หัวข้อ: [ Wrong Number? แค่กดเบอร์ผิดเองนะ ] re-write (12) กอดอุ่นๆ

[Eyemovement]

 :fire:ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับเล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบกรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับสรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ8.เมื่อนิยายจบแล้วให้แก้ไขหัวกระทู้ต่อท้ายว่าจบแล้วเวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรงข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชมกรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0









กราบสวัสดีค่ะ 

นี่เตยไงเตยเอง กับนิยายเรื่องเดิมที่ตั้งใจจะรีไรท์ใหม่ ไม่รู้ยังจะมีคนอ่านอยู่รึเปล่า แต่หลังจาก 4 ปีผ่านไป เตยตั้งใจว่าจะไม่ให้นิยายเรื่องนี้เสียไปเปล่าโดยที่ยังไม่จบค่ะ

ก่อนจะอ่านได้โปรดอ่านตรงนี้ก่อนนะคะ


เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจด้านแนวเขียนกับคาแร็คเตอร์มาจากฟิคของอังกฤษที่ชื่อ A finger slip จะว่าเราก๊อปแนวเขาก็ได้นะ แต่เราอ่านแล้วเราชอบวิธีการดำเนินเรื่องจริงๆ เพราะงั้นอย่าด่ากันเลยนะคะ
2)เรื่องนี้ ส่วนใหญ่ประมาณ 98% ตัวละครคุยกันด้วยข้อความค่ะ ส่วนตัวเลขบนข้อความจะเป้นเวลาที่ส่งข้อความไป
3)

พระเอก ข้อความสีฟ้า

นายเอก ข้อความสีส้ม

4)เราจะใช้สำนวนค่อนข้างเป้นสำนวนต่างประเทศน่ะค่ะ ถ้าอ่านแล้ว นเหมือนนิยายแปลก็ขอโทษด้วยค่า   






-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

[Eyemovement]

วันอาทิตย์ 16 กรกฎาคม 2557




19.34น.


"มึงอยู่ไหนแล้ว กูรอมึงนานแล้วนะ"


19.37น.

"วันนี้เรามีนัดอะไรกัน?"


19.38น.

"เดี๋ยวๆ อย่าบอกนะว่าลืม ก็ดูหนังไง! กูรอมึงอยู่เมเจอร์จะเป็นชั่วโมงแล้วเนี่ย"


19.40น.

"ดูหนังเนี่ยนะ นี่มึงกำลังละเมอหรือตั้งใจส่งข้อความมากวนตีนกูเนี่ย กูไม่มีวัน ไม่มีทางไปนั่งดูหนังเด็ดขาด"



.
.
.
.
.
.
.


19.53น.

"ผมขอโทษด้วยครับ เมื่อกี้ผมส่งผิดเบอร์"


19.55น.

"รู้สึกว่าความสะเพร่าของใครบางคนจะทำให้ฉันเสียเวลา"


19.56น.

"นี่คุณ พูดดีๆก็ได้ ผมก็ขอโทษคุณไปแล้วไง"


19.59น.

"มันเป็นความจริง นายควรยอมรับมันสิ"


20.11น.

"ที่ผมส่งผิดเพราะผมเพิ่งซื้อโทรศัพท์มาใหม่ แล้วเบอร์คุณก็ต่างจากเบอร์เพื่อนผมแค่ตัวเดียว เพราะงั้นความผิดเราก็เสมอกันล่ะ"


20.12น.

"เสมอ? เสมอยังไง?"


20.14น.

"คุณก็ตอบข้อความผมเป็นวรรคเป็นเวรเหมือนกัน ไม่รู้รึไง ว่าไม่ใช่เบอร์เพื่อนคุณ"


20.16น.

"ฉันก็แค่เดาผิดเท่านั้นแหละ เพราะเพื่อนฉันที่จะส่งข้อความแบบนี้มาในเวลานี้มีแค่คนเดียว เพราะอย่างนั้นก็เลยไม่ได้เช็คเบอร์"


20.17น.

"นั่นมันเป็นข้อแก้ตัวจากคนที่กล้ามาว่าคนอื่นว่าสะเพร่ารึเปล่า?"


20.23 น.


"ถึงอย่างนั้น คนที่เสร่อคนแรกไม่ใช่นายรึไง?"


20.28น.

"งั้นคุณจะบอกว่าตัวเองเป็นคนเสร่อคนต่อไปงั้นสิ?"


20.31น.

"นายกำลังพยายามให้ฉันเป็นพวกเดียวกันกับนายงั้นสิ? ป้ายความผิดให้คนอื่นอยู่รึไง?"


20.34น.

"คุณเองก็กำลังยัดเยียดให้ผมเป็นคนสะเพร่าอยู่เหมือนกันไม่ใช่รึไง"


20.36น.

"นั่นไม่ใช่การยัดเยียด มันเป็นความจริง"


20.38น.

"คนอย่างคุณต้องเป็นชายแก่อายุ 60 ที่นั่งอ่านหนังสือพิมอยู่หน้าบ้านแล้วคอยตะโกนด่าเด็กตัวเล็กๆที่วิ่งมาเล่นใกล้ๆรั้วบ้านคุณแน่ๆ"


20.40น.

"นายเองก็คงจะเป็นเด็ก 7 ขวบ...ถ้าไม่ใช่อายุนายก็อายุสมองนาย"


20.44น.

"ถ้าให้ผมเดาคุณคงยังไม่มีแฟนหรอกใช่มั้ย คงเป็นโสดตั้งแต่เกิดยันแก่"


20.47น.

"งั้นนายก็คงเป็นพวกเด็กเกหลังห้อง? โง่แต่อวดฉลาด"


20.50น.

"ผมจะตามหาตัวคุณแล้วจะเอาถังน้ำแข็งราดหัวคุณให้ได้เลย! "


20.55น.

"ฉันถึงได้บอกไงว่าอายุสมองนายมันเป็นเด็ก 7 ขวบ...หรืออาจจะต่ำกว่านั้น?"


20.56น.

"คุณมันตาแก่มารยาทแย่"


21.03น.

"จะยังไงก็เถอะ ฉันว่าฉันเสียเวลาทะเลาะกับคนในโทรศัพท์นานเกินไปแล้ว"


21.07น.

"แต่ทะเลาะกับคุณมันก็สนุกดี"


21.10น.

"ขอบคุณที่ช่วยฆ่าเวลานะคุณลุง "











วันจันทร์ 17 กรกฎาคม 2557




06.41น.

"คุณลุงตื่นรึยัง ฮูเร่ๆ"


06.43น.

"ฉันไม่เข้าใจกลไกสมองเด็ก 7 ขวบของนายเลย ส่งมาทำไมอีก"


06.44น.

"ผมก็ไม่เข้าใจกลไกสมองลุง 60 ปีของคุณเหมือนกัน ตอบข้อความผมทำไมล่ะ?"


06.46น.

"โอเคบาย"


06.47น

"ไม่นะๆๆๆ ผมล้อเล่น อย่าทิ้งผมสิลุงงงง พลีสส"




07.11น.

"นายกำลังทำฉันหงุดหงิด"


07.14น.

"หรอครับ เรื่องอะไรล่ะ"


07.20น.

"เพราะนายส่งข้อความมาแบบไร้จุดหมาย และนายก็เรียกฉันว่าลุงทุกข้อความที่ส่งมา ใครเป็นญาตินาย?"


07.21น.

"คุณก็ชอบบอกว่าผมเป็นเด็ก 7 ขวบเหมือนกันนะ"


07.23น.

"เพราะตัวจริงนายอาจจะเป็นเด็กอายุ 7 ขวบจริงๆก็ได้ แต่ฉันไม่มีทางเป็นคุณลุงอายุ 60"


07.25น.

"ผิดแล้วว ผมเป็นนิสิตอายุ 21 ต่างหาก"


07.27น.

"ฉันตกใจจริงๆนะเนี่ย ระบบการศึกษาไทยกำลังอยู่ในอันตรายเพราะนาย"


07.30น.

"เป็นคำที่เหมือนจะออกมาจากปากลุงแก่ๆ?"


07.32น.

"ฉันแปลกใจมากนะ ที่คนอายุสมองเท่านี้จะอายุเท่าฉัน"


07.33น.

"ล้อเล่นรึเปล่า คุณเนี่ยนะ อายุ 21 แอ๊บเด็กรึเปล่าลุง"


07.35น.

"ฉันอายุเท่านายยังไม่น่าตกใจเท่านายอายุเท่าฉันเลย"


07.36น.

"ถ้าอายุเท่ากันก็คงต้องเปลี่ยนสรรพนามแล้วน่ะสิ"


07.37น.

"ไม่จำเป็น เพราะต่อไปนี้คงไม่ต้องมาคุยกันอีกแล้วล่ะ"


07.39น.

"นี่นายกำลังจะทิ้งฉันหรอ?"


07.43น.

"ฉันเหงานะ"


07.48น.

"ฉันไม่มีอะไรทำอ่ะ ตอนเช้าไม่มีเรียนแล้วฉันก็ตื่นก่อนเวลาด้วย"


07.52น.

"ตอบข้อความฉันเดี๋ยวนี้นะ"


08.02น.

"ฉันเบื่ออ่า!!! คุยเป็นเพื่อนหน่อยซิ"


08.07น.

"คุณลุงๆๆๆๆๆ"


08.13น.

"หนังเรื่องเมื่อวานสนุกสุดยอดเลย"


08.15น.

"ตอนจบพระเอกกลายเป็นแวมไพร์ด้วย"


08.19น.

"ส่วนนางเอกก็โดนแม่มดฆ่าตาย"


08.20น.

"แม่พระเอกสั่งพิซซ่ามากิน"


08.21น.

"แล้วแมวยักษ์ก็ถล่มนิวยอร์ก"


08.28น.

"ก็ได้ วันนี้ฉันยอมแพ้"

.
.
.
.
.




10.56น.

"ฉันรู้สึกเหมือนกำลังโดนโรคจิตตามตื้อ หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วเห็นข้อความส่งมาเป็นสิบๆ"


10.58น.

"ในที่สุด นายก็กลับมาหาฉันน"


10.59น.

"อย่าส่งข้อความน่าขนลุกแบบนี้มาอีกนะ แล้วสรุปคือนายส่งข้อความมาหาเพื่อแค่ฆ่าเวลา?"


11.04น.

"ใช้คำว่าฆ่าเวลามันดูแย่นะ ต้องบอกว่ากำลังผูกมิตรกับเพื่อนใหม่"


11.09น.

"นั่นเป็นหนึ่งในข้อความน่าขนลุก"


11.12น.

"จะว่าไปนายมันปากเสียจริงๆนะเนี่ย"


11.13น.

"จะว่าไปก็มีคนพูดแบบนี้กับฉันบ่อยอยู่ แค่พูดความจริงเท่านั้นเอง"


11.15น.

"แต่ฉันก็ชอบคนแบบนายอยู่นะ"


11.21น.

"ข้อความน่าขนลุกฉบับที่สอง"


.
.
.
.


11.35น.

"ฉันกำลังจินตนาการภาพของนายอยู่"


11.37น.

"ออกมาเป็นยังไงบ้างล่ะ"


11.40น.

"นายต้องเป็นคนที่อ้วนๆแล้วค่อนข้างเตี้ย แต่เจ้าระเบียบรึเปล่า ฉันเอาภาพนายไปซ้อนทับกับพวกนายทหารตำแหน่งสูงๆน่ะ นิสัยนายคล้ายอย่างนั้น แบบเผด็จการ?"


11.41น.

"เดาผิดแบบไม่น่าให้อภัยนะ"


11.42น.

"จะบอกว่านายผอมสูงหรอ?"


11.44น.

"จะว่างั้นก็ได้"


11.48น.

"สูงซัก 175 ซม.ได้มั้ย?"


11.50น.


"ไม่ใช่"


11.51น.

"178?"


11.52น.


"ยังไม่ใช่"


11.54น.

"มากกว่านั้นหรือน้อยกว่านั้น"


11.57น.

"มากกว่านั้น"


11.58น.

"180?"


11.59น.

"ใกล้แล้ว"


12.02น.

"185 หรอ?"


12.04น.

"มากไป"


12.05น.

"182"


12.06น.

"น้อยไป"


12.07น.

"โอ้ย 183 เอ้า ถ้ายังไม่ถูกอีกนะ ฉันจะจับหัวตัวเองกดน้ำให้ดู"


12.10น.

"น่าเสียดาย นายน่าจะได้เอาหัวตัวเองกดน้ำ"


12.12น.

"นายสูง 183?! นี่นายเป็นอะไรกับเสาไฟฟ้ารึเปล่า?"


12.16น.

"ถ้าให้ฉันเดานะ นายน่าจะสูงซัก 173 ซม."


12.18น.

"อะไรวะ ครั้งแรกก็เดาถูกเลยหรอ"


12.20น.

"คนอย่างนายเดาได้ไม่ยากหรอก"


12.22น.

"คนอย่างฉันหรอ? เสียมารยาทจริงนะ"


12.26น.

"ก็จริงนี่ และฉันเดาว่านายไม่มีแฟนหรือไม่ก็เพิ่งเลิกกัน"


12.30น.

"รู้ได้ไง เพิ่งเลิกกันเมื่อสามวันก่อน"


12.32น.

"นายคิดว่าผู้ชายที่มานั่งตื้อคนที่บังเอิญส่งข้อความผิดไปให้มานั่งคุยเป็นเพื่อนน่ะ จะเป็นคนที่มีแฟนอยู่แล้วรึไง?"


12.33น.

"5555 ก็จริงนะ"


12.34น.

"จะว่าไปฉันยังไม่รู้ชื่อนายเลย"

12.35น.

"หรือเราไม่ต้องรู้จักชื่อกันดี เวลาฉันพูดอะไรจะได้ไม่ต้องมานั่งแคร์นาย 555"


12.37น.

"อะไรของนายน่ะ?"


12.39น.

"อะไรอะ นี่นายไม่เคยดูกวนมึนโฮรึไง ที่พระเอกกับนางเอกบังเอิญไปเจอกันที่เกาหลีน่ะ"


12.40 น.

"ฉันไม่ดูหนัง"


12.44น.

"อย่างน้อยก็ต้องเคยดูหนังอมตะบ้างล่ะ นายต้องเคยดูไททานิกแน่ๆ"


12.46น.

"ไททานิก? ใช่ชื่อโลหะรึเปล่า?"


12.51น.

"นั่นมันไทเทเนียม นี่นายไม่เคยดูไททานิกจริงอะ? แจ็คกับโรสต้องเสียใจมากแน่ๆ"


12.52น.

"พูดอะไรของนายน่ะ'


12.54น.

"นายกำลังพลาดสิ่งดีๆในชีวิตไปอยู่นะ ไปหาดูซะ!"



12.55น.


"ฉันต้องเข้าเรียน ขอบใจที่คุยเป็นเพื่อนนะ

ปล. ฉันพูดจริงๆนะ ไปดูไททานิกซะ"

[Ti0590]

งื้อออออออออออ   ตัวเองกลับมาแล้วววววววว ตอนแรกเห็นชื่อตกใจ ต้องเสิชดูอีกรอบ ใช่จริงๆล่วยย

จะประกาศตามหาไรท์แล้วนะเนี่ย 

[Eyemovement]

2
วันพฤหัสบดี 20 กรกฎาคม 2557





14.26น.

"ฉันดูไททานิกแล้ว"


14.49น.

"นี่นายดูตามที่ฉันบอกจริงๆหรอ? น่าปลื้มใจจริง"


14.50น.

"ทำไมโรสถึงได้ใช้ชื่อปลอมได้ ถ้าใช้ชีวิตโดยปลอมแปลงชื่อ ก็จะไม่มีเอกสารรับรองจากราชการนะ มันผิดกฎหมาย"


14.53น.

"นายอย่าไปจริงจังนักสิ มันเป็นหนังนะ"


14.55น.

"ถ้าแจ็คกับโรสผลัดกันเกาะประตูบานนั้นก็น่าจะรอดทั้งคู่ได้นี่นา"

.
.
.
.


15.10น.

"ให้ตายสิ ฉันขำนายจริงๆนะเนี่ย 555"


15.13น.

"ขำอะไร?"


15.14น.

"นายว่าแต่ฉันสมอง 7 ขวบ แต่นายเองก็เหมือนเด็กที่เพิ่งเคยดูการ์ตูนครั้งแรกแล้วถามนู่นถามนี่เลย 555"


15.16น.

"ก็มันจริงนี่นา นายไม่คิดบ้างหรอ ว่าถ้าโรสขึ้นไปบนเรือกู้ชีพนั่นก่อน แล้วแจ็คค่อยไปหาทางเอาตัวซึ่งมันง่ายกว่าถ้าไม่มีคนให้ดูแล ทั้งคู่คงรอดไปแล้ว"


15.18

"มันเป็นความโรแมนติกนี่นา คลาสสิกไงคลาสสิก"


15.19

"ไม่เข้าท่าเอาซะเลย"


15.21น.

"ที่นายกำลังวิจารณ์อยู่มันเป็นหนังมหากาพย์ของโลกเลยนะ"


15.24น.

"ฉันกำลังบ่นให้นายฟัง ไม่ได้บ่นให้คนทั้งโลกฟังซักหน่อย"


15.27น.

"พูดแบบนี้เหมือนฉันมีความสำคัญกับนายขึ้นมานิดหน่อยเลยแฮะ"


15.30น.

"เปล่าหรอก ฉันแค่ระบายอารมณ์กับนายแค่นั้นเอง"


15.35น.

"จะเอาคืนเรื่องที่ฉันใช้นายฆ่าเวลารึไง"


15.36น.

"รู้สึกนายฉลาดขึ้นมาหน่อยแล้ว"


15.41น.

"ทำไมฉันรู้สึกดีใจที่โดนนายบอกว่าฉลาดขึ้น ยิ่งกว่าได้คะแนนสอบฟิสิกส์ได้เต็มอีกล่ะเนี่ย"


15.43น.

"นั่นเป็นข้อพิสูจน์ว่านายยังโง่อยู่"


15.45น.

"ฉันชักเริ่มเกลียดนายขึ้นมาหน่อยแล้วสิ"







วันเสาร์ 22 กรกฎาคม 2557





08.36น.

"ชื่อ?"


08.38น.

"เอาอีกแล้ว ข้อความที่ส่งมาแบบไร้จุดหมาย"


08.39น.

"คราวนี้มีจุดหมายนะ ชื่อของนายน่ะๆ"


08.42น.

"ไม่บอกหรอก นายดูไม่น่าไว้ใจ ไม่แน่ว่าตอนนี้ฉันอาจจะคุยกับสโตรกเกอร์อยู่ก็ได้"


08.46น.

"ใจร้ายนะนั่น ฉันเหมือนสโตรกเกอร์รึไง?!"


08.50น.

"ก็เข้าเค้าอยู่"


08.57น.

"ถ้าฉันสโตรกเกอร์ นายก็เป็น โรคจิตที่ชอบเก็บตัวอยู่ในห้อง, ฮิคิโคโมริ?"


08.59น.

"ฉันดูเป็นงั้นรึไง?"


09.03น.

"ก็เข้าเค้าอยู่"


09.05น.

"โอเค เราหายกัน"


09.07น.

"บอกชื่อมาซะดีๆ ไม่งั้นฉันจะปีนหน้าต่างบ้านนาย"


09.09น.

"เสียใจด้วย ฉันอยู่คอนโด 30 ชั้น"


09.11น.

"นายกำลังให้ข้อมูลที่อยู่ของนายอยู่รึเปล่า?"


09.15น.

"ให้ตายเถอะ นายมันสโตรกเกอร์จริงๆด้วย"


09.19น.

"ฉันกำลังเสิร์ชหาข้อมูลคอนโดที่มี 30 ชั้นอยู่ และมันก็มีไม่กี่ที่เอง "


09.21น.

"นายทำให้ฉันขนลุกได้ทุกทีสิน่า"


09.26น.

"นายไม่รู้หรอกว่าฉันทำได้มากกว่านี้ 555"



.
.
.
.
.


10.24น.

"บีท"


10.33น.

"อะไรล่ะนั่น?"


10.35น.

"ก็นายขอชื่อไม่ใช่หรอ ก็นี่ไงชื่อ"


10.37น.

"นายชื่อบีทหรอ? ไม่ใช่ชื่อปลอมนะ?"


10.39น.

"ถ้าฉันจะบอกชื่อปลอมสู้ไม่บอกชื่อนายไม่ดีกว่าหรอ"


10.42น.

"นั่นสิ 555 บีทนี่ บีทแบบอสูร ปีศาจไรงี้หรอ?"


10.45น.

"Beat"


10.46น.

"ดูไม่เหมาะกับนายเลยนะ นายดูเป็นพวกไม่มีดนตรีในหัวใจของเอาซะเลย"


10.48น.

"เห็นอย่างนี้ฉันก็เล่นเปียโนนะ"


10.54น.

"ภาพคุณชายกำลังเล่นเปียโนพร้อมใส่ชุดสูทมันมาซ้อนทับภาพนายในจินตนาการของฉัน"


10.56น.

"มันก็ยังดีกว่าที่นายจินตนาการว่าฉันเป็นทหารตัวอ้วนเตี้ยนะ"


10.58น.

"ทำไมล่ะ น่ารักดีออก 55"


11.02น.

"จะว่าไป บอกชื่อนายมาสิ"


11.04น.

"อะไรกันๆ นายเองก็อยากรู้จักฉันเหมือนกันหรอ?"


11.07น.

"งั้นไม่ต้องบอกก็ได้นะ"


11.09น.

"นายนี่มันเซ็นซิทีฟจริงนะ"

11.09น.

"ฉันชื่อยู"


11.11น.

"ตอนแนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษคงลำบากแย่เลยนะ 'My name is You'"


11.13น.

"เรื่องนั้นฉันโดนล้อมาตั้งแต่เด็กแล้วน่า ตอนเด็กๆฉันก็เขียนชื่อตัวเองเป็น yoo อยู่นะ แต่โดนแม่ดุว่าให้เขียนแบบ you เท่านั้น"


11.15น.

"มันทำให้นายเป็นเด็กมีปม?"


11.21

"ฉันดูเหมือนเด็กมีปัญหารึไง?"


11.27น.

":' )"

11.28น.

"ก็เข้าเค้าอยู่"








วันอาทิตย์ 23 กรกฎาคม 2557






18.54น.

"ฉันว่าแมวมันเป็นกำลังวางแผนจะฆ่าฉันแน่ๆ"


19.12น.

"นายว่างมากหรอ?"


19.15น.

"วันนี้แมวสองตัวของฉันมันโคตรจะดื้อเกินแมวเลยล่ะ"


19.17น.

"ก็เป็นปกติของแมว"


19.21น.

"วันนี้พวกมันไม่ปกติ มันพยายามจะฆ่าฉัน"


19.23น.

"ฉันไม่ใช่กรมปศุสัตว์นะ ถ้านายตายเพราะแมวฆ่านาย มันคงจะเป็นเรื่องน่าสนใจดีนะ? มนุษย์อาจจะเอาแมวมาเป็นอาวุธสงครามแบบใหม่ก็ได้"


19.25น.

"ฉันว่ามันจะครองโลกมากกว่าเป็นอาวุธนะ วันนี้ฉันตื่นมาเพราะรู้สึกหายใจไม่ออก พอลืมตาขึ้น ไอ้แมวตัวนึงมันกำลังนอนทับ
หน้าฉันอยู่"


19.30น.

"พวกมันเพิ่งรู้สึกถึงความน่ารำคาญของนายรึเปล่า"


19.33น.

"ฉันเกือบตายเลยนะ แล้วก็ตอนกลางวัน แมวอีกตัวมันวิ่งคาบเอาศพหนูมาวางไว้บนจานข้าวที่ฉันกำลังจะกิน ฉันล่ะอยากจะบ้า"


19.46น.

"แจ้งตำรวจมั้ย ไปบอกตำรวจว่า 'คุณตำรวจครับ แมวของผมกำลังร่วมมือคิดแผนฆาตรกรรมผมครับ'"


19.52น.

"ขอบคุณนะ มันช่วยปลอบใจฉันได้ดีจริงๆ"


20.01น.

"เรื่องเล็กน้อย"


20.04น.

"นายเข้าใจใช่มั้ยว่าฉันกำลังประชดนายอยู่"


20.16น.

"นอกจากเรื่องที่แมวกำลังพยายามฆ่านายแล้วฉันก็ไม่เข้าใจอะไรจากสมอง 7 ขวบของนายหรอก"


20.20น.

"ออกมาแล้วๆ มุกสมองเด็ก 7 ขวบของนาย ไม่ได้เห็นซะตั้งนาน"


20.22น.

"ทำอย่างกับว่าเรารู้จักกันมานานแล้ว"


20.24น.

"ฉันรู้สึกว่านานนะ สงสัยชาติก่อนเราต้องเป็นเพื่อนสนิทกันแหงๆ"


20.32น.

"ตัวฉันในชาติก่อนนี่น่าสงสารจริงๆ"

.
.
.
.

21.16น.

"ยู?"

.
.
.
.


21.44น.

"ฉันโดนแมวข่วนล่ะ"


21.46น.

"เพราะงั้นนายก็เลยหายไปเป็นชั่วโมง?"


21.48น.

"อืม มันโคตรแสบเลย ฉันบอกแล้วว่าพวกมันคิดจะฆ่าฉัน"


21.49น.

"นายควรไปหาหมอนะ"


21.55น.

"จะสี่ทุ่มแล้ว ไม่มีคลีนิคไหนเปิดหรอก"


21.56น.

"โรงพยาบาล"


22.04น.

"นี่นายง่วงหรือขี้เกียจพิมเนี่ย ถึงส่งมาสั้นขนาดนี้"


22.09น.

"ไปโรงพยาบาลซะ ยาวพอรึยัง?"


22.14น.

"ผู้ชายอะไรขี้แดกดันจริง"









--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


กลับมาแล้วน้าาาา คิดถึงกันบ้างรึเปล่า 4 ปีที่ไม่ได้เจอกัน เป็นไงกันบ้างคะ คราวนี้จะไม่ยอมปล่อยให้นิยายเรื่องนี้เสียเปล่าแล้วนะ

[Ti0590]

ดีจัยยยยยยยยยยยยยย ดีใจที่กลับมา เกาะขอบโต๊ะค่ะ 

[somberness]

ฉันตาฝาดไปช่ายม๊ายยยยย
ดีใจจัง ยินดีต้อนรับกลับค่ะ 

[Jibbubu]

นึกว่าตาฝาดหรือไม่ก็นิยายที่ชื่อเหมือน ดีใจค่ะที่กลับมานะคะ

[Eyemovement]

2.5 ใครคือยู?
วอลเลย์ ข้อความสีเขียวฟ้านะคะ





--------------------------------------------------------------------------------------------------------------






วันอังคาร 25 กรกฎาคม 2557





-----Valley Calling------




"ฮัลโหล?"


"ใครคือยู?"


"มึงแอบอ่านข้อความกู?"


"ช่วยไม่ได้นี่หว่า ใครจะไปนึกล่ะว่าคุณชายตายด้านอย่างมึงจะมีความสุขกับการได้ส่งข้อความคุยกับผู้ชาย"


"ก็แค่คนน่ารำคาญที่พอว่างๆก็ส่งข้อความมากวนคนอื่น"


"ฟังดูไม่เหมือนว่ามึงจะคิดอย่างนั้นจริงๆเลยนะ"


"ก็ไม่ใช่อะไร คุยกับเขาก็ฆ่าเวลาได้ดีอยู่"


"อ๋อ มึงก็เลยฆ่าเวลาด้วยการไปสมัครโปรข้อความเนี่ยนะ"


"...butt in"


"เฮ้ยๆ ถึงกูจะโง่อังกฤษ แต่กูก็พอจะรู้นะว่ามึงกำลังด่ากูว่าเสือก"

"แต่เขาก็น่ารักดีนะ ถ้าได้คุยกันผ่านข้อความแบบนั้นคงโรแมนติกน่าดู ฮะๆ"


"งั้นเอาเบอร์เขาไปมั้ยล่ะ ถ้าอยากได้นักน่ะ"


"อ๋อ กูเอามาแล้ว ตอนแอบดูข้อความมึง"


"ไอ้...เลว"


"หึง?"


"พูดอะไรน่ะ มึงหยุดทำเหมือนว่าพวกกูกำลังเป็นคู่เกย์กำลังจีบกันได้มั้ย?"


"ถึงจะมีคนเข้าใจอย่างนั้นมึงก็ยังไม่คิดจะหยุดคุยกับเขานี่?"


"...เแค่นี้แหละ"


"เฮ้ย...เดี๋ยวว....ติ๊ด!"

.
.
.
.
.


"...นั่นสินะ...ใครคือยู..."

[Inwoสูs]

ฮื้อออ คิดถึงเรื่องนี้ 

[Ti0590]

ยูคือคนน่ารักกก

[Bradly]

กลับมาแล้วว เย่ๆ

[EdenPride]

คิดถึงงงงงงที่สุดเลยย รอมา 4 ปีแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะมีวันนี้ ฮืออ รักคุณเตยนะคะ

[FanclubPong]

หูย กลับมาใหม่อีกแล้ว คราวนี้ขอให้จบเรื่องนะ ครั้งที่แล้วกำลังฟินๆหายไปเลย

[EdenPride]

ยูคือว่าที่แฟนในอนาคตไงคะบีท

[golove2]

กลับมาคราวนี้ ขอให้ลงจนจบนะคะ

 

[Eyemovement]

วันพฤหัสบดี 24 กรกฎาคม 2557




00.08น.

"หมากับแมว?"


00.16น.

"เมื่อไหร่นายจะเลิกส่งข้อความที่มีแต่คำถามแบบนี้มาซักที"


00.23น.

"ระหว่างหมากับแมวนายชอบอะไรมากกว่ากัน"


00.25น.

"ฉันไม่ชอบสัตว์"


00.26น.

"จะว่าไปนายดูไม่เหมือนพวกรักสัตว์"

00.27น.

"แย่ล่ะสิ ภาพนายกำลังเชือดคอหมูมันเข้ามาซ้อนทับจินตนาการฉันอีกแล้ว"


00.30น.

"ในจินตนาการนาย ฉันไม่เคยกลายเป็นคนปกติเลยใช่มั้ย?"


00.31น.

"งั้นถ้าต้องเลือกระหว่างหมากับแมวล่ะ?"

.
.
.

00.46น.

"หมา"


00.49น.

"คิดนานจังนะ นายไม่ชอบแมวรึไง?"


00.52น.

"แต่ก่อนฉันก็เฉยๆนะ แต่ตั้งแต่นายบอกว่าแมววางแผนจะฆ่านาย ฉันว่ามันไม่น่าปลอดภัยแล้วล่ะ"


00.57น

"นายเก็บเรื่องของฉันไปคิดมากกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย, นี่ฉันแอบดีใจอยู่นะ"


00.59น.

"ถ้าการคิดเข้าข้างตัวเองมันมีความสุขก็ทำไปเถอะ"




01.04น.

"นายเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันต้องแลบลิ้นใส่มือถือตัวเอง"


01.07น.

"ฉันว่ามันเป็นภาพที่ไม่ค่อยน่าดูเท่าไหร่หรอกนะ?"


01.10น.

"นายนี่มันน่าหมั่นไส้จริงๆเลย ;p"


01.15น.

"นายก็น่ารำคาญจริงๆเลย"


01.19น.

"สำเร็จๆ ที่ฉันส่งข้อความมาตอนเที่ยงคืนแบบนี้ เพราะต้องการรบกวนเวลานอนของนายไงล่ะ! และการที่นายบอกว่านายรำคาญฉันนั่นก็เป็นส่วนนึงในแผน"


01.23น.

"ก็เป็นแผนที่เหมาะกับสมองเด็ก 7 ขวบของนายดีนะ แต่เสียใจด้วย ปกติฉันนอนดึกกว่านี้"


01.24น.

"บ้าจริง แล้วฉันจะยอมถ่างตา รอแกล้งนายถึงตอนเนี่ยไปทำไมเนี่ย?!"


01.27น.

"ทุ่มเทดีนะ, สำหรับคนที่ไม่รู้จักอย่างฉัน?"


01.42น.

"ฉันรู้จักนายนะ นายชื่อบีท สูง 183 อายุ 21 ไม่ชอบดูหนัง ไม่ชอบสัตว์ นายเล่นเปียโน
อยู่คอนโด 30 ชั้น แล้วก็นิสัยเหมือนคุณลุงอายุ 60, นี่ไง ฉันรู้เยอะจะตาย"


01.45น.

"นั่นไม่เรียกว่ารู้จักหรอกนะ"


01.49น.

"แล้วรู้จักต้องเป็นยังไงหรอ?"


01.52น.

"ไม่รู้สิ ฉันว่าฉันเป็นคนที่นายไม่น่าถามเรื่องมนุษยสัมพันธ์มากที่สุดแล้วนะ"


01.54น.

"555 ก็จริงนะ, แต่ว่านี่เราเพื่อนกันใช่มั้ย?"


01.59น.

"ไม่รู้สิ"

02.03น.

"บางทีฉันยังไม่มั่นใจว่านายมีตัวตนด้วยซ้ำ"

02.04น.

"นายทำให้ฉันรู้สึกเหมือนคุยกับโทรศัพท์ตัวเอง"

02.06น.

"เพราะงั้นฉันเลยไม่รู้ว่าคำว่าเพื่อนจะใช้กับเราได้รึเปล่า?"

.
.
.

02.20น.

"นี่?"

02.28น.

"อย่าบอกนะว่านายหลับไปก่อน"

02.37น.

"น่าหงุดหงิดชะมัด"

.
.
.
.
.
.
.


10.21น.

"ขอโทษนะ เมื่อคืนฉันเผลอหลับไปก่อนน่ะ"


10.34น.

"ไม่ให้อภัย"


10.37น.

"ก็มันง่วงนี่ มันตีสองแล้วอะ ปกติฉันไม่ใช่คนนอนดึกนี่"

10.39น.

"ยังไงก็เถอะ เมื่อคืนนายบอกว่าฉันไม่มีตัวตนนี่ก็แอบเคืองอยู่เหมือนกันนะ!"


10.42น.

"ก็ฉันบอกว่าเราไม่ได้รู้จักกันนี่ ฉันก็เลยรู้สึกว่านายมันเป็นคนแน่หรอ?"


10.47น.

"ฉันไม่ใช่คนหรอก ฉันเป็นเทพบุตร"


10.49น.

"เทพบุตรหรือหมากระเป๋า?"


10.52น.

"ถ้าฉันเป็นผู้หญิงจะกรี๊ดให้ดู, ความจริงฉันไม่ได้เตี้ยหรอกนะ นายมันสูงเกินมาตรฐานคนไทยต่างหาก! ไปอยู่ต่างประเทศไป!"


10.55น.

"ที่จริงฉันเป็นลูกครึ่งนะ"


10.56น.

"ครึ่งคนครึ่งเสาไฟฟ้า?"


10.58น.

"ก็ยังดีกว่าครึ่งคนครึ่งหลักกิโลแบบนายนะ"


11.02น.

"ฉันเจ็บนะ มันเจ็บตรงนี้ ที่หัวใจ"


11.04น.

"ฉันพูดจริงๆนะ นั่นเป็นหนึ่งในข้อความน่าขนลุก"


11.08น.

"ไม่คุยกับนายแล้ว ฉันว่าฉันจัดการสเต็กที่อยู่ตรงหน้านี่ดีกว่า"


11.10น.

"นายสนใจสเต็กนั่นมากกว่าฉันหรอ?"


11.13น.

"นายเป็นสเต็กทีโบนที่ราดด้วยน้ำเกรวี่รึเปล่าล่ะ?"


11.15น.

"คิดว่าไม่นะ"


11.17น.

"งั้นก็ สวัสดี"



.
.
.
.
.
.
.
.




วันศุกร์ 25 กรกฎาคม 2557




00.07น.

"ฉันหิวอะ"


00.24น.

"นายหิวตอนเที่ยงคืนเนี่ยนะ"


00.31น.

"ฉันว่าช่วงนี้ฉันอ้วนขึ้นล่ะ"


00.34น.

"ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไม"


00.37น.

"ฉันสะดุ้งตื่นมาเพราะเสียงท้องร้อง, มีร้านเค้กที่ไหนเปิดตอนเที่ยงคืนมั้ย?"


00.40น.

"สเต็กทีโบนน้ำเกรวี่ของนาย มันไม่ได้ทำให้นายคิดเรื่องน้ำหนักเลยใช่มั้ย?"


00.43น.

"อย่าพูดเรื่องของกินนะ ท้องฉันร้องอย่างกับเสียงฟ้าร้องแน่ะ"


00.46น.

"ฉันจะเล่านิทานให้ฟัง"


00.49น.

"มาแปลกนะวันนี้?"


00.57น.

"มีกระต่ายตัวหนึ่ง นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารและจัดการกินเค้กมิกซ์เบอรี่ที่สูงพอๆกับหัวของมันอย่างเอร็ดอร่อย จากนั้นมันก็โดดลงแม่น้ำที่มีแต่โคล่า ก่อนจะไปเด็ดดอกไม้ที่มีเกสรเป็นไก่ทอด แล้วก็กลับบ้านไปนอนบนเตียงที่ทำมาจากฟิเลมิยอง"


01.05น.

"ให้ตายสิ ฉันเกลียดนาย"


01.07น.

"ฉันจะถือว่าเป็นเรื่องดีนะ"



.
.
.



01.23น.

"นายจะรับผิดชอบขนมปังทาเนยที่อยู่ในท้องฉันยังไง?"


01.25น.

"แต่งงานกับมัน?"


01.27น.

"ขอโทษที่ทำให้ผิดหวัง รู้สึกว่าฉันจะฆ่ามันด้วยน้ำย่อยในกระเพราะไปแล้ว และไม่นานมันคงจะกลายเป็นส่วนหนึ่งในตัวฉัน, แต่งงานกับฉันแทนมั้ย?"


01.30น.

"วันนี้คงเป็นวันที่ฉันจะนอนฝันร้ายที่สุดในรอบปี"


01.33น.

"ฉันกำลังจินตนาการว่าฉันกำลังแต่งงานกับทหารที่ใส่ชุดสูท ในมือก็ถือมีดชำแหละหมู และมีขนมปังทาเนยเป็นบาทหลวง"


01.36น.

"ฉันพูดจริงๆนะ ฉันเกลียดจินตนาการของนายจริงๆ"


01.39น.

"พนันได้เลยว่าคืนนี้นายจะฝันถึงมัน :')"










----------------------------------------------------------------------------------------------------


ขอบคุณทุกๆคนที่คอมเม้นนะคะ เป็นกำลังใจในการลงต่อเลย ฮือฮา จะได้รู้ว่าทุกคนคิดยังไงกับเราด้วย จะได้แก้ไขปรับปรุง ขอบคุณนะคะ

[EdenPride]

สู้ๆนะน้องเตยยย ขอให้มีคนมาอ่านเยอะๆจะได้ลงเร็วๆ แหะๆ ยูยังน่ารักเหมือนเดิมเลยน้า

[Bradly]

 

[Eyemovement]

พาร์ทนี้ พระนางจะไม่ได้คุยกันค่ะ 55

จะเป็นพาร์ทที่คุยกับเพือนตัวเอง เรื่องของอีกคนนึง

บีทสีน้ำเงิน

ยูสีส้ม

วอลเล่ย์สีเขียวฟ้า

โปสีเขียว



--------------------------------------------------------------------------------------------










วันเสาร์ 26 กรกฎาคม 2557



11.32น.

"กูเพิ่งเคยเห็นมึงเล่านิทาน

ปล. เสียใจด้วยนะที่นี่ไม่ใช่ข้อความของยู"



11.45น.

"นี่มึงไปแอบดูข้อความกูตอนไหนอีกเนี่ย?"


11.49น.

"เมื่อวานตอนมึงไปเข้าห้องน้ำ มึงวางโทรศัพท์ไว้ล่อตาล่อใจเองนะเว้ย"


11.51น.

"เห็นได้ชัดว่ามึงเป็นคนขี้เสือก"


11.53น.

"ครับ ยอมรับครับ, ทำไมพวกมึงไม่โทรหากันให้รู้แแล้วรู้รอดไปเลยวะ"


11.57น.

"กูชอบส่งข้อความมากกว่า"


11.59น.

"อยากได้อารมณ์โรแมนติกว่างั้น?"


12.03น.

"เปล่า แค่ถ้าคุยกัน มันคิดคำพูดไม่ทันต่างหาก"


12.05น.

"นี่กูตกใจจริงๆนะเนี่ย มึงจะบอกว่ามึงประหม่า? เขิน? ทำตัวไม่ถูก?"


12.09น.

"ก็ไม่ใช่ทั้งหมดนั่นแหละ อีกอย่างไม่มีความจำเป็นต้องคุยกันด้วยมั้ง"


12.12น.

"เพราะ? ไม่อยากคุยกับเขาหรอ? มึงไม่ได้ยินเสียงเขาบ้างหรอ?"


12.15น.

"เล่ย์ กูกับเขาไม่ได้กำลังจีบกันอยู่นะ แค่คนที่คุยกันตอนว่างๆเอง"


12.17น.

"กูหงุดหงิดมึงจริงๆนะเนี่ย ชอบเขาแล้วยังเสือกไม่รู้ตัวอีก"


12.19น.

"กูไม่ใช่เกย์"


12.26น.

"กูก็ยังไม่ได้บอกซักคำว่ามึงเป็นเกย์, ไม่แน่ ยูของมึงอาจจะเป็นผู้หญิงก็ได้"


12.29น.

"จากที่มึงอ่านข้อความแล้วมึงยังคิดงั้นอยู่อีกหรอ?"


12.33น.

"เปล่า กูกำลังพูดไซโคให้มึงกล้ายอมรับว่าชอบเขา"


12.42น.

"กูเพิ่งรู้จักเขาเแค่สองอาทิตย์นะ, อีกอย่าง คนอย่างกูเนี่ยนะจะไปชอบคนกวนตีนแบบนั้น"


12.45น.

"มึงก็กวนตีนนะ มึงสองคนเหมาะกันดี"


12.49น.

"พอๆ กูไม่คิดเรื่องความรัก"


12.53น.

"ครับๆ พ่อคุณชายตายด้าน เออ, มึงอยู่ไหนเนี่ย?"


12.58น.

"กำลังลง BTS"







------------------------------------------------------------------------------------------------


-ขณะเดียวกัน-




11.53น.

"นี่มึงมีแฟนใหม่แล้วหรอ?"


11.57น.

"ไม่มีนี่, ทำไมคิดงั้น?"


12.01น.

"ก็ช่วงนี้กูเห็นมึงนั่งเฝ้าโทรศัพท์ตลอดเลย พอข้อความเข้าก็ยิ้มซะจนแก้มจะแตกใส่หน้าพวกกูอยู่แล้ว"


12.04น.

"เปล่าหรอก นั่นแค่เพื่อน"


12.06น.

"กูไม่ใช่นักข่าวนะ ไม่ต้องมาตอบแบบรักษาภาพพจน์เลยนะ"


12.09น.

"เปล่าๆ พูดจริงๆ คนๆนั้นเป็นผู้ชาย"


12.12น.

"นี่มึง มีแฟนเป็นผู้ชายหรอ?"


12.14น.

"ก็บอกว่าไม่ใช่แฟนไง แค่เพื่อนน่ะ"


12.18น.

"กูไม่เคยเห็นมึงยิ้มขนาดนั้นเพราะเห็นข้อความกู กูเพื่อนมึงนะ เพื่อนสนิทด้วย!"


12.21น.

"เขาก็ ค่อนข้างจะแปลกๆอยู่นะ"


12.25น.

"นั่นทำให้มึงชอบเขา??"


12.31น.

"ที่จริงก็ค่อนข้างชอบเขามากเลยล่ะ 555"


12.34น.

"แบบไหนล่ะ? ซึ่งจะแบบไหนก็โอเคนะ กูเป็นพวกเปิดกว้างเรื่องเพศ และสิทธิมนุษยชน 5555"


12.36น.

"ไม่รู้สิ ไม่แน่ใจเหมือนกัน"


12.38น.

"แล้วเคยเจอ เคยโทรคุยกัยรึยัง?"


12.41น.

"ยังเลย แต่ก็อยากโทรไปหาอยู่นะ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง"


12.45น.

"ไม่เห็นยากเลยก็แค่โทรไป"


12.49น.

"555 นั่นดิ เดี๋ยวขอทำใจก่อน พรุ่งนี้ค่อยโทรไป"


12.54น.

"ตอนนี้มึงอยู่บ้านรึเปล่า เดี๋ยวไปหา"


12.59น.

"กูกำลังจะขึ้น BTS กลับบ้าน"

















----------------------------------------------------------------------------------------------------

[Ti0590]

ฮือออออออ ยังรออ่านอยู่น้าาา

[EdenPride]

ลงมาถี่ๆเลยค่ะ เรายังไหว 555555

[Eyemovement]

วันอาทิตย์ 27 กรกฎาคม 2557






12.32น.

"มื้อเที่ยงวันนี้เป็นมาม่าล่ะ"


12.43น.

"หัวข้อสนทนาในวันนี้เป็นมื้อเที่ยงของนาย?"


12.50น.

"ทั้งบ้านไม่มีใครอยู่เลย แถมแดดยังร้อนสุดๆ ฉันไม่อยากออกไปข้างนอก"


12.53น.

"ฉันว่านายกินสเต๊กติดมันยังไม่อ้วนเท่ามาม่าเลยนะ"


12.58น.

"เงียบน่า ฉันกำลังกังวลเรื่องนี้อยู่นะ"


13.02น.

"ฉันกำลังจินตานาการภาพนายเป็นหมูอ้วน"


13.05น.

"อย่าลอกเลียนแบบฉันดิ"


13.08น.

"นายจะได้รู้บ้างว่าฉันรู้สึกยังไง"


13.13น.

"แล้วนายทำอะไรอยู่?"


13.16น.

"อ่านหนังสือ"


13.19น.

"โอ้ ภาพนายใส่แว่นมันแล่นเข้ามาในหัวฉัน"


13.23น.

"เป็นครั้งแรกที่ภาพในจินตนาการนายถูก"


13.27น.

"นายใส่แว่นหรอ?"


13.29น.

"ใส่แค่ตอนเรียนกับอ่านหนังสือ"


13.32น.

"ว่าไง พ่อหนุ่มเนิร์ด"


13.37น

"ว่าไง เด็ก 7 ขวบ"


13.41น.

"เอาอีกแล้ว เด็ก 7 ขวบ, ฉันเลิกเรียกนายว่าคุณลุงไปแล้วนะ"


13.47น.

"แต่นายก็เรียกฉันอย่างอื่นแทนนี่ นายยังไม่เคยเรียกชื่อฉันเลย"


13.50น.

"ฉันไม่มีโอกาสเรียกต่างหาก"

13.52น.

"และนายก็เคยเรียกชื่อฉันแค่ครั้งเดียว"


13.57น.

"นั่นเป็นหลักฐานว่านายกลับไปอ่านข้อความเก่าๆของเรารึเปล่า?"


14.02น.

"ฉันเปล่านะ ฉันจำได้ต่างหาก"


14.04น.

"ฉันเชื่อว่านายจำไม่ได้หรอก นอกจากจะกลับไปอ่าน"


14.08น.

"นายกำลังทำให้ฉันดูเหมือนเป็นคนติดแฟนอยู่ใช่มั้ย"


14.12น.

"ข้อความนี่น่าขนลุกที่สุดที่นายเคยส่งมาเลย"


14.16น.

"ฉันไม่ได้หมายความว่าจริงเป็นแฟนฉันซักหน่อย"


14.19น.

"เรายังไม่ถึงขั้นนั้นนี่ จริงมั้ย?"

14.21น.

"ฉันล้อเล่นน่ะ"

14.30น.

"ยู?"


14.32น.

"ฉันกำลังตัดสินใจ"


14.35น.

"ตัดสินใจเรื่องอะไร?"


.
.
.
.
.
.
.


14.48น.



--------You's Calling----------





"...ฮัลโหล?"


"...ไง"


"นายโทรมา?"


"อืม ฉันน่าจะบอกก่อน ไม่สะดวกรึเปล่า?"


"ก็เปล่าหรอก แต่ฉันชอบส่งข้อความมากกว่า"


"ขอโทษนะ ฉันควรจะวางรึเปล่า"


"ไม่เป็นไร"


"..."


"..."


"...เอ่อ..."


"...นายเป็นพวกที่อยู่หน้าคีย์บอร์ดกับชีวิตจริงแล้วจะเป็นคนละคนรึไง"


"เปล่าซะหน่อย...ฉันแค่...ประหม่านิดหน่อย ไม่รู้จะพูดอะไรดี"


"เขินรึไง?"


"เงียบน่า คนโทรหาน่ะมันฉันนี่นา ฉันทำใจกดโทรนานแค่ไหนรู้มั้ย?"


"แล้วพอโทรแล้วมันคุ้มค่ามั้ยล่ะ?"


"นั่นสินะ คุ้มค่ารึเปล่านะ, แต่เสียงนายน่ะ ต่ำจังนะ"


"นั่นเป็นคำชมรึเปล่า?"


"ฉันหมายถึงต่ำแบบทุ้มๆน่ะ"


"งั้นหรอ?"


"ฉันชอบนะ"


"หือ?"


"เสียงนายน่ะ"


"ยู, ทีหลังนายช่วยพูดอะไรให้มันเต็มประโยคหน่อยได้มั้ย เอาแบบประธาน กริยา กรรมครบน่ะ"


"ฮะๆๆ นายคิดว่าฉันจะบอกว่าฉันชอบนายหรอ?"


"เป็นใครใครก็ตกใจเหอะ"


"นึกว่านายจะบอกว่าขนลุกซะอีก ฮะๆๆ"


"ที่จริงฉันก็แอบขนลุกอยู่"


"...นายดูทีวีอยู่หรอ?"


"อืม ดูหนังน่ะ"


"เฮ้ๆ ไหนบอกว่าไม่ดูหนังไง"


"ไม่ใช่เพราะนายหรอกน่า เพราะไททานิกต่างหาก"


"นั่นมันก็เป็นเพราะฉันด้วยส่วนนึงไม่ใช่หรอ"


"นายกำลังพยายามจะทำให้ตัวเองสำคัญขึ้นรึเปล่า?"


"เชื่อฉันสิว่ามันได้ผล"


"ก็ถือว่าใช้ได้"


"อืม พนันได้เลยว่าตัวจริงนายหล่อแน่ๆ"


"ทำไมล่ะ?"


"ก็เสียงนายหล่อดี"


"นายเอาแค่นั้นมาตัดสินหรอ"


"ทำไงได้ล่ะ ฉันไม่เคยเห็นหน้านายนี่นา"


"แต่นายก็เดาไม่ผิดนะ"


"หลงตัวเอง"


"ฉันพูดความจริง"


"นายอาจจะเป็นเหมือนพวกคุณลุงที่เสียงเข้มๆแต่หน้าแก่ก็ได้นะ"


"เอาอีกแล้ว นายว่าฉันเป็นคุณลุงอีกแล้ว"


"ฉันแค่บอกว่าอาจจะต่างหาก"

"ว่าแต่นายดูเรื่องอะไรอยู่"


"in time,"


"อ๋อ เรื่องนั้นฉันเคยดู"


"ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไม..."


"หยุดดดด, ถ้านายบ่นได้ยาวแน่, หนังเรื่องนี้มันออกไซไฟ แฟนตาซีหน่อยนี่นา"


"ขัดใจชะมัดเลย"


"ฮะๆ ฉันว่าการดูหนังมันไม่ค่อยเหมาะกับนายเท่าไหร่นะ"


"แต่นายชอบดูงั้นสิ?"


"อืมม ชอบมากๆเลย ถ้าไม่ได้ดูชีวิตฉันคงอยู่ไม่ได้ ฮะๆ"


"ฉันกำลังจินตการภาพนายถูกจับขังไว้ในห้องมืดๆ 2 วันโดยไม่ได้ดูหนัง แล้วลงแดงตาย?"


"จินตนาการนายฉันตายได้อนาจมาก"


"นายว่าเราจะเคยเจอกันรึเปล่า?"


"จู่ๆก็ถามอะไรเนี่ย?"


"บางทีเราอาจจะเคยเจอกันก็ได้"


"ไม่รู้สิ นายอยู่กรุงเทพใช่มั้ยล่ะ"


"อืม"


"งั้นเราก็อาจจะเคยเจอกันก็ได้มั้ง"


"แสดงว่านายมีตัวตนจริงๆหรอ?"


"แหงสิ คุยกันมาขนาดนี้แล้วยังไม่รู้อีกหรอ?"


"นั่นสินะ"


"นายเคยไปร้าน Pioneer มั้ย?"


"ร้านกาแฟน่ะหรอ? เคยไปอยู่ครั้งนึง"


"ร้านนั้นเป็นร้านประจำฉันล่ะ รู้สึกดีแฮะ"


"หืม? เรื่องอะไร?"


"แค่คิดว่า นายกับฉันเคยไปสถานที่เดียวกัน หรือไม่แน่อาจจะนั่งโต๊ะข้างๆกันก็ได้"


"แล้วประเด็นของร้าน Pioneer คือ?"


"ไม่รู้สิ ฉันแค่ตั้งมันเป็นจุดโฟกัสให้เราดูใกล้กันขึ้นมั้ง"


"ความคิดนายไม่ค่อยปกติเหมือนคนอื่นเขาเท่าไหร่นะ"


"นี่นายด่าฉันรึเปล่า?"


"ก็ประมาณนั้นแหละ"


"ไอ้บ้า แค่นี้แหละ"


"อืม"


"นี่ บีท"


"หืม?"


"ดีใจที่ได้ยินเสียงนายนะ"


"ฉันก็เหมือนกัน"




-------- Ending a Call------------

Total time : 08.35 minute







14.56น.

"เขาโทรหากู"


15.05น.

"ใคร? นายกคนที่ 29 ของไทย?"


15.07น.

"ยู"


15.12น.

"น่าตกใจกว่านายกคนที่ 29 อีก, เป็นไง ได้ยินเสียงเขาแล้วรู้สึกยังไงบ้าง"


15.16น.

"มันก็ดี, มันโอเค"


15.20น.

"หมายถึงมึงรู้สึกดี?"


15.23น.

"กูคุยกับเขา 8 นาทีครึ่ง"


15.26น.

"เหี้ยยย นี่กูโคตรตกใจ เวลากูโทรหามึงไม่เกิน 1 นาที แต่มึงคุยกับเขาตั้งแปดนาทีเนี่ยนะ"


15.30น.

"มันเป็นเรื่องแปลกสำหรับกูแค่ไหนมึงก็รู้"


15.36น.

"แล้วอึดอัดบ้างรึเปล่า, มีเดธแอร์บ้างมั้ย?"


15.39น.

"ก็มีแค่ตอนแรก, ยูบอกว่าประหม่าเลยไม่รู้จะพูดอะไร แต่หลังจากนั้น ก็ไม่อึดอัดเลย"


15.43น.

"มึงจะยอมรับแล้วรึเปล่าว่ามึงชอบเขา"


15.48น.

"กูไม่รู้, ไอ้อาการใจเต้นเร็วน่ะมันถือว่าใช่รึเปล่า"


15.50น.

"แป๊ปนึงนะ"


15.56น.

"มึงจะไปไหน?"


16.02น.

"กูจะโทรบอกทุกคนว่าเพื่อนกูกำลังมีความรัก"


16.06น.

"ไอ้บ้า ใจเย็นๆ กูยังไม่ได้บอกว่ากูชอบเขา"


16.08น.

"หยุดซึนได้แล้วเพื่อน ไปนัดเจอเขาซะ"





-------------------------------




15.01น.

"โป กูโทรหาเขาแล้ว"

15.04น.

"เป็นไงมั่ง"


15.09น

"มันก็โอเค"


15.13น.

"มึงไม่น่าสงข้อความมาหากูเพื่อบอกว่ามันก็โอเคหรอกนะ"


15.18น.


"กูรู้สึกแปลกๆว่ะ มันรู้สึกดีแบบแปลกๆ"


15.21น.


"อาฮะ แล้วเป็นไงมั่ง?"


15.32น.

"ใจกู แม่ง เต้นโคตรแรงเลยว่ะ"











-----------------------------------------

[Inwoสูs]

รออออออออ

[EdenPride]

อยากให้ถึงตอนใหม่ที่ไม่ใช่รีอัพเร็วๆจัง รอน้าาาา

[Ti0590]

อยากให้ถึงตอนใหม่ที่ไม่ใช่รีอัพเร็วๆจัง รอน้าาาา

จริงด้วยยค่ะ  รอถึงตอนนั้นนนน

[FanclubPong]

เริ่มอ่านใหม่ก็ฟินใหม่ ขอให้มาต่อเร็วๆนะ โมเม้นต์แบบในเรื่องคือดีมากได้ลุ้นดี

[Eyemovement]

วันจันทร์ 28 กรกฎาคม 2557






22.04น.

"สิ่งที่น่าเบื่อที่สุดในโลกคือ ไฟดับ"


22.07น.

"บ้านนายไฟดับ?"


22.12น.

"ใช่ ฉันเกลียดๆๆตอนไฟดับที่สุดเลย ร้อนก็ร้อน ไม่มีอะไรทำ อ่านหนังสือก็ไม่ได้ แบตก็จะหมด"


22.14น.

"แบตจะหมดแต่ก็ยังส่งข้อความมาหาฉันเนี่ยนะ"


22.18น.

"การคุยกับนายเป็นเรื่องสนุกที่สุดในตอนนี้"

22.20น.

"ซึ่งแน่นอนว่าถ้าไฟไม่ดับเรื่องที่สนุกที่สุดจะเป็นการดูหนัง"


22.23น.

"ฉันไม่ชอบเป็นที่สองหรอกนะ"


22.27น

"ไม่ใช่ที่สอง ที่สามต่างหาก, ดูหนัง เล่นเกมส์ แล้วค่อยเป็นคุยกับนาย"


22.32น.

"น่าหงุดหงิดชะมัด นี่ฉันแพ้หนังกับเกมส์หรอเนี่ย"


22.37น.

"นายกำลังบอกว่านายอยากเป็นคนสำคัญของฉันรึเปล่า?"


22.45น.

"ฉันแค่ไม่ชอบการแพ้"


22.49น.

"ปากแข็งจริงนะ"


22.52น.

"อย่าคิดเข้าข้างตัวเองหน่อยเลยหลักกิโล"


22.56น.

"เป็นฉายาที่น่าร้องไห้ชะมัด"


23.02น.

"เห็นภาพดีใช่มั้ยล่ะ, เสาไฟฟ้ากับหลักกิโล"


23.05น.

"10 เซ็นมันแค่ครึ่งไม้บรรทัดเองนะ"


23.08น.

"ถ้าคุยกับฉันนายคงจะเมื่อยคอน่าดูเลยนะ"


23.12น.

"นายกำลังทำฉันน้ำตาซึมนะ, ฉันเป็นเด็กมีปมเรื่องความสูง"


23.17น.

"ผู้ชายอายุ 21 แต่สูง 173 นี่ ไม่ค่อยปกติเลยนะ?"


23.20น.

"ฉันเกลียดนาย"


23.25น.

"ฉันไม่ปฏิเสธหรอกนะว่าฉันกำลังสนุก"


23.30น.

"ไม่ว่าตอนนี้นายจะอยู่ส่วนไหนของโลก ฉันกำลังชูนิ้วกลางใส่นายอยู่"


23.36น.

"ขอบคุณ, นิ้วกลางเป็นนิ้วที่สูงที่สุดนะ, ฉันชูนิ้วโป้งให้นายดีมั้ย?"


23.41น.

"ตอนแรกฉันกะจะส่งมาเล่นสนุกกับนายนะ แต่ไหงเป็นนายที่สนุกเองเนี่ย"


23.45น.

"ชั้นเชิงเรามันคนละชั้นไอ้หนู"


23.49น.

"หมั่นไส้ชะมัด อย่าให้ฉันเจอหน้านายนะ ฉันจะต่อยหน้านายคอยดู"


23.48น.

"ต้องใช้บันไดช่วยรึเปล่า? หรือว่าฉันต้องก้มให้มั้ย?"


23.53น.

"มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นเหลือเกินนะพ่อคุณ"

23.55น.

"เย้ๆๆ ไฟติดแล้วว"


23.59น.

"แย่ที่สุด ฉันยังแกล้งนายไม่สะใจเลย"


00.03น.

"กลับไปวิจารณ์หนังไป ฉันจะนอนแล้ว"


00.07น.

"แต่คุยกับนายมันสนุกกว่าเยอะนี่"


00.11น.

"ให้ตายสิ นี่ฉันยิ้มจนแก้มจะฉีกถึงหูแล้วนะ"


00.14น.

"ฉันเข้าใจว่านายดีใจนะ, แต่นายเข้าใจฉันมั้ย ว่าฉันจินตนาการภาพตาม ภาพผู้ชายยิ้มแก้มฉีกถึงหู, สยองชะมัด"


00.17น.

"นายเอาความโรแมนติกของฉันไปเป็นหนังสยองขวัญหรอ, ช่างจินตนาการได้ลงนะ"


00.21น.

"นายลองคิดดูสิ ผู้ชายผิวซีดๆ ตาขาวโพลน ปากก็ยิ้มจนฉีกถึงหู แถมยังมีเลือดไหลออกมาด้วย"


00.26น.

"หยุดเลยนะ ฉันจะนอนไม่หลับก็เพราะนายนี่แหละ"


00.29น.

"วันนี้เป็นวันที่ฉันประสบความสำเร็จในการแกล้งนายดีจริงๆ"


00.35น.

"แกล้งฉันมากๆเดี๋ยวก็ไม่คุยด้วยซะเลย แล้วนายจะเหงา คอยดู"


00.38น.

"คนที่จะเหงามันก็นายด้วยไม่ใช่รึไง?"


00.43น.

"ก็ใช่ไง ไอ้บ้า"










วันอังคาร 29 กรกฎาคม 2557






11.04น.

"สุขสันต์วันภาษาไทย!!!"


11.16น.

"วันนี้เป็นวันที่ต้องฉลองด้วยรึไง?"


11.19น.

"ต้องสิ วันนี้เป็นวันพิเศษนะ"


11.23น.

"ทำไมล่ะ? นายจะแต่งตัวเป็นพระอภัยมณีแล้วไปแสดงละครให้เด็ก 7 ขวบเพื่อนนายดูหรอ?"


11.27น.

"กวนตีนนะ, วันนี้เป็นวันครบรอบ 13 วันที่เราคุยกันต่างหาก"


11.30น.

"ไม่ว่านายจะจำได้ หรือกลับไปอ่านข้อความเก่าๆของเรา นั่นมันก็หมายความว่านายกำลังใส่ใจฉันมากเลยนะ?"


11.35น.

"เพราะฉันเป็นคนน่ารัก นิสัยดี และคุยสนุกไงล่ะ"


11.39น.

"ถ้ามีความสุขก็คิดไปนะ"


11.43น.

"เลข 13 น่ะมันเป็นเลขอันลัคกี้นะ จะมีอะไรเกิดขึ้นกับเรารึเปล่านะ"


11.49น.

"ถ้าจะมีก็คงเป็นนายเดินไปแล้วหัวชนลูกบิดประตู?"


11.52น.

"จริงๆแล้วฉันเป็นคนนะบีท ไม่ใช่ฮอบบิท"


11.58น.

"อะไรคือฮอบบิท?"


12.02น.

"ลืมไป นายไม่ดูหนังนี่เนอะ, ฮอบบิทก็เป็นเผ่าพันธ์ที่ตัวเล็กๆเตี้ยๆน่ะ ตัวเล็กกว่าคนแคระอีกนะ"


12.06น.

"ชัดเลย นายเป็นฮอบบิท"


12.09น.

"ฉันสาบานว่าฉันต้องมีวันที่ฉันจะได้ต่อยนาย"


12.14น.

"เจอกันให้ได้ก่อนเถอะ"


12.18น.

"ฉันกำลังส่งใจฉันไปต่อยใจนายอยู่นะ, เป็นไง เจ็บใจมั้ยล่ะ?"


12.23น.

"นี่นายอายุเจ็ดขวบจริงๆใช่มั้ย บอกความจริงมา"


12.28น.

"ขอโทษคับพี่บีท, ยูอายุเจ็ดขวบจิงๆคับ เง้อออ"


12.32น.

"ฉันขอโทษ แต่อย่าทำแบบนี้อีกเด็ดขาดนะ ฉันกินข้าวเที่ยงไม่ลง"


12.38น.

"ใจร้ายชะมัด, พูดถึงข้าวเที่ยง, ข้าวเที่ยงของฉันวันนี้เป็นซูชิล่ะ!!!!"


12.43น.

"กินซูชิฉลองเนื่องในวันภาษาไทย?"


12.50น.

"วันนี้เป็นวันเกิดฉันต่างหาก"


12.55น.

"นายคิดว่านั่นเป็นเรื่องที่ควรบอกฉันให้เร็วกว่านี้รึเปล่า?"


12.59น.

"ถ้าบอกนายแล้วนายจะส่งของขวัญให้ฉันมาทางคลื่นโทรศัพท์รึเปล่า?"


13.03น.

"ก็เปล่า ฉันแค่คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ฉันควรรู้ไว้ล่ะมั้ง?"


13.06น.

"ฉันดีใจนะเนี่ยที่นายสนใจฉันขนาดนี้"


13.09น.

"เอาเป็นว่าสุขสันต์วันเกิดละกัน"


13.14น.

"ขอบคุณนะ รู้สึกดีชะมัดเลย 5555"


13.18น.

"ตอนนี้นายนั่งอยู่กับครอบครัวหรอ?"


13.23น.

"อืม ทำไมหรอ?"


13.27น.

"ไม่มีอะไรหรอก"


13.32น.

"ว่าแต่นายเกิดวันไหนล่ะ?"


13.36น.

"31 ธันวา"


13.40น.

"ให้ตายสิ เกิดคาบเส้นชะมัด อย่างนี้เวลาได้ของขวัญก็ได้ทั้งของขวัญวันเกิดกับของขวัญปีใหม่พร้อมกันอะดิ"


13.43น.

"ได้รวบกันมากกว่าเหอะ ส่วนใหญ่ก็จัดงานปีใหม่กัน ไม่ใช่จัดวันเกิดฉันหรอก"


13.47น.

"วันไหนก็วันสำคัญเหมือนกันไม่ใช่หรอ นายนี่โชคดีจริงๆเลยได้เกิดมาพร้อมกับความสุขของคนทั้งโลกเลย"


13.52น.

"ฉันว่าฉันเคยบอกไปแล้วนะว่าวิธีการคิดของนายมันแปลกๆ"

13.54น.

"แต่มันก็น่ารักดีนะ"


13.59น.

"ฉันได้ของขวัญวันเกิดจากนายแล้วล่ะ 555"


14.03น.

"ไอ้ที่ฉันชมนายว่าน่ารักน่ะหรอ?"


14.09น.

"นั่นก็ส่วนนึง แต่ฉันจินตนาการภาพนายยิ้มตอนนายกำลังพิมพ์ข้อความนั้นมาให้ฉัน, นั่นนับเป็นของขวัญวันเกิดจากนายนะ"


14.13น.

"คิดไปเองแล้วมีความสุขเอง?"


14.17น.

"หรือว่าไม่จริง? ฉันกล้าพนันเลยว่านายทำอย่างนั้น"


14.21น.

"นายชนะพนัน"




.
.
.
.
.
.
.
.




23.57น.




----Beat's Calling------



"ว่าไง นึกยังไงถึงโทรหาฉันล่ะเนี่ย?"


"ก็ไม่มีอะไร ปวดขา นอนไม่หลับ ไม่มีอะไรทำเลยโทรหานาย"


"เสียงฉันส่งคลื่นนวดไฟฟ้าไม่ได้หรอกนะ?"


"อย่างน้อยเสียงนายก็ทำให้นายนอนหลับได้นะ"


"นายจะหาว่าเสียงฉันฟังแล้วง่วงหรอ?"


"ก็ประมาณนั้นแหละ"


"งั้นให้ฉันร้องเพลงกล่อมให้ฟังมั้ย? จะได้หลับ ฮะๆ"


"ฉันว่าฉันคงหลับไม่ลงไปซักสามวันเลยล่ะ"


"ผู้ชายอะไรปากจัดชะมัด"


"นายก็พอๆกันแหละน่า"


"ไม่ใช่ซะหน่อย ฉันเป็นผู้ชายเรียบร้อยที่ไม่มีปากเสียงต่างหาก"


"โกหกน่ะตกนรกนะ"


"นายนี่มันโคตรน่าหมั่นไส้"


"เชื่อสิว่าตอนที่นายกำลังด่าฉันนายกำลังยิ้มอยู่"


"อย่ามาทำเป็นรู้ดีน่า"


"ต้องรู้สิ"

"เพราะฉันก็เป็นเหมือนกัน"


"อะ..."


"..."


"จ...จู่ๆก็พูดอะไรเนี่ย นายทำฉัน..."


"ชู่วว เงียบก่อน"


"หือ?"



(23.59)

"สุขสันต์วันเกิด"


"..."


"..."


"..."


"นี่พูดอะไรหน่อยสิ"


"ห...ให้ตายสิ ฮะๆๆ นายมันบ้า"


"ฉันทำขนาดนี้ยังหาว่าฉันบ้าอีกหรอ?"


"ทุ่มเทดีนะ สำหรับคนไม่รู้จักอย่างฉันน่ะ ฮะๆ"


"ประโยคนี้มันคุ้นๆนะ"


"แต่ว่าตอนนี้มันไม่ใช่วันเกิดฉันแล้วนะ มันวันใหม่แล้วต่างหาก"


"ฉันไม่ได้เป็นคนแรกก็ต้องเป็นคนสุดท้าย"

"ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ชอบการแพ้"


"นายนี่น่ารักจริงนะ"


"เป็นคำที่ไม่ค่อยเหมาะจะมานิยามตัวฉันเท่าไหร่เลยนะ"


"แต่ว่านายน่ะน่ารักจริงๆนะ ขอบใจมากนะ"


"..."


"ให้ตายสิ ฉันน้ำตาซึมเลยนะเนี่ย ไม่เคยมีใครทำอะไรอย่างนี้ให้ฉันมาก่อนเลยนะ"


"เสียใจด้วยนะที่คนแรกเป็นผู้ชายอย่างฉัน"


"ที่เป็นนายมันจะน่าดีใจมากต่างหาก"


"เอาล่ะ กลับไปนอนได้แล้วไป ฉันก็จะนอนแล้ว"


"ไหนว่าปวดขานอนไม่หลับไง?"


"ใครพูดกัน, ฉันไม่ได้พูดซักหน่อย"
แค่นี้ล่ะ, ฝันดี"


"ฝันดีนะ คนโกหก"













---------------------------------------------------------------------------------------------------

จะถอยลงวันละ 2-3 ตอนนะคะ อดใจรอตอนใหม่กันนิดนึง ถ้าตอนใหม่ลงจะไม่คำว่า re-write แล้วค่ะ รอกันนิดนึงง

[EdenPride]

ฮือออ อยากอ่านตอนใหม่จะแย่แล้ววว

[somberness]

รอฉากที่เขาเจอกันครั้งแรกแทบไม่ไหว 

[Ti0590]

รอค่ะรอออออออออ รอตลอดดด