ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
****
THE LOVE
The Love – ความรักที่รอคอย ตอนที่ 1*11/15/2022
เวลา 14.05 น. J-เฮ้าท์ คอนโดมิเนียมหรูย่านฝั่งธน
“ติ้ง ติ้ง” เสียงลิฟท์ดังขึ้นเป็นสัญญาณว่ามันถึงจุดมุ่งหมาย คือชั้น 23 ของคอนโด หรูชื่อดังแถบฝั่งธนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ไม่ได้ ถ้าจะไปก็ไปแต่ตัวไม่ต้องเอาลูกไป เลวแค่ตัวเองก็เพียงพอแล้วไม่ต้องแบ่งปันความเลวมาให้ลูกผม” ทันทีที่ก้าวเท้าออกจากลิฟท์ ก็ได้ยินเสียงเข้าสู่โสตประสาททำลายความเงียบโดยทันที เป็นเสียงของผู้หญิงผู้ชายคู่หนึ่งทะเลาะกันอย่างรุณแรง
“0/*#@%%#@@” มันจะทะเลาะกันให้ได้ยินจากฝั่งธนไปถึงสยามเลยรึไงฟะ ชายหนุ่มคิดในใจเงียบ ด้วยชั้น 23 ที่เขาอยู่นี้ ส่วนใหญ่จะมีความเป็นส่วนตัวสูงและเงียบมาก
“ฮือๆ ฮือๆ แง คุณพ่อ คุณแม่ อย่าทะเลาะกันปูเป้กลัวค่ะ ฮือๆฮือๆ”
“อ้าวมีเด็กด้วยหรือนี่” ชายหนุ่มพูดเสียงเบา มองเด็กผู้หญิงนั่งร้องไห้ตัวโยน แต่มือข้างซ้ายยังคงกอดตุ๊กตาบาร์บี้อย่างไม่ยอมปล่อย
ในตอนนี้ชายหนุ่ม ผู้ซึ่งกำลังเดินออกมาจากลิฟท์แล้วหยุดชะงักอยู่บริเวณด้านหนังลิฟท์นั้นเองเมื่อได้เห็นสภาพของเด็กหญิงที่กำลังร้องไห้ประหนึ่งว่าใจจะขาดพลางมองพ่อกับแม่ของตัวเองทะเลาะกันไปมา
ชายหนุ่มตัดสินใจเดินเข้าไปหาเด็กหญิงผู้กำลังร้องไห้ เมื่อเดินไปถึงกวิน หนุ่มร่างน้อยวัย26 ปีก็คุกเข่าลงตรงหน้าเด็ก พร้อมปลอบประโลมด้วยความอ่อนโยน
“สวัสดี ค่ะ ไม่เอา นะจ๊ะไม่ร้องนะเด็กดี มานี่เร็วมาหาคุณอามาเร็วลูก”
“ฮือๆ ปูเป้จะไปหาคุณพ่อ คุณพ่อกับคุณแม่ทะเลาะกันฮือๆ”
“ไม่เอานะคะเด็กดี เด็กดีต้องไม่ร้องไห้นะค๊ะ ดูน้องตุ๊กตาสิยังไม่ร้องเลย มานี่เร็วคนเก่งเดี๋ยวคุณอาทำขนมให้ทานนะคะ น้องปูเป้มาเร็วลูก เช็ดน้ำตาก่อนเร็วเดี๋ยวไม่สวยนะค๊ะ”
เด็กหญิงไม่ได้เงียบสนิทแต่ก็เดินมาหาชายหนุ่มโดยดี ทั้งนี้กวินบรรจงใช้ทิชชู ค่อยเช็ดที่หน้าของเด็กหญิงด้วยความถนุถนอม เขารู้สึกสงสารปูเป้จับเขาเองก็ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่ก็ล้วนแล้วแต่สร้างมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเขาเองทั้งสิ้น เขาเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง อาศักอยู่กับ ปู่และย่า ผู้ซึ่งดูแลเลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เกิดมาได้ 6 เดือน และเลี้ยงดูเขาด้วยความเข้าใจเสมอมา กว่าเขาจะสร้างตัวขึ้นมาในระดับนี้ได้เขาต้องเสียอะไรหลายอย่างในชีวิตไป
“คุณจะพาลูกผมไปไหน” เสียงพ่อของเด็กหญิง ดังขึ้นมาทันทีเมื่อเขาลุกขึ้นและกำลังจะจูงมือปูเป้ไปที่ห้องของเขา
“คุณกับภรรยาเครียร์กันให้จบเถอะครับ อย่างไรเสียความรุณแรงที่พวกคุณกำลังสร้างเด็กไม่เกี่ยว ไม่สมควรรับรู้ ผมจะดูแกจนกว่าคุณจะเครียร์กันเสร็จ และคุณสามารถไปรับแกกลับได้ที่ห้องผม ผมไม่ได้ปิดประตูห้องเข้าไปได้เลย ห้อง 23018 โอเคนะครับ” กวินตอบด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดแต่แววตาแฝงไปด้วยความอ่อนโยนที่ซ่อนอยู่ข้างใน
“ขอบคุณ ผมห้อง 23001” เพื่อความชัวร์ หนุ่มในเครื่องแบบตำรวจยศ ร้อยตำรวจโท ไม่ลืมจะบอกเลขที่ห้องกับคนที่จูงลูกเขาไป ซึ่งเขารู้จักดีว่าคนๆนี้คือใคร
“อือ ไปเร็วลูก เดี๋ยวคุณอาทำขนมอร่อยๆให้ทานนะคะน้องปูเป้” เขาลากจูงเด็กผู้หญิงออกมาให้พ้นจากเขตสงครามดังกล่าวทันทีที่เปิดประตูห้องพักขนาด 2 ห้องนอนตกแต่งไว้อย่างสวยงาม
“ปูเป้อยากทานอะไรคะ ว่าแต่ทานข้าวหรือยังลูกไหนมาหาคุณอาซิ้ค๊ะ เด็กดี” ปูเป้เดินเข้ามาหาชายหนุ่มผู้ซึ่งมีความอ่อนโยน
“โหตัวเหนียวมากเลยเดี๋ยวคุณอามานะคะ” กวินเดินเข้าไปเอาผ้าชุปน้ำแล้วเดินออกมาเช็ดหน้าและแขนขาของปูเป้ หลังจากนั้นจึงเอาแป้งเด็กโคโดโมะ ซึ่งเป็นของที่กวินใช้เป็นประจำมาทาให้เด็กหญิง
“ปูเป้อยากทานอะไรค๊ะ”
“ปูเป้หิวข้าวค่ะ คุณอา”
“โธ แม่คุณ มาเร็วเดี๋ยวคุณอาทำอาหารให้ทานนะคะ”
“ปูเป้ช่วยคุณอาได้ไหมค๊ะ”
“จัดไปเลยลูก ไปในครัวกันไหนดูซิมีของสดอะไรบ้าง”
“คุณอาขา มีไข่ด้วยค่ะปูเป้อยากทานไข่ทอดค่ะ”
“ได้ลูกเดี๋ยวคุณอาจัดให้เลย 555++ มีผัดคะน้าใส่หมู ต้มจืดผักกาดขาวเต้าหู้หมูสับ แล้วก็ไข่เจียวกุ้ง ดีไหมคะ”
“ดีค่ะ ปูเป้อยากทานไข่เจียวกุ้งค่ะคุณอา”
แล้วสองคนอาหลานจะเป็น ก็ลงมือทำอาหาร การทำให้อาหารทำให้เด็กปูเป้เลิกให้ความสนใจกับการทะเลาะกันของพ่อแม่ตัวเองไปช่วงหนึ่ง แต่ในใจของกวินก็อดไม่ได้ที่จะ ห่วงและคิดว่าป่านี้คนทั้งสองจะเป็นอย่างไรบ้างนะ “15.15 น. แล้วนะเครียร์กันถึงไหนนี่ ไม่ใช่ฆ่ากันตายไปแล้วนะ” กวินคิดในใจเงียบๆคนเดียวระหว่างที่กำลังตักผัดผักใส่จาน
“ตึ๊ก!!!” เสียงหม้อหุงข้าวดีดตัวเป็นสัญญาณว่าอาหารทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว
“ปูเป้ ไปล้างมือเร็วลูก ข้าวสุกแล้วเดี๋ยวเราทานข้าวกันนะคะทานเสร็จแล้วเดี๋ยวคุณอาจะให้เลือกระหว่างไอศครีมกับเค้กช็อกโกแล็ต ไปเร็วลูก”
“ค่ะคุณอา แต่ว่าปูเป้ขอทานทั้งสองอย่างเลยได้ไหมคะ” เด็กหญิงหน้าระรื่นและต่อรองกับชายหนุ่มผู้ที่เขาเรียกว่า “คุณอา”
“ฮ่าๆทานข้าวเสร็จค่อยมาเจรจากันอีกที นะคะเด็กดีไปล้างมือเร็วลูก คุณอาหิวแล้วค่ะ” พอกวินพูดเสร็จปูเป้ก็รีบวิ่งไปล้างมืออย่างว่าง่ายโดยระหว่างนี้ กวินก็เตรียมตักข้าวและเตรียมน้ำ”
“คุณอาขา ปูเป้คิดถึงคุณพ่อค่ะ คุณพ่อยังไม่ได้ทานข้าวเลย”
“ไม่เอานะคะ เดี๋ยวคุณพ่อก็มารับแล้วค่ะ เดี๋ยวน้องปูเป้ทานข้าวก่อนนะคะ ถ้าคุณพ่อมาแล้วค่ะทานทีหลังก็ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณอาให้น้องปูเป้คอยตักข้าวให้คุณพ่อดีไหมคะ”
“ดีค่ะ ปูเป้สงสารคุณพ่อค่ะ คุณพ่อเหนื่อย คุณพ่อพึ่งเลิกงานยังไม่ได้นอนเลยด้วยค่ะ”
“ไม่เอานะคะ เด็กดีของคุณอา เดี๋ยวคุณพ่อก็มาแล้วนะคะ”
“ค่ะ ปูเป้จะเป็นเด็กดีของคุณอาค่ะ คุณอาขาคุณอาอย่าเกลียดพ่อของปูเป้นะคะ”
“ไม่ลูกอาไม่เกลียด พ่อน้องปูเป้อาไม่เกลียดเลยค่ะ คุณอายังไม่รู้จักคุณพ่อของน้องปูเป้เลยจะไปเกลียดได้อย่างไรล่ะจ๊ะ ทานข้าวกันดีกว่าค่ะคนเก่ง ไหนดูซิ้คนเก่งของอาทานข้าวเองได้หรือเปล่า”
“ได้ค่ะ ปูเป้ทานเองได้เก่งสบายมากค่ะคุณอา”
แล้วสองอาหลานก็นั่งกินข้าวกัน แม่จะไม่มีคำพูดอะไรมากมายแต่กวินก็พยายามเหล่ตามองไปที่เด็กหญิงหลายครั้งพลางคิดในใจว่าอะไรที่ทำให้เขาคิดว่าเราจะต้องเกลียดพ่อของเขานะ แล้วทำไมไม่พูดถึงแม่บ้างล่ะ ลูกผู้หญิงก็ต้องพูดถึงแม่สิแล้วทำไมถึงได้พูดถึงแต่พ่อมากกว่าล่ะ กวินคิดและพลางมองด้วยความสงสัย
“ปูเป้ อยู่ไหมลูก พ่อมารับแล้ว” เสียงตัวต้นเหตุมาแล้ว กวินคิดในใจเมื่อได้ยินเสียงพ่อของปูเป้
“อยู่ข้างในคุณเข้ามาก่อนสิครับ” กวินส่งเสียงและละทิ้งการกินอาหารพร้อมเดินออกมาเพื่อรับแขก
“ผมมารับลูกสาวพลับห้องน่ะครับ รบกวนคุณมามากแล้ว” นายตำรวจหนุ่มพูดหนักแน่นแต่สีหน้าเต็มไปด้วยความเหนื่อยและอ่อนล้าในสายตา
“ได้ แกทานข้าวอยู่น่ะ คุณก็ยังไม่ได้ทานอะไรนี่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ ลูกสาวคุณเป็นห่วงคุณอยู่น่ะ”
“จะดีเหรอครับ งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะ ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” นายตำรวจหนุ่มพูดและเบนทิศทางไปยังโต๊ะอาหารหมายจะเดินเข้าไปทันทีแต่ก็โดนกวินเบรกไว้ทันควัน
“เดี๋ยวก่อนหมวด คุณควรไปล้างหน้าและก็จัดการกับความไม่เรียบร้อยบนใบหน้าออกให้หมดจะได้สดชื่นด้วย เข้าไปใช้ห้องน้ำในห้องนอนผม ใต้อ่างล้างหน้ามีผ้าเช็ดหน้ากับผ้าเช็ดตัวอยู่เอามาใช้ได้เลยเดี๋ยวผมไปเตรียมอาหารให้โอเคนะ” แม้นายตำรวจหนุ่มจะไม่ค่อยเข้าใจเข้าอะไรแบบนี้เท่าไหร่แต่ว่า เค้าก็พยายามที่จะเข้าใจและก็ทำตามที่กวินบอกอย่างว่าง่าย
“ปูเป้ คุณพ่อมาแล้วนะคะ ปูเป้ตักข้าวให้คุณพ่อไหมลูก”
“ตักค่ะ ปูเป้ตักเองเองค่ะ คุณอา”
“มาเลยยจ่ะ นี่ทำแบบนี้นะคะ ข้าวจะได้ไม่หนาเวลาตักอย่าให้ข้าวเป็นก้อนนะคะ เวลาทานจะได้สะดวกไหนปูเป้ลองทำซิ้ลูก”
หมวดชาติ หรือ ร.ต.ท. สหชาติ ตันตรานนท์ นายตำรวจอายุน้อยทอดสายตามองกวิน พร่ำสอนการเรือนให้ลูกเขาด้วยความสนใจพลางคิดว่าเพราะอะไรกันนะ ถึงทำให้คนไม่รู้จักกันมาก่อนมาทำดีให้กันได้ขนาดนี้ เขาเองก็ถูกเลี้ยงมาให้เข้มแข็งเพราะเกิดมาในครอบครัวของตำรวจคุณพ่อที่เกษียณอายุราชการ กินตำแหน่งเป็นถึง รองผู้บัญชาการสำนักงานตำรวจแห่งชาติ คุณแม่ที่ทำหน้าที่แม่บ้านพึ่งจากเขาไปได้ไม่ถึง 5 ปี น่าเสียดายที่ยังไม่ทันจะได้เห็นดาวที่ประดับบนบ่าเขาเลยซะด้วยซ้ำ ปีนี้เขาอายุ 26 ปี แต่ความสามารถและอนาคตเป็นที่จับตามอง ในฐานะของนายตำรวจอนาคตไกลคนหนึ่ง แต่มาบัดนี้ ชีวิตครอบครัวของเขาได้พังทลายไปแล้วสิ่งเดียวในตอนนี้ที่ยังเหลืออยู่คือสาวคนเดียว ที่กำลังถูกคนแปลกหน้าพร่ำสอนการเรือน อย่างไม่หวั่งเกรงว่าเขาทั้งสองคนจะเป็นผู้ร้ายที่กำลังจะแฝงตัวมาปล้น
“คุณคิดว่าจะยืนให้รากมันงอกออกมาอีกรอบหรือยังไงครับหมวด” กวินพูดขึ้นมาทั้งที่ ไม่ได้หันหน้ากลับไปมองเลยด้วยซ้ำ
“คุณพ่อขา ปูเป้ตัวข้าวไว้ให้แล้วค่ะคุณพ่อมาทานได้เลยค่ะ”
“ครับผม น้องปูเป้ดื้อกับคุณอาหรือเปล่าครับลูก”
“ปูเป้ไม่ดื้อเลยค่ะ อาหารวันนี้ปูเป้ก็ช่วยคุณอาทำนะคะ ไม่เชื่อถามคุณอาดูได้เลยค่ะคุณพ่อ” กวินไม่พูดอะไรนอกจากยิ้มจนตาหยี ให้กับความน่าเอ็นดูของเด็กหญิง
“อะไรคุณเป็นถึงนักธุรกิจอาหารขนาดใหญ่ มูลค่าการซื้อขายวันนึงหลายสิบล้าน ผมคิดว่าจะได้ทานอาหารที่พิศดารกว่านี้ซะอีก 5555+++” คำพูดของสหชาติทำให้กวินถึงกับเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้ ในการประชดประชันของผู้หมวดหนุ่ม
“การที่ผมทำธุรกิจอาหารมันไม่ได้หมายความว่าผมต้องทำอาหารเป็นทั้งหมดนี่..ครับ” กวินเน้นเสียงอย่างจงใจ
“ดุ” “งั๊บ!!” ทันทีที่สหชาติกำลังอ้าปากเถียง กวินก็ตักผัดผักยัดเข้าไปในปากของผู้หมวดหนุ่มในทันที ทำให้ปูเป้นั่งหัวเราะเอิ๊กอ๊ากด้วยความชอบใจ
“ผัดคะน้าอร่อยไหมหมวด ปูเป้ล้างเองเลยนะนั่น จริงไหมคะน้องปูเป้”
“คุณพ่อขา ไม่อร่อยเหรอคะ ทำไมคุณพ่อทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ”
“อร่อยครับ อร่อยมากเลบครับ” สหชาติฝืนตอบเพราะนอกจากจะมีคะน้าแล้วยังมีพริกผสมอยู่ด้วยในผัด ซะตอนนี้มันกำลังออกฤทธิ์เผ็ดร้อนอย่างจัดจ้าน
แล้วทั้งสามคนก็ทานข้าวกันไปอย่างเหมือนจะสนุกสนาน เพราะสหชาติเล่นงานกวิน อย่างหนัก ไม่ว่าจะใช้สายตาเจ้าชู้มองมาเพื่อแกล้งหรือไม่ก็พูดแซวโดยหมายใจจะให้กวินได้เขินอาย แต่ชั่วโมงบินของทั้งสองคนต่างกันมาก กวินพบเจอเรื่องราวต่างๆมามากมาย ถึงแม้จะมีความอายอยู่บ้างแต่กวินก็ไม่ได้แสดงออกมาให้ทั้งสองพ่อลูกเห็นเลยว่าตัวเองคิดอะไรอยู่
“ปูเป้คะ ตกลงตัดสินใจได้หรือยังว่าจะทานอะไรลูก”
“ปูเป้อยากทานทั้งสองอย่างเลยค่ะ คุณอา น้องไอศครีมก็อยากทาน ส่วนน้องช็อกโกแลตถ้าไม่ทานต้องน้อยใจปูเป้แน่เลยค่ะ”
“ฮ่าๆ”/”ฮ่าๆ” คำพูดของปูเป้ทำให้ทั้งกวินและสหชาติแทบสำลักออกมา เพราะสร้างความครื้นเครงด้วยความใส่ซื่อแบบเด็กๆ
“โอเคได้ค่ะ แต่อย่างละนิดนะลูกเดี๋ยวจุกแล้วนอนไม่ได้ ส่วนคุณทานแล้วต้องนอนเป็นไอศครีมดีกว่าจะได้ไม่จุกมากเคนะตามนั้น”
“ผมมีทางเลือกด้วยเหรอ ก็ต้องแล้วแต่จะอนุเคราะห์แล้วกันครับ หึหึหึ”
รอติดตามตอนต่อไปนะครับ....