อ้อนรักพิชิตใจคุณสามี #อ้อนรักครั้งที่ 12 #Up(09/08/2563)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: อ้อนรักพิชิตใจคุณสามี #อ้อนรักครั้งที่ 12 #Up(09/08/2563)  (อ่าน 8747 ครั้ง)

ออฟไลน์ momocity

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-2
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************






อ้อนรีกครั้งที่ 00



เครียด ผมเครียด ผมเหลือเวลาอีกแค่ 1 เดือนผมควรทำยังไงดีนี่มันไม่ใช่อย่างที่ผมต้องการผมเพิ่งอายุ 19 ปีเท่านั้น ทำไมต้องมาพรากเอาอิสระไปจากผมด้วย ผมยังไม่พร้อม มันยังไม่ถึงเวลาผมยังใช้ชีวิตวัยรุ่นไม่คุ้มเลยด้วยซ้ำ ทำไมผมต้องแต่งงาน หนำซ้ำคนที่ผมต้องแต่งงานด้วยอายุมากกว่าผมเกือบ 1 รอบ ยังไม่หมดเพียงเท่านั้นที่สำคัญที่สุดคือคนคนนั้นมีแฟนอยู่แล้วคบหากันมาหลายปี แล้วนี่พ่อจะให้ผมเป็นมือที่สามไปแย่งผะ… แฮ่ม แฟนเค้ามาหรอ
ผมไม่เลวขนาดนั้นนะ ผมต้องไปหาเค้าเพื่อยกเลิกงานแต่งงานครั้งนี้เพื่อผลประโยชน์ของเราทั้งสองฝ่าย

"ใช่ เค้าเองก็เป็นถึงเจ้าของธุรกิจฟาร์มโคนมระดับประเทศขนาดนั้น คงไม่อยากมีข่าวเสียๆหายๆอย่างเรื่องรักๆใคร่ๆพวกนี้หรอก"

ใช่ครับ นมจากฟาร์ม​เค้าอร่อยมากแต่มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้วันนี้ผมจะต้องไปฟาร์มหิรัญรัตน์​ให้ได้ คนที่ควรแต่งงานกับเค้าไม่ใช่ผม อ้อนรัก คนนี้ หรือว่าผมควรไปหาแฟนเค้าดี เอ่ออ ไม่ดีกว่าโดนกระชากหัวตบเพราะแรงเพชรหึง​มาไม่คุ้มกัน ไปฟาร์มหิรัญรัตน์ดีแล้วละนะ

ชุดอ่าชุดนี้หละ ดูเด็กดีผมเลือกเสื้อยืดสีขาวกับเอี๊ยมขาขาว พร้อมหมวกแก๊ปสีดำ คู่กับรองเท้าผ้าใบ 55เหมือนเด็กม.ปลายเลยแฮะ ดูจากแฟนเค้าแล้วเค้าน่าจะชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่และไม่งี่เง่า หรือเหวี่ยงวีนไปทั่วเพราะฉะนั้นอะไรที่คาดว่าเค้าจะไม่ชอบผมจะทำให้หมดเลยคอยดู

"คุณอ้อนจะไปไหนหรอครับ"
พี่ทัพ เป็นเลขามือขวาของพ่อคอยรายงานความประพฤติ​ของผมให้คุณพ่อได้รู้ ทุกเรื่องที่ผมทำเหมือนว่างอะนะ

"อ้อนจะไปฟาร์มหิรัญรัตน์"

"ไปทำไมหรอครับ"
ยังไม่เลิกถามอีก จะไปทำไมก็เรื่องของผมไหมหละ

"ไปซื้อนม นมอ้อนหมดอ้อนต้องกินนมเยอะๆ จะได้สูงๆพี่ทัพเข้าใจไหม"
เรื่องไปซื้อนมนี่เรื่องจริงนะ เพราะผมสูงแค่175เซนติเมตร แต่เพื่อนผมแต่ละคนสูง180เซนขึ้นผมเตี้ยสุดซึ่งผมยอมไม่ได้ มีคนบอกว่าถ้ากินนมแล้วผมจะสูงขึ้นผมเลยกินนมทุกวันไม่เคยขาดแต่ก็ยังเตี้ยเหมือนเดิม ที่เลือกกินของฟาร์มหิรัญรัตน์เพราะเป็นฟาร์มที่ได้มาตรฐานที่สุดได้การรับรองจากทั้งในและต่างประเทศ ผมชอบกินนมก็จริงแต่ไม่ได้อยากได้เจ้าของเค้ามาเป็นสามีนะเฮ้ยย

"ปกติคุณอ้อนให้คนไปซื้อให้หนิครับ ทำไมวันนี้ถึงจะไปเองหละครับ อีกอย่างคุณทะ…"

ทัพฟ้ากำลังจะบอกว่าคุณท่านซื้อมาไว้ให้เรียบร้อยตั้งแต่เมื่อวานแต่ก็โดนคุณอ้อนพูดขัดขึ้นมาเสียก่อน

" ก็อ้อนอยากไปซื้อเองนี่ จะไปคนเดียวพี่ทัพไม่ต้องไปกับอ้อนหรอกอ้อนไปเองได้ บายย"

ผมว่าก่อนจะวิ่งจู้ดมาที่รถแล้วขับออกไป มุ่งหน้าสู่ฟาร์มหิรัญรัตน์ทันที

ทัพฟ้ามองตามหลังรถของคุณอ้อนที่เค้าดูแลมาตั้งแต่เล็กด้วยความกังวลไปซื้อนมไม่ใช่หรอก สงสัยคุณอ้อนจะไปปฏิเสธงานแต่งงานมากกว่า ทัพฟ้าต่อสายโทรศัพท์หาคุณท่านทันที รอสายเพียงไม่นานคุณท่านก็กดรับ

"สวัสดีครับคุณท่าน"

(ไง ทัพฟ้า)​

"คือตอนนี้คุณอ้อนกำลังไปที่ฟาร์มหิรัญรัตน์ครับ"
ดูท่าไม่ได้จะไปดี ทัพฟ้าพูดต่อในใจ

(ไปทำไม)

ไอศูรย์​ เลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัยไอ้ลูกชายตัวดีมันจะทำอะไรกันแน่ เมื่อวานนี้ก็ทะเลาะกันใหญ่โตเพราะบังคับให้แต่งงาน แต่ไหงวันนี้มันวิ่งโร่ไปหาเค้าเองแบบนี้กัน

"คุณอ้อนบอกว่าไปซื้อนมครับ ผมจะบอกว่าท่านซื้อมาแล้วก็พูดไม่ทันครับ"

(55มันก็อาจจะไปซื้อนมจริงๆก็ได้ แต่จุดประสงค์หลักจริงๆหนะคงไปขอยกเลิกงานแต่งนั้นหละ)​

เฮ้ออ ความจริงก็ไม่ได้อยากจะบังคับให้ลูกแต่งงานตั้งแต่อายุน้อยๆหรอก แต่มันเป็นคำสัญญาระหว่างสองตระกูล​ที่มีลายลักษณ์อักษร​ชัดเจน ทำให้ปฏิเสธ​การแต่งงานครั้งนี้ได้ ความจริงก็รู้สึกผิดต่อผู้หญิงที่เป็นแฟนเค้าคนนั้นอยู่เหมือนกัน แต่พอได้รู้เรื่องนั้นเข้าก็คิดว่าดีแล้วที่ลูกชายจะแย่งเอาผู้ชายดีๆมาครองแทนผู้หญิงแบบนั้น

"จะดีหรอครับ ถ้าคุณอ้อนไปวุ่นวายจนฝ่ายนั้นไม่พอใจแล้วยกเลิกงานแต่งขึ้นมาจริงๆจะทำยังไงหรอครับคุณท่าน"

(ไม่ทำยังไงหรอก ทางเค้าต่างหากที่จะเสียผลปนะโยชน์มหาศาลไม่ใช่ทางเรา เอาหละไปทำงานต่อได้แล้วถ้าอ้อนกลับมาบอกให้โทรหาฉันด้วย)​

ติ๊ด

"ไม่เห็นจะเข้าใจที่คุณท่านพูดเลย หวังว่าคุณอ้อนจะไม่สร้างเรื่องวุ่นวายมากจนเกินไปนะครับ"

ฟาร์มหิรัญ​รัตน์
เป็นฟาร์มที่ใหญ่โตจริงๆ มีทั้งภูเขามีลำธารด้วย มีทุ่งหญ้ากว้างๆไว้ให้พวกโคนมมาเล็มหญ้า อย่างสวย
ไม่ได้ๆ ใจเย็นอ้อนรักวันนี้เรามาเพื่อซื้อนมไม่ใช่สิมาเพื่อยกเลิกงานแต่งงานต่างหาก อย่าเพิ่งไปสนใจอย่างอื่นสิ

" สวัสดีครับคุณลูกค้า ไม่ทราบว่าต้องการเยี่ยมชมฟาร์มหรือมาซื้อนมคุณภาพกลับไปหรือครับคุณลูกค้า วันนี้ทางเรามีนมสตอเบอรี่​สูตรใหม่ด้วยนะครับ"

พอลงจากรถพนักงานขายหรือเปล่านะ ก็วิ่งมาสอบถามความต้องการของผมทันที นมสตอเบอรี่​สูตรใหม่อยากชิมจังอะ แต่ไม่ได้ๆต้องไปหา 'พ่อเลี้ยงศศินทร์'​ ก่อนค่อยออกมาซื้อก็ยังไม่สายอย่าวอกแวกสิ

" เอ่อคือผม อยากจะขอพบพ่อเลี้ยงศศินทร์​หนะครับ ไม่ทราบว่าพ่อเลี้ยงอยู่ไหมครับ"

"อยู่ครับ แต่ว่าถ้าไม่ได้นัดไว้ก็เข้าพบไม่ได้นะครับ"

คนตอบไม่ใช่พนักงานที่อยู่ตรงหน้าแต่เป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่มีเชื้อสายฝั่งยุโรปแน่นอนผมฟันธง

"ผมเป็นผู้ช่วยของพ่อเลี้ยงศศินทร์​ ชื่อหินผา ต้องขอโทษคุณอ้อนรักด้วยที่ให้เข้าพบพ่อเลี้ยงในตอนนี้ไม่ได้"

"ผมไม่ยกโทษให้หรอกนะ ผมต้องได้พบพ่อเลี้ยงเดี๋ยวนี้ถ้าไม่อย่างนั้นผมจะสร้างความวุ่นวายให้พวกคุณแน่และผมจะฟ้องพ่อจริงๆด้วย"

ต้องเอาแต่ใจมากๆ ทำตัวเป็นคุณหนูเหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อ เหวี่ยงวีนเก่งๆ ขี้ฟ้องอีกต่างหากรวบรวมความน่ารำคาญมาอยู่ที่ตัวเองซะอ้อนรัก เชิดๆเข้าไว้

"เอ่ออ คุณอ้อนถ้าคุณทำแบบนั้นพวกผมจะลำบากนะครับ"

"แล้วยังไงผมต้องสนหรอ พาผมไปพบพ่อเลี้ยงเดี๋ยวนี้"

ผมยกมือขึ้นกอดอกแล้วทำหน้าบึ้ง ดุพอยังวะ เค้าจะพาไปหาพ่อเลี้ยงไหมเนี่ย ถามจริงไอ้พวกคุณหนูทั้งหลายที่ชอบทำแบบนี้อะไม่เหนื่อยกันบ้างหรอผมทำแปบเดียวยังเหนื่อยขนาดนี้แล้วอะ  นับถือพวกเค้าจริงๆ

"ครับๆ พ่อเลี้ยงอยู่ที่สำนักงานด้านหลังแต่ตอนนี้พ่อเลี้งมีขะ… คุณอ้อนๆเดี๋ยวสิครับ เป็นเรื่องแล้วไง"

หินผาพูดไม่ทันจบประโยค อ้อนรักก็วิ่งไปตามทางที่หินผาชี้ไปทันที เอาจริงๆคุณหินผาเค้าโตกว่าผมหลายปีผมทำท่าทางเสียมารยาทกับเค้าขนาดนั้นอะ โคตรแย่เลยแต่ช่างเถอะเค้าต้องเอาไปรายงานพ่อเลี้ยงแน่ๆ สำนักงานๆตรงไหนละเนี่ยอ่านั้นไง จะวิ่งเข้าไปเลยดีไหมแต่ว่าถ้าพ่อเลี้ยงมีแขกหละ เฮ้อ รอตรงนี้ก็ได้ให้คุณหินผามาก่อนดีกว่า

"แฮ่กแฮ่ก คุณอ้อนครับ"
โอ้ย น่าสงสารหอบแฮ่กมาเชียวอ้อนรักขอโทษนะคุณหินผาอ้อนรักตั้งใจเอ๊ะ ยังไง55

"ครับ เดี๋ยวผมรอตรงนี้คุณหินผาไปบอกพ่อเลี้ยงทีสิครับว่าผมมาพบ"

"ครับ"

ผมนั่งเล่นโทรศัพท์รอที่โตณะม้าหินอ่อนทีาหน้าสำนักงาน ก่อนจะรู้สึกได้ว่ามีคนมานั่งข้างๆคงเป็นคุณหินผานั้นแหละ อ้อนรักเก็บมือถือก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ไม่ใช่คุณหินผา แต่เป็นพ่อเลี้ยงศศินทร์​

"... "

"ต้องการพบฉัน เธอมีเรื่องอะไร"

"..."

ก็รู้ว่าพ่อเลี้ยงศศินทร์​เป็นผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง เห็นในหน้าหนังสือพิมม์หรือทีวีบ่อยๆ แต่จะบอกให้เลยว่าตัวจริงดูดีกว่ามากหล่อเหมือนนายแบบเลยสูงอีกต่างหาก อ้อนรักอิจฉา เฮ้อออ ทำไมอ้อนรักต้องเกิดมาตัวเล็กด้วยนะ

"เธอ เธอ อ้อนรัก"

ศศินทร์​มองเด็กตรงหน้าที่มองเค้าอยู่ตาไม่กระพริบ​ พร้อมทำหน้าตาประหลาด​เดี๋ยวมองยิ้ม เดี๋ยวเบะปากคล้ายจะร้องไห้ เด็กนี้ปกติ​หรือเปล่าเนี่ย ผมดึงแขนเด็กประหลาดเข้ามาคุยกันในห้องสำนักงานเพราะคุยกันข้างนอกถ้ามีคนได้ยินเป็นเรื่องแน่

"ทำไมอ้อนรักไม่สูงแบบนี้บ้างอะ โอ้ยย ช่างมันก่อน พะ พะ พ่อเลี้ยงคือผมอยากให้พ่อเลี้ยงยกเลิกงานแต่งอะ"

"ไม่ได้หรอก"

"แต่พ่อเลี้ยงมีแฟนอยู่แล้วจะมาแต่งงานกับผมได้ยังไง ผมไม่เอาหรอกนะเราสองสามคนอะ ผมชอบเป็นที่หนึ่งอะ เป็นหนึ่งไม่มีสองเข้าใจปะ เหอะ"
 
เอาสิ หางสงหางเสียงไม่มี เสียมารยาทอีกแล้วอ้อนรัก พ่อเลี้ยงอ้อนรักขอโทษ​นะ ที่ทำตัวไม่ดีแต่ถ้าพ่อเลี้ยงยกเลิกงานแต่งให้อ้อนเมื่อไหร่อ้อนจะยกขันธ์ 5 มาขอขมานะ ว่าไปนั้นไม่ทำหรอก เรื่องแค่นี้เอง

"ถึงฉันแต่งงานกับเธอ มิลินก็จะไม่มาวุ่นวายกับเธอฉันคุยกับเค้าแล้วฉันแต่งกับเธอแค่ในนาม แต่ตัวจริงของฉันยังไงก็คือมิลิน"

ถ้ารักกันมากขนาดนั้นแล้วมาตกลงแต่งงานกับผมเพื่ออะไร ผมก็เป็นคนนะแต่งงานในนาม ใครก็ต้องรู้ว่าผมแต่งงานมีสามีแล้วแต่สามีของตัวเองยังคงไปคั่วกับแฟนเก่าอยู่ เค้าจะมองผมเป็นยังไงผมไม่เอาด้วยหรอกนะแบบนั้น

"ไม่มีทางที่ผมจะยอม คุณโตกว่าผมคงรู้ว่าอะไรควรไม่ควร ถ้าคุณยังยืนยันว่าจะไม่ยกเลิกงานแต่งงานคุณต้องเลิกกับแฟนคุณแล้วมีผมแค่คนเดียว แต่ถ้าคุณไม่ยอมเลิกกันแล้วยังคิดจะแต่งงานกับผมหละก็ ผมจะทำให้คุณได้รู้จักความหรรษาของชีวิตมากกว่านี้เอง กลับหละขอตัว"

ศศินทร์​มองตามหลังของว่าที่ภรรยาไปอย่างเหนื่อยใจแต่เพียงไม่นานอ้อนรักก็กลับเข้ามาในห้องสำนักงานอีกครั้งพร้อมบอกเค้าว่า

"อ้อนเอานมสตอเบอรี่​สูตรใหม่2แกลลอน​นะ ไม่จ่ายเงินหรอกแบร่"

เหอะ คิดจะควบสองหรอเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า ผมไม่อยากได้ตำแหน่งเมียหรือเมียงหลวงของใคร ยังไงการแต่งงานครั้งนี้จะต้องยกเลิกพ่อเลี้ยงไม่มีทางยอมเลิกกับคุณมิลินอะไรนั้นแน่ นมสตอเบอรี่​2แกลลอน​นี้ถือว่าเป็นของไถ่โทษที่ทำอ้อนรักอารมณ์เสียละกัน ต้องเอาเรื่องที่คุยกันวันนี้ไปเล่าให้คุณพ่อฟัง คุณพ่อรักผมจะตายไม่ยอมให้ผมไปเป็นรองคนอื่นแน่ๆ เราจะได้เห็นดีกันพ่อเลี้ยงศศินทร์​









############################​#​##​##​

รีไรท์
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-08-2020 17:27:55 โดย momocity »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เอ็นดูน้องอ้อน...ติดตามจ้า  :pig4:

ออฟไลน์ ลูกกุญแจ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-2

ออฟไลน์ OoniceoO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 975
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
อ้อนแสบมากมาต่ออีกนะครับ

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ Pinkmoon

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 18
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0

ออฟไลน์ momocity

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-2
อ้อนรักครั้งที่ 01


อ้อนรักไม่ได้ขับรถตรงกลับบ้านแต่ขับรถไปบริษัทแทน เรื่องนี้ต้องฟ้อง คุณพ่อจะได้รู้ธาตุแท้ของผู้ชายคนนั้นว่าเห็นแก่ตัวขนาดไหน ทั้งที่มีแฟนอยู่แล้วแต่มาตกลงแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง เลวที่สุดไม่สงสารแฟนตัวเองบ้างหรือไง อย่างน้อยๆก็สงสารผมที่ยังใช้ชีวิตวัยรุ่นได้ไม่คุ้มหน่อยสิ

ผมให้คนเอารถไปเก็บแล้วเดินยิ้มแย้มเข้าไปในบริษัท ทักทายพนักงานทุกคนที่เดินผ่านอย่างอารมณ์ดีเหมือนทุกๆครั้งที่เข้าบริษัท ทั้งๆที่ตอนนี้ในใจผมมันหงุดหงิดจนแทบจะฆ่าคนได้เลยด้วยซ้ำ แต่ก็อย่างว่าผมจะต้องคีพลุคเข้าไว้ พี่ๆเค้าจะได้เอ็นดูผมกันเยอะๆ

"พี่ริว คุณพ่ออยู่หรือเปล่า"
ผมถามพี่ริวหรือคิริว ที่เป็นทั้งมือซ้ายและเลขาของคุณพ่อพี่คิริวเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น​ หน้าตาดีคนของคนพ่อหน้าตาดีทุกคนนั้นแหละ

"อยู่ครับคุณหนู"
รู้สึกเหมือนวันนี้พายุจะเข้านะครับคุณท่านคิริวคิดในใจแล้วก้มหน้าทำงานต่อไม่สนใจสองพ่อลูกที่อยู่ในห้องแม้แต่น้อย


ผั๊วะ


"คุณพ่อครับ"

"หืม"

"คุณพ่อรู้ไหมว่าวันนี้อ้อนไปฟาร์มหิรัญรัตน์​มา พี่ทัพคงบอกคุณพ่อแล้วความจริงอ้อนไม่ได้ไปซื้อนมอะไรหรอก แต่ไปบอกให้พ่อเลี้ยงศศินทร์​ยกเลิกงานแต่งต่างหาก แล้วพ่อรู้ไหมว่าพ่อเลี้ยงศศินทร์​ตอบอ้อนว่ายังไง พ่อเลี้ยงบอกว่ายังไงก็ยกเลิกไม่ได้ อ้อนเลยบอกให้พ่อเลี้ยงไปเลิกกับแฟน พ่อเลี้ยงก็บอกอ้อนว่าเลิกไม่ได้แต่พวกเค้าจะคบกันเงียบๆและไม่มีมาวุ่นวายกับอ้อนแน่นอน พ่อยังจะให้อ้อนแต่งกับเค้าอีกหรอ คนเห็นแก่ตัวแบบนั้นหนะ ถ้าอ้อนแต่งงานกับเค้าอ้อนจะกลายเป็นตัวอะไรไม่ได้ต่างอะไรกับของตายเลยนะ ถ้าคนอื่นรู้เค้าไม่ต้องคนอื่นหรอกแค่น้าทิพย์กับลูกสาวเค้ารู้คงรอสมน้ำหน้าอ้อนกันสนุกแน่"

เหนื่อยผมพูดทุกอย่างออกมาหมดแล้วถ้าพ่อรักผมพ่อต้องไม่ยอมให้ผมมีสภาพแบบนั้น มันแย่เกินไปแค่แต่งกับคนที่ไม่ได้รักก็แย่แล้วนี่ยังต้องคอยทนให้สามีตัวเองไปพลอดรักกับคนอื่นอีก ศักดิ์ศรี​ของผมคงไม่เหลือแล้วแหละถ้าจะขนาดนั้น

"แน่นอนพ่อไม่ยอมให้ลูกอยู่ในสภาพนั้นแน่ๆ แต่เรื่องการแต่งงานนั้นยกเลิกไม่ได้จริงๆ ส่วนเรื่องพ่อเลี้ยงกับผู้หญิงคนนั้นไม่ต้องเป็นห่วงพ่อไม่ยอมให้ลูกไปเป็นของตายของใครแน่ ลูกพ่อต้องเป็นที่หนึ่งและหนึ่งเดียวเพราะฉะนั้นลูกยอมแต่งงานเพื่อพ่อได้ไหมครับ"

ไอศูรย์​ลุกขึ้นแล้วเดินมากอดอ้อนรักไว้แนบอกพร้อมยกมือลูบหัวอ้อนรักเบาๆ ไอศูรย์​รู้ว่าอ้อนรักไม่อยากแต่งงาน แต่มันจำเป็นจริงๆส่วนเรื่องของพ่อเลี้ยงกับคนรักของเค้าสงสัยต้องเร่งมือเร็วกว่านี้แล้วสิ

"เฮ้ออ พ่อจะทำอะไร คงไม่ไปบังคับให้เค้าเลิกกันนะ แบบนั้นไม่เอา"

"พ่อไม่ทำแบบนั้นหรอก มีแต่เค้าที่ทำตัวเค้าเองทั้งนั้นแหละ พ่อใกล้จะเข้าประชุมแล้วอ้อนจะไปประชุมกับพ่อหรือจะกลับบ้าน"

"กลับบ้านครับ งั้นผมกลับก่อนนะครับพ่อ"

ฟอดด

ก่อนรักหอมแก้มไอศูรย์​ฟอดใหญ่ก่อนจะเดินออกจากห้องไปด้วยท่าทางซังกะตาย ยังไงก็ต้องแต่งสินะ เฮ้ออ
แต่งก็แต่งวะ ไม่รู้เหตุผลคืออะไรแต่เพื่อคุณพ่อจะยอมแต่งก็ได้

เมื่อลงลิฟท์​มาถึงชั้นล่างอ้อนรักรีบปรับสีหน้าเป็นยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนตอนที่เดินเข้ามาทันที เรื่องแบบนี้อ้อนรักเก่งอยู่แล้ว เมื่อกลับมาถึงบ้านก็เจอพี่ทัพยืนหน้าเครียดอยู่พร้อมเสียงดังเอะอะโวยวายมาจากคนในบ้านเกิดอะไรขึ้นอีกละเนี่ย

"เกิดอะไรขึ้นอะพี่ทัพทำไมเสียงดังเอะอะโวยวายจัง"

"คุณทิพย์​และคุณญาดาพาเพื่อนมาจัดปาร์ตี้​อาหารกลางวันในบ้านหนะครับ"
ให้ตายสิ สองแม่ลูกนี่บอกตั้งกี่ครั้งแล้วว่าอย่าพาเพื่อนมาทำเสียงเอะอะในบ้าน สงสัยถ้าไม่เจอฤทธิ์​อ่อนรักคนนี้สักครั้งคงไม่จำ

"แล้วทำไมพี่ไม่ห้าม"

"ผมไปดูงานให้คุณท่านเพิ่งกลับมาครับ กลับมาก็เจอสภาพเป็นแบบนี้แล้ว"
ทัพฟ้าพูดอย่างสำนึกผิด เค้าไปทำงานแค่แปบเดียวไม่น่าเชื่อจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

"เดี๋ยวอ้อนจัดการเองพี่มีไรทำก็ไปทำเถอะ"

อ้อนรักบอกทัพฟ้าเสร็จก็เดินตรงเข้าไปในบ้านทันที ภาพที่เห็นทำเอาอ้อนรักแทบจะคุมอารมณ์ไม่อยู่ คนแม่ตั้งวงไพ่ ส่วนคนลูกก็พาเพื่อนนุ่งน้อยห่มน้อยเล่นน้ำอยู่กลางสระจะไม่ว่าอะไรเลย ถ้าคนพวกนั้นไม่ทำบัดสีบัดเถลิงกอดจูบลำคลำกันกลางสระ มันจะเกิดไปแล้วนะถ้าคนอื่นมาเห็นเข้าจะทำยังไงชื่อเสียงของคุณพ่อป่นปี้กันหมดพอดี เป็นแค่คนอื่นแต่กล้าดียังไงมาทำอย่างนี้อย่างกับเป็นบ้านของตัวเอง

"พี่ป่านครับเรียกน้าทิพย์กับพี่ญาดามาพบผมที่ห้องรับแขกด้วยนะครับ ตอนนี้เลยครับ"

"ค่ะ"

ไม่นานสองคนแม่ลูกตัวปัญหาก็เดินยิ้มหน้าระรื่นมาหาอ้อนรักเหมือนกับตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด

"คุณป้อนอยากพบน้ากับลูกมีอะไรหรือเปล่าคะ"
ทิพวรรณ์​เป็นน้องสาวของเบญญานีที่เป็นภรรยาใหม่ของคุณพ่อ ทั้งสองคนมาขอพึ่งใบบุญแม่เบญเมื่อเดือนก่อนเพราะสามีของเธอเสียชีวิตกะทันหัน ทำให้เธอและลูกอยู่อย่างยากลำบาก ด้วยความที่แม่เบญสงสารจึงขออนุญาตคุณพ่อให้ทั้งสองคนมาพักในบ้านหลังนี้ด้วย แต่ไม่คิดว่าจะเหิมเกริมคิดอยากจะทำอะไรก็ทำแบบไม่ขออนุญาตเจ้าของบ้านแบบนี้

"มีสิครับ ไม่ทราบว่าน้าทิพย์กับพี่ญาดาขออนุญาติใครก่อนหรือเปล่าครับถึงได้กล้าจัดงานบ้าๆนี้ในบ้านของอ้อน"

"แหมน้องอ้อน พี่เห็นว่าบ้านเรา เอ่อ.. บ้านหลังนี่มันเงียบเหงาพี่เลยจัดงานเลี้ยงขึ้นยังไงคะ"

ญาดาชะงักเพราะสายตาของอ้อนที่ส่งมาคล้ายจะถามว่าบ้านนี้ไปเป็นของหล่อนด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่

"ผมขอให้น้าทิพย์กับพี่ญาดารีบเชิญแขกออกไปจากบ้านเดี๋ยวนี้ด้วยนะครับ แล้วครั้งต่อไปถ้ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกอ้อนจะขอให้คุณพ่อหาที่พักให้ใหม่นะครับ อย่าลืมว่าพวกคุณเป็นแค่ผู้อาศัยไม่ใช่เจ้าของบ้านอย่าทำอะไรให้เจ้าของบ้านอย่างผมรู้สึกอยากไล่พวกคุณออกจากบ้านด้วยนะครับ หวังว่าคนพวกนั้นจะหายไปจากบ้านหลังนี้ภายใน30 นาที แล้วก็กรุณาเก็บกวาดให้เป็นเหมือนเดิมด้วยนะ ขอบคุณครับ"

" พี่สายป่านครับอย่าลืมบอกคนให้ทำความสะอาดสระว่ายน้ำด้วยนะครับ รู้สึกว่ามันจะสกปรก​จนไม่น่าเล่นแล้วละครับ"

"ค่ะคุณอ้อน"

อ้อนรักเดินออกไปทันทีทิ้งให้สองแม่ลูกมองตามหลังไปด้วยความโกรธและโมโห ที่ไม่สามารถทำอะไรอ้อนรักได้ อย่าให้ถึงทีของพวกฉันก็แล้วกัน

" เฮ้ออ เหนื่อยจังวันนี้นี่มีแต่เรื่องจริงๆเลยอาบน้ำนอนดีกว่า"
ทำไมสองคนแม่ลูกนั้นนิสัยต่างจากแม่เบญของเค้าราวฟ้ากับเหวอย่างนี้นะ สักวันคงไม่แคล้วสร้างปัญหาให้แน่ๆ สงสัยต้องคุยกับคุณพ่อเรื่องสองแม่ลูกนี่อย่างจริงจังหน่อยแล้วหน่อยแล้ว




สามวันผ่านไป

วันนี้จะทำอะไรดีน้าา ไปดูต้นไม้มาปลูกหน่อยดีกว่าหรือว่าจะหาสัตว์มาเลี้ยงดี ปิดเทอมทั้งที

"อ่าาา ไปร้านไม้ร่มดีกว่าแฮะอยากได้ต้นกระบองเพชร​เล็กๆมาเลี้ยงสัก4-5ต้นจัง"

วันนี้ก็กินข้าวคนเดียวอีกแล้วสินะคุณพ่อกับแม่เบญก็คงเข้าบริษัทแล้ว ตื่นสายกว่าทุกคนอีกแล้วอ้อนรักเอ้ยย
หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จอ้อนรักก็ไปร้านไม้ร่มทันที ร้านไม้ร่มเป็นร้านต้นไม้ที่ขายต้นไม้ทุกชนิดทุกสายพันธุ์ เป็นร้านประจำของคุณพ่อที่ชอบมาซื้อดอกกล้วยไม้

"พี่กิ๊บ สวัสดีครับ"

"สวัสดีค่ะคุณอ้อนวันนี้ก็มารับดอกไม้ให้คุณพ่อหรอคะ"
พี่กิ๊บเป็นผู้จัดการร้านไม้ร่มนี้ โดยมีคนวสันต์​เป็นเจ้าของร้านซึ่งนานๆจะเข้ามาที

"เปล่าครับวันนี้อ้อนว่าจะมาซื้อต้นกระบองเพชร​ไปเลี้ยงหนะครับ อยากลองเลี้ยงดูบ้าง พี่กิ๊บพอจะแนะนำให้มือใหม่หัดเลี้ยงแบบผมหน่อยได้ไหมครับ"

"ได้เลยค่ะ คุณอ้อนสนใจแบบไหนเป็นพิเศษไหมคะ"

อ้อนรักเดินตามหลังพี่กิ๊บไปทางโซนต้นกระบองเพชร​ขนาดเล็ก ก่อนจะตั้งใจฟังลักษณะเด่นของแต่ละพันธุ์​และวิธีการเลี้ยงอย่างตั้งอกตั้งใจ โดยไม่รู้เลยว่ามีคนมองอยู่ตั้งแต่ที่อ้อนรักเดินเข้ามาในร้าน

"มองไรวะศินทร์ อ้อมองคุณอ้อนว่าที่เจ้าสาวมึงอะนะ กูบอกเลยว่าคุณอ้อนอะสุภาพและน่ารักมาก พูดจาดีมีหางเสียงทุกคำเลยนะเว้ยหน้าตาก็จะว่าหล่อหรือน่ารักก็ได้ มีเสน่ห์มาก แบบเสียดายอะที่ต้องมาแต่งงานกับคนอย่างมึง"

ศศินทร์​มองหน้าเพื่อนสนิทอย่างวสันต์​ด้วยความฉงน เด็กคนนี่อะนะสุภาพ พูดจามีหางเสียงทุกคำอาจจะใช่อย่างที่เพื่อนเค้าพูดหรืออาจจะไม่ใช่ สำหรับศศินทร์​แล้วเด็กคนนี้คือเด็กก้าวร้าว ไม่มีสัมมาคารวะ​ต่างหาก เค้าเชื่อแบบนั้นเพราะเด็กคนนี้ตั้งใจให้เค้าเห็นภาพลักษณ์​แบบนั้น

"มองอย่างนี้คือไม่เชื่อ เอาเถอะถ้ามึงได้รู้จักคุณอ้อนจริงๆแล้วจะหลงรักเค้าหัวปักหัวปำเด็กคนนี้หนะน่ารักมากนะช่างเรื่องนี้ก่อน แล้วเรื่องมึงกับมิลินหละเป็นไง"

ถ้าถามว่าวสันต์​คิดยังไงกับการที่เพื่อนสนิทจะแต่งการกับคุณอ้อนบอกเลยว่าก็ดีใจด้วยมากๆ ศศินทร์​เป็นรักใครรักจริง ซื่อสัตย์ ส่วนคุณอ้อนก็เป็นเด็กน่ารัก นิสัยดี ถึงแม้จะดูดื้อซนไปซะบ้างก็ตาม​ ถ้าศศินทร์​มีคุณอ้อนอยู่ข้างกายเพื่อนของเค้าคนนี้คงมีชีวิตชีวามากกว่านี้เป็นแน่
แต่ติดที่ว่าเพื่อนเค้ามีแฟนแล้วนี่แหละปัญหา

"ก็ทะเลาะกันนิดหน่อย แต่พวกกูก็คุยกันเข้าใจแล้วและตกลงจะคบกันเงียบๆไม่ให้ใครรู้แทน กูกลัวใจลินวะกลัวเค้าจะเลิกกับกูถ้าเค้าเลิกกับกูจะทำยังไงวะ แต่ช่างเถอะยังไงกูกับลินก็ไม่มีทางเลิกกัน"

กูว่าเลิกเถอะเพื่อนกูนี่แช่งให้มึงกับผู้หญิงคนนั้นเลิกกันเช้าเย็นเลยนะ มึงจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนดีๆอย่างคุณอ้อนเค้าแบบไม่มีห่วงไง เฮ้อออ












#################################


รีไรท์ใหม่แล้วจ้า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-06-2020 18:36:14 โดย momocity »

ออฟไลน์ AkuaPink

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2033
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-1

ออฟไลน์ OoniceoO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 975
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
อยากกรี้ด ค้างมากค้างที่สุด งื้อ

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เมาแล้วเซี้ยวนะน้องอ้อน..นนนนนนนน   :hao7:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ bun

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2374
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-5
อย่าบอกว่ามาเจอสามีในอนาคต

ออฟไลน์ miikii

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1725
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-1

ออฟไลน์ Pinkmoon

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 18
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0

ออฟไลน์ momocity

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-2
อ้อนรักครั้งที่ 02



สุดท้ายก็สอยกระบองเพชรน้อยมาได้เกือบ10ต้น พวกคุณเข้าใจอารมณ์ต้นนี้ก็สวย ต้นนั้นก็น่ารัก อ่าอันนั้นมีแล้ว อันนี้ยังไม่มีปะครับ นั้นแหละครับสุดท้ายก็หยิบมาเยอะเรื่อยๆจนมันเยอะแยะไปหมดเลย

เฮ้ออ นี่แหละนะที่พึ่งทางจิตใจของอ้อนนอกจากคุณย่ากับคุณพ่อแล้วก็ต้องเป็นธรรมชาติและต้นไม้นี่แหละ ความจริงผมรู้สึกเหมือนโดนจ้องอยู่ตลอดเวลาเลยตอนที่เลือกต้นกระบองเพชรอยู่ แต่พอหันไปมองรอบๆแล้วก็ไม่มีใคร สงสัยจะเป็นกล้องวงจรปิดมากกว่า

ผมเดินถือถาดไม้ที่มีต้นกระบองเพชรเล็กๆวางอยู่เกือบต้นเข้าบ้าน ผมตั้งใจจะเอาไปตั้งไว้ที่ระเบียงห้องนอนของผมอะครับ ตื่นเช้ามาจะได้เห็นพวกน้องๆเลย

"อะไรกันอีกหละครับเนี่ยพี่ทัพ"

"เอ่ออ ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับผมก็พึ่งมาถึงพร้อมคุณอ้อนนี่แหละครับ"

"แอบตามอ้อนไปจริงๆสินะเนี่ย เฮ้อ แล้วมั้งสองแม่ลูกนั้นสร้างเรื่องอะไรอีกแล้ว อยู่เฉยๆไม่เป็นหรือไงชอบมาทำตัววุ่นวายกันเหลือเกิน"

น้าทิพย์เป็นน้องสาวของคุณแม่ที่ตอนนี้คุณแม่ได้ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์​แล้วเมื่อ3ปีก่อนพร้อมกับคุณคมสามีของน้าทิพย์ที่เป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของคนแม่ด้วยอับัติเหตุ​ทางรถยนต์​ ทำให้ครอบครัว​ของน้าทิพย์​ขาดหัวหน้าครอบครัวและคนหารายได้หลักในบ้านไป คุณพ่อเลยรับมาดูแลเพราะสงสารเลยสร้างบ้านให้พร้อมส่งเสียเลี้ยงดูทั้งสองคนอย่างดีจนตอนนี้พี่ญาดาเรียนจบแล้วแต่ก็นั้นแหละยังไม่ยอมไปหางานหาการทำแต่กลับสร้างแต่ความวุ่นวายให้ตลอด ถ้ามันมากจนเกินไปผมคงต้องทำอะไรสักอย่าง

"นี่มันอะไรกันครับ ถุงของแบรนด์เนม​มากมายที่วางเกลื่อนกลาด​อยู่นี่"

ผมถามพลางมองถุงของแบรนด์​เนมมากกว่า10ถุงที่วางอยู่บนโต๊ะ พร้อมส่งถาดไม้ที่มีต้นกระบองเพชร​ให้พี่นวลเอาไปเก็บไว้บนห้องของผม

"อ่อน้ากับยัยดาไปเดินห้างกันมาหนะ ก็เลยซื้อเพลินไปหน่อย"

จะบ้าตาย นั้นมันเงินคุณพ่อทั้งนั้น จะเกินไปแล้วนะที่ดูนี่มันหลายแสนเลยนะ ผมยังไม่ใช้เงินขนาดนี้เลยแล้วพวกเขาเป็นแค่คนอาศัยกล้าดียังไงมาใช้เงินที่คุณพ่อหามาด้วยความเหนื่อยโดยไม่เห็นค่าแบบนี้

"สิ้นเปลืองเกินไปแล้วนะครับ"

"ตรงไหนคะน้องอ้อน เงินนี่ก็ถือเป็นค่าชดใช้ที่แม่น้องอ้อนพาพ่อพี่ไปตายไง!!! แค่นี้มันยังน้อยเกินไปด้วยซ้ำ"

"ยัยดาหยุด"

"หยุดอะไรคะคุณแม่ดาจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว ดาเบื่อทั้งๆที่ครอบครัวของมันพรากคุณพ่อไปจากเราทำให้เราต้องลำบาก จากบ้านหลังใหญ่ที่เคยมีตอนนี้ต้องมาอยู่แค่บ้านหลังเล็กๆที่พวกมันสร้างให้ เงินก็ให้แค่เดือนละ50, 000บาท เงินแค่นั้นมันจะพอยาไส้​อะไร"

บ้านหลังเล็กๆงั้นหรอ มันไม่เล็กนะครับอยู่กันสองคนอะจะเอาหลังใหญ่อะไรมากมาย เงินเดือนละ50,000เหลือกินเหลือใช้เหลือเก็บอีกต่างหากถ้ารู้จักประหยัด คนพวกยี้นี่ไม่รู้จีกบุญคุณคนเลยสักนิด เลี้ยงไม่เชื่อยิ่งกว่าหมา

"ถ้าอยากได้เงินเดือนเยอะๆบ้านหลังใหญ่กว่านั้นก็ไปทำงานเก็บเงินทำเอาเองสิ ที่มีเงินซื้อของแบรนด์​เนมพวกนี้ก็มาจากบัตรเครดิตที่คุณพ่อให้ตอนวะนเกิดพี่ดาไม่ใช่หรอ วงเงิน1, 000,000บาท เหอะหมดแล้วหมดเลยนะขอบอก"

"นี่แก"

"อยากออกไปอยู่ข้างนอก ลองสู้ชีวิตดูดีไหมอยู่ที่นี่คงจะสบายเกินไป"

"เอ่ออ อ้อนน้าขอโทษแทนลูกสาวน้าด้วยนะช่วงนี้ยัยดาเครียดๆหนะ"

"ถ้าเครียดแล้วพูดไม่คิดแบบนี้ ระวังนะครับจะไม่มีที่ซุกหัวนอน ขอตัว"

ผมไม่สนใจทั้งสองคนแม่ลูกนั้นก่อนจะเดินขึ้นห้องไป แม่ผมพรากพ่อเขาไปงั้นหรอผมเองก็เสียแม่ไปเหมือนกัน พูดเหมือนตัวเองสูญเสียฝ่ายเดียวงั้นแหละ ผมไม่ได้สนใจคำพูดของพวกเขาหนอกครับเพราะผมรู้ว่าอะไรเป็นอะไร

"เฮ้อออ แม่ครับถ้าอ้อนตัดหางปล่อยวัดน้องสาวแม่แม่จะโกรธอ้อนไหมครับ"

วูบ

ลมพัดเบาๆผ่านตัวทันทีที่พูดจบ ผมยิ้มบางๆก่อนจะจัดต้นกระบองเพชรให้สวยงาม ก่อนจะเดินมาล้มตัวลงนอนบนเตียง

"ครับคุณพ่อ"

[ที่บ้านมีเรื่องอะไรหรือเปล่า]​

"นิดหน่อยครับผมว่าเราควรทำอะไรสักอย่างแล้วนะ"

[อะไร สองคนนั้นสร้างเรื่องอีกแล้วหรอ]​

"ไม่เชิงแค่…"

ผมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้คุณพ่อฟัง มันเหนื่อยนะถ้าเจอกับคนแบบนี้อะ

[อืม เดี๋ยวพ่อจัดการเอง แล้วเรื่องของพ่อเลี้ยงศศินทร์​หละ]​

"ทำไมครับ"

[ว่างๆก็ไปนั่งเล่นที่ฟาร์ม​หิรัญรัตน์บ้างก็ได้ เพื่อสร้างความคุ้นเคยพ่อต้องไปแล้วคืนนี้พ่อไมาได้กลับบ้านนะ]​

"ทำไมผมต้องทำแบบนั้นอะ ครับผมบายครับรักพ่อนะครับ จุ๊บๆ"

[อืม จุ๊บ]​

พ่อผมนี่น่ารักจริงๆ แต่ว่านะผมไม่อยากแต่งอะใครจะช่วยผมได้บ้างเนี่ย อ่ะคุณย่าไงคุณย่าทำไมคิดไม่ได้เนี่ยโง่จริง อ้อนรัก พรุ่งนี้ไปหาคุณย่าดีกว่า ให้คุณย่าช่วยพูดกับคุณพ่อให้เรื่องการยกเลิกการแต่งงานดีกว่า คุณพ่อต้องฟังคุณย่าแน่ๆ

"ใช่ต้องฟ้องคุณย่า"

"คุณย่าจะช่วยไหมน้า อืมมม"

"ช่วยสิ ก็คุณย่ารักอ้อนรักคนนี้จะตายยย"

อ้อนรักนอนบ่นคนเดียวจนในที่สุดก็เผลอหลับไปในที่สุดในคืนนั้นเป็นคืนที่อ้อนรักฝันร้ายที่สุดเพราะอ้อนรักฝันว่าตัวเองไปซื้อนมที่ฟาร์มหิรัญรัตน์แล้วถูกงูยักษ์รัดตัวอ้อนรักไว้จนอ้อนรักขยับตัวไม่ได้แล้วที่ร้ายแรงกว่านั้นงูยักษ์ตัวนั้นดันแย่งนม2แกลลอนที่ผมถืออยู่ในมือไปกินหน้าตาเฉยยย

"ม่ายยย นมของอ้อนนน"

ผมสะดุ้งตื่นสุดตัวแล้วก่อนด่างูยักษ์อยู่ในใจ จะแย่งอะไรหรือกินอะไรผมไม่ว่าแต่จะมาแย่งนมสุดที่รักของผมไปไม่ได้

"งูบ้าเป็นโรคขาดแคลเซียมหรือไงหะถึงมาแย่งนมอ้อนกินถึงในัน อย่าให้เจอในชีวิตจริงนะ เหอะจะฟันให้หัวขาดเลย"

อ้อนรักเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างโมโหก่อนจะล้มตัวนอนอีกครั้ง เพิ่งตีสามเองอะก็นอนต่อสิครับจะรออะไร หวังว่าคงไม่มีอะไรมาแย่งนมในความฝันของอ้อนอีกนะ โกนธจริงๆนะโกรธพอๆกับมีคนด่าว่าเตี้ยเลย




#################################

รีไรท์ใหม่แล้วจ้าา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-06-2020 18:40:31 โดย momocity »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
น้องอ้อนมาช่วยปลอบพ่อเลี้ยงหน่อย..ยยยยย    :hao5:

ออฟไลน์ AkuaPink

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2033
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-1

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ Pinkmoon

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 18
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0

ออฟไลน์ OoniceoO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 975
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
หวงนมสุด พ่อเลี้ยงอ่อยนัองอ้อนหรอ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ miikii

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1725
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-1
สมแล้วที่จะแต่งงานกับเจ้าของฟาร์มนม 55555555555555

ออฟไลน์ momocity

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-2
อ้อนรักครั้งที่ 03




เช้าวันต่อมาผมตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี มำไมหรอครับก็วันนี้ผมจะไปหาคุณย่าไงครับผมใช้เวลาขับรถเพียงไม่นานก็ถึงบ้านของคุณย่าแล้ว

"ไงตัวแสบของย่า มาแต่เช้าเลยนะมีอะไรหรือเปล่าเรา"

"เปล่าสักหน่อย อ้อนแค่คิดถึงคุณย่าแค่นั้นเองครับ"

ฟอดด ฟอดด

เพราะกลัวคุณย่าจะไม่เชื่อผมเลยหอมแก้มคุณย่าไปเลยสองฟอดใหญ่

"ฮ่าฮ่า ช่างพูดจริงๆมาๆเข้ามาคุยกันในบ้านกินข้าวดช้าหรือยังหืมมม'"

"ยังเลยครับ ตื่นปุ๊บมาปั๊บเลยย"

" หน้าก็ไม่ล้างน้ำก็ไม่อาบเลยงั้นสิ"

"อาบสิครับล้างหน้าด้วย คุณย่าอะ"

" ก็เราบอกเองว่าตื่นปุ๊บมาปั๊บ"

"ก็หมายถึงจัดการธุระส่วนตัวเสร็จแล้วต่างหากเล่า"

" โอเคๆ มาลูกมากินข้าว"

" ครับบบบ"

ผมกับคุณย่านั่งกินข้าวด้วยกันสองย่าหลานปกติคุณย่าจะอยู่กับอาอุ่นน้องสาวคุณพ่อกับอาไผ่สามีอาพัดพร้อมน้องน้ำลูกสาวของอาพัด แต่วันนี้ทุกคนพากันออกไปเที่ยวคุณย่าขี้เกียจเลยรออยู่บ้านครับ

"อิ่มแล้วสินะตัวแสบไหนมีอะไรจะมาฟ้องย่า"

"คุณย่ารู้ใจอ้อนที่สุดเลย"

ผมเล่าเรื่องที่ไปเจอมาให้คุณย่าฟังใส่สีตีไข่เล็กน้อยเพื่อให้ได้อรรถรสถ้าคุณยายสั่งให้ยกเลิกซะอย่างคุณพ่อก็ทำอะไรไม่ได้ทำไมผมถึงคิดไม่ได้กันนะว่าในบ้านบริรักษ์หลังนี้คุณย่าใหญ่สุด แต่ทว่าผลที่ได้กลับตรงกันข้ามกับที่ผมคิดอย่างสิ้นเชิง

“คุณย่าครับอ้อนไม่อยากแต่งงานกับคนเห็นแก่ตัวอย่างนั้นอะครับ คุณย่าอยากให้อ้อนไปเป็นรองคนอื่นหรอครับยกเลิกการแต่งงานครั้งนี้เถอะนะครับคุณย่า สงสารอ้อนเถอะนะครับอ้อนเพิ่งอายุแคนี้เองอะ”

มาลินีมองหน้าหลานชายคนเดียวอย่างสงสารสุดหัวใจ แต่การแต่งงานครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะคำสัญญาของสามีของเธอและเพื่อนรักหรือก็คือปู่ของพ่อเลี้ยงศศินทร์ที่ทั้งสองได้จากไปแล้ว แต่ก่อนจากไปทั้งสองคนได้ร่วมเขียนพินัยกรรมไว้ว่าให้ลูกหรือหลานคนใดคนหนึ่งของแต่ละตระกูลแต่งงานกันไม่เช่นนั้นจะยกฟาร์มหิรัญรัตน์และบริษัทบริรักษ์ให้มูลนิธิคุ้มครองสัตว์สงวนทั้งหมดเป็นไปได้มาลินีอยากจะลากคอทั้งสองคนมาผ่าสมองดูสักหน่อยว่าคิดอะไรอยู่ถึงเห็นสัตว์สงวนดีกว่าลูกหลานตัวเองก็รู้ว่าทั้งสองคนรักสัตว์มากแต่รักมากกว่าลูกหลานตัวเองเลยหรอไง ทางบริรักษ์ไม่ได้อะไรมากมายเพราะมีหลายธุรกิจที่กำลังทำแต่ทางหิรัญรัตน์สิ เสียหายมหาศาลเพราะรายได้ส่วนใหญ่มาจากฟาร์มหิรัญรัตน์ ยังไงทางนั้นก็ไม่มีทางให้การแต่งงานครั้งนี้ถูกยกเลิกแน่ๆ

“อ้อนครับอ้อนฟังย่านะลูก ยังไงซะก็ยกเลิกงานแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้ อ้อนก็ทำใจซะนะลูก ส่วนเรื่องแม่ผู้หญิงคนนั้นหนะย่าจะจัดการให้อ้อนเองไม่ต้องกังวลไป ผู้หญิงคนนั้นคงไม่ถูกใจทางบ้านหิรัญรัตน์เท่าไหร่นักถึงได้ให้พ่อเลี้ยงศศินทร์มาแต่งงานกับอ้อนแทนที่จะเป็นแม่หนูศศิที่เป็นน้องสาวและอายุรุ่นราวคราวเดียวกับอ้อน”

“งั้นคุณย่าขอเปลี่ยนคนแต่งจากพ่อเลี้ยงศศินทร์เป็นคุณศศิให้อ้อนไม่ได้หรอครับ”

ผมกอดเอวพร้อมซบหน้าลงกับไหล่ผู้เป็นย่าถูไปมาเบาๆอย่างออดอ้อน แต่งกับผู้หญิงอย่างคุณศศิย่อมดีกว่าแต่งกับผู้ชายอย่างพ่อเลี้ยงศศินทร์เป็นไหนๆทั้งสามารถมีทายาทได้ที่สำคัญที่สุดยังไงผมก็จะได้เป็นสามีแน่นอน แต่ถ้าแต่งกับผู้ชายอย่างพ่อเลี้ยงศศินทร์สถานะของผมที่สมควรจะเป็นสามีจะกลายเป็นตรงข้ามอย่างแน่นอน แค่คิดก็กลัวแล้วอะ ใครก้ได้ช่วยผมด้วย

“เราไม่มีสิทธิไปบังคับเค้านะลูก ฝั่งเค้าเลือกมาแล้วย่าว่าอ้อนควรคิดวิธีกำราบสามีให้อยู่หมัดให้รักให้หลงอ้อนคนเดียวดีกว่านะลูก เอาให้ไปไหนไม่ได้จะต้องกลับมานอนตายรังใต้แทบเท้าอ้อนให้ได้ ถ้าอ้อนทำได้ก็สบายแล้วชีวิตอ้อนจะต้องมีแต่ความสุขแน่”

“ย่าครับแต่เค้ามีคนรักแล้วนะครับดูท่าจะรักกันมาด้วย จะคิดหาวิธีพวกนั้นไปทำไม”

“ก็ย่าบอกแล้วไงว่าย่าจะจัดการเรื่องผู้หญิงคนนั้นเองพ่อเลี้ยงอาจจะรักผู้หญิงคนนั้นมากแต่กับผู้หญิงคนนั้นอาจะไม่ได้รักพ่อเลี้ยงเลยก็ได้ ส่วนอ้อนก็หาวิธีพิชิตใจพ่อเลี้ยงมาเป็นของอ้อนให้ได้ก็พอแล้ว”

นอกจากคุณย่าไม่สามารถช่วยยกเลิกการแต่งงานได้ยังยุยงให้ผมหาวิธีมัดใจคนรักชาวบ้านอีกต่างหากถามจริงทำไมครอบครัวผมดูเลวจังวะ รังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิงที่น่าสงสารที่กำลังจะต้องเจ็บปวดจากการที่คนรักของตัวเองกำลังจะแต่งงานกับคนอื่นเอาจริงๆผมโคตรจะรู้สึกผิดเลย

วันนี้ตอนแรกผมกะว่าจะค้างกับคุณย่าแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ค้างครับ เพราะวันนี้ผมมีแพลนครับ ตอนอเ็นผมก็ลาคุณย่ากลับบ้านเพื่ออาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวออกสนุกในคืนนี้ ส่งท้ายกันหน่อยปกติผมเองก็ไม่ได้ เที่ยวบ่อยอะไรนะครับนานๆที โทรบอกพวกนั้นให้เตรียมตัวออกก่อนดีกว่า บอกช้าบอกเร็วพวกนี้ก็ไปอยู่ดีแหละครับเพื่อนผมเป็นงี้ประจำ

ว่าแล้วก็วิดีโอคอลทางแชทกลุ่มไลน์ไปหาเพื่อนรักทั้งสองคนทันที นุ่มฟูเป็นหนุ่มตัวเล็กหน้าตาน่ารักด้วยความทีเป็นคนเหนือนุ่มฟูจึงมีผิวที่ขาวมากเนื้อตัวก็นุ่มนิ่มเหมือนมาร์ชเมลโล่ ส่วนอันดาเป็นผู้หญิงห้าวที่มีหน้าตาสวยอย่างกับดาราแต่นิสัยติดไปทางนักเลงเลยไม่ค่อยมีใครกล้าคุยด้วยเท่าไหร่ นอกจากผมกับนุ่มฟูที่รู้จักกันมาตั้งแต่ตอนม.ต้น ไม่นานหน้าของนุ่มฟูกับอันดาก็เด้งขึ้นมาบนจอโทรศัพท์

(ไงคะว่ามาเจ้าสาวฟาร์มโคนม) อันดา

(ทีนี้อ้อนก็จะได้สูงสมใจอยากเพราะจะได้กินนมไม่อั้นใช่ไหมอัน)  นุ่มฟู

ผมมองจอมือถือพร้อมกลอกตาขึ้นฟ้าอย่างเบื่อหน่ายว่าแล้วว่าสองคนนี้ต้องแซ็วผมแน่ๆ เรื่องการแต่งงานของผมกับพ่อเลี้ยงที่จะมีขึ้นในอีกไม่ถึงเดือนที่กำลังเป็นข่าวดังไปทั่ว เพราะการแถลงข่าวของคุณพ่อกับคุณศิลาพ่อของพ่อเลี้ยงศศินทร์เมื่อคืนนี้เลยเกิดกะแสข่าวต่างๆนานามากมายทำให้ผมและพ่อเลี้ยงกลายเป็นคนดังในชั่วข้ามคืน

 “อย่ามากวนได้ปะ คืนนี้มึงทั้งสองคนว่างปะไปเที่ยวสำราญใจกัน”

สำราญใจคือร้านเหล้าใกล้กับมหาวิทยาลัยที่ผมเรียนอยู่ส่วนมากมีแต่นักศึกษาเป็นลูกค้าเสียส่วนใหญ่และเป็นร้านที่พวกผมไปกันเป็นประจำหลังสอบ ฉลองวันเกิดบลาๆๆพวกผมก็เลือกไปแต่ร้านนี้ประจำ

(อ่าๆ ชวนเที่ยวความจริงกูไม่ค่อยว่างนะแต่ถ้าอ้อนเพื่อนรักบอกเลี้ยงละก็จะว่างให้ก็ได้)

(ช่ายยย ถ้าอ้อนเลี้ยงละก็ ไอ้ฟูคนนี้ก็จะว่างเหมือนกันเนอะอันเนอะ)

(ถูกแล้ว ฟูเพื่อนเลิฟ)

แหมมม มาทำเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ความจริงแล้วทั้งอันดาและนุ่มฟูก็แค่อยากกินของฟรีก็แค่นั้นแหละไม่ได้มีธุระอะไรหรอก ทั้งๆที่ทั้งสองคนก็ไม่ได้จนกันทั้งคู่แต่ทำตัวอย่างกับขอทาน ชอบให้ผมเลี้ยงนั้นนี่อยู่เรื่อย ผมล้อเล่นครับความจริงพวกผมผลัดกันจ่ายตลอดไม่ได้จ่ายคนเดียวนะหรือบางทีก็หารกัน

“เออๆ วันนี้กูเลี้ยง2ทุ่มเจอกันนะ บาย”

ผมพูดจบก็กดตัดสายทันที พวกมันคงบ่นกันแหละแต่รำคาญจะฟังยังไงวันนี้ก็จะได้ไปเที่ยวด้วยกันอยู่แล้วจะคุยอะไรกันเยอะแยะเปลืองเน็ต  ตอนนี้เพิ่ง4โมงเย็น งีบสักหน่อยดีกว่าสัก 6 โมงค่อยลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงสักพักก็เผลหลับไปโดยไม่รู้ตัว

ผมสะดุ้งตื่นตอน5โมงครึ่ง ผมไม่จำเป็นต้องมีนาฬิกาปลุกเพราะผมจะตื่นเองอัตโนมัติก่อนเวลาที่คิดไว้เป็นประจำเหมือนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ไม่ว่าจะตื่นไปเรียนหรืออะไรก็แล้วแต่  ผมลุกขึ้นบิดขี้เกียจก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ ชุดที่ผมเลือใส่ในวันนี้คือชุดสบายๆเสื้อยืดสีดำกับกางเกงยีนตัวโปรดแค่นั้นพอ คนมันดูดีใส่อะไรก็ดูดีจริงไหมครับทุกคน ไม่จำเป็นต้องแต่งอะไรเยอะแยะหรอก แต่ที่ลืมไม่ได้คือน้ำหอมกลิ่นโปรด เรียบร้อยพร้อมออกเที่ยวแล้ว

“ไงตัวแสบจะไปซนที่ไหน”

“อ้อนไม่ได้ซนซะหน่อย อ้อนจะไปเที่ยวกับเพื่อนวันนี้อาจกลับดึกนะครับ”

“จะแต่งงานอยู่แล้วยังจะเที่ยวอีกหรอหืม อยากไปก็ไปถ้ากลับไม่ไหวก็โทรให้คนที่บ้านไปรับ”

“ครับผม รักพ่อที่สุดเลยไปก่อนนะครับ”

ฟอดดดด

ไอศูรย์มองตามหลังลูกชายคนเดียวไปอย่างเอ็นดู  ก่อนจะทำหน้ากังวลอีกไม่ถึงเดือนก็จะมีการแต่งงานเกิดขึ้นแต่ยังติดที่ว่าฝ่ายนั้นมีคนรักอยู่แล้ว ตัวไอศูรย์เองไม่ได้สนบสนุนให้อ้อนรักแต่งงานกับพ่อเลี้ยงศศินทร์หรือป็นมือที่สามของใคร ความจริงแล้วการแต่งงานครั้งนี้ไม่ใช่เพราะพินัยกรรมของคุณพ่อเพียงอย่างเดียวแต่ยังเป็นการแต่งงานเพื่อช่วยให้พ่อเลี้ยงศศินทร์หลุดพ้นจากเงื้อมมือของนางงูพิษอย่างมิลินด้วยต่างหาก ถึงแม้จะเป็นเหมือนการฝืนใจของทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสา...อ่าเจ้าบ่าวทั้งสองก็ตามที แต่ไอศูรย์เชื่อว่าไม่นานจากความฝืนใจจะกลายเป็นความรัก ใครกันจะทำใจไม่รักเจ้าตัวแสบของเค้าได้ก็น่ารักขนาดนั้น




############################​##​##​#

รีไรท์ใหม่แล้วจ้าาา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-06-2020 18:42:23 โดย momocity »

ออฟไลน์ AkuaPink

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2033
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-1

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เจอยังนี้ใครไม่รักก้อบ้าแล้ว... :katai2-1:

ออฟไลน์ OoniceoO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 975
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
อ้อนให้กำลังใจสุด เนี้ยอ้อนน่ารักที่สุด

ออฟไลน์ Pinkmoon

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 18
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
น่ารักขนาดนี้ พ่อเลี้ยงจะไม่รักน้องหน่อยหรอ :katai2-1:

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ tangmo07999

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
เนี่ยๆ น้องงง

ออฟไลน์ ลูกกุญแจ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-2
น้องงงงงงงงงง

ออฟไลน์ momocity

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 36
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-2
อ้อนรักครั้งที่ 04




พวกผมสามคนนั่งดื่มกันไปเรื่อยคุยกันบ้างตามประสานั้นแหละครับ มีหนุ่มสาวมาชนแก้วด้วยเรื่อยๆเลยหละครับพวกผมเองก็ฮอตพอตัวนะครับ เห็นอย่างนี้พวกผมก็เสือนะไม่ใช่แมว แต่ก็นั้นแหละครับวันนี้ตั้งใจมานั่งดื่มชิวๆไม่ได้อยากมาล่าสักหน่อย

"มึงทำไมพ่อมึงถึงยอมให้มึงไปแย่งแฟนคนอื่นวะ แล้วทำไมฝั่งนั้นไม่ส่งคนอื่นมาแทนพ่อเลี้ยงศศินทร์​วะที่มีแฟนอยู่แล้ววะ มันต้องมีอะไรสักอย่างปะ"

ก็นั้นแหละผมก็สงสัยเหมือนนุ่มฟูเหมือนกัน ทำไมต้องให้ผมแต่งงานกับคนมีเจ้าของ

"เออ น่าคิดนะ คุณอาไอก็รักมึงจะตายทำไมถึงยอม"

ใช่ไงถูกของมึงอะอัน แต่มันก็ไม่เกี่ยวกันกับเรื่องนี้ปะหรือเกี่ยว

"อืมไม่รู้สิ กูปลงละช่างมันเหอะอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไปอย่าพูดถึงเรื่องนี้ดีกว่ากูเซ็ง เดี๋ยวไม่มีอารมณ์ดื่ม"

"เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งปิดประเด็น"

"อะไรอีกนุ่ม"

"กูอยากรู้ว่าแฟนพ่อเลี้ยงสวยไหม"

"ถามดีอะนุ่มกูก็อยากรู้เหมือนกัน"

"ไม่รู้ดิ ไม่เคยเจออะมีแต่รูปอะให้คนสืบมาให้"

ผมยื่นรูปคุณมิลินให้ทั้งสองคนดู ผมรู้ว่าพ่อเลี้ยงมีแฟนเพราะคุณพ่อบอกเลยให้คนตามสืบให้ ไม่ให้ผมวีนแตกได้ไงก็มาบอกให้ผมแต่งงานกับผู้ชายก็ว่าหนีกแล้วยังบอกหน้าตายอีกว่าผู้ชายคนนั้นมีแฟนแล้วด้วยอะ คิดดูเถอะครับ

เดี๋ยวๆตาฝาดปะวะ นั้นมันแฟนพ่อเลี้ยงปะวะผมมองรูปในโทรศัพท์​กับผู้หญิงที่ใส่เดรสสั้นสรดำเดินควงแขนผู้ชายนั่งถัดจากโต๊ะพวกผมไปไม่กี่โต๊ะ ถ้าจำไม่ผิดผู้ชายคนนั้นคืออานนท์ เจ้าของฟาร์มอานนท์คู่แข่งทางธุรกิจของพ่อเลี้ยงศศินทร์​

"มึงนั้นมันแฟนพ่อเลี้ยงปะวะ"

"เออเหมือนในรูปเป๊ะเลย"

นุ่มฟูและอันดาทำหน้าเหมือนเห็นผีมองรูปแล้วก็เงยมองตัวจริงที่นั่งอยู่อีกโต๊ะหลายครั้งเพื่อความแน่ใจ ไม่ผิดแน่ใช่จริงๆด้วย

"อืม น่าจะใช่"

"เอาแล้วไง พ่อเลี้ยงมีเขาไม่รู้ตัวแล้วละมั้งแบบนี้อะ"

"อ่าถึงว่า ครอบครัวพ่อเลี้ยงถึงให้พ่อเลี้ยงเป็นคนแต่งกับมึงเพราะทางนั้นรู้เรื่องนี้หรือเปล่า"

ความคิดเห็นของนุ่มฟูอาจจะใช่หรือไม่ใช่ก็ได้มันไม่แน่หรอกอาจจะรู้หรือไม่รู้ก็ได้เช่นกัน

"ไม่รู้สิ"

"ทำไงวะ"

"อะไรทำยังไงวะอัน"

นั้นสิ ผมก็สงสัยเหมือนกัน

"เราควรช่วยพ่อเลี้ยงนะ ถ่ายรูปถ่ายคลิปไปให้พ่อเลี้ยงดูดีไหม"

อันดาพูดอย่างตื่นเต้นแล้วยกกล้องมือถือขึ้นมาแอบถ่ายแฟนของพ่อเลี้ยงที่ตอนนี้กำลังนัวเนียคลอเคลียกันอย่างเมามัน จะซั่มกันตรงนี้เลยหรือไงนะ คลักๆล้วงๆกันเก่ง

"เดี๋ยวเขาก็ด่าว่าเผือกหรอก ชีวิตจะมีความสุขขึ้นนะถ้ามึงรู้จักคำว่าช่างหัวมันไม่ต้องไปสนใจ"

ถูกไหมครับนี่ไม่ใช่เรื่องของเราสักหน่อยอย่าไปยุ่งเรื่องของเขาเลย เจ็บตัวมาหรือถูกด่าฟรีๆก็ไม่คุ้มหรอกครับ เราที่พึ่งรู้จักกันแถมรู้จักกันเพราะโดนบังคับให้แต่งงานกับแฟนสาวที่คบกันมานานหลายปี ไม่บอกก็รู้ว่าเขาจะเชื่อใครถึงมีคลิปแล้วไงเดี๋ยวนี้การตัดต่อมันมีเยอะ คนมันจะไม่เชื่อก็ไม่เชื่อนั้นแหละครับ

"เฮ้ยย นั้นๆไม่ต้องถ่ายแล้วอัน พ่อเลี้ยงเดินมานู้นแล้ว"

"ไหนๆ"

อันดาลดกล้องในมือลงหันไปมองทางเข้าที่พ่อเลี้ยงกำลังเดินเข้ามา ผมกับพ่อเลี้ยงสบตากันแวบหนึ่งก่อนที่พ่อเลี้ยงจะเดินผ่านโต๊ะผมไปยังโต๊ะของแฟนตัวเองที่ตอนนี้แทบจะเล่ยหนังสดให้คนทั้งร้านดูอยู่แล้ว

"มิลิน"

เสียงทุ้มเจือความเจ็บปวดออ่ยเรียกสาวคนรักเสียงสั่นเครือคล้ายจะร้องไห้ สาวเจ้าตกใจผละออกจากผู้ชายที่กำลังเข้าได้เข้าเข็มกันอยู่ทันทีแล้วเอ่ยแก้ตัว

"ศินทร์ คือมันไม่ใช่อย่างที่ศินทร์คิดนะ"

"จะแก้ตัวให้ได้อะไรขึ้นมา เจ็บเหมือนจะตายเลยดิไอ้ศินทร์ก็แฟนมึงอะเขาเสียใจที่มึงจะแต่งงานกับคนอื่นเลยร้องไห้ซมซานมาซบอกกู กูก็ใจดีไงปลอบใจบนเตียงจนเขาเลิกเสียใจและติดใจจนขอเจอกูอีกรอบในวันนี้"

"งั้ยหรอวะ อานนท์ถ้าอย่างนั้นมึงก็ช่วยปลอบใจเขาต่อไปละกันกูยกให้"

"ศินทร์คะ ลินอาโทษลินจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วลินจะยอมคบกับคุณเงียบๆอย่างที่คุณต้องการ อย่าเลิกกับลินเลยนะเรากลับมาคบกันนะ"

โอ้โห คบเงียบๆแบบไม่มีใครรู้เค้ารู้กันทั้งร้านละแม่คุณ เอาสิ พ่อเลี้ยงจะทำยังไงต่อไปนะ อ้าวเฮ้ย เดินมาทำไมเนี่ยอย่ามานะเว้ย ไม่ปลอดภัยละชิ่งดีกว่า

"ที่จริงที่มาที่นี่ก็เพราะมารับว่าที่ภรรยากลับบ้านต่างหาก แฟนเก่าก็คือแฟนเก่าจะมาวำคัญเท่าว่าที่ภรรยาหนีเที่ยวได้ยังไง จริงไหมอ้อนรัก"

"ห๊ะ"

"เด็กไม่ดี หนีเที่ยวแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ"

เฮ้ยเดี๋ยวอะไรอย่ามาทำตัวอ่อนโยนแถวนี้ มันใช่เวลาไหม โอบเอวทำไมใครให้โอบอย่านะเว้ยสู้นะบอกไว้ก่อน นี่แชมป์​มวยไทยนะ เทควันโด้​สายดำนะรู้เปล่า ถึงจะคิดอย่างนั้นก็เถอะทำได้แค่เอามือยังอกกว้างแล้วตัวแข็งเป็นหินก็แค่นั้นแหละ โธ่เอ้ยย

"ปล่อยเลยนะ"

"อยู่นิ่งๆ"

"นี่"

"ก็ยอมไปเลิกกับเขาแล้วมีเธอคนเดียวแล้วจั้งแต่เมื่อวายไหนหละรางวัล หืมม"

รางวัลบ้ารางวัลบออะไรเล่า ซวยชะมัดอย่ามาดึงผมเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องรักๆเลิกๆของพวกคุณน้าาา







#################################

รีไรท์ใหม่แล้วน้าาา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-06-2020 18:58:35 โดย momocity »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด