ทั้งคู่ยังคงมองหน้ากัน ไม่มีใครพูดอะไร ไม่ใช่ว่าไม่แน่ใจว่าอีกคนใช่คนที่อยากเจอรึเปล่า แต่มันแค่พูดอะไรออก ไม่รู้ว่าจะเริ่มว่ายังไงดี และมันมีความรู้สึกแปลกๆมี่อธิบายไม่ถูกว่ามันคืออะไร
ทั้งๆที่เพิ่งเคยเห็นหน้ากันครั้งแรกแต่กลับรู้สึก 'คิดถึง'
ความรู้สึกที่บอกว่าคิดถึงมันลอยวนไปมาเต็มไปในใจทั้งคู่ไปทั่วอย่าห้ามไม่ได้ ถ้าจะอธิบายความรู้สึกให้ใกล้เคียงมากที่สุดคือมันรู้สึก 'อิ่มในใจ'
"...ไง" ผู้ชายตัวสูงคนนั้นพูดขึ้นมาเบาๆราวกับเสียงกระซิบ แต่แค่นั้นมันก็ดังพอที่จะทำให้ยูได้ยินเสียงที่คุ้นเคย
"..." ยูไม่ได้ตอบอะไร แต่รอยยิ้มที่ค่อยๆกว้างขึ้นจนแก้มปริของเขาเป็นคำตอบที่ดีที่สุดในเวลานี้ บีทเห็นอย่างนั้นก็อดอมยิ้มตามไม่ได้ 'ใช่เขาจริงๆด้วย'
"...สูงชะมัด" ยูเงยหน้าขึ้นไปมองจรดหัวของฝ่ายตรงข้ามแล้วย่นหน้าใส่บีทอย่างหมั่นไส้ แต่ปากก็ยังคงอมยิ้มอยู่
"นายเตี้ยต่างหากล่ะ" บีทเอื้อมมือไปวางแหมะไว้บนหัวของยู ทั้งๆที่เมื่อวานโดนพี่เฟียตทำแล้วยังรู้สึกแปลกๆอยู่เลยแท้ๆ แต่ตอนนี้กลับรู้สึกดีแบบอยากให้เขาจับนานๆ
"นายน่ะ..." ยูพูดขึ้นพร้อมกับก้มหน้าลงมองพื้น ทำให้อีกคนที่สูงกว่าไม่เห็นหน้าของเขา
"คือบีทใช่มั้ย?"
"นายคิดว่าไงล่ะ? ฉันใช่คนที่นายเคยบอกว่าเป็นลุงอายุ 60 รึเปล่า?"
"...ไอ้บ้า" ถึงจะไม่เห็นหน้าก็เถอะ แต่ไหล่ที่เริ่มสั่นหน่อยกับหูที่ตอนนี้แดงอย่างกับสีมาป้ายก็ทำให้บีทรู้สีหน้าของอีกคนได้
"ร้องไห้?"
"จะบ้ารึไง ฉันไม่ได้เจ้าน้ำตาขนาดนั้นซะหน่อย"
"ก็เงยหน้าขึ้นมาสิ"
"...ไม่เอา"
"ไหนว่าอยากเจอฉันไง ถ้าอยากเจอก็เงยหน้าขึ้นมาสิ"
"ไม่เอา ไม่เงย" จบประโยคนั้นก็แอบมีเสียงสูดจมูกเบาๆให้บีทพอจับทางได้
"คนอะไรขี้แงจริงๆ"
"ก็บอกว่าไม่ได้ร้องไง"
"แค่ซึมๆ"
"มันก็เหมือนร้องนั่นแหละน่า"
"..."
"..."
"บีท"
"ว่าไง?" หลังจากเกิดเดธแอร์ไปซักพัก ยูก็พูดขึ้นโดยยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองหน้าเขาเลย
"กอดหน่อย"
"..." สิ้นประโยคนั้นถึงกับต้องทำให้บีทเสหน้ามองไปทางอื่น ทำไมหน้าถึงรู้สึกร้อนๆขึ้นมาก็ไม่รู้
"ได้มั้ย?" ยูจัดการเอามือไปขยี้ๆตาก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามอง
"เฮ้ออ มานี่มา" บีทถอนหายใจกลบเกลื่อนความเขินเฮือกใหญ่ก่อนดึงยูเข้าไปกอด ด้านของยูเองก็ใช้แขนรัดอีกคนแน่นจนแทบไม่มีช่องว่างเลย และด้วยส่วนสูงที่ต่างกันซัก 10 เซนต์ได้ คางของยูเลยไปเกยอยู่ตรงไหล่ของบีทพอดี
"ขอบคุณนะ"
"ขอบคุณเรื่องอะไร?"
"ฉันไม่ได้ขอบคุณนายซักหน่อย"
"ฉันขอบคุณสะพานต่างหาก"
"ขอบคุณสะพาน?"
"ที่ทำให้ฉันได้เจอนายไง"
"นั่นมันก็น่าจะขอบคุณฉันด้วยไม่ใช่รึไง"
"ไม่เอาด้วยหรอก" ยูพูดก่อนจะผละออกมาจากอ้อมกอด ก่อนจะยิ้มจนแก้มปริอย่างชื่นใจ
"ฉันคิดถึงนายนะ"
"คิดถึง? ฉันกับนายเพิ่งเคยเจอกันนะ?"
"ไม่รู้สิ ก็มันมีความรู้สึกแบบว่าคิดถึงคนที่ไม่ได้เจอกันมานานน่ะ นายไม่เป็นรึไง"
"ก็นั่นสิ...ไอ้ความรู้สึกที่มันแน่นๆเต็มๆเนี่ยมันคือคิดถึงใช่มั้ย?" ยังไม่ทันที่ยูจะได้ตอบอะไรก็มีเสียงดังขึ้นไม่ไกลนัก และมันก็เป็นเสียงที่เขาไม่อยากได้ยินที่สุดในตอนนี้
"น้องยู?" พอหันไปมองก็เป็นไปตามคาด ไอ้พี่เฟียตนั่นเอง นี่มันจะเป็นกว้างขวางคอชีวิตไปถึงไหนเนี่ย
"ใครหรอครับ?" เฟียตมองไปที่บีทด้วยสีหน้างงๆ
"เอ่อ..."
"เพื่อนยูหรอ?" ยูเงยหน้าของบีทซึ่งตอนนี้บีทกำลังมองเฟียตด้วยสายตาที่ค่อนข้างหงุดหงิด ไม่รู้สิ แค่รู้สึกไม่ถูกชะตากับหมอนี่ขึ้นมายังไงไม่รู้
"นี่บีท" ยูหันไปกระซิบบีทเบาๆขณะที่เฟียตกำลังเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
"หือ?"
"เตรียมตัววิ่งนะ"
"หา? ทำไม...เฮ้ย!" ยังไม่ทันได้ถามจบประโยค ยูก็จับมือบีทแล้ววิ่งหนีไปจากตรงนั้นทันที
"เฮ้ย น้องยู!? เดี๋ยวสิ จะไปไหน?" เฟียตที่จู่ๆก็โดนยูวิ่งหนีได้แต่ยืนตะโกนเรียกอย่างงงๆ เรียกไปก็เท่านั้นแหละ ตอนนี้ยูไม่ฟังอะไรแล้ว เมื่อวานไอ้นี่ก็ทำลายวันที่เขารอมารอบนึงแล้ว จะไม่ยอมให้มาขัดขวางเวลาของเขากับบีทอีกหรอก
"เดี๋ยวสิ ยู นายจะวิ่งทำไมเนี่ย?" บีทท้วงขึ้นแต่ก็ยังวิ่งตามมาไม่มีท่าทีที่จะผ่อน ฝ่ายยูก็ไม่ตอบอะไรได้แต่วิ่งไปเรื่อยๆจนถึงอีกด้านนึงของสวนสาธารณะที่เป็นทุ้งหญ้ากว้างๆให้คนได้ปิกนิกกัน พอเห็นว่าน่าจะวิ่งมาไกลแล้ว ยูก็เลยทิ้งตัวลงนั่งพักตรงพื้นหญ้า
"เฮ้ออ...โคตรเหนื่อยเลย"
"จะบอกได้รึยังว่าวิ่งทำไม" บีทค่อยๆหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ และไม่มีท่าทีว่าจะเหนื่อยเท่ายูเลย หรืออาจเป็นเพราะขายาวกว่า?
"ก็คนๆนั้นน่ะ...เป็นคนที่ฉันต้องไปรับมาเมื่อวานไง"
"อ้อ...หมอนั่นนี่เอง ไม่น่าล่ะ..." บีทละประโยคอีกส่วนนึงไว้ แต่ก็แอบคิดในใจ 'มิน่าล่ะฉันถึงรู้สึกเกลียดหมอนั่นชะมัดเลย'
"แล้วตกลงนายวิ่งทำไม?"
"ใครจะไปยอมให้เขามาทำลายเวลาที่ฉันได้เจอนายตอนนี้ล่ะ" ยูย่นหน้าแบบหมั่นไส้ๆแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น
"แล้วอีกอย่างนะ"
"?"
"ฉันรู้สึกว่า...ไม่รู้สิ แบบว่าพี่เฟียตเหมือนเขาจะจีบฉันยังไงไม่รู้" ยูหันไปนั่งกอดเขาแล้วหันไปหาบีทที่ทำหน้าตาบึ้งๆอยู่ข้างๆ
"หึงมั้ย?" ยูยิ้มแฉ่งแบบแซวๆ
"หึง" บีทตอบกลับสั้นๆหน้าบึ้งๆ ตอนแรกยูกะจะทำให้อีกคนเขิน แต่แค่คำเดียวก็ทำให้ตัวเองเขินซะจนไม่กล้ามองหน้าอีกคน
"ฉันไม่ชอบหมอนั่น"
"ไม่ชอบเขาเพราะเขาจีบฉันหรอ?"
"นั่นก็ส่วนนึง แต่ว่าฉันรู้สึกไม่ถูกชะตากับหมอนั่น"
"นายกำลังจะบอกว่านายชอบฉันรึเปล่า?"
"..." บีทไม่ตอบ แต่กลับยิ้มบางๆให้ แล้วเบือนหน้าไปทางอื่น
"อะไรน่ะ ยิ้มนั่นมันหมายความว่ายังไงกัน"
"ก็ไม่รู้สิ" บีทตอบไปแล้วแกล้งทำลอยหน้าลอยตาไม่รู้เรื่อง
"ไม่ต้องบอกก็รู้แล้วน่ะว่านายชอบฉัน ใช่มั้ยๆ?"
"เอาตามที่นายสบายใจเถอะ"
"ใจร้ายชะมัด" ยูทำแก้มป่องอย่างงอนๆแล้วเอียงหน้าเข้ามาใกล้ มันดูน่าเอ็นดูยังไงไม่รู้สิ มือซ้ายก็ขยับไปลูบหัวอีกคนโดยไม่รู้ตัว จะบอกว่ายูน่ารักเหมือนพี่สาวก็ไม่ใช่ซะทีเดียว จะว่ายังไงดี ถ้าสวยน่ะ พี่โยก็สวยกว่าจริงๆแหละ แต่ถ้าน่ารัก ขอเถียงสุดใจเลยว่าโยเทียบยูไม่ติด แค่วินาทีแรกที่เห็นก็รู้สึกเหมือนใจตัวเองมันกระตุกวูบลอยไปไหนแล้วไม่รู้ ทั้งที่ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับใครแท้ๆไม่ว่าคนๆนั้นจะน่ารักแค่ไหน แต่กับคนที่แค่ส่งข้อความหากัน กลับรู้สึกดีจนอยากกอดอยากหอมให้มันรู้แล้วรู้รอด
"มองอะไรหืม?" หลังจากที่เหม่อๆอยู่พอได้สติก็เห็นยูนั่งจ้องหน้าเขายิ้มๆอย่างไม่วางตา
"ไม่รู้สิ ได้อยู่กับนายแบบนี้มันรู้สึกหลายอารมณ์มากเลย"
"หืม?"
"ก็มัน...ดีใจ คิดถึง ตื้นตัน ตกใจ อิ่ม เขิน แล้วก็อีกเยอะแยะเลยที่เป็นความรู้สึกดีๆ อยากจะค่อยๆรู้สึกทีละอย่างแท้ๆ" ยูเอาหน้าซุกไปที่เข่าตัวเองแล้วชำเลืองมองไปที่บีท
"ความรู้สึกพวกนั้นเล่นเอาฉันเกือบแย่แน่ะ"
"หือ? ยังไงหรอ?"
"มันมาเร็วมากเลยแบบไม่ได้ทันตั้งตัว นายว่ามั้ย? ว่ามันบังเอิญมากแค่ไหนที่เราได้มาเจอกันแบบนี้"
"ไม่ได้บังเอิญนะ! ฉันขอพรกับสะพานให้ได้เจอนายแล้วก็ได้เจอเลย"
"นายขอพรจริงๆหรอ?"
"อื้อ! ฉันถึงได้ส่งข้อความแบบนั้นไปหานายไง"
"...บังเอิญเกินไปแล้ว" บีทเปรยขึ้นมาเบาๆแล้วเหม่อไปข้างหน้าอย่างแปลกใจ
"หือ?"
"ฉันก็ทำเหมือนกัน"
"จริงหรอ?"
"นี่นายคิดถึงฉันถึงขนาดต้องขอพรเลยหรอเนี่ย?"
"ก็แค่ลองดูเฉยๆ ไม่คิดว่ามันจะเจอจริงๆ"
"นายนี่มันน่ารักจริงๆเลยบีท" ยูทิ้งตัวลงไปนอนบนตักบีทแล้วเอาหัวกลิ้งไปกลิ้งมาตรงตัก มันเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคยกันทั้งๆที่เพิ่งเคยรู้จักกันแค่ไม่ถึงชั่วโมง รู้สึกสบายใจไม่อึดอัดเหมือนคนเพิ่งเคยรู้จักกัน
"...ฉันน่ะไม่น่ารักหรอก" บีทก้มหน้ามามองยูที่นอนอยู่บนตักตัวเองนิ่งๆ ยูที่หลับตาปี๋อยู่ก็ลืมตาขึ้นมามองตาแป๋ว
"นายต่างหากที่น่ารัก"
----------------------------------------------------------------------
หัวข้อ: [ Wrong Number? แค่กดเบอร์ผิดเองนะ ] re-write (12) กอดอุ่นๆ (อ่าน 13341 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก