หมกมุ่น Special E4 (END) (P.4) - [17.08.2019]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: หมกมุ่น Special E4 (END) (P.4) - [17.08.2019]  (อ่าน 75287 ครั้ง)

ออฟไลน์ เอ็ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
Re: หมกมุ่น E21 (P.2) - [09.03.2019]
«ตอบ #30 เมื่อ09-03-2019 23:33:02 »

E21 “ร่านอย่างงี้เสด็จพี่จัดให้”
RATED 18+
Language and Sex

วันเสาร์~

“ยังไง ๆ เล่าให้เราฟังได้ป่ะ?” ร่างเล็กของส้มตำนั่งอยู่ในห้องของเพื่อนร่วมคณะชื่อ ‘เจ้าชาย’ ผู้ที่ซึ่งอาศัยอยู่ห้องข้าง ๆ เพื่อสาธิตวิธีการสวมใส่ถุงยางและแนะนำเรื่องการมีเซ็กซ์กับสาว ๆ อย่างถูกวิธี ถึงเจ้าของห้องจะเป็นเด็กเนิร์ดแต่ก็มีรูปร่างหน้าตาดีพอจะเรียกความสนอกสนใจให้สาว ๆ ได้เป็นอย่างดี ซึ่งก่อนหน้าส้มตำได้เคยเข้ามาแนะนำวิธีการกำจัดขนในที่ลับให้เจ้าตัวแล้ว ซึ่งมันก็ได้ผลเกินคาด

เจ้าชาย = เพื่อนร่วมเอกของส้มตำ ผู้ที่มีลักษณะนิสัยติดอ่านหนังสือและดูอนิเมะ ชื่นชอบการช่วยตัวเองในขณะดูหนังเอวีแดนปลาดิบหรือการ์ตูนโดจินสิบแปดบวกเป็นหลัก ใสซื่อและอ่อนเรื่องเซ็กซ์ เด็กเนิร์ดกล้ามโตไชโยโฮ่หิ้ว~

“กะ ก็คือเราถูกผู้หญิงจับตรงนั้นเว้ย…”

“ห๊ะ!?”

“…” นี่อย่าบอกนะว่าเพื่อนที่อยู่ตรงหน้าถูกผู้หญิงลวนลาม!? ถึงแม้ส้มตำจะชอบลวนลามพี่ไทเกอร์ผ่านทางสายตามาก่อน แต่ก็ต้องยอมรับว่าไม่เคยคิดจะเข้าไปลวนลามผู้ชายตรง ๆ มันดูแย่มากเลยนะ!

“แต่เราชอบนะ คือเรา… เอ่อ… เราถูกพี่เขาจับตรงนั้นชักในห้องน้ำว่ะส้ม”

“ต่อ…” ใบหน้าใสที่ดูตื่นเต้นในตอนแรกเปลี่ยนเป็นนิ่งเหมือนสั่งได้ง่าย ๆ

“แล้วพี่คนนั้นเขาบอกเราว่าถ้าบริสุทธิ์จะไม่ยอมมีอะไรด้วยเพราะมันเสียเวลาเธอ”

“อ๋อ… เราเข้าใจล่ะ เราเองถึงได้เรียนรู้เรื่องเซ็กซ์ไว้ก่อนให้ผู้ชายเยไง”

“ยะ เยเลยเหรอ?”

“หือ? อะไรอะ ก็แบบให้ผู้ชายยัดอวัยวะเพศเข้ามาใน-”

“เฮ้ย ๆ ไม่ต้องเล่าขนาดก็ได้” ใบหน้าหวานขมวดคิ้วเป็นปมทำหน้างงเล็กน้อย ก็จะอธิบายไง… สักพักจึงเริ่มอธิบายต่อ

“อื้ม… ก็เพราะการเป็นครั้งแรกของใครมันมักจะทำให้คนอื่นรำคาญยังไงล่ะ เหมือนเราไม่มีประสบการณ์ แล้วต้องให้ผู้หญิงสอน พวกหล่อนก็อาจจะรำคาญได้เก็ตป่ะ?” เขาจึงศึกษาไว้ก่อนยังไงล่ะ!? และผลของการเรียนรู้ก็นำมาซึ่งการได้สามีมาอย่างสมอกสมใจ อื้ม ๆ

“ก็นั่นแหละ เราเลยอยากปรึกษาส้มตำ…”

“ก่อนอื่นชายต้องรู้จักป้องกันนะ รู้ใช่ป่ะว่าต้องสวมถุงยางทุกครั้งที่จะมีอะไรกันกับผู้หญิง?” ถ้าเกิดพลาดมาทำผู้หญิงท้องอาจจะทำให้อนาคตพังก็เป็นได้ ยิ่งในไทยเรื่องการทำแท้งยังไม่เป็นที่ยอมรับเอาเสียด้วย คนอื่นเลยมักจะมองว่ามันเป็นการกระทำที่ไม่ดี คนท้องก็จะเกิดอาการหดหู่สมองมืดแปดด้าน ทั้ง ๆ ที่การไม่ได้เป็นแม่ ย่อมดีกว่าการเป็นแม่ที่ไม่ดีหรือไม่พร้อมให้ลูกเกิดมารับชะตากรรมที่ยังโลเล ส่งผลทำให้เด็กไม่ได้รับคุณภาพของชีวิตที่สมบูรณ์ตามมา

“อื้ม… เราก็ลอง ๆ ดูในเน็ตแล้ว แต่ยังไม่เคยลองทำจริงเลย…”

“ทะด๊า!”

เฮือก!

“…” ร่างเล็กหยิบถุงยางอนามัยที่พกมาด้วยออกมาโชว์กะทันหันพร้อมเสียงประกอบการโชว์ซะดังลั่นทำให้เจ้าชายสะดุ้งตกใจเสียจนเกือบจะตกเก้าอี้

“เราพกมาด้วย จะได้ทดลองปฏิบัติจริงไปด้วยเลยไง”

“ทะ ทดลอง?” เจ้าชายแอบขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ถอดกางเกงเร็ว~”

“ห๊ะ?” ร่างเล็กลุกขึ้นเดินตรงมาหาทำให้ชายหนุ่มยิ่งชะงัก เขาเริ่มกังวลและเขินอายขึ้นทันทีที่เพื่อนตัวเล็กบอกให้ถอดกางเกง

“เนี่ย… เราไม่มีเวลานะ รีบถอดและทำให้มันแข็ง จะอายทำไมก็ผู้หญิงด้วยกัน” ต้องไปทำเรื่องย้ายหอด้วย เพราะพรุ่งนี้จะบินตรงไปอยู่ในถ้ำเสือแล้ว~

“เราเป็นผู้ชายนะส้ม…”

“เอ่อ… อื้มก็นั่นแหละ” มือฝั่งขวาเท้าสะเอวมองเพื่อนตัวสูงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ของโต๊ะทำงาน อีกข้างถือถุงยางประมาณสิบชิ้น เจ้าของห้องเกิดอาการเขินอายเล็กน้อยก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นถอดกางเกงออกพร้อมกับชั้นใน ไหน ๆ คนตรงหน้าก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วซ้ำยังเคยเห็นหมออ้อยเขาไปแล้วอีกต่างหาก จะเสียเวลาอายจนไม่ได้รู้วิธีที่ถูกต้องก็คงจะไม่ได้

“เจ้าชาย…”

“อะ อือ?” ใบหน้าคมแอบหลุบตาต่ำด้วยความเขิน สองมือพยายามแนบลำตัวยืนเกร็งให้อีกคนจ้องมายังส่วนของกลางกายที่ยังไม่ขยายตัว

“ขนาดยังไม่แข็งยังใหญ่เลยอะ เจ้าชายกินอาหารเสริมรึเปล่า?” ร่างเล็กเดินสำรวจ หันซ้ายหันขวาแต่ยังไม่ได้สัมผัสสิ่งนั้น นี่มันเกือบเท่าของชายที่ขึ้นชื่อว่าสามีเขาเลยนะ

“ระ เหรอ… อื้มขอบใจนะ”

“นั่งลงแล้วทำให้มันใหญ่เร็ว…”

“เอ่อ… อะ อื้ม…”

..

..

..

ผ่านไปเกือบ 30 นาที~

“ขอบใจส้มมาก ๆ เลยนะ เราคิดว่าน่าจะพร้อมมีเซ็กซ์กับผู้หญิงแล้วแหละ” ชายหนุ่มเดินออกมาส่งเขาที่หน้าประตูเหมือนทุกครั้ง ส้มตำทำเพียงแค่แนะนำอะไรนิดหน่อยก่อนจะยิ้มให้แล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง จะว่าไปเขาดันคิดถึงอีกคนขึ้นมาเฉยเลย ตั้งแต่ทดลองดื่มน้ำกามที่แสนหวานในวันนั้น ทั้งสองก็เหมือนจะยุ่ง ๆ กันทั้งคู่ นี่ก็สาย ๆ แล้วแต่ยังไม่มีสายจากคนพี่มาให้รับ เขายังไม่กินข้าวเลยด้วยซ้ำ เมื่อกี้เห็นในห้องของเจ้าชายมีไอศกรีมโคนวางอยู่ เห็นแล้วร่างเล็กดันเกิดอาการหิวของหวานขึ้นจนถึงตอนนี้ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ทานของอร่อย ๆ เลยจริง ๆ

“เฮ้อ… เราผอมลงจริง ๆ ด้วย” เดินมาเลิกเสื้อตัวเองขึ้นดูหุ่นหน้ากระจกที่แบนราบ เอวก็คอดมันยิ่งทำให้ดูเหมือนหุ่นผู้หญิงเข้าไปใหญ่ หรือเพราะเขาไม่ได้ออกกำลังกายซ้ำยังทานอาหารน้อยลง งานก็เยอะจนบางที่ได้นอนแค่นิดเดียว แต่นี่วันเสาร์แล้ว งานก็ทยอย ๆ หมดไปทำให้ชีวิตดูมีความหวังขึ้นมาบ้าง

“อยากกินไอติมอะ…” ร่างบางเอ่ยก่อนจะเดินไปเก็บของบางส่วนลงในกล่อง เพราะถ้าเก็บไว้วันนี้ พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องเก็บรอขนไปทีเดียว ครั้นจะก้มลงเก็บกลับได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจึงได้เดินไปหยิบขึ้นมาดู ชื่อที่ใจอยากให้เป็นโชว์อยู่บนหน้าจอมีเหรอที่ส้มจะไม่รีบกดรับแล้วนำมาแนบหู

“ฮัลโหล~”

(อยู่ไหนจะไปหาที่ห้อง)

“ส้มอยู่ห้อง พี่ไทเกอร์มีอะไรรึเปล่า?”

(เออไปหาเดี๋ยวก็รู้เอง แค่นี้แหละ...) อะไรคือการโทรมาคุยแค่แป๊บเดียว ร่างเล็กแอบขมวดคิ้วมองโทรศัพท์ที่จอดับไปแล้วเล็กน้อย ก่อนจะคิดอกุศลในใจขึ้นมาได้ จะว่าไปนี่ยังไม่โดนเยเลย หลังจากทดลองดื่มน้ำกามเมื่อวันพฤหัสจนนอนอยู่ห้องคนพี่ วันศุกร์กลับมานอนอยู่หอ

‘เอ้า… ผ่านมาแค่วันเดียวเองเหรอวะ…’ แต่ไม่เป็นไร การเตรียมพร้อมอ่อยผู้ชายให้เกิดอารมณ์ทางเพศก็เป็นสิ่งที่ส้มถนัด ร่างเล็กเดินไปเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงขาสั้นสีดำเหลืองเสียจนโชว์ขาอ่อนขาว ๆ พร้อมด้วยเสื้อเอวลอยบาง ๆ สีขาวของผู้หญิงแต่ใส่แล้วช่างดูเหมาะกับเขาเสียจริง ๆ แบบนี้น่าจะทำให้เสือร้ายกระหายขึ้นมาได้บ้างแล้ว กล่องเซ็กซ์ทอยถูกยกขึ้นเทกระจัดกระจายลงบนเตียงตามด้วยร่างบางขึ้นมานอนบิดเร้าอยู่บนเตียงรอชายตัวสูง ยังไงคนพี่ก็ต้องขึ้นมาเองอยู่แล้ว ด้วยความที่ระบบรักษาความปลอดภัยของหอพักนอกแห่งนี้ดีเยี่ยมขนาดที่นักศึกษาขอเข้ามาหาเพื่อนก็ถูกอนุญาตเอาง่าย ๆ ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่า ๆ เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นร่างบางที่เตรียมตัวจะหลับจึงงัวเงียลุกขึ้นอย่างงอแง ในตอนแรกที่เงี่ยนแต่ตอนนี้กลับง่วงเสียจนลืมความคิดอันมืดกาม

แกร็ก…

“อื้อ… พี่ไทเกอร์มาช้าอะ…” บอกพร้อมยกมือขึ้นทุบอกแกร่งไม่แรงมาก คนตัวสูงใส่เชิ้ตสีขาวพับแขนเสื้อไปถึงศอกทั้งสองข้าง กางเกงที่เจ้าตัวใส่คือเดฟสีดำตัวโปรด มองคนตัวเล็กที่ผมชี้ฝูเหมือนคนเพิ่งตื่นในชุดอ่อยเหยื่ออย่างว่าทำให้ไทเกอร์ขมวดคิ้วมองตามเจ้าตัวที่เดินเข้าไปในห้องตามด้วยเขาที่ถอดเท้ารองเท้าและปิดประตู ส้มตำหารู้ไม่ว่าตัวเองง่วงเสียจนลืมว่าก่อนหน้าวางแผนไว้จะทำอะไร เรือนร่างขาวในสภาพยั่วแบบสุด ๆ ล้มลงนอนขดตัวเหมือนแมวพร้อมหลับ แทบจะเห็นแก้มก้นอยู่แล้ว หารู้ไม่ว่าเสือร้ายกำลังอ่านกินผ่านสายตา ต้นขาไม่ใหญ่แต่อิ่มเนื้อน่ากัด เอวคอด ๆ ผิวขาว ๆ ก่อนจะได้พุ่งไปจับกระแทกไทเกอร์จึงสลัดความคิดทิ้งแล้วยกมือขึ้นกอดอกมองไปยังคนบนที่นอนและของกาม ๆ ที่กระจายอยู่ทั่วเตียง

“ก่อนหน้าที่มึงจะรับสายรู้ไหมว่ากูโทรไปหาตั้งหลายรอบแล้ว ทำไมยังไม่รับ?” เสียงเหมือนไม่พอใจดังขึ้นแต่คนง่วงกลับไม่เปิดตาขึ้นมามอง ร่างเล็กนึกตามก่อนจะคิดได้ว่าตอนไปห้องเจ้าชายลืมเอาโทรศัพท์ไปด้วย นั่นอาจเป็นช่วงที่เสือตัวโคร่งโทรหาแล้วไม่ได้รับสาย

“อื้อ… ส้มไปสอนเพื่อนห้องข้าง ๆ สวมถุงยางและแนะนำเรื่องเซ็กซ์อะ ไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปด้วยเลยไม่ได้รับ…” เสียงงัวเงียดังขึ้นเหมือนเด็กง่วง ได้ยินคิ้วดกจึงขมวดคิ้วเข้าหากันในทันที แล้วดูชุดที่มันใส่พร้อมกับของกาม ๆ บนเตียง ซ้ำแม่งยังไปสอนผู้ชายใส่ถุงยาง!? แล้วที่เคยบอกไปล่ะวะ? โลหิตอุ่นสูบฉีดขึ้นหน้าทันทีที่ความโกรธเข้าครอบงำ แล้วทำไมน้องมันทำเหมือนไม่สนใจเขา

“สอนผู้ชายใส่ถุงแล้วแม่งยังใส่ชุดนี้?” เสียงแข็งดังขึ้นนั้นจึงทำให้เปลือกตาขาวเปิดออก เมื่อคิดอะไรได้เขาถึงแอบชะงักแล้วลุกขึ้นนั่งหันไปมองคนตัวสูง คำพูดจากคนพี่ที่บอกว่าให้เลิกไปทำเรื่องแบบนั้นกับผู้ชายคนอื่นพุ่งเข้ามาในหัวทันที แล้วดูสายตาอาฆาตทำให้สายตาที่ง่วงงุนเปิดสว่างขึ้นทันที

“พะ พี่เข้าใจผิดแล้วนะ…” เสียงสั่นดังขึ้นพร้อมขยับตัวลงจากเตียงเดินอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ไปหาคนตัวโต

“…”

“พี่ไทเกอร์… เข้าใจ-”

พลั่ก!

“อ๊ะ!” ร่างเล็กถูกดันไปผลักลงบนเตียงจนชะงักหน้าคว่ำ เขาจะหันไปมองแต่กลับถูกคนพี่ดันหลังรวบมือไว้แล้วหยิบเชือกสีดำที่ตอนแรกอยู่ในกล่องเซ็กซ์ทอยมามัดมือไว้ให้ไขว้หลังก่อนจะจับพลิกให้หันมานอนหงาย ในใจเริ่มกลัวคนตัวสูงขึ้นทันที ทำไมไม่อ่อนโยนกับน้องเลย

“ยะ หยุดนะ! พี่กำลังเข้าใจผิด” ร่างเล็กพยายามใช้เท้าถีบผ้าปูให้ถอยหลังหนี คำตอบที่ได้รับคือรอยยิ้มเจ้าเล่ห์จุดขึ้นบนใบหน้าหล่อพร้อมมือสากคว้ามาจับที่เท้าแล้วดึงให้กลับไปหาที่ปลายเตียง

“อ๊ะ!” กางเกงขาสั้นที่ใส่อยู่ถูกดึงลงจนท่อนล่างว่างเปล่าโชว์ให้เห็นอะไรต่อมิอะไร เสือตัวร้ายถดกายขึ้นบนเตียงสอดกายอ้าเรียวขาขาวแล้วดันร่างระหงลงนอนอย่าง่ายดาย

“มึงทำผิดกฎกี่ข้อ?”

“สะ ส้มไม่ได้ทำผิดนะ!” กายบางพยายามดิ้นแต่เหมือนดิ้นให้เสียงแรงไปเปล่า ๆ แขนทั้งสองข้างใช้การไม่ได้ซ้ำยังถูกกายตัวเองทับไว้อีกต่างหาก

“หึ ๆ เด็กดื้อต้องถูกทำโทษใช่ไหมครับ?” มือหนาเลื่อนไปจับเชิดปลายคางสวยพร้อมกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนปีศาจร้ายให้ส้มตำเห็น พี่ไทเกอร์กำลังเข้าสู่โหมดโกรธและกระหายจัด!

“พะ พี่ไทเกอร์หล่ออะ…”

“…”

“ฮือออ… อย่าทำร้ายส้มนะ! ส้มทำผิดกฎอะไร? แก้มัดเดี๋ยวนี้…” อะไรของน้องมัน? โวยวายแต่กลับไม่ได้ดิ้น ใบหน้าคมจากเลิกคิ้วเปลี่ยนเป็นยิ้มเจ้าเล่ห์อีกครั้ง นี่มันโอกาสของเสือร้ายจะได้เล่นกาม ๆ บ้างหนิ จะปล่อยให้หลุดไปได้อย่างไรกัน หึ ๆ

“หนึ่ง… ผัวโทรหาเป็นสิบ ๆ สายไม่รับ มึงไม่น่าจะนอนหรือแดกข้าวในเวลานี้ กูกะเวลาโดยอิงจากทุกครั้งที่โทรหา…” ทำไมจะไม่รู้เวลาที่มันว่างวะ นี่ผัวนะเว้ย… มันยังรู้เลยหนิว่าเขาจะโทรหาตอนไหน

“พะ พี่เป็นญาติกับพระอาทิตย์เหรอ?”

“อะไรของมึง…”

“ขนาดจะลงโทษส้มยังร้อนแรงเลยอะ”

“…” จะอธิบายให้มันกลัวแต่ทำไมยังเปลี่ยนเรื่องได้หน้าตาเฉย ใบหน้าใสเมื่อเห็นคนพี่นิ่งใส่จึงเริ่มเม้มปากเพราะกังวลใจ

“สอง… ของพวกนี้ที่กระจัดกระจายอยู่บนเตียงทำให้กูคิดว่ามึงต้องใช้ทำอะไรกับไอ้เหี้ยนั่น สาม… ใส่ชุดแบบนี้อ่อยมันมึงว่ามันน่าให้อภัยไหมวะ? คือร่านขนาดนั้นเลยเหรอส้มตำ?”

“พี่ไม่ฟังส้มเลยอะ…” ทำไมเอาแต่ใช้อารมณ์! ไม่ฟังน้องพูดเลย!

“ก็พูดสิ…”

“พี่เข้าใจผิด…”

“เนี่ย… กูฟังอยู่”

“…” ใบหน้าใสเปลี่ยนเป็นนิ่งเงียบทันทีที่คนพี่เล่นมุก ก่อนจะชะงักเมื่อมือหนาเลื่อนไปหยิบดุ้นปลอมมาถือเล่นซ้ำยังแหกขาเขาออกกว้างเสียอีกต่างหาก

“ทำไมเอ็กซ์จังวะเมียกู…” เอ่ยพร้อมขยับดุ้นปลอมมาใกล้ ๆ ช่องทางสีชมพูที่ขมิบเชื้อเชิญอยู่ ในใจบาปนั้นอยากจับเอาคนใต้ร่างให้เสียรู้แล้วรู้รอด แต่อยากเล่นอะไรสนุก ๆ กับน้องมันก่อนก็เท่านั้น ดื้อดีนักใช่ไหม ห้ามให้ไปเห็นของคนอื่นไม่ได้ใช่ไหม! ได้…

“อย่า!!!”

“…” เสียงห้ามแบบโอเว่อร์ดังขึ้นจนไทเกอร์ชะงักละสายตาจากรูสวรรค์ของรักของหวงไปมองใบหน้าใส

“พี่ต้องใส่เจลก่อน…”

“…” เดี๋ยว ๆ เออ… แต่ในเมื่อน้องมันบอกแล้วเขาต้องทำตาม ร่างเล็กเม้มปากในขณะมองการกระทำของคนตัวโต ขวดเจลร้อนที่ซื้อมาไว้ใช้ในการช่วยตัวเองถูกบีบลงบนโคนปลอม ฮือออ… มันคือสิ่งที่ทำให้เขาเสียวได้ดีเลยทีเดียว ความร้อนของมันทำให้เหมือนช่องทางกำลังถูกเสียดสีจนเสียวกระเส่า

พรวด!

“อะ ไอ้พี่บ้า!”

“…”

“อื้อออ… ขะ เข้ามา ทะ ทำไมไม่บอกส้มก่อน” ร่างขาวบิดเร้าโชว์ทันทีที่เอ็นปลอมสอดเข้ามาจนสุดลำ แต่คนทำกลับหน้านิ่งเหมือนไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย บทลงโทษเริ่มขึ้นด้วยการเริ่มขยับดิลโด้เข้าออก เสียงครางหวาน ๆ บนริมฝีปากอวบน่าสัมผัสทำให้เสือหื่นกลืนน้ำลายลงคออย่างขัด ๆ ตามองไปเห็นก้อนวงกลมสีแดงพร้อมที่รัดทำให้นึกถึงหนังโป๊ทรมานกายที่เคยดู เคเทียมถูกทิ้งให้คาไว้ในช่องทางเนื่องจากไทเกอร์ละความสะใจไปหยิบลูกวงกลมมาถือ ร่างบางตาโตก่อนจะได้แหกปากด่าก็ถูกจับยัดเข้ามาให้กัดแล้วล็อกไว้ทันที

“อื้ออ… อ่อย! อ่าอำแอบอี้อะ!” (ปล่อย! อย่าทำแบบนี้นะ) ใบหน้าสวยสายไปมาพยายามเปล่งเสียงจนน้ำใส ๆ ไหลออกมาตามขอบปากใครจะไปคิดว่าภาพตรงหน้าจะทำให้ความกามของชายหนุ่มพุ่งกระฉูดเสียจนเกือบถึงดาวอังคาร มือสากเลื่อนไปชักส้มตำน้อยที่ขยายตัวขึ้นลงทำให้คนตัวบางยิ่งบิดเร้าด้วยความเสียว บทลงโทษนี้ช่างทรมานเสียเหลือเกิน เขาจะเอ่ยปากบอกก็ไม่ได้เพราะมีลูกบอลอัดให้กัดไว้ แขนก็ถูกมัด ซ้ำขายักถูกแหกให้อ้าออก เสียบดุ้นปลอมเข้าออกพร้อมทรมานที่กลางกายขาว ความเสียวถูกกระตุ้นให้กายบางเหนื่อยกระเส่า อกกระเพื่อมน้ำตาเล็ดมองไปยังใบหน้าแฟนหนุ่มที่กำลังส่งสายตาเคลิ้ม ๆ ปนหื่นมองมาหา มือหนาสองข้างทรมานกายเขาไม่หยุด

“อื้ออ…”

“น่ารักจังครับ…” เสียงนุ่มดังขึ้นเหมือนคนพี่ไม่ได้สติ ใบหน้าคมขยับไปจุ๊บลงที่หน้าผากเนียนเป็นการปลอบโยนแบบปลอม ๆ เพราะการทรมานยิ่งหนักขึ้นเรื่อย ๆ ตาคมหันไปมองยังของที่มีไว้เล่นอีกหลายชิ้นเห็นไข่สั่นสองชิ้นจึงได้หยิบขึ้นมาสังเกตดูแต่กลับอีกคนที่ห้ามไม่ได้นั้นยิ่งกังวลจนต้องดิ้น แต่ยิ่งพยายามก็เหมือนยิ่งทรมาน ความร้อนจากเจลที่ราดบนดิลโด้ออกฤทธิ์หนักขึ้นเรื่อย ๆ เสื้อเอวลอยถูกเลิกขึ้นพร้อมมือหนานำไข่สั่นทั้งสองลูกไปติดกับไตแข็งสองเม็ดแล้วเปิดสวิตช์ นั่นทำให้ร่างเล็กสะท้านแอ่นอกขึ้นน้ำตาคลอจนแทบเป็นลม ร้องทรมานยังไงคนใจร้ายก็ไม่แม้แต่จะหยุดซ้ำเคปลอมยังสอดเข้าออกเร็วขึ้นเรื่อย ๆ กล้ามแขนที่จับมันเกร็งขึ้นจนเห็นเส้นเลือดทำให้รู้ว่าคนพี่ออกแรงขยับมันถี่มากแค่ไหน ความเสียวแบบทรมานทำให้สมองร่างเล็กเบลอน้ำตาเล็ด ทุกส่วนของร่างกายถูกเล่นงานจนเหมือนจะขาดใจตาย เขาทรมานจริง ๆ ทรมานจนเหมือนเริ่มที่จะทนไม่ไหวบิดเร้ากายพร้อมกระตุกฉีดน้ำกามพุ่งมาเลาะที่เสื้อของคนพี่ สภาพน่าสงสารทำไทเกอร์ใจอ่อนปลดเซ็กซ์ทอยออกทีละชิ้นอย่างช้า ๆ เหลือเพียงลูกบอลที่อุดปากไว้พร้อมน้ำใส ๆ ไหลออกมา ร่างเล็กนอนหายใจหอบอกกระเพื่อมน้ำตาไหลเป็นเส้นยาว ขดตัวเหมือนคนจวนจะตายคาเตียงนอน หารู้ไม่ว่ามันยังไม่ได้ทำให้คนหื่นกามพอใจเลยแม้แต่น้อย เดฟรัดรูปพร้อมชั้นในยี่ห้อแพงค่อย ๆ ถูกถอดโยนลงบนเตียงในขณะที่คนเพลียนอนตะแคงหลับตาเหนื่อย

ลืมตาอีกครั้งก็ตอนถูกปลดเชือกออกจากข้อมือบาง เห็นรอยแดงเด่นชัดเป็นเส้น ๆ แต่ที่ชะงักคงเพราะถูกจับให้นอนคว่ำหน้าชันเข่าแอ่นสะโพก ลูกบอลที่คาปากถูกปลดพร้อมแผ่นหลังถูกกดจนสะโพกอวบเชิดขึ้นโชว์หรา

“อ๊ะ! สะ ส้มไม่ไหว…”

“กูแข็งขนาดนี้แล้วอย่าคิดว่าจะรอด” พูดพลางจ้องไปที่ช่องทางรักที่กำลังเปียกชุ่มพร้อมใช้งาน มันช่างสะอาดอมชมพูเสียจริง ๆ ลิ้นร้อนรีบฉกลงไปตวัดเลียมันเสียจนร่างบางสั่นกระเส่า ลิ้นอุ่นพยายามดันเปิดทางทั้ง ๆ ที่ไม่จำเป็นอย่างเอร็ดอร่อย สักพักถึงผละออกมาเตรียมรบ

สวบ…

“อึก…” ของใหญ่ขนาดที่รู้ดีเสียบเข้าไม่ยั้งแรง มือขาวทั้งสองข้างกำผ้าปูไว้ด้วยความทรมาน เจลที่แฉะในรูร่านทำให้คนพี่รับรู้ถึงความร้อนไม่น้อย… ร่านกับใคร? หากไม่ใช่กับไทเกอร์น้อย ความเสียวซ่านพุ่งไปทั่วท่อนโคนแข็งตั้งแต่ยังไม่เริ่มขยับ เสียงคำรามอันพอใจดังขึ้นพร้อมมือสากจับยึดสะโพกอวบกระแทก

ชึ่บ!

“อึก… สะ ส้ม”

“อย่างอแง… มึงผิด” เสียงทุ้มเอ่ยแทรก ถึงขั้นนี้จะให้เขาหยุดก็คงจะไม่ได้ สะโพกสอบหมุนควงสะโพกเหมือนคนเมามันในความรัก เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นเหมือนตอกเสาเข็มลงในรู รู้ทั้งรู้ว่าน้องมันไม่ได้โกหกแต่ก็โกรธที่ไปเห็นของชายอื่นมา ทำไมมันกล้าทำแบบนั้นทั้ง ๆ ที่ก็เคยบอกไปแล้วว่าให้หยุดร่าน รู้ว่าเด๋อก็ไม่คิดว่าจะขนาดลืมในสิ่งสำคัญที่เอ่ยบอกย้ำ ๆ ด้วยความหวง ของผัวใหญ่ ๆ ยาว ๆ ก็มิไยไม่มอง จำต้องมองของคนอื่นด้วยรึไง?

สวบ ๆ

“รู้ใช่ไหมว่าผิด?”

“อะ อื้อ… ขะ ขอโทษ อ่า~”

“หึ ๆ” ความน่ารักของคนใต้ร่างมักจะทำให้ใจเขาอ่อนลงได้ทุกครั้ง มือสากจับพลิกร่างเล็กขึ้นนอนหงายพร้อมฉกริมฝีปากลงไปครอบแลกลิ้นกับคนตัวบางเสียทันควัน แรงกระแทกกระทั้นไม่ได้ผ่อนลงตามอารมณ์ภายในใจ กายใหญ่เสียดเร้าสีผนังอุ่นหนัก ๆ หมุนกระแทกเพื่อเน้นย้ำพลางตวัดลิ้นเกี่ยวพันในโพรงชื้น โทรหาก็ไม่รับพร้อมจะให้อภัย แต่เมื่อรู้ว่าไปอยู่กับชายอื่นยิ่งทำให้โกรธจนอยากขย้ำ ใบหน้าคมผละออกมาแลบลิ้นเหมือนอร่อยมองใบหน้าใสที่ยกมือขึ้นพาดกันไว้เหนือศีรษะส่งสายตาเคลิ้มเสียวมาให้เหมือนตั้งใจอ่อย คิดจะทำให้พี่หลงหนักกว่านี้อีกเหรอส้มตำ?

สวบ!

“อึก พะ พี่ไทเกอร์ อะ อ่า…”

“อืมส์…”

ชึ่บ!

“หะ หิวไอติม อะ อิ๊…”

“…” มือสากบีบเอวบางพลางกระแทกเข้าออกหนัก ๆ จนร่างเล็กถลา ได้รับคำบอกเล่ากระเส่าเหนื่อยจนคิ้วดกขมวดปม

‘หิวไอติม?’

“สะ ส้มบอก อ๊ะ หิวไอติม อื้อ...”

“ก็กินอยู่หนิ…” ไอตินโคนใหญ่ ๆ ขนาดนี้ไม่ชอบรึไงกัน ซ้ำความเสียวยิ่งมากขึ้นเหลือล้น ไม่รู้เพราะเจลร้อนนั่นรึเปล่า ปากหวานครางบอกว่าใจจะขาด แต่เขากลับกระแทกหนักขึ้นเรื่อย ๆ เพราะความเสียว สมองคิดอะไรไม่ได้แล้ว อยากกินไอติมก็ป้อน ๆ ยัด ๆ ไปหลาย ๆ คำ รู้ไหมว่ามันจะมีอะไรตามมาเมื่อไอติมละลาย? น้ำเยิ้ม ๆ ยังไงล่ะ!

สวบ!

“อะ อ่า~” แรงกระแทกเข้ามาแรง ๆ ครั้งสุดท้ายตามด้วยกายใหญ่กระตุกฉีดน้ำเยิ้มของไอติมที่ละลายเข้าสู่รูสวรรค์ แตกต่างที่ไม่ได้เย็นเพราะมันอุ่น เรือนร่างแกร่งล้มทับคนตัวบางแล้วพลิกให้คนใต้ร่างที่หายใจกระเส่าหอบขึ้นมานอนทับ ปลายคางสวยเกยอกแกร่งคนพี่ผ่านเนื้อผ้าราคาดี หลับตาหายใจหอบอกกระเพื่อมกันทั้งสอง

จุ๊บ…

“…” แรงจุ๊บหัวเบา ๆ ทำให้ร่างเล็กลืมตาแต่ยังคงซุกอกที่กำลังเคลื่อนตัวขึ้นลง

“สะ ส้มหิวไอติม”

“หึ… เมื่อกี้ไม่อิ่มรึไง?”

“สาระนะ… สะ ส้มหิวจริง ๆ” ใบหน้าหวานเงยขึ้นสบตาคมส่งสายตาที่จริงจังไปให้ เขาหิวจริง ๆ ไม่ได้หิวเล่น ๆ

“พี่คิดว่าเรื่องหิว ๆ กิน ๆ มันเป็นเรื่องน่าล้อเล่นขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“…”

“คนหิวถ้าหากไม่ได้กินแล้วเขาตายมาทำไง!?”

ตุบ…

“…โมโหอะไร?”

“…” ได้ยินคำถามแต่ใบหน้าหวานกลับเม้มปากใช้มือล้าดันอกแกร่งขึ้นนั่ง ด้วยความที่กายใหญ่ยังคาอยู่จึงทำให้รู้สึกเสียวจนต้องเบ้หน้าเล็กน้อย ตากลมมองไปยังคนตัวสูงเหมือนอยากฆ่า ท้องใส่เริ่มร้องประท้วงความอยาก โมโหจริง ๆ โมโหที่ทั้งเหนื่อยทั้งหิว! สะโพกอวบค่อย ๆ ยกขึ้นจนท่อนเอ็นหลุดออกแต่ยังคงทรุดตัวนั่งทับร่างแกร่ง ไทเกอร์ขมวดคิ้วมองคนตัวบางที่ทำหน้าเหมือนไม่พอใจส่งมาให้

“เห็นหน้าร่าน ๆ แต่ปากส้มก็หิวข้าวพอ ๆ กันกับหิวเคนะพี่ไทเกอร์…” เอ่ยจับร่างเล็กก็ลุกขึ้นลงจากเตียงอย่างช้า ๆ เดินโซซัดโซเซเข้าไปในห้องน้ำ ปล่อยให้คนพี่ขมวดคิ้วลุกขึ้นนั่งมองตามด้วยความงง

‘ไม่ได้พูดเล่นหรอกเหรอวะ?’

Talk: ขอโทษที่ลงช้านะครับ หากผิดพลาดประการใดจะอ่านแก้และเกลาเนื้อหาซ้ำนะครับ อ่านแล้วเมนต์ ๆ กันด้วย ​(แก้ไขรอบแรก 03/12/2019)

Contact Me
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-03-2019 22:35:49 โดย เอ็ม »

ออฟไลน์ สีหราช

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 320
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-1
Re: หมกมุ่น E21 (P.2) - [09.03.2019]
«ตอบ #31 เมื่อ10-03-2019 14:17:59 »

 o13 :really2:

ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
Re: หมกมุ่น E21 (P.2) - [09.03.2019]
«ตอบ #32 เมื่อ10-03-2019 17:57:15 »

หนูส้มลูก
ลงท้ายด้วยหิวข้าว 5555

ออฟไลน์ pond_sn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 19
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: หมกมุ่น E21 (P.2) - [09.03.2019]
«ตอบ #33 เมื่อ12-03-2019 20:36:16 »

ขอบคุณค่า

ออฟไลน์ เอ็ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
Re: หมกมุ่น E22 (P.2) - [14.03.2019]
«ตอบ #34 เมื่อ14-03-2019 00:01:31 »

E22 “ส้มอ่อนไหวไม่สามารถยกเวท”
RATED 18+
Language and Sex

#Tiger

‘เฮ้อออ…’ ภาพคนตรงหน้าที่กำลังนั่งกินไอติมไม่ต่างไปจากเด็กเลยแม้แต่น้อย ดูมันกินเอากินเอาจนเปื้อนปากไปหมดละ หิวอะไรขนาดนั้นวะ ทำโทษเสร็จก็งอแง แน่นอนว่าผมไม่ได้ง้อมันเลยในตอนแรก ยอมรับว่าหงุดหงิดที่ส้มมันไม่รักษาสัญญา พอมันอธิบายให้ฟังด้วยใบหน้าเหมือนอยากกระโดดกัดคอผมจบถึงเข้าใจ จะเด๋อก็ไม่ดูสถานการณ์เลยมึงเอ๊ย ถึงแม้มันจะทำตัวแบบนี้แต่การกระทำและสีหน้าแววตาของมันก็ทำให้ผมเชื่อว่ามันพูดจริง เพราะจะคิดหรือทำอะไรมันก็พูดออกมาตรง ๆ ตลอดเลยไง

“อร่อยขนาดนั้นเลย?”

“อื้ออ… พี่ไทเกอร์ทำไมไม่กินอะ รีบกินเร็ว…” ได้ยินน้ำเสียงและเห็นหน้ามันแบบนี้แล้วอยากจับฟัดเสียจริง ๆ ทำตัวเหมือนเด็กอยู่ได้ แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าน่ารัก แม่งเอ๊ย… หลงรุ่นน้องเหรอวะ นี่เอามันเข้ามาในหัวแทบจะทุกเวลาเลย

“อร่อยเหมือนเคพี่เลย…”

“…” ดูเวลาพูด ส้มตำแม่งก็ยังเป็นส้มตำอยู่วันยังค่ำ ดีนะที่นั่งโต๊ะห่างจากชาวบ้าน คุณนายเขาหิวข้าวกับไอติมเลยพามารับประทานในห้าง แดกเยอะกว่าคนท้องอีก แดกเยอะแล้วยังเสือกไม่อ้วนอีกนะ แม่งไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงได้ออกสะโพกซึ่งเป็นส่วนที่ผมชอบสัมผัสซะด้วย ตั้งแต่ได้มันเป็นเมียแม่งต้องทำความสะอาดน้องชายให้หอมสะอาดตลอดเลยว่ะครับ

“หึ ๆ งั้นกินอีกไหม?”

“ยังไม่หมดเลย… พี่อะรีบกินได้แล้ว” มันคงหมายถึงไอติมตรงหน้า เฮ้ออ… ช่างเถอะ นั่งมองเด็กตรงหน้ากินไปด้วยก็เผลอกระตุกยิ้มส่ายหน้าไปมา มันเหมือนเด็กฉิบหายเลยว่ะ ผมไม่มีน้องชายไง ตอนแรกเลยแบบรู้สึกแปลก ๆ เหมือนว่านี่คือลูกใช่ไหม เกิดมาเป็นคนเล็กสุดของครอบครัวเลยไม่ค่อยเข้าใจหัวอกคนเป็นพี่สักเท่าไร น้องรหัสก็ไม่ได้มาจู้จี้จุกจิกแบบนี้ด้วย

‘เด็กร่าน…’

ฮัดชิ้ว!

“…” สัส… นี่กูด่าในใจเลยก็จามเลยเหรอวะ มันทำหน้าเหมือนจะจามอีกรอบแต่ก็ไม่จามในขณะที่ผมยื่นทิชชูไปให้ อย่าบอกนะป่วย ไม่เอานะสัส มึงห้ามป่วยเด็ดขาด งอแงจริง ๆ ตอนป่วย ตอนบอกให้นอนมันก็นอน และไม่เรียกร้องให้มาอยู่ใกล้ ๆ แต่ตื่นมาดันมานั่งตัดพ้อทำหน้าเศร้าเหมือนแมวไม่ได้แดกปลาทู เอาแต่คิดว่าผมทำให้ป่วยแล้วทำไมถึงไม่ดูแลมัน…

“เป็นไร?”

“ไม่รู้อะ… ปะ เป็นเมียพี่ไทเกอร์…”

“…ไม่อยากมีเมียละ…” ได้ยินหน้ามันก็แอบชะงักเล็กน้อย ตาที่จ้องถ้วยไอศกรีมเปลี่ยนมาเลิกคิ้วมองหน้าผมทันที เห็นแล้วเลยแกล้งทำเป็นหน้านิ่งใส่กลับเหมือนจริงจัง รอลุ้นว่ามันจะงอแงหรือบ่นอะไรไหม

“ในที่สุดก็จะเป็นอิสระแล้ว ต่อไปจะเอาไซซ์ฝรั่ง…”

“สัส…” ของกูยังใหญ่ไม่พออีกเหรอวะ!? เริ่มกังวลละ นี่ก็อุตส่าห์ภูมิใจ แล้วดูทำหน้ากวนตีนใส่อีกนะมึง มันน่าจะจับจูบให้ปากแตกจริง ๆ รู้ทันตลอดเลยเดี๋ยวนี้ ปกติเห็นต้องหน้างอก่อน เด็กมันตามทันมึงแล้วไทเกอร์

“พี่ไทเกอร์รู้ป่ะว่าความหวานมันทำให้เราคลายเครียดได้นะ ยิ่งกับพวกช็อกโกแลตไรงี้อะ…”

“อื้อแล้ว?”

“ส้มจะไปซื้อช็อกโกแลตเหลวมาไว้ราดใส่ซิกซ์แพ็กพี่ไทเกอร์…”

“…” คิดอะไรกาม ๆ อีกละ

“จะราดใส่ไทเกอร์น้อยด้วยฮ่า ๆ ๆ จะได้เพิ่มความอร่อยขึ้นไปอีกไง…”

“พิเรนทร์…” คิดจะทำอะไรบ้า ๆ อีกละ เยกันธรรมดาก็พอแล้วสรรหาแต่อะไรกาม ๆ เมียผมมันหมกมุ่นเกินไปแล้วนะครับ ดื้อก็ดื้อ เลี้ยงง่ายก็จริงเพราะมันก็เออตามผมเกือบทุกอย่าง ดุแป๊บเดียวก็หยุด แต่ถ้างอนหนัก ๆ แล้ววิ่งหนีเหมือนตอนนั้นก็ไม่ไหว ขอแบบอ้อนแป๊บเดียวแล้วหายงอนเหมือนเดิมดีกว่า

“โอเคเดี๋ยวออกไปนี่จะไปซื้อ…”

“…” เฮ้อ…

“ยังไม่กอดพี่ไทเกอร์เลยอะ” ได้ยินจึงเลิกคิ้ว มันจะกอดทำไม เออแต่จะว่าไปวันนี้มันยังไม่กอดผมเลย ตั้งแต่ไปหอ ออกมากินข้าวแล้วมานั่งกินไอติม

“กอดทำไม?”

“ก็อยากกอดอะ ส้มชอบอยู่ใกล้พี่ไทเกอร์นะ… ถึงพี่ไทเกอร์จะชอบรำคาญส้มก็เถอะ…”

“…” เนี่ย… ตัดพ้ออะไรของมันอีก แล้วดูทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แต่ตักของกินเข้าปากไม่หยุด ทำไมมึงย้อนแย้งจังวะส้ม แต่ดูแล้วก็นึกเอ็นดู มันเอาอะไรมาคิดว่าผมรำคาญ ก็ใช่ที่บางทีผมรำคาญ แต่รำคาญที่ว่าไม่ใช่เพราะอยากลดความสัมพันธ์ แต่เพราะมึงคลอเคลียกูไงส้ม! เดี๋ยวก็กอด เดี๋ยวก็หนุนตัก หาเรื่องจะอมอยู่ได้ บางทีที่ต้องทำงานจริง ๆ ก็ต้องดุไปให้มันงอนจนต้องง้อเองอีก แต่มันไม่ใช่เมียที่งี่เง่าอะไรขนาดนั้นหรอก รวม ๆ ก็บอกง่ายดี

“งอนเก่ง…”

“ไม่ได้งอนสักหน่อย… แต่พี่ไทเกอร์เป็นญาติกับพระอาทิตย์มากอะในชุดที่กำลังใส่”

‘เป็นญาติกับพระอาทิตย์มากอะ?’ (ร้อนแรงมากอะ)

“ติดกระดุมเสื้อเยอะกว่านี้หน่อย เมียอยู่ด้วยทั้งคนยังจะอ่อยสาวอีกเหรอ?” มาหงมาหวงอะไรกูตอนนี้วะเมีย ผมมองมันด้วยสายตานิ่ง ๆ ก่อนจะทำตามที่คุณนายเขาสั่ง เพราะผมรีบตามคุณไงครับ เอะอะก็จะแดกเอะอะก็จะแดก

“หวงผัวเหรอ?”

“กลัวไม่มีใครเอานอกจากส้ม…”

“หึ… เดี๋ยวนี้กล้าโต้ตอบกูขนาดนี้เลย?”

“ส้มหิวน้ำอะ…”

“…” อะไรของมึงวะ ผมยกแก้วน้ำของตัวเองที่ไม่ได้ดื่มไปให้จนมันยิ้มและเอ่ยขอบคุณเหมือนเด็ก ได้แต่ส่ายหน้าไปมา สักพักก็กินเสร็จ ส้มมันหายเข้าไปซื้อของใช้อะไรของมันสารพัด อ้างว่าจะไปอยู่กับผัวแล้วต้องพร้อม จะจ่ายให้ก็ไม่ได้อีกเดี๋ยวถูกมองว่าซื้อมันกิน หลังรถก็ขนเสื้อผ้ามันมาละ เหลือแต่ของบางส่วนที่อยู่ในลังที่หอมันค่อยขนพรุ่งนี้

“อื้อออ… สุภาพบุรุษมากอะ”

“…” เห็นมันหนักก็ถือให้เพราะตัวมันเล็ก ๆ น่าจะถือลำบาก ส้มมันเดินไปข้างหน้าแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นมาเดินถอยหลังถ่ายรูปให้จนผมเผลอยิ้มพลางหันหน้าหนี จะถ่ายทำไมวะ ก่อนจะรีบชะงักเรียกมันไว้เพราะแม่งจะถอยหลังชนเสา เฮ้อออ…

‘แม่งเอ๊ย…’

“ขอบคุณครับ~” ในที่สุดก็ขึ้นมานั่งบนรถ น้องมันขอบคุณผมด้วยใบหน้าเหมือนอ้อน ๆ เออ… เห็นแล้วหายเหนื่อย วันนี้ตั้งใจจะพามันไปหากลุ่มเพื่อน ๆ จริง ๆ คือคิดไว้นานแล้วแหละว่าจะพาส้มมันไปแนะนำให้เพื่อนกลุ่มผมรู้จัก แต่พวกมันก็ไม่ค่อยจะพากันว่าง นอกจากติดเมียก็งานเยอะสารพัดสารเพ ไม่ต่างกันกับผมหรอกครับ แต่ต้องรีบทยอยทำให้ได้เยอะที่สุดเพราะอยากอยู่กับคนนั่งข้าง ๆ มันนี่แหละ ส่วนนัดเพื่อนต้องรอตอนเย็นเพราะจะแดกเหล้ากันที่บาร์ส่วนตัวของเพื่อน ในระหว่างนี้จะพาส้มมันไปเดินเล่นย่อยอาหารดีกว่า

“อยากไปเดินเล่นไหม?”

“เดินเล่นเหรอ แล้วแต่พี่ไทเกอร์เลย…”

“พูดมาส้ม…” ทำไมดูนิ่งแปลก ๆ

“เอาตรง ๆ พี่ไทเกอร์ไม่รำคาญส้มใช่ไหมอะ คือจริง ๆ ส้มเคยโดนคนคุยเก่าบอกว่าทำตัวน่ารำคาญ เลยแอบกังวลว่าบางทีถ้าสนิทกับพี่ไทเกอร์มาก ๆ แบบนี้แล้วส้มอาจจะแสดงนิสัยที่ทำให้พี่รำคาญก็ได้… ยิ่งจะไปอยู่กับพี่แล้วยิ่งทำให้ส้มกังวลกลัวพี่เบื่อ”

“…” คิ้วผมขมวดเป็นปมขึ้นทันที หันไปมองเสี้ยวหน้าขาว ๆ ที่หันออกไปมองนอกกระจกสลับกับมองทางข้างหน้า ทำไมพูดแบบนั้นวะ เลยต้องถอนหายใจออกมาเบา ๆ ไม่ตอบคำถามมันและเอาแต่มองไปข้างหน้า

“ส้มชอบพี่ไทเกอร์ แอบชอบอยู่ฝ่ายเดียวจนได้คบกับพี่จริง ๆ มันเลยอาจจะทำให้ส้มรับไม่ได้ถ้าหากคนที่เรารักเบื่อหรือรำคาญ… แต่ส้มจะเป็นเด็กดีนะ”

“…”

“ไปอยู่ด้วยก็จะไม่ทำให้พี่ไทเกอร์กังวลเลยด้วย” มันหันมาทำสีหน้าจริงจังปนกังวล ส่วนผมหันไปมองมากไม่ได้เพราะต้องโฟกัสกับการขับรถ มันก็รู้นั่นแหละจึงหันกลับไปมองนอกกระจกต่อ ตอนนี้น้องมันอยู่ในชุดเสื้อคอกลมแขนยาวสีครีมกับกางเกงยีนเดฟรัดขาเรียว ๆ ของมัน ขาแม่งเหมือนขาเมียเก่าผมเลย

“เลิกคิดมากได้แล้ว…”

“…”

“รำคาญแต่ขาดไม่ได้ เพราะติดมึงไปแล้ว…”

ขวับ…

“พะ พี่ไทเกอร์อยากถูกอมใช่ป่ะ?” ทำไมถึงหันมาถามอะไรกาม ๆ แบบนี้กะทันหันเลยวะ ผมขมวดคิ้วมองหน้ามันก่อนจะหันมาขับรถ

“กูเอาไปแล้วตอนเช้า มึงเลิกเปิดทางให้กูเยสักทีส้ม เออแต่ได้นะ… กูเยมึงได้ตลอด แต่อย่ามางอแงใส่ก็แล้วกัน…”

“ก็ส้มดีใจอะ พี่ไทเกอร์ขาดส้มไม่ได้แล้วใช่ไหมล่ะ วะฮ่า ๆ ๆ สมน้ำหน้าคนติดเมีย…”

“…” เฮ้อ…

“ไปเดินเล่นสวนสุขภาพกันส้มจะวิ่งออกกำลังกาย…”

“มึงจะบ้าเหรอ แดดก็ร้อนแถมเพิ่งแดกมา”

“ก็ส้มจะฟิตแล้วอะ จะลดความอ้วนที่แก้ม พี่เห็นป่ะ ส้มผอมแต่มันมีเนื้อที่แก้ม เออที่ตูดด้วย…” ดูมันดึงแก้มเนียน ๆ นุ่ม ๆ ให้ดู ซ้ำยังบีบสะโพกนุ่ม ๆ ผ่านกางเกง

“อย่าบีบมากเดี๋ยวช้ำ… กูหวง”

“คะ คนบ้า!”

“…” เห็นมันเขินแล้วเผลอหลุดขำตลอดเลย บอกอยากออกกำลังกายใช่ไหม จะว่าไปก็นานแล้วที่ผมไม่ได้เข้าฟิตเนส ปกติเข้าบ่อยเพราะต้องฟิตและแก้เครียด ไม่ก็เล่นบาสกับเพื่อน แต่งานเยอะฉิบหายช่วงนี้ งั้นกลับคอนโดฯ เลยดีกว่า

“กลับห้องกูดีกว่า เดี๋ยวพาไปฟิตที่ยิม”

“งั้นส้มจะให้พี่ไทเกอร์เทรนให้นะ”

“อือ…”

“เย้! จะเริ่มออกกำลังกายตั้งแต่วันนี้!”

“…”

..

..

..

ผ่านไปชั่วโมงหน่อย ๆ

“ฮือไม่เอา…”

“มึงเลิกงอแงได้แล้วส้ม อายคนอื่นบ้างดิวะ…” ยืนกอดอกมองคนตัวเล็กมันงอแง เข้ามาได้แป๊บเดียวก็เหมือนจะพังละการออกกำลังกายในครั้งนี้ ซึ่งผมคิดไว้แล้วว่าต้องไม่รอด

“ทะ ทำไมต้องให้ยกด้วย ก็มันหนักอะ ส้มตัวก็เล็ก แรงไม่มีแล้วทำไมต้องแกล้งด้วย…” ดูมัน… สรุปจะยังไงกันแน่ ให้เริ่มจากการยืดหยุ่นร่างกายเบา ๆ เพื่อย่อยอาหารก็บ่น ให้ลองยกน้ำหนักเล่น ๆ ก็บ่น ตอนนี้เราอยู่ในชุดออกกำลังกายแล้วเรียบร้อย แม่งจะใส่ชุดโชว์เอวของผู้หญิง มันไปซื้อเสื้อผู้หญิงมาทำไมวะเยอะแยะ เหมาะกับรูปร่างมันไหมก็เหมาะ แต่มึงจะใส่อ่อยคนอื่นไม่ได้ตอนที่มีกูเป็นผัว ใส่อยู่ในห้องพอ…

“…” ส้มมันนั่งบนเบาะที่พักมองไปยังทางอื่นเหมือนไม่ได้ฟังที่ผมบอก ซ้ำยังให้ความสนใจเป็นพิเศษจนต้องหันไปมองตาม

“หล่ออะ…”

“…”

“หุ่นดีมากเลยพี่ไทเกอร์ลองหัน-” มันเงยหน้าขึ้นมาจะบอกก่อนจะชะงัก จะไม่ชะงักได้ยังไงก็เพราะผมจ้องจะฆ่ามันละครับ นี่อยู่กับกูมึงยังกล้ามองผู้ชายคนอื่นที่กำลังถอดเสื้อออกกำลังกายเหรอวะ หุ่นผัวมึงก็ดีสัส…

“ขะ ขอโทษ… ส้มแค่ชมเขา”

“ถ้ายังคิดจะเล่น ๆ กูจะไม่อ่อนโยนกับมึงแล้วนะส้มตำ”

“…” เม้มปากอีกละ มันค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนแล้วตรงไปยังที่ยกเวทด้วยใบหน้าเหมือนฝืนใจ คำถามคือมึงจะไปยกทำไม แล้วแม่งดูยกไม่ได้ก็ยังสู้ยกสู้ดึงจนลงไปนั่งพับเพียบมือวางบนพื้นเหมือนท้อแท้กับชีวิต

“เฮ้อ…” ทำไมเมียกูเป็นแบบนี้วะ… เสยผมก่อนจะเดินตรงไปหามันที่นั่งพับเพียบเม้มปากมองพื้น ดีนะคนไม่เยอะ แทบจะไม่มีเลยด้วยซ้ำ ไม่งั้นคนที่ซวยคือผมแน่ ๆ อารมณ์เหมือนพาเด็กงอแงมาออกกำลังกาย

“ลุกขึ้นมาส้ม…”

“สะ ส้มยกไม่ไหวอะ” มันเงยหน้าขึ้นมาเม้มปากบอกเหมือนจะร้องไห้ นั่นยิ่งทำให้ผมอยากใช้มือต่อยตัวเองแรง ๆ ชีวิตมันเศร้านักรึไงส้มเอ๊ย กูไม่ได้พามึงมายกน้ำหนัก แล้วทำไมต้องพะวงกับมันซะขนาดนั้น แค่ให้ลองยกเล่น ๆ พอยกไม่ได้ก็คิดว่ากูไม่พอใจ? ผมค่อย ๆ ย่อตัวลงไปนั่งยอง ๆ โดยใช้ปลายเท้ารับน้ำหนักมองคนตัวเล็กมันงอแง

“ทำไมส้มดูไม่มีเรียวมีแรงเลยอะพี่ไทเกอร์…”

“…” ตัดพ้อเข้าไป… สักพักผู้หญิงคนหนึ่งตัวเท่า ๆ กันกับคนตรงหน้าที่มันกำลังงอแงก็เดินมาใกล้ ๆ แล้วยกเวทที่ส้มมันยกไม่ได้ขึ้นไปถือได้สบาย ๆ พร้อมยิ้มให้ก่อนจะเดินถือไปอีกทาง

“ฮึก…”

“เฮ้อ…”

หมับ…

“ส้มเอ๊ย…” มันหันมามองผมก่อนจะพุ่งเข้ามากอดจนผมต้องล้มลงไปใช้สะโพกนั่งชันเข่ารองรับน้ำหนักคนตัวบาง งอแงเหมือนเด็กไปได้ เอาแต่ซุกหน้าร้องไห้ที่ไหล่จนต้องลูบหลังปลอบ มันนั่งคร่อมตักและกอดผมไว้แบบนั้นไม่ยอมปล่อย หรือเพราะผมทำหน้าดุมันถึงใจบางวะ

“ไม่ได้ให้ฝืนเลย ทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำดิวะ…”

“สะ ส้มอ่อนแอ… ฮึก…”

“ไม่หรอกเชื่อกู…”

“จะ จริงนะ” ใบหน้าใสผละออกมามองหน้าจนผมต้องยกนิ้วขึ้นมาเกลี่ยเช็ดน้ำตาให้ นี่กูมาอยู่ ณ จุดที่ต้องโอ๋เมียในยิมแล้วเหรอวะ

“เออ… ก็เยดุ ๆ ไปหลายรอบแล้วยังไม่เห็นตายเลย” กระซิบบอกเบา ๆ จนมันเผลอยิ้มแล้วทุบไหล่ ต้องโอ๋ต้องยิ้มให้อะครับถึงจะหยุดร้อง ส้มตำมันมีหลายบุคลิกเลยที่หลายคนนอกจากผมไม่ได้เห็น หนึ่งในนั้นคือมุมที่อ่อนไหวต่ออะไรขึ้นมาได้ง่าย ๆ เมื่อถูกตอกย้ำเหมือนเด็กแบบนี้นี่แหละ ไม่รู้ว่าโตมายังไงแต่ผมแคร์มันครับ

หมับ…

“…” กลับขึ้นมาบนห้องน้องมันก็กอดแล้วใช้หน้าถูอกผมเหมือนทุกครั้ง

“บางทีส้มก็แค่อยากอยู่กับคนที่ส้มรัก…”

“ไหนบอกจะเลิกงอแง… ปล่อยก่อน” ได้ยินมันจึงผละออกมามองหน้า เห็นมันเป็นแบบนี้แล้วดุไม่ลงจริง ๆ ค่อย ๆ ก้มลงไปจุ๊บที่หน้าผากเนียนเบา ๆ แล้วผละออกมายิ้มให้ น้องมันจึงยิ้มให้กลับก่อนผมจะเลิกคิ้วเมื่อมันค่อย ๆ ยกมือขึ้นพร้อมรอยยิ้มที่เปลี่ยนไป

หมับ!

“ทะด๊า!”

“เชี่ย…”

“ส้มซื้อช็อกโกแลตเหลวมาด้วย” มันไปเอามาวางไว้ที่ชั้นวางของตั้งแต่ตอนไหน

“…”

“เดี๋ยวกลับมาจากกินเหล้าเย็นนี้ส้มจะกินไทเกอร์น้อยต่อ~”

“…” มันบอกด้วยใบหน้าและน้ำเสียงที่ร่าเริงก่อนจะหันหลังตรงเข้าไปยังห้องครัว ส่วนผมเหรอ…

‘สัส!’

Contact Me
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-03-2019 00:18:33 โดย เอ็ม »

ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
Re: หมกมุ่น E22 (P.2) - [14.03.2019]
«ตอบ #35 เมื่อ14-03-2019 07:38:12 »

หนูส้มลูก
งอแงได้น่ารักมาก

ออฟไลน์ Chamind1306

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: หมกมุ่น E22 (P.2) - [14.03.2019]
«ตอบ #36 เมื่อ14-03-2019 13:52:39 »

วันๆส้มคิดจะกินแต่ไทเกอร์น้อยไม่ได้นะลูกกกก

ออฟไลน์ เอ็ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
Re: หมกมุ่น E23 (P.2) - [15.03.2019]
«ตอบ #37 เมื่อ15-03-2019 23:37:01 »

E23 “เล่นพิเรนทร์ในถ้ำเสือดุ”
RATED 18+
Language and Sex

“เพื่อนพี่มีคนหล่อกว่าพี่ไหมอะ?” ร่างเล็กในชุดกางเกงขาสามส่วนระดับหัวเข่ากับเสื้อยืดลายธรรมดาแต่ดูน่ารักน่ามองถามสารถีผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี ร่างสูงใส่ยีนส์ขาดเข่าพร้อมเสื้อเชิ้ตสีดำดูหล่อเหลาเอาการ จริง ๆ แค่ไม่มีอะไรถามจึงถามไปด้วยความสงสัย ถึงแม้จะเห็นเพื่อนร่างสูงมาผ่าน ๆ ตาแล้วบ้างก็ตามที

“ถามทำไม อยากได้ผัวเพิ่ม?”

“ก็แค่ถามอะ ชอบถามว่าอยากได้ผัวเพิ่มไหมอยู่ได้ เดี๋ยวมีซะหรอก…”

“…ไม่รู้ หล่อคนละสไตล์แล้วแต่คนมอง แต่กูมั่นใจกูใหญ่สุดละ” กระตุกยิ้มหลังเอ่ยกวนร่างเล็ก

“คะ เคยเห็นของเพื่อนพี่รึไง!?”

“ไม่เคย… แต่กูมั่นใจเพราะมันทำให้ใครบางคนแถวนี้ครางเสียงหลง แถมยังติดใจอีกต่างหาก”

“พะ พี่ไทเกอร์ทะลึ่ง!” ใบหน้าใสแดงขึ้นเพราะคำพูดทะลึ่งตึงตัง ทำไมคนพี่ต้องอ่อยเขาด้วย! ไทเกอร์เห็นจึงทำได้เพียงส่ายหน้าไปมาให้กับท่าทางของคนตัวเล็กแล้วตั้งใจขับรถ ที่พูดกวน ๆ ไปสำหรับเขาคือซอฟท์สุดแล้วนะ ไม่ได้ดูบ้ากามเท่าตอนมันพูดเลยสักนิด แต่ทำไมส้มตำถึงได้อ่อนไหวจนต้องหันหนีเพราะเขิน ตัดภาพไปเวลามันพูดแต่ละคำ…

“แต่ก็ใหญ่จริง…” ดูมันพูด…

“หึ… มึงนี่นะ” หัวเราะให้กับคำพูดของแฟนก่อนจะตั้งใจขับรถตรงไปเรื่อย ๆ ขณะนี้เวลาสองทุ่มกว่า ๆ ไทเกอร์นัดเพื่อนไว้ที่ร้านเหล้าหรือบาร์ส่วนตัวของเนม และไม่นานรถก็วิ่งมาจอดหน้าร้าน แสงไฟสีส้มจากหลอดหน้าร้านส่องกระจายไปทั่วบริเวณ เนื่องจากวันนี้ไม่ได้เปิดร้านจึงทำให้ไม่มีใครนอกเสียจากกลุ่มของเพื่อน ๆ

“ส้มต้องทำตัวยังไงอะ”

“แล้วแต่มึง… เฮ้ยไม่ดิ” มือหนาคว้าแขนขาวเข้ามาใกล้ ๆ เมื่อนึกอะไรขึ้นได้ ใบหน้าใสจึงเลิกคิ้วทำเป็นพร้อมรับฟังในสิ่งที่พี่ไทเกอร์จะสั่ง

“ห้ามพูดอะไรกาม ๆ เด็ดขาด…”

“โอเค… แล้วส้มดื่มเหล้าได้ไหม”

“ดื่มเป็น?”

“…” ส้มตำแอบนิ่งเล็กน้อย จะบอกว่าเขาไม่เคยดื่มเหล้าจริง ๆ จัง ๆ เลย ด้วยความที่พี่ชายไม่อนุญาตให้ดื่ม แต่เขาก็แอบฝ่าฝืนกฎแล้วลองดูสักครั้ง รสชาติแบบนั้นใครจะไปดื่มได้! เพราะฉะนั้นเวลาไปสังสรรค์กับเพื่อนหรือเที่ยวกับปูนเขาจึงดื่มเฉพาะเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มีรสชาติพอดื่มได้ และดื่มน้อยที่สุด แต่ถ้าตอบไปว่าดื่มไม่ได้พี่ไทเกอร์จะหาว่าเขาอ่อนหัดรึเปล่า

“ใช่! ส้มคอแข็งด้วย…”

“…” นิ่ง…

“พะ พี่ไทเกอร์ไม่เชื่อเหรอ?” เห็นหน้าแฟนหนุ่มนิ่งจึงเลิกคิ้วถามอีกรอบ มองก็รู้ว่าน้องมันดื่มไม่เป็น แล้วทำไมต้องโกหก ร่างสูงทำเป็นไม่ตอบอะไรก่อนจะเดินนำเข้าไปในร้านตามด้วยร่างเล็กที่เดินตามหลังเหมือนเด็ก มองไปรอบ ๆ ร้านที่ไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป ด้านหน้าเคาน์เตอร์จะเป็นบาร์เหมือนร้านอื่น ๆ ส่วนภายในร้านจะมีโต๊ะนั่งเป็นหย่อม ๆ เหมาะแก่การนั่งสังสรรค์แบบชิล ๆ ร้านถูกแต่งเป็นสไตล์เหมือนอยู่ใกล้ ๆ ทะเล คงเพราะข้าง ๆ ร้านเป็นสระน้ำ

“เจ้าภาพมาแล้วมึง…” ได้ยินเนมเอ่ยไทเกอร์จึงกระตุกยิ้มส่งไปให้เพื่อน ๆ เขาที่นั่งรวมกันอยู่ที่โต๊ะซึ่งมีกัน 3 คน รวมเขาเป็น 4 ไม่มีใครพาแฟนมาสักคน รุ่นน้องที่ชื่อส้มตำเห็นพี่ ๆ จึงยกมือไหว้อย่างมีกาลเทศะ ในเมื่อพี่ไทเกอร์บอกให้คีพลุคเป็นคนดีเขาจึงต้องถ่อมตัวและทำตัวน่ารักเข้าไว้ จะไม่พูดไม่จามากนักแล้วกัน

กึก!

“อ๊ะ!”

หมับ!

“…” ในระหว่างเดินก็เอาแต่ไล่สายตามองหน้ารุ่นพี่ผู้ชายแต่ละคนที่เอาแต่มองมาที่เขาจนไม่ได้มองพื้นต่างระดับที่ต้องก้าวขึ้น ส้มตำจึงสะดุดแต่อีกคนที่ไหวพริบเร็วเหมือนเสือหันมาคว้าไปกอดไว้เสียก่อน

“สะ ส้มขอโทษ…”

“เดินดูหน่อยดิวะ…” ทั้งสองกระซิบคุยกันก่อนไทเกอร์จะพาน้องไปนั่งเก้าอี้ยาวฝั่งที่ว่าง บนโต๊ะมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กลิ่นคละคลุ้งทำให้คนที่โกหกว่าคอแข็งอยากเบือนหน้าหนีแต่ทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากยิ้มแห้ง ๆ ไปให้รุ่นพี่ที่เอาแต่มองมาที่เขาตาไม่กะพริบ ไม่รู้จะมองอะไรนักหนา เขาเองก็แอบกดดันเหมือนกันนะ

“เลิกมองได้แล้วสัส…”

“หวงจริง…” ปิงเอ่ย

“ไม่รู้มึงรู้ชื่อยัง นี่ไอ้ปิง ไอ้เนม ส่วนนี้ไอ้ลีโอ…”

“รู้แล้วว… พี่ปิงคนที่มาห้องพี่กับแฟนใช่ป่ะ ส่วนพี่เนมส้มเคยเห็นเมาอยู่หน้าร้านเหล้าหลังมอ…”

“หึ ๆ เอาแล้วกู” เนมกระตุกยิ้มส่ายหน้า

“…” เพื่อนคนอื่นจึงแอบขำ ไม่เว้นแม้แต่ไทเกอร์จนคนพูดแอบเลิกคิ้วเพราะไม่เข้าใจว่าทำไมรุ่นพี่ต้องขำ ก่อนจะทำเป็นไม่สนใจแล้วหันไปมองผู้ชายอีกคนที่ชื่อลีโอ

“พี่ไทเกอร์…” ร่างเล็กแอบหันไปกระซิบที่หูคนตัวสูงเบา ๆ จนไทเกอร์เลิกคิ้วแล้วโน้มหูลงไปใกล้ ๆ รอน้องมันพูด เพื่อนคนอื่นในมือมีแก้วของเมาแต่ตายังจับจ้องมาที่เขาสองคนไม่กะพริบ

“พี่ลีโอหล่ออะ ใช่ที่เป็นอดีตเดือนใช่ป่ะ…”

“…” นิ่ง…

“อย่าเพิ่งโกรธ… ส้มหมายถึงพี่เขาดูเหมือนจะฆ่าส้มเลย ทำไมต้องมองแบบนั้น…” ในขณะที่หูฟังตาก็มองไปยังไอ้เพื่อนที่ปกติมันจะทำหน้านิ่ง ๆ แบบนั้นอยู่แล้วจนลีโอต้องเลิกคิ้วเพราะเห็นเพื่อนมองตาไม่กะพริบ ปกติแล้วไทเกอร์นี่แหละคือคนที่หน้านิ่งสุดในกลุ่ม แต่ลีโอหากไม่พูดก็คงเหมือนโกรธใครมา ทั้ง ๆ ที่ตามจริงเจ้าตัวใจดีและเป็นมิตรกับทุกคน

“เมียกูมันกลัวมึง…”

“หือ?”

“พะ พี่ไทเกอร์!”

“หึ ๆ กลัวพี่เหรอครับ?” ร่างสูงถามพร้อมระบายยิ้มหล่อ ๆ ส่งมาให้คนตัวเล็ก แต่ส้มตำกลับอายที่คนนั่งข้าง ๆ ไม่เก็บความลับไว้เลย ใบหน้าใสทำเพียงส่ายหน้าปฏิเสธ ก่อนจะได้รับเครื่องดื่มมาดื่มและหนุ่ม ๆ ก็คุยเรื่องงาน เรื่องไร้สาระ รวมถึงเรื่องของส้มตำไป ส่วนร่างเล็กทำได้เพียงนั่งถือแก้วน้ำหวานพร้อมยิ้มแห้ง ๆ

“ทำไมต้องน้ำหวานอะ…” ถามคนตัวโตที่สั่งให้ดื่มเฉพาะน้ำหวานด้วยใบหน้าไม่เข้าใจ

“มึงแดกเหล้าไม่เป็นส้ม…”

“…”

“ดื่มไปอย่าบ่น…” ได้รับคำสั่งจึงยอมดื่ม ตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาที่จะงอแง หนุ่ม ๆ รุ่นพี่สี่คนคุยกันเหมือนไม่ได้คุยมานานโข ส่วนมากจะเป็นปิงและเนมที่เสียงดังสุด คนพูดน้อยคงจะไม่ใช่ใครถ้าไม่ใช่ไทเกอร์ ร่างสูงรอเพียงตอบคำถามหรือแซะเพื่อนที่มันโม้แบบเว่อร์ ๆ ส้มถึงกับเข้าใจเลยว่าผู้ชายแมน ๆ เวลาดื่มเหล้าชนแก้วคุยกันมันเป็นยังไง หัวเราะคุยกันเสียงดังเหมือนไม่อายชาวบ้านชาวเมือง ถูกใจกันจริง ๆ จนถึงประเด็นหนึ่งที่พี่เนมเป็นคนเปิดส้มจึงจำต้องสนใจ

“เออไอ้ไทเกอร์… มึงบล็อกปลื้มเหรอวะ แม่งทักมาถามกูอยู่ได้ว่ามึงคบกับน้องมันจริง ๆ ใช่ไหม?”

“อะไรวะ?” ทั้งไทเกอร์และส้มตำต่างขมวดคิ้ว

“กูก็ไม่รู้ แต่กูว่าคงคิดถึงมึงแหละมั้ง…” เนมบอกก่อนจะถูกปิงด่าว่าพูดเรื่องไร้สาระ แต่มันกลับทำให้ร่างเล็กสงสัย จริง ๆ เรื่องในวันนั้นที่พี่ไทเกอร์คุยกับพี่ปลื้มใจเขาเองก็ไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงว่าร่างสูงไปหาเรื่องให้จริง ๆ ใช่หรือเปล่า

“…” ใบหน้าคมหันมามองคนที่เอาแต่นั่งเงียบพร้อมเลิกคิ้ว ส้มตำจึงหันไปมองแล้วทำเป็นยิ้มให้ทั้ง ๆ ที่ในใจยังแอบกังวล แขนหนายกขึ้นกอดรอบเอวบางไว้หลวม ๆ แล้วหันไปคุยกับเพื่อนต่อ

‘พี่ไทเกอร์บล็อกพี่ปลื้มใจเหรอ?’ ผู้ชายส่วนใหญ่บล็อกแฟนเก่าด้วยเหรอ จากที่พี่เนมถามแล้วพี่ไทเกอร์ถามกลับว่า ‘อะไร?’ แสดงว่าเจ้าตัวไม่รู้เรื่องใช่รึเปล่า? นั่นแสดงว่าพี่เนมต้องสร้างเรื่องขึ้นมาแน่ ๆ ไม่งั้นพี่ปิงคงไม่บอกให้หยุดพูดเรื่องไร้สาระ ตากลมมองไปยังชายหนุ่มรุ่นพี่จนเนมรู้สึกตัวเลยส่งรอยยิ้มเจ้าชู้มาให้ในขณะคนอื่นกำลังคุยกัน

“…” ส้มตำทำเป็นยิ้มตอบกลับ จนเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ร่างสูงก็สั่งให้เขาไปรอที่รถก่อน สักพักเจ้าตัวจึงเดินมาเปิดประตูเข้ามานั่ง ด้วยความที่ยังกังวลใจเรื่องนั้นส้มจึงเอาแต่นั่งเงียบเสียจนคนพี่เผลอกระตุกยิ้มส่ายหน้าไปมา เสี้ยวหน้าใส ๆ ที่ไม่หันมามองเขาแม้แต่น้อยก็พอจะรู้ว่าร่างเล็กมันคิดเล็กคิดน้อยเหมือนเด็กหวงสามี

“เป็นไร?”

“หือ? เปล่า…” หันมาขานตอบก่อนจะหันกลับไปมองนอกกระจก ไทเกอร์เลือกที่จะดื่มไม่เยอะเพราะต้องขับรถกลับห้อง แต่คำว่าไม่เยอะก็จัดเต็มอยู่เหมือนกัน เขาพยายามขับรถให้ช้าที่สุด ถึงจะไม่มึนเมาเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์แต่ก็ควรเซฟไว้ก่อน

“…” สรุปเลยไม่ได้พูดอะไรกันจนมาถึงห้อง ร่างเล็กดึงชายเสื้อคนพี่ที่จะเดินไปเข้าห้องครัวไว้ จนไทเกอร์หันมามองก่อนส้มตำจะเขย่งเท้าขึ้นมาจูบปากจนเขาชะงัก ไทเกอร์ยังคงงงปล่อยให้คนตัวบางกดริมฝีปากไว้ก่อนจะยกมือขึ้นจับต้นแขนบางแล้วดันออก ถึงแม้ส้มตำจะไม่ชอบกลิ่นของเมาแต่ก็รู้สึกกังวลใจกับบางสิ่งอยู่เหมือนกัน ยิ่งคนพี่ไม่สนใจเขายิ่งไม่โอเค ทางเดียวที่จะทำให้พี่ไทเกอร์สนใจได้ในเวลานี้คงเป็นเรื่องอย่างว่า

“พี่รักส้มไหม?”

“…”

“บอกมาว่าพี่รักแค่ส้มจริง ๆ” คำถามนั้นทำให้ไทเกอร์ยิ่งต้องขมวดคิ้ว ก็ไม่คิดว่าน้องมันจะเก็บเอาคำพูดของเพื่อนเขามาคิดเป็นเรื่องเป็นราวซะขนาดนี้ จริง ๆ จะคุยกับน้องมันให้รู้เรื่องอยู่แล้วเพียงแต่คิดว่าตัวเองเริ่มจะมึน ๆ เลยจะเข้าไปหาน้ำเย็น ๆ ดื่ม แต่ไหน ๆ เด็กมันก็ให้เชิงละ…

“คิดอะไรอยู่?” มือหนาคว้าเอวบางเข้ามาใกล้ ๆ พร้อมถามด้วยสายตายียวนจนร่างเล็กต้องเม้มปาก จะคิดเรื่องอะไรหากไม่ใช่เรื่องที่เพื่อนของเจ้าตัวพูดไว้ก่อนหน้า มันทำให้เขาเครียดมากแค่ไหนใครจะไปรู้ กลัวว่าแฟนหนุ่มจะกลับไปยุ่งกับหญิงที่เคยตบหน้าตัวเอง

“ก็กูบล็อกปลื้มจริง ๆ ส่วนที่ทักมาถามไอ้เนมอาจเพราะมันแค่สงสัยว่ากูคบกับมึงได้จริง ๆ เหรอ คงเพราะคิดว่ามึงคงจะเบื่อแล้วทิ้งกูไปเหมือนที่มันทำ…” ซึ่งเขาได้เข้าไปคุยกับเนมมันแล้วตอนที่ให้ร่างเล็กรอที่รถ เพื่อนเขาอีกสองคนมันยังดูออกเลยว่าไอ้เจ้าของร้านเหล้ามันเผลอทำให้เมียเขาคิดมาก

“…” เมื่อได้รับคำตอบส้มตำยิ่งแอบน้อยใจ น้อยใจตัวเองที่ถูกทำให้เครียดเรื่องไม่เป็นเรื่องขึ้นมาได้ง่าย ๆ สองแขนเรียวตวัดขึ้นไปโอบรอบคอแกร่งพร้อมส่งสายตาเว้าวอนไปให้

“ส้มเครียดมากเลยนะ…”

“…บอกกี่ครั้งแล้วว่ากูรักแค่มึง…”

“…” ก็เพราะมีคนทำให้คิดมากไง…

“แล้วจะทิ้งกูไปเหมือนมันไหม?” ถามด้วยใบน้ำเสียงจริงจัง รอยยิ้มบนใบหน้าสวยปรากฏขึ้นด้วยความโล่งอก เขาไม่ตอบแต่ดึงให้คนพี่ลงมาประกบที่ปาก ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ไม่ออกตอนขับรถแต่บอกเลยถ้ามีอารมณ์หื่นตอนนี้คงไม่ยั้งแรงเป็นแน่แท้ กลิ่นของเมาคละคลุ้งไปทั่วโพรงปาก ตีขึ้นจมูกเสียจนส้มตำมึนไปตาม ๆ คนพี่ น้ำสีใสผสมปนเปจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร ลิ้นสากกวาดต้อนลิ้นนุ่ม ไล่ไปทั่วทุกซี่ฟันขาว กลิ่นและรสชาติของน้ำหวานที่น้องมันดื่มไปก่อนหน้าทำให้เสือหื่นยิ่งพอใจ มือสากที่โอบเอวเล็กเริ่มเลิกเสื้อยืดขึ้นลูบผิวเนียนพร้อมบีบ ๆ คลำ ๆ เสียจนเกิดรอยแดง ก่อนจะทำให้เจ้ากรรมสะดุ้งเมื่อมือซนทั้งสองข้างสอดขึ้นมาถึงไตแข็งแล้วใช้นิ้วขยี้เสียจนร่างเล็กต้องผละใบหน้าออกมาคราง

“อะ อ๊ะ พี่ไทเกอร์…” ใบหน้าใสเบ้หนีทำให้คนมองรู้สึกพอใจเป็นไหน ๆ ก่อนร่างเล็กจะถูกถอดเสื้อออกแล้วโยนทิ้งตามด้วยเสื้อเชิ้ตของคนพี่ กล้ามเนื้อแกร่งยังคงเรียกร้องความสนใจได้เป็นอย่างดี ไม่ต่างไปจากหุ่นเพรียว ๆ พร้อมผิวขาวเนียน และเอวคอด จะดึงน้องมันไปเอาในห้องนอนเหรอ? ไม่ใช่… ห้องครัวใช่รึเปล่า? ก็ไม่ใช่อีกเหมือนเดิม เอามันแม่งคาพื้นห้องนี่แหละ…

พรวด!

“อ๊ะ!” เสื้อผ้าอาภรณ์บนเรือนร่างเพรียวถูกถอดออกอย่างไม่อ่อนโยน รองเท้ากระเด็นกระดอนไปทั่วห้อง ร่างเขาเปลือยเปล่าต่อหน้าสายตาคมก่อนคนพี่จะโน้มใบหน้าลงมาขยี้กัดที่ส่วนหัวของไตแข็งในขณะที่เขาต้องยืนบิดเร้าแอ่นหน้าอกพร้อมขยุ้มผมหนาด้วยความเสียว กามารมณ์พุ่งกระฉูดขึ้นเสียจนไม่สามารถละเว้นบทรักในครั้งนี้ได้อีกแล้ว ของใหญ่ ๆ ดุดันกางเกงยีนส์เพราะอยากที่จะทำงาน ทำให้เสือร้ายรู้สึกปวดหนึบเนื่องจากการบีบรัดของเส้นเลือด

“อะ อ๊ะ… อื้อ…” หัวนมทั้งสองข้างถูกขยี้จนเปื้อนน้ำลาย ก่อนชายตัวสูงจะพรมจูบซับที่เนินอกเนียนขึ้นมาจูบแลกลิ้นกับคนน้องอีกครั้ง มือบางเลื่อนไปขย้ำส่วนที่กำลังแข็งภายใต้เนื้อผ้ากางเกงยีนส์ น้ำใส ๆ ไหลรินเลอะตามขอบปาก ส้มตำพยายามปลดเข็มขัดคนพี่ให้ ไม่ทันใจชายหนุ่มก็ถอดเองแล้วโยนทิ้งเหลือแต่ชั้นในสีขาวที่คับแน่นไปด้วยของใหญ่ รองเท้าราคาแพงก็ไม่ต่างไปจากของราคาถูกเมื่อสิ่งที่สนใจตอนนี้คือร่างของแมวน้อย

“อ๊ะ!” ร่างบางถูกดันลงจนต้องใช้เข่าในการรับน้ำหนัก ใบหน้าชนเข้ากับเป้าใหญ่ ๆ ไม่รู้คนพี่หื่นกามมากแค่ไหนแต่กลับใช้เคใหญ่ที่ยังไม่ถูกงัดออกมาถูกับใบหน้าเขาเหมือนเป็นของเล่น ผมนุ่มถูกขยุ้มจนร่างเล็กแอบเจ็บ แต่เมื่อรู้ว่าปฏิเสธคนตัวสูงที่ถูกแอลกอฮอล์ขับเคลื่อนกามารมณ์ไม่ได้แล้วจึงยกมือทั้งสองข้างขึ้นดึงชั้นในขาวลง คนพี่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ของใหญ่ ๆ ถูกจับด้วยมือหนาข้างหนึ่งตีกับแก้มเนียนจนร่างเล็กต้องหลับตา

“พะ พี่ไทเกอร์นอนลง…” ได้ยินคนน้องบอกใบหน้าคมจึงเลิกคิ้วก่อนจะยอมย่อตัวลงมานั่งเหยียดขาบนพื้นโดยให้แผ่นหลังพิงกับด้านหลังของโซฟาเนื่องจากทั้งคู่อยู่กลางห้องร่างเล็กสาวเท้าตัวเปลือยเข้าไปหยิบขวดช็อกโกแลตเหลวมาแต่ถามว่าคนพี่ที่เคยด่าว่าพิเรนทร์จะห้ามไหม? อย่าว่าแต่ห้ามเลย ของเมากำลังทำให้กามารมณ์ขับเคลื่อนอย่างแรงกล้า ทำให้จำต้องเล่นกับคนน้องด้วยอย่างไม่ปฏิเสธ ของเหลวเหนียวสีน้ำตาลเข้มเอนไปทางดำถูกเจ้าของร่างเปลือยขาวน่ากัดกินตรงหน้าที่นั่งคร่อมหน้าขาแกร่งราดลงที่ซิกซ์แพ็กแน่นวน ๆ เป็นเส้น ๆ ไล่ลงมาถึงเคใหญ่หัวบานสีไม่คล้ำไม่แดงรูปร่างสวยน่าอมสำหรับส้มตำ ขนาดใหญ่น่าพอใจและทำให้ใครหลาย ๆ คนที่เคยลองต้องครางเสียงกระเส่าไปตาม ๆ กัน ณ บัดนี้มันเป็นของส้มตำ และจะเป็นของส้มตำคนเดียวไปตลอด ร่างบางราดมันกับโคนอับ จนไทเกอร์สัมผัสได้ถึงความเย็น แต่ตาคมกลับทำได้เพียงใจเย็นและมองด้วยสายตาเคลิ้ม ๆ คนน้องไม่รอช้ารีบก้มลงไปไล่เลียที่ซิกซ์แพ็กแกร่งในท่าคลาน ก้มหน้าลงใช้ลิ้นเลียตามเส้นช็อกโกแลตที่ราดไว้ จินตนาการว่ามันคือสิ่งที่หอมหวานน่าลิ้มรส สะโพกขาวแอ่นไปมาเสียจนตาคมละจากคนที่กำลังเลียของหวานบนลอนกล้ามไปยังสะโพกมนที่แอ่นอยู่ นั่นยิ่งทำให้ความหื่นไหลทะลักเข้าสู่สมอง

“อื้อ… วะ หวาน…” ไม่ได้เทให้เลาะมากเพราะคิดว่าอาจจะทำให้คนพี่เหนียวเหนอะ แต่เขาจัดการแลบลิ้นยาว ๆ ออกมาเลียช็อกโกแลตพร้อมช้อนสายตาอ่อยแบบสุด ๆ ไปให้คนพี่ สะโพกมนส่ายไปมาหลอกล่อเสือร้ายให้ตบะแตกเป็นครั้งที่นับไม่ถ้วน ก่อนเป้าหมายต่อไปของลิ้นนุ่มจะเป็นไทเกอร์น้อยที่ราดช็อกโกแลตไว้แล้วเรียบร้อย

“อืมส์…” เสียงคำรามลอดออกมาทันทีที่ลิ้นนุ่มละเลงเลียที่ส่วนโคน ตวัดลิ้นไล่กินของหวานที่เปื้อนเคเขาก่อนจะครอบดูมันเหมือนไอติมหวาน โพรงชื้นสัมผัสได้ถึงเส้นเลือดที่ปูดโปน ถึงแม้ขนาดมันจะใหญ่จนอมได้ไม่สุดแต่คนน้องก็พยายามอย่างสุดความสามารถจนแทบจะสำลักอยู่หลายครั้ง คนถูกอมก็พลอยที่จะสติแตกไปด้วย ภาพตรงหน้าอยากจะถ่ายไว้ชักว่าวสักสิบรอบแต่คงไร้ประโยชน์เพราะมีเมียให้เอาแล้วจะถ่ายไว้ทำไมกัน

แผล็บ ๆ

“อื้อ…” มือนุ่มทั้งสองข้างกำท่อนโคนรีดคั้นให้น้ำกามไหลออกมาจนปริ่มที่รอยแยก กลิ่นอับของสิ่งใหญ่ตรงหน้าผสมกับกลิ่นของช็อกโกแลตทำให้ส้มตำรู้สึกมีอารมณ์เป็นไหน ๆ เห็นน้ำคาวที่รอยแยกจนต้องละเลงลิ้นเลียให้คนพี่ได้เสียวเล่น ริมฝีปากแห้งผากจนต้องแลบลิ้นออกมาเลียพลางมองภาพตรงหน้าของผู้เป็นเมีย ไม่รู้ว่ามันอร่อยหรืออะไรถึงได้ไล่เลียทำความสะอาดมันจดเกลี้ยง

“แม่งเอ๊ย…” คำสบถเหมือนคนโมโหก่อนไทเกอร์จะจัดการจับคนตัวเล็กให้หันหลังแล้วกดแผ่นหลังเนียนลงเสียจนใบหน้าใสแทบจะกระแทกพื้น ดีนะที่เลื่อนมือมารองไว้ทัน มันทำให้รู้ว่าครั้งนี้คนพี่ต้องไม่อ่อยโยนกับเขาเป็นอีกแน่แท้

“น่าเอาขนาดนี้เลิกคิดว่ากูจะไปมีเมียใหม่ได้ละสัส…”

สวบ!

“อะ อ๊ะ!” ท่อนเอ็นยักษ์ที่เปียกชุ่มจากการเลียเสียบแทงเข้ามาแรง ๆ จนมิดลำทำให้ร่างบางจำต้องกัดฟันกรอด เมื่อเช้าเพิ่งเอาไปคงไม่จำเป็นต้องเบิกทางหรือล้างตู้ก่อนหรอกใช่ไหมเมีย ยิ่งเห็นช่องทางสะอาดมันขมิบซะเร้าใจ คิดว่าคนเสี้ยนเอาอย่างเขาจะทนไหวเหรอ? แรงขยับเบา ๆ คืออะไร? ไม่มีในพจนานุกรมของไทเกอร์ ณ เวลานี้ มือหนาบีบสะโพกอวบทั้งสองก้อนอย่างยึดมั่นแล้วบรรจงกระแทกเอ็นใหญ่เข้าหาเน้น ๆ หากรู้ว่าดื่มเหล้าจะทำให้อารมณ์หื่นมากขนาดนี้คงต้องซื้อมาติดตู้เย็นไว้ดื่มปลุกอารมณ์ก่อนเอาเมียไปเสียแล้ว

สวบ ๆ ๆ

“อะ อ๊ะ… อิ๊ อื้อ…” ร่างขาวถลาตามแรงกระแทกไปตามพื้นห้อง ความเสียวซ่านทำให้จำต้องกระดกสะโพกสวนเสียจนคนพี่ยิ่งหมั่นไส้ใส่เกียร์เสือชีตาห์ กระแทกหนัก ๆ จนเสียงครางหวาน ๆ ดังลั่นห้อง ซอยถี่ ๆ ซอยยิก ๆ ให้รู้ว่าผัวคนนี้เยดุเหมือนปากมันบอก มือหนาคว้าไปหยิบขวดช็อกโกแลตที่ร่างเล็กมันเล่นมาถือไว้แล้วราดลงกับแผ่นหลังเนียนก่อนจะโยนทิ้งเหมือนไร้ค่าแล้วก้มลงไปใช้ลิ้นไซ้เลีย

“อ๊ะ! ยะ อย่ากัด…” หอมหวานขนาดนี้พี่คงหยุดไม่ได้แล้วน้องส้ม สะโพกสอบซอยถี่ ๆ พลางไซ้ดูดเลียของหวานและกัดด้วยความมันเขี้ยวจนร่างเล็กร้องเจ็บ แค่กระแทกน้องก็จุกเสียวไปหมดแล้วไม่เห็นต้องทำกันขนาดนี้เลย

สวบ!

“อะ อ๊า…”

พรึบ!

“อ๊ะ!” ร่างขาวถูกจับพลิกให้นอนหงายพร้อมกับใบหน้าคมก้มลงไปกัดขยี้ที่ยอดอกสีชมพูพร้อมแรงกระแทกหนัก ๆ ทำให้ร่างขาวถลาตามแรงกระแทก เนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นตับ ๆ ๆ ขาพับทั้งสองข้างถูกรวบแล้วดันไว้จนสะโพกอวบลอยตัวก่อนจะถูกตอกเสาเข็มลงมาแรง ๆ มือนุ่มเลื่อนมาจับส่วนอ่อนไหวของตัวเองชักขึ้นชักลงด้วยความเสียวจนคนพี่ปัดมือออก คิดจะให้คนน้องปลดปล่อยโดยการแทงของตัวเอง

“อะ อ่า…” เสียงครางติดกระเส่าเพราะคนพี่เยดุเสียจนสมองแทบจะเตลิดและอย่าคิดว่ามันจะมีแค่ท่าสองท่า ส้มตำถูกดึงให้ขึ้นมายืนจนจะเซ เสียงแข็งสั่งบังคับให้จับพนักโซฟาและก้มหน้าลงไป สะโพกเนียนแอ่นให้คนตัวสูง ก่อนบทรักอันแสนหนักหน่วงจะทวีคูณขึ้นเป็นเท่าตัว เท้าขาวถึงกับต้องเขย่งใช้ปลายเท้าในการยืนเนื่องจากคนพี่สูง แรงกระแทกเข้ามาจัง ๆ อยู่หลายครั้งทำให้ร่างบางกัดโซฟาน้ำตาเล็ด

“อะ อ๊า…” ใบหน้าสวยซุกไว้กับพนักโซฟา ส่วนตาคมมองตัวเองผ่านเงาทีวีกำลังกระแทกกระทั้นเอวเล็กอย่างไม่ปรานี ผนังอ่อนตอดรัดขนาดนี้ซ้ำยังอ่อยเขาก่อนมีเหรอไทเกอร์จะยอมเล่นด้วยเบา ๆ ฤทธิ์แอลกอฮอล์เพิ่มความหื่นกระหายไปอีกเท่าตัว สติสัมปชัญญะไม่มีครบอีกต่อไป ถ้าโหดร้ายไปก็ค่อยง้อที่หลังแล้วกันนะเมีย

“สะ ส้มจะ อะ อ่า…” ของคาวจากคนตัวเล็กถูกปล่อยออกมาอย่างหักห้ามไม่ได้ เขายังไม่ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่บทรักอันดุเดือดของคนพี่ที่เน้นย้ำเข้ามาแต่ละครั้งอย่างกับร่างกายน้องแข็งแรงทำให้ทนไม่ได้ที่จะกลั้นไว้ เหงื่อกาฬผุดขึ้นตามผิวของทั้งสอง ยิ่งมองเรือนร่างของคนน้องยิ่งเริ่มที่จะทนไม่ไหว กล้ามเนื้อแกร่งแทบจะทุกส่วนเกร็งขึ้นพร้อมการกระแทกเข้าหาไม่ยั้งแรง

“อื้มส์… กูรักมึง”

“ผะ ผัว… ระ แรง”

สวบ!

“อะ อ่า…” ถ้าจะขาดใจตายก็ตายกันไปเลย ก่อนบอกก็ใช่ว่าคนพี่จะเบาแรง พอยิ่งบอกให้เพิ่มความหนักหน่วงยิ่งทำให้ส้มตำแทบจะไม่มีโอกาสได้หายใจเลยด้วยซ้ำ ครางซะจนคอแห้งไม่ต่างไปจากคนเมา ของคนพี่ไม่ได้เล็ก ขนาดมันใหญ่แต่กลับเข้ามาแต่ละทีดันทำเหมือนมันเล็ก นึกภาพหนังโป๊ฝรั่งที่เคยดู แรงกระแทกหนัก ๆ พร้อมท่อนลำขนาดใหญ่เสียดแทงเข้ามาแรง ๆ อย่าว่าแต่จุกเลย สมองคนถูกกระแทกแทบจะเตลิดไปหมดแล้ว ยิ่งใกล้ปลดปล่อยไทเกอร์ผู้เยดุยิ่งไม่ปรานี

ชึ่บ ๆ

“รักกูไหมเมีย ซี๊ด…”

“ระ รัก… อะ อ่า…”

สวบ ๆ

“กูจะ…”

สวบ!

“อะ อ่า…” และแล้วแรงกระแทกเข้ามาแรง ๆ ครั้งสุดท้ายก็เกิดขึ้น พร้อมกับน้ำกามมหาศาลฉีดเข้าไปในร่างของคนตัวบางเสียจนส้มตำกระตุกตัวตาม วินาทีที่คนพี่เผลอปล่อยมือออกร่างเล็งถึงกับทรุดลงไปนั่งพับเพียบเอนใบหน้าชุ่มเหงื่อนาบไปกับหลังโซฟาหลับตาหายใจหอบ ตาคมมองคนตัวเล็กพร้อมอกแกร่งกระเพื่อมเนื่องจากความเหนื่อย มองน้ำของตัวเองที่ไหลย้อนออกมาจากรูสวรรค์เลอะพื้น ยิ่งทำให้กายใหญ่เริ่มที่จะขยายขึ้นอีกครั้ง…

“ไปหยิบขวดช็อกโกแลตมึงมา…” เสียงแข็งสั่งทำให้ส้มตำเม้มปาก รู้ว่าพี่ไทเกอร์กำลังเผลอใช้อารมณ์เพราะของเมา ตั้งแต่จับ ๆ กระชากให้ลุกขึ้นแล้วสั่งนั่นสั่งนี่แล้ว ร่างบอบบางค่อย ๆ คลานไปหยิบขวดช็อกโกแลตด้วยความเพลีย มีตาคมจ้องมองรูสวรรค์ตาไม่กะพริบ ช่องทางสีสวยของรักของหวงที่ปริ่มไปด้วยน้ำกามของเขา ร่างเล็กค่อย ๆ ลุกขึ้นเสียจนเซพิงผนัง แต่คนพี่กลับไม่คิดที่จะมาช่วยเลยแม้แต่น้อย ไทเกอร์เดินตัวเปลือยไปนั่งบนโซฟา สั่งคนรักให้มันเดินมาก้มลงหว่างขาพลางชักกลางกายของตัวเองให้ขยายเต็มที่

“ราดมันแล้วอมให้กู…” ปากบอกไว้แล้วหนิว่าอยากทำแบบนี้ งั้นก็ต้องแดกให้พอใจ แดกให้พอใจจนกว่าผัวคนนี้จะไม่ไหว

“…” ในเมื่อคนตัวสูงสั่งแล้วมีเหรอที่เขาจะปฏิเสธได้ลงคอ อยากเล่นบนร้ายกับน้องดีนักใช่ไหม งั้นเขาก็จะเล่นไปตามน้ำ การทำให้คนพี่น้ำแตกก็คือความสุขของเขาหนิ…

“งั้นก็ระลึกไว้ด้วยว่าส้มเป็นเมีย เมียที่ทำให้พี่ครางอย่างมีความสุขจนน้ำแตกได้…”

“หึ… มึงนี่มันน่าจับเอาให้ตายคาอกกูจริง ๆ เมีย” มือหนาเลื่อนมาสัมผัสปลายครางสวยพร้อมกระตุกยิ้ม

“งั้นวันนี้ก็เยเมียให้ตายคาอกพี่เลยสิ…” บอกพร้อมใช้สองมือยกขึ้นมาบีบราดช็อกโกแลตลงที่โคนใหญ่อย่างนึกสะใจ ได้ยินเช่นนั้นใบหน้าคมจึงกระตุกยิ้มเป็นครั้งที่สอง มือหนาคว้าขวดช็อกโกแลตจากมือเล็กขว้างทิ้งก่อนจะกดหัวน้องมันลงกับโคนใหญ่เสียทันควัน…

ต่อจากนี้บทรักอันแสนพิเรนทร์และหนักหน่วงก็เริ่มขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน ไทเกอร์จะหารู้ไม่ว่าของเมาได้เปลี่ยนเขาให้กลายเป็นอีกคน มองคนรักที่ควรทะนุถนอมเป็นสิ่งของที่รุนแรงด้วยได้ แต่ในทางกลับกันมันดันทำให้ส้มตำหมั่นไส้จนต้องยอมเป็นทาสเซ็กซ์ให้คนพี่

จนเขานั้นทนไม่ไหว… และสลบลงไปคาอกแกร่งในที่สุด…

Contact Me
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-03-2019 15:52:20 โดย เอ็ม »

ออฟไลน์ azure

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 772
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-2
Re: หมกมุ่น E23 (P.2) - [15.03.2019]
«ตอบ #38 เมื่อ16-03-2019 00:37:27 »

อ่านได้สองตอนตลกมากกกกกกก :laugh:
น้องส้มตลกอ่า พี่เสืออึ้งจนไปไม่ถูกเลย ฮะๆๆๆๆ

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: หมกมุ่น E23 (P.2) - [15.03.2019]
«ตอบ #39 เมื่อ16-03-2019 03:07:05 »

 :pighaun: :haun4: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: หมกมุ่น E23 (P.2) - [15.03.2019]
« ตอบ #39 เมื่อ: 16-03-2019 03:07:05 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
Re: หมกมุ่น E23 (P.2) - [15.03.2019]
«ตอบ #40 เมื่อ16-03-2019 08:16:12 »

พี่ไทเกอร์พอได้ของเมาเข้าร่างกาย
ดูกว่าเดิมไปอีก

ออฟไลน์ doubleu

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 24
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: หมกมุ่น E23 (P.2) - [15.03.2019]
«ตอบ #41 เมื่อ16-03-2019 18:39:14 »

พี่ไทเกอร์เมาแล้วไม่อ่อนโยนเลย ฮอตปรอทแตกมาก ยอมแล้ววว
น้องส้มก็สู้ไม่ถอย ยอมใจน้อง  o18

ออฟไลน์ AkuaPink

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2033
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-1
Re: หมกมุ่น E23 (P.2) - [15.03.2019]
«ตอบ #42 เมื่อ18-03-2019 13:41:17 »

 :pig4:
 :3123:

ออฟไลน์ เอ็ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
Re: หมกมุ่น E24 (P.2) - [19.03.2019]
«ตอบ #43 เมื่อ19-03-2019 00:01:47 »

E24 “กระแทกจุก ๆ ในสระว่ายน้ำ”
RATED 18+
Language and Sex

“ไม่งอแงจริงดิ?”

“…”

“ขอโทษแล้วไง บอกว่ากูเมา กูไม่รู้เรื่องแม่ง…”

“พูดเพราะ ๆ กับส้มหน่อยไม่ได้เหรอ” ในที่สุดก็ป่วยอีกเหมือนเคย แล้วคือปวดไปหมดทั้งตัวเลยอะ รู้สึกทรมานเหมือนคนเพิ่งถูกรุมโทรมมาทั้ง ๆ ที่มีเพียงแค่เสือตัวเดียวเป็นคนขย้ำ นั่นสินะ ก็เสือตัวเดียวมันก็ยิ่งกว่าถูกคนใจร้ายรุมซะอีก พี่ไทเกอร์ใจร้าย! ชอบใช้ความรุนแรง!

รับ ไม่ ได้!!!

“เฮ้อออ… ส้มตำาา…”

“อย่าจับนะ อาบน้ำให้แล้ว กินข้าวกินยาแล้ว ก็หมดหน้าที่ของพี่แล้วไม่ใช่เหรอ? ออกไปเลย…”

“…สรุปจะงอแงหรือไม่งอแง ทำไมต้องพูดเหมือนไม่พอใจด้วยวะ?” พี่ไทเกอร์นั่งอยู่ข้างหลังพยายามจับไหล่ผมเบา ๆ แล้วดึงให้หันไปหา แต่ผมเลือกที่จะปฏิเสธโดยการนอนตะแคงข้างหันหลังให้ ปัดมือซนออกก็แล้ว ไหวไหล่หนีก็แล้ว

เมื่อคืนยอมรับว่าหนักหน่วงจริง ๆ ไม่งั้นผมคงไม่ตื่นมาอีกทีเกือบจะบ่ายโมงหรอก ร่างพังไปหมดแล้ว ช่องทางไม่ฉีกขาดเพราะได้รับความเคยชินกับขนาดของสิ่งใหญ่ แต่ก็ระบมจนเสือตัวโตต้องใช้น้ำยาที่เคยซื้อมาไว้ล้างให้ ตัวร้อนแต่ก็ถูกอุ้มไปแช่ในน้ำอุ่น งอแงแต่ปฏิเสธไม่ได้ มือสากถูทำความสะอาดให้อย่างดีเยี่ยม ปล่อยให้ผมนอนพิงกล้ามท้องแกร่งด้วยสภาพเหมือนไร้วิญญาณ ออกจากห้องน้ำก็ใส่เสื้อผ้าให้เหมือนคนพิการ ซ้ำข้าวปลาอาหารและยายังป้อนให้อีก

ผัวดีเด่น…

“ขอโทษแล้วไงครับ~” เสียงนุ่มดังขึ้นเหมือนฝืนใจพร้อมกับแรงจุ๊บที่ท้ายทอยเบา ๆ แรงยุบตัวทำให้รู้ว่าพี่ไทเกอร์ล้มลงมานอนกอด ทั้ง ๆ ที่บอกให้ออกไปทำงานค้างได้แล้ว เสียเวลากับส้มมามากแล้วหนิ จะไม่ประชดประชันก็อดไม่ได้เลยจริง ๆ มันน่าโมโหไหมล่ะ!? ทำกับน้องไว้ซะหนักหน่วงเชียว

“ส้มหันมาหากู…” เนี่ย… พูดเพราะได้แป๊บเดียวก็หลุดหยาบเหมือนเดิม ผมเม้มปากแล้วค่อย ๆ พลิกตัวหันไปหาคนตัวโต มองหน้าคมด้วยความรู้สึกเหมือนไม่พอใจ เจ้าตัวมองมาเหมือนเครียดที่ทำให้ผมป่วย ซ้ำยังจำได้ไม่หมดว่าเมื่อคืนตัวเองเล่นน้องไปหนักมากแค่ไหน ไม่ต่างไปจากคนใจร้ายทำผิดแต่ไม่อยากจะยอมรับ!

“ทำผิดแล้วยังจำไม่ได้…”

“ก็ยอมรับแล้วไงวะ เชื่อแล้วว่าทำให้เจ็บ…”

“…” ตอนนี้ยังจำความหนักหน่วงจากการกระทบกันของหน้าขาแกร่งและสะโพกผมได้อย่างไม่ลืมเลือน จะลืมได้ยังไงกันในเมื่อชายที่อุตส่าห์ตั้งฉายาให้ว่า เยดุ เยอึด เยทนคนนี้เมื่อคืนมันยิ่งกว่าเยดุอีกต่างหาก ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้ผมกลายเป็นเหมือนกวางตัวน้อยไม่มีเรียวมีแรงและถูกเสือร้ายขย้ำอย่างบ้าคลั่ง ทั่วเรือนร่างเปื้อนไปด้วยช็อกโกแลตเหนียว ตามด้วยรอยช้ำต่าง ๆ นานา



ความหลัง~

สวบ! สวบ!

“อะ อ๊ะ! พะ พอ…” ร่างผมถลาตามแรงกระแทกจากด้านหลัง กายใหญ่ผุดเข้าผุดออก ตอกเสาเข็มลงมาอย่างไม่ปรานี ความปวดร้าว ทำให้กายสั่นไหวเหมือนกำลังจวนจะตาย แตกต่างที่ได้รับความเสียวมากเกินไปเสียต่างหาก มือหนาบีบคลึงสะโพกผมไว้จนเป็นรอย ดันร่างให้นาบใบหน้าไปกับพนังยกขาฝั่งหนึ่งขึ้นวางที่ตู้โชว์แล้วสอดกายเข้าหาอย่างกับปีศาจ

“พะ พี่…”

“อื้ม… สะ เสียวฉิบหายเลยว่ะเมีย…”

“สะ ส้ม จะ… อ่า~” ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เผลอปลดปล่อยออกมาอย่างอดกลั้นไม่ได้ กลายเป็นว่าสุดท้ายสลบลงบนอกแกร่งในท่าขย่มโคนเทียน มันเป็นเซ็กซ์ที่หนักหน่วงที่สุดเท่าที่ผมเคยได้รับมาในชีวิต หากเป็นครั้งแรกคงต้องแย่กว่านี้เป็นแน่แท้ แต่โชคดีที่เคยผ่านอะไรหลาย ๆ อย่างมามากแล้ว…



ปัจจุบัน~

“เวลาส้มบอกอยากทำอะไรทำไมเวลาทำให้ต้องประชดด้วย อย่างเช่นเมื่อวาน พอบอกว่าอยากกินช็อกโกแลตบนตัวพี่ พี่ก็ยัดเยียดจนส้มแทบสำลัก…”

“ก็กูเมา…”

“เฮ้อ… พี่ไปทำงานเถอะ ส้มจะพัก เดี๋ยวต้องไปขนของอีก ส้มนัดกับพนักงานไว้วันนี้นะ มันเลื่อนไม่ได้…” บอกพร้อมหลับตา แต่กลับถูกดึงให้เข้าไปซบที่อกอุ่น ๆ พี่ไทเกอร์ไม่ได้ใส่เสื้อเหมือนทุกครั้งที่อยู่ในห้อง ท่อนล่างเป็นวอร์มสีดำสนิท ส่วนผมใส่ชุดนอนลายธรรมดาแต่สีสดใสของตัวเอง เพราะขนมาไว้หมดแล้ว

“คนใจร้าย…” ว่าทั้ง ๆ ที่ยังซุกอกอุ่น ๆ สัมผัสได้ถึงจมูกคมที่ซุกอยู่บนหัว ไม่เหม็นหัวผมเลยรึไง สระตั้งแต่เมื่อคืน เมื่อเช้าก็แค่ล้างหน้า แช่น้ำอุ่นให้เจ้าตัวถู ๆ และแปรงฟัน ไม่ได้สระผมแต่อย่างใด

“…”

“ส้มป่วยเพราะพี่ไทเกอร์บ่อยแล้วนะ เคยมีไหมคำว่าครั้งเดียวอะ…”

“ก็มึงน่าเอา…”

ตุบ…

“เอะอะก็น่าเอา… ต่อไปจะกัดไทเกอร์น้อย” ได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ พร้อมกับมือหนาดันผมออกมามองหน้า เห็นใบหน้าหล่อแล้วอดใจอ่อนไม่ได้เลยจริง ๆ เพราะพี่ไทเกอร์เป็นแบบนี้ไง ไม่ได้อ้อนอะไรมากมายเลย แค่นอนกอดก็ทำให้ผมใจอ่อน เผลอ ๆ คือทำให้เงี่ยนได้ทั้ง ๆ ที่ป่วยอยู่เลยอะ

“มันแข็ง…” ลองสอดมือเข้าไปใต้กางเกงของเจ้าตัวแล้วกำ ๆ ดูถึงรู้ว่าพี่ไทเกอร์มีอารมณ์ ตามองใบหน้าคมที่ทำสีหน้าเรียบนิ่งใส่ในขณะที่มือบีบกำท่อนเอ็นยักษ์ แต่เสียใจ… น้องไม่พร้อมและน้องจะไม่ยอมทำอะไรให้จนกว่าจะหายดีจริง ๆ

“มึงจับเหมือนไม่ได้คิดอะไร แต่กูคิดนะส้ม…”

“เลิกพูดได้แล่ว…” รีบดึงมือออกแล้วขยับไปซุกอกแกร่งพร้อมหลับตา เพลียจนไม่ไหวแล้วนะ กล้ามเนื้อแทบทุกส่วนเหมือนพร้อมพัง ใบหน้าคมขยับลงมาหอมแก้มผมหลาย ๆ ครั้งเหมือนพยายามแกล้งให้ยิ้มจนต้องดันอกแกร่งไว้ คนบ้า! เราสองคนมองหน้ากันพร้อมกับผมที่ค่อย ๆ เผลอยิ้ม พี่ไทเกอร์ขี้โกง! ชอบแกล้งน้อง

“จะปล่อยมึงนอนคนเดียวก็กลัวจะงอน…” พูดพลางลูบหัวผมเบา ๆ ตอนนี้ร่างสูงนั่งพิงหลังกับหมอนให้ผมหนุนตัก ยอมรับว่าอีกนิดก็คืออมได้ละ

“งั้นก็นอนกอดส้ม”

“แต่กูมีงานต้องทำ”

“ละ แล้วพี่จะพูดทำไม? ไอ้-” เกือบเผลอใช้คำหยาบแล้ว เห็นตาคมมองด้วยสายตานิ่ง ๆ จึงทำเป็นซุกหน้าเข้ากับเป้ากางเกงของเจ้าตัวเป็นการกลบเกลื่อน

“สัส… มึงนี่มัน” มือหนารีบดันหัวผมออกแล้วลงมานอนให้หนุนที่แขนของเจ้าตัวที่สอดเข้ามากอดที่หัว

“ดื้อ…”

“พี่ไทเกอร์แหละดื้อ”

“เมื่อกี้จะใช้ไอ้กับใคร?” ถามพลางใช้นิ้วถูไหลผมผ่านเนื้อผ้าเบา ๆ แปลกที่ทำไมวันนี้ดูคลอเคลียเมียนานกว่าปกติ

“พี่ทำตัวแปลก ๆ นะ นอกใจส้มรึเปล่า?”

“…” เลิกคิ้ว…

“ปกติไม่เห็นมาคลอเคลียนาน ๆ แบบนี้เลย”

“ก็ปกติกว่าจะคลอเคลียถึงขั้นนี้มึงก็ถูกกูจับเยไปแล้ว”

“…” ดูพูด! หน้าผมแดงแล้วนะ

“หึ ๆ แต่วันนี้เยไม่ได้ไง…” กระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งมาให้พร้อมกับดึงผมไปกอดไว้แน่น พอเยน้องไม่ได้เลยคลอเคลียแบบนี้น่ะเหรอ

“นอนด้วยกันนี่แหละ ตื่นค่อยไปเก็บของ จริง ๆ กูดีใจที่มึงจะมาอยู่ด้วยแล้ว…”

“อื้ออ… รักผัวนะ”

“อื้อ รักเมียเหมือนกัน…”

“ทำเป็นเล่นด้วย…”

“อะไรของมึง…”

“…” ไม่ตอบนอกเสียจากเอาแต่ซุกอยู่ที่อกแกร่ง ไออุ่นและกลิ่นของคนพี่ทำให้นิทราเรียกร้องหาได้ง่ายขึ้น จากนั้นทุกอย่างก็ดับมืดไปหมดเพราะผมหลับ

ตื่นอีกทีก็อาบน้ำแต่งตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมนั่งรถให้พี่ไทเกอร์ขับพาไปเก็บของที่เหลือมายังคอนโดฯ ใช้เวลาค่อนข้างนานพอสมควรเพราะตัวเองก็เพลีย ๆ อยู่ด้วย ไม่ได้ป่วยหนักขนาดนั้น แต่มันปวดและเมื่อยล้าตามร่างกาย จนในที่สุดเวลาก็ผ่านล่วงเลยมาจนจะสามทุ่มถึงได้จัดของเสร็จเรียบร้อย ผมทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาแล้วเอนหัวลงไปนอน

ความรู้สึกอันเหนื่อยอ่อนตีแพร่ไปทั่วร่างกาย ตอนนี้พี่ไทเกอร์กำลังจัดของให้อยู่ สักพักเจ้าตัวก็เดินออกมานั่งลงบนโซฟาจับหัวให้ผมหนุนตัก แต่ไม่อยากลืมตาเพราะเหนื่อย

“ส้มต้องจ่ายค่าห้องเดือนละเท่าไร?”

“สักเดือนละหลาย ๆ น้ำจนกว่ากูจะพอใจ…”

“…” ได้ยินจึงต้องลืมตาขึ้นมามอง รู้ว่าพี่ไทเกอร์พูดถึงเรื่องอย่างว่าจึงเอนตัวขึ้นมานั่งและมองด้วยสายตาที่ไม่พอใจ

“ส้มเหมือนขายตัวเองเลยอะ…” รู้ว่าตัวเองคงเหมือนคนร่านจริง ๆ แต่พี่ไทเกอร์มองผมเป็นคนขายตัวไปแล้วเหรอ!?

“…”

“สรุปคือที่ยอมให้มาอยู่ด้วยเพราะแค่จะเอาส้มใช่ป่ะ? เพราะส้มชอบให้ท่าพี่ใช่ไหม? ไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลยรึไง แบบกินข้าวพร้อมกัน มีส้มคอยเตรียมอะไรต่าง ๆ ให้ แบ่งเบาภาระพี่ไทเกอร์-”

หมับ…

“มึงน่ารักจังวะส้ม…” อยู่ดี ๆ ดันถูกดึงไปกอดซบอก เจ้าของร่างสูงฟัดแก้มผมหลาย ๆ รอบเหมือนมันเขี้ยว

“…” ไม่เข้าใจพี่ไทเกอร์เลย!

“แค่มึงมาอยู่ด้วยกูก็ดีใจแล้ว จะจ่ายทำไมก็มันเป็นที่ของกูเอง…” เสียงทุ้มพูดอย่างจริงจัง

“แต่ส้ม-”

“เป็นผัวเมียกันแล้วนะ…”

“…”

“เห็นกูหน้าตาดีมีคนสนใจเยอะก็ใช่ว่ากูจะไม่อยากมีความสุขกับใครสักคนจริง ๆ กูเองก็อยากมีคนที่กูรักและอยากอยู่ด้วยนะ…” ประโยคที่ดูเหมือนจะไม่อะไรมาก เพียงแค่ต้องการให้ผมหายเครียด แต่ดันทำให้เผลอยิ้มออกมาทันที ดีใจเพราะประโยคแบบนี้คนตัวสูงไม่ได้พูดออกมาให้ได้ยินได้บ่อย ๆ

“เอากันตอนไหนก็ได้ตราบใดที่มึงยังรักกู ที่ยากกว่าคือรักษามึงไว้ไง… มาอยู่ด้วยแล้วจะไม่เบื่อกูใช่ไหม? หืม…” ถามพร้อมกดจมูกลงที่แก้มนั่นยิ่งทำให้ส้มตำคนนี้พร้อมที่จะละลายตายคาอกแกร่ง พูดอะไรออกมาน้องใจสั่นจนอยากโดนเอาแล้วนะ

“เอาจริง ๆ คือ… ส้มพร้อมให้พี่เยแล้วนะ”

“…”

“ช็อกโกแลตเหลือป่ะ”

“ส้มกูขอร้อง โรแมนติกให้กูหน่อย…” ผละผมออกมามองหน้าเหมือนขอร้อง

“…” เงียบ…

“…”

“เยกันใต้แสงเทียนไง…”

“สัส…”

..

..

..

ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์~

“บ้านพี่เงียบจังเลยอะ…” ผมก้าวขาเข้ามาในบ้านคนตัวสูงด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้น บ้านพี่ไทเกอร์จะออกไปในแนวโมเดิร์น ๆ มีความหรูหราและทันสมัย เน้นกระจกซะส่วนใหญ่ แน่นอนว่ากว้างพอสมควร ด้านหน้าไม่ได้มีสวนหรืออะไร มีเพียงลานคอนกรีตกว้างและที่จอดรถ

“บอกแล้วว่าครอบครัวกูไม่มีใครว่างอยู่บ้านหรอก ปกติแม่บ้านจะเข้ามาทำความสะอาดอาทิตย์ละสองครั้ง…” ผมเดินตามหลังคนตัวสูงที่ไม่รู้ว่าจะเดินไปส่วนไหนของบ้าน เข้ามาในบ้านเลยจะมีให้เดินไปสองฝั่ง ฝั่งหนึ่งน่าจะเป็นห้องทานข้าวและห้องครัว อีกฝั่งน่าจะเป็นห้องรับแขก ส่วนตรงหน้าจะเป็นภาพใหญ่ ๆ ติดผนังโชว์ แสดงถึงความทันสมัย รู้สึกเหมือนบ้านหลังนี้จะเน้นสีขาวดำเป็นหลัก

“มีสระว่ายน้ำด้วยอะ…” ข้าง ๆ ห้องรับแขก มองผ่านกระจกไปจะเป็นสระว่ายน้ำกลางแจ้ง มีที่นอนแอบแดด เก้าอี้นั่ง และโต๊ะวางของ อยากออกไปเล่นจัง… มองไปตามหลังคนตัวสูงเห็นเจ้าตัวจะเดินขึ้นไปบนบ้านผมจึงเดินตามขึ้นไปติด ๆ เหมือนเด็กที่ไม่รู้ว่าต้องไปไหน พี่ไทเกอร์นี่ก็เงียบจัง บอกส้มหน่อยไม่ได้เลยรึไง

บนบ้านจะเป็นทางเดินแยกไปแต่ละห้อง ยอมรับว่าหรูหราและทันสมัยจริง ๆ จนเข้ามาในห้องของพี่ไทเกอร์ซึ่งเจ้าตัวถอดเสื้อคลุมวางไว้บนเตียง เป็นห้องนอนแบบมีกระจกติดเกือบจะทุกด้าน กว้างและหรูหราสไตล์สถานที่แห่งนี้ มีภาพนักบาสติดอยู่ที่ผนัง ลูกบาสของจริงวางอยู่บนตู้อีกด้วย กระจกบางส่วนมีผ้าม่านปิดไว้ แต่รวม ๆ แล้วห้องสวยอะ ฮืออออ…

คือบ้านผมไม่ได้หรูหราเลยเพราะฐานะปานกลางแต่ไม่เคยขัดสน ดูก็รู้ว่าพี่ไทเกอร์รวย ตั้งแต่อยู่คอนโดสวย ๆ ละ รถก็แพงอีกต่างหาก

“ชอบไหม?” เจ้าตัวถามพลางใช้รีโมตกดเปิดผ้าม่านให้เลื่อนขึ้น ไฮโซมากเว่อร์ แล้วดูข้าง ๆ เป็นกระจกมองเห็นสระว่ายน้ำด้วย มีระเบียงออกไปยืนชมวิวอีกต่างหาก อิจฉาคนมีเงินเหมือนกันนะ ชีวิตคงสุขสบายมากเลยอะ ตัดภาพมาที่ผม กล้องเพิ่งซ่อมเสร็จ ถ้าไม่มีแฟนก็คงไม่ได้อยู่คอนโดฯ ไม่มีปูนมันผมก็คงไม่ได้นั่งรถบ่อย ๆ คบกับพี่ไทเกอร์ก็มีคนไปรับไปส่งให้ฟรี ๆ อนาถใจเสียเหลือเกิน

“ทะ ทำไมต้องถามแบบนั้นด้วย” ถามในขณะเกาะกระจกดูวิวสระว่ายน้ำสีฟ้า มันใส มันสวย อยากเล่นจัง…

หมับ…

“อ๊ะ… พะ พี่ไทเกอร์” แรงกอดที่เอวทำให้ชะงักเล็กน้อย วงแขนกว้างกอดรอบเอวไว้พร้อมใช้คางเกยที่ไหล่ผม ทำให้แก้มของสองเราสัมผัสกัน ตามองลงไปยังสระว่ายน้ำ แต่ทำไมถึงรู้สึกหน่วงที่อกก็ไม่รู้ คงเพราะฐานะตัวเองก็ไม่ได้ดีพอที่จะคบกันแบบจริง ๆ จัง ๆ กับพี่ไทเกอร์มั้ง เห็นผมอย่างนี้แต่จริง ๆ เป็นคนขี้เกรงใจมากเลยนะ ถึงพี่ไทเกอร์จะไม่สนเวลาจะใช้เงินซื้ออะไรสักอย่างให้ก็ตาม

“นอกจากพี่จะคบกับคนแบบส้มแล้วยังคบกับคนที่ฐานะไม่ได้รวยเหมือนพี่อีกนะ…” บอกพร้อมหันมามองคนตัวสูง มือหนายังจับเอวผมไว้หลวม ๆ ได้ยินคิ้วดกจึงขมวด

“ส้มเหมือนจุดด้อยของพี่อะเอาจริง ๆ แถมยังมีแต่คนด่าอีก…” เพจเหมือนจะขยี้น้อยลงแล้ว แต่คนเกลียดส้มตำมันก็มีเยอะอะ

“อย่าพูดแบบนี้ให้กูได้ยินอีก…” เสียงแข็งเหมือนไม่พอใจดังขึ้นพร้อมกับคนตัวสูงผละจากผมออกไปถอดเสื้อผ้าออกเหลือเพียงบ็อกเซอร์

“กูจะลงไปว่ายน้ำเล่น… ถ้าอยากเล่นก็ลงมา” มองตามหลังคนที่เดินไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วลงไปจากห้อง ผมทำได้เพียงถอนหายใจก่อนจะเดินตามลงไป เสียงกระโดดลงสระพร้อมกับคนตัวสูงว่ายน้ำทำให้รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่าพี่ไทเกอร์จะว่ายน้ำเป็น แต่มองแล้วดูมีเสน่ห์จนน่าจับจ้อง หยดน้ำเกาะที่ใบหน้าหล่อและผมดำดกตวัดไปด้านหลังโชว์เหม่งที่มีขนาดพอดีกับโครงหน้า

‘ไม่แปลกเลยที่เราจะแอบชอบผู้ชายคนนี้…’ ตอนแรกก็หลงเพราะหน้าตาไป ๆ มา ๆ ดันติดที่พี่ไทเกอร์เป็นพี่ไทเกอร์ พี่โอสอนว่าไม่ให้ลุ่มหลงกับความรวยของคนอื่น หากเรารักเขาฐานะของเขาคือสิ่งที่ทำให้เราชอบเป็นรอง นั่นทำให้ผมไม่ได้ชอบพี่ไทเกอร์เพราะพี่เขารวย อาจจะไม่ใช่กับคนอื่น เพราะบางทีฐานะของคนรักมันสำคัญ แต่กับผมคือไม่ ถือว่ามันเป็นผลพลอยได้ก็แล้วกัน ใช่ที่ตกหลุมรักพี่ไทเกอร์เพราะหน้าตา เป็นใครส่วนมากก็คงเป็นเช่นนั้น แต่หลังคบกันจริง ๆ มันดันมีอีกหลายสิ่งที่ทำให้เรารักผู้ชายคนนี้มากกว่าหน้าตา…

#WriterPart

ร่างเล็กเดินมายืนมองชายผู้เป็นแฟนที่ขอบสระก่อนจะมองไปรอบ ๆ เพื่อสำรวจ ข้าง ๆ จะเป็นยิมไว้ออกกำลังกายมีกระจกล้อมรอบ ไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลยกับฐานะของคนพี่ เดฟรัดรูปสีดำที่ใส่มาบนทรวดทรงที่สมส่วนไม่ต่างไปจากหุ่นผู้หญิงถูกถอดออกเหลือเพียงเชิ้ตสีขาวบาง ๆ หล่นลงมาปิดชั้นในสีขาวยี่ห้อดัง Calvin Klein ของแบบนี้ส้มตำจะไม่มีได้เยี่ยงใด ถึงจะแพงแต่การที่นาน ๆ ซื้อมาไว้เรื่อย ๆ ก็เป็นการประดับบารมี

การกระทำที่ไม่ได้คิดอะไรของส้มตำกลับทำให้คนพี่หันไปมองอย่างให้ความสนใจ หนึ่งอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้สัมผัสร่างเล็กอย่างจริง ๆ จัง ๆ ต่างคนต่างยุ่งกับการเรียนและงานที่ได้รับ ยิ่งเห็นมันตอนนี้ไทเกอร์กลับยิ่งคิดไปไหนต่อไหน ผิวขาวสว่างบนเรื่องร่างที่น่าเก็บไว้มองเพียงคนเดียวเคลื่อนไหวอย่างนุ่มนวลลงมานั่งที่ขอบสระ หย่อนเรียวขาเนียนลงมาแกว่งเล่นเหมือนเด็กน้อย มือบางทั้งสองข้างวางที่ข้าง ๆ ลำตัวส่งยิ้มให้คนพี่ที่เผลอมองเหมือนคนลามกก่อนร่างสูงจะสลัดความคิดทิ้ง

‘แม่งเอ๊ย…’ ไทเกอร์สบถในใจก่อนจะทำเป็นหันหนีแล้วว่ายน้ำไปมาเหมือนพยายามลืมความอยาก ภาพตรงหน้าไม่ได้ต่างไปจากปลาโลมาดำผุดดำว่ายให้ร่างเล็กมองเล่นอย่างล่อตาล่อใจเลยแม้แต่น้อย เขาจะหารู้ไม่ว่าตัวเองก็ทำให้ส้มตำคนกามรู้สึกลุ่มหลงบนเรือนร่างแกร่งนั้นเหมือนกัน ผิวที่ไม่ได้ขาวมาก ยิ่งเทียบกับเขาเจ้าตัวยิ่งดูเหมือนแทน หุ่นของชายตัวสูงมีกล้ามทุกสัดส่วนชวนให้คนมองเป็นต้องหลงใหล แต่สิ่งที่ทำให้ร่างเล็กแอบหวั่นใจคือเรื่องเมื่อกี้ ไม่รู้ว่าพี่ไทเกอร์ไม่พอใจอะไรรึเปล่าถึงไม่ยอมหันมามองที่ตนเลยแม้แต่น้อย

กายเล็กค่อย ๆ เคลื่อนตัวลงในน้ำก่อนจะทำได้เพียงเกาะขอบสระไว้เนื่องจากว่ายน้ำไม่เป็น ความลึกก็ไม่ใช่เล่น ๆ แค่พยุงตัวได้ในระดับหนึ่งก็ดีมากแค่ไหนแล้ว

“อ๊ะ…” มัวแต่หันหลังโฟกัสกับการทรงตัวของตัวเองอยู่ขอบสระ เรือนร่างแกร่งก็ได้เคลื่อนมาประกบหลังจนชิดและช่วยพยุงตัวให้จนร่างเล็กหายกังวล แต่สิ่งที่แทรกขึ้นมาคือการสั่นของอวัยวะ ณ อกข้างซ้าย

“รู้ไหมว่ามึงน่ามองมากแค่ไหน?” จมูกคมเลื่อนมาคลอเคลียที่พวงแก้มเนียนพร้อมกระซิบถามข้างหูขาวจนส้มตำรู้สึกขนลุก มือสากเลื่อนมาสัมผัสที่เอวบางไว้หลวม ๆ ใต้ผิวน้ำ สัมผัสได้ถึงความบางแต่นุ่มนวลของผู้เป็นเมีย

“พะ พี่ก็เหมือนกันแหละ” พี่ไทเกอร์ถอดเสื้อและอยู่ในน้ำเรียกร้องสายตาของเขาได้เป็นอย่างดี ชวนให้มีอารมณ์ทางเพศได้อย่างง่ายดาย แต่ชายที่ได้รับความหื่นกามมาจากคนตัวเล็กตอนนี้เหมือนจะมีมากกว่าส้มตำเสียอีกต่างหาก พร้อมจับเมียกระแทกได้ตลอดเวลาเลยก็ว่าได้

“…” ริมฝีปากบนใบหน้าคมกระตุกยิ้มแต่ไม่ตอบ นอกเสียจากจะคลอเคลียที่พวงแก้มเนียนและซอกคอขาวไม่หยุด

“ดะ เดี๋ยวคนเห็น”

“รู้แล้ว... ก็กูกับมึงไง”

“ส้มหมายถึง- อ๊ะ...” มือหนาจอมซนสอดแทรกเข้ามาในเสื้อภายใต้ผิวน้ำจนส้มตำตั้งหลักไม่ทัน ลูบ ๆ คลำ ๆ เอวคอดและผิวเนียนลื่นอย่างคนลามก ริมฝีปากสวยเม้มเข้าหากันเล็กน้อยเพราะรู้สึกเสียววูบวาบที่ช่องท้อง การสัมผัสจากคนพี่ทำให้เขามีอารมณ์ได้เสมอ

“อยู่เฉย ๆ ในน้ำไม่มีใครเห็น อีกอย่างบ้านกูไม่มีใครอยู่มึงลืมไปแล้วรึไง?”

“...พะ พี่ทะลึ่งกว่าส้ม”

“ได้จากเมียมาไง...” คนตัวสูงบอกพลางลูบ ๆ คลำ ๆ ผิวเนียนของคนตัวบางใต้ผิวน้ำไปเรื่อย ๆ ก่อนเขาจะได้ยินประโยคที่ทำให้แอบชะงักเล็กน้อย

“ถะ ถ้าพี่เงี่ยน… ก็เยส้มเลยสิ” บอกพร้อมหันมามองคนตัวสูง ส่งสีหน้าเว้าวอนและออดอ้อนไปให้อย่างเด็กทะลึ่ง วินาทีนั้นตบะของไทเกอร์ถึงกับแตกสลายให้ทันควัน เรียวแขนขาวตวัดกอดรอบคอแกร่งเพื่อพยุงร่าง ก่อนชายตัวสูงเจ้าของร่างบางจะกระตุกยิ้มแล้วขยับลงมาจุ๊บที่หน้าผากเนียนเบา ๆ เป็นการตอบตกลง อยากโดนเยเขาก็จะเยให้อย่างสมใจ

“อ๊ะ…” ร่างเล็กถูกดึงให้ลอยไปอีกฝั่งที่สามารถใช้เท้าเหยียบพื้นได้เนื่องจากมีระดับน้ำที่ตื้นกว่า หัวใจดวงน้อยสั่นไหวเพราะตื่นเต้นที่จะถูกชายตัวโตขย้ำภายในสระว่ายน้ำที่เปิดโล่ง แสงอาทิตย์สาดส่องกระทบผิวน้ำและร่างของทั้งสอง หากแต่แป๊บเดียวก็ถูกร่มเงาบังไว้เนื่องจากส่วนที่คนพี่ลากมามีร่มของหลังคาบังไว้อยู่

“กลัวไหม?” ใบหน้าคมก้มลงมากระซิบถามข้าง ๆ หูขาวเบา ๆ ที่ถามเพราะคิดว่าที่คนตัวบางไม่ให้เอาตั้งแต่ที่ทำมันจนป่วยเมื่ออาทิตย์แล้วจนตอนนี้คงเพราะเจ้าตัวกลัวเจ็บ ถึงแม้หลายวันที่ผ่านมามันจะเผลออ่อยเขาด้วยสารพัดวิธีเลยก็ตาม แต่กลับลงเอ่ยที่เมินเฉยเหมือนไม่อยากจะมีอะไรด้วย หงุดหงิดแต่ก็ไม่อาจที่จะใช้มือช่วยในการปลดปล่อยทั้ง ๆ ที่มีเมียอยู่ในห้อง ทนทำอย่างอื่นจนสามารถลืมเลือนความอยากมันไปเอง

“ส้มอยากโดนเอา เอาส้มให้หายอยากได้ไหม…” ใบหน้าใสจุ๊บลงที่แก้มของคนพี่พร้อมประโยคที่ทำให้เสือดุชะงักอีกครั้ง กายใหญ่ในกางเกงบ็อกเซอร์สีดำยี่ห้อเดียวกันกับคนตรงหน้าแข็งจนไม่ต้องใช้เวลาเร้าแล้วเอาจริง ใบหน้าใสที่อ่อยจนใคร ๆ เห็นก็พร้อมที่จะหัวใจสั่นไหวและเข้าจู่โจมได้อย่างไม่คิดให้เสียเวลา แต่ ณ ตอนนี้มันเป็นของเขาเพียงผู้เดียว

“หึ… อยากโดนกูเอา?”

“…” แอบเม้มปากหน้าแดงพร้อมหันหน้าหนี มือเล็กยังคงวางทาบที่อกแกร่ง

“แล้วทำไมที่ผ่าน ๆ มาไม่บอกเพราะกูก็อยากเอามึงเหมือนกัน?” ถามพลางดันร่างเล็กไปเรื่อย ๆ จนแผ่นหลังของส้มตำชิดขอบสระ ใบหน้าคมดูยียวนเสียจนร่างเล็กใจสั่นไม่เป็นจังหวะ เขารู้สึกอยากจนพร้อมที่จะให้คนพี่กระแทกเคเข้ามาแรง ๆ เสียให้จุก ไม่ต่างจากไทเกอร์ ของแข็งปวดหนึบจนพร้อมที่จะสอดใส่เข้ารูสวรรค์แรง ๆ ให้หายเสี้ยน

“ก็ทำไมไม่เอาล่ะ?”

“หึ ๆ ถ้าอยากให้เอาต้องทำไง?” ถามด้วยใบหน้ากวน ๆ และแน่นอนว่าคนน้องมันต้องบริการให้อย่างดี มือบางเลื่อนลงไปงัดท่อนเอ็นยักษ์ที่พร้อมใช้งานใต้ผิวน้ำออกมาชักพร้อมกับใบหน้าคมเลื่อนลงมาประกบที่ริมฝีปากสวย ลิ้นรอดสอดแทรกเข้ามาอย่างหื่นกระหาย ภายใต้ผิวน้ำมีแรงขยับของมือบาง ชักกายใหญ่ขึ้นลงไม่เร็วมากแต่ทำให้คนตัวสูงพอใจตวัดลิ้นตอดต้อนอย่างเหนือชั้น ส้มตำสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของกายใหญ่ มันอุ่นอยู่ใต้ผิวน้ำจนต้องบีบ ๆ กำ ๆ ชักขึ้นชักลง

“อื้อ…” เสียงครางจากลำคอลอดออกมาอย่างน่าอาย ไม่วายถูกชายตัวสูงจับประคองใบหน้าแล้วฉกริมฝีปากร้อนลงมาอีกครั้งเสียจนสติแทบเตลิด บทจูบของชายหนุ่มที่บ่งบอกได้ถึงความอยากอันสะสมมานานทำให้ส้มตำพร้อมมลายกลายเป็นเถ้า นานพอที่จะกินร่างเล็กได้ทั้งตัว สมงสมองขาวโพลนเป็นปุยเมฆ น้ำและแสงแดดไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการเอากันเลยจริง ๆ

“ยะ เยส้มได้แล้ว…” มือเล็กเลื่อนขึ้นจากใต้ผิวน้ำพลางดันอกแกร่งให้ออกห่างเพราะคนตัวสูงเอาแต่จูบเหมือนอดอยากมาเป็นชาติ ตากลมส่งสายตาอ่อยไปให้เสือผู้กระหายก่อนจะเคลื่อนกายและพลิกตัวไปแอ่นสะโพกพร้อมถูกกระแทกใต้ผิวของเหลว แขนขาวทั้งสองข้างวางลงบนขอบสระ

ตาคมมองแผ่นหลังเนียนที่โผล่พ้นเหนือผิวน้ำใสพลางเตรียมพร้อมจะจู่โจมให้ร่างเล็กสั่นกระเส่า ชั้นในขาวภายใต้น้ำถูกชายตัวสูงถอดออกและโยนขึ้นบนสระพร้อมบ็อกเซอร์ ส่วนหัวของของใหญ่ถูกจับจ่อและถูไปมาหน้าปากช่องทาง ก่อนฟันสวยจะกัดกระทบกันทันทีที่มันสอดเข้ามาอย่างกะทันหัน

“อื้ม… รัดว่ะ”

“สะ ส้มเจ็บ…” ไม่ได้เบิกทางก่อนจึงทำให้ส้มตำเจ็บเล็กน้อย ความอึดอัดทำให้เม้มปากและตอดรัดกายใหญ่อย่างไม่ได้สติก่อนมือหนาจะสอดเข้ามากอดพร้อมใช้นิ้วขยี้ที่หัวนมแข็ง ณ บัดนั้นถึงได้คลายความเกร็งจนไทเกอร์สามารถขยับสะโพกได้… ขยับสะโพกได้อย่างเมามันในความกาม

แรงกระแทกที่เริ่มจะถี่ ๆ ไม่เร็วมากแต่ทำให้ร่างบางถลากระทบกับขอบสระอย่างสม่ำเสมอ ความเสียวซ่านเอ่อล้นทำให้จำต้องครางออกมาอย่างหักห้ามไม่ได้ สมองไม่คิดจะอายใครแล้วหากถูกพบเห็น มือหนาบีบเฟ้นที่เอวคอดอย่างชอบใจ เรียวขาขาวฝั่งหนึ่งถูกจับให้ลอยตัวใต้ผิวน้ำก่อนกายใหญ่จะเสียดแทงเข้ามาแรง ๆ หลาย ๆ ครั้งทำให้ส้มตำสั่นกระเส่า จะอยู่จุดไหนชายตัวสูงก็ทำให้เขาพอใจกับเซ็กซ์นี้ได้อย่างน่าพอใจ

“อื้ม…”

สวบ ๆ

“สะ เสียว…” น้ำกระเพื่อมตามแรงกระแทกของสะโพกสอบ ถึงแม้จะไม่ได้ยินเสียงกระแทกเนื่องจากอยู่ใต้ผิวน้ำแต่ความเสียวซ่านภายในร่างหาลดลงแม้แต่น้อยไม่ ใบหน้าคมเลื่อนลงไปเกยคางไว้ที่ไหล่ขาว ออกแรงกระแทกใส่ด้วยความอดอยาก เอ็นใหญ่ผุดเข้าออกจากช่องทางรักไม่หยุดหย่อน มือหนากอดกระชับเอวเล็กไว้แล้วใส่ใจโดยการกระแทกเข้าหาอย่างไม่ยั้งแรง

สายตาหื่นมองแก้มเนียนของคนรักอย่างพออกพอใจ ใบหน้าใสแสดงถึงความเสียวออกมาอย่างได้อารมณ์ สะโพกมนนุ่มนิ่มน่าสัมผัสถูกยึดเคล้น ซ้ำเนื้อนุ่มยังบีบรัดจนสมองแทบจะเตลิด หลายครั้งที่สัมผัสได้ถึงของเหลวไหลเข้ามาพร้อม ๆ กับการกระแทกของคนพี่ แต่ส้มตำรู้ได้เพียงอย่างเดียวในตอนนี้ว่าตัวเองเสียว เสียวจากซอยถี่ยิก ๆ ของชายตัวโต

“ชอบไหมครับ? ซี๊ด…”

“ชะ ชอบ อ่า… ระ แรงขึ้นอีกผัว…” เสียงกระเส่าครางตอบไทเกอร์ ก่อนแรงกระแทกจะยิ่งเพิ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ เสียจนส้มตำครางเสียงหลง ร่างระหงสั่นไหวเหมือนผิวน้ำ กายกำยำกระแทกกระทั้นเข้าหาอย่างรุนแรง แดดแรง ๆ เหรอจะสู้แรงขยับของสะโพกสอบ แต่ละระลอกบ่งบอกได้ถึงความหื่นกระหายในบาป ชายตัวสูงก้มลงงาบที่ที่ซอกคอขาวพร้อมไซ้ดูด

“อะ อ่า…” เสียวเหลือเกิน… เสียวจนเริ่มที่จะทนไม่ไหวเผลอปลดปล่อยออกมาภายใต้ผิวน้ำ เนื้ออุ่นตอดรัดคนพี่พร้อมเผยอปากเงยหน้ามองท้องฟ้า ไทเกอร์คำรามครางเหมือนเสือร้ายที่กำลังได้รับความสุขสม กล้ามเนื้อแกร่งทุกสัดส่วนเกร็งขึ้นพร้อมแรงขยับอย่างมหาศาล ก่อนความเสียวซ่านจะไหลล้นมารวมที่ส่วนหัว ปิดฉากโดยการกระแทกเข้าไปแรง ๆ แล้วอัดฉีดลูก ๆ เข้าไปในร่างของกายบาง สั่นกระเส่าเร้าระริก หายใจหอบจนอกกระเพื่อมชิดกันอย่างหมดแรง

จุ๊บ…

“รักนะครับ…”

“…” เขิน...

แต่ทั้งสองหารู้ไม่ว่าทุกฉากข้างล่างนั้นได้มีชายอีกคนแอบยืนมองอยู่ ชายปริศนารูปร่างคลับคล้ายคลับคลากับคนรักของส้มตำ ไม่ได้เห็นของสงวนหรือส่วนที่ไม่ควรเห็นแต่อย่างใด เพียงแต่ใครจะมองไม่ออกว่าสองคนนั้นกำลังทำอะไรกัน อีกอย่างร่างเล็กที่อยู่ภายใต้อ้อมกอดของน้องชายตัวเองนั้นมันช่าง…

“หึ ๆ มีของดีไม่บอกกันเลยวะ…”

(แก้ไข)
Contact Me
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-03-2019 04:54:50 โดย เอ็ม »

ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
Re: หมกมุ่น E24 (P.2) - [19.03.2019]
«ตอบ #44 เมื่อ19-03-2019 01:45:23 »

คนที่แอบมองคือใครกัน

ออฟไลน์ AkuaPink

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2033
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-1
Re: หมกมุ่น E24 (P.2) - [19.03.2019]
«ตอบ #45 เมื่อ19-03-2019 09:23:03 »

 :3123:
 :pig4:

ออฟไลน์ azure

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 772
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-2
Re: หมกมุ่น E24 (P.2) - [19.03.2019]
«ตอบ #46 เมื่อ19-03-2019 22:51:45 »

ขริงๆน้องส้มเป็นคนซื่อๆนะ แต่ไหงคนซื่อๆอย่างน้องถึงดูแรดได้ อันนี้ก็ไม่เข้าใจ o22

ออฟไลน์ Chamind1306

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: หมกมุ่น E24 (P.2) - [19.03.2019]
«ตอบ #47 เมื่อ19-03-2019 23:54:41 »

พี่ชายไทเกอร์หรออ?? อย่าทำอะไรน้องส้มนะ

ออฟไลน์ เอ็ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
Re: หมกมุ่น E25 (P.2) - [22.03.2019]
«ตอบ #48 เมื่อ22-03-2019 02:36:15 »

E25 “เสือทั้งสามพบปะพูดคุย”
RATED 18+
Language and Sex

ร่างของทั้งสองยังคงกอดกันอยู่ในสระ ทุกอย่างดูเงียบสงบลงแม้แต่เสียงหายใจเหนื่อยในตอนแรกที่ดังขึ้นเหมือนนักกีฬาว่ายน้ำโอลิมปิกหลังแข่งเสร็จ สิ่งที่คาอยู่ในร่างแน่นอนว่ามันต้องแข็งขึ้นอีกครั้งเป็นแน่แท้ แต่แล้ววิสัยในการมองของตากลมกลับดันไปเห็นใครคนหนึ่งยืนอยู่บนบ้านกำลังมองลงมาผ่านกระจกใส หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบรีบหันหนี

‘คะ ใคร…’ ร่างเล็กเอ่ยในใจในขณะกำลังถูกคนตัวสูงเริ่มคลอเคลียที่ท้ายทอยและพวงแก้มอีกครั้ง หันไปมองอีกครั้งชายคนนั้นก็ได้หายไปจากบริเวณนั้นแล้ว ไม่ใช่ผีเป็นแน่แท้ ยังไงก็ต้องเป็นคน

“พะ พี่ไทเกอร์หยุดก่อน…”

“หืม? ยังไม่อิ่มเลย…”

“ส้มเหนื่อยแล้ว อีกอย่างส้มรู้สึกไม่สบายตัว” พยายามสรรหาข้ออ้างมาบอกชายผู้เป็นแฟนจนใบหน้าคมขมวดคิ้วเมื่อถูกขัดใจ ร่างเล็กดูทำตัวแปลก ๆ ไปจากเมื่อก่อนหน้าจนเขายิ่งสงสัย ก่อนจะยอมถอดเอ็นใหญ่ที่แข็งพร้อมสู้ขึ้นอีกครั้งออกพร้อมน้ำกามที่ไหลออกมาเจือกับของเหลวภายในสระ

มือขาวยื่นไปหยิบชั้นในของตัวเองและกางเกงบ็อกเซอร์ของคนพี่ หันมามองใบหน้าคมดันเห็นร่างสูงทำหน้าเหมือนไม่พอใจ รู้ว่าขัดใจแต่จะให้เอาอีกก็คงจะไม่ได้ อารมณ์มันหมดไปตั้งแต่เห็นใครคนนั้น เขาไม่ใช่พวกโรคจิตที่ยอมถูกเยให้คนเห็นนะ ถ้ามีส่วนที่ปกปิดไว้ก็พอว่า แบบนั้นก็พอจะเร้าใจ แต่นี่อะไร… เหมือนเปิดโล่งแสดงหนังสดให้คนดู

“ใส่ก่อน…”

“อะไรวะ?” ถามแต่ยอมรับมาใส่ภายในน้ำก่อนส้มตำจะกึ่งเดินกึ่งลอยตัวตรงไปยังบันไดขึ้นจากสระ ซึ่งทุกการเคลื่อนไหวมีสายตาคมของไทเกอร์จับจ้องอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้ว่าเพราะเซ็กซ์ที่จัดให้ไม่ดีพอหรือเพราะน้องมันรู้สึกไม่สบายตัวจริง ๆ ถึงได้ทำหน้าเครียดแบบนั้น เดินกอดอกตัวเปียกซะจนเสื้อแนบเนื้อตรงไปยังกางเกงที่วางไว้

หมับ…

“เป็นไร?” แขนขาวถูกดึงให้หันมามองในขณะที่เตรียมตัวจะสวมกางเกงทั้ง ๆ ที่ตัวยังเปียก ก่อนสายตาคมจะหันไปเห็นคนเดินออกมาจากประตูบ้านร่างของคนตัวบางจึงถูกดึงไปไว้ด้านหลังพร้อมเสื้อคลุมที่วางพาดอยู่บนพนักเก้าอี้ถูกดึงมากางออกแล้วปกปิดร่างของผู้เป็นแฟนไว้อย่างดี ใบหน้าหล่อหันกลับไปมองยังชายตัวสูงที่เขารู้จักพร้อมคิ้วคมที่ขมวดขึ้นเป็นปมด้วยความสงสัย

“มาตอนไหน?”

“เมื่อกี้… แล้วนั้นใคร?” ชายผู้เป็นพี่ทำเป็นลืมสิ่งที่ตัวเองเห็นก่อนหน้าแล้วถามไทเกอร์ออกไปด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ ตาคมลอบมองเสี้ยวหน้าใส ๆ ที่อยู่หลังชายผู้เป็นน้องที่มองมา ครั้นสบตากับเขาใบหน้าใสกลับทำเป็นหันหนี ทำไมจะไม่รู้ว่าเด็กตัวขาวรูปร่างน่ามองนั้นเห็นเขาตอนยืนแอบดูอยู่บนห้องของตัวเอง

“…” ไทเกอร์ไม่ยอมตอบจนชายผู้เป็นพี่ยกมือขึ้นกอดอกมองไปยังสระน้ำพลางทำหน้าเชิงสงสัย นั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกกังวลใจว่าสิ่งที่ทำกับร่างบางไปก่อนหน้าเจ้าตัวจะมองเห็น แต่แล้วความคิดนั้นกลับถูกตัดทิ้งซะง่าย ๆ เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องกังวล อีกอย่างคนตรงหน้าคือพี่ชาย ถึงจะมองเห็นยังไงก็คงไม่เห็นส่วนที่เชื่อมต่อกันเป็นแน่แท้ ก่อนจะแอบชะงักเล็กน้อยเมื่อชายผู้เป็นพี่ไล่สายตาลงมามองยังส่วนเป้ากางเกงที่ยังมีอะไรบางอย่างพร้อมใช้งาน

“ถ้าไม่มีอะไรผมขอตัว…” บอกพลางลากร่างบางจะเดินผ่าน

“ลงมาคุยกันด้วยถ้าว่างแล้ว…”

“อื้อ…” ร่างสูงตอบพร้อมสาวเท้าลากส้มตำเข้าไปในบ้านรัว ๆ สายตาของพี่ชายมองตามหลังร่างเล็กที่ยอมอยู่เงียบ ๆ ให้น้องชายเขามันลากเข้าไปในบ้านก่อนจะกระตุกยิ้มอย่างนึกสนุก จนในที่สุดทั้งสองก็ขึ้นมายังบนห้อง

หัวใจดวงน้อยยังคงสั่นไหวไม่เป็นจังหวะ หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อนึกถึงฉากตอนที่ตัวเองถูกพี่ไทเกอร์จับกระแทกแล้วมีคนมองมาเห็น ชายตัวสูงคนเมื่อกี้รูปร่างพอ ๆ กันกับคนพี่ที่เป็นแฟน ใบหน้าคล้ายกัน แต่ไม่ได้เหมือนเอาซะทีเดียว ก็แค่คล้าย ๆ เพียงเท่านั้น มองแล้วสามารถแยกออกได้ง่าย ๆ เพราะทรงผมก็ต่างกัน อีกอย่างอีกฝ่ายผมสีน้ำตาล แต่สิ่งที่ไม่ต่างกันคือความหล่อ

“ต่อไหม?” ลากเขาเข้าห้องน้ำภายในห้องนอนยังจะถามออกมาอีก ใบหน้าใสเครียดขนาดนี้ยังถามได้ลงคออีกเหรอ ส้มตำทำเพียงดันอกแกร่งออกด้วยใบหน้าไม่พอใจ

“พี่ดูสถานการณ์หน่อยได้ไหม…” ตอบพลางถอดสิ่งที่ปกคลุมร่างกายออกจนหมด ร่างเล็กในสภาพร่างเปลือยเปล่าหันหลังโชว์หุ่นและผิวขาวใสน่ามองที่เปียกน้ำให้คนพี่ยิ่งมีอารมณ์ มือขาวเลื่อนไปหมุนเปิดน้ำฝักบัวให้ฉีดลงมากระทบร่าง ห้องน้ำขนาดใหญ่มีอ่างให้นอนแช่ ทุกอย่างดูแห้งเพราะเหมือนไม่ได้ถูกใช้มานาน แต่สะอาดสะอ้านน่าเข้ามาใช้

“กูทำอะไรผิดวะ…” เสียงออดอ้อนดังขึ้นพร้อมขยับเข้าหาร่างเล็กที่ปล่อยตัวให้น้ำจากฝักบัวสาดลงมาชำระล้างคลอรีน ส่วนในกางเกงบ็อกเซอร์เปียกแข็งดุดันถูไปมาที่สะโพกนุ่มจนร่างเล็กพยายามขยับหนี และชะงักเมื่อถูกยึดเอวไว้ไม่ให้ขยับ

“กูเอาไม่ดีเหรอวะ?”

“พี่พอก่อน อาบน้ำก่อน…”

“อาบน้ำก่อนแล้วจะให้กูเย?” คำถามนั้นทำให้ร่างเล็กจำต้องปิดน้ำแล้วหมุนตัวมามองหน้าไทเกอร์ด้วยใบหน้าไม่พอใจ ได้โอกาสตาคมจึงไล่มองหุ่นของแฟนหนุ่มอย่างคิดทะลึ่ง สองมือสากยังจับเอวบางไว้แน่น

“พี่ไม่ได้กังวลเรื่องผู้ชายคนเมื่อกี้เลยเหรอ?” ได้ยินคิ้วดกจึงขมวดเข้าหากัน

“ก็พี่ชายกู จะกังวลทำไม?” ยอมรับว่าตอนอยู่ข้างล่างก็ชะงักตกใจ และแอบกังวลว่ามันจะเห็นฉากเด็ดไหม แต่ตอนนี้เป็นส่วนตัวแล้วจะกังวลไปทำไม นั่นก็พี่ชายเขาด้วย

“…พี่ไม่คิดเหรอว่าเขาอาจจะเห็นตอนพี่เยส้มอะ”

“…”

“ส้มดูเป็นคนแบบนั้นก็จริง แต่ก็ไม่ใช่คนที่จะชอบให้ถูกจับเยให้ใครเห็นนะ” ได้ยินไทเกอร์จึงเข้าใจสาเหตุที่ร่างบางมันเครียด มือหนาดึงร่างเล็กเข้ามากอดพร้อมก้มลงจุ๊บที่หัวเปียกเบา ๆ เป็นการปลอบ ปกติก็เห็นร่านจริง ๆ นั่นแหละ ตอนอยู่ในสระยังอ่อยเขาซะตบะแตก แต่แปลกที่มันก็มีมุมนี้ให้เห็น

“ก็แค่เห็นท่อนบนไหมวะ อีกอย่างมุมเมื่อกี้ถ้าเห็นก็เห็นกูมากกว่ามึงอีกนะส้ม เลิกกังวลได้ละ” เขาไม่ได้อายเลยด้วยซ้ำถ้าพี่ชายมันจะเห็นฉากเด็ด แต่ที่กังวลคือถ้ามันเห็นเรือนร่างของคนรักคนหวงของเขาต่างหาก ไม่งั้นเสื้อคลุมที่จะเอาลงไปคลุมเองคงไม่ถูกจับพันร่างเล็กไว้หรอก อีกอย่างของใหญ่ที่ขยายในบ็อกเซอร์ดันถูกไอ้พี่ชายสังเกตเห็นจนได้ มันคงรู้ว่าเขาอยากเอาเมีย

“ส้มแค่กังวล จริง ๆ ก็อยากให้เอาหลาย ๆ รอบ แต่แค่ไม่โอเคถ้าหากมีคนเห็น…” เสียงแผ่วลอดออกมาเบา ๆ พร้อมมือเล็กเลื่อนขึ้นไปวางที่อกแกร่งพลางไล่สายตาอ่อย ๆ มองหุ่นแน่นของชายผู้เป็นสามีก่อนขึ้นมาสบที่ตาคม เห็นเช่นนั้นมือหนาจึงเลื่อนขึ้นมาประคองใบหน้าใสให้เงยขึ้นมามอง คิ้วสวยขมวดจนใบหน้าคมต้องก้มลงไปจูบซับให้มันคลาย ซ้ำยังเริ่มล่ามไปเรื่อย ๆ รู้ตัวอีกทีส้มตำก็มิอาจจะหักห้ามความต้องการที่ค้างคาของชายผู้เป็นแฟนได้อีกแล้ว…

“อะ อ่า…” ร่างเล็กหันหลังเกาะผนังห้องน้ำเปียกพลางแอ่นสะโพกให้ชายผู้มีอารมณ์ไม่ต่างกันจับยึดสะโพกกระแทกกระทั้นของใหญ่เข้าหาอย่างไม่ปรานี ความเสียวซ่านทำให้ซี๊ดปากอยู่หลายครา ฟันสวยกัดกระทบกันเขย่งเท้ารับแรงรักของไทเกอร์ ทุกครั้งที่ถูกยัดเข้ามาทำให้เหมือนร่างกายกำลังจะสลาย ความจุกและเจ็บแทรกขึ้นมาได้ตลอด แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยจริง ๆ ว่าการอยู่เฉย ๆ ให้คนที่มีชั้นเชิงกว่าในเรื่องแบบนี้พร้อมของใหญ่ ๆ กระแทกเข้ามามันจะทำให้สมองพร้อมเตลิดได้ทุกเมื่อ

ชั่บ!

ยามส่วนหัวของกายแข็งเสียดแทงเข้ามาถึงจุดกระเส่า ทำให้ส้มตำเมาเหมือนดื่มสุรา ต่างกันจากที่เมารักและเซ็กซ์หนัก ๆ ของคนพี่ แรงกระแทกถี่ ๆ ทำให้ความเสียวซ่านพุ่งกระฉูดขึ้นสมอง สั่งสอนให้ร่างเล็กจิกเล็บบนนิ้วทั้งสิบลงผนังอย่างหักห้ามไม่ได้ มันคล้าย ๆ จะเป็นลมตายเพราะการถูกเย

“อืม… มึงรู้ดีว่าครั้งเดียวไม่พอสำหรับกู” ไล่สายตามองแผ่นหลังเนียนพร้อมเอ่ยกระเส่าบอกร่างเล็ก ตอนแรกพร้อมที่จะเอามันหลาย ๆ รอบให้ทั่วบริเวณสระเพราะคิดว่าคงไม่มีใครมาแน่ ๆ แอบหงุดหงิดพี่ชายที่มันมาไม่ถูกจังหวะเอาเสียเลย ตาคมก้มลงมองส่วนที่ภูมิใจขยับเข้าออกจากรูสวรรค์ที่เปิดรับความเสียวอย่างรัดแน่น

น้ำกามปริ่มที่ส่วนหัวไหลติดผนังอุ่นยามกระแทกเสียดแทงเข้าหา จิตใจบาป ๆ ย้ำเตือนให้ออกแรงขยับหนัก ๆ ย้ำเตือนผู้เป็นเมียให้มันลุ่มหลงของใหญ่ ๆ ที่เข้าออกร่างและอย่าไปหาชายอื่นใด ยอมรับว่าแอบกังวลตอนมันทำตัวแปลก ๆ ในสระหลังโดนเย คิดว่าฉายาที่ถูกเจ้ากรรมตั้งให้ว่า ‘เยดุ’ จะหมดไปเสียจนเกือบจะขาดความมั่นอก ที่แท้แค่กังวลเรื่องพี่ชาย ตัดภาพมาตอนนี้ก็ไม่ต่างไปจากทุกครั้งที่ถูกกระแทก ครางเสียงสั่นกระเส่าให้เขาอารมณ์ติดได้ตลอด

สวบ!

สะโพกอวบกลืนกินของชอบไม่ขาดสาย คล้ายจะเสียวจนเกือบล้มจนคนพี่กอดรอบเอวไว้ ใบหน้าคมซุกไซ้ที่แผ่นหลังพลางกระแทกเข้าหาอย่างไม่อ่อนโยน ความเสียว ความสุขสมแสดงออกมาผ่านเสียงครางของสองร่างกระทบกันเยี่ยงสากและครก สะโพกสอบหมุนควงท่อนเอ็นอย่างชำนาญ ก่อนพลิกร่างของคนตัวบางให้หันมาหาถอดกายออกแล้วยกมันขึ้นอุ้มก่อนสอดกระแทกพลางเดินไปวางลงที่อ่างล้างหน้า

สวบ ๆ

“อื้อ… อะ อิ๊…” ตากลมเคลิ้มมองใบหน้าหล่อของชายตรงหน้าที่มองมาเหมือนสุขสม เห็นแล้วอดที่จะดึงศีรษะของชายหนุ่มมารับบทจูบไม่ได้เลยจริง ๆ ลิ้นร้อนสอดแทรกแดกดันตวัดต้อนอย่างหื่นกระหาย กายใหญ่ก็ไม่ได้อาจที่จะลดแรงกระแทกลงเลยแม้แต่น้อย ขอบอ้างอาจไม่ได้อ่อนโยน ยิ่งกระแทกผิวขาวยิ่งกระทำจนเกิดรอยแต่ความเร่าร้อนภายในห้องชื้นสี่เหลี่ยมกว้างหาหมดไปไม่

“อื้ออ…” การรุกล้ำจากลิ้นร้อนทำให้สมองขาวโพลนเหมือนแฟลชจากกล้องมือถือ สองมือบีบเคล้นยึดสะโพกอวบสอดกายใหญ่เข้าหาเหมือนกลัวว่าจะไม่ได้เยคนน้องอีก เสียงภายในห้องก้องกังวานทั่วโสตประสาท ทั้งเสียงคราง เสียงกระทบกันของเนื้อเปียก

ชึ้บ!

“อา…” ใบหน้าคมผละออกก่อนจะอุ้มร่างเล็กกระแทกต่อในท่าลิงอุ้มแตง กล้ามเนื้อแกร่งทุกส่วนเกร็งจนเห็นเส้นเลือด ทั้งแขนและลำคอ ไหนจะบริเวณก่อนถึงท้องน้อย ทำให้ชายตัวสูงดูเซ็กซี่น่าสัมผัส ถูกเนื้ออุ่นรัดจนต้องออกแรงรักให้มากขึ้น สองแขนเรียวโอบรั้งที่คอแกร่ง ไม่ต่างไปจากสองขาขาวที่ไขว้เอวสอบไว้ให้คนพี่บังคับกายสอดใส่อย่างเอาแต่ใจ เยไม่ดุคงไม่ใช่ไทเกอร์คนนี้

ชึ่บ ๆ

“อ่า…”

“อืมส์…” ส้มตำถูกวางอยู่ในท่าคลานลงบนพื้น ขาข้างหนึ่งถูกจับให้พาดไว้ที่อ่างอาบน้ำ ตามด้วยแรงสอดใส่จากด้านหลังเข้ามาแรง ๆ ซ้ำยังไม่มีแววว่าจะหยุด หัวเข่าสวยกระทบกับพื้นกระเบื้อง สั่นระเคืองเหมือนจะเป็นรอย ยิ่งแรงกระแทกของไทเกอร์เหมือนจะหนักขึ้นกว่าเดิมจนร่างเล็กถลา

ตับ ๆ ๆ

“ไม่ไหวแล้วว่ะแม่ง…”

สวบ!

“อึก อ่า…” แรงกระแทกเข้ามาลุ้น ๆ หลังจากชายผู้เป็นแฟนออกแรงถี่ระยิบก่อนจะปล่อยของกามเข้ามาในร่างจนร่างเล็กล้มลงนอนด้วยความเพลีย หายใจหอบอกกระเพื่อมเหมือนจะตาย เปลี่ยนท่าไปเปลี่ยนท่ามาซะน้องระบม

“เหนื่อยเหรอ?”

“กะ เก็บไว้เยวันอื่นบ้าง…”

“หึ ๆ” ใบหน้าหล่อกระตุกยิ้มก่อนจะช้อนร่างเล็กลงไปอาบน้ำในอ่างด้วยกัน…

..

..

..

ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง~

“นี่ส้มตำ…”

“สะ สวัสดีครับ” ร่างเล็กในชุดตัวโคร่งยกมือไหว้ชายสองคนที่นั่งบนโซฟาตรงหน้า แปลกที่ก่อนหน้ามีแค่หนึ่ง แต่ที่ไม่เข้าใจกว่าคือทำไมคนพี่มันต้องให้เขาใส่เสื้อคอเต่าสีดำ กางเกงก็ขายาวสีดำ มันดูไม่โอเค! แต่อยู่บนห้องก็เหมือนจะถูกดุจนต้องยอมใส่ ทั้งใหญ่ทั้งอึดอัด ถึงจะไม่ได้แย่ขนาดนั้นแต่เขาก็ไม่ชอบ! ยอมใส่ ๆ ไปเดี๋ยวเสือตัวโตจะดุใส่อีก

ตากลมมองชายตัวสูงสองคนสลับกันไปมาด้วยความหวั่นกลัวเล็กน้อย ดูอึดอัดนิด ๆ หน่อย ๆ เพราะไม่ชิน ยิ่งกับชายที่นั่งฝั่งทางขวาที่แอบมองตอนเขามีอะไรกันกับพี่ไทเกอร์ ส่วนอีกคนน่าจะพี่ใหญ่สุดของบ้าน แต่งตัวดูสุขุมเหมือนคนใหญ่คนโต ที่รู้เพราะตอนอยู่บนห้องคนพี่ได้เล่าให้เขาฟังคร่าว ๆ แล้วว่าเจ้าตัวมีพี่ชายอยู่สองคน คนที่แอบมองตอนนั้นคือคนกลาง พี่ไทเกอร์คือคนสุดท้อง

“เพื่อนแกเหรอ?”

“หึ ๆ เมียมากกว่ามั้งเฮีย…” ชายที่แอบมองกระตุกยิ้มตอบแทน คนที่ชะงักคงเป็นส้มตำ ทำไมตอบไม่รักษามารยาทเลย ซ้ำยังมองมาที่เขาเหมือนเป็นของชิ้นต่ำ ตอนคุยกับพี่ไทเกอร์ที่สระน้ำยังไม่เห็นจะออกอาการแบบนี้เลยด้วยซ้ำ นั่นทำให้ร่างเล็กต้องแอบเม้มปากเล็กน้อยพร้อมกับหลบสายตา

“พูดให้เกียรติน้องหน่อยต้าห์” ‘ต้าห์’ หรือ ‘ชีตาห์’ ชายหนุ่มที่เห็นการกระทำที่แสนน่าอายของน้องชายและผู้เป็นแฟน ร่างสูงจบไปได้แล้วสองปีตอนนี้กำลังทำงานที่บริษัทของผู้เป็นพี่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ผู้ที่ซึ่งเป็นซีอีโอคนปัจจุบันและมีบิดาเป็นผู้ให้คำแนะนำเสมอมา

“พี่ชื่อจากัวร์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ…”

“เอ่อ… เช่นกันครับ” ร่างเล็กยิ้มตอบให้ชายที่ขึ้นชื่อว่าพี่ใหญ่สุดเพราะเจ้าตัวเหมือนโตจริง ๆ แถมยังเหมือนใจดี ต่างจากอีกคนที่ตอนนี้มองมาที่เขาด้วยสายตานิ่ง ๆ

“แฟนผมครับ… จริง ๆ ก็ไม่ได้ตั้งใจจะบอกพวกเฮียอยู่แล้ว”

“ทำไมวะ? กลัวถูกแย่ง?”

“…” ไทเกอร์มองไปยังพี่ชายของตัวเองด้วยสายตานิ่ง ๆ ก็รู้ว่าทะเลาะกันบ่อยเลยไม่อยากเห็นหน้า แต่เพราะเป็นพี่ชายถึงต้องให้เกียรติมาโดยตลอด แต่หากคิดจะทำอะไรบ้า ๆ เขาก็พร้อมที่จะบ้ากลับ… ส้มตำยังคงไม่โอเคกับสถานการณ์ในตอนนี้ ก่อนเสียงของพี่จากัวร์จะดังขึ้นกลบความอึดอัด

“สองคนนี้ก็ชอบกัดกันบ่อย ๆ เป็นปกติ ว่าแต่ส้มตำนี่น่ารักดีนะครับ แกนี่โชคดีนะไทเกอร์”

“หึ ๆ” ร่างสูงกระตุกยิ้มพลางตวัดวงแขนกอดรอบเอวบางซะจนส้มตำสะดุ้ง เขาภูมิใจที่ได้เมียดี จะรักษาให้สุดความสามารถเลย ทั้งสี่คนคุยกันไปมาโดยส่วนมากจะเป็นพี่จากัวร์ที่คอยถามและเล่าอะไรต่าง ๆ ให้ฟัง ส่วนส้มตำทำได้เพียงแค่คอยตอบและหลบสายตาเสืออีกตัวซึ่งเป็นพันธุ์ชีตาห์

“เอออ่ะจะทำอะไรก็ทำ พอดีพ่อให้เข้ามาดูบ้านเลยชวนไอ้ต้ามันมาด้วย ไม่คิดว่าแกจะมาพอดี… เดี๋ยวต้องกลับละ เออไทเกอร์ออกมาคุยกับเฮียเรื่องส่วนตัวหน่อย” พี่ใหญ่สุดลุกขึ้นบอกก่อนจะเดินออกไปทำให้ไทเกอร์เลิกคิ้วมองตาม ใบหน้าคมหันมามองร่างเล็กเหมือนไม่อยากปล่อยให้อยู่กับพี่ชายอีกคน

“เดี๋ยวมา…”

“อะ อื้ม…” ส้มตำครางตอบพลางหันไปมองตามหลังคนทั้งสองที่เดินออกไปทางฝั่งหน้าบ้าน ก่อนหัวใจจะหวั่นขึ้นทันทีที่หันกลับมามองชายที่นั่งตรงหน้า เมื่อสู้สายตาคมไม่ได้ใบหน้าใสจึงเบือนหนี สองมือขาวกำกางเกงที่ต้นขาของตัวเองไว้แน่น ชายทั้งสามหน้าตาดีหมด รูปร่างคล้าย ๆ กันแต่มีความแตกต่างจนสามารถสังเกตได้อย่างชัดเจน แน่นอนว่าส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะช่วงอายุ

พรึบ…

“…” ร่างสูงของต้าห์ลุกขึ้นเดินตรงมานั่งข้าง ๆ ร่างเล็กจนส้มตำชะงักหันไปมอง ยิ่งคนตัวโตขยับเข้าหาด้วยใบหน้าที่เขาอ่านความรู้สึกไม่ได้ยิ่งต้องขยับจนชิดขอบโซฟา

“อะ เอ่อคือ…”

“พี่จะบอกความลับของไอ้ไทเกอร์มัน…” เจ้าของร่างสูงหยุดเว้นระยะห่างแล้วบอกด้วยใบหน้าเหมือนกำลังสนุก คิ้วสวยจึงขมวดปมด้วยความสงสัยทันทีที่ได้ยิน

“ปกติพี่รู้นะว่าไทเกอร์มันคบใครไม่ค่อยจะได้นานสักเท่าไร แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะหันมาลองผู้ชายด้วยกัน…” ร่างเล็กยังคงหวั่นใจกับสายตาเจ้าเล่ห์ของคนตัวสูงที่ไล่มองเขาหัวจรดเท้า ในใจได้แต่ภาวนาให้พี่ไทเกอร์กลับมาเร็ว ๆ หันไปมองฝั่งที่ร่างสูงเดินออกไปก่อนจะหันมามองชายที่อยู่ด้วยจนเจ้าตัวกระตุกยิ้มส่ายหน้าให้กับท่าทางน่าเอ็นดู

“หึ ๆ กลัวเหรอครับ?”

“ปะ เปล่า…” มือบางยกขึ้นดันมือหนาที่เลื่อนมาวางที่ต้นขาตัวเองออกเหมือนไม่ชอบใจ นั่นยิ่งทำให้ชีตาห์เริ่มอยากเล่นด้วยมากขึ้นกว่าเดิม ยังไงเขาก็มีแผนอยู่แล้วไม่งั้นคงไม่คิดที่จะเข้ามาคุยด้วยตอนได้โอกาสแบบนี้หรอก งานดีขนาดนี้แบ่งกันหน่อยดิวะไอ้น้องชาย

“มันให้กี่บาท?”

“…” ได้ยินคำถามส้มตำจึงขมวดคิ้ว ให้กี่บาทนี่หมายความว่ายังไง?

“หึ อย่ามาทำเป็นไม่รู้เลย พี่เห็นรูปเราในเว็บขายเรื่องอย่างว่า อย่าคิดว่าจะหลอกคนอย่างพี่ได้…” ได้ยินร่างเล็กยิ่งชะงักเข้าไปใหญ่

“มะ ไม่ใช่นะ พี่เข้าใจผิดแล้ว…” ส้มตำเริ่มกระวนกระวายหันไปมองทางที่ชายผู้เป็นแฟนเดินออกไปอีกครั้งแต่ไร้ซึ่งวี่แววก่อนจะยิ่งชะงักเมื่อชายที่อยู่ด้วยขยับเข้ามาจนชิดร่างพร้อมโอบกอดรอบเอวไว้ มือบางทั้งสองข้างจึงยกขึ้นไปดันไหล่หว้างพร้อมหันหน้าหนี

“อ๊ะ… พะ พี่หยุดเลยนะ”

“พี่มีคลิป…”

กึก…

“หึ ๆ คิดว่าพี่ไม่เห็นตอนน้องอยู่ในสระกับไทเกอร์มันเหรอ? โคตรเร้าใจเลยว่ะ… ลองคิด ๆ ดูถ้าคนอื่นได้เห็นด้วยมันจะดีมากแค่ไหนวะ” ใบหน้าใสหันหนีพลางเม้มปากด้วยความกลัว คลิปเหรอ? อย่าบอกนะว่าเขาถูกแอบถ่ายตอนมีอะไรกันกับคนพี่ในสระ หัวใจดวงน้อยสั่นระรัวเหมือนจะระเบิด ซ้ำตอนนี้ใบหน้าคมยังอยู่ใกล้จนแทบจะชิดแก้มเขาอยู่แล้ว ลมหายใจร้อน ๆ พ่นออกมากระทบจนสัมผัสได้ แรงมีน้อยกว่ายังไงคงสู้ไม่ได้เป็นแน่แท้

“พี่ให้ได้มากกว่ามันหลายเท่าเลยนะครับ…”

“…” กลัว… เขากลัว…

“เก็บนามบัตรพี่ไว้แล้วโทรมาหา… ถ้าไม่อยากให้คลิปหลุด… พี่ให้เวลาน้องคิดภายในสองวันนี้เพียงเท่านั้น” ความรู้สึกเครียดตีวนไปทั่วสมอง ส้มตำมิอาจที่จะหันไปหาคนตัวสูงหรือตอบโต้อะไรได้อีกแล้ว เขากังวล เขากลัว ทำได้เพียงกำนามบัตรในมือไว้แน่น เขาจะทำยังไงดี…

“ถ้าให้พี่จูบตอนนี้พี่จะเพิ่มเวลาคิดให้เป็นหนึ่งอาทิตย์…”

“…” ตาคมมองเสี้ยวหน้าใสที่เหมือนกำลังกลัวเขาอย่างจริงจัง ร่างบางไม่สามารถที่จะตอบโต้อะไรได้อีกแล้ว เขาคิดอะไรไม่ออก จะปฏิเสธคนที่กำลังกอดรัดเอวก็ไม่ได้ จะตอบตกลงก็ไม่ได้ สมองนึกถึงแต่พี่ไทเกอร์ อยากให้พี่ไทเกอร์กลับมาเร็ว ๆ สองมือขาวดันไหล่แกร่งไว้ไม่ปล่อย ก่อนมือหนาจะจับพลิกให้ใบหน้าสวยหันมามอง ริมฝีปากสีสดตามธรรมชาติและโครงหน้าที่เหมือนสร้างมาให้ผู้ชายหลง ผิวขาวเนียนน่าสัมผัส…

“หึ ๆ เด็กน้อย…” ตากลมสั่นคลอนด้วยความกลัวกำลังมองมาที่เขา ใบหน้าหล่อเอียงเล็กน้อยพร้อมค่อย ๆ เลื่อนเข้าหาทีละนิด ๆ จนริมฝีปากแตะกันในที่สุด ส้มตำไม่สามารถปฏิเสธได้ แต่ร่างสูงก็คงจะทำได้แค่ใช้ริมฝีปากแตะเบา ๆ เพราะใครอีกคนกำลังตรงมาหาด้วยความโกรธจัด

หมับ!

“ทำเหี้ยอะไรวะ!” เสียงคุ้นหูตวาดดังลั่นทำให้ร่างเล็กสะดุ้งออกจากภวังค์ ชีตาห์ที่ถูกกระชากขึ้นมาซัดที่มุมปากแรง ๆ ล้มลงบนโซฟา ของเหลวสีแดงไหลออกมาตามมุมปากที่แตก ร่างเล็กหลังได้สติจึงลุกขึ้นแต่ทำตัวไม่ถูก โชคดีที่พี่ใหญ่สุดเข้ามาเห็นจึงตรงเข้ามาดันน้องเล็กสุดแต่พลังเหลือล้นไว้

“อย่าเข้ามายุ่งกับมันอีก ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน…” สายตาอาฆาตมองใบหน้าหล่อที่กำลังกระตุกยิ้มของพี่ชายก่อนจะผลักมือพี่ใหญ่ที่ดันเขาไว้ออก หันไปมองร่างเล็กที่ทำหน้าตกใจก่อนจะเดินไปคว้าที่มือบางแล้วกระชากให้เดินตามขึ้นไปบนห้องจนส้มตำแทบจะล้ม แต่ถามว่าเขาสามารถห้ามคนพี่ได้ไหมก็ไม่…

“อ๊ะ!” ร่างเล็กถูกเหวี่ยงเข้าห้องเสียจนเกือบเสียหลักล้ม ตากลมมองคนพี่ที่ล็อกประตูกำลังหันมามองตัวเองด้วยสายตาอาฆาต รู้ว่าพี่ไทเกอร์เมื่อโกรธจัดจะเป็นยังไง รู้ว่าตัวเองต้องถูกทำร้ายแล้วแน่ ๆ ส้มตำถอยจนชิดกระจกพลางส่ายหน้าไปมาด้วยความกลัว มือหนายกขึ้นดันกระจกกันคนตัวเล็กไม่ให้หนี ส่งความโมโหผ่านสายตาลงมามอง

“บอกกูมาว่ามึงปฏิเสธมันแล้ว…”

“…” เงียบเพราะสมองประมวลผลไม่ทัน…

“กูถาม!”

เฮือก!

เสียงตะคอกดังลั่นห้องทำให้ร่างเล็กสะดุ้งเม้มปากพร้อมน้ำตาที่คลอเบ้า ทั้ง ๆ ที่หัวใจอ่อนแอเพราะถูกเสือพันธุ์ชีตาห์โจมตีไปหมาด ๆ ยังมาถูกเสืออีกตัวตะคอกใส่ด้วยความโกรธ ร่างเล็กเม้มปากน้ำตาคลอมองคนรักด้วยความกลัว ภาพตรงหน้าทำให้ไทเกอร์รู้สึกผิดจนนึกโมโหตัวเอง รู้ว่ากลั้นอารมณ์ไม่ได้และคงง้อหรือโอ๋น้องมันไม่ได้ในตอนนี้จึงเดินตรงไปคว้าแจกันดอกกุหลาบบนตู้วางของโยนลงพื้นเสียจนแตกกระจาย ทำให้ร่างบางสะดุ้งหลับตายืนตัวเกร็ง

“ทำไมต้องร้องไห้วะส้มตำ… ทำไม? ทำไมมึงต้องร้องไห้…” ร่างสูงเอ่ยถามเสียงแข็งก่อนจะเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ เดินวนไปมาด้วยความโกรธจัดก่อนจะตรงไปเปิดฝักบัวให้ฉีดน้ำลงมาดับความโมโหภายในอก หมัดหนัก ๆ ทุบผนังห้องน้ำแรง ๆ อยู่หลายครั้งเสียงดังลั่น

“ฮึก…” ส่วนอีกคนที่หัวใจเพิ่งถูกทำร้ายจนอ่อนแอกำลังสะอื้นร้องไห้ทรุดตัวนั่งลงกอดเข่าอย่างเสียขวัญ

“ฮึก… ฮือออ…”

Contact Me
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-03-2019 20:28:34 โดย เอ็ม »

ออฟไลน์ AkuaPink

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2033
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-1
Re: หมกมุ่น E25 (P.2) - [22.03.2019]
«ตอบ #49 เมื่อ22-03-2019 12:19:36 »

 :L1:
 :pig4:
 o13

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: หมกมุ่น E25 (P.2) - [22.03.2019]
« ตอบ #49 เมื่อ: 22-03-2019 12:19:36 »





ออฟไลน์ Chamind1306

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: หมกมุ่น E25 (P.2) - [22.03.2019]
«ตอบ #50 เมื่อ22-03-2019 14:32:54 »

ตอบไปสิส้มม คนพี่ก็ไม่ถามน้องดีๆอีกกก ส่วนพี่ก็เป็นพี่ชายห่าไรเนี่ยยย ส้มหนีไปลูกกกก สงสารน้องง ไทเกอร์คนนิสัยไม่ดี

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: หมกมุ่น E25 (P.2) - [22.03.2019]
«ตอบ #51 เมื่อ22-03-2019 22:41:46 »

 :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ เอ็ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
Re: หมกมุ่น E26 (P.2) - [24.03.2019]
«ตอบ #52 เมื่อ24-03-2019 03:04:40 »

E26 “ส้มจะลุยไปพร้อมสามี!”
RATED 18+
Language and Sex

“พี่มีคลิป…”

ประโยคจากปากของชายหนุ่มผู้นั้นยังคงก้องกังวานอยู่ในโสตประสาทของร่างเล็กผู้ที่ซึ่งนั่งงอตัวกอดเข่าน้ำตาไหล คิดไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าตัวเองควรจะทำยังไงดี ก่อนหน้านี้ยังถูกริมฝีปากของใครคนนั้นสัมผัสลงที่ริมฝีปากของตัวเองตอนอยู่ในภวังค์ อาจจะดูสัมผัสไม่มาก แต่การที่คนรักเข้ามาเห็นจนกลายร่างเป็นสมิงผู้อาฆาตตะคอกใส่เสียดังลั่นทำให้หัวใจดวงน้อยยิ่งอ่อนแอ



ในอดีต~

“พี่แค่อยากบอกเราไว้เป็นอุทาหรณ์ เพราะพี่ก็ไม่ได้ต่างไปจากน้องที่มีคนเกลียดเพราะคำบอกเล่าในอินเทอร์เน็ต…”

“…”

“และก็เรื่องคลิป…” ประโยคต่อมาที่ออกจากปากของหญิงสาวใบหน้าสวยหุ่นดีถึงขั้นเป็นนางแบบเอ่ยบอกส้มตำ รุ่นน้องที่เขารู้จักผ่านคุณแม่สาวประเภทสองที่ร้านอาหารหลังมอ ยามเอ่ยประโยคนั้นแววตาของเธอกลับฉายความรู้สึกอันแสนเจ็บปวดออกมาเสียจนคนฟังสัมผัสได้

“มันทำลายชีวิตพี่จนเกือบหมด…”

“อื้อออ… อย่าทำหน้าเศร้าแบบนั้น ส้มรู้ว่าพี่รู้สึกยังไง เข้าใจความรู้สึกพี่ดีเลย ยังมีอีกหลายคนที่เขาไม่ได้มองพี่เป็นคนแบบนั้นนะ… เรื่องเซ็กซ์มันเป็นเรื่องปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือผู้ชายที่มันทำแบบนั้นกับพี่” คลิปหลุดของหญิงสาวตรงหน้าก็ใช่ว่าจะไม่เคยดู แต่ดูได้แป๊บเดียวก็จำต้องกดออกเพราะทำใจดูไม่ได้ หากเป็นคลิปโป๊ต่าง ๆ นานาส้มตำจะไม่ได้รู้สึกอะไรเลยจริง ๆ นอกเสียจากมีอารมณ์ร่วมด้วย

“ขอบใจนะ… พี่โอเคขึ้นมากแล้ว มันเหมือนชินซะมากกว่า เราต้องระวังนะส้ม ไม่ใช่แค่เรื่องคลิป แต่การที่มีคนเอารูปเราไปตั้งขายของหรือขายบริการด้วย…”

“อะ อื้ม… ส้มจะระมัดระวังครับ”



ปัจจุบัน~

‘เราต้องทำยังไง… ต้องทำไงวะส้มตำ’ ความเครียดจากเรื่องที่ไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับตัวเองมาก่อนทำให้ร่างเล็กสั่นคลอนไปด้วยความกลัว กลัวว่าจะทำให้คนอื่นผิดหวัง ครอบครัวจะคิดยังไง… แล้วความรักระหว่างเขากับชายที่รักมั่นจะยังมีอยู่เหมือนเดิมไหม อีกอย่างที่ถูกตะคอกใส่เมื่อกี้ทำให้เสียขวัญมากแค่ไหนใครจะไปรู้ ทำไมพี่ไทเกอร์ถึงไม่อ่อนโยนกับเขาเลยแม้แต่น้อย ไม่คิดจะเห็นใจเขาบ้างเลยรึไง



“มึงจำไว้นะส้ม… ถ้ากูหรือมึงคนใดคนหนึ่งมีเรื่องให้เครียดมาก ๆ มากแบบมากระดับสิบ ต้องมาคุยกันเพื่อหาทางออก อย่าเอาแต่เครียดจนไม่ได้สติเด็ดขาด…”



ประโยคจากปากของเพื่อนสนิทแทรกเข้ามาในหัวทันทีที่คิดออก ใบหน้าของมันและความหนักแน่นในการพูดประโยคนั้นทำให้ร่างบางรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาอีกนิด ใบหน้าใสเงยขึ้นเช็ดน้ำตาพร้อม ๆ กับคนตัวสูงที่เดินออกมาจากห้องน้ำ ตากลมแดงปรายไปมองจึงเห็นว่าเจ้าตัวมีสภาพเปียกโชก ใบหน้าคมมองมาที่เขาด้วยสายตานิ่ง ๆ

‘คนใจร้าย…’ แต่กลับรู้สึกไม่โอเคที่คนพี่ไม่ได้ต่างไปจากพี่ชายของเจ้าตัวที่ขู่เขาเลย กระชากลากดึงน้องซ้ำยังตะคอกใส่ด้วยใบหน้าเหมือนพร้อมฆ่า ไม่รู้เลยเหรอว่าวินาทีที่ได้ยินประโยค ‘พี่มีคลิป…’ สมองเขามันประมวลผลอะไรต่อมิอะไรเสียจนทำให้ไม่ได้สติ ส้มตำค่อย ๆ ลุกขึ้นเม้มปากมองชายตัวสูงที่เดินเข้ามาใกล้

“เหตุผลของส้มมีให้พี่ฟังได้เสมอ… แต่พี่กลับไม่คิดที่จะถามดี ๆ เลย”

“อย่าพูดเหมือนกูผิด…” มือหนาเลื่อนมาจับที่ข้อมือเล็กจนส้มตำต้องดึงหนี ถึงแม้จะสู้แรงไม่ไหวแต่เขาก็ออกแรงขัดขืน

“ทำไมต้องถามส้มว่าส้มปฏิเสธเขาไหม… พี่ไม่คิดเลยใช่ไหมว่าส้มไม่ได้อยากให้ใครสัมผัสตัวเองเลยด้วยซ้ำนอกจากพี่ ยังไงพี่ก็ยังไม่มั่นใจในตัวส้มอยู่ดีว่ะ…”

“เมียกูถูกจูบแถมยังไม่ผลักออกมึงต้องให้กูรู้สึกไงวะ?” เสียงแข็งดังขึ้นพร้อมแรงบีบและดันส้มตำจนชิดกระจกอีกครั้ง ความร้อนที่ดับไปจนสามารถเดินออกมาได้เริ่มก่อตัวขึ้นง่าย ๆ ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันและจ้องหน้าคนตัวโตเหมือนไม่ยอมแพ้ แต่ถามว่ากลัวคนพี่ไหมก็กลัว ชายคนนี้เวลาโกรธนั้นน่ากลัวจนเกินไป

“พี่ไม่เคยรู้เลยใช่ไหมว่าตัวเองมักจะทำให้ส้มกลัว…”

“…”

“เวลาพี่โกรธพี่ไม่คิดเลยเหรอว่าจิตใจส้มต้องรู้สึกยังไงเวลาโดนขู่หรือถูกทำร้าย…” น้ำเสียงเหมือนตัดพ้อทำให้ไทเกอร์แอบคิดตามเล็กน้อย แล้วทำไมน้องมันต้องเอาแต่พูดเหมือนเขาผิดนักผิดหนา มือบางที่กำนามบัตรอีกคนไว้ค่อย ๆ แอบสอดใส่กระเป๋ากางเกงพลางทำสีหน้าไม่พอใจในตัวคนพี่

“บอกกูมาว่ามันเกิดอะไรขึ้นข้างล่าง…”

“…” ร่างเล็กแอบทำสีหน้ากังวลเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเรื่องก่อนหน้า เขาควรบอกคนพี่ดีไหมเรื่องคลิป ถ้าพี่ไทเกอร์รู้แล้วไปโวยวายใส่พี่ชายของเจ้าตัวคลิปจะถูกปล่อยรึเปล่า หรือเขาควรปรึกษากับปูนแล้วแก้ไขด้วยตัวเองอย่างใจเย็นดี

“เปล่า…”

“…”

“ส้มอยากกลับห้อง…” บอกพร้อมพยายามดึงแขนตัวเองออก แต่นั่นกลับเหมือนเป็นการจุดเพลิงร้อนในหัวของคนโกรธ แรงบีบที่ข้อมือทำให้ส้มตำนิ่วหน้ามากกว่าเดิม ไม่บอกก็รู้ว่าคงช้ำไปหมดแล้ว

“หึ… กูกะแล้วเชียว เอาแค่กูคนเดียวไม่พอเลยใช่ไหมวะส้ม?”

“…” ได้ยินคิ้วสวยจึงขมวดเข้าหากัน

“ร่านขนาดที่ของกูคนเดียวไม่พอจะเอาพี่กูด้วยเลยเหรอวะ? มึงมันน่าจับเอาให้หา-”

เพียะ!

“จะดูถูกส้มก็ได้ถ้าพี่อยากทำแบบนั้น แต่อย่ามาหาว่าส้มอยากเอาคนอื่นทั้ง ๆ ที่ส้มรักแค่พี่คนเดียว…” ร่างเล็กเอ่ยด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจพร้อมอวัยวะ ณ อกข้างซ้ายที่อ่อนแอลงกว่าเก่า เขาสะบัดมือหนาออกจนหลุดพร้อมกับทำท่าจะเดินหนีแต่กลับถูกกระชากกลับมากอดตามด้วยใบหน้าคมก้มลงมาไซ้ที่ซอกหูเหมือนคนขาดสติ พยายามดิ้นหนีทั้งทุบทั้งตีแต่พี่ไทเกอร์กลับเหมือนคนบ้า

“ยะ หยุด! อ๊ะ…” ร้องบอกแค่ไหนก็เหมือนเสือร้ายจะไม่แม้แต่จะฟัง ร่างบางถูกกระชากและดันลงนอนบนเตียงตามด้วยคนตัวโตขึ้นมาคร่อมกดข้อมือทั้งสองข้างของเขาไว้ ตามด้วยฟันซี่คมก้มลงมากัดไซ้ที่หน้าท้องบริเวณที่เสื้อเปิดขึ้น มันไม่ได้ทำให้ส้มตำรู้สึกดีเลยแม้แต่น้อย พี่ไทเกอร์จะหารู้ไม่ว่าตัวเองกำลังทำให้หัวใจของคนที่ถูกเรื่องบ้า ๆ ทำร้ายยิ่งอ่อนแอลงมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาอาจจะไม่ใช่คนที่อ่อนแอได้ง่าย ๆ แต่การที่ถูกอะไรหลาย ๆ อย่างรุมเร้าคนเรามันก็มีขีดจำกัด แล้วยิ่งคนที่รักมาทำแบบนี้ด้วยยิ่งแล้วใหญ่…

“ฮึก… หยุด” เสียงสะอื้นทำให้ร่างสูงแอบชะงัก ใบหน้าคมผละร่างบางออกมามอง เห็นคนตัวเล็กเม้มปากน้ำตาคลอ นั่นทำให้สติที่ขาดหายไปถึงกับวิ่งกลับเข้ามาในหัวพร้อมกับความรู้สึกผิดในทันที

“กูขอโทษ…” เสียงทุ้มแผ่วออกมาเบา ๆ พร้อมมือหนาผละออกจากข้อมือเล็กที่ช้ำ แต่ร่างเล็กกลับไม่แม้แต่จะขยับตัว เอาแต่ร้องไห้เหมือนเด็กถูกทำร้าย นั่นยิ่งทำให้หัวใจของเสือตัวโตอ่อนปวกเปียกลงทันควัน น้องมันเปียกไปหมดแล้ว เตียงนอนเองก็เช่นกัน

“ฮึก… คะ คนใจร้าย”

“ขอโทษ…” ใบหน้าคมซุกลงที่อกเรียบตามด้วยแรงกอดเป็นการปลอบ

“กะ กลับห้อง…”

“…”

“ฮึก…ส้มอยากกลับห้อง”

..

..

..

ตั้งแต่ขึ้นรถจนถึงห้องคนตัวบางก็ไม่แม้แต่จะเอ่ยปากคุยกับชายผู้เป็นแฟนเลยสักคำ สองขาเรียวสาวเข้ามาในห้องนอนจัดการถอดเสื้อผ้าเพื่อที่จะผลัดชุดที่เปียกชื้นออก แต่ใส่ได้เพียงเสื้อยืดสีขาวกับชั้นในสีดำก็ได้รับแรงกอดจากคนตัวโตที่เพิ่งถอดเสื้อเปียกพาดบ่าเดินเข้ามาตาม ส่วนเบาะรถไม่ต้องพูดถึง

“กูขอโทษ…” ใบหน้าคมเกยไหล่เล็กพร้อมโอบกอดเอวบางไว้แน่น รู้ว่าผิดแต่ก็ไม่อยากให้คนตัวบางมันเป็นแบบนี้เลยจริง ๆ มันไม่ใช่คนที่จะมาทำตัวแบบนี้เลยด้วยซ้ำ

“ส้มเหนื่อย…” หันมาดันอกแกร่งออกก่อนจะย้ายตัวเองในสภาพเสื้อยืดและชั้นในสีดำขึ้นมาบนเตียงและนอนตะแคงข้างหนีคนตัวสูง เขาเหนื่อย เขาเครียด เขายังไม่อยากจะพูดอะไรในตอนนี้ สัญญาว่าจะคุยกับคนพี่ แต่ขอให้ทุกอย่างในสมองมันประมวลผลเข้าที่เข้าทางก่อน อีกอย่างการกระทำและคำพูดอันไม่ได้สติจากชายที่เป็นคนรักเมื่อกี้ทำให้หัวใจเขายิ่งได้รับบาดเจ็บ แล้วจะไม่ให้งอนหรือเสียใจได้ยังไงกัน

“…” ร่างสูงออกมาไล่สายตามองคนตัวบางตั้งแต่หัวจรดเท้า จะงอนหรือไม่พอใจอะไรก็น่าจะใส่เสื้อผ้าให้มันครบชิ้นก่อนไหมวะ ไทเกอร์ทำได้เพียงแค่ถอนหายใจก่อนจะกลับเข้าไปในห้องแต่งตัว เก็บเสื้อผงเสื้อผ้าแล้วจัดการตัวเองในห้องแต่งตัวแล้วจึงออกมาในสภาพใส่แค่กางเกงวอร์ม

แรงยุบตัวของที่นอนทำให้คนที่ฝืนหลับตารับรู้แต่ไม่ขยับตัว ก่อนขึ้นมาบนเตียงไทเกอร์ได้ทำการเปิดเครื่องปรับอากาศแล้วเรียบร้อย ตอนนี้เวลายังเป็นช่วงบ่าย แต่ถ้าคนน้องมันจะงอนจนอยากจะนอนกลางวันเขาก็ไม่อาจที่จะห้ามได้ ดุไปก็ผิด หวงไปก็ผิด จะน้อยใจเหมือนมันได้บ้างไหม ผ้าห่มถูกดึงขึ้นคลุมส่วนที่ล่อตาล่อใจเขาพร้อมกับร่างสูงที่นอนตะแคงชิดคนตัวบาง

“ส้ม… กูขอโทษ…” มือหนาสัมผัสที่ไหล่เล็กพร้อมขยับเข้ามากระซิบที่ผมนุ่มเบา ๆ

“เลิกขอโทษได้แล่ว ส้มเหนื่อยส้มจะนอน…” บอกพลางดิ้นเล็กน้อย ขอโทษมาตลอดทางแล้วยังจะขอโทษอะไรอีก ไว้ค่อยคุยกันไม่ได้เหรอ

“เป็นอะไร?”

“…” เงียบ…

“มีอะไรไม่สบายใจแค่บอกกูไม่ได้เหรอ เมียเป็นแบบนี้กูเองก็ไม่มีความสุข กูแคร์มึงโคตร ๆ นะส้ม อีกอย่างมึงไม่เคยเป็นแบบนี้เลยว่ะ”

“…” เงียบ…

“เฮ้อ... ถ้ากูทำอะไรให้มึงไม่พอใจก็ขอโทษ กูขออย่างเดียว” ร่างหนาขยับเข้าไปสวมกอดร่างเล็กไว้ทันที

“…”

“อย่าทิ้งกูนะ…” ขอออกตัวดักไว้ก่อนเลยแล้วกัน ถ้ามันงอนจนถึงขั้นเลิกชอบแล้วทิ้งเขาไปจะทำไงวะ ความรู้สึกของคนพี่ที่ส่งผ่านมาให้ผ่านทางคำพูดทำให้ส้มตำรู้สึกได้เช่นกัน รู้ว่าเสือตัวโตกำลังง้อและเขาเองอาจจะดูงี่เง่าจนเกินไป แต่มันก็เพราะเรื่องที่ผ่านมาเมื่อไม่นานมานี้

สักพักร่างเล็กกลับพลิกหันมามองจนเจ้าของใบหน้าคมต้องเลิกคิ้ว น้องมันหายงอนแล้วเหรอ? เห็นเช่นนั้นใจเขาจึงเริ่มมีหวัง เพราะส้มตำคนปกติมันต้องหายงอนเขาง่าย ๆ ดิวะ

“…” แต่แล้วกลับยิ่งงงเมื่อน้องมันเอาแต่มองหน้าเขาเหมือนกับเครียดก่อนจะขยับเข้ามากอดซุกที่อก

จุ๊บ…

“ขอโทษ… หายงอนยัง?” แรงจุ๊บที่ผมหอมพร้อมประโยคคำถามนุ่ม ๆ จากคนพี่ทำให้ส้มตำเริ่มจะใจอ่อน ตอนแรกที่คิดไว้ว่าจะเก็บความลับไว้จัดการเอง พอคิดไปคิดมามันกลับเหมือนละครหลังข่าวเลย นางเอกเก็บความลับไว้ไปแก้ไขเองคนเดียวทั้ง ๆ ที่มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับพระเอกด้วย จนสุดท้ายก็พลาดทำให้ปัญหามันใหญ่โตมากขึ้นกว่าเดิม เออ… พอคิดไปคิดมาแล้วทำไมเขาถึงดูโง่

“กูแค่หึง… กูไม่รู้ว่าทำไมพี่กูมันถึงจูบมึง วินาทีนั้นกูรู้แค่ว่ากูไม่ยอม กูโกรธเพราะคนที่กูรักกูหวงแม่งโดนผู้ชายคนอื่นจูบ จะเป็นพี่ชายแท้ ๆ หรือใครอื่นกูก็ไม่พอใจมึงรู้ใช่ไหม?” ถึงคราที่ต้องอธิบายออกมาให้น้องมันฟังแล้วว่าเขารู้สึกยังไง แม่งเห็นเมียตัวเองถูกจูบต่อหน้าต่อตาซ้ำมันยังไม่เห็นจะปฏิเสธอะไรเลยใครจะไม่โกรธ เห็นว่ามือมันดันอีกฝ่ายไว้ แต่ทำไมเหมือนยอมให้มันจูบวะ

“อีกอย่างที่ด่าที่ทำร้ายก็เพราะอารมณ์ มึงก็รู้ว่ากูทนไม่ไหวจนสติไม่มี…”

“ส้มขอโทษ…” เสียงใสแผ่วออกมาเบา ๆ ทำให้ไทเกอร์ต้องเงียบและรอฟังคำอธิบายจากเด็กที่มันเหมือนพร้อมที่จะเผยเหตุผลในใจ ส้มตำมันก็เป็นแบบนี้ไง เก็บอะไรได้ไม่นานหรอก หากจะจริงจังกับอะไรซะอย่างจริง ๆ ยังไงก็คงได้ไม่ถึงวันหรอกเอาจริง เหมือนตอนนี้ที่เขาคิดว่ามันน่าจะไม่โอเคจริง ๆ

“ยอมรับว่าเหมือนคนโง่ ส้มไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าพี่เขาจะจูบส้ม เพราะตอนนั้น…” ร่างเล็กหยุดเมื่อจะพูดถึงเหตุผลที่แท้จริงซึ่งร่างสูงเองพร้อมที่จะรับฟังถ้าหากมันมีเหตุผลที่ดีพอ เขารู้ว่ามันรักเขาคนเดียว แต่ที่ด่าว่าร่านก็เพราะอารมณ์

“ส้มถูกขู่…”

“ห๊ะ?” ได้ยินมือหนาถึงกับดันน้องมันออกมามองหน้า ร่างบางเม้มปากมองเขากลับ ซ้ำใบหน้าใสยังดูเหมือนเครียดเสียอีกต่างหาก เรื่องคลิปมันเป็นสิ่งที่เขากังวลมาโดยตลอด ไม่ว่าจะจากคำพูดของรุ่นพี่หรือคำเตือนจากคุณแม่สาวประเภทสอง เอาจริง ๆ คือกังวลตั้งแต่ตอนที่ของของพี่ไทเกอร์คาอยู่ในร่างแต่กลับหันไปเห็นใครอีกคนมองลงมาแล้ว

ยอมรับว่าตอนที่ได้ยินว่ามีคลิปและขู่ว่าจะปล่อยใจเขามันแป้วไปหมด นึกถึงหน้าแม่และพี่ชายตอนที่เห็นคลิปตัวเองถูกผู้ชายเอาในน้ำ คนจะหาว่าร่านไม่ดูที่ดูทางไหม ชื่อเสียงที่แย่อยู่แล้วจะทำให้คนพี่ที่ฐานะทางบ้างดี ทำให้พ่อแม่ของเจ้าตัวไม่โอเคถึงขั้นให้เขาเลิกกันรึเปล่า ถ้ามองเขาว่าไม่ฉลาดสมองคงไม่ประมวลผลถึงสิ่งที่จะตามมาได้เยอะมากขนาดนี้ในเวลาอันสั้น ๆ แบบนั้นหรอก

แต่ก็นั่นแหละ… ใครจะไปรู้ว่าระยะเวลาอันสั้น ๆ ที่กำลังตกอยู่ในภวังค์นั้นจะทำให้ตัวเองถูกริมฝีปากหยักขยับเข้ามาจูบ ตามด้วยเรื่องบ้า ๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาตาม…

“พี่ชีตาห์บอกว่ามีคลิปที่เราเยกันในสระ แล้วขู่ส้มว่าจะปล่อย ส้มกลัวมากแค่ไหนพี่ไทเกอร์จะรู้ไหม… ชื่อเสียงที่แย่อยู่แล้วจะยิ่งต่ำตมกว่าเดิมไหม…”

“…” คลิป?

“ส้มกลัวจนไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าถูกจูบ อีกอย่างพอโดนพี่ตะคอกใส่แล้วใช้กำลังยิ่งทำให้ส้มกลัว แต่ตอนนี้ไม่กลัวละ…”

“ส้มเอ๊ย… มึงไม่บอกกูเร็ว ๆ ล่ะ” มือหนาขยี้ผมนุ่มแรง ๆ ด้วยความมันเขี้ยว

“ไอ้พี่เสือบ้า… ที่น้องอธิบายไปพี่ไม่เข้าใจเลยเหรอ ก็บอกกลัวจนไม่มีสติ พี่ลองโดนขู่ดูบ้างไหม?”

“…” นี่มันกล้าด่าเขาว่า ‘ไอ้พี่เสือบ้า’ เหรอ?

“เอากันในน้ำเหมือนพวกโรคจิต คนจะไม่ด่าจะไม่ว่าได้ยังไง”

“ก็มึงโรคจิต…”

“ก็ใช่… อ๊ะ! พี่ไทเกอร์!” กำปั้นเล็กทุบลงที่อกแกร่งเนื่องจากเผลอตัว ก่อนจะถูกคนพี่ดึงเข้ามากอดไว้แน่น ๆ ในขณะที่สมองของเสือร้ายประมวลผลตามเรื่องที่น้องมันบอกอย่างรวดเร็ว เขาจะทำยังไงดี แต่ชายผู้เป็นพี่ไม่น่าจะเลวร้ายขนาดนั้นไหมวะ

“อื้อออ… หายใจไม่ออก” ได้ยินเสียงงอแงจึงยอมคลายกอดให้น้องมันออกพร้อมกับแรงทุบเบา ๆ ที่แขนหลาย ๆ ที

“ทีตัวเองโกรธยังไม่มีสติเลย…” แล้วเขาจะกลัวจนไม่มีสติบ้างไม่ได้เลยเหรอ

“อื้อ… ขอโทษ…” บอกเสียงไร้อารมณ์แต่กลับขยับลงไปกดจูบลงที่แก้มเนียนหลาย ๆ ครั้งจนร่างเล็กหน้าแดงพลางเผลอหัวเราะ ส้มตำของเขามันน่ารักจริง ๆ ว่ะ มีเหตุผลหรือความลับอะไรก็เก็บไว้ไม่เคยอยู่ แม่งบอกเขาออกมาจนหมด

“มีความลับอะไรอีกไหม?” ถามไปแต่คนตัวบางมันกลับทำหน้าชะงักและขยับเข้ามาซุกที่อก

“คะ คือ… ส้มเคยแอบชักว่าวพี่ตอนที่นอนหลับด้วย”

“…” ห๊ะ?

“ฮือออ… เมื่อสามวันก่อนอะ ก็มันอดไม่ได้!” ผละใบหน้าออกมาอธิบายเหมือนเด็กหาข้อแก้ตัว ก็ว่าทำไมเขาถึงฝันแปลก ๆ เฮ้อออ… มือหนาดึงร่างเล็กเข้ามากอดพลางลูบหลังมันไปมาอย่างนึกเอ็นดู สรุปแม่งหายเครียดแล้วเหรอวะ? ตอนแรกคงคิดจะแก้ปัญหาด้วยตัวเองสินะ มันคงโดนขู่ให้ทำตามคำสั่งไม่งั้นคลิปจะถูกปล่อย เอ๊ะแต่เดี๋ยว…

‘อืม… จะว่าไปทำไมกูไม่ลองหาอะไรมาขู่มันให้ทำตามคำสั่งบ้างวะ… หึ ๆ ลองดีไม่วะ…” คงจะดีไม่น้อยแน่ ๆ เลยว่ะ มันจะให้เอากี่ท่ากี่น้ำ หรือปรนนิบัติเขามากแค่-

เพียะ!

“…” แรงตบที่หน้าแรง ๆ ทำให้ไทเกอร์รีบหุบยิ้มพร้อมกับออกจากภวังค์ในทันที น้องมันลุกขึ้นนั่งมองเขาพลางขมวดคิ้วแปลก ๆ

“พะ พี่ยิ้มน่ากลัว…”

“…”

“บอกมาเลยนะว่าคิดอะไรอยู่…” ใบหน้าใสดูตื่นตระหนกขึ้นทันตาเห็น แล้วมันจะทำหน้าแบบนั้นทำไม ไทเกอร์จึงค่อย ๆ ลุกขึ้นมานั่งขมวดคิ้วมองเด็กตรงหน้าที่กำลังทำตัวกระวนกระวาย ซ้ำหน้ามันยังแดงเหมือนกำลังเขิน

“เป็นไร?”

“ส้มคิดว่าพี่เป็นบ้าไปแล้ว ทำไมพอเล่าเรื่องคอขาดบาดตายให้ฟังพี่ถึงต้องยิ้มน่ากลัวแบบนั้นออกมาด้วย แถมส้มเรียกพี่ก็ไม่ได้ยิน…” บ่นเหมือนเด็ก

“…” สัส…

“อีกอย่าง… ไทเกอร์น้อยมันแข็งแล้วด้วย” นิ้วขาวชี้ตรงมายังเป้ากางเกง ไทเกอร์จึงต้องก้มลงมามอง ก่อนเขาจะชะงักเมื่อเห็นน้องชายตัวเองที่แข็งพร้อมใช้งานถูกงัดออกมาโชว์ คิ้วดกขมวดและเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าใสทันที

“มึงทำอะไร?”

“สะ ส้มแค่ลองดึงกางเกงพี่ลง…” ใบหน้าใสสีแดงระเรื่อตอบพร้อมหันหนีด้วยความเขิน

“…” ไม่รู้จะพูดอะไรนอกเสียจากดึงกางเกงขึ้นมาเก็บน้องชายแล้วมองเด็กทะลึ่งที่หันหน้าหนีกลบเกลื่อนอย่างเขินอาย ทำไมมันน่าจับตีก้นจังวะ

“พี่กำลังจินตนาการอะไรลามก ๆ ใช่ไหมล่ะ!? ทำหน้าหื่นแถมยังเคแข็ง คนลามก!” มือขาวยกขึ้นมาทาบแก้มของตัวเองไว้ทั้งสองข้างเหมือนกับเขิน ตากลมโตใสซื่อเสียจนไทเกอร์อยากเล่นด้วย

“ใช่… กูจินตนาการว่ามึงกำลังอมให้อยู่”

“ฮืออออ… แล้วส้มได้เลียตรงหัวป่ะ ตรงรอยแยกที่มีน้ำกามอะ ถ้าได้อมแล้วไม่เลียตรงนั้นคือพลาดอะ”

“…” เออ… ส้มตำกลับมาละ

“ละ แล้วน้ำแตกบ่?” บ่? เปลี่ยนภาษาแล้วด้วยเว้ย

“อยากรู้ก็ขยับเข้ามาอมสิครับ…” ร่างเล็กขยับเข้ามาหาแต่ไม่ได้คิดที่จะอมเหมือนที่บอก ส้มตำขยับเข้ามาล้มตัวลงทับจนเขาจำต้องเอนลงไปนอนหงายให้มันเอาคางเกยอกมองขึ้นมาสบตาเหมือนเด็กน้อย สองสายตาสบประสานกันไม่กะพริบก่อนรอยยิ้มบนใบหน้าใสที่ทำให้เขารักเขาหลงจะปรากฏขึ้นจาง ๆ ชวนให้ใจสั่น

“คนบ้า… คิดว่าตัวเองเป็นพระเอกหนังเหรอ โกรธแล้วเข้าไปเปิดน้ำฝักบัวฉีดใส่ตัวจนเปียก” เอ่ยพร้อมใช้จมูกถูไปมาที่อกเปลือยเหมือนทุกครั้ง

“…” หึ… เด็กมันขยี้เก่ง แต่บอกเลยถ้าไม่ดับความร้อนน้องมันตายแน่ ๆ ไม่รู้ซะแล้วว่าไทเกอร์คนนี้โกรธสุดได้มากแค่ไหน เกือบฆ่าพี่ชายตัวเองแล้วไหมล่ะ

“ส้มจะยอมทำตามที่พี่ชีตาห์บอก”

“สัสไม่ได้… และอย่าคิดว่ากูจะ-” ใบหน้าใสขยับขึ้นมาประกบปิดปากเขาก่อนจะพยายามสอดลิ้นออกมาเลียที่ริมฝีปากเสียจนไทเกอร์ชะงัก มีเหรอที่คนอย่างเขาจะไม่ใจอ่อนเปิดปากให้น้องมันสอดเข้าแลกความหวาน ตวัดหยอกล้อกันไปมา ของใหญ่ ๆ ที่แข็งในร่มผ้าดันขาเสียจนส้มตำสัมผัสได้ ก่อนจะรีบผละใบหน้าออกก่อนตัวเองจะถูกเสือขย้ำ ลืมไปแล้วหรือไงว่ากำลังเล่นกับเสืออยู่

“ส้มถูกจุ๊บไปแล้วยังไม่จุ๊บล้างรอยเสือตัวอื่นเลย… จะบอกอีกครั้งด้วยว่าอย่าคิดว่าส้มจะให้เสือตัวไหนบนโลกได้กินร่างกายตัวเองนอกจากเสือตัวนี้…” บอกพร้อมยกนิ้วขึ้นมาจิ้มที่อกแกร่งหลาย ๆ ที พร้อมกับปากที่ยู่ ๆ เสียจนไทเกอร์อยากขย้ำ อยู่ปีสองมันจำเป็นต้องน่ารักเหมือนเด็กขนาดนี้ไหมวะ

“อีกอย่าง… ที่จะยอมทำตามเพราะส้มอยากเอาคืนเสืออีกตัวที่เป็นพี่ชายของผัวต่างหาก งั้นเรามาวางแผนกัน ส้มจะลุยไปกับสามี!”

“วางแผนก่อนมีลูก?”

“พี่ไทเกอร์นี่ตลกดีนะ… เคยนอนอยู่เฉย ๆ แล้วเคขาดป่ะ?”

หมับ…

“สัส…” ตอนพูดว่าเคขาดแม่งสอดมือเข้ามากำที่น้องชายเขาอย่างจัง เอาซะสะดุ้งเลยมึงเอ๊ย

“อ่อยเก่ง จับเก่ง ซ้ำยังขู่ผัวเก่ง… ฉายามึงไง”

Contact Me
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-03-2019 00:34:19 โดย เอ็ม »

ออฟไลน์ Chamind1306

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: หมกมุ่น E26 (P.2) - [24.03.2019]
«ตอบ #53 เมื่อ24-03-2019 07:53:14 »

 สู้เขาน้องส้มมม แม่เอาใจช่วยจ้า

ออฟไลน์ กาแฟมั้ยฮะจ้าว

  • Let me hug you tight, and I’ll make you feel how important you are.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 920
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +570/-0
Re: หมกมุ่น E26 (P.2) - [24.03.2019]
«ตอบ #54 เมื่อ25-03-2019 10:32:54 »

+1  o13 ขอบคุณครับ :pig4: :katai5:

ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
Re: หมกมุ่น E26 (P.2) - [24.03.2019]
«ตอบ #55 เมื่อ25-03-2019 19:47:50 »

สู้น้องส้ม
วางแผนดีๆ จัดการพี่ผัวให้อยู่หมัด

ออฟไลน์ เอ็ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
Re: หมกมุ่น E27 (P.2) - [26.03.2019]
«ตอบ #56 เมื่อ26-03-2019 23:39:04 »

E27 “เพราะแบบนี้ไงกูถึงรัก”
RATED 18+
Language and Sex

หลังได้รับเหตุผลของคนตัวเล็กไทเกอร์ก็ได้ซักถามส้มตำอีกหลาย ๆ อย่าง จนตอนนี้เวลาล่วงเลยผ่านมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ดวงอาทิตย์ตกดิน ไฟจากตึกสูงเริ่มเปิดสว่างสู้กับแสงการจราจร เจ้าของใบหน้าคมยืนเลือกของใช้ของจำเป็นในร้านสะดวกซื้อ ก่อนจะได้ยินเสียงใส ๆ ของคนตัวเล็กที่กำลังยืนคุยกับพนักงานหน้าเคาน์เตอร์จึงได้หันไปมอง ส้มตำอยู่ในชุดกางเกงวอร์มขายาวสีเทา ซึ่งเป็นสีและยี่ห้อเดียวกับที่เขาใส่อยู่ แตกต่างกันที่ไซซ์ เสื้อยืดสีขาวชมพูอ่อน ๆ พอดีตัว มองแล้วดูน่ารักดี ส่วนร่างสูงใส่เสือกีฬาสีน้ำเงินเข้ม สิ่งที่รองรับฝ่าเท้าทั้งสองคู่คือแตะยี่ห้อและสีดำเหมือนกัน แตกต่างกันที่ขนาดเช่นเดิม

“ไม่เคยใช้ของแบบนี้ในเซเว่นเลยอะ แต่เจลแบบนี้มันก็ใช้เหมือน ๆ กันกับยี่ห้ออื่นใช่ไหมครับ เอาไปทา-”

หมับ…

“อ๊ะ…” รอยยิ้มหล่อ ๆ ส่งไปให้พนักงานที่ยังคงยืนงงก่อนจะลากต้นแขนร่างเล็กออกมาให้ห่างจากเคาน์เตอร์เสียก่อนที่มันจะเอ่ยอะไรที่ไม่ควรออกไป มือขาวยังคงกำขวดเจลที่มีไว้ใช้สำหรับการทำให้สอดใส่ได้ลื่นขึ้น ตามองคนพี่เหมือนไม่เข้าใจว่าเขาทำอะไรผิดไปถึงได้ดึงกันออกมาแบบนี้

“มึงจะไปถามเขาแบบนั้นไม่ได้”

“หือ… ทำไมอะ? แต่ส้มสงสัยนะ เพราะยี่ห้อนี้ไม่เคยใช้เลย…” เซเว่นที่มอยังถามเรื่องถุงยางอนามัยได้ ทำไมที่นี่จะถามเรื่องเจลหล่อลื่นไม่ได้ อีกอย่างเขาแค่อยากลองซื้อไปใช้กับพี่ไทเกอร์ เพราะบางทีตรงช่องทางมันก็มีโอกาสได้รับอาการบาดเจ็บได้ง่าย ๆ เหมือนกันนะ! ถึงจะชินกับของคนตัวโตแล้วก็เถอะ

“ถามกูก็ได้…”

“ไม่ซื้อแล่ว…” ร่างเล็กเม้มปากย่นจมูกใส่เสือตัวโต ดึงแขนหนีแล้วตรงกลับเอาของไปวาง แค่ถามก็โดนบ่น คนนิสัยไม่ดี! ร่างเล็กยิ้มให้พนักงานสาวก่อนจะเดินกลับไปหาเสือตัวใหญ่ที่ยืนมองมาอยู่ก่อนหน้า เห็นน้องมันกลับมาหาแล้วจึงหันไปเลือกของต่อ แค่นี้ทำเป็นงงเป็นงอน

“หนวดพี่ไทเกอร์เริ่มขึ้นแล้วนะ มีดโกนที่ห้องสภาพแย่มากเลย มีเงินก็ซื้อ ๆ หน่อยเดี๋ยวส้มโกนให้…” มือเล็กเลื่อนขึ้นมาสัมผัสที่บริเวณเหนือริมฝีปากบนและตามคางพลางสังเกตดูอย่างตั้งใจ น้องมันจะรู้ไหมว่าการใส่ใจอะไรแบบนี้มันน่ามองมากแค่ไหน ใบหน้าขาวและตากลม ๆ อันใสซื่อตรงหน้าชวนให้หัวใจของเสือร้ายอ่อนปวกเปียก ก่อนมือหนาจะลากคนน้องไปยังมุมที่ไม่มีใครมองเห็นพร้อมกับฉกจูบลงมาที่ริมฝีปากบางเสียจนส้มตำชะงักแล้วผละออกอย่างรวดเร็ว

“พะ พี่ไทเกอร์! ถ้าคนเห็นทำไง…” เจ้ากรรมหันซ้ายหันขวาสำรวจอย่างกังวล เมื่อเห็นว่าไม่มีใครจึงได้หันกลับมาหาคนพี่ที่ตอนนี้ทำเป็นเลือกของต่อ ทำอย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันน่าทุบเสียจริง ๆ เสือตัวนี้

“นอกจากมีดโกนต้องซื้ออะไรอีกไหม…” ถามแต่ตายังคงมองพวกโฟมล้างหน้า เข้ามายังไม่ได้ของอะไรเลยสักชิ้น ก่อนหน้าก็ลงมากินข้าวกับคนตัวบาง เกิดอาการอยากออกมาเดินเล่นคลายเครียดจึงเอ่ยปากชวนเด็กที่มันกำลังนั่งยุ่งกับการทำอะไรของมันมารู้ในโน้ตบุ๊ก

“ส้มลืมบอกว่าส้มสั่งน้ำยาล้างไทเกอร์น้อยในเน็ตไว้อะ ไม่รู้ว่าของมายัง…” ได้ยินใบหน้าคมจึงหันมาเลิกคิ้ว

“อย่าเพิ่งบ่นนะ มันสำคัญจริง ๆ นะเรื่องกลิ่น ถึงส้มจะอมตอนไหนก็ได้ แต่อยากให้มันสะอาดและกลิ่นหอมน่าอมจริง ๆ” อวัยวะส่วนนั้นของคนตัวสูงไม่ได้ดูแย่เลย มันสวยงามน่าสัมผัสสำหรับเขาเลยทีเดียว แต่การที่ต้องดูแลรักษามันก็สำคัญสำหรับผู้ชายเหมือนกัน ไม่ใช่จะกะแต่เอาอย่างเดียวแต่ไม่ดูแล

“อ๋อ… เพื่อนกูก็ใช้” จะว่าไปเพื่อนเขามันบอกว่าใช้แล้วเมียติด แล้วนี่ส้มตำมันไปรู้มาจากไหนวะ เออแต่ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับมันเลยจริง ๆ

ทั้งสองคุยกันไปเลือกของไปกว่าจะกลับขึ้นมาบนห้องก็กินเวลาไปมากพอสมควร ร่างเล็กเดินกอดถุงพลาสติกที่เต็มไปด้วยขนมหลายชนิดยี่ห้อ ส่วนคนตัวโตถือพวกของใช้ต่าง ๆ นานาปิดประตูถอดรองเท้าตามเข้ามา

“วันนี้พี่จะทำงานอีกใช่ไหม?” ส้มตำนั่งแปะลงบนโซฟาพร้อมวางถุงขนมไว้บนโต๊ะเตี้ย ตามด้วยคนเป็นพี่ลงมานั่งข้าง ๆ พลางวางของไว้ ทั้งสองนั่งพักจากการเดินให้หายเหนื่อยก่อนตาคมจะหันไปมองคนที่ถามแต่ไม่ได้สนใจคำตอบนอกเสียจากดูขนมแต่ละอย่างที่มันซื้อ มีเช็กด้วยว่าลืมรึเปล่า นับแล้วนับอีกเหมือนกลัวพลาด ตามันไล่อ่านสลิปอย่างตั้งใจ

“ก็ต้องทำ… มึงไม่มีงานรึไง?”

“ส้มทำเสร็จแล้ว… ไหนเอาของมาดู” ร่างเล็กเก็บของต่าง ๆ ไว้ในถุงเหมือนเดิมก่อนจะดึงอีกถุงที่คนพี่เป็นฝ่ายถือมาเทของใช้ลงกระจัดกระจายบนโต๊ะ บางอันจะตกมือหนาก็ต้องรีบเลื่อนไปคว้าไว้ สิ่งที่ซื้อมาคือมีดโกนหนวด ยาสระผม สบู่เหลว โฟมล้างหน้าและอะไรต่าง ๆ นานาซึ่งมันเยอะจนคิ้วสวยถึงกับขมวดหันไปมองคนตัวสูงที่มองมาด้วยสายตานิ่ง ๆ

“พี่ซื้ออะไรเยอะแยะเนี่ย…”

“เอ้า… ก็มึงบอกให้หยิบตามใจกูก็หยิบมาแล้วไง” อะไรของน้องมันวะ จริง ๆ เขาไม่ใช่ผู้ชายที่ใช้ของใช้อะไรเยอะแยะเลย เครื่องสำองสำอางดูแลผิวก็พอมีแต่ทาลวก ๆ

“ซื้อของไม่เลือกเลยอะ พี่ไม่ดูขนาดกับราคาเลยว่าคุ้มค่าไหม ยี่ห้อไหนไม่ดีก็ไม่ต้องซื้อ…” บ่นไปด้วยหยิบขึ้นมาดูทีละชิ้น ๆ ไปด้วย ใบหน้าคมส่ายไปมาพร้อมจะยื่นมือไปหยิบถุงขนมแต่คนตัวเล็กตีมือจนต้องขมวดคิ้ว

“ตอนอยู่ในลิฟต์พูดว่าไง?”

“…”

“ส้มมึงชอบกินขนมจุกจิก กินเยอะ ๆ ระวังอ้วน ออกกำลังก็ออกไม่เป็น…”

“นี่ประชด?” ถามด้วยใบหน้าพร้อมจัดการเด็กที่นั่งข้าง ๆ ตากลมมองสู้กลับก่อนจะคลี่ยิ้มพร้อมขยับเข้ามากอดแล้วใช้หน้าถูกไหล่ไปมาเหมือนทุกครั้ง

“ล้อเล่นนน… ส้มอยากให้พี่ไทเกอร์ลองเลย์รสนี้ มีคนบอกว่ารสชาติมันเลวร้ายถึงขั้นเป็นความผิดพลาดของวงการขนมไทย เลยอยากซื้อมาให้ลอง” มือขาวเลื่อนไปหยิบมันฝรั่งทอดยี่ห้อดังรสชาติใหม่ที่เพิ่งวางขายรับหน้าร้อนไปหมาด ๆ ขึ้นมาให้คนพี่ ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตารอคนตัวสูงกิน

“มันก็น่ากินอยู่ มึงอย่าไปใส่ใจคำวิจารณ์ในอินเทอร์เน็ตให้มาก…” ไทเกอร์บ่นพลางแกะถุงขนมในมือออก กลิ่นเมล่อนบิงซูลอยขึ้นเตะจมูกอย่างน่าสนใจ ตากลมฉายแววตื่นเต้นเสียจนไทเกอร์รู้สึกรำคาญ มันจะตื่นเต้นอะไรขนาดนั้น มือหนารีบล้วงมือไปหยิบมันฝรั่งแผ่นใหญ่เข้าปาก รสสัมผัสแรกที่รับรู้คือมันมีความเมล่อนบิงซูจริง ๆ

“มึงกิน…” หยิบขึ้นมาหนึ่งชิ้นจ่อปากคนตัวบาง

“มันเป็นไง ๆ”

“กิน…”

“…” ใบหน้าใสทำท่ากังวลเล็กน้อยก่อนจะยอมงับขนมชิ้นตรงหน้าจากมือหนา รสสัมผัสแรกรู้เลยว่าไม่ใช่สไตล์ เขามองคนตัวสูงที่ยิ้มขำกับท่าทางพะอืดพะอมของตัวเองก่อนจะรีบคว้าน้ำอัดลมมาเปิดดื่ม

“หึ เป็นไง?”

“มันไม่เชิงไม่อร่อย แต่มันไม่เข้ากันเลยอะ…”

“แต่กูชอบ…”

“แปลกอะ…” มองคนพี่ที่หยิบเข้าปากแบบไม่ได้สนใจอะไรทั้งสิ้นพลางพึมพำเบา ๆ แล้วหันไปดูของใช้ต่อ คงผลิตมาให้เสือตัวโตกิน

“หมายถึงชอบมึง น่ารักดี…”

กึก…

“…” ร่างเล็กแอบชะงักเล็กน้อยเมื่อได้ยิน หัวใจดวงน้อยเริ่มสั่นไหวขึ้นแปลก ๆ หน้าแดงขึ้นเหมือนถูกกระตุ้นเอาง่าย ๆ เขาแอบเม้มปากเล็กน้อยและทำเป็นไม่หันไปหาชายที่นั่งเคี้ยวขนมอยู่ข้าง ๆ รู้ว่าเพราะเรื่องวันนี้ที่เจ้าตัวใช้อารมณ์ใส่ จากนั้นมาเลยยอมหยอดยอมพูดดีกับเขา

“ส้มเขินนะ…” ได้ยินรอยยิ้มหล่อจึงจุดขึ้นบนใบหน้าคมพร้อมกับเลื่อนมือฝั่งที่ไม่เปื้อนขนมขึ้นมาขยี้ผมนุ่มเบา ๆ อย่างนึกเอ็นดู

“อย่าเบื่อกูนะส้ม… เดี๋ยวกูเบื่อมึงเอง”

ขวับ!

“พูดแบบนี้คืออยากเคขาดจริง ๆ ใช่ไหม?”

“ดูหน้ากูสิ… หน้ากูเหมือนพูดจริงจัง?”

“…” ไม่รู้ทำไมถึงโดนคนพี่โจมตีให้ใจสั่นขึ้นมาได้ง่าย ๆ กับประโยคอะไรแบบนี้ ตากลมเผลอจ้องตาคมอยู่พักใหญ่ก่อนร่างเล็กจะรีบหันหนีพร้อมหัวใจที่สั่นแรง ไม่ต่างไปจากไทเกอร์ที่รู้สึกเขินแต่ไม่ได้แสดงอาการอะไร น้องมันน่ารักจริง ๆ น่ารักจนไม่อยากให้ใครเห็น เก็บไว้คนเดียวได้ไหม แบบขังไว้ในห้อง

“พะ พี่ไทเกอร์…”

“หนุนหน่อย…”

“…” หัวหนักเอนลงมายังตักนุ่มนิ่มเสียจนส้มตำชะงัก แต่ในเมื่อห้ามไม่ได้แถมคนพี่ยังหลับตาเหมือนจะไม่สนใจคำบอกกล่าว เจ้าของใบหน้าใสจึงจำต้องยอมแล้วเลือกที่จะอ่านคำแนะนำในการใช้งานของเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่คนพี่ซื้อมาสารพัด

“ส้ม…”

“หือ…”

“มึงกลัวไหมเรื่องคลิป?” ได้ยินร่างเล็กจึงแอบชะงักเล็กน้อย ก้มลงมองคนพี่ที่ไม่ได้ลืมตาขึ้นมาถามก่อนจะหันไปสนใจในสิ่งที่ทำต่อ จริง ๆ ก็คิดตลอดแหละ แต่เพราะวางแผนกับคนพี่ไว้แล้วเลยไม่ได้กังวลอะไรมาก อีกอย่างพี่ชายของแฟนตัวเองจะเลวร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ? ปากของเสือตัวโตที่เอ่ยออกมาก็เหมือนจะไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไร แต่ยังไงก็ต้องรีบจัดการในวันพรุ่งนี้ให้เสร็จ เพราะต้องไปปวดหัวกับการเรียนต่อในวันจันทร์ เขาลงเรียนไว้ค่อนข้างเยอะมันเลยค่อนข้างเหนื่อย งานแต่ละชิ้นก็ต้องทำให้ดีจริง ๆ อาจารย์ถึงจะให้คะแนน

“มีพี่ทั้งคนส้มไม่กลัวหรอก…”

“…” ประโยคนั้นทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าเสือตัวโตปรากฏขึ้นทันที แต่ไม่ได้รอให้คนตัวบางได้เห็นมันก็หายไป เขากังวลเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา แต่ต้องทำให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพราะเหมือนน้องมันจะค่อนข้างอ่อนไหวกับเรื่องแบบนี้ คงเพราะเคยได้ยินจากปากของคนที่ได้รับความเสียหายจากเรื่องนี้จริง ๆ

“กูไม่เคยเสริช์หาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องเอากันกับผู้ชายเลยว่ะ แต่เขาบอกว่ามันอันตราย ตรงนั้นของมึงมันมีโอกาสได้รับบาดเจ็บสูง เพราะไม่มีสารหล่อลื่นเหมือนของผู้หญิง…”

“พูดแล้วได้อะไร ย้อนกลับไปดูตอนตัวเองทำส้มด้วย…”

“…กูขอโทษ” จะว่าไปทำไมถึงไม่อ่อยโยนกับน้องมันเลยวะ อารมณ์มาแล้วเผลอทำแรงตลอดเลย เภสัชฯ ก็แนะนำมาทำไมไม่ฟังวะไทเกอร์

“ส้มชอบนะ ฟินดี แต่พี่ไทเกอร์อะ… มันใหญ่ยาวไปป่ะ”

“…” หือ?

“ถามจริงทำไมถึงได้ขนาดนี้มา” ร่างเล็กถามพลางกำรีโมตโทรทัศน์ที่มีขนาดใหญ่และยาวเกือบเท่าอวัยวะสืบพันธุ์ของแฟนหนุ่น ไทเกอร์ไม่ตอบแต่ยอมลุกขึ้นมานั่งมองหน้าคนถามพลางเลิกคิ้ว

“มึงไม่ชอบเหรอวะ?” เริ่มกังวลเล็กน้อย…

“กะ ก็ชอบ คือมันไม่ได้ใหญ่แบบเว่อร์ ๆ แต่ใหญ่ยาวในขนาดที่ทำให้ส้มพอใจได้” เอาจริงเกินความคาดหมายเลยด้วยซ้ำ อารมณ์แบบถูกเอาแล้วติดเพราะขนาดเลย ทักษะเรื่องอย่างว่าของคนพี่เหมือนจะเพิ่มขึ้นทุกครั้ง จากเดิมที่ดีอยู่แล้ว จนตอนนี้เอาซะจนเขาครางเสียงหลง ยิ่งได้รู้จักกันมากขึ้นยิ่งรู้ว่าไม่ใช่เขาคนเดียวที่เป็นคนหื่น เอ๊ะ… เขาไม่ได้หื่นป่ะ?

“กูภูมิใจมึงไม่รู้เหรอ?”

“ส้มไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย…” บอกพลางหันหน้าหนีแต่คนพี่กลับขยับเข้ามาจนชิดแล้วกอดเอวบาง ใบหน้าคมซุกลงที่ไหล่หอมพร้อมถูไปมาคล้ายเลียนแบบการกระทำของอีกฝ่าย แต่แตกต่างตรงทีเริ่มขยับเข้ามาที่คอแล้วคลอเคลียไปมาเสียจนร่างเล็กต้องดันไว้

“ตอนนี้ไม่ได้…”

“เฮ้ออ… วันนี้สองรอบแล้ว แต่กูอยากอีกแล้วว่ะ…”

“พอก่อน… พี่อะ” เหนื่อยแล้วนะ

“อื้อ… กูรู้”

“ส้มก็อยาก แต่พักตูดก่อนเนอะ บำรุงมันก่อนก็ดี”

“เออ…” บำรุงยังไงวะ ไทเกอร์ผละออกมามองคนที่กำลังสนใจกับของตรงหน้าก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น ใบหน้าใสหันมามองคนพี่ก่อนจะรู้สึกเครียดขึ้นอีกครั้ง

“บางทีส้มก็แอบน้อยใจนะ…”

“…” ใบหน้าคมขมวดคิ้วหันมามอง

“ส้มไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนเลยแต่กลับมีแต่คนเกลียด คนที่เข้ามาคุยหรือบางทีถ่ายรูปด้วยเขาก็เหมือนถ่ายไปลงแล้วด่าอะ” ใบหน้าใสดูหม่นลงเล็กน้อย เหมือนพยายามฝืนยิ้มแล้วหยิบของใช้ขึ้นมามอง ดูก็รู้ว่าน้องมันทำเป็นหยิบเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกจริง ๆ

“อีกอย่าง… ส้มเหมือนคนขายตัวขนาดนั้นเลยเหรอพี่ไทเกอร์…” ร่างเล็กถามเหมือนจะร้องไห้พลางคลานเข้ามานั่งคร่อมที่ตักแกร่งแล้วซุกหน้าลงที่ไหล่กว้าง แขนเรียวกอดรอบคอของไทเกอร์ไว้แน่น ยิ่งเห็นน้องเป็นแบบนี้เขายิ่งรู้สึกแย่ เขาเองก็ใช่ว่าจะไม่มีคนด่า แต่เพราะไม่สนใจเลยไม่ได้อะไร

“อย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม กูรู้สึกแย่นะส้ม…”

“อื้ออ… ส้มพยายามแล้ว แต่ขอกอดก่อนนะ” เสียงอ้อน~

จุ๊บ…

“โดนด่าเยอะขนาดนั้นเลยหรือไง?” ถามพลางลูบหลังคนน้องเบา ๆ

“อื้อ… ในเฟซส่วนตัวเวลาลงรูปก็มีคนด่าส้มประจำแหละ”

“…” เฮ้อออ… นี่เขาไม่เคยได้ลงรูปหรือโพสต์อะไรเลย พยายามบอกไปแล้วว่าลงแค่ไอจีส่วนตัวพอ

“ส้มไม่ใช่คนที่จะมาสนใจอะไรแบบนี้ แต่แค่บางทีก็น้อยใจว่าทำไมต้องด่าทั้ง ๆ ที่ส้มไม่ได้ทำอะไรให้”

“ต่อไปไม่ต้องลงหรือโพสต์ถ้าไม่จำเป็น แค่ไอจีก็พอแล้ว”

“อื้ม…”

“เลิกอ่านคอมเมนต์ ถ้ามันทำให้แย่”

“เข้าใจแล้ว…” ทุกประโยคใบหน้าใสไม่ได้ผละออกจากไหล่กว้างเลยจริง ๆ ตัวก็ไม่ได้เล็กเหมือนแมวแต่กลับชอบขึ้นมานั่ง ๆ อ้อน ๆ แต่ถามว่าน้องมันนั่งได้พอดีไหม ไทเกอร์เองก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันทั้งเบาทั้งกะทัดรัด…

“คนแบบมึงทำไมกูไม่ตัดสินใจเข้าหาตั้งแต่แรกวะ เห็นตั้งนานแล้วเพราะมันแอบมองแบบโง่ ๆ น่าจับสั่งสอนจริง ๆ รู้งี้แม่งได้เมียงานดีแบบนี้ตั้งนานละ…”

“รู้นะว่าพูดให้ส้มรู้สึกดี”

“อื้อ… กูแค่อยากให้มึงร่าเริง” ตอบเสียงนิ่งแต่คนน้องกลับเผลอยิ้มและออกแรงกอดคนพี่หนักขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าใสถูไปมาที่ไหล่แกร่ง กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มและโรลออนประจำของคนพี่ทำให้เขาติดไปแล้ว มันเป็นกลิ่นตัวของพี่ไทเกอร์ที่เขาจำได้ขึ้นใจ และเขาชอบมันจริง ๆ

“เปลี่ยนใจล่ะ คืนนี้ให้เยก็ได้…”

“กูเชื่อละว่ามึงหายเครียด…”

Contact Me
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-03-2019 17:33:55 โดย เอ็ม »

ออฟไลน์ AkuaPink

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2033
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-1
Re: หมกมุ่น E27 (P.2) - [26.03.2019]
«ตอบ #57 เมื่อ27-03-2019 09:25:16 »

 :hao7:
 :3123:
 :pig4:

ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
Re: หมกมุ่น E27 (P.2) - [26.03.2019]
«ตอบ #58 เมื่อ28-03-2019 01:46:06 »

พี่ไทเกอร์ตอนนี้น่ารักมาก

ออฟไลน์ เอ็ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
Re: หมกมุ่น E28 (P.2) - [29.03.2019]
«ตอบ #59 เมื่อ29-03-2019 00:40:58 »

E28 “เอาท์ดอร์จัดหนักตามคำเรียกร้อง”
RATED 18+
Language and Sex

วันถัดไป~

สองขาเรียวค่อย ๆ ก้าวเข้ามายังร้านอาหารสไตล์อิตาเลียนสุดหรู ณ ห้างใหญ่แห่งหนึ่งด้วยความกังวลที่มีอยู่เต็มอก นี่คือสถานที่ที่คนแอบถ่ายคลิปของเขานัดเหรอ มันใช่จริง ๆ ใช่ไหม พนักงานชายในชุดสูทใส่ผ้ากันเปื้อนสวัสดีต้อนรับอย่างให้เกียรติ รอยยิ้มน่ารัก ๆ จึงส่งไปให้ก่อนจะเข้าไปมองหาชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ของแฟนหนุ่ม แฟนหนุ่มของส้มตำที่นั่งรออยู่แถว ๆ นี้ด้วยสภาพไม่ได้ต่างไปจากโจร

ไทเกอร์มองหลังคนตัวบางผ่านแว่นตาสีดำด้วยความรู้สึกกังวลใจเป็นไหน ๆ คิ้วดกขมวดพลางยกมือขึ้นจับกระชับหมวกสีดำที่สวมใส่ สรุปแล้วชุดที่ใส่ในวันนี้จึงดำล้วนอย่างกับสายสืบจะตามไปจับใครสักคน

ก่อนมาได้กำชับกำชากับคนตัวบางอยู่หลายเรื่อง จริง ๆ ได้แต่คิดว่าพี่ชายตัวเองกำลังจะทำบ้าอะไรอยู่ มันไม่รู้หรือไงว่านี่คือแฟนของเขา ปกติไม่เห็นจะเข้ามายุ่งอะไรเลยด้วยซ้ำ หรือเข้าใจผิดอะไรทำไมถึงกล้าทำอะไรแบบนี้ ใจหนึ่งคิดว่ากำลังเล่นตลกกับเรื่องไร้สาระ ใจหนึ่งก็อยากรู้ความจริง อีกทั้งคนตัวบางยังอยากเอาคืน แต่เขาแค่ไม่อยากให้มันเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นแค่นั้นเอง ไม่ว่าจะใครก็ตาม ถ้ามันจะแก้แค้นด้วยการส่งสายตายั่วยวนไปให้ใครสักคน มีหวังเขาได้โมโหพุ่งเข้าไปก่อเรื่องกลางร้านอาหารเป็นแน่แท้

ตากลมมองไปเห็นหลังของชายผู้นั้นพลางลอบหายใจเข้าไปในปอดลึก ๆ ก่อนสาวเท้าเข้าไปนั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าคนตัวโต ตาคมเห็นจึงกระตุกยิ้มทำเป็นเหมือนไม่ได้รีบร้อนอะไรเลยด้วยซ้ำ โทรศัพท์ที่ถูกกดเล่นรอจึงถูกปิดและวางลงบนโต๊ะข้างหน้าพร้อมกับเปลี่ยนท่านั่งจากไขว่ห้างเป็นปกติ แต่สำหรับส้มตำนั้นรู้สึกไม่โอเคเลยจริง ๆ

ภายในร้านถูกตกแต่งอย่างสวยงาม เก้าอี้ที่ดูเหมือนจะออกไปในแบบโซฟาไม้มีเบาะนุ่ม ๆ รอง ด้านข้างเป็นผนังอิฐกั้นมีรูปภาพประดับประดา ส่วนมากจะใช้อิฐและไม้งามเนื่องจากเป็นสไตล์ของประเทศอิตาลี ณ เวลานี้คนไม่ได้เยอะเลยด้วยซ้ำ ทั้ง ๆ ที่เป็นช่วงเย็นที่หลาย ๆ คนควรจะพากันมารับประทานอาหาร

“หวังว่าคืนนี้จะว่างนะครับ…” ได้ยินคิ้วสวยจึงขมวดเข้าหากันหนักกว่าเดิม ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ชายของแฟนหนุ่มถึงได้เอาแต่กระตุกยิ้มอยู่ตลอดเวลา สองขาเรียวชิดกันพร้อมมือบางที่วางอยู่บนตัก มองไปยังคนตรงหน้าด้วยสายตาเป็นกังวล

“ส้มไม่มีเวลา พี่จะพูดอะไรก็รีบพูด…” เอาคืนที่ว่าในตอนแรกคิดจะโทรบอกพี่ชาย แต่คิดไปคิดมาหากชายตรงหน้าโดนรุมกระทืบตายก็คงจะไม่คุ้ม เพราะฉะนั้นจะสู้ด้วยคำพูดก็แล้วกัน

“ทำไม? คืนนี้มีคนให้ราคาเยอะสุดกี่บาท?”

“…” อีกแล้ว ทำไมต้องคิดว่าเขาเป็นคนแบบนั้น

“พี่ให้หมื่นหนึ่ง…”

“สะ ส้มไม่ได้ขายตัวนะ” ร่างเล็กเม้มปากมองชายตรงหน้าด้วยความโมโห ใจจริงอยากจะตบเลยด้วยซ้ำ แล้วจะเล่นไปตามเกมได้ยังไงในเมื่อเสืออีกตัวที่อยู่ข้างนอกเอาแต่กำชับเรื่องนั้นเรื่องนี้ เขาจะทำเป็นอ่อยแบบคลอเคลียชายตรงหน้าให้ตายใจก็ไม่ได้

“ทำไม? หรือน้องเป็นประเภทเลือกหน้าตา หน้าตาพี่ไม่ดีหรือไงครับ?” ได้ยินแล้วส้มยิ่งจำต้องถอนหายใจออกมายาว ๆ ก่อนใบหน้าสวยจะเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่ง มือสองข้างยกขึ้นกุมกันไว้บนโต๊ะ สรีระเพรียวในชุดธรรมดาแต่ดูน่ามองขยับนิดหน่อยและจ้องหน้าคนพี่ด้วยสายตาจริงจัง

“…เข้าเรื่องเลยนะ พี่ต้องลบคลิป ไม่งั้นส้มจะแจ้งความแน่ ๆ”

“หึ… ตอนนี้น้องทำอะไรให้พี่ไม่พอใจคลิปก็พร้อมจะถูกปล่อยได้ง่าย ๆ เลยนะครับ”

กึก…

“นะ นั่นน้องชายพี่นะ พี่จะปล่อยคลิปที่น้องชายตัวเองกำลังเอากับแฟนของเขาเหรอ?” สุดจะทนเสียจริง ๆ ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้เลวขนาดนี้

“แฟน?” ส้มตำแอบใส่อารมณ์ไปเสียจนใบหน้าใสดูตึงเครียดมากกว่าเดิม ก่อนจะได้รับคำถามที่ทำให้ยิ่งชะงัก

“ไทเกอร์มันแค่เบื่อ ก็บอกแล้วว่ามันคบใครได้ไม่นาน… มันให้น้องกี่บาทวะพี่ถามจริง พี่ให้ได้เยอะกว่า…”

“…” อยากจะด่าว่าเหี้ยอีกรอบแต่ก็สงสารน้อง ๆ ตัวเงินตัวทอง รู้สึกหมดอารมณ์จะพูดเสียจริง ๆ ตากลมปิดลงสูดอากาศเข้าไปในปอดลึก ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นกอดอกลืมตาขึ้นมองชายตรงหน้าที่ยังคงทำหน้าทำตาเหมือนไม่ได้เดือดร้อนอะไรเลยด้วยซ้ำ

“ถ้าคิดว่าส้มขายแล้วทำไมต้องถ่ายคลิปมาขู่?”

“…” เจ้าของใบหน้าหล่อแอบชะงักเล็กน้อย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่งในชั่วพริบตา

“แค่ให้ราคาดี ๆ ส้มก็พร้อมแล้วป่ะ?”

“หึ จริงเหรอครับ?” เจ้าของใบหน้าหล่อกระตุกยิ้มพร้อมกับยื่นมือข้ามโต๊ะจะไปจับมือขาว แต่ส้มตำเลือกที่จะดันออก นั่นยิ่งทำให้เสือพันธุ์ชีตาห์รู้สึกชอบใจเด็กตรงหน้าเป็นไหน ๆ ใจหนึ่งได้แต่คิดว่าทำไมถึงได้รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาใบหน้าสวย ๆ ตรงหน้าเสียจนหลง มันทำให้เขาอยากลองสัมผัสมากกว่าแค่มอง

“ดื้อกว่าที่คิดอีกนะครับ… อื้มถามได้ดี แล้วน้องคิดว่าผู้ชายมันเอาคลิปไว้ทำอะไรกัน?” คิ้วสวยแอบขมวดเล็กน้อยก่อนจะนึกตามสิ่งที่คนตรงหน้าถาม เมื่อคิดตามที่เสือชีตาห์เอ่ยได้ทัน ใบหน้าใสจึงเบือนหนีพร้อมพวงแก้มเนียนขึ้นสีแดงระเรื่อ บ้าจริง… อย่าบอกนะว่าชายตรงหน้าจะเอาคลิปไปชักว่าว

“หึ ๆ น่ารักจัง~”

“พี่มีรสนิยมแบบนี้รึไงกัน?”

“ได้หมด เห็นน้องแล้วคิดว่าคงต้องเอาสักครั้ง…”

“เหยียดเก่งจังเลยนะครับ คิดจะสะสมแต้มด้วยการมองส้มเป็นคนต่ำ ๆ เหรอ?” น่าโมโหเสียจริง ๆ ชายตรงหน้าเหมือนเป็นพวกประเภทที่ไม่คิดจะเกรงใจความรู้สึกใครเลยเวลาพูด ดูถูกและเหยียดหยามแต่อยากเย ดูย้อนแย้งจังนะ แต่ก็แปลกที่บางทีเขากลับมองเห็นท่าทางชะงักของคนตัวสูงได้ง่าย ๆ ถึงแม้เจ้าตัวจะพยายามปกปิดมันไว้ก็ตามที

“ให้สองหมื่น… พี่ว่าพี่น่าจะเสียเปรียบเสียด้วยซ้ำ ลบคลิปให้แล้วแถมยังให้เงินอีกต่างหาก จริง ๆ จะแค่นอนกับน้องแล้วลบคลิปให้ก็ได้…” เจ้าตัวเอ่ยก่อนจะหันไปมองพนักงานหนุ่มที่เดินมาเสิร์ฟน้ำลงบนโต๊ะ รอยยิ้มหล่อ ๆ ส่งไปให้ก่อนจะหันมามองแก้วน้ำสีใสตรงหน้า มือหนาเลื่อนไปให้คนตัวบางแก้วหนึ่ง อีกแก้วยกขึ้นควงให้น้ำวนไปมาพลางส่งรอยยิ้มให้ส้มตำก่อนจะดื่ม

“อื้มก็ได้… แล้วจะเอาตรงไหน?”

“หึ ๆ ใจเย็น ดื่มน้ำก่อนครับ…” ส้มตำรู้สึกหงุดหงิดกับคนตรงหน้าเสียจนอยากจะสาดน้ำใส่ แต่ก็ต้องยอมรับว่าตั้งแต่ออกจากห้องมายังไม่ได้ดื่มน้ำเลยสักหยด ซ้ำยังมาเถียงกับชายตรงหน้าจนคอเริ่มแห้ง มือขาวเลื่อนไปหยิบแก้วใบสวยขึ้นมาดื่ม จึงได้รู้ว่าน้ำสีใสเหมือนน้ำเปล่าที่ว่านั้นมีรสชาติหวานจนเผลอแสดงใบหน้าพอใจให้คนมองกระตุกยิ้ม แต่ก็เพียงแค่แป๊บเดียวเท่านั้นก่อนแมวน้อยจะกลับมาแยกเขี้ยวขู่ฟ่อ

“น้องโสดไหม?”

“…” ก็บอกว่าเขามีแฟนแล้ว!

“แล้วนี่มาเอง? ปกติพักที่ไหน?”

“บอกไปพี่ก็ไม่เชื่อทำไมส้มต้องบอก?” ร่างเล็กวางแก้วน้ำที่ดื่มเสียจนหมดลงบนโต๊ะแล้วตอบคำถามนั้น จะถามทำไมในเมื่อตอบไปก็ไม่เชื่อ นี่คงคิดว่าเขาโสดแล้วหากินผ่านการให้ผู้ชายเยสินะ คิดได้แค่นี้เหรอถามจริง?

“…” ในขณะที่เจ้าตัวไม่ตอบส้มตำจึงได้มีโอกาสสำรวจใบหน้าหล่อนั้นอย่างถี่ถ้วน โครงหน้าคมสันจมูกโด่ง คิ้วดำดกแต่ทรงผมกลับสีน้ำตาล ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าดูดี ริมฝีปากหยักได้รูปสีชมพูอ่อน ๆ ตามแบบฉบับผู้ชายผิวขาว ขาวกว่าแฟนหนุ่มเขาเสียอีก

ดูไปดูมาก็รู้สึกเหมือนพี่ไทเกอร์จะตัวโตกว่าผู้ชายตรงหน้าเสียอีก สังเกตได้จากความกว้างของไหล่ พี่ชีตาห์สูงและตัวโตคล้าย ๆ สามีเขาก็จริง แต่ก็เหมือนจะตัวโตไม่เท่าเสือตัวนั้น หากแต่ถามว่าเขาเลือกใครแน่นอนว่าต้องพี่ไทเกอร์ หน้าตาต่างกันเสน่ห์ก็ต้องต่างกันอยู่แล้ว เหนือสิ่งอื่นใดคือความรักที่มีให้อีกคนไปแล้วต่างหาก

“จริง ๆ แล้วพี่ควรรักษาแผลบนหน้าตัวเองให้หายก่อนนะ” มุมปากของเจ้าตัวยังมีรอยช้ำอยู่เลย อดคิดถึงเรื่องราวเมื่อวานนี้ไม่ได้เลยจริง ๆ ทุกอย่างดูรวดเร็วเสียจนตอนนี้เขามานั่งอยู่ตรงหน้าเจ้าตัวอีกครั้งแล้ว

“น้องแม่งน่ามองจริง ๆ ว่ะ พี่ว่าไปกันเถอะ…”

“ปะ ไปไหน?” เจ้าของใบหน้าสวยถามด้วยความสงสัยปนตื่นตระหนก เสียงเขาแอบสั่นเล็กน้อยเพราะทุกอย่างดูรวดเร็วจนเกินไป แต่ยังไม่ได้ตอบมือบางก็ถูกฉุดรั้งให้ลุกขึ้น พยายามดึงตัวเองไว้แต่เมื่อถูกสายตาคมหันมาขู่ซ้ำยังออกแรงบีบมากขึ้น คนแรด ๆ แบบไม่ยอมใครอย่างเขาก็ไม่อาจทนความกลัวที่มีให้ชายตัวสูงได้ ไม่ต่างไปจากตอนที่เสือตัวโตขู่เขาเลยแม้แต่น้อย ใช่สิ… ที่กำลังลากมือเขาไปจ่ายเงินอยู่ก็เสือเหมือนกันนี่นา

“อย่าบีบได้ไหม ส้มเจ็บ…” ร่างเล็กเอ่ยบอกคนตรงหน้าพร้อมหัวใจที่เริ่มสั่นรัวจนรู้สึกเหนื่อย อากาศมันร้อนเสียจริง ๆ วันนี้

อีกคนที่นั่งรอก่อนหน้าเห็นคนรักถูกลากออกไปจากร้านเหมือนรีบร้อนเขาถึงกับถอดแว่นหนีบไว้กับสาบเสื้อแล้วรีบลุกขึ้นเดินออกไปตามเสียทันควัน ทนไม่ได้แล้วจริง ๆ เขาใจเย็นไม่ได้แล้วแม่ง มันจะอะไรกันนักกันหนา แฟนเขาทั้งคนทำไมไอ้พี่ชายมันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย

“พะ พี่ชีตาห์ ปล่อย…” เสียงใสแผ่วขึ้นทุกทีที่เอ่ยห้าม จนออกมาจากตัวห้างผ่านช่องทางที่ทะลุไปยังลานจอดรถ ร่างบางจึงได้ถูกเสืออีกตัวดึงให้กลับมาหาเสียจนหลุดออกจากการกุมของอีกคน ชีตาห์หันมามองพร้อมอาการชะงักเล็กน้อย

“เอาดี ๆ เฮียจะทำบ้าอะไรวะ?”

“แกมาได้ไง?” ไทเกอร์ไม่ตอบแต่กลับก้มลงมองคนตัวเล็กที่ใช้มือทั้งสองข้างเกาะไหล่เขาไว้พลางซุกหน้าลงที่อก ใบหน้าใสดูแปลก ๆ ไปเสียจนเขาจำต้องเลิกคิ้วมองขึ้นไปยังชายตรงหน้า

“เฮียทำอะไรมัน?” ถามแต่คนตัวเล็กกลับยิ่งคลอเคลีย นั่นทำให้เขาเข้าใจในทันทีว่าแฟนตัวเองถูกวางยา ในใจอยากด่ามันว่าโง่ ปากดีนักตอนที่บอกจะไปเอาคืน แล้วดูสภาพมันตอนนี้สิ

“อื้อ… สะ ส้มร้อน”

“ถ้าแกไม่มีธุระก็ส่งน้องมันมา…” คำพูดนั้นเหมือนจะกระตุกหนวดเสือ ใบหน้าคมเงยขึ้นมองเหมือนพร้อมฆ่าพี่ชายตัวเอง แต่จะผละออกจากร่างเล็กไม่ได้เลยจริง ๆ

“เมีย… ผมบอกว่าเมีย ทำไมไม่เชื่อวะ นี่เข้าใจผิดว่ามันเป็นเด็กขายจริง ๆ เหรอเฮีย?”

“…”

“ปกติเฮียไม่ใช่คนแบบนี้ เรื่องคลิปก็เหมือนกัน จริง ๆ คือไม่มีใช่ไหม? แต่อยากบังคับมันให้มาหาเพื่อดีลราคา คิดยังไงของเฮียวะ ของน้องก็ไม่เว้นเลยเหรอ?”

“…เมียมึง? เมียมึงแล้วทำไมมีรูปขายตัวอยู่ตามเว็บวะ อีกอย่างคนอย่างมึงนี่นะจะคบผู้ชาย ทั้ง ๆ ที่แม่งเลิกกับใครต่อใครบ่อย ๆ ใครจะไปเชื่อวะไทเกอร์?”

“…” เขาไม่รู้จะอธิบายยังไงให้พี่ชายตัวเองฟังเลยจริง ๆ หงุดหงิดก็หงุดหงิด แต่คนที่กำลังคลอเคลียที่คอมันน่าเป็นห่วงกว่า มือหนากอดกระชับเอวบางไว้แน่น ก่อนจะเงยขึ้นมองพี่ชายตัวเองอีกครั้ง

“ฟังนะ… ผมเป็นแฟนมัน และคบกันมานานแล้ว มันย้ายมาอยู่ด้วยที่คอนโดฯ มีอะไรกันจนจะมีลูกได้อยู่ละ ถ้าเฮียจะแย่งก็โคตรเหี้ยว่ะ”

“…” ชีตาห์แอบชะงักเล็กน้อย ก่อนเขาจะหันหนี จริง ๆ แล้ว เขาแค่อยากลองต่างหาก แต่ส่วนหนึ่งต้องยอมรับจริง ๆ เพราะคิดว่าร่างเล็กนั้นไม่ได้เป็นอะไรกับน้องชาย เห็นรูปอยู่ในเว็บขายตัวจึงคิดว่าน้องเขามันคงซื้อมากินเมื่อคราก่อน

“ถ้าเรื่องถึงหูป๊ากับม๊าหรือเฮียจา พี่จะถูกมองว่าไงวะ?”

“…” ต้าห์หันกลับมามองน้องชายตัวเองอีกครั้งก่อนจะชะงักเมื่อมองผ่านไปเห็นคนคุ้นหน้ากำลังสาวเท้าออกมาจากห้างตรงมาหา วินาทีแรกตกใจเสียจนรู้สึกแอบหวั่น ๆ

“อย่าให้มีแฟนแล้วโดนเหมือนกันบ้างนะเฮีย… ของใครใครก็รักว่ะ” ไทเกอร์เอ่ยพลางช้อนร่างคนตัวเล็กขึ้น แต่เขากลับต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นพี่ชายของแฟนเดินมาหาด้วยใบหน้างง ๆ

“เกิดอะไรขึ้นไอ้แมว พวกมึงทำอะไรน้องกูวะ? หึ… ไม่เจอกันนานเลยนะไอ้ต้าห์… เมื่อกี้มึงลากน้องกูออกมาหมายความว่าไง?” โอถามพร้อมกับหันไปสนใจใครอีกคนที่ยืนมองมาด้วยสายตาไม่เป็นมิตร และมันทำให้เขารู้ว่าร่างเล็กที่เขาคิดในตอนแรกว่าหน้าตาคุ้น ๆ นั้นเป็นน้องของไอ้คนที่ไม่ชอบขี้หน้ารุ่นเดียวกัน จะเรียกว่าไม่ชอบขี้หน้าก็คงไม่ถูก เรียกว่าเพื่อนที่มีปัญหาและเขาเลือกที่จะออกห่างเสียยังดีกว่า

“ผมขอตัวพาส้มตำกลับห้องนะครับ”

“น้องกูเป็นไร?” โอหันมามองสภาพน้องชายตัวเอง ส้มตำกำลังถูกอุ้มขดตัวอยู่ในอ้อมอกของแฟนหนุ่ม

“ถ้าพี่รู้จักผู้ชายคนนั้น พี่ก็ถามเขาน่าจะดีกว่านะครับ ตอนนี้ผมเป็นห่วงเมีย… แต่มั่นใจได้เลยว่ามันไม่ได้เป็นอะไรมากมาย ขอตัวครับ…”

“เดี๋ยวไอ้ไทเกอร์… ถ้าน้องกูเป็นอะไรมึงตายแน่” ใบหน้าคมหันมามองชายหนุ่มรุ่นพี่ก่อนจะพยักหน้าตอบรับแล้วสาวเท้าเดินออกไปปล่อยให้ชายหนุ่มสองคนยืนอยู่ด้วยกัน

“มึงทำอะไรน้องกู?”

“…” ต้าห์ไม่ตอบนอกเสียจากจะหันหนีแล้วทำเป็นจะเดินไปหารถ ก่อนประโยคที่ทำให้เขาชะงักจะดังขึ้นเสียจนต้องหยุดหันไปมอง

“ได้ข่าวว่าไอ้แมนมันทิ้งมึงหนิ…”

“…แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึงวะ?” สองขายาวสาวเข้ามาใกล้ ๆ ชายที่ตัวสูงและโตกว่าหน่อย ๆ ด้วยใบหน้าพร้อมซัด ทำไมมันต้องเอาชื่อไอ้เหี้ยนั่นขึ้นมาคุย

“เปล่า… แค่คิดว่ามึงน่าจะเสียใจตั้งแต่แรก ที่เลือกมันแต่ไม่เลือกกู…”

“เลือกมึง? กูถามจริงไอ้โอ… วัน ๆ นอกจากมึงจะไม่เคยสนใจเหี้ยอะไรแล้วยังเที่ยวหาเรื่องคนอื่นไปทั่ว รวมถึงมีเรื่องกับไอ้แมนมันมึงว่างขนาดนั้นเลยเหรอวะ?”

“แต่อย่างน้อยกูก็เรียนสี่ปีจบพร้อมมึงไหมไอ้ต้าห์…”

“…” ตาคมมองคนตรงหน้าอย่างนึกโมโห ภาพในวันเก่า ๆ ไหลย้อนกลับเข้ามาในหัวเสียจนต้องยกมือขึ้นเสยผมแล้วทำท่าจะเดินหนี แต่ก็ถูกประโยคแทงใจดำจากไอ้คนข้างหลังเปล่งออกมาให้ได้ยินอีกเช่นเคย

“ไอ้แมนมันคงไม่คิดถึงมึงหรอกมั้ง ก็เล่นคบกันได้ไม่ถึงเดือนก่อนจบไม่ใช่เหรอวะ?”

กึก…

“…กลับมาเจอกันมึงก็เอาแต่พูดถึงคนที่กูเกลียดเลยนะโอ เสียมารยาทว่ะ” ชีตาห์เอ่ยก่อนจะรีบสาวเท้าออกไปให้ห่างจากไอ้คนอันตราย ไม่ใช่แค่อันตรายต่อร่างกาย แต่เป็นอันตรายต่อหัวใจของเขาด้วยต่างหาก…

“หึ…”

..

..

..

ร่างของส้มตำบิดเร้าอย่างนึกสงสารภายในเบาะข้างคนขับ ทุกอย่างที่อยู่ในสมองไม่อาจที่จะคิดเป็นเรื่องเป็นราวได้อีกแล้ว ณ ขณะนี้ ทุกการเสียดสีของร่องขาชวนให้เกิดอารมณ์ทางเพศได้อย่างแรงกล้า เสียงครางหวาน ๆ เปล่งออกมาเสียจนไทเกอร์ยังชะงัก ไม่ใช่เพียงแค่คนน้องที่ถูกเล่นงาน แต่คนที่ติดเรื่องกาม ๆ มาจากผู้เป็นเมียก็พลอยที่จะถูกเล่นงานไปด้วย

ไทเกอร์พยายามขับรถด้วยความเร็วสูงหวังจะกลับห้องให้เร็วที่สุด แต่ก็ดูเหมือนว่าคนที่อยู่ข้าง ๆ จะไม่ให้ความร่วมมือเลยจริง ๆ มือบางเลื่อนมาลูบไล้ที่ต้นขาแกร่งพร้อมส่งสายตาอ่อยสุดขีดมาให้อย่างไม่นึกกลัว

“กูขับรถอยู่ส้ม…”

“ยะ เยส้มที… อื้ออ…”

“…” ฉิบหาย…

“จะ จอดรถแล้วเยส้มทีพี่ไทเกอร์…” ร่างเล็กช้อนตาขึ้นมองชายผู้เป็นแฟนด้วยใบหน้าต้องการอย่างสุดจะทน แสงไฟจากภายนอกส่องเข้ามากระทบใบหน้าใส เสียจนเจ้าของใบหน้าคมแทบจะไปไม่เป็นเลยจริง ๆ

“มึงแม่ง…” เสียงสบถดังขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายก่อนรถคันสวยจะเลี้ยวลงข้างทาง วิ่งไปตามทางลูกรังแล้วอ้อมลงไปยังสถานที่ที่ใครยากที่จะมองเห็นหรือลงมาหา

แสงสว่าง ณ จุดนี้แทบจะไม่มี แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่จะมองไม่เห็น ร่างสูงเปิดประตูรถก่อนจะอ้อมไปหาร่างบางที่อยู่อีกฝั่ง เปิดประตูให้ยังไม่ทันจะขยับเข้าหาเลยด้วยซ้ำก็ถูกคนตัวบางพุ่งออกมากอดแล้วประกบจูบให้อย่างเร้าอารมณ์จนจำต้องโน้มตัวตอบรับ

“อะ อื้อ…” แขนเรียวโอบรัดต้นคอแกร่งให้โน้มลงมาสอดใส่ความร้อนแรงเหมือนบังคับ มีเหรอที่คนตัวสูงจะปฏิเสธการกระทำอันแสนน่าอายแบบนี้ได้จากผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมีย ลิ้นร้อนตวัดไล้เลียข่มคนเริ่มให้หยุดโจมตีและครางรับความหวานนุ่มจากลิ้นร้อน

“อื้อ…” บทจูบจากคนพี่สามารถกำจัดความหวั่นกลัวในตอนแรกให้หายไปเสียหมด สมองที่คิดอะไรไม่ได้นอกเสียจากเรื่องกาม ๆ เริ่มไม่มีสติยิ่งกว่าเดิมเมื่อได้รับแรงตวัดจากลิ้นร้อน มือหนาเลื่อนลงไปบีบสะโพกอวบผ่านกางเกงขาสี่ส่วนที่เขาบังคับให้เจ้าตัวใส่ มือนุ่มขยุ้มผมดกไว้อย่างรุนแรงเมื่อได้รับความเคลิบเคลิ้ม

“อื้อ…” เสียงครางจากลำคอลอดออกเบา ๆ ไม่นานมือหนาก็เลื่อนลงไปกอดรัดเอวบางไว้แล้วอุ้มคนตัวเล็กขึ้นให้ขาทั้งสองข้างตวัดไขว้เอวสอบ ปิดประตูรถแล้วเดินอุ้มส้มตำไปวางยังกระโปรงหน้ารถทั้ง ๆ ที่ปากยังแลกจูบกันไม่ขาดสาย เขาแทรกกายเข้าหาพร้อมบดจูบหนัก ๆ ทำให้เสียงครางหวาน ๆ เล็ดลอดออกมาจากลำคอ ก่อนจะทำให้คนตัวเล็กขาดใจตายใบหน้าคมจึงผละออกมามองหน้า

“พะ พี่ไทเกอร์…”

“อย่าเรียกกูแบบนี้ส้ม” เสียงมันจะอ่อยไปไหนวะ แล้วดูตากลม ๆ คู่นั้นที่มองมา

“ยะ เยส้มที…”

“…” ตบะที่มีแตกสลายไปเสียทันตา ร่างหนามองเด็กตรงหน้าที่ส่งสายตาอ่อย ๆ พร้อมมือขาวที่พยายามเลิกเสือเขาขึ้นอย่างเอาแต่ใจจนจำต้องดันมือมันออกแล้วอุ้มให้ลงมายืนหันหลังใช้กระโปรงรถในการจับยึด กางเกงของทั้งสองถูกดึงลงพร้อมมือหนาเลื่อนไปสัมผัสยังกลางกายร้อนของร่างบางที่แข็งพร้อมใช้งานพลางชักขึ้นลงเสียจนส้มตำครางกระเส่า

“อะ อ่า…” ก่อนเรียวขาข้างหนึ่งจะถูกจับให้ลอยตัวตามด้วยของใหญ่ที่งัดออกมาจากกางเกงยีนส์ สอดเข้ามายังช่องทางที่เพิ่งถูกใช้งานไปเมื่อวานอยู่หลายครั้ง เสียงครางของทั้งสองดังประสานกันเป็นบทเพลงรักอันสุดแสนจะน่าอาย ภายใต้เสียงรถยนต์ที่ดังขึ้นไม่หยุด กำลังมีคนสองคนกอดเกี่ยวฟัดรัดกันอย่างไม่มีใครยอมใคร

สมองของส้มตำไม่อาจที่จะคิดอะไรได้อีก ยามหลับตาให้เสือขย้ำจึงมีเพียงมโนภาพใบหน้าและร่างแกร่งที่กำลังกระแทกกระทั้นกายใหญ่เข้าหาเสียถี่ยิบ

“ระ แรงขึ้นอีกผัว” ส้มตำโน้มตัวลงไปนอนเกาะยังกระโปรงหน้ารถอุ่น ๆ พร้อมถลาตามแรงกระแทกจากเสือตัวโต คนพี่ไม่อาจที่จะลดละความแรงได้อีกแล้ว น้องมันไม่เจ็บแน่ ๆ นอกเสียจากครางเสียวหลงเนื่องจากถูกยาปลุกเซ็กซ์เล่นงาน กายบางสั่นผวาเมื่อของใหญ่กระแทกเข้าหาลุ้น ๆ อยู่หลายครั้ง ผนังอ่อนตอดรัดของใหญ่โตนั้นอย่างไม่ยอมแพ้

ชึ่บ ๆ

“อะ อ่า…” เอวบางแอบร่อนสะโพกกลับอย่างนึกเสียว คนพี่เห็นยิ่งออกแรงขยับทั้งสะโพกและมือร้อนหนักขึ้นเรื่อย ๆ และไม่นานอวัยวะที่ถูกคนพี่บริการให้ก็กระตุกปลดปล่อยออกมาเลอะยานพาหนะ หอบเหนื่อยเพียงใดก็มิอาจที่จะหยุดพัก เนื่องด้วยฤทธิ์ยาจึงทำให้ส้มตำมีอารมณ์ขึ้นมาได้อย่างง่าย สมงสมองรู้แค่ว่าถูกคนพี่กระแทก คิดถึงเรื่องก่อนหน้าที่เกิดขึ้นไม่ได้อีกแล้ว

พรึบ!

“อ๊ะ!” ร่างเล็กถูกจับหันมามองก่อนจะถูกอุ้มขึ้นวางที่กระโปรงหน้ารถอีกเช่นเคย ต่างที่ถูกแทงเข้าหาอย่างไม่อ่อนโยน ตาคมเคลิ้มมองคนตรงหน้าอย่างพร้อมขย้ำ ใบหน้าสวยนั้นเหงื่อซึมเผยอปากครางกระเส่าให้เสือตัวร้ายอดไม่ได้ที่จะบรรจงลงกระแทกหนัก ๆ ให้ร่างถลา

เสื้อสีสวยถูกเลิกขึ้นเผยให้เห็นหน้าท้องเรียบมีร่องรอยจากการกระทำของเสือร้ายผุดขึ้นประปราย มือหนาเลื่อนไปบีบขยี้ที่ส่วนหัวของไตแข็งจนคนน้องยิ่งครางกระเส่า ไม่ต่างไปจากแรงขยับของสะโพกสอบกระทบกับขาพับดังตับ ๆ

“อืมส์…”

“สะ เสียว… สะ ส้มเสียว อะ อื้อ…” เสียงครางเร้าอารมณ์ชวนให้เจ้าของใบหน้าคมเงยหน้ากัดริมฝีปาก สองมืออุ่นเลื่อนมาจับกระชับเอวบางแล้วกระแทกกระทั้นเข้าหาอย่างไม่อ่อนโยน แต่ผ่านไปได้พักใหญ่ก็ไม่มีวี่แววว่าคนอึดจะปลดปล่อย แต่คนน้องมันกลับปล่อยออกมาแล้วเป็นครั้งที่สอง ซ้ำทุกครั้งที่กระตุกก็พลอยที่จะตอดรัดของใหญ่ที่คาอยู่ในร่างชวนให้เสือตัวโคร่งครางกระเส่าด้วยความพอใจ

บทรักเอาท์ดอร์ในครั้งนี้ได้อารมณ์เสียจนไทเกอร์กระชุ่มกระชวยหัวใจเป็นไหน ๆ ส้มตำที่ว่าบ้ากามอยู่แล้วตัดภาพมาที่ครั้งนี้มันยิ่งเร้าอารมณ์เขาเหมือนอยากโดนกระแทกให้ตายกันไปข้าง ถึงแม้จะไม่ได้เอามันแรง ๆ เหมือนอยู่ในห้องแต่อารมณ์ที่อยู่ในอกทั้งเขาและคนน้องก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย

“อะ อ่า ส้มรัก… อะอื้อ”

“รักไร? อืมส์…”

สวบ ๆ

“ระ รักพี่…” ได้ยินเจ้าของใบหน้าคมจึงกระตุกยิ้มก่อนจะดึงร่างเล็กให้ขึ้นมาใช้มือกอดรอบคอแล้วประกบจูบแลกลิ้นกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ความเสียวเริ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เสียจนคนพี่ทนไม่ไหวผละใบหน้าออกมาคราง จับยึดสะโพกนุ่มไว้แน่น ๆ

“ไม่ไหวแล้วสัสเอ๊ย…”

สวบ ๆ ๆ

“อึก อะ อ่า…”

สวบ!

ก่อนที่เสือตัวร้ายจะทนไม่ไหวกระแทกหนัก ๆ พลันปล่อยลูก ๆ เข้าไปในร่างตามด้วยร่างบางที่ปลดปล่อยเป็นครั้งที่สาม เสียงครางกระเส่าดังขึ้นในขณะที่ไทเกอร์สัมผัสได้ว่าน้ำกามมันกำลังไหลย้อนออกมา จะทำการถอดออกแต่กลับถูกร่างเล็กดึงไว้

“ยะ อย่า…”

“…”

“เอาส้มอีก… เอาส้มให้มากกว่านี้”

“เมื่อวานมึงก็แทบจะไม่ไหวแล้วนะส้ม”

“ตะ แต่ส้มเงี่ยน…” ใบหน้าสวยผละออกมาส่งสายตาอ้อนวอนให้คนพี่ หัวใจเสือเหมือนถูกกระตุกให้อ่อนปวกเปียก แรงราคะที่ยังไม่ดับลงยิ่งลุกโชนเหมือนไฟนรก ไทเกอร์น้อยคงไม่น้อยอีกต่อไป ถ้าอยากไปเที่ยวปารีสมากขนาดนี่เขาจะพามันไปเที่ยวเสียจนทุกซอกทุกมุมเลยคอยดู

“หึ ๆ อ้อนพี่มากกว่านี้สิครับ” ได้ยินน้ำเสียงคนเจ้าเล่ห์ร่างเล็กจึงเม้มปาก ก่อนจะขยับใบหน้าไปจุ๊บที่ริมฝีปากหยักเบา ๆ แล้วผละออก

“กระแทกเข้ามาแรง ๆ อื้อ… กระแทกของรักของหวงของส้มเข้ามาแรง ๆ นะ นะผัว”

“…” วินาทีนั้นไทเกอร์ถึงกับชะงัก มันจะมากไปแล้วนะครับเมีย ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นเสียจนส้มตำร้องตกใจ ร่างเล็กถูกอุ้มไปวางให้ยืนหันหลังพิงข้างรถ ตามด้วยของใหญ่ที่สอดเข้ามาหนัก ๆ ทำให้ร่างเล็กกระทบกระจกรถอยู่หลายหน แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความเสียวที่มากล้น ยามส่วนหัวสอดเสียดเข้ามายังจุดกระเส่า ทำให้เขาเมามันในบทรักจนอยากจะตอดรัดเอ็นยักษ์นั้นแรง ๆ

“อื้ม…” ทุกการกระแทกหนัก ๆ เน้นย้ำให้รู้ว่าเขารักมันแค่ไหน ถ้าอยากก็จะเอาให้ตามที่ต้องการ สองเท้าขาวมีกางเกงอยู่ตรงข้อจำต้องเขย่งและแอ่นสะโพกเกาะข้างรถให้คนพี่กระหน่ำแทงเข้ามาหนัก ๆ ริมฝีปากสวยถูกกัดอย่างนึกเสียว มันช่างรุนแรงและเร้าใจเสียเหลือเกิน เยกันนอกรถซ้ำยังเป็นบริเวณที่ไม่ควรแบบนี้ ชายคนพี่คิดได้ยังไงถึงพาเขามาทำอะไรกัน ณ จุดนี้

สวบ ๆ

“อือ อ่า…”

ชึ่บ!

ใบหน้าคมโน้มลงไปไซ้ที่ซอกหูขาวชวนให้คนตัวเล็กหดคอหนีก่อนจะถูกจับให้หันหน้ามารับบทจูบพร้อมบทกระแทกหนัก ๆ ทำให้สมองแทบจะเตลิด ใจหนึ่งนึกขอบคุณพี่ชายที่มันทำให้คนน้องมีอารมณ์ให้เขากระแทกอย่างไม่ต้องอ้อนมันก่อนเลยแม้แต่น้อย มีแต่มันนี่แหละที่อ้อนเสียจนเขาอดใจไม่ได้ คำพูดคำจาชวนให้คิดไปไหนต่อไหน แต่อีกใจก็นึกสงสาร

สวบ ๆ

“อ่า…” และไม่นานเขาก็ถึงจุดสูงสุด และแน่นอนว่ามันคงไม่ใช่ครั้งสุดท้าย แม้ร่างบางจะปลดปล่อยออกมาเป็นครั้งที่สี่แล้วแต่เขาที่เป็นครั้งที่สองมีเหรอจะหยุดการกระทำอันแสนกาม ๆ แบบนี้ได้ ทั้งสองย้ายร่างเข้าไปในรถจับให้คนตัวเล็กนั่งขย่มกายใหญ่เสียจนรถแอบสั่น

สวบ ๆ

“อื้อ… ยะ ใหญ่…”

ชั่บ…

“อืม…” กว่าอะไร ๆ มันจะเสร็จสิ้นไทเกอร์ก็เล่นปล่อยไปสี่น้ำต่างจากคนตัวบางที่หมดตัวไปแล้วมั้ง

ใบหน้าคมหันไปมองคนตัวเล็กที่นอนสลบอยู่ข้าง ๆ อย่างนึกเป็นห่วง กว่าจะเสร็จกันมันก็เหนื่อยจนไม่มีวี่แววที่จะตอบสนองอะไรเขาได้แล้ว เลยต้องจัดการใส่ชุด ทำความสะอาดคร่าว ๆ ก่อนจะขับออกมา

“ส้มตำเหรอวะ… มันจะเป็นของคนอื่นได้ยังไง” มีแค่เขาคนเดียวนี่แหละที่จะครอบครองทั้งหัวใจและร่างกายของมันไว้ ไม่มีเสือตัวไหนบนโลกนี้อีกแล้วที่มีสิทธิ์ได้สัมผัส

‘หึ ๆ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนนะครับคุณนาย…’

Contact Me
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-04-2019 14:20:34 โดย เอ็ม »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด