**********************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*********************************************************************
ไอ้เสือiNTrOหญิงสาวในชุดสูทกระโปรงสั้นสีชมพูเข้มเหลือบมองข้างหลังของหล่อนเป็นระยะ ขณะที่เท้าทั้งสองข้างที่อยู่ภายใต้ส้นสูงสามนิ้วกำลังเร่งฝีก้าวอย่างสุดความสามารถ
มัน....กำลังตามหล่อนมา หล่อนรู้สึกได้ ตั้งแต่ก้าวเท้าลงจากรถเมล์แล้ว
ผู้ชายท่าทางกักขฬะดูสกปรกที่มีแววตาน่ากลัวคนนั้น จ้องมองหล่อนอย่างหื่นกระหาย พร้อมกับกัดไส้กรอกในมือของมัน(กร้วมมมม!!!!!)อย่างมีนัยยะ
แล้วมันก็ลุกขึ้นเดินตามหล่อน แม้จะทิ้งระยะห่างอยู่หลายสิบเมตร หล่อนก็มั่นใจว่ามันตามหล่อนแน่ๆ บ้าจริง คงเป็นเพราะกระโปรงตัวนี้ที่สั้นและรัดรูปสินะ
วันนี้หล่อนเพิ่งลาออกจากงานเป็นพนักงานคลินิกเสริมความงามที่มีสาขาอยู่หลายแห่งทั่วประเทศ ลาออกแบบไม่ถูกกฎระเบียบบริษัทเสียด้วย เพราะดันไปทะเลาะตบตีกับเพื่อนร่วมงานจนหน้าแหก หลังจากที่อดทนต่อการทำสงครามประสาทใส่กันผ่านโซเชี่ยลมีเดียมานานแรมปี
ตกงาน....โดนยึดเงินประกัน....แถมยังอาจจะต้องไปขึ้นโรงขึ้นศาลอีก หากจะมีอะไรซวยไปมากกว่านี้ก็คงจะโดนไอ้บ้านั่นปล้นจี้ ชิงทรัพย์ ทำไม่ดีไม่ร้าย....ว้าย นึกแล้วก็ขนลุก
เรื่องดีๆในวันนี้มีเรื่องเดียวคือตบชนะอีห่านั่น....เชอะ!!!!
“เวรเอ๊ย....คนหายไปไหนกันหมด” หล่อนสบถกับตัวเอง
เพิ่งจะบ่ายสอง กลางวันแสกๆ แต่สะพานลอยกลับดูเปลี่ยวร้างปราศจากผู้คน แหงล่ะ....อากาศร้อนแบบนี้ แถมตรงนี้ก็ไม่ใช่แหล่งช้อปปิ้งกลางใจเมืองที่หล่อนเคยทำงานนี่นะ จะมีก็แต่ตึกแถวโทรมๆ กับที่ดินรกร้างที่หญ้าขึ้นสูงที่มีเพียงสังกะสีเก่าๆกั้นเอาไว้เท่านั้น
“เฮ้ยยยยย!!!!!”
“ว้ายยยยย”เสียงตะโกนของมันดังขึ้นจากด้านหลัง ดังฟังชัดจนบ่งบอกได้ว่ามันอยู่ไม่ไกลจากหล่อนเลย หล่อนกรีดร้อง และออกวิ่ง ทว่ารองเท้าเจ้ากรรมทำเอาหล่อนล้มคว่ำไม่เป็นท่าหลังจากวิ่งไปเพียงไม่กี่ก้าว
ต่อให้วิ่งหนีลงไปได้ทัน ก็คงถูกมันลากเข้าไปข่มขืนกระทำชำเราในดงหญ้าเป็นแน่แท้ สู้ให้มันปล้นชิงเอาของมีค่าไปตอนนี้นี่แหละ น่าจะปลอดภัยที่สุดแล้ว
“อย่าทำหนูเลยค่ะพี่ อยากได้อะไรเอาไปเลย หนูไม่เห็น ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น” หล่อนหลับตาปี๋ ระล่ำระลักขอความเมตตากรุณา
“ใครพี่เจ๊ครับโพ้มมมม.....”“......อ่ะ......อะไรนะคะ”
“ให้เต็มที่เลยนะเจ๊นะ.....ยี่สิบแปดอ่ะ....ก็แก่กว่าผมอยู่ดีอ่ะ”
“ยี่สิบแปด....ยี่สิบแปดอะไร....ว้ายยยย ไอ้บ้า.....ชั้นเพิ่งยี่สิบสี่” หล่อนเผลอลืมตา ตวาดแว้ดออกไป ก่อนจะรีบหลับตาปี๋อีกครั้ง เพราะตอนนี้ใบหน้าโหดเหี้ยมของมันอยู่ใกล้กันเพียงไม่กี่ฟุต
“กระเป๋าเจ๊มันตูดขาดอ่ะ ของร่วงเป็นทางเลย เดินตามเก็บให้นิ”
“เอ๋???”
“อ่ะ....ของเจ๊อ่ะ”
“ขะ....ขอบคุณนะคะ....กระเป๋าขาดจริงด้วย....งื้อออออ”
ให้ตายเถอะ....เป็นเพราะตบกับอีเวรนั่น หรือเพราะกระเป๋าของหล่อน เป็นกระเป๋าก็อปเกรดซีส่งตรงมาจากแดนมังกรกันแน่นะ......มันถึงได้บอบบางขาดง่ายแบบนี้
เวรกรรมลูกอีเหี่ยว
“ไปล่ะ....บุยยยยย”
“ขอบคุณนะค้าคุณพี่”
“เออพี่ก็พี่....บับบาย”
อ่า......สมัยนี้ตัดสินคนจากลุคภายนอกอย่างเดียวไม่ได้สินะ
.
.
.
.
.
.
[ไอ้เสือ]
ห่าเอ้ยยยย.....รายที่เท่าไหร่แล้วนะ ผมก็ไม่เคยได้นับเสียด้วยสิก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวก่อน ว่าผมน่ะชื่อเสือ.....ชื่อเสือเพราะตาของผมชอบฟังเพลงของเสือ ธนพล ส่วนยายของผมน่ะชอบแม่เสือสาวฮันนี่ พัสสร คูลป่ะล่ะ
มันอาจจะเป็นเพราะใบหน้าของผมที่มันดูโฉดชั่ว รับกับผมทรงสกินเฮดกันขอบและหนวดเคราหนาทึบที่ผมไว้อย่างตั้งใจ จนดูคล้ายพวกมาเฟียหรือพ่อค้ายาในหนังแอคชั่น หรือเพราะการแต่งตัวสบายเกินไปในวันที่อากาศร้อนๆ ผมสวมเพียงเสื้อแขนกุดสีดำ(ซีดๆ)ที่มีรอยขาดน่ารักๆ กับกางเกงขาสั้นลายทหาร ผมจึงดูเหมือนมาเฟียชาวคิวบาในชุดพ่อค้ายาแบบโลวคอล....
หรือเพราะรอยสักที่กินพื้นที่แขนขวาเกือบทั้งแขน กับตรงหัวไหล่ด้านขวาลามลงมาอีกนิด...นิด....หน่อย....หน่อย
หากอีเจ๊คนนั้นใคร่ครวญดูสักนิด ก็จะมองเห็นว่ารอยสักรูปน้องแมวเหมียวตรงต้นแขนของผมมันแสนจะน่ารัก
“ท่าทางมึงมันก็ให้อยู่....ไอ้เสือ”“กูก็ว่างั้น.....แต่มันควรคิดมั้ย กลางวันแสกๆเนี่ยนะ แล้วตรงนั้นมันก็ไม่ได้เปลี่ยวขนาดนั้นป่ะวะ.....มึงดูสภาพตัวกูด้วย ต่อให้ไม่ใช่ผู้ร้ายข่มขืน เป็นแค่โจรวิ่งราว มึงว่าเพื่อนมึงจะวิ่งไหวเหรอวะ อีกนิดกูก็จะได้ตัดขาแล้วมั้ง อ้วนชิบหาย”
“ใจเย็นมึง.....แดกโค้กก่อน.....โค้กซีโร่.....ไม่มีน้ำตาล ยืดเวลาตัดขาออกไปก่อนนะมึง”
“ขอบใจ”
ไอ้หน้าหล่อละมุนที่เหมือนหลุดออกมาจากซีรีย์เกาหลีตรงหน้าของผมก็คือไอ้มิน เพื่อนสนิทของผมเอง สภาพของมันกับผมเป็นอะไรที่โคตรตรงข้าม จนไม่น่ามาคบกันได้
ไอ้ผมน่ะมันเป็นผู้ชายตุ้ยนุ้ย หน้าโหด เถื่อนสถุล เจาะหู มีรอยสัก สวมเสื้อยืดวงร็อค
ขณะที่มันเป็นผู้ชายร่างสูง ผิวขาว ผมสีน้ำตาลอ่อนพริ้วไสวเปล่งประกายอย่างน่าหมั่นไส้ ใบหน้าของมันจัดว่าหล่อเหลา ยืนข้างกันก็คือผมน่ะ....ดับไปเลย....ไม่สิ....ตายห่าไปเลยละกัน ให้มันจบๆไป
อย่างมันน่ะ ควรจะเข้าไปอยู่ในดงคนหล่อ แล้วรายล้อมไปด้วยสาวๆหน้าตาน่ารักพิมพ์นิยม ส่วนอ้ายกระผม....ควรคบหากับพวกสปีชี่ส์เดียวกันมากกว่า พวกสักๆเจาะๆ ดูดบุหรี่ ถ่มน้ำลายขากถุย แล้วก็จับกลุ่มแซวสก๊อยหน้าขาวปากแดง
แต่ก็.....เป็นเพื่อนกันแล้วนี่เนอะ ก็หลวมตัวคบมันแล้ว จะทิ้งมันไปตอนนี้ก็คงน่าสงสารมันแย่
อีกอย่างตั้งแต่มันเปิดตัวว่าเป็นเกย์ เพื่อนผู้ชายในคลาสที่เคยมี ก็ค่อยๆสลายหายหัว เหลือแต่ไอ้เสือคนนี้แหละที่ยังคบมันอยู่
ก็มีสาวๆพยายามจะเข้าหามันอยู่เหมือนกัน ผมหมายถึงพยายามจะเป็นเพื่อนกับมัน อ่า.....เพื่อนสาวน่ะครับ แต่ไอ้ห่ามินก็ไม่ได้เป็นคนที่มีความสาวมากพอที่จะคบหากับพวกหล่อนแบบนั้นได้ เพราะจะว่าไป....นอกจากปากของมันที่บอกว่าตัวมันเป็นเกย์แล้ว ผมก็ไม่รู้สึกว่าความแมนของมันจะลดน้อยถอยลงไปจากที่เดิมตรงไหน มันก็ยังเป็นไอ้มินเพื่อนชายคนดีคนเดิมของผมอยู่ดี
ไม่มีใครกล้าแซวมันหรอก อย่างน้อยก็ต่อหน้าไอ้เสือคนนี้ เพราะถ้ามาปากหมาให้กูได้ยิน กูซัดหน้าแหกอ่ะ เอาดิ
ไอ้เสือน่ะเป็นคนรักเพื่อน
อีกอย่างผมเองก็มีเรื่องที่ตัวเองปกปิดเอาไว้อยู่เหมือนกันแหละ
เรื่องที่ผมไม่กล้าพูดออกไป
เรื่องที่เป็นท็อปซีเคร็ต
นั่นแม่งโคตรทำให้ผมรู้สึกว่า....ไอ้มินน่ะ....ยังมีความเป็นลูกผู้ชายมากกว่าผมเสียอีก อย่างน้อยมันก็ซื่อสัตย์กับเพศของตัวเองและยอมรับออกมาตรงๆโดย
ผมน่ะ........
เป็นพวกเสพย์ติดความน่ารักน่ะครับมันผิดไหมที่ผู้ชายหน้าโหดๆอย่างผมไม่ฟังเพลงร็อค ไม่ฟังเพลงแร็ป ไม่ฟังเพลงลูกทุ่งแดนใต้ ไม่ฟังเพลงเพื่อชีวิต
ผมน่ะ......ชอบฟังเพลงเกิร์ลกรุ๊ปครับ ไม่เอาแบบยั่วๆบดๆด้วย ผมชอบเพลงจังหวะกุ๊งกิ๊งใสๆ
ผมน่ะ.....สะสมตุ๊กตาหมีกับม้าโพนี่
ผมคนนี้น่ะ คือคนที่เก๊กหน้าโหดตอนที่ส่งพวกสารพัดของน่ารักให้แคชเชียร์ร้านโมชิโมชิ(บ้างก็จากร้านมินิโซล)คิดเงิน กระแอมทีหนึ่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยมๆว่า.......ของหลาน!!!!
ซึ่งกูก็เพิ่งสิบเก้ามั้ย พูดไปใครจะเชื่อ ขนาดอีเจ๊สะพายลอยที่ผมหวังดีเดินตามเก็บของร่วงให้ ยังเรียกผมว่าพี่
“มิน......มาถึงกันนานยัง.....หวัดดีครับเสือ”
“ไม่นานครับ.....เพิ่งมาถึงกันเมื่อกี้เอง มินสั่งอาหารไปสามสี่อย่างละ อิงจะกินไรก็สั่ง”
ผมน่ะ......แพ้สิ่งที่น่ารัก ไม่ว่าจะเป็นเพลง คน หรือสิ่งของ ความน่ารักมันทำใจผมเหลวเป๋ว
อิงฟ้าคือความน่ารักนั้น ผมซอยสั้นรับกับหัวกลมๆเล็กๆ อิงฟ้าที่เหมือนเด็กน้อยที่เหมาะกับชุดนักเรียนขาสั้นมากกว่าชุดนิสิต เครื่องหน้าที่จิ้มลิ้มกระจุ๋มกระจิ๋ม ตาโตแป๋วดูซุกซน แก้มป่องเนียนใส ขี้แมลงวันสองเม็ดที่วางอยู่บนตำแหน่งที่เหมาะสม หนึ่งคือใต้ตาด้านซ้าย สองคือปลายจมูก ทำให้อิงฟ้าดูมีเอกลักษณ์ แต่ถึงไม่มีสองจุดเล็กๆนั่น อิงฟ้าก็น่ารักมากๆอยู่ดี
น่ารักจนผมเผลอเอามือหยาบๆไปจิ้มแก้มเขา
“ฮะแฮ่มมมมม”เสียงขากเสลดของไอ้เหี้ยมินดึงสติผมกลับมาสู่ปัจจุบันกาล
“เออ....กูเผลอ....ก็เค้าน้ารัก”
“จับได้ครับ ไม่เป็นไร ไม่หวง”
“จับได้จริงเหรอวะ....มือกูสะอาดนะอิงฟ้า มิต้องเป็นกังวล”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....เราไม่ถือหรอกเสือ”
อิงฟ้าว่าอย่างนั้น ผมก็เลยยกมือขึ้นหมายจะแตะแก้มใสของเขาอีกครั้ง แต่ก็ถูกไอ้มินปัดทิ้งอย่างรวดเร็ว ราวกับมือผมเป็นแมลงสาป แมลงวัน
“เรานี่แหละหวง”
อ่า.....จริงด้วยสินะ
อิงฟ้าไม่ใช่เพียงแค่เพื่อนอีกคนหนึ่งของพวกเรา
แต่อิงฟ้าเป็นคนคุยของไอ้มิน
เป็นแฟนในอนาคตอันใกล้ของไอ้มิน
เป็นคนมีออร่าคนหนึ่งที่พอยืนข้างคนมีออร่าอย่างไอ้มินแล้วไซร้ ทำให้เกิดออร่าคูณสอง เจิดจ้าจนตาผมแทบจะบอด
แล้วไอ้เสือเล่า.....มากันสามคน ไอ้เสือเสมือนเป็นขี้ข้าเดินตามตูดคุณชายกับผู้ชายของเขา.....เหยดโด้ว!!!!
ผมน่ะ.....มันคือไอ้คนเหี้ยที่แอบดีใจอยู่นิดๆ ที่รู้ว่าไอ้มินมันเป็นเกย์ ซึ่ง Fact ก็คือ ต่อให้ไอ้มินมันเป็นเกย์ ก็ไม่ได้หมายความว่าสาวๆจะพากันเฮละโลจากมันมาหาผมเสียเมื่อไหร่ ผมก็เลยดีใจได้แค่สามวินาทีแค่นั้นแหละ
แล้วในตอนนี้.....ตอนที่มันเป็นแบบนี้ มันก็มักจะได้สิ่งที่ดีที่สุดไปเสมอ
มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว......
To be con
พี่เสือสู้ๆ ถึงหน้าตาจะเลวร้าย ก็จงพิชิตใจอิงฟ้าให้ได้นะเจ้าหนู
ขอกลับมาในแนวเบาสมองแนวถนัดนะคะ
หัวข้อ: ไอ้เสือ by มัสยากลับมาจากป่าช้า - บทที่ 8 เฉยเมย [Update 13/12/19] (อ่าน 4470 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก