเดินลงมาพอดี มันนอบน้อมมากไว้มาทุกโต๊ะ โต๊ะที่มันเข้าไปสาวๆ ทั้งนั้น มันชอบเล่นรุ่นใหญ่ทุกคนเลยมั้งน่ะ
“พี่ธันสวัสดีครับ” ไอ้เดย์มันยกมือไหว้ผม ผมพยักหน้าก่อนจะหันมาสะดุดกับพี่ลินดา เธอสวยน่ะ หน้าสวยทีเดียว ผมชอบคนสวยๆ ไอ้เดย์ยังมองเลยแล้วมองอีก
“เดย์!!” เจ๊ธามผมไม่ชอบถ้าจะเป็นคนของเจ๊ห้ามเรื่องพวกนี้ ผมมองหน้ามัน หาเรื่องแล้วไง
“ธัน พวกเพื่อนมึงมาแล้วน่ะ แหม มาแบบโสดเลยดิวันนี้ไม่มีใครพกเมียมาสักคน” เจ๊ธามพูด ผมยกมือว่าผมนั่งอยู่ตรงนี้ เพื่อนผมมีทั้งหมดหกคน แต่ล่ะคนชอบเหมือนกันความเร็ว ผมเลยตั้งทีมแข่งรถขึ้นมาด้วยทุนของพวกผมเอง ตอนนี้มีนักแข่งสองคน ผมเคยเป็นน่ะแต่ม๊าให้ผมเลิกเพราะว่าผมขับรถตีลังกาในสนาม ดีไม่ตายแค่บาดเจ็บ
“ไอ้โน๊ต เมียมึงล่ะ” เจ๊ธามถามทันที
“เมียมีเมียพี่ต้องมา ถ้าเมียไม่มาก็เพราะว่าเมียไม่มี” ไอ้โน้ตมันร้องเพลง ผมพยักหน้ามันช่างกล้าตอนลับหลังเมีย
“กูอัดเสียงไว้พอดีเลยให้กูส่งให้เลยไหมโน้ต กูมีเบอร์เจ๊มินนี่พอดีเลยมึง” เจ๊ธามถาม
“เจ๊!! เจ๊ธามคนสวยของผม อย่าทำร้ายน้องแบบนี้ซิ” ไอ้โน้ตรีบห้ามทันที
“มันปากดีไงเจ๊” ไอ้โอมมันพูด
“มึงล่ะ” เจ๊ธามถาม ไอ้โอมมันชี้ไปที่สาวสวยหุ่นดี นุ่งมาแบบแทบจะไม่ปิดอะไรเลย เห็นหน้าอกหน้าใจ ไม่ใช่ที่หนึ่งน่ะแต่นี้มัน
“เมียน้อยมึงนิ” เจ๊ธามถาม เธอชื่อน้องแนท พริตตี้โชว์รูมรถหรู เป็นลูกพี่ลูกน้องกับไนท์ ชื่อคล้องกันดีจริงๆ ไนท์เป็นแฟนเก่าผมเองแต่เลิกเพราะว่ามันอยากไปเติบโตในวงการรถแข่ง ไนท์คืออดีตนักแข่งรถของผม ฝีมือดีทีเดียว เพื่อนในกลุ่มผมจะมีไอ้โน้ตสนิทมากที่สุดเรียนมาตั้งแต่ประถม นิ๊กกี้มารู้จักตอนเรียนมัธยม ไอ้แพท ไอ้โอมนี้มาเจอตอนเรียนมัธยมปลายแต่พอเข้ามหาวิทยาลัยก็แยกย้ายกันไป แต่ล่ะคนพ่อแม่มีตังทุกคนและมีเมียกันทุกคน (เมียยังไม่แต่ง)
“กูเห็นไอ้ปุณณ์มันมากับใครไม่รู้ว่ะ นั่งอยู่ตรงโน้น” ไอ้แพทมันพูดกระซิบกับผม
“ไอ้คิมละมากับมันไหม” ผมถามไอ้แพท
“ไม่เห็นวะ” ไอ้แพทมันบอกผม
“ไอ้ไนท์มาไหมล่ะ” ผมถามไอ้แพทมันต่อเพราะว่าไอ้ปุณณ์นี้แหละที่มันนอนกับไอ้ไนท์ ผมไม่รู้หรอก ผมรู้แค่ว่าวันนั้นผมเปิดประตูไปเจอสองคนนอนด้วยกันบนเตียงแบบนั้น และนั้นความเป็นเพื่อนของผมขาดกัน มันก็ไปช่วยทีมน้องชายมันทีมนักแข่งคู่อริ ไอ้คิมนี้ก็ไม้เบื่อไม้เมาของผมตั้งแต่ตั้งทีมมาเลยก็ว่าได้
“ไม่เห็นวะ ไม่ถามเมียน้อยไอ้โอมดูละ” ไอ้แพทพยักหน้าไปที่แนท นั่งเบียดเสี่ยโอมน่าดู ส่วนเจ๊ธามที่เอ็นตี้เมียน้อยนี้มองแล้วก็เบ้ปากใส่ ส่วนแนทน่ะไม่แคร์ ผมหันมามองพี่ลินดา เธอแอบเอามือมาลูบต้นขาผมเป็นระยะๆ ผมหันมามอง สงสัยได้แน่ๆ คืนนี้ แต่ผมก็สนใจเธอน่ะ เธอเก่งและผมก็เพิ่งเลิกกับแฟนที่อายุเยอะกว่าสองปีไปหมาดๆ ด้วย
“พี่โอม เดี๋ยวแนทมานะคะ” น้องแพทบอกไอ้โอม โอมพยักหน้าและน้องแกก็เดินเฉิดฉายไปทันที เจ๊ธามหันไปมองไอ้โอมทันทีเช่นกัน
“เจ๊อ่ะ ก็เมียไม่ค่อยว่าง เรื่องอย่างว่ามันสำคัญแต่คนในหัวใจน่ะมีหนึ่งเดียว” ไอ้โอมมันพูด เจ๊ธามผมชูนิ้วกลางให้ไปทันที
“หนึ่งเดียวเลยเป็นไงมึง เจ๊แกให้มึงอ่ะ ฮาๆ “ไอ้นิกกี้มันพูด
“แนทมันบอกกูว่า ไอ้คิม มันไปประเทศเพื่อนบ้านช่วงนี้ งานมันเข้า ผับมันโดนหน่วยรบพิเศ่ษเข้าไปบุกมาสองผับรวดเมื่อตอนส่งท้ายปีเก่าผับหนึ่งแต่ผับนี้มันใช้ชื่อคนอื่น แนทมันรู้มาจากไอ้ไนท์อีกที” ไอ้โอมมันพูด ผมพยักหน้า
“และอีกผับพึ่งจะโดนไปเมื่อเดือนก่อน มันเลยเพ้นไปก่อนสักพัก ตอนนี้ไอ้ปุณณ์มันเลยเข้ามาดูทุกอย่างแทน มันพึ่งกลับมาจากมาเก๊า” ผมพยักหน้า ผมชะเง้อคอมองเห็นปุณณ์มันคุยอยู่กับพวกหุ้นส่วนของมัน นั่งอยู่ไกลๆ ไอ้โอมมันดีดตัวออกจากการสุมหัวเพราะว่าแนทเดินกลับมา ทาปากแดงมาแต่ไกล เดินมานั่งข้างไอ้โอมแบบเบียดกันน่าดู
“เจ๊กลับก่อนน่ะ อุจาดลูกตาวะ” เจ๊ธามพูดและพยักหน้ากับไอ้เดย์ เด็กเจ๊เขา มันก็หันมามองสองสาวอย่างเสียดาย พวกผมหันไปมองไอ้เดย์พร้อมกัน มันหดทันทีและเดินตามเจ๊ธามผมไปอย่างเชื่องๆ แต่เอาจริงๆ น่ะ
“ไอ้นี่มันเลี้ยงไม่เชื่องหรอกว่ะ “ไอ้โน้ตยังพูดเลย
“เจ๊กูก็แค่เอาไว้แก้ขัดป่ะ ไม่เอามันจริงหรอก” ผมพูด พวกนั้นพยักหน้า ผมหันมาอีกทีไอ้โอมกับน้องแนทนี้จูบแลกลิ้นกันแล้ว
“โว้ยยย!! ไปห้องพักดีกว่าไหมมึง” ไอ้นิกกี้มันเอาน้ำแข็งปาใส่ไอ้โอม
“ไปพักที่ไหนละมึง เมียกูเช็ก ที่นี่แหละที่ไม่กล้าเช็ก” ไอ้โอมพูด
“มีเมียกันแล้วเหรอ ธันล่ะ” พี่ลินดาหันมาถามผม ผมสั่นหัวไปมา
“อยากมีเหมือนกัน” ผมหันมาพูดกับพี่ลินดา
“แต่พี่ยังไม่คิดถึงขั้นนั้นนะคะ ขอดูก่อน พี่เลือกค่ะ” พี่ลินดาพูดแต่ดูจากฝ่ามือที่ลูบขึ้นลูบลงขนาดนี้
“กูเห็นเพื่อนเฮียธีว่ะ พี่ธีนอ่ะ และเฮียธันที่ชื่อเหมือนมึงอ่ะ เขาอยู่ตรงโน้น” ไอ้แพทมันพูด
“เฮียกูเลิกเที่ยวแล้วตั้งแต่มีแฟน “ผมพูด
Part’ s เฮียธัน ผมนั่งคลอเคลียกับพี่ลินดา ตอนนี้เด็กมาชงเหล้าให้พวกผมแล้ว ผมก็ดื่มกันและเพลงก็กำลังน่าเต้นเลย ผมพยักหน้ากับพี่ลินดา เขาลุกขึ้น ท่าโยกย้ายส่ายสะโพกนี้แบบนี้ เล่นเอาผมอยากจะพาเธอกลับไปที่คอนโดผมเลย
“เฮ้ย! ไอ้ทีมกระจอก พึ่งเปิดตัวไม่นานแต่อยากจะมาขึ้นแท่นนักแข่ง เป็นแชมป์แค่สมัยสองสมัยเอง ทำมาเป็นเก่ง” ผมได้ยิน ไอ้ทีมนี้แหละที่ไอ้ปุณณ์มันไปเป็นที่ปรึกษา ผมหันมามองหน้าพวกผม พวกผมก็มองหน้ามัน
“มึงว่าใครวะ” ไอ้แพทมันหันไปถาม
“หมับ” ผมจับแขนไอ้แพท
“อย่า! นี้ผับเฮียธีนเขา เฮียเขาเป็นเพื่อนเฮียธีกู เกรงใจหน่อย “ผมบอกเพื่อนผมว่าให้ถอยหลังออกมา
“ไก่อ่อนเอ๊ย!!” ดูมันกวนอารมณ์พวกผมขนาดไหน ผมน่ะพยายามไม่อยากมีเรื่องอีก ป๊ากำชับหนักกำชับหนาเพราะว่าผมเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนแล้วไง อุตส่าห์มาผับเพื่อนเฮียธีเพราะว่าผับนี้ ไม่ค่อยมีพวกอันธพาลเท่าไหร่แต่นี่มันกำลังยั่วยุผมชัดๆ
“ไอ้ปุณณ์มึงไม่ทักทายเพื่อนมึงหน่อยเหรอวะ” หนึ่งในนั้นถาม ไอ้ปุณณ์มันหาพวกนี้พอดี มันหันมามองหน้าผม ผมก็ลุกขึ้นทันที
“เพื่อนที่หักหลังกู ไม่ต้องเดินมาทักกูหรอก” ผมพูด ไอ้ปุณณ์มันหลบตาผมทันที และมันก็เดินไปกระซิบคุยกันกับคนที่มันพามา มันลุกขึ้นก่อนจะพากันออกไปเหลือแต่ลูกสมุนของมันที่ยังนั่งดื่มกันอยู่ หันมามองพวกผมทำหน้าตากวนๆ ใส่ด้วย ไอ้โน้ตมันหยักไหล่ให้ผม ผมหลักไหล่ตอบว่าไม่สน ผมนั่งดื่มต่อ
“ธันพี่ว่ากลับกันดีกว่าน่ะ ธันเมามากจะขับกลับไม่ไหว พี่ไม่ชอบน่ะและถ้าเมาแล้วโดนตำรวจเรียกอีก พี่ก็ไม่อยากเป็นข่าว” พี่ลินดาพูด ผมพยักหน้า จังหวะนั้น ผมหันไปมองไอ้พวกที่มันปากดีกับผม
“มึงเอาชะนีแล้วไอ้ไนท์ละ มันไม่ถึงใจเหรอวะ” ผมได้ยินมันตะโกนมามันเริ่มทำให้พวกผมจะหมดความอดทน
“น่าเสียดายว่ะ รอบนั้นมึงเกือบได้ลงไปเป็นอาหารปลาที่แม่น้ำเจ้าพระยาอยู่แล้วแต่เสือกมีคนมาช่วยไว้ รอบนี้มึงคงได้ไปจริงๆ วะ” นั้นมันสารภาพมาแล้ว
“กลับกันเถอะวะ อยู่นานงานจะเข้า” ไอ้โน้ตพูด ผมพยักหน้าและพากันลุกขึ้น
“ป๊อดเหรอ” พวกนั้นมันถามพวกผม ผมหันมามองหน้ากัน ได้ถ้าท้ามาขนาดนี้ ผมหันไปก็
“ผลัก!” แค่นั้นทุกอย่างก็มะรุมมะตุ้มกันใหญ่เลย ส่วนผู้หญิงสองคนก็ออกไปยืนไกลๆ ผมไม่รู้ว่านานแค่ไหน จนกระทั่งมีการ์ดเข้ามานั่นแหละ
“หยุด!!!” เสียงที่ทำให้พวกผมหยุด เสียงเฮียธัน เขาเป็นเจ้าของผับนี้ เขาเดินมาทำหน้าตาเคร่งขรึมมาเลย และการ์ดมาไม่รู้กี่คนมาห้ามพวกผม
“กูแจ้งตำรวจแล้ว กำลังมา” เฮียธันพูด
“อ้าวเฮ้ย!! มึงไอ้ธัน น้องไอ้ธีนี่หว่า” ผมหันไปมองกับเฮียอีกคน ชื่อเดียวกับผมเลย
“เฮียนี้น้องชายไอ้ธีมัน เพื่อนผมอะเฮีย” เฮียธีนเขาพูดและเฮียแกหันไปมอง
“คนละธีกัน” เฮียธีนพูด
“ตกลงมีสองธี” เฮียแกพูด
“แหละกูไม่รู้นี่หว่าแต่ว่ากูแจ้งตำรวจไปแล้ว” เฮียธันพูด
“เรียกเร็วไปไหมเฮีย” เฮียธีนหันไปถามเฮียเขา
“ก็เพื่อจะไปหาที่ปรับความเข้าใจกัน ที่โรงพักเพื่อประชาชน…แบบนี้…แบบที่ชอบตีต่อยกันแบบนี้ “เฮียธันพูด
“ไปปรับความเข้าใจกันก่อน ปรับได้แล้วค่อยมาเที่ยวไหม ปรับไม่ได้ไม่ต้องมาน่ะ มาเที่ยวแล้วมาตีกันเพื่อ?” เฮียแกพูด
“เรียกพี่มึงไปประกันตัวเองแล้วกัน เพราะว่าผับกูไม่สนับสนุนให้มีเรื่องกันยกเว้นชะนี กูให้ตีกันได้ อันนี้เฮียชอบนั่งดู” เฮียแกพูดและยิ้มด้วย พวกผมยกมือเก้าหัวทันที ผมคงต้องปลุกเฮียธีมาประกันตัวอีกแล้ว ผมพ่นลมหายใจออกมายาวๆ หันไปมองไอ้พวกที่กวนพวกผมจนขันติหลุด ไม่นานตำรวจก็มาถึง พวกผมก็ต้องไปที่โรงพักกัน
“โทรติดต่อหาคนมาประกันตัวเลยนะครับ” ตำรวจนายหนึ่งบอกผม ผมก็ต้องโทรหาเฮียธีทันที
(ฮัลโหล) น้ำเสียงที่บอกว่าเฮียผมนอนไปแล้วนี่มันตีหนึ่งเอง
(เฮีย ผมงานเข้าอ่ะ) ผมบอกเฮียธี
(งานใหญ่ไหม) เฮียธีถามผมด้วยน้ำเสียงที่บอกว่าพยายามตื่น
(เฮีย มีอะไรเหรอคะ)
(ไม่มีจ๊ะมิว นอนต่อเถอะ เดี๋ยวเฮียมาน่ะ จ๊วบ!!) เฮียธีพูดกับแฟนสาวชื่อมิว เธอพึ่งจะจบเภสัชกรใหม่ๆ
(ไม่เล็กไม่ใหญ่เฮีย ผมกำลังจะไปโรงพักเฮีย สน. ใกล้ๆ กับผับเฮียธีนอ่ะเฮีย) ผมบอกเฮียธี
(งั้นเฮียไปถูก ไม่ต้องส่งโลเคชั่นมา เจอกันน่ะ น้องที่รักมาของเฮีย...จริง!ๆ) เฮียธีพูดแค่นั้นบอกรักมาด้วย ผมหันมามองคนอื่นๆ ดีที่เขาจับมาแค่พวกผมยกเว้นสาวๆ และโชคดีที่เจ๊ธามผมกลับไปก่อน ไม่เช่นนั้นงานไม่ใช่งานกลางๆ แน่ๆ น่าจะงานใหญ่ทีเดียว ก็คงต้องโทรตามป๊าและม๊ามาด้วยเลยมั้ง พวกผมถูกเชิญให้ไปนั่งในห้องขังทันทีที่มาถึงรอคนมาประกันตัว ไอ้พวกนั้นก็ตามเข้ามาติด พวกผมหันไปมองหน้ามัน มันยังทำหน้าตากวนๆ ใส่ผม
“มองหน้าเหรอ อยากโดนอีกใช่ป่ะพวกมึงอ่ะ “ไอ้นิกกี้ถาม มันก็ทำท่าจะเข้ามาหาผม
“หยุด!! อยู่ในนั้นยังกัดกันอีกเหรอครับ แทนที่จะได้อยู่ชั่วคราว เดี๋ยวก็ให้ค้างคืนซะเลยนิ” จ่าที่ยืนอยู่ด้านพูด ผมหันมามองหน้ากันดีน่ะพรุ่งนี้มีนัดทานข้าวกับป๊าและม๊า ถ้าไม่ไป ป๊าและม๊าคงรู้แน่ๆ
“จ่าแล้วชั่วคราวกับค้างคืนต่างกันจังไงอ่ะ” ไอ้โน้ตมันถามจ่าเขา
“ชั่วคราวก็ 450 บาทแต่ต้องทำเวลาหน่อย แต่ค้างคืนนี้ 600 บาท จัดได้ยันเช้า …” จ่าพูด
“เว้ย!! “จ่าแกหันมามองพวกผม
“มันใช่เวลาเล่นไหมเนี๊ยะ!!” จ่าเขาหันมา แต่ก็แอบหัวเราะ
“อย่าทะเลาะกันน่ะ เดี๋ยวให้ค้างคืน คิก ๆ “ยังอีกจ่าแกพวกไอ้โน้ตอีก พวกผมเลยต้องถอยไปอยู่คนละมุมทันที และไปนั่งในห้องขังกันรอคนมาประกันตัว ผมนั่งรอนอนรอจนสักพักก็มีนายตำรวจมาไขกุญแจให้
“ฝั่งโน้นไปก่อน ทนายพวกคุณมาแล้ว” พวกนั้นมันหันมาหยักคิ้วให้ผมว่าทนายพวกนั้นมาประกันตัวแล้ว
“ฝั่งนี้พี่ชายพวกคุณมาประกันตัวแล้วเชิญครับ” เขาก็เรียกพวกผม พวกผมก็พากันเดินออกไป นายตำรวจร้อยเวรที่นั่งอยู่ก็คุยกับเฮียผมอยู่ ผมเดินไปนั่งข้างๆ เฮียธี เฮียผมมาด้วยชุดนอนครับ ผมสะบัดหน้าไปมองเฮียธี ส่วนไอ้ฝั่งโน้นน่ะ ทนายมันมาจัดเต็มใส่สูทผูกเนกไท มาแน่นมาก พวกผมมองเฮียธีอีกที
“เฮียรีบมากและเฮียก็ขี้เกียจเปลี่ยนเพราะเฮียคิดว่าจะกลับไปนอนต่อน่ะ” เฮียธีพูดยิ้มๆ ให้พวกผม ผมมองร้อยเวร เขาชื่อร้อยตำรวจเอกรัชชานนท์
“ชื่อเหมือนเพื่อนเฮียเลยอ่ะ พี่ตั้นอ่ะ” ผมกระซิบกับเฮียธี
“ผมก็ชื่อตั้นนะครับ” นายตำรวจตรงหน้าพูดยิ้มๆ คือเขาได้ยินว่างั้น ผมกับเฮียธีร์พยักหน้าพร้อมกัน เหมือนแทบจะทุกอย่างหรือเปล่าไม่รู้ พี่เขากำลังปริ้นซ์เอกสารและส่งมาให้เฮียธีรับไปเซนต์
“ขอบคุณนะครับผู้กอง” เฮียธีพูดและหันไปมองทุกคนที่เฮียมาประกันตัว แต่ล่ะคนยกมือไหว้เฮียผมกันหมด
“ขอบคุณนะเฮีย” ไอ้โน๊ตพูด เฮียธีร์ผมรับไหว้ทุกคน
“ขอบใจน่ะ” เฮียธีพูดทุกคนสะบัดหน้ามามองเฮียธีร์พร้อมกันรวมถึงผมด้วย
“เฮียพวกผมซิต้องพูดคำนี่เฮีย” ไอ้โน้ตมันพูด
“ขอบใจที่ปลุกเฮีย!! ลุกมาจากที่นอน แต่เร็วไปน่ะ “เฮียธีพูด
“ปกติเฮียควรจะตื่นมาเห็นพระอาทิตย์ขึ้น ไม่ใช่ตื่นมายังเห็นพระจันทร์แบบนี้ นี้ยังไม่สว่างเลย!” เฮียธีพูดและมองหน้าพวกผม
“ก็นี่มันพึ่งจะตีสองนะเฮีย พระอาทิตย์ขึ้นตอนนี้มันอิมพอสซิเบิ้ล!!” ไอ้โน้ตพูด พวกผมผมหันไปมองหน้า มันไม่สำนึกเลยว่างั้น
“ดังนั้นเฮียจะกลับไปนอนต่อเลยน่ะ ไม่ต้องเรียกแล้วน่ะ เฮียขอร้องและพวกมึงทั้งหลาย กลับไปนอนเถอะ เฮียก็ขอร้องเหมือนกัน” เฮียธีพูด พวกผมเดินลงมาจากโรงพัก ผมเห็นพี่ลินดายืนกอดอกรออยู่แล้ว ส่วนน้องแนทอะไรนี้รีบโผ่มากอดไอ้โอมทันที
“กูกลับเลยน่ะเพราะว่าน้องเขาเรียกร้อง” ไอ้โอมพูดและมันก็โอบไหล่น้องแนทไปทันที
“เฮีย ไปเอารถพวกนี้ได้ไหมอ่ะ ที่ผับเฮียธีนอ่ะ” ผมบอกเฮียธี เฮียก็พยักหน้า
“พวกมึงติดรถเฮียกูไปเลยไปเอารถพวกมึง ส่วนกู กลับคอนโดกูวะ” ผมพูดและหันไปโอบเอวพี่ลินดาพากลับไปคอนโด พี่เขามองหน้าผม เฮียธี เลิกคิ้วมองหน้าผม ก่อนจะเดินมาหาผม ขณะที่พี่ลินดาเดินแยกไปขึ้นรถ เธอคงจะขับให้ผมนั่ง รถหรูซุเปอร์คาร์
“ตกลงมึงทำเพื่อป๊าเหรอเลยพาผู้ตรวจสอบไปตรวจสอบคอนโดมึงอ่ะ” เฮียธีกระซิบถามผม ผมพยักหน้าว่าทำเพื่อป๊าจริงๆ ขยิบตาด้วย
“แรงว่ะ “เฮียธีพูด
“แล้วจะบอกพี่เขาให้ว่าให้ช่วยสาขาเฮียด้วย” ผมกระซิบ
“ให้มันได้แบบนี้ ค่อยน่ามาประกันตัวให้หน่อย ไอ้ผู้อำนวยการหัวร้อน” เฮียธีพูดก่อนจะเดินแยกไปและพาเพื่อนๆ ของผม ไอ้โน้ต ไอ้แพทและไอ้นิกกี้ ไปเอารถของมันจะได้พากันกลับบ้านใครบ้านมัน ผมก็แยกตัวกลับไปที่คอนโด ผมหันมามองพี่ลินดาเธอขับรถให้ผม เธอหันมามองผมเป็นระยะๆ แถมยังเอามาคล้ำโคนขาผมเล่นด้วย คลำไปคลำมาคลำจนถึงจุดยุทธศาสตร์ แล้วผมจะทนเหรอ พอไฟแดงก็หันมาจูบกันทันที ไม่ต้องถามหรอกว่าไปถึงห้องจะไปถึงขั้นไหน ผมชอบแบบมีประสบการณ์ ไม่ชอบสอนเด็กมือใหม่ เสียเวลา
Part’ s เฮียธี ผมชื่อเฮียธีหรือธีรภพ เป็นพี่คนโตสุดของบ้าน ผมดูแลสาขาแถวนนทบุรี ค่อนข้างไกลแต่ว่าผมมีแฟนเป็นเภสัชกรชื่อน้องมิว เปิดร้านขายยาแถวๆ อนุสาวรีย์ ทำไมคนละที่กันเลยเพราะว่าพ่อแม่ของมิวเขาเกษียณอายุราชการมาอยู่บ้าน มิวมีน้องชายชื่อแม็ซ กำลังเรียนสัตวแพทย์อยู่ ผมเปิดร้านยาให้มิวตอนนี้ เรากำลังแพลนจะแต่งงานกันแต่ก็มีอุปสรรค เมื่อปีก่อนพ่อของมิวประสบอุบัติเหตุรถชนเลยต้องผ่าตัดและต้องทำกายภาพ เดินไม่ค่อยได้ปกติแต่ก็เดินได้เลยเลื่อนไปก่อนแบบไม่มีกำหนด แต่ผมไม่เป็นไรหรอกเพราะว่าผมกับมิวก็อยู่กันก่อนแต่งอยู่แล้ว เราคบกันมาได้สี่ปีแล้ว จะเข้าปีที่ห้าแล้ว
วันนี้ผมประกันตัวน้องชายหัวร้อน ไอ้ธัน ผมมีพี่น้องสี่คน ผมเป็นคนโตสุด ผมเองพึ่งจะกลับมาอยู่กับป๊าและม๊าได้สี่ปีเท่ากับที่ผมคบกับมิวนั่นแหละ ผมไปเรียนอยู่เมืองนอก ไปอยู่กับแฟนที่เป็นผู้ชาย ผมเป็นเกย์มาก่อน แฟนผมคนนั้นชื่อภูริเป็นเพื่อนรักและเป็นรักแรกของผม แต่ว่าต้องเลิกกันและภูริก็กลับมาแต่งงาน ผมถึงได้คุยกับป๊าว่าจะขอกลับมา ป๊าก็ให้กลับมา ความรักของผมกับภูริ ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ มีขวากหนามทิ่มตำจนอยู่ไปก็ทะเลาะกันและมันมาแย่ที่สุดเพราะผมเอง
“ขอบคุณนะเฮีย” ผมขับรถมาส่งโน้ต แพทและนิกกี้ เพราะว่าธันเขาแยกตัวกลับไปกับคุณลินดา มันเล่นของสูง เล่นคนที่อยู่ในทีมตรวจสอบมาตรฐานโรงเรียนซะด้วย ผมก็ไม่ยุ่งอยู่แล้วเรื่องส่วนตัว แนวใครแนวมัน ตอนนี้ผมแนวเด็กเฮีย มิวอ่อนกว่าผมรุ่นเดียวกับเธียรวิชญ์เลย
“ไอ้ธี” เสียงนี้ผมจำได้ดี ไอ้ธีน บ้านธอธงเหมือนบ้านผมเลย พี่ชายคนโตธีนชื่อเดียวกับผมเลยชื่อธี ธีร์เลย ทั้งชื่อจริงและชื่อเล่นแต่ธีของผมนี่ชื่อเล่นครับ
“มึงนี้มาไม่ให้เกียรติผับกูเลยไอ้ธี” ไอ้ธีนมันพูด ผมก้มลงมองทั้งชุด มันก็สุภาพน่ะไม่ได้แก้ผ้ามา
“กูก็ไม่ได้แก้ผ้ามา ไม่ให้เกียรติผับมึงตรงไหนวะ” ผมถามไอ้ธีน
“ผับกูนี้ มาเพื่อสนุก มาดื่ม มากินมาเต้น ไม่ใช่มานอน!!!” ไอ้ธีนมันพูด อ้อชุดของผมมันชุดนอน
“กูรีบ” ผมพูด
“ลืมไปว่าน้องมึงมาบวกกับเขาในผับกู” ไอ้ธีนมันพูด
“เป็นไงละ ชุดนอนไม่ได้นอนที่แท้ทรู” ไอ้ธีนพูด ผมหันไปยกมือไหว้บรรดาเฮีย อยู่กันครบเลย เฮียไธม์และเฮียธันและเฮียธี ของแท้
“สองทีเลยทีนี้” เฮียธันพูด หันไปนิ้วแร๊พโย้วให้เฮียคนโตของบ้าน
“เฮียกลับก่อนน่ะธี “เฮียแกพูดน้อยต่อยหนัก ผมโบกมือให้ ผมหันมามองสองเฮียพี่ชายไอ้ธีนที่ยืนมองชุดที่ผมสวมมาด้วย
“ชุดมันพร้อมมาก พร้อมมานอน” เฮียธันพูด
“ผมพร้อมตั้งแต่สามทุ่มแล้วเฮีย นอนไปแล้วด้วย แต่ดันมีโทรศัพท์ไปปลุกผมลุกขึ้นมา” ผมพูด
“แล้วนี่ประกันตัวกันไปหมดแล้วใช่ไหมวะ” เฮียไธม์ถามผม
“ครับเฮีย” ผมพูด
“ไอ้ที่ตีกันวันนี้ แก๊งนี้ไม่คุ้นหน้าว่ะ แต่บอกพวกมันไปแล้วว่าไม่ต้องมาแล้วเพราะว่าพยาธิที่เห็นเหตุการณ์” เฮียธัน
“พยาน!!” น้องๆ เฮีย
“กูกำลังได้ที่ไง ไปหลายแก้วเหมือนกัน จากพยานก็กลายเป็นพยาธิไปได้” เฮียธันพูด
“คนเห็นเหตุการณ์บอกว่ามันปากดี ต่อปากต่อคำกับน้องๆ มึงอ่ะ เฮียจะสั่งแบนมันไปซะ เอาใจสุดๆ เลย” เฮียธันพูด ผมยกนิ้วให้เฮียเลย
“ลูกค้า 3วีของกูอีกแล้ว” เฮียธันพูด
“เวรี่วุ่นวาย” เฮียธันพูด
“งั้นเฮียขอตัวน่ะ ไปนอน พร้อมมาก พร้อมนอนมาก “เฮียธันพูด ผมยกมือไหว้เฮียทั้งสองคน ผมหันมามองไอ้ธีน ผมเห็นสาวผมสีม่วงๆ
“แฟนมึงเปลี่ยนสีผมไม่ซ้ำกันเลยหรือว่าไม่ซ้ำคนกันแน่วะ” ผมถามไอ้ธีน ไอ้นี้เจ้าชู้ตัวพ่อ ผมนี่ขอเลยห้ามจีบน้องผม น้องธามผม
“กูไม่ชอบซ้ำทางเดิม” ไอ้ธีมพูด
“งั้นกูกลับน่ะ มิวนอนอยู่และพรุ่งนี้จะไปทานข้าวบ้านม๊ากับป๊ากูด้วย” ผมพูดพร่งนี้วันอาทิตย์
“มึง กูเจอเมียไอ้ภูริว่ะ” ไอ้ธีนมันบอกผม ผมหันมามองไอ้ธีน
“ลูกสามคน ไม่น่าจะเกินสี่ขวบคนเล็กและตามลำดับแถมยังท้องโย่อีกหนึ่ง นี้ไอ้ภูริมันเก็บกดจากมึงป่ะเนี๊ยะ” ไอ้ธีนมันถามผม
“จะมาเก็บกดอะไรจากกู” ผมถามมันกลับ
“ก็เมื่อก่อนมึงใช้ของมึงคนเดียวเลยไง พอมันไปแต่งงาน มันเลยใช้ของมันให้คุ้มค่า” ไอ้ธีมพูด ผมนี้ส่งนิ้วกลางให้มันเลย
“ไอ้ตั้นอ่ะ” ผมถาม ผมไม่ค่อยเจอมันเลยตอนนี้
“ไอ้ตั้นมันยุ่งมาก” ไอ้ธีนพูด ผมพยักหน้า
“บริษัทมันเหรอ” ผมถาม
“ไม่ใช่บริษัทมันหรอกที่ยุ่ง ยุ่งห้ามทัพชะนีกับเก้ง มันไปสอยเก้งมาเป็นเมียแล้วมึงรู้ยังและชะนีก็ตามจะเอามันกลับมาทำผัว ผัว มันเลยไม่ว่าง” ไอ้ธีนพูด ผมก็พยักหน้า ผมคิดในใจ ไอ้ตั้นมึงควรมีเพื่อนเมื่อพร้อม ผมยิ้มให้ไอ้ธีน
“ยิ้มแบบนี้ด่ากูชัดๆ” ไอ้ธีนพูด
“กูไปแล้ว จะไปนอนต่อ” ผมพูด น้องผมสีม่วงเดินมาหาไอ้ธีนและกอดทันที
“กูว่ามึงไม่ได้นอนแล้วไอ้ธีน” ผมพูด
“จะนอนไหวเหรอ เจอแบบนี้” ไอ้ธีนพูด หันไปหอมแก้มน้องเขาโชว์ผมด้วย และผมก็เข้าไปในรถ ผมสตาร์มรถ ก่อนจะส่งข้อความหามิว
“เฮียกำลังกลับนะครับมิว “ผมบอกแค่นั้นก็ขับรถกลับไปทันที ผมเลิกกับภูริแล้ว ตอนนี้คือมิว ผมรู้ว่าภูริมันแต่งงานไปก็ไม่มีความสุข เพื่อนๆ เลยเจอแค่เมียไม่เคยเจอภูริเลย เดินทางไปไหนกับเมียนี่แทบไม่เคยเจอเลยด้วยซ้ำนอกจากไปออกงานเท่าที่ผมรู้มา ส่วนผมกับมิวนี้ก็คบกันมาจะห้าปีแล้ว ผมก็มีบ้างที่ระหองระแหงกันแต่ก็หันกลับมาปรับจูนกัน เพราะว่าม๊าและอาม่าผมชอบมิว ผมต้องหาคนที่เข้ากับคนในครอบครัวก่อน ผมคิดว่ามิวนี้แหละใช่ที่สุด ผมเลยยอมปรับตัวเองให้เข้ากับมิวให้มากที่สุดเหมือนกัน
TBC ….
หัวข้อ: (รีไรท์)Mpreg โซ่รัก(คล้อง)หัวใจนาย EP.18 บีมเจ็บท้องก่อนกำหนด (อ่าน 420 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก