พี่เสือกับแฮมสเตอร์ของเขา : ตอนที่ 17 เสือจนตรอก [23/2/19]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: พี่เสือกับแฮมสเตอร์ของเขา : ตอนที่ 17 เสือจนตรอก [23/2/19]  (อ่าน 13388 ครั้ง)

ออฟไลน์ Polkaneko

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-2
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

พี่เสือกับแฮมสเตอร์ของเขา

เคยไหมที่เวลาเจออะไรที่มันน่ารักมาก ๆ แล้วรู้สึกอยากจะจับเจ้าสิ่งนั้นมาขยำเป็นก้อนแล้วยัดเข้าปาก แล้วกลืนลงท้องไม่ให้เหลือซากให้ใครได้เห็น
ความรู้สึกของพี่เสือเวลาอยู่กับน้องแฮมก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน...
ถ้าพี่เสือจับน้องแฮมกินได้เหมือนขนม พี่เสือจะกินมันทั้งเช้า กลางวัน เย็น ให้ครบสามมื้อไปเลย!

น่ารักเกินไปจับแดกแม่งให้หมด!



-----------------------------------------------

ฝากพี่เสือกับน้องแฮมแฮมด้วยน้าาาา *ไหว้ย่อ*
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-02-2019 19:38:52 โดย Polkaneko »

ออฟไลน์ Polkaneko

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-2
ตอนที่ 1 อย่าแหย่เสือหลับ
             

                ประตูรั้วสีขาวยังปิดสนิท รถซีอาร์วีสีดำคันเก่งก็ยังคงจอดอยู่ที่ประจำ หน้าประตูรั้วปรากฏร่างผู้ชายตัวเล็กในชุดนักศึกษาใหม่เอี่ยมตั้งแต่หัวจรดเท้ารวมทั้งกระเป๋าเป้สีแดงสดใสไม่ต่างกับแสงแดดยามเช้าในเวลานี้ เขาชะเง้อมองเข้าไปในบ้าน

                “น้าปลาครับ น้าปลา”

                เขาตะโกนเรียกหญิงวัยกลางคนที่เดินอยู่ภายในบ้าน

                “อ้าว น้องแฮม มาหาพี่เสือเหรอลูก”

                “น้องแฮมนัดกับพี่เสือไว้ว่าจะไปมหาลัยด้วยกัน แต่ไม่เห็นพี่เสือมารับสักที”

                น้าปลาเดินมาเปิดประตูรั้วให้เด็กหนุ่มเข้ามา

                “จริงสิ วันนี้น้องแฮมกลายเป็นนักศึกษาปี 1 แล้ว”

                “น้องแฮมใส่ชุดนักศึกษาแล้วดูหล่อไหมฮะ”

                แฮมหมุนตัวอวดชุดนักศึกษาก่อนจะยิ้มกว้างจนตาหยี่ น้าปลายิ้มด้วยความเอ็นดู

                “หล่อมากเลยครับ”

                “แล้วนี่พี่เสืออยู่ไหนเหรอครับ”

                เขามองซ้ายมองขวาไม่เห็นแม้แต่เงาของพี่ชายข้างบ้าน

                “น่าจะยังไม่ตื่นน่ะลูก น้องแฮมขึ้นไปปลุกพี่เขาให้หน่อย เดี๋ยวก็สายกันพอดี”

                “ฮะ”

                แฮมวางเป้ไว้ที่โซฟากลางห้องรับแขกก่อนที่จะเดินขึ้นบันไดไปด้วยความคุ้นเคย เขาหยุดที่หน้าห้อง ๆ หนึ่ง ลองเคาะประตูเรียกดูก่อน

                “พี่เสือ ๆ น้องแฮมมาแล้วนะ”

                ไม่มีเสียงตอบรับจากคนในห้อง แฮมลองเอาหูแนบกับประตูก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

                “สงสัยพี่เสือจะยังไม่ตื่น น้าปลาบอกให้ขึ้นมาปลุกพี่เสือ งั้นน้องแฮมจะเข้าไปแล้วนะ”

                แฮมลองบิดลูกบิดประตู โชคดีที่มันไม่ได้ล็อก พอเข้ามาในห้องก็พบกับแอร์เย็นฉ่ำจนแฮมรู้สึกขนลุก เขาเอามือลูบ ๆ แขน ก่อนจะค่อย ๆ ย่องไปยังเตียงที่ตั้งอยู่ด้านหนึ่งของห้อง

                คนที่เขาขึ้นมาตามยังคงซุกตัวอยู่ภายใต้ก้อนผ้าห่มนั่นแน่ๆ คิดแบบนั้นแฮมก็จัดการดึงผ้าห่มออกทันที

                “พี่เสือ พี่เสือตื่น นี่มันจะเจ็ดโมงแล้วนะ เดี๋ยวน้องแฮมไปไม่ทัน”

                แต่ยิ่งดึงคนที่นอนอยู่ก็ยิ่งรวบผ้าห่มไว้แน่น ส่งแต่เสียงงึมงำออกมาจากใต้ผ้าห่ม เขาออกแรงดึงจนเหนื่อยคนบนเตียงก็ไม่มีท่าทีจะลุกสักที

                “พี่เสืออ่ะ น้องแฮมเหนื่อยแล้วนะ”

                คนตัวเล็กเบะปากทำแก้มพอง เรียกอย่างไงพี่เสือก็ไม่ยอมลุกสักที แบบนี้ต้องไปสายแน่ ๆ เลย

                ไม่เอาน้าา...น้องแฮมไม่อยากไปสายตั้งแต่วันแรก

                สงสัยน้องแฮมคงต้องเพิ่มความพยายามขึ้นแล้วละ เมื่อคิดแบบนั้น แฮมจึงตัดสินใจปีนขึ้นไปเตียง กระชากผ้าห่มที่คลุมตรงหมอนออกสุดแรงที่มี

                “พี่เสือตื่น”

                แฮมดึงผ้าห่มออกได้ในที่สุด เผยให้เห็นใบหน้าคมเข้มที่ดวงตายังปิดสนิท แต่คิ้วหนานั่นขมวดมุ่นอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์

                คนตัวเล็กกระเถิบเข้าไปเขย่าแขนคนที่นอนอุตุอยู่เบา ๆ

                “พี่เสือ ๆ ตื่น ๆ ลุกขึ้นมา”

                เขาพยายามจะดึงแขนพี่เสือของเขาให้ลุกขึ้น แต่คนตัวโตกว่ากลับไม่ยอมให้ความร่วมมือเลย ส่งเสียงงึมงำว่าจะนอนแล้วก็หลับต่อ

                แฮมถอนหายใจด้วยความสิ้นหวัง เขายกมือขึ้นเกาหัว เม้มริมฝีปากบางอย่างใช้ความคิด ก่อนจะตัดสินใจกระชากผ้าห่มออกจากตัวคนที่บนเตียง

                “ง่ะ พี่เสือทำไมนอนแก้ผ้า”

                คนตัวเล็กรีบยกมือขึ้นปิดตาทันทีก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนมือลงมามองร่างสูงใหญ่ที่นอนเปลือยท่อนบนอยู่บนเตียง แก้มขาว ๆ ขึ้นสีระเรื่อ นี่ยังดีนะที่ข้างล่างยังมีบ๊อกเซอร์อยู่ ไม่งั้นน้องแฮมต้องเป็นตากุ้งยิงแน่ ๆ

                “อือ หนาว”

                เสียงพี่เสือพึมพำเบา ๆ พร้อมกับมือที่ขยับควานหาผ้าห่ม แฮมเห็นแบบนั้นก็จับแขนพี่ชายเอาไว้กะว่าจะดึงให้ลุกขึ้น แต่กลายเป็นว่าพอออกแรงดึงกลับโดยคนบนเตียงดึงกลับ แถมยังคว้าตัวไปกอดแทนหมอนข้างเสียอย่างนั้น

                “พี่เสือปล่อยน้องแฮมเดี๋ยวนี้นะ เสื้อใหม่น้องแฮมยับหมดแล้วเนี่ย”

                แฮมดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวโต แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งโดนกอดแน่นขึ้นจนเขาอึดอัดไปหมดแล้วเนี่ย

                ส่วนเสือที่นอนอยู่ก็รู้สึกเหมือนมีตัวอะไรมากวนการนอนหลับของเขา เสียงงุ้งงิ้ง ๆ ข้างหูนี่น่ารำคาญชะมัด หนาวก็หนาว ผ้าห่มก็แม่งหายไปไหนวะ เลยดึงไอ้ตัวงุ้งงิ้งมากอดไว้ซะเลย จะได้เงียบ ๆ แล้วเขาจะได้นอนต่อเสียที

                “พี่เสือออ น้องแฮมหายใจไม่ออก ปล่อยเดี๋ยวนี้น้า”

                ยังไม่หยุดอีกไอ้เสียงงุ้งงิ้งนี่...

                เสือเลยจัดการพลิกตัวคนในอ้อมกอดลงบนที่นอน พร้อมกับจัดการเอาขาพาดกดคนตัวเล็กไว้กับเตียง

                “หวายยย พี่เสือ ทับน้องแฮมทำไม”

                “อืม เงียบ ๆ คนจะนอน”

                เสือดุเจ้าตัวเล็กที่ยังทำเสียงงุ้งงิ้งไม่ยอมหยุด เขาขยับตัวซุกหน้าเข้ากับซอกคอขาว สูดกลิ่นหอม ๆ คล้ายกับกลิ่นหวาน ๆ เหมือนคุกกี้อบใหม่เข้าไปเต็มปอด

                อืม หอมจัง

                ว่าแล้วพี่เสือก็ขอดมสักหน่อย จมูกโด่งซุกไซ้ไปที่ซอกคอของคนตัวนิ่ม ไล่สูดกลิ่นไปจนถึงซอกคออีกด้าน

                “คิก พี่เสือไม่เอา น้องแฮมจักกะจี้”

                คนตัวเล็กหัวเราะคิกคักเมื่อพี่เสือทำยุกยิกอยู่บนตัว

                “โอ้ย พี่เสือกัดน้องแฮมทำไม”

                พี่เสือนิสัยไม่ดี อยู่ดี ๆ ก็มากัดตรงคอน้องแฮม

                “เงียบ ๆ เถอะ”

                เสียงทุ้มกระซิบข้างหูก่อนจะงับเบา ๆ ที่ใบหูนิ่ม ทำเอาแฮมย่อคอทันทีด้วยความรู้สึกขนลุก

แค่จะขอชิมหน่อยเดียวเท่านั้นแหละ

แต่ยี่ห้อพี่เสือไม่ได้หยุดแค่ชิมหรอก มือใหญ่ถลกเสื้อเชิ้ตขาวออกจากกางเกงสแล็คถูกระเบียบก่อนจะล้วงเข้าไปสัมผัสหน้าท้องแบนราบ

“อือ พี่เสือไม่เอาสิ เดี๋ยวชุดใหม่น้องแฮมยับ ลุกได้แล้วพี่เสือ”

น่ารำคาญจริง ทำให้เงียบดีกว่า...

พี่เสือก็เลยจัดการปิดปากเจ้าหนูแฮมขี้โวยวายด้วยริมฝีปากตัวเอง ขบริมฝีปากล่างเบา ๆ ให้อีกฝ่ายเผยอรับ

“อือ”

คนตัวเล็กได้แต่ส่งเสียงประท้วงอยู่ในคอที่อยู่ดี ๆ พี่ชายก็มากัดปาก แถมยังเอาลิ้นเข้ามาดุ้น ๆ ในปากอีก พี่เสือส่งลิ้นเข้าไปสำรวจภายในปากเล็กนั้น เป็นจูบที่มีรสชาติเหมือนกับคุกกี้เนยอบใหม่ ๆ หอมหวานจนอยากชิมแล้วชิมอีก เขาชิมจนพอใจแล้วค่อยผละออกมาสูดกลิ่นหวาน ๆ ต่อ

หลังจากที่อีกฝ่ายยอมเปิดปากให้ น้องแฮมก็ได้แต่นอนหายใจหอบหน้าแดงปล่อยให้พี่ชายยุกยิกอยู่บนตัว ฝ่ายพี่ชายก็มือซนสำรวจคนตัวเล็กไม่หยุดจนมือเลื่อนไปปลดหัวเข็มขัด คนในอ้อมกอดถึงได้ส่งเสียงประท้วงอีกครั้งพร้อมกับคว้ามือที่กำลังซุกซน

“พี่เสือแก้ผ้าน้องแฮมทำไม อือ ไม่เอานะ เดี๋ยวน้องแฮมไปสาย พี่เสือไม่แกล้งน้องแฮมสิ”

คราวนี้ละคนเป็นพี่ถึงได้ตื่นเต็มตา ลืมตาขึ้นมองคนที่นอนทำตาโตหัวยุ่งอยู่ใต้ร่าง

ตายห่า เกือบไปแล้วกู...

พี่เสือรีบลุกขึ้นนั่งเอามือขยี้หัวสลัดความง่วงทิ้ง เกือบจะได้กินเจ้าหนูแฮมนี่เป็นอาหารเช้าแล้วไหมละ

“พี่เสือนิสัยไม่ดี แกล้งน้องแฮมแต่เช้า” แฮมลุกขึ้นนั่งตามพี่ชาย ทำปากยื่นแก้มป่องโวยวายคนขี้แกล้ง “ดูสิ เสื้อผ้าชุดใหม่ของน้องแฮมยับหมดเลย”

เสือมองภาพตรงหน้าก็ต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ ภาพเจ้าหนูตัวขาวนั่งอยู่บนเตียงนอนในสภาพเสื้อเชิ้ตขาวหลุดลุ่ยไหล่ตก เนคไทสีดำถูกคลายลงมาจนเกือบหลุด เผยให้เห็นเสื้อกล้ามสีขาวเนื้อบางข้างใน แล้วไหนจะปากเจ่อ ๆ กับแก้มแดง ๆ นั่นอีก เรียกว่าตอนนี้เสือ’ตื่น’แล้ว

“น้องแฮมเข้ามาทำไม” เขาถามน้องชายข้างบ้านเสียงแหบแห้ง

“ก็พี่เสือบอกว่าจะพาน้องแฮมไปส่ง น้องแฮมก็มารอตั้งแต่เช้า แต่พี่เสือไม่ยอมลงมาสักที น้าปลาก็เลยให้น้องแฮมขึ้นมาปลุกพี่เสือ จริงสิ พี่เสือรีบไปอาบน้ำเลย น้องแฮมไม่อยากไปสายตั้งแต่วันแรกนะ”

ไม่เพียงแค่พูดเจื้อยแจ้ว น้องแฮมยังลุกขึ้นมาฉุดพี่ชายให้ลุกขึ้นด้วย

เสือเห็นสภาพเครื่องแต่งกายของน้องแล้วอยากจะเขกหัวตัวเอง อีกนิดซิปกางเกงก็จะถูกรูดลงมาอยู่แล้วเชียวเกือบไปแล้วสิ ๆ

“แต่งตัวให้มันเรียบร้อยก่อนน้องแฮม”

ได้ยินแบบนั้นแฮมก็ก้มลงสำรวจตัวเองก่อนจะทำหน้ามุ่ยใส่ตัวต้นเหตุ

“ง่ะ ก็เพราะพี่เสือนั่นแหละ นิสัยไม่ดี มาแกล้งน้องแฮมทำไม”

เจ้าหนูตัวเล็กโวยวายต่อว่าพร้อมกับเอียงคอโชว์หลักฐานการ’แกล้ง’ของพี่ชาย

“เนี่ย กัดน้องแฮมด้วย เจ็บจี๊ดเลย กัดปากน้องแฮมอีกแล้วด้วย”

พี่เสือรีบดึงมือขาว ๆ ที่กำลังเกาต้นคอตัวเองตรงรอยกัดก่อนที่มันจะขึ้นรอยไปมากกว่านี้

“พี่เสือขอโทษ ก็น้องแฮมมากวนพี่เสือตอนนอน พี่เสือก็เลยละเมอ”

“พี่เสือละเมออะไรก็ไม่รู้ ปลุกอย่างไรก็ไม่ตื่น”

แต่ตอนนี้พี่เสือตื่นไปทั้งตัว ทิ้งไว้นานกว่านี้ไม่ดีแน่ ๆ รีบให้น้องแฮมออกไปก่อนดีกว่า

“มา พี่เสือช่วยแต่งตัวแล้วเดี๋ยวน้องแฮมลงไปรอข้างล่างนะ”

“อือ”

เจ้าตัวเล็กพยักหน้าก่อนจะยืนขึ้นตรงข้างเตียงให้พี่ชายที่นั่งอยู่บนเตียงช่วยจัดเสื้อผ้า ปากก็พูดเจื้อยแจ้วไม่หยุด

“แล้วชุดนักศึกษาของน้องแฮมยับแบบนี้จะไม่เป็นไรเหรอพี่เสือ คุณครู เอ้ย อาจารย์จะดุไหมอ่า”

“ไม่ดุหรอก”

พี่เสือช่วยติดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่เมื่อครู่เขาเป็นคนปลดเองกับมือ เขาช่วยสอดเสื้อเข้าไปในกางเกงสแล็คใส่เข็มขัดให้เรียบร้อย ก่อนจะรูดเนกไทสีเข้มให้ชิดคอและจัดปกคอเสื้อให้เข้าที่

“เอาละ เรียบร้อยแล้ว”

มือใหญ่ของพี่เสือช่วยลูบผมเผ้าของน้องให้ด้วยก่อนจะอดใจไม่ได้ดึงหัวทุย ๆ มาหอมฟอดใหญ่ด้วยความหมั่นเขี้ยว

“เมื่อเช้าน้าขวัญอบคุกกี้เนยเหรอ”

กลิ่นนมเนยหวาน ๆ ที่ยังติดตัวเจ้าหนูแฮมของเขาทำให้เสือถามขึ้นมา

“ใช่ ๆ พี่เสือรู้ได้ไง เมื่อเช้าแม่อบคุกกี้เนยให้น้องแฮมเอาไปแจกเพื่อนใหม่ที่มหาลัย อร่อยมากเลย พี่เสือจะชิมไหม แต่มันอยู่ในเป้นะ น้องแฮมวางไว้ข้างล่าง เดี๋ยวลงไปน้องแฮมจะเอาให้ชิมนะ”

“ไม่ต้องหรอก พี่ชิมแล้ว”

“เอ๋ พี่เสือชิมตอนไหน เมื่อเช้าพี่เสือไม่ได้ไปบ้านน้องแฮมนี่” น้องแฮมเอียงคอสงสัยในคำพูดพี่เสือ

“ก็ที่น้องแฮมเคยเอามาให้ไง ไป ๆ ลงไปรอข้างล่าง พี่จะไปอาบน้ำ”

คนตัวโตรีบตัดบท และรีบไล่เจ้าเด็กขี้สงสัยให้ออกจากห้อง

“โอเค พี่เสือรีบเลยนะ สายแล้ว ๆ”

“เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนน้องแฮม”

แฮมที่กำลังจะพุ่งออกจากห้องหันมาตามเสียงเรียกของพี่ชาย

“น้องแฮมอย่าบอกแม่เรื่องที่พี่เสือกัดนะ”

ต้องห้ามกันไว้ก่อน ไม่งั้นเจ้าตัวยุ่งเผลอเล่าอะไรให้แม่เขาฟังแล้วมีหวังเขาโดนสวดยับแน่ ๆ

“พี่เสือกลัวน้าปลาจะดุละสิ น้องแฮมไม่บอกก็ได้ แต่เย็นนี้พี่เสือต้องพาน้องแฮมไปกินไอติมนะ”

“ไอติมอีกละ”

นี่ก็ชอบกินจังเลยไอติมเนี่ย แล้วคิดสภาพผู้ชายตัวโตหน้าเข้มแบบเขานั่งกินไอติม มันไม่ได้ไง เสียลุคหมด

“ไม่งั้นน้องแฮมจะฟ้องน้าปลาว่าโดนพี่เสือกัดตั้งหลายที”

“ครับ ๆ ไอติมก็ไอติม”

เดี๋ยวนี้พอโตขึ้นแล้วหัดต่อรองนะน้องแฮม

พอเจ้าหนูตัวจ้อยออกจากห้องไปแล้ว เสือก็ก้มลงมองช่วงล่างของตัวเองที่นูนขึ้น โชคดีที่เมื่อกี้เอาผ้าห่มบังไว้ แล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ เพราะเจ้าหนูแฮมตัวนิ่มนั่นแหละทำให้เขาเป็นแบบนี้ สงสัยต้องรีบทำเวลาในห้องน้ำเสียแล้วไม่งั้นสายแน่ ๆ

หลังจากจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อย เสือก็ลงมาเห็นน้องชายข้างบ้านกำลังนั่งคุยอยู่กับแม่ของเขา เจ้าตัวเล็กยิ้มร่าทันทีที่เห็นเขา

“พี่เสือมาแล้ว”

“กว่าจะตื่นนะพี่เสือ เห็นน้องแฮมบอกว่าปลุกอย่างไงก็ไม่ยอมตื่น สัญญาว่าจะไปส่งน้องแฮมไม่ใช่เหรอ”

“เมื่อคืนเสือนอนดึกไปหน่อยน่ะแม่” เสือส่งยิ้มแห้ง ๆ ให้แม่

“พี่เสือ ๆ ไปกัน ๆ”

น้องแฮมสะพายกระเป๋าใบเก่งแล้วลุกมาเกาะแขนพี่ชาย

“งั้นเสือไปก่อนนะแม่”

“ขับรถดี ๆ นะพี่เสือ อยู่ที่มหาลัยก็ดูแลน้องแฮมด้วย”

น้าปลาฝากฝังน้องชายข้างบ้านคนโปรดให้ลูกชายช่วยดูแล เสือส่งเสียงตอบรับก่อนจะคว้ากุญแจรถเดินนำน้องแฮมไปขึ้นรถ

“คร้าบบบ”

 

รถซีอาร์วีสีดำจอดหน้าคณะศึกษาศาสตร์เพื่อส่งเด็กปี 1 ให้ทันวันปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ของคณะ แฮมรีบเปิดประตูฝั่งข้างคนขับแล้วกระโดดลงกำลังจะออกตัววิ่งไปหาเพื่อน ๆ ก็ได้ยินเสียงเตือนเสียก่อน

“น้องแฮมอย่าวิ่ง”

กึก...

น้องแฮมหยุดแล้วหันมามองคนที่พาเขามาส่งได้ทันเวลาพอดีด้วยสีหน้าลังเล

“แต่ว่าโอ๊ตกวักมือเรียกแล้วนะพี่เสือ แล้วคนอื่นเขาก็ไปรวมกันอยู่ตรงโน้นหมดแล้วด้วย”

คนตัวเล็กชะเง้อมองดูเด็กปี 1 คนอื่น ๆ ที่กำลังไปรวมตัวกันอยู่ที่ลานคณะ ดูเหมือนกำลังเช็กชื่อกันอยู่ด้วยสิ

เสือที่ก้าวลงมาจากรถแล้วเหลือบมองกลุ่มนักศึกษาตรงนั้นแล้วหันกลับมาสนใจเจ้าหนูแฮมด้วยความหนักใจ

                มีแต่พวกเด็กผู้ชายท่าทางไม่น่าไว้ใจ...

                “เดี๋ยวพี่เสือเดินไปส่งดีกว่า”

                “ไม่เอาอ่ะ น้องแฮมโตแล้ว จะให้พี่เสือไปส่งได้ไง”

                น้องแฮมขมวดคิ้วทำหน้าจริงจัง

                “นี่เพื่อน ๆ เขาไปเข้าแถวกันหมดแล้วนะ เดี๋ยวพี่เสือจะได้ช่วยพูดให้ รุ่นพี่จะได้ไม่กล้าว่าน้องแฮมมาสายไง”

                คนตัวเล็กทำท่าคิดตาม ได้ยินจากโอ๊ตว่าพวกเด็กปี 1 ถ้าทำตัวมีปัญหาจะโดนรุ่นพี่แกล้งเอาได้

                “งั้นก็ได้”

                แฮมเดินนำพี่ชายไปหาเพื่อนสนิทที่ยืนรออยู่ โอ๊ตยกมือไหว้เมื่อเห็นว่าเป็นพี่เสือ เขารู้จักกับแฮมมาตั้งแต่เรียนมัธยมต้น จึงรู้จักคุ้นเคยกับพี่ชายข้างบ้านที่คอยรับคอยส่งเพื่อนเขาคนนี้เป็นอย่างดี

                “น้องคะ น้อง 2 คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นน่ะค่ะ มาลงชื่อหรือยัง”

                รุ่นพี่ปี 2 ที่ยืนอยู่ตรงโต๊ะตะโกนเรียกพวกเขา โอ๊ตจึงรีบสะกิดเพื่อนให้เดินไปด้วยกัน โดยมีเสือเดินตามหลังมาเงียบ ๆ

                “หาดูชื่อตัวเองแล้วเซ็นรับป้ายชื่อค่ะ เร็ว ๆ ด้วยนะคะ เพื่อน ๆ รอกันนานแล้ว”

                พี่ผู้หญิงผมยาวอีกคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ทำเอาเด็กใหม่ถึงกับตัวลีบ เปิดหาชื่อตัวเองกันมือระวิง เสือจึงเขยิบเข้าไปใกล้โต๊ะ

                “ต้องขอโทษด้วยนะครับ พอดีถนนตรงหน้ามหาลัยรถมันติด พี่ก็เลยมาส่งน้องสายไปหน่อย”

                “อุ้ย พี่เสือ”

                รุ่นพี่ที่เมื่อกี้ยังนั่งหน้าบึ้งอยู่แท้ ๆ กลับยิ้มหวานทันทีที่เห็นหน้าคนที่กำลังก้มตัวลงมาคุยกับเธอ

                ก็นี่มันพี่เสือ ปี 4 อดีตเดือนคณะวิศวะสุดหล่อที่ใคร ๆ ต่างล่ำลือกันถึงกิตติศัพท์ความเป็นคาสโนว่า ตัวจริงดูใกล้ ๆ หล่อเข้มกว่าที่เคยเห็นไกล ๆ ตั้งเยอะ

                “นี่น้องชายพี่เสือเหรอคะ”

                เธอรีบเปลี่ยนน้ำเสียงทันที เหลือบมองเด็กหนุ่มตัวขาว ๆ หน้าใสกิ๊กที่พี่เสือยืนประกบไม่ห่าง เห็นป้ายชื่อที่เพื่อนเธอเพิ่งส่งให้ห้อยคอ เขียนชื่อว่า ‘แฮม’

                “ใช่ครับ อย่างงั้นพี่ฝากน้องแฮมด้วยนะครับ”

                ว่าแล้วพี่เสือก็ส่งยิ้มมุมปากเท่ ๆ ให้กับสาว ๆ ทำเอาพวกเธออ่อนระทวย รับปากจะดูแลน้องชายของพี่เสือเป็นอย่างดี เมื่อจัดการฝากฝังน้องชายเรียบร้อย เขาก็ขอตัว

                “งั้นพี่ไปก่อนนะครับ แล้วตอนเย็นจะมารับ”

                ก่อนไปเสือหันไปคุยกับน้องแฮม มือใหญ่วางบนหัวทุย ๆ ก่อนจะขยี้เบา ๆ ด้วยความเอ็นดู ทำเอาสาว ๆ ที่แอบมองถึงกับกรีดร้องในใจ

                “ฮะพี่เสือ”

                น้องแฮมพยักหน้าก่อนจะส่งยิ้มกว้างจนตาหยี่ให้พี่ชาย ทำเอาเสือต้องหักห้ามใจอย่างหนักไม่ให้คว้าตัวน้องมาฟัดต่อหน้าคนอื่น

เสือหันไปหาโอ๊ตเพื่อนสนิทของน้อง ก่อนจะส่งสายตาแบบที่รู้กัน

“พี่ฝากด้วยนะโอ๊ต ถ้ามีอะไรก็ไลน์ไปบอกพี่ได้เลย”

“โอเคครับ”

พี่เสือตบบ่าเขาเบา ๆ ก่อนจะเดินเท่ ๆ กลับไปยังรถที่จอดขวางอยู่ตรงหน้าคณะ โอ๊ตหันกลับมามองเพื่อนสนิทที่ตอนนี้กำลังยิ้มแฉ่งให้เพื่อนใหม่ เห็นสายตาเป็นประกายของผู้ชายหลายคนที่มองมาแล้วก็ได้แต่กลุ้มใจ สงสัยเขาต้องขอค่าจ้างพิเศษจากพี่เสือเพิ่มในการดูแลเพื่อนตัวจิ๊ดคนนี้เสียแล้วสิ

 

TBC....



เรื่องนี้เกิดจากอารมณ์ชั่ววูบที่ตัน ๆ เรื่องอื่น แต่อยากเขียนอะไรสักอย่าง เลยเกิดเป็นเรื่องนี้ขึ้นมาแบบปุ๊บปั๊บ อย่างไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ^^

ออฟไลน์ ashbyipcet

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-2
อุ้ยตายเริ่มมากก็รุนแรงซะแล้ว  :hao6:
อิตาเสือนี่น่าจับดีดขามากขึ้นสตาร์ทติดเร็วเชียวนะ  :hao3:
ว่าแต่ CRV ของเสือน้อยคุงเป็นตัว 1.6 turbo iDtech หรือเปล่าคะคือรอบต่ำก็พุ่งแล้วว  :hao7:

ออฟไลน์ Chompoo reangkarn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0

ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2

ออฟไลน์ Meen2495

  • is allergic to drama.
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-4
เริ่มต้นอย่างน่ารักเลย

.... จะรออ่านนะคะ
และหวังว่าจะไม่ดราม่าอย่างหนักหน่วงเนอะ :mew3:

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
ชอบเรื่องแนวนี้ น่ารักดี ชอบน้องแฮม

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
น้องแฮมน่ารักกก ใสซื่อมากหนู

 :pig4:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
อุ้ย พี่เสือ เหยื่อน่ากลืนมาก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Polkaneko

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-2
ตอนที่ 2 ใจดี(ไม่)สู้เสือ


พอถึงตอนเย็นหลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมปฐมนิเทศและรับน้องใหม่ รถซีอาร์วีสีดำคันเดียวกับเมื่อเช้าก็มาจอดที่หน้าคณะศึกษาศาสตร์เช่นเดิมอย่างไม่กลัวว่าพี่ยามจะมาไล่ เจ้าของรถลงไปยืนทำเท่พิงประตูรถฝั่งคนนั่ง ให้นักศึกษาสาว ๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมาได้ชื่นชมความหล่อของอดีตเดือนวิศวะ

แฮมที่กำลังโบกมือบ๊ายบายเพื่อนใหม่และรุ่นพี่ก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปหาพี่ชายทันทีที่เห็น

“พี่เสือ”

คนตัวเล็กยิ้มแฉ่งเมื่อเห็นพี่เสือมาตามนัด ตรงเข้าไปเกาะแขน

“ไอติม ๆ”

“ใจเย็นสิน้องแฮม”

คนเป็นพี่หลุดขำด้วยความเอ็นดูที่เจ้าหนูแฮมเอาแต่นึกถึงของกิน ก่อนจะสังเกตเห็นว่าน้องแฮมอยู่ในสภาพที่ผมถูกมัดเป็นจุกน้ำพุเปิดหน้าผากโชว์เหม่ง ส่วนแก้มใส ๆ ทั้ง 2 ข้างก็ถูกปะแป้งจนขาววอก

“แล้วนี่จะไปกินไอติมทั้งสภาพแบบนี้น่ะเหรอ”

“ง่า ทำไมอ่ะ ไปไม่ได้เหรอ”

ก็ตอนที่ทำกิจกรรมพวกพี่ ๆ ยังบอกว่าน้องแฮมแต่งแบบนี้แล้วดูน่ารัก ปะแป้งขาว ๆ เย็น ๆ น้องแฮมชอบ

“คนอื่นเขาจะได้คิดว่าพี่เลี้ยงกุมารทองน่ะสิ”

“ไม่เอานะ น้องแฮมไม่ใช่กุมารทอง”

กุมารทองมันคือผีนี่ น้องแฮมเคยดูในละครกับแม่

โอ๊ตเดินมาสมทบกับคนทั้งคู่ในสภาพที่ไม่ต่างกันกับน้องแฮมเท่าไหร่ เพียงแต่ผมถูกมัดแกละเป็น 2 จุกเท่านั้น จนเสืออดไม่ได้ที่จะแกล้งแหย่

“อ้าว ไม่ใช่กุมารทอง แต่เป็นรักยมสินะ”

“โอ้ย พี่เสือ ผมไม่อยากเป็นรักยมคู่กับเจ้าหนูนี่หรอก”

“เราก็ไม่อยากเป็นรักยมคู่กับโอ๊ตเหมือนกันแหละ”

แฮมทำปากยื่นใส่เพื่อน เห็นท่าเพื่อนรักจะแตกคอกันเพราะเรื่องรักยมเสียแล้ว พี่เสือได้แต่ยิ้มขำ ก่อนจะหันไปถามโอ๊ต

“ทุกอย่างเรียบร้อยใช่ไหมโอ๊ต”

“พี่เสือไม่ต้องห่วงครับ ผมจัดการกันให้หมดเรียบร้อย แต่งานนี้คงต้องขอเพิ่มนะพี่ ไอ้หนูจิ๊ดนี่เรียกคนมาไม่หยุดจริงๆ”

มีทั้งเพื่อนใหม่ทั้งรุ่นพี่วนเวียนมาขอเบอร์ขอไลน์ของแฮม เขานี่ต้องคอยตามประกบทั้งวัน

“ได้ เดี๋ยวพี่จะให้เป็นพิเศษ”

“ขอบคุณครับ” โอ๊ตยิ้มด้วยความยินดี พี่เสือแกใจป้ำเสมอถ้าเป็นเรื่องเพื่อนตัวเล็กของเขาคนนี้

“คุยอะไรกันเหรอ พี่เสือจะให้อะไรโอ๊ต แล้วน้องแฮมละ ไม่ให้เหรอ”

น้องแฮมมองหน้าพี่ชายกับเพื่อนสลับกันด้วยความสงสัย

“พี่เสือให้โอ๊ตช่วยทำงานให้น่ะครับ โอ๊ตทำดี พี่เสือก็เลยจะให้รางวัล”

“อ้อ แบบนี้นี่เอง”

น้องแฮมเข้าใจ ก็โอ๊ตเป็นคนขยัน ทำงานเก็บเงินได้ตั้งเยอะ โอ๊ตเคยเล่าว่าตอนปิดเทอมโอ๊ตไปทำงานพิเศษที่ร้านไอติมในห้างด้วย

“ใช่ ๆ ไอติม โอ๊ตไปกินไอติมกัน พี่เสือบอกจะเลี้ยงไอติม”

โอ๊ตเหลือบมองหน้าคนที่จะเป็นเจ้ามือ เห็นสายตานิ่ง ๆ ส่งมาให้คงไม่ได้คิดที่จะเลี้ยงเขาด้วยแน่ ๆ

“เอ่อ แฮมไปกับพี่เสือเถอะ เราต้องรีบกลับน่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ”

“โอเค บ๊ายบายโอ๊ต”

แฮมโบกมือหยอย ๆ ให้เพื่อนที่เดินแยกไปอีกทาง

“ป่ะ น้องแฮมขึ้นรถ”

พี่เสือเปิดประตูให้น้องขึ้นไปนั่ง มือใหญ่คว้าเข็มขัดนิรภัยมาคาดให้ด้วย คนตัวเล็กยิ้มขอบคุณ ก่อนที่เขาจะอ้อมมาขึ้นรถฝั่งคนขับ เสือมองดูหน้าน้องชายอีกที ก็จะเอ่ยถาม

“น้องแฮมมีทิชชูเปียกใช่ไหม”

“มีฮะ พี่เสือจะเช็ดมือเหรอ”

แฮมเปิดกระเป๋าเป้คุ้ยหาทิชชูเปียกที่แม่เอาใส่ไว้ให้เมื่อคืนก่อนจะยื่นให้พี่ชาย พี่เสือรับมาดึงทิชชูเปียกออกจากซอง

“น้องแฮมอยู่นิ่ง ๆ ก่อนนะ”

แล้วพี่เสือก็ค่อย ๆ เช็ดคราบแป้งที่ติดอยู่บนหน้าของคนตัวเล็กออกจนเห็นแต่แก้มใส  ๆ

“เอาจุกออกด้วยเนอะ” ว่าแล้วพี่เสือก็จัดการแกะหนังยางที่มัดผมน้องออก ไอ้รุ่นพี่พวกนั้นก็ดันใช้หนังยางมัดถุงแกงมามัด ดูสิพันกับผมนิ่ม ๆ ของน้องแฮมไปหมด แกะเสร็จก็จัดการใช้มือสางผมให้ลงมาปิดหน้าผากตามเดิม

“เรียบร้อยแล้วครับ”

“ขอบคุณฮะ”

น้องแฮมยิ้มให้จนตาหยี่ พี่เสือที่อดใจมาแต่เช้าเลยจุ๊บแก้มนิ่มไปทีหนึ่งด้วยความหมั่นเขี้ยว ดีที่รถของเขาติดฟิล์มค่อนข้างทึบทำให้คนที่เดินผ่านไปมาไม่มีใครสังเกตเห็น

“ป่ะ ไปกินไอติมกัน”

“เย้”

เสือขับรถพาน้องแฮมมายังคาเฟ่ขนมหวานร้านประจำที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของพวกเขานัก คนน้องเปิดประตูกระโดดลงจากรถทันทีที่รถจอดสนิท จนพี่ชายต้องส่ายหัวแล้วรีบตามลงไป น้องแฮมตรงไปที่หน้าเคาน์เตอร์ พี่สาวเจ้าของร้านส่งยิ้มให้เมื่อเงยหน้าขึ้นมาพบว่าเป็นลูกค้าขาประจำ

“วันนี้จะทานอะไรดีคะน้องแฮม”

“น้องแฮมเอาไจแอนท์สตอเบอรี่ฟาเฟต์ครับ”

“มากไปน้องแฮม” เสือรีบปรามน้องก่อนจะหันไปเปลี่ยนเมนู “พี่ครับเอาแค่ฟาเฟต์ธรรมดาก็พอครับ ส่วนของผมขอเป็นช็อกโกแลตปั่นแก้วหนึ่งครับ”

“ได้ค่ะพี่เสือ ไปนั่งรอได้เลยค่ะ เดี๋ยวพี่ยกไปให้”

“พี่เสืออ่ะ ก็ไหนบอกว่าจะเลี้ยงน้องแฮมไง” แฮมหันมาทำหน้ามุ่ยใส่พี่ชาย

“ก็เลี้ยงไงครับ แต่ไม่เอาถ้วยใหญ่ เดี๋ยวต้องกลับไปกินข้าวเย็นที่บ้านอีกนะ”

“งั้นก็ได้”

น้องแฮมยอมรับเหตุผลของพี่เสือก็ได้ ไม่งั้นจะกินข้าวของแม่ได้น้อย

ทั้งคู่พากันเดินมานั่งที่โต๊ะประจำตัวในสุด ลักษณะที่นั่งเป็นโซฟาบุนวมรูปครึ่งวงกลม พี่เสือเลยให้น้องเข้าไปก่อนแล้วตัวเองจึงนั่งต่อ รอสักพักพี่เจ้าของร้านก็ยกไอศกรีมและเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ

“สตอเบอรี่”

น้องแฮมทำตาโตเมื่อเห็นฟาเฟต์ที่ตัวเองสั่งก่อนจะใช้ช้อนจ้วงตักสตอเบอรี่ลูกโตที่อยู่บนสุดเข้าปากทั้งลูก

“เปรี้ยวอ่ะ”

น้องแฮมหลับตาปี๋ทำท่าทางเข็ดฟัน แล้วตักไอศกรีมเข้าปากต่ออย่างมีความสุข พี่เสือมองคนตัวเล็กกินด้วยความเอ็นดู เห็นวิปครีมเลอะที่มุมปากก็เอ่ยทัก

“กินดี ๆ สิน้องแฮม เลอะปากหมดแล้ว”

“เลอะเหรอ ตรงไหนอ่ะ”

น้องแฮมเงยหน้าขึ้นมาถามพี่เสือตาแป๋ว

“เดี๋ยวพี่เช็ดให้”

ว่าแล้วพี่เสือก็ก้มลงเลียที่มุมปากของคนตัวเล็ก ปลายลิ้นตวัดวิปครีมหวาน ๆ เข้าปาก

“อร่อยดี”

พี่เสือเลียที่ริมฝีปากตัวเองแล้วส่งยิ้มให้น้อง

“อร่อยเนอะ น้องแฮมชอบมาก”

น้องแฮมส่งยิ้มหวานให้พี่ชายใจดีที่ช่วยเช็ดปากก่อนจะตักไอศกรีมรสสตอเบอรี่คำโตเข้าปากต่อ

“พี่เสือขอชิมอีกได้ไหม”

คนตัวเล็กพยักหน้าหงึก ๆ เพราะไอศกรีมยังเต็มปาก พร้อมกับดันถ้วยไอศกรีมไปให้พี่ชาย

น้องแฮมใจดี ไม่หวงของอร่อยอยู่แล้ว

เสือหันไปมองข้างหลัง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเดินมาทางนี้และโต๊ะข้าง ๆ ก็ไม่มีคนนั่งก็ก้มลงมาชิมไอศกรีมจากน้องแฮม เขาจับคางของน้องให้เงยหน้ารับก่อนจะประกบริมฝีปากลงบนปากเล็ก ส่งปลายลิ้นแทรกเข้าไปข้างในจัดการลิ้มรสไอศกรีมที่ยังละลายไม่หมดจนไม่เหลือแล้วจึงถอนริมฝีปากออก

แฮมใช้ลิ้นเล็ก ๆ เลียที่ริมฝีปากล่างของตัวเองก่อนจะเบะปากทำแก้มพอง

“ทำไมพี่เสือไม่ตักกินเอง มาแย่งที่น้องแฮมกำลังกินอยู่อีกแล้ว”

“ก็กินแบบนี้มันอร่อยกว่านี่ครับ” เสืออมยิ้มอย่างอารมณ์ดีก่อนจะก้มลงดูดช็อกโกแลตปั่นที่สั่งมา

“จริงเหรอพี่เสือ งั้นเอาไว้น้องแฮมจะไปแย่งโอ๊ตกินแบบนี้บ้าง”

แค่ก ๆ

ช็อกโกแลตปั่นแล้วจะพุ่งออกจากปาก เสือรีบหยิบทิชชูเช็ดปากก่อนจะหันไปหาคนที่นั่งกินไอศกรีมต่อเฉยโดยไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรผิด

“ห้ามทำนะน้องแฮม ห้ามไปแย่งคนอื่นแบบนี้เด็ดขาด”

เสือเอ่ยห้ามน้องเสียงแข็ง คนเดียวที่จะทำได้คือเขาเท่านั้น

“ทำไมอ่ะ ก็เมื่อกี้พี่เสือยังทำเลย”

“ไม่ได้ แย่งคนอื่นแบบนี้มันไม่ดีนะน้องแฮม”

“อ้าว แล้วพี่เสือทำทำไมละ งั้นพี่เสือก็เป็นคนไม่ดีสิ”

คิ้วของน้องแฮมขมวดเข้าหากันด้วยความไม่เข้าใจ อะไรของพี่เสือ

เสือยกมือขึ้นเกาหัวพยายามคิดหาเหตุผลมาอธิบายเจ้าหนูแฮมจำไมของเขา ยิ่งโตก็ยิ่งสงสัยมาก ทีเมื่อก่อนทำแบบนี้ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไร

“แบบนี้เขาไว้ทำกับคนที่สนิทกันมาก ๆ เท่านั้นรู้ไหม โอ๊ตเป็นเพื่อนน้องแฮมก็จริง แต่ไม่ได้สนิทเหมือนพี่เสือ ถ้าน้องแฮมไปทำแบบนี้กับคนอื่น เขาอาจจะโกรธก็ได้”

“งั้นน้องแฮมทำกับพี่เสือได้ใช่ไหม”

เจ้าหนูแฮมของเขาหันมาถามตาใสขณะที่กำลังเลียช้อนไอศกรีมอยู่

“ได้สิ แต่น้องแฮมต้องไม่ให้คนอื่นเห็นนะ เดี๋ยวเขาจะว่าน้องแฮมได้”

น้องแฮมพยักหน้าแสดงว่าเข้าใจในสิ่งที่พี่ชายบอกแล้วหันไปสนใจกับไอศกรีมตรงหน้าต่อ

เสือลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ถ้าขืนเจ้าหนูแฮมของเขาเกิดอยากไปทดลองทำอะไรแบบนี้กับคนอื่น เขาคงอกแตกตาย อุตส่าห์เลี้ยงมากับมือตั้งแต่เล็ก ๆ จะยอมให้เป็นของคนอื่นได้อย่างไง แล้วยิ่งตอนนี้น้องแฮมเข้ามหาลัยแล้วด้วย มีโอกาสเจอคนตั้งเยอะตั้งแยะ น้องแฮมของเขาไม่มีทางทันเล่ห์เหลี่ยมของไอ้พวกจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ (?) พวกนั้นได้แน่ ๆ ฉะนั้นเขาจะตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

“น้องแฮม วันนี้ที่คณะเป็นอย่างไงบ้างครับ”

“ตอนเช้าอาจารย์ก็มาปฐมนิเทศ แล้วตอนบ่ายพี่ ๆ ก็พาไปเล่นเกมละ ใครแพ้ก็โดนทำโทษ น้องแฮมกับโอ๊ตก็เลยโดนมัดจุกกับปะแป้ง แล้วก็น้องแฮมได้เต้นไก่ย่างด้วยนะ พี่เสืออยากดูไหม เดี๋ยวน้องแฮมเต้นให้ดู”

น้องแฮมทำท่าจะลุกขึ้นเต้นไก่ย่างให้พี่ชายดูกลางร้าน

“ไว้กลับไปที่บ้านค่อยเต้นก็ได้” พี่เสือดึงแขนน้องแฮมให้นั่งลงตามเดิม “แล้วมีใครเข้ามาคุยกับน้องแฮมบ้างไหม”

“มีเยอะเลย”

“ห๊ะ เยอะเลยเหรอ”

“อือ” น้องแฮมพยักหน้า “มีเพื่อนใหม่แล้วก็มีรุ่นพี่เข้ามาคุยกับน้องแฮมตั้งหลายคน เขาบอกว่าน้องแฮมน่ารักด้วยละ เขาบอกว่าอยากคุยกับน้องแฮม จะขอเบอร์โทรกับไลน์ด้วย”

หนอย ไอ้เจ้าพวกนั้น

“แล้วน้องแฮมให้เขาไปไหม”

“น้องแฮมไม่ได้ให้ โอ๊ตบอกว่าเราไม่ควรให้เบอร์คนที่เพิ่งรู้จัก เขาอาจจะเป็นคนขายประกัน แล้วโทรมาตื้อให้ซื้อประกันก็ได้ เขาถึงชมว่าน้องแฮมน่ารัก”

ไอ้โอ๊ตทำดีมาก สมแล้วที่เขาไว้ใจให้มันเป็นมือขวาคอยดูแลเจ้าหนูแฮมของเขา

“ดีแล้ว น้องแฮมจะให้เบอร์ใครสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะ มีอะไรน้องแฮมต้องถามพี่เสือไม่ก็โอ๊ตก่อน”

“อือ น้องแฮมจะถามก่อน” คนน้องรับปากพยักหน้าหงึก ๆ

“ดีมากครับ”

เสือลูบหัวน้องเบา ๆ ด้วยความเอ็นดูที่คนตัวเล็กเชื่อฟังที่เขาบอก

 

 

พอกินไอศกรีมเสร็จพี่เสือก็ขับรถพาน้องกลับบ้าน หลังที่เขาจอดรถสนิทในโรงรถเรียบร้อย เสือก็หันไปคว้าแขนคนตัวเล็กที่กำลังจะเปิดประตูรถ

“เดี๋ยวก่อนน้องแฮม”

น้องแฮมหันมามองด้วยความสงสัย

“พรุ่งนี้เช้าน้องแฮมมารอพี่เสือที่บ้านนะครับ พี่เสือจะไปส่ง”

คนตัวเล็กยิ้มกว้างทันที

“จริง ๆ นะ”

“จริงสิครับ ไม่ใช่แค่พรุ่งนี้นะ พี่เสือจะไปส่งน้องแฮมทุกวันเลย ดีไหม”

“ดีที่สุดเลย พี่เสือใจดีที่สุด”

น้องแฮมดีใจมาก แบบนี้น้องแฮมก็จะไปเรียนพร้อมกันกับพี่เสือทุกวัน เหมือนตอนที่อยู่โรงเรียนก่อนเข้ามหาลัยเลย

“พี่เสือใจดีแบบนี้น้องแฮมไม่มีรางวัลให้บ้างเหรอ วันนี้พี่เสือก็พาน้องแฮมไปกินไอติมที่ชอบด้วย” เสือแกล้งถามด้วยตาเว้าวอน

“พี่เสืออยากได้รางวัลเหรอ” แฮมเปิดกระเป๋าออกมาหยิบคุกกี้ที่เหลืออยู่ถุงสุดท้ายที่ตอนแรกจะให้โอ๊ตแต่โอ๊ตบ่นปวดฟันก็เลยไม่เอา

“งั้นน้องแฮมให้คุกกี้กับพี่เสือเป็นรางวัลนะ”

เสือรับคุกกี้มา คุกกี้ของน้าขวัญอร่อยก็จริง แต่เขาอยากได้อย่างอื่นมากกว่า

“แต่พี่เสืออยากได้รางวัลอย่างอื่นอีก”

“เอ๋ พี่เสือจะเอาอะไรเหรอ”

“รางวัลเด็กดีของพี่เสือไงครับ”

“อ้อ”

น้องแฮมเข้าใจละ แล้วพี่เสือก็ไม่บอกตั้งแต่แรก

รางวัลเด็กดีเป็นข้อตกลงของพวกเขาตั้งแต่เด็กแล้ว เวลาที่คนหนึ่งทำดี อีกคนก็จะให้รางวัลเด็กดีเป็นกำลังใจ

คนน้องเขยิบเข้าไปใกล้พี่ชาย เขาประคองใบหน้าหล่อเข้มไว้ด้วยสองมือ ก่อนจะจุ๊บเบา ๆ ที่หน้าผาก แล้วจุ๊บที่แก้มทั้งสองข้าง ปิดท้ายด้วยก็จุ๊บที่ริมฝีปาก เมื่อให้รางวัลเด็กดีเรียบร้อยแล้วน้องแฮมก็ถอยออกมายิ้มหวานให้พี่ชาย

“น้องแฮมให้รางวัลพี่เสือคนดีแล้วน้า”

ทำไมเจ้าหนูแฮมของเขามันน่าฟัดแบบนี้

“ขอบคุณครับ งั้นพี่เสือให้รางวัลกับน้องแฮมบ้างนะ”

“น้องแฮมก็ได้รางวัลเหรอ”

“ก็ให้รางวันที่วันนี้น้องแฮมเป็นนักศึกษาวันแรกไง”

“เอ๋”

พี่เสือไม่ปล่อยให้น้องแฮมทำหน้าสงสัยนาน เขาประคองใบหน้าเล็ก ๆ นั้นไว้ จุ๊บที่หน้าผากและแก้มทั้งสองเหมือนกับที่น้องทำเมื่อกี้ ต่างกันตรงขั้นตอนสุดท้ายแทนจะที่เป็นจุ๊บเบา ๆ ที่ริมฝีปากกลับเป็นดีฟคิสที่ลึกซึ้งจนน้องแฮมแทนจะขาดใจอยู่แล้ว

                เสือที่ยังประคองหน้าน้องไว้กดจูบเบา ๆ ที่ริมฝีปากนั้นซ้ำอีกที

                “เด็กดีของพี่เสือ”

เพียงแค่นั้นน้องแฮมก็ยิ้มกว้างเมื่อได้คำชม

“แล้วอีกอย่างน้องแฮมห้ามกลับบ้านกับคนอื่นนะ พี่เสือจะไปรับทุกวัน เข้าใจไหมครับ”

พี่เสือสำทับอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

“แล้วถ้าพี่เสือไม่ว่างล่ะ”

น้องแฮมถามด้วยความสงสัย เพราะตั้งแต่พี่เสือเข้ามหาลัย บางวันพี่เสือก็กลับดึก อย่างเมื่อวานตอนเย็นพอคุยกับน้องแฮมเสร็จพี่เสือก็ออกไปไหนก็ไม่รู้ น้องแฮมเข้านอนแล้วก็ยังไม่เห็นว่าพี่เสือกลับมา

“ก็ให้โอ๊ตมาส่ง ห้ามกลับคนเดียว โอเคนะ”

“โอเคฮะ”

คนตัวเล็กยกมือขึ้นมาทำเป็นรูปวงกลมตรงตาตัวเอง พี่เสือขยี้หัวน้องเบา ๆ ก่อนทั้งคู่จะลงจากรถ น้องแฮมโบกมือให้เขาก่อนจะเดินเข้าบ้านหลังติดกัน เสือมองตามจนเห็นว่าน้องปิดประตูและเข้าบ้านไปเรียบร้อยแล้วจึงเข้าบ้านตัวเองบ้าง

“กลับมาแล้วครับ”

“เป็นไงบ้างพี่เสือ น้องแฮมไปมหาลัยวันแรก น้องโดนใครแกล้งหรือเปล่า แม่เห็นเดี๋ยวนี้มีข่าวรับน้องกันรุนแรง”

เห็นหน้าก็ถามหาลูกชายข้างบ้านเป็นชุดเลยนะแม่

“ตอนเสือเข้าปี 1 ไม่เห็นแม่จะถามเสือแบบนี้บ้างเลย”

“แหม ก็พี่เสือของแม่น่ะเก่ง ใครก็ทำอะไรพี่เสือไม่ได้หรอก แต่น้องแฮมน่ะใสซื่อน่าเอ็นดู ตัวก็เล็กนิดเดียว”

“ไม่ต้องห่วงหรอกแม่ เสือไม่ให้ใครทำอะไรน้องแฮมหรอก”

เสือตอบแม่ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แววตาเป็นประกายจริงจัง

ไม่ว่าไอ้พวกเหลือบไรตัวไหนก็ไม่มีทางแตะต้องเจ้าหนูแฮมของเขาได้แม้แต่ปลายเส้นผมหรือแต่เงาของน้องก็ไม่ได้

 

 

TBC...


พี่เสือหรือปลาตอด ตอดเล็กตอดน้อยตลอด 555

ออฟไลน์ ammchun

  • Don't Worry,Be Happy
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1389
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-4
น่าติดตามมมมค่า ที่จริงเอือมนิยายแบบนายเอกน่ารักแบ๊วๆมากกกกกกกกก นี่พึ่งเทนิยายเรื่องนึงไป ตามมา 30กว่าตอน ทนอ่านไม่ไหว แรกๆก็สนุกดี พอนานๆเข้าคนแต่งทำให้นายเอกดูเป็นเด็กออทิสติกเลยอะ ทั้งความคิดความอ่านคือแบบ จะเอาน่ารักแบ๊วๆซะไม่อิงความเป็นจริงเลย  สรุปเท ไม่สามารถกลับไปอ่านต่อได้อีก

เราจะรอดูเรื่องนี้ว่าจะเป็นไปในทางไหน

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
555พี่เสือขี้หวงอ่ะ

ออฟไลน์ catka12

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 578
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-0
 :hao7: พี่เสือคงต้องกลุ้มใจหนัก...ก็น้องน่ารักน่าฟัดน่าจับทานลงท้องอยู่ทุกเวลาเลย  :hao6:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
น้องคะ เกือบเสียตัวให้อีพี่เสือแล้วนะรู้ไหม
นอนตื่นสายแล้วยังลวนลามน้องอีกนะน่าฟาดก้นเสือจริงๆ

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
พี่เสือนี่แหละ น่าระวังสุดแหละ 5555 น้องแฮมหนูลูก รวะวังเสือจะกัดเอานะ

ออฟไลน์ Polkaneko

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-2
ตอนที่ 3  เสือไม่สิ้นลาย



คืนวันศุกร์หลังจากที่พี่เสือทำตัวดีมาทั้งสัปดาห์ด้วยการไปรับไปส่งน้องชายข้างบ้านของเขาทุกวัน คืนนี้ก็ถึงเวลาลั่นลาของเขาแล้ว ได้เวลาที่เสืออย่างเขาจะออกล่าเหยื่อสักที อยู่กับเจ้าหนูแฮมถึงอยากจะจับกินแค่ไหน เขาก็ทำไม่ได้ ได้แต่ชิม ๆ เท่านั้น คืนนี้ละเขาจัดให้สมกับฉายาคาสโนว่า

เสืออาบน้ำฉีดน้ำหอมจนหอมฟุ้ง เขาผิวปากอย่างอารมณ์ดีระหว่างที่แต่งตัว เสื้อเชิ้ตสีดำที่ปลดกระดุมเม็ดบนไว้ 2 เม็ดกับกางเกงยีนต์ขายาวสีเข้มยิ่งเสริมให้เขาดูมีเสน่ห์ เสือยิ้มให้ตัวเองในกระจกก่อนคว้ากุญแจรถก้าวออกจากห้อง แต่พอเปิดประตูเขาก็พบกับดวงตาแป๋ว ๆ คู่หนึ่งกำลังจ้องเขาอยู่

“น้องแฮมมาได้ไง”

น้องชายข้างบ้านของเขาที่อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นแบบที่เจ้าตัวชอบใส่นอนมายืนทำอะไรหน้าห้องเขาในเวลานี้

“น้องแฮมจะมาชวนพี่เสือไปดูหนังที่บ้าน โอ๊ตให้ยืมแผ่นมา แต่มันเป็นหนังผี แม่เลยไม่ยอมดูด้วย น้องแฮมไม่กล้าดูคนเดียว พี่เสือไปดูเป็นเพื่อนน้องแฮมหน่อยนะ”

เจ้าตัวเล็กกระพริบตาปริบ ๆ มือเล็กคว้าแขนพี่ชายเขย่า

“นะ ๆ ไปดูเป็นเพื่อนน้องแฮมหน่อย”

“เอ่อ” พี่เสือทำหน้าลำบากใจ

“วันนี้ไม่ได้ พี่เสือมีนัดแล้ว กำลังจะออกไป”

“พี่เสือจะไปไหนเหรอ”

“เอ่อ...พี่เสือจะไปหาเพื่อน นัดกับเพื่อนไว้”

“ไปเที่ยวกลางคืนน่ะเหรอ”

น้องแฮมจำได้ น้าปลาเคยบอกว่าพี่เสือชอบออกไปเที่ยวกลางคืน กลับบ้านดึก ๆ ดื่น ๆ

“งั้นน้องแฮมไปด้วย น้องแฮมอยากไปเที่ยวกลางคืน”

น้องแฮมอยากรู้ว่าเที่ยวกลางคืนมันเป็นอย่างไง มันต้องสนุกแน่ ๆ พี่ชายของเขาถึงไปบ่อย ๆ

“ไม่ได้ น้องแฮมไปไม่ได้”

พี่เสือรีบห้าม จะให้เจ้าหนูแฮมไปเที่ยวที่อโคจรแบบนั้นได้อย่างไง

“ทำไมละ ก็พี่เสือยังไปได้เลย น้องแฮมก็ต้องไปได้สิ”

“ไม่ได้ เด็กเขาไม่เที่ยวกลางคืนกัน พี่เสือเป็นผู้ใหญ่แล้ว”

“น้องแฮมก็เป็นผู้ใหญ่แล้วนะ เข้ามหาลัยแล้วด้วย”

“ไม่ได้ ยังเป็นผู้ใหญ่ไม่พอ น้องแฮมต้องอายุครบ 20 ก่อน”

เสือบ่ายเบี่ยงแบบขอไปที

“ง่า อีกตั้งนาน”

น้องแฮมทำหน้ามุ่ย เขาเพิ่งอายุครบ 18 ปีเมื่อเดือนเมษาที่ผ่านมา อีกตั้ง 2 ปีกว่าเขาจะอายุ 20 ปี

พี่ชายลูบหัวน้อง ส่งยิ้มปลอบใจ

“ตอนนี้น้องแฮมกลับบ้านไปก่อนเนอะ”

“แต่น้องแฮมไม่อยากดูหนังคนเดียวนี่” น้องแฮมเริ่มจะงอแง ทำปากคว่ำ

“งั้นเอาแบบนี้ไหมครับ พรุ่งนี้พี่เสือจะไปดูเป็นเพื่อน คืนนี้น้องแฮมกลับไปนอนก่อนนะ”

คนตัวเล็กเบะปากแบบไม่ค่อยพอใจนัก แต่ก็ต้องยอม

“พี่เสือสัญญานะ”

น้องแฮมยื่นนิ้วก้อยให้พี่ชาย เพื่อเกี่ยวแทนคำสัญญา

“สัญญาครับ”

พี่เสือรีบดันตัวน้องชายออกไปแล้วจัดการปิดประตู

“เดี๋ยวพี่เสือไปส่งนะ”

เสือเดินมาส่งน้องชายถึงหน้าบ้าน เจ้าตัวเล็กยังคงหน้ามุ่ยอยู่แต่ก็ไม่บ่นอะไร หลังจากนั้นเขาก็ขับรถออกไปหาเพื่อนตามที่นัดกันไว้

“ไอ้เสือทางนี้”

นิวตะโกนทักเมื่อเห็นเพื่อนเดินเข้ามาในร้าน เสือเดินมาหาเพื่อนที่โต๊ะ กวาดตามองเห็นแต่นิวกับเอ้นั่งดื่มกันอยู่สองคน

“ไอ้นะละไปไหน”

ปกติกลุ่มของเขามีกันทั้งหมด 4 คน ที่ไปไหนไปกันตลอด

“มึงมาช้า ไอ้นะมันก็เลยล่วงหน้าไปก่อนแล้วว่ะ”

เอ้ทำท่าบุ้ยใบ้ไปทางบาร์เครื่องดื่ม เสือก็เห็นเพื่อนของเขากำลังยืนคุยอยู่กับสาวหมวยหน้าหวาน ดูท่าทางคงคุยกันถูกคอมาสักพักแล้ว เพราะเขาเห็นมือของนะโอบรอบเอวของผู้หญิงคนนั้น

“สวยใช้ได้เลยวะ”

“ก็แน่ละ นั่นมันน้องกิ๊ฟ ลีดมหาลัยเลยนะโว้ย แม่ง ขาวสัด”

เอ้บรรยายสรรพคุณของคู่ควงคนล่าสุดของเพื่อนให้ฟัง

“ว่าแต่มึงทำไมมาช้าจังวะ” นิวถามเสือหลังจากยื่นแก้วเหล้าที่เพิ่งชงให้

“พอดีตอนจะออกจากบ้านเจอน้องแฮมน่ะ กูก็เลยออกมาช้า”

“น้องแฮมที่อยู่ข้างบ้านมึงอ่ะน่ะ ได้ยินมาว่ามึงไปรับไปส่งเด็กที่คณะศึกษาทุกวัน ก็คงน้องแฮมนี่สินะ”

“เอ่อ คนนี้แหละ”

“น้องแฮมไหนวะ”

เอ้หันมาถามด้วยความสงสัย เขากับนะเพิ่งรู้จักกับเสือและนิวตอนที่เข้าปี 1 ต่างกับเสือและนิวที่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยมัธยม

“เด็กไอ้เสือมันน่ะ เลี้ยงต้อยมาตั้งแต่เด็ก แม่ง น่ารักโคตร ๆ เลยละมึง ตางี้โต ปากแดง ๆ ตัวก็โคตรขาว”

“มากไปละไอ้สัดนิว นั่นมันน้องกู” เสือหันไปแยกเขี้ยวใส่เพื่อน

“ก็เพราะเห็นว่าเป็นน้องมึง กูก็เลยไม่ยุ่งไง”

“ทำไมวะไอ้เสือ มึงหวงน้องมึงไว้กินเองเหรอ” 

“เออ คนนี้กูจองตั้งแต่เด็กละ ใครก็ห้ามแตะ”

“ก็มัวแต่จอง แม่งไม่เห็นได้แดกสักที”

“น้องกูยังเด็ก กูรอให้น้องพร้อมก่อน”

“พี่เสือก็เลยต้องออกมาล่าเหยื่อข้างนอกแบบนี้สิ”

เสือจิปากอย่างขัดใจที่เพื่อนรู้ทัน ถ้าไม่ออกมาหาเหยื่อข้างนอก เขาคงอดทนไม่ไหว ก็อยู่กับน้องมันแบบนั้นต้องห้ามใจแค่ไหนไม่ให้จับมาฟัดวันละ 2-3 รอบ

“มัวแต่ชักช้า ระวังหมาจะคาบไปแดกนะไอ้เสือ”

“ลองหมาตัวไหนกล้ามายุ่งกับน้องกู กูเอาตายแน่”

เพื่อนทั้งสองของเขาหัวเราะขอบใจ ก่อนจะชวนกันดื่มต่อพร้อมกับสายตาก็คอยมองหาเหยื่อที่จะไปกับพวกเขาในคืนนี้

ถ้าไม่หาว่าอวยจนเกินไปก็ต้องขอบอกว่ากลุ่มของพวกเขาแต่ละคนหน้าตาดีจนได้ชื่อว่าเป็นแก๊งหนุ่มหล่อของคณะเลยทีเดียว ออกล่าเหยื่อพร้อมกันเมื่อไหร่ไม่เคยที่จะต้องกลับมือเปล่า

และคืนนี้ก็เช่นกัน...

หลังจากนั่งดื่มกันสักพัก นิวก็หายไปกับสาวผมสั้นหุ่นเอ็กซ์สุด ๆ ส่วนเอ้ก็กำลังนั่งคุยอยู่กับสาวน้อยผมยาวที่มือก็ลูบต้นขาของเพื่อนเขาไปด้วย เดาได้ไม่ยากว่าเธออยากจะได้อะไรจากเพื่อนของเขา

ส่วนเสือน่ะเหรอ ตอนนี้เขากำลังโอบสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม ตัวเล็ก ๆ ขาว ๆ ลุคใส ๆ แต่คงจะไม่ได้ใสอย่างที่เห็นเพราะเจ้าหล่อนแทบจะขึ้นมานั่งบนตักของเขา ขณะที่มือของเขาเองก็ลูบต้นขาขาวที่โผล่ออกมากระโปรงบานสีขาวสั้น

“น้ำแข็งว่าเราไปหาที่เงียบ ๆ คุยกันไหมคะ”

หลังจากที่ปล่อยให้เขาลูบอยู่สักพัก สาวเจ้าก็ออกปากชวน

“ที่ไหนดีละครับ”

“คอนโดของน้ำแข็งอยู่ไม่ไกล เราไปคุยกันที่นั่นไหมคะ”

สาวออกปากชวนขนาดนี้มีหรือเสือจะปฏิเสธ เขาลุกขึ้นบอกกับเอ้ที่กำลังแลกลิ้นกับสาวในอ้อมกอดอยู่

“กูไปก่อนนะ”

ก่อนที่เสือจะโอบเอวสาวน้อยน้ำแข็งออกไป ทันทีที่ขึ้นมาบนรถ เสือก็ดึงหญิงสาวมาประกบจูบร้อนแรงทันทีโดยที่เธอเองก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี มือของเขาที่กำลังล้วงเข้าไปใต้กระโปรงก็ถูกจับเอาไว้

“อย่าใจร้อนสิค่ะ เดี๋ยวก็ถึงคอนโดน้ำแข็งแล้ว”

เสือรีบสตาร์ทรถและขับออกจากผับอย่างรวดเร็ว จริงอย่างที่น้ำแข็งว่า คอนโดของเธออยู่ไม่ไกลเลย พวกเขาควงกันขึ้นไปบนห้อง หลังจากที่ฝ่ายหญิงไขกุญแจห้องก็จูงมือพาเขาเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัว

“ดื่มอะไรหน่อยไหมคะ”

“ตอนนี้ผมอยากกินน้ำแข็งมากกว่า”

เสือตรงเข้าไปจูบหญิงสาวตรงหน้าอย่างร้อนแรง มือก็ล้วงเข้าไปใต้กระโปรงบีบขยำสะโพกด้วยแรงอารมณ์ขณะที่ขาก็ดันตัวน้ำแข็งไปที่โซฟา เขาผลักเธอลงบนโซฟาพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกแล้วสลัดออกจากตัว ส่วนเจ้าของห้องเองก็จัดการถอดเสื้อสายเดี่ยวสีขาวทิ้งเผยให้เห็นเนินอกขาวกับเอวคอด

เสือก้มลงซุกซอกคอขาวหวังจะสูดกลิ่นเนื้อสาว หากเขาได้กลิ่นแต่กลิ่นน้ำหอมหวานเอียนกับกลิ่นเครื่องสำอางประทินผิว ไม่น่ากินเหมือนกลิ่นนมเนยหวาน ๆ เสือพยายามสลัดความคิดทิ้ง มือใหญ่ล้วงเข้าไปในกระโปรงขาวก่อนดึงชั้นในออก น้ำแข็งที่ตอนนี้อยากจะละลายใจจะขาดปรือตามองหนุ่มหล่อที่คร่อมอยู่บนตัวเธออย่างเชิญชวน

เสือรีบปลดเข็มขัดออก มือถือที่อยู่กระเป๋ากางเกงช่างเกะกะ เขาจึงดึงออกมาจะวางบนโต๊ะ หากยังไม่ทันวางลงบนโต๊ะ โทรศัพท์ในมือก็แผดเสียงดังขึ้นพร้อมกับโชว์ใบหน้าเปื้อนยิ้มของน้องชายข้างบ้านที่เขาบันทึกรายชื่อไว้

น้ำแข็งกระตุกแขนเสือเมื่อเห็นเขาเอาแต่จ้องโทรศัพท์ที่ดังอยู่ให้รีบตัดสายแล้วมาจัดการเรื่องที่ค้างคาอยู่เสียที

หากเสือกลับกดรับสาย ทำเอาเธอถึงกับอ้าปากค้าง

“ฮัลโหล”

‘พี่เสืออยู่ไหน ยังไม่กลับบ้านเหรอ’

“พี่เสืออยู่ข้างนอก น้องแฮมมีอะไรเหรอครับ”

น้ำแข็งเห็นชายหนุ่มที่เธอมามัวแต่คุยโทรศัพท์ก็อยากจะเรียกร้องความสนใจบ้าง เธอลุกขึ้นผลักเสือให้เอนตัวลงกับโซฟา

“ดะ เดี๋ยวครับ” เสือส่งเสียงห้าม

‘พี่เสือว่าอะไรนะ แล้วเมื่อไหร่พี่เสือจะกลับอ่ะ’

“น้องแฮมทำไมไม่นอน ดึกแล้วนะ”

‘น้องแฮมนอนไม่หลับ อยากดูหนัง’

น้ำแข็งจัดการรูดซิปกางเกงลงแล้วลูบไล้สิ่งที่พองตัวอยู่ก่อนจะดึงบ๊อกเซอร์สีดำลงเผยให้เห็นสิ่งที่ทำให้เธอถึงกับตาโตด้วยความตื่นเต้น

“อ้า อย่าเพิ่ง”

เสือเผลอส่งเสียงครางเข้าไปในสายด้วยเมื่อถูกมือนิ่มสัมผัส

‘พี่เสือทำไมทำเสียงแปลก ๆ ทำอะไรอยู่เหรอ’

“ปะ เปล่า”

เสือพยายามจะขยับตัวหนี แต่ก็ไม่ทันหญิงสาวที่ตอนนี้ดูเธอจะกลายเป็นน้ำเดือดไปแล้วเพราะเธอจัดการครอบครองเขาไว้ในปากเรียบร้อย

“อ้า เบา ๆ หน่อยครับ อะ...’

‘พี่เสือทำเสียงแปลก ๆ อีกแล้ว ไม่สบายเหรอ รีบกลับบ้านเถอะพี่เสือ’

“อืม...”

เสือส่งเสริมคำรามอยู่ในลำคอเมื่อถูกรุกช่วงล่างอย่างหนัก

‘พี่เสือ พี่เสือได้ยินน้องแฮมไหม ทำไมพี่เสือเงียบไปแล้ว’

“ดะ ได้ยินครับ”

โดนทำตอนที่มีเสียงใส ๆ ของน้องแฮมเรียกชื่อของเขาอยู่ข้างหูแบบนี้ ในหัวของเขาตอนนี้มีเลยแต่ภาพเจ้าหนูแฮมตัวขาว ๆ ของเขากำลังมุดอยู่ที่หว่างขาและปรนเปรอเขาด้วยปากเล็ก ๆ นั้น พอคิดแบบนั้นเขาก็อดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว

“น้องแฮมเรียกชื่อพี่เสืออีกสิครับ”

‘ให้เรียกพี่เสือทำไมเหรอ’

“อ่ะ เรียกอีก” เขากดหัวของน้ำแข็งไว้ก่อนจะขยับเด้งตัวขึ้น

‘พี่เสือ’

“น้องแฮม”

‘พี่เสือกลับเร็ว ๆ นะ น้องแฮมจะนอนแล้ว กู๊ดไนท์ฮะ’

ว่าแล้วน้องชายของเขาก็วางสายไป เสือขยับสะโพกไวขึ้นก่อนที่จะปลดปล่อยภายในปากของน้ำแข็ง

“อ้า น้องแฮม”

เสือหลับตาลงด้วยความรู้สึกโล่งสบายก่อนจะต้องร้องลั่นเมื่อโดนตีเข้าที่แขนเต็มแรง

“โอ้ย ตีผมทำไม”

เขาลืมตามองหญิงสาวเจ้าของห้องที่ยืนจ้องเขาตาเขียว ก่อนที่เธอจะคว้าเสื้อผ้าของเขายัดใส่มือ

“ออกไปเลยนะ แตกในปากชั้นแต่ครางชื่อคนอื่นเนี่ยนะ มันจะหยามกันมากไปแล้ว”

“เดี๋ยวก่อนน้ำแข็ง นั่นผมคุยโทรศัพท์กับน้อง”

“ออกไปเดี๋ยวนี้ ออกไป”

น้ำแข็งเขวี้ยงหมอนอิงใส่เขาอย่างเกรี้ยวกราด จนเขาต้องรีบหอบเสื้อผ้าออกมาแต่งตัวที่หน้าห้องหลังจากที่น้ำแข็งปิดประตูกระแทกใส่

เสือขยี้หัวด้วยความหงุดหงิด เพราะเจ้าหนูแฮมตัวดีดันโทรมาเวลาที่กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม เขาก็เลยอดกินน้ำแข็งแถมยังโดนไล่ออกจากห้องแบบไม่มีดี รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั้น เสียยี่ห้อพี่เสือหมด

 

 

อึดอัด...

ความรู้สึกแรกเมื่อเสือรู้สึกตัวตื่นขึ้นคือความรู้สึกอึดอัดคล้ายกับถูกทับ เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นก็ต้องสะดุ้งเมื่อเจอกับดวงตากลมโตที่จ้องเขาจนชิด

“น้องแฮม”

“พี่เสือตื่นแล้ว ๆ”

เจ้าตัวเล็กยิ้มแฉ่ง ลุกขึ้นจากตัวเสือที่เมื่อครู่เขานอนทับเพื่อชะโงกหน้าเข้าไปมองหน้าพี่ชาย ตอนแรกน้องแฮมคิดจะเข้ามาปลุกแต่เห็นพี่เสือกำลังหลับสบายก็เลยเข้าไปดูใกล้ ๆ ว่าเมื่อไหร่พี่เสือจะตื่น

“น้องแฮม ทำไมมาแต่เช้า”

เสือที่ยังงัวเงียเหลือบมองนาฬิกาบนหัวเตียง นี่มันยังไม่ 8 โมงเช้า เมื่อคืนกว่าเขาจะกลับมาถึงบ้านก็เกือบตีสองแล้ว

“น้องแฮมมารับพี่เสือไปดูหนังตามสัญญาไง”

ท่าทางเจ้าหนูแฮมจะตื่นนอนแล้วมาปลุกเขาเลย น้องยังอยู่ในชุดนอนเสือยืดผ้าย้วย ๆ ที่คอกว้างจนเห็นไหปลาร้าและยาวจนเกือบจะคลุมกางเกงขาสั้น ยิ่งตอนน้องก้มลงมาเมื่อกี้ เขาแทบจะมองไปเห็นถึงสะดือ

“นี่มันยังเช้าอยู่เลยนะน้องแฮม ขอพี่เสือนอนต่ออีกหน่อย”

“แต่ว่าน้องแฮมอยากดูหนังแล้วนี่”

“ขอพี่เสือนอนอีกนิดนะแล้วค่อยไปดูหนังกัน” เสือดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้า แต่ติดที่ถูกน้องแฮมนั่งทับอบู่

“แต่ว่า..”

เจ้าตัวเล็กยังนั่งทำตาปริบ ๆ อยากให้พี่ชายลุกไปดูหนังด้วยกัน เสือก็เลยตบที่ฟูกข้างตัว

“น้องแฮมก็มานอนด้วยกันก่อน เดี๋ยวตื่นแล้วค่อยดูหนัง”

เสือดึงน้องให้นอนลง ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมแล้วกอดน้องไว้ในอ้อมแขน น้องแฮมดิ้นขยุกขยิก พี่เสือเลยกระชับกอดให้แน่นขึ้น

“แต่น้องแฮมไม่ง่วงนะพี่เสือ”

“แต่พี่ง่วงนี่ครับ นอนนะเด็กดี”

พี่เสือจูบหน้าผากเนียนของน้องพร้อมกับลูบหลังกล่อมก่อนที่จะค่อย ๆ เคลิ้มหลับสนิท....

 

...เสียที่ไหน

 

“พี่เสือ ปล่อยน้องแฮม น้องแฮมอึดอัดอ่ะ”

เจ้าหนูแฮมของเขาไม่ให้ความร่วมมือเลย เอาแต่ดิ้นไปดิ้นมาทำเอาเสือไม่สามารถที่จะนอนต่อได้

“น้องแฮมอย่าดิ้นสิ”

“พี่เสือก็ปล่อยสิ ปล่อยน้า”

คนตัวเล็กยังคงโวยวายงุ้งงิ้งอยู่ในอ้อมกอด หนักเข้าถึงกับถีบขาเสืออุตลุด

“โอ้ย น้องแฮม”

“น้องแฮมจะไปดูหนังแล้ว”

ก่อนที่จะโดนเจ้าหนูแฮมประทุษร้ายไปมากกว่านี้ เสือเลยคว้าผ้าห่มมาจัดการม้วนหนูแฮมกลายเป็นผ้าห่มไส้แฮม ที่โผล่แค่หน้าออกมาเท่านั้น

“พี่เสือแกล้งน้องแฮม พี่เสือนิสัยไม่ดี”

เจ้าหนูตัวจิ๊ดยังโวยวายไม่เลิก คราวนี้เบะปากทำท่าเหมือนจะร้องไห้อีก

“น้องแฮมก็อยู่เฉย ๆ สิ พี่เสือง่วงนอน”

“น้องแฮมจะไปดูหนัง”

โอ้ย ทำไมวันนี้น้องมันงอแงแบบนี้เนี่ย

“เอางี้ ถ้าน้องแฮมยอมอยู่เงียบให้พี่เสือได้นอนต่อสัก 2 ชั่วโมง พี่เสือจะพาไปดูหนังที่โรงหนังเลย โอเคไหมครับ”

ได้ยินข้อเสนอแบบนี้ น้องแฮมก็ตาเป็นประกายทันที

“จริงนะพี่เสือ”

“จริงสิ เอาละให้พี่เสือนอนได้แล้ว”

เสือจัดการแกะเจ้าตัวเล็กออกมาจากผ้าห่มแล้วนอนกอดน้องโดยเอาหน้าซบลงบนไหล่ขาว ๆ ที่โผล่พ้นเสือยืดตัวโคร่ง

“ต้องนอนกอดกันด้วยเหรอ”

น้องแฮมถามพร้อมกับทำคอย่นเมื่อจมูกโด่งของพี่ชายคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอ

“อือ นอนเถอะ”

“แต่น้องแฮมไม่ง่วงนะ ต้องนอนด้วย อือ..”

ยังไม่ทันที่น้องแฮมจะพูดจบประโยค พี่เสือก็จัดการทำให้น้องเงียบเสียงด้วยริมฝีปากตัวเอง เขาไล่ต้อนลิ้นเล็ก ๆ นั้นจนเจ้าหนูแฮมหมดแรง ได้แต่นอนมองเขาตาปรือเมื่อเขาถอนริมฝีปากออก เสือจุ๊บเบา ๆ ที่ปากเล็กนั้นอีกที

“นอนนะครับ”

คราวนี้เจ้าตัวเล็กยอมนอนนิ่ง ๆ ให้เขากอดแต่โดยดี

 

TBC...



อิพี่เสืออออออ

 

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6

ออฟไลน์ ashbyipcet

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-2
น้องหนูของเราร้ายกาจมากกวงวารอิตาเสือจริงๆ  :laugh:

ออฟไลน์ catka12

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 578
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-0
 :hao3: หลอกล่อน้องสุดๆ  :hao3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2

ออฟไลน์ Meen2495

  • is allergic to drama.
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-4
แมวหรือเสือ ... นัวเนียทุกโอกาสเลย
สงสารน้อง เมื่อไหร่จะโต๊  :mew5: 555+

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
น้องแฮม น่าจะงอนพี่เสือ ไปเลย ชิๆๆๆ

ออฟไลน์ YounIn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-8

ออฟไลน์ Polkaneko

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-2
ตอนที่ 4 อย่าฝากปลาย่างไว้กับเสือ(?)


“พี่เสือเร็ว ๆ”

เจ้าหนูตัวจ้อยที่วิ่งนำหน้าเขาหันมากวักมือเรียกเสือที่เดินตามหลัง ขายาว ๆ ของเขารีบก้าวไปหาน้อง

“พี่เสือบอกว่าไม่ให้วิ่งไงครับ”

เสือทำเสียงดุ น้องแฮมหดคอก่อนจะแลบลิ้นทะเล้น

“ก็น้องแฮมอยากดูหนังไว ๆ”

หลังจากที่ครบสองชั่วโมงตามที่ตกลงกัน นาฬิกาปลุกเวอร์ชั่นแฮม ๆ ของเขาก็ปลุกเขาให้ลุกขึ้นตามเวลาเป๊ะ เสือจึงต้องพาน้องชายข้างบ้านออกมาดูหนังตามสัญญา

“แล้วน้องแฮมอยากดูเรื่องไหนเหรอ”

เสือคว้ามือน้องเอาไว้ จะได้ไม่วิ่งไปไหนอีก

“น้องแฮมอยากดูฟิฟตี้เชดส์ออฟเกรย์”

คนเป็นพี่แทบจะสะดุดล้มหัวทิ่มพื้นเมื่อได้ยินชื่อหนังที่น้องอยากจะดู

“น้องแฮมรู้จักหนังเรื่องนี้ด้วยเหรอ”

เจ้าหนูแฮมพยักหน้าหงึกหงัก ปากก็พูด

“โอ๊ตบอกว่ามันเป็นหนังสำหรับผู้ใหญ่ น้องแฮมอยากเป็นผู้ใหญ่เร็ว ๆ น้องแฮมจะดูเรื่องนี้”

เสือแทบอยากจะไปเคาะกระโหลกไอ้เจ้าโอ๊ตที่มันบอกน้องเขาแบบนี้ มาแนะนำหนังแบบนี้ให้เจ้าหนูแฮมของเค้าได้อย่างไง ใจแตกกันหมดพอดี

เอ๊ะ...หรือว่าจะให้น้องดูเรื่องนี้ดี เผื่อว่าน้องจะสนใจอยากทำแบบในหนัง โซ่ แส่ กุญแจมือ...หึ หึ...

“พี่เสือ พี่เสือเป็นอะไรเหรอ”

เสือหันไปมองน้องแฮมที่กำลังเขย่าแขนเขาอยู่

“อยู่ดี ๆ พี่เสือก็หัวเราะ แล้วก็ทำหน้าตาน่าเกลียด”

“เอ่อ พี่เสือคิดอะไรนิดหน่อยนะ” เสือยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง เมื่อกี้เขาเผลอทำสีหน้าแบบไหนนะน้องมันถึงบอกว่าน่าเกลียด

“เอ๋”

น้องแฮมเอียงคอมองเขาด้วยสายตาสงสัย เสือจึงรีบกลบเกลื่อน

“เรื่องนี้ไม่สนุกหรอก น่าเบื่อจะตาย พี่เสือว่าน้องแฮมเปลี่ยนไปดูเรื่องอื่นเถอะ”

“พี่เสือว่าไม่สนุกเหรอ งั้นน้องแฮมเปลี่ยนก็ได้”

เสือจูงมือน้องแฮมไปซื้อตั๋วหนังพร้อมกับซื้อป๊อปคอร์นถังใหญ่ที่เป็นชุดสะสมรูปซุปเปอร์ฮีโร่ที่กำลังเข้าฉายอยู่ให้คนตัวเล็กอุ้มไว้ในอ้อมแขน

เขาเลือกที่นั่งแบบโซฟายาวจะได้เหยียดแข้งเหยียดขาสบาย ๆ ขณะที่คนตัวเล็กยกขาขึ้นมานั่งขัดสมาธิกอดถังป๊อปคอร์นไว้บนตัก ตอนที่เข้ามาในโรงหนัง บนจอเริ่มฉายหนังตัวอย่างแล้ว เสือเอนตัวลงอ้าปากหาวปากกว้างจนน้ำตาเล็ด ถึงจะได้นอนต่ออีกหน่อยแต่เขาก็ยังง่วงอยู่ดี กำลังนั่งเคลิ้ม ๆ เกือบจะหลับไปอีกรอบพวกเขาก็ลุกขึ้นยืนเมื่อเพลงสรรเสริญดังขึ้น หนังที่แฮมเลือกเป็นหนังซอมบี้ที่เพิ่งเข้าฉาย นี่อุตส่าห์หลบหนังผีลงแผ่นของเจ้าโอ้ตจากที่บ้านแล้วก็ยังต้องมาเจอซอมบี้ในโรงหนังอีกเหรอ เสือนั่งดูไปหาวไปเป็นพัก ๆ ส่วนแฮมนั่งจ้องหน้าจอเขม็งพร้อมกับหยิบป๊อปคอร์นเข้าปากเคี้ยวตุ้ย ๆ ใจจดใจจ่ออยู่แต่ภาพบนจอ ไม่สนใจพี่ชายที่มาด้วยกันเลยแม้แต่น้อย

ถ้าหวังจะให้น้องแฮมตกใจกลัวซอมบี้จนผวาเข้ามากอดแล้วให้เขาปลอบละก็ไม่มีทาง ถึงน้องแฮมจะกลัวผี แต่กลับชอบซอมบี้เสียอย่างงั้น เห็นท่าทางใส ๆ แบ๊ว ๆ แบบนั้นชอบอะไรโหด ๆ ไม่เข้ากับหน้าตาเลยจริง ๆ ดูสิจ้องจอตาแทบจะไม่กระพริบเลย

หึ...นี่เห็นซอมบี้นั่นดีกว่าพี่เสือสุดหล่อคนนี้เหรอน้องแฮม

เสือก็เลยดึงตัวน้องให้เอนตัวซบลงบนอก แต่น้องแฮมกลับเอามือยันอกเขาไว้แล้วเขยิบห่างออกไปโดยที่ไม่ละสายตาจากฉากที่ซอมบี้กำลังรุมกัดกินเหยื่อ

“น้องแฮมครับ ขยับมานั่งใกล้ ๆ พี่เสือหน่อยสิ” เสือแกล้งสะกิดแขนน้อง

“น้องแฮมจะนั่งดูหนัง ไม่อยากนั่งเบียดกับพี่เสือ”

แต่มีเหรอเสือจะยอม เขาเขยิบไปใกล้น้องมากขึ้นก่อนจะกระซิบบอก

“แต่พี่เสือหนาวนี่ครับ แอร์ในโรงหนังเย็นมากเลย ขอพี่เสือกอดน้องแฮมหน่อยนะ”

เสือทำท่าขนลุกลูบแขนทำเป็นหนาวจนโอเวอร์ ตอนแรกเขานึกว่าจะไม่ได้ผลเพราะเห็นน้องย่นคิ้วเข้าหากัน แต่สุดท้ายน้องแฮมก็ยอมขยับเข้ามาใกล้ให้เขาได้กอดสมใจ

“แต่พี่เสือต้องกอดเฉย ๆ ไม่ทำยุกยิกกับน้องแฮมเหมือนคราวก่อนนะ น้องแฮมดูหนังไม่รู้เรื่องอ่ะ”

“ได้ครับ”

เขาจัดการดึงคนตัวเล็กให้เอนตัวพิงบนอกแล้วสวมกอดน้องจากทางด้านหลัง เอาคางเกยไว้บนบ่าเล็ก เจ้าหนูของเขาหันกลับไปสนใจซอมบี้ในจออีกครั้ง ขณะที่มือก็ล้วงป๊อปคอร์นในถังเข้าปาก

“พี่เสือขอกินบ้างสิครับ”

 น้องแฮมหยิบป๊อบคอร์นยื่นให้โดยที่ตายังจ้องอยู่ที่จอหนัง เขาก็เอาปากงับไว้ แกล้งงับปลายนิ้วของน้องไปบ้างเพื่อให้น้องหันมามอง เสืออ้อนให้น้องป้อนเขาเป็นพัก ๆ พลางสูดกลิ่นหอม ๆ จากซอกคอขาว

น้องแฮมค่อนข้างจะมีกลิ่นเฉพาะตัว เป็นกลิ่นคล้าย ๆ กับนมเนย คงเป็นเพราะว่าที่บ้านของน้องเป็นร้านเบเกอรี่ น้าขวัญจะอบขนมทุกวันเลยเจ้าหนูแฮมก็ชอบไปป้วนเปี้ยนในครัว น้องก็เลยมีกลิ่นหอม ๆ หวาน ๆ ติดตัว ชวนให้น่าจับเข้าปากแล้วกลืนลงท้องเสียจริง ๆ

เสือเริ่มซุกจมูกโด่งเข้าคลอเคลียกับคอขาว ๆ มือใหญ่ที่ตอนแรกแค่กอดเริ่มล้วงเข้าไปใต้เสื้อยืดลูบหน้าท้องเนียนนุ่มมือ น้องแฮมขยับตัวหนีแล้วหันมาทำเสียงดุ

“พี่เสือไม่ยุกยิกสิ น้องแฮมจะดูหนัง”

“น้องแฮมก็ดูไปสิ”

เขายังไม่หยุดทำยุกยิกกับตัวน้อง น้องแฮมวางถังป๊อปคอร์นลงบนโซฟาข้างตัว แล้วเอามือมาจับมือพี่เสือไว้

“ถ้าพี่เสือไม่หยุด น้องแฮมจะไม่ให้กอดแล้วนะ”

เจ้าหนูแฮมของเขาขมวดคิ้วไม่พอใจ เขายังไม่อยากให้น้องงอนก็เลยยอมเอามือออกจากเสื้อน้องแล้วกอดเอวไว้เท่านั้น แค่นั้นน้องแฮมก็พอใจกลับไปสนใจซอมบี้ที่วิ่งไล่ฆ่าตัวเอกบนจอต่อ

 

 

“หนังสนุกเนอะพี่เสือ น้องแฮมชอบตอนที่ซอมบี้ออกมาไล่ตามพระเอกแล้วพระเอกหันมายิงซอมบี้หัวกระจุยมากเลย”

เจ้าหนูแฮมยิ้มร่ามีความสุข ยังเม้าถึงฉากโชกเลือดที่ประทับใจไม่หยุดเมื่อพวกเขาเดินออกจากโรงหนังลงบันไดเลื่อนมาแล้ว เขายิ้มให้น้องด้วยความเอ็นดู สายตาก็เหลือบไปเห็นสองสาวที่ขึ้นบันไดเลื่อนสวนมามองมาที่เขาแล้วหันไปอมยิ้มให้กันแล้วหันไปซุบซิบ แต่เขาก็หูดีพอจะได้ยิน

“หล่อมากอ่ะแก”

“ดูยิ้มสิ โคตรหล่ออ่ะ”

เสือยกมือขึ้นเสยผมเท่ ๆ ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปาก นี่ขนาดว่าวันนี้ตอนออกจากบ้านเขารีบ ๆ ง่วง ๆ ก็เลยไม่ได้จัดเต็มเท่าไหร่นะ

“พี่เสือ ๆ โทรศัพท์ดังฮะ”

น้องแฮมกระตุกแขนพี่ชายเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงของเสือดังลั่นแต่เจ้าตัวกลับไม่ยอมรับสักที เสือล้วงโทรศัพท์ออกมาก็เห็นว่าคนที่โทรมาคือคุณนายแม่ที่บ้านของเขาเองก็รีบรับ

“ครับแม่”

‘ดูหนังเสร็จแล้วเหรอพี่เสือ’

“ครับ กำลังจะกลับกันแล้วครับ”

‘พี่เสือพาน้องหาอะไรกินก่อนเข้าบ้านมาเลยนะลูก’

“อ้าว แต่น้องแฮมบอกเย็นนี้น้าขวัญจะทำพิซซ่าให้กินนี่ครับ” เขาจำได้เพราะก่อนออกมาน้องแฮมยังชวนเขากลับไปกินพิซซ่าที่บ้านตอนเย็น

‘เดี๋ยวแม่กับน้าขวัญต้องไปงานศพเพื่อนที่ระยอง เพื่อนสมัยมัธยมน่ะ นี่ก็เพิ่งรู้ข่าวเมื่อกี้ ก็เลยว่าจะไปค้างที่โน้นกันสักคืน’

“แม่ขับรถไปไหวเหรอครับ ให้เสือขับไปให้ไหม”

‘ไม่เป็นไร พี่เสืออยู่บ้านเป็นเพื่อนน้องเถอะลูก นี่น้าขวัญเขาจะขอคุยกับน้องแฮมหน่อย’

เสือยืนโทรศัพท์มือถือให้น้องแฮมที่ยืนมองตาแป๋ว

“น้าขวัญจะคุยด้วยน่ะ”

“ฮะแม่”

‘คืนนี้แม่ไม่อยู่บ้านนะ เดี๋ยวน้องแฮมให้พี่เสือพาไปกินข้าวแล้วกลับมาบ้านคืนนี้ก็ไปนอนกับพี่เสือนะลูก’

“ได้ฮะ แล้วแม่จะไปไหนเหรอ”

‘แม่ไปงานศพที่ระยองกับน้าปลาน่ะ น้องแฮมเป็นเด็กดีอยู่กับพี่เสือนะครับ’

“แม่กลับมาเร็ว ๆ นะ”

‘จ๊ะ พรุ่งนี้เย็น ๆ แม่ก็กลับละลูก ขอแม่คุยกับพี่เสือหน่อยสิน้องแฮม’

“พี่เสือ ๆ” แฮมยื่นโทรศัพท์มือถือคืนให้พี่ชาย “แม่จะคุยด้วย”

“ครับน้าขวัญ”

‘คืนนี้น้าฝากน้องไปนอนด้วยคนนะพี่เสือ’

“หา ให้น้องแฮมมานอนกับเสือเหรอครับ” เสืออุทานด้วยตกใจ

‘น้าไม่อยากให้น้องนอนคนเดียว หรือเสือจะมานอนเป็นเพื่อนน้องแฮมที่บ้านน้าแทนก็ได้นะลูก’

“ให้น้องมานอนห้องเสือก็ได้ครับ”

ห้องน้องแฮมเป็นเตียงเดี่ยว ให้เขาไปนอนกับน้องคงอึดอัดแย่

‘งั้นน้าฝากน้องด้วยนะ’

“ครับ”

เมื่อวางสายแล้วเสือก็หันไปมองน้องชายข้างบ้านที่กำลังจ้องเขาอยู่

“คืนนี้น้องแฮมต้องไปนอนบ้านพี่เสือนะครับ”

“แม่บอกแล้ว แม่บอกให้พี่เสือพาไปกินข้าวด้วย”

“แล้วจะกินอะไรละเรา พิซซ่าไหม แทนของที่น้าขวัญไม่ได้ทำให้ไง”

เจ้าหนูแฮมส่ายหน้าเป็นคำตอบ

“น้องแฮมจะรอกินพิซซ่าของแม่วันหลัง”

“งั้นจะกินอะไรละครับ”

“กินสเต๊ก น้องแฮมอยากกินเนื้อ”

เพิ่งดูซอมบี้มาก็อยากจะกินเนื้อเลย

“กินเนื้อก็กินเนื้อ ป่ะ”

ว่าแล้วเสือก็โอบคอน้องแฮมพาไปร้านสเต๊กตามที่น้องอยากกิน พลางคิดว่าคืนนี้เขาจะรับมืออย่างไงดีกับการที่มีเจ้าหนูตัวนิ่ม ๆ หอม ๆ อยู่บนเตียงด้วยทั้งคืน

หรือจะแวะร้านขายยาก่อนเข้าบ้านเลยดีไหมนะ…

 

 

TBC...



พี่เสือคะ คิดจะทำอะไรคะ.....

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2

ออฟไลน์ ashbyipcet

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-2
หนูน้อยของเราแอบซาดิสนะเนี่ย  :a5:

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
น้องแฮม หนูจะรอดมั้ยลูก อิพี่เสือชักจะเก็บอาการไม่ค่อยอยู่แล้ว

ออฟไลน์ Dee^daY

  • ไม่เคย ทำให้ใครเดือดร้อน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +330/-6

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
จะแวะซื้อยาโด๊ปหรอลุงเสือ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด