“งานมาๆๆๆ”
เอาจริง ไม่รู้ว่านั่นเสียงนรกหรือสวรรค์ เราได้คนเพิ่มหนึ่งคน เออีไปรับงานเพิ่มเหมือนได้สิบเข็มทิศมาทำงานด้วย ตั้งแต่ไอ้แม็กมาอยู่นี่งานเข้าตลอดทั้งที่ก็เป็นแค่โปรดักส์ชั่นเฮาส์เล็กๆ เออีที่ทำงานให้ก็ไม่ได้เป็นเออีประจำของเฮาส์ด้วยซ้ำ และผมเบื่องานโฆษณาของสสส.เต็มทนส่งเสริมอะไรนักหนาสัสเอ๊ย!
“โฆษณาไอติมฮอกวอร์ต”
“ได้ๆ เสียงมา ดื่อดึง ดื๊อดือดึง ดื๊อดือดึง ดื๊อดึง”
“เดี๋ยวฟาดด้วยลูกควิดดิช ถุย! ไอ้เบ๊บ จำได้ป่าว สตอรี่บอร์ดที่เคยเบรนสตรอมไปเมื่อหลายเดือนก่อน”
“งานบรีฟพี่มีเป็นล้าน”
ได้ทำสามแสน
“โดนขโมยไอเดียไปอีกสองล้านเจ็ด”
“อยากจะไล่มึงออกจริงๆ งานที่มึงเสนอไอเดียไปถ่ายที่สวนรถไฟไง”
“อ๋อออออออ”
มีไม่กี่ครั้งหรอกที่ผมจะเสนอความเห็นแล้วพี่รูญจะบอกว่าเข้าท่า ส่วนมากคุณเข็มทิศจะแสกกลางวง พูดเรียบๆ เสียงมาตรฐานคาบไปแดกมากกว่า
“ตอนแรกลูกค้าไม่โอเคนี่”
“เออ ตอนนี้ได้ไอเดียใหม่มา”
“ก็อปจากใครเฮียสารภาพมาเลย”
“เข็มทิศเอาอะไรมาอุดปากไอ้เบ๊บที” พี่รูญทนไม่ไหว หันไปขอความช่วยเหลือจากคู่จิ้นของผมชั่วคราว เจ้าของชื่อเงยหน้าจากคอมพิวเตอร์ เลิกคิ้วเล็กน้อย ชูนิ้วกลางให้ผม เกิดเสียง หูยยยยย เป็นวงกว้าง
“จะใช้ไอ้นั่นอุดปากน้องเลยเหรอ ดุจังๆ”
“พูดเป็นเล่ลลล” ผมใช้การม้วนลิ้นแทนพูดคำว่าเป็นเล่นชัดเจน จงใจกวนตีนฐานะที่หยาบคายใส่ก่อน “เดี๋ยวติดฟันกูพอดี อันเท่าไม้จิ้มฟัน”
เกิดเสียง หูยยยยย ขึ้นอีกรอบ คราวนี้เข็มทิศยกยิ้มมุมปากอีกข้าง แต่นั่นไม่ใช่รอยยิ้ม นั่นคือสัญลักษณ์ของความคิดชั่วร้าย ยิ่งเสริมให้ภาพผมเป็นคู่รักกับมันหนักไปอีก เดชะบุญที่พี่รูญยังมีสติเบรกไว้ก่อน
“พวกมึงหยุดฟังกูหน่อย กว่ากูจะไฟต์เอางานนี้มาได้ ตัดงบแล้วตัดงบอีก”
“เอ้า กำไรน้อยแล้วทำทำไมอะพี่ นี่เป็นบริษัทหรือมูลนิธิ”
“ยังไม่หยุด”
มีก้อนกระดาษปามาจากด้านหลัง คาดว่าเป็นของพี่แบงค์เพราะจะตั้งใจฟังงาน พี่รูญยกนิ้วโป้งแทนคำชมก่อนพูดต่อ
“คิดว่าจะเปลี่ยนนักแสดงเป็นทาโร่กับเก๋ากี้ ทีนี้สคริปต์ที่เคยเขียนไว้ต้องเปลี่ยนนิดหน่อยตรงที่จากหญิง-ชายจะเป็นชาย-ชาย แต่ไม่น่ามีอะไรมาก ลูกค้าแค่คิดว่าถ้าได้ตัวคนเป็น LGBTQ จะประหยัดงบกว่าจ้างคู่ขวัญตอนนี้แล้วในโซเชียลโร่กับกี้ก็กำลังดัง”
“ทศวรรษของกระแสวาย”ไอ้แม็กกระซิบ ผมพยักหน้าเห็นด้วย
“ลูกค้าล็อกตัวนักแสดงเหรอพี่”
“ไม่ได้ล็อก กูไปคุยหลังไมค์มาว่าถ้าเสนอไปใหม่ประมาณนี้จะโอเคไหม ทางนั้นเขาให้ลองทำสตอรี่บอร์ดกับสเปรดชีตเข้าไปใหม่ เดี๋ยวเบ๊บกับแม็กช่วยกันแก้สคริปต์แล้วเอามาให้กูดู เข็มทิศรอแก้สตอรี่บอร์ด ด่วน!”
สิ้นคำว่าด่วนของนายกองทุกคนก็กระวีกระวาดกลับที่นั่งของตัวเอง เข็มทิศเดินมาหาผม เท้ามือกับพนักพิง ถามงาน “ว่าไง”
“ว่าไงอะไร”
“ให้ช่วยเปล่า”
“ยังๆ เดี๋ยวมีอะไรแล้วไปบอก น่าจะแนวเดิมนั่นแหละ เปลี่ยนภาพจากหญิงเป็นชาย”
เขาอือๆ ออๆ เหลือบมองไปทางแม็กที่มองพี่วัยโจ๋กลับมาเหมือนกัน
“เดินมาแสดงความเป็นเจ้าของเหรอครับ”
“หาเรื่องนะมึง” ผมหันไปดุ ไอ้เด็กฝึกงานยิ้มเผล่ ไม่สำนึก ท่าทางแม่งกวนๆ มึนๆ เหมือนใครวะ อ๋อ กูเอง อย่าด่ามากเดี๋ยวเข้าตัว“เคยเขียนสคริปต์ไหมไหม”
“เรียนมาทางนี้ก็ต้องเคยทำดิ มึงก็ถามโง่ๆ” เอ้า ยิงปืนนัดเดียวได้ควายสองตัวเลยครับ ผมค้อนขวับ คนพูดยักไหล่ก่อนเดินกลับโต๊ะ นึกว่าไปตั้งแต่ไล่เมื่อกี้แล้ว ไอ้ห่า ยืนหาเรื่องกันจนได้
“ทะเลาะกันเหรอพี่”
“เปล่า แม่ง หมาเงี้ยแหละ”
“หรือว่าหึง”
“เดี๋ยวมึงจะโดนอีกรอบ” ผมดุ เปิดไฟล์งานโฆษณาไอศกรีมที่เคยทำเอาไว้ขึ้นมา “เดี๋ยวกูเอาสคริปต์เดิมไปวางในเครื่องมึงแล้วลองปรับดู เสร็จแล้วส่งมา ธีมตามพี่รูญว่า เอาแบบพร้อมเสนอลูกค้าแล้วเข้าไปพรีเซนต์กับพี่รูญพร้อมกู”
เด็กหนุ่มโอดโอย คิดๆ ไป ตอนผมเริ่มงานใหม่ๆ ไม่มีพี่เลี้ยงคอยสอนงานเลยครับ ซุยกับไอ้เข็มทิศกันสองคน ความจริงไอ้แม็กแม่งต้องแก้ทำงานไปให้พี่รูญด่าเองด้วยซ้ำ ไม่มีผมเป็นซัพพอร์ตเตอร์
“ไม่ต้องบ่นเลยมึง รีบทำรีบลงไปซื้อข้าวเที่ยงด้วย เดี๋ยวพาไป”
วันหลังจะได้ไปเอง ผมขี้เกียจลงไปแล้ว ใช้อำนาจฐานะที่เกิดก่อน เข้างานก่อนเอาเปรียบมัน
“แล้วถ้าส่งบรีฟรอบนี้ลูกค้าผ่านเลยปะพี่” ไอ้แม็กถาม คลิ้กโฟลเดอร์งาน แต่คนตอบเป็นหัวหน้า หาใช่ผมแต่อย่างใด
“เอ้า กูจะไปรู้เหรอ!” พี่รูญมีห้องส่วนตัวจริงแต่พักหลังๆ นี้ออกมานั่งทำงานนอกห้องบ่อย น่าจะตั้งใจดูไอ้แม็กด้วย มันมีแววในวงการมากกว่าเข็มทิศ ไม่ได้หัวไว ทฤษฎีแน่นเท่าแต่เอาทุกอย่าง ส่วนไอ้นั่นได้แต่ทำคูล เก๊กๆ ไม่ออกสื่อไปวันๆ
“อ้าว พี่ไปคุยหลังไมค์มาแล้วนี่”ผมถามบ้าง เลื่อนดูไฟล์เดียวกับที่ให้น้องทำ แก้ของตัวเองไปด้วย
“คนในนั้นเค้าแนะมา แต่ตอนตัดสินใจต้องเจ้าของพรอดักค์”
ผมเกลียดสำเนียงคำว่า พรอดักค์ ของพี่รูญเวลากวนตีนนิดหน่อย แต่ถือว่าศีลเสมอกัน อยู่ด้วยกันได้ โชคดีแค่ไหนที่พี่รูญเมตตาผมมากกว่าคนอื่น ไม่งั้นคงเกลียดกูตายในโทษฐานที่กวนตีนเท่ากันเกินไป “ไม่มีงานทำหนังมาบ้างเหรอพี่”
“ก็มีนะ แต่มึงดูคนเราด้วย”
ใช้นิ้วนับได้ นอกจากงานโปรดัคชั่นส์บางทียังต้องเจียดคนไปทำคอนเทนท์ให้บริษัทในเครืออีก อย่าไปบอกใครเชียวว่าทิปซี่ส์ที่ครองใจวัยรุ่นไทยเนี่ยคนงานน้อยฉิบหาย เอชอาร์ยังไม่มีเลยพ่อเจ้าประคุณ “อยากทำหนังแล้วเหรอ”
“ก็อยาก แต่งานไม่ทัน คนไม่พอก็ทำงานไปก่อนก็ได้”
“คิดแบบนี้มึงอยู่นี่ไปตลอดชาติแหละ ไว้ถ้ามีช่องทางจะลองส่งไปช่วยคนอื่นแล้วกัน”
บริษัทแม่งไม่ขยายก็แบบเนี้ย ปั้นเด็กส่งเจ้าใหญ่ ออกไปทำแมสกันหมด แต่เออ ก็เงินมันเข้างานแมสจริงนี่หว่า
ผมเงียบ พี่แบงค์เรียกพี่รูญไปดูงานที่กำลังทำ เราพากันไปยืนซ้อนหลัง อันนี้ก็แอดเวอร์ไทส์ แม่งไม่เคยได้ทำอย่างอื่นเลย
“กุว่าเสียงตอนจบมันยังไม่ฉ่างว่ะ” ศัพท์เฉพาะของเฮียแก มันไม่ปั๊วะ อีกนิด มันยังไม่โดน ประมาณนั้น
“คือยังไงวะพี่”
“เอาให้มันลงล็อกกับตอนสุดท้ายเลย พอผู้หญิงหุบปากปุ๊บมึงลากเสียงมาใส่ตรงนี้เลย ไหนลองดิ๊”
แม้กกี้ทำงานอยู่ที่เดิม มันไม่ลุกมาดุด้วยคงเพราะโดนเร่ง พี่แบงค์ขยับเมาส์ให้คลื่นเสียงในโปรแกรมเลื่อนไปตามภาพ ผมได้ยินเสียงลมหายใจข้างหู เหลือบหางตาไปเห็นเข็มทิศยืนหน้าเครียดอยู่ใกล้ๆ
”เป็นไรป่าวมึง” กระซิบถาม เขาเหลือบตามองผม ส่งสัญญาณทางสายตาให้สนใจงานตรงหน้า หรืออย่าสาระแนเรื่องของเขานั่นเอง
“เสร็จแล้วออกไปดูดบุหรี่กัน”
ถึงจะกัดกันเป็นหมา แต่ผมกับเขาก็รู้จักกันมาทั้งชีวิต เห็นตั้งแต่เขาหงุดหงิดไอ้แม็กแล้ว คิดว่ากูโง่ดูไม่ออกเลยหรือไงว่าต้องมีอะไร
“โอเค แบบนี้แหละ เดี๋ยวส่งไฟล์นี้ให้กูแล้วทำงานโฆษณาชาเขียวต่อเลย ไอ้เบ๊บเหลือเยอะไหมที่จะให้จ่าดูต่อ”
“ส่งแล้วครับพี่” เป็นสคริปต์ของผมที่เอาไปแมชท์กับสตอรี่บอร์ดที่แก้อีกที ก่อนส่งให้พี่จรูญเป็นไฟนอลก่อนไฟนอล
“เคลียร์ให้เร็วนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้ากูไปคุยกับฮอกวอร์ต ถ้าผ่านจะเร่งงานเลย มะรืนออกกอง เลื่อนอย่างอื่นไปก่อน”
“งานก็ไม่ได้เงินมากทำไมรีบนักวะ” ผมบ่นงึมงำก่อนเข็มทิศจะเอาตลับบุหรี่สีเงินตบหลังผมแล้วตอบ
“คอนเน็คชั่นไง”
“แล้วยังไม่ได้ไฟล์เหรอ ผมแชร์เข้าลิงค์ไปแล้ว”
“ได้แล้ว แต่ยังไม่ดู ไม่มีอารมณ์”
เขาเดินนำไปที่บันไดหนีไฟ ผมกำชับไอ้แม็กรีบแก้งานคู่ขนานไปกับงานที่ผมส่งให้เข็มทิศแล้วก่อนเดินตามรูมเมทชั่วคราวที่ไม่ยอมรีบทำงานตามคำสั่งหัวหน้าสักที
รูปร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มงองุ้มลงเล็กน้อยเมื่อก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ หัวไหล่ของเขากว้าง เป็นรูปสามเหลี่ยมลงมาจนถึงช่วงเอว ได้ยินจากป้าจอยว่าเข็มทิศเคยเป็นนักว่ายน้ำให้มหา’ลัยตอนอยู่ปีหนึ่ง ได้แชมป์แต่ไหล่ฉีก หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยออกกำลังกายเท่าไหร่ อยู่กับเขาผมเห็นแค่ยกดัมเบลวันละไม่กี่รอบกับแพลงค์รอระหว่างไล่ผมไปอาบน้ำคงเพราะบุญเก่ารูปร่างถึงได้ยังคงดูดีผิดมนุษย์วัยทำงานแบบนี้แน่
เสียงข้อความดังขึ้นเป็นระยะ ผมปิดประตูบันไดหนีไฟดังกึง! แต่เจ้าตัวก็ยังไม่เงยหน้าละความสนใจ บุหรี่ก็ยังคานิ้วไม่จุดสูบอย่างที่คิดว่าจะทำ
“คุยกับใครอะ”
เขายักไหล่ จะเก็บโทรศัพท์ลงตอนนั้น แต่ผมมารยาททรามกว่า คว้าฉับไม่ทันให้ตั้งตัว หน้าจอเด้งข้อความที่ยังคุยกันไม่จบขึ้นมา เป็นชื่อของผู้หญิงคนนั้นที่เขาบอกว่าจะตัดใจ
“ตัดใจเหี้ยอะไรของมึง”
“พูดให้น่าฟังหน่อย”
ลืมไป ท่านเจ้าคุณไม่ชอบคำหยาบคาย เข็มทิศจุดไฟแช็ก สูดลมหายใจเอาควันเข้าปอด อมไว้นานกว่าจะพ่นออกมา “เคยตกลงว่าจะไปดูคอนเสิร์ตด้วยกัน ตั๋วส่งมาแล้ว เลยคิดว่าจะให้น้องมันไปดูกับแฟน”
“เฮ้ย ได้ไง”
“แล้วให้ทำไงวะ ไปคนเดียวเหรอ สนุกตาย”
“ไม่ดิ เงินใครซื้อ เงินคุณหรือเงินอีนั่น”
“ก็ต้องเงินเราดิวะ ถามโง่ๆ”
“แล้วไมต้องให้ไปอะ มันบัตรของคุณนะเว้ย ชวนเพื่อนไปก็ได้ เสียเมียแล้วอย่าเสียบัตร เชื่อผม หรือถ้าได้เมียก็อย่าไปเอา ผู้หญิงแบบนี้”
“น้องมันไม่ใช่คนไม่ดี”
“คนดีตายห่า คบซ้อน”
“น้องก็ไม่ได้ตั้งใจปะวะ ใครจะอยากอยู่ในสถานการณ์อิหลักอิเหลื่อแบบนี้”
“ตั้งใจดิ ทำไมจะไม่ตั้งใจ” ผมจ้องหน้าเข็มทิศ ในฐานะคนเคยถูกนอกใจมานับครั้งไม่ถ้วน “การที่มีแฟนแต่ต้องโกหกแฟนไปอี๋อ๋อกับคนอื่นมันไม่ใช่ธรรมชาติเลยนะ มันต้องใช้ความตั้งใจสูงกว่าซื่อสัตย์ตั้งเยอะ ไม่ใช่แค่อี๋อ๋อด้วย นี่มึงเยกันมาตั้งสี่ปี มีลูกทุกครั้งที่เยป่านนี้ได้ห้าคนกว่าๆ ละ”
เข็มทิศมองด้วยหางตา ไม่พอใจ
“อย่าว่าผมไม่ให้เกียรติน้องผู้หญิงเมียคุณเลยนะ แต่ห้าคนที่ว่านั่นก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกคุณหรือลูกผัวเขา โน ผมไม่สนับสนุน ไม่ใช่แค่ไม่สนับสนุนด้วย ผมห้ามเลย คนนี้ไม่ผ่าน รู้จักผัวเขาไหม ทำไมไปแชร์รูอยู่ด้วยกันวะ”
“พูดแรงไปนะเบ๊บ”
“พูดแรงแค่ไหนก็ไม่แรงเท่าสิ่งที่คุณกับน้องทำหรอก คุณไม่ใช่มนุษย์ยุคหินนะเว้ยที่จะอยู่กันเป็นฝูง ใช้ผู้หญิงกับอาหารด้วยกันกับคนอื่น”
เข็มทิศข่มอารมณ์ สูดลมหายใจเข้าลึกก่อนตอบด้วยน้ำเสียงที่เรียบที่สุดอย่างคนยอมรับผิด “ก็จะเลิกแล้วไง มันก็แค่...อะไรที่เคยตกลงไว้ว่าจะทำด้วยกันก็ทำให้มันสิ้นสุด”
“ไม่จำเป็นเลย คุณหาเรื่องคุยต่างหาก” บัตรคอนเสิร์ตห่าเหวอะไรนั่น ถ้ามันบาดใจนักก็ทิ้งไป ไม่เห็นต้องทักไปคุยให้หงุดหงิดทั้งเรื่องส่วนตัวเรื่องงานแล้วพานมาลงกับเพื่อนๆ
“คุณดูอารมณ์เสียมากเลยนะ ผมส่งงานให้ทั้งที่พี่รูญรีบแต่ก็ยังไม่แก้ ขอโทษทีที่ต้องด่า”แต่รอบนี้มันกระทบกับงานจริงๆ ผมเห็นท่าทางกลืนไม่เข้าคายไม่ออกก็ทั้งสงสารทั้งโมโห แต่ทำไงได้ สิ่งที่เกิดขึ้นเจ้าตัวก็รู้แต่แรกแล้วว่าเป็นเรื่องที่ผิด “งั้นเอางี้ เรื่องคอนเสิร์ตคุณไปกับผม”
“รู้เหรอว่าวงอะไร”
“สนใจเหี้ยไร บัตรฟรี รู้จักไหมก็อีกเรื่อง อ้อ ไม่ใช่bnkแน่ๆ ไม่งั้นคุณคงชวนไอ้ห่าพี่แบงค์ไปตั้งแต่แรกแล้ว”
เข็มทิศหลุดหัวเราะออกมาจนได้ ช่วยให้ผมหายใจโล่งกว่าเดิมเยอะที่ทำเป็นปากดีด่าไปนั่นก็กลัวโดนต่อยเหมือนกัน ดูตัวเขากับตัวผมสิครับ โอ้โห อย่างกับยักษ์ในนิทานเรื่องยักษ์ผู้ฆ่าแจ็ค
“บอกว่าจะให้ช่วย แล้วมีอะไรเกี่ยวกับน้องมันทำไมไม่เล่า”
“เห็นยุ่งอยู่กับไอ้แม็กตั้งแต่เช้า” ก็งานมันยุ่ง ผมอยากให้แม็กทำงานเป็นไวๆ เหมือนกันจะได้โยนงานใส่มันง่ายๆ “น้องมันโอเคไหมล่ะ”
“ก็ดี กวนตีน แต่ไม่ได้กวนส้นตีน เข้าใจใช่ปะว่ามันต่างกัน”
“อืม หล่อดี”
“อ่าฮะ แล้ว?”
เข็มทิศยักไหล่ สูบบุหรี่เข้าไปในปอดอีกเฮือก ทำท่าจะทิ้งแต่เปรี้ยวปากว่ะ ตอนตามออกมาลืมหยิบของตัวเองมาด้วย “อย่าเพิ่งทิ้ง ขอหน่อย”
“ของตัวเองอะ”
“ลืมหยิบมา ขี้เกียจเข้าไปเอา”
“เอามวนใหม่ไป มาดูดต่อกันอะไร จะจูบทางอ้อมเหรอ”
“เปรียบซะกูอยากเอาปากไปขูดถนนเลย”
เข็มทิศเอามือป้ายหน้าผม ลากจากหน้าผากจนถึงคาง ช่วงที่ผ่านปากนั่นเค็มฉิบหาย “เดี๋ยวได้ขูดกำแพงก่อนขูดถนน เอาไป เราเข้าไปแล้ว จะรีบแก้งานให้”
“เดี๋ยว”
“อะไร”
“บล็อกซะ ดีลีทด้วย”คู่สนทนาทำท่าลังเลครู่ใหญ่ ผมล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเขาขู่ถามรุกล้ำความเป็นส่วนตัว “รหัสอะไร”
เขามองหน้า ไม่สบอารมณ์ “ถ้าอยากจะเลิกจริงๆ ก็ต้องทำปะวะ”
“150939”
ผมจัดการทั้งไลน์ เฟซบุ๊ก เบอร์โทรศัพท์ ไม่ลืมเปลี่ยนหน้าจอที่เป็นวิวทิวทัศน์ของมหา’ลัยด้วย แหม ความหลังเอี้ยดขนาดนี้คงตัดใจลงแล้วทำมาบ่นว่ากูจมอยู่กับอดีต
“move on baby”
ผมว่า ก่อนคืนโทรศัพท์ให้ชายหนุ่ม เข็มทิศรับ ทำหน้าลังเลครู่หนึ่งก่อนเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกง
..............................................
westonSaturday ฉันผิดเองงง ฉันไม่ขอแก้ตัวใดใดทั้งสิ้น สารภาพค่ะว่าโดนหอกวิ่งเข้าหาเมื่อวันพุธที่ผ่านมา คุมอารมณ์ตัวเองยังไม่ได้ดีพอเลยเสียเรื่องนิยายด้วย แต่เชื่อใจได้เว้ดไม่ทิ้งเรื่องนี้แน่ๆ เพราะเขียนไปครึ่งเรื่องแล้ว 5555555555 โอเคๆ เจอกันวันพุธ เมื่อคืนจะเปิดคอมลงแล้วคอมงอแง สนุกกับวัน พรรคผ่อนนะคะ อะ ธีมเลือกตั้งก็มา
หัวข้อ: (｡･ω･｡) โลกที่ไม่มีเรื่องบังเอิญ 19]If we are not matched from heaven [p20] 23.05.2019 (อ่าน 153228 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก