หัวข้อ: นิยายรักผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ - คดีรัก -

[boboaje]

   ...... ไม่ให้คะแนนตอนนี้นะค่ะ ตัดออกตั้งเยอะให้เราจิ้นเองอีก  พี่อ่ะ จะให้สารวัตสมหวังทั้งทีก็น่าจะ  .......


  .... ให้มันโจ๋งครึ้ม หน่อยก็ไม่ได้อ่ะ ............... จะจบแล้วเหรอค่ะ อยากลืมตอนพิเศษแบบ ไตรภาคอีกนะค่ะ


 .......... อ่อ ลืมไปพี่katawoot มีตอนพิเศษเป็นโหลนี่เน้อ  ไม่ต้องห่วงเลย   .......

[bixzz]

  ...ตกลงคุณวุธจะลงภาค 2 ต่อไหมอ่ะครับ...

[tammy]

รออ่านมาตั้งนาน  เพิ่มฉากหวานสักเยอะๆเถอะค่ะ

มันไม่จุใจเลย  ลุ้น ๆๆๆ.........แล้วจะจบปุบปับ ทำร้ายคนอ่านนา

[ben~ya]

   ในที่สุด สาราวัตร.....

[sasi]

แอบท้วงนิดนึงนะครับว่า...
สารวัตรเนี่ย ต้องมีมงกุฏครอบดาวมะช่ายเหรอ
ที่มี 3 ดาวอย่างเดียวเนี่ย ยังเป็นผู้กองนี่นา (อย่าว่าเค้าน๊า  เค้าแค่ทักเฉยๆ มะด้ายว่าอารายนา)

[katawoot]

งั้นตกลงตามนี้ ข้ามตอนจบไปนะ เอาตอนพิเศษเลย

หนึ่งปีต่อมา.... (เหมือนในหนังไง แบบว่าหนังจบ เึครดิตก็ตัวหนังสือสีขาวบนพื้นดำก็วิ่งๆ ขึ้นจนคนดูตาลาย แล้วก็มีช่องเล็กๆ ขึ้นมาข้างๆ เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น)

บทที่ 47 (ตอนพิเศษ 1)

หนึ่งปีผ่านไป...

"สารวัตร"
อธิคมสะดุ้ง...หันขวับ เสียงของอนุภาพดังขึ้นเบาๆ ข้างหลัง
"ครับผ่านผู้กำกับ" พันตำรวจตรีอธิคมยิ้มแหยๆ "คือผมกำลังจะไปครับ พอดีคุณ...เอ่อ..."
"ศรุต" ชายหนุ่มหน้าตาดีในชุดสูทสีเข้มที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เติมคำให้จบประโยค
"ถ้าเสร็จธุระก็ตามไปนะครับ ผมจะไปรออยู่ข้างนอก" อนุภาพหันหลังกลับ เดินตัวตรงออกไปจาส่วนขายของที่ระลึกของร้านอาหาร Blue Elephant ช้าๆ
"แฟนสารวัตรเหรอครับ" ศรุตถามยิ้มๆ
"ใช่ครับ"
"ท่าทางดุจังเลยนะ คงหวงสารวัตรมาก"
"มีแฟนหล่อก็ต้องหวงเป็นธรรมดาครับ แต่เขาไม่ดุเท่าไหร่หรอก" ...แต่เฮี๊ยบ...อธิคมนึกต่อในใจ...เห็นหน้านิ่งๆ ทีไร เขาก็รู้สึกหนาว หัวใจเต้นแรง ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว "ขอตัวก่อนนะครับ ยินดีที่ได้เจอศรุตอีกครั้ง ยังทำงานอยู่ตลาดหุ้นเหมือนเดิมใช่ไม๊"
ศรุตพยักหน้า ขันอธิคม...ไม่นึกว่าจะกลัวแฟน
อธิคมยิ้มแล้วรีบเดินตามอนุภาพไป ก่อนจะหยุดที่ประตูหันหลังมากล่าวกับศรุตอีกเป็นครั้งสุดท้าย
"เอ่อ ศรุต พี่อยากขอร้อง คือว่า ศรุตอย่าโทรหาพี่นะครับ เพราะพี่กลัวว่าเขาจะ..."
"หึง" ศรุตเติมคำ ยิ้มบางๆ แล้วพยักหน้า
ชายหนุ่มนึกไม่ถึง อธิคมในวันนั้นเป็นเสือร้ายเจ้าชู้ แต่ตอนนี้กลายเป็นแมวเหมียวกลัวเจ้าของ...
อะไรทำให้คนเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
ศรุตยืนมองอธิคมเดินออกไปจากร้านขายของที่ระลึกจนลับตา นึกถึงภาพวันเก่าๆ ช่วงสั้นๆไม่กี่เดือนที่เขาคบกับอธิคม ตอนนั้นเขารู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับอธิคมคงไปไม่ถึงไหน เพราะนายตำรวจหนุ่มไม่มีทีท่าว่าจะจริงจังอะไร เขาตระหนักดีว่าอธิคมกับธงรบเพื่อนสนิทนั้นเป็นคนเจ้าชู้ เอาแต่สนุกไปวันๆ ประเภทได้แล้วทิ้ง แต่รูปร่างหน้าตาของนายตำรวจหนุ่มทำให้เขาปฏิเสธไม่ได้ แม้รู้ว่าเวลามีเพียงน้อยนิด แต่เขาก็ยินดีจะตักตวงความสุขช่วงสั้นๆ นั้นไว้
...แต่ตอนนี้เขาอายุมากขึ้น กำลังจะเข้าเลขสาม...เขาอยากจริงจังกับชีวิต มีคู่รักเป็นตัวเป็นตน จะว่าไปเขาเป็นคนที่มีความฝันเรื่องรักแท้ หากเจอใครที่เขาถูกใจมากจริงๆ เขาก็อยากลงหลักปักฐาน
...อธิคม...ผู้ชายคนแรกที่เขารู้สึกแบบนั้นด้วย...ผู้ชายคนแรกที่ทำให้เขาโหยหาความรัก...ผู้ชายคนแรกที่เขาคิดถึงอยู่แทบตลอดเวลา...ผู้ชายคนแรกที่ทำให้เขารู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง...ทั้งๆ ที่รู้ว่าอธิคมเจ้าชู้มาก เขาก็ยังตัดใจจากอธิคมไม่ได้...
ทำไมจิตใจของคนเราเป็นได้ถึงเพียงนี้...ศรุตถามตัวเอง ใบหน้าคร้ามเข้มของอธิคมลอยเด่นอยู่ในห้วงคำนึง

อนุภาพกดล๊อคประตูเมื่ออธิคมก้าวขึ้นนั่งบนรถ หันมายิ้มหวานให้อย่างที่เคยทำเป็นปรกติ
อธิคมดึงดูดความสนใจคนรอบข้างได้เสมอ ไม่ว่าจะไปทำอะไรที่ไหนด้วยกัน จะต้องมีคนส่งสายตามาให้จนเขาอดหงุดหงิดไม่ได้ ทั้งผู้ชายทั้งผู้หญิง แม้แต่เด็กสาววัยรุ่นก็ไม่เว้น วันหนึ่งขณะที่นั่งคอยขึ้นเครื่องบินที่สนามบินภูเก็ต ผู้หญิงเปรี้ยวจี๊ดคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขาและพูดกับเขาตรงๆ ว่า "เพื่อนพี่หล่อบาดใจจริงๆ ค่ะ ขอเบอร์ได้ไม๊ค่ะ"
เขาจำได้ว่าตัวเองนิ่งไปชั่วอึดใจ แล้วบอกหญิงสาวคนนั้นด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "ไม่ใช่เพื่อน...แฟน"
...เมื่อเขาเล่าให้สมบัติฟัง สมบัติหัวเราะก๊าก แล้วให้ความเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นเปรี๊ยวเสียชาติเกิด "ตาถั่ว มองไม่ออกหรือไงว่าสารวัตรเป็นแฟนยู"

"ก๊อกๆ คิดอะไรอยู่หรือคุณนุ" อธิคมเคาะขมับเขาเบาๆ
"ผู้กอง" อนุภาพขยับหัวหนี "ชอบมาเคาะหัวอีกแล้ว บอกไม่จำ"
"ก็คุณไม่สนใจผมนี่นา นั่งอยู่ด้วยกันแต่ใจไปอยู่ไหนก็ไม่รู้" อธิคมทำเสียงน้อยใจ "อย่าบอกนะว่าคิดถึงตี๋อวบ"
"บ้า ไปว่าอาทิตย์ยังงั้นได้ยังไง" อนุภาพดุ "แค่อาทิตย์ตัวใหญ่ขึ้น ไม่ได้อ้วนตรงไหน"
"เอ๊า เอาเข้าไป ว่าตี๋น้อยไม่ได้เลยนะ" อธิคมทำหน้างอนๆ เอนตัวลงพิงกับเบาะ
เมื่อวานเขากับอนุภาพไปร่วมงานเปิดบริษัทของสมบัติ พบอาทิตย์กับพจนีย์มางานด้วยกัน ตี๋หนุ่มคนที่เคยเป็นหนามหัวใจของเขาดูตัวใหญ่ขึ้น ท่าทางดูเงีบบขรึมมากกว่าเดิม ดูเป็นผู้ใหญ่ แม้เวลาผ่านไปเพียงหนึ่งปีที่ไม่เคยพบหน้าค่าตา
อาทิตย์ลาออกจากบริษัทโฆษณาหนึ่งอาทิตย์หลังจากเขากับอนุภาพเดินทางกลับจากกระบี่ ท่าทางตี๋เข้มดูเสียใจมากที่รู้ว่าอนุภาพตกเป็นของเขาแล้วอย่างเป็นทางการ เขาบอกอาทิตย์เอง ตั้งใจตัดศัตรูเบอร์แรกๆ ออกไปเพื่อความปลอดภัยต่อชีวิตรักของเขา หลังจากนั้น ตฤณเป็นคนต่อมา เขาคุยกับตฤณตรงๆ ว่ารักอนุภาพ และอยากใช้ชีวิตกับชายหนุ่ม ตฤณเป็นผู้ใหญ่และดูสงบมากจนเขารู้สึกว่าตัวเองกำลังขอลูกชายใครซักคนมาเป็นคู่ชีวิต แต่สิ่งที่ตฤณพูดกับเขายังฝังอยู่ในใจเขาไม่ลืม...ตฤณเป็นคนพูดน้อย และจริงจัง คำพูดทุกคำแสดงความหมายชัดเจน...ประโยคสุดท้ายที่ตฤณพูดกับเขานั้นชัดจนเขาต้องจำไว้ไม่ลืม เพราะรู้ว่าตฤณหมายความอย่างนั้นจริงๆ

"โอ๊ย..." พลันอธิคมสะดุ้ง ร้องเสียงหลง เมื่อโดนคนขับรถบิดต้นแขน "คุณนุ จะพูดกับผมก็พูดดีๆ ทำไมต้องทำร้ายกันด้วย"
"ก็คุณเหม่อ เพิ่งว่าเขาไปหยกๆ ตัวเองเป็นซะเอง" อนุภาพเสียงเขียว "นี่คงกำลังคิดถึงเด็กเก่าๆ อยู่ล่ะสิ"
"อ้าวๆ อย่ามาใส่ความกันนะ" อธิคมร้อนตัว "ก็รู้แล้วว่าผมละ เลิก หยุด สิ้นแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง ตอนนี้ทำตัวปานฤาษี อย่ามากล่าวหาผมนะ เดี๋ยวจับเข้าคุกข้อหาดูหมิ่นเจ้าพนักงานเสียนี่"
"ตกลงว่าไงครับ" อนุภาพไม่สนใจที่ถูกขู่
"ว่าไงอะไร" อธิคมเลิกคิ้ว ยิ้มแห้งๆ รู้ตัวว่าตัวเองไม่ได้ฟังที่ชายหนุ่มถาม
...ก็เมื่อกี้นึกถึงอาทิตย์กับตฤณอยู่นี่นา...นายตำรวจหนุ่มให้เหตุผลในใจ
"เห็นไหมล่ะ ทีเขาพูด ตัวเองก็ไม่ฟัง แล้วต่อไปอย่ามาเคาะขมับผมอีกนะ ไม่ชอบ" อนุภาพเหยียบเบรกแรงๆ เมื่อขับรถเข้าใกล้รถคันข้างหน้าเกินไป
"คุณนุ ระวัง" อธิคมทำท่าตกใจ
"รู้แล้ว ผมไม่งี่เง่าเฟอะฟะไปชนท้ายเขาก็แล้วกัน"
อธิคมหันมามองคนหน้านิ่ง "อีกแล้ว ไม่ยอมลืมอีกแล้ว เรื่องรถเราชนกันนี่ไม่ยอมลืมเลยนะ"
"ผู้กองขับรถชนท้ายรถผม"
"ไม่ใช่รถชนกัน พูดให้ถูกนะผู้กองอธิคม" อธิคมทำเสียงเข้ม เลียนเสียงอนุภาพ ก่อนจะต้องร้องโอยขึ้นมาเมื่อโดนคนที่ถูกล้อเลียนฟาดด้วยฝ่ามือ
"คุณนุ...อูย..." อธิคมคราง...คราวนี้เจ็บจริงๆ ไม่ได้แกล้งร้อง
"หยุดยั่วซะที ตกลงจะไปร้านไหนครับ"
"เพิ่งกินมาเมื่อครู่นี่ จะกินอะไรอีก" อธิคมหมายถึงอาหารกลางวันที่เพิ่งทานที่ร้าน Blue Elephant ที่เพิ่งออกมาเมื่อครู่...
...ครั้งแรกที่เขาเจอโจทย์เก่า หลังจากที่ไม่เคยเจอ "อดีต" ของเขาเลยสักคนมาเป็นเวลานานมาก นับตั้งแต่แบ๊งค์นิตินัยที่เป็นรายล่าสุด
"ผมหมายถึงวันศุกร์นี้ วันฉลองครบรอบหนึ่งปี" อนุภาพถอนหายใจแรงๆ "แต่ถ้าผู้กองไม่ค่อยสนใจ ผมว่าไม่ต้องฉลองอะไรก็ได้ เลิกงานแล้ว ต่างคนต่างกิน ต่างกลับบ้านใครบ้านมัน"
"ต้องสิครับ ต้อง" อธิคมรีบตอบ "อาเบดีนซ์นะ ผมจองไว้แล้ว"
"อ้าวไปจองได้ยังไง ทำไมไม่ถามผมก่อน" อนุภาพโวยวาย
"ถามทำไมล่ะ ถึงถามคุณนุก็ยักไหล่ตอบว่าอะไรก็ได้" อธิคมโวยเหมือนกัน "เสร็จแล้วก็ไปฟังเพลงกันที่ เดคาริอัส แล้วก็กลับบ้านผม" อธิคมหลิ่วตา ทำท่ากรุ้มกริ่มแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้แก้มของชายหนุ่มที่ขับรถอยู่ กระซิบว่า "ผมมีของขวัญพิเศษสุดให้คุณนุ รับรองต้องร้องครางว่าชอบและมีความสุขจนจุกคอหอย"
เท่านั้นเอง เสียงร้องโอดโอยของนายตำรวจหนุ่มก็ดังขึ้นอีกครั้ง ตามด้วยเสียงโอดครวญว่าเนื้อตัวเขียวเป็นจ้ำไปหมดแล้ว

ธงรบมองดูประตูสำนักงานที่อยู่อีกฟากของถนนอย่างอดทน รอเวลาที่จะปรากฎร่างของชายหนุ่มที่เขากำลังตามจีบ ขณะนี้เป็นเวลาเกือบจะหนึ่งทุ่ม "ตี๋หนุ่ม" ที่เขาหมายปองยังไม่ออกจากสำนักงานเสียที เป็นเวลาเกือบสี่สิบห้านาทีที่เขานั่งฟังเพลงอยู่ในรถ...คอยเวลาอย่างใจเย็น เหมือนเสือกำลังเฝ้าตะครุบกวางน้อย เหมือนจอดดักซุ่มรอจับโจรที่ก่อคดีสำคัญ
กวางน้อยน่ารักที่ชื่อว่าอาทิตย์!
โจรหนุ่มที่กำลังตกเป็นผู้ต้องหารบกวนหัวใจของเขา...
พิลึกจริงๆ หลายเดือนที่ผ่านมา ไม่ว่าจะไปจีบใคร ใบหน้าของอาทิตย์ก็ชอบเข้ามาวนเวียนอยู่ในหัว รบกวนสมาธิเขาอยู่เรื่อย ที่แย่ที่สุดคือ ตอนที่กำลัง "ปฏิบัติการ" ยกเสาลงหลุมหนุ่มน้อยที่โดนเขา "จับ" เพราะข้อหาน่ารักเกินเหตุ...ใบหน้าของอาทิตย์ลอยเด่น...จนเขาเผลอเรียกชื่อ...โชคดีที่หนุ่มน้อยคนนั้นเอาแต่ร้องครวญคราง เลยไม่ได้ยินที่เขาหลุดปาก
...อาทิตย์...กินยากกินเย็น...ตามมาจะปีแล้วยังไม่ได้แอ้มครั้งที่สองเลย ให้ตายสิ...ธงรบถอนหายใจ เหลือบมองนาฬิกาที่บอกเวลาหนึ่งทุ่มตรง
เกือบชั่วโมงที่เขานั่งอยู่ในรถ ตอนนี้เขาเริ่มจะหิวข้าวแล้ว...ไม่ไหวแล้ว...สงสัยคงต้องบุกเข้าจับกุมเสียเลย ผู้ร้ายหน้าตี๋คนนี้ หากปล่อยไว้นานคงไม่ได้การ
ธงรบดับเครื่องยนต์ เปิดประตูก้าวลงจากรถ แล้วเดินข้ามถนนไปหยุดยืนหน้าประตูสำนักงานที่เป็นทาวน์โฮมทาสีอ่อน ตกแต่งทันสมัย
นายตำรวจหนุ่มเอื้อมมือไปดันประตูกระจกสีเข้มบานใหญ่ "เอ๊ะ ทำไมล๊อค" ธงรบอุทาน ชะเง้อมองเข้าไปข้างใน ไฟด้านหน้ายังเปิดสว่าง แต่ไม่มีใครอยู่สักคน
ผู้กองธงรบกดกริ่ง แล้วเคาะประตูกระจกแรงๆ ยืนรอให้ใครมาเปิดประตู สำนักงานเล็กๆ แบบนี้คงอยู่กันไม่กี่คน รถของอาทิตย์ก็ยังจอดอยู่ข้างหน้า เขาเห็นตี๋หนุ่มเดินเข้าไปตอนหกโมง จนป่านนี้ก็ยังไม่ออกมา
นายตำรวจผู้ตามจีบสันติราษฏร์กดกริ่งอีกสองสามครั้ง สลับกับการเคาะประตู พลันมีเสียงดังขึ้นข้างหลัง
"บริษัทปิดแล้วครับคุณ มาติดต่อใหม่พรุ่งนี้นะครับ"
ธงรบหันไปยังเจ้าของเสียง ยามรักษาการณ์อายุประมาณสี่สิบปลายๆ รูปร่างอ้วนกลมยืนมองเขาอยู่
"ผมมาหาคุณอาทิตย์ คุณอาทิตย์ยังอยู่ พี่เป็นยามที่นี่ใช่ไม๊ เปิดประตูให้หน่อยสิ"
"คุณอาทิตย์กลับไปแล้ว"
"รถยังจอดอยู่ตรงนั้นเลย" ธงรบชี้มือไปยังเบ็นซ์สปอร์ตสีดำที่จอดอยู่หน้าอาคาร ในใจพูดต่อว่า...เห็นกับตาว่าเดินเข้าไป แล้วยังไม่เห็นออกมา นั่งมองอยู่แท้ๆ...
"กลับไปตั้งแต่หกโมงแล้วครับ ไปธุระ เข้ามาอีกรอบก็กลับไปเลย คุณธิชาเป็นคนสุดท้าย กลับตอนหกโมงครึ่ง" ยามรายงาน
"กลับไปได้ยังไง รถก็ยังอยู่ ไม่เห็นเดินออกมา ผมนั่งรออยู่ข้างหน้าบริษัทตั้งนาน" ธงรบพึมพำ
"กลับแท๊กซี่ครับ ผมเห็นหอบแฟ้มเดินออกข้างหลัง"
"อะไรนะ" ธงรบมองตามมือที่ยามชี้ไปด้านข้างของทาวน์โฮมหลังนั้น ออฟฟิสของอาทิตย์เป็นห้องหัวมุม ด้านข้างเป็นซอกเล็กๆ กว้างราวเมตรกว่าๆ ติดกำแพง เขาเดินตรงไป ยามรีบเดินตามมา พลางถามว่า "คุณจะไปไหน"
ธงรบไม่ตอบ เดินลิ่วๆ อ้อมไปด้านหลังของอาคาร ยามร่างท้วมเดินไม่ทันเขาเพราะขาสั้น เขาต้องไปดูให้เห็นกับตาว่าสิ่งที่กำลังจะเห็นคือสิ่งที่กำลังคิดอยู่หรือเปล่า
หลังอาคารทาวน์โฮมสูง 4 ชั้นเป็นลานกว้างพอจอดรถได้ 3-4 คัน มีม้าหินอ่อนตั้งอยู่หนึ่งชุด กระถางต้นไม้เรียงรายเป็นแถวตามแนวรั้วอิฐบล๊อค ตรงกลางเป็นประตูเหล็กกว้างประมาณ 1 เมตร
นายตำรวจหนุ่มจอมตื๊อเดินเข้าไปใกล้ มองทะลุประตูเหล็กออกไปเห็นเป็นซอยเล็กๆ พอรถวิ่งผ่านได้ทางเดียว
...ฮึ่ม...อาทิตย์นะอาทิตย์ เจ้าเล่ห์ไม่ใช่เล่น หนีได้หนีไป คราวนี้เสียท่า แต่คราวหน้าธงรบไม่ยอมแน่ จะวางกำลังที่ประตูหลังดักคนเจ้าเล่ห์ ดูซิจะทำยังไง...
ผู้กองธงรบถอนหายใจแรงๆ หันหลังเดินย้อนกลับมาด้านหน้าอาคาร สวนทางกับยามที่จะเพิ่งจะเดินมาถึง พลันนึกอะไรได้บางอย่าง นายตำรวจหนุ่มจึงควักกระเป๋าธนบัตรออกมา
******

รูปที่แปะอยู่ข้างล่างอ่ะ ตอนนั้นอธิคมยังเป็นผู้กองอยู่ครับ แล้วยังมีต้องแก้เข็มเครื่องหมายอีกบางอันครับ แล้วก็เสื้อยืดตัวข้างในต้องเป็นสีขาวขอบแดงเลือดหมู แต่คนที่วาดให้เขาทำผิด ผมยังไม่ได้แก้ผ้าอธิคมคม เอ๊ย แก้สีเสื้อ
ขอบคุณคุณ sasi ตาดีน๊อ

[ben~ya]

^
^
^
ผู้กอง กรี้ดดด สลบ

[poom]

 ...เราอยากอ่านตอน 46 นะ เพื่อความสมบูรณ์และต่อเนื่องของเรื่อง...พิเศษก้ออีกเรื่องจะ100ตอนก้อไม่ว่า...

[TAMAKUNG]

 



ตอนพิเศษก็ชอบครับ




รอต่อไปนะครับ




ขอบคุณคนแต่งที่ลงได้ต่อเนื่อง นะครับ




ลงแบบนี้   รักคนแต่งตายเลย



อิอิอิอิ


 

[February]

  ตอนพิเศษก็น่ารักดี..






...แต่ว่า...ขอตอนจบด้วยเถอะนะ..นะ..

[FOAM]

มาลุ้นคู่อาตี๋ดีกว่าาาาาาา

[yaoifan]

ไม่อยากลงตอนจบก็ไม่ต้องจบซิค่ะ หรือไม่ก็ลงภาค2 ต่อไปเลยค่ะ  แฟนๆรออยู่คุณสารวัตรขา

ขอบคุณสำหรับความเห็นนะครับ
เออ ก็ดีนะ งั้นไม่ลงบทที่ 46 ก็แล้วกัน ข้ามไปเลย ใครจะโวย ก็ไปโวยกับคุณ M@nfaNG นะครับ  

ว๊ากกกกกก เล่นงี้เลยเหรอคุณสารวัตร 
งั้นไหนๆก็จะโดนยำจากคนอ่านแล้ว ขอเป็นตอนพิเศษซักหลายๆตอนได้ไม๊ค่ะ

ยกมือเห็นด้วยกะพี่ฟาง

เอามาเลยตอนพิเศษ กดให้ด้วย คะแนนที่ 200 อ่ะ

ห้ามบ่ายเบี่ยง พยานมีเยอะ ไม่งั้นโดน

กลับบ้านก่อนล่ะ คืนนี้มาใหม่

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[va_yu]

ในที่สุดก็ตามทัน......อ่านตั้งแต่เมื่อคืนจนตี 3 แล้วมาต่อวันนี้อีกวัน

มองข้ามเรื่องนี้ไปด้วยความคิดเดิมๆว่า เรื่องตำรวจคงไม่น่าสนใจ...

เป็นความคิดที่ผิดมากๆ..เมื่อเริ่มอ่านตอนแรก..แล้วตอนต่อๆมา..

เหมือนอ่านหนังสือเล่มโปรด เรื่องที่ถูกใจ...เมื่อเริ่มอ่านแล้ววางไม่ลงจริงๆ...


เป็นอีกมุมนึงที่ทำให้ตำรวจดูน่ารักขึ้น ดูดีขึ้นมาอีกเป็นกอง....
ไล่ตามผู้ร้ายแค่เหนื่อยกาย ตามหัวใจนี่เหนื่อยทั้งกายทั้งใจเลยนะ ท่านสารวัตร..


ปล.อย่าลืมพลิกคดีของธงรบกับอาทิตย์นะคะ สองคนนี่น่ารักน่าลุ้นใช่เล่น 

กด +ให้แล้วนะคะ...

[golf]

  ฮือ ฮือ เอาตอนที่ 46 คืนมา

มันหาไปไหนอ่ะ มาต่อเร็วๆๆ นะ 

เค้ายังอยากอ่นอยู่นะ

[krappom]

โอ้
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน
มีตอนพิเศษเสียแล้วเหรอ
ว่าแต่ว่าอยากอ่านภาคสองอ่ะ
 

[nai_nai]

 

[kororo]

จิ้ม ๆ ๆ ๆ ก่อนเลย ดีใจจัง ไม่เสียแรงรอ ในที่สุดสารวัตรก็ได้กับอนุภาพซะที (ถึงจะเร็วไปหน่อย น่าจะเล่นตัวให้หัวปั่นสักนิด)

แล้วตอนพิเศษเนี่ย ใกล้แล้วหรือเปล่าครับ เรท PG30 ของธงรบกับอาทิตย์ อยากอ่านจัง เหอ ๆ ๆ 

ปล. ไม่อยากให้เรื่องนี้จบก็ไม่ต้องจบเลยครับ แต่งให้คนอ่านได้อ่านต่อไปเรื่อย ๆ ก็ได้ครับ ไม่ถือ ๆ 55555 

[sasi]

555+

ป่าวหรอกครับ ไม่ได้ตาดีอาราย แค่แบบว่าชอบเดนนิสไง เลยนั่งดู ดูไปดูมาเลย
เอ๊ที่บ่าดูมันแปลกๆ แต่ชอบครับ รูปสวยดี
ถ้ายังไงก็รบกวนว่ามีรวมเล่มเมื่อไหร่บอกด้วยนะครับ จะอุดหนุนเป็นคนแรกเลย ชอบเรื่องนี้มากมาย

ส่วนเรื่องตอนที่ 46 อ่ะ ขอร้องล่ะครับ เอามาลงเหอะน๊า

[คุณหนูไฉไล]

อ่านไปกรี๊ดไป 3 รวดจบ อิอิอิ

พูดตรงตร๊ง ว่าตั้งแต่ต้นจนจะจบ ไม่ได้เชียร์ผู้กองอธิคมเลยแม้แต่น้อย เพราะไรรู้ปะ ...

ผมไม่ไว้ใจคนเจ้าชู้ ผมเชื่อว่าคนเจ้าชู้ไม่สามารถหายจากอาการนี้ได้ง่าย ๆ เหมือนถอดเสื้อผ้าทิ้ง แต่ก็นั่นล่ะ อาจจะไม่เคยเจอคนดี ๆ มั้ง ...

(แต่ให้กำลังใจคุณคฑาวุธนะฮับ เลิกเจ้าชู้ให้ได้ เอาไปเลย 1 ล้านเยนนนนนนนนนนนนนน 555+)

ป.ล. ค่ายไหนก็ได้เอาไปสร้างเป็นละครให้ดูหน่อยฮับ อยากดูมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

ป.ล. 2 ขอตอนพิเศษของผู้กองธงรบ กะอาทิตย์ เจ็บ ๆ แรง ๆ nc-17 18 19 ~ ไปเลยนะฮับ /me เตรียมผ้าซับเลือกำเดา คริคริคริ

[OhhO16]

เอาทุกตอนเอิ๊กๆๆๆ

[mahmeow]

สมนำหน้าผู้กอง...ชอบพูดอะไรกวนประสาทนุ...

แต่อยู่กะผู้กองก็ดีนะคะ...ไม่เครียดเลย...(แต่ไร้สาระตลอด...555+)

ว่าแต่หนึ่งปีผ่านไป...ยังแยกบ้านใครบ้านมันอีกหรอเนี่ย...T^T

[DekDoy]

อาทิตย์ใจแข็งจัง

[aimaim]

  เอาตอนที่ 46 คืนมานะ มันไม่ได้ฟิวอ่ เอาคืนมาน้า~~~~~~ 

[Ugly-TheBeast]

46+ภาค2
มาเร็วๆนะค๊าบ

[benxine]

เอาตอนที่ 46 อ่ะ!!!~

[katawoot]

...ตกลงคุณวุธจะลงภาค 2 ต่อไหมอ่ะครับ...

ลงครับ แต่ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่อ่ะครับ เพราะยังเขียนไปไม่ถึงไหน และพล๊อตเรื่องยุ่งไปหมดเลยคิดว่าต้องวางโครงเรื่องใหม่ดีกว่า แต่จะให้เขียนไปโพสไปเหมือนละครช่องเจ็ดถ่ายไปออกอากาศไปนี่เกรงว่าคุณภาพจะไม่ค่อยดีน๊อ
ขอเขียนตุนไว้ซักหลายๆ ตอนก่อนนะคร้าบ 
ส่วนตอนที่ 46 นี่ขอสงวนไว้ได้ไหมอ่ะ เพื่อประโยชน์ทางการค้า เพราะกำลังจะพิมพ์ออกมาเป็นเล่มครับ เขาบอกว่าถ้าลงตอนจบกลัวไม่มีใครซื้อ แล้วคุณ ฟาง ก็บอกว่าถ้าไม่อยากจบก็ไม่ต้องจบ มีอะไรไปลุยคุณฟางเองนะคร้าบ หุ หุ
ไม่ก็ ถ้าลงตอน 46 ก็ต้องมียืดออกให้ถึงตอน 50 ตามความคิดเดิมที่เคยวางพล้อตไว้ แล้วก็ไม่ต้องลงตอน 50 
จะโดนเกลียดรึเปล่าเนี่ยตู      เครียดมากมาย ต้องไปช๊อปปิ้งมอเตอร์เอ็กซ์โปคลายเครียด

[poom]

...ตกลงคุณวุธจะลงภาค 2 ต่อไหมอ่ะครับ...

ลงครับ แต่ยังไม่รู้ว่าตอนไหนอ่ะครับ เพราะยังเขียนไปไม่ถึงไหน และพล๊อตเรื่องยุ่งไปหมดเลยคิดว่าต้องวางโครงเรื่องใหม่ดีกว่า แต่จะให้เขียนไปโพสไปเหมือนละครช่องเจ็ดถ่ายไปออกอากาศไปนี่เกรงว่าคุณภาพจะไม่ค่อยดีน๊อ
ขอเขียนตุนไว้ซักหลายๆ ตอนก่อนนะคร้าบ 

****ขอภาคแรก..ถึงจบภาคด่วน...ตามด้วยตอนพิเศษทุกตอนที่มีอยู่ดีป่าว....***


แล้วค่อยเอาภาค 2 มาลง..จะได้มีวลาเขียนไง..

[M@nfaNG]

ชักกลัวความไม่ปลอดภัยในชีวิต ในฐานะที่ดันไปเสนอให้ไม่ลงตอนจบ
 (เอาตอน46มาลง แล้วอุ๊บอิ๊บไม่นับว่าเป็นตอนจบดีไม๊คะ )
คนเขียนก็เขียนไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆ
คนอ่านก็อ่านไปเรื่อยๆๆๆๆๆ มีความสุขจะตายไป

[yaoifan]

เอ้า กล้งคนอ่านได้อีก

ตอนที่ 46 ล่ะ ไม่เอาก็ได้


เอาตอนจบ ภาค ๑ แล้วกัน

แล้วขอภาค ๒ ธงรบ- อาทิตย์ เยอะๆนะ

อธิคม-อนุภาพ หลังๆนี่หวานมาก