---ตอนที่ 29---
"เหม่อๆๆ"
"แฟง"
"สัสแฟง"
"เชี่ยแฟงเว้ย"
"อะไร สัสธัน มึงจะตีหัวกูทำพ่องงง" นั่งคิดถึงคุนคุนอยู่ดีๆ ก็มีมารผจญจนได้ ภาพ 3D full HD คุนคุนของกูลอยหายวั๊บไปกับตา เพื่อนกูก็ไม่ใช่ เสือกเอามือใบพายมาโบกหัวกูอีก เดี๋ยวปั๊ด!
"สัสแฟง กูกับนาทีเรียกมึงตั้งนานแล้วเนี่ย นั่งเหม่ออยู่ได้ จะทำมั้ยงานกลุ่มเนี่ย" ยัง ยัง ยังไม่รู้ตัวอีกว่าทำอะไรผิด รำคาญหน้ามันชิบหาย นี่ถ้าเจ้จูไม่บังคับผมให้อยู่กลุ่มเดียวกับมันจ้างให้ผมก็ไม่มีวันญาติดีกับมันหรอก แล้วดูสาระร่างการแต่งตัวของมัน เสื้อยืดอาแปะสีขาว กางเกงบอลสีดำ คีบแตะสีชมพู โคตรจะเอ้าท์ ไม่เข้ากันสุดๆ แม่งไม่ให้เกียรติสถานที่คอนโดใจกลางเมืองสุดหรูของกูเลย ทำตัวอย่างกับอยู่บ้านตัวเอง สาบานได้ว่านี่คือการแต่งตัวออกจากบ้านเพื่อมาทำรายงานกลุ่มไม่ใช่คีบแตะมาซื้อน้ำเต้าหู้หน้าปากซอย ถุย!
"เออ ก็ทำอยู่นี่ไง แหกตาดู" ผมยื่นแมคบุ๊คที่อยู่บนตักให้มันดู จะมาหาว่ากูอู้ไม่ได้นะเว้ย นี่ไงพิมพ์งานอยู่เชิญแหกตามึงดูเดี๋ยวนี้
"ก็เพราะแหกตาดูไงถึงเห็นว่ามึงนั่งพิมตัวค.ควายเต็มหน้า ไอ้คนติดเมียเอ้ย" เอ้าาา ไอ้ที่กูพิมพ์มาเมื่อกี้นี่หายไปไหนหมดวะ ทำไมมีแต่ตัวค.ควายเต็มหน้าจอ เอ่อ....
"เชี่ยยยย มึงนี่เป็นเอามากนะเนี่ย"
"พูดมาก ไอ้นาที ทำงานของมึงไปเถอะ"
"คร้าบบบบ"
เมี้ยวววว!
"เฮ้ย เดี๋ยวกูมา อันอันหิวข้าวแล้ว" ผมรีบลุกขึ้นจากพื้นหน้าทีวีทันทีที่อันอันเดินมาอ้อนหิวข้าว ไม่รู้จะเรียกว่สอ้อนได้มั้ย เพราะถ้าหากมันอ้าปากกว้างกว่านี้อีกนิดหนึ่ง คือแ*กหูกูได้แล้วอะ พูดเลย ว่าแล้วก็เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบน่องไก่ที่อยู่ในกล่องออกมาสี่ชิ้น เดี๋ยวนี้ให้สามชิ้นมันจ้องหน้าหาเรื่องครับ บ่งบอกว่า ไอ้เชี่ย กูแ*กไม่อิ่ม เออๆ แ*กเข้าไป แ*กละก็นอน นอนละก็ตื่นมาแ*ก ชีวิตแม่งโคตรสุขสบาย ผิดกับชีวิตกูเวลาเจอเจ้จูลิบลับ
"แหมๆๆๆ นอกจากเป็นทาสเมีย แล้วยังเป็นทาสแมวอีกหรอมึง" ไม่พูดก็ไม่ได้มีใครหาว่ามึงเป็นไบ้หรอกนะ นาทีเพื่อนเลิฟ
"เชี่ยยย นั่นแมวหรอวะ" ไอ้นี่ก็อีกคน ความรู้สึกโคตรช้า ถ้าเป็นงูเหลือมมันคงดิ้นแด่วๆอยู่ในท้องอันอันเป็นที่เรียบร้อย เออวะ ฟังแล้วดูดี หรือกูเสกอันอันเป็นงูเหลือมดีวะจะได้แ*กสัสธันวาเข้าท้องไปเลย
"เออ แมวเมียมัน"
"เ*ดแม่ เมียมันเป็นคนประเภทไหนวะ ทำไมสัตว์เลี้ยงแม่งดูโหดสัส สาบานว่านั่นคือแมว"
"นินทาไรกู เดี๋ยวกูสั่งให้อันอันกัดหัวมึงนะเว้ย สัสธัน แล้วก็อย่ารื้อของห้องเมียกู ซนจริงนะมึง" เชี่ยยย มันถือวิสาสะเปิดลิ้นชักหน้าทีวีรื้อของในนั้นดูหน้าตาเฉย มารยาทมึงอยู่หนายยย!
"รื้อของไร ก็แค่เปิดดูว่าในนี้มีซีดีหนังอะไรน่าดูบ้าง" หราาาาา
"ไม่มี ปิดลิ้นชักเลยมึง แล้วก็อย่าหยิบของในนั้นมาเล่นด้วย ไอ้คุนมันขี้หวงของ ยังอีก ยัง!" อันนี้ไม่ได้โม้ คุนมันไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับของของมัน ขนาดผมยุ่งยังมีมองหน้าแล้วทำปากแบะๆใส่เลย เชี่ยพูดแล้วก็คิดถึงอีกละ โว้ยยยยยย!
"เออๆ วางก็ได้ไรวะ แล้วนี่คือไร มึงติดกล้องวงจรปิดไว้ในห้องด้วยหรอวะ หรือว่าต้องรายงานตัวผ่านกล้องให้เมียเห็นตลอดเวลา ว้ายยยย นี่มึงเป็นคนกลัวเมียหรอวะลภัส" มันปิดลิ้นชักหน้าทีวีแล้วก็เดินสำรวจห้องประหนึ่งว่ามาเดินเล่นดูห้องตัวอย่าง ถุย! แล้วนี่อะไร เกลียดจริงๆเวลามันทำท่ากรี้ดแต๋วแตกเนี่ย ช่วยดูสาระร่างถึกๆของมึงทีเถอะ กูขอร้องในใจ
"มึงจะกรี๊ดทำพ่อง รำคาญ ซวยชิบหายต้องได้มาทำงานกลุ่มเดียวกับมึงเนี่ย"
"ทำไมครับคุณลภัส ทำงานกับผมมันยังไง" ยีงจะมีหน้ามาถามอีก
"มันรำคาญลูกกะตาอะ มึงเข้าใจมั้ย เห็นหน้ามึงละคิ้วกระตุก"
เมี้ยว!
อ้าวๆ แล้วไอ้อันอันมันจะมองหน้ากูเหมือนหาเรื่องแบบนี้ทำไมวะ นี่มึงเข้าข้างคนอื่นอีกแล้วหรอ หาาาา?
แกร๊ก!
เสียงประตูหน้าคอนโดเปิดออก พร้อมกับร่างเด็กแฝดตัวโข่งที่เดินโซซัดโซเซเข้ามา ในขณะที่ผมกำลังรบราฆ่าฟันกับลูกไม่รักดีอยู่
"อ้าว อันอัน มึงจะกัดกูทำไมเนี่ย ไอ้แมวไม่รักดี มึงรักทุกคนบนโลกนี้แต่มึงแม่งไม่เคยรักกูเลยนะอันอัน เสียแรงที่กูป้อนข้าวป้อนน้ำมึง"
"โหพี่ พูดออกมาได้ว่าป้อนข้าวป้อนน้ำอันอัน ผมต่างหากที่ให้น่องไก่อันอันกิน นั่นไง แมวมันรู้ เนอะอันอันเนอะ" นั่นไง เห็นคนอื่นดีกว่ากูอีกแล้ว มันรักทุกคน ยกเว้นกู!
เมี้ยววว!
"มึงมาก็ดีแล้วขุน ฝากพามันไปเดินเล่นด้านล่างด้วย วันนี้กูต้องทำงานกลุ่ม" ในเมื่อไอ้ขุนมามันมาได้เวลาพอดี ก็ถือโอกาสใช้มันหน่อยละกัน ผมจะได้กลับไปทำงานกลุ่มที่ยังไม่กระเตื้องไปไหนเลยสักนิด
"เออๆ เดี๋ยวพาไปให้ แต่ตอนนี้ขอนอนพักก่อน ไปข้างนอกมาเหนื่อย ร้อนชิบหาย แล้วนั่นใครอะ เพื่อนพี่หรอไม่เคยเห็นหน้า"
"ไอ้นั่นชื่อธันวา ไม่ใช่เพื่อนกูหรอก มันมาขอทำงานกลุ่มกับกู ส่วนสัสธันนี่ขุนพล มันอยู่ห้องบนหัวกูนี่แหละ"
"อ้าววว พูดดีๆนะเชี่ยแฟงกูมาขอทำงานกลุ่มกับมึงที่ไหน จารย์จุไรรัตน์ให้กูมาช่วยมึงต่างหาก"
"หรออออ ทำไมคนอย่างกูต้องให้มึงช่วยวะ"
"มึงเล่นกวนตีนอาจารย์จนเจ้แกหักคะแนนมึงวันเว้นวันขนาดนั้น ยังจะมาทำพูดดีอีกนะ"
"พี่ทะเลาะกันต่อไปนะ ผมง่วงขอไปนอนก่อน พี่ใช้โซฟากันงั้นผมไปนอนบนเตียงนะ" ไอ้คนที่มาใหม่เดินไปตรงโซฟาที่ประจำที่มันชอบมาเอนตัวนอนเวลาคุนคุนอยู่ แต่พอเห็นกระดาษกองชีทกับหนังสือสารพัดวางเกลื่อนอยู่บนนั้นมันก็เลนเข็มเดินเข้าห้อฃนอนทันที
"เออๆๆ รีบไสหัวไป รำคาญหน้า" ทำตัวยังกะห้องตัวเอง
เมี้ยว!
"ไป อันอัน ไปนอนกัน" เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะมึง เรียกปุ๊บเดินตามปั๊บ ทีกูเรียกจนคอจะแตกหูไม่เคยกระดิกด้วยซ้ำ แมวไม่รักดี กํจะบีบไข่มึงแตก!
เมี้ยว!
ไอ้แมวไม่รักดี ตามผู้ชายเข้าไปนอนในห้องเฉย แต่จะว่าไปคือมันชอบผู้ชายทุกคนยกเว้นผมนะเนี่ย เอ๋หรือว่าจริงๆอันอันมัรแอบรักผมวะ แบบว่ารักนะแต่ไม่แสดงออกไรงี้
.
.
.
.
.
"เหม่ออีกละ คิดไรนักหนาวะ" ทำงานกันจนลืมเวลา รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ขุนพลกลับมาจากพาอันอันเดินเล่นตอนทุ่มกว่าๆ พวกเราเลยสั่งแกร๊ปร้านอาหารไทยเจ้าดังแถวๆนี้มากินกัน
"คิดถึงคุน มันชอบกินกุ้ง" เห็นต้มยำกุ้งก็คิดถึงเมียนัก มันชอบกินกุ้ง แต่ไม่ค่อยชอบแกะ กลายเป็นผมที่ต้องทำหน้าที่แกะให้คุนคุนกินประจำ
"โอ้ย ไม่ต้องคิดถึงมันหรอกพี่ อยู่โน่นมันคงได้กินกุ้งมังกรแทบทุกมื้อ"
"เรื่องของกู กูจะคิดถึงคุนแล้วมันหนักหัวมึงรึไงเฮาะไอ้ขุนพล"
"คร้าบบๆ ไม่หนักหัวผมหรอก สรุปจะกินมั้ยไอ้กุ้งในจานอะ ถ้าไม่กินผมขอนะ" ยังไม่ทันจะได้อนุญาต ไอ้แฝดนรกนี่ก็ยื่นส้อมมาจิ้มกุ้งตัวเดียวในจานผมเรียบร้อย
"หยุด เอาช้อนมึงออกไป นี่กุ้งกู อย่ามาแย่ง" แต่คนอย่างกูมีหรือจะให้ กูจะเอาแ*กไม่แ*กก็อีกเรื่องหนึ่ง เขี่ยเลยครับ เขี่ยส้อมมันออกจากจานผมทันทีทันใด
"ไรวะ ขี้หวงวะ" เอะไอ้นี่ ไม่ได้ของก็ทำปากแบะ
"อะ เอาของกูไป กูไม่แ*กกุ้ง" จู่ๆกุ้งตัวใหญ่ๆหนึ่งตัวที่เคยอยู่ในจานของธันวาก็ถูกเคลื่อนย้ายมาอยู่ในจานของขุนพลทันที น้ำใจงามสัสสัส
"เฮ้ย พี่แม่งใจดีวะ มาๆ เอามาให้หมดจานนั่นแหละ ผมเลิฟมากกุ้งตัวงอๆเนี่ย" โวะไอ้นี่ ได้คืบจะเอาศอก ใครจะไปให้วะ ไอ้ธันวามันยังไม่ได้แ*กสักคำเถอะ
"เออ อะ เอาไป กูไม่แ*กกุ้ง" อ้าวไอ้นี่ เสือกใจดีได้โล่อีกวันนี้
"มึงเนี่ยนะไม่แ*กกุ้ง วันก่อนกูยังเห็นมึงสั่งกระเพราะกุ้งอยู่เลยไอ้ธัน" กูจำได้ ความจำกูดี วันก่อนมึงสั่งกระเพราะกุ้งพิเศษขอกุ้งตัวโตๆด้วยซ้ำ แล้วไหงวันนี้มากระแดะไม่แ*กกุ้งวะ คนเรามันเปลี่ยนความชอบชั่วข้ามคืนได้ด้วยรึไง งงกะมัน
"กูเลิกกินแล้ว กินเยอะเบื่อ" อย่างนี้ก็มีด้วยยยย
"หรออออ" กูไม่เชื่ออออ
"เออพี่ พรุงนี้เครื่องคุนมันแลนดิ้งกี่โมงวะ"
"สองทุ่มกว่า"
"ไปรับด้วยดิ คิดถึงวะ อยากหยิกแก้ม"
"ไม่ต้องสะเออะไป กูจะสวีทกับเมียกู" อย่าได้เสนอหน้าไปเชียวนะ กูจะพาเมียไปดินเนอร์ใต้แสงเทียน ถ้ามึงจะไปกูจะเจาะยางรถยนต์มึง!
"ไอ้เชี่ยพี่แฟง พี่มึงเรียกเพื่อนผมว่าเมียเต็มปากเต็มคำเลยนะ ได้เค้าละหรออออ ถึงสะเออะเรียกคุนมันว่าเมียเนี่ย ว้ายยย ขี้ตู่" ปากยื่นปากยาวเดี๋ยวกูดึงปากออกมาดีดแม่งเลย ไอเนี่ก็อีกคน เอะอะกรี้ดๆ จะได้ไม่ได้กันดูจำเป็นต้องเอาเรื่องบนเตียงไปตีแผ่ให้มึงฟังรึไง เรื่องสิ
"เสือก"
"โอ้ยย เจ็บจังโดนด่าว่าเสือกเนี่ย"ท่าทางตอแหลชิบหาย เดี๋ยวก็ถีบตกเก้าอี้ซะเลีย ว่าแล้วก็ง้างขารอเลยละกัน ถ้ามันพูดไม่เข้าหูอีกรอบจะได้พร้อมถีบ
"เชี่ยขุนอย่าไปแหย่มัน ช่วงนี้อารมณ์หมาบ้าของมันยิ่งขึ้นๆลงๆอยู่ โดนตีนขึ้นมาอย่าหาว่ากูไม่เตือนนะเว้ย" ไอ้นาทีนี่ก็แสนรู้
"แ*กเข้าไปกุ้งเนี่ย แ*ก็ให้คลอเรสเตอรอลขึ้นไปเลย เอาไป" อยากกินนักใช่มั้ยกุ้งเนี่ย เอาไปเลย มองอยู่นั่นแหละกุ้งในจานกูเนี่ย มองจนกูรู้สึกผิดเลย ไอ้ชิบหาย!
"อ้ำ!"
"แ*กแล้วก็ไม่ต้องสะเออะไปโผล่หน้าที่สนามบินละพรุ่งนี้"
"อือ รู้แล้วน่า ไอ้คนขี้หวง ใช่ซี้ความสัมพันธ์พี่น้องของเรามันสั้น ฮือๆๆ" บีบน้ำตาอีก รำคาญ!
"รีบแ*กแล้วก็กลับห้องมึงไปซะรำคาญ"
"ไรว้าาา พอใช้งานเราเสร็จ เราหมดประโยชน์ก็ถีบหัวส่ง เค้าเสียใจนะตัวเอง"
"นาที ตอนมึงกลับลากมันไปด้วย เกลียดชิบหายเสียงสองเสียงสามของมันเนี่ย"
"เออๆ ว่าแต่ทำไมมึงทำเสียงสูงได้วะ สอนกูบ้างดิ จะเอาไปเล่นกับมายด์เวย์บ้าง"เอ้า ไอ้นี่ ไปย้าจี้เล่นกับมันอีก
"สนใจอ่อพี่ นี่ๆต้องทำแบบนี้ อ้าปากกว้างๆ ....."
รอบตัวกูมีแต่คนไม่เต็มบาท ชาติที่แล้วสงสัยทำบุญให้พวกปัญญาอ่อนเยอะ เกิดมาชาตินี้ถึงมีแต่พวกนี้รายล้อม ได้
"พี่ๆ นี่ๆ เพื่อนผู้หญิงผมนี่ชอบมากกกก พวกพี่กลายเป็นไอดอลชั่งข้ามคืนเลยรู้ป่าว" ผมทำเป็นไม่สนใจที่ขุนพลพูด จ้วงอาหารเข้าปากเหมือนคนหิวมาสามวันไม่มีอะไรตกถึงท้อง แต่ไอ้ที่กลืนลงคอเกือบสำลักออกมาทางเดิมเมื่อไอ้ขุนพลเปิดคลิปเวรนั่นอีกแล้ว เชี่ยยยย มึงตามมาหลอกหลอนกูอีกแล้วหรอวะ
เย้เยเย เย้เยเย เยเยเย้เย
เพชรผมวิบวิบวิบวิบวิบ
เพลงผม hit hit hit hit hit
....
มึงรู้อยู่แล้ว
ว่ากูนะมีอะไร(มีอะไร)
แต่พอคนถามกูบอกว่าไม่เท่าไหร่(ไม่เท่าไหร่)
มึงลองมองดิ
"เปิดทำห่าไร ปิดซะ เอามานี่"
"เฮ้ยๆๆ ไม่ให้ๆ ไอ้พี่ ผมจะฟัง พี่นาทีช่วยผมด้วยยย"
"มันเขิน" เขินพ่องงงง อยากจะถีบเพื่อนักให้กระเด็นตกเก้าอี้อีกคน
"เฮ้ย เขินแรงไปมั้ยเนี่ย โทรศัพท์โผมมมม" ผมดึงโทรศัพท์ที่อยู่ในมือขุนพล แต่มือใันเหนียวชิบหาย ถ้าบอกว่าเป็นตุ๊กแกนี่กูเชื่อนะ
"สัสแฟง มึงก็ให้น้องมันเปิดไปจะเป็นไรไปวะ มีแต่คนชมว่ามึงหล่อกันทั้งนั้น จะเขินทำหอกอะไร"
"สัส เรื่องของกู"
"มันอายเพชรบนนิ้วมัน ฮ่าๆๆๆ" นาทีหัว*วย!
"เออ แต่เพชรแม่เม็ดใหญ่จริง ไปเอามาจากไหนวะพี่ ฮ่าๆๆๆ" ไอ้นี่ก็ล้อกูจังเรื่องเพชรเนี่ย กูยิ่งเกลียดๆอยู่
"กูไม่รู้วะ พี่เชอรี่รองประธานสโมเป็นคนหาพร๊อพให้"
"เฮ้ย แต่ไอ้พี่ พี่มึงแม่งหล่อสัส ขยับเอวทีนี่สาวกรี้ดทั้งมอเลยนะเว้ย นี่ผมพูดจริงนะ พี่สองคนด้วย นี่ๆ ท่อนนี้ผมชอบ ที่พี่ธันแร๊พอะ แม่งสุดตีน"
มึงรู้อยู่แล้ว
ว่ากูนะมีอะไร(มีอะไร)
แต่พอคนถามกูบอกว่าไม่เท่าไหร่(ไม่เท่าไหร่)
"หน้าพี่แม่งเข้ากับท่อนนี้มาก อยากกราบตีนโปรดิวเซอร์เลยผมอะ"
"ไปกราบทำเ*ยไรโปรดิวเซอร์ มากราบกูนี่กูคนร้อง กูหล่อกูรู้" ไอ้ธันนี่ก็บ้ายอ โดนชมเข้าหน่อยดูทำหน้าทำตาเข้า
"เ*ดดด อวยตัวเอง เฮ้ย ผมชอบๆๆๆ"
"ถ้าชอบขนาดนั้นก็กลับบ้านกับกูเลยมั้ยละ" เอ้าไอ้นี่ ว่าไปโน่น ว่าแต่ไอ้ธันมันบ้ายอตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
"เฮ้ย เอาผมไปทำไรที่บ้าน ผมถูบ้านไม่เป็นหรอกนะเว้ยไอ้พี่"
"ไม่เป็นไร เอามึงไปไว้อุ่นเตียงก็ได้" เชรดดดดดด กูว่าละสายตาไอ้ธันมันมองขุนพลแปลกๆ ที่ไหนได้มันจ้องจะเคลมไอ้แฝดนี่เอง เชี่ยตัวโตไซส์ควายทั้งคู่ ฟ้าไม่ผ่าหรอวะ
"หึ" ช่างแม่ง กูขอขำในลำคอหน่อยละกัน เชี่ยธันแม่งออกตัวแรงชิบหาย ไอ้ขุนจะมีผัวววว!!!
"หึ" ส่วนนี่ก็เสียงนาทีที่แกล้งทำเป็นตักผัดกระเพราะเข้าปากไม่รู้ไม่ชี้ มันคงมองออกเหมือนผมแหละ มึงเสร็จแน่ไอ้ขุนพล กูอยากจะหัวเราะให้ปากฉีกกกกกก
"อุ่นทำแป๊ะอะไรพี่ ชอบนอนร้อนๆหรอ ประสาทวะ" อ้าว ใช้ศัพท์ยาก เด็กมันเลยไม่รับมุกวะธันวา ฮ่าๆๆๆๆๆๆ สงสัยต้องลงทุนลงแรงมากกว่านี้ละมั้ง
.
.
.
.
.
.
#คุนแฟง
by ppeachmm
------++++-----
คำว่า อุ่นเตียง มักใช้ในนิยายจีนโบราณ มีความหมายคล้ายๆ ฮึ่มฮ่ำ อะคะ
ช่วงนี้คุนคุนหายนะคะ นานๆออกมาที ค่าตัวนางแพงนีสสสนึง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
