ถ้าไม่ลำบากอะไรมาก
ช่วยแวะมาลงให้หายคิดถึงหน่อยนะครับ
คิดถึงเหมือนกันครับ คดีรักมันจบแล้วอ่ะ เลยไม่มีอะไรจะลงแล้ว แต่ว่าอันนี้เป็น Deleted Scene ที่เขียนเล่นๆ ไว้นานแล้วตั้งแต่จบภาคสอง เลยเอามาลงให้หมดๆ ครับ
คิดถึงผู้อ่านทุกคนนะครับ
คดีรัก - Special
หลายเดือนหลังจากย้ายกลับมาอยู่กรุงเทพฯ อนุภาพมัวแต่ยุ่งกับการจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยและการเปลี่ยนแปลงชีวิต รวมถึงเตรียมแผนสำหรับการทำงานในสายงานใหม่ อธิคมหายดีและกลับไปทำงานแล้ว ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสารวัตรสืบสวน ลดงานด้านปราบปรามลงตามที่เขาขอร้อง เขาเคยพูดกับอธิคมว่า "โดนยิงมาอีกทีนี้ หางตาผมก็จะไม่แล"
เช่นเคย อธิคมก็จะบ่นว่า "ใจร้าย" แล้วโผเข้ามากอดรัดนัวเนียจนต้องลงเอยด้วยการ 'ปลอบขวัญ' กันบนเตียง
บ่ายวันอาทิตย์ อธิคมชวนอนุภาพมาชมภาพยนต์ ขณะที่ยืนเข้าแถวรอซื้อตั๋ว อนุภาพหันไปมองรอบๆ จึงเห็นว่ามีชายหนุ่มร่างสูงหน้าหล่อเหลาคนหนึ่งกำลังมองอยู่ไม่วางตา อธิคมล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ข้างหน้า รออย่างใจเย็น แถวขยับทีละนิด อนุภาพหันไปมองอีกครั้งก็พบว่าชายหนุ่มหน้าคมคนนั้นยังมองอยู่ไม่ยอมหลบตา
...อยากทุบหลังอธิคมนักเชียว อุตส่าห์เลือกมาห้างสรรพสินค้านอกเมือง ยังมาเจอเด็กเก่าอีก กลับมากรุงเทพฯ ไม่ทันจะถึงสามเดือน เจออดีตของอธิคมไปแล้วสามคน...
...นิตินัยเหมือนนกรู้ เช้าวันจันทร์อาทิตย์ที่แล้วโผล่มาหาอธิคมถึงบ้าน ให้เหตุผลไม่เข้าท่าว่ามาต้อนรับกลับกรุงเทพฯ แม้จะบอกว่ากำลังคบอธิปอยู่ แต่นิตินัยก็คือนิตินัย เวลามองแฟนของเขานั้นหูตาแพรวพราว พร้อมจะกระโดดกอดอธิคมได้ทุกเมื่อหากเขาเผลอ อีกสองคนที่เจออนุภาพไม่เคยรู้จักมาก่อนและไม่น่าหนักใจเท่าใดนักเพราะเพียงแต่ยิ้มทักทายกันเท่านั้น...
...ขออย่างเดียว อย่าเพิ่งเจอกับกษิดิษฐ์เลย...
...อนุภาพยอมรับว่าชายหนุ่มคนนี้หล่อมาก หล่อสมบูรณ์แบบ ในบรรดาเด็กเก่าของอธิคมที่เขารู้จัก เขาเห็นว่ากษิดิษฐ์หน้าตาดีที่สุด แต่ผู้ชายที่ยืนมองอธิคมตอนนี้หน้าตาดีเสียจนเขาอยากจะชมว่าหล่อกว่าอธิคมเสียอีก...
ซื้อตั๋วเสร็จ อนุภาพก็ออกอุบายให้อธิคมไปซื้อเครื่องดื่มให้ เขาจะต้องจัดการกับเด็กของอธิคมไม่ให้กล้าเข้ามารื้อฟื้นสัมพันธ์กับสารวัตรเสน่ห์แรงของเขา
"กินอะไรธรรมดาๆ ไม่ได้หรือคุณนุ โค้ก แฟนต้า สไปรท์ อะไรแบบนี้ ทำไมต้องเป็นบาราซูก้าดี๊ด๊าอะไรนี่ด้วยนะ" อธิคมบ่น
"บาร์คาดี" อนุภาพพูดเสียงเรียบ ทำใบหน้านิ่ง "บนนี้คงไม่มี ต้องลงไปซุปเปอร์มารเก็ตข้างล่าง"
"ไปด้วยกันนะ" อธิคมชวน "เกี่ยวก้อยกันลงไปให้โรแมนติก"
"ยังไม่ทันไร สารวัตรก็ไม่อยากทำอะไรให้ผมแล้ว นี่ถ้าผ่านไปอีกปีสองปี เวลาเดินก็คงไม่หันมามองว่าผมวิ่งตามทันหรือเปล่า" อนุภาพทำเสียงน้อยใจ
"จ้า ที่รัก ไปเดี๋ยวนี้ล่ะ" อธิคมทำท่าฮึดฮัดแล้วเดินจากไป
"ไม่ต้องรีบนะครับ" อนุภาพบอก
"ถ้าไม่รีบเดี๋ยวจะคลานขึ้นมา"
อนุภาพยืนมองคนตัวโตที่เดินลอยชายไปอย่างอารมณ์ดี สังเกตเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่เดินสวนทางหันไปมองนายตำรวจหนุ่มจนคอแทบเคล็ด และขณะที่กำลังจะลงบันไดเลื่อน ชายหนุ่มมาดนุ่มคนหนึ่งเดินเข้าไปใกล้อธิคม ส่งยิ้มให้อย่างเปิดเผย แล้วยืนอยู่ข้างๆ อธิคมใกล้แทบจะกระแซเข้าไปซบอก
...เฮ้อ มีแฟนหล่อร้ายกาจแบบนี้ก็เหนื่อยไม่ใช่เล่น แค่เข้าคิวซื้อตั๋วหนังก็ยังต้องมาเจอกเด็กเก่าอธิคมอีก คิดแล้วก็อยากจะเอาถุงกระดาษคลุมหัวอธิคมไว้ไม่ให้ใครมอง...
เมื่อมองอธิคมจนลับตา อนุภาพก็หันไปมองหาชายหนุ่มรูปหล่อคนนั้น หมายมั่นว่าจะต้องคุยกันให้รู้เรื่อง อดีตก็คืออดีต ผ่านไปแล้วก็ควรจะให้ผ่านไป และอย่าคิดจะมาหวนยุ่งกับแฟนของเขาเป็นอันขาด
"คุณครับ ผมขอคุยด้วยหน่อยนะครับ" อนุภาพเปิดฉากทันทีที่เดินมาหยุดยืนอยู่หน้าชายหนุ่มคนนั้น พอได้ยืนใกล้ๆ ก็เห็นว่าอีกฝ่ายตัวสูงใหญ่พอสมควร ใบหน้าขาวสะอาด ตาคมมาก คิ้วเข้ม ใบหน้าหล่อเหลาไม่มีที่ติ และท่าทางอายุมากกว่าที่เขาคาดคะแนจากการมองไกลๆ
...แบบนี้ไม่น่าจะใช่รสนิยมของอธิคมกับธงรบนี่นา...
"ได้ครับ ผมอยากจะคุยอยู่แล้ว" เสียงห้าวทุ้มตอบกลับมา ส่งยิ้มให้อนุภาพบางๆ หันไปขอบคุณพนักงานขายเครื่องดื่ม แล้วผายมือให้อนุภาพไปนั่งที่เก้าอี้
"ไม่เป็นไรครับ ยืนคุยกันก็ได้" อนุภาพกอดอก "ผมสังเกตว่าคุณมองเราอยู่นานแล้ว"
"ครับ" ชายหนุ่มหน้าเข้มค้อมศีรษะรับ "ผมขอโทษ"
"ผมไม่รู้ว่าคุณรู้จักสารวัตรมานานแค่ไหน แต่อยากจะขอร้องว่า ต่อจากนี้ไป กรุณาอย่า..."
"ผมไม่รู้จักสารวัตรที่คุณว่า คนที่ยืนอยู่หน้าคุณเป็นตำรวจหรือครับ" ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ทำหน้าสงสัย
"คุณมองเขาอยู่..." อนุภาพเสียงอ่อนลง เริ่มจะรู้สึกแปลกๆ
"ผมไม่ได้มอง" ชายคนนั้นปฏิเสธ "ผมมองคุณ"
อนุภาพอึ้ง ไม่นึกว่าอีกฝ่ายจะยอมรับออกมาตรงๆ
"ผมพันโทกองทัพ เดชาเกรียงไกร ยินดีที่ได้รู้จักคุณอนุภาพครับ" คนแปลกหน้าแนะนำตัว
อนุภาพยังอึ้งไม่หาย นายทหารหนุ่มจึงพูดต่อว่า "คุณอนุภาพไม่รู้จักผมหรอก แต่ผมรู้จักคุณตฤณ เจ้านายของคุณ ผมเคยเห็นคุณในงานที่กองทัพบก แล้วก็ตอนงานเลี้ยงอีกสองสามครั้ง รู้สึกว่าจะเป็น..."
"แล้ว..." อนุภาพพยายามคิดหาคำอธิบายให้ตัวเอง ตอนนี้เหตุการณ์พลิกผลัน เขาตั้งตัวไม่ติด เมื่อได้ยืนอยู่ใกล้ๆ สัญชาตญาณบอกเขาว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เด็กเก่าของอธิคม หากแต่เป็นคนที่แสดงท่าทางสนใจเขา ประกายตาของนายทหารหนุ่มบ่งบอกชัดเจน
"ผมดีใจที่ได้แนะนำตัวเสียที" กองทัพยิ้มกว้าง ใบหน้าที่เหล่อเหลายิ่งน่าดูมากกว่าเดิม ตอนนี้อนุภาพคิดว่าหากชมกองทัพให้อธิคมได้ยิน ฝ่ายนั้นคงควันออกหูเพราะมีคนที่หล่อร้ายกาจพอๆ กัน
...แต่ในสายตาของเขา อธิคมหล่อที่สุด...
พันโทกองทัพเป็นคนสุภาพอ่อนใยน แม้จะส่งสายตาแสดงความพึงใจอนุภาพแต่นายทหารแห่งกองทัพบกคนนี้ก็ไม่ได้แสดงท่าทีให้อนุภาพรู้สึกตะขิดตะขวงใจที่ยืนคุยอยู่ด้วย จวบจนได้เวลาพอสมควร อนุภาพจึงขอตัวเพราะไม่อยากให้อธิคมขึ้นมาพบว่าเขากำลังยืนคุยกับคนอื่นอยู่
...โดยเฉพาะอย่างยิ่งชายหนุ่มหน้าเข้มคนนี้ที่เขารู้ว่ายังไงๆ อธิคมก็ต้องมองออกว่ากองทัพคิดอะไรอยู่...
"หวังว่าคงได้เจอกันอีกนะครับ" กองทัพยิ้มแล้วก้มศีรษะให้อนุภาพ ยืนมองด้านหลังของชายหนุ่มที่กำลังเดินจากไปหยุดยืนอยู่ข้างๆ บันไดเลื่อนด้วยใบหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าหนักใจเมื่อเห็นตำรวจหนุ่มรูปหล่อร่างสูงใหญ่ยืนอยู่บนบันไดเลื่อนที่กำลังเลื่อนขึ้นมาใกล้คนที่ยืนรอ รอยยิ้มกว้างที่ส่งให้อนุภาพนั้นบอกเขาได้ทันทีว่าผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นแฟนของชายหนุ่ม และหากเขาจะจีบอนุภาพก็อาจต้องเจออุปสรรคที่หนักหนาสาหัสไม่ใช่น้อย
...แต่ทำยังไงได้ เขาชอบอนุภาพไปเสียแล้วสิ และเขาก็ชอบการท้าทาย ทั้งไม่เคยกลัวใครเสียด้วย...
...แต่ก่อนเคยแอบสนใจ ตอนนี้น่าจะถึงเวลาลั่นกองรบเสียที...
*************
หัวข้อ: นิยายรักผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ - คดีรัก - (อ่าน 866868 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก