ตอนที่ 27
~ มิว ~
“ทำอะไร”
“กูชอบมึงตอนนอนมากกว่า ไม่ต้องตื่นได้ไหม”
“พูดเหี้ยอะไรของมึง”
“ปากแบบนี้ไงกูเลยอยากให้มึงนอนเฉยๆ”
“เรื่องของกู แล้วนี่ทำไมตื่นเช้าจังว่ะ”
“มึงดึงผ้าห่มไปหมดไง กูเลยตื่นมาเอาคืน แต่พอมองๆ มึงก็ไปเพลินดี”
“ประสาท ผ้าห่มของกู ห้องก็ของกู มึงนั่นแหละส่วนเกิน”
“นอนต่อสิไม่กวนแล้ว”
“แบบนี้บ้านกูเรียกว่ากวน”
“กวนอะไรล่ะ”
“แล้วมึงจะจ้องทำไม นอนไปสิ”
“เถียงกับมึงจนไม่ง่วงแล้ว”
“งั้นก็ลุกไปอาบน้ำ”
“ขี้เกียจ มึงนอนไปเหอะยังเช้าอยู่เลย”
“กูไม่ชอบให้ใครมามองตอนนอน”
“เขินหรือไง”
“ไม่เขินมึงหรอก”
“โดนคนหล่อจ้องมันต้องมีเขินบ้างแหละ”
“ยกเว้นมึง”
“กูหล่อนะ เป็นเดือนด้วย”
“กูก็เป็นเดือน ไม่ต้องมาอวด”
“เอาใจมึงนี่ยากจริง ถึงว่าทำไมยังโสด”
“ทำไม”
“ปากหมา อารมณ์ร้อน เอาแต่ใจ ทำตัวอย่างกับศูนย์กลางจักรวาล”
“มากไปละ มึงก็ใช่จะดี”
“ก็ดีกว่าคนชอบแอบถ่ายคนอื่นนั่นแหละ”
“ว่ากูเหรอ”
“อยู่กับแค่สองคนจะให้ว่าใคร”
“วอนตีน เดี๋ยวก็ไล่ออกจากบ้านหรอก”
“ไม่เถียงแล้วก็ได้ กูขอนอนต่ออีกสักงีบ”
“ไม่ต้องเลย ชวนกูคุยจนตื่นแล้วเนี่ยเห็นไหม”
“ใช่ความผิดกูที่ไหน”
“ความผิดมึงนั่นแหละ”
“นี่ไง นิสัยแบบนี้ไงถึงไม่มีผัวสักที”
“เรื่องของกู ว่าแต่มึงเหอะเพื่อนทะเลาะกับแฟนไปกี่ยกแล้ว มึงก็ไม่มีใครเอาเหมือนกันนั่นแหละ”
“ก็เพราะอยู่กับมึงนี่ไง”
“แล้วมาอยู่กับกูทำไม”
“มึงมันไม่น่าไว้ใจไง ปล่อยให้อยู่ไกลมือไกลเท้าเดี๋ยวก็พยศอีก”
“เลยต้องมาเฝ้าถึงเตียงเลยเนี่ยนะ”
“เปล่า”
“อ้าว”
“ก็พวกนั้นทะเลาะกับเพื่อนมึงไง กูขี้เกียจเป็นตัวกลาง”
“นิสัย”
“มึงก็เหมือนกัน ไม่เห็นทำให้อะไรดีขึ้นมาเลย”
“ไม่ใช่เรื่องของกูไง ไม่อยากยุ่งเรื่องชาวบ้าน”
“นั่นเพื่อนมึงนะ”
“เพื่อนมึงเหมือนกัน”
“พอละไม่เถียงแล้วกูจะนอนละ”
“ระวังเหอะกูจะแบล็คเมล์มึง”
“ถ้ากล้าก็ลองดู”
“มึงมันคนเหี้ย”
“ด่าตัวเองอยู่เหรอ”
“เหี้ย”“ตื่นมาคุยกับกู”“กูไม่ให้นอน”“ตื่น”“ไอ้กาลตื่น”“ห้ามหลับ”
“ขืนยังไม่หุบปาก เดี๋ยวมึงได้อ้าขาให้กูแน่”
“ไอสัด”
“ยังอีก”
“ค_ย”
เป็นเช้าที่วุ่นวายเมื่อมีมันมานอนอยู่ข้างๆ ซึ่งก็เหมือนจะเป็นบทหวานในนิยายอยู่หรอก ถ้าสันดานมันไม่ใช่แบบนี้ คนอะไร หน้าตาก็ดี โคตรหล่อเลยแหละ แต่สันดานหมา (กับเขาคนเดียว) วันๆ ทำได้ดีแค่กวนตีนและหาเรื่องเขาไม่เลิก อยู่กับมันแทนที่จะฟิน กลายเป็นขมคอเสียมากกว่า มีอย่างที่ไหน เล่นทำตัวอย่างกับพ่อกู แต่ที่ไม่เหมือนพ่อก็เพราะมันไม่ได้หวังดี แถมยังประสงค์ร้ายในบางครั้งด้วย
เคยไหม อารมณ์ประมาณมีเพื่อนหล่อ แต่เราดันรู้สันดานมันหมดแล้ว ความหล่อนั้นเลยไม่มีผลต่อจิตใจ ยกเว้นเวลาเมากับเงี่_น --- โอเค ยอมรับว่าหวั่นไหวบ้างตอนเกิดอารมณ์ แต่ก็เท่านั้นแหละ พอน้ำแตก ความคิดที่ว่าก็แยกย้ายหายไป
ต่างกันที่ ไอ้ที่นอนหน้าหล่ออยู่ข้างเขาเนี่ย มันไม่ใช่เพื่อนไง แถมเป็นรุ่นนองที่ไร้ความเคารพยำเกรงรุ่นพี่อย่างเขา กับคนอื่นนี่ ครับอย่างนั้น ครับอย่างนี้ แต่กับเขาไม่มี มึงกูลอยมาก่อนละ
“บ่นอะไร” คนที่นอนหลับตาอยู่พูดขึ้น นึกว่านอนไปแล้วเสียอีก หลอกตากูตลอด ไหนความจริงบ้างในชีวิตมึง
“ยังไม่เลิกอีก” มึงนั่นแหละยังไม่เลิกอีก จะแกล้งหลับไปทำไม ตื่นไปอาบน้ำสิ
“รำคาญว่ะ กูไปอาบน้ำละ”ขืนอยู่กับมันอีกวินาทีหนึ่งได้เป็นบ้ารอบที่ล้านแปดแน่
เขาเลือกปลีกตัวออกมาเพื่อจัดการธุระในยามเช้า เริ่มจากตัวก่อนแล้วค่อยออกมาแปรงฟัน อยากได้น้ำเย็นดับร้อนในใจ อยู่กับมันทีไร ไม่สิ คุยกับมันที่ไรความดันจะขึ้นทุกที
ตามด้วยการแช่ตัวในช่างอุ่นๆ ต่อ หลังจบจากฝักบัวซึ่งช่วยชโลมตัวแล้ว แช่อยู่ในนั้นไปเรื่อยๆ ค่อยผ่อนคลายหน่อย หลังจากสอบเสร็จก็แทบไม่มีเวลาว่างให้กับตัวเองเลย ไหนจะค่าย ไหนจะเพื่อน และไหนจะมันอีก ทำเอาหัวหมุ่นกันไปพักใหญ่
ห้องกว้างปูด้วยกระเบื้องขาว ช่วยให้เขารู้สึกเป็นส่วนตัวขึ้นมาไม่น้อย หลังถูกแย่งชิงอิสรภาพไปในข้ามคืนที่ผ่านมา น้ำช่วยคลายความตึงเครียดจนอยากอยู่ตรงนี้ไปถึงสิ้นปีเลย ไม่อยากทำอะไรแล้ว เหนื่อย เหนื่อยมากๆ ถ้ากดข้ามไปได้ก็ดีสิ
อีกสามวันก็จะถึงวันจัดค่าย งานใหญ่ส่งท้ายปีกำลังรออยู่ แค่คิดก็เหนื่อยละ แต่เขาก็พยายามมองในแง่ดีว่ามันจะผ่านไปอย่างราบรื่น ให้มันเป็นค่ายพักผ่อนน่ะดีแล้ว อย่างได้มาเจอปัญหาหรือสิ่งที่ไม่คาดฝันเลย
“ชักอยู่หรือไง ทำไมช้าจัง” นั่นไง ตัวการที่ทำให้ชีวิตเขาเหนื่อยเป็นอันดับต้นๆ มันกลับมาแล้ว หลังปล่อยเขาอยู่กับตัวเองไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
“ห้องน้ำกู บ้านก็บ้านของกูมึงจะทำไม” อยากออกไปด่ามากถ้าไม่ติดว่ากำลังโป๊อยู่ แต่ว่า...
“เฮ้ย” ไม่ทันละ มันเข้ามาแล้ว เขาดันลืมล็อคประตู พลาดจนอยากจมน้ำในอ่างตายไปเลย --- แล้วทำไมต้องเปลือยเข้ามาด้วยไม่เข้าใจ
“กูกำลังจะออกไป มึงอย่าเพิ่งเข้ามาได้ไหม” มันไม่ฟังอีกตามเคย เดินตัวปลิว หำปลิว หมออ้อยปลิวมาลงอ่างเดียวกับเขา
“ชักให้กูหน่อย” มันพูดออกมาหน้าด้านๆ เกินเยียวยาจริงๆ คงไม่มีใครที่ไหนทำได้แบบมันละ นี่เขาบ่นจนเหนื่อยที่จะบ่นแล้ว
“งั้นยืนขึ้นเดี๋ยวกูใช้ปากให้” ไม่ต้องถามเหตุผลจากเขา ถ้าไม่เข้าใจก็ย้อนกลับไปอ่านด้านบน
อีกอย่าง นี่มันก็ตอนเช้า อารมณ์ย่อมแปรปรวนเป็นธรรมดา แถมมีผู้ชายหน้าตาดีมายืนแกว่งไขอยู่ตรงหน้ามันก็เป็นเรื่องปกติที่เขาจะมีปฏิกิริยากลับไป
คนที่ดูจะแปลกใจดันเป็นมันเสียมากกว่า ที่อึ้งไปหลายวิ ก่อนสติจะกลับมาแล้วยืนขึ้นตามคำสั่งของเขา ทำให้ลำเรียวยาวสีคล้ำชี้เด่นอยู่ตรงหน้า โดยมีมือข้างขวาของมันสาวไปพราง ระหว่างยืนรอเขามอบเช้าที่สดใสให้
“ไม่ได้เจอกับปากมึงนานเลยนะเนี่ย” มันว่า หลังเขาครอบลงไปที่ไข่แฝดสองใบ ซึ่งเขาเลือกที่จะไม่ตอบโต้
ลิ้นร้อนๆ จึงโลมเลียขึ้นตามแนวโคนยาว ลำสวยที่เขาอดชมมันไม่ได้ว่าดูแลดี ไม่งอหรือเอียงไปข้างใดข้างหนึ่ง ขนที่เขาเคยเล็มให้ก็ขึ้นจนคลุมพื้นที่ดังเดิม ยังดีที่ไม่มีกลิ่นอับ เพราะเป็นเช้าที่ยังไม่ผ่านการใช้งาน ไม่ค่อยเค็มแบบตอนทำให้ตอนเย็นคราวนั้นด้วย
“มึงเคยชอบกูไหม” ยังเป็นมันที่พูดอยู่ฝ่ายเดียว ส่วนเขาก็ยังส่งความเงียบไปแทนคำตอบ แต่เอาเข้าจริงคือตอบไม่ได้ เพราะปากถูกแท่งร้อนของมันสวนเข้ามาในจังหวะนั้นพอดี
มันเอามือมาจับที่หัวของเขา เพื่อควบคุมจังหวะตามอารมณ์ของตัวเอง ซึ่งบางทีมันลึกเกินไปเขาก็ดันมันออกไป เขาหายใจไม่ออก
ถึงกระนั้น ลิ้นของเขาก็ทำหน้าที่ของมันไป รัวเร็วตามอารมณ์ของเจ้าของท่อนลำ ที่น้ำหล่อเลี้ยงไหลออกมาเยอะมาก จนปนเปไปกับน้ำลายของเขา ซึ่งพากันยืดออกมาตามมุมปากและราวไข่ ก่อนหยดลงไปรวมกับน้ำอุ่นข้างล่าง
เขาถอนปากที่ครอบออกก่อน เพื่อกลับมาเลียบริเวณส่วนหัวของมัน ซึ่งพอกดแรงลงไปก็ทำให้มันถอยไปเลย น่าจะเสียวมาก
“ของมึงล่ะ กูทำให้ไหม” หลังจากโดนจู่โจมส่วนหัวจนตัวงอ มันก็ถามขึ้น ซึ่งเขายังไม่ทันตอบ มันก็ย่อลงแล้วจับตัวเขาขึ้นยืนแบบเดียวกับท่าที่มันทำ
ลำขาวของเขาชี้อยู่ตรงหน้ามัน น้ำไหลเป็นแนวแยกไม่ออกว่ามาจากน้ำในอ่างหรือน้ำในตัว มันไม่รอช้าครอบลงไปดูดเลียตามถนัด อยากเริ่มจากตรงไหนก็ทำไปไม่ได้บอกกล่าว มันเอาเข้าไปทีเดียวมิดลำ ซึ่งก็ทำให้เขาเปล่งเสียงน่าอายออกมาจนได้
ดูท่าจะถูกใจคนข้างล่างน่าดู เพราะเร่งเร้าจนเขาร้องออกมาไม่เป็นภาษาด้วยความเสียวซ่าน มันทำได้ดีกว่าครั้งที่แล้ว ไม่ค่อยโดนฟันแบบคราวก่อนแล้วด้วย
เขาเริ่มทนไม่ไหว เพราะเห็นหน้าหล่อๆ มาทำแบบนั้นให้ ความอดกลั้นที่มีจึงทลายลงไปในคอของมันโดยไม่มีการแจ้งล้วงหน้า แต่ครั้งนี้มันไม่ยอมถอนปากออก มันปล่อยให้ของคาวไหลลงไป จากนั้นก็ดูดเลียต่ออย่างมีอารมณ์ จนเป็นเขาเองที่ต้องพ่ายให้กับความเสียวซึ่งเกินจะรับไหว
เข่าเริ่มอ่อนแรง จนเกือบล้มทับมันไปถ้าไม่ได้คนตัวโตกว่ารับไว้ และค่อยๆ ให้เขาลงไปนั่งพิงอกมัน โดยปล่อยตัวการที่ทำให้เขาอ่อนเพลียโอบร่างเอาไว้ มันเอาหน้ามาซุกไซร้แถวลำคอขาว ไล่ไปตามใบหู และแก้มของเขา --- ไม่หมดเท่านั้น มันยังไม่หยุด แถมเอานิ้วมาเขี่ยเล่นบริเวณทางเข้า วนเวียนอยู่ตรงนั้นเป็นนาน ทำเอาเขาเริ่มกลับมามีอารมณ์อีกครั้ง
“ลองคบกันไหม”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เรื่องนี้มีตอนพิเศษด้วยนะ
ความสำคัญของตอนพิเศษ คือการทำหน้าที่เป็นภาคเสริม
เรื่องของคู่รองทั้งหมดจะอยู่ในนั้น
ตลอดจนฉาก NC ของคู่หลักหลังจากนี้ด้วย
ฝากพี่มิว น้องกาล และผองเพื่อนไว้ในอ้อมอกด้วยจ้าโดยสามารถสนับสนุนนักเขียนผ่านตอนพิเศษได้หลายช่องทาง ทั้ง
(1) ธัญวลัย
www.tunwalai.com/story/251096/ร้ายนักใช่ไหม-จะแกล้งเสียให้เข็ด(2) readAwrite
www.readawrite.com/?action=manage_article&article_id=f5076e3d3c037deb594bcdc00f9f2abc&tab=mainManageChapter(3) JamPlay
www.jamplay.world/yaoi-yuri/book5b8b71f6e3ef490010086b56?isExpandIntroduction=true(4) Dek-D
https://writer.dek-d.com/inDefinition/writer/view.php?id=1854892- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ติดตามข้อมูลข่าวสารและข่าวพูดคุยกันได้ที่
facebook.com/inDefinitionStory
หัวข้อ: ร้ายนักใช่ไหม... จะแกล้งเสียให้เข็ด ของแถมก่อนตอนพิเศษ NC /// 281118 p.4 (อ่าน 17114 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก